EEDDA magazine No83

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (ΕΕΔΔΑ) • Γραφεία: Μενάνδρου 54, Αθήνα 10431

83

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

2020

Διάσκεψη υπουργών Άμυνας ΝΑΤΟ - ΕΕ East Med και ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί Και πάλι το Μάλι Βενεζουέλα: Μία ακόμη απόπειρα πραξικοπήματος ματαιώθηκε

1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ

ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (ΕΕΔΔΑ)

AΡΙΘΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ 83 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

Υπεύθυνη Υλης και Εκδοσης ΝΤΕΠΠΥ ΚΟΥΛΟΥΡΗ

Γραφεία Μενάνδρου 54 Αθήνα 10431 Τηλ: 210 38 13 052 e mail: eedda@otenet.gr www.eedda.gr

Για άλλη μια φορά, η ελληνική πραγματικότητα συνταράζεται από την είδηση για το νέο νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση για ψήφιση στη Βουλή, για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Τι κι αν έγκριτοι δικαστικοί λειτουργοί ευθαρσώς δημοσιοποιούν τη γνώμη τους ότι το νομοσχέδιο αντίκειται στο Σύνταγμα της χώρας. Η απόφαση έχει ήδη ληφθεί, ο κύβος έχει ριφθεί. Είναι αλήθεια ότι κάθε απόφαση που παίρνουν οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης, κάθε κίνηση που κάνουν, εμφανίζεται με ιδιαίτερα προσεγμένο τρόπο, με στόχο να αποπροσανατολίσει και να διχάσει το λαό. Έτσι ακριβώς παρουσίασαν κι αυτό το νομοσχέδιο. Από τη μια οι «κακοί» εργαζόμενοι που, ανά 50 ή 100, κλείνουν τους δρόμους σχεδόν καθημερινά. Από την άλλη, οι «καλοί» εργαζόμενοι που θέλουν να ασκήσουν το «ιερό» δικαίωμά τους στην εργασία όμως δυσκολεύονται να προσέλθουν σ’ αυτή αλλά και τα «θύματα» καταστηματάρχες που βλέπουν τον τζίρο τους να καταποντίζεται εξαιτίας αυτών των διαδηλώσεων. Μπορεί κάποιος, καλοπροαίρετα, να πει ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Όμως, είναι έτσι; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με περίτεχνο τρόπο, είναι αλήθεια, κατάφεραν εδώ και χρόνια να ξεφτίσει ο συνδικαλισμός στις συνειδήσεις των εργαζομένων. Συνδικαλιστικά πραξικοπήματα, εξαγορές συνειδήσεων, εργατική αριστοκρατία που «βάζει πλάτη» για να χωνευτούν όλα τα αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέτρα που παίρνονται, ψηφοθηρίες, συναλλαγές με κυβερνητικούς κάτω από το τραπέζι. Όλα αποτελούν ένα αξεδιάλυτο κουβάρι που έχει μπερδέψει τους εργαζόμενους και τους έχει πείσει ότι το πιο επικίνδυνο σύνθημα απ’ όλα, το «όλοι ίδιοι είναι», είναι πραγματικότητα. Ύστερα «ήρθαν» οι «μπαχαλάκηδες», οι «γνωστοί άγνωστοι», οι κάθε είδους Ρουβίκωνες, για να τσακίσουν και το τελευταίο ψήγμα εμπιστοσύνης που οι εργαζόμενοι έτρεφαν για το συνδικαλισμό και να εμφανίζουν τους «νοικοκυραίους» να εξανίστανται σε όλα τα παράθυρα των τηλεοράσεων για την κατάσταση που «δεν πάει άλλο». Τελικά, όμως, εκείνο που πρέπει να υποψιάσει όλους είναι ο χρόνος στον οποίο ένα νομοσχέδιο, που συζητιέται για χρόνια, έρχεται προς ψήφιση. Πρώτον, οι κυβερνητικές αιτιάσεις είχαν άπλετο χρόνο για να απορροφηθούν από τις συνειδήσεις. Δεύτερον, μετά τα 10 χρόνια οικονομικής κρίσης, στη διάρκεια της οποίας δεν κατάφεραν να πάρουν όσα αντιλαϊκά μέτρα επιθυμούσαν, ήρθε το δίμηνο του κορονοϊού, που έκλεισε τον κόσμο τρομοκρατημένο στο σπίτι και έγινε κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όσα αντιλαϊκά απέμειναν να ψηφίσουν. Γνωρίζοντας, λοιπόν, πολύ καλά οι κρατούντες ότι αυτό θα δημιουργήσει αναταράξεις στις συνειδήσεις της εργατικής τάξης, σε όποια παράταξη κι αν αυτοί ανήκουν, τρέχουν να προλάβουν. Να φιμώσουν κάθε φωνή διαμαρτυρίας, κάθε κίνηση αντίδρασης, κάθε ομάδα αντίστασης. Να επιβάλουν σιγήν ιχθύος στην κοινωνία που θα βλέπει τα πάντα να αποφασίζονται γι’ αυτή χωρίς αυτή. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες για τους αδαείς. Κι εμείς αδαείς δεν είμαστε. Αντίθετα, είμαστε αποφασισμένοι να «είμαστε εκεί». Εκεί που παραβιάζεται κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, που καταπατιέται κάθε εργατική κατάκτηση, που κυνηγιέται ο ταξικός συνδικαλισμός, που φιμώνεται κάθε φωνή αντίστασης, που βομβαρδίζεται η λαϊκή συνείδηση με κάθε είδους ψευτοδιλήμματα, σε οποιαδήποτε γωνιά της γης, σε πείσμα όλων εκείνων που προσπαθούν για το αντίθετο.

ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΝΑΤΟ-ΕΕ

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΝΑΤΟ-ΕΕ

Τ

ο Μάρτη του 2016, ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ είχε δηλώσει ότι το ΝΑΤΟ είναι ξεπερασμένο και, σύμφωνα με δηλώσεις του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, ήταν έτοιμος να ανακοινώσει μέχρι και την αποχώρηση των ΗΠΑ από αυτό λέγοντας, απευθυνόμενος προς τη Γερμανία και αναφερόμενος στη συμφωνία της με τη Ρωσία για τον αγωγό NORD STREAM 2, ότι δεν είναι δυνατό να ανήκει σε ένα ΝΑΤΟ τα κράτημέλη του οποίου πληρώνουν στη Ρωσία δισεκατομμύρια. Το Δεκέμβρη του 2019 ο γάλλος πρόεδρος Μακρόν χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ ως εγκεφαλικά νεκρό. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, πραγματοποιήθηκε στις αρχές του καλοκαιριού η Διάσκεψη των υπουργών Άμυνας των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ και κλήθηκε ο Γενικός Γραμματέας του, Γενς Στόλτενμπεργκ, να βάλει σε τάξη τον προβληματισμό και να λειάνει τις σοβαρές αντιθέσεις στα σπλάχνα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Τα όσα συζητήθηκαν στη Δι-

άσκεψη αυτή ήταν ικανά να διαλύσουν και την παραμικρή αμφιβολία που ο καθένας θα μπορούσε να διατηρεί για το τι θα πει ΝΑΤΟ. Συνεδρίασε, λοιπόν, η ομάδα αυτή για ένα διήμερο (με τηλεδιάσκεψη, για να διαφυλαχτεί η υγεία των αξιωματούχων, η οποία βαραίνει πολύ περισσότερο από αυτήν του πόπολου) και τα όσα προετοιμάζουν για την περιοχή μας και όχι μόνο φάνηκαν από την πρώτη ακόμα μέρα, όταν ο Γενικός Γραμματέας του ξεκίνησε την παρέμβασή του με τη δήλωση ότι οι πυρηνικοί πύραυλοι της Ρωσίας αποτελούν αυξανόμενη απειλή για το ΝΑΤΟ. Δηλαδή, αφού είδαν κι έπαθαν απαξάπαντες οι ιμπεριαλιστές να κατηγορήσουν την ΕΣΣΔ ακόμα και για τους επικείμενους σεισμούς, αφού έκαναν κάθε δυνατή προσπάθεια να την υπονομεύσουν στις λαϊκές συνειδήσεις, αφού πανηγύρισαν για την πτώση της, η οποία έφερε τη δημοκρατία στους μέχρι πρότινος «δύσμοιρους» κατοίκους της επικράτειάς της, η Ρωσία, σαν μεγάλη ιμπεριαλιστική χώρα, εξακολουθεί να

3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020



ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΝΑΤΟ-ΕΕ



4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

αποτελεί το φόβητρο. Την κατηγορούν για τα πυρηνικά της, την ώρα που ακριβώς τα ίδια πυρηνικά έχει και το ΝΑΤΟ, που όχι μόνο αρνήθηκε να υπογράψει τη συμφωνία για τον έλεγχο των πυρηνικών μέσου βεληνεκούς αλλά δήλωσε και ανερυθρίαστα ότι «όσο υπάρχουν πυρηνικά, το ΝΑΤΟ θα παραμένει μια πυρηνική συμμαχία» και, φυσικά, διατηρεί το δικαίωμα του πρώτου πυρηνικού πλήγματος. Ύστερα ήρθε η δεύτερη δήλωση του Στόλτενμπεργκ στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι το ΝΑΤΟ, που μόνο του μέλημα έχει την άμυνα και την αποτροπή, αύξησε την ετοιμότητα των δυνάμεών του, εκσυγχρόνισε και προσάρμοσε τις δομές της διοίκησής του στα νέα δεδομένα αντιπαράθεσης, αύξησε τις δαπάνες για οπλικά συστήματα, ανέπτυξε νέα μέσα για κυβερνοάμυνα και αεράμυνα, προώθησε δυνάμεις του στην Ανατολική Ευρώπη, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Πόση υποκρισία σε μερικές αράδες! Ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος κάτοικος του πλανήτη μας ξέρει ότι η άμυνα και αποτροπή είναι λέξεις κενές περιεχομένου για τους ιμπεριαλιστές που συνυπάρχουν στο ΝΑΤΟ. Μια ματιά να ρίξει κανείς στις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων θα διαπιστώσει την πραγματικότητα. Τι κίνδυνο διέτρεχαν, άραγε, από την πρώην ενιαία Γιουγκοσλαβία, την οποία ισοπέδωσαν για να μοιράσουν μεταξύ τους τα ματωμένα κομμάτια της; Ποια δημοκρατία έφεραν στο Αφγανιστάν, όταν το «ελευθέρωσαν» από τους Ταλιμπάν τάχα για να καταπολεμήσουν το εμπόριο ναρκωτικών, το οποίο έκτοτε έχει διπλασιαστεί; Σε τι έφταιξαν η Λιβύη, το Ιράκ, η Συρία που διαμελίστηκαν μετά από ανηλεείς ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς μόνο και μόνο γιατί είχαν την ατυχία να «κάθονται» πάνω σε μια θάλασσα πετρελαίου; Τι γύρευαν ακόμα και στο μακρινό Μάλι, όπου αφού έβαλαν δυο φύλαρχους να καυγαδίσουν,

βρήκαν την ευκαιρία να ορμήσουν, σαν τάχατες ειρηνευτική δύναμη, και να κατασπαράξουν το πολύτιμο λίθιο της χώρας; Τη Ρωσία, λοιπόν, κατηγόρησε για αποσταθεροποιητική και επικίνδυνη συμπεριφορά και δήλωσε ότι εναντίον της πάρθηκαν διάφορα μέτρα ανάλογα με τις νέες συνθήκες και τις νέες απαιτήσεις. Φυσικά, ούτε σκέψη δεν περνά από το μυαλό τους να κάνουν την ίδια δήλωση για την πολιτική της Τουρκίας ούτε και να πάρουν αντίστοιχα μέτρα. Στην Τουρκία που είναι μια τεράστια αλληλοεξαρτώμενη αγορά, ένας σύμμαχος έτοιμος να παράσχει σημαντική βοήθεια στο ΝΑΤΟ, όποτε αυτό χρειαστεί, μια υπολογίσιμη δύναμη στη Μεσόγειο στην οποία, παρά τους βερμπαλισμούς του Ερντογάν, ξέρουν ότι μπορούν να βασίζονται. Για του λόγου το αληθές, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Άμυνας, Ζ. Μπορέλ, αν κάποιο κράτος-μέλος έθεσε θέμα για τις παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, εκείνος απάντησε ότι η συζήτηση της Διάσκεψης εστιάστηκε σε άλλα ζητήματα. Για άλλη μια φορά, πρόσφερε πλήρη κάλυψη στην Τουρκία για τη μεταφορά όπλων στη Λιβύη λέγοντας ότι μία από τις τουρκικές φρεγάτες μετέφερε ιατρικό εξοπλισμό, ότι αυτή η πληροφορία επιβεβαιώθηκε από την ΕΕ η οποία, με τη σειρά της, έστειλε τα σχετικά στοιχεία στον ΟΗΕ για να κρίνει αν τηρείται το εμπάργκο ή όχι. Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο επικίνδυνα, οι απαντήσεις αυτές θα προκαλούσαν θυμηδία. Μετά, ήρθε η σειρά της Κίνας. Εδώ, όμως, τα πράγματα ήταν ελαφρώς διαφοροποιημένα. Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ τόνισε μεν ότι έχει μπει κι αυτή ψηλά στην ατζέντα του ΝΑΤΟ, γιατί κατέχει το δεύτερο μεγαλύτερο προϋπολογισμό άμυνας παγκόσμια, γιατί επενδύει σε πυραυλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς

ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΝΑΤΟ-ΕΕ που μπορούν να πλήξουν οποιοδήποτε κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και γιατί μπορεί να απλωθεί σε όλες τις ζώνες αγοράζοντας υποδομές ζωτικής σημασίας. Από την άλλη, τόνισε με νόημα ότι η Κίνα είναι ένας μεγάλος εμπορικός εταίρος για πολλές χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ ο οποίος επενδύει σε υποδομές και επιχειρήσεις. Σε απλά ελληνικά, από τη μια φοβούνται την ανοδική πορεία της κινεζικής οικονομίας αλλά από την άλλη, βλέπουν σ’ αυτή ένα σημαντικό εταίρο και συνομιλητή που από τη συνεργασία μαζί του, τελικά, μπορεί και να βγουν κερδισμένοι. Την ίδια στιγμή, βέβαια, βάζουν εμπόδια στη φιλοδοξία των κινεζικών τηλεπικοινωνιακών κολοσσών να υπογράψουν τις σχετικές συμφωνίες, κάνοντας προσπάθειες για να τους πετάξουν έξω από ΝΑΤΟικές χώρες. Τα πάντα για το κέρδος! Δεν σε αφήνουν να ξεχάσεις τη ρήση του Μαρξ ότι οι καπιταλιστές είναι έτοιμοι να πουλήσουν και το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουν. Το πιο υποκριτικό, όμως, το άφησε για το τέλος ο ΝΑΤΟικός γραμματέας. Το ΝΑΤΟ, είπε, δεν πηγαίνει στην Κίνα ούτε στη Νότια Κινεζική Θάλασσα αλλά η Κίνα έρχεται ολοένα και κοντύτερα στην Αρκτική, στην Αφρική και αλλού. Δηλαδή, το ΝΑΤΟ έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί πεδίο αποκλειστικής δράσης του την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, όπου κάνει κουμάντο. Έχει κάθε δικαίωμα να πληγώνει τα σπλάχνα της Αρκτικής για να εξορύξει, με σχετική οικονομία, το φυσικό αέριό της. Αλλά ούτε η Κίνα ούτε η Ρωσία ούτε κανένας άλλος ανταγωνιστής του δεν έχει κανένα τέτοιο δικαίωμα. Για να μην ξεχνιόμαστε, όμως, στη Διάσκεψη την Ελλάδα εκπροσώπησε ο υφυπουργός Άμυνας, Α. Στεφανής, ο οποίος μίλησε για την ανάγκη αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ έτσι ώστε να διατηρηθεί η ενότητα απέναντι στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Σαν παράδειγμα έφερε την οργανωμένη από την Τουρκία μαζική μετακίνηση μετανα-

στών στα σύνορα του Έβρου. Τσιμουδιά για την τουρκική επιθετικότητα, τις κάθε είδους παραβιάσεις και παρανομίες της. Οι συμφωνίες και ασυμφωνίες στους κόλπους του ΝΑΤΟ, οι μετακινούμενες συμμαχίες ανάμεσα στα κράτη-μέλη του, οι δηλώσεις και αντιδηλώσεις των αξιωματούχων του δεν έπεσαν από τον ουρανό ούτε τα είδαμε ούτε και τα ακούσαμε για πρώτη φορά. Είναι όλα αναμενόμενα, αποτέλεσμα των μεταξύ τους διαγκωνισμών εξαιτίας της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, της αλλαγής των κέντρων λήψης των αποφάσεων, της ολοένα αυξανόμενης μεταξύ τους έντασης λόγω της νέας οικονομικής κρίσης, που ήρθε σαν συνέχεια της πρώτης πριν καλά-καλά αυτή τελειώσει. Οι λαοί της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου, της Ασίας, της γης ολόκληρης πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση. Ο κίνδυνος του ιμπεριαλισμού δεν είναι υποψία μέσα στο μυαλό όσων τον αντιπαλεύουν. Είναι μια τρομακτική πραγματικότητα από τη λαίλαπα του οποίου είναι βέβαιο ότι κανείς δεν γλιτώνει όσο κι αν παριστάνει τον καλό και υποτακτικό σύμμαχο και υποστηρικτή του. Αρκεί να έχει την ατυχία να ζει σε μια χώρα ευλογημένη με φυσικό πλούτο ή να βρίσκεται ανάμεσα σε δύο αντίπαλα κέντρα ή να έχει την απρονοησία να επιλέξει κυβέρνηση που δεν είναι αρεστή στους ιμπεριαλιστές, ή οτιδήποτε δεν είναι σύμφωνο με τους δικούς τους σχεδιασμούς και υπολογισμούς. Το ΝΑΤΟ μπορεί να κλονίζεται αλλά οι λαοί δεν θα ξεμπερδέψουν τόσο εύκολα από τα αποτελέσματα της πολιτικής του αν δεν απαιτήσουν την απεμπλοκή της κάθε χώρας τους ξεχωριστά, ώσπου να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, γιατί δεν θα έχει πια λόγο ύπαρξης. Μέχρι τότε είναι βέβαιο ότι θα βασανίζονται από πολέμους, εξαθλίωση, προσφυγιά και μετανάστευση, καταστροφή του περιβάλλοντος. Και ο κατάλογος των δεινών του δεν θα έχει τελειωμό.

5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

EAST MED

Ο EAST MED ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΔΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Σ

6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

τις 2 Γενάρη του 2020, συναντήθηκαν στην Αθήνα ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Μητσοτάκης, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Νετανιάχου και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναστασιάδης, σε ειδική εκδήλωση, για να υπογράψουν τη διακρατική συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, EAST MED. Ο αγωγός αυτός, που προχωρά υπό την επίβλεψη των ΗΠΑ μιας και εξυπηρετεί κυρίως αμερικανικά συμφέροντα, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον έτερο αγωγό, ΤΑΡ, ρωσικών συμφερόντων, με τη στήριξη και της Γερμανίας. Οι δυο αντιτιθέμενες ιμπεριαλιστικές ομάδες κρατών ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος αγωγός θα ολοκληρωθεί γρηγορότερα αλλά και πόσο μεγάλο κομμάτι της πίτας της ενεργειακής αγοράς θα εξασφαλίσει ο καθένας για λογαριασμό του. Ο έλληνας πρωθυπουργός, στη διάρκεια της συνάντησης αυτής, τόνισε το ενδιαφέρον των ΗΠΑ και τη στήριξη που παρέχουν στην ελληνική κυβέρνηση σαν ενεργειακό εταίρο και υποστήριξε ότι οι ΗΠΑ αποτελούν παράγοντα ασφάλειας στην περιοχή. Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην προσφορά της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που είχε προχωρήσει με ζέση τους αμερικανικούς σχεδιασμούς στην περιοχή σε όφελος πάντα της ελληνικής αστικής τάξης, τονίζοντας με νόημα ότι «η πολιτική μας πρέπει να έχει συνέχεια». Δήλωση που ηχεί εντελώς περιττή στα αυτιά μας, μιας και όλοι βιώνουμε χρόνια τώρα στο πετσί μας αυτή τη «συνέχεια». Αναφερόμενος έμμεσα, στην Τουρκία ο Κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι ο αγωγός δεν αποτελεί απειλή για κανέναν, ότι οι τριμερείς συνεργασίες δεν στρέφονται κατά κανενός και ότι η περιφερειακή συνεργασία είναι ανοιχτή για όλους με μόνη προϋπόθεση το σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των κανόνων καλής γειτονίας.Ο κύπριος πρόεδρος έκανε λόγο για ιστορική συμφωνία που αναγνωρίζεται από τις ΗΠΑ και η οποία θα συμβάλλει στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ, υπονοώντας τον περιορισμό του ρωσικού εφοδιασμού, κάτι που αποτελεί

κεντρική στόχευση των ΗΠΑ. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε ότι είναι μια ιστορική μέρα για το Ισραήλ διότι κάνει τη χώρα του πολύ ισχυρή ενεργειακά. Πρόσθεσε ότι όποια χώρα επιθυμεί να συνεργαστεί, είναι ευπρόσδεκτη εννοώντας την Ιταλία, που είναι έτοιμη να συμμετάσχει, και την Αίγυπτο. Σύμφωνα με κυβερνητικές δηλώσεις, οι ενέργειες της κυβέρνησης γίνονται στο όνομα της αντιμετώπισης των τουρκικών διεκδικήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι, όμως, γνωστό ότι η κατάσταση μπλέκεται ακόμα περισσότερο, η χώρα μας μπαίνει σε κίνδυνο και ο λαός μας σε μελλοντικές περιπέτειες, όσο οι κυβερνήσεις παριστάνουν το διαιτητή στη διαμάχη ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία-Γερμανία για το ποιος θα προμηθεύει τις χώρες της ΕΕ με φυσικό αέριο αλλά και στην αντιπαράθεση Ισραήλ-Λιβάνου-Παλαιστινιακής Αρχής για τα κυριαρχικά τους δικαιώματα στην περιοχή. Η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να μείνει μακριά από αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και να μην επιμένει να δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι η εμπλοκή μας αυτή βάζει φρένο στην τουρκική επιθετικότητα. Καμιά συνεργασία είτε με τις ΗΠΑ είτε με τη Ρωσία είτε με οποιαδήποτε άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη, ούτε είχε ούτε ποτέ θα έχει κανένα όφελος για το λαό μας. Όποια και αν είναι η εξέλιξη, κερδισμένοι θα είναι όλοι ανεξαίρετα οι καπιταλιστικοί όμιλοι και χαμένοι οι λαοί που θα κληθούν, για άλλη μια φορά, να πληρώσουν το μάρμαρο. Γιατί, όχι μόνο θα χρυσοπληρώνουν την ενέργεια από όποιον αγωγό κι αν προέρχεται, αλλά επιπλέον θα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή η ειρήνη στην περιοχή τους, η εδαφική ακεραιότητα των χωρών τους και το περιβάλλον θα καταστρέφεται ανεπανόρθωτα από τις εξορύξεις αυτές.

ΦΟΡΟΥΜ - ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Υπουργικό Φόρουμ για τα Βαλκάνια στη σκιά του κορονοϊού Στη σκιά της πανδημίας του κορονοϊού πραγματοποιήθηκε το Μάη στη Θεσσαλονίκη το 2ο Υπουργικό Φόρουμ 2020 για τα Βαλκάνια. Ο τίτλος του Φόρουμ είναι ενδεικτικός για το τι συζητήθηκε εκεί: η επιτάχυνση των αμερικανο-ευρωπαϊκών σχεδιασμών στην περιοχή και η αυξημένη κινητικότητα των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Το Φόρουμ έγινε με τηλεδιάσκεψη μετά από πρόσκληση των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Β. Μακεδονίας. Σ’ αυτή συμμετείχαν, εκτός από τους υπουργούς Ελλάδας και Β. Μακεδονίας, οι υπουργοί Εξωτερικών της Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Σλοβενίας (χώρες-μέλη της ΕΕ), Αλβανίας, Σερβίας, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Μαυροβουνίου και Κοσόβου. Παρών ήταν και ο υπουργός Εξωτερικών της Κροατίας ως προεδρεύουσας της ΕΕ καθώς και ο επίτροπος για τη Διεύρυνση και την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας. Μετά την ολοκλήρωση του Φόρουμ, εκδόθηκε Κοινή Υπουργική Δήλωση, η οποία, εκτός των άλλων αναφέρεται στον περιορισμό των συνεπειών της πανδημίας και στην προετοιμασία για την οικονομική ανάκαμψη της περιοχής. Ανέφερε επίσης το γεγονός ότι, στη βάση της «στρατηγικής εταιρικής σχέσης» ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων, η ΕΕ θα διαθέσει 3,3 δις. ευρώ για την περιοχή. Επειδή, όμως, οι ιμπεριαλιστές δεν προσφέρουν καμία οικονομική ενίσχυση (κι ας προέρχεται αυτή η ενίσχυση από το οικονομικό «στύψιμο» των λαών των χωρών-μελών της) χωρίς να πάρουν ανταλλάγματα, οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων θα είναι υποχρεωμένες να συνεχίσουν την προώθηση και την υλοποίηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων προκειμένου να ενισχύσουν την πορεία της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσής τους. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη διείσδυση των ισχυρών κρατών-μελών της ΕΕ στα Βαλκάνια έναντι της Ρωσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Σχετικά με τις καταγγελίες που φτάνουν

κεντρικά στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ ότι Ρωσία και Κίνα διασπείρουν «ψευδείς ειδήσεις» για την ικανότητα των ΗΠΑ και της ΕΕ να προστατέψουν τόσο τους δικούς τους πληθυσμούς όσο και τους εταίρους τους από την πανδημία, οι υπουργοί δηλώνουν έτοιμοι να καταπολεμήσουν τη διάδοση τέτοιου είδους παραπληροφόρησης, καθώς και την υποκίνηση του μίσους (!). Για την επίτευξη αυτού του στόχου η στήριξη και αλληλεγγύη της ΕΕ προς τα Δυτικά Βαλκάνια θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο δημόσιας ενημέρωσης και επικοινωνίας στην περιοχή. Δηλαδή, σε απλά ελληνικά, ξεκινά η πλύση εγκεφάλων με βροχή δημοσιευμάτων για να πεισθούν οι λαοί της περιοχής για την αναγκαιότητα της ευρω-ατλαντικής ενσωμάτωσης των χωρών τους. Ακόμη, στη Δήλωση αναφέρεται ότι «προκειμένου να βελτιωθεί σημαντικά η προσβασιμότητα εντός των Δυτικών Βαλκανίων αλλά και ανάμεσα στα Δυτικά Βαλκάνια και την ΕΕ, απαιτείται σταδιακή άρση όλων των μη απαραίτητων εμποδίων διοικητικής φύσης ή σε επίπεδο υποδομών που επηρεάζουν την κίνηση εμπορευμάτων και επιβατών μεταξύ των Δυτικών Βαλκανίων και της ΕΕ». Αυτά για να μην ξεχνάμε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Τέλος, όλοι οι παραβρισκόμενοι υπουργοί, οι οποίοι ορκίζονται πίστη στα σχέδια της ενσωμάτωσης των χωρών τους σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, επανέλαβαν τη στήριξή τους στην ευρωπαϊκή προοπτική. Τι πρωτότυπο! Ως «άλλο ένα ευπρόσδεκτο σημάδι του ηγετικού ρόλου της Ελλάδας στη γειτονιά» χαρακτήρισε η αμερικανική πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα την Κοινή αυτή Δήλωση. Και παρόλο που οι κυβερνώντες ενθουσιάζονται με αυτά τα λόγια συμπάθειας της αμερικανικής πρεσβείας, ο λαός μας γνωρίζει ότι όλα αυτά αποτελούν στάχτη στα μάτια του.

7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ - ΙΣΡΑΗΛ

Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο Ισραήλ

Σ

8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

αν να μην πέρασε μια μέρα μοιάζει να γράφαμε πριν από ένα χρόνο περίπου για το ταξίδι του τότε έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στο Ισραήλ. Όχι βέβαια ότι το φετινό ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη ξένισε κανέναν. Εξάλλου, αν κοιτάξει κανείς πίσω την ιστορία των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων θα δει μια αυξανόμενη κινητικότητα, μια ανοδική πορεία στις σχέσεις αυτές, σε νέα πρωτόγνωρα κάθε φορά επίπεδα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λοιπόν, επισκέφτηκε το Ισραήλ μετά της κουστωδίας του, συναντήθηκε με τους πάντες εκεί αλλά, ακριβώς όπως έκανε ένα χρόνο πριν ο Αλέξης Τσίπρας, απέφυγε να επισκεφτεί τα ελεύθερα παλαιστινιακά εδάφη και να συναντηθεί με την Παλαιστινιακή Αρχή. Τόσο σέβονται οι έλληνες πρωθυπουργοί την ομόφωνη απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου για την αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης, την οποία δεν έχουν καν επικυρώσει μέχρι σήμερα. Τόσο σέβονται την εκφρασμένη θέληση του ελληνικού λαού που, επίσης ομόφωνα, επιθυμεί να γίνουν σεβαστά τα κυριαρχικά δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού έναντι της ισραηλινής επικυριαρχίας και επιθετικότητας. Τόσο υποκριτικά ορκίζονται στο όνομα του διεθνούς δικαίου. Με συνεργασίες με κάθε είδους κράτη-δολοφόνους, που μόνιμα καταπατούν το διεθνές δίκαιο. Το πακέτο των ελληνο-ισραηλινών συνομιλιών περιλάμβανε τα πάντα. Από τον πολυσυζητημένο EAST MED και τη συνεργασία στον τομέα της αμυντικής συνεργασίας μέχρι την αντιμετώπιση του COVID 19. Για μια ακόμα φορά, ο έλληνας πρωθυπουργός εξήρε τη «μεγάλης σημασίας» τριμερή Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου και την εξαιρετική δυνατότητα που δίνει αυτή στο Ισραήλ να εισβάλει στην αγορά της ΕΕ. Τόνισε, επίσης, πόσο δυνατό «ανάχωμα» αποτελεί έναντι της αποσταθεροποιητικής και επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας, αποσιωπώντας τις προσπάθειες που καταβάλλουν Ισραήλ και Τουρκία για τη μεταξύ τους επαναπροσέγγιση μέσω διμερών συνομιλιών. Και βέβαια, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι η επίσκεψη αυτή της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Ισραήλ πραγματοποιή-

θηκε σε μια περίοδο εκρηκτικής κατάστασης για τα παλαιστινιακά συμφέροντα, εξαιτίας του αμερικανόπνευστου σχεδίου για το Παλαιστινιακό, βάσει του οποίου προσαρτώνται νέα παλαιστινιακά εδάφη στο κράτος του Ισραήλ και δυναμώνει η ισραηλινή επικυριαρχία σε βάρος των Παλαιστινίων δυναμιτίζοντας τα δίκαια αιτήματά τους για ένα κράτος ελεύθερο, ανεξάρτητο, κυρίαρχο στα σύνορα του ’67 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Σαν επαλήθευση των παραπάνω, ήρθε η υπογραφή του έλληνα πρωθυπουργού να φιγουράρει πλάι σε αυτή του ισραηλινού πρωθυπουργού στην Κοινή Δήλωση με την οποία μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά τα δικαιώματα του θύτη με αυτά του θύματος και δηλώνεται ότι «επαναβεβαιώνουμε έντονα το δικαίωμα του Ισραήλ να ζει με ασφάλεια και ειρηνική συνύπαρξη με όλους τους γείτονές του, περιλαμβανομένων και των Παλαιστινίων». Αλήθεια, η ασφάλεια και ειρηνική συνύπαρξη των Ισραηλινών κινδυνεύει από τους Παλαιστίνιους; Δηλαδή, οι Παλαιστίνιοι καταπάτησαν ισραηλινά εδάφη, έκτισαν εποικισμούς σε κατεχόμενα εδάφη, δημιούργησαν εκατομμύρια εκτοπισμένους εντός και εκτός των εδαφών της Παλαιστίνης, βομβάρδισαν ολόκληρες περιοχές, δολοφόνησαν ή φυλάκισαν αγωνιστές, διαίρεσαν την Ιερουσαλήμ, απέκλεισαν τη Λωρίδα της Γάζας αναγκάζοντας τους κατοίκους της να ζουν κυριολεκτικά «πίσω από τον ήλιο», εκφράζουν συνέχεια νέες απαιτήσεις για νέες προσαρτήσεις εδαφών; Και δεν ντρέπεστε ούτε εσείς ούτε ο προκάτοχός σας να εκφράζεστε με αυτό τον τρόπο για έναν ολόκληρο λαό που για πάνω από 60 χρόνια αγωνίζεται, με μοναδικό σύμμαχό του τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών, για το δίκιο του, ένα δίκιο που η δική σας πολιτική και αυτή των ομοίων σας του στερεί; Κι όλα αυτά για να αυγατίσετε τα ήδη τεράστια κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων σας αλλά, κυρίως, για να προωθήσετε τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή. «Παρακολούθησα με αίσθημα πικρίας το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν ανέφερε χτες, κατά τη διάρκεια των δηλώσεών του, το παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ - ΙΣΡΑΗΛ

Πηγή: Eurokinissi

1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ ή, ακόμη περισσότερο, δεν ανέφερε καθόλου την αρχή της λύσης των δύο κρατών με βάση το Διεθνές Δίκαιο, τη διεθνή νομιμότητα και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, όπως δηλώνεται από τις πάγιες επίσημες θέσεις της Ελλάδας και τους ιστορικούς αδελφικούς δεσμούς Ελλήνων και Παλαιστινίων, που μοιραζόμαστε». Αυτές ήταν οι δηλώσεις του Παλαιστίνιου Πρέσβη στην Αθήνα, Μαρουάν Τουμπάσι, μετά την ολοκλήρωση του περιβόητου αυτού ταξιδιού, ο οποίος με το γνωστό διπλωματικό του τρόπο ξεμπρόστιασε τόσο τον έλληνα πρωθυπουργό όσο και το διεθνές δίκαιο για τη μονομέρειά του αλλά και τον ανύπαρκτο ΟΗΕ, ο οποίος παρακολουθεί από μακριά αρνούμενος να απαιτήσει την εφαρμογή των ίδιων του των αποφάσεων από όλους τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ. Το έργο το έχουμε ξαναδεί και τις αιτιάσεις τις έχουμε ξανακούσει από όλες τις μέχρι σήμερα ελληνικές κυβερνήσεις για τη στάση τους αυτή. Για το πόσο απαραίτητη τάχα ήταν και εξακολουθεί να είναι η συνεργασία της χώρας μας με το Ισραήλ, για το πόσο θα προστατέψει τα συμφέροντά μας από την τουρκική επιθετικότητα, θα αναβαθμίσει τη θέση μας στην περιοχή, θα δώσει πνοή ζωής στους ελληνικούς επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι, με τη σειρά τους, θα δημιουργήσουν νέες

θέσεις εργασίας. Φυσικά, η σκέψη που υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού τους είναι η αναβάθμιση των σχέσεων της χώρας μας με τις ΗΠΑ, οι οποίες βλέπουν με θετικό μάτι τη συνεργασία αυτή με το Ισραήλ, διαχρονικό φίλο και σύμμαχό τους. Είναι βέβαιο ότι, αν ζητηθεί από τον έλληνα πρωθυπουργό να αναφέρει έστω και μια περίπτωση που η συμμαχία της χώρας μας με οποιονδήποτε ιμπεριαλιστή είχε ποτέ κάποιο θετικό αποτέλεσμα για το λαό μας ή διασφάλισε την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή μας, δεν θα μπορέσει να βρει ούτε μία. Γιατί, αν κάποιος ανατρέξει στην ιστορία κάθε χώρας, θα διαπιστώσει ότι το μόνο αποτέλεσμα τέτοιων συμμαχιών είναι ο συμβιβασμός στις προσταγές των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, ο παραμερισμός των λαϊκών συμφερόντων σε όφελος των συμφερόντων των διεθνών μονοπωλίων. Είναι βέβαιο ότι τα συμφέροντα κάθε λαού είναι εκ διαμέτρου αντίθετα από τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Άλλο νόημα έχει η ειρήνη για τους λαούς και άλλο για τους ιμπεριαλιστές, άλλη βαρύτητα η ασφάλεια και η ανεξαρτησία. Επομένως, το μόνο μας χρέος είναι να απαιτήσουμε να ζούμε με πραγματική ειρήνη, με σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης και οφέλους, αποδεσμευμένοι από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό και τις επιταγές του.

9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Η Αγία Σοφία και οι ευρωατλαντικοί «φουστανελάδες»

Η

10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

απόφαση του τούρκου προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, να μετατρέψει σε τζαμί το ναό της Αγίας Σοφίας, στην Κωνσταντινούπολη όπου θα γίνεται προσευχή 5 φορές τη μέρα και ο μουεζίνης θα καλεί τους πιστούς μουσουλμάνους ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, άλλες ειλικρινείς και άλλες άκρως υποκριτικές. Είναι γεγονός ότι η Αγία Σοφία αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Την απόφαση για τη μετατροπή της σε μουσείο παγκόσμιας σημασίας

φουλκούν ενάντια στον Ερντογάν και να φωνάζουν σε όλους τους τόνους διάφορες ανιστόρητες ανοησίες, ότι τέτοια σθεναρή πολιτική κάνει μόνο όποιος είναι οικονομικά ισχυρός! Ότι ο τούρκος πρόεδρος έκανε το μοιραίο λάθος να ξεσκεπάσει την πραγματική του στόχευση στα μάτια των αμερικανο-ευρωπαίων συμμάχων και τώρα αυτοί θα κατανοήσουν ότι οι ελληνικοί ισχυρισμοί είναι αληθινοί και, φυσικά, θα συνταχθούν με τη μεριά του δίκιου. Το κατά πόσο οι ευρωατλαντικοί

πήρε ο Μουσταφά Κεμάλ, ιδρυτής του κοσμικού τουρκικού κράτους, που τώρα, σύμφωνα με τα ελληνικά ΜΜΕ, ο Ερντογάν το ξαναμετατρέπει σε ισλαμικό. Όμως, αυτό ακριβώς το κοσμικό κράτος δεν ήταν που έκανε όλες τις εθνοκαθάρσεις και τους διωγμούς; Και να οι βαρύγδουπες αναλύσεις σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας μας που άλλες προσπαθούν να αναλύσουν την «εκκωφαντική» σιωπή Αμερικανών και Ευρωπαίων και άλλες τη στάση του Ερντογάν, ο οποίος γίνεται ολοένα και πιο σκληρός ισλαμιστής και απομακρύνεται σταδιακά από την αγκαλιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ότι κάνει πραγματικότητα τα νεανικά του όνειρα, όταν διαδήλωνε υπέρ της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Και να οι κάθε λογής δημοσιολόγοι να ξι-

ιμπεριαλιστές συντάσσονται με τη μεριά του δίκιου το αποδείχνουν τα διαχρονικά παραδείγματα της πρακτικής τους που είναι πάμπολλα. Το μεταπολεμικό Σχέδιο Μάρσαλ, που τάχα έστελνε βοήθεια στην καθημαγμένη Ελλάδα αλλά, στην πραγματικότητα, εξασφάλιζε τη στρατιωτική και πολιτική επικυριαρχία των ΗΠΑ στη χώρα μας. Την εφτάχρονη δικτατορία των συνταγματαρχών που, ακόμα και οι πέτρες γνωρίζουν ότι ο σχεδιασμός και η εφαρμογή του ήταν έμπνευση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Όλες οι άτακτες υποχωρήσεις των ελληνικών κυβερνήσεων έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων που σιγά και σταθερά κερδίζονται πάντα από την Τουρκία όσο κι αν οι κυβερνήτες μας επιχαίρουν ότι η χώρα μας έχει εξελιχθεί στον «πιο σημαντικό

εταίρο», σε «μεντεσέ» του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο. Το δείχνει, τέλος, η σαραντάχρονη και πλέον διχοτόμηση της Κύπρου χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα η παραμικρή σκέψη για δίκαιη λύση του προβλήματος. Και, πάνω που τα ΜΜΕ αναρωτιόνταν για την «αφωνία» της ελληνικής κυβέρνησης, την οποία κατακεραύνωσαν ακόμα και καθηγητές διεθνούς δικαίου, να και η εξήγηση. Δεν παίρνει, λέει, θέση ο Κυριάκος Μητσοτάκης για το ζήτημα, γιατί περιμένει την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί, λέει, το ζήτημα δεν είναι ελληνικό αλλά παγκόσμιο. Και γιατί, βάσει του άρθρου 51 του ΟΗΕ, αν ένα κράτος-μέλος του αδικήσει ένα άλλο κράτος-μέλος του, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν την υποχρέωση να πάρουν το μέρος του αδικημένου. Έντυσαν και πάλι με φουστανέλες τους αμερικανο-ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και εναπόθεσαν όλες τις ελπίδες σ’ αυτούς για τη λύση του νέου αυτού προβλήματος που μας έχει προκύψει. Μετά βγήκε ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Άμυνας, Ζ. Μπορέλ, από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, και δήλωσε ότι «αυτή τη στιγμή, οι σχέσεις μας με την Τουρκία δεν είναι ιδιαίτερα καλές». Τόση στήριξη πια, πώς να την αντέξει κανείς; Τόσα χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις μας και τα παπαγαλάκια τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Ερντογάν είναι τρελός. Ότι όλες οι κινήσεις και αποφάσεις του γίνονται για να καταπνίξει την εσωτερική του αντιπολίτευση. Ότι προσπαθεί μ’ αυτό τον τρόπο να στρέψει την προσοχή των Τούρκων από το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα της χώρας του. Ότι είναι απομονωμένος από τη διεθνή κοινότητα εξαιτίας της πολιτικής του και, άρα, θυμωμένος. Ότι μόλις του τρίξουν τα δόντια οι σύμμαχοι, θα κάνει πίσω. Τόσα χρόνια τώρα επιμένουν να

I can’t breathe

επαναλαμβάνουν πόσο χρήσιμοι είναι οι σύμμαχοι, πόσο αποτελεσματική η συμπόρευση της χώρας μας μαζί τους και πόσα θετικά θα κερδίσει ο λαός μας από τέτοιες συνεργασίες. Το μόνο που δεν τολμούν να πουν είναι ότι για όλους αυτούς τους «συμμάχους», το κέρδος των μονοπωλίων τους βρίσκεται πρώτο στην ατζέντα τους και για αυτό η Τουρκία είναι ο καλύτερος εταίρος, ο καλύτερος φίλος και σύμμαχός τους, παρά τα κατά καιρούς ολισθήματα του προέδρου της. Αυτός που όλοι αγωνίζονται να κρατήσουν στους κόλπους της ΕΕ μακριά από την αγκαλιά της Ρωσίας. Η Ρωσία, από την πλευρά της, πασχίζει να κερδίσει αυτή την πολύτιμη συμμαχία για λογαριασμό των δικών της μονοπωλιακών ομίλων. Εξ ου και η ρωσική δήλωση σχετικά με το θέμα της Αγίας Σοφίας ότι αυτή βρίσκεται σε τουρκικό έδαφος και ο τούρκος πρόεδρος έχει κάθε δικαίωμα να κάνει αυτό που νομίζει σωστό. Να και οι χριστιανοί ορθόδοξοι στο παιχνίδι, να αποστομώνουν όσους διατείνονται ότι η θρησκεία ενώνει! Ο Ερντογάν, που γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά, παίζει το παιχνίδι της δικής του αστικής τάξης προκειμένου να κερδίσει όσο το δυνατό περισσότερα. Δεν μας λένε, τέλος, ότι αν οι συγκυρίες είναι ευνοϊκές για τους πολύτιμους συμμάχους μας, δεν θα διστάσουν να δημιουργήσουν από ένα θερμό επεισόδιο έως μια διαμάχη λίγων ημερών ή ακόμα-ακόμα και ένα πόλεμο διαρκείας. Μπορεί ποτέ κανείς να είναι σίγουρος με αυτούς και την πολιτική τους; Σ’ αυτά τα πλαίσια έγινε, εν κρυπτώ και παραβύστω, η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας με τη γερμανίδα καγκελάριο, Άγγελα Μέρκελ. Κανείς δεν έμαθε τι συζητήθηκε στη συνάντηση αυτή. Μόνο από δημοσιογραφικές πληροφορίες ακούστηκε ότι οι ελληνικές θέσεις έγιναν δεκτές και τώρα αναμένεται να υποχωρήσει η Τουρκία από τις αξιώσεις της!

I can’t breathe! Στα πλαίσια της διεθνιστικής αλληλεγγύης, οι ταξικές δυνάμεις της χώρας μας ενώνουν τη φωνή τους με τον αμερικανικό λαό

Δ

υο μήνες συμπληρώνονται από τη ρατσιστική δολοφονική επίθεση του αμερικάνου αστυνομικού Ντέρεκ Σόβιν κατά του αφροαμερικανού πολίτη Τζορτζ Φλόιντ, σε μια χώρα που θεωρείται και είναι η Μέκκα του καπιταλισμού. Σ’ αυτή τη χώρα που εκθειάζεται από το κεφάλαιο, ήρθε να χυθεί και άλλο αίμα, και άλλο ρατσιστικό δηλητήριο στο λαό της. Όσο και αν παρουσιάζουν τον καπιταλισμό σαν όαση ελευθερίας και ευκαιριών, η ίδια η πραγματικότητα έρχεται να σπάσει τη βιτρίνα και να αποκαλύψει τη μισανθρωπία και τη βαρβαρότητα. Το λαϊκό ξέσπασμα και η οργή που ακόμα σιγοβράζουν, η ενότητα της φωνής του λαού από πολιτεία σε πολιτεία ήταν, είναι και θα είναι μια αναπόφευκτη, πραγματικά ανθρώπινη αντίδραση, ενάντια στην κάθε βαρβαρότητα της κάθε αστικής τάξης και της αμερικανικής. Ο Τζορτζ Φλόιντ, ο άνεργος αφροαμερικανός πολίτης, δεν ήταν ούτε το πρώτο και δυστυχώς ούτε το τελευταίο θύμα του φυλετικού ρατσισμού στις ΗΠΑ. Ο 26χρονος Ρόντνεϊ Κινγκ που επέζησε μετά τον ξυλοδαρμό του για υπερβολική ταχύτητα με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και ρήξη νεφρού (1991), ο 17χρονος Τρέιβον Μάρτιν που πυροβολήθηκε γιατί απλώς θεωρήθηκε ύποπτος από την αστυνομία (1995), όπως και ο 18χρονος Μάικλ Μπράουν (2014) είναι λίγα μόνο παραδείγματα θυμάτων ρατσισμού τα τελευταία 10 χρόνια. Ας θυμηθούμε και τον για πρώτη φορά μαύρο πρόεδρο, και κατά τα αλλά «ανανεωτή» ως προς την πολιτική που θα υλοποιούσε, Μπαράκ Ομπάμα, που διεύρυνε

11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020



I can’t breathe



12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που είχε ξεκινήσει ο Τζορτζ Μπους σε Αφγανιστάν, Ιράκ, την επέμβαση στη Λιβύη, τη στήριξη με διάταγμα των ένοπλων της «αντιπολίτευσης» στη Συρία, βοηθώντας να θεριέψει μαζί με το ΝΑΤΟ και τη CIA το φαινόμενο του «ισλαμικού κράτους». Αποδεικνύεται πως κάθε αστική κυβέρνηση, ανεξάρτητα από το χρώμα του προέδρου και ανεξάρτητα από το αν παρουσιάζεται συντηρητικός ή προοδευτικός/φιλολαϊκός/σοσιαλδημοκράτης, έρχεται να τσακίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων όπως και το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή στο βωμό του ιμπεριαλισμού, υποδαυλίζοντας το φυλετικό, εθνικιστικό μίσος, το φασισμό. Αναγνωρίζοντας τη στάση του αμερικανικού λαού, οφείλουμε πρώτα να επικροτήσουμε την κλιμάκωση των διαδηλώσεων παρά την ύπαρξη της σφοδρής, θανατηφόρας καταστολής της αστυνομίας, που δεν δίστασε να πυροβολήσει με πλαστικές σφαίρες ακόμα και έναν ανάπηρο πολίτη στο μάτι. Σε δεύτερη όμως φάση χρειάζεται να διακρίνουμε ότι όσο μεγάλη και γενναία και αν είναι η συσπείρωση του λαού σε μια χρονική στιγμή σφοδρής πολιτικής επίθεσης μιας αστικής κυβέρνησης ενάντιά του, αν η αντεπίθεση του λαού δεν είναι σφιχτά δεμένη και προσανατολισμένη ενάντια στην τάξη που το προξένησε και το σύστημα που υπηρετεί, η λαϊκή πίεση προς την αστική πολιτική οδηγείται σε αδιέξοδο ή σε ένα ευκολοπέραστο εμπόδιο για τις αστικές κυβερνήσεις. Το να έχουν για παράδειγμα οι μαύροι πολίτες περισσότερες ευκαιρίες ή ακόμα και περισσότερα δικαιώματα δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα στη ρίζα του. Χαϊδεύει τη λαϊκή εξαθλίωση και κατάντια, το ρατσισμό που αιμορραγεί απ’ άκρη σ‘ άκρη σ’ όλον τον κόσμο, με αποτέλεσμα να κερδίζουν οι καπιταλιστές χρόνο για την παραπέρα υλοποίηση των ταξικών πολιτικών τους. Δεν είναι εξάλλου τυχαία η γενικόλογη, εντελώς ακίνδυνη και αποπροσανατολιστική προπαγάνδα που γίνεται περί ρατσισμού και ανθρώπινων δικαιωμάτων από διαφόρους ομίλους, κεφαλαιοκράτες και πολιτικούς, για να ξεπλύνουν τα ανομήματά τους, να κατευνάσουν τις αντιδράσεις, να εγκλωβίσουν τη λαϊκή οργή. Στο πλαίσιο της διεθνιστικής αλληλεγγύης, ήταν σημαντική η άμεση ανταπόκριση και συμπαράσταση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας στον αγώνα του αμερικανικού λαού όπως και του Πανεργατικού

Αγωνιστικού Μετώπου αμέσως μετά τη δολοφονία του Τζ. Φλόιντ, που κάλεσαν σε συλλαλητήριο στις 11 του Ιούνη καταδικάζοντας το σύστημα που δολοφονεί και εξαθλιώνει, στην οποία συμμετείχαν και μέλη μας. Το ΠΑΜΕ στήριξε επίσης την απεργία που κηρύχθηκε από 150 οργανώσεις και συνδικάτα στις ΗΠΑ στις 20 Ιούλη. Τα αιτήματα των συνδικάτων αφορούσαν εκτός από την καταπολέμηση των ρατσιστικών διακρίσεων και την αύξηση μισθών, την ιατροφαρμακευτική κάλυψη για όλους, την ενίσχυση των μέτρων προστασίας των εργαζομένων. Κορύφωση της διεθνιστικής αλληλεγγύης στη δολοφονία του Τζ. Φλόιντ αποτέλεσε και το 29ο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ στο Στόμιο της Λάρισας, όπου χιλιάδες νέοι και κομμουνιστές έδωσαν το ηχηρό μήνυμα της αντεπίθεσης του ελληνικού λαού στους βρώμικους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για την εγκατάσταση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων μέσα στο αεροδρόμιο, στην 110 πτέρυγα Μάχης. Η κινητοποίηση και η πορεία έξω από το αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας έστειλε το μήνυμα στους φονιάδες των λαών ότι οι βάσεις του θανάτου δεν είναι ευπρόσδεκτες ούτε στη Λάρισα ούτε πουθενά και έδωσε δύναμη στο λαό ακόμα και μέσα σε αυτές τις συνθήκες εξαθλίωσης μέσα στην πανδημία και τη νέα καπιταλιστική κρίση να περάσει στην αντεπίθεση, να μη σκύψει και άλλο το κεφάλι. Ζητούμενο είναι να βάλει ο λαός εμπόδια στην απάνθρωπη αυτή πολιτική, να θέσει στο στόχαστρο το βάρβαρο αυτό σύστημα και να περάσει στην αντεπίθεση κόντρα στις αυταπάτες που σκορπούν και τον εφησυχασμό που καλλιεργούν οι αστικές κυβερνήσεις, χωρίς υποχώρηση στη λογική της «διαχείρισης», που την παρουσιάζουν ως ρεαλισμό για να ενσωματώσουν στη λογική τους ιδίως τη νεολαία. Ρεαλισμός είναι η ζωή με δικαιώματα και ποιότητα, να αγωνίζεσαι για αυτήν. Καμία πλάτη στις συνέπειες του καπιταλισμού μέσα στους ολοένα και πιο κρίσιμους καιρούς που ζούμε και σε υγειονομικό επίπεδο. Κάθε λαϊκός άνθρωπος να βγάλει συμπεράσματα από την όξυνση της επίθεσης απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα και της καταστολής απέναντι στο λαϊκό κίνημα τόσο στη χώρα μας όσο και παγκόσμια και με ολοένα πιο βαθιά συνείδηση του ταξικού του συμφέροντος να βρεθεί συνοδοιπόρος στους δύσκολους και αναγκαίους αγώνες το επόμενο διάστημα.

ΛΙΒΑΝΟΣ

Αλληλεγγύη στο λαό του Λιβάνου!

Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) στέλνει τα πιο ειλικρινή της αισθήματα φιλίας και αλληλεγγύης στο λαό του Λιβάνου για τις τραγικές στιγμές που ζει μετά την έκρηξη στην αποθήκη πυρομαχικών και χημικών στο λιμάνι της Βηρυτού με δεκάδες νεκρούς και αγνοούμενους και χιλιάδες τραυματίες και ξεσπιτωμένους. Ιδιαίτερα στους φίλους και συναγωνιστές της οργάνωσης «Λαϊκή Μέριμνα Λιβάνου», με την οποία συνεργάζεται εδώ και πολλά χρόνια, εύχεται ολόψυχα να αντιμετωπίσουν με κουράγιο τη νέα αυτή τραγωδία που ζει ο λιβανέζικος λαός, αποτέλεσμα αμέλειας και αδιαφορίας χρόνων των κρατικών παραγόντων που τώρα καλούνται να διερευνήσουν τα αίτια της έκρηξης και να κατονομάσουν τους ενόχους. Το τραγικό αυτό περιστατικό ήρθε να συγκλονίσει ακόμα παραπέρα την ήδη καθημαγμένη οικονομία της χώρας που τώρα, εκτός από τους νεκρούς, τους τραυματίες, τους αγνοούμενους, τους ξεσπιτωμένους που θρηνεί, έχει να αντιμετωπίσει τα αυξημένα κρούσματα της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά και ένα τεράστιο επισιτιστικό πρόβλημα αφού τα σιλό με τα αποθηκευμένα σιτηρά της χώρας καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς από την πυρκαγιά που ακολούθησε μετά την έκρηξη, αφήνοντας μια ποσότητα σιτηρών αρκετή για ένα χρόνο μόνο. Και το χειρότερο είναι η «βοήθεια» που υπόσχονται οι ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους. ΗΠΑ, ΕΕ, Ισραήλ, Κίνα, Ρωσία, Ιράν, Τουρκία, χώρες της Μέσης Ανατολής, όλοι αυτοί που χρόνια τώρα αδιαφορούν για τα προβλήματα του λιβανέζικου λαού, αν δεν είναι οι ίδιοι υπαίτιοι γι’ αυτά, τρέχουν να προλάβουν ποιος πρώτος θα παραστήσει το φιλάνθρωπο και αλληλέγγυο. Ο λιβανέζικος λαός, ακόμα και σ’ αυτή την ώρα της απελπισίας του, θα πρέπει να επαγρυπνεί, γιατί αυτού του είδους οι ιμπεριαλιστικές «βοήθειες» μόνο αρνητικές εξελίξεις μπορούν να προμηνύουν. Η μόνη πραγματική ελπίδα των λαών βρίσκεται στη διεθνιστική αλληλεγγύη, φιλία και συνεργασία μεταξύ τους. Διαφορετικά θα παραμένουν δέσμιοι των επιταγών του ΔΝΤ, των αποφάσεων του ΟΗΕ, της υποκριτικής συμπαράστασης όλων των ιμπεριαλιστών που το μόνο που ονειρεύονται είναι πώς θα εξακολουθήσουν να κυριαρχούν σε βάρος τους.

Ζήτω οι αγώνες του λιβανέζικου λαού για ειρήνη, ανεξαρτησία! Αθήνα, 7 Αυγούστου 2020

13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΛΙΜΑΝΙΑ

Μετατροπή της Ελλάδας σε ορμητήριο πολέμου ΗΠΑ – ΝΑΤΟ - ΕΕ: Οι ιδιωτικοποιήσεις περιφερειακών λιμανιών της χώρας συμπληρώνουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή

Σ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

υνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ από εκεί που άφησε το νήμα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, και προχωράει ταχύτατα την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, καταρχήν της Αλεξανδρούπολης που θεωρείται κομβικής σημασίας, και στη συνέχεια της Ηγουμενίτσας, του Ηρακλείου και του Βόλου στα πλαίσια «αξιοποίησης», όπως ονομάζει τις ιδιωτικοποιήσεις το ΤΑΙΠΕΔ, των δέκα περιφερειακών λιμανιών της χώρας (Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Κέρκυρας, Ηγουμενίτσας, Βόλου, Ελευσίνας, Ηρακλείου, Λαυρίου, Πάτρας, Ραφήνας). Στις 29 Ιούνη, το ΤΑΙΠΕΔ αποφάσισε να ξεκινήσει η διαδικασία διεθνούς διαγωνισμού για την παραχώρηση της χρήσης, ανάπτυξης και εκμετάλλευσης του υπόγειου φυσικού χώρου που προκύπτει από το σχεδόν εξαντλημένο κοίτασμα φυσικού αερίου «Νότια Καβάλα», με σκοπό τη μετατροπή του σε χώρο αποθήκευσης φυσικού αερίου. Η παραχώρηση θα αφορά σε χρονικό διάστημα έως και 50 έτη μετά την αδειοδότηση του έργου της υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου («ΥΑΦΑ»). Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης γειτνιάζει με το Διαδριατικό Αγωγό Φυσικού Αερίου (TAP) και το Διασυνδετικό Αγωγό Φυσικού Αερίου Ελλάδας Βουλγαρίας (IGB), ενώ αποτελεί κόμβο για τις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Βαλκα-

νική μέσω της προωθούμενης κατασκευής πλωτού σταθμού αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από αμερικανικά και ελληνικά επιχειρηματικά συμφέροντα (Gastrade). Στις 14 Ιούλη ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής, κυβερνητική τροπολογία, που προβλέπει ότι στη σύμβαση παραχώρησης του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης θα ενταχθούν και 120 στρέμματα που ανήκουν στη ΓΑΙΟΣΕ, τη Διαχείριση Σιδηροδρομικής Περιουσίας, παράλληλα με την «αξιοποίηση» σε προβλήτες και σιδηροδρομικό δίκτυο, δεξαμενές, αποθήκες, εμπορευματικό πάρκο κ.ά. Έτσι τακτοποιούνται και οι τελευταίες εκκρεμότητες σχετικά με τις απαιτήσεις των Αμερικανών για να ξεκινήσει ο διαγωνισμός. Αντίστοιχη παραχώρηση χώρων της ΓΑΙΟΣΕ προωθείται και για τον Οργανισμό Λιμένα Βόλου. Το αμερικανικό επενδυτικό ταμείο Black Summit Financial πρωτοστατεί με μια ισχυρή κοινοπραξία που περιλαμβάνει επενδυτές των ΗΠΑ, έλληνες συμμετέχοντες και έναν ευρωπαϊκό λιμενικό φορέα με περιφερειακή εμπειρία για να υποβάλουν προσφορές για τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας. Η κυβέρνηση της ΝΔ στο πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου με τις ΗΠΑ, που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είχε φέρει παραμονές Χριστουγέννων

ΛΙΜΑΝΙΑ 2019, σαν τον κλέφτη, στη Βουλή τη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ για την επέκταση των στρατιωτικών βάσεων που περιλαμβάνει και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Στις 23 Ιούλη κατέπλευσε εκεί το γιγαντιαίων διαστάσεων αμερικανικό φορτηγό πλοίο ARC Endurance, μεταφέροντας αμερικανικές δυνάμεις της 101ης Ταξιαρχίας της Αεροπορίας του Στρατού των ΗΠΑ (14 ελικόπτερα UH-60 και HH-60 Black Hawk και περίπου 250 κομμάτια υποστηρικτικού υλικού) για προώθηση στη Ρουμανία προκειμένου να συμμετάσχουν στη ΝΑΤΟική άσκηση «Atlantic Resolve» σε Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Η 101η Ταξιαρχία της Αεροπορίας του Στρατού των ΗΠΑ έχει συμμετάσχει σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Ιράκ και Αφγανιστάν και η συνολική δύναμή της είναι περίπου 2.000 άτομα, 50 ελικόπτερα Black Hawk, 4 Σινούκ, 25 Απάτσι και περισσότερα από 1.800 τροχοφόρα οχήματα και κοντέινερ. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που δήλωσε ο διοικητής της, συνταγματάρχης Τ. Χάμπχαμπ: «Είμαστε έτοιμοι για αυτή την αποστολή. Οι στρατιώτες μας είναι εκπαιδευμένοι, θανατηφόροι και με κίνητρο («trained, lethal and motivated»). Θα κερδίσουμε σε οποιοδήποτε περιβάλλον». Στις δηλώσεις του στην Αλεξανδρούπολη, ο πρέσβης των ΗΠΑ ανέφερε επίσης: «Ανυπομονούμε για την επόμενη μετακίνηση προσωπικού και στρατιωτικού υλικού της Ταξιαρχίας Στρατού στο Στεφανοβίκιο αργότερα μέσα στη χρονιά. Προσβλέπουμε επίσης στην επερχόμενη ιδιωτικοποίηση αυτής της εγκατάστασης και ελπίζουμε ότι θα υπάρξουν προϋποθέσεις για συμμετοχή των αμερικανών επενδυτών». Η χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, του σιδηροδρόμου και άλλων υποδομών της περιοχής λειτουργεί και προπαρασκευαστικά ως ένα από τα βασικά ευρωπαϊκά λιμάνια διεκπεραίωσης και αξιοποίησης της περιοχής στη γιγαντιαία αμερικανοΝΑΤΟική άσκηση «DEFENDΕR EUROPE 2021» με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών. Την άφιξη αμερικανικών δυνάμεων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και τη μετατροπή του λιμανιού σε βάση του ΝΑΤΟ, μέσα από το ξεπούλημά του σε αμερικανικά συμφέροντα, κατήγγειλε η ΤΕ Έβρου του ΚΚΕ στην Αλεξανδρούπολη, ενώ η Επιτροπή Ειρήνης Αλεξανδρούπολης, σωματεία και φορείς ενάντια στις βάσεις, πραγματοποιήσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στη μετατροπή της πόλης και του λιμανιού της σε υποδομή για πολέμους και επεμβάσεις. Ο αμερικανικός κρατικός οργανισμός που χρηματοδοτεί αμερικανικές επενδύσεις στρατηγικού ενδιαφέροντος (Development Finance Corporation –DFC-), έχει δώσει το «πράσινο φως» όχι μόνο για την Αλεξανδρούπολη, αλλά και για την εξαγορά των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Σε ό,τι αφορά την Ελευσίνα, σε κοινό τους άρθρο στην «Καθημερινή», ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζ. Πάιατ εστίασαν στο γεγονός ότι η DFC (που έστησαν οι Αμερικανοί για να αντιπαρατεθούν στη διείσδυση της Κίνας με το «Δρόμο του Μεταξιού», εξασφαλίζοντας χρηματοδότηση σε αμερικανικούς ομίλους για εξαγορά «κρίσιμων» υποδομών) υπέγραψε επιστολή έκφρασης ενδιαφέροντος με την ΟΝΕΧ (που έχει αγορά-

σει και το Ναυπηγείο της Σύρου), ώστε η τελευταία να επιδιώξει την αγορά και ανακαίνιση των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Αξίζει να αναφερθεί ότι όπως έχει καταγραφεί και από το συνδικαλιστικό κίνημα, στο Νεώριο της Σύρου μόνιμη και σταθερή δουλειά δεν υπάρχει, οι εργαζόμενοι δουλεύουν μέσω εργολάβων, αμείβονται με την ώρα, με ατομικές συμβάσεις, δεν έχουν συγκροτημένα δικαιώματα, όπως αμοιβή υπερωριών, άδειες, επιδόματα, δώρα, οι σταθερές σχέσεις εργασίας είναι άπιαστο όνειρο... Ταυτόχρονα χαρίστηκαν στον επενδυτή τεράστια χρέη που είχε η εταιρία στους εργαζόμενους, προκειμένου να προχωρήσει η πώληση. Στην Ελευσίνα, ΗΠΑ και ελληνική κυβέρνηση βλέπουν σύγκλιση τριών από τα κοινά συμφέροντα, όπως τα ονομάζουν: Ενεργειακή ασφάλεια, ναυτιλιακή συνεργασία και άμυνα. Σχετικά με την Ενέργεια, σημειώνουν ότι βλέπουν την Ελευσίνα σαν σημαντικό κόμβο που θα προσφέρει στήριξη και υπηρεσίες στη ναυτιλία για τη μεταφορά αερίου και άλλα έργα που έχουν σχέση με τους στόχους της ενεργειακής ασφάλειας και της διαφοροποίησης ενεργειακών πηγών, απέναντι στους ανταγωνιστές και περιλαμβάνουν πέραν του FSRU (Floating Storage Regasification Unit), TAP και το διασυνδετήριο αγωγό IGB, τον προτεινόμενο Διαμετακομιστικό Αγωγό Ελλάδας - Βόρειας Μακεδονίας και το σχεδιαζόμενο Αγωγό της Ανατολικής Μεσογείου EastMed. Επίσης αναφέρουν ότι εργάζονται από κοινού για να αυξήσουν τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας όπου αμερικανικές εταιρίες, όπως οι «General Electric», «Quantum Partners» και «Invenergy» ήδη συνεργάζονται με ελληνικές στη δημιουργία νέων ενεργειακών έργων. Σε ό,τι αφορά τα ενεργειακά έργα αξίζει να θυμίσουμε ότι παροπλίζονται οι εγχώριες μονάδες λιγνίτη κάτι που οδηγεί σε μεγάλο κύμα απολύσεων στη ΔΕΗ και σε ερημοποίηση περιοχών στη Δυτική Μακεδονία ώστε να προωθηθεί πιο αποφασιστικά η εγκατάσταση ΑΠΕ με καύσιμο μετάβασης το φυσικό αέριο. Πρόκειται για προγραμματισμένη καταστροφή τεράστιου κεφαλαίου με γνώμονα τις κερδοφόρες ευκαιρίες τεράστιων επενδύσεων στις «πράσινες» τεχνολογίες. Εξασφαλίζονται κέρδη σε παραγωγούς και εμπόρους ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, που μεταφράζονται σε πανάκριβη ενέργεια και ενεργειακή φτώχεια για το λαό. Η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας και του δικαίου του ανταγωνισμού προχωράει στα πλαίσια της ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Αγοράς Ενέργειας (συνθήκη Μάαστριχτ στις αρχές του ‘90) που περνάει μέσα από την απελευθέρωση των εθνικών αγορών κάτι που έφερε τεράστιες αυξήσεις στην τιμή της ενέργειας για τη λαϊκή κατανάλωση. Στο άρθρο της «Καθημερινής» που αναφέραμε, ο υπουργός Ανάπτυξης και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα αναφέρουν για τα ναυτιλιακά στο λιμάνι της Ελευσίνας ότι «η Ελλάδα άρχισε να εισάγει αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο το 2018 και ήδη βλέπουμε το οικονομικό όφελος από τη διαφοροποίηση των ενεργειακών προμηθειών στην Ελλάδα και τη μεγαλύτερη περιφερειακή αγορά. Τα ελληνόκτητα τάνκερ LNG αποτελούν το 15% του παγκόσμιου τονάζ και πολλά από αυτά θα εξυπηρε-

15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020



ΛΙΜΑΝΙΑ



16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

τούνται στην Ελευσίνα». Τέλος, αναφέρουν ότι «θα ενδυναμώσει και τη διμερή μας αμυντική και βιομηχανική σχέση, δεδομένης της δυνατότητας υποστήριξης του 6ου Αμερικανικού Στόλου και των πλοίων του ΝΑΤΟ και στήριξης του αυξανόμενου τέμπο της σχέσης μας άμυνας και ασφάλειας μέσω της Διμερούς Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας». Ο αμερικανός πρέσβης διαβεβαίωσε από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας την 1η Ιούλη «πόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτιμούν τη ναυτιλιακή σχέση με την Ελλάδα, τη μακρά παράδοση σχέσεων μεταξύ της ελληνικής ναυτιλίας και των ΗΠΑ, την κρίσιμη στήριξη που παρέχει η Ελλάδα στο Αμερικανικό Ναυτικό μέσα από τη Σούδα, και μέσα από τις αυξανόμενες ευκαιρίες που βλέπουμε σε λιμάνια όπως της Αλεξανδρούπολης ως αποτέλεσμα της διευρυνόμενης συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας μας. Είμαστε λοιπόν δεσμευμένοι σε αυτή την εταιρική σχέση. Είμαστε δεσμευμένοι σε αυτή τη συμμαχία». Είναι γνωστό το ενδιαφέρον της Ρωσίας για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, η δυσαρέσκεια των Αμερικανών για το σημερινό ιδιοκτήτη του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, τα αντιτιθέμενα συμφέροντα ΗΠΑ και Κίνας για τα σχέδια στο λιμάνι του Πειραιά. Ο πρέσβης των ΗΠΑ, κατά την 70ή επέτειο του ΝΑΤΟ το Μάρτη του 2019, έλεγε: «Η Ρωσία παραμένει η μεγαλύτερη απειλή για την κυριαρχία και την ανεξαρτησία ευρωπαϊκών εθνών-κρατών και για τις κοινές αξίες που ενώνουν τη Δύση. […] Εντωμεταξύ, η Κίνα επιδιώκει να οικοδομήσει οικονομική και πολιτική επιρροή στην Ευρώπη για να υπονομεύσει την ευρωπαϊκή και διατλαντική ενότητα και να ξαναγράψει διεθνή πρότυπα. […] Μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ το 1952, η Ελλάδα αντιμετώπισε αυτές τις προκλήσεις μαζί με εμάς, και η αυξανόμενη σημασία της ως πυλώνα της περιφερειακής σταθερότητας σημαίνει ότι θα είναι ο καλύτερος

εταίρος της Βόρειας Μακεδονίας στην ένταξη της χώρας αυτής ως ο 30ός σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Νωρίτερα αυτόν το μήνα, τιμήσαμε την 20ή επέτειο της ένταξης της Τσεχίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας ως συμμάχων στο Κέντρο Επιχειρήσεων ΝΑΤΟ της Κρήτης, μια εξαιρετική μονάδα που συμβάλλει στην ασφάλεια και στη δια-λειτουργικότητα. Η Ελλάδα έχει αυξήσει τις δεσμεύσεις της έναντι του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, στις αποστολές μας για την αστυνόμευση της Βαλτικής, με την κοινή διοίκηση στο Κέντρο Ταχείας Ανάπτυξης του ΝΑΤΟ στη Θεσσαλονίκη και μέσω του αυξημένου ρόλου της στις ετήσιες ασκήσεις μας. Διατηρεί σταθερά το 2% του ΑΕΠ σε αμυντικές δαπάνες όπως έχει ορίσει το ΝΑΤΟ …». Η ιδιωτικοποίηση λιμανιών που οι ΗΠΑ χαρακτηρίζουν «στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία» της χώρας, δεν έχει, φυσικά, καμιά σχέση με «ανάπτυξη» για το λαό της χώρας μας, αντίθετα συμπληρώνει το παζλ των σφοδρών επιχειρηματικών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών στην περιοχή, κομμάτι των οποίων αποτελεί και η Ελλάδα με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων. Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων πως η πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ εξασφαλίζουν την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, είναι αστείοι. Ο λαός της χώρας οφείλει να επαγρυπνεί, να απαιτήσει κατάργηση της Συμφωνίας Ελλάδας – ΗΠΑ, αποδέσμευση από τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να ξηλωθούν οι βάσεις από τη χώρα μας, καμία συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό. Οι υποδομές στρατηγικής σημασίας της χώρας πρέπει να περάσουν στα χέρια του λαού και να λειτουργούν με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία μέσα από κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό με εργατικό έλεγχο.

Πρόσφυγες και μετανάστες

Πρόσφυγες και μετανάστες

Η

Μια Οδύσσεια χωρίς τέλος! Από τα άθλια κέντρα φιλοξενίας και πιστοποίησης στο δρόμο!

κυβέρνηση, εφαρμόζοντας την αδιέξοδη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κλιμακώνει μέρα με την ημέρα την καταπάτηση των δικαιωμάτων των προσφύγων και της Συνθήκης της Γενεύης. Τις τελευταίες μέρες, δεκάδες οικογένειες προσφύγων έχουν βρει «κατάλυμα» στην πλατεία Βικτωρίας. Πρόκειται για ανθρώπους που τους έχει αναγνωριστεί το δικαίωμα ασύλου και έχει αρθεί ο γεωγραφικός περιορισμός στις μετακινήσεις τους. Είναι οικογένειες που εγκατέλειψαν τα νησιά και ήρθαν στην Αθήνα, στο πλαίσιο του προγράμματος των μαζικών εξώσεων από τις δομές φιλοξενίας που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Έχοντας λάβει δικαίωμα ασύλου από την ελληνική πολιτεία, οι πρόσφυγες της πλατείας Βικτωρίας αλλά και όσοι εγκαταλείπουν τα hot spots είναι δικαιούχοι του προγράμματος «ΗΛΙΟΣ» του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. Πρόκειται για το πρόγραμμα που προβλέπει την επιδότηση ενοικίου σε αναγνωρισμένους πρόσφυγες για έξι μήνες, με την προϋπόθεση πως θα έχουν βρει οι ίδιοι το διαμέρισμα που θα νοικιάσουν. Πολλά από τα έγγραφα που απαιτούνται για την ένταξη στα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας προϋποθέτουν την υποχρεωτική δήλωση διεύθυνσης κατοικίας, με αποτέλεσμα οι δικαιούχοι να μπαίνουν σε έναν γραφειοκρατικό φαύλο κύκλο. Για να ενταχθούν οι δικαιούχοι του ασύλου στο παραπάνω πρόγραμμα πρέπει να έχουν και ΑΦΜ. Για να τους δοθεί όμως ΑΦΜ απαιτείται να έχουν συμβόλαιο σπιτιού. Οι άνθρωποι που βρίσκονται αυτές τις μέρες στην πλατεία Βικτωρίας είναι μόνο μερικές δεκάδες αναγνωρισμένοι πρόσφυγες. Το πρόγραμμα εξώσεων του αρμόδιου υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου μιλάει για 11.000 άτομα. Επομένως, η σημερινή εικόνα

στο κέντρο της Αθήνας δεν είναι τίποτα σε σχέση με τα καταστροφικά αποτελέσματα που θα έχει το πρόγραμμα εξώσεων της κυβέρνησης κατά την πλήρη εφαρμογή του. Η κυβέρνηση βγάζει στους δρόμους 11.000 ανθρώπους χωρίς εξασφάλιση στέγης και χωρίς συμμετοχή σε προγράμματα ένταξης. Είναι ενδεικτικό πως οι πρόσφυγες που βρίσκονται τα τελευταία 24ωρα στην πλατεία Βικτωρίας δεν ταξίδεψαν στο πλαίσιο οργανωμένης μετακίνησης κάποιου φορέα, όπως η

Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ούτε έχουν ως προορισμό κάποια άλλη δομή στο εσωτερικό της χώρας, αφού τους έχει γίνει έξωση. Προχωρούν στα τυφλά, ενώ οι επιτήδειοι και οι διακινητές καραδοκούν και τους στοιβάζουν σε άθλια καταλύματα παίρνοντάς τους όσα χρήματα διαθέτουν. Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) απαιτεί να υπάρξει ένα πρόγραμμα ένταξης από το υπουργείο Μετανάστευσης γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο χώρα περάσματος είναι πλέον και χώρα προορισμού. Πρέπει λοιπόν να διασφαλιστούν γρήγορες και σύμφωνες με τη Συνθήκη της Γενεύης διαδικασίες ασύλου για όσους επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα και να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι αποφάσεις που καταπατούν τα δικαιώματα των προσφύγων και αιτούντων άσυλο. Αθήνα, 24 Ιούνη 2020

17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ

Σ

18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

τις αρχές Μάη, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κατάγγειλε μια απόπειρα εισβολής στο έδαφος της χώρας που πραγματοποίησαν παραστρατιωτικοί με έδρα στην Κολομβία. Η επιχείρηση με την ονομασία «Επιχείριση Γεδεών» είχε σαν σκοπό την πραγματοποίηση δολιοφθορών, δολοφονιών και διαφόρων άλλων αξιόποινων πράξεων, με απώτερο στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο. Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κατάφερε να συλλάβει πάνω από 90 παραστρατιωτικούς που συμμετείχαν στην εισβολή, ανάμεσά τους και δύο αμερικανούς πεζοναύτες με «θητεία» σε επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, λιποτάκτες από το στρατό της Βενεζουέλας και άλλους. Οι δύο Αμερικανοί είχαν αναλάβει το ρόλο του εκπαιδευτή, λόγω της ιδιαίτερης πείρας τους, και δούλευαν σε εταιρία μισθοφόρων ιδιοκτησίας πρώην στελέχους των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ και πρώην μέλους της προσωπικής φρουράς του Ντόναλντ Τραμπ. Όπως αποδείχτηκε, επρόκειτο για μια ακόμα απόπειρα πραξικοπήματος, με άμεση συμμετοχή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, της κυβέρνησης του Ιβάν Ντούκε της Κολομβίας, της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας και του Χουάν Γουαϊδό, της μαριονέτας των ΗΠΑ αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει αυτοανακηρυχτεί από το Γενάρη του 2019 «μεταβατικός πρόεδρος». Ο Γουαϊδό είχε πρόσφατα επισκεφτεί μια σειρά χώρες που τον στηρίζουν, ΗΠΑ, Βρετανία, κλπ., είχε γίνει δεκτός στο Λευκό Οίκο και όπως κατάγγειλε η Βενεζουέλα στον ΟΗΕ, παρουσιάζοντας και τα σχετικά συμβόλαια, είχε υπογράψει και συμβόλαιο και πήρε αμοιβή 212 εκατομμυρίων δολαρίων, για την προετοιμασία και εκτέλεση του πραξικοπήματος. Το γεγονός αρνείται ο Γουαϊδό, που δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει την υπογραφή του στο συμβόλαιο.

Σε ό,τι αφορά την επίσκεψή του στη Βρετανία το Γενάρη αυτής της χρονιάς, καταγγέλθηκε ότι ο Γουαϊδό έλαβε οικονομική βοήθεια ύψους 1,2 δις. λιρών, για τον ίδιο σκοπό, δηλαδή έλαβε χρήματα που στην ουσία το βρετανικό κράτος είχε υπεξαιρέσει από τις καταθέσεις του κράτους της Βενεζουέλας. Στο μεταξύ, μέσα στον Ιούνη, το Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων (OFAC) που υπόκειται στο υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, επέβαλε κυρώσεις σε τέσσερις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρίες επειδή τάνκερ τους μετέφεραν πετρέλαιο της Βενεζουέλας, σπάζοντας το εμπάργκο που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στη Βενεζουέλα και αφορά όχι μόνο στο πετρέλαιο, αλλά και σε τρόφιμα και φάρμακα, προκειμένου να στερήσουν από την κυβέρνηση της Βενεζουέλας τη λαϊκή υποστήριξη. Θυμίζουμε ότι οι ενέργειες αυτές που αποσκοπούν στην ανατροπή της κυβέρνησης του Νικολάς Μαδούρο, εξυφαίνονται από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και εκτελούνται και με τη βοήθεια μιας σειράς αντιδραστικών κυβερνήσεων της Λατινικής Αμερικής, με πρώτη και καλύτερη του Ιβάν Ντούκε της Κολομβίας, αλλά και διεθνών οργανισμών που ελέγχονται από αυτές (Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών, Ομάδα της Λίμα, κ.ά.) Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε και την απαράδεκτη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που με κάθε ευκαιρία δηλώνει την αμέριστη υποστήριξή της στον Χουάν Γουαϊδό. Άλλωστε, όπως διαβεβαίωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Γουαϊδό σε συνάντηση που είχαν φέτος το Γενάρη στο Νταβός, η αναγνώρισή του ήταν η πρώτη απόφαση στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησής του μόλις ανάλαβε τη διακυβέρνηση μετά τις εκλογές του Ιούλη του 2019 και από τότε στηρίζει ανεπιφύλακτα τον πραξικοπηματία.

ΜΑΛΙ

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΜΑΛΙ… Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε πριν από το πραξικόπημα του Αυγούστου, που αξιωματικοί ανέτρεψαν την κυβέρνηση του Ιμπραχίμ Μπουμακάρ Κεϊτά και τη δημιουργία της «Εθνικής Επιτροπής για τη Σωτηρία του Λαού».

Μ

ια από τις πιο τελεσφόρες μεθόδους των ιμπεριαλιστικών κρατών για να «βάλουν στο χέρι» μια χώρα, είναι να διαιρέσουν το λαό της και να χειραγωγήσουν τους αρχηγούς της με αθέμιτες συμμαχίες, ενισχύοντας συγχρόνως αποσχιστικές τάσεις. Στην Αφρική αυτή η στρατηγική βρίσκει έδαφος και ανάμεσα στις φυλές, χρησιμοποιώντας εδαφικές, οικονομικές, θρησκευτικές, πολιτιστικές αντιθέσεις. Το Μάλι είναι μια από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη. Ενώ ο λαός του σχεδόν πένεται, μια ελίτ διεφθαρμένων πολιτικών και στρατιωτικών συνεργάζεται με ντόπιες και ξένες εταιρίες. Η σχέση χρηματισμού της εξουσίας με τα μονοπώλια είναι μακροχρόνια. Και για την ιστορία: στα τέλη του 18ου αιώνα καταγράφεται λιμός, που αποδεκάτισε χιλιάδες στην ευρύτερη περιοχή του Άνω Νίγηρα. Μερικά ακόμη ιστορικά δεδομένα: το Βασίλειο του Μάλι στον Άνω Νίγηρα και οι αυτοκρατορίες της Γκάνα και του Τιμπουκτού, ήδη από τον 16ο αιώνα περίπου, ελέγχουν μαζί

με Ισπανούς και Πορτογάλους αποικιοκράτες το εμπόριο της Σαχάρας. Μετακινείται μαζικά αλάτι και χρυσός. Εδώ αρχίζουν και τα πρώτα σκλαβοπάζαρα, το δουλεμπόριο, που θα κορυφωθεί τους επόμενους αιώνες. Την περιοχή εποφθαλμιούν και άλλοι: Γάλλοι, Βέλγοι, Γερμανοί. Έτσι τον 19ο αιώνα η περιοχή κατακτήθηκε από τους Γάλλους και τους Βέλγους. Είναι γνωστό πώς «εκπολίτισαν» οι Βέλγοι το Κονγκό. Η επίσημη γαλλική αποικία ονομάστηκε γαλλικό Σουδάν, ενώ τη δεκαετία του ΄50 ενώνεται με τη Σενεγάλη ως Ομοσπονδία Μάλι. Σημειώνουμε εδώ, ότι όλες οι χώρες του Άνω Νίγηρα (Σενεγάλη, Μάλι, Ακτή Ελεφαντοστού, Καμερούν, Κονγκό, κλπ.) έχουν ως επίσημη γλώσσα τα γαλλικά. Όπως και άλλες τα αγγλικά, τα πορτογαλικά, τα ολλανδικά Οι αφρικανικές γλώσσες έχουν εξοβελιστεί. Τονίζουμε το στοιχείο αυτό, γιατί, όταν επιβάλλεται βίαια μια μη μητρική γλώσσα σ΄ ένα λαό και καταργείται η ντόπια, απώτερος στόχος είναι η χειραγώγηση και η απώλεια

19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020



ΜΑΛΙ



20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

της εθνικής συνείδησης ενός λαού. Έχουμε πολλά τέτοια ιστορικά παραδείγματα: κουρδική, ιρλανδέζικη, ινδιάνικες γλώσσες. Καθώς όλη η Αφρική στη δεκαετία ’60 μαζικά ξεσηκώνεται ενάντια στην αποικιοκρατία, το Μάλι αποκτά στις 22 Σεπτεμβρίου 1960 την ανεξαρτησία του. Ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος Οκετά, ταυτισμένος με τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, εφαρμόζει εθνικοποιήσεις και κοινωνικά προγράμματα. Θα ακολουθήσουν μακροχρόνιοι αγώνες των Μαλινέζων για την κατάκτηση της εθνικής τους ταυτότητας και την απεξάρτηση από το διεθνές κεφάλαιο. Να μερικά χαρακτηριστικά αυτής της χώρας: με έκταση 1.240.000 τετρ. χλμ και περίπου 19 εκατομμύρια πληθυσμού, το Μάλι συνορεύει, μεταξύ άλλων, με την Αλγερία, Νιγηρία, Σενεγάλη και Μπουρκίνα Φάσο. Το διατρέχει ο Νίγηρας ποταμός και το 65% του εδάφους του είναι σαχαρική έρημος. Στα νότια βρίσκεται η πρωτεύουσα Μπαμακό. Το 80% των κατοίκων ασχολείται με αγροτικές καλλιέργειες και επεξεργασία προϊόντων γης, ποταμίσια αλιεία, κτηνοτροφία. Υπάρχει πλούσια παραγωγή βαμβακιού, αλλά ελάχιστη βιομηχανία, σε μια χώρα με πλούσιο υπέδαφος. Εκτός από το ορυκτό αλάτι, διαθέτει -κυρίως στο Βορρά- πετρέλαιο, αλουμίνιο, σίδερο, φυσικό αέριο και πλουσιότατα κοιτάσματα χρυσού, του οποίου την εξόρυξη και εκμετάλλευση κατέχουν γαλλικές κυρίως εταιρίες. Όλες οι κυβερνήσεις συνεργάζονται με μονοπωλιακούς κολοσσούς (π.χ. Total), καταστρατηγώντας το κοινωνικό πρόγραμμα, που κατέκτησαν οι λαοί της περιοχής με τους αντιαποικιακούς αγώνες, βουλιάζοντας την πολιτική ζωή στη διαφθορά. Το 2006 ο εκλεγμένος πρόεδρος Τουρέ προσπαθεί να εφαρμόσει πρόγραμμα ανεξάρτητης οικονομίας, αλλά εγκαλείται για σκάνδαλα. Μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα, ο Τουρέ παραιτήθηκε και έφυγε από τη χώρα. Ακολουθούν κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς κυρίως από το στρατό. Το 2013 εκλέγεται πρόεδρος ο Ιμπραχίμ Κεϊτά, λαϊκιστής επαγγελματίας πολιτικός και παλιός στρατιωτικός. Το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς, κατά την προεδρία του Γάλλου Ολάντ, ο γαλλικός στρατός επεμβαίνει στο Μάλι, τροφοδοτεί με όπλα διάφορες φυλές και οργανώνει παραστρατιωτικές αποσχιστικές ομάδες στο Βορρά. Οι σεπαρατιστές έχουν

στόχο να διαμελίσουν το Μάλι και να «βάλουν στο χέρι» το πετρέλαιο και το χρυσό. Μα το ίδιο έκαναν οι Ευρωπαίοι και στο Σουδάν. Κατά πληροφορίες ο Κεϊτά δεν αγόρασε όπλα για την ενίσχυση του στρατού, διότι, από την πίσω πόρτα άνοιγε το δρόμο για την εισβολή των Γάλλων. Κατά της στρατιωτικής επέμβασης ακολούθησαν μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις στο Μπαμακό, το Τιμπουκτού και το Μαμπρούκ, με δεκάδες νεκρούς. Ο Βορράς και ο Νότος οδηγούνται σε εμφύλιο, καθώς με τους αποσχιστές, τους παραστρατιωτικούς και ομάδες τζιχαντιστών υποκινούμενων, συμμετέχουν σε αιματηρά επεισόδια: το 2019 στη μεθόριο μεταξύ Μάλι, Νίγηρα και Μπουργκίνα Φάσο, σε επιχείρηση κατά τζιχαντιστών σκοτώθηκαν 29 μαλινέζοι στρατιώτες και 13 Γάλλοι. Το Μάρτη του 2020, η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, εγκρίνει προϋπολογισμό 133 εκατ. ευρώ για εκπαίδευση αντιτρομοκρατικών δυνάμεων, που θα δράσουν στην Αφρική. Η γαλλική στρατιωτική αποστολή -βλέπε επέμβαση- με όνομα Barkhan και σε συνεργασία με τους κυανόκρανους, καταφθάνει στην ευρύτερη περιοχή του Άνω Νίγηρα και κυρίως στο Μάλι. Το πρόσχημα: αποστολή κατά του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Σ΄ αυτή τη στρατιωτική επέμβαση, ολοφάνερα ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα, σοβαρότατη εμπλοκή έχει η ελληνική κυβέρνηση, που αποφάσισε σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ να συμμετάσχει με στρατό σε μία χώρα, όπου κυριολεκτικά δεν έχει καμία δουλειά. Καθώς στο Μάλι μαίνεται ο πόλεμος, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο να στέλνονται έλληνες στρατιώτες σ΄ αυτό το σφαγείο, όπου αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι, εξυπηρετώντας τυφλά ξένα κοινωνικοοικονομικά συμφέροντα. Οι στρατευμένοι μας είναι ανεπίτρεπτο να μπλέκονται σε συρράξεις και εμφύλιους πολέμους, που αιτία έχουν τους ανταγωνισμούς της ευρωπαϊκής -κυρίως- αστικής τάξης. Μιας ανενδοίαστης αστικής τάξης που με κυνισμό και βιαιότητα δε διστάζει να διαλύει ολόκληρες χώρες. Η συμμετοχή των στρατευμένων παιδιών του ελληνικού λαού είναι απαράδεκτη. Δεν έχουμε καμιά δουλειά σε μια χώρα, το Μάλι, χιλιάδες μίλια μακριά από την πατρίδα μας, παίρνοντας μέρος στο μακελειό. Για μια ακόμη φορά καταγγέλλουμε τις αποφάσεις αυτές, τόσο της ΕΕ, όσο και της ελληνικής κυβέρνησης.

ΧΙΡΟΣΙΜΑ - ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ

Για την 75η επέτειο της πυρηνικής επίθεσης των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ σε Χιροσίμα – Ναγκασάκι

Η

Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) συμμετέχει στη συγκέντρωση που διοργανώνει η ΕΕΔΥΕ την Πέμπτη, 6 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ, στην πλατεία Ζακλίν ντε Ρομίγ του Θησείου και στην πορεία που θα ακολουθήσει στο κέντρο της πόλης, με την ευκαιρία της 75ης επετείου από την πυρηνική επίθεση των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ ενάντια στον ιαπωνικό λαό των πόλεων Χιροσίμα και Ναγκασάκι και καλεί μέλη και φίλους σε μαχητική συμμετοχή για να αποτίσουμε όλοι μαζί φόρο τιμής στα θύματα αυτού του ολέθρου. Η φετινή επέτειος τιμάται σε μια περίοδο που η εγκληματική πολιτική του ιμπεριαλισμού εμφανίζεται περισσότερο από ποτέ ξεγυμνωμένη από κάθε περίβλημα ωραιοποίησής της, από κάθε προσχηματική δικαιολογία για τη δράση του, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες σε κανέναν.

• Έκθεση του ΟΗΕ, που είδε το φως της δημοσιότητας, αναδείχνει την απόφαση των ιμπεριαλιστών για την ντε φάκτο διχοτόμηση της Κύπρου και την κατοχύρωση της τουρκικής εισβολής και κατοχής του 37% του εδάφους της.

•Σ χέδιο, που εκπόνησαν οι ΗΠΑ εδώ και χρόνια, έρχεται σήμερα να παραχωρήσει και νέα παλαιστινιακά εδάφη στο φασιστικό-στρατοκρατικό κράτος του Ισραήλ.

•Π αζάρια των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, μέσω φανερών και κρυφών διαπραγματεύσεων με την ελληνική και την τουρκική κυβέρνηση, οδηγούν σταδιακά σε συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και σε παραχωρήσεις εδαφικών και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, τα οποία παρουσιάζονται στον ελληνικό λαό μέσα από τη δημιουργία μιας κλιμακούμενης ανησυχίας από δημοσιογραφικές διαρροές για ένα επικείμενο θερμό επεισόδιο ή ακόμα και πόλεμο ανάμεσα στις δυο χώρες.

•Ό λα τα βάρη της δεκάχρονης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης έπεσαν στις πλάτες των λαών, που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να καταρρακώνεται και όλες τις κατακτήσεις τους να πλήττονται από νόμους, που όλες μαζί οι χώρες της ΕΕ ψηφίζουν ενώ, την ίδια περίοδο, τα κέρδη των μονοπωλίων αυξάνονται κατακόρυφα.

•Η αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού σε όλες τις χώρες κατέδειξε τη διαχρονική υποβάθμιση της δημόσιας υγείας που, με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, ιδιωτικοποιείται παραπέρα, για την όλο και μεγαλύτερη κερδοφορία των καπιταλιστικών ομίλων και στον τομέα αυτό ο οποίος μετατρέπεται σε πανάκριβο εμπόρευμα για τους λαούς. Ο κατάλογος μακραίνει ολοένα και περισσότερο και δεν είναι δυνατό οι λαοί να εθελοτυφλούν άλλο και να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε «συμμάχους» που μόνο τους μέλημα είναι η αύξηση των ήδη αμύθητων κερδών των μονοπωλιακών ομίλων τους, ή να ελπίζουν ότι η κυβέρνησή τους θα τους προστατεύσει. Γιατί η πραγματικότητα δείχνει ότι όλες ανεξαίρετα οι κυβερνήσεις ακολουθούν την ίδια πολιτική και παίρνουν αποφάσεις που είναι πάντα αντίθετες με τα συμφέροντα των λαών και πάντα σε όφελος του μεγάλου, παγκόσμιου, κεφαλαίου. Η επέτειος της πυρηνικής επίθεσης των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι δεν πρέπει να μείνει αποστεωμένη από την πραγματική της διάσταση, από την υποχρέωση που έχουν οι λαοί να αντιπαλεύουν τον ιμπεριαλισμό και να απαιτούν την απεμπλοκή της χώρας τους από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ως την τελική διάλυσή τους. Μόνο τότε οι λαοί θα μπορέσουν να ζήσουν ελεύθεροι, με ειρήνη και συνεργασία. Χωρίς πολέμους και πυρηνικά, χωρίς παρεμβάσεις και επεμβάσεις, χωρίς μετανάστευση και προσφυγιά, χωρίς εκμετάλλευση και εξαθλιωμένους λαούς σε πλούσιες χώρες. Ζήτω οι αντιιμπεριαλιστικοί αγώνες των λαών! Αθήνα, 3 Αυγούστου 2020

21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΕΕΔΔΑ - ΓΑΛΑΤΣΙ

Η ΕΕΔΔΑ σε μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση στο Γαλάτσι

Η

22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΕΕΔΔΑ, σαν αναπόσπαστο κομμάτι του μαζικού λαϊκού κινήματος, δεν μπορεί και δεν θέλει να λείπει από καμία εκδήλωση που γίνεται, από καμία πρωτοβουλία που παίρνεται σε οποιαδήποτε περιοχή της Αττικής. Έτσι, με μεγάλη χαρά δέχθηκε την πρόσκληση του Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου και της Επιτροπής Συνταξιούχων Γαλατσίου, για να στείλει εκπρόσωπό της στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε, με πρωτοβουλία τους, για το συντονισμό της δράσης για την Υγεία, στο Γαλάτσι. Στην εκδήλωση, εκτός από τους δύο φορείς που είχαν την πρωτοβουλία για τη διοργάνωσή της, συμμετείχαν εκπρόσωποι από όλους τους μαζικούς φορείς της περιοχής, γεγονός που δείχνει το τεράστιο ενδιαφέρον που υπάρχει για το σοβαρό ζήτημα της Υγείας: Αθλητικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος «Ένωση Γαλατσίου», Ένωση Αυτοαπασχολουμένων ΕΒΕ Γαλατσίου, Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Γαλατσίου, Εξωραϊστικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Πανορά-

ματος Γαλατσίου «Η Αγία Ειρήνη», Επιτροπή Νέων Εργαζομένων και Ανέργων Γαλατσίου, Σύλλογος Θεσσαλών «Η Αργώ», Σύλλογος Κεραμιωτών Νάξου «Ο Τίμιος Σταυρός», Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας–Παράρτημα Α΄ Αθήνας–Γαλατσίου. Οι εκπρόσωποι με τις παρεμβάσεις τους κατέδειξαν την οικτρή κατάσταση της Υγείας στο Γαλάτσι η οποία σε τίποτα δεν διαφέρει από αυτή κάθε άλλης περιοχής της Αθήνας.

2 από τα 3 κοντινά στην περιοχή νοσοκομεία έχουν κλείσει (το 7ο Θεραπευτήριο στην Καυταντζόγλου από το 2012 και το Γενικό Νοσοκομείο Πατησίων από το 2013 ενώ το 2018 μετατράπηκε σε Κέντρο Υγείας). Το Νοσοκομείο ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ μετατράπηκε, στην περίοδο της καραντίνας για τον κορωνοϊό, σε νοσοκομείο αναφοράς. Το Κέντρο Υγείας Γαλατσίου, η μοναδική δημόσια δομή της περιοχής, προσπαθεί με 20 γιατρούς να καλύψει τις ανάγκες για τους πάνω από 100.000 κατοίκους της. Το Δημοτικό ιατρείο υπολειτουργεί με δυνατότητα παροχής ελάχιστων υπηρεσιών. Τέλος, χωρίς προσωπικό παραμένουν οι

ΕΕΔΔΑ - ΓΑΛΑΤΣΙ χώροι που δημιουργήθηκαν για ιατρεία στο Άλσος Βεϊκου και στο σχολικό συγκρότημα Γκράβας. Η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου, Μαρία Μαύρου, στην εισηγητική ομιλία της τόνισε ότι όλα αυτά τα προβλήματα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν. Δεν είναι δυνατό, είπε, να μην μπορούμε να κλείσουμε ραντεβού για τα παιδιά μας, για τους γονείς μας. Να μην μπορούμε να εξεταστούμε και να πρέπει, επιπλέον, να ακριβοπληρώνουμε για φάρμακα, για μικροβιολογικές και άλλου είδους εξετάσεις. Χρειαζόμαστε, εδώ και τώρα, να δημιουργηθεί ένα δημόσιο δίκτυο ΠΦΥ, πλήρως εξοπλισμένο και στελεχωμένο από εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων, που θα λειτουργεί όλο το 24ωρο έτσι ώστε να μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες όλων των εργαζομένων των λαϊκών οικογενειών της περιοχής. Αναφέρθηκε στην πολιτική που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών της ΕΕ, πολιτική που τσακίζει μισθούς και συντάξεις και που είναι η ίδια που ευθύνεται για την υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων Υγείας και Πρόνοιας και μετατρέπουν την Υγεία σε υποβαθμισμένο και ολοένα ακριβότερο εμπόρευμα για τις λαϊκές οικογένειες. Κι όλα αυτά με τις εντολές της ΕΕ που μετατρέπει τον τομέα της Υγείας σε ευνοϊκό επιχειρηματικό πεδίο για τους ιδιώτες φροντίζοντας για την κερδοφορία τους και σ’ αυτόν τον τομέα. Στο τέλος της εκδήλωσης οι φορείς εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση στην οποία ανέφεραν ότι θα συντονίσουν τη δράση τους και θα διεκδικήσουν τα εξής: •Ά μεση κρατική χρηματοδότηση του

δημόσιου συστήματος Υγείας •Μ όνιμες προσλήψεις προσωπικού με

πλήρη δικαιώματα •Ν α μη γίνει καμία απόλυση συμβασιούχων •Ν α ανοίξουν άμεσα κλίνες ΜΕΘ •Ν α στελεχωθούν τα νοσοκομεία που

λειτουργούν με το άθλιο καθεστώς των ράντζων •Ν α ενισχυθούν οι δομές ΠΦΥ •Ν α στελεχωθεί εδώ και τώρα το ΚΥ

Γαλατσίου με όλες τις ειδικότητες γιατρών •Ν α εξασφαλιστεί αθλίατρος στους χώρους

άθλησης της περιοχής

•Ν α γίνονται δωρεάν εξετάσεις

προγεννητικού ελέγχου στις έγκυες Αποφασίστηκε δε ότι, μετά το τέλος του καλοκαιριού, οι μαζικοί φορείς που συμμετείχαν στην εκδήλωση αλλά και όσοι δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν θα δραστηριοποιηθούν είτε συντονισμένα είτε ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις για να κάνουν γνωστά τα όσα συζητήθηκαν στην εκδήλωση. Η κοινή ανακοίνωση που εκδόθηκε θα διακινηθεί πλατιά στους κατοίκους του Γαλατσίου. Επίσης, επιτροπή των μαζικών φορέων της περιοχής θα ζητήσει ακρόαση από τον αρμόδιο Υπουργό Υγείας για να καταθέσει τα αιτήματά τους. Η πρωτοβουλία αυτή για το συντονισμό δράσης των μαζικών φορέων του Γαλατσίου έρχεται σε μια στιγμή που τα προβλήματα της υγείας έχουν μπει στο κέντρο του ενδιαφέροντος εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού. Γιατί το δημόσιο σύστημα υγείας ήταν εκείνο που σήκωσε το βάρος και την ευθύνη της πανδημίας, παρά την οικτρή κατάσταση στην οποία, εδώ και χρόνια, το έφεραν οι κυβερνητικές πολιτικές. Ήταν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό του που ξεπέρασαν τις δυνάμεις τους για να μπορέσει το σύστημα αυτό να αντιμετωπίσει με επάρκεια την πανδημία. Ήταν οι «ήρωες» γιατροί και νοσηλευτές που ένιωσαν στην πλάτη τους τα ρόπαλα των ΜΑΤ όταν διεκδίκησαν τα αυτονόητα, αυτά δηλαδή που τους είχαν υποσχεθεί την ώρα της κρίσης και μετά τα «ξέχασαν». Αυτοί που άκουγαν τα άκρως υποκριτικά και ανέξοδα χειροκροτήματα εκείνων που ουδέποτε στάθηκαν στο πλευρό τους στη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους. Ήταν η συλλογική ευθύνη, που ανήκει αποκλειστικά στο κράτος, που μετατράπηκε σταδιακά σε ατομική ευθύνη γιατρών και ασθενών. Ήταν, τέλος, ο διπλασιασμός της τιμής μισθώματος των ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών που έδειξε ότι καμία συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα δεν μπορεί να λειτουργήσει υπέρ των συμφερόντων του λαού, ο οποίος, στο τέλος, καλείται να πληρώσει το λογαριασμό. Η υγεία του λαού είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει. Γι αυτήν πρέπει να αγωνιστεί τώρα, πριν να είναι πολύ αργά. Να απαιτήσει να διατηρηθεί αλώβητο το δημόσιο, δωρεάν, καθολικό σύστημα υγείας για Έλληνες, πρόσφυγες και μετανάστες, χωρίς συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς προϋποθέσεις και περιορισμούς, χωρίς «ναι μεν αλλά».

23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Μια εκδήλωση του Στεκιού «Καίτη Πανοπούλου» (26/6/2020)

24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

Πόσο αναγκαίο είναι να γίνονται γνωστά τα γεγονότα ρατσιστικής βίας και φυλετικών διακρίσεων στη χώρα μας και σ΄ όλον τον κόσμο! Αυτή τη βία και τις διακρίσεις ανέδειξε η εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Στέκι, όπως και τις βαθύτερες αιτίες αυτών των φαινομένων. Η παρουσίαση έγινε στο «Θεατράκι» της Φωκίωνος Νέγρη. Μια πολύ καλή επιλογή αυτός ο χώρος. Χωρίς να έχει χάσει κάποια από τα χαρακτηριστικά του, ο πασίγνωστος δρόμος της παλιάς αστικής γειτονιάς της Κυψέλης σήμερα φιλοξενεί ένα μωσαϊκό ανθρώπων. αλβανικές και αφρικανικές οικογένειες, Πολωνοί κυρίως οικοδόμοι, γυναίκες από τη Βουλγαρία, την Ουκρανία, τη Γεωργία και πολλοί άλλοι μετανάστες συμπολίτες μας συγκατοικούν και συμβιώνουν αρμονικά μαζί με τους «βετεράνους» Έλληνες της Κυψέλης, καθώς και πολλά νέα ζευγάρια με μικρά παιδιά. Χαρτογραφούμε την ανθρωπογεωγραφία της γειτονιάς, γιατί, εκτός από τους φίλους και τα μέλη του Στεκιού, μεγάλο πλήθος παρακολούθησε την εκδήλωση. Καθώς η ομιλία έβαλε τις αιτίες και έκανε προτάσεις, πώς θα χτυπηθούν οι διακρίσεις και ο ρατσισμός, όλο και κάποιοι μπορεί να αρχίσουν να προβληματίζονται και να σκέφτονται αλλιώς. Και το φιλμ που προβλήθηκε μετά είχε μεγάλο καλλιτεχνικό και κοινωνικοπολιτικό ενδιαφέρον. Και δυο λόγια γι΄ αυτή την αμερικανική κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Μια στάση πριν από το τέλος». Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία, που συνέβηκε στο Σαν Φραντσίσκο το 2009. Ο νεαρός αφροαμερικανός Όσκαρ Γκραντ, που έχει αποτοξινωθεί από τα ναρκωτικά, ταξιδεύει με τη γυναίκα του, για να γιορτάσει με φίλους. Στο τρένο, σε μια μικροσυμπλοκή επεμβαίνουν δύο αστυνομικοί, που πυροβολούν τον Όσκαρ και τον σκοτώνουν. Οι αστυνομικοί τιμωρούνται μόλις σε 11 μήνες φυλάκιση. Ύστερα από πολλές δίκες, η μητέρα του δολοφονημένου παίρνει χρηματική αποζημίωση. Είναι όμως αυτό δικαίωση, όταν έχει δολοφονηθεί ο 23χρονος Όσκαρ, όταν έχει χαθεί μια ζωή; Ο σκηνοθέτης Ρ. Κούγκλερ, που γνώριζε τον Γκραντ, γύρισε την ιστορία το 2013. Το φιλμ προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Σαντάνς, όπου πήρε το Βραβείο Κοινού και θεωρήθηκε η καλύτερη ταινία του 2014. Ακόμη πήρε μέρος στο τμήμα του Φεστιβάλ των Κανών «Ένα κάποιο βλέμμα». Αξίζει τον κόπο να αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας, για να δούμε αυτό το έργο. Στο χώρο της εκδήλωσης μαζεύτηκαν τρόφιμα μακράς διάρκειας, που θα μοιραστούν στη μέρα αλληλεγγύης του Στεκιού, σε κατοίκους της περιοχής Κυψέλης - Πατησίων.

ΕΕΔΔΑ

Αντίο, Βέρα μας! Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) αποχαιρετά με θλίψη τη Βέρα Νικολαΐδου, την αλύγιστη μαχήτρια του αντιπολεμικού- αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, την ακούραστη Δήμαρχο της Νίκαιας, τη μαχητική Αντιπρόεδρο της ΕΕΔΥΕ, την πιστή φίλη της ΕΕΔΔΑ. Τη «Βέρα μας», όπως εμείς, τα μέλη και οι φίλοι της ΕΕΔΔΑ, αποκαλούσαμε, τη θυμόμαστε πάντα να μας συμπαραστέκεται σε όλες τις εκδηλώσεις και δράσεις μας, στα ταξίδια αλληλεγγύης που διοργανώναμε από κοινού με την ΕΕΔΥΕ, χωρίς ποτέ να μας αρνείται τη βοήθειά της όποτε κι αν τη χρειαστήκαμε. Τη θυμόμαστε «φωτεινή» και γελαστή, αλλά συνάμα αποφασιστική και με ατσάλινη θέληση όπου και όποτε έπρεπε να υπερασπιστεί τις ιδέες της. Αυτές τις ιδέες που υπηρέτησε με πάθος μέχρι το τέλος, αγέρωχη και αλύγιστη. Η Βέρα Νικολαΐδου μας λείπει ήδη. Είμαστε βέβαιοι, όμως, ότι δεν θα ξεχαστεί, γιατί θα περπατά σε κάθε δρόμο της Νίκαιας, θα βρίσκεται κοντά μας σε κάθε αγωνιστική κινητοποίηση, θα βαδίζει δίπλα μας σε κάθε πορεία, θα ταξιδεύει μαζί μας σε κάθε ταξίδι διεθνιστικής αλληλεγγύης, ακάματη αγωνίστρια, συναγωνίστρια, συντρόφισσα. Καλό ταξίδι, Βέρα μας! Εμείς που μένουμε πίσω θα συνεχίσουμε στα δικά σου βήματα, θα διδασκόμαστε από την απαράμιλλη σεμνότητά σου και το σθένος σου απέναντι σε κάθε δυσκολία της ζωής και του αγώνα και θα κρατάμε στις καρδιές μας άσβηστη την αγάπη που μας χάρισες απλόχερα. Αθήνα, 30 Ιούλη 2020 Η Γραμματεία της ΕΕΔΔΑ

Ανακοίνωση για το θάνατο του Νίκου Φωτιάδη

Ανακοίνωση για το θάνατο του Θέμου Στοφορόπουλου

Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) με θλίψη πληροφορήθηκε το θάνατο του Νίκου Φωτιάδη. Ο Νίκος Φωτιάδης συμμετείχε ενεργά σε όλες της επιτροπές αλληλεγγύης με τους λαούς, όπως στην Επιτροπή Διερεύνησης των Εγκλημάτων στη Χιλή του Πινοτσέτ, στην Επιτροπή Αλληλεγγύης με το Σαλβαδόρ, με τους τούρκους πολιτικούς κρατούμενους, μέσα από τις οποίες ιδρύθηκε το Σεπτέμβρη του 1981 η ΕΕΔΔΑ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΕΔΔΑ, καθώς και της Πανελλήνιας Επιτροπής Αλληλεγγύης με τον Κυπριακό Λαό (ΠΕΑΚΛ), και μέχρι τη δεκαετία του 90 συμμετείχε ενεργά στην ΕΕΔΔΑ σαν Γενικός της Γραμματέας και την εκπροσώπησε σε διάφορα διεθνή συνέδρια και διασκέψεις. Στο γιο του Βλαδίμηρο και στους οικείους του εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια. Αθήνα, 24 Ιούλη 2020

Η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκε το θάνατο του πρέσβη επί τιμή και συναγωνιστή Θέμου Στοφορόπουλου, τον οποίο γνώρισε πριν από πολλά χρόνια και είχε την ευκαιρία να δεχτεί επανειλημμένα τη βοήθειά του και τη φιλία του. Ο Θέμος Στοφορόπουλος είχε αναλάβει σημαντικές θέσεις στο Υπουργείο Εξωτερικών ως πρέσβης στο Λίβανο, τη Συρία, την Κύπρο, και με τις βαθιές γνώσεις του για την κατάσταση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής βοήθησε ουσιαστικά την ΕΕΔΔΑ, σαν κύριος ομιλητής σε ανοιχτές εκδηλώσεις που διοργανώσαμε για την Παλαιστίνη, αλλά και σε συγκεντρώσεις στα γραφεία μας ενημερώνοντας τα μέλη και τους φίλους μας. Η ΕΕΔΔΑ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Αθήνα, 28 Μάη 2020

25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΒΙΒΛΙΟ

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΠΟΥΡΚΙΝΑ ΦΑΣΟ Γράφει η Άννεκε Ιωαννάτου «Ήρθα εδώ από μια χώρα όπου τα επτά εκατομμύρια παιδιά, γυναίκες και άντρες αρνούνται πια να πεθάνουν από άγνοια, πείνα και δίψα. Φιλοδοξώ να μιλήσω εκ μέρους του λαού μου, εκ μέρους των απόκληρων του κόσμου και να εκθέσω τους λόγους της εξέγερσής μας».

Α

26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

υτά τα λόγια είπε ο Τομά Σανκαρά (Thomas Sankara, 1949-1987), επικεφαλής της επαναστατικής κυβέρνησης της Μπουρκίνα Φάσο, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1984. Κάτω από την ηγεσία του Σανκαρά η επαναστατική κυβέρνηση αυτής της χώρας της Δυτικής Αφρικής κινητοποίησε αγρότες, εργάτες, βιοτέχνες, γυναίκες και νέους για να καταπολεμήσουν τον αναλφαβητισμό, να φυτέψουν δέντρα, να χτίσουν φράγματα (ανάμεσα στα 1983 και το 1987 κατασκευάστηκαν 32 φράγματα, ενώ τα προηγούμενα 23 χρόνια μόλις 20) και σπίτια, να θέσουν τέρμα στην καταπίεση των γυναικών και να ανατρέψουν τις εκμεταλλευτικές σχέσεις στη χώρα. Με λίγα λόγια, να απελευθερωθούν από τον ιμπεριαλιστικό ζυγό σε έναν αγώνα αλληλεγγύης με συναγωνιστές σε όλο τον κόσμο. Ο Σανκαρά, βεβαίως, δολοφονήθηκε έχοντας την ίδια μοίρα με πολλούς ηγέτες της «μαύρης» ηπείρου –και όχι μόνο- που πάλεψαν ενάντια στον ιμπεριαλισμό για την ανεξαρτησία της χώρας τους. Η επαναστατική κυβέρνηση κράτησε από το 1983 μέχρι το 1987. Ο ηρωικός ηγέτης θεωρούσε το λαό του «κληρονόμο της Παγκόσμιας Επανάστασης»: «Θέλουμε να είμαστε οι κληρονόμοι όλων των επαναστάσεων του κόσμου, όλων των απελευθερωτικών αγώνων των λαών του Τρίτου Κόσμου. Διδασκόμαστε από την Αμερικανική Επανάσταση. Η Γαλλική Επανάσταση μας δίδαξε τα δικαιώματα του Ανθρώπου. Η μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση άλλαξε τον κόσμο, έφερε τη νίκη στο προλεταριάτο, κλόνισε τα θεμέλια του καπιταλισμού και κατέστησε δυνατή την πραγματοποίηση των ονείρων της δικαιοσύνης της Παρισινής Κομμούνας». (Οι μεταφράσεις από τα αγγλικά στα ελληνικά είναι της Άννεκε Ιωαννάτου). Ομιλίες και συνεντεύξεις που παραχώρη-

σε ο Τομά Σανκαρά έχουν συγκεντρωθεί στα αγγλικά σε βιβλίο με τίτλο Thomas Sankara speaks («Ο Τhomas Sankara ομιλεί», εκδόσεις Pathfinder, 1988). Μια σύντομη, αλλά πολύ κατατοπιστική εισαγωγή ενημερώνει τον αναγνώστη για την ιστορία της χώρας, καθώς και για το ποιος ήταν ο Σανκαρά και πώς ανέβηκε στην εξουσία. Χάρτες δίνουν μια ιδέα για τη γεωγραφική θέση της χώρας. Μια λίστα με ακρωνύμια και αρχικά, καθώς και ένας χρονολογικός πίνακας διευκολύνουν τον μη ειδικό αναγνώστη σ’ ό, τι αφορά τα κυριότερα πολιτικά και ιστορικά γεγονότα.

Η μάχη για την αξιοπρέπεια Η Μπουρκίνα Φάσο ήταν αποικία της Γαλλίας και ονομαζόταν Άνω Βόλτα. Ανεξαρτητοποιήθηκε το 1960. Η δεκαετία του 60 του περασμένου αιώνα είδε ένα κύμα από ανεξαρτητοποιήσεις αποικιών. Από τις 4 Αυγούστου του 1983, ημέρα έναρξης της επαναστατικής κυβέρνησης, η χώρα ονομάζεται πια επίσημα Μπουρκίνα Φάσο (= Χώρα των Ορθοσταθούντων). Έχει σύνορα με το Μάλι στο βορρά, το Νίγηρα στα ανατολικά, το Μπενίν στα νοτιοανατολικά, το Τόγκο και την Γκάνα στα νότια και την Ακτή Ελεφαντοστού στα νοτιοδυτικά. Ήταν μια από τις φτωχότερες χώρες της από την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό καταληστεμένης Αφρικής με τη μεγαλύτερη παιδική θνησιμότητα στον κόσμο, με 98% αναλφαβητισμό στις αγροτικές περιοχές και ένα προσδόκιμο ζωής των 40 ετών κατά μέσον όρο. Μετά από 4 χρόνια επαναστατικής κυβέρνησης πολλά άλλαξαν, όπως είδαμε παραπάνω. Σε ομιλία του στις 2 Οκτωβρίου του 1987 -δύο βδομάδες πριν δολοφονηθείο Σανκαρά κοιτάζοντας πίσω σε τέσσερα χρόνια επαναστατικής κυβέρνησης θα διαπιστώσει: «Η επανάστασή μας θα αξίζει τον κόπο μόνο αν κοιτάζοντας πίσω, κοιτάζοντας γύρω μας, κοιτάζοντας μπροστά μπορούμε να πούμε, ότι οι Μπουρκιναφασιανοί έχουν γίνει λίγο πιο ευτυχισμένοι χάρη στην επανάσταση. Πιο ευτυχισμένοι, γιατί έχουν καθαρό νερό να πιουν, γιατί έχουν μπόλικο φαγητό, γιατί έχουν μια εξαιρετικά καλή υγεία,

ΒΙΒΛΙΟ ση τους με την ατομική ιδιοκτησία και την υποταγή του γυναικείου φύλου από την αρχαία ταξική κοινωνία, τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της καταπίεσης των γυναικών και πώς η μοίρα της γυναίκας είναι συνδεμένη με τη μοίρα του εκμεταλλευμένου άντρα. Η ομιλίες του Σανκαρά δείχνουν γνώση, αλλά και την ικανότητα να την εκλαϊκεύσει. Μια ενδιαφέρουσα «λεπτομέρεια» είναι ότι ζητά συγγνώμη από τις γυναίκες που δεν ξέρουν γαλλικά (είχαν έρθει πολλές από την επαρχία) εξηγώντας τους στη γλώσσα τους ότι θα τους δινόταν μια μετάφραση. Η δυσκολία με τις γλώσσες, που είναι πολλές σε κάθε αφρικανική χώρα, σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να λυθεί παρά με το να καθιερωθεί η γλώσσα του αποικιοκράτη σαν ενοποιητικό στοιχείο (π.χ. η Νιγηρία έχει 150 ντόπιες γλώσσες και έχει υιοθετήσει τα αγγλικά ως επίσημη). Θα επανέρθουμε στο θέμα της γλώσσας.

Η ιδεολογία του Τομά Σανκαρά

γιατί έχουν παιδεία, γιατί έχουν καθώς πρέπει στέγαση, γιατί ντύνονται καλύτερα, γιατί έχουν το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, γιατί έχουν απολαύσει περισσότερη ελευθερία, περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη αξιοπρέπεια. Η επανάστασή μας θα έχει λόγο ύπαρξης μόνο εφόσον μπορεί να ανταποκρίνεται συγκεκριμένα σ’ αυτά τα ζητήματα» (σελ. 407-408). Και πράγματι, μετά από αιώνες μιζέριας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης, πολλά έχουν γίνει σ’ αυτά τα τέσσερα χρόνια. Ο Σανκαρά, στις ομιλίες και στις συνεντεύξεις του αγγίζει πολλά κοινωνικά ζητήματα, όπως και το γυναικείο.

Η επανάσταση δεν μπορεί να θριαμβεύσει χωρίς τη χειραφέτηση των γυναικών Είναι ο τίτλος μιας ομιλίας του Σανκαρά στις 8 Μαρτίου του 1987 στην πρωτεύουσα Ουαγκαντούγκου. Βέβαια, η τιτάνια προσπάθεια της χειραφέτησης των γυναικών ξεκίνησε αμέσως με την επανάσταση. Η συνέχεια της ομιλίας του προς τις γυναίκες δείχνει την ικανότητα του νεαρού επαναστάτη ηγέτη να αναπτύξει σε προσιτή γλώσσα για τις χιλιάδες γυναίκες που τον άκουγαν, την ιστορία των ταξικών κοινωνιών, τη σχέ-

Δεν είναι τυχαία η γνώση του Σανκαρά. Είχε ένα γερό ιδεολογικό υπόβαθρο και παρόλο που δηλώνει μπροστά στον ΟΗΕ ότι «δεν αξιώνω να εκθέσω εδώ δόγματα. Δεν είμαι ούτε μεσσίας ούτε προφήτης. Δεν είμαι κάτοχος αληθειών», γνωρίστηκε με το μαρξισμό στη Μαδαγασκάρη. Σ' εκείνη τη χώρα βρισκόταν το 1972 για να συνεχίσει τις στρατιωτικές σπουδές που είχε αρχίσει στην Ακτή Ελεφαντοστού. Το 1972 η κυβέρνηση της Μαδαγασκάρης ανατράπηκε από τις μαζικές διαδηλώσεις χιλιάδων εργατών και φοιτητών που οργάνωναν απεργίες. Ο Σανκαρά εντυπωσιάστηκε βαθύτατα από την έκταση και το χαρακτήρα των λαϊκών αυτών κινητοποιήσεων. Στη Μαδαγασκάρη επίσης έκανε την πρώτη του γνωριμία με το μαρξισμό μέσα από ομάδες μελέτης και συζήτησης με φοιτητές από τη Γαλλία που είχαν λάβει μέρος στην εξέγερση του Μάη του 1968. Στη διάρκεια μιας διαμονής του στη Γαλλία κατά το τέλος της δεκαετίας του ’70 για μια εκπαίδευση αλεξιπτωτιστή, ο Σανκαρά σάρωσε τα βιβλιοπωλεία ψάχνοντας για επαναστατικά βιβλία και μελέτησε και έργα των Μαρξ και Λένιν. Σε μια συνέντευξη με το εβδομαδιαίο περιοδικό Jeune Afrique (Νεαρή Αφρική) που έβγαινε στο Παρίσι, παραχώρησε μια συνέντευξη στις 12 Μαρτίου του 1986. Στην ερώτηση αν διαβάζει πολιτικά βιβλία θα πει ότι έχει εξοικειωθεί με τα κλασικά έργα του μαρξισμού-λενινισμού και ότι μπορεί να μη διάβασε ολόκληρο Το Κεφάλαιο του Μαρξ, αλλά έχει διαβάσει

27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

ΒΙΒΛΙΟ όλα τα έργα του Λένιν. Στην ερώτηση αν θα έπαιρνε μαζί του αυτά τα έργα σε ένα έρημο νησί, απαντάει: «Σίγουρα το Κράτος και Επανάσταση. Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο βρίσκω καταφύγιο, που το ξαναδιαβάζω συχνά. Εξαρτώντας από τη διάθεσή μου, αν είναι καλή ή κακή, ερμηνεύω τα κείμενα αυτά με διαφορετικό τρόπο. Αλλά σε ένα νησί θα έπαιρνα μαζί μου επίσης τη Βίβλο και το Κοράνι» (σελ. 262). Εξηγώντας τα λόγια του θα πει ότι αυτά τα τρία έργα αντιπροσωπεύουν τα τρία πιο ισχυρά ρεύματα στοχασμού στον κόσμο «μας» εκτός ίσως από την Ασία: «Το Κράτος και Επανάσταση δίνει απάντηση σε προβλήματα που απαιτούν μια επαναστατική λύση. Από την άλλη μεριά, η Βίβλος και το Κοράνι μας επιτρέπουν να κάνουμε μια σύνθεση του τι σκέφτονταν οι λαοί στο παρελθόν και τι συνεχίζουν να σκέφτονται στο χωροχρόνο που βρίσκονται» (σελ. 262). Και στην ερώτηση ποιον θεωρεί τον πιο επαναστατικό από τους τρεις, θα απαντήσει ότι εξυπακούεται ότι ο Λένιν είναι ο πιο επαναστατικός στη σύγχρονη εποχή, αλλά ότι οι άλλοι δύο στον καιρό τους ήταν χωρίς άλλο επαναστατικές μορφές εξηγώντας παρακάτω γιατί έχει αυτή τη γνώμη.

28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

κε στην Αβάνα με το Παράσημο Χοσέ Μαρτί. Με κείνη την ευκαιρία θα κλείσει με τα χαρακτηριστικά λόγια: «Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το εθνικό μας σύνθημα περικλείεται σ’ ένα σύνθημα που εσείς γνωρίζετε τόσο καλά: Πατρίδα ή Θάνατος, θα νικήσουμε!» (σελ. 142).

Ο ρόλος της κουλτούρας…

Ο Σανκαρά στις ομιλίες του δεν ξεχνάει κανένα τομέα. Έτσι τονίζει τη σημασία της κουλτούρας και της τέχνης στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας και τη σημασία της ταυτότητας, της δικής τους αφρικανικής ταυτότητας στα εγκαίνια μιας έκθεσης τέχνης της Μπουρκίνα Φάσο στο Εμπορικό Κέντρο του Τρίτου Κόσμου στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, τον Οκτώβρη του 1984: «Θέλαμε να σκοτώσουμε την Άνω Βόλτα για να επιτρέψουμε στην Μπουρκίνα Φάσο να αναγεννηθεί. Για μας, το όνομα Άνω Βόλτα συμβολίζει την αποικιοκρατία» (σελ. 143). Γνωρίζοντας πολύ καλά και έχοντας ζήσει στο πετσί, ότι ένας κατακτητής για να επιβληθεί πρέπει να πλήξει έναν λαό στον πολιτισμό του, δηλαδή στον πυρήνα της ταυτότητάς του. Πίστευε λοιπόν ότι η ελευθερία έπρεπε να κατακτηθεί και ήθελε το λαό του συνειδητοποιημένο και όχι κατακτημένο. Η έκθεση αυτή έγινε στο Χάρλεμ –δηλαδή στη «μαύρη» συνοικία της Νέας Υόρκης- το Τα καίρια ζητήματα μιας εποχής οποίο ο Σανκαρά αποκάλεσε χαριτολογώκαι ενός χώρου ντας, αλλά με πολιτικό στίγμα «το δικό μας Οι τίτλοι των ομιλιών και συνεντεύξεων Λευκό Οίκο». παρακινούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. ...και της γλώσσας Απτόητη ειλικρίνεια και νεανική ευθύτητα Ωστόσο, η Μπουρκίνα Φάσο, όπως πολχαρακτηρίζουν το λόγο αυτού του αφρικανού επαναστάτη. Θα σταχυολογήσουμε λές χώρες που ήταν για αιώνες ολόκληρους κάποια ακολουθώντας τη χρονολογική σει- αποικίες, κράτησε τελικά ως επίσημη γλώσρά που τηρείται και στο βιβλίο: Ποιοι είναι σα τη γαλλική. Οι γλώσσες που ομιλούνται οι εχθροί του λαού; σε μαζική συγκέντρω- στις χώρες της «μαύρης» Αφρικής είναι, ση στην πρωτεύουσα Ουαγκαντούγκου συνήθως, πολλές. Λέμε «μαύρη» Αφρική, το Μάρτη του 1983. Τονίζει ότι ο ιμπερια- γιατί στις αραβικές χώρες τα αραβικά κραλισμός τρέμει όταν οι λαοί ξεσηκώνονται. τήθηκαν σαν επίσημη γλώσσα. Σίγουρα Είχαν ιδρυθεί λαϊκά δικαστήρια, αλλά και παίζει ρόλο σοβαρό –αν όχι καθοριστικό– Επιτροπές για την Υπεράσπιση της Επανά- αν μια γλώσσα έχει μια μακρόχρονη γραστασης, φαινόμενο που γνωρίζουμε και από πτή ιστορία με στο παρελθόν αναπτυγμένο την Κούβα. Άλλωστε, σε ομιλίες του ο Τομά πολιτισμό. Σαφώς σε τέτοιες περιπτώσεις Σανκαρά μιλάει για τη δύναμη που αντλεί η υπάρχουν ισχυρότερες αντιστάσεις ενάντια επανάστασή τους από το παράδειγμα και στην περιθωριοποίησή τους. Σε άλλες περιτην υποστήριξη της Κούβας στην οποία πτώσεις η ενοποίηση σε μια χώρα με πολμπορούσε να υπολογίζει η νέα αφρικανι- λές φυλές και λαότητες χρειάζεται ενιαία κή επανάσταση. Γνωρίζουμε την επιβλητι- γλώσσα. Ο Σανκαρά, παρά το αντι-αποικιοκή κουβανική παρουσία αλληλεγγύης στην κρατικό μίσος του, έβλεπε αυτή την πραγΑνγκόλα από το 1975 που τελικά κατατρό- ματικότητα. Έτσι, στο μήνυμά του προς την πωσε ακόμα και τα νοτιοαφρικανικά στρα- Πρώτη Γαλλόφωνη Συνάντηση Κορυφής τεύματα και το καθεστώς του απαρτχάιντ. στο Παρίσι το Φεβρουάριο του 1986, όπου Το Σεπτέμβρη του 1985 ο Σανκαρά τιμήθη- η Μπουρκίνα Φάσο αντιπροσωπεύθηκε από

ΒΙΒΛΙΟ τον υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης της χώρας, ο Σανκαρά θα πει ανάμεσα σε άλλα και τα εξής: «Ως αποτέλεσμα της αποικιοκρατίας γίναμε τμήμα του γαλλόφωνου κόσμου, παρόλο που μόλις το 10% του πληθυσμού μας μιλούν αυτή τη γλώσσα. Όταν ανακηρύσσουμε τον εαυτό μας ως μέρος του γαλλόφωνου κόσμου, το κάνουμε υπό δύο προϋποθέσεις: πρώτον, η γαλλική γλώσσα είναι απλώς ένα μέσο για να εκφράζουμε την πραγματικότητά μας. Και δεύτερο, όπως η κάθε γλώσσα, τα γαλλικά πρέπει να ανοιχτούν στο να δοκιμάσουν τις κοινωνιολογικές και ιστορικές πραγματικότητες της ίδιας της εξέλιξής της. Αρχικά, για μας, τα γαλλικά ήταν η γλώσσα του αποικιοκράτη, το βασικό πολιτισμικό και ιδεολογικό όχημα ξένης και ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας. Αλλά αργότερα αυτή ήταν η γλώσσα με την οποία ήμασταν σε θέση να μάθουμε στην εντέλεια τη διαλεκτική μέθοδο για να αναλύσουμε τον ιμπεριαλισμό βάζοντας τον εαυτό μας στη θέση να οργανωθούμε πολιτικά για να παλέψουμε και να νικήσουμε. Σήμερα στην Μπουρκίνα ο λαός και η πολιτική του ηγεσία, το Εθνικό Συμβούλιο της Επανάστασης, δεν χρησιμοποιούν πια τη γαλλική γλώσσα σαν όχημα πολιτισμικής αλλοτρίωσης, αλλά σαν μέσο επικοινωνίας με άλλους λαούς» σελ.

266), τονίζοντας ότι υπάρχουν δύο γαλλικές γλώσσες, αυτή που μιλάνε στη γαλλική μητρόπολη και αυτή που μιλάνε στις πέντε ηπείρους. Έτσι, η γαλλική χρησιμεύει ως μεσολαβητής για τον κοινό αγώνα με άλλους αφρικανικούς λαούς, αλλά και με το λαό του Βιετνάμ, της Καληδονίας (Νότιος Ειρηνικός) κλπ., και «μέσω της γαλλικής γλώσσας ανακαλύπτουμε τον πλούτο της ευρωπαϊκής κουλτούρας και υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των εργατών μας που έχουν μεταναστεύσει. Μέσω του μεσολαβητή αυτού, της γαλλικής γλώσσας, διαβάζουμε τους μεγάλους εκπαιδευτικούς του προλεταριάτου και όλων όσοι έχουν διαθέσει την πένα τους, είτε με ουτοπικό είτε με επιστημονικό τρόπο, στην υπηρεσία της ταξικής πάλης» (σελ. 266). Και τέλος, θα πει ο Σανκαρά, στα γαλλικά τραγουδάμε τη Διεθνή, τον ύμνο «των κολασμένων της γης» (σελ. 266/267). Μένοντας για λίγο στη σχέση με τη Γαλλία, περιλαμβάνεται στην έκδοσή αυτή και μια προσφώνηση προς τον Φρανσουά Μιτεράν με την ευκαιρία της επίσκεψης του τελευταίου στην Μπουρκίνα Φάσο το Νοέμβρη του 1986. Στην προσφώνηση αυτή Ενάντια σε αυτούς που μας εκμεταλλεύονται

και μας καταπιέζουν, εδώ και στη Γαλλία, ο Μιτεράν «τρώει διπλωματικά ξύλο»...

Διεθνής αλληλεγγύη και οικολογία Στα κείμενα του βιβλίου περιλαμβάνεται και ένα με τον εύλογο τίτλο «Ο ιμπεριαλισμός είναι ο εμπρηστής των δασών και των σαβάνων μας», ομιλία στη Διεθνή Διάσκεψη για Δένδρα και Δάση στο Παρίσι το Φεβρουάριο του 1986. Ο ίδιος ο τίτλος υποδηλώνει με σαφήνεια ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για τη γενική φλυαρία περί «του ανθρώπου» που χαλάει τη φύση. Κατονομάζονται και δεν κρύβονται πίσω από μια αόριστη ορολογία οι αληθινοί ένοχοι που δούλεψαν αιώνες για την καταστροφή της φύσης συνεπώς και για την κλιματική αλλαγή. Δύο παρεμβάσεις αφορούν τη Νικαράγουα. Εκεί που νίκησε το 1979 η Επανάσταση των Σαντινίστας. Ο Ντανιέλ Ορτέγα επισκέφτηκε την Μπουρκίνα Φάσο τον Αύγουστο του 1986. Το Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς ο Σανκαρά μίλησε σε 200.000 ανθρώπους στη Μανάγουα, πρωτεύουσα της Νικαράγουας, με την ευκαιρία της 25ης επετείου της ίδρυσης του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου των Σαντινίστας (FSLN).

Οι ιδέες δεν σκοτώνονται Kαι τέλος δεν θα μπορούσε να λείπει από την παρούσα έκδοση ένας φόρος τιμής στον Τσε Γκεβάρα. Τραγική σύμπτωση: η ομιλία αυτή έγινε στην πρωτεύουσα της Μπουρκίνα Φάσο στις 8 Οκτωβρίου του 1987 στα εγκαίνια μιας έκθεσης για τη ζωή και το έργο του Τσε, ο οποίος είχε δολοφονηθεί 20 χρόνια νωρίτερα. Μια βδομάδα αργότερα ο ίδιος ο Σανκαρά και μια σειρά από στελέχη της κυβέρνησής του θα δολοφονούνταν και η επαναστατική του κυβέρνηση θα ανατρέπονταν. Ο τίτλος της ομιλίας: «Δεν μπορείς να σκοτώσεις ιδέες» ... Κοινό με το μεγάλο λατινοαμερικανό επαναστάτη ο Τομά Σανκαρά έτρεφε το ιδανικό μιας ενότητας, ο ένας αυτή της Λατινικής Αμερικής, ο άλλος αυτή της Αφρικής. Χαρακτηριστικός σ’ αυτή την κατεύθυνση ήταν ο τίτλος μιας ομιλίας του Υπάρχει μόνο ένα χρώμα, αυτό της αφρικανικής ενότητας επιστρέφοντας από μια περιοδεία σε πολλές αφρικανικές χώρες. Λιγότερο γνωστός από το λατινοαμερικάνο ομοϊδεάτη του, αλλά όχι λιγότερο σύμβολο αντιαποικιοκρατικού, αντιιμπεριαλιστικού αγώνα ο Τομά Σανκαρά μπήκε στο «πάνθεον» των πρωτοπόρων της πάλης για την Ανεξαρτησία.

29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2020

Οχι

στη μετατροπή της Ελλάδας σε ορμητήριο πολέμου