QUERIDA
BADJUDASINHA: CARTAS A LAS NIÑAS DEL FUTURO
Muestra expositiva del proceso participativo de mujeres guineanas en nuestra contraparte de Guinea Bissau
Esto que ahora contemplas es el resultado de un proceso participativo realizado por Dunia Musso junto a mujeres de Guinea Bissau. Mujeres valientes que plantan cara a una sociedad patriarcal. Dicen no a la violencia y sueñan en voz alta, un mundo justo y emocionante para ellas y las niñas del futuro.
Este proceso se enmarca en el trabajo realizado con mujeres de los barrios de Belem y Ajuda (en Bissau) y en la región de Gabú. A través de espacios para la promoción de Derechos Sexuales y Reproductivos de las mujeres y las niñas, la prevención y erradicación de todo tipo de violencias machistas con especial énfasis, en la mutilación genital femenina (MGF), los matrimonios forzados y los abusos sexuales a menores de edad.
Según la Organización Mundial de la Salud, la MGF comprende todos los procedimientos que, de forma intencional y por motivos no médicos y basados en razones sociales y culturales, alteran o lesionan los órganos genitales femeninos. Es reconocida a nivel internacional como una violación de los Derechos Humanos y está presente en 29 países del África
Subsahariana
Se estima que hoy, unas 300.000 niñas están afectadas por la MGF en Guinea Bissau, y unas 80.000 en peligro de ser mutiladas
Badjudashina significa niña en criollo, la lengua oficial de Guinea Bissau junto al portugués. Sucuntó, en mandinga, otra de las muchas lenguas que conviven en el país y, precisamente, la lengua de una de las etnias donde existe mayor prevalencia de la MFG actualmente.
Dunia Musso trabaja para la erradicación de esta práctica cultural nociva a través de procesos de empoderamiento colectivo en barrios y regiones de Guinea Bissau que tienen una elevada tasa de niñas y mujeres mutiladas. Con esta esta exposición, queremos acercaros las historias y los anhelos de varias mujeres guineanas, con perfiles distintos en cuanto a edad, realidad social, experiencias y creencias, pero todas con un mismo sueño, que las badjudasinhas del futuro crezcan felices y libres del “pecado” de haber nacido niñas en Guinea Bissau
Debajo de cada carta, encontrarás un código QR a través del cual podrás responder a las protagonistas y mandar tu propia carta a esas niñas del futuro.
BADJUDASINHA
MAITEA: ETORKIZUNEKO NESKEI GUTUNAK
Guinea Bissauko gure bertze parteko emakume ginearren parte-hartze prozesuaren erakusketa
Ikusten duzun hau, Dunia Mussok Ginea Bissauko emakumeekin egindako prozesu parte-hartzailearen emaitza da. Jendarte patriarkal bati aurre egiten dioten emakume ausartak. Indarkeriari ez esan eta ozenki amesten dute, mundu justu eta zirraragarri bat eurentzat eta etorkizuneko neskentzat.
Prozesu hori Belem eta
Ajuda auzoetako (Bissau) eta Gabu eskualdeko emakumeekin egindako lanean oinarritzen da. Emakumeen eta nesken sexu eta ugalketaeskubideak sustatzen dituzten espazioen bidez, mota guzietako indarkeria matxistak prebenitu eta desagerrarazi, bereziki emakumeen genitalen mutilazioa (EGM), behartutako ezkontzak eta adingabeen aurkako sexu-abusuak.
Osasunaren Mundu Erakundearen arabera, EGMak barne hartzen ditu, nahita eta arrazoi ez-medikoengatik, baizik arrazoi sozial eta kulturaletan oinarrituz emakumeen organo genitalak aldatu edo kaltetzen dituzten prozedura guztiak. Nazioartean Giza Eskubideen urraketatzat hartzen da eta Sahararen hegoaldeko 29 herrialdetan presente dago.
Estimatzen da egun 300.000 neska ingururi eragiten diela EGMak Ginea Bissaun, eta 80.000 inguru daudela mutilatzeko arriskuan
Badjudashinak neskatoa adierazten du kriolo hizkuntzan, Ginea Bissauko hizkuntza ofiziala portugesarekin batera. Mandinga hizkuntzan sucuntó. Herrialdean elkarbizitzen duten hizkuntza ugarietako beste bat, eta hain zuzen ere, gaur egun EGMak nagusitasuna duen etnietako baten hizkuntza.
Dunia Mussok praktika kultural kaltegarri hori desagerrarazteko lan egiten du, mutilatutako neskatoen eta emakumeen tasa altua duten Ginea Bissauko auzo eta eskualdeetan ahalduntze kolektiboko prozesuen bidez. Erakusketa honen bidez, Gineako emakume batzuen historia eta irrikak hurbildu nahi dizkizuegu, profil desberdinekoak adinari, errealitate sozialari, esperientziei eta sinesmenei dagokienez, baina denak amets berarekin: etorkizuneko badjudasinhak, zoriontsu eta Ginea Bissaun sortu izanaren “bekatutik” aske hazi daitezen.
Gutun bakoitzaren azpian QR kode bat aurkituko duzu protagonistei erantzuteko eta etorkizuneko neska horiei zure gutuna bidaltzeko.
En colaboración con | Lankidetzan: Síguenos en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago dunia.musso@yahoo.com
Mutilación genital femenina Emakumeen mutilazio genitala
1 DE CADA 10ETIK
MUJERES | EMAKUMEAK
1
De 15 a 49 años creen que esa práctica debe continuar 15-49 urte
uste dute praktika horrek jarraitu behar duzu
la ley y los esfuerzos de los organismos gubernamentales y ONG´s
Legea eta
gobernu-erakundeen eta GKEen ahaleginak
se han traducido en una disminución de la práctica de la MGF entre las niñas menores de 14 años
MGFren praktika gutxitzea
ekarri dute 14 urtetik beherako nesken artean
En colaboración con | Lankidetzan: Síguenos en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago dunia.musso@yahoo.com
Fuente: Comité de Lucha contra la Mutilación en Guinea Bissau | Iturria: Mutilazioen aurkako Batzordea Ginea
Querida Badjudasinha,
Mi nombre es Fátima Djarra de Almeida Sani, tengo 54 años y nací en Guinea Bissau, en el Barrio de Amedalai. En su momento, la mayoría de la población del barrio eran de etnia mandinga de la que yo misma provengo, por parte de madre.
Durante mis últimos 20 años me he dedicado a la mediación entre iguales. He trabajado en la intervención con mujeres, hombres, familias y asociaciones africanas tanto en España como en sus países de origen. También en cooperación al desarrollo con Guinea Bissau, así como con organizaciones, instituciones y profesionales de distintos ámbitos en formación y sensibilización en salud sexual y reproductiva, violencia de género, prevención y erradicación de la mutilación genital femenina y empoderamiento de mujeres africanas en España y en África.
La realidad de las mujeres en Guinea Bissau
En Guinea Bissau, el 45% de las mujeres de edades comprendidas entre los 15-49 años han sufrido mutilación. Las señoras que se encargan de realizarlas son conocidas como Fanatecas “Son personas muy respetadas y con un estatus social importante. Receptoras de una práctica que ha sido heredada. Tiene un perfil muy parecido al de una comadrona en occidente”
Mis queridas badjudasinhas, como saben la situación de Guinea Bissau con los derechos de la niñez ha sido muy precaria y su respeto se ve obstaculizado por los disturbios políticos y militares, así como por la inestabilidad, que ha retrasado aún más la armonización de las leyes nacionales en consonancia con las disposiciones internacionales. Las niñas corren el riesgo de ser víctimas de matrimonio infantil, trabajo infantil, tráfico de niñas, desigualdad de género, abuso infantil y las consecuencias de la mutilación genital femenina , entre otros muchos aspectos.
Te escribo esta carta mi amada badjudasinha del futuro porque he experimentado muchas sensaciones traumáticas que me gustaría olvidar con los años. Y quiero que cuando vaya pasando el tiempo, en mi vida haya llenado de experiencias positivas para dejaros un legado: si no sabemos de dónde venimos o quiénes éramos, ¿cómo será posible saber a dónde vamos o qué queremos?
Badjudasinha maitea, Nire izena Fátima Djarra de Almeida Sani da, 54 urte ditut, Ginea Bissauen jaio nintzen, Amedalai auzoan, garai hartan auzoko biztanleen gehiengoa Mandinga etniakoa zen.
Nire azken 20 urteetan, Afrikako emakume, gizon, familia eta elkarteetan bitartekaritza eskuhartzean ibili naiz, bai Espainian, bai jatorrizko herrialdeetan garapenerako lankidetzan, arlo ezberdinetako erakunde, instituzio eta profesionalekin lanean. Prestakuntza, sentsibilizazioa, informazioa, sexu eta ugalketaren osasunean, genero-indarkeria, emakumeen genitalen mutilazioaren prebentzio eta desagerraraztean eta Afrikako emakumeen ahalduntzea ibili naiz lanean, Espainian eta Afrikan.
Ginea Bissauko emakumeen errealitatea
Ginea Bissau-en, 15-49 urte bitarteko emakumeen %45ek mutilazio genitala jasan dute. Horiek egiteaz arduratzen diren emakumeak Fanatecas deitzen dira. «Errespetu handiko pertsonak dira, gizarte maila garrantzitsua dutenak. Oinordetzan jaso den praktika baten hartzaileak. Mendebaldeko emagin baten oso antzeko profila du”.
Ene Badjudasinha (neska) maiteak, dakizuenez, Ginea Bissauko haurren eskubideen egoera prekarioa izan da, eta haien errespetua traba politiko eta militarrengatik oztopatua da. Honek eta ezegonkortasunak, lege nazionalak gehiago harmonizatzea eta nazioarteko xedapenekin bat etortzea atzeratu egin du. Adin gabeko neskak, ezkontza behartuen, nesken trafikoren, genero desberdintasunaren, haurren tratu txarren eta emakumeen mutilazio genitalaren ondorien arriskuan daude.
Gutun hau idazten dizut, etorkizuneko Badjudasinha maitea, urteetan zehar ahaztu nahiko nituzkeen sentsazio traumatiko asko bizi izan ditudalako. Nire bizitzan denbora pasatzean esperientzia positiboz bete dudan ondarea utzi nahi dut: ez badakigu nondik gatozen edo nortzuk ginen, nola izanen da posible jakitea nora goazen edo zer nahi dugun?
Quiero desearos, mis queridas badjudasinhas, las nuevas generaciones para el futuro, que tengáis un mundo más justo, igualitario, donde nacer una niña no sea pecado.
Dunia Mussok egiten duen sentsibilizazioaren, informazioaren, emakumeei eta neskei eragiten dieten praktika kaltegarri desberdinak alde batera uzteko trebakuntzaren bitartez eta, azkenik, nire Badiudasinha maiteari, etorkizuneko belaunaldi berriei, mundu justuago eta berdintasunezkoagoa bat izatea opa nahi diet, non neska jaiotzea bekatu bat ez den.
En colaboración con | Lankidetzan: Síguenos en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago dunia.musso@yahoo.com
Responder a las protagonistas y mandar tu propia carta Protagonistei erantzutea eta zure gutuna bidaltzea
Querida badjudasinha, Ami um dos djintes que sufri fanado de mindjer e aconteci odjam bebe di um simana na kil momento nka sinti nada pa bia nka sibi si n´botado fanado mas odjam na kirsi ntene ba dja 14 ano nkunsa pircibi di kuma ntene algum corte na nha curpo i ka parci ku nha colegas kil tempo no custuma djubi utro bas na hora xixi então na ki momento ki n´sibi di kuma n´sufri fanado de mindjer na kil momento fanado djubido suma i kussa normal na época djintis ta bai ba voluntária odja na fassi dja 16 e 17 ano tudo badjuda curiosa no ta misti sibi tudo ki ta passa ku nos no ta pega telefone pabia i tene algum vidio porno no na djubi colegas ta fica e na mixi curpo tipo e tene sensação mas ami nada ka ta acontici ku mi nta djubi eles stranho kuma ki é na mixi curpo nfala eles ke bo dudu nam é falam di kuma ami sta duenti. E passa algum tempo ntene rapaz pa primeiro bias ki na tene relação ku nha rapaz nka sinti nada suma ki djintis ta fala bu ta sinti sabura mas ami nka sinti kil sabura si ka dur ki nsinti npensa i primeiro bias, nbim ta fassi manga de bias nbim pa kaba de pircibi di kuma ami nunca ntene desejo nka ta sinti nim tipo de prazer hora qui na fassi sexo. Um dia na djubi televisão i passa um informação de kuma badjudas ki tene cabelos na curpo as vez e ta pirdi kil sensibilidade pa um medico ki sta na intrivistado na televisão medico si nome Dr Blata nbai procura kil medico no fassi tudo tipo de analise de pele nada ka muda ku mi medico puntam si kontra nbai fanado di mindjer nfalal sim nbai i falam kuma então i falam kuma kila fassim nka sinti nada e falam kuma ntem ki tarbadjar mas psicologicamente hora ki miste fasi sexo ntem ki pa ta pensal dus dia antes ki fassi sexo nten ki pui sintido la ami dja gos pa senpri nka pudi sinti nada natural. Ami ke ki na considja djintis di kuma fanado de mindjer tene mangadel de consiquencia no pudi panha infecção ate HIV pabia kil um faca ke ta corta tudo djintes, na parti di saúde i djintis ki ta mas problema.
Querida badjudashina, Soy victima que sufrió la MGF. Sucedió cuando era bebé, con una semana de vida. En aquel momento no sentía nada porque no sabía si algo así me había sucedido a mí, pero, con el paso del tiempo, en la adolescencia terminé por darme cuenta de que me habían sometido a la MGF, que tenía cortes dentro de mí y que no me parecía en eso a mis amigas. Cuando era adolescente solía curiosear a las demás cuando íbamos a hacer pis y ahí me di cuenta que yo había sufrido la MGF. Desde ese momento, no entendí como hay personas que ven normal que van de forma voluntaria. Algunos jóvenes veían vídeos porno en su teléfono y yo miraba y veía que mi cuerpo no era así y que no sentía así. Pasado un tiempo tuve un novio, por primera vez tuve relaciones sexuales. No sentía nada, solo dolor. No sentí aquella sensación íntima que tantas veces podemos desear las chicas. Me sentí saburra (palabra en criollo para expresar cuando alguien no siente nada), y pensé que fue porque era la primera vez. Comencé a tener relaciones sexuales a los 19 años y continué pero me di cuenta de que nunca tuve deseo, no sentí ningún tipo de placer.
Un día, viendo televisión, salió un médico diciendo que las chicas que tienen vello púbico a veces pierden esa sensibilidad en términos médicos. De ahí, busqué a ese médico a través de la entrevistadora, Aissatu Forbs, y le llamé por teléfono. El médico se llama Dr. Blata. Fui a su encuentro y me hicieron todo tipo de pruebas, me dieron mogollón de medicamentos que solo me afectaron psicológicamente. No tuvieron efecto los medicamentos.
El doctor me preguntó si yo sufrí la MGF. Le dije que sí y ya me confirmó que este podría ser una de las causas de lo que me pasaba y que yo tenía que trabajar esto a nivel psicológico.
El día que voy a tener sexo tengo que pensar en el sexo dos días antes de que suceda. Hacer muchos esfuerzos psicologícamente. Desde hoy y para siempre. Pienso que es un esfuerzo y que no llega a ser natural. Queridas badjudasinhas, con mi experiencia os digo que la MGF (fanado de mindjer en criollo) tiene muchas consecuencias en la mujer, desde infecciones hasta el VIH que se puede coger a través de las cuchillas. Quiero pedir que esta práctica paré. Es muy peligrosa.
Badjudashina maitea, EGM (Emakumeen Genitalen Mutilazioa) jasan duen biktima naiz. Haurra nintzenean pasatu zen, aste bateko biziarekin. Momentu hartan ez nuen deus ere sentitzen, ez bainekien halakorik gertatu ote zitzaidan, baina, denborak aurrera egin ahala, nerabezaroan ohartu nintzen: EGM jasan nuen. Nire barnean ebakidurak nituen eta ez nuen nire lagunen antzarik horretan. Nerabea nintzelarik, komunera pixa egitera joaten ginenean besteak begiratzen nituen. Hor konturatu nintzen niri pasatutakoaz: nire genitalen erauzketaz. Hortik aurrera, ez nuen ulertu nola pertsona batzuek normaltzat hartu eta euren gisa joaten ziren. Gazte batzuk euren telefonoan bideo pornografikoak ikusten zituztelarik, nik ere begiratu eta eta ikusten nuen nire gorputza ez zela horrelako eta ez nuela horrela sentitzen. Handik denbora batera mutil lagun bat izan nuen eta lehen aldiz sexu harremanak eduki nituen. Ez nuen deus ere sentitzen, mina besterik ez. Neskek hainbestetan desiratu dezakegun barnesentsaziorik ez nuen sentitu. Saburra sentitu nintzen (krioloz, norbaitek deus ere sentitzen ez duenean erabiltzen den hitza), eta pentsatu nuen lehen aldiagatik izanen zela. 19 urterekin hasi nintzen sexu-harremanak edukitzen eta jarraitu nuen, baina ohartu nintzen ez nuela inoiz desirarik sentitu, ezta inolako prazerrik ere ez. Egun batean, telebista ikustean, mediku bat atera zen zera esanez: termino medikoetan, pubisean ilea duten neskek batzuetan sentikortasuna galtzen dutela. Aissatu Forbs elkarrizketatzailearen bitartez mediku horren bila hasi nintzen eta deitu egin nuen. Medikua, Blata doktorea deitzen da. Beregana joan nintzen eta era guzietako frogak egin zizkidaten. Psikologikoki soilik eragin zidaten botika pila bat eman zizkidaten. Sendagaiek ez zuten efekturik izan.
Medikuak ea EGM jasan nuen galdegin zidan. Baietz esan nion eta baieztatu zidan hori izan zitekeela gertatzen zitzaidanaren arrazoietako bat. Eta maila psikologikoan landu behar nuela beraz. Sexua izateko, pasatu baino bi egun lehenagotik sexuan pentsatu behar dut. Psikologikoki ahalegin asko egin. Gaurtik hasita, betirako. Ahalegin handi bat da eta ez da naturala izatera iristen.
Badjudasinhas maiteak, nire esperientziarekin esaten dizuet EGMak (krioloz fanado de mindjer) emakumearengan ondorio asko dituela; infekzioetatik hasi eta GIBa hartzeraino (genitalen erauzketarako erabilitako bizar-labanarekin infektatuz). Praktika hau gelditzea eskatu nahi dut. Oso arriskutsua da.
Responder a las protagonistas y mandar tu propia carta Protagonistei erantzutea eta zure gutuna bidaltzea
Síguenos
dunia.musso@yahoo.com
En colaboración con | Lankidetzan:
en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago
Maimuna Culubali Balde
Etnia: Fula Bairro | Barrio | Auzo: Antula (Bissau)
CRIOLO CAST EUSK
Querida badjudasinha, Otcham ku 10 ano de idade nha mame falam di kuma no na bai bias na no tabanca pa bai djubi nha dona odja no tchiga n´sta contente n´odja nha dona e nha colegas. No durmi odja sol mansi nsinti son de tambur é na badja e na fassi festa e falam kuma i na sedu dia grande pa mi n´lebado pa casa de um mindjer garandi tras de casa n´odja utros badjudas n´pegado mom e maram pe i é botam fanado n´sinti um dur forte sim ami nka miste, n´fica ki um choqui na cabeça kil hora n´complica sta doente e ate aos nfica ki problema de saúde hora ki na mistura n´ta pirdi sangue tchiu nfica ki cicatriz dentro de mi, odja n´prenha na momento de parto kil cicatriz i rumpi npirdi sangue djiu kil dia. N´sta na fasse es pa bia i aconteci ku mi nka miste pa i aconteci ku utros badjudas nha irmãs nha parentes ku qualquer mindjer ku na vivi na GuineBissau.
Querida badjudasinha, A los 10 años mi madre me dijo que íbamos a hacer un viaje a nuestro pueblo a visitar a mis abuelos. Cuando llegué al pueblo me emocioné por ver a mi abuelo y abuela y amistades. Al día siguiente, empezó una fiesta y pensé que sería un gran día para mí.
Me llevaron a la casa de una anciana, detrás de la casa. Conocí a otras niñas. Me obligaron a someterme a la mutilación genital femenina. El doloroso procedimiento me dejó traumatizada y con complicaciones de salud que todavía enfrento hoy, como en el período menstrual.
La cicatriz de costura que me hizo, se rompió el día que di a luz, me hizo perder mucha sangre.
Escribo esto porque me ha pasado a mí y no quiero que le pase a ninguna otra chica, mis hermanas, mis familiares, mis amigas o cualquier mujer que viva en Guinea-Bissau o en el mundo.
Badjudasinha maitea, Hamar urterekin amak esan zidan gure herrira bidaia bat egin behar genuela, aitona-amonak bisitatzera. Herrira iristean, aitona-amona eta lagunak ikusteagatik hunkitu nintzen. Hurrengo egunean festa bat hasi zen eta pentsatu nuen niretzat egun handia izango zela.
Adineko andre baten etxera eraman ninduten, etxearen atzeko aldera. Beste neska batzuk ezagutu nituen. Emakumeen genitalen mutilazioa egitera behartu ninduten. Prozedura mingarriak traumatizatuta utzi ondoren, oraindik osasun arazoei aurre egin behar izaten diet, hilerokoaren garaian adibidez.
Orbainean egindako joskura nire haurra erditu nuen egunean hautsi zen eta odol asko galdu nuen. Niri gertatu zaidalako idazten dut. Ez dut nahi beste neska bati ere hau pasatzerik; ahizpa, familiakoak, lagun eta Guinea-Bissauen edo munduan bizi den edozein emakumeri gertzatzerik.
Mamo Seidi
En colaboración con | Lankidetzan: Síguenos en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago dunia.musso@yahoo.com
Responder a las protagonistas y mandar tu propia carta Protagonistei erantzutea eta zure gutuna bidaltzea
Etnia: Mandinga Bairro | Barrio | Auzo: Belém (Bissau)
CRIOLO CAST EUSK
Querida badjudasinha, Nbai fanado ku cinco (5) ano di idade na tabamka de Farim na horta di cadju e punu aforsa e maranu pes,mindjeris kita bota fanado nunde ke tene só um lâmina pa cortanu tchiron anos tudu ki sta ba la. Ami npirdi manga di sangui e mitin um padja na nha mindjerndadi kuma kil padja ita para sangui ki padja otcha ki e pum el na nha mindjerndadi i den mal dipus otcha nlanta pa bai misa nsinti mesmo dur tambi utrus badjudas ki sta ba la passa muito mal la, pa cortano no mindjerndadi alguin tem ki djungutu utru ten ki finka de juelo pa sangui sai dipus eta punu um banda pa tapa no mindjerndadi pabia de sangui. Es pratica e muito perigoso nkata deseja nin um dinha família pa i botadu fanadu pabia ita causanu manga di purbulema pa no saúde.
Querida badjudasinha, Fui mutilada con 5 años de edad en el pueblo de Farim, en la huerta de anacardos.
Nos forzaron con las piernas atadas, la fanateca (persona mayor que realiza el procedimiento de mutilación) tenía una sola cuchilla para cortar a todas las que estábamos allí.
Perdí mucha sangre y me introdujeron una padja medicinal (hierbas locales a las que se les asigna un uso medicinal pero que no están probadas científicamente) para parar el sangrado. Al introducir esa pajilla en la vagina, me quemaba, era muy doloroso. Al poco tiempo de orinar sentía el mismo dolor. También otras chicas se sentían muy mal. Cuando cortan a la niña. Tienen que ponerle de cuclillas para que dejen de sangrar, usando un vendaje para tapar sus vaginas por el sangrado. Esta práctica es muy peligrosa y nadie, ni siquiera mi hija, quiere someterse a la MGF porque provoca muchos problemas de salud.
Badjudasinha maitea, Bost urterekin mutilatu ninduten. Farim herrian, anakardoen baratzean. Hankak lotuta indarrez behartu gintuzten, fanatekak (mutilazio prozedura egiten duen adineko pertsona) bizar-laban bakarra zuen han geunden guziei mozteko. Odol asko galdu nuen eta padja medicinal bat sartu zidaten (bertako belarrak dira eta sendatzeko erabiltzen diren arren, zientifikoki ez daude frogatuta). Lasto hori baginan sartzean, erre egiten zidan eta oso mingarria zen. Pixa egin ondoren min berdina sentitzen nuen. Beste neska batzuk ere oso gaizki sentitzen ziren. Haur bati mozketa egin ondoren, kokoriko jarri behar dute odola gelditzeko eta bajina bendaz estali odol jarioagatik. Bereziki praktika arriskutsua da, eta inork, ezta nire alabak ere, ez du EGMa jasan nahi, osasun arazo asko eragiten baititu.
En colaboración con | Lankidetzan: Síguenos en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago dunia.musso@yahoo.com
Responder a las protagonistas y mandar tu propia carta Protagonistei erantzutea eta zure gutuna bidaltzea
Maria Balde
Etnia: Fula
Bairro | Barrio | Auzo: Belém (Bissau)
CRIOLO CAST EUSK
Querida badjudasinha, Kil dia ki nbotadu fanadu e ngananu kuma nona bai ricibi prenda, ami na kil tempo ntene ba 5 cinco anos. Ninguin di nos ka sibi ba anos no pensa só di kuma bom kusa ke na bai danu i kusa ku pudi djudanu, kontra no perto la kil ora ami nsta ku medo pabia ntindi só kuma e na bai sutanu la e kontinua ngananu tok no tchiga anos tudu no panta kada kin kunsa tchora na si lado. Buta pensa só tchur ten nan la ninguin ka pudi pui ba pa no para tchora la .La e panhanu mon ku pe, ami ku utrus mininus no mostra no mindjerndadi no mostra elis el e djubil dipus e kortanu el sim sibi sino misti ou noka misti nim eka danu anestesia.e cortano el sim seco frio i fasim ntchora la nka pudi suporta mas inda ika kaba. Ku gudja ku linha e kusin el ke ki resta na mindjerndadi i tene um sinal garandi.Ami nha considju ki ntene pa da nha kolegas ipa fala elis di kuma fanadu di mindjer ka bali pabia kil lamina kila keta kortano mindjerndadi anos tudu la no cambanta nghutru duensa.Ami nsta na pidi nha donas pa e disa es tradison pabia i muito perigoso.
Querida badjudasina, El día que sufrí la mutilación genital femenina, tenía cinco años. Ninguna de nosotras sabía exactamente lo que nos esperaba, pero sabíamos que era algo importante, que iba a cambiar nuestras vidas.
La expectativa solo dio paso al miedo cuando nos dimos cuenta de aquel engaño. Por el contrario, era brutal y, lo que es peor, inevitable. No hubo gritos ni llantos capaces de evitar el desenlace. Con las manos y piernas inmovilizadas, otras chicas y yo mostramos nuestras vaginas que fueron analizadas, luego cortadas sin consentimiento ni anestesia.
El frío cortante y seco me hizo llorar, no podía soportarlo, pero aún no había terminado. Con aguja e hilo cosieron la piel que me quedaba de la vagina, convirtiéndome en una enorme cicatriz.
A mis compañeras, les aconsejo que esta práctica es mala porque con esa navaja, nos cortan a todas. Nos podemos transmitir enfermedades, yo les pido a mis abuelas que dejen esta tradición porque es muy peligrosa.
Badjudasina maitea, Emakumeen genitalen mutilazioa jasan nuen egunean, bost urte nituen. Gutako inork ez genekien zer heldu zitzaigun, baina bagenekien zerbait garrantzitsua zela, gure bizitzak aldatuko zituela.
Itxaropena beldur bihurtu zen engainu hartaz ohartu ginenean. Basatia zen, eta gainera, saihestezina.
Ez zen amaiera saihestea lortu zuen oihu edo negarrik izan. Esku eta hankak immobilizatuta, beste neska batzuk eta nik gure baginak erakutsi genituen. Aztertu zituzten ondoren, baimenik eta anestesiarik gabe moztu zizkiguten.
Hotz zorrotz eta lehorrak negar eginarazi zidan, ezin nuen jasan, baina oraindik ez zen bukatu. Baginan gelditzen zitzaidan larruazala orratz eta hariz josi zuten, orbain handi bat utzita.
Praktika hau txarra dela aholkatzen diet nire kideei, labana horrekin mozten baikaituzte guztioi. Gaixotasunak kutsatu daitezke eta nire amonei eskatu nahi diet tradizio hori uzteko, oso arriskutsua baita.
En colaboración con | Lankidetzan: Síguenos en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago dunia.musso@yahoo.com
Responder a las protagonistas y mandar tu propia carta Protagonistei erantzutea eta zure gutuna bidaltzea
Satu Seide
Etnia: Mandinga ami idi Mansaba
Bairro | Barrio | Auzo: Belém (Bissau)
CRIOLO CAST EUSK
Eu, Elodia Cabral Silva, nacionalidade guineense di Guiné-Bissau.
Ami ika muçulmano nin nka pertence mandinga, biafada ku utrus etnias kuta bota fanado i também nka mora na bairro ku maioria di guintis ta pratica religion musulmano, pa sorti, si não, pabia di colegason npudi ba bai fanado, ma na altura nta pensa ba Cuma i kussa normal o i tradison. só dipus dim garandi cu cunhicimento i cu spiencia di vida, ncunsa sibi mal ki ta fasi, i cuma ki e ta sufri. Na laba priudo, na dita cu se rapaz i na ora di padi. I tambi e ta gozado na metade di sé colegas, kuma homi kata tchiga elis pabia é cortado tchiron i é kata sinti sabi.
Pá kila na djunta nha fala ku governo ku organizason kuna difindi kaba ku fanado di mindjer pá fala Stop fanado de mindjer
Yo, Elodia Cabral Silva, de nacionalidad guineana, de Guinea-Bisáu. No pertenezco a la religión musulmana y no fui víctima de la mutilación genital femenina, tal vez por no pertenecer a ninguna de las etnias que la practican y puede que también por no pertenecer a los barrios en los que suelen residir las personas que profesan la religión musulmana. Cuando éramos jóvenes, pensábamos que era una cosa normal, pero, con la conciencia clara de que mi etnia no practica ese acto, éramos tan inocentes que no sabíamos el mal que le causaban a las personas que lo sufrían. Ahora, con conocimiento de causa, sé lo mucho que sufren. Esas personas sufren en el momento del acto, en las relaciones con su pareja, en el periodo menstrual y en la maternidad, y también sufrieron acoso en el colegio por parte de otras niñas no mutiladas, con una expresión cruel que reflejaba que el hombre no era suficiente porque no sentían placer sexual. Por eso, alzo la voz diciendo: PONGAMOS FIN A LA MUTILACIÓN GENITAL FEMENINA
Nik, Elodia Cabral Silva naizen honek, herritartasun ginearrekoak, Ginea Bissaukoak, adierazten dut. Ez naiz erlijio musulmanekoa, eta ez nintzen emakumeen genitalen mutilazioaren biktima izan, mutilazioa egin ohi duten etnietakoa ez naizelako edo musulmanak bizi diren auzoetako ez naizelako agian. Gazteak ginenean, zerbait normala zela uste genuen, baina, nire etniak mutilazioa praktikatzen ez zuenez, ez genekien zenbaterainoko mina egiten zien mutilazioa jasaten zutenei. Horren jakinaren gainean gaude orain, eta zenbateraino sufritzen duten badakit. Mutilazioa egiten dietenean, bikotekidearekin harremanak dituztenean, hilekoa dutenean eta amak direnean sufritzen dute pertsona horiek, eta eskolan jazarpena jasaten zuten ere, mutilazioa jasan ez zuten beste nesken partetik, gainera, krudelkeria hau esanez: plazera sentitzen ez zutenez, gizonak nahikoa gizon ez. Horregatik, ozen adierazten dut: BUKA DEZAGUN EMAKUMEEN GENITALEN MUTILAZIOAREKIN
En colaboración con | Lankidetzan: Síguenos en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago dunia.musso@yahoo.com
Responder a las protagonistas y mandar tu propia carta Protagonistei erantzutea eta zure gutuna bidaltzea
Elodia Silva Cabral
Etnia: Mandjaco Bairro | Barrio | Auzo: Ajuda, 2ª fase
CRIOLO CAST EUSK
Gundo Sissé, nacionalidade Guineense, n’sufri fanado de mindjer otcham piquinino quase ku 1 anos di idade, n’ka sibi realmente quê ku passa pabia amim era só uma criança indefeso nka pudi conta dur kun sufri na momento de cortan femiandade, só otcha na kirci kunsa pircibi kuma tene algo kuna faltam na kurpo pabia nta odja ba tchiron de nha colegas, mas cumprido de ki di mim. I otcha kunsa tene rapaz nta sinti diferente á relação ku nha amigas elis eta consigui ba faci sexo sim problema enquanto amin não, nkata consigui sinti prazer na faci sexo kila ta dissan mal, ku mim mesmo, ita tchiga hora nta tene medo de kaba ku nha rapaz pabia nkata consigui faci sexo mesmo kun bin tenta nkanta sinti nin um prazer. Pabia de kila na pidi nó mames ku papes pá é fala basta fanado de mindjer pabia ika bom pá saúdi di mindjer principalmente hora kina bai padi.
Gundo Sissé, de nacionalidad guineana, sufrí mutilación genital femenina cuando tenía un año. No sabía realmente lo que pasaba porque solo era un bebé que no podía defenderse, por eso no sabría decir lo doloroso que fue. Después, cuando crecí, oí decir que la mutilación genital femenina es perjudicial para la salud y empecé a entender que hay algo que falta en mi cuerpo. Sentí que mi clítoris era diferente al de mis amigas y, cuando comencé a tener relaciones sexuales, tuve dificultades, porque no consigo sentir ningún placer al tener contacto con mi pareja. Pensaba que se pasaría, pero no. No consigo implicarme por no tener sensaciones, a diferencia de mis amigas.
Por eso, debemos unir nuestras voces para ponerle fin a la mutilación genital femenina, y lo digo porque sé las consecuencias que sufrí y que incluso ahora estoy sufriendo. Mis dificultades en las relaciones sexuales siguen presentes y me esfuerzo mucho para no perder a mi pareja, incluso sin sentir placer.
Gundo Sissé, herritartasun ginearrekoak. Emakumeen genitalen mutilazioa jasan nuen urtebete nuenean. Ume hutsa nintzenez, ez nekien zer gertatzen ari zen, ezin nuen nire burua defendatu, eta ez dakit zenbateraino sufritu nuen. Gero, hazi nintzenean, entzun nuen emakumeen genitalen mutilazioa kaltegarria dela osasunerako eta nire gorputzean zerbait falta dela sentitzen hasi nintzen. Nire klitoria ez zela nire lagunena bezalakoa sentitu nuen, eta, sexu-harremanak izaten hasi nintzenean, zailtasunak nituen, bikotekidearekin harremanak izateak ez baitit inolako plazerik ematen. Uste nuen pasako zela, baina ez. Ez dut ezer sentitzen, eta, nire lagunek ez bezala, ezin dut harremanetan guztiz sartu.
Horregatik, gure ahotsak batu behar ditugu emakumeen genitalen mutilazioarekin bukatzeko. Eta halaxe diot ondorioak ezagutzen ditudalako, sufritu nituelako eta oraindik ere sufritzen ari naizelako. Sexu-harremanetan zailtasunak izaten jarraitzen dut, eta, plazera sentitzen ez badut ere, ahalegin handiak egiten ditut bikotekidea ez galtzeko.
Responder a las protagonistas y mandar tu propia carta Protagonistei erantzutea eta zure gutuna bidaltzea
En colaboración con | Lankidetzan: Síguenos en redes sociales Jarraitu sare sozialetan Dunia Musso Más información en Informazio gehiago dunia.musso@yahoo.com
Gundo Sissé
Etnia: Mandinga Bairro | Barrio | Auzo: Missira
CRIOLO CAST
EUSK