Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Σπούτνικ Festival 2019 Συντρόφισσες και σύντροφοι, Νέες και Νέοι, Είναι μεγάλη η χαρά μου, είναι μεγάλη η συγκίνησή μου που βρίσκομαι σήμερα εδώ, που βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας, ανάμεσα σε χιλιάδες νέες και νέους που πέρασαν αυτές τις μέρες τις πύλες του φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ανάμεσα σε νέες και νέους όλων των γενεών, απ’ ότι βλέπω, που έδωσαν το παρών στο τριήμερο αυτό φεστιβάλ. Και πιστεύω ότι δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερο βήμα για να ανταμώσουμε ξανά όλοι μαζί και για να αναγγείλουμε το νέο μας ξεκίνημα, την προσπάθειά μας να χτίσουμε μαζί ένα μεγάλο, ανοιχτό, δημοκρατικό, μα πάνω από όλα νεανικό κόμμα της αριστεράς. Και είναι σήμερα που με τη δημοσιοποίηση της διακήρυξής μας, που με το δημοκρατικό μας προσκλητήριο σε κάθε νέα και σε κάθε νέο, σε κάθε δημοκράτη και προοδευτικό πολίτη, σε κάθε ενεργό πολίτη αυτού του τόπου, ανοίγουμε ένα νέο κεφάλαιο για την αριστερά και για τον τόπο. Και σήμερα μαζί μας ενώνονται δεκάδες χιλιάδες προοδευτικοί πολίτες με διαφορετικές καταγωγές και παραδόσεις. Για να φτιάξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, την μεγάλη προοδευτική παράταξη της νέας εποχής. Και ξεκινάμε από δω, από το φεστιβάλ, από τη γιορτή των νέων ανθρώπων, γιατί κόμμα που δεν ξεκινάει από τους νέους, δεν συγκινεί τους νέους, δεν δίνει χώρο στους νέους, δεν μπορεί να έχει μέλλον και προοπτική. Απευθύνομαι λοιπόν, θέλω να απευθυνθώ στη νέα γενιά αυτού του τόπου. Στους νέους ψηφοφόρους που μας έδωσαν τη νίκη σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις το ‘15, κόντρα στον φόβο και την τρομοκρατία. Στους νέους ψηφοφόρους όμως και του σήμερα, 17 ως 35 ετών, στις ηλικίες δηλαδή που πήραμε ξανά την πρωτιά και, χάρη σε αυτούς, ένα διόλου ευκαταφρόνητο 32% στις εκλογές του περασμένου Ιούλη. Και τους καλώ, τους καλούμε να πάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ επάνω τους. Να πάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ στα δικά τους χέρια. Και να φτιάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής. Το κόμμα που χρειαζόμαστε. Το κόμμα που χρειάζεται η κοινωνική πλειοψηφία, η νέα γενιά και η χώρα. Φίλες και φίλοι. Συντρόφισσες, σύντροφοι Το 2015 παραλάβαμε μια χώρα δίχως αύριο. Μια χώρα σχεδιασμένη να μην έχει αύριο, για να μην έχει και η κυβέρνηση της Αριστεράς μέλλον. Για να είμαστε μία παρένθεση, μία κόκκινη κουκίδα στον χάρτη του γκρίζου καθεστώτος του παλιού πολιτικού συστήματος. Μας άφησαν μια χώρα χρεοκοπημένη, μας παρέδωσαν μια κοινωνία σμπαραλιασμένη και μια οικονομία κατεστραμμένη. Το χειρότερο όμως έγκλημα, στην Ελλάδα που παραλάβαμε ήταν αυτό που διεπράχθη εναντίον των νέων ανθρώπων. Μιας και η ανεργία που είχε σκαρφαλώσει στο 27% στο γενικό πληθυσμό, για τους νέους ήταν στο 60% Νούμερα που συναντά κανείς μόνο σε χώρες ηττημένες μετά από πόλεμο. Και τα περισσότερα θύματα αυτής της ηττημένης χώρας ήταν οι νέες και οι νέοι, ήσασταν εσείς, όλοι εσείς, οι νέοι άνθρωποι που οδηγηθήκατε μαζικά στην ανεργία. Οι νέοι που είδατε έναν μεγάλο τοίχο να χτίζεται μπροστά από κάθε σας όνειρο. Απαξίωσαν τα σχολεία και τα