WPROWADZENIE
BIBLIA TO BOŻA HISTORIA. Ale to także historia ludzkości, jej dokonań i czynów – dobrych i złych. Biblia to niesamowita, niezwykle ważna księga, ponieważ pokazuje nam kim jest Bóg i jakimi istotami – i w jakim celu – zostaliśmy przez Niego stworzeni. Dzięki Biblii poznajemy prawdziwą historię Bożych dzieł i plan Boga dla całego świata – na czas obecny i na przyszłość.
Ta komiksowa adaptacja Biblii pragnie oddać historię prawdziwego i rzeczywistego Słowa Bożego w takiej właśnie artystycznej formie. U dołu każdej strony znajdują się odniesienia do konkretnych fragmentów Pisma Świętego, ukazanych na danej stronie, a cała opowieść, przedstawione wydarzenia i dialogi podążają ściśle za tekstem Biblii. Szczerze i mocno zachęcamy wszystkich czytelników tego komiksu do sięgnięcia wprost do tekstu Pisma Świętego. Bóg ma nam tak wiele do powiedzenia!
Ta adaptacja przedstawia czytelnikom wszystkie najważniejsze tematy i wątki Biblii. Historia rozpoczyna się stworzeniem wszechświata przez Boga, który powołuje wszystko do istnienia. Następnie podąża śladami potomków Adama i Ewy, starających się naprawić zerwaną relację ze Stwórcą. Bóg powołuje Abrahama i jego ród, aby stał się narodem, przez którego pośrednictwo Bóg dokona dzieła zbawienia całego świata. Historia Mojżesza ukazuje ten naród w jego wędrówce do ziemi obiecanej ich przodkom. Wtedy też Bóg objawia i nadaje narodowi wybranemu Prawo, ukazując jak Jego lud ma żyć w przymierzu z Nim.
Bóg prowadzi swój lud do ziemi obiecanej i ustanawia królestwo Izraela. Jednak zbliża się klęska, przepowiedziana przez Mojżesza i proroków, gdy naród popada w grzech, odwracając się od żywego i prawdziwego Boga. Nieposłuszeństwo ludu i niewierni władcy doprowadzają do upadku, wygnania i niewoli babilońskiej. W końcu jednak Izraelici wracają, odbudowują świątynię i zniszczone miasta. Mijają kolejne stulecia, jedne imperia upadają, powstają nowe, aż w końcu Izraelowi i światu ukazuje się obiecany Mesjasz.
Bóg przychodzi na świat jako człowiek, żeby nas zbawić – co widzimy w narodzinach, życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. Powstały ze śmierci do życia Jezus przekazuje swym uczniom dzieło zdobywania kolejnych uczniów, a kiedy Duch Święty umacnia naśladowców Chrystusa do szerzenia Jego przesłania po całym świecie, rodzi się Kościół. Chrystus wybiera Pawła Apostoła, by zaniósł Dobrą Nowinę innym narodom. Listy św. Pawła i innych Apostołów uczą nas, jak mają żyć uczniowie Chrystusa. Apokalipsa, ostatnia księga Biblii objawia, że ciemność, zamęt i zło grzesznego świata zostaną przerwane i pokonane przez powrót Jezusa Chrystusa w chwale, który na końcu czasów ustanowi swoje wieczne królestwo.
Jesteśmy podekscytowani, że możemy podzielić się z Tobą, drogi Czytelniku, tą niezwykłą historią, przedstawioną w nowy sposób! Niech przez to dzieło Bóg przemówi do Ciebie z mocą, ukaże Ci swoją potężną miłość i wierność.
BÓG POWIeDzIaŁ: „NIeChAJ SIĘ StANIe ŚWIaTŁOŚĆ!” – | StAŁA SIĘ ŚWIaTŁOŚĆ.
| BÓG WIDzIaŁ, ŻE ŚWIaTŁOŚĆ JESt DOBrA. POTEM BÓG ODdZIeLIŁ ŚWIaTŁOŚĆ OD CIeMnOŚCI.
BÓG NAZwAŁ ŚWIaTŁOŚĆ „DnIeM”, A CIeMnOŚĆ – „NOCĄ”. UPŁYNĄŁ WIeCzÓR | NADsZEDŁ PORANEK. | TO BYŁ DzIeŃ PIeRwSzY.
POTEM BÓG POWIeDzIaŁ: „NIeCh POWsTANIe SkLEPIeNIe POMIĘDzY WODAMI, ABY ODdZIeLIŁO WODY”.
| TAK SIĘ StAŁO.
BÓG SpRAWIŁ, ŻE SkLEPIeNIe TO ODdZIeLIŁO WODY ZIeMI OD WÓD ZnAJdUJĄCYCh SIĘ PONAD NIM. BÓG NAZwAŁ TO SkLEPIeNIe „NIeBEM”.
POTEM BÓG POWIeDzIaŁ „NIeCh WODY POD NIeBEM SpŁYNĄ W JEDnO MIeJsCE, ABY MOGŁA UKAZAĆ SIĘ SUChA POWIeRzChNIa”.
| TAK SIĘ StAŁO. BÓG NAZwAŁ TĘ SUChĄ POWIeRzChNIĘ „ZIeMIĄ”, A WODY NAZwAŁ “MORzAMI”.
| BÓG WIDzIaŁ, ŻE BYŁY DOBrE.
POTEM BÓG POWIeDzIaŁ: „NIeChAJ ZIeMIa WYDA ROŚLINnOŚĆ – KAŻDY RODzAJ ROŚLIN NASIeNnYCh | DrZEWA, KtÓRE RODzĄ OWOCE, W KtÓRYCh SĄ NASIoNA”. | TAK SIĘ StAŁO.
ZIeMIa WYDAŁA ROŚLINY – WsZYStKIe RODzAJE ROŚLIN NASIeNnYCh | DrZEWA Z OWOCAMI, W KtÓRYCh BYŁO NASIeNIe. ICh NASIoNA WYDAŁY ROŚLINY | DrZEWA TEGO SAMEGO GATUNkU.
BÓG WIDzIaŁ, ŻE BYŁY DOBrE.
UPŁYNĄŁ WIeCzÓR | NADsZEDŁ PORANEK.
| TO BYŁ DzIeŃ TrZECI.
CzWARtEGO DnIa StWORzENIa ŚWIaTA BÓG StWORzYŁ SŁOŃCE, KsIĘŻYC | GwIaZdY – OGrOMnY WsZEChŚWIaT.
BÓG POWIeDzIaŁ: „NIeCh ŚWIaTŁA
POJAWIĄ SIĘ NA NIeBIe, ABY ODrÓŻNIaŁY DzIeŃ OD NOCY. NIeCh BĘDĄ ZnAKAMI WYZnACzAJĄCYMI PORY ROKU, DnI | LATA. NIeCh TE ŚWIaTŁA NA NIeBIe ŚWIeCĄ NAD ZIeMIĄ”.
|
TAK SIĘ StAŁO. BÓG StWORzYŁ DwA DUŻE ŚWIaTŁA – WIĘKsZE, BY RzĄDzIŁO DnIeM | MnIeJsZE, BY RzĄDzIŁO NOCĄ. StWORzYŁ TAKŻE GwIaZdY.
BÓG UMIeŚCIŁ TE ŚWIaTŁA NA NIeBIe, ABY ŚWIeCIŁY NAD ZIeMIĄ, ABY RzĄDzIŁY DnIeM | NOCĄ, | ODdZIeLAŁY ŚWIaTŁOŚĆ OD CIeMnOŚCI.
|
BÓG WIDzIaŁ, ŻE BYŁY DOBrE.
UPŁYNĄŁ WIeCzÓR | NADsZEDŁ PORANEK. | TO BYŁ DzIeŃ CzWARtY.
PIĄTEGO DnIa StWORzENIa ŚWIaTA BÓG WYPEŁNIŁ MORzA | NIeBO ŻYWYMI IStOTAMI.
BÓG POWIeDzIaŁ: „NIeCh ZAROJĄ SIĘ WODY OD RYB | INnYCh ŻYWYCh StWORzEŃ. NIeCh NIeBO ZAPEŁNI SIĘ WsZELkIeGO RODzAJU PtACtWEM”.
| TAK StWORzYŁ BÓG WIeLkIe POTwORY MORsKIe | WsZELkIe PŁYWAJĄCE IStOTY ŻYJĄCE, KtÓRYMI ZAROiŁY SIĘ WODY, ORAZ WsZELkIeGO RODzAJU PtAKI –WsZYStKIe WYDAJĄCE POTOMsTwO TEGO SAMEGO GATUNkU.
| BÓG WIDzIaŁ, ŻE BYŁY DOBrE.
POTEM BÓG POBŁOGOSŁAWIŁ IM, MÓWIĄC: „BĄDŹCIe PŁODnE | ROZmNAŻAJcIe SIĘ. NIeCh RYBY ZAPEŁNIĄ MORzA, A PtAKI ROZmNAŻAJĄ SIĘ NA ZIeMI”. UPŁYNĄŁ WIeCzÓR | NADsZEDŁ PORANEK. | TO BYŁ DzIeŃ PIĄTY.
SzÓStEGO DnIa StWORzENIa ŚWIaTA BÓG StWORzYŁ ZwIeRzĘTA LĄDOWE.
BÓG POWIeDzIaŁ: „NIeCh ZIeMIa WYDA ZwIeRzĘTA WsZELkIeGO RODzAJU, KAŻDE Z NICh WYDAJĄCE POTOMsTwO TEGO SAMEGO GATUNkU – BYDŁO, MAŁE ZwIeRzĘTA PEŁZAJĄCE PO ZIeMI | DzIKIe ZwIeRzĘTA”.
| TAK SIĘ StAŁO.
BÓG UCzYNIŁ RÓŻNE RODzAJE DzIKICh ZwIeRzĄT, BYDŁA | MAŁYCh ZwIeRzĄT, A WsZYStKIe MOGŁY WYDAWAĆ POTOMsTwO TEGO SAMEGO GATUNkU.
| BÓG WIDzIaŁ, ŻE BYŁY DOBrE.
POTEM
BÓG
BÓG SpOJrZAŁ NA WsZYStKO, CO UCzYNIŁ, | WIDzIaŁ, ŻE BYŁO TO BARdZO DOBrE!
POTEM BÓG ZASADzIŁ OGrÓD W EDEN NA WsChODzIe.
UMIeŚCIŁ TAM CzŁOWIeKA, KtÓREGO StWORzYŁ.
BÓG UCzYNIŁ RÓŻNE RODzAJE DrZEW – DrZEW, KtÓRE BYŁY PIĘKnE | KtÓRE RODzIŁY SmACzNE OWOCE.
Z ZIeMI EDENU WYPŁYWAŁA RzEKA, KtÓRA NAWADnIaŁA OGrÓD, A POTEM ROZdZIeLAŁA SIĘ NA CzTERY ROZwIDlENIa.
UMIeŚCIŁ CzŁOWIeKA W OGrODzIe, ABY GO UPrAWIaŁ | DOGlĄDAŁ.
W ŚRODkU OGrODU BÓG UMIeŚCIŁ DrZEWO ŻYCIa ORAZ DrZEWO POZnANIa DOBrA | ZŁA.
BÓG POWIeDzIaŁ CzŁOWIeKOWI, ŻE MOŻE JEŚĆ OWOCE
WsZYStKICh DrZEW ROSnĄCYCh W OGrODzIe POZA JEDnYM.
PAN ULEPIŁ Z ZIeMI WsZYStKIe DzIKIe ZwIeRzĘTA | WsZYStKIe PtAKI POWIeTrZnE.
PrZYPrOWADzIŁ JE DO MĘŻCzYZnY, BY ZOBACzYĆ, JAK ON JE NAZwIe.
MĘŻCzYZnA, ADAM, KAŻDEGO DnIa MÓGŁ BEZpOŚREDnIo ROZmAWIaĆ Z BOGIeM | CIeSzYĆ SIĘ JEGO BlISkĄ PrZYJAŹNIĄ.
BÓG WIeDzIaŁ, ŻE NIe JESt DOBrZE, ŻEBY ADAM BYŁ SAM.
ALE BÓG WIDzIaŁ, ŻE WŚRÓD WsZYStKICh ZwIeRzĄT NIe BYŁO POMOCY ODpOWIeDnIeJ DlA ADAMA.
WtEDY BÓG OBjAWIŁ KOLEJnY WIeLkI KrOK W SwOiM PlANIe StWORzENIa.
BÓG SpRAWIŁ, ŻE ADAM ZAPADŁ W GŁĘBOKI SEN. KIeDY ADAM SpAŁ, PAN BÓG WYJĄŁ JEDnO Z JEGO ŻEBER.
… | PrZYPrOWADzIŁ JĄ DO ADAMA.
ADAM WYKrZYKnĄŁ: „KOŚĆ Z MOiCh KOŚCI | CIaŁO Z MOJEGO CIaŁA!”
PrZYPrOWADzAJĄC JĄ DO MĘŻCzYZnY, BÓG DOKONAŁ PIeRwSzYCh ZAŚLUBIN.
WĄŻ BYŁ NAJbARdZIeJ PrZEBIeGŁYM ZE WsZYStKICh DzIKICh ZwIeRzĄT StWORzONYCh PrZEZ PANA BOGA.
PEWnEGO DnIa ZADAŁ KOBIeCIe PYTANIe.
CzY BÓG NAPrAWdĘ POWIeDzIaŁ WAM, ŻE NIe MOŻECIe JEŚĆ OWOCÓW Z ŻADnEGO DrZEWA W TYM OGrODzIe?
OCzYWIŚCIe, ŻE MOŻEMY JEŚĆ OWOCE DrZEW Z TEGO OGrODU.
NIe WOLnO NAM TYLkO JEŚĆ OWOCÓW Z DrZEWA, KtÓRE ROŚNIe W ŚRODkU OGrODU. BÓG POWIeDzIaŁ: NIe WOLnO WAM ICh JEŚĆ ANI NAWET DOTYKAĆ; JEŚLI TO ZrOBICIe, UMrZECIe.
WĄŻ POSŁUŻYŁ SIĘ KŁAMsTwEM | PrÓBOWAŁ SpRAWIĆ, ŻE EWA ZACzNIe POWĄTpIeWAĆ W DOBrOĆ | NATURĘ BOGA.
TO DrZEWO JESt PIĘKnE, A JEGO OWOCE WYGlĄDAJĄ PYSzNIe.
NIe UMrZECIe!
BÓG WIe, ŻE GdY TYLkO ZjECIe OWOC TEGO DrZEWA, OTwORzĄ SIĘ WAM OCzY | TAK JAK BÓG BĘDzIeCIe ZnALI DOBrO | ZŁO.
A DODATkOWO MOGĘ ZdOBYĆ WIeDzĘ.
WIDzISz, NIe UMARŁAM. TY TEŻ SkOSzTUJ, ABYŚ TEŻ MÓGŁ StAĆ SIĘ MĄDrY.
NIGdY WcZEŚNIeJ TAK SIĘ NIe CzUŁEM!
KIeDY WIaŁ ChŁODnY WIeCzORnY WIaTr, USŁYSzELI PANA BOGA PrZEChADzAJĄCEGO SIĘ PO OGrODzIe. UKrYLI SIĘ WIĘC PrZED PANEM BOGIeM.
CzUJĘ SIĘ NAGA | ZAWsTYDzONA.
W TEJ ChWILI OTwORzYŁY IM SIĘ OCzY | NAGlE POCzULI WsTYD Z POWODU SwOJEJ NAGOŚCI.
ADAM | EWA SpLETlI LIŚCIe FIGOWE, ŻEBY SIĘ NIMI ZAKrYĆ.
PEWnEGO DnIa TERACh ZABrAŁ SwOJEGO SYNA ABrAMA | SYNOWĄ SARAJ, | PORzUCIŁ ZAMOŻNE ChALdEJsKIe MIaStO UR.
ABrAM WzIĄŁ ZA ŻONĘ SARAJ, JEDnĄ ZE SwOiCh PrZYRODnICh SIÓStR.
ZABrAŁ ZE SOBĄ TAKŻE
SwOJEGO WnUKA, LOTA, KtÓREGO OJcIeC, HARAN, JUŻ NIe ŻYŁ.
TERACh | JEGO RODzINA PODrÓŻOWALI NA PÓŁNOCnY ZAChÓD, WzDŁUŻ RzEKI EuFrAT, W KIeRUNkU ChARANU.
W TEN SpOSÓB ŁATwIeJ BYŁO PrZEDOStAĆ SIĘ DO KrAJU KANAaN, NIŻ Z CAŁYM DOBYTkIeM | WsZYStKIMI
ZwIeRzĘTAMI
W ChARANIe ZmARŁ OJcIeC ABrAMA. WtEDY BÓG PrZEMÓWIŁ DO ABrAMA | ZAWARŁ Z NIM PrZYMIeRzE, CzYLI POROZUMIeNIe.
OPUŚĆ SWOJĄ
RODZINNĄ ZIEMIĘ, SWOICH KREWNYCH I RODZINĘ SWEGO OJCA, I UDAJ SIĘ DO ZIEMI, KTÓRĄ CI UKAŻĘ.
UCZYNIĘ Z
CIEBIE WIELKI
NARÓD I BĘDĘ CI BŁOGOSŁAWIŁ... ROZSŁAWIĘ CIĘ I STANIESZ SIĘ BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM DLA INNYCH.
BÓG ZŁOŻYŁ NIeZwYKŁĄ OBIeTnICĘ ABrAMOWI | JEGO POTOMkOM.
Musimy pRzeniEść nasZe obozowisKo – barDzo daleko.
BĘDĘ BŁOGOSŁAWIŁ TYM, KTÓRZY BĘDĄ CIEBIE BŁOGOSŁAWIĆ, I ZŁORZECZYŁ TYM, KTÓRZY BĘDĄ TRAKTOWAĆ CIĘ ZE WZGARDĄ.
Ale wujKu, mamy teraz więcej bydła, niż kiEdykolWiEk wCześniEj, a nasZe sTada wCiąż się powiękSzają!
Tak –nasZ Bóg, NajWyżsZy Pan, nam pobłogosławił.
Ale Bóg jasNo mi powiEdZiAł, że musimy się pRzeniEść.
WSZYSTKIE RODZINY NA ZIEMI PRZEZ CIEBIE BĘDĄ OTRZYMYWAŁY BŁOGOSŁAWIEŃSTWO.
NajWyżsZy powiEdZiAł mi, że On… że On pobłogosławi pRzeze mNiE wSzysTkiE rodZiny na ziEmi.
Bóg pRzemówił – On na pewNo wSkaże nam dRogę.
ABrAM OPUŚCIŁ ChARAN, TAK JAK NAKAZAŁ MU BÓG.
UDALI SIĘ DO ZIeMI KANAaNU.
KIeDY ABrAM ROZŁOŻYŁ OBÓZ OBOK WIeLkIeGO DĘBU MAMrE, USŁYSzAŁ GŁOS PANA, KtÓRY PrZEMÓWIŁ DO NIeGO…
DAM TĘ ZIEMIĘ TWOJEMU POTOMSTWU.
Mojemu potomStWu?
PÓŹNIeJ PAN ZnÓW PrZEMÓWIŁ DO ABrAMA…
SPÓJRZ NA NIEBO I POLICZ GWIAZDY, JEŚLI ZDOŁASZ TO UCZYNIĆ.
NIE
BÓJ SIĘ ABRAMIE, BO JA CIĘ OCHRONIĘ, A TWOJA NAGRODA BĘDZIE WIELKA.
TAK LICZNYCH BĘDZIESZ MIAŁ POTOMKÓW!
PaniE, sKąd mogę miEć pewNość, że rZecZywiściE posiądę tę ziEmię?
PRZYPROWADŹ MI TRZYLETNIĄ JAŁOWICĘ, TRZYLETNIĄ KOZĘ I TRZYLETNIEGO BARANA, A OPRÓCZ TEGO JESZCZE GOŁĘBICĘ I SYNOGARLICĘ.
PaniE mój, na cóż mi Twoje błogosławiEńsTwa, sKoro nawet niE mam syna?
NiE dałeś mi żadNego potomKa, więc moIm sPadKobiErCą będZiE jeden z moIcH sług.
WYJDŹ NA ZEWNĄTRZ.
TWÓJ SŁUGA NIE BĘDZIE TWOIM SPADKOBIERCĄ, PONIEWAŻ BĘDZIESZ MIAŁ WŁASNEGO SYNA, KTÓRY BĘDZIE TWOIM DZIEDZICEM.
PrZypRowadź mi zWiErZęta, kTóre wybRałem. PotRzebuję je na ofiarę dLa mojego Boga.
TY ZAŚ DOŻYJESZ
SĘDZIWEGO WIEKU I UMRZESZ W POKOJU.
TWOI POTOMKOWIE POWRÓCĄ TU, DO TEJ ZIEMI, W CZWARTYM POKOLENIU. BO GRZECHY AMORYTÓW JESZCZE NIE PRZESĄDZIŁY O ICH ZNISZCZENIU.
DAJĘ TEN
KRAJ TWOJEMU POTOMSTWU OD GRANIC EGIPTU DO WIELKIEJ RZEKI EUFRAT.
OKAŻĘ MOJĄ POTĘGĘ
WOBEC FARAONA
I JEGO WOJSKA! WSZYSCY
EGIPCJANIE POZNAJĄ, ŻE JA JESTEM PAN!
POPATrZcIe, WODA WrACA.
ZATOPI ICh WsZYStKICh.
ZOBACzYLIŚCIe
POTĘGĘ PANA.
ZE WsZYStKICh EGIPcJAN, KtÓRzY WESzLI W MORzE, ŚCIGAJĄC IZrAeLITÓW, NIe OCALAŁ ANI JEDEN.
DOKŁADnIe DwA MIeSIĄCE PO OPUSzCzENIu EGIPtU IZrAeLICI PrZYBYLI NA PUStYNIĘ SYNAJ.
MOJŻESz WsZEDŁ NA GÓRĘ, ABY StANĄĆ PrZED BOGIeM. PAN ZAWOŁAŁ DO NIeGO Z GÓRY.
WIDZIELIŚCIE, CO UCZYNIŁEM EGIPCJANOM. JAK NIOSŁEM WAS NA SKRZYDŁACH ORLICH I PRZYWIODŁEM WAS DO MNIE.
JEŚLI TERAZ BĘDZIECIE MI POSŁUSZNI I BĘDZIECIE STRZEC MOJEGO PRZYMIERZA, BĘDZIECIE MOJĄ SPECJALNĄ WŁASNOŚCIĄ POŚRÓD INNYCH NARODÓW.
MOJŻESz ZsZEDŁ Z GÓRY | POWtÓRzYŁ LUDOWI WsZYStKO, CO USŁYSzAŁ OD PANA.
UCzYNIMY WsZYStKO, CO PAN NAKAZAŁ.
WIĘC IDŹCIe, WYPIeRzCIe SwOJE SzATY | UMYJcIe WASzE CIaŁA, PrZYGOTUJcIe SIĘ NA ŚWIĘTO. ZA TrZY DnI PAN ZsTĄPI DO WAS.
JAK NAKAZAŁ BÓG, TrZECIeGO DnIa WsZYScY LUDzIe ZgROMADzILI SIĘ POD GÓRĄ, ABY CzEKAĆ NA SŁOWA BOGA. GĘStY OBŁOK ROZpOStARŁ SIĘ PONAD GÓRĄ.
MOJŻESZU, WEJDŹ NA GÓRĘ.
NIE POZWÓL KAPŁANOM ANI LUDOWI WCHODZIĆ TU, ABY ZBLIŻYĆ SIĘ DO PANA, BO ON WPADNIE W GNIEW I ICH ZNISZCZY.
ZEJDŹ NA DÓŁ I OSTRZEŻ LUD, ABY NIE PRZEKRACZALI GRANICY, CHCĄC ZOBACZYĆ BOGA, BO UMRĄ.
NIE BĘDZIESZ MIAŁ INNYCH BOGÓW. NIE BĘDZIESZ SPORZĄDZAŁ SOBIE BOŻKÓW.
NIE BĘDZIESZ WZYWAŁ IMIENIA PANA, BOGA TWEGO, NADAREMNIE. PAMIĘTAJ, ABY ŚWIĘCIĆ SZABAT.
CZCIJ OJCA TWEGO I MATKĘ TWOJĄ.
NIE BĘDZIESZ ZABIJAŁ.
NIE BĘDZIESZ CUDZOŁOŻYŁ.
NIE BĘDZIESZ KRADŁ. NIE BĘDZIESZ FAŁSZYWIE ZEZNAWAŁ.
NIE BĘDZIESZ POŻĄDAŁ NICZEGO, CO NALEŻY DO TWOJEGO BLIŹNIEGO.
PAN DAŁ TAKŻE MOJŻESzOWI ZbIÓR PrAW, KtÓRE ZAPrOWADzAŁY SpRAWIeDlIWOŚĆ POMIĘDzY LUDŹMI.
OBrAŻENIa CIeLESnE
KtO UDERzY | ZABIJE INnEGO CzŁOWIeKA, MUSI BYĆ UKARANY ŚMIeRcIĄ.
JEŚLI ZrOBI TO PrZYPADkIeM, WYZnACzĘ MIeJsCE UCIeCzKI, GdZIe BĘDzIe MÓGŁ SIĘ BEZpIeCzNIe ScHrONIĆ.
SpOŁECzNA ODpOWIeDzIaLnOŚĆ
JEŚLI KtOŚ UKrADnIe WOŁU ALbO OWcĘ, A POTEM JE ZABIJE LUB SpRzEDA, ZwRÓCI PIĘĆ WOŁÓW ZA KAŻDEGO SkRADzIoNEGO WOŁU | CzTERY OWcE ZA KAŻDĄ SkRADzIoNĄ OWcĘ.
NIe BĘDzIeSz KrZYWdZIŁ WdOWY ANI SIeROTY.
NIe BĘDzIeSz GnĘBIŁ | NIe BĘDzIeSz UCISkAŁ CUDzOZIeMcÓW, BO WY SAMI BYLIŚCIe CUDzOZIeMcAMI.
NIe ŁĄCz SIĘ Z WIeLkIM TŁUMEM, ABY WYRzĄDzIĆ ZŁO.
PODcZAS PrOCESU NIe ODmÓWISz SpRAWIeDlIWOŚCI UBOGIeMU.
PONIeWAŻ PAN JESt ŚWIĘTY, WIĘC DAŁ WIĘC TAKŻE LUDOWI POLECENIa, JAK MAJĄ SkŁADAĆ MU OFIaRY.
OFIaROWUJcIe TYLkO CIeLcA BEZ SkAZY, NIGdY NIe OFIaROWUJcIe ChOREGO.
ÓSmEGO DnIa ChŁOPIeC ZOStANIe OBrZEZANY.
STRZEC BĘDZIECIE MOICH SZABATÓW, CZCIĆ BĘDZIECIE MÓJ ŚWIĘTY PRZYBYTEK. JA JESTEM PAN.
NIE BĘDZIECIE WYDAWAĆ NIESPRAWIEDLIWYCH WYROKÓW, BĘDĄC STRONNICZYMI NA KORZYŚĆ UBOGIEGO ALBO BOGATEGO. ZAWSZE SĄDŹCIE LUDZI SPRAWIEDLIWIE.
JEŚLI SkŁADACIe W DARzE OFIaRĘ Z PrODUKtÓW ROLnYCh, POLEJcIe JĄ OLIWĄ | DODAJcIe DO NIeJ KADzIDŁA – WOŃ MIŁĄ DlA PANA.
MUSI BYĆ W ODOSOBnIeNIu.
JEGO WŁOSY POBIeLAŁY | MA OTwARtĄ RANĘ – TO PrZEWlEKŁA ChOROBA SkÓRY.
MUSICIE BYĆ ŚWIĘCI, BO JA, PAN, JESTEM ŚWIĘTY.
MnĄ
UJrZELI BOGA IZrAeLA.
MOJŻESz, AaRON, NADAB | ABIHU ORAZ 70 StARsZYCh IZrAeLA WESzŁO NA GÓRĘ.
ChWAŁA BOGA!
JAKIeŻ PIĘKnO!
ChOCIaŻ StARsI PATrZYLI NA BOGA, ON ICh NIe ZnISzCzYŁ. SpOŻYLI POSIŁEK PrZYMIeRzA, JEDzĄC | PIJĄC W BOŻEJ OBECnOŚCI!
WSTĄP DO MNIE NA GÓRĘ, A JA DAM CI KAMIENNE TABLICE, NA KTÓRYCH NAPISAŁEM PRZYKAZANIA, ABYŚ MÓGŁ NAUCZYĆ ICH LUDZI.
NIe MA DrUGIeGO
TAKIeGO CzŁOWIeKA JAK MOJŻESz, KtÓRY ROZmAWIa Z BOGIeM TwARzĄ W TwARz.
ZOStAŃCIe TUTAJ | CzEKAJcIe, AŻ WrÓCIMY.
NIECH IZRAELICI ZBUDUJĄ MI ŚWIĘTY PRZYBYTEK, ABYM MÓGŁ ZAMIESZKAĆ POŚRÓD NICH. NIECH BĘDZIE W NIM OŁTARZ DO SKŁADANIA OFIAR I MIEJSCE NAJŚWIĘTSZE, W KTÓRYM RAZ W ROKU BĘDĘ SPOTYKAŁ SIĘ Z NAJWYŻSZYM KAPŁANEM.
ODDZIEL AARONA I JEGO SYNÓW, ABY MOGLI SŁUŻYĆ MI JAKO KAPŁANI. ONI NAUCZĄ LUD POSTĘPOWAĆ SPRAWIEDLIWIE I BĘDĄ SKŁADAĆ OFIARY ZA GRZECHY LUDZI.
MOJŻESzA NIe MA JUŻ OD TYGODnI. PEWnIe JUŻ NIe ŻYJE.
POTrZEBUJEMY BOGA, ABY NAS POPrOWADzIŁ.
DAJcIe NAM SwOJE ZŁOTO.
AaRON UCzYNI DlA NAS BOGA, KtÓRY BĘDzIe MÓGŁ NAS POPrOWADzIĆ.
OTO WASz BÓG, KtÓRY WAS WYPrOWADzIŁ Z ZIeMI EGIPsKIeJ. JUTrO BĘDzIe WIeLkA UROCzYStOŚĆ KU CzCI PANA | ZŁOŻYMY MU OFIaRY.
LUDzIe DOKONALI
CAŁOPALENIa | ZŁOŻYLI OFIaRY BIeSIaDnE, A POTEM ZASIeDlI, ABY JEŚĆ | PIĆ.
WIDzĄC UNIeSIeNIe LUDU, AaRON ZbUDOWAŁ OŁTARz PrZED CIeLcEM.
BÓG JUŻ WcZEŚNIeJ ZAKAZAŁ IM TwORzENIa POSĄGÓW, KtÓRYM ODdAWALIBY CzEŚĆ, ALE IZrAeLICI ZlEKcEWAŻYLI BOŻE PrZYKAZANIe.
TO ODgŁOSY ŚWIĘTOWANIa.
SZYBKO! ZEJDŹ Z GÓRY! TWÓJ LUD SPRZENIEWIERZYŁ SIĘ.
KIeDY MOJŻESz PODsZEDŁ BlIŻEJ OBOZU, ZOBACzYŁ POSĄG CIeLcA | TAŃCE | ZAPŁONĄŁ GnIeWEM.
MOJŻESz RzUCIŁ KAMIeNnE TABlICE, ROZtRzASkUJĄC JE U PODnÓŻA GÓRY.
ZŁAMALIŚCIe BOŻE PrZYKAZANIe!
CzYŻ PAN
NIe POWIeDzIaŁ WAM, ŻE NIe MOŻECIe MIeĆ INnYCh BOGÓW POZA NIM? CzY POSĄG, KtÓRY UCzYNILIŚCIe WŁASnYMI RĘKAMI, MOŻE BYĆ WASzYM StWÓRcĄ?
SpALIŁ CIeLcA | StARŁ NA PrOCh.
MÓWI PAN: „KAŻDY Z WAS NIeCh WEŹMIe MIeCz | PrZEJdZIe TAM | Z POWrOTEM OD JEDnEGO KOŃCA OBOZU DO DrUGIeGO. ZABIJcIe WsZYStKICh”.
MOJŻESz WrÓCIŁ NA GÓRĘ | PAN PO RAZ DrUGI NAKAZAŁ MU ZAPISAĆ SwOJE PrZYKAZANIa NA KAMIeNnYCh TABlICACh.
BÓG DAŁ NAM POLECENIe, BY ZrOBIĆ NAMIoT, KtÓRY BĘDzIe MIeJsCEM SpOTkANIa Z NIM. JAKO ŻE WsZYScY JEStEŚMY GrZESzNI, BÓG PrZYGOTOWAŁ SpOSÓB, BYŚMY MOGlI SIĘ DO NIeGO ZbLIŻYĆ.
LEWICI KAŻDEGO DnIa BĘDĄ SkŁADAĆ MI KrWAWE OFIaRY. RAZ W ROKU KrEW BĘDzIe UMIeSzCzONA NA ARcE PrZYMIeRzA. KIeDY BÓG ZOBACzY KrEW NA ARcE, WYBACzY WASzE GrZEChY. TAKI JESt BOŻY SpOSÓB NA PrZEBACzENIe.
KIeDY ZgRzESzYLIŚCIe, BÓG POWIeDzIaŁ MI, ŻE WYNISzCzY WAS WsZYStKICh, ALE JA MODlIŁEM SIĘ ZA WAS | PAN WYBACzY WASz GrZECh. PAN ZAiStE JESt MIŁOSIeRnY | WYBACzAJĄCY.
PAN POWIeDzIaŁ MOJŻESzOWI, ABY WYSŁAŁ PO JEDnYM PrZYWÓDcY Z KAŻDEGO POKOLENIa ICh DwUNAStU PrZODkÓW, BY ZbADALI KrAJ KANAaN. BYŁ WŚRÓD NICh JEGO DORADcA, JOZUe.
IDŹCIe NA PÓŁNOC, PrZEZ PUStYNIĘ, DO KrAJU GÓRzYStEGO.
ZOBACzCIe, CO TO ZA KrAJ. CzY JEGO LUD JESt SILnY, CzY SŁABY? LICzNY, CzY TEŻ JESt GO MAŁO? POStARAJcIe SIĘ PrZYNIeŚĆ COŚ Z OWOCÓW TEJ ZIeMI, JAKIe ZOBACzYCIe.
NIGdY NIe WIDzIeLIŚMY TAKICh WINOGrON!
WESzLIŚMY DO
TEGO KrAJU, JESt ON BARdZO BOGATY – OPŁYWA W MlEKO | MIÓD. ALE LUD, KtÓRY TAM MIeSzKA, JESt SILnY.
AMALEKICI ZAMIeSzKUJĄ PUStYNIĘ, W GÓRACh MIeSzKAJĄ ChETYCI, JEBUSYCI | AMORYCI. KANANEJcZYCY MIeSzKAJĄ NAD MORzEM | NAD BrZEGAMI JORdANU.
MOJŻESzU, SpROWADzIŁEŚ NAS NA PEWnĄ ŚMIeRĆ!
ICh
MIaStA SĄ DUŻE | OBwAROWANE. WIDzIeLIŚMY TAM NAWET OLbRzYMÓW, POTOMkÓW ANAKA!
WYRUSzAJmY OD RAZU, ABY ZAJĄĆ CAŁY TEN KrAJ. NA PEWnO DAMY RADĘ GO PODbIĆ!
KrAJ TEN POŻRE KAŻDEGO, KtO TAM WEJdZIe. WsZYScY LUDzIe, KtÓRYCh WIDzIeLIŚMY, BYLI WYSOKIeGO WzROStU. CzULIŚMY SIĘ PrZY NICh JAK KONIKI POLnE, A ONI TAK WŁAŚNIe O NAS MYŚLELI!
OBYŚMY
BYLI POMARlI W EGIPcIe ALbO NAWET NA PUStYNI!
CzY NIe BYŁOBY DlA NAS LEPIeJ WrÓCIĆ DO EGIPtU?
KrAJ, KtÓRY ZbADALIŚMY, JESt WsPANIaŁY!
WYBIeRzMY NOWEGO PrZYWÓDcĘ | WrACAJmY DO EGIPtU!
DlACzEGO
PAN ZABIeRA NAS DO TEGO KrAJU, JEŚLI MAMY ZgINĄĆ W BITwIe?
JEŚLI PAN NAM SpRzYJA, WpROWADzI NAS BEZpIeCzNIe DO TEGO KrAJU | ODdA NAM GO. TO JESt KrAJ BOGATY, MlEKIeM | MIoDEM PŁYNĄCY.
NIe BUNtUJcIe SIĘ PrZECIWkO PANU. NIe BÓJcIe SIĘ MIeSzKAŃCÓW TEGO KrAJU. ONI NIe MAJĄ OChRONY, A Z NAMI JESt PAN!
UKAMIeNUJEMY WAS – WAS WsZYStKICh!
CZY TEN LUD
NIGDY MI NIE
UWIERZY, NAWET PO TYCH WSZYSTKICH ZNAKACH, JAKIE WŚRÓD NICH UCZYNIŁEM?
WYTRACĘ ICH.
POTEM UCZYNIĘ
CIĘ OJCEM INNEGO NARODU, WIĘKSZEGO I SILNIEJSZEGO NIŻ ONI!
PAN JESt NIeSkORY DO GnIeWU, PEŁEN NIeSŁABnĄCEJ MIŁOŚCI, PrZEBACzA GrZECh | NIeGODzIWOŚĆ.
W SwOJEJ MIŁOŚCI ODpUŚĆ WIĘC GrZEChY TEGO LUDU, TAK JAK PrZEBACzAŁEŚ IM, ODkĄD OPUŚCILIŚMY EGIPt.
CO POMYŚLĄ
EGIPcJANIe, KIeDY O TYM USŁYSzĄ? JEŚLI WYTrACISz ICh WsZYStKICh, INnE NARODY POWIeDzĄ: „PAN NIe MÓGŁ WpROWADzIĆ ICh DO KrAJU, KtÓRY IM OBIeCAŁ”.
ODPUSZCZĘ IM, TAK JAK PROSISZ.
LECZ – NA
MOJE ŻYCIE – CI LUDZIE NIGDY NIE
WEJDĄ DO TEGO KRAJU. NIGDY NAWET NIE ZOBACZĄ KRAJU, KTÓRY POPRZYSIĄGŁEM ICH PRZODKOM.
ALE SŁUGA MÓJ KALEB OKAZAŁ MI WIERNOŚĆ, WIĘC JEGO WPROWADZĘ DO TEGO KRAJU.
JUTRO WYRUSZCIE NA PUSTYNIĘ, W KIERUNKU MORZA CZERWONEGO.
POWIEDZ IM:
„NA MOJE ŻYCIE –WYROCZNIA PANA – POSTĄPIĘ Z WAMI
WEDŁUG SŁÓW, KTÓRE OD WAS USŁYSZAŁEM. WSZYSCY UMRZECIE NA TEJ PUSTYNI!
PONIEWAŻ SZEMRALIŚCIE
PRZECIWKO MNIE, UMRZE KAŻDY Z WAS, KTO MA DWADZIEŚCIA LAT LUB WIĘCEJ.
NIE WEJDZIECIE I NIE ZAJMIECIE KRAJU, KTÓRY POPRZYSIĄGŁEM WAM DAĆ.
POMRZECIE NA TEJ PUSTYNI. A WASZE DZIECI BĘDĄ, JAK PASTERZE, BŁĄKAĆ SIĘ PO PUSTYNI PRZEZ 40 LAT. W TEN SPOSÓB ZAPŁACĄ ZA WASZĄ NIEWIERNOŚĆ.
MUSICIE PONIEŚĆ
KARĘ. ZOBACZYCIE, CO TO ZNACZY MIEĆ WE MNIE WROGA.
WYJĄTKIEM BĘDĄ KALEB
I JOZUE. WASZE DZIECI WPROWADZĘ BEZPIECZNIE DO TEGO KRAJU I BĘDĄ SIĘ CIESZYĆ TYM, CZYM WY WZGARDZILIŚCIE.
JA, PAN, POWIEDZIAŁEM!
ZAPRAWDĘ TAK POSTĄPIĘ ZE WSZYSTKIMI, KTÓRZY
SZEMRALI PRZECIWKO MNIE. ZNISZCZEJĄ NA TEJ PUSTYNI I TUTAJ POMRĄ!
MINĘŁO WIĘC PrAWIe 500 LAT, ODkĄD BÓG WEZwAŁ ABrAHAMA, BY TEN OPUŚCIŁ SwÓJ RÓD | UDAŁ SIĘ DO ZIeMI OBIeCANEJ MU PrZEZ PANA.
OBIeTnICA BOGA, ŻE Z SYNA ABrAHAMA | SARY, IZAaKA, UCzYNI WIeLkI NARÓD, ZOStAŁA WYPEŁNIoNA.
DwUNAStU SYNÓW JAKUBA, KtÓREGO IMIĘ ZOStAŁO ZmIeNIoNE NA IZrAeL, DAŁO POCzĄTEK DwUNAStU PlEMIoNOM IZrAeLA | LICzNEMU NARODOWI.
BYLI NIeWOLnIKAMI, WĘDrOWALI Z MOJŻESzEM PrZEZ PUStYNIĘ, OTrZYMALI PrAWO BOŻE, A TERAZ W KOŃCU MIeLI WEJŚĆ DO ZIeMI OBIeCANEJ.
W CzASIe WĘDrÓWkI PO PUStYNI PEWIeN MŁODY MĘŻCzYZnA ZAWsZE BYŁ U BOKU MOJŻESzA, OBsERwUJĄC | UCzĄC SIĘ, JAK PrZEWODzIĆ LUDOWI IZrAeLA.
MĘŻCzYZnA TEN, JOZUe, StAŁ SIĘ POTĘŻNYM WOJOWnIKIeM.
LISt TEN ZOStAŁ PrZEKAZANY ŻYDOM W BABILONIe.
ALE MIeSzKAŃCY JEROZOLIMY TAKŻE GO PrZECzYTALI.
ChCĄ, ŻEBYM CIĘ WtRĄCIŁ DO WIĘZIeNIa!
KrÓLU
SEDECjASzU, PAN POWIeDzIaŁ MI, ŻE NIe UJdZIeSz Z RĘKI KrÓLA BABILONU.
ALE JEROZOLIMA, LAKISz | AZEKA – WsZYStKIe TrZYMAJĄ SIĘ MOCnO!
ZOStANIeSz POJmANY | ZABIoRĄ CIĘ, BYŚ SpOTkAŁ SIĘ Z KrÓLEM BABILONU TwARzĄ W TwARz. ALE…
PrOROK SzEMEJASz UWAŻA, ŻE POWINIeNEM UKARAĆ CIĘ ZA TwOJE PrOROCtWO!
NASz LUD BĘDzIe W BABILONIe 70 LAT!
NIe DwA LATA, JAK MÓWIĄ CI FAŁSzYWI PrOROCY!
PAN MÓWI, ŻE SzEMEJASz BĘDzIe UKARANY.
NIe DOŻYJE CzASÓW, GdY PAN UCzYNI DOBrE RzECzY, KtÓRE ZAPlANOWAŁ DlA SwEGO LUDU.
MAM TEŻ INnE SŁOWO, KtÓRE MUSzĘ PrZEKAZAĆ KrÓLOWI SEDECjASzOWI.
…NIe ZgINIeSz W WOJnIe. UMrZESz SpOKOJnIe. LUDzIe BĘDĄ CIĘ OPŁAKIWAĆ.
SEDECjASz ZIGnOROWAŁ SŁOWA JEREMIaSzA.
A PÓŹNIeJ EGIPt UDERzYŁ NA BABILON, WIĘC NABUChODONOZOR WYCOFAŁ SwOJE SIŁY SpOD JEROZOLIMY.
KrÓL SEDECjASz ZnOWU PrOSI, ABYŚ MODlIŁ SIĘ ZA NAS DO PANA.
ARmIa
FARAoNA NIeDŁUGO WrÓCI DO EGIPtU. BABILOŃCzYCY POWrÓCĄ.
TwOJE PrOROCtWA SĄ FAŁSzYWE, JEREMIaSzU, A TwOJE SŁOWA TO NIeMAL ZdRADA.
PÓŹNIeJ…
JEREMIaSzU, DOKĄD IDzIeSz?
… | WtRĄCONY DO LOChU.
PrZEBYWAŁ TAM PrZEZ DŁUGI CzAS, AŻ…
UCIeKASz DO BABILOŃCzYKÓW!
ARESzTUJĘ CIĘ!
DOWÓDcO JIRIJjASzU, WYBIeRAM SIĘ DO ZIeMI BENIaMINA, ABY UPOMnIeĆ SIĘ O MOJĄ WŁASnOŚĆ.
NIe! SŁYSzAŁEM TwOJE SŁOWA NA TEMAT KrÓLA BABILONU!
…CzY MASz SŁOWO OD
SEDECjASz POStANOWIŁ, ŻE JEREMIaSz NIe WrÓCI DO LOChU.
BYŁ TrZYMANY POD StRAŻĄ
NA DzIeDzIŃCU WARtOWnI PAŁACU KrÓLEWsKIeGO.
ZATrZYMANO CIĘ, GdY PrÓBOWAŁEŚ OPUŚCIĆ MIaStO.
ZAMIeRzAŁEM UPOMnIeĆ SIĘ O MOJĄ WŁASnOŚĆ.
NIe INtERESUJE MnIe TO. WIeM, ŻE NIe PrÓBOWAŁEŚ UCIeKAĆ DO BABILONU.
TAK, MAM!
TO, CzEGO
ChCĘ SIĘ DOWIeDzIeĆ, TO…
ZOStANIeSz POKONANY PrZEZ KrÓLA BABILONU.
JAKIeJ
ZbRODnI SIĘ DOPUŚCIŁEM? CO ZrOBIŁEM?
NIe WYSYŁAJ MnIe
Z POWrOTEM DO LOChU. JA TAM UMrĘ!
CzY WsZYStKO W PORzĄDkU?
DOKONANO ZAKUPU.
PO JAKIMŚ CzASIe…
NADAL PrOROKUJESz NASzĄ KlĘSkĘ.
DlACzEGO PO PrOStU NIe PrZEStANIeSz?
NIeDAWnO PAN POWIeDzIaŁ MI, ŻE BĘDĘ MIaŁ GOŚCIa – MOJEGO KUZYNA.
TO GlINIaNE NACzYNIe ZAChOWA MÓJ AKt WŁASnOŚCI.
PAN MÓWI, ŻE TEN KrAJ SpŁONIe, ALE ON ZAChOWA SwÓJ LUD.
StAŁO SIĘ TAK, JAK POWIeDzIaŁ PAN.
PEWnEGO DnIa LUDzIe ZnÓW BĘDĄ TU KUPOWAĆ | SpRzEDAWAĆ ZIeMIĘ.
MÓJ KUZYN ChCIaŁ, ŻEBYM KUPIŁ POLE W ZIeMI BENIaMINA…
TAM SIĘ WYBIeRAŁEM, ZANIM ZOStAŁEM ARESzTOWANY.
PAN, KtÓRY StWORzYŁ ZIeMIĘ, MÓWI: „PYTAJ, A OZnAJmIĘ CI RzECzY, KtÓRE MAJĄ NADEJŚĆ. JEROZOLIMA JESt PUStKOWIeM.
ZrOBIŁEM TO. WsZYStKO JESt POTwIeRdZONE URzĘDOWO. KONtRAKt JESt TUTAJ.
CzY WIeSz DlACzEGO?
ALE PrZYWrÓCĘ POMYŚLnOŚĆ TEJ ZIeMI”.
INnE NARODY MÓWIĄ, ŻE PAN NAS OPUŚCIŁ!
ALE BÓG
PAMIĘTA O SwOiM PrZYMIeRzU!
ON SpROWADzI SwÓJ LUD
Z POWrOTEM NA TĘ ZIeMIĘ.
POWIeDzIaNO NAM…
ANIoŁOWIe POWIeDzIeLI NAM, ŻE NARODzIŁ SIĘ MESjASz!
POWIeDzIeLI, ŻE DzIeCkO BĘDzIe W ŻŁOBIe, A TO JEDYNY ŻŁÓB, W KtÓRYM ZnALEŹLIŚMY DzIeCkO!
CzY TO ON?
JAK MA NA IMIĘ?
PO CzTERdZIeStU DnIaCh OD NARODzENIa JEZUSA MARYJA | JÓZEF WYRUSzYLI Z BETlEJEM DO JEROZOLIMY, ABY PrZEDsTAWIĆ DzIeCkO PANU | ZŁOŻYĆ WYMAGANE OFIaRY.
NIe StAĆ NAS NA BARANkA, MARYJO.
PrZYChODzICIe ZŁOŻYĆ OFIaRĘ ZA WASzEGO SYNA, TAK?
MÓJ KUZYN UWAŻA, ŻE MÓGŁBYM ZnALEŹĆ PrACĘ W BETlEJEM JAKO CIeŚLA.
ChCIeLIBYŚMY KUPIĆ DwA GOŁĘBIe.
OCzYWIŚCIe!
MIeLIBYŚMY ZOStAĆ W BETlEJEM?
SAMA NIe WIeM…
NIe ZOStALIBYŚMY TU DŁUGO, ALE MÓGŁBYM ZAROBIĆ WYStARcZAJĄCO DUŻO PIeNIĘDzY, BY ZADbAĆ O CIeBIe | DzIeCkO, MOŻE ZnALEŹĆ JAKIŚ DOM…
MAMY DOM! TY GO ZbUDOWAŁEŚ!
POTEM ANIoŁ UKAZAŁ MI RzEKĘ WODY ŻYCIa, CzYStĄ JAK KrYSzTAŁ, WYPŁYWAJĄCĄ Z TrONU BOGA | BARANkA.
PŁYNĘŁA ONA ŚRODkIeM GŁÓWnEJ ULICY. PO OBU JEJ BrZEGACh ROSŁO DrZEWO ŻYCIa, RODzĄCE 12 OWOCÓW KAŻDEGO MIeSIĄCA. LIŚCIe DrZEWA SŁUŻYŁY DO LECzENIa NARODÓW.
NIe BĘDzIe JUŻ NAD NICzYM KlĄTwY. BO
BĘDzIe TAM TrON BOGA | BARANkA, A JEGO SŁUDzY BĘDĄ ODdAWAĆ MU CzEŚĆ. | BĘDĄ
OGlĄDAĆ JEGO OBlICzE, A JEGO IMIĘ BĘDzIe ZAPISANE NA ICh CzOŁACh.
TAM NIe BĘDzIe JUŻ NOCY – NIe BĘDĄ
POTrZEBnE LAMpY ANI SŁOŃCE – BO
PAN BÓG BĘDzIe ŚWIeCIŁ NAD NIMI. | BĘDĄ KrÓLOWAĆ NA WIeKI WIeKÓW.
WsZYStKO, CO SŁYSzAŁEŚ
| WIDzIaŁEŚ, JESt WIaRYGODnE | PrAWdZIWE.
PAN BÓG, KtÓRY DAJE
NATcHnIeNIe PrOROKOM, WYSŁAŁ SwEGO ANIoŁA, ABY UKAZAĆ SwYM SŁUGOM, CO StANIe SIĘ NIeBAWEM.
| KIeDY USŁYSzAŁEM | ZOBACzYŁEM TE RzECzY, UPADŁEM, ABY ODdAĆ POKŁON U StÓP ANIoŁA, KtÓRY MI JE UKAZAŁ.
NIe KŁADŹ PIeCzĘCI NA SŁOWA PrOROCtWA ZAWARtE W TEJ KsIĘDzE, BO CzAS JESt BlISkI.
NIe, NIe ODdAWAJ MI POKŁONU, BO JEStEM SŁUGĄ BOGA, TAK JAK TY | TwOi BrACIa, PrOROCY | WsZYScY, KtÓRzY SĄ POSŁUSzNI TEMU, CO JESt ZAPISANE W TEJ KsIĘDzE.
TYLkO BOGU ODdAWAJ POKŁON!
NIeCh TEN, KtÓRY WYRzĄDzA KrZYWdĘ, NADAL KrZYWdZI; NIeCh TEN, KtÓRY JESt PlUGAWY, JESzCzE SIĘ SpLUGAWI. NIeCh TEN, KtÓRY JESt SpRAWIeDlIWY, NADAL ŻYJE SpRAWIeDlIWIe; NIeCh TEN, KtÓRY JESt ŚWIĘTY, JESzCzE SIĘ UŚWIĘCI.
OTO PrZYJdĘ
NIeBAWEM, PrZYNOSzĄC ZE SOBĄ ZAPŁATĘ, BY ODpŁACIĆ KAŻDEMU CzŁOWIeKOWI WEDŁUG JEGO UCzYNkÓW. JA JEStEM ALfA | OMEGA, PIeRwSzY | OStATnI, POCzĄTEK | KONIeC.
BŁOGOSŁAWIeNI, KtÓRzY PŁUCzĄ SwE SzATY. BĘDzIe IM WOLnO PrZEJŚĆ PrZEZ BrAMY MIaStA | JEŚĆ OWOCE Z DrZEWA ŻYCIa.
NA ZEWnĄTrZ MIaStA SĄ PsY – GUŚLARzE, ROZpUStNICY, ZABÓJcY, BAŁWOChWALcY | WsZYScY, KtÓRzY KOChAJĄ ŻYĆ KŁAMsTwEM.
JA, JEZUS, POSŁAŁEM MOJEGO ANIoŁA, ABY DAĆ CI TE SŁOWA DlA KOŚCIoŁÓW. JA JEStEM ZARÓWnO ŹRÓDŁEM DAWIDA, JAK | DzIeDzICEM JEGO TrONU. JA JEStEM ŚWIeCĄCĄ GwIaZdĄ PORANnĄ.
DUCh | OBlUBIeNICA MÓWIĄ: „PrZYJdŹ”. NIeCh KAŻDY, KtO TO SŁYSzY, POWIe: „PrZYJdŹ”.
NIeCh PrZYJdZIe KAŻDY, KtO ODcZUWA PrAGnIeNIe.
NIeCh KAŻDY, KtO PrAGnIe, ZACzERpNIe DARmO WODY ŻYCIa.