ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 21ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΏΝ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ - ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ Tο 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ εξέτασε τη δουλειά του Κόµµατος στην πάλη για την ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήµατος και την κοµµατική οικοδόµηση στην εργατική τάξη και καθόρισε κατευθύνσεις για τα επόµενα χρόνια. Πρόκειται για σηµαντικά καθήκοντα καθώς, όπως επισηµαίνεται στο Πρόγραµµα του ΚΚΕ, η δράση του Κόµµατος σε µη επαναστατική κατάσταση συµβάλλει αποφασιστικά στην προετοιµασία του υποκειµενικού παράγοντα –του Κόµµατος, της εργατικής τάξης, των συµµαχιών της– για τις επαναστατικές συνθήκες, για την πραγµατοποίηση των στρατηγικών του καθηκόντων. Τονίζεται ότι η προσέλκυση πρωτοπόρων τµηµάτων της εργατικής τάξης και η συσπείρωση της πλειοψηφίας της µε το ΚΚΕ θα περάσει από διάφορες φάσεις. Το εργατικό κίνηµα, τα κινήµατα των αυτοαπασχολούµενων (α/α) στις πόλεις και των αγροτών και η µορφή έκφρασης της συµµαχίας τους µε αντικαπιταλιστικούς - αντιµονοπωλιακούς στόχους, µε την πρωτοπόρα δράση των δυνάµεων του ΚΚΕ σε µη επαναστατικές συνθήκες, αποτελούν το πρόπλασµα για τη διαµόρφωση του εργατικού - λαϊκού µετώπου σε επαναστατικές συνθήκες. Ταυτόχρονα, αυτός ο αγώνας, µε τέτοια χαρακτηριστικά, αποτελεί και παράγοντα απόσπασης ορισµένων παραχωρήσεων, παρεµπόδισης ή καθυστέρησης νέων αντιλαϊκών µέτρων, προσδίδει κοινωνική και πολιτική πείρα, συµβάλλει στην άσκηση της µεγαλύτερης δυνατής πίεσης, η εργατική τάξη και οι σύµµαχοί της αποκτούν αυτοπεποίθηση. Στην Απόφαση του προηγούµενου Συνεδρίου τέθηκαν επίσης αρκετά σηµαντικά ζητήµατα για τον ρόλο του ΚΚΕ στο εργατικό - λαϊκό κίνηµα. Σε αυτήν την κατεύθυνση, το 21ο Συνέδριο εξέτασε τη νέα κατάσταση, εντόπισε θετικές πλευρές και υποκειµενικές αδυναµίες που απαιτούν ριζική αντιµετώπιση, ώστε να αντιστοιχίσει το Κόµµα τη δράση του µε τις απαιτήσεις που απορρέουν από τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών δυνάµεων, τους στόχους που έχουµε θέσει. Σε αυτό το πλαίσιο εξετάστηκαν: 1. Οι βασικές τάσεις στην ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας και η σηµερινή κατάσταση της εργατικής τάξης, δέκα και πλέον χρόνια µετά την εκδήλωση της προηγούµενης βαθιάς καπιταλιστικής οικονοµικής κρίσης, οι όροι δουλειάς και διαβίωσης, πώλησης της εργατικής της δύναµης, οι παράγοντες που επιδρούν στην ενότητά της, στη διαµόρφωση ταξικής πολιτικής συνείδησης, στη στάση της απέναντι σε αστικές κυβερνήσεις διαχείρισης της κρίσης σε βάρος των εργατικών συµφερόντων. 2. Η κατάσταση στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνηµα, ο βαθµός οργάνωσης της εργατικής τάξης στα σωµατεία και η συµµετοχή της στην ταξική πάλη. Τα συµπεράσµατα από τους αγώνες και τις προσπάθειες να δηµιουργηθούν πρωτοπόρες εστίες αντίστασης και