Beste Buurtbewoners, Zoals de meesten van jullie weten, staat het Emergobos weer behoorlijk in het nieuws. Inmiddels hebben wat buurtbewoners (namen onderaan) contact met elkaar gehad over de mannen in het bos die ons, maar vooral onze kinderen lastig vallen...en dat is zacht uitgedrukt. Eén bosbezoeker heeft inmiddels al een bezoekverbod gekregen, nadat hij een van onze buurmeisjes mentaal heeft aangerand. Een buurjongen is achtervolgd tijdens het fietsen, een achtervolging van 2,5 uur. Weer een andere buurjongen is klemgereden op de weg en kon nog net weg komen. Ook worden kinderen, maar ook ‘onze’ mannen regelmatig (achter-)volgt door cruisende mannen. Een jongetje van 12 jaar is een een paar jaar terug klemgereden door een ‘potloodventer’, op weg naar voetbal in Westerlee. Hiernaast is er nog steeds sprake van een ander soort overlast: überhaupt cruisende auto’s. Vuil dat gestort wordt. Auto’s die in de berm staan terwijl er een stopverbod geldt. In het donker cruisende auto’s die groot licht dragen (en/of ermee knipperen) en je verblinden op de weg. Zeer langzaam rijdend verkeer. Wegscheurende auto’s. Kerende auto’s. ‘Onze’ mannen die achtervolgd worden. ‘Onze’ vrouwen die aangesproken worden. De keren dat je door de berm moet rijden. Tractoren en vrachtwagens moeten regelmatig wachten tot de bosbezoekers weer weg rijden vóór ze verder kunnen. Paadjes waar condooms, tissues etc. achter worden gelaten. Slagbomen die alsmaar weer kapot worden gemaakt. Cruisers die voor je huis gaan staan (en kinderen observeren… Noorderweg). Ruzies die hoog oplopen. Er wordt veel óver gepraat, er is van alles gedaan (ook door staatsbosbeheer, gemeente en politie), maar uiteindelijk blijft alles hetzelfde. Het lijkt erop dat we als buurt denken: wat we ook melden, doen of zeggen tegen de politie / gemeente / politiek..het helpt toch niet. De moed is in onze schoenen gezakt. Maar helaas, de onveiligheid blijft. Door het praten met elkaar zijn we er achter gekomen dat er veel meer gebeurd (is) dan we wisten. En dat het erger is dan we dachten. En ook dat de buurt er echt helemaal klaar mee is. Helaas maar zeer begrijpelijk is er woede ontstaan: als je aan onze kinderen komt dan…. Want dat is het ergste: onze kinderen. Wij willen dat onze kinderen NIET LASTIG WORDEN GEVALLEN. Dat ze ZONDER ANGST naar school kunnen. DAT WE NIET HOEVEN TE DENKEN….dat iemand maar een vinger naar ze uitsteekt. Dat we in angst zitten. Sommige vaders zijn naar daders op zoek gegaan… Onder ons heerst frustratie en een gevoel van machteloosheid. Het gaat al jaren zo, en het lijkt erop dat ‘er toch niets aan te doen is’. Naar aanleiding van een filmpje op RTV-noord (http://www.rtvnoord.nl/media/60435/Staatsbosbeheer-sluit-parkeerplaats-Emergobos-af ), waarin Hans Scheffer (Stichting Keelbos) aangeeft dat hij van dit bos graag ‘officieel’ een HomoOntmoetingsPlek (HOP) wil maken kwamen wij buurtbewoners dus aan de praat: wat gebeurt er nu…willen we dit?? Wat betekent de uitspraak “Als je hier niet van houdt, is het enige wat je kunt doen rechtsomkeer maken.”.. En: ‘je bent allemaal in de zelfde omstandigheden, je bent allemaal op zoek naar hetzelfde en je doet mekaar geen kwaad. Wat is er op tegen...”. Afgelegen gebied? Allemaal?? Geen kwaad? Op zoek naar hetzelfde? Wat een enorme vergissing van deze meneer Scheffers! Het lijkt erop dat deze mannen het heel normaal vinden om seks te zoeken in dit bos. Sterker, het bos wordt geclaimd: anderen moeten zich maar aanpassen, want wij doen waar we zin in hebben. Het lijkt erop dat ze als het ware ‘vastzitten’ in hun eigen denkwereld. Een wereld van seks zoeken en cruisen. Een gedragspatroon dat normaal is geworden. Een van ons sprak laatst een bosbezoeker die
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.