Herinneringenboek Golfslagbad

herinneringEN aan het golfslagbad, een boek vol

golfslagbad WEET JE NOG...

Voorwoord Het Golfslagbad is niet meer. Wat overblijft zijn herinneringen van Eindhovenaren die in de afgelopen 30 jaar mooie momenten beleefden in dit bad. We koesteren die herinneringen. Verhalen zijn er om verteld te worden en daarmee blijven herinneringen levend.

Op 14 maart 1987 is ‘Recreatiecentrum de Tongelreep’ en daarmee het Golfslagbad van de Tongelreep officieel geopend. Bijna 30 jaar lang hebben vele Eindhovenaren en mensen van ver buiten de stad genoten van de glijbanen en andere faciliteiten. In 1993 werd het subtropische zwemparadijs uitgebreid met de Suisbuis en de Turbotol. Deze laatste was tot en met de dag van de sluiting van het Golfslagbad op 6 september 2016 een ‘turbosucces’! Vele mooie herinneringen zijn gemaakt in het zwembad. In dit boek kijken we samen met de bezoekers terug op bijna 30 jaar zwemplezier.

De rol van de gemeente verandert en het exploiteren van een zwemparadijs hoort daar niet meer bij. Wel blijft bewegen en sporten, en dus ook zwemmen, belangrijk. Daarom gaan we samen met betrokken Eindhovenaren het huidige bad omvormen tot een familiezwembad.

Hopelijk kan dit nieuwe bad straks weer zorgen voor jaren vol nieuwe verhalen en nieuwe herinneringen.

Jakob Wedemeijer

Jakob Wedemeijer Wethouder Sport

ar a j d a 30 b g a l fs l o G

30 jaar Golfslagbad, een waar huzarenstuk met toegewijde medewerkers en met heel, heel veel tevreden bezoekers! Het Golfslagbad van de Tongelreep is bijna 30 jaar oud geworden, geopend in maart 1987 en gesloten in september 2016.

‘Nieuw voor oud’ was de slogan in de jaren ’80. De bouw van het Golfslagbad was een onderdeel van een grondige herstructurering van de Eindhovense zwembaden. Gemeente Eindhoven stopte met de exploitatie van het Dommelbad en de Ijzeren Man om met een vernieuwend zwemaanbod verder te gaan; het Ir. Ottenbad in Eindhoven Noord en de Tongelreep ‘nieuwe stijl’ in Eindhoven Zuid.

6

Het Golfslagbad was in die tijd een ware innovatie in ‘gemeenteland’. Eindhoven koos ervoor om –met financiële ondersteuning uit Den Haag omdat bij de bouw werkloze bouwvakkers werden ingezet- met name voor de jeugd en jongeren een eigentijdse recreatievoorziening voor een sociaal tarief te openen; een ‘center parcs-achtig’ zwembad met golfslag, glijbanen, stroomversnelling en andere toeters en bellen, een voorziening die voor alle lagen van de bevolking bereikbaar en toegankelijk was.

Vele miljoenen mensen hebben in al die jaren het zwembad bezocht en genoten van de attracties en deze bezoekers waren niet alleen afkomstig uit Eindhoven. Het Golfslagbad ontpopte zich tot een ware toeristische trekpleister; bezoekers kwamen van heinde en verre. Daarmee droeg het zwembad positief bij aan het imago van onze stad. Zeker ook toen het bad onderdeel ging uitmaken van allerlei arrangementen. De enige echte vernieuwingen op het gebied van attractiviteit vonden in 1993 plaats met de Suisbuis en de Turbotol; behoudens allerlei technische innovaties en maatregelen op het gebied van duurzaamheid, is het recreatieaanbod nadien ongeveer gelijk gebleven. Toch bleven heel veel jaren de bezoekersaantallen stabiel hoog, daar waar

in de rest van Nederland het recreatiebezoek daalde. Ik durf te stellen dat dit te maken heeft met de klantvriendelijkheid en de gedrevenheid van de medewerkers. Het zwembad heeft altijd een hele stabiele, deskundige en gemotiveerde ‘harde kern’ gehad, die op een voortreffelijke wijze samen met parttimers en uitzendkrachten heeft gezorgd voor veiligheid, kwaliteit en dienstverlening voor de bezoekers. Een geweldige prestatie! En dat niet alleen op het gebied van zwemmen ‘an sich’. Omgang met jeugd, omgang met conflicten en tegenstellingen en het verwijzen naar andere vormen van zwemmen, was bij de medewerkers in goede handen.

Al dit werk in vele jaren heeft een mooie band tussen (oud) collega’s gebracht.

De laatste jaren is helaas de landelijke trend gevolgd en zijn ook in het Golfslagbad de bezoekersaantallen gedaald. Natuurlijk spelen tarieven daarbij een rol, maar ook de gedateerdheid en afnemende attractiviteit en niet te vergeten het gewijzigde consumentengedrag.

Vele miljoenen zouden nu nodig zijn om attractiviteit, veiligheid en continuïteit opnieuw te realiseren en dat in een periode waarin financiën onder druk staan en de overheid zich bezint op haar kerntaken. De keuze is gemaakt om niet verder te gaan met het Golfslagbad.

We kijken terug op een mooi stukje Eindhoven-geschiedenis. De stad die de moed had om voor haar burgers eigentijds zwemmen te gaan bieden, maar ook de stad die 30 jaar later de keuze durft te maken om hiermee te stoppen.

Wat blijft zijn vele herinneringen: de eerste golven (van rustige rolgolf tot explosieve dubbele diamantgolf) en de officiële opening door burgemeester Borrie die met het waterkanon moest schieten, ‘bouwpastoor’ Lambert Fronen en Theo van de Wildenberg, onze eerste directeur (en kunstenaar en vriend) Leon Verburgt, de collega’s die toezicht hebben gehouden en het bad hebben schoongehouden, de mensen van de techniek en het onderhoud, de dames van de kassa en administratie, de mensen van de marketingafdeling, de leiding, mooie en verdrietige momenten met elkaar, ‘de bloktijden’, het vakmanschap en de rust bij calamiteiten, de bezoekerstop bij grote drukte, sociale interactie maar ook problemen met jeugdgroepen, de eerste liefdes bij bezoekers en collega’s, discozwemmen… en tenslotte voor laatst in september 2016: ‘Dames en heren, over enkele minuten begint het water te golven... Veel plezier’.

Arie Heesterbeek

Arie Heesterbeek Oud-bedrijfsleider

(P.S. Arie is medio april 1986 in dienst gekomen als assistent-bedrijfsleider en heeft destijds het laatste stukje van de bouw, de ingebruikname, het jarenlange gebruik en ook de sluiting van dichtbij meegemaakt).

Het kunstwerk dat jarenlang in de entreehal stond, is gemaakt door Leon Verburgt, de eerste directeur van het Golfslagbad.

7

Foto: fotodienst NV Heidemaatschappij Beheer

Voordat het Golfslagbad werd gebouwd, was de Tongelreep een buitenbad met grote ligweide, een aparte ingang voor dames en heren en de zogenaamde ‘U-bak’; een u-vormig zwembad. Dit bad werd geopend in 1966 en werd verbouwd tot het latere recreatiebad.

tongelreep

de eerste 8

In 60 jaar tijd zijn er heel wat verbouwingen en aanpassingen geweest bij de Tongelreep. Zo was er eerst alleen een buitenbad waar ‘s winters een tent overheen gezet werd.

9

De foto op de linker pagina is gemaakt tijdens de Zwemvierdaagse.

11

De bouw van de ‘nieuwe’ Tongelreep gebeurde in fases. Het ‘oude’ 50-meterbad en het buitenbad werden eerst gebouwd en in gebruik genomen.

Daarna volgden ook het 25-meterbad, reactieveringsbad, instructiebad en natuurlijk het Golfslagbad.

Rechtsonder op de volgende pagina is een foto te zien van de bouw van het ‘nieuwe’ buitenbad.

12

Foto: Jos Lammers

De foto rechtsboven laat zien hoe het er vroeger aan toe ging; een gescheiden systeem waarbij de dames links en de heren rechts toegang kregen tot de faciliteiten.

13

achter de schermen: André van Baarlen, de man met 41 jaar zwembadervaring Andre van Baarlen heeft veel bewaard uit zijn beginperiode bij de Eindhovense Zwembaden. Zo ook de vacature waarop hij destijds heeft gesolliciteerd, zijn sollicitatiebrief en zijn eerste contract. Zijn functienaam destijds: ‘badman’, aldus het contract. Een echte heldentitel.

14

Hij is ongetwijfeld een van de meest toegewijde medewerkers van de Tongelreep: André van Baarlen.

Al sinds maart 1975 is hij actief bij de Eindhovense zwembaden. Als jonge jongen begon hij bij de garderobe, toezichthouden op de kleedzalen, schoonmaken. We vroegen hem hoe hij ooit bij de Tongelreep terechtkwam en wat het zwembad voor hem betekent.

Van Baarlen: “Ik heb geen idee waarom ik destijds heb gesolliciteerd bij de Tongelreep. Ik was afgestudeerd boekdrukker en werkte bij een boekbinderij.

Het klopt totaal niet met mijn achtergrond, toch heb ik gereageerd op de advertentie van badbediende voor het buitenbad. Ik werd uiteindelijk aangenomen als vervanger voor een zieke medewerker bij het Dommelbad. Ik vond het fantastisch en deed mijn werk zo goed als ik kon. Ik mocht blijven. Op 14 september 1977 kreeg ik een vaste aanstelling. Ik weet het nog precies, het was op mijn verjaardag. De toenmalige bedrijfsleider Leon Verburgt kwam persoonlijk langs om me te feliciteren met mijn contract. Dat was bijzonder en persoonlijk.”

nog ontmanteld samen met een collega, dat voelde heel vreemd. Ik heb bij het Dommelbad een unieke tijd beleefd. De collegialiteit; collega’s hadden veel voor elkaar over. Na de ontmanteling ben ik begonnen bij de Tongelreep, eerst bij de garderobe, toen als ploegleider garderobe. Door middel van cursussen heb ik me verder omhoog gewerkt richting civiele zaken. Nu ben ik manager Arbo en Kwaliteitszorg. Dat past goed bij me, maar bij schoonmaak ligt mijn hart. Het is zo belangrijk voor een zwembad.”

Dag en nacht paraat “Op mijn 21e wilde ik trouwen en was ik op zoek naar een woning voor mijzelf en mijn vrouw. Bij het Dommelbad was destijds een inpandige dienstwoning bij het zwembad en deze was beschikbaar. Als ik ook de techniek kon en niet ging ‘hokken’, mocht ik deze dienstwoning huren. Na mijn huwelijk ben ik er samen met mijn vrouw ingetrokken. Het was een prachtig groot huis, midden in de stad. Wel moest ik mijn bed uit als het technische- of inbraakalarm af ging. Dat was niet altijd leuk, want het kwam natuurlijk ook wel eens voor dat het alarm af ging als je net op stap was geweest, maar ik had het er voor over.”

Duizenden bezoekers “Wat ik nooit zal vergeten? Dat is de 7000 bezoekers in het buitenbad en het Golfslagbad van de Tongelreep een jaar na de opening. We hadden nooit kunnen denken dat het zo’n succes zou worden. Op een drukke dag kwamen er 300 mensen bij het Dommelbad. Slechts een paar maanden later zaten we aan de 3000 bezoekers gemiddeld bij de Tongelreep op een zondag. Een grote omslag voor de hele organisatie. Een andere herinnering: in september 1986 hebben we proefgedraaid enkele maanden voor de opening van het Golfslagbad. Alles werd door en door getest voordat het bad open ging. Dat was ook bijzonder om mee te maken.”

Een unieke tijd “Na 10 jaar werken, ging het Dommelbad dicht, tegelijk met de opening van de binnenbaden van de Tongelreep. Ik heb het Dommelbad toen

André van Baarlen André van Baarlen Manager Arbo en Kwaliteitszorg

Nog een leuk weetje van André om af te sluiten: “In 1935 was het Dommelbad een Golfslagbad.

Het heette toen het Sportfondsenbad. Het was het eerste Golfslagbad van Nederland.”

15

Fotografie: Noud Swinkels

16

Hierboven zie je een afdruk van de originele vergunningaanvraag voor de ‘nieuwe’ Tongelreep met stempel van de Dienst Bouwtoezicht en Milieuzaken.

Fotografie: Noud Swinkels

Hoofdambtenaar Fronen vindt het Ei van Columbus:

Bron: Nieuws van Nolte okt. 1988

Eindhoven bouwt zwempaleis en tóch wordt er bezuinigd Bij het sportcomplex De Tongelreep in Eindhoven wordt momenteel hard gewerkt aan de realisatie van een enorm zwembadencomplex, waarmee een investering gemoeid is van 31 miljoen gulden. Voor dat bedrag heeft de dienst Kunstijsbaan en Zwembaden van de gemeente, onder de bezielende leiding van de heer L. Fronen, kans gezien om een inrichting op poten te zetten, waar zowel recreanten, alsook scholen en verenigingen, dag-in dag-uit volop gebruik van zullen kunnen maken, zonder elkaar ook maar in het minst te hinderen.

De Tongelreep belooft een echt mekka voor zwemfanaten te worden, vooral gezien de vele extra’s die

het bad zijn bezoekers vanaf volgend jaar april te bieden zal hebben.

Wat dacht u van de volgende kleine opsomming: een 50-meterbad én een 25-meterbad, een golfslag-recreatiebad - allen overdekt - met whirlpools, bubbelbad, enorme glijba­nen, waterparaplu’s, saunacabines, solaria, een reaktiveringsbad voor de ouder worden­de mens en voor therapiedoeleinden, een kinderbad met een sprekende paddestoel, een viertal aaneengeschakelde buitenbaden met verschillende diepten, een restaurant, kegelbanen, jeux-de-boulesbanen, biljarttafels en dan ook nog op loopafstand sportvelden, tennisbanen, een kunstijsbaan en mogelijk zelfs een hotel. Een deel van die extra voorzieningen zal door particuliere

17

Fotografie: Jos Lammers

ondernemers worden geëxploiteerd. Je zou er met gemak een volledig verzorgde, sportieve vakantie kunnen doorbrengen.

‘Budgettair neutraal’ Maar de grootste verrassing van het projekt is wel, dat al deze extra’s de gemeente Eindhoven uiteindelijk geen cent méér zullen kosten! Hoofdambtenaar Fronen, die al jarenlang met dit ambitieuze plan rondliep en er zelfs lezin­gen over hield in andere Nederlandse steden, heeft van de raad in zijn eigen gemeente uit­eindelijk groen licht gekregen voor dit fantastische zwempaleis, op voorwaarde dat de realisatie ervan ‘budgettair neutraal’ zou zijn voor de Eindhovense stadskas.

Hoe hij aan deze eis tegemoet gekomen is, vertelde hij ons op het bouwterrein van ‘zijn’ zwembad, ondertussen trachtend ons weg­wijs te maken in bouwtekeningen en plannota’ s.

De jaren ‘70: in iedere wijk een zwembad “In de jaren zeventig, toen ons land economische

18

hoogtijdagen beleefde”, aldus Fronen, “zag je vele gemeenten in hun beleid nastre­ven om zo mogelijk iedere buurt en iedere wijk eigen voorzieningen te geven. In iedere wijk moest minstens een zwembad, een wijk­centrum en een sporthal komen.

Grote ge­meenten dwongen zichzelf dus om vooral kleinschalig te werk te gaan, de middelen te verdelen. Niet één groot zwembad, maar allemaal kleintjes. Maar je zag het ook bij de kleinere gemeenten: iedere zichzelf respekterende gemeente van tienduizend of zelfs nóg minder inwoners, heeft in die jaren een zwembad gebouwd.”

De jaren ‘80: afbraak en bezuiniging “Toen, met de snel stijgende energieprijzen en de minder florisante economische situatie van de jaren tachtig, kwamen de problemen, en inmiddels is de zwembadenafbraak dan zo’n beetje struktureel geworden. De bezuinigingen hebben ongenadig toegeslagen. Er is niet meer voldoende geld om al die afzon­derlijke baden te onderhouden, te bemannen en te verwarmen. In de ene stad worden nu op ri-

Fotografie: Jos Lammers

goreuze schaal zwembaden gesloten, elders moet men in praktisch onverwarmd water zwemmen of is het toezicht op de garderobes opgeheven omdat men het personeel daar­voor niet meer kan betalen.

Hier in Eindhoven was de situatie beslist niet erg verschillend van die in andere steden. Ja­ren geleden al hadden wij een plan opgesteld voor de plaatsen waar overal nog zwembaden binnen de gemeente zouden kunnen verrijzen. Maar toen, in de jaren 1981/1982, begonnen de eerste klappen te vallen: in de eerste ronde werden de bezuinigingen gewoon met de zeis uitgevoerd - alle gemeentelijke diensten zouden gelijkelijk 10 procent moeten be­zuinigen op hun beïnvloedbare kosten. Dat gold dus ook voor de sektor kunstijsbaan en zwembaden.”

Pyromanen en nieuwbouw “Op dat moment was juist de kunstijsbaan door brandstichting in de as gelegd en binnen zeer korte tijd herbouwd, en was er bovendien een jaar later brand gesticht in het Ottenbad, dat we eveneens

binnen een jaar volledig hebben herbouwd - de kosten daarvoor werden volledig gedekt door de verzekering. Wij waren namelijk niet alleen verzekerd tegen brand, maar ook tegen bedrijfsschade.

Wij hebben daardoor zelfs kans gezien om, zuinig met ons geld omspringend, extra recreatieve voorzieningen in het nieuwe bad aan te brengen.

Welnu, toen ik dus ook die eis kreeg voorgeschoteld om 10 procent op de beïnvloedbare kosten te bezuinigen, toen zag ik de bui al hangen: op de lange duur zouden zulke bezuinigingen onherroepelijk leiden tot uitgeklede zwembaden, waarin het in feite voor niemand leuk toeven is. Kijk maar om je heen: op dit moment is het overal aan het gebeuren. Verwarming laag, kleedhokjes onbewaakt, enzovoort.”

“Op dat moment heb ik toen het plan op tafel gelegd, waar ik al langer mee rondliep. Ik heb toen gezegd: als we nu de durf hebben om een aantal her en der verspreid liggende baden, gebouwd volgens de oude opzet en dus met beperkte gebruiksmogelijkheden, af te stoten, dan zouden we een al bestaand bad, zoals hier dus De Tongelreep, met be-

De persoon die verantwoordelijk was voor zowel het in de as leggen van de ijsbaan als het Ottenbad is voor zijn werkstraf als onderhoudschilder bij het Dommelbad te werk gesteld.

19

hulp van zodoende vrijkomende middelen kunnen uit­bouwen tot een multifunctioneel zwemcentrum, waar iedere doelgroep op ieder moment van de dag zou kunnen beschikken over zijn eigen zwemwater.

Recreanten, scholen, verenigingen, maakt niet uit.

Bovendien zouden op die manier je operationele kosten in één klap een flink stuk dalen, want het is wel een verschil of je vier kassabezettingen, vier bedrijfsleiders en vier ploegen machinisten in dienst hebt, dan wel van elk van deze slechts één.

Hier op de Tongelreep was op dat moment al een enorm groot openluchtbad, zo’n 3500 vierkante meter groot. Onderdeel daarvan was een 50 meterbad, waar in de wintermaanden - speciaal ten behoeve van de verenigingen - een opblaastent overheen gezet werd.

Welnu, die baden zouden dus óók in het nieuwe complex moeten worden opgenomen. De winterse opblaastent moest worden vervangen door een vaste overkapping, een gebouw, en de overige baden zouden moeten worden gesloopt om plaats te maken voor een nieuw openluchtbad, geheel aangepast aan de eisen van de tijd en van de recreant.

20

De opzet van wat dat dan ongeveer zou moeten zijn, had­den we in niet meer dan 6 weken op papier. Wel, om een lang verhaal kort te maken: de bouw is inmiddels in volle gang. Een oud zwembad in de binnenstad van Eindhoven zal vrijwel zeker in gebruik worden genomen door de Stichting Kunstzinnige Vorming die het wil gaan gebruiken voor aktiviteiten op het gebied van ballet, film, video, beeldende kunst en dergelijke.”

De ‘terugploegregeling’ “Ik had mijn plannen, behalve bij de Eindhovense raad, ook ingediend bij het Ministerie van WVC; het kabinet was op dat moment doende met het creeren van de zogenaamde terugploegregeling: een soort van loonkostensubsidie, bedoeld voor het weer aan ‘de slag helpen’ van langdurig werklozen.

Eind 1983 kregen we het bericht uit Den Haag dat subsidie werd toegekend, en vervolgens is het allemaal ontzettend snel gegaan. Minister De Koning wees in het kader van zijn regeling 8 miljoen gulden toe aan ons projekt. Voorwaarde was wel, dat het 100% zeker moest zijn, dat het projekt doorging,

Wist je dat er vroeger een pratende paddestoel was in de Tongelreep?

dat we er in 1984 mee zouden beginnen en dat het eind 1985 klaar moest zijn.

De gemeente stemde in, omdat ik een budgettair neutraal plan kon voorleggen, en dan ook nog eens de geëiste 500.000 gulden aan bezuinigingsgeld wist in te leveren. Het plan werd enthousiast ontvangen door de gemeenteraad en de ambtenaren.

Het moeilijkste was wel om aan de burgerij duidelijk te maken hoe het nu eigenlijk in elkaar zat: de gazons in de stad worden niet meer gemaaid, de huisvuilophaaldienst wordt ingekrompen, de straten worden minder gerepareerd, maar de ge­ meente Eindhoven investeert 31 miljoen gulden in een superzwembad en beweert desondanks dat ze op die manier bezuinigt. Dat geloofde geen mens.

Maar tóch is het zo. De afdeling Voorlichting van de

Gemeente Eind­hoven heeft één en ander echter op de juiste wijze weten te vertalen naar de verbaasde burgerij.”

“In feite is het zelfs een heel idealistisch projekt.

Door de bank genomen werken hier full time 100 mensen in de bouw. Omdat de eis van de terugploegregeling is, dat we voor 70% met langdurig werklozen werken, bete­kent dat toch, dat er zo’n 250 mensjaren werk is gecreëerd, waarvan circa 187 voor die langdurig werklozen. De betrokken werknemers zijn goed gemotiveerd, en doen in het kader van dit specialistische bouwwerk een uitgebreide werkervaring op, waardoor hopelijk hun kansen om elders aan de slag te komen verbeterd worden.”

21

Nolte doet het installatiewerk Zoals van oudsher gebruikelijk is bij de Eind­hovense zwembaden, wordt ook op De Ton­gelreep het installatiewerk weer verzorgd door Nolte Eindhoven B.V. Dat betekent, dat ook Nolte mensen in dienst heeft moeten ne­men in het kader van die zogenaamde terugploegregeling; dat was een voorwaarde voor iedere aannemer in het projekt. De ervaringen die men daar tot nu toe mee heeft opgedaan zijn, aldus de heer P. Calame, projektcoördinator van Nolte Eindhoven, bijzonder bevredigend te noemen’.

Calame: ”Wij doen hier alles op installatiegebied wat binnen een dergelijk plan zoal nodig is. Dat betekent, dat de belangrijkste aan­dachtsterreinen liggen bij verlichting, geluid, beveiliging en krachtinstallaties. Uit kostenoogpunt - de heer Fronen heeft het al gehad over de scherpe calculatie die hier moest worden toegepast - hebben wij bijvoorbeeld afgezien van de traditionele T.L. ­verlichting.

In plaats daarvan hebben wij gekozen voor een mengvorm van natrium- en kwiklampen.

Op die manier kunnen met de verlichting ver­ schillende effekten worden bereikt, uiteenlo­pend van rustige sfeerverlichting voor de recreatieve zwemmers tot en met een grote plas licht voor wedstrijden en dergelijke.

Onder de luifels rondom de baden is nog wat extra oriëntatieverlichting aangebracht en er komen gla-

zen koepeltjes in het dak die van binnenuit worden verlicht om het gebouw ook vanaf de buitenkant extra accent te verlenen.

Heel specifiek voor ons werk hier is de vormgeving van het bad, met het verschillende gebruik van de afzonderlijke onderdelen, die allemaal hun eigen eisen stellen aan verlichting, terwijl je anderzijds moet proberen een logische voortzetting door het hele complex heen te creëren. En dat natuurlijk in nauwe samenspraak met architekt en opdrachtgever.”

En Fronen voegt daar nog aan toe: “Techniek neemt in dit bad een bijzonder belangrijke plaats in.

Het staat in totaal voor ruim 10 mil­joen op de begroting. Nolte alleen al is goed voor 2 miljoen. Maar wij weten uit ervaringen in het verleden dat Nolte dan ook steeds weer in staat is om zo’n gebouw middels de gebruikte verlichting een heel aparte sfeer te verlenen. Neem nou zo’n golfslagbad: daar mag geen koud en schril licht stralen - dat moet één en al sfeer uitademen.

Anderzijds worden in dit projekt optimale energiebesparende maatregelen doorge­voerd, met gebruikmaking van de modernste hulpmiddelen die daartoe beschikbaar zijn. Allemaal zaken waar Nolte technisch op moet inspelen. We hebben er echter alle vertrouwen in dat we dit unieke projekt gezamenlijk tot een goed eind zullen brengen.”

Foto: Jos Lammers

Hoofdambtenaar Fronen 23

24

Fotografie: Peter Smulders

“Een heel zwembad voor je alleen voor een fotoshoot ter ere van de opening van het Golfslagbad. Ik en mijn broers hebben er hele fijne jaren door mogen brengen. Maar helaas kunnen onze kinderen dat niet meer meemaken.�

De vierling.

GOLFSLAGBAD: DE

OPENING 26

Fotografie: Peter Smulders

Tijdens de opening liep niet alles op rolletjes. Zo was het riool verstopt door bouwpuin en kreeg het ingehuurde orkest een natte douche, toen samen met de glijbaan ook de emmertjes, waar zij onder gestationeerd waren, in werking traden.

27

“Problemen zwembaden regio in agglomeratie-verband bespreken”

Eindhovens Dagblad 16 maart 1987

Opening van De Tongelreep met 300.000-ste bezoeker Van een onzer verslaggevers EINDHOVEN – De financiële problematiek van de regionale zwembaden wordt binnenkort besproken in het samenwerkingsorgaan Agglomeratie Eindhoven. Dat zei burgemeester dr. G. Borrie zaterdagochtend bij de officiële opening van Eindhovense zwembad De Tongelreep. Borrie verrichtte die opening in samenwerking met de 300.000-ste bezoeker van het bad, 12-jarige Reza Nanhekhan en zijn broertje Farouk.

De burgemeester van Eindhoven ontstak de lont van het waterkanon en zijn beide assistentjes richtten de straal water op een vlot dat even later een fontein toucheerde. Dat was het sein om alle watergevende elementen van het golfslagbad in werking te zetten.

Grote afwezige tijdens de feestelijke opening was de heer L. Fronen. Hij was directeur van de voormalige Dienst Zwembaden en als zodanig de projectleider tijdens de bouw van de Tongelreep. Fronen, die kort na het gereed komen van de bouw met pensioen ging, is het niet eens met de manier waarop de gemeente de exploitatie van het bad

28

aanpakt. De meningsverschillen liggen zo diep dat Fronen na de oplevering geen stap meer in de Tongelreep heeft gezet.

Te traag Fronen is het nooit eens geweest met de beslissing om de Dienst Zwembaden onder te brengen bij de WOS (Welzijn, Onderwijs en Sport). Hij is van mening dat de Tongelreep en het Ir. Ottenbad een zelfstandige beheersvorm moeten krijgen. Om voldoende bezoekers binnen te houden, dient er alert gereageerd te worden. Een ambtelijke dienst werkt daarvoor te traag, vindt Fronen. Overigens krijgt de voormalig zwembaddirecteur daarin gelijk van het adviesbureau Kappelhoff, dat een rapport heeft uitgebracht over de ontwikkeling van het recreatiegebied Eindhoven Zuid. Daarin staat dat de huidige exploitatie-opzet van de Tongelreep anders zou moeten. Wethouder P. van den Baar, die zijn diepe bewondering uitsprak voor het werk van Fronen, zei zaterdag dat de exploitatie van de zwembaden binnenkort opnieuw in de gemeenteraad besproken zal worden.

De foto rechtsboven is gemaakt tijdens de opening van het Golfslagbad. De synchroonzwemsters van de Eindhovense Watervrienden verzorgden een optreden. Ingestuurd door Monique.

Foto: G.J. Bijvank

Op de foto is goed zichtbaar hoe de situatie in de beginjaren was: geen Turbotol of Suisbuis, het boventerras was veel groter, geen gele maar een oranje glijbaan, en in de ‘peuterhoek’ een warmte grot waar muziek in gedraaid werd.

29

Meteen wakker “Mijn eerste werkdag, ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik droeg een lange witte broek en een wit t-shirt met een V-hals. 19 jaar, mijn haren netjes in de plooi; ik was er helemaal klaar voor. Ik begon die dag meteen met lesgeven aan groepje A. ‘Spring er maar in’, zei ik tegen de kinderen. Één van de meisjes sprong in het water en bewoog niet. Dat vergeet ik nooit meer. Daar stond ik dan, met mijn mond vol tanden. Totdat een collega riep: ‘Van Gennip! Erin!’. Ik ben erin gesprongen en heb het meisje gered, in mijn nette kleren. Ik was meteen wakker.”

“Ik ben nog nooit van een glijbaan geweest in het Golfslagbad”

“Voor een buitenstaander zit een toezichthouder in een stoel naar het bad te kijken. Maar het is veel meer dan dat. De kunst is om risico’s te zien, voordat er wat gebeurt. Om bij elke persoon een inschatting te maken, kan er wat mis gaan? Dan kun je ongelukken vaak daadwerkelijk voorkomen.”

Jos van Gennip is bekend bij vele bezoekers.

Hij begon in 1979 als badmeester bij het Ottenbad, werkte later bij het Dommelbad en eindigde bij de Tongelreep. Eerst als badmeester, daarna als accommodatiemanager en nu als Unitleider Zwemmen en Schaatsen. Van Gennip. “Ik heb de bouw van de Tongelreep meegemaakt. Niemand kon destijds inschatten wat er op ons afkwam, hoe het bedrijf zou veranderen.

Ik was enorm onder de indruk van het formaat van het nieuwe bad.”

Een bekentenis “De Tongelreep is voor mij een plek waar ik heel graag ben. Mijn werk is bijna een hobby; ik ben een zwemmer in hart en nieren. Maar, ik moet eerlijk bekennen, ik ben nog nooit van een glijbaan geweest in het Golfslagbad. In heb zelfs maar één keer gezwommen in het Golfslagbad. Ik houd van de beweging als het bad vol is. Ik regel het wel. Als bezoekers genieten van de Turbotol, dan geniet ik. En wanneer ik

30

Een kijkje achter de schermen krijg je op de foto linksboven. Zo ging het er aan toe op kantoor bij de Tongelreep.

Foto: Jos Lammers

alles onder controle heb, dan geniet ik ook.

Ik ben altijd ontzettend trots geweest op het Golfslagbad, op wat er werd georganiseerd; de evenementen en feesten. Het leukste vond ik het uitpuzzelen hoe we het allemaal voor elkaar konden krijgen en de dynamiek die daarbij kwam kijken. Fantastisch!”

De toekomst “Hoe ik de toekomst zie? Een nieuw zwembad zal een enorme cultuurverandering zijn. Alles is afgestemd op het grote zwemparadijs; de veiligheid, de marketing, schoonmaak etc. Vaak groeit het ondernemerschap, nu wordt het object kleiner en moeten we ons op een andere manier gaan onderscheiden. Op kwaliteit; een veilig, schoon bad waar mensen op een gastvrije manier ontvangen worden. Dat zijn we aan onze status verplicht. Ik hoop in elk geval dat de Tongelreep een dynamisch en vooruitstrevend bad blijft.”

Jos van Gennip

Jos van Gennip Unitleider Zwemmen en Schaatsen

31 5

“Na zelf in mijn jeugd veel plezier te hebben gehad in de Tongelreep, heeft mijn zoon gelukkig ook nog een paar keer met een vriendinnetje kunnen genieten van dit geweldige bad. Jammer dat dit icoon moet en zal verdwijnen.�

Remko.

het rode

kanonnetje 32

Wij vermoeden dat het rode kanonnetje het meest gefotografeerde element is uit het Golfslagbad. Want zeg nou zelf, heb jij niet een soortgelijke kiekje in jouw fotoalbum staan?

Het rode kanonnetje, wie kent hem niet. Een prominente verschijning in het Golfslagbad en vaak bezocht door de kleinsten onder ons. Hem laten draaien en papa en mama, vriendjes en vriendinnetjes nat maken. Of er lekker op klimmen.

Een leuk detail: het rode kanonnetje gaf, bij de opening van het Golfslagbad, het startsein voor bijna 30 jaar zwemplezier. Het kanonnetje verscheen daarom al direct in de krant.

Uit de oude doos: de foto rechtsboven komt uit de folder van 1993.

33

Vroeger moesten toezichthouders onder de Familieglijbaan door kruipen om bij de ‘toezichtplaats de Palm’ terecht te komen. Sommige toezichthouders wilden niet kruipen en liepen over de glijbaan. Dit ging natuurlijk niet altijd goed! Later zijn er bruggetjes geplaatst.

familie-

glijbaan 34

De Familieglijbaan is in alle jaren één keer van uiterlijk veranderd. De wat saaie witte glijbaan werd groen en kreeg aan het uiteinde een rupsenkop.

35 5

“De Tongelreep en ik hadden een haat/liefde verhouding. Ik gruwelde van het lauwwarme voetenbadje als je binnenkwam en de vloer met de platgestampte frietjes. Oneindig veel kinderfeestjes die altijd zorgden voor hilarische taferelen.�

Christine.

65-meter

glijbaan 36

De 65-meter glijbaan was vroeger open, zoals je op de foto op de linker pagina ziet. Later is hij dichtgemaakt en zijn er lichteffecten toegevoegd.

“Ik werkte bij de Technische Dienst van de Tongelreep. Bij het maken van mijn eindronde door het Golfslagbad, ontdekte ik dat er in de plonspoel van de 65-meter glijbaan een stuk of 5 vissen (voorntjes van c.a. 10 centimeter) zwommen.

Waarschijnlijk zijn ze door een klant te water gelaten. Ik heb ze er samen met de ploegleider uitgehaald. Ze waren op sterven na dood door het chloorwater.�

Hans.

37

“Elk jaar gingen we met heel de familie op een vaste dag naar het Golfslagbad. Wat ga ik dit missen...mooie tijden!”

Wynona.

golfslagbad

hoogtij 38

In de hoogtijdagen kwamen er jaarlijks zo’n 1 miljoen bezoekers in het zwemcentrum.

5

Tongelreep toevluchtsoord vakantiegangers

Drukte op elke vierkante meter: De Tongelreep doet momenteel goede zaken

Eindhovens Dagblad 1 aug. 1998

Door Lisette Oosterbosch

Eindhoven – Terwijl het bij Museum Bevrijdende Vleugels in Best wel wat drukker zou mogen zijn voor de tijd van het jaar, heeft zwemparadijs De Tongelreep in Eindhoven geen enkele reden tot klagen. Zoals gebruikelijk weten bezoekers het zwembad zeker met het slechte weer goed te vinden.

Gemiddeld passeren momenteel dagelijks drie- tot vierduizend badgasten de kassa. Vooral vakantiegangers die De Tongelreep als toevluchtsoord gebruiken om te ontsnappen aan de naargeestige zomer, “Ik houd ze anders niet zoet, die twee”, wijst de Rotterdamse oma van Lunteren op haar kleinkinderen. Het is de derde keer in een week

tijd dat ze met haar man en de kinderen het vakantiehuisje in Luyksgestel verruild heeft voor het Eindhovense bad. De familie Groenevelt uit Barneveld is met zes man een dagje uit. Sinds het gezin vijf jaar geleden het zwemparadijs ontdekte, brengen ze elk jaar een bezoek. ”In vergelijking met vorig jaar augustus is het wel gigantisch druk”, zegt C. Groenevelt, “maar het is tenminste betaalbaar.” Dat vinden ook mevrouw R. Vogel en haar buurvrouw I. Lissenberg uit Spijkenisse. Zij vieren met hun mannen en vijf kinderen vakantie op camping in Chaam en Oisterwijk. “Als het regent, doe je al gauw dit soort dingen”, zegt mevrouw Vogel berustend.

Alternatieven Op opa en oma van Lunteren na, zoeken de gezinnen hun heil tijdens de vakantie verder vooral buiten de regio. Volgens de regio-VVV is dat echter nergens voor nodig. De informatrices verwerken de laatste tijd veelvuldig aanvragen naar slecht weerprogramma’s en kunnen allerlei mogelijkheden ophoesten.

In Eindhoven bijvoorbeeld winkelen in de Heuvelgalerie, een bezoek aan de Euro Voetbalshow, karten, klimmen in een hal, naar de rollerskatebaan, laserschieten, en musea of galeries bezoeken. In de Kempen en de Peel zijn onder meer kastelen te bezichtigen, valt binnen te skiën en zijn eveneens verschillende musea, zoals het Museum Bevrijdende Vleugels in Best. Maar ook al verwijzen informatrices naar dat oorlogsmuseum aan de Sonseweg, de kaarten liggen er anders bij dan in De Tongelreep.

Hier geen juichstemming over een warme belangstelling voor de zes overdekte hallen; de bezoekersaantallen vallen eerder tegen. “Juist door de aanhoudende regen”, denkt receptioniste F. Stabél. Want er passeren weinig fietsers en ook natuurliefhebbers mijden de bossen in de omgeving. “De echte liefhebbers komen wel”, zegt Stabél. “Maar impulsieve bezoekjes blijven uit.”

Nieuwsblad van de Tongelreep aug./sept. 1993

Nieuw in de Tongelreep: heerlijk stoom afblazen in de tweepersoons-stoombaden Stoom afblazen kon al op vele manieren in de Tongelreep: lekker meegevoerd worden door de stroomversnelling, suizen van een van de 7 snelle glijbanen, doldriest wervelen in de TurboTol of rustig genieten in de bruisbassins en de kruiden-whirlpools.

Met de 8 tweepersoons-stoomcabines, de nieuwste aanwinst van de Tongelreep, kunt u nu letterlijk en figuurlijk stoom afblazen. De uiterst moderne cabines die onlangs in gebruik werden genomen, werken heerlijk verkwikkend op lichaam en geest.

Met een muntinworp van ƒ 2,- kunt u met z’n tweeën genieten van een geurig stoombad in een van

de 8 cabines. Uw stoombad kunt u desgewenst laten omlijsten met sfeerverhogende muziek. Na het kwartier gaat de douche automatisch aan waarmee het transpiratievocht verfrissend weggespoeld wordt. Zodra u de cabine verlaat, wordt deze automatisch grondig gereinigd met een desinfecterende vloeistof. De cabine is dan weer gereed voor de volgende stoombaders. U vindt de stoomcabines naast het 25-meterbad. De cabines zijn toegankelijk op alle recreatietijden van het golfslagbad en het 25-meterbad. Een absolute must voor wie eens lekker wil ontspannen.

41

Eindhovense zwembaden. Van de Wildenberg: “Ik ging als 18 jarig dorps meisje uit Budel werken in Eindhoven. Voor mij was het een hele stap. Mijn sollicitatiegesprek was een dag na carnaval, ik weet het nog goed. Ik was helemaal schor. Toch nam Leon Verburgt me aan. Ik voelde me direct op mijn plek in het zwembad, mede dankzij de super fijne collega’s.”

trots, drukte, fijne collega’s en tweede thuis Elke frequente bezoeker kent haar. Ze zit al ruim 30 jaar achter de kassa bij de Tongelreep en is dol op haar werk: Els van de Wildenberg.

“De kassa is mijn favoriete plek, mijn tweede thuis. Ik kan mijn werk dromen, alle procedures, de verschillende kaartsoorten en lessen.”

Direct op haar plek Eigenlijk wilde Els het kappersvak in, maar toen haar vriendin van de opleiding af zag, koos ze zelf om te solliciteren op een functie bij de 42

Lange dagen “Ik begon bij het Dommelbad in de garderobe en in de kassa. Later werkte ik bij de Tongelreep toen dat nog een buitenbad was en uiteindelijk bij het ‘zwemparadijs’. Toen het Golfslagbad gebouwd werd, maakte ik lange dagen. Soms wel van ‘s ochtends tien uur tot ’s avonds half 10. Als de bouwvakkers klaar waren met tegelen, aten we samen en daarna maakte ik alles schoon. Ik had toen geen idee dat het nieuwe bad zo groot en druk zou worden.”

Beroemde gezichten De opening van het Golfslagbad herinnert Els zich niet zo goed meer. De opening van het 25-meterbad des te beter. “Mijn vader was erbij toen het 25-meterbad geopend werd. Ik weet nog goed hoe trots hij was. ‘Daar werkt ons Els’, zei hij tegen iedereen. Zo mooi.” Die trots voelt Els zelf ook als ze het over haar werk heeft. “Erica Terpstra, Pieter van Vollenhoven, Ada Kok, ik heb ze allemaal gezien bij de Tongelreep. Dat maak je niet overal mee.

Bovendien was het Golfslagbad van de Tongel-

Het totale zwemcentrum is voorzien van 15.000 m2 tegelwerk en 3.500 m2 plinttegels.

Alle tegels zijn gezet en gelegd in specie en zijn dus niet gelijmd.

reep echt een begrip in Nederland. In België en Duitsland trouwens ook. In de beginperiode was het vaak zo druk dat er te weinig kledingkluisjes waren en de kleding in de gangen werd gehangen aan een kleerhanger. Ik hield van die drukte, de gezelligheid. In de vakanties werkte ik het liefst.”

Nooit meer vergeten Wat Els nooit meer zal vergeet is het chloorincident in 1997. “Ik weet het nog goed, het was in de herfstvakantie. Het was zo druk dat we steeds moesten beslissen of er nog mensen naar binnen mochten of niet. Toen we erachter kwamen dat er te veel chloor in het water zat, is het bad direct ontruimd. De entreehal stond vol mensen, sommigen waren zelfs ziek geworden en moesten overgeven. De pers kwam naar me toe, SBS6, Omroep Brabant. Ik werd geïnterviewd, super spannend, ik was bang dat ik wat verkeerd zei.”

Op vakantie wel, dan gaan mijn zwemvliezen en snorkel altijd mee. Ik heb bij de Tongelreep ook wel eens gezwommen, maar niet zo vaak.

Ik woon niet in de buurt en rijd dan op een vrije dag niet zomaar naar mijn werk. Als ik moet werken, wil ik er bovendien representatief uit zien aan de kassa. Dan is het niet zo handig om even in het water te springen.”

Els van den Wildenberg Els van den Wildenberg Kassière

De sluiting “Ik mis het Golfslagbad ontzettend, vooral alle drukte eromheen. Scholen kwamen overal vandaan om bij de Tongelreep te komen zwemmen. In de vakanties hadden we veel Belgische bezoekers, heel fijne mensen. Nu is het erg rustig aan de kassa.”

Buitenbadmens “Ik vind zwemmen leuk, vooral buiten, maar dat komt er op mijn werk niet van.

43

“De eerste keer in de Turbotol toen die werd geopend. WAUW, wat een gevoel, de snelheid, de cirkel waar je in wordt gegooid. Wat kicken!”

Sofian.

23 jaar

Turbotol 44

Begin februari 2014 werden er voor de veiligheid twee onderwatercamera’s gemonteerd in de Turbotol met een beeldscherm bij de toezichthouder op ‘De Palm’.

Groot Eindhoven 1993

Nieuwe mogelijkheden De Tongelreep heeft een naam hoog te houden als het gaat om de introductie van nieuwe waterattracties. Zo werden vorig jaar de kruidenwhirlpools geïntroduceerd. Dit jaar is er gekozen voor een superglijbaan, die maar liefst een investering vergt van zeshonderdduizend gulden.

In hoger water!

De nieuwe glij-attractie valt op door een enorme schotel met een doorsnee van maar liefst 8 meter. Het begin van de baan bevindt zich op elf meter boven het waterniveau. De attractie start in een tube, een van boven gesloten buis, waarna u in de schaal belandt.

Het vervolg laat zich het beste vergelijken met de draaiende bewegingen van een balletje tijdens het roulette-spel. Afhankelijk van de snelheid en handigheid kunt u maximaal 8 rondjes maken. Hierna valt u door een trechter in het verlichte plonsbad. Door de aanwezigheid van een grote glasplaat kunnen

de tongelreep-bezoekers getuigen zijn van uw ‘capriolen’. Een leuk extraatje.

Veiligheid De nieuwe attractie is honderd procent veilig.

Sinds de plaatsing van de eerste, nu ruim drie jaar geleden, is er nog geen enkel ongeluk gebeurd. Bovendien is de Eindhovense baan beveiligd met een stoplicht en een elektronische alarminstallatie. Er is dus optimaal rekening gehouden met de bezoekers, waaronder vele kinderen met hun (groot)ouders.

Praktische informatie Zwemparadijs De Tongelreep ligt in het zuiden van de stad en is goed bereikbaar met het openbaar vervoer, de auto of de fiets. Informatie over de openingstijden en de tarieven kunt u op aanvraag verkrijgen aan de Antoon Coolenlaan 1 in Eindhoven, telefoon 040-123125. Met Tourist Discount Card ontvangt u korting op de entree.

45

5

Het totale zwemcentrum is voorzien van 15.000 m2 tegelwerk en 3.500 m2 plinttegels.

Alle tegels zijn gezet en gelegd in specie en zijn dus niet gelijmd.

De Turbotol en de Suisbuis zijn in 1993 geplaatst. Zo’n zes jaar na de opening van het Golfslagbad.

47

alle glijbanen af. Ik ben er al de hele ochtend misselijk van. Zoals altijd ben ik doodsbang voor de grote jongens, die aan de rand van het zwembad, bij de glijbanen en in het water stoer lopen te doen. Vooral in het water vind ik ze eng, want ze vinden het grappig om kleine meisjes onder te duwen en ik heb al zo’n hekel aan onder water zwemmen.

“Luister,” zegt mijn vriendinnetje, ze legt haar handen op mijn schouders. Ze kijkt me recht aan, haar natte haren plakken tegen de zijkant van haar gezicht. Jammer vind ik dat, haren zien er onder water zo mooi wuivend zeemeerminachtig uit, kom je boven, zijn ze helemaal plat. “Luister je naar me?” Ze is heel serieus.

“Je moet dus, vlak voor je gaat glijden, je badpak tussen je kont doen.”

Mijn gezicht moet een hele vreemde uitdrukking krijgen, ze schiet in de lach.

“Ik méén het! Als je je badpak tussen je kont doet, glij je veel sneller! En trouwens anders gaat je badpak keisnel stuk.” Nou ja, zij kan het weten, zij is hier ongeveer elke week. Voor haar tiende verjaardag wilde ze ook. Ik ben pas voor de derde keer in de Tongelreep, en nog even onder de indruk als de eerste keer. Ik heb haar beloofd dat ik dit keer wél met haar mee ga,

48

“Ik doe mijn badpak echt niet tussen mijn kont,” besluit ik.

“Echwel,” zegt mijn vriendinnetje.

“Echnie!”

“Echwelwel!”

“Echnienie!”

Ze haalt haar schouders op. “Nou, dan gaat je stomme badpak maar stuk en dan ga je maar keilangzaam, moet je zelf maar weten.”

Mooi, ik was helemaal niet van plan keisnel naar beneden te glijden. Ik voel de bibbers nou al in mijn benen en ben nog niet in de buurt van de glijbanen geweest. En dit badpak heeft mijn grote zus al anderhalf jaar aan gehad en vertoont nog steeds geen slijtplekken, dus het kan wel wat hebben lijkt me.

De rij voor de Turbotol is lang. Ik zwem graag in het badje onder de Turbotol, het is leuk om naar die grote, blauwe bol te kijken en de silhouetten naar beneden te zien komen. Als er een groepje in de rij heeft gestaan, houden ze zich bij de rand van de bol tegen en zitten er na

een tijdje wel zeven mensen naast elkaar in dat ding, dan laten ze zich allemaal tegelijk in het water ploppen. Ziet er heel grappig uit, maar ik heb een keer gezien dat twee meisjes elkaar een bloedneus stootten bij het naar beneden vallen.

De bibbers in mijn benen en de knoop in mijn buik hebben me volledig over genomen, maar mijn vriendinnetje is expres achter me gaan staan. Dan kunnen er ook geen enge grote jongens aan mijn kont zitten, maar nog veel belangrijker: dan kan ik niet op het laatste moment nog wegrennen.

Ik kijk benauwd in het donkere gat voor me.

Het lichtje springt op groen. “Ga nou!” klinkt het ongeduldig achter me. “Je gaat me niet duwen hoor!” piep ik.

“Als je niet opschiet echwel,” zegt ze. Ik klem mijn vingers over de bovenrand van de ronde buis waar ik straks in zal verdwijnen. Ik haal nog één keer heel diep adem…

bij komen. Mijn rechterelleboog is als eerste de glijbaan uit en ik val er in een hoopje achteraan.

Paniekerig trap ik met mijn voeten om weer boven water te komen. Proestend klem ik mezelf aan de rand van het zwembad vast. Daar floept mijn vriendinnetje het gat uit, netjes met haar voeten eerst. Bijna zonder spatten landt ze in het water, als een volleerd glijbaanglijder.

“Nog een keer, nog een keer!” loei ik als ze bovenkomt. “En nu samen!”

De hele verdere dag doen we niets anders dan de Turbotol doorsjezen. Ik heb de dag van mijn leven.

Nienke Grooten

Nienke Esther Grooten Stadsdichter voor Eindhoven

Dan gooi ik mezelf de buis in. Met mijn handen probeer ik mezelf af te remmen, maar dat lukt niet, veel te glad! Het maakt niks uit dat ik mijn badpak niet tussen mijn kont heb gestopt, ik suis keihard naar de tol! En daar begin ik rondjes te draaien, die ik totaal niet kan sturen. Mijn hart maakt salto’s tussen mijn ribben, met grote ogen zie ik het gat aan de onderkant dichterVroeger was de Turbotol gedeeltelijk open. Door te variëren met platen, kon de sfeer in de tol veranderd worden.

49

TurboToltoerisme:

Nieuwsblad van de Tongelreep april 1994

Nieuwsblad van de Tongelreep aug./sept. 1993

Ook vakantiegangers ontdekken de TurboTol!

50

De TurboTol blijft een publiekstrekker van jewelste.

Al vanaf de opening bleek de TurboTol geweldig in de smaak te vallen bij de jeugd uit Eindhoven en omgeving. Maar nu hebben ook de vele vakantiegangers in de regio deze weergaloze attractie ontdekt. Niet vreemd natuurlijk, want wie van vaart en spanning houdt, mag de TurboTol niet missen.

Tijdens de spectaculaire tocht die begint op een hoogte van 11 meter, kunnen snelle glijders via de kronkelingen van het pijpenstelsel soms wel 6 wervelende rondjes draaien in de kom met een doorsnede van maar liefst 8 m. Daarna belanden ze onvermijdelijk met een flinke plons of duik in het speels verlichte water. De TurboTol is echt spraakmakend. De mondreclame van enthousiaste TurboToltouristen heeft zijn werk al gedaan. Zo wil Duinrell in Wassenaar nu ineens twee Turbotollen gaan bouwen. Maar voorlopig is de Tongelreep nog het enige zwemparadijs in Nederland waar men dit unieke spektakel kan meemaken!

Eén jaar TurboTol: turbosucces Eerder berichtten wij u al over de vele enthousiaste TorboToltouristen die deze weergaloos spectaculaire attractie trok. Hoe populair de TurboTol is, blijkt nu we na bijna één jaar de balans hebben opgemaakt. Sinds de opening van de TurboTol ontving de Tongelreep maar liefst 45.000 bezoekers meer dan in dezelfde periode in het voorafgaande jaar. Geen wonder dat Duinrell in Wassenaar nu twee TurboTollen heeft gekocht!

Om de spuitringleiding schoon te maken, moesten de medewerkers van de Technische Dienst van boven de Turbotol in lopen. Als het nat was kon je zomaar eens uitglijden en in het water belanden.

Iedereen vindt zijn draai in de TurboTol

Nieuwsblad van de Tongelreep juni/juli 1993

Ze raken er niet over uitgepraat! Al die enthousiaste Turbotollers. In grote getale komen ze naar de Tongelreep. En geen wonder: wie de wervelende sensatie van de TurboTol één keer heeft meegemaakt, is direct verkocht.

De spraakmakende attractie Natuurlijk moet je in de TurboTol geweest zijn om erover mee te kunnen praten. Maar we geven vast een voorproefje van wat je te wachten staat. We vroegen Turbotollers om een korte reactie. Kort, want ze waren alweer op weg voor nog een wervelende afdaling! “Als je in die bol komt… Oh man da’s pas spannend!” Enorm spannend maar je hoeft niet bang te zijn: “Omdat het zo hard gaat, is het wel fijn dat je weet dat niemand op je kan botsen.”

En het kan altijd harder: “Met mijn zwembroek iets naar beneden, ga je nog harder!” Je blijft maar draaien: “Als ik mijn zwembroek strak trek, haal ik wel 6 rondjes! ”Je kunt er nog lang en breed over praten, maar dat hoeft niet: “Keigaaf, keihard gaaf!”

51

Mijn eerste werkdag in het Golfslagbad kan ik me nog goed herinneren. Ik had avonddienst.

Het was druk die avond, 700 á 800 bezoekers.

Ik werk graag als het druk is, hoe drukker, hoe liever. Het is allemaal goed gegaan, gelukkig.

Maar mensen waren toen nog wel wat volgzamer dan nu.”

Harry Beckers, voormalig ploegleider van de Tongelreep, aan het woord Op zijn 20e begon hij bij de Eindhovense zwembaden en op zijn 64e is hij er met pensioen gegaan. 44 jaar lang werkte Harry Beckers in de zwemwereld. Hij gaf 16 jaar zwemles in het Dommelbad en werkte jarenlang bij het buitenbad van de Tongelreep en de IJzeren Man. Later, toen het Dommelbad zijn deuren sloot, werd hij ploegleider in het nieuwe bad: Zwemparadijs de Tongelreep.

Ervaringen delen “Niemand had ooit wat meegemaakt toen. We hadden geen idee wat ons te wachten stond, maar ik had er ontzettend veel zin in! Een nieuwe functie, een nieuwe omgeving. In het begin was het wel zoeken, maar dat had iedereen. Niemand had ooit zo’n groot zwembad met dergelijke attracties meegemaakt.

52

In het geheugen gegrift “Wat ik nooit meer vergeet, is een bijna verdrinking van een tweeling op Koninginnedag, ik denk in 1998. Ze waren spelenderwijs in het diepe geraakt en hadden elkaar toen onder water getrokken. Ze zijn gereanimeerd en gelukkig hebben ze er niets aan over gehouden, maar het was wel schrikken. Memorabel ook waren de schoolreisjes en schoolkampen die naar de Tongelreep toe kwamen. De kinderen waren vaak helemaal smerig, onder de modder.

Hier kwamen ze douchen; zo konden de leerkrachten de kinderen toch weer schoon thuis afleveren, alsof ze dat de hele week waren geweest. Vaak zaten die kids helemaal onder de teken. Leerkrachten kwamen dan naar ons toe: ‘kijk eens wat zij hebben’. Wij verwijderden de teken en gaven de kinderen een briefje mee waarop de datum stond dat dit was gebeurd.

Zo konden de ouders het in de gaten houden, mocht een kind ziek worden. Nu is iedereen veel alerter op teken en zijn de gevolgen gelukkig veel beter bekend. Maar toen was dat nog niet zo.”

Trots “De Tongelreep is voor mij een stukje van mijn leven. Ik heb er goede en minder goede herinneringen aan. Waar ik erg trots op ben, is dat er van begin af aan veel aandacht is besteed aan de kennis van het personeel op het gebied van lesgeven, veiligheid en adequaat optreden.

We hebben veel zelf opgezet, de protocollen en dergelijke en deze jarenlang doorontwikkeld en verfijnd.”

Gekke vondst “Ik heb verder mooie herinneringen aan de grote zwemwedstrijden, zowel in het oude als het nieuwe 50-meterbad, en aan de houseparty’s die gehouden werden in het Golfslagbad. Wij waren daar aanwezig voor de veiligheid in het water en in de kleedzalen, de organisatie deed de rest. Ik vond het te gek om dan te werken, want je zag echt van alles en je vond ook van alles in de kleedhokjes. Het gekste wat ik ooit heb gevonden in het zwembad, is een kunstbeen bij de bubbelbaden. Maar dat was niet tijdens een houseparty.”

Miljoenste diploma “Een bijzonder moment was tot slot de uitreiking van het miljoenste zwemdiploma A in april 1987 door Pieter van Vollenhoven. Het was een groot feest, waarbij de hele zwemwereld aanwezig was. Omdat meerdere kinderen tegelijk een diploma halen, mochten tien kinderen achter een ballon met een nummertje aan zwemmen om te bepalen voor wie het miljoenste diploma was. Het kind dat de ballon met het winnende nummertje had, kreeg het miljoenste diploma.”

Zwemmen “Ik mis de Tongelreep wel sinds ik weg ben en dan vooral het contact met de vaste klanten.

Ik zwem zelf nog regelmatig in het bad, als het kan minimaal één keer per week. Veel mensen herkennen je nog steeds, dat is leuk!”

Harry Beckers

Harry Beckers Voormalig Ploegleider

Pieter van Vollenhoven rijkte in 1987 het miljoenste zwemdiploma uit aan de destijds 8-jarige Daphne van Beuken uit Panningen.

53

“Ik vind het jammer dat het Golfslagbad gaat sluiten, al die herinneringen, emoties, al die glimlachende mensen. De Tongelreep zal altijd een erg speciaal plekje in mijn hart hebben...�

Bianca.

23 jaar

suisbuis 54

Toen de suisbuis net gebouwd was, stond het hoofd van de Technische Dienst een keer vlak achter de glijbaan, toen er net iemand naar beneden kwam. Dat betekende een nat pak.

Black Hole Inmiddels heeft Zwemparadijs de Tongelreep weer een geheel nieuwe attractie aan het toch al zo attractierijke geheel toege­ voegd. Het gaat hier om een Black Hole-glijbaan, een glijbaan die volkomen donker is van bin­nen. Het instappunt bevindt zich tien meter hoog, vlak onder het plafond. De baan beweegt zich ­met een helling van meer dan veertig graden en de glijer kan daardoor snelheden van rond de 50 km. per uur halen. Er kunnen duizend personen per uur in de Black Hole, die nog nergens in Nederland is geinstalteerd. Overigens is de Turbotol een zo­danig succes - een andere nieu­we attractie in de Tongelreep - dat ook het Tikibad in Duinrell tot de aanschaf zal overgaan.

55

n

s ele

tio a s n

n

elle

is

Su

u isb

e

Nieuwsblad van de Tongelreep aug./sept. 1993

s De

Het blijft kolken in de Tongelreep!

Het is inmiddels een vertrouwd geluid in de Tongelreep: een zacht zoevend gesuis gevolgd door een machtige plons. Want de nieuwe Suisbuis trekt durfals en snelheidsmaniakken uit het hele land. Nu al kan deze nieuwe attractie een groot succes genoemd worden.

Voor wie het nog niet heeft meegemaakt: de Suisbuis is een glijbaan die volkomen donker is van binnen. De glijder stapt in op een punt op 10 meter hoogte, vlak onder het plafond.

56

De baan met een helling van meer dan veertig graden voert de glijder in een grote bocht naar beneden. Een snelheid van meer dan vijftig kilometer is daarbij de normaalste zaak van de wereld. De duizelingwekkende tocht eindigt in een ‘splash out’: een speciale goot met een laag water waarin het lichaam wordt afgeremd.

Wie zich deze winter niet op glad ijs wil begeven, maar wel van snelheid houdt, mag de Suisbuis echt niet missen!

AAAAHHHHHHHHH.......!

WH

AH !

H !! !

Wat is jouw golfslagbad gilmoment?

WH AHHH

Vroeger kon je glijden met ‘geluid’. Voor je naar beneden gleed, kon je kiezen welk geluid je wilde horen. Je kon kiezen uit een gil, een motor... En weet jij welke nog meer?

57

Foto: Freekje Groenemans

Intern worden de Limmers Jimmers genoemd. Limmer staat voor locatie interventie medewerker en Jimmer staat voor jeugd interventie medewerker. Dat laatste is beter passend bij de taken die deze medewerkers hebben bij de Tongelreep.

project

limmers 58

Boven: Hafid, Farid en Joao slaan een brug tussen jongeren en het zwembadpersoneel van de Tongelreep.

Trompetter 21 nov 2000

Eindhoven Dichterbij april-mei 1999 Eindhovens Dagblad 10 jan. 2000. Door: Michiel Elands.

Jongerenwerkers in De Tongelreep een succes EINDHOVEN – Drie jaar geleden speelden allerlei problemen zwembad De Tongelreep parten. Vechtpartijen, pedofilie en andere zedenzaken brachten de zwembaddirectie in een lastig pakket. In een poging de uitwassen het hoofd te bieden, werd besloten drie jongerenwerkers in te zetten. En met succes.

De laatste cijfers uit 1999 tonen aan dat het zwembad inmiddels veiliger is voor zijn bezoekers. Het aantal zedenzaken, variërend van een ongewenste tik op de bil tot pedofilie, is sinds 1997 gedaald van 23 naar vijf. En daarnaast blijkt het agressieve gedrag van baldadige zwembadbezoekers beter te beteugelen.

Farid El Massaoui, Hafid Azaoum en Joao Alberto Horacio Pires zijn daar mede-verantwoordelijk voor. Zij zijn de zogenoemde locatie interventie medewerkers (LIM) van bureau Criminaliteitspreventie. Ze noemen zichzelf liever ‘ambulante jongerenwerkers’. Hafid heeft het project mee opgezet. “Wij hebben een brug geslagen tussen de jongeren die hier komen en het personeel van de Tongelreep.

Dat is ons gelukt door de jongeren uit de anonimiteit te halen. De tieners weten dat ze van harte welkom zijn, maar dat ze zich wel aan de regels moeten houden.” Sportactiviteiten zijn daarbij, volgens collega’s Joao en Farid, een succesvol middel. Zo kennen ze de jongeren ook persoonlijk. Farid: “Door

de aandacht die wij voor de jongeren hebben, kweken we vertrouwen en begrip. Daardoor voelen zij zich thuis en kunnen wij ze herkennen. Zij kunnen met ons praten over hun problemen en wij kunnen hun gedrag sturen.”

Joao, Farid en Hafid erkennen wel dat de theorie eenvoudiger is dan de praktijk. “Het is moeilijk als je een goede band met een jongen hebt, die dan toch in de fout gaat”, zegt Hafid. Joao: “Het lastigste vind ik als ik getuige ben van pedofilie. Dan moet ik mijn eigen emoties onder controle houden en dat is in zo’n geval niet makkelijk.”

Het is volgens de LIM-ers een voordeel dat ze alle drie van buitenlandse komaf zijn. “We hebben al heel wat cultuurverschillen kunnen uitleggen”, zegt Hafid. “Het is bijvoorbeeld voor Marokkanen normaal om kleine kinderen van anderen op de arm te nemen. Sommige Nederlandse ouders interpreteren dat verkeerd.”

Hafid vindt het inzichtelijk maken van agressief gedrag de essentie van zijn werk. “Laatst hadden we hier een opstootje. Een opgefokte jongen riep dat hij alles en ieder kapot ging slaan. We hebben hem tot bedaren gebracht en gevraagd wat hem bezielt.

Die jongen had rood haar en werd daarmee vroeger altijd gepest. En toen hij er een keer op los had geslagen, werden de pestrijen minder. Hij dacht dat hij er slaan de problemen wel zou oplossen.”

De Tongelreep is, met het project: Kennen en gekend worden, niet de winnaar geworden van de Europese prijs voor Misdaadpreventie.

59

In de loop der jaren is het Golfslagbad nogal eens het toneel geweest van feestjes. Natuurlijk hebben vele kinderen er een kinderfeestje gevierd, maar er was veel meer. In de beginjaren was het bad namelijk te huur als feestlocatie.

tijd voor een

Feestje!

60

61

62

63

Dubliners in de tongelreep

Mooie herinneringen…

The Dubliners in een leeggepompt Golfslagbad Door: Stephan Janssen uit Geldrop

Eindhovens Dagblad 1991

Ik ben in al die jaren maar twee of drie keer in de Tongelreep geweest. Één keer daarvan was voor een concert van The Dubliners. In een leeggepompt zwembad op zaterdag 6 oktober 1991.

Een groot deel van het publiek zat gewoon op de bodem van het zwembad en het eerste wat ze zeiden, was dat ze nog nooit in een locatie als deze hadden opgetreden. Ik zat ook op die bodem met mijn camera te fotograferen en te genieten van de Ierse liedjes.

De Dubliners zijn op tournee door Nederland. Op 6 oktober speelt de Ierse folkformatie in de Tongelreep aan de Antoon Coolenlaan in Eindhoven. Het concert begint om 20.30 uur en de toegangsprijs is ƒ 37,50.

De groep verzorgt een avondvullend programma. Daarin komen hun melancholieke ballades en opgewekte ‘jigs and reels’ ruimschoots aan bod, terwijl bovendien podiumsuccessen als ’The Wild Rover,’ ‘Seven Drunken Nights,’ ‘The Black Velvet Band’ en ‘The Irish Rover’ niet ontbreken.

De Dubliners treden in de dezelfde samenstelling op als bij hun laatste optredens in Nederland. Het vijftal wordt dan ook gevormd door zanger/gitarist Ronnie Drew, banjospeler Barney McKenna, John Sheahan die viool, fluit en gitaar speelt, zanger/gitarist Sean Cannon die acht jaar geleden de legendarische Luke Kelly opvolgde en gitarist Eamonn Campbell.

Voorbeeld

De belangrijkste ambassadeurs van de Ierse folk zoals de groep weleens genoemd wordt, verkeren in hun tweede jeugd. De band is

zichtbaar opgebloeid sinds vermaarde popformaties als U2 en The Pogues lieten weten dat de Dubliners voor hen een voorbeeld waren. Geen wonder ook dat U2 in 1987 bij gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Dubliners op de Ierse televisie een muzikaal eerbetoon aan de groep bracht en dat de ‘oudgedienden’ in datzelfde jaar als speciale gasten optraden tijdens de concerten van U2 in Ierland. The Pogues brachten op hun beurt hun respect tot uitdrukking door op de jubileum-cd ‘Celebration’ met de Dubliners samen te werken.

Die samenwerking tussen jong en oud kreeg vorig jaar een vervolg in de vorm van de single ‘Jack’s Heroes,’ een WK-lied dat werd opgedragen aan het Ierse voetbalteam waarvan Jack Charlton de trainer is.

Als de groep in Eindhoven is, heeft die er al een hele rits concerten op zitten. De tournee is op 20 september begonnen op de Faröer-eilanden en deed vervolgens Denemarken en België aan. In Nederland worden veertien concerten verzorgd. Na Eindhoven is de groep nog in Tilburg, Amsterdam, Deventer, Eelde en Middenmeer te zien en te horen.

Foto: John Claessens

Pieter is momenteel van iedereen

Eindhovens Dagblad 20 sept. 2000

EINDHOVEN - Terwijl ze aan het thuisfront zo hier en daar van gekkigheid in de gordijnen klommen, lag hij nogal cool tegen de wand van het Olympisch zwembassin te dobberen.

Nagenietend van een gouden race, ogenschijnlijk een beetje beduusd.

Hij zal het zelf nog niet in de gaten hebben, maar sinds gisteren is Pieter van den Hoogenband definitief nationaal bezit geworden. Goed, híj is de keizer van het koningsnummer, maar wíj hebben goud.

Zo voelen ze dat overal. In ‘zijn’ zwembad De Tongelreep bijvoorbeeld en op het Lorentz Casimir College, waar ze hem nog goed kennen. Maar ook in het St. Anna Ziekenhuis, waar vader Cees-Rein chirurg is, en bij het Sonse bedrijf Knaapen, sponsor van de Zuidnederlandse topzwemmers.

Geholpen Peter Hagen, activiteitenmanager in De Tongelreep weet wel waar dat wij-gevoel in het Eindhovense zwembad vandaan komt. Onder de gebruikers van De Tongelreep leeft namelijk het gevoel dat zij de zwemmers hebben geholpen in de aanloop naar hun medaille jacht in Sydney. De recreanten hebben twee banen afgestaan zodat de toppers niet nachtrustvretende uren tussen vijf en zeven hoefden te trainen.

“Het was even wennen, maar na een week vond iedereen het geweldig om naast zulke kampioenen te zwemmen. En het leuke is dat iedereen doodnormaal met elkaar omgaat”, zegt Hagen, die Pieters gouden race gisteren samen met zijn collega’s temidden van dertig joelende schoolkinderen gadesloeg. Joelen deden ze ook in de aula van het Lorentz Casimir College. En hoe. Honderden leerlingen zaten er samengepakt voor een videoscherm om ‘hun Pieter’ naar goud te schreeuwen. Elke herhaling weer. Tot rector Poldervaart het genoeg vond en er de stekker liet uittrekken. “Fantastisch hè? Nee, we maken er niet elke dag zo’n gekkenhuis van.

Alleen als Pieter een finale zwemt anders wordt het te dol.”

Zo’n herrie als het was tussen de scholieren, zo’n stilte heerste er op het Patiënten Service Bureau van het St. Anna Ziekenhuis. Ongeveer twintig personeelsleden. en enkele patiënten leken 48 seconden lang de adem in te houden. Onder hen PSV’er Ruud van Nistelrooij, die de revalidatiewerkzaamheden aan zijn knie onderbrak om in absolute stilte de prestatie van zijn maatje Pieter te aanschouwen.

Oranje gebak Voor alle 250 werknemers van Reno-

Bron: Eindhovens Dagblad 20 sept. 2000

vatie- en Onderhoudbedrijf Knaapen leverde die prestatie oranje gebak op.

Bij het Sonse familiebedrijf zijn ze inmiddels goed zwemgek. Zo gek zelfs dat er gisteren op de werkvloer nauwelijks werd gesproken over PSV en de Champions League.

“Het ging voor negentig procent over het zwemmen”, aldus directeur Leon Jacobs, die voor de mensen in de binnendienst een breedbeeldscherm had laten aanrukken. “Dat het werk even stil komt te liggen is geen probleem. Bovendien is de boodschap die de toppers ons voorhouden een belangrijke; als je maar hard genoeg werkt, komen de resultaten vanzelf.”

Wat dat betreft is Pieter natuurlijk een voorbeeld uit het boekje: vier jaar lang was zijn vizier alleen maar gericht op Sidney. Alles wat hij deed en liet stond in het teken van olympisch goud. Welke offers daarvoor werden gebracht, weten weinig mensen beter dan zijn opa Piet en zijn vriendin Minouche.

De twee bewaken het thuishonk in Geldrop. Met zo’n dertig familieleden, vrienden en bekenden volgden ze gisterochtend het koningsnummer in het olympische zwembad. Bibberend, gillend, juichend en uiteindelijk knallend met champagnekurken. Ze hadden daar gerekend op een feestje rond hun Pieter.

Op de voorgevel hingen vroeger portretten van de olympische zwemmers. Als zij een medaille behaald hadden werd een cd in de juiste kleur gespoten en bij de sporter op de gevel gemonteerd.

65

“Als mijn kleinkinderen uit Almere komen logeren bij oma en opa uit Geldrop, is het eerste wat ze vragen: gaan we zwemmen bij het zwembad met de Turbotol?�

Ad.

waterwezens de

wuffels 66

Raar... ! ! ! ? ? ? r a a maar w Plotseling zijn ze verschenen in Zwemparadijs de Tongelreep.

Wie zijn ze toch? Wat doen ze hier? Waar komen ze vandaan? Hebben ze een naam? Kom eens kijken en schrijf dan een verhaal waarin je ons antwoord geeft op die vragen en WIN een fantastische ‘sport -en spelmiddag voor je hele klas!!

Wat valt er te winnen?

Een deskundige jury onder voorzitterschap van wethouder A. Scherf zal de verhalen beoordelen. De schrijvers van de leukste verhalen mogen met hun hele klas genieten Schrijf een origineel verhaal over de nieuwe we- van een fantastische sport- en spelmiddag. zens in de Tongelreep Het verhaal mag maxi- Een middag vol plezier en verwennerij. maal 2 kantjes A-4 zijn. Vermeld duidelijk Natuurlijk worden de auteurs van de winnende onder aan het verhaal je naam, straat, post- verhalen extra in het zonneje gezet! code en woonplaats, telefoon en ook je leeftijd en de naam van de school waar je opzit.

Inleveren vóór 1 maart 1998 bij de kassa van Zwemparadijs de Tongelreep of sturen aan Zwemparadijs de Tongelreep, postbus 2358, 5600 CJ Eindhoven.

Wat moet je doen?

Doe jij ook mee?

De kleurrijke Wuffels hebben hun naam te danken aan een wedstrijd die is uitgezet destijds.

Mysterieuze waterwezens prikkelen kinderfantasie

Eindhovens Dagblad april 1998

Door Eus van Beijsterveldt

EINDHOVEN – Wendy, Julinka, Pieter, Michael, Selene. Lisette en Lotte: zeven beroemde schrijvers in spe. Met hun verhalen over mysterieuze, waterspuitende wezens wonnen ze voor zichzelf een aantal gratis bezoeken aan het Eindhovense zwemparadijs de Tongelreep. Als klap op de vuurpijl mochten de winnaars van de verhalen wedstrijd die het zwemparadijs uitschreef, gisteren ook nog hun hele klas meenemen naar het zwembad.

In het 50-meterbad deden de vijf basisschoolgroepen apenkooi in het water. Er werd druk met boottjes overgestoken, als een echte Tarzan en Jane geslingerd over het water en in apenhouding aan een touwladder het water overgestoken. De snelste ‘apen’ zaten in groep zeven van OBS ‘t Karregat.

68

De verhalenwedstrijd had als thema ’de mysterieuze bewegende en waterspuitende wezens boven het Tongelreep-water’. Dit om de nieuwe ‘water-creaties’ te introduceren die in februari de plaats van de waterspuitende clownskoppen innamen.

“De clownskoppen waren aan vervanging toe en we wilden deze keer iets met beweging doen. De verhalenwedstrijd is uitgeschreven om te horen van kinderen wat ze vinden van de nieuwe watercreatie en welke fantasieën ze bij de nieuwe wezens hebben” vertelt A. Heesterbeek, directeur van de Tongelreep. “En natuurlijk willen we hiermee ook het huidige bezoekersaantal van zo’n 840.000 per jaar op peil houden”, voegt de Eindhovense wethouder H. Scherf toe.

Intern werden de Wuffels ook wel de Arie Heesterbeestjes genoemd, naar de oud-bedrijfsleider van de Tongelreep.

Ruim 125 kinderen stuurden hun verhaal in. Het verhaal van de tienjarige Lisette Huibers en Lotte de Haas van basisschool de Sonnewijzer uit Son heeft als titel ‘El en het avontuur in de Tongelreep’.

“Ons verhaal gaat over het monstertje El dat graag wil zwemmen in de winter. Hij ontmoet in de Tongelreep Tong en Reep die uiteindelijk zijn vriendjes worden”. Naar eigen zeggen hebben Pieter van de Wouw en Michael Visser van groep zeven van het ’t Karregat veel fantasie. In hun verhaal staat een ruimtewezen centraal. Er zit nog meer talent in de groep winnaars. Selene Broers van de Wilakkers en Julinka van Keulen van de Hobbitstee hebben al verschillende keren een wedstrijd gewonnen.

“Mijn kast puilt uit van de rugzakken, die ik gewon-

nen heb met kleurwedstrijden”, aldus de elfjarige Julinka. Selene schreef een verhaal over Wuffels: vreemde wezens die ’s nachts in het water van de Tongelreep spelen en overdag de mensen natspuiten.

Basisschool Beppino Sarto ‘leverde’ de tienjarige Wendy Nieuwkoop als winnaar. “Mijn verhaal heet Tongelwezens vluchten voor Flubbels. Ik was ziek toen mijn klas op z’n kop stond toen ze hoorden dat ze een middag naar de Tongelreep mochten”, vertelt ze spijtig.

“Ik was altijd één van die nachtelijkezwemmers, die over het hek gingen ‘s nachts om in het buitenbad te zwemmen.”

Ronny.

En in de

zomer...

70

Foto: Noud Swinkels

Linksonder is te zien dat het buitenbad in gebruik is, terwijl het Golfslagbad nog in aanbouw is.

Foto: Noud Swinkels

71

72

Jarenlang vonden er in de vakanties speciale vakantie-activiteiten plaats in en rondom het Golfslagbad, zoals Snel naar de Bel en Glans van de Schans.

BUITEN

glijbanen Doordat de Gele Slinger en de Groene Tweeling beide uit twee glijbanen bestonden, waren deze uitermate geschikt voor glijwedstrijdjes.

73

“Ik en de Tongelreep: ik heb er vele jaren met plezier gezwommen, met een vriendin of met de vereniging. Zo vond ik de bewegen in het water workshop erg leuk als kind.�

Sheila.

...En het oude

50 meter 74

Velen zullen het misschien niet meer goed herinneren, maar voor de komst van het Pieter van den Hoogenband zwemstadion, bevatte de Tongelreep al een 50-meterbad. Zo zag het eruit.

Ook in het oude 50-meterbad kon je het waterspelencircuit doen (foto rechtsboven en rechtsonder). Er was vroeger zelfs een klein en een groot waterspelencircuit.

75

open ging en ’s weekends tussen de middag even dicht was. Dan moest iedereen het bad uit tussen 13.00 en 14.00 uur en werd er schoongemaakt. Veel mensen wachtten dan in de gang. Ja, ze kleedden zich gewoon aan en een uurtje later weer uit. Bizar. Na het schoonmaken tussen de middag zaten alle collega’s samen in het omkleedhok voor baby’s, zelfs de caissière kwam er soms even bij zitten. Heel gezellig, daar zijn wat verhalen verteld.”

“Het is zo vreemd dat er bijna niemand meer komt” Sandra Vervoort begon in 1984 bij het Ottenbad, werkte daar amper twee weken en startte toen voor een half jaar bij het Dommelbad.

Uiteindelijk belandde ze bij de Tongelreep in de garderobe. Sandra: “Ik was 18 toen ik bij de Eindhovense zwembaden begon. Ik ging liever werken dan studeren. Het voelde meteen goed bij de Tongelreep.”

Opening “Ik weet nog goed dat de Tongelreep geopend werd. Ik dacht toen echt, wat een mooi en groot bad! En al die glijbanen! Wat ook door mijn hoofd schoot was, wat een groot oppervlak om schoon te maken. Maar het wende snel. Er is veel gebeurd en veranderd sinds de opening in 1987. Zo weet ik nog dat het Golfslagbad vroeger doordeweeks pas om 14.00 uur 76

Fijne baan Sandra heeft tien jaar lang met veel plezier in de garderobe gewerkt en schoonmaakwerkzaamheden verricht. “We hadden een fantastisch team, het was altijd leuk. Er werden vaak geintjes uitgehaald. Zo kon het zomaar gebeuren dat na je dienst, je broodtrommel midden op het water dreef en dat je deze met een schoonmaaktrekker eerst uit het water moest vissen. Ik werkte in ploegen, waardoor ik veel vrije tijd had. Heerlijk. Later combineerde ik het schoonmaakwerk met kassawerkzaamheden. Ook erg fijn. Toen ik een gezin kreeg, ben ik minder gaan werken en sindsdien doe ik vooral administratief werk bij de Tongelreep, in combinatie met twee keer per week kassawerkzaamheden.”

Zwemmen “Ik heb nooit veel gezwommen bij de Tongelreep. Dat is eigenlijk gek, want een paar jaar voor ik begon, deed ik zelfs aan wedstrijd-

zwemmen bij PSV. Ik ben wel één of twee keer met mijn dochter naar het Golfslagbad geweest, maar toen ben ik niet van de Turbotol af geweest. In het Pieter van den Hoogenband zwemstadion heb ik zelfs nog nooit gezwommen.”

Favoriete plek “Of ik een favoriet plekje heb in het zwembad?

Ja, vroeger wel! Dat was bij het oude 50-meterbad. Er stond een grote kast met zwarte autobanden erin. Als we niet gevonden wilden worden, doken we daar tussen met vijf mensen ofzo. Dat was een mooie tijd.”

Sluiting “Sinds de sluiting van het Golfslagbad is er veel veranderd. Ik begrijp wel dat er wat moest gebeuren, maar het blijft jammer. Het meeste mis ik de mensen, de drukte en het lekker bezig zijn aan de kassa. Het is zo vreemd dat er bijna niemand meer komt. Dat ben ik niet gewend. Ook al zag je de drukte de laatste jaren wel afnemen natuurlijk.”

Sandra Vervoort Sandra Vervoort Administratief medewerker

Boven zie je een foto van het oude 50-meterbad. Ben jij ook zo benieuwd naar de kast met autobanden?

77

“Op 28 oktober 2011 heb ik in de Tongelreep de liefde van mijn leven gevonden, sindsdien heb ik hem nooit meer losgelaten. Inmiddels zijn we zelfs verloofd. Graag was ik teruggekomen om ons 5-jarig jubileum te vieren, helaas gaat dat niet...�

Bianca.

golfslagbad

fanmail!

78

Bianca was niet de enige die ons schreef dat ze de liefde van haar leven vond in de Tongelreep.

Ook Michelle ontmoette op 14-jarige leeftijd haar man in het Golfslagbad van de Tongelreep.

Herinneringen de Tongelreep

nu voorbij. Wat ook zo jammer is, is dat mijn Vandaag voor de laatste keer naar zwembad de zoon volgend jaar vader wordt. Natuurlijk wilde we ook graag met het 2e kleinkind gaan zwemTongelreep. Niet normaal dat het Golfslagbad weg gaat, 50 jaar (officieel 6 juli 1966) historie, men. Hopelijk gaat de gemeente toch nog een nieuw zwemparadijs maken, waar velen gelukgezelligheid en zwemplezier verloren. kig van worden en zeker wij. Nu is het nostalgie geworden voor ons, wat we zeker niet hadden 4 generaties zwemplezier willen missen. Mijn tante en nicht gaan nog reAls klein meisje ging ik al met mijn vader en nichtje zwemmen in het zwembad (helemaal uit gelmatig baantjes zwemmen, maar dat is toch anders. Zeker voor de baby’s en de kinderen.

Nuenen). Helaas heb ik daar geen foto’s van.

Ik kan het me nog wel goed herinneren. Links M. van Brussel/Mateussen het zwembad met de duikplanken, daar moest je volgens mij een trapje op lopen en rechts daarvan (beneden) het keetje waar je ijsco’s en M. van Brussel-Mateussen Bezoeker friet kon kopen. Rechts het andere zwembad en de douches en daar achter de grote grasweide, waar we altijd lagen. In de jaren ’80 werd het zwembad Golfslagbad de Tongelreep. Met mijn dochtertje van 3,5 maand en vriendin met haar kind van 2 jaar ging ik weer gezellig iedere week zwemmen. 2 jaar later met mijn zoontje (bijna 4 maanden) en mijn moeder en jaren later kinderfeestjes en daarna discozwemmen. Wat hebben we genoten! Eerst in het babybadje en de whirlpool en daarna in het Golfslagbad en toen de kinderen de zwemdiploma’s hadden op de glijbanen. Wat was er leuker dan een dagje zwemmen in de Tongelreep?

Nu ik (49) zelf pas oma ben geworden, zijn mijn dochter Patricia (28), nicht Ingrid (49) en ik met mijn kleinzoon Ryan (5 maanden) weer wezen zwemmen op 12 juli, 2 augustus en 30 augustus 2016. Helaas van korte duur. Gelukkig hebben we nog een aantal keer genoten. Helaas is het 79

De Tongelreep en ik…

De Tongelreep, we kwamen er vaak.... in de zomer buiten heerlijk op het gras met familie en vrienden.

Entreekaartjes verdienen met het opruimen van afval.

Het Golfslagbad was het einde, steeds mooiere glijbanen… we konden er geen genoeg van krijgen…met als hoogtepunten de Turbotol en Suisbuis.

Maar die ene keer... gleed ik in volle vaart naar beneden en zoefde achter mijn zus aan.

Gaaf! Plons! AUW! Wat voelde mijn arm raar toen ik uit het water kwam...

Ik kon hem niet meer bewegen.

Uit het water bleek de enige juiste diagnose van de badmeester destijds dat een bezoekje aan het St Josefziekenhuis ‘om de hoek’ toch echt nodig was.

Daar liep ik...in mijn badpak met handdoek om de straat uit… opgevangen door mijn vader in het ziekenhuis en een uur later met een gipsen arm weer naar buiten...

Toen was het even afgelopen met de leuke zwempartijtjes.

En nu is het afgelopen met het Golfslagbad...

Kan er echt niet een paar weekjes gips omheen?

Bij mij is het helemaal goed gekomen…

Voor jou misschien ook nog Tongelreep?

Poldy Peters Poldy Peters uit Helmond bezoeker

De grootste Golfslagbadfan: Laurens Leenders Sinds jaar en dag is Laurens (34) fan van de Tongelreep. Hij kreeg als klein jongetje zwemles in het bad en later, toen in 1993 de Turbotol geplaatst werd, gaven zijn ouders hem een abonnement. Samen met een vriendje lag hij vijf dagen per week in het Golfslagbad. Laurens: “Toen is de obsessie ontstaan, zwemmen was echt ons ding. De Turbotol was onze favoriet.” Laurens was zo’n fan dat hij zelfs een eigen fanpas maakte en zijn spreekbeurt deed over de Tongelreep. Ook maakte hij een heuse Tongelreepmap met alles wat hij over de Tongelreep kon vinden en liet een shirt bedrukken met daarop één van de flyers van het bad.

Laurens: “Dat shirt droeg ik het liefst elke dag, al moest het helaas wel af en toe gewassen worden.”

Het zoontje van Laurens is, net als zijn vader, groot fan van de Tongelreep. “Hij is pas vier jaar

oud, maar al een echte zwemfanaat. Voor hem is vooral de gele glijbaan fantastisch en het buitenbad. De laatste keer dat we er waren wilde hij maar niet naar binnen, hoe koud hij het ook had.”

Laurens Leenders Laurens Leenders Bezoeker en fan

Bij de zoektocht naar archiefmateriaal van ons Golfslagbad stuitten we op een echte TONGELREEP SUPERFAN: Laurens Leenders. Hij kwam bij ons met een zorgvuldig samengestelde koffer vol folders, flyers, brieven, kaartjes en stickers. Laurens is als klein jongetje met een vriendje bij de Tongelreep langs geweest en heeft zelfs toenmalige directeur Wim Hordijk aan de tand gevoeld omtrent het zwemparadijs. Mede dankzij Laurens is dit boek geworden tot wat het nu is: een mooi overzicht van bijna 30 jaar Golfslagbad.

Bovenin zie je het abonnement zoals dit er in 1993 uit zag.

81

“Op 22 augustus 1997 hebben we onze trouwfoto’s gemaakt in het Golfslagbad van de Tongelreep. We zijn nu nog steeds gelukkig getrouwd.”

Eric en Bianca de Rooij-Burke

Ja ik wil! ...in het huwelijksbootje

82

“We stapten in ons heuse huwelijksbootje voor wat spectaculaire foto’s.

Collega Bert de Greef had de golven op een rolstand gezet…dat leek ons wel leuk.

Het bootje ging flink te keer en we kiepten bijna om…de schrik zat er even goed in. Tja, we moesten wel nog naar het stadhuis.

Deze foto’s zijn een mooie herinnering aan een bijzondere dag. Mede mogelijk gemaakt door mijn collega’s die er toen ook bij waren en voor ons de hal en het Golfslagbad versierd hadden.”

83

De originele flyertekst: U zoekt iets unieks voor het geven van een bedrijfsfeest, produkt-presentatie of een show? Op zaterdag en/of zondagavond is het mogelijk gebruik te maken van het modernste subtropische zwembad van Europa. De terrassen en balkons van dit paradijs bieden ruimte aan ongeveer 2500 personen. (oude spelling)

het geheime

recept!

84

Linker pagina: boven een element van een leaflet van Uitgaanscentrum De Tongelreep. Dit was één van de vele leaflets, zo waren er ook voor de bowlingbaan, zaalverhuur, catering, feesten en partijen en nog meer.

Herkenbaar zijn de drie bollen van de buren: Brabant Water. Een beeldmerk dat later ook weer terugkomt wanneer het sport- en recreatiegebied Genneper Parken wordt geëxploiteerd.

Van papier naar digitaal Waar het zwembad in de loop der tijd een groot aantal ontwikkelingen heeft gekend, zo is ook de marketing en communicatie van het zwembad in de loop der jaren behoorlijk ontwikkeld.

In een paar woorden komt het neer op: ‘Van papier naar digitaal’.

Een zwembad promoten ging vroeger via flyers, de krant, posters, magazines, weekbladen. En soms via tv en radio, alhoewel deze media voor het zwembad vaak te duur waren in verhouding tot de opbrengsten. Sowieso gold dat het meten van de inspanningen, de meest gestelde vraag in marketing en communicatie, lastig was… Zacht uitgedrukt… hoe kon je vaststellen hoeveel extra bezoekers je postercampagne in de stad had opgeleverd.

Binnen de huisstijl van Genneper Parken, het gebied waar ook de Tongelreep deel van uitmaakt, werd veelvuldig gebruik gemaakt van iconen. Deze zie je op de linker pagina.

85

86

In de loop der jaren is de naam een aantal keren veranderd, van Recreatiecentrum de Tongelreep, naar Zwemparadijs de Tongelreep en tenslotte Nationaal Zwemcentrum de Tongelreep.

Of lag het toch aan het weer van die weken, de tijd van het jaar, het ‘collectieve’ humeur van mensen of het concurrerende aanbod van andere vormen van sport, recreatie en vrijetijdsbesteding. Lastig vast te stellen. Feit is wel dat de wereld er niet simpeler op is geworden. De klanten keken in de beginjaren van het golfslagbad de ogen uit… ongekend, wat een sensatie… Dat werd minder gedurende de periode dat het bad open was. Mensen wennen er snel aan; de beleving bij andere grote attractieparken groeide ook flink. Waar vroeger het bezoek aan het zwembad één van de hoogtepunten van het jaar was, is het nu meer een ‘tussendoortje’ en is Euro Disney, de Efteling of een ander groot

park het ‘hoofdmenu’. Daar bovenop waren de doelgroepen ook nog eens veel lastiger in te delen in hokjes en waren ze door de wildgroei aan media lastiger te bereiken. Om nog maar niet te spreken over de ‘informatie-overkill’ en de veelvoud aan prikkels, waardoor mensen zich zelfs onbewust afsluiten van alle media geweld.

Klinkt een beetje somber wellicht, maar dat is het niet. Bovenstaande zaken maakten de marketing uitdaging alleen maar groter. De ontwikkeling van het vakgebied zie je ook mooi terug in de promotie van het zwembad.

Eerst naast de folders en de flyers een soort 87

van digitale brochure, die je nauwelijks website kon noemen. Vervolgens een snelle verschuiving naar online media. De website werd drukker bezocht, de behoefte aan informatie groter en je zag bij vragen een verschuiving van telefoon naar digitaal: zelf opzoeken en als je het niet kon vinden of je vertrouwde het niet, per mail. De flyers verdwenen langzaam naar de achtergrond, maar bleven nog lange tijd beschikbaar. Helemaal afstappen van papier… dat was een brug te ver. Posters bleven ook, maar er kwamen tv-schermen bij om de veelheid aan nieuws, evenementen en aanbiedingen te kunnen verspreiden. Het was nog erg ‘zender-georiënteerd’. En in het geweld aan boodschappen, bereikte je nog maar moeilijk je doelgroepen. Andere en slimmere methoden moesten worden bedacht en uitgerold.

Samenwerking met partijen die een grote achterban hebben, bijvoorbeeld in de vorm van kortingsacties, aankondiging van bijzondere gebeurtenissen. Door inzet van deze partijen hoefden we niet zelf forse media-inkoop te doen, om toch een groot bereik te genereren.

‘Low budget-marketing’ dus. Ook kregen we te maken met emailmarketing: enerzijds als informatiemiddel, anderzijds als service naar vaste klanten. En natuurlijk de snelle opkomst van social media. Eerst Hyves (wie kent het nog?), daarna Facebook, Twitter en later ook Pinterest, Instagram. En we gingen aan de slag met modules op de website om het aanbod te

presenteren en het de bezoeker makkelijk te maken.

De campagnes werden groter en impactvoller, de huisstijl werd doorontwikkeld. Eerst gelijk opgaand met de promotie van Genneper Parken en de andere accommodaties in het gebied, daarna ook meer samen met het andere grotere zwembad in Eindhoven-Noord, het ir. Ottenbad. De noodzaak voor gerichte en slimme promotie werd nog groter in de jaren dat de prijs voor een toegangskaartje meerdere malen werd verhoogd. Zelfs zozeer, dat het qua dienstverlening en promotie niet meer bij te benen was. De bezoekersaantallen liepen terug, maar nog steeds bleef het Golfslagbad een publiekstrekker van formaat. De promotie werd veelzijdiger en fijnmaziger. Van papier verschoof alles naar digitaal. De laatste campagnes voor het Golfslagbad kenden nog maar een heel klein deel ‘papieren middelen’. Nagenoeg alles was digitaal wat de klok sloeg. De strijd om de bezoekers over te halen om in groten getale het Golfslagbad te bezoeken, was in het voordeel van de online wereld uitgevallen.

Een trend die ook weer vele nieuwe kansen en uitdagingen bood en die de marketing en communicatie van het Golfslagbad totaal heeft veranderd.

Job van Lier

Job van Lier Marketingmanager 88

De allerlaatste campagne voor het Golfslagbad De laatste marketingcampagne rondom het Golfslagbad was een duidelijk afscheid en tegelijkertijd een knipoog naar het verleden.

Nog even terug naar de tijd dat je één gulden betaalde voor een kaartje voor de Tongelreep.

In drie fases werkten we toe naar de sluiting.

Fase één: gezellig zwemmen in de zomer. Fase

twee: het afscheid, de uitverkoop; aftellen van € 11,- naar € 1,-. Kom allemaal nog een laatste keer zwemmen om afscheid te nemen. En fase drie: een nieuw, fris begin met ander, eveneens mooi zwemaanbod. Hieronder zie je een impressie van de campagne rondom de sluiting op 5 september. t/m

vanaf

sept

sept

5

Kom zwemmen, kei gezellig!

5

Kom golven Nu het nog kan. (t/m 5 sept)

verenigingen

Het is zomer!

Poster A2 Kei gezellig.indd 1

Ook in het nieuwe seizoen een uitgebreid zwemaanbod!

eindhovenzwemt.nl

tongelreep.nl/golfslagbad

tongelreep.nl / ottenbad.nl eindhovenzwemt.nl

Eindhoven zwemt

Eindhoven zwemt

Eindhoven Eindhoven zwemt zwemt

12-7-2016 13:18:36

Poster A2 Kei gezellig.indd 3

12-7-2016 13:46:58

Poster A2 na 5 september.indd 2

21-7-2016 14:52:18

Afscheid Golfslagbad: wij tellen af, van € 11,- naar € 1,Eindhoven, 10 augustus 2016, Op 6 september is het zover, dan sluit het Golfslagbad van Nationaal Zwemcentrum de Tongelreep haar deuren na bijna 30 jaar. Vanzelfsprekend willen we dit niet onopgemerkt voorbij laten gaan.

Graag willen wij alle bezoekers de kans geven om afscheid te nemen van het Golfslagbad.

Daarom tellen we in de tien dagen voorafgaand aan de sluiting af van € 11,- naar € 1,-. Elke dag gaat de prijs met een euro naar beneden. Op 27 augustus wordt gestart met aftellen, dan betaal je € 10,- voor een kaartje. Op 5 september kost een bezoek aan het Golfslagbad nog maar € 1,-. Veel zwemplezier!

Hierboven de tekst van het persbericht dat is uitgegaan rondom de sluiting.

89

SLUITING NA DE ZOMER Ik lees het in de krant en denk meteen Aan kinderfeestjes vol doorweekte frietjes Drijvende pleisters, kettinkjes kwijt zijn Snijdende armbandjes van de kluisjes Ik denk aan oefenen voor de zomer Over de golven springen, er op Blijven drijven. Aan enge grote jongens Die in de rij voor de glijbaan in je billen knijpen Ik denk aan onder de indruk zijn van Badmeesters met fluitjes, en de trots Van de A en de B op het badpak genaaid Een bewijs dat je in het diepe mocht Ik denk aan kleedkamerdeurtjes waar je Overheen kunt kijken. Aan durven: de eerste keer In de suisbuis, en dan met natrillend hart Stoerdoen dat het heus zo eng niet was Ik denk aan wat ik graag zou willen: Nog één keer die plechtige aankondiging: “Over enkele minuten begint het water te golven.”

Nog één keer die geur en dat galmende gillen Voor het Golfslagbad straks echt verdwijnt: Gaan we nog een keertje samen?

Nog één keer discozwemmen, en Mag de Turbotol dan naar het Stratums Eind?

Nienke Grooten

Colofon CONCEPT & REALISATIE: Eindhoven Sport TEKST & REDACTIE: Anja Schenkels ONTWERP & VORMGEVING: Linda Huisman PRODUCTIE: Gemeente Eindhoven FOTOGRAFIE: Jos Lammers | Ron Meurkens | Noud Swinkels | Peter Smulders | Fotodienst NV Heidemaatschappij Beheer | G.J. Bijvank

MET DANK AAN: Eindhovens Dagblad & Fotopersbureau Van de Meulenhof RHCe Alle medewerkers en oud-medewerkers van de Tongelreep Stadsdichter Nienke Grooten Laurens Leenders Poldy Peters M. van Brussel-Mateussen Alle anderen die in welke vorm dan ook bijgedragen hebben aan deze uitgave

Van alle beelden en teksten in deze uitgave hebben wij gepoogd de orginele bron en rechthebbende te achterhalen en deze te vermelden. Echter was dit niet voor alle documenten mogelijk, daar wij vele archiefstukken van bezoekers en oud-collega’s ontvingen. Voor zover personen auteursrechtelijke aanspraken menen te hebben, kunnen zij contact opnemen met Eindhoven Sport. (Eerste druk april 2017)

De Wuffels gaan slapen De deur is op slot Wat blijft is de herinnering We waren verzot Vele Eindhovenaren en mensen van ver daarbuiten hebben mooie herinneringen aan het Golfslagbad van de Tongelreep.

De één herinnert zich de water spuitende Wuffels, de ander zijn eerste keer van de Turbotol, vrijdagavond disco-avond, het geluid van het fluitje van de toezichthouder of de laatste keer samen van de Familieglijbaan. “Dames en heren, jongens en meisjes, over enkele minuten begint het water te golven. Veel plezier!” Dit zal nooit meer klinken in Nationaal Zwemcentrum de Tongelreep.

Voor dit boek hebben wij herinneringen verzameld, oude kranten en archieven doorgespit, medewerkers en oud-medewerkers geïnterviewd en fotoboeken geplunderd. Tijdens onze zoektocht zijn we op een heuse ‘superfan’ gestuit en ontdekten we bijzondere documenten, waarvan we het bestaan niet afwisten. Dit allemaal is terug te vinden in dit herinneringenboek. Authentieke documenten zijn authentiek gebleven. De oude spelling is behouden evenals de vlekjes op de foto’s.

Als je goed kijkt, zie je bovendien allerlei kleine elementen uit vroegere communicatiemiddelen; oude logo’s, tekeningen, tekstjes etc. Op deze manier willen we de herinnering vanaf het begin levend houden en tevens een tijdsbeeld neerzetten. Wat is er veel veranderd in bijna 30 jaar tijd, tegelijkertijd is zoveel hetzelfde gebleven en is het Golfslagbad nog precies zoals je het van vroeger herinnerde.

We hopen dat het boek met net zoveel plezier gelezen wordt, als dat wij het gemaakt hebben. Bedankt voor alle mooie jaren!