Jochem opent eigen vinylboutique:
SFEERVOL VERGADEREN
OP DE CAMPING
• 4 vergaderruimtes, van 2 tot 60 personen
• Op een unieke locatie in Utrechts nieuwste hotspot Rotsoord
• Altijd goed bereikbaar met trein, bus, boot, ets of auto
• Flexibele catering, van drankjes tot diners
AL VANAF € 100,PER
DAGDEEL
• Volledig gefaciliteerd met o.a. led-scherm, supersnelle WiFi en whiteboard
• Standaard gratis zwarte ko e, thee en water
• Mooi uitzicht op de Vaartsche Rijn
• 365 dagen per jaar, ook in de avond
DIRECT RESERVEREN?
Dat kan eenvoudig online met het contactformulier op onze website of mail je wensen naar vergaderen@ganspoort.nl
Liever bellen/appen?
Pierre is te bereiken via 06-14415656
Kijk voor een indruk van alle zalen en mogelijkheden op
WWW.CAMPINGGANSPOORT.NL
INHOUD
Nieuws
4 DUIC in beeld
Black Friday
6 Met DUIC naar de rechtbank 'Zonder reden klap op kop'
7 Margriet Jansen maakt lm ‘Vrijheid is geen vanzelfsprekendheid’
8 Column Koos Marsman
Waoterige surprise
Cultuur / Uit
9 Retail Jochem opent nieuwe platenzaak
10 Uittips
Elke week de leukste tips
11 Bij de Vosjes
Bruin café wordt kindvriendelijke horecazaak
Stad / Leven
12 De Moestuin
Elizabet opent bakkerij
13 Verdwenen schoolgebouwen
Mytylschool Ariane de Ranitz
14 Reacties
Wat vinden de DUIC lezers?
Sport
15 Puzzel Zoek de verschillen
Colofon
Pol
en Martijn Rademakers
De Utrechtse flmmaker Margriet Jansen wil met haar nieuwe documentaire ‘Leven na de Dictatuur’ een duidelijke boodschap overbrengen: ‘Neem de vrijheid in Nederland niet voor lief!’. De documentaire, die begint op Utrecht Centraal, toont het verhaal van twee Syrische vluchtelingen en laat zien hoe moeilijk het kan zijn om na een vlucht naar vrijheid de dictatuur in je hoofd los te laten. Dit verhaal lees je op pagina 7 van deze krant. Daarnaast is ook het verhaal over Jochem Geerdink te lezen, die zijn eigen pla-
DE VERANDERENDE STAD IN BEELD
NIEUWEGRACHT
Utrecht is constant in beweging. Er wordt gebouwd en gesloopt. Hierdoor ziet de stad er op sommige plekken heel anders uit dan vroeger, terwijl andere straten en pleinen juist al decennia hetzelfde blijven. In deze rubriek laten we dat zien.
Ga naar DUIC.nl voor meer oude en nieuwe foto’s van de stad.
tenzaak opent in de Zakkendragerssteeg. Hij vertelt over zijn unieke platenaanbod op pagina 9. Een andere Utrechtse zaak die in deze editie belicht wordt is het Lombokse bruin café De Windhoek, die door de huidige eigenaren wordt omgebouwd tot kindvriendelijk restaurant Bij de Vosjes. Hoe dit idee tot stand kwam en wat er allemaal gaat veranderen, lees je op pagina 11.
De DUIC-redactie
CONTACT REDACTIE redactie@duic.nl 030 7600 226
VRAGEN OVER DISTRIBUTIE? Pierre Schoonhoven via pierre@duic.nl, 030 7600 146
ADVERTEREN
Helling 13, 3523 CB Utrecht, adverteren@duic.nl Dave Vorstenbosch dave@duic.nl 030 7600 146
Advertentie
Bas van Setten, Bo Steehouwer, Cas Bergsma, Else Marie Vonk, Jasper Witte, Josje Janssen, Nella van Leeuwen, Robert Oosterbroek en Sam
DUIC IN BEELD
Tussen twee pilaren van het Utrechtse bollendak hingen Greenpeace-activisten vrijdag 28 november een groot geel spandoek op met daarop de tekst: “Dit jaar gewoon niks.” Met de actie wilde Greenpeace consumenten oproepen om tijdens Black Friday geen onnodige aankopen te doen. Inmiddels is Black Friday voorbij, maar de boodschap blijft volgens de organi-
satie relevant. “Grote bedrijven en winkelketens zetten alles op alles om ons met slimme trucjes te verleiden meer te kopen dan we nodig hebben”, zegt Isabel Willemsen van Greenpeace Nederland. “Al die spullen dragen bij aan de klimaatcrisis en massale vervuiling.” Het spandoek kon urenlang ongehinderd blijven hangen. a
Fotogra e: Bas van Setten
Voor deze rubriek volgt DUIC lokale rechtszaken die in Utrecht voor de politierechter komen. We zitten erbij in de rechtszaal en doen verslag.
‘Klap op kop zonder reden’ bij Potterstraat leidt tot celstraf
“De verdachte komt niet, voor het geval u spanning had”, zegt de rechter tegen het slachto er, die samen met zijn advocaat in de zaal zit. Omdat de advocaat van de verdachte niet gemachtigd is om namens hem te spreken, vraagt hij om aanhouding van de zaak. Hij stelt dat de dagvaarding de man door een taalbarrière mogelijk niet goed heeft bereikt. De o cier van justitie vindt echter dat de dagvaarding wél correct is betekend.
De rechter trekt zich enkele minuten terug om de stukken te bekijken. Terwijl hij weg is, legt de slachtofferadvocaat aan het slachtoffer uit wat dit betekent. “Ik vind dat de dagvaarding geldig is”, zegt de rechter bij terugkomst. “Meneer had op de hoogte moeten zijn van de zitting.”
Het incident bij de Potterstraat De 38-jarige Poolse verdachte wordt ervan beschuldigd op 20 juli 2025 een jonge man in het gezicht te hebben geslagen voor de Albert Heijn aan de Potterstraat. Het slachtoffer was naar binnen gegaan, terwijl zijn vriendin buiten stond te wachten. Toen hij terugkwam, zag hij dat zij voor de winkel in gesprek was. De verdachte liep vervolgens op hem af, begroette hem met “Hey brother” en vroeg om geld. Het slachtoffer reageerde niet en liep naar zijn vriendin toe, waarop hij een klap in zijn gezicht kreeg. De vriendin zag dit ge-
beuren. De politie kwam ter plaatse en hield de man aan. Hij verzette zich, wilde de politiewagen niet in en kreeg uiteindelijk een spuugmasker op.
Ontkenning De verdachte ontkent zowel het vragen om geld als het uitdelen van de klap. “Al 38 jaar, zo lang ik leef, heb ik nooit om geld gevraagd”, verklaarde hij bij de politie. Hij wees erop dat hij geen bloed of sporen op zijn handen had. De man woont inmiddels weer in Polen, maar verbleef sinds 2020 in Nederland. Hij vertelde dat hij in een moeilijke periode zat door het overlijden van zijn kind en een miskraam van zijn vriendin. Bovendien kampt hij met alcoholproblemen en had hij op de dag van het incident gedronken. De rechter vraagt hoe het nu met hem gaat, maar de advocaat kan zonder machtiging niet antwoorden.
De man heeft een strafblad: eerder is hij
'Het is eigenlijk best wel een gekke zaak. De aanleiding is onduidelijk, meneer ontkent, en het lijkt nergens over te gaan'
veroordeeld voor vernieling en diefstal. Hij heeft nog een voorwaardelijke gevangenisstraf van 18 dagen openstaan.
‘Gekke zaak’ De slachtofferadvocaat vraagt 180 euro voor beschadigde AirPods en 250 euro immateriële schade voor onder meer een bloedlip. Volgens de offcier van justitie zijn de foto’s van het letsel, de verklaring van de vriendin en de politierapporten voldoende bewijs. “Het is eigenlijk best wel een gekke zaak”, zegt ze. “De aanleiding is onduidelijk, meneer ontkent, en het lijkt nergens over te gaan.”
Normaal zou er een geldboete passend zijn, maar omdat de man geen fnanciële middelen heeft, zet de offcier dat om. Ze eist een gevangenisstraf van zeven dagen, waarvan zes voorwaardelijk, met aftrek van de dag die hij al heeft vastgezeten. Het beschadigen van de AirPods kan volgens haar niet bewezen worden, maar de 250 euro immateriële
schade eist ze wel. Ook vraagt ze om de eerdere voorwaardelijke straf van 18 dagen alsnog ten uitvoer te leggen.
Zinloos geweld
De rechtbank acht de mishandeling bewezen. “Met de strafeis ben ik het niet eens; die verhoog ik”, zegt de rechter. Hij noemt het gedrag van de verdachte ‘zeer irritant’ en ‘zinloos geweld’ dat zorgt voor onveiligheidsgevoelens. De schade aan de AirPods vindt hij niet bewezen, maar de 250 euro immateriële schade wordt wel toegekend. “Hij geeft zonder reden een klap voor iemands kop”, zegt de rechter over de verdachte. Hij legt een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van zeven dagen op én de volledige 18 dagen van de eerdere voorwaardelijke straf. a
Tekst: Josje Janssen / Fotogra e: Bas van Setten
LEVEN NA DE DICTATUUR
Utrechtse flmmaker waarschuwt met nieuwe documentaire: ‘Vrijheid
is geen vanzelfsprekendheid’
De Utrechtse !lmmaker Margriet Jansen wil met haar nieuwe documentaire 'Leven na de Dictatuur' een duidelijke boodschap overbrengen: ‘Neem de vrijheid in Nederland niet voor lief!’. Het verhaal over twee Syrische vluchtelingen laat zien hoe moeilijk het kan zijn om na een vlucht naar vrijheid de dictatuur in je hoofd los te laten.
Tekst: Else Marie Vonk / Fotogra e: Cas Bergsma
Het is niet de eerste documentaire van de Utrechtse flmmaker en producent. Vanuit haar kantoor in een monumentaal pand aan het Griftpark vertelt Jansen trots over eerder werk als ‘Nima temba sherpa’. Het verhaal over de Nepalese berggidsen uit 2004 was haar eerste flm die in de bioscoop werd vertoond. De televisierechten werden internationaal verkocht. Ook ‘De wereld maakt muziek’ uit 2016, dat op het Nederlands Film Festival draaide, is van haar hand.
Ruim 45 jaar geleden verruilt Margriet haar geboorteplaats Scheveningen voor Utrecht, omdat ze in Baarn gaat studeren. “Dus Utrecht is wel heel erg mijn stad”, benadrukt ze. “Ik kwam er later achter dat het Hotel Kasteel van Antwerpen aan de Oudegracht zelfs van mijn oom en oudooms is geweest.” De gouden letters van het hotel, die populair waren onder beroemdheden, zijn nog steeds aan de Oudegracht 129 te zien. Tijdens haar opleiding De Jelburg in Baarn komt ze voor het eerst met flm in aanraking. In haar vervolgstudie communicatiewetenschappen doet ze een vrij doctoraal flmkunde. Ze specialiseert zich in visuele antropologie: flm met aandacht voor culturele diversiteit. Ook in haar nieuwste documentaire, ‘Leven na de Dictatuur’, is dit een centraal thema. De tweedelige serie ging 20 november in première in het Louis Hartlooper Complex.
Leven na de Dictatuur
‘Leven na de Dictatuur’ volgt de vrienden Thaeer Muhreez en Jamil Makhoul, die vanuit Syrië naar Nederland vluchten. Eerst ziet de kijker hun angstige reis; daarna volgt hun
worsteling met hun Syrische identiteit in een land dat totaal anders is. Thaeer vraagt zich af: kun je ontsnappen aan de dictatuur die je meeneemt in je hoofd? De flm toont zijn persoonlijke zoektocht én die van zijn vriend Jamil, die ook moeite heeft zijn plek in Nederland te vinden.
Veel beeldmateriaal is door Thaeer zelf gemaakt, nog vóór er sprake was van een documentaire. “Hij was in Syrië flmmaker”, vertelt Margriet, “dus het was voor hem vanzelfsprekend om alles te flmen." Via flmmaker Robert van Tellingen, in de flm geïntroduceerd als hun eerste Nederlandse vriend, vinden Thaeer en Jamil een ingang bij de NTR. “Doordat er al veel beeld was maar nog geen duidelijk idee, was mijn rol als producent groter dan ooit.”
De dictatuur leren loslaten
Margriet leert Thaeer (spreek uit: Tha-er) kennen via een collega bij de Utrechtse stichting Common Frames, waar ze flmles geeft aan nieuwkomers. Hun gesprekken over culturele verschillen leiden tot een eerste idee: een documentaire om nieuwkomers uit te leggen hoe democratie werkt.
“Je kunt een dictatuur niet zomaar loslaten als je dat niet geleerd hebt”, zegt Margriet. “Daar was ik best naïef in. Ik dacht dat vluchtelingen blij waren om aan onderdrukking te ontsnappen en hier hun vrijheid wilden benutten. Maar het kan heel angstig zijn om die dictatuur los te laten. Dat proces is waar de flm uiteindelijk over gaat.”
Bij Thaeer gaat dat loslaten sneller dan bij Jamil. “Jamil was ook niet gewend om eigen keuzes te maken. In een dictatuur kijkt er altijd iemand mee. Dat vertaalt zich zelfs naar
familierelaties of vriendschappen. Dan wordt de een de ‘dictator’ en de ander de ‘gedienstige’. Jamil kon die rol moeilijk loslaten en zag Robert ineens als het licht dat hij kon volgen.”
Inmiddels is Jamil verder, maar de documentaire laat zijn eerdere worstelingen zien. “Dat vindt hij nu best lastig om terug te zien”, zegt Margriet.
Eerste opvang in Utrecht De documentaire begint op Utrecht Centraal. De Jaarbeurs was in september 2015 de eerste noodopvanglocatie voor Syrische vluchtelingen. Op 1 januari 2025 wonen in Utrecht 2.767 statushouders; de grootste groep (40 procent) komt uit Syrië. Veel Utrechters zetten zich vanaf het begin voor hen in.
Ook Margriet ontvangt in 2015 twee Syrische jongens aan haar eettafel. “We communiceerden via Google Translate. Opeens stond er dat Bashar al-Assad de beste leider was. Ik schrok; in mijn ogen vermoordde hij zijn bevolking.” Later brengt Thaeer deze herinnering bij haar terug. In de documentaire vertelt ook hij dat hij in 2014 nog overtuigd voor Assad koos; uit angst voor de islamitische groeperingen.
Zorgen over de democratie Margriet hoopt dat de flm bewustzijn creëert over de waarde van vrijheid. “Thaeer zegt het heel mooi: ‘Je kunt in vrijheid je dictator kiezen, maar vervolgens ben je slaaf van diezelfde dictator’. Dat is een enorme eyeopener.” “Dat het ook een keerzijde heeft, laten Trump en Orban nu zien”, vervolgt ze. “Hij is in een democratie gekozen, maar ondermijnt nu de hele rechtsstaat. Hij indoctrineert mensen en zorgt daarmee bijvoorbeeld dat de persvrijheid wordt beperkt.” Ook over Nederland maakt ze zich zorgen. “Ik ben de vrijheid meer gaan waarderen dan ooit. Ik denk dat als je Wilders zijn gang laat gaan, je een soortgelijke situatie kunt krijgen.”
Beeld over vluchtelingen
Volgens Margriet kan de documentaire ook bijdragen aan beter begrip. “De overheid moet zich realiseren wat nieuwkomers meebrengen. Sommige vluchtelingen denken bij aankomst dat hier een geheime dienst is. Het zou goed zijn om vanaf dag één uit te leggen hoe het hier werkt en wat vrijheid voor ons betekent.”
Ze spreekt uit ervaring. “Ik was in 2010 in Syrië. Volgens Assad waren toeristen welkom; een jaar later brak de oorlog uit. Op
straat werden wij door veel mensen aangesproken met ‘Welkom in Syrië’. Dat voelde eerst heel welkom maar toen toch ook enorm opgelegd.”
Situatie onder het Bollendak Ook de overlast onder het Bollendak bij Utrecht Centraal, onder andere veroorzaakt door een groep jonge Syrische vluchtelingen, vraagt volgens Margriet om een andere aanpak. “Die jongens kennen bijna niets anders dan oorlog. Wat zij hebben meegemaakt, die angst en stress, maakt hen onverschillig.”
“Vervolgens komen ze na een ellendige vlucht in Europa aan en belanden in een klimaat dat hen in totale onzekerheid laat”, vervolgt ze. Dat verwijt ik echt de nationale overheid; ook de gemeente zit ermee. Het is heel terecht dat burgemeester Sharon Dijksma aan de bel trekt, want Utrecht doet wat het kan.”
Een mogelijke oplossing ziet Margriet in het aanleren van vaardigheden. “Mensen moeten om die jongeren heen gaan staan en met ze aan de slag. In Ter Apel was jaren geleden ook zo’n groep die stennis schopte. Trainers van de Utrechtse stichting New Dutch Connections gingen met hen aan de slag over hun toekomst en talenten. Zo’n groep kan zich echt ontwikkelen en daar hebben ze profjt van hier of terug in eigen land. Nu laten we ze zwemmen en dat is, zeker op deze jonge leeftijd, nooit goed.”
Stemmen
Met Thaeer gaat het inmiddels heel goed en ook met Jamil steeds beter. Omdat Thaeer in de documentaire vertelt dat hij religie heeft afgezworen, krijgt hij wel wisselende reacties: “Zowel van mensen die zich in hem herkennen als van mensen die hem veroordelen.” Margriet en Thaeer willen met de flm het gesprek openen. Voor hun plan om na de vertoning in flmzalen de discussie te openen, is te weinig subsidie, maar Margriet hoopt dat dit op andere manieren toch lukt. “Het liefst voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2026. Want’’, zegt ze, “het is aan ons om te beseffen wat de gevolgen zijn van een stem. Hitler is ook via de democratie aan de macht gekomen.” a
De tweedelige documentaire ‘Leven na de Dictatuur’ is op zondag 14 en 21 december om 16.25 uur te zien bij de NTR op NPO 2.
COLUMN
Waoterige surprise
De viering van Sinneklaos is gaonde. Gezellig? Da wee’k nie. Dan zijn d’r weer van die surprises. Zellef vin’k die alted ’n vervelend gedoe. ’t Is veul verpâkking en weinig wol. En wa is ’t vaok ook kinderachtig: ’n wc-rol om jezellef mee te versiere. Nou, lâche hoor… Nee, ’t is eig’lijk niks an. Zo herinner me ‘k nog hoe me broer op ’n keer ’n !es Bokma waor jenever in hoor, vulde mè kraonwaoter. Die surprise was voor me opa bedoeld, de mân waor me broer nie mee kon akkedere en van wie ie wilde da die in ze testement zouw opneme da die ’n roaije sportauto voor ‘m zouw achterlaote. Me opa die gin rooije cent had, laot staon ’n naogel om ze kont mee te krabbe.
Die waoter!es Bokma wer moai ingepak en nog zie’k hoe me opa glunderde da die ’n !es van ze favoriete jenever ha gekrege. Hij zette ‘m medeén apart bâng as ie was da die ‘m mos dele mè me vaoder die ook wel zo’n jenevertsjie lustte.
Me broer von ’t eers nog wel jammer da die nie ’t gezich kon zien van me opa as die ’n glaosje waoter proefde, maor hij legde zich d’r bij neer da ’t in ieder geval tot ’n groate teleurstelling zouw leije.
’n Week laoter kwaome we bij me opa en oma op visite en we waore heul benieuw of d’r nog wa gezeg zouw worde inzaoke de waoterige borrel. En ja hoor, da gebeurde. Terwijl die zo nu en dan ’n slokkie Bokma nam zei opa da d’r iets heul geks was gebeurd: hij had de !es jenever geopend en d’r bleek waoter in te zitte. Da kon tonnie? Toen het ie die !es naor ze vaste slijterij gebrâch en ’t euvel daor voorgeleg. De slijter begreep d’r ook niks van, had ie nooi nie meegemaok! Maor ’t was goegemaok, hij kreeg ’n nieuwe !es! To da moment ha me broer nog ’n lâch op ze gežich gehad. Ze surprise viel in ’t waoter (!) en die roaije sportauto is d’r ook nooi nie gekomme. a
Koos Marsman is ambesedeur vollekstaol en commetator. Hij schrijf tweewekelijks voor DUIC, natuurlijk in de Uterechse vollekstaol
Advertenties
een afscheid precies zoals u het wilt
U bent altijd welkom voor een open gesprek.
Bel 0800 - 023 05 50 of ga naar monuta.nl/utrecht
Waarom families kiezen voor ons uitvaartcentrum:
• de sfeervolle opbaarkamers zijn warm en huiselijk ingericht
• de professioneel uitgeruste aula biedt ruimte voor grote afscheidsdiensten
U bent altijd welkom voor een open gesprek.
Noorderveld
Structuurbaan 1 030 - 604 42 35
Utrecht
Veerle ten Kate
Ook als u niet of elders verzekerd bent.
Alleen voor particulieren/niet voor handelaren
JOCHEM'S RECORD BOUTIQUE
Jochem opent platenzaak in de Zakkendragerssteeg: ‘De winkel wordt mijn dagbesteding’
Wie nu door de ramen van het pand op de Zakkendragerssteeg 8 naar binnen kijkt, ziet nog altijd knu els, speelgoedauto’s en babykleding van kinderwinkel Little Wannahaves. Maar vanaf begin januari, wanneer Jochem Geerdink de sleutel krijgt en Jochem’s Record Boutique opent, ondergaat het pand een inke metamorfose. Denk aan robuuste tafels met daarop kratten vol lp’s, foto’s van festivals en concerten aan de muur en een jne ‘hangbank’ om muziek te luisteren. “Ik begin gewoon heel spartaans en vanuit daar kijk ik wat er bijkomt - misschien wel liveartiesten of signeersessies”, droomt Jochem hardop.
Een eigen platenzaak was niet per se een vooropgezet plan, vertelt hij. “Soms overkomen dingen je gewoon.” Maar echt verrassend is het niet: alleen al in zijn huis staan zo’n 4000 lp’s. “Bijna de helft van mijn huis staat er vol mee”, lacht hij. En dan zijn alle platen in zijn garagebox nog niet eens meegeteld.
Upbeatles
Samen met Pascal Ninaber presenteert Jochem inmiddels al een paar jaar de Upbeatles-quizen: online pubquizen over allerlei thema’s, van Harry Potter en Disney tot muziek en algemene kennis. Tijdens de coronaperiode, toen kroegen en cafés hun deuren moesten sluiten, nam de populariteit van de quizavonden sterk toe. “Per quiz deden zo’n vijf- tot zesduizend mensen mee”, licht Jochem toe.
Hoewel deelname gratis was, lieten veel mensen een donatie achter. “We kregen echt belachelijk veel donaties. Ik had nog nooit zoveel geld gehad in mijn leven.” Volgens zijn ouders was dit dan ook hét perfecte moment om een huis te kopen, maar hij dacht daar anders over: “Ik begon vinylplaten te sparen”.
Britney Spears
Met enige twijfel om het te delen, vertelt hij over een van die nieuwe aankopen: een album van Britney Spears. “Al is dit misschien niet heel goed voor mijn image”, grapt hij. In zijn eigen tijd luistert Jochem namelijk het
liefst rock.
Albums van Britney Spears - een artiest die doorbrak in de late jaren negentig, toen vinyl minder populair was - zijn nauwelijks op lp verschenen. “Alleen de eerste twee albums waren nog een beetje op vinyl verkrijgbaar, de rest eigenlijk niet.” Dat maakte hem erg nieuwsgierig.
Na wat gegoogle kwam hij uit bij Urban Outftters in Amerika, de kledingwinkel die ook een vestiging aan de Oudegracht in Utrecht heeft. “Zij brengen naast kleding ook vinyl uit”, vertelt Jochem. “Hele exclusieve vinyl.” Daar vond hij alle studioalbums van Spears, in allerlei “fancy kleurtjes”. Hij liet ze vanuit de VS naar Nederland importeren.
Urban Outftters en Disney Op Discogs.com, een platform waar je platen kunt kopen en verkopen, ontdekte Jochem al snel hoe gewild en zeldzaam de Urban Outftters-edities zijn. “Ze maken vooral exclusief vinyl van artiesten die nu populair zijn, zoals Olivia Rodrigo, Sabrina Carpenter en Role Model - artiesten die uit de niet-vinyltijd komen.”
Ook de Amerikaanse Disney-vinyls trokken zijn aandacht, waarna hij ook die begon te importeren. De opbrengsten van de verkoop - als hij de platen al niet liever aan zijn eigen collectie toevoegde - investeerde hij in de aankoop van nieuwe platen.
Toen zelfs zijn garagebox te klein werd, besloot hij in augustus 2024 voor het eerst op
platenbeurzen te gaan staan. Ook hier vielen zijn exclusieve Amerikaanse platen in de smaak. “Ik weet nog dat ik het vinyl van High School Musical voor het eerst aan mijn kraam had hangen. Van veraf zag ik mensen elkaar al aanstoten en wijzen”, vertelt hij. “Vervolgens kwamen ze nog net niet rennend naar mij toe om ze te kopen.”
Boutique
Steeds vaker kreeg Jochem de vraag of hij niet ook een eigen zaak had, tot hij dacht: waarom eigenlijk niet? “Toen ben ik op zoek gegaan naar winkelpanden in Utrecht en vond ik dit pandje in de Zakkendragerssteeg.”
Dat er al andere platenzaken in Utrecht zitten, baart hem geen zorgen. Een Plato aan de Voorstraat en een Variaworld aan de Oudegracht ziet hij dan ook niet als concurrenten. “Ik vind het meer een versterking. Ik kom er zelf ook graag en ze hebben me al veel succes gewenst.”
Toch koos hij wel bewust voor de naam Jochem’s Record Boutique. “Boutique geeft iets unieks, iets eigenzinnigs.” En uniek is het volgens hem zeker: “De Amerikaanse platen die ik inkoop, zijn bij andere zaken niet te koop. 95 procent van wat ik heb, is exclusief”.
‘Ik ben geboren in een huisje in de Zakkendragerssteeg’ Ter ere van zijn plek in de steeg heeft Jochem een speciale actie voor Utrecht-liefhebbers. Dit jaar is het twintig jaar geleden
dat de Utrechtse cabaretier en zanger Herman Berkien - bekend van het nummer Utereg me Stadje, waarin hij zingt: “Ik ben geboren in een huisje in de Zakkendragerssteeg” - overleed.
In overleg met Berkiens weduwe brengt Jochem het nummer volgend jaar opnieuw op single uit. “Een eerbetoon aan Herman.” De single verschijnt in rood en wit vinyl - de kleuren van Utrecht - en is exclusief in zijn winkel te koop. “Of er later nog meer nummers van Herman op single komen, weten we nog niet”, maar hij laat de optie in ieder geval open. Als voorproefje op de winkel organiseert Jochem op zaterdag 13 december een eigen platenmarkt in biercafé Oproer in Overvecht. Daar staan zo’n dertig tot veertig kratten met platen uit zijn oude voorraad. “Het klinkt misschien lullig, maar ik moet daar vanaf. Dus die platen - waarvan veel exclusief vinyl isga ik allemaal afprijzen. Dan heb ik ook weer wat ruimte in mijn opslag.”
Dat Jochem vanaf januari een nieuw avontuur start met zijn eigen platenboutique, betekent overigens niet dat de Upbeatles-quizen stoppen; daar gaat hij gewoon enthousiast mee door. “De quizen zijn vooral 's avonds, dus de platenzaak wordt gewoon mijn dagbesteding”, lacht hij. a
Tekst: Nella van Leeuwen / Fotogra e: Jasper Witte
Salsa on Thursday
Waar: TivoliVredenburg
Wanneer: 4 december 20.00 uur
Prijs: Gratis
Bij Salsa on Thursday draaien dj’s salsa hits. Iedereen is welkom, of je nou komt om te dansen, te leren, of om nieuwe mensen te ontmoeten. Vanaf 20.00 uur wordt er een workshop gegeven, en vanaf 20.30 start het feest.
Nieuwe Jazz
Waar: Muziekhuis Utrecht
Wanneer: 5 december 20.00 uur
Prijs: 15 euro
UJazz, ZenneZ records en TivoliVredenburg organiseren samen de serie Nieuwe Jazz, met presentaties van nieuwe albums. Op vrijdag 5 december met Willem Abelen & Tom Veltien met het album Superordinate en de Nederlandse première van het album Une Question d’Enfant van Emma Giulia.
Super Sunday Solar Science Show
Waar: Sonnenborgh Museum en Sterrenwacht
Wanneer: 7 december 13.30 en 14.30 uur
Prijs: 0 tot 10 euro
In deze zonneshow kom je alles te weten over de zon. Demonstraties, proefjes en foto’s laten zien hoe de zon aan zijn licht komt, wat licht precies is en wat we van licht kunnen leren. Samen met de zonneonderzoeker rafel je het zonlicht uiteen in alle kleuren van de regenboog en zie je waarom je met de telescoop van Sonnenborgh – de grootste zonnetelescoop van Nederland- zo’n prachtige blik op de zon hebt. Bij helder weer kun je door de zonnetelescoop kijken.
Collectieve expositieborrel
Waar: De Nijverheid
Wanneer: 5 december 18.00 – 22.30 uur
Prijs: Gratis
Collectieve expositieborrel is een maandelijks feest, dit keer met nieuwe exposities in De Tunnel, EXboot en Hoek. Om 17.30 en om 19.30 start een expotour van 30 minuten langs de exposities, met korte statements van de kunstenaars bij de expositie.
Workshop Welcome to Burlesque
Waar: Stadsschouwburg Utrecht
Wanneer: 6 december 11.45 – 13.15
Prijs: 17,50 euro
De Amstedam Burlesque Revue is op 19 december in Stadsschouwburg te zien met de voorstelling ‘Colours of Desire’. Deze workshop bereid bezoekers daarop voor. In de workshop ‘Burlesque voor beginners’ leren participanten de basis van klassieke burlesque bewegingen en een dansroutine.
Twee ligconcerten op één avond
Waar: Bibliotheek Neude
Wanneer: 7 december 18.00
Prijs: Vanaf 35 euro
De monumentale hal van het Oude Postkantoor wordt opnieuw omgetoverd tot een warme, stille plek. Liggend op je matje of luchtbed, omringd door verlichting en de akoestiek, beleven bezoekers twee ligconcerten achter elkaar. Luister naar ‘Christmas with Einaudi’ en ‘Matteo Myderwyk: Wintersleep’.
Kindervoorstelling Circus Tique
Waar: Het Wilden Westen
Wanneer: 10 december 11.00 en 15.00 uur Prijs: 7 euro
Tique is een blauw mannetje - gemaakt van elastieke stof en een theezeef - die in zijn eigen wereld leeft en een eigen taal spreekt. Tique wil circusartiest worden en graag in het middelpunt staan. Maar niet alles wat eigenwijze Tique wil, lukt. Mannetje Tique wordt door twee spelers tot leven gebracht.
Zussen bouwen bruin café uit jaren zestig om tot kindvriendelijk restaurant
Na 59 jaar verdwijnt bruin café De Windhoek op de Laan van Nieuw Guinea 39. Sinds 1966 kwamen mensen naar het Lombokse café voor een biertje of een potje biljarten. “Maar biljarten leeft niet echt meer onder jongeren”, vertelt Carlijn Vos, die het café de afgelopen zes jaar samen met haar zus Marleen runde. Daarom besloten de zussen het roer om te gooien: het oude bruin café maakt halverwege januari plaats voor het kindvriendelijke Bij de Vosjes, met speelhuisjes, een klimwand en een speelkuil.
Tekst: Nella van Leeuwen / Fotogra e: Jan van Stipriaan Luïscius & Cas Bergsma
Het idee ontstond vanuit hun eigen behoefte. “Wij waren zelf altijd op zoek naar een plek waar je rustig wat kunt eten of een kop koffe kunt drinken, én waar je met je kinderen terechtkunt”, vertelt Carlijn. “Maar bij veel restaurants word je met kinderen toch een beetje in een hoek gezet, zodat anderen er geen last van hebben.”
Ook merkten de zussen op dat de speelhoek vaak helemaal aan de andere kant van het restaurant is. “Waardoor je als ouder moeilijk toezicht kan houden”, vult ze aan.
Onbenutte ruimte
Toen de zussen steeds duidelijker merkten dat biljart minder populair wordt onder jongeren, zagen ze een kans om het café te veranderen. “Het café bestaat uit twee delen”, legt Carlijn uit. “Het voorste gedeelte is ingericht als bruin café met een grote bar, en het achterste gedeelte is een ruimte van zo’n honderd vierkante meter waar de biljarttafels staan.” Die achterste ruimte werd echter
steeds minder gebruikt – zonde, vonden de zussen.
Mede door hun eigen behoefte aan een kindvriendelijke horecaplek besloten ze het roer om te gooien. “Het voorste gedeelte wordt een restaurant waar je ‘s ochtends vanaf 08.30 uur al terechtkunt voor koffe, dat later overgaat in lunch, borrel en diner.” De oude bar verdwijnt en maakt plaats voor een nieuwe bar en ander meubilair. Voor het achterste deel, waar de biljarttafels stonden, hebben de zussen grote plannen: “Er komt een klimwand, een leesboom, speelhuisjes én een speelkuil. Om de speelkuil heen komen tafeltjes te staan, zodat ouders goed toezicht kunnen houden op hun kind.” Carlijn vertelt dat ze in de speelkuil ook activiteiten willen organiseren, zoals kinderfeestjes of knutselochtenden. “Maar we houden het laagdrempelig, zodat je gewoon voor een paar euro kunt meedoen.”
Pannenkoeken
Hoewel de achterste ruimte op kinderen is gericht, benadrukt Carlijn dat de plek voor iedereen bedoeld is. “Bij de Vosjes is niet alleen voor gezinnen; je kunt ook prima in het restaurant aan de voorkant zitten zonder kinderen.”
De menukaart van het oude bruin café blijft grotendeels hetzelfde. De saté en spareribs blijven, maar daarnaast worden vegetarische gerechten en pannenkoeken aan de kaart toegevoegd. “We willen graag een ‘gewoon’ restaurant blijven, dus behouden we ook de andere gerechten.” Ze vertelt dat ze niet wil dat het restaurant verandert in een soort “kinderwalhalla”, zoals ze zelf vaak bij klassieke pannenkoekrestaurants ervaart. “Maar we willen wél de optie bieden dat een kind een pannenkoek kan eten.”
Foute kersttrui
De zussen hebben veel zin in het nieuwe avontuur. Toch is het afscheid nemen van het
oude bruin café best pittig, vertelt Carlijn. “Ik heb er ook wel last van gehad, want het was gewoon een hele prettige plek.”
Daarom besloten ze het nieuws zelf aan de vaste gasten te vertellen. “Zodat ze het van ons hoorden en niet via via.” De reacties waren wisselend: “Sommigen waren erg blij voor ons, anderen vonden het heel jammer, omdat daarmee ook hun eigen plekje verdwijnt”. Ondanks de fjne jaren staan de zussen achter hun keuze. “We moeten ook een beetje met de tijd meegaan”, zegt Carlijn. Om De Windhoek nog één keer te eren, organiseren de zussen op 19 december een afscheidsfeest. “Zodat we het afsluiten met een knaller”, voegt Carlijn toe. “Vanaf 14.00 uur is iedereen welkom voor een borrel en om 18.00 komt er een zanger.” Voor wie wil komen, heeft Carlijn nog een laatste verzoek: “Kom in je meest foute kersttrui”. a
Elizabet van der Kooij opent bakkerij in De
Moestuin:
‘We maken alles zelf’
Bij De Moestuin op Maarschalkerweerd verbouwen ze zoveel mogelijk ingrediënten voor het eten zelf, en nu gaan ze ook hun eigen brood bakken. Het was het idee van chef-kok Elizabet van der Kooij om een bakkerij te starten bij De Moestuin. Elizabet werkt er sinds 2021 als chef-kok, maar zei in het begin al tegen haar baas dat ze er wel een bakkerij bij wilde. Nu is haar langgekoesterde droom werkelijkheid geworden. Ze startte met het bakken van zuurdesembrood, kaneelbroodjes en focaccia.
Tekst: Elin Pronk / Fotogra e: Bas van Setten
Hoe is het idee om een bakkerij te openen ontstaan?
“Vanaf 2012 ben ik me meer met eten en ook met brood gaan bezighouden. Thuis was ik altijd al heel fanatiek aan het bakken. Oorspronkelijk kwam ik uit de muziekwereld. Ik maakte muziek voor theaterproducties en deed de technische kant, ook op festivals. Je geld verdienen met muziek maken is heel moeilijk. Je moet steeds zelf projecten opstarten, geld vinden en plekken zoeken om te spelen. Op een gegeven moment dacht ik: ‘het is allemaal leuk en aardig, maar als er nu weer niks vanzelf komt, dan heb ik hier geen zin meer in — dan wil ik iets anders doen’. Ik was al veel met eten bezig, dus ik ben gaan kijken wat ik met koken kon gaan doen. Ik raakte meteen geïnteresseerd in stadslandbouw en lokaal voedsel. Ik ben toen bij verschillende bedrijven langs geweest, onder andere bij De Moestuin en de Veldkeuken. Daarna heb ik me aangesloten bij Slow Food, om meer te weten te komen over lokaal voedsel. Vervolgens ben ik mezelf als freelancer gaan verhuren en dat beviel goed. Ik heb ook nog een koksopleiding gedaan. In eerste instantie wilde ik vooral de keukens doen en dat vond ik ook heel leuk. Maar toen ik in dienst kwam bij De Moestuin heb ik letterlijk gezegd: ‘Dan wil ik er over een paar jaar wel een bakkerij bij’. Mijn baas Pieter Jagtman wilde dat ook altijd al, dus hij zei: ‘Dat gaan we doen!’ Vier jaar geleden was ruimte nog een probleem, maar dat is nu opgelost.”
Was het bakken van brood meteen al een soort fascinatie?
“Ja, ik dacht meteen: ‘Dit vind ik echt te gek!’
Koken vond ik ook geweldig, maar dat was gewoon wat makkelijker. Brood bakken is heel technisch. Je hebt maar een paar ingrediënten, maar heel veel variabelen, vooral temperatuur is heel belangrijk. Je kunt er lang mee bezig zijn voordat je echt begrijpt hoe brood werkt. Zuurdesembrood ziet er prachtig uit en is ontzettend lekker. Het is echt een creatie. Dat heeft koken natuurlijk ook, maar koken is veel meer on the spot. Gaat er iets mis, dan kun je nog een beetje bijsturen.”
Hoe verliep het proces van het openen van de bakkerij?
“In de zomer van 2024 begon ik al met spullen kopen. De kans was groot dat we extra ruimte zouden krijgen, maar dat wisten we nog niet honderd procent zeker. Pieter zei:
‘We gaan toch maar alvast kijken naar spullen’. Dus ben ik veel op veilingen gaan kijken naar wat ik dacht nodig te hebben. Veilingspullen kopen is spannend, want je weet niet zeker of alles werkt en of het het geld waard is. We wilden klein beginnen en niet te veel geld uitgeven. Nu blijkt dat bijna alles wat we hebben gekocht een goede keuze is geweest.”
Wat betekent het openen van deze bakkerij voor je?
“Het is een te gek en bijzonder gevoel! Deze week bedacht ik me nog hoe gek het eigenlijk is dat iets waar je zo lang over nadenkt en mee bezig bent, je ineens gewoon aan het doen bent. Dan voelt het ook heel snel weer normaal. Er komt al een beetje routine in.”
Wat hoop je met deze bakkerij te bereiken?
“Het mooiste zou zijn als we uiteindelijk zes
'Ik zie een elektrische bakfiets voor me, waarmee we in de stad kunnen bezorgen'
dagen per week zouden kunnen bakken. Dat redden we niet met wat we hier voor de winkel en de horeca nodig hebben. Dus zouden we ook voor andere afnemers willen bakken, zoals horeca of winkels. Ik zie dan een elektrische bakfets voor me, waarmee we in de stad kunnen bezorgen. Dat staat zeker op het verlanglijstje. Bij De Moestuin werken we met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Met de bakkerij kunnen we weer wat plekken creëren voor deze mensen. Daarnaast wil ik graag meer soorten brood gaan maken.”
Sta je elke dag zelf in de bakkerij? “Nee, zeker niet. Dat was ook iets waar ik lang over heb nagedacht: hoe ga ik dit doen?
Ik geef leiding aan beide keukens in De Moestuin en sta zelf minstens twee, meestal drie dagen per week in de keuken. Dus ik vond het heel leuk dat ik dit mocht gaan doen, maar ik kon het niet alleen. Toen kwam er iemand op mijn pad, via een van mijn koks: ‘Ik ken nog een broodpersoon’, zei ze. Dat was Kim Medema. Zij heeft een kantoorbaan bij de provincie Utrecht, maar bakt daarnaast al heel lang brood in grote hoeveelheden. Kim had net besloten dat ze daar twee dagen per week serieus mee aan de slag wilde. We spraken af en het klikte meteen honderd procent. De timing was perfect!”
Dus eigenlijk is Kim een soort van partner?
“Jazeker! Kim staat meer in de bakkerij dan ik. We doen het echt samen.”
Wat is de bakkerij voor toevoeging bij De Moestuin?
“We maken hier bijna alles zelf. We werken helemaal niet met halffabricaten. Al ons gebak maken we zelf en de groentes die we gebruiken in de keukens verbouwen we deels zelf. De bakkerij was dus eigenlijk de volgende logische stap.”
Jullie starten met zuurdesembrood, kaneelbroodjes en focaccia. Waarom beginnen jullie hiermee?
“Het gewone brood is wat we in de horeca nodig hebben en wat mensen gewend zijn om te kopen. Kim en ik vinden beiden de Scandinavische kant van brood heel interessant, dus misschien willen we die kant ook meer op. De kaneelbroodjes komen bijvoorbeeld vooral uit Scandinavië. Bij de focaccia keken we juist naar wat we konden doen om de link met de tuin te leggen.”
Wat hoop je nog meer te kunnen bakken?
“Iets meer dan alleen taarten en cakes. Misschien meer gebakjes, of wat fjnere dingen.”
Hoe hoop je dat de toekomst van de bakkerij eruitziet? En wat is jouw rol daarin?
“Ik hoop dat we uiteindelijk iets meer ruimte krijgen, zodat we een grotere productie kunnen draaien. Dat we aan meer afnemers kunnen leveren, ook buiten onszelf. Dat we echt met een team in de bakkerij kunnen werken. Ik zie mezelf daarin wel een sturende rol hebben. Maar ik hoop toch altijd minstens één dag per week met mijn handen in het deeg te staan.” a
VERDWENEN SCHOOLGEBOUWEN IN UTRECHT
Mytylschool Ariane de Ranitz aan de Blauwe Vogelweg
Deze serie over schoolgebouwen eindigt met twee scholen die op het punt staan gesloopt te worden. Zoals (College) Ariane de Ranitz aan de Kromme Rijn, niet ver van het stadion. De Mytylschool uit 1963 wordt ingrijpend vernieuwd. Zo'n school biedt speciaal onderwijs voor kinderen met lichamelijke en/of verstandelijke beperkingen. Mytyl is de naam van een guur uit het theatersprookje 'De blauwe vogel' van Maurice Maeterlinck. Sinds de eerste Mytylschool uit 1947 in Amsterdam dient deze naam als aanduiding voor aangepast onderwijs. Het adres van de Utrechtse school is heel toepasselijk Blauwe Vogelweg.
Tekst: Arjan den Boer / Beeld: Het Utrechts Archief
Het initiatief kwam in Utrecht van 'juffrouw' Henriette Zoete. Na een ongeluk moest ze haar baan in het onderwijs opgeven en ging een gehandicapt kind lesgeven. Ze las over de Amsterdamse Mytylschool en besloot zich in te zetten voor zo'n school hier. Zoete zocht steun bij de echtgenote van de Utrechtse burgemeester, jonkvrouwe Ariane de Ranitz-de Brauw. In 1955 begon de Mytylstichting voor Utrecht en Omstreken de eerste geïmproviseerde school op het Jansveld met vijf kinderen. Na een jaar verhuisde de Mytylschool naar het Janskerkhof, aanvankelijk met 28 kinderen en in 1959 al met 64.
Onder leiding van presidente Ariane de Ranitz werden plannen gemaakt voor een hypermodern gebouw. 'Wij hunkeren naar een nieuwe school omdat de oude een voor gebrekkige kinderen slechte accommodatie heeft', sprak zij bij de opening van de Winkelweek Lombok 1959, die ten goed kwam aan de Mytylstichting. Ze zei te dromen van een school met oefenbad (zwembad). Heel
Utrecht hielp mee door 'bouwsteentjes' te kopen, collectes te houden en bazaars te organiseren.
Paramedisch gedeelte
In 1960 viel het besluit: de nieuwe Mytylschool kwam 'in een boomgaard aan de Kromme Rijn' bij Maarschalkerweerd. Ernaast zou de Nederlandse Stichting voor het Gebrekkige Kind twee internaat-paviljoens bouwen. Het schoolontwerp kwam van de architecten Frits Eschauzier junior, Fons van den Berg en Paul de Vletter uit Bussum. Zij hadden gezamenlijk de Academie van Bouwkunst in Amsterdam gevolgd en ontwierpen ook de LTS Lieven de Key in Hilversum en enkele kerkgebouwen. In hun plan was veel aandacht voor de overgang tussen school en omgeving door middel van een vijver, patio's, grote ramen en afopende dakplaten. 'Men wil hiermee het kind in zijn school zoveel mogelijk in de natuur plaatsen.' Het gelijkvloerse complex bestond uit acht leslokalen, enkele praktijklokalen voor
'koken, naaien en andere handenarbeid', een gymzaal, een binnenzwembad, behandelkamers voor 'heilgymnastiek' (fysiotherapie) en ruimtes voor logopedie. Die maakten deel uit van het 'paramedisch gedeelte waar artsen, spraakleraren, masseurs en psychologen voortdurend de controle uitoefenen', volgens een krant.
Bij de opening in mei 1963 door burgemeester (en echtgenoot) Coen de Ranitz werd geschreven: 'De trots van de school is het oefenbad met de daarbij behorende kleed-, douche- en toilet-ruimten. Vanuit de hal kunnen de kinderen via een brug over een vijver naar een hof, waar ze in de open lucht kunnen spelen, in welk spel ze door psychologen en artsen geobserveerd kunnen worden.'
Kunstwerken in het kader van de percentageregeling speelden in op het thema 'De blauwe vogel'. Gerrit van ‘t Net, een Utrechtse surrealistische kunstenaar, maakte een mozaïek van acht meter lang in de entreehal, getiteld L’Oiseau Bleu. Hij gebruikte als een
van de weinigen natuursteen voor zijn mozaieken. Buiten stond een keramisch beeld van een blauwe vogel op een paal en in een van de patio's kwam later nog een windwijzer van een vogel door Dick Bruna.
Naamgeving
Voor de opening werd in 1963 koningin Juliana gevraagd, maar zij was verhinderd. Aan de contacten lag het niet. Ariane de Ranitz was tot 1940 haar hofdame geweest. Het burgemeestersechtpaar was bevriend met Juliana en Bernhard en ging met hen op wintersport. In juli 1964 bezocht de vorstin alsnog de Mytylschool. 'Daarmee heeft zij een eerder gedane belofte ingelost', schreef het UN. Uiteraard werd zij ontvangen door het echtpaar De Ranitz. De 6-jarige Mieke van der Gronde bood bloemen aan en de 14-jarige Huib de Groot een plakboek over de school. Er volgde een tocht langs alle klassen en de koningin liet zich voorlichten 'over de behandelingen door heilgymnasten en logopedisten'.
Achttien jaar later was (inmiddels) prinses Juliana opnieuw aan de Blauwe Vogelweg. Haar vriendin Ariane de Ranitz was er niet meer bij, maar stond wel centraal. Zij was in 1981 overleden. In aanwezigheid van de oud-burgemeester onthulde Juliana de nieuwe schoolnaam: Mytylschool Ariane de Ranitz, een eerbetoon aan de vrouw die een kwarteeuw voorzitter van de Mytylstichting was geweest.
Tegenwoordig heet de school (College) Ariane de Ranitz voor gespecialiseerd onderwijs. De basisschool draagt slechts de naam 'Ariane de Ranitz', de middelbare school met 'College' ervoor. De term Mytylschool wordt nauwelijks meer gebruikt. Het schoolgebouw is na ruim 60 jaar sterk verouderd, hoewel er in de loop der tijd veel verbouwd is. De school telt nu zo'n 300 leerlingen van 4 tot 20 jaar. Ariane de Ranitz is onderdeel van DKP Onderwijsgroep (De Kleine Prins).
Gekozen is voor nieuwbouw met behoud van gymzaal en zwembad, die worden opgeknapt. Het nieuwe 'houten' gebouw krijgt een hellingbaan waarmee kinderen per rolstoel naar de verdiepingen kunnen. De bouw startte in 2024 en zal voor het schooljaar 20252026 gereed zijn. In januari-februari worden de oude delen gesloopt waarin zich het wandmozaïek bevindt. Het kunstwerk wordt uitgenomen en moet liefst ergens in de buurt een plaats krijgen. De Werkgroep Monumentale Kunst van Bond Heemschut zet zich hier voor in. a
Een van de patio's met windwijzer blauwe vogel.
Het oefenbad van de Mytylschool, 1966.
WAT VINDEN DE LEZERS?
DUIC-lezers aan het woord
Elke week reageren DUIC-lezers honderden keren op de artikelen die op de website verschijnen. Wat vinden de lezers van DUIC van onderwerpen die spelen in de stad? Je leest het in deze rubriek.
Aanpak
Kanaalstraat en Amsterdamsestraatweg werpt vruchten af
Het gaat goed met de gebieden rondom de Amsterdamsestraatweg en de Kanaalstraat. Sinds 2014 en 2017 zet de gemeente zich in om de leefbaarheid en veiligheid langs de winkelstraten te verbeteren. Sindsdien zijn de straten opnieuw ingericht en is het winkelaanbod veranderd. De overlast is daardoor afgenomen, maar er blijven ook aandachtspunten.
Jos:
Mooie ontwikkelingen! Complimenten van een voormalige inwoner van Utrecht. Als het wonen er niet onbetaalbaar was, kwam ik morgen weer terug!
Ron Klepon:
Behalve als je als !etser op Kanaalstraat richting moskee !etst, tegen het autoverkeer in, dat is op drukke dagen russische roulette.
Utrecht heeft geen geld voor aanpak Meernbrug
De gemeente Utrecht erkent dat de verkeerssituatie rond de Meernbrug in De Meern onveilig is, maar vindt op korte termijn geen geld om het probleem structureel aan te pakken.
Utrechter:
“
“ “ “ “ “ “ “
Wim:
Eerlijk is eerlijk, het is er allemaal mooier op geworden. Maar Kanaalstraat is wat mij betreft toch niet goed gelukt. De stoepen zijn te breed en de rijbaan te smal. Er is eigenlijk niet goed ruimte voor !etsers in twee richtingen en daartussen een auto.
Wel geld voor gratis schaatsen op het jaarbeursplein maar niet voor verkeersveiligheid op de Meernbrug.
JR:
Ja logisch. Al het geld gaat naar de onveilige ovonde Maliebaan.
Robert:
Was hier wel geld voor geweest als andere hele su-per ‘belangrijke’ verkeerslocaties zoals een autoluwe/lege Maliebaan en een historisch bruggetje op de Koningsweg wellicht niet gedaan waren?
Na 7 jaar einde aan rechtszaak tussen onwonende TivoliVredenburg en gemeente Utrecht
Zeven jaar nadat een omwonende had geklaagd bij de gemeente Utrecht over geluidsoverlast van TivoliVredenburg heeft de Raad van State uitspraak gedaan. De rechter bevestigt dat er geen overtreding is vastgesteld door het muziekpaleis
Ropa: Goede rechtspraak
Lombokker:
Het is natuurlijk !jn dat we in een rechtstaat leven, maar ik krijg regelmatig het idee dat we daarin te ver zijn doorgeschoten. Met name als individuen een zaak jarenlang weten te rekken door eindeloos in beroep te gaan. De uitkomst is vrijwel altijd dat ze toch geen gelijk krijgen. Maar het kost de gemeenschap handen vol geld, bouwprojecten worden jarenlang opgehouden en rechtbanken worden overbelast.
Kinderlijk:
Kinderlijk als je midden in het centrum vast wil houden aan de illusie of je op de hei woont. Trots op het grootste muziek gebouw van Nederland
Advertenties
ZOEKPLAAT
Zoek de zeven verschillen
OPLOSSING ZOEK DE VERSCHILLEN. LOCATIE: LANGE ELISABETHSTRAAT
MOORDSPEL
BIJ CAMPING GANSPOORT
DURF JIJ HET AAN?
Ben je goed met puzzels en codes? Hou je van spellen zoals Cluedo en Escaperoom? Dan zou je weleens de moord op de camping op kunnen lossen. Probeer met jouw team erachter te komen wie de dader is.
De hele camping wordt omgebouwd tot een crime scene. Het thema zal zijn Casino: Russian Roulette. Het spel is avondvullend en minstens één teamlid moet in het bezit zijn van een smartphone. Durf jij het aan?
TIP: kom voorafgaand (uiterlijk 19.00 uur) gezellig dineren bij Camping Ganspoort.
DINSDAG 16 DECEMBER 2025
20.00 UUR TOT CA. 23.00 UUR
MIN. 2 TOT MAX. 6 PERSONEN PER TEAM
DEELNAME + DINER € 42,50 P.P.
ALLEEN DEELNAME € 24,95 P.P.
RESERVEER NU VIA GANSPOORT.NL
Betaling is achteraf bij de kassa via pin. Meer info op onze website campingganspoort.nl
SnackpanXL € 37,99
± 10 pers. 90 hapjes
30 balletjes, 30 mini-saté, 10 pittige kluifjes, 10 zoete kluifjes, 10 naturel kluifjes.
Kluifpan € 37,99
± 8 pers. 75 kluifjes
25 pittige kluifjes,
25 zoete kluifjes, 25 naturel kluifjes.
Kippiepopspan € 44,99
± 10 pers. ± 75 hapjes
20 Kippie pops, 30 balletjes, 25 mini-saté.
Maaltijdpan € 37,99
± 6-8 pers. ± 2400 gram
Keuze uit: bami, nasi, mihoen of Chinese bami met 6 balletjes, 6 mini-saté.
Kippieplank € 34,99
Gezellige feestdagen
Heerlijk (makkelijk) genieten met onze kant & klare producten!
Feestpan € 43,99
± 10 pers. ± 100 hapjes
20 balletjes ketjapsaus, 20 balletjes pindasaus, 20 mini-saté indian mystery marinade, 20 mini-saté ketjapsaus, ± 300 gram kippeling, 12 kluifjes naturel.
± 10 pers. ± 1200 gram. ± 120 hapjes.
Inclusief kartonnen plank. Direct klaar voor gebruik.
± 10 pers. 100 hapjes
25 mini-saté indian mystery marinade, 25 mini-saté ketjapsaus, 25 balletjes ketjapsaus, 25 balletjes pindasaus.
Satépan € 42,99
± 12 pers. 35 stokken
Keuze uit de smaken: pittig, ketjap- of pindasaus.
Mini-saté/ballenpan € 46,99
Sparerib-pan € 39,99
± 6 pers. ± 2500 gram
Keuze uit de smaken: ketjap of pittig.
Alle pannen zijn ook in XXL variant verkrijgbaar. Inhoud x 3. Prijs x 3. Borg elektrische Kippiepan € 15,00. Borg elektrische Kippiepan XXL € 50,00.
Inhoud: gevulde olijven, kaasblokjes met dille, gevulde peppers met roomkaas, mini-saté, grillworst naturel, grillworst kaas, kipgehaktballetjes, salami blokjes, kipfilet roomkaas rolletjes, salami roomkaas rolletjes, serrano roomkaas rolletjes.
Ga voor het hele assortiment naar www.kippie.nl
