ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2021 ΚΑΙ 2022, ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΕΡΟ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΤΟΥ 2021 ΚΑΙ ΤΟΥ 2022 ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΕΡΟ

Έναν λόγο θα σας πω Δεν έχω άλλον κανενα Μεθυστε με το αθανατο Κρασί του εικοσιενα!! Κωστής Παλαμας Ανερμηνευτος έμεινε ο αστεριας Στα ματια των βυθων... "Άξιον εστι* Μια στιγμή ακριβειας Είναι η στιγμή η ελληνικη!!

Πρωτοχρονιά και Φώτα στην αλανα!

Με μια μπάλα και αέρα στα όνειρα μας! Το ραντεβού για μπάλα ήταν ανήμερα Πρωτοχρονιάς στις ελιες(σημερινό φούρνο Στεργιου). Γύρω στις 11 το πρωί. Μια μέρα ηλιόλουστη σαν αυτή. Τέλη του 70 αρχές του 80. Μόλις έσκαγε το πρώτο γκελ μαζεύονταν σιγά σιγά και οι άλλοι. Αυτό ήταν το σύνθημα. Το πρώτο γκελ. Μετά οι ευχές. "Χρόνια πολλά στους Βασίληδες" , "καλή χρονιά", και έπειτα τα πρώτα σουτ. Και ποιοι δεν έρχονταν. Ολοι οι γνωστοί και οι φίλοι. Παιδιά, έφηβοι και νέοι από όλη την Μεταμόρφωση. Από την Πευκων, την Μποφιλια, τον Λογγο, τη Λυκοβρυση, την Γκινοσατη, την Πάνω Πλατεία.Απο παντού. Και καλά εμείς που ήμασταν έφηβοι, νέοι,ελεύθεροι. Το παράξενο ήταν πως έρχονταν και μεσήλικες και οικογενειαρχες. Για να παίξουν μπάλα. Στην αρχή ζέσταμα , σουτακια, χαρές. Μετά διπλό, αψιμαχίες, γκρίνιες... Λόγω ημέρας μέχρι εκεί.. Εγώ τερματοφυλακας. Να πιάνω τα ασωστα σε τετατετ και σουτ από κοντά, και να τρώω τις πιο φαβες από το πουθενά. Μια ζωή απρόβλεπτος στα σωστά, στα λάθη και στα πάθη. Ωστόσο ηταν όλα όμορφα, πολύ καθαρά, νεανικά. Το γήπεδο κακοτραχαλο, λίγο κατηφορικο. Αλλά δεν μας ένοιαζε.Τι σημασία είχε... Σημασία είχε το παιχνίδι, το απρόοπτο, το πείραγμα. Ολα εκεί ξεχνιονταν. Όλα άρχιζαν από την αρχη. Με ένα γκολ, με μια σέντρα. Εξάλλου τι είναι ο νέος χρόνος; Ένα γκολ που δεχόμαστε και το κουβαλάμε στο σακί στην πλάτη μας για ένα χρόνο. Μέχρι να λθει το επόμενο... Στο τέλος, κανονίζαμε νέα συνάντηση των Φώτων, νωρίς το απογευμα για να πούμε "χρόνια πολλά" στους Φωτηδες, στους Φανηδες, στους Γιάννηδες. Πάλι ζέσταμα, σουτακια, γκρίνιες, και σιγά σιγά στο σπίτι για διαβασμα, γιατί τότε του Άη Γιάννη είχαμε μάθημα. Το επόμενο τακτικό καθορισμένο γκελ ήταν Σάββατο νωρίς το απόγευμα. Ενίοτε και Κυριακή. Από Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Φώτα, από Τετάρτες, Σάββατα και Κυριακές γεμίζαμε την ζωή μας με την μπάλα στην αλανα, και φουσκωναμε με αέρα δροσερο της νιότης τα όνειρα μας... Με το απόθεμα των ονείρων της αλανας αντέχουμε ακόμη μέχρι τώρα!

Τοσα χρόνια μετά! Πρωτοχρονιά και Φώτα στην αλανα! Με μια μπάλα και αέρα στα όνειρα μας! ΔΠ 1/1/22

Η αληθεια Ως κοινωνία το γνωριζαμε Απλά δεν το ομολογουσαμε. Η επιλογή μας ήταν το εφήμερο..Κ το ατομικο. Η πανδημία το κατέδειξε αυτό ολοφάνερα. Το καταδειχνει καθημερινά. Όλο κ περισσότερο.. Στο εφήμερο πιστεύουμε κ στο ατομικο. Ολα τα άλλα, τα μεγάλα λόγια, ψεύτικα ήταν.. Ψεύτικα είναι.. Η κοινωνία του εφημερου κ του ατομικου..Αυτή είναι η αλήθεια..

Κιβδηλα νομισματα Είδαμε όλοι το διαφημιστικό σποτάκι χθες. Κ τις απαστραπτουσες ευχές για το 2021..Διακοσια χρόνια από την Επανάσταση.. . Πλαστικο προσωπο, λαμπερό χαμόγελο, όλο ευμορφια κ χάρη.. Νόμιζα πως ανετειλε ξανα το 2004..Το έτος της Νέας Μεγάλης Ιδέας.. Των Ολυμπιακών Αγώνων.. Η ίδια κυρία, ίδια σκηνοθεσία, ίδιες ιδέες.. κουφιες ιδεες..ιδια λόγια... ψεύτικα λόγια.. Διαδρομές ιστορικές για νέες κ για νέους ανά την Ευρώπη.. .Κ νομίσματα πολύτιμα.. κ συλλογές.. πανάκριβες.. Αυτό το νόημα του 21 το υψηλον.. Μυστικές οι διαδρομές κ κιβδηλα τα νομίσματα, κυρία του 2004..Κιβδηλα..Κ κιβδηλον το μήνυμα σας το ηχηρον..

Όσο κ να το προσπαθήσετε.. Ποτέ δε θα γίνεται η κυρία του 21.. Ποτε.. Θελετε θησαυρούς πολλους κ ατελείωτον της κολακειας θυμίαμα.., όπως ο ποιητής λέγει.. Δεν σας το επιτρέπει η Ιστορια..Κ η Μνήμη..κυρία του 2004.. Για κάποια Μπουμπουλινα, κάπου διάβασα, για κάποια Μαντώ Μαυρογενους..Κ για τα πάθη κ τους καυμους ολοκληρου του Γενους.. Όλα τα άλλα, τα δικά σας.. κιβδηλα.. υπόγεια κ πλαστικα.. κυρία του 2004...Όσο κι αν το προσπαθησετε,δεν μπορείτε να τα κρύψετε. Δεν μπορείτε να κρυφτείπτε.. Κιβδηλα, υπόγεια κ πλαστικά..

Αγωνιστικά" παρασιτα Κάποτε πολύ με εντυπωσίαζε η ιδεολογική καθαρότητα κάποιων συντρόφων, όπως αποδειχθηκε"συντροφων".. Και ο βερμπαλισμος τους επίσης..Κ η αγωνιστικό τητα τους.. Μετά από τοσα χρόνια κατάλαβα πως, κάτω από αυτήν την καθαροτητα, κρύβοταν πολύς ρυπος, πολλοί ρύποι,. Κ ρυπαρογραφια επίσης.. Με αυτά φτιάξατε, φτιάχνετε το προφίλ σας. Δήθεν καθαροί, δήθεν ιδεολόγοι, δήθεν αγωνιστές κ γνωστες των πάντων.. Κυρίως αυτό..Παντογνωστες... Εντωμεταξύ όμως δεν έχετε κάνει ούτε ένα μεροκάματο, . φιλτατοι. Αγωνιστικά παράσιτα

είστε, φίλοι μου, που ζείτε από τους άλλους., από τον κόπο των άλλων.. Αγωνιστικά παράσιτα.. Κ το αγωνιστικά σε εισαγωγικά.. Αργά ή γρήγορα η ζωή θα σας ξεβρασει. Είναι θέμα χρόνου.. Λόγος κ αντιλογος Περί του αυτονόητου Διαβάζω τις ανησυχίες συναδέλφων μου για το προαναγγελθεν άνοιγμα Σχολειων. Φοβούνται να πάνε στα σχολεία, λένε.. Δεν λέω, έχει ένα βαθμό επικινδυνοτητας, .έχουν δίκιο. Ιδιαίτερα για τους προχωρημένης ηλικίας κ όσους έχουν κάποια νοσήματα.. Σ αυτήν την κατηγορία ανήκω κ εγώ, με υποκείμενα νοσήματα υπό έλεγχο κ φαρμακευτική αγωγή. Ωστόσο το μείζον είναι η κοινωνικοποιηση των παιδιών, η ψυχική τους ισορροπία, οι επαφές στο Σχολείο κ φυσικά κ η αποκατάσταση της διδασκαλίας. Με προσοχή, με προληπτικά μέτρα, με μικρότερες διδακτικές ώρες, προληπτικά τεστ. κ. α. μπορούμε να ανοίξουμε.. Ούτε το σύνθημα 15 μαθητές στην τάξη που όλοι φώναξαμε είναι εφικτό ούτε εφαρμόσιμο. Εκτός αν κάνουμε κομματική γυμναστική.. Τότε κ οι 15 μαθητές είναι πολλοί. Εγω θα ελεγα λιγότερους. Ας είμαστε για λίγο σοβαροί.. Σε καμία χώρα δεν έκλεισαν τα σχολεία τόσο πολύ, σε καμία χώρα δεν εφάρμοσαν το 15 μαθητές στην τάξη.. Με την λογικη αυτή ούτε οι γιατροί, ούτε οι νοσηλευτές, ούτε οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ θα έπρεπε να εργάζονται. Αυτοί είναι πιο εκτεθειμένοι.. Κ πόσοι άλλοι εργαζόμενοι.. Τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν.Οι λόγοι ειναι περισσότεροι , από τους λόγους για να μείνουν κλειστα.. Οι γονείς που τα παιδιά τους κάνουν μάθημα από κινητό, οι γονείς που έχουν θέματα με τη σύνδεση, οι πολύτεκνες οικογένειες, οι γονείς που τηλεργαζονται τι να πουν κ που δεν έχουν ούτε συσκευές ούτε χώρο στο σπίτι.. Πέρυσι χάθηκαν τρεις μήνες μάθημα, φέτος μέχρι τώρα δύο.. Τα μαθησιακα κενά, ιδιαίτερα των μικρότερων τάξεων, καλυπτονται πολύ δύσκολα και με δύσκολες αποφάσεις για παράταση έτους μείωση ύλης.. Η τηλεκπαιδευση είναι πρόσκαιρο εργαλείο, κ απομακρύνει τους μαθητές από τη μάθηση.. Τους οδηγεί στην διασκέδαση κ αποχαύνωση. Τέλος, υπάρχει μια άποψη στην κοινωνία αρκετά ισχυρή, ότι στα σχολεία δεν γίνεται τίποτα και ότι οι εκπαιδευτικοί δεν κάνετε τίποτα.. Αυτήν την άποψη δεν την αποδέχομαι κ την απορρίπτω ως συκοφαντική.. Με την τοποθέτηση , ανοίξτε τα σχολεία, δηλώνω, αφήστε μας να βοηθήσουμε τα παιδιά μας..αφήστε μας να κάνουμε αυτό που επιλεξαμε. . Μόνο αυτό..

ΥΓ. Ακούω τις γκρίνιες για το εμβόλιο. Μέχρι πριν δέκα μέρες οι περισσότεροι ήμασταν επιφυλακτικοι για το αν θα το κάναμε. Τώρα που καθυστερούν κ δεν φτάνουν γκρινιάζουμε γιατί αργούν..Επιτέλους, ας αποφασίσουμε τι θέλουμε..

Ο χρησμος Σαφής απόφαση χρησμος ειδικών περί λειτουργίας σχολειων... Ηξεις, αφηξεις ουκ, εις το διδακτήριον θνηξεις.. Αλλεως πως Ηξεις, αφηξεις, ουκ εις το διδακτηριον Θνηξεις. Ο Τολοφωνιος Κ η Πυθία Ο Τολοφωνιος ήταν τοπική θεότητα κοντά στην Λειβαδια. Σχετιζόταν με τις υποχθόνιες θεότητες κ τελετές..προς τιμήν του οι κάτοικοι Λειβαδιας αφιερωσαν ιερό μαντείο. Ποτε του όμως δεν είχε την αίγλη κ το κύρος της Πυθιας κ των Δελφων. Σε κάποιες εκδοχές του μύθου, διασώζεται πως ο Τολοφωνιος, επαίτης, περίμενε έξω από τη Λεβαδια, στον δρόμο, τους επισκέπτες των Δελφων. Τους έπιανε τα λόγια κ μάθαινε τι ήθελαν από το Μαντείο. Από μυστικά στενάκια που εκείνος γνώριζε, πίσω από τα βουνά, πήγαινε στην Πυθία, πριν τους επισκέπτες. Κ της ψιθυρίζε τα δέοντα..

Αρχαίο πνεύμα αθανατο...πόσο πολύ μας εμπνέει.. Εις τις κρίσεις, εις τους λοιμους, εις τα δύσκολα..ένας αμφισημος χρησμος.. πόσο απαραίτητος είναι.. Ας ψάξουμε λοιπόν τον Τολοφωνιο..αυτος έχει τον κατάλληλο χρησμό...ο καταλληλοτερος χρησμό λοιμωξιολογος.. Ο πιο έγκυρος συνεργάτης της Πυθιας.. Ο άνθρωπος μας.. Κ στην στραβή.. Ο Τολοφωνιος έχει την ευθυνη.. Με τον Τολοφωνιο θα ασχολούμαστε τώρα.. έναν ψευδοχρησμοσιολογο. έναν αγυρτη,.. Τόσους άλλους έχουμε... Οι δασυνομενες λέξεις Η εκμάθηση των Προφητων και οι δασυνομενες λέξεις ήταν πάντοτε η μεγάλη μου αγωνία. Ήμουν πέντε μέρες άρρωστος στην πέμπτη η την έκτη δημοτικού. Ο δάσκαλος είχε πει να μάθουμε απέξω τις δασυνομενες λέξεις. Ήμασταν απογευματινοι και επέστρεψα. Επειδή έλειπα και ήμουν αρρωστος, κρυωμενος με πυρετό δεν είχα διαβάσει καλα. Παρολαυτα σηκώθηκα για εξέταση στον πίνακα. Κάπου στην μέση της εξέτασης κόλλησα. Πρέπει να κοκκινησα, να ιδρωσα και να άρχισα να ζαλίζομαι.

-Κύριε, δε νιώθω καλά, ειπα -Οποιος δε νιώθει καλά, να μην έρχεται για μάθημα, είπε αυστηρά ο δάσκαλος. Το βράδυ σαρανταρι πυρετό και πνευμονία ο Δημητράκης. Ενεσιοθεραπεία και περίπου έναν μήνα σπίτι κλινοστατισμος. Τα μαθήματα μου τα έφερνε ο καλός μου φίλος και συμμαθητής,που έφυγε νωρις από την ζωή, ο Γιάννης ο Νιαρακης.

Κάποια φορά μου έφερε και τα μαθήματα ο Δημήτρης ο Ρεντζης. Ηταν μεσημέρι, Μάης θα ταν θαρρώ, και εφερε την θεωρία των επιτοκίων και τον υπολογισμό του τοκου σε σημειώσεις. Τα διάβασα και τα κατάλαβα πολύ καλά. Το καλοκαίρι στις εξετάσεις έγραψα άριστα στα Μαθηματικα, δλδ στην πρακτική αριθμητική. Ωστόσο τις δασυνομενες λέξεις ποτέ μου δεν τις έμαθα καλά. Ήταν και είναι η αχίλλειος πτέρνα μου... Μάλλον γι αυτό έγινα φιλόλογος και όχι μαθηματικός. ΔΠ 3/1/22 Τα πάντα ρει Τα βίαια κ παράξενα γεγονότα στις ΗΠΑ δείχνουν με τον πιο καθαρο τρόπο την παγκόσμια κρίση. Δεν είναι πια μόνο οικονομική η κρίση, είναι κρίση θεσμών κ αξιών. Οι αντιθέσεις είναι πια πολύ έντονες. Φτωχοποιηση, ρατσισμός, παραλογισμός εξουσιαστων που βρίσκει χώρο από τη παρακμή των δημοκρατικών θεσμων, υγειονομικός οοκληρωτισμος, ανισότητες στην πρόσβαση περίθαλψης, παραπληροφορηση, έλεγχος κ διαρροές προσωπικών δεδομένων συγκροτούν ένα μείγμα εκρηκτικό. Αν σκεφτεί κάποιος κ τις γεωοπολιτκες αντιθεσεις κ συγκρουσεις τα πράγματα δείχνουν να είναι πολύ σκοτεινά. Από την άλλη δεν φαίνεται να υπάρχει εναλλακτική πρόταση αξιόπιστη που να προσελκυει τους πολίτες κ να τους βάζει στην εξίσωση δυνατά ως παράγοντα επίλυσης των προβλημάτων.. Αντίθετα κυριαρχει εσωστρέφεια, επιλογή της καταφυγης στη ιδιωτευση, ένας βουβος τρόμος.. μπροστά σε αυτό που εξελίσσεται..Κ διάχυτος ο φόβος μη χάσουμε κ αυτά που έχουμε.. τα λίγα... ως ελάχιστα.. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τίποτα πια δεν είναι βέβαιο.. Και όλα κατά κάποιον τρόπο αναθεωρούνται κ ξαναμοιραζονται επί τα χειρω για τους πολλούς.. στην παγκόσμια σκακιέρα.. Τα πάντα ρει, λοιπόν, και μάλιστα τα πάντα καταρρει.. . Και πως θα σταματήσει αυτή η κατάρρευση..Κ κυρίως ποιος θα την σταματήσει.. Είναι ένα ερώτημα που δύσκολα

μπορεί να απαντηθεί..Κ σίγουρα η απάντηση δεν βρίσκεται στα παραδοσιακά λυσαρια.. Η μήπως βρίσκεται εκεί;;Μάλλον μόνοι μας πρέπει να ψάξουμε να βρουμε τη λύση.. αλλά που χρόνος και πίστη και διάθεση... Αν θέλεις να λέγεσαι ανθρωπος Κρίνετε τους ανθρώπους με επιείκεια.. Κυρίως ομως από τα έργα τους και όχι από τα λόγια τους. Όταν στο βάθος του μυαλου σου έχεις την σκέψη πως μπορεί και συ να σκέφτεσαι η να πράττεις λάθος, τότε είσαι πιο ώριμος να κρίνεις και τον άλλον.. Και πάλι, όμως, να είσαι επιεικής. Η επιείκεια ταιριάζει στον άνθρωπο.. Να θυμάσαι πάντα ότι είσαι άνθρωπος.. Ον πεπερασμένον και θνητον..Και όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, να σκάβεις μέσα σου την ταπεινοτητα.. Όσο πιο χαμηλά πέφτεις στην ιεραρχία, σε όποια ιεραρχία, του πλούτου η της εξουσίας, τόσο πιο περηφανος κ αξιοπρεπής να γίνεσαι.. Αυτό απαιτεί το μέτρο, το οποίο στη ζωή μας όλοι μας πρέπει να αναζητούμε κ να στοχεύουμε.. ..Εξαλλου κ η επιείκεια μέτρο είναι, ανάμεσα στην ατιμωρησια, που είναι η έλλειψη, και την ατεγκτη αυστηροτητα που ειναι η υπερβολή..Με αυτόν τον τρόπο, ίσως γίνεις, ίσως γίνουμε καλύτεροι ανθρωποι. Και το κυριότερο πιο χρήσιμοι ο ένας για τον άλλον..Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι.. Και το κυριότερο να είμαστε... Ασκήσεις μετρου Στην Ταπεινοτητα Στην Υπερηφανεια Η Ταπεινοτητα είναι απαραίτητη στην μέθη του πλούτου κ της εξουσίας. .Αυτό δεν είναι θεωρητικό σχήμα. Είναι άσκηση ζωής. Πιο συγκεκριμένα, η Ταπεινοτητα μας κατεβάζει σε ανθρώπινα μέτρα κ σταθμά. Μας κάνει ανθρωπινοτερους κ ωφελιμοτερους. Ακούμε τις ανάγκες των άλλων και ωθουμαστε να γίνουμε πιο δοτικοι, πιο αλληλέγγυοι.Αρα κ πιο δίκαιοι. Η αλληλεγγύη έχει δύο πολύ σημαντικές αρετές στην ουσία της. Την αγάπη κ την δικαιοσύνη

.Ο ισχυρός άνθρωπος, όταν είναι ταπεινός, είναι κ πιο έτοιμος σε μια μεταβολή της τύχης του..επι τα χειρω.. Έχει ο καιρός γυρίσματα..λέει ο λαός.. Από την άλλη η περηφάνια στην πτώση κ στην ένδεια, δίνει στον άνθρωπο ισχυρά αντισώματα αξιοπρέπειας κ αποθέματα ψυχικών δυνάμεων για να αδράξει την πρώτη ευκαιρία που θα του δοθεί για να ορθοποδήσει..Τον βοηθά να διατηρήσει την υγιή κοινωνικότητα σε επίπεδο διαπροσωπικο. Παράλληλα διατηρεί την κοινωνική του αγωνιστικότητα. Και τους κοινωνικούς δεσμούς με τους άλλους επί ίσοις όροις.. Ειναι ξεκάθαρο πως η άσκηση του μέτρου κ η αναζήτηση του στον καθημερινό μας βίο, βοηθά στην ισορροπία του ατομου κ της κοινωνίας.. Δεν είναι απλά ένα θεωρητικό σχήμα..Είναι άσκηση ζωής, καθώς η ζωή μας είναι ευμεταβλητη και πρέπει να μαστε έτοιμοι, για την άνοδο κ τη πτώση.. Η λατερνα Όλη την δεκαετία του 70 στην Γκινοσατη τέτοια ώρα, Σάββατο μεσημέρι, ακούγονταν η λατερνα. Τι γλυκές μελωδίες ήταν αυτες! Τότε δεν γνώριζα τον Χατζιδακι και τον Θεοδωράκη,τους δύο μέγιστους μελωδους. Ωστόσο μικρός καθώς ήμουν, μαγευομουν από την μελωδία της λατερνας, που κατά κύριο λόγο έπαιζε τα τραγούδια τους. Δύο πλανόδιοι τυποι γύρω στα εξήντα αυτοί με τη λατερνα. Ο ένας πιο γεμάτος, με μουστάκι και καπέλο κουβαλούσε τη λατερνα στην πλάτη. Ο άλλος αδύνατος έπλεε μέσα σε ένα σκούρο παλιό κοστούμι. Διεσχιζαν την Γκινοσατη και η γλυκιά μελωδία απλώνονταν παντού στην ατμόσφαιρα. Γινοταν ένα με τον αέρα και το χωμα και διαπερνούσε τους τοίχους των πλινθοχτιστων σπιτιών. Και φυσικά του δικού μας.

Τότε σαν μαγεμένος ετρεχα να βρω δεκαρουλες, για να βγω να τους δώσω. Κι όταν τα κατάφερνα, πλημμυριζα μέσα μου με ευτυχία. Έβγαινα και με δισταγμό πλησίαζα και τους παρατηρούσα. Ο πιο αδύνατος έπαιζε το ντέφι και ο άλλος τραγουδούσε στης φτωχειας τον σκοπό. Κουρασμένοι, ωστόσο αξιοπρεπείς, γύριζαν και σκορπουσαν τις μελωδίες τους που ακόμη ηχούν στα αυτιά μου, καθώς γράφω... Κι όταν τελείωναν το μουσικό τους πέρασμα, ο πιο εύσωμος φορτωνονταν στην πλάτη την λατερνα. Και γω τον λυπόμουν και αναρωτιόμουν αν θα τα κατάφερνε... Και τραβούσαν για άλλον δρόμο, για άλλη γειτονιά. Και βράδυ περνούσε η λατερνα στις καταμεστες ταβέρνες. Όλοι την περιμέναμε, κι αν δεν την ακούγαμε, η βραδιά δεν ήταν πλήρης. Κάτι έλειπε. Άλλες φορές και Κυριακή. Τα άλλα παιδιά, σε άλλες γειτονιές της Αθήνας, κοιμούνταν με παραμύθια και ιστορίες. Τα παιδιά της Γκινοσατη στην Μεταμορφωση, τις παλιές Κουκουβαουνες, μεγαλώσαμε με τους ήχους και τις μελωδίες της λατερνας. Με τις νότες της κοιμόμασταν και με αυτές ντυναμε τα παιδικά όνειρα μας... ΔΠ 8/1/22 Το αλφαβηταρι, το αριθμητηρι Μπορείς να μάθεις, φίλε μου, τα παιδια σου να γράφουν το άλφα και το βήτα; Το ένα και το δυο; Να τα μάθεις να συλλαβιζουν; Να μετρούν; Να κάνουν μια σωστή πρόταση; Μια πρόσθεση; Την προπαιδεια; Είναι τόσο απλά, φίλε μου. Για δοκίμασε..Εγω πια δεν το μπορώ. Τα πιο απλά, φίλε μου είναι και τα πιο δύσκολα. Μην τα υποτιμάς. Κρύβουν τόση ανθρώπινη αγωνία, τόση προσπάθεια.. Μαθαίνοντας το αλφαβητάρι κ το αριθμητηρι, μαθαίνεις τον κόσμο, φίλε μου,ενα μεγάλο μέρος του κόσμου. Ένα μεγάλο μέρος της προσπάθειας του κόσμου.. Για γνώση και δημιουργία.. Γι αυτό μην τα υποτιμάς. Μην υποτιμας τον δάσκαλο, φίλε μου.που τα διδάσκει. Από το αλφαβηταρι βγαίνει ο ποιητής

κ από το αριθμητηρι ο επιστημονας.Και από τον δάσκαλο ο άνθρωπος. Κανένας άνθρωπος, καμία κοινωνία που υποτίμησε τον δάσκαλο δεν έχει τύχη..Κανενας και καμιά.. Μάθημα πρώτο κ σημαντικό. Σεβασμός στον δάσκαλο. Αρκεί και αυτός να χει επιγνωση της σημασίας της δουλειάς του..Να σέβεται τον εαυτό του.Τον Δάσκαλο δηλαδή.. Πρώτα αυτος...απ ολους Δ.Π. 9.1.21 Υπηρέτες δύο αφενταδων Η εκπαίδευση στην κρίση που βιώνουμε θέλει πια σοβαρές αποφάσεις. Πολλή σύγχυση, πολυγλωσσία, αντικρουομενες απόψεις δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. . Είναι καιρός για περισκεψη κ σιωπή.. Οι χρησμο λόγοι επιδημιολογοι να σταματησουν πια τους χρησμους τους. Μας κούρασαν. Δεν μπορούν να ναι υπηρέτες δύο αφενταδων. Κ της επιστήμης κ των πολιτικών. Ο ιός μεταδίδεται στον συνωστισμό. Ιατρική θέση. Τέλος. Κανένας αστερίσκος. Από κει κ πέρα αρχίζει η πολιτική κ ο πολιντικαντισμος.. Η Γ Λυκείου να επιστρέψει στα θρανία.. Όταν το λέει γιατρός χάνει αυτόματα το επιστημονικό του κύρος.. γιατί απλά ακυρώνει το αξίωμα του συνωστισμου... κ την παράμετρο της λογικής, επισης... Να απεκδυγθει την ιατρική μπλούζα κ να ενδυθει την βουλευτική ιδιότητα.. Γιατί εκεί προσβλέπει.. Αν ισχύουν όσα μας έχουν πει, μια λογική πρόταση θα ταν να άρχιζαν τα δια ζώσης μαθήματα 1 Μάρτη.. Ικανή παράταση του σχολικού έτους, πανελληνιες εξετάσεις 15 Ιουλίου,, μείωση της ύλης κ μοχλευση της σε όλο το Γυμνασιο κ το Λύκειο με ευθύνη Συλλόγου Διδασκόντων κ Συντονιστων.. Κάτι γνωρίζουμε κ μεις..για την δουλειά μας.. Η πρόταση να επιστρέψει μόνο η Γ Λυκ είναι παράλογη, αντιεπιστημονικη, κ μη εφαρμόσιμη.. Οι εκπαιδευτικοί θα κάνουν δύο ώρες δια ζώσης στο σχολειο κ μετά θα ψάχνουν υπολογιστή κ καλό ίντερνετ να κάνουν τηλεμαθημα στις αλλες τάξεις..Κ πάλι από την αρχή..

Απλή λογική, λοιπον, περισκεψη, σιωπή, σοβαρές δύσκολες αποφασεις.. Κ ο καθείς εφ ω εταχθη.. επιστήμη η πολιτικη..Όχι υπηρέτες δύο αφενταδων.. Η εκπαίδευση κ οι εκπαιδευτικοί κουράστηκαν κ ταλαιπωρηθηκαν και από υπηρέτες κ από αφενταδες.. ουκ ολίγον..

10.1.21 Αξιολόγηση εκπαιδευτικων Τοποθέτηση 1η Ειναι πολύ σύνθετο κ δύσκολο θέμα. Και κατεξοχήν πολιτικό η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Αρχικά θα πρέπει να πούμε πως οι εκπαιδευτικοί είναι ισως ο μόνος κλάδος στον δημόσιο τομέα που αποτελείται από λειτουργούς που διοριστηκαν όλοι εντελώς αξιοκρατικά. Οι παλαιότεροι με επετηριδα, οι νεώτεροι με ΑΣΕΠ. Μπορεί κάποιοι να φέρουν ενστάσεις για τον ένα ή τον αλλο τρόπο. Για την αξιοκρατία όμως του ενος ή του άλλου συστηματος δεν μπορεί να πει κάποιος κατι. Έπειτα οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί ήταν μαθητές με πολύ καλή επίδοση έως άριστη στο σχολείο, πέτυχαν υψηλές επιδόσεις στις Πανελλήνιες εξετάσεις, πήραν πτυχίο από τις πιο δύσκολες σχολές των Πανεπιστήμιο.. Δεν φτάνουν άραγε όλα αυτά για να έχουν μια θέση στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα στην εκπαίδευση; Προς τι η απαίτηση για αξιολόγηση; Αξιολογούνται οι γιατροί, οι νομικοί, οι δικαστικοί για να ασκούν το λειτουργημα τους; Γιατί οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αποδεικνύουν ότι αξίζουν τον τίτλο που φέρουν με αξιολόγηση; Είναι λογικό να αξιολογούνται τα στελέχη σε όλους τους εργασιακους χώρους. Αυτοί διεκδικούν κάποια ανέλιξη στην ιεραρχία, μισθολογικη αύξηση. Λογικό είναι να αξιολογούνται, γιατί οι ίδιοι ζητούν να γίνει αυτό για να έχουν επιτελική θέση. Μηπως οι μισθοί των εκπαιδευτικών είναι υψηλοί; Ένας αναπληρωτης που κάθε χρόνο αλλάζει πόλη ανά την επικράτεια για να υπηρετησει αμοιβεται γύρω στα 850 ευρώ.. Αυτός ο αναπληρωτης, αν και όταν γίνουν διορισμοί θα αμοιβεται μετά 30 χρόνια το πολύ με 1000 ευρώ.. Δηλαδή θα χει γίνει πλούσιος! Αξιολογήστε τον, λοιπον.

Δεν πέρασε από κομματικά γραφεία, από βουλευτικές πόρτες, δεν παρακάλεσε δημάρχους κ Περιφερειάρχες..Ακολουθησε έναν δρόμο αξιοκρατίας, όσο λίγοι εργαζομενοι κ μόνο οι λειτουργοί του Δημοσίου βαδισαν.. Αξιολογήστε τον, λοιπον.. Καλύτερα απαξιωστε τον κι άλλο.. Δεν φτάνει τόσο που τον έχετε απαξιώσει οικονομικά κ κοινωνικα.. Δεν φτάνει.. Πάντως να ξέρετε κοινωνία, πολιτεία με απαξιωμενους εκπαιδευτικούς δεν έχει προοπτική καμία.Απολυτως καμία..

10.1.21 Αξιολόγηση εκπαιδευτικων Τοποθέτηση 2 Τι σχολείο θελουμε Προτού προχωρήσουμε. στο θέμα αξιολόγησης εκπαιδευτικων είναι αναγκη να ξεκαθαρίσουμε τι σχολείο θέλουμε. Γιατί η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μπορεί να γίνει μόνο ως μέρος του όλου. Δηλαδή συνολική αξιολόγηση των δομών κ των εργαλείων εκπαίδευσης.Για να προχωρήσει όμως κάποιος σε αξιολόγηση συνολικη πρέπει να οριοθετησει τον σκοπό, την στοχοθεσια του Σχολείου. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, Δημοτικό, Γυμνάσιο, ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ αποτελούν μια ενότητα, στην οποία θα παρέχεται καθολική, ανθρωπιστική παιδεία, με ισοδύναμη παρουσία των φυσικό μαθηματικών, τεχνολογικών επιστημών κ των καλλιτεχνικων μαθημάτων. Παράλληλα, θα συντελείται η κοινωνικοποιηση κ πολιτικό ποίηση. Στόχος ο καθολικός άνθρωπος.. Σε καμία περίπτωση η ολοτητα αυτή δεν μπορεί να μπει στους νόμους της αγοράς, στις σχέσεις κέρδους, εκμετάλλευσης με αγοραίους όρους.. Δεν μιλώ για το ΕΠΑΛ, δεν μιλώ για ΑΕΙ.. Δεν έχω επαρκείς γνώσεις κ συνολική άποψη για το τι συμβαίνει εκεί.Κάποτε πρέπει να μάθουμε τα όρια μας και να εκφέρουμε άποψη για όσα γνωρίζουμε η για όσα έχουμε μια σχετική επαρκεια θεωρητικής κ εμπειρική γνώσης.. Δημοτικό, Γυμνάσιο, ως υποχρεωτική βαθμίδα κ ΓΕΛ ως προαιρετική, οιωνει υποχρεωτική, θα πρέπει να

παρέχουν καθολική Μορφωση. Ανθρωπιστικες σπουδές, κοινωνικές επιστήμες, θετικές επιστήμες, αισθητική αγωγή κ δεξιότητες σε ηυ κ γλωσσομαθεια..Σε ένα τέτοιο σχολείο ο εκπαιδευτικός δεν προσεγγίζει τον μαθητή με δείκτες, ποσοστά επιτυχίας με όρους ανταγωνισμού, επένδυσης, κερδοφορίας. Για να το πράξει αυτό πρέπει κ ο ίδιος να ναι απερισπααστος στο πνευματικό, διδακτικό του έργο. Να μην έχει ανασφάλειες, εξαρτήσεις.Να ειναι μακριά από ανταγωνισμούς, διαδρομές, διαγκωνισμούς.. Ο ίδιος ο δάσκαλος να προτάσσει την διδαχη, την συμμετοχή του μαθητή στις διαδικασία μάθησης από την αξιολόγηση. Η αξιολόγηση του μαθητη δεν είναι αυτοσκοπός, είναι εργαλείο αυτογνωσίας του μαθητή κ αυτοκριτικής όλων των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εργαλείο ανατροφοδοτησης κ επαναπροσδιορισμου στόχων κ μέσων. Το λέω συχνά στους συναδέλφους. Να βλέπουν το όλον κ όχι το μέρος... Αφού λοιπόν προσδιόρισαμε τον σκοπό κ τη φιλοσοφία του Σχολείου, θα προχωρήσουμε σε επόμενη ανάρτηση στο θεμα αξιολογησης κ διορισμού εκπαιδευτικών.. Δεν διεκδικώ κανένα αλάθητο. Καταθέτω σε αυτόν τον δημόσιο χώρο κάποιες απόψεις.. Τουλάχιστον θα είμαι ήσυχος ως προς τη συνείδηση μου ότι τα χω πει.. Έστω και σε ένα άτυπο βήμα. Αφού στα θεσμοθετημενα είτε διοικητικά είτε συνδικαλιστικά είτε κομματικά όργανα, που κατά καιρούς βρέθηκα, μιλούν τον ξύλινο κομματικό λόγο, τον λόγο της εξουσίας, δηλαδή, από διαφορετική γωνία Κ οπτική. Ας μιλήσουμε κ μια φορά την γλώσσα της παιδείας, που είναι ο ελεύθερος λόγος..έχοντας στο μυαλό μας πως θα αναθρεψουμε την νέα γενιά, δλδ τα παιδιά μας, με τον πιο ωφέλιμο τρόπο για τα ίδια, την κοινωνία συνολικά.. Για την πατρίδα εν τέλει.. ΥΓ. Όσον αφορά στα ΕΠΑΛ, κατά την γνώμη μου,χρειάζεται ισχυρή δοση γενικής παιδείας.. Δεν μπορεί ένα παιδί 15 ετών που τελειώνει το Γυμνάσιο να χει τέτοια Γενική παιδεία κ τόσα εφόδια που να το οπλιζουν γνωστικά κ ηθικά επαρκώς, ώστε να αντεπεξέλθει σε έναν ταχύτατα εξελισσόμενο κόσμο.. με τόση πολυπλοκοτητα ΥΓ2. Ακούω γονείς παιδιών Δημοτικών να μιλούν για προγράμματα ρομποτικής, προγραμματισμού, επιχειρηματικότητας. Κατά την γνώμη μου όλα αυτά είναι πρόωρα κ για το Γυμνάσιο..Ας εμβαθύνουν τα παιδιά στα

Μαθηματικά κ στην Φυσική για τα δύο πρώτα.κ γενικότερα στη θετική σκέψη.. Για την επιχειρηματικότητα, κατά την γνώμη μου, δεν έχει χώρο ούτε στο Λύκειο.. Δυστυχώς προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται κ συνάδελφοι μου,που έχουν καλές προθέσεις.. Ωστόσο ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, θα τους ελεγα

Αξιολόγηση εκπαιδευτικων Τοποθέτηση 3η Διορισμοι εκπαιδευτικων Μετά την δεκαετή, κ πλέον. αδιοριστια λόγω μνημονιων έχει επέλθει μεγάλη ανωμαλία στον διορισμό εκπαιδευτικών. Έχουν δημιουργηθεί δεξαμενές αναπληρωτών με μεγάλη προϋπηρεσία που έχουν γυρίσει όλη την Ελλάδα κ έχουν υπηρετήσει εκπαιδευση. Άλλοι προσοντουχοι, νέοι, με δύο και παραπάνω μεταπτυχιακά. Και κάποιοι που πατούν και στις δύο παραπάνω υποκατηγοριες.. Ίσως να υπάρχουν και άλλες επιμέρους περιπτώσεις. Όπως έχει η κατάσταση η επιλογή είναι πολύ δύσκολη και λόγω της υψηλής ανεργίας. Απαιτούνται μαζικοί διορισμοί και στις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης έτσι ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά.. Όσα κι αν είναι.. Μόνο έτσι θα υπάρξει σοβαρή αιμοδότηση στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης. Τόσα χρόνια οι αναπληρωτές καλύπτουν πάγιες κ διαρκείς ανάγκες. Ο αναπληρωτής δεν προλαβαίνει να μπει στην κουλτούρα Σχολείου, ενώ συνάδελφοι που μετά κινούνται σε τρία και παραπάνω σχολεία δεν αναλαμβάνουν γραφειοκρατες εργασίες, εφημερίες, με αποτέλεσμα την δυσλειτουργια σχολ. Μονάδας. Όσον αφορά τον τρόπο διορισμού. Να προκηρυχθούν θέσεις σε όλη την χώρα. Να γίνει διαγωνισμός σε μαθήματα ειδικότητας κ παιδαγωγικά. Τα αποτελέσματα να προσμετρωνται 75 τοις εκατό, το υπόλοιπο 20 τοις εκατό στην προϋπηρεσία αναπληρωτών κ 5 τοις εκατό σε επιπλέον προσοντα. Η πρόταση αυτή εννοείται ότι επιδέχεται συζήτηση. Ωστόσο, χρειάζεται κοινή αφετηρία,

αρχή ισότητας, δλδ διαγωνισμός, σαφές πλεονέκτημα προϋπηρεσίας, κ μικρότερη μοριοδοτηση επιπλέον προσόντων. Όλοι οι αδιόριστοι έχουν μπει σε έναν αγώνα συλλογής τυπικών προσόντων. Ευνοούνται οι έχοντες, ενώ όσοι βιοποριζονται εξ ανάγκης μένουν πίσω.. Προαπαιτουμενα αγγλικά και γνώση ηυ επιπέδου α. Καθώς γράφω το σημείωμα αυτό δημιουργείται εναλλακτική πρόταση πιο σωστή. Τρία έως πεντε χρόνια μεταβατικό στάδιο. Δημιουργία δύο δεξαμενών κ διορισμοί με ποσοστωση. Αναπληρωτές η μία, και ΑΣΕΠ διαγωνισμός η αλλη κ επιπλέον προσόντα. Ανάμεσα σε αυτά είναι κ ο βαθμός πτυχίου που είναι το βασικό Προαπαιτουμενο. Τέλος, υπάρχουν εκπαιδευτικοί που απασχολούνται στην ιδιωτική εκπαίδευση κ στα φροντιστήρια. Η προϋπηρεσία τους αναγνωρίζεται μετά την πρόσληψη τους. Κατά την γνώμη μου, η προϋπηρεσία αυτή πρέπει να προσμετράται ως προσόν διορισμού.. Το απαιτεί η αρχή της ισότητας..Είναι χρονιά δουλεμένα στην εκπαίδευση με αποκόμιση σοβαρών εμπειριων 12.1.21 Διασταση κ ρηγμα Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει πλέον πολυ μεγαλη διασταση ανάμεσα στις στοχεύσεις, τους σκοπους, τις διαθεσεις κ τα μέσα της πολιτικής, οικονομικής, πνευματικής ελίτ της χώρας, με τις ανάγκες της πλειοψηφίας της κοινωνίας κ των πολιτών... Χάσμα σεισμού ανοίχτηκε βαθύ, λέγει ο ποιητης.. και στις περιπτώσεις αυτές μόνο καλό δεν προοιωνιζεται για όλους μας.. Από τον εορτασμό του 21,τους χειρισμούς στα ελληνοτουρκικα, τα εκπαιδευτικά, την αντιμετώπιση της πανδημίας φαίνεται να υπάρχει βαθυτατο ρήγμα.. που βαθαίνει.. Μακάρι να διαψευστώ.. Αλλά πολύ φοβάμαι...

12.1.21 Στο μετρό η ανθρωπιά μας Εκεί φάνηκε η γύμνια και η διάλυση της κοινωνίας.. Στο μετρό. Δύο νέοι, καθολα φερελπιδες, δυνατοί κ ωραίοι,

χωρίς αιδώ, γονθοκοπησαν και κλωτσοπατησαν την ανθρωπιά.. Την έριξαν χάμω και την κύλησαν.. Δια. μιαν απλήν παρατηρηση. Ενός ευσυνειδητου σταθμάρχη.. Χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή και χωρίς πρόσωπο.. Μας δείχνουν την αλήθεια, με κυνισμο κ κατά προσωπο. Και σεις δεν είστε Αθώοι, μας φωνάζουν.. Και σεις, με την απάθεια σας, είστε συνενοχοι..Στο μετρό, δύο νέοι, έπαψαν, πια να ναι φερελπιδες κ ωραιοι.. Παρέδωσαν την δύναμη τους στην ασχήμια.. Και μας φωναξαν δυνατά, χωρίς ντροπή, χωρίς αιδώ.. Της κοινωνίας η διάλυση είναι εδώ.. Και μεις ανυποψίαστοι κ ωραίοι, αβουλοι αντάμα κ μοιραίοι..ψάχνουμε τα αίτια κ τους λόγους στο μετρό. Καλύτερα να ψάξουμε βαθιά μέσα στον ίδιο μας εαυτό.. Να δούμε τι επιτέλους γύρω μας και μέσα μας συμβαίνει..Κ η ανθρωπιά μας βασανίζεται.. .ποδοπατιεται κ πεθαινει..

12.1.21 Τα φροντιστήρια τη δεκαετία του 70 στην πόλη μας. Στο πρώτο φροντιστήριο που πήγα στην πόλη μας ήταν του Ροκκα, Φροντιστήριο Αγγλικών. Το φροντιστήριο αυτό ήταν και είναι δίπλα στο σημερινό ταχυδρομείο. Ο Ροκκας ήταν πολύ καλός δάσκαλος και άνθρωπος. Μας αγαπούσε όλα τα παιδιά και ήταν ιδιαίτερα υπομονετικός με όλους μας. Είχε μια ιδιαίτερη προφορά. Νομίζω είχε γυρίσει από την Νότια Αφρική και είχε ανοίξει ένα από τα πρώτα φροντιστήρια στην πόλης μας. Αγγλικα λίγα έμαθα. Σε αυτό δεν έφταιγε ο Ροκκας. Ο δάσκαλος μας, ο Φάνης ο Τουλουπης, ήταν αυστηρός και καθετος "Να μην πηγαίνετε Αγγλικά. Κοιτάξτε να μάθετε Ελληνικά καλά. Όταν πάτε στο Γυμνάσιο, αρχίζετε Αγγλικά, μας ελεγε. Αν μάθω ότι κάποιος πάει Αγγλικά, θα τον αφήσω στην ίδια τάξη" ". Ετσι ακούγοντας τον δάσκαλο, τον οποίο φοβόμουν και σέβομουν πολύ, πήγα Αγγλικά στην Α Γυμνασίου.

Τότε έπαθα μεγάλο ναυάγιο. Συνάντησα την κυρία Λουφου Όλγα, καθηγήτρια Αγγλικών, που μας θεωρούσε αγγλομαθείς. Κι εγώ ο καυμένος τραυλιζα. Τότε ξεκινούσα την προκαταρκτικη στο φροντιστηριο... Όταν είχαμε Αγγλικά, υπέφερα. Είχα συνηθίσει να είμαι από τους πιο καλούς μαθητές στα άλλα μαθήματα, και στην ώρα των Αγγλικών ετρεμα και κρυβομουν. Πάντως ο συμπαθέστατο Ροκκας έκανε φιλότιμες προσπαθειες να με μαθει, αλλα κάπου στην Α λυκείου διέκοψα για οικονομικους λόγους... Τι τράβηξα στην ώρα των Αγγλικών στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο δε λέγεται! Ο μαθητικός εφιάλτης μου... Την ίδια περίοδο φροντιστήριο Αγγλικών λειτουργούσε στη Δεληγιάννη,της Νικακη. Εκεί πήγαιναν πολλά παιδιά από την Παπανδρέου και πάνω. Την ίδια περίοδο, το πρώτο φροντιστήριο, απέναντι από του Ροκκα, ήταν του Τσικνα. Κάπου εκεί στην Γκινοσατη. Εγώ πήγα φροντιστήριο στου Τσικνα, στην Γ Γυμνασίου για να δώσουμε εξετάσεις για το Λύκειο. Το φροντιστήριο όμως τότε είχε μεταφερθεί απέναντι από τον Άγιο Κωνσταντίνο. Τότε δίναμε εξετάσεις από την Γ Γυμνασίου για το Λύκειο. Και έπειτα στην Β Λυκείου και στην Γ ,Αρχαία άγνωστο και λίγο Έκθεση για τις Πανελλήνιες. Εκεί μας έκανε μάθημα λίγο η Άννα η Τσεβα, εκλεκτή φιλόλογος και σπουδαίος άνθρωπος, γνωστή και φίλη εδώ στην πόλη μας. Και η Δήμητρα η Γκιντιδου, μια καλή φιλόλογος που έμενε στην Λυκόβρυση. Αυτές οι δύο με βοήθησαν να "ξεκλειδώνω" το άγνωστο κείμενο, να κάνω ορθή σύνταξη, χωρισμό προτάσεων και αναγνώριση μετοχής, που είναι το "κλειδί" στην ανάλυση κειμένου στα Αρχαία Ελληνικά. Ο Παναγιώτης ο Τσικνας κι αυτός με βοήθησε πολύ. Πάντοτε μας έκανε οικονομιμοτερες τιμές, και αυτό με βοήθησε να πηγαίνω στο φροντιστηριο του, καθώς τα χρόνια εκείνα δηλαδή μέχρι το 81,τα οικονομικά της οικογένειας δεν ήταν καλά. Την ίδια περίοδο υπήρχε και το φροντιστήριο του Μπρη. Εγώ το θυμάμαι στην οδό Κοττου. Στην παλιά κοινότητα.

Τον Μπρη τον γνώρισα ως συνάδελφο στο Μενίδι. Κάπου στο 2000,καθομουν στο γραφείο καθηγητών στο Δεύτερο Λύκειο σε ένα κενό μου. Βλέπω τον Μπρη, ασπρομαλλη πια να ερχεται. Τον ρώτησα αν είναι αυτός που νόμιζα και το επιβεβαίωσε. Του εξήγησα που τον ξέρω και ποιος είμαι. Είχε έλθει στο Λύκειο για να ενημερώσει τους μαθητές για τις δυνατότητες των ΕΠΑΛ τότε. Σε μια από τις πολλές μεταρρυθμίσεις( του εκπαιδευτικου μας συστήματος... Ο Μπρης ήταν πολύ καλός μαθηματικός. Μου φαίνεται μάλιστα πως συνεργάστηκε με τον Τσικνα προς το τέλος Αλλά δε θυμάμαι και πολυ καλά. Ακόμη γυροφέρνει στο μυαλό μου ένας Μελετίου.και ένα σχετικό φροντιστήριο. Αλλά τίποτε περισσότερο. Κάπου εκεί στα 1980 άνοιξε φροντιστήριο ο Μιχάλης ο Χαρισης. Στο Πρώτο Νηπιαγωγείο.Στην οδό Κοττου. Η πρώτη φουρνιά μαθητών του ήταν η χρονιά του Τάσου του Μιχαλάκη, του Μουκιδη κ. α. Ο Μιχάλης είχε πολλές επιτυχίες από την πρωτη χρόνια. Δεύτερη φουρνιά ήταν η χρονιά η δική μου, δλδ των συμμαθητων μου. Και μετά κι άλλες κι άλλες.. Στα μαθητικά χρόνια τα δικά μας δεν υπήρχε τόσος ανταγωνισμός και πίεση για βαθμούς. Πηγαίναμε με χαρά στο σχολείο, στο φροντιστηριο, στο μάθημα. Παίζαμε μπάλα στις αλάνες, πηγαίναμε καφετέριες, σφαιριστηρια, σε μια περιοχή που θύμιζε χωριό ,και ολοι ήμασταν φιλικοί και αγαπημένοι μεταξύ μας. Από αυτά τα σχολεία, από αυτά τα φροντιστήρια, από αυτές τις γειτονιές βγήκαν πολλά και καλά παιδιά. Επιστήμονες και στελέχη της κοινωνίας με γνώση και ήθος. Οι περισσότεροι σεβομαστε ο ένας τον άλλον, τις κοινές παρέες και αγωνίες. Δεν ξέρω πράγματι τι μεσολάβησε αυτά τα σαράντα χρόνια, μέχρι τώρα, τι έφταιξε, και όλα άλλαξαν και εκτραχυνθηκαν τόσο βίαια.. Χάθηκε η συνέχεια και ο σεβασμός. Η αγωνία μου για τα νέα παιδιά και το μέλλον τους είναι μεγάλη... Ο δε σεβασμός μου για τους δασκάλους μου απεριόριστος.

Μεταμορφωση, ΔΠ 15/1/22.

Τα Διαβατηρια Άλλων η πατρίδα είναι η εξουσία.. Άλλων η δικαιοσύνη..Διαφορετικές πατρίδες , διαφορετικοί νόμοι, διαφορετικοί στόχοι.., διαφορετική κουλτούρα.. Η πρώτη πατρίδα έχει λίγους αφέντες και πολλούς υποτακτικους.. Παρα πολλούς.. Η δεύτερη έχει πολίτες. Λίγους.. Ολο κ πιο λίγους.. .. Η πρώτη έχει φρουρούς το κράτος κ τη βία. Η δεύτερη την ευνομια κ την παιδεία.. Διαβάστε, λοιπόν, τα διαβατήρια...Κ διαλέξτε πατρίδα..

15.1.21 Τα ντερμπι αλλοτε Τα "ντερμπι" τωρα Ντέρμπι έχω δει πολλά.Και του ΠΑΟ με τον αιώνιο αντίπαλο, Ολυμπιακό Πειραιώς, και με την ΑΕΚ. Τα παιχνίδια με την ΑΕΚ είχαν καλύτερη ποιότητα. Παιζόταν καλύτερη μπάλα. Ωστόσο θυμάμαι και κάποια ακραία μαρκαρισματα και βιαιοτητες. Σε ένα ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια, απροσδιοριστη χρονια πια, με τη σέντρα του ματς ο Καραγκιοζοπουλος σήκωσε στον αέρα με ένα βίαιο μαρκάρισμα τον Ροτσα. Και στην επόμενη πάλι τα ίδια. Για τα δύο αυτά δολοφονικά χτυπήματα ο παίχτης πήρε μια κίτρινη κάρτα. Καραγκιοζοπυλος ο θύτης, Καραγκιοζης ο τότε διαιτητής. Στο ίδιο ματς ένας φίλαθλος( της ΑΕΚ μπήκε μετά τη λήξη και χτύπησε με ομπρέλα στο κεφάλι, νομίζω, τον Γαλακο. Ωραία πράγματα... Το πιο δολοφονικό όμως τακλινγκ δέχτηκε ο Ζαετς στο Καυτατζογλειο, από πίσω. Δε θυμάμαι τον χασαπη παίχτη,το όνομα του. Στο Καυτατζογλειο αυτό. Ουτε κίτρινη δεν πήρε ο φερόμενος ως ποδοσφαιριστης.

Παντως τα ντερμπι με τον Ολυμπιακό τα περιμέναμε με αγωνία. Ψάχναμε για εισιτήριο στη Λεωφόρο και στο "Καραισκακης", μέσω της θύρας 13 η της ΠΑΛΕΦΙΠ. Η πιο ωραία ανάμνηση για μας τους βαζελους ήταν ο τελικός το 86( . Το 4-0. Τρία γκολ ο Σαραβακος. Η πιο δυσάρεστη, το 1-4 στη Λεωφόρο,πάλι για το Κύπελο. Αυτό το ματς το χα δει στο ιn, το καφέ μπαρ δίπλα στην παλιά "Ανεμωνα".Μεγάλη πίκρα... Στο ΟΑΚΑ, Φλεβάρης θα ταν, με τσουχτερό κρύο,σε ένα ντέρμπι ήμουν ανάμεσα σε Ολυμπιακούς. Ήμασταν δίπλα δίπλα. Το κατάλαβα στα γκολ. Όταν πανηγύρισαν εκείνοι στο 0-1. Ωραιο ματς. Κέρδισε ο ΠΑΟ 2-1.Ειχε αποβληθεί ο Ροτσα για μαρκάρισμα. Έδωσε το χέρι στον διαιτητή και αποχώρησε. Στα ντέρμπι πάντα ξεχώριζαν οι Σαραβακος, Ζαετς, Κυραστας, Ροτσα και τα αδέλφια Δημόπουλοι που έπαιζαν με πάθος. Από τον "αιωνιο" ο Αναστοπουλος, ο Μητρόπουλος, που έπαιζε πάντα με δύναμη και τσαμπουκά. Την αδημονία για τα ντερμπι της δεκαετιας του 80 και 90 τη διαδέχθηκε η αδιαφορία για τα τωρινά και το σημερινό ντέρμπι. Ίσως φταίει η ηλικία και η απομυθοποιηση που φέρνει το πέρασμα της. Πάντως εμένα με κούρασε ο βρώμικος παραγοντισμος, το παρασκήνιο, οι διαιτησίες, ο Μαρινακης, ο Αλαφούζος. Ολη αυτή η λούμπεν αστική ταξη, που τα ισοπέδωσε όλα. Ποδόσφαιρο, πολιτισμό, παιδεία, ιστορία, περιβάλλον. Και έπεται συνέχεια. Επίσης με ξενερώνουν οι πολλές μεταγραφές ξένων παιχτών. Ο φίλαθλος, ο οπαδός της ομάδας, δε ταυτίζεται πια με τον παίχτη - ινδαλμα. Που Δομαζος, Ελευθερακης, Σαραβακος, Βαζεχα, Ζαετς, Ροτσα. Που Δεληκαρης, Αναστοπουλος, Μητρόπουλος, Παπαιωαννου Μαύρος, Μπαγεβιτς. Έτσι σήμερα, ημέρα ντέρμπι, ούτε θα αναζητήσω να δω πουθενά τον αγώνα ούτε καν τα στιγμιότυπα.

Από την αγωνία να βρούμε εισιτηριο κάποτε, πέσαμε στην αδιαφορία και στην απάθεια. Και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο... Σημεία των καιρων... Δ.Π. 15.1.22 Δεν τις ακούτε; Από αναρτήσεις, φωτογραφίες, βίντεο φαίνεται η έλξη που ασκεί η γενέτειρα φύση στον άνθρωπο.Κ η χαρά που προκαλεί.. Είναι αυτό που μας λείπει, αυτό που αφαιρέσαμε βίαια από την ζωή μας οι άνθρωποι κ ο πολιτισμός μας. Ιδιαίτερα μετά την Βιομηχανική Επανάσταση.. Και οταν τη βρίσκουμε, έστω για λίγο, ξανά γινόμαστε παιδιά.. Γιατί η φύση είναι η ζωοδοτρα μάνα μας.. Στην αγκαλιά της γεννηθήκαμε.Δημιουργησαμε φιλοσοφία, επιστήμες, τέχνες. Αναζητησαμε τον Θεό η την αρχή των πάντων στην Ύλη.. Ένα παιδί είναι ο άνθρωπος.. Όταν υποτιμά κ περιφρονει την Μάνα φύση διαπράττει υβρη.. Γίνεται αλαζόνας.. Κάτι τέτοιες λευκές μέρες του χειμώνα μας το θυμίζουν. Αποκαταστητε την σχέση σας με τη φύση.. Αποδεχθείτε την ζωοδοτρα αγκαλιά της. Την ανωτερότητα της..Γινετε πιο ταπεινοί, πιο ανθρώπινοι.. Κάτι τέτοιες όμορφες λευκές μέρες του χειμώνα μας το φωνάζουν.. Δεν τις ακούτε; Δ.Π. 18.1.21 Ο Νομικός πολιτισμός Ας διαφυλαξουμε τουλάχιστον τον υπάρχοντα νομικό πολιτισμο μας.. Είναι κι αυτός ένα καταφύγιο. Θα θελα να ναι καλύτερος δεν λέω..Η δικαιοσύνη να απονέμεται άμεσα, προς όλους, δίχως διακρίσεις. Κ βέβαια, ανθρωπινο σωφρονιστικό σύστημα.οχι πολτοποιηση των κρατουμένων.. Ωστόσο ,στις περιπτώσεις των δύο ανηλίκων στο μετρό κ στις καταγγελίες Μπεκατωρου διαφαίνεται μια κλιμακουμενη ανθρωποφαγια..σε βάρος των θυτων. Δεν λέω.. Να τιμωρηθούν οι αποκλινοντες ανήλικοι, σύμφωνα

με τον νόμο,κ με νόμιμες διαδικασίες.. Να κριθεί κ ο φερόμενος ως δράστης στην περιπτωση της πρωταθλήτριας..Να κριθεί νομικά, όπως προβλέπεται.. Γιατί ηθικά είναι κατακριτέος, κατάδικαστέος κ κατάπτυστος. Ωστοσο, να τηρηθούν οι διαδικασίες κ οι νόμοι.. Και τα ΜΜΕ τι ενδιαφέρον! Τι ηθικη! Κάθαρση! Βοουν. Και από πίσω κόμματα, πολιτικοί.. Παραδειγματικες τιμωρίες.. Στην πυρά και άλλα τέτοια. Αφήστε τις ανάρτησεις στο διαδίκτυο.. Εν τέλει διαφαίνεται μια ταχύτατη συντηρητικοποιηση της κοινής γνώμης..σε όλα τα θέματα.. Αυτό τρομάζει.. Διυλιζουμε τον κωνωπά και καταπίνουμε την καμηλο, φίλοι μου..Ποσοι ναρκεμποροι είναι άραγε ελεύθεροι; Πόσα παιδιά αργοπεθαινουν εξαρτημένα από το πάθος τους; Η κοινή γνώμη δεν είδε τίποτα; Αυτήν τη στιγμή πόσα παιδιά μέσα στο σπίτι τους γίνονται θύματα βίας; Πόσα εκατομμύρια συμπολιτών μας δέχονται την βία της φτώχειας, της ανέχειας. Τον αποκλεισμό..τον ρατσισμό.. τις σεξιστικές συμπεριφορές.. Και άλλα.. Αλλά.. Πολλά. Σε περίοδο εγκλεισμού κ κλιμακουμενης ανασφαλειας από την πολλαπλή κρίση ψάχνουμε για εξιλαστήριο θύματα και για κεφαλές επί πινακι.. Τα φτηνά πάθη μας θα ηρεμήσουν για λίγο, τα μεγάλα προβλήματα θα σκεπαστουν, οι πραγματικοί υπαίτιοι όμως θα βγουν πιο δυνατοί.. Αν λειτουργήσουμε εκδικητικα κ ισοπεδωτικα, θα συντριβουν οι τρεις παραβατες. Ωστόσο, θα έχει πληγεί ανεπαρθωτα κ ο υπάρχων κ με αδυναμιες αστικός νομικός πολιτισμός.. Αφού δεν μπορούμε να τον βελτιώσουμε, ας τον προστατέψουμε.. τουλάχιστον.. Οι καιροί είναι πολλοί παράξενοι. Πολλές απαγορεύσεις.. Πολλή αστυνόμευση..Ο νομικός πολιτισμός ειναι ενα καταφύγιο..Ας το προστατέψουμε.. Δ.Π.18.1.21 Διορισμοι εκπαιδευτικων

Το δημόσιο σχολείο είναι αναπόσπαστο τμήμα κ θεμέλιος λίθος του κοινωνικού κράτους. Έχει ανάγκη στήριξης από την πολιτεία, χρηματοδότησης κ μαζικων διορισμων εκπαιδευτικών ωστε να πληρωθούν τα κενα. Μόνο έτσι θα στηριχθεί το δημόσιο αγαθό της παιδείας. Κ θα αρθουν κ οι αδικίες απο την μακροχρόνια αδιοριστια. Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στο χώρο μας, με τις κατηγορίες κ υποκατηγοριες αναπληρωτών. με προϋπηρεσία, χωρίς προϋπηρεσία, με επιπλέον προσοντα, η κατασταση είναι συγκεγχυμενη κ αδικη. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να υπάρχει κοινή αφετηρία για όλους. Για λόγους ισοτιμίας κ ισονομιας. Κ η αφετηρία να είναι διαγωνισμός ΑΣΕΠ κοινός για όλους σε συγκεκριμένα μαθήματα ανά ειδικότητα. Στην επίδοση του κάθε διαγωνιζομενου να προστίθενται μόρια από την προϋπηρεσία, κ με σαφώς μικρότερη ποσοστωση τα επιπλέον προσόντα, κ με τον βαθμό και την χρονολογια του πτυχίου. Προαπαιτουμενα Αγγλικά και χρήση η/Υ. Με βάση όλα αυτά να σχηματίζεται πίνακας διορισμων για δύο τρία χρόνια, μέσα στα οποία θα διορίζονται όλοι οι επιτυχόντες.. Δεν είναι ανθρώπινο, ηθικό, ένας επιτυχών να ξανακαλειται να διαγωνιστεί μετά από δύο τρία χρόνια. Επίσης, είναι δίκαιο η προϋπηρεσία εκπαιδευτικών στον ιδιωτικό τομέα να προσμετράται ισόποσα με τον δημόσιο. Κάποιοι έχουν την δυνατότητα να χρηματοδοτησουν την απόκτηση μετα πτυχιακών, ενώ κάποιοι άλλοι βιοποριζονται είτε υπηρετώντας το δημόσιο σχολείο είτε εργαζόμενοι σε ιδιωτικά εκπαιδευτηρια..

Δ.Π. 19.1.21 Τράπεζα θεματων Για φέτος δεν το συζητώ. Αναστολή της εφαρμογής τράπεζας θεμάτων λόγω των συνθηκών. Δεν είναι παιδαγωγικά ορθό από κάθε πλευρά. Και γενικότερα πάντως η συγκεκριμένη εφαρμογή με βρίσκει αντίθετο. Πιστεύω ακράδαντα πως ο διδάσκων πρέπει να αξιολογεί τους μαθητές του με κριτήριο την διδασκαλία κ την επίδοση του τμήματος. Ο ίδιος καθηγητής, σε διαφορετικά

τμήματα, για το ίδιο γνωστικό αντικείμενο πρέπει να διαμορφώνει κριτήρια κλιμακουμενης δυσκολίας ανά τμήμα.. Η οποία αξιολόγηση έχει νόημα στη λογική της ανατροφοδοτησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας κ οι επιδόσεις ανά τμήμα, ακόμη, διαφέρουν. Η οριζόντια κ κάθετη αξιολόγηση που παρακαμπτει την επαφή διδάσκοντος κ διδασκομενων δε βοηθά στην βελτίωση των μαθητών κ αλλοιώνει το παιδαγωγικο πνεύμα. Τέλος, η τράπεζα θεμάτων φροντιστηριοποιει το μάθημα, οι καθηγητές μετατρεπονται σε λύτες θεμάτων κ απομακρυνονται από τη φύση του λειτουργηματοςτους.Οι μαθητές βιαστικά θα παπαγαλιζουν κ η μελέτη πάει περιπατο.. Τέλος, δεν έχουν φάνει σκομη οι επιπτώσεις οι ψυχολογικές στους εφήβους, από τον παρατεταμένο εγκλεισμό. Όταν επαναλειτουργησουν τα σχολεία, προέχει η αποκατάσταση της ισορροπίας τους, η ομαλή ενσωμάτωση, η κάλυψη των μαθησιακων κενών, κ άλλες σχολικές δραστηριότητες στον αθλητισμό στον πολιτισμό που έχουν παραμεληθει.Το Σχολείο είναι πολύ περισσότερα κ σημαντικότερα πράγματα από εξετάσεις κ τράπεζες. Ας το ξανασκεφτουν οι αρμόδιοι.. Μην βάζουμε το κάρο μπρος από το άλογο. Είναι κρίμα για τα παιδιά μας..και για το μέλλον τους..

19.1.21 Ο Επιστημονας Εσύ και εγω Διαβάζεις ενα δημοσίευμα στο διαδίκτυο, μια ανάρτηση στο FB και έγινες επιστήμονας. Επί παντός επιστητού. Παρακολουθήσες ένα βιντεακι στο YouTube και τα ξέρεις όλα.. Έγινες γιατρός, δάσκαλος, καθηγητής, οικονομολόγος, διεθνολόγος.. Εύγε, φίλε μου.. Συγχαρητήρια σου αξίζουν.. Ετσι διαπαιδαγωγεις και το παιδι σου.. Με ένα πασαλειμμα, ένα ψευτολουστρο κ να χει άποψη για όλα.. Αυτός είσαι, φίλε μου, αυτός είμαι, φίλε μου.. Ένας Νάρκισσος, ξερολας. Εύκολος επικριτης των πάντων και

ένας φωτεινός παντογνωστης.. Του τίποτα θα πρόσθετα.. Αλλά εσύ δε δίνεις σημασία.. Ούτε κ γω άλλωστε.. Σημασία έχει το καθρεφτισμα, η αντανάκλαση του ψεύτικου προσώπου μας.. Λίγη σιωπή δε θα εβλαπτε.. Και λίγη δουλειά επίσης. Επί της ουσίας. Πως οργωνεται το χωμα ας πούμε.. Πως φυτεύεται ένα δέντρο.. Πως φτιάχνει τη λάσπη ο οικοδόμος. Για να χτίσει.. Ας ξεκινήσουμε επιτέλους από τα απλά.. Και ο καθένας ότι έμαθε να κάνει. Κ να ακούμε τον άλλον, τον ειδικό.. τον γεωπόνο, τον πολιτικό μηχανικό, για το παράδειγμα. Και τον πολιτικό επίσης.. Με μια προϋπόθεση, βέβαια, να ναι τίμιος.. Και να θέλει την προκοπή όλων μας..Ο επιστήμονας κ ο πολιτικός.. Εσύ κ εγώ..

20.1.21 Είμαστε σε καλό δρόμο! Κάνω μια ανάρτηση για τον Κοσμά τον Αιτωλο κ έχει ανταπόκριση. Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση.. γιατί και το κοινό είναι ετερόκλητο πολιτικα κ το θέμα ανεπικαιρο. Το πατριωτικό τελικα συσπειρώνει. Το πατριωτικό είναι και βαθιά κοινωνικό. Θέλω κοινωνία με δικαιοσύνη σημαίνει.. Θελω πατρίδα ελεύθερη, ανεξαρτητη. Μέσα σε αυτήν αγωνίζομαι για δικαιοτερη κατανομή του πλούτου κ της γνώσης.. Το πατριωτικό είναι συνδεδεμένο με το κοινωνικό. Κ δεν εμποδίζει το οικουμενικό όραμα. Αντίθετα είναι προϋπόθεση γι αυτό. Στον οικουμενικό πολιτισμό έχουμε θέση με. Την πολιτισμική μας ταυτοτητα..Εχουμε πολλά να δώσουμε και να πάρουμε.. Αρκεί να πιστέψουμε στον τόπο μας και στους ανθρώπους του.. Και να μην φοβόμαστε τους άλλους.. Παρά μόνο τον κακό εαυτό μας..

Ειμαστε σε καλό δρόμο!

22.1.22 Βραδιά περισυλλογης Ένα ακόμη περίεργο Σαββατόβραδο. Ολίγον τι έγκλειστοι. Ανήσυχοι, ανυποψίαστοι η κ υποψιασμενοι.. Μια σκέψη έρχεται ξανά κ ξανά στο μυαλό μου. Χωρίς να ξέρω γιατί.. Αυτός ο κόσμος άλλαζε πάντα με βία...

23.1.22

"Ανεπαισθητως με έκλεισαν από τον κόσμο εξω" Κ. Καβάφης "Τα τειχη"... Το ποίημα διαπραγματευεται συνθήκες και δυνάμεις που μας περιορίζουν και μας καθιστούν έγκλειστους. Δίχως να το καταλάβουμε, αργά και βασανιστικά εγκλωνιζομαστε εντός τειχών, αδύναμοι να υλοποιήσουμε όσα σχέδιαζαμε και ονειρευομαστε.. Το ερώτημα που αιωρειται είναι ποια η ευθύνη του έγκλειστου στην αθελητη φυλάκιση του. Ακόμη ποιοι τον περιορίζουν και για ποιους λόγους.. Ερωτήματα αγωνιώδη και εξαιρετικά επικαιρα από τον ανεπανάληπτο αλεξανδρινό ποιητή μας.. Τα πάθη μας, η άγνοια μας, ο διαρκής προσανατολισμός μας στα μικρά και εφήμερα; Όλα αυτά και άλλα, όπως η ματαιοδοξία, το κυνήγι του πλούτου κ της εξουσίας, η παραπληροφορηση, οι προπαγανδες κάθε φύσης μας εγκλωνιζουν και μας απομακρύνουν από τον κόσμο και τη δημιουργία..

Το ποιημα, και ο προβληματισμούς που απορρέει από αυτό, είναι εξαιρετικά επίκαιρο στην πανδημία που μας πληττει.. Τα τειχη της είναι διάφανα, μα αδιαπέραστο, η παραβίαση τους επικίνδυνη.και επαπειλει με μαζικους θανατους.. Η μήπως τελικά όλα είναι φενακη, ένας επιτηδευμενος σχεδιασμός για τον εγκλωβισμός μας, την χειραγώγηση μας;. Προς ποια κατεύθυνση άραγε και για ποιους σκοπούς; Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη του καθενός είναι μεγάλη. Αυτή άλλωστε είναι επιβεβαίωση της ελευθερίας μας.. Η ευθύνη.. απέναντι στα ορθούμενα τειχη..

28.1.21

Αρχαιότητα κ Χριστιανισμός Τους πρώτους χριστιανικους αιώνες και καθώς η νέα θρησκεία εδραιώνεται και σταδιακά γίνεται κυριαρχη, υπήρξαν αντιπαλότητες κ διωγμοι κατά της Αρχαίας σκέψης, φιλοσοφίας και θρησκείας. Αγάλματα καταστρεφονταν, ναοί καίγονταν, θέατρα και σχολές απαγορευονταν να λειτουργούν. Τρία φωτεινά μυαλά, οι Τρεις Ιεράρχες, όπως λέγονται, με τη φωτεινή τους σκέψη, τη λογιοσυνη τους, την Σοφία τους τόλμησαν να συγκερασουν τον χριστιανικό και τον αρχαίο ελληνικό κόσμο.. Γι αυτό τιμώνται, εκτος από την Εκκλησία μας, και από τον εκπαιδευτικό κόσμο..ως πρωτοπόροι της σύνδεσης της Αρχαιότητας με την Ορθοδοξία.

30.1.21 Δημόσια και ιδιωτικα Πως ένα όμορφο χωριό γίνεται προάστιο χωρίς ταυτότητα. Αυτό το πάρκο της Γκινοσατη μαλλον έχει ιδιωτικοποιηθει.Κατα το ήμισυ τέντες και μεταλλικές κατασκευές γειτονικού καταστήματος εστίασης κ η απλωσια ενός περιπτέρου κυριαρχούν..

Ελαχιστους χώρους ελεύθερους έχουμε και αυτοί ενοικιαζονται..Σε καταστήματα από καιρό κλειστά..Τι να πει κανείς. .Ένα πάρκο πολύ όμορφο, από τα πρώτα που έγιναν στην πόλη την δεκαετία του 70..Εκει περνούσαμε τις ώρες μας όλα τα παιδιά της Γκινοσατη τα καλοκαίρια.. Μεχρι αργά το βράδυ.. Ένα όμορφο πάρκο μαραζώνει στη σκιά της παλιάς εκκλησίας, ανάμεσα σε τέντες κ περίπτερα αναζητώντας την παλιά του αίγλη.. Και αυτή η περιβόητη πολιτική των κολωνακίων.. Δρόμοι στενοί, στροφές κλειστες και τοποθετηθηκαν παντού Κολωνάκια και ζαρντινιερες με λουλούδια.. Για την εστιαση που ναι κλειστή εδώ και μήνες.. Και δυσκολεύουν τη διέλευση αυτοκινήτων και πεζών,των υποψηφίων πελατών των καταστημάτων, που παραμένουν ανοιχτά, και παλεύουν για το μεροκάματο και την επιβίωση.. Αλλά καιτων μονίμων κατοίκων που κάνουμε κύκλους, για να βρουμε τον τελικό μας προορισμό.. Τι να πει κανείς.. Άφηστε που η όλη εικόνα είναι ακαλαισθητη.. Ανερμάτιστα λόγια, ανερμάτιστο έργα από μια ετερόκλητη διοίκηση που πειραματιζεται για το αυτονοητο και δεν έχει όραμα..για μια πόλη, που είναι ολοφάνερο πως δεν αγαπά.. Πως ένα όμορφο χωριό γίνεται ένα προάστιο χωρίς ταυτότητα.. Η αλλιώς πως... Όταν τα δημόσια γίνονται ιδιωτικά και τα ιδιωτικά δημόσια....

Δημόσια και ιδιωτικα Πως ένα όμορφο χωριό γίνεται προάστιο χωρίς ταυτότητα. Αυτό το πάρκο της Γκινοσατη μαλλον έχει ιδιωτικοποιηθει.Κατα το ήμισυ τέντες και μεταλλικές κατασκευές γειτονικού καταστήματος εστίασης κ η απλωσια ενός περιπτέρου κυριαρχούν..

Ελαχιστους χώρους ελεύθερους έχουμε και αυτοί ενοικιαζονται..Σε καταστήματα από καιρό κλειστά..Τι να πει κανείς. .Ένα πάρκο πολύ όμορφο, από τα πρώτα που έγιναν στην πόλη την δεκαετία του 70..Εκει περνούσαμε τις ώρες μας όλα τα παιδιά της Γκινοσατη τα καλοκαίρια.. Μεχρι αργά το βράδυ.. Ένα όμορφο πάρκο μαραζώνει στη σκιά της παλιάς εκκλησίας, ανάμεσα σε τέντες κ περίπτερα αναζητώντας την παλιά του αίγλη.. Και αυτή η περιβόητη πολιτική των κολωνακίων.. Δρόμοι στενοί, στροφές κλειστες και τοποθετηθηκαν παντού Κολωνάκια και ζαρντινιερες με λουλούδια.. Για την εστιαση που ναι κλειστή εδώ και μήνες.. Και δυσκολεύουν τη διέλευση αυτοκινήτων και πεζών,των υποψηφίων πελατών των καταστημάτων, που παραμένουν ανοιχτά, και παλεύουν για το μεροκάματο και την επιβίωση.. Αλλά καιτων μονίμων κατοίκων που κάνουμε κύκλους, για να βρουμε τον τελικό μας προορισμό.. Τι να πει κανείς.. Άφηστε που η όλη εικόνα είναι ακαλαισθητη.. Ανερμάτιστα λόγια, ανερμάτιστο έργα από μια ετερόκλητη διοίκηση που πειραματιζεται για το αυτονοητο και δεν έχει όραμα..για μια πόλη, που είναι ολοφάνερο πως δεν αγαπά.. Πως ένα όμορφο χωριό γίνεται ένα προάστιο χωρίς ταυτότητα.. Η αλλιώς πως... Όταν τα δημόσια γίνονται ιδιωτικά και τα ιδιωτικά δημόσια....

30.1.21 *Ιδανικές φωνές".. Ποίημα του Κωνσταντινου Καβάφη. Με νοσταλγία οι στίχοι φτιαγμενοι και με σεμνο ερωτισμό.. Πως μπορεί κάποιος να περιγράψει με λόγια τις φωνές των ανθρώπων που πέρασαν και έφυγαν και χάθηκαν για πάντα. Οι λέξεις είναι αδύναμες, ακόμη και εκείνες που χρησιμοποιεί ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητης.. Μια τέτοια ιδανική φωνή είναι της Έλλης Λαμπέτη, που ευτυχώς για μας έχει αποτυπωθει με τη βοήθεια της τεχνολογίας.. Το"

βαλς των ονείρων" του μοναδικού Μάνου Χατζιδάκι ντύνει με μελωδικό τρόπο την φωνή κ τους στίχους.. Ωστόσο εν αρχή ην ο λόγος. Και δω βέβαια ο καβαφικος.. Η μνήμη ξαστοχαει κ δύσκολα μπορεί να επαναφέρει την χροιά, τη δύναμη, την άρθρωση, το ηχόχρωμα φωνης ενός ανθρωπου που πλέον λείπει.. Κ χάθηκε για πάντα.. Μπορεί οι σκέψεις του, οι διδαχές του να μας συνοδεύουν, τα κοινά βιώματα, οι αγώνες και οι αγωνίες να έχουν καταγραφεί στην μνήμη. Η φωνή όμως; Και το τραγικό είναι πως η φωνή είναι μια από τις ιδιαίτεροτητες του καθενός μας, όπως η ίριδα, το δαχτυλικο αποτύπωμα.. Όμως η φωνή είναι κάτι παραπάνω. Η ηχητική αντανάκλαση της προσωπικότητας κ της ψυχής του ανθρώπου. Ο τρόπος που βιώνει και εκφράζει τα γεγονότα της ζωής.. Δεν είναι τυχαίο πως ο κατεξοχήν ερωτικός Καβάφης εστιάζει στις φωνές.. Η φωνή του ανθρώπου είναι ερωτευσιμη και αυτή διεισδύει στα εσώψυχα του άλλου και τα σαγηνεύει.. Εξαλλου η φωνή ειναι κατάθεση της ψυχής του καθενός στο ηχητικό σύμπαν.. Ας σκεφτούμε πως όλοι έχουμε αγαπήσει έναν τραγουδιστή η μία τραγουδιστρια από την φωνή κ την έχουμε συνδέσει με στιγμές της ζωής μας έντονες.. Το παρήγορο είναι πως οι φωνές κληρονομουνται εν μέρει στους φυσικούς απογόνους μας. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά, θα λεγε και ο Αλεξανδρινός.. Ωστόσο δεν αρκεί..Τίποτα δεν είναι αρκετό για να θυμίσει τον ήχο μια φωνής που αγαπησαμε και χαθηκε στη σιωπή.. Ούτε καν τα όνειρα δεν βοηθούν σε αυτό.Τα σιωπηρά όνειρα. Η σιωπή είναι το τέλος..

30.1.21