27/11/2023
Κείμενο αποχώρηςησ από την Οργάνωςη Μελών ΑΕΙ και Ερευνητικών Κέντρων Αττικήσ του ΥΡΙΖΑ-Π Εμείσ που υπογράφουμε το παρόν κείμενο, μζλθ τθσ Οργάνωςθσ Μελϊν Ρανεπιςτθμίων και Ερευνθτικϊν Κζντρων Αττικισ, με μεγάλθ λφπθ δθλϊνουμε τθν αποχϊρθςι μασ από τον ΣΥΙΗΑ-ΡΣ. Καταλιξαμε ςτθν απόφαςθ αυτι μετά από ζντονουσ προβλθματιςμοφσ που αφοροφν τθν πορεία του ΣΥΙΗΑ-ΡΣ τουσ τελευταίουσ δφο μινεσ. Σθμείο καμπισ αποτζλεςε το διάγγελμα του Ρροζδρου του ΣΥΙΗΑ-ΡΣ τθν Ραραςκευι 10.11.23 και θ ομιλία του ςτθν ΚΕ ςτισ 11.11.23. Ζωσ τότε υπιρχαν ςτοιχεία ςτον λόγο του Ρροζδρου που προκαλοφςαν ανθςυχία ωσ προσ τθν φπαρξθ ςχεδίου για τθν πορεία του κόμματοσ, ςτο πλαίςιο όςων ζχουν ψθφιςκεί ςτο τελευταίο ςυνζδριο. Πμωσ, θ πλιρθσ παράκαμψθ όποιων διαδικαςιϊν προζβλεπε το καταςτατικό, θ απαξίωςθ των κεςμικϊν οργάνων και κυρίωσ θ πρόταςθ για διαγραφζσ μελϊν μζςω δθμοψθφιςματικϊν διαδικαςιϊν, ςυνοδευόμενθ από απαξιωτικοφσ χαρακτθριςμοφσ για τθν παραγωγι κομματικϊν επεξεργαςιϊν, ςτισ οποίεσ πολλοί και πολλζσ από εμάσ ζχουν ςυμβάλει, δείχνει ότι βριςκόμαςτε ςε μία νζα κατάςταςθ που παρεκκλίνει επικίνδυνα από το αξιακό πλαίςιο τθσ αριςτεράσ. Τα παραπάνω δείχνουν ζνα ςχεδιαςμό για μετατόπιςθ του ίδιου του κόμματοσ από τον πολιτικό χϊρο τθσ ανανεωτικισ και ριηοςπαςτικισ αριςτεράσ, ο οποίοσ αρχίηει να υλοποιείται με αυταρχικζσ μεκόδουσ που παραπζμπουν ςε άλλουσ χϊρουσ, εντελϊσ ξζνουσ προσ εμάσ. Δυςτυχϊσ θ κακθμερινι δθμόςια παρουςία του νζου Ρροζδρου επιβεβαιϊνει τα παραπάνω. Ο ΣΥΙΗΑ υπθρζτθςε τθν κοινωνία ςτθν πιο δφςκολθ μεταπολιτευτικι τθσ φάςθ. Πλοι και όλεσ εργαςτικαμε τθν περίοδο 2015-19 για να κρατιςουμε τθν κοινωνία όρκια απζναντι ςτθ λαίλαπα των απανωτϊν μνθμονίων και να εγγυθκοφμε μια αςφαλι και βιϊςιμθ ζξοδο ςτθ μεταμνθμονιακι εποχι. Και αυτό ζγινε κατορκωτό από τον ΣΥΙΗΑ με διαμόρφωςθ ευνοϊκϊν προοπτικϊν για το μζλλον τθσ χϊρασ και τθσ κοινωνίασ. Είμαςτε περιφανοι/εσ για το ζργο τθσ κυβζρνθςισ μασ τθν περίοδο 2015-19, με όλα τα προβλιματα και τα λάκθ που το ςυνοδεφουν, για τα οποία επίςθσ αναλαμβάνουμε τθν ευκφνθ ςτον βακμό που μασ αναλογεί. Δεν μποροφμε να εξακολουκιςουμε να ανεχόμαςτε τθν ςπίλωςθ αυτοφ του ζργου, αντί τθσ εποικοδομθτικισ κριτικισ και αποτίμθςισ του, δεν μποροφμε να ςυναινοφμε ςε τρόπουσ εκφοράσ του δθμόςιου λόγου που δεν ζχουν καμία ςχζςθ με το ικοσ τθσ αριςτεράσ διαχρονικά. Θ απόφαςι μασ αυτι ζγινε και με αμφιταλαντεφςεισ, ςχετικά με το κατά πόςο μποροφμε να ςυνεχίςουμε να προωκοφμε όςα πιςτεφουμε εντόσ του κόμματοσ. Ξζρουμε ότι πολλοί ςφντροφοι και πολλζσ ςυντρόφιςςεσ διακατζχονται από τουσ ίδιουσ προβλθματιςμοφσ και θ απόφαςθ να αποχωριςει κάποιοσ/α από το κόμμα μετά από τόςα χρόνια κομματικισ ςυμπόρευςθσ με άξιουσ/εσ ςυντρόφουσ/ιςςεσ δεν είναι εφκολθ. Θ αγωνία για το αφριο τθσ αριςτεράσ αλλά και για τθν ανάγκθ να φφγει θ παροφςα κυβζρνθςθ, μακράν θ πιο επικίνδυνθ τθσ μεταπολίτευςθσ για τθ δθμοκρατία, διακατζχει όςουσ/εσ ζχουν ιδθ αποχωριςει, αλλά επίςθσ και το ςφνολο των ςυντρόφων και ςυντροφιςςϊν που παραμζνουν ςτο κόμμα. Σελ. 1 από 2