DW Reset

43 Pieniądze płacili na to ci, którzy z kamieni świątynnych wznieśli sobie domy [tzn. chrześcijanie]. Można było widzieć, jak wieziono to na okrętach, to na wozach kolumny ograbionym bogom, a wszędzie ołtarze, ogień, krew, woń ofiar, dymy, obrzędy kultowe, wieszczbiarze wolni od strachu, a na szczytach gór flety, uroczyste procesje i byk, jednocześnie dostateczna ofiara dla bogów i uczta dla ludzi”.

Ale tak samo, jak rewolucja była krucha i od poprzedniego systemu zależna, tak i reset nie mógł być doskonałą repliką czasów minionych. Julian bowiem wiele się od chrześcijan nauczył. Po pierwsze imponowała mu ich polityka społeczna, kazał więc naśladować pogańskim kapłanom akcje charytatywne, usiłował całą czeredę kapłanów najprzeróżniejszych kultów nagiąć do wzorowanej na chrześcijańskiej hierarchii kleru, zalecał także, z naciskiem, odpowiedni styl życia pogańskim duchownym, a więc modlitwę oraz lekturę dzieł filozoficznych31. Wszystko to pokazuje, jak wysokie w istocie miał mniemanie o swoich wrogach ideowych.

Julian, zwany później Apostatą, zmarł w roku 363, podczas wyprawy na Persów, od rany zadanej włócznią.

Początkowo sądzono, rozpowszechniano nawet tę wersję, że zabił go chrześcijanin, jeden z żołnierzy. Jednakże typ rany wskazywał wyraźnie na broń używaną przez nieprzyjaciela. W piątym wieku powstała inna jeszcze wersja, apokryficzna, śmierci cesarza. Otóż zabić miał go św.

Merkuriusz, a umierając Julian rzec miał Vicisti, Galilaee!, co znaczy: „Galilejczyku, zwyciężyłeś”. Aczkolwiek, jak się rzekło, jest to tylko, wiele mówiąca, legenda.

Wraz ze śmiercią Juliana skończyła się restytucja pogaństwa w Imperium. Bez jego charyzmy i woli nikomu już aż tak na tym nie zależało, tym bardziej, że cesarz śmieszył swoich podwładnych raz stylem życia, filozoficznym, 31 Nie trzeba tez nadmieniać, że był to ideał życia samego Juliana, który pokazywał przede wszystkim, iż wysokie standardy moralne nie są przypisane do konkretnej religii, a ich uzasadnienie może tak samo, jak z Nowego Testamentu, wypływać z etyki filozofii greckiej (pogańskiej).