ΑΦΙΕΡΩΜΑ: 75 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΊΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΝ ΕΡΕΥΝΑ - ΚΕΊΜΕΝΑ:
Γιώργος Πετρόπουλος Η ΕΝΙΑΊΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΉ ΟΡΓΆΝΩΣΗ ΝΈΩΝ (ΕΠΟΝ) υπήρξε η μεγαλύτερη, η πιο δημιουργική, η πλέον ηρωική και πιο ματοβαμμένη οργάνωση σε όλη την ιστορία του ελληνικού κινήματος νεολαίας. Ιδρύθηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 1943, έδωσε απαράμιλλους αγώνες για την απελευθέρωση της χώρας από την τριπλή φασιστική κατοχή, συνέχισε, μέσα από ανείπωτους διωγμούς, τη δράση της στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα, έδρασε παράνομα στα χρόνια του Εμφυλίου, συμμετείχε ένοπλα στις τάξεις του ΔΣΕ, συνέχισε να δρα σε συνθήκες σκληρής παρανομίας την περίοδο του μετεμφυλιακού καθεστώτος μέσα στη χώρα και νόμιμα στις Λαϊκές Δημοκρατίες που δέχτηκαν πολιτικούς πρόσφυγες μετά το τέλος του Εμφυλίου κι έπαψε να υπάρχει ουσιαστικά λίγο μετά την αποπομπή του Ν. Ζαχαριάδη από την ηγεσία του ΚΚΕ το 1956 και τυπικά μετά την απόφαση της 8ης Ολομέλειας της Κ.Ε. του ΚΚΕ που αποφάσισε τη διάλυση όλων των παράνομων οργανώσεων του κόμματος και το πέρασμα των μελών του στην ΕΔΑ. Η ΕΠΟΝ ξεκίνησε ως πλατιά αντιφασιστική, προοδευτική, φιλειρηνική οργάνωση νεολαίας δίπλα στο ΕΑΜ. Στη συνέχεια, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και της απηνούς δίωξης του ΕΑΜικού κινήματος, χωρίς να χάσει τον ευρύ χαρακτήρα της εξελίχτηκε σε μια προοδευτική αριστερή νεολαία, για να καταλήξει στην πράξη να λειτουργεί τελικά ως η οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ καθώς στις συνθήκες της σκληρής παρανομίας μόνο νέους κομμουνιστές είχε στις γραμμές της. Χαρακτικό του Τάσσου, από αντιστασιακό λεύκωμα του ΕΑΜ - ΕΠΟΝ (1943)
ΜΕ ΌΡΑΜΑ ΚΑΙ ΑΓΏΝΕΣ ΠΟΤΙΣΜΈΝΟΥΣ ΜΕ ΑΊΜΑ