Pismo Święte w komiksie - Pamiątka Pierwszej Komunii Świętej

P

ismo Święte w komiksie to piękna pamiątka przystąpienia do Pierwszej Komunii Świętej. Cały tekst w niniejszym tomie opiera się na Biblii Tysiąclecia, czyli tekście używanym w liturgii, a bogata szata graficzna została przygotowana przez artystę, zafascynowanego historią Bożego prowadzenia przez wszystkie wieki. I nie

jest to tylko jakaś opowiastka o czasach minionych, ale przypomnienie, że Bóg jest blisko i chce nas uwalniać od trosk, rozświetlać mroczne dni i wspierać w codzienności. I czyni to za pomocą swojego Słowa.

Niech więc ta księga stanie się nie tylko miłą pamiątką Pierwszej Komunii Świętej, ale będzie zachętą do częstego sięgania do Biblii i karmienia się życiodajnym Słowem Boga.

Biblia_2019_druk_300_2.indd 1

2022-01-18 10:15:11

pismo święte w komiksie

Biblia_2019_druk_300_2.indd 1

2022-01-18 10:15:11

Biblia_2019_druk_300_2.indd 2

2022-01-18 10:15:14

pismo święte STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU WEDŁUG BIBLII T YSIĄCLECIA

SCENARIUSZ I ILUSTRACJE PAWEŁ KOŁODZIEJSKI Wstęp oraz teksty wprowadzające o. Cyprian Janusz Moryc OFM

Wydawnictwo AA

Biblia_2019_druk_300_2.indd 3

2022-01-18 10:15:16

Biblia_2019_druk_300_2.indd 4

2022-01-18 10:15:18

pism o świ ę t e w komiksie

Wydawnictwo AA Biblia_2019_druk_300_2.indd 5

2022-01-18 10:15:19

BIBLIA – ŹRÓDŁO MOCY Bo ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego... (Rz 1, 16) Każdy z nas potrzebuje energii i siły życiowej, więc stara się je zdobyć na różne sposoby. Poszukuje codziennego paliwa, nie zauważając nawet, że od dawna jest mu oferowana duchowa moc – darmowa, dostępna pod jednym tylko warunkiem całkowitej szczerości i zaangażowania serca. Mocą Ewangelii jest sam Bóg – żywa Osoba – a nie jakaś tylko abstrakcyjna idea czy definicja. Więc On jest poszukiwany, nawet jeśli o tym nie wiemy. Kto przyjmie dar udzielającego się Boga, sam doświadcza żywotności, która dotykała serca Piotra, Szawła i wielu innych prostych grzesznych ludzi. Bóg całkowicie zmienia ich życie, czyniąc ich swoimi przyjaciółmi i nieustraszonymi Apostołami. Stały kontakt z żywym słowem Biblii daje tę samą świetlistą witalność, która promieniowała w Sanhedrynie z twarzy młodego Szczepana, kiedy zobaczył chwałę Bożą, zanim odebrano mu życie.

Radość i siła życia bohaterów Biblii jest przygotowana dla wszystkich, którzy są gotowi zawierzyć siebie samych Jezusowi jako Panu, gdyż On przyrzekł: „Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza” (J 7, 37–38). Doświadczamy wierności Boga zawsze, gdy powołujemy się na Jego obietnice i ufnie prosimy o „wodę żywą”, czyli o Jego Świętego Ducha. Biblia jest księgą obietnic wiernego Boga i zawiera słowa pełne mocy. Trzeba się z nimi zapoznać, aby nie stracić należnego dziedzictwa. Nikt z nas nie obejdzie się bez mocy Boga objawianej w codzienności, tak samo, jak nikt nie może istnieć bez wody i bez codziennego chleba, bez poczucia sensu i celu życia. Niezbędne każdemu wyposażenie jest oferowane w Biblii jako realna moc! Słowo Boga jest jak chleb, woda, lekarstwo, tarcza oraz duchowy miecz! Jest jeszcze wiele obrazów, które ujawniają ukryte bogactwo Biblii. Aby jednak przyjąć płynącą z niej moc, musimy być otwarci i współpracujący jak ziemia uprawiana pod zasiew ziarna. Niestety, nadmiar cierpień, wrażeń i informacji, niemal zupełnie „zagruzowuje nas” i skutecznie blokuje działanie łaski. Potrzebujemy więc oczyszczenia, które również przychodzi dzięki prawdom Biblii. Skierowane do Apostołów podczas ostatniej wieczerzy zapewnienie: „Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was” (J 15, 3) odnosi się jeszcze bardziej do ludzi zanurzonych w falach kultury masowej. Jest w tych słowach wspaniała perspektywa bycia uwolnionym od moralnego brudu i poczucia winy. Ale nie tylko to. Tradycja biblijna wiąże Słowo Boże z jasnością i blaskiem. Biblia jest „lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce” (Ps 119, 105), „świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, aż gwiazda poranna wzejdzie w sercach” (2 P 1, 19). Opisy tak wyjątkowej aktywność Słowa przekonują, że jego wewnętrzna moc zmierza do wyzwolenia człowieka od mroku zagubienia, by ostatecznie utożsamić go z niebieskim dziedzictwem i wywyższyć pośród gwiazd jako dziecko światłości. Biblia daje mądrość, dzięki której możliwe jest odkrycie sensu cierpienia, niepowodzeń i przeciwności, ale także znalezienie drogi chwały, sukcesu i realizacji szczerych pragnień.

Nasze księgarnie oferują różnego rodzaju kompendia i poradniki, które sprzedają się w milionowych nakładach. Szuka się w nich odpowiedzi na nurtujące problemy, kłopoty i choroby. To środki ludzkie, doraźnie skuteczne, ale nigdy nie zdołają one zastąpić natchnionej i wiecznej prawdy Pisma Świętego, które „jest mocą Bożą” (Rz 1, 16), które jest „pożyteczne do 6 Biblia_2019_druk_300_2.indd 6

2022-01-18 10:15:20

nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości” (2 Tm 3, 16), a przede wszystkim: „jest żywe, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca” (Hbr 4, 12).

Z woli Boga Biblia przewyższa naszą ludzką literaturę, najlepsze nawet przewodniki, gdyż prowadzi do spotkania z Autorem i Znawcą wszystkiego. Wierność nakazom Biblii nie tylko skraca dystans do Stwórcy i Pana wszechświata, ale otwiera nas na zupełnie nowy wymiar relacji z Nim: „Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je” (Łk 8, 21). Te szokujące słowa są deklaracją przymierza miłości, przyjaźni i duchowego pokrewieństwa. Jaka może być wspanialsza perspektywa?

Proszę Pana Jezusa o błogosławieństwo dla Czytelników. Proszę szczególnie, aby biorącym do ręki tę Biblię, dał udział w cudownym doświadczeniu proroka: „Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, pochłaniałem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego” (Jr 15, 16).

o. dr Cyprian Janusz Moryc OFM historyk sztuki Wyższe Seminarium Duchowne oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej

7 Biblia_2019_druk_300_2.indd 7

2022-01-18 10:15:22

K

S

I

Ę

G

A

R

O

D

Z

A

J

U

s ta ry t e s ta m e n t

Biblia_2019_druk_300_2.indd 8

2022-01-18 10:15:22

St wor z en i e świ ata

Na początku...

B Ó G ...

9 Biblia_2019_druk_300_2.indd 9

2022-01-18 10:15:25

Ks ięga ro dz aju

R dz 1, 1-5

Na początku Bóg stworzył... niebo i ziemię.

Ziemia zaś była bezładem...

i pustkowiem.

Wtedy Bóg rzekł:

Niechaj się stanie światłość!

I stała się światłość.

Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności.

Nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.

10 Biblia_2019_druk_300_2.indd 10

2022-01-18 10:15:29

St wor z en i e świ ata

R dz 1, 7-16

Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem;

a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.

Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem.

Bóg widząc, że były dobre, rzekł:

Niechaj ziemia wyda rośliny zielone dające nasiona.

Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba.

Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy.

A widział Bóg, że były dobre.

11 Biblia_2019_druk_300_2.indd 11

2022-01-18 10:15:33

Ks ięga ro dz aju

R dz 1, 20-27; 2, 7-17

Potem Bóg rzekł: Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!

Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody.

P

otem Bóg rzekł: „Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!”

I stało się tak. Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre.

A

ż wreszcie rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!”.

Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył. Stworzył mężczyznę i niewiastę.

P

P

an Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.

an Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał. A przy tym Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz:

Z

wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz”.

12 Biblia_2019_druk_300_2.indd 12

2022-01-18 10:15:38

St wor z en i e świ ata

R dz 1, 24-25

Potem Bóg rzekł: Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!

I stało się tak. Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre.

13 Biblia_2019_druk_300_1 pop.indd 13

2022-01-18 11:54:24

A DA M I E WA pierws i lu dz i e Szóstego dnia stworzenia Bóg uczynił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia. Pierwsza istota otrzymała imię Adam, które oznacza pojedynczego człowieka lub całą ludzkość. Święty tekst wywodzi to określenie od słowa Adam – „ziemia”, „gleba” oraz kryjącego się w nim słowa dam – „krew”. Tradycja żydowska zarezerwowała to unikalne imię dla postaci praojca, stąd nigdy go nikomu nie nadawano. Stwórca obdarzył mężczyznę wierną towarzyszką, którą w cudowny sposób wydobył z jego boku, kiedy był on pogrążony we śnie (Rdz 2, 21–22). Otrzymała ona imię Ewa, zarezerwowane w Biblii i tradycji żydowskiej wyłącznie dla pramatki, żony Adama. Imię pierwszej kobiety tłumaczy się jako „żyjąca” lub częściej „dająca życie”, „dawczyni życia”. Słowo „żebro”, którym opisuje się materię dla uformowania Ewy, w języku hebrajskim oznacza także przybudówkę świątyni. W zamyśle Bożym pierwsi rodzice mieli głosić chwałę Stwórcy.

Poetycka i symboliczna opowieść, posługując się wymownym obrazem pracy rzeźbiarza, który formuje w glinie elastycznej i podatnej na najsubtelniejsze nawet dotknięcia swój doskonały projekt, świadczy o osobistym, bezpośrednim i nadprzyrodzonym działaniu Boga. Stwórca zechciał uczynić człowieka jako istotę rozumną, wolną i nieśmiertelną na swój obraz i podobieństwo (por. Rdz 1, 26). Terminy te nie są synonimami. W języku hebrajskim tselem (obraz) oznacza statuę lub posąg (dokładną kopię pierwowzoru), natomiast demût nawiązuje do niesprecyzowanego podobieństwa. Stosownie do obyczajowości starożytnego Wschodu, która nakazywała oznaczać granice posiadłości portretem właściciela, utożsamienie pierwszych rodziców z obrazem Boga może oznaczać powołanie mężczyzny i kobiety do służby Boskiemu Suwerenowi oraz symbolizować Jego panowanie nad światem. Obraz Boży w człowieku oznacza naturalną strukturę człowieka. Z kolei podobieństwo odnosi się do dynamizmu i potencjału, do możliwości przemiany i udoskonalenia przez czyny moralne.

Stan szczęśliwości wypływający z przyjaźni z Bogiem oraz idealnej harmonii z całym stworzeniem wyrażał się w zamieszkaniu pierwszych rodziców w ogrodzie Eden. Bóg błogosławił ich płodności oraz obdarzył władzą nad całym stworzeniem „czyńcie sobie ziemię poddaną” (por. Rdz 1, 28). Stwórca zarezerwował dla siebie jedynie owoce z „drzewa poznania dobra i zła” w centrum Edenu. Jednak Ewa podkuszona przez przebiegłego węża zbliżyła się do drzewa i łamiąc nakaz Boży, spożyła z jego owocu. Następnie podała go Adamowi. Dla potomności Ewa pozostaje zawsze kobietą uwiedzioną przez węża, pierwszym człowiekiem, który uległ pokusie szatańskiej i popełnił grzech. Ojciec kłamstwa wciągnął pierwszych rodziców w krąg nieufności, skutkiem czego oboje stali się ofiarami jego przemyślanej taktyki. Po złamaniu przymierza z Bogiem prarodzice spostrzegli, że są nadzy i poróżnieni. Musieli opuścić Eden, który odtąd stał się dla wygnańców wspomnieniem, migawką z prehistorii, a jednocześnie przedmiotem tęsknoty i nadziei na ostateczny powrót i szczęśliwą egzystencję w przyjaźni z Bogiem.

14 Biblia_2019_druk_300_2.indd 14

2022-01-18 10:15:40

15 Biblia_2019_druk_300_2.indd 15

2022-01-18 10:15:43

Ks ięga ro dz aju

R dz 2, 18-23

Potem Pan Bóg rzekł: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc”. Mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.

W

tedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem.

Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała!

Ta będzie się zwała niewiastą.

P

o czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę.

16 Biblia_2019_druk_300_2.indd 16

2022-01-18 10:15:47

S twor z en i e cz łowi ek a

R dz 1, 28-31

Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi.

Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem.

A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona.

A

Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.

17

Biblia_2019_druk_300_2.indd 17

2022-01-18 10:15:51

Ks ięga ro dz aju

R dz 1, 25

C

hociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.

18 Biblia_2019_druk_300_2.indd 18

2022-01-18 10:15:53

upadek pi erwsz ych rodz i ców

R dz 3, 1-7

był bardziej przebiegły niż wszystkie A wąż zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył.

Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?

Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli.

Na pewno nie umrzecie!

Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło.

W

tedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy.

wa zerwała zatem z niego owoc, skosztowała EA wtedy i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. otworzyły się im obojgu oczy...

I

poznali, że są nadzy…

19 Biblia_2019_druk_300_2.indd 19

2022-01-18 10:15:57

Ks ięga ro dz aju

R dz 3, 7-22

S

pletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem.

Gdzie jesteś?

Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się.

Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?

Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc.

Dlaczego to uczyniłaś?

Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.

Wąż mnie zwiódł…

M

ężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.

Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach: Nie będziesz z niego jeść – w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia.

Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło.

20 Biblia_2019_druk_300_2.indd 20

2022-01-18 10:16:00

k a i n i a b el

R dz 3, 23-24; 4, 1-8

I

wydalił go z ogrodu Eden, aby uprawiał tę ziemię, z której został wzięty.

Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem Eden cherubów.

A

bel był pasterzem trzód, a Kain uprawiał rolę. Gdy po niejakim czasie Kain składał dla Pana w ofierze płody roli, zaś Abel składał również pierwociny ze swej trzody, Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę.

Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą.

M

ężczyzna zbliżył się do swej żony Ewy. A ona poczęła i urodziła Kaina, i rzekła: „Otrzymałam mężczyznę od Pana”. A potem urodziła jeszcze Abla, jego brata.

Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura? Przecież gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować.

Chodźmy na pole.

21 Biblia_2019_druk_300_2.indd 21

2022-01-18 10:16:04

Ks ięga ro dz aju

R dz 4, 8-15

K

ain rzucił się na swego brata Abla i… zabił go.

Nie wiem.

Czyż jestem stróżem brata mego?

Gdzie jest brat twój, Abel?

Cóżeś uczynił?

Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi!

Bądź więc teraz przeklęty. Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi!

Zbyt wielka jest kara moja, abym mógł ją znieść.

Skoro mnie teraz wypędzasz z tej roli, i mam się ukrywać przed tobą, i być tułaczem i zbiegiem na ziemi, każdy, kto mnie spotka, będzie mógł mnie zabić!

O, nie!

Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotną pomstę poniesie!

D

ał też Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił, ktokolwiek go spotka.

22 Biblia_2019_druk_300_2.indd 22

2022-01-18 10:16:06

da l si potom kowi e

R dz 4, 16-29

P

o czym Kain odszedł od Pana i zamieszkał w kraju Nod, na wschód od Edenu. Kain zbliżył się do swej żony, a ona poczęła i urodziła Henocha. Gdy Kain zbudował miasto, nazwał je imieniem swego syna: Henoch. enoch był ojcem Irada, Irad ojcem Mechujaela, a Mechujael ojcem Metuszaela, Metuszael zaś Lameka. amek wziął sobie dwie żony. I rzekł do swych żon: Słuchajcie, co wam powiem. Nastawcie ucha na moje słowa: Gotów jestem zabić człowieka dorosłego, jeśli on mnie zrani, i dziecko – jeśli mi zrobi siniec! Jeżeli Kain miał być pomszczony siedmiokrotnie, to Lamek siedemdziesiąt siedem razy!

H L

A

dam raz jeszcze zbliżył się do swej żony i ta urodziła mu syna, któremu dała imię Set, gdyż – jak mówiła – dał mi Bóg potomka innego w zamian za Abla, którego zabił Kain. Setowi również urodził się syn; Set dał mu imię Enosz.

Wtedy zaczęto wzywać imienia Pana.

G

dy Lamek miał sto osiemdziesiąt dwa lata, urodził mu się syn. A dając mu imię Noe, powiedział: „Ten niechaj nam będzie pociechą w naszej pracy i trudzie rąk naszych na ziemi, którą Pan przeklął”.

23 Biblia_2019_druk_300_2.indd 23

2022-01-18 10:16:08

NOE BUD OW NI C Z Y S Z A LUPY R AT UN KOWE J Postać Noego pojawia się w dramatycznym momencie dziejów. Nad zepsutą ludzkością ciąży perspektywa całkowitej zagłady w wodach potopu. Noe jest jedynym człowiekiem, który za sprawą swej bezgranicznej lojalność wobec Stwórcy znalazł u Niego łaskę. Bóg nakazuje Noemu budowę arki – „szalupy ratunkowej”, na pokładzie której ocali siebie, najbliższych krewnych oraz po jednej parze zwierząt ze wszystkich istniejących gatunków. Arka z uratowanymi istotami unosiła się na oczyszczających ziemię falach potopu, by osiąść na górach Ararat (Rdz 8, 4). Gdy wody opadły, Noe wypuścił z arki najpierw kruka, a następnie gołębicę, by przekonać się, czy ziemia jest już bezpieczna. Po powrocie gołębicy z gałązką oliwną w dziobie Patriarcha uznał, że ziemia nie tylko nadaje się do uprawy, ale na nowo cieszy się błogosławieństwem i przychylnością Boga. Znakiem odzyskanej łaski i nowego przymierza między Bogiem i całym stworzeniem była tęcza (Rdz 9, 16). Obraz Noego, który uprawia winnicę, symbolizuje nowy początek i dzieło odnowy ziemi. Jednak, głęboko ukryta skłonność człowieka do złego, szybko dała o sobie znać w epizodzie upicia się Noego, niezdrowej ciekawości jego najmłodszego syna Chama napawającego się nagością ojca, a wreszcie w konflikcie i stałej wrogości synów Noego.

Postać Noego wraz z sugestywnym obrazem wód potopu, za wyjątkiem opowieści z Księgi Rodzaju, przywoływana jest jedynie kilkakrotnie w różnych księgach Starego i Nowego Testamentu. Zasługi Noego przed Bogiem, jego sprawiedliwość i doskonałość, wspomina Księga Izajasza (54, 9) i Księga Syracha (44, 17–18). Zaledwie kilka przywołanych zdarzeń wystarczyło, aby sprawa Noego i potop stały się figurą zbawienia. Dla autorów pism Nowego Testamentu (Mt 24, 37–38; Łk 17, 27) potop stanowi zapowiedź Sądu Ostatecznego oraz ostatecznego przyjścia Syna Człowieczego. List do Hebrajczyków afirmuje wiarę Noego, dzięki której potępił on grzeszny świat, stając się dziedzicem sprawiedliwości (Hbr 11, 7). Katecheza Apostoła Piotra (1 P 3, 19–21) prezentuje pierwsze interpretacje typologiczne, w których arka Noego i wody potopu, służą do wyjaśnienia misterium Chrztu Świętego. Zainicjowany tu sposób myślenia rozwinie literatura patrystyczna oraz wczesnochrześcijańska sztuka. Noe – święty, sprawiedliwy, pobożny, wybrany, niewinny i doskonale posłuszny – to prefiguracja Chrystusa.

Wody potopu, nad którymi unosi się gołębica z oliwną gałązką, zapowiadają sakramentalne obmycie chrzcielne. Drewno arki symbolizuje krzyż Chrystusa i wspólnotę Kościoła. Noe odurzony młodym winem to metafora Eucharystii. Dla starożytnych autorów chrześcijańskich aż do Ambrożego i Augustyna Noe był przykładem człowieka pełnego cnót, sprawiedliwości i posłuszeństwa Bogu.

Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się.

Noe, człowiek prawy, wyróżniał się nieskazitelnością wśród współczesnych sobie ludzi.

24 Biblia_2019_druk_300_2.indd 24

2022-01-18 10:16:08

25 Biblia_2019_druk_300_2.indd 25

2022-01-18 10:16:11

Ks ięga ro dz aju

R dz 6, 5-21

K

iedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się. oe, człowiek prawy, wyróżniał się nieskazitelnością wśród współczesnych sobie ludzi.

N

Postanowiłem położyć kres istnieniu wszystkich ludzi, bo ziemia jest pełna wykroczeń przeciw mnie; zatem zniszczę ich wraz z ziemią.

Ja zaś sprowadzę na ziemię potop, aby zniszczyć wszelką istotę pod niebem, w której jest tchnienie życia; wszystko, co istnieje na ziemi… ale z tobą zawrę przymierze.

Ty zaś zbuduj sobie arkę z drzewa żywicznego, uczyń w arce przegrody i powlecz ją smołą wewnątrz i zewnątrz.

Wejdź przeto do arki z synami twymi, z żoną i z żonami twych synów.

Spośród wszystkich istot żyjących wprowadź do arki po parze, samca i samicę, aby ocalały wraz z tobą od zagłady. Z każdego gatunku ptactwa, bydła i zwierząt pełzających po ziemi po parze; niechaj wejdą do ciebie, aby nie wyginęły. A ty nabierz sobie wszelkiej żywności – wszystkiego, co nadaje się do jedzenia.

26 Biblia_2019_druk_300_2.indd 26

2022-01-18 10:16:16

potop

R dz 6, 22; 7, 1-12

I

Noe wykonał wszystko tak, jak Bóg polecił mu uczynić.

Wejdź wraz z całą twą rodziną do arki. Bo za siedem dni spuszczę na ziemię deszcz, który będzie padał czterdzieści dni i czterdzieści nocy, aby wyniszczyć wszystko, co istnieje na powierzchni ziemi – cokolwiek stworzyłem.

S

pełnił Noe wszystko tak, jak mu Pan polecił. Noe wszedł z synami, z żoną i z żonami swych synów do arki, aby schronić się przed wodami potopu. Ze zwierząt czystych i nieczystych, z ptactwa i ze wszystkiego, co pełza po ziemi, po dwie sztuki, samiec i samica, weszły do Noego, do arki, tak jak mu Bóg rozkazał. gdy upłynęło siedem dni, wody potopu spadły na ziemię; przez czterdzieści dni i przez czterdzieści nocy padał deszcz na ziemię.

A

27 Biblia_2019_druk_300_2.indd 27

2022-01-18 10:16:18

Ks ięga ro dz aju

R dz 7, 17-23; 8, 1-3

A

potop trwał na ziemi czterdzieści dni. Kiedy przybywało coraz więcej wody i poziom jej podniósł się wysoko ponad ziemią, arka płynęła po powierzchni wód. szystkie istoty poruszające się na ziemi z ptactwa, bydła i innych zwierząt i z wszelkich jestestw, których było wielkie mnóstwo na ziemi, wyginęły wraz ze wszystkimi ludźmi. Pozostał tylko Noe i to co z nim było w arce.

W

A

le Bóg, pamiętając o Noem, o wszyskich istotach żywych i o wszystkich zwierzętach, które z nim były w arce, sprawił, że powiał wiatr nad całą ziemią i wody zaczęły opadać. Wody ustępowały z ziemi powoli, lecz nieustannie.

28 Biblia_2019_druk_300_2.indd 28

2022-01-18 10:16:20

a r k a n oeg o

R dz 8, 4-13

M

iesiąca siódmego, siedemnastego dnia miesiąca arka osiadła na górach Ararat. Woda wciąż opadała aż do miesiąca dziesiątego. A po czterdziestu dniach Noe, otworzywszy okno arki, wpierw wypuścił kruka; ale ten wylatywał i zaraz wracał. Potem wypuścił z arki gołębicę, aby się przekonać, czy ustąpiły wody z powierzchni ziemi. Gołębica, nie znalazłszy miejsca, gdzie by mogła usiąść, wróciła do arki, bo jeszcze była woda na całej powierzchni ziemi; Noe, wyciągnąwszy rękę, schwytał ją i zabrał do arki. Wypuścił gołębicę i ta wróciła do niego pod wieczór, niosąc w dziobie świeży listek z drzewa oliwnego.

P

Miesiąca siódmego, siedemnastego dnia miesiąca arka osiadła na górach Ararat. Woda wciąż opadała aż do miesiąca dziesiątego.

A po czterdziestu dniach Noe, otworzywszy okno arki, wpierw wypuścił kruka; ale ten wylatywał i zaraz wracał. Potem wypuścił z arki gołębicę, aby się przekonać, czy ustąpiły wody z powierzchni ziemi. Gołębica, nie znalazłszy miejsca, gdzie by mogła usiąść, wróciła do arki, bo jeszcze była woda na całej powierzchni ziemi; Noe, wyciągnąwszy rękę, schwytał ją i zabrał do arki. Wypuścił gołębicę i ta wróciła do niego pod wieczór, niosąc w dziobie świeży listek z drzewa oliwnego.

Poznał więc Noe, że woda na ziemi opadła. W sześćset pierwszym roku, w miesiącu pierwszym, w pierwszym dniu miesiąca wody wyschły na ziemi, i Noe, zdjąwszy dach arki, zobaczył, że powierzchnia ziemi jest już prawie sucha.

oznał więc Noe, że woda na ziemi opadła. W sześćset pierwszym roku, w miesiącu pierwszym, w pierwszym dniu miesiąca wody wyschły na ziemi, i Noe, zdjąwszy dach arki, zobaczył, że powierzchnia ziemi jest już prawie sucha.

29 Biblia_2019_druk_300_2.indd 29

2022-01-18 10:16:22

Ks ięga ro dz aju

R dz 8, 16-22; 9, 9-13

W yjdź z arki wraz z żoną, synami i z żonami twych synów.

Wyprowadź też z sobą wszystkie istoty żywe: z ptactwa, bydła

i zwierząt pełzających po ziemi; niechaj rozejdą się po ziemi, niech będą płodne i niech się rozmnażają.

N

ie będę już więcej złorzeczył ziemi ze względu na ludzi, bo usposobienie człowieka jest złe już od młodości. Przeto już nigdy nie zgładzę wszystkiego, co żyje, jak to uczyniłem. Będą zatem istniały, jak długo trwać będzie ziemia: siew i żniwo, mróz i upał, lato i zima, dzień i noc.

Zzgładzona awieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy

nie będzie potopu niszczącego ziemię.

A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią.

N

oe zbudował ołtarz dla Pana i wziąwszy ze wszystkich zwierząt czystych i z ptaków czystych złożył je w ofierze całopalnej na tym ołtarzu.

30 Biblia_2019_druk_300_2.indd 30

2022-01-18 10:16:27

Spis treści

Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Józef i jego bracia . . . . . . . . . . . . . 66

BIBLIA – ŹRÓDŁO MOCY

U faraona . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68 W Egipcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71

Stary Testament . . . . . . . 8

Józef z braćmi . . . . . . . . . . . . . . . . 72

Mojżesz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74

Stworzenie świata . . . . . . . . . . . . . . 9

prorok, który poznał Boga twarzą w twarz

ADAM I EWA . . . . . . . . . . . . . . . . 14

Mojżesz, książę Egiptu . . . . . . . . . . 77

Pierwsi ludzie

Mojżesz u Madian . . . . . . . . . . . . . 79

Stworzenie człowieka . . . . . . . . . . 16

Krzew gorejący . . . . . . . . . . . . . . . 81

Upadek pierwszych rodziców . . . . 18

Mojżesz i Aaron . . . . . . . . . . . . . . . 82

Kain i Abel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21

Przed faraonem . . . . . . . . . . . . . . . 83

Dalsi potomkowie . . . . . . . . . . . . . 23

Plagi egipskie . . . . . . . . . . . . . . . . . 84

Noe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

Pascha . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86

budowniczy szalupy ratunkowej

Wyjście z Egiptu . . . . . . . . . . . . . . 87

Potop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .27

Pościg faraona . . . . . . . . . . . . . . . . 88

Arka Noego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Przejście przez Morze Czerwone . . 89

Wieża Babel . . . . . . . . . . . . . . . . . . .31

Lud na pustyni . . . . . . . . . . . . . . . . 90

Abraham i Sara . . . . . . . . . . . 32

Szemranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91

ojciec wielu narodów i jego żona

Przepiórki i manna . . . . . . . . . . . . 92

Dzieje Abrahama . . . . . . . . . . . . . . 34 Sara i Hagar . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37

Amalekici.

Mojżesz przed Bogiem . . . . . . . . . . 93

Bóg u Abrahama . . . . . . . . . . . . . . 38

Objawienie się Boga Izraelitom . . . 94

Sodoma i Gomora . . . . . . . . . . . . . 40

Dekalog . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 95

Izaak i Izmael . . . . . . . . . . . . . . . . . 43

Złoty cielec . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96

Ofiarowanie Izaaka . . . . . . . . . . . . 45

Tablice przymierza . . . . . . . . . . . . . 97

Abraham i jego syn . . . . . . . . . . . . 47

Przybytek. Arka . . . . . . . . . . . . . . . 98

Izaak I Rebeka . . . . . . . . . . . . . . . 48

Na pustyni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99

wybrani dla siebie przez Pana

Ziemia Obiecana . . . . . . . . . . . . . 100

U Labana . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51

Gniew Pana i wstawiennictwo Mojżesza . . . . . 101

Izaak i Rebeka . . . . . . . . . . . . . . . . 52

Jakub . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54

Wywyższenie miedzianego węża . 102 Oślica Balaama . . . . . . . . . . . . . . 103

ten, który ukradł błogosławieństwo

Jozue . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104

Jakub i Ezaw . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56

wojownik kruszący mury

Jakub u Labana . . . . . . . . . . . . . . . 59

Przejście przez Jordan . . . . . . . . . 107

Walka Jakuba z Bogiem . . . . . . . . 61

Mury Jerycha . . . . . . . . . . . . . . . . 108

Spotkanie Jakuba z Ezawem . . . . . 62

Walki o Aj . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110

Józef . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

Przypomnienie powołania narodu . 111

wzór człowieka sprawiedliwego 468 Biblia_2019_druk_300_2.indd 468

2022-01-18 11:02:11

Gedeon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112

Budowa Świątyni . . . . . . . . . . . . . 168

Estera . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 216

dzielny wojownik Pana

Przeniesienie Arki . . . . . . . . . . . . 169

Kobieta odważna i piękna

Dzieje Gedeona . . . . . . . . . . . . . . 114

Odwiedziny królowej Saby . . . . . 170

Samson . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118

Pan ostrzega i zapowiada karę . . 171

Żydówka Estera żoną króla perskiego . . . . . . . . . . 218

siła i słabość w jednej osobie

Samson . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120

Eliasz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 172 prorok jak ogień

Dekret o zagładzie Żydów . . . . . . 221 Estera przed królem . . . . . . . . . . 222 Żydzi uratowani . . . . . . . . . . . . . . 223

Samson i Dalila . . . . . . . . . . . . . . 123

Rządy króla Achaba . . . . . . . . . . . 174

Dalsze losy Samsona . . . . . . . . . . 125

Prorok Eliasz . . . . . . . . . . . . . . . . 175

Rut . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126

Eliasz wskrzesza zmarłego . . . . . 176

najwybitniejszy człowiek Wschodu

pokorna prababka Dawida

Prorok upomina króla Achaba . . 177

Historia bogobojnego Hioba . . . . 226

Rut . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128

Ucieczka proroka . . . . . . . . . . . . . 179

Samuel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 132

Elizeusz . . . . . . . . . . . . . . . . . . 180

prorok, który namaszczał królów

Boży posłaniec i cudotwórca

Hiob . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 224

Psalmy Dawidowe . . . . . . . . 228 Pieśń nad Pieśniami . . . . . . . 236 Ogarnięci Bożą miłością . . . . . . . 238

Widzenie Samuela . . . . . . . . . . . . 135

Eliasz i Elizeusz . . . . . . . . . . . . . . 182

Arka w niewoli . . . . . . . . . . . . . . . 137

Elizeusz – następcą Eliasza . . . . . 184

Izajasz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 242

Zwrot Arki Przymierza . . . . . . . . 139

Cuda Elizeusza . . . . . . . . . . . . . . . 185

prorok, który widział chwałę Boga

Saul . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140

Uzdrowienie Naamana . . . . . . . . 186

Król odrzucony za nieposłuszeństwo

Ezechiasz . . . . . . . . . . . . . . . . 188

Saul – królem . . . . . . . . . . . . . . . 142 Klęska Filistynów . . . . . . . . . . . . . 144 Odrzucenie Saula . . . . . . . . . . . . . 145

Dawid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 146

dzielny buntownik

Ezechiasz – królem Judy . . . . . . . 190 Schyłek Królestwa Judy . . . . . . . . .192

Jozjasz . . . . . . . . . . . . . . . . . . 194

Proroctwo o Emmanuelu . . . . . . 244 Przyjście Mesjasza . . . . . . . . . . . . 245 Proroctwo o Słudze Pańskim . . . . 247

Jeremiasz . . . . . . . . . . . . . . . . 248 prorok tragiczny i szczery

Powołanie Jeremiasza . . . . . . . . . 250

pasterz, który został królem

opiekun pisarzy i mędrców.

Zburzenie Jerozolimy

Namaszczenie Dawida . . . . . . . . . 149

Reforma króla Jozjasza . . . . . . . . 196

Zapowiedź nowego przymierza . . 252

Walka Dawida z Goliatem . . . . . . 150

Zburzenie Jerozolimy . . . . . . . . . 198

Zdobycie Jerozolimy przez wojska babilońskie . . . . . . . 253

Saul i Dawid . . . . . . . . . . . . . . . . . 152 Zasadzki Saula . . . . . . . . . . . . . . . 154

Ezdrasz . . . . . . . . . . . . . . . . . . 200 drugi Mojżesz

Koniec Saula . . . . . . . . . . . . . . . . 156

Powrót z Babilonii . . . . . . . . . . . . 202

Dawid królem judzkim . . . . . . . . 157

Odbudowa Świątyni . . . . . . . . . . 203

Dom Boży . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158 Grzech Dawida . . . . . . . . . . . . . . . 160

Nehemiasz . . . . . . . . . . . . . . . . 204 reformator

Walka o władzę . . . . . . . . . . . . . . 161

Odbudowa Jerozolimy . . . . . . . . . 206

Śmierć Absaloma . . . . . . . . . . . . . 162

Nehemiasz – naczelnikiem Judy . . 208

Pieśń dziękczynna Dawida . . . . . 163

Tobiasz i Sara . . . . . . . . . . . . 210

Salomon . . . . . . . . . . . . . . . . . . 164

Tobiasz zawsze wierny Bogu

budowniczy najwspanialszej świątyni

Historia Tobiasza . . . . . . . . . . . . . 212

Mądrość Salomona . . . . . . . . . . . 166 Wyroki sądowe Salomona . . . . . . 167

Tobiasz i Sara . . . . . . . . . . . . . . . . 214

Jeremiasz prorokiem . . . . . . . . . . 251

Ezechiel . . . . . . . . . . . . . . . . . . 254 opiekun ludu i prorok nadziei

Wizje Ezechiela . . . . . . . . . . . . . . 256 Ożywienie wyschłych kości . . . . . 258 Zapowiedź Świątyni Boga Żywego 259

Daniel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 260 prorok wyrwany z jaskini

Daniel i towarzysze na dworze króla babilońskiego . . . . . . . . . . . 263 Sen Nabuchodonozora . . . . . . . . 264 Poświęcenie złotego posągu . . . . 265 Niezłomność młodzieńców . . . . . 266 Pieśń trzech młodzieńców . . . . . . 267 469

Biblia_2019_druk_300_2.indd 469

2022-01-18 11:02:13

Daniel oskarżony przed królem Dariuszem . . . . . . . 270

Nowy Testament . . . . . 305

W jaskini lwów . . . . . . . . . . . . . . 271

Słowa, które są duchem i życiem 306

Uczta u króla Baltazara . . . . . . . . 269

Ozeasz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 272

Prolog . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 308

Jezus i Samarytanka . . . . . . . . . . 354 Liczne uzdrowienia . . . . . . . . . . . 356 Kazanie na Górze . . . . . . . . . . . . . 358 Zadania uczniów . . . . . . . . . . . . . 360

prorok gniewu i czułości

Jezus Chrystus Syn Boga . 310

Uzdrowienie chromego nad sadzawką . . . . . . . . . . . . . . . . 361

Słowo Pańskie skierowane do Ozeasza . . . . . . . . 274

oczekiwany Zbawiciel

Kobieta cierpiąca na krwotok . . . 362

Elżbieta i Zachariasz . . . . 312

Córka Jaira . . . . . . . . . . . . . . . . . . 363

cierpliwi rodzice proroka

Śmierć Jana Chrzciciela . . . . . . . . 364

Symboliczne znaczenie małżeństwa Ozeasza . . . . . . . . . . 275

Joel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 276 prorok dnia Pańskiego

Proroctwa o nastaniu Dnia Pańskiego . . . . . . . . . . . . . . 278

Zachariasz i Elżbieta . . . . . . . . . . 314 Zapowiedź narodzin Jana . . . . . . 315 Radość w rodzinie . . . . . . . . . . . . 317

Maryja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 318

Jonasz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 280

Niewiasta pełna łaski

prorok nieposłuszny i zagniewany

Zwiastowanie Maryi . . . . . . . . . . 320

Posłanie proroka . . . . . . . . . . . . . 282

Nawiedzenie Elżbiety . . . . . . . . . 322

Ocalenie Jonasza . . . . . . . . . . . . . 283

Narodziny Jezusa . . . . . . . . . . . . . 324

Trzy dni we wnętrznościach ryby 284

Ofiarowanie w Świątyni . . . . . . . 326

Misja nawrócenia Niniwy . . . . . . 285

Mędrcy ze Wschodu . . . . . . . . . . 327

Micheasz . . . . . . . . . . . . . . . . . 286

Józef z Nazaretu . . . . . . . . 328

prorok osamotniony i tragiczny

wzór mężczyzny, męża i ojca

Wizja sądu nad Izraelem . . . . . . . 288

Ucieczka do Egiptu i powrót do Nazaretu . . . . . . . . . . 330

Mesjasz i Jego królestwo . . . . . . . 290

Sofoniasz . . . . . . . . . . . . . . . . 292 Obrońca małych i biednych

Sąd Boży . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 294 Obietnice mesjańskie . . . . . . . . . . 295

Zachariasz . . . . . . . . . . . . . . . 296 wizjoner czasów mesjańskich

Wezwanie do nawrócenia . . . . . . 298 Zapowiedź panowania Mesjasza . . 299

Malachiasz . . . . . . . . . . . . . . . 300 prorok ofiary czystej

Zapowiedź Mesjasza . . . . . . . . . . 302

Dwunastoletni Jezus w Świątyni . 331 Życie w Nazarecie . . . . . . . . . . . . 333

Niewidomy spod Jerycha . . . . . . 365 Burza na jeziorze . . . . . . . . . . . . . 366 Uzdrowienie opętanego . . . . . . . . 368 Uzdrowienie niewidomego . . . . . 369 Przypowieść o perle . . . . . . . . . . . 370 Pierwsze rozmnożenie chleba . . . 371 Jezus chodzi po wodzie . . . . . . . . 372 Przemienienie na górze Tabor . . . 374 Wysłanie siedemdziesięciu dwóch

376

Zacheusz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 377 Jezus błogosławi dzieci . . . . . . . . 378 Przypowieść o zagubionej owcy . . 379 Pytanie o władzę . . . . . . . . . . . . . 380 Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie . . . . . . . . . . . . . . . 381

Jan Chrzciciel . . . . . . . . . . . 334

Przypowieść o synu marnotrawnym . . . . . . . . . . . . . . 382

przyjaciel Oblubieńca

Kobieta cudzołożna . . . . . . . . . . . 384

Jan Chrzciciel . . . . . . . . . . . . . . . . 336

Wskrzeszenie Łazarza . . . . . . . . . 385

Chrzest Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . 337

Uczta w Betanii . . . . . . . . . . . . . . 388

Kuszenie na pustyni . . . . . . . . . . 338

Zapowiedź męki i zmartwychwstania . . . . . . . . . . 389

Jezus w Nazarecie . . . . . . . . . . . . 340

Apostołowie . . . . . . . . . . . . . 342

Uroczysty wjazd do Jerozolimy . . 390

Uczniowie i przyjaciele Jezusa

Pokora Syna Bożego . . . . . . . . . . 391

Powołanie uczniów . . . . . . . . . . . 344

Ostatnia Pascha . . . . . . . . . . . . . . 392

Obfity połów . . . . . . . . . . . . . . . . 345

Ujawnienie zdrajcy . . . . . . . . . . . 393

Powołanie Mateusza . . . . . . . . . . 346

Modlitwa w Ogrojcu . . . . . . . . . . 395

Wybór Dwunastu . . . . . . . . . . . . 347

Kogo szukacie? . . . . . . . . . . . . . . 397

Wesele w Kanie Galilejskiej . . . . . 348

W obronie Jezusa . . . . . . . . . . . . . 399

Rozmowa z Nikodemem . . . . . . . 352

Pojmanie Jezusa . . . . . . . . . . . . . . 401

Jezus w Świątyni . . . . . . . . . . . . . 353

Zaparcie się Piotra . . . . . . . . . . . . 402

470 Biblia_2019_druk_300_2.indd 470

2022-01-18 11:02:14

Wobec Wysokiej Rady . . . . . . . . . 404

Sobór jerozolimski . . . . . . . . . . . . 447

Król wyszydzony . . . . . . . . . . . . . 406

Działalność Pawła i Barnaby . . . . 448

Koniec zdrajcy . . . . . . . . . . . . . . . 407

W Macedonii . . . . . . . . . . . . . . . . 449

Przed Piłatem . . . . . . . . . . . . . . . . 408

Paweł w Atenach.

Mowa na Areopagu . . . . . . . . . . . 450

Przesłuchanie . . . . . . . . . . . . . . . . 410 Ukrzyżowanie . . . . . . . . . . . . . . . 411

Działalność Pawła w Efezie.

Podróż ku Jerozolimie . . . . . . . . . 451

Na krzyżu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 412

Przemówienie Pawła do Żydów . . 452

Śmierć Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . 414

Więzień wyrusza do Rzymu . . . . 453

Pogrzeb Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . 416

Burza rozbija okręt . . . . . . . . . . . 454

Straż przy grobie . . . . . . . . . . . . . 417

Paweł w Rzymie . . . . . . . . . . . . . . 455

Maria z Magdali . . . . . . . . . . . 418

Św. Jan Ewangelista . . . . . . 456

Apostołka Apostołów

Uczeń umiłowany

Pusty grób . . . . . . . . . . . . . . . . . . 420

Objawienie Jezusa Chrystusa . . . 458

Maria Magdalena przy grobie . . . 421

Pierwsze wystąpienie Piotra . . . . 459

Uczniowie z Emaus . . . . . . . . . . . 422

Widzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 460

Jezus ukazuje się Apostołom . . . . 424

Chrystus – Baranek zwycięzcą dziejów . . . . . . . . . . . . 461

Niewierny Tomasz . . . . . . . . . . . . 425

Św. Piotr . . . . . . . . . . . . . . . . . . 426 pierwszy z Apostołów

Zmartwychwstały ukazuje się Apostołom w Galilei . . . . . . . . . . 428 Piotr otrzymuje władzę pasterską 430 Ostatnie pouczenia . . . . . . . . . . . 431 Zesłanie Ducha Świętego . . . . . . . 432 Pierwsze wystąpienie Piotra . . . . 433

Tryumf wybranych . . . . . . . . . . . 462 Niewiasta obleczona w słońce . . . 463 Baranek i bestia . . . . . . . . . . . . . . 464 Wizja siedmiu plag.

Zwycięska walka Pana Panów . . . 465 Nowe stworzenie – Jeruzalem Niebieskie . . . . . . . . . . 466 Marana tha.

Przyjdź Panie Jezu! . . . . . . . . . . . 467

Życie pierwotnego Kościoła . . . . . 434 Miłość zespala Kościół . . . . . . . . . 435 Cudowne uwolnienie z więzienia 436 Męczeństwo Szczepana . . . . . . . . 437

Św. Filip . . . . . . . . . . . . . . . . . . 438 Ewangelista pełen ducha i mocy

Działalność Filipa w Samarii . . . . 440 Nawrócenie Szawła . . . . . . . . . . . 441

Św. Paweł . . . . . . . . . . . . . . . . . 442 Apostoł krzyża

Po nawróceniu . . . . . . . . . . . . . . . 444 Rozwój Kościoła.

Cuda św. Piotra . . . . . . . . . . . . . . 445 Powołanie setnika Korneliusza . . 446 471 Biblia_2019_druk_300_1.indd 471

2022-01-19 16:14:06

Tekst: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (Biblia Tysiąclecia), wydanie IV, Poznań 2003 Scenariusz i ilustracje: Paweł Kołodziejski Wstęp oraz teksty wprowadzające: o. Cyprian Janusz Moryc OFM Redakcja i korekta: Magdalena Maziarz Korekta: Maria Szarek Opracowanie graficzne: Andrzej Oczkoś © Copyright by Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 2003 (dla tekstu Pisma Świętego) © Copyright by Wydawnictwo AA, Kraków 2021 © Copyright by Paweł Kołodziejski, 2021 ISBN 978-83-7864-407-1

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury Wydawnictwo AA s.c. ul. Swoboda 4 30-332 Kraków www.religijna.pl tel. 12 345 42 01 dział handlowy: 12 446 72 56, tel. kom. 695 994 193

472 Biblia_2019_druk_300_2.indd 472

2022-01-18 11:02:16

P

ismo Święte w komiksie to piękna pamiątka przystąpienia do Pierwszej Komunii Świętej. Cały tekst w niniejszym tomie opiera się na Biblii Tysiąclecia, czyli tekście używanym w liturgii, a bogata szata graficzna została przygotowana przez artystę, zafascynowanego historią Bożego prowadzenia przez wszystkie wieki. I nie

jest to tylko jakaś opowiastka o czasach minionych, ale przypomnienie, że Bóg jest blisko i chce nas uwalniać od trosk, rozświetlać mroczne dni i wspierać w codzienności. I czyni to za pomocą swojego Słowa.

Niech więc ta księga stanie się nie tylko miłą pamiątką Pierwszej Komunii Świętej, ale będzie zachętą do częstego sięgania do Biblii i karmienia się życiodajnym Słowem Boga.