Παιδαγωγοι με γενικο ρολο & διοικητικο προσωπικο

2019 – 2020

Διοικητικό προσωπικό Παιδαγωγικού Τµήµατος & Εκπαιδευτικοί µε εµπλοκή σε ολόκληρο το σχολείο

2019 - 2020 Διοικητικο προσωπικό & παιδαγωγοί με εμπλοκή σε ολόκληρο το σχολείο

Παιδαγωγοί: Κλαίρη Χατζηνικολάου

Βασιλική Χαρίση

Κυριακή Πρωτονοταρίου

Μάρθα Σπύρου

Μαριάννα Καριάτογλου

Δέσποινα Σταματοπούλου

Μαρίνα Παπαδοπούλου

Ανδριάννα Κούτρα

Το όνομα μου είναι Κλαίρη Χατζηνικολάου. Είμαι δασκάλα Αγγλικών περίπου 16 χρόνια τώρα. Την τελευταία δεκαετία ασχολούμαι με την προσχολική ηλικία. Έχοντας δοκιμάσει σχεδόν όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης μπορώ με σιγουριά πλέον να πω ότι η προσχολική αγωγή είναι η πιο ενδιαφέρουσα.

Όταν πρώτη φορά ανέλαβα μια τάξη του νηπιαγωγείου οπού δεν υπήρχαν σχολικά βιβλία συγκεκριμένη ύλη και προκαθορισμένο πρόγραμμα φτιαγμένο από κάποιους άλλους που ούτε καν έχουν μπει ποτέ μέσα στην τάξη μας κατάλαβα αμέσως ότι αυτό ήταν που μου ταιριάζει περισσότερο. Και σιγουρά ήταν μεγαλύτερη πρόκληση να δουλέψω σε ένα σχολείο σαν την Dorothy Snot οπού κάθε μέρα θα έπρεπε να στηριχθώ στις ιδέες των παιδιών και να είμαι προετοιμασμένη ότι κάθε στιγμή ότι έχουμε σχεδιάσει μπορεί να ανατραπεί είτε γιατί πέταξε ένα αεροπλάνο ψηλά στον ουρανό είτε γιατί βρήκαμε ξεχασμένα εργαλεία σε ένα χαρτόκουτο είτε γιατί κάποιος μας έφερε ένα ποτήρι με δεινοσαύρους από το σπίτι. Ο αυτοσχεδιασμός είναι απαραίτητος όσο και ο προσχεδιασμός για να εξασφαλίσουμε ότι οι εκπαιδευτικοί μας στόχοι θα επιτευχθούν λαμβάνοντας πάντα υπόψιν τους ρυθμούς ανάπτυξης και ανάγκες των παιδιών.

Με δράσεις που έχουν σχεδιαστεί από πριν μαζί με τα παιδιά η απλά έχουν προκύψει εκείνη τη στιγμή προσπαθούμε να φέρουμε τα παιδιά σε επαφή με την ξένη γλώσσα αβίαστα και με φυσικό τρόπο.

Είμαι η Βάσω Χαρίση και μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό, αλλά με μεγάλη ελευθερία. Στους πρόποδες ενός βουνού, οπού το παιχνίδι ήταν πάντα «χωρίς σύνορα». Από το σχολείο, στην πλατεία, στα σοκάκια, στα χωράφια μέχρι και το βουνό και το δάσος. Πίστευα μέχρι μεγάλη ότι οι τάξεις πάνε δυο δυο μιας και το σχολείο μας ήταν 3/θέσιο και πως στο παιχνίδι δεν υπάρχει ηλικία μιας και από το νηπιαγωγείο μέχρι το γυμνάσιο παίζαμε όλα τα παιδιά μαζί.

Οι περισσότερες παιδικές μου αναμνήσεις είναι από παιχνίδια και «περιπέτειες»… χωρίς μεγάλους. Εκεί όπου παίρναμε ρίσκα, αποφάσεις, εξερευνούσαμε, ανακαλύπταμε, φοβόμασταν, συνεργαζόμασταν,

www.dorothy-snot.gr

2019 - 2020 τσακωνόμασταν, χτυπούσαμε αλλά και φροντίζαμε, φανταζόμασταν και χανόμασταν για ώρες… ή μάλλον μέχρι να ανάψουν τα φώτα στην πλατεία!

Στο λεύκωμα της έκτης δημοτικού, στην ερώτηση «τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» γέμισα όλες τις σειρές: «ηθοποιός, τραγουδίστρια, γυμνάστρια, κομμώτρια, πολιτικός μηχανικός, πυροσβέστης, δασκάλα». Όσο πλησίαζε ο καιρός για τη «μεγάλη» απόφαση εγώ επέλεξα να γίνω όλα αυτά και άλλα τόσα. Μα πως; Έγινα νηπιαγωγός! Τι καλύτερο από το να παίζεις στη δουλειά σου και γίνεσαι όλα αυτά που ήθελες παρέα με τα παιδιά;

Έτσι βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, στο τμήμα Επισήμων Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Και εκεί βίωσα, εμπνεύστηκα και έμαθα από σπουδαίους ανθρώπους… καθηγητές, συμφοιτητές, φίλους και παιδιά. Για αρκετά χρόνια δούλευα με παιδιά σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες μη τυπικής μάθησης, αρνούμενη (ή καλύτερα φοβούμενη) να ενταχθώ σε σχολεία που καταπιέζουν και «τετραγωνίζουν» τη φαντασία, την προσωπικότητα και τα συναισθήματα παιδιών και εκπαιδευτικών.

Μέχρι να γνωρίσω τη Dorothy Snot! Μετακομίζοντας στην Αθήνα και περνώντας έξω από το σχολείο της Κυψέλης με τους βαμμένους από τα παιδιά τοίχους, έγινε το κλικ. Επέστρεψα να αφήσω το βιογραφικό μου και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας. Σε ένα χώρο που από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι μπορώ να είμαι ο εαυτός μου, να μαθαίνω, να ανακαλύπτω, να εξελίσσομαι και κυρίως να συνεργάζομαι και να παίζω με μικρούς και μεγάλους…

Είναι σημαντικό να ξεκινήσουμε με την παραδοχή ότι τα παιδιά είναι κοινοί άνθρωποι- λίγο πιο μικροί από εμάς- με μοναδικές προσωπικότητες και ερεθίσματα, αλλά και με λιγότερες εμπειρίες και βιώματα. Με μεγάλη όρεξη όμως για εξερεύνηση και ανακάλυψη του κόσμου γύρω τους. Γι’ αυτό και ρόλος μας - των παιδαγωγών- είναι να ενισχύσουμε θετικά αυτή τη διάθεση των παιδιών. Να σχεδιάζουμε το εκπαιδευτικό περιβάλλον, να καθοδηγούμε, να διευκολύνουμε, να υποστηρίζουμε και να αξιολογούμε τα παιδιά, ενώ παίρνουμε ενεργό μέρος στη μαθησιακή διαδικασία δημιουργώντας εμπειρίες από και με αυτά, ωθώντας τα προς την ανεξαρτησία τους. Είναι σημαντικό οι δραστηριότητες που προτείνουμε να ξεκινούν από ανάγκες και βιώματα των παιδιών και στις οποίες θα δρουν και μόνα τους αλλά και με βοήθεια, ενώ πρέπει να παρατηρούμε τον τρόπο που αντιδρά το κάθε παιδί σε αυτήν τη βοήθεια. Εάν τη δέχεται, αν την αγνοεί και χρειάζεται να τροποποιηθεί η δραστηριότητα ή αν πρέπει να τη μειώσουμε μόλις είναι σε θέση να τα καταφέρει μόνο του. Με λίγα λόγια πρέπει πάντα να προσαρμόζουμε τις μεθόδους μας στις ατομικές διαφορές των παιδιών, όσον αφορά την ανάπτυξη και τη μάθηση.

Εκτός από τη μελέτη και ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων, απαραίτητος είναι ο σεβασμός στη διαφορετικότητα της προσωπικότητας του κάθε παιδιού που συμβάλει στην αυτόνομη και υγιή ανάπτυξη του. Και εκεί έρχεται το παιχνίδι. Το μέσο για να γνωρίσει το παιδί τη ζωή αλλά και να τη χαρεί. Το παιχνίδι είναι μέθοδος απελευθέρωσης συναισθημάτων και προσωπικοτήτων και αποτελεί μια στέρεη βάση, στην οποία ένα παιδί μπορεί να εξελιχθεί και να δημιουργήσει. Κατά αυτόν τον τρόπο τα παιδιά εξερευνούν, ανακαλύπτουν τον κόσμο αλλά και τα όρια τους, πειραματίζονται, εκφράζονται ελεύθερα και εφαρμόζουν χωρίς κριτική, αλλά με συμφωνημένα πλαίσια. Μέσα από το παιχνίδι τα παιδιά δημιουργούν φανταστικές καταστάσεις χρησιμοποιούν αντικείμενα, πράξεις,

www.dorothy-snot.gr

2019 - 2020 λέξεις και ανθρώπινες μορφές του περιβάλλοντος τους, κάνουν επιλογές, μαθαίνουν κανόνες και συνδέουν τα συναισθήματα με τη σκέψη. Αντιλαμβάνονται πως είναι κομμάτι ενός γενικού συνόλου, συνεργάζονται με άλλους για ένα κοινό σκοπό αλλά ταυτόχρονα αναπτύσσουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και στη δική τους κρίση. Πιστεύοντας ότι τα παιδιά οικοδομούν μόνα τους τη κατανόηση του κόσμου και δεν αναπαράγουν παθητικά ό,τι του παρουσιάζεται, είναι απαραίτητο να «ακούμε» τα ενδιαφέροντα τους και µέσω αυτών προωθούμε τη μάθηση.

Είμαι η Κυριακή Πρωτονοταρίου, μεγάλωσα στη Νάξο και βρέθηκα το 2011 στην Αθήνα για τις σπουδές μου στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία, καθώς ήθελα να γνωρίσω καλύτερα τον κόσμο των παιδιών και να αναζητήσω παιδαγωγικές προσεγγίσεις πιο παιδοκεντρικές, μακριά από τα “όχι” και τα “μη” που συχνά γνωρίσαμε ως παιδιά, αλλά που να δίνουν χώρο και χρόνο στο κάθε παιδί, να σέβονται την προσωπικότητα, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά του.

Ήδη από τα χρόνια των σπουδών μου ξεκίνησα να δουλεύω με παιδιά σε διάφορα πλαίσια και συνεχίζω. Επίσης εξακολουθώ να μελετώ με αμείωτο ενδιαφέρον βιβλιογραφία, άρθρα κλπ. πάνω στο αντικείμενο. Η άλλη μου αγάπη είναι από παιδί το τραγούδι. Ακολούθησα λοιπόν παράλληλα, σπουδές στη μουσική και ειδικότερα στο κλασικό τραγούδι. Έτσι με τον καιρό, μου γεννήθηκε η επιθυμία, να συνδυάσω τα δυο κεντρικά μου ενδιαφέροντα. Να μοιραστώ με τα παιδιά τη χαρά της μουσικής, να μάθουμε μέσα από αυτήν αλλά και να εκφραστούμε.

Είναι γνωστό ότι η παιδική ηλικία είναι πολύ κρίσιμη περίοδος στη ζωή κάθε ανθρώπου, από αυτήν ξεκινά άλλωστε και η διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, ο τρόπος που θα μάθει να σχετίζεται με τους άλλους ανθρώπους και τον κόσμο γύρω του. Από τη βιβλιογραφία ξέρουμε πια το πόσο κεντρική θέση έχει για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού το παιχνίδι. Μέσα από αυτό, μαθαίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι χρησιμοποιώντας τη φαντασία του, τη μεγάλη όρεξή του για εξερεύνηση και τον πειραματισμό, γνωρίζει σιγά-σιγά τον κόσμο, δίνοντας έτσι απαντήσεις σε πολλά ερωτήματά που έχουν για αυτό νόημα. Αλληλεπιδρώντας με συνομηλίκους και μεγάλους έρχεται σε επαφή με τα συναισθήματα του , ανακαλύπτει την ομορφιά της συνεργασίας, λύνει με αυτόν τον τρόπο πραγματικά προβλήματα που προκύπτουν και παίρνει πρωτοβουλίες .

Το να είσαι εκπαιδευτικός για εμένα, σημαίνει μεγάλη αγάπη για τα παιδιά. Σημαίνει ότι συνεχίζεις να μαθαίνεις, πέρα από τις ακαδημαϊκές γνώσεις και την προηγούμενη εμπειρία. Συνεχίζεις να μαθαίνεις και από τη συναναστροφή σου με τα παιδιά . Νομίζω ότι είναι σημαντικό ο κάθε παιδαγωγός να συναποφασίζει με τα παιδιά, τις δραστηριότητες στις οποίες θα πάρουν μέρος, βασιζόμενες έτσι στις ανάγκες και τα βιώματά τους. Συνεπώς ο εκπαιδευτικός κατά τη γνώμη μου είναι εκείνος που μπορεί να προσαρμόζεται στις ανάγκες των παιδιών, είναι ένας συντονιστής που φροντίζει για τη δημιουργία ενός πλαισίου ώστε να μπορούν να « χωρέσουν» και να νιώσουν άνετα

www.dorothy-snot.gr

2019 - 2020 όλες και όλοι σε αυτό. Είναι αυτός που διαμορφώνει ένα χώρο ασφαλή και κατάλληλο για τα παιδιά που θα τους δίνει ερεθίσματα και την ευκαιρία να αυτονομηθούν και να αναπτυχθούν. Μεγάλη βοήθεια είναι γι’ αυτόν οι τέχνες, είτε πρόκειται για τη μουσική, τα εικαστικά, το θέατρο ή το χορό. Όλες τους θα αφήσουν το παιδί να εκφραστεί ελεύθερα, είτε δομημένα, να απελευθερώσει τα συναισθήματά του, να πειραματιστεί.

Τέλος, για μένα ο εκπαιδευτικός είναι ένα άτομο που μπορεί να παρατηρεί τα παιδιά, να τα ενθαρρύνει σε κάθε τους προσπάθεια, να τα υποστηρίζει, να φροντίζει για την συναισθηματική τους ασφάλεια και φυσικά που θα έχει τη δυνατότητα να θέτει συνεχώς ερωτήματα που αφορούν την εκπαιδευτική διαδικασία στον εαυτό του και να κάνει αυτοκριτική.

Είμαι η Μάρθα Σπύρου και εχω BA (Hons) in Early Childhood Studies από το University of Derby σε συνεργασία με το Mediterranean College, υποκινούμενη από μια έντονη έμφυτη επιθυμία να βοηθήσω τα παιδιά να κατανοήσουν βασικές έννοιες αντίληψης του κόσμου που τα περιβάλλει και προσανατολισμένη στην κάλυψη των αναγκών των παιδιών μέσα σε υγιή πλαίσια και στη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού περιβάλλοντος, πλούσιο σε ερεθίσματα.

Η Προσχολική Εκπαίδευση και η προσχολική ηλικία έχει τη δική της αξία και δεν είναι μικρότερη από αυτή της ενηλικίωσης. Για αυτό τον λόγο ιδιαίτερα καθοριστικός είναι ο ρόλος όλων των εμπλεκομένων (εκπαιδευτικών, γονέων, κοινωνικών φορέων) για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Στόχος των εκπαιδευτικών, και φυσικά στόχος της Dorothy είναι να δίνεται έμφαση, κυρίως, στην ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών (προσωπική και κοινωνική συνειδητοποίηση, συναισθηματική ισορροπία, κινητικές δεξιότητες και γνωστική ανάπτυξη) αλλά και στα γνωστικά αντικείμενα που αποτελούν μέσο για την ενίσχυση της ολόπλευρής τους ανάπτυξης.

Η φιλοσοφία της Dorothy στηρίζεται στο παιγνίδι (ελεύθερο και δομημένο) αφού αυτό αποτελεί για τα παιδιά φυσικό τρόπο μάθησης και το κύριο μέσο για την ολόπλευρή τους ανάπτυξη. Μέσα από ένα ευέλικτο παιγνιώδες πλαίσιο τα παιδιά βιώνουν καθημερινές ρουτίνες, ανακαλύπτουν, μαθαίνουν και αναπτύσσονται φυσικά και αβίαστα. Το παιχνίδι είναι η καταλληλότερη μορφή οργάνωσης της μάθησης των παιδιών καθώς με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν «παίζοντας». Η Προσχολική Εκπαίδευση θεωρείται ότι είναι αναγκαία και απαραίτητη για την ολόπλευρη και ισορροπημένη ανάπτυξη των παιδιών, ώστε να τα βοηθήσει στην ομαλή τους μετάβαση από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό Σχολείο.

www.dorothy-snot.gr

2019 - 2020 Είμαι η Μαριάννα Καριάτογλου και η εμπειρία μου στις τάξεις του νηπιαγωγείου ξεκίνησε με τις πρακτικές ασκήσεις κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές μου το 2016, ανέλαβα το τμήμα προνηπίων σε έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό, "Το σπίτι των νάνων". Την επόμενη χρονιά, δεν συνέχισα καθώς ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου "Εκπαίδευση και Ανθρώπινα Δικαιώματα" του Τμήματος της Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Institute of Education του University College of London. Το μεταπτυχιακό περιλάμβανε την φοίτησή μου για ένα εξάμηνο στο UCL στο Λονδίνο οπότε μετακόμισα για ένα εξάμηνο εκεί και εργάστηκα στο Lysth Nursery με πλήρη απασχόληση αναλαμβάνοντας θέση key person στο τμήμα ηλικιών 2-3. Επιστρέφοντας, την επόμενη σχολική χρονιά εργάστηκα, στην Αθήνα πλέον, στον αγγλόφωνο διεθνή παιδικό σταθμό και νηπιαγωγείο Flopsy Bunnies Playgroup αναλαμβάνοντας θέση υπεύθυνης στο μεταβρεφικό και προ-προνηπιακό τμήμα και ταυτόχρονα θέση δασκάλας στο προ-προνηπιακό τμήμα. Τη σχολική χρονιά 2019-2020 μου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσω το εναλλακτικό εκπαιδευτικό περιβάλλον μάθησης της Dorothy Snot και ξεκινά η συνεργασία μας.

Ως εκπαιδευτικός πιστεύω στην παρατήρηση ως ένα θεμελιώδες μεθοδολογικό εργαλείο. Παρατηρώντας τους μικρούς εξερευνητές σε περιβάλλοντα ποικίλα, επιλεγμένα κατάλληλα, πλούσια σε ερεθίσματα, μία εκπαιδευτικός μπορεί να δει τα βιώματα, τις ανησυχίες, τις ερωτήσεις τους ώστε ανακαλύπτοντας το τρέχον επίπεδο τους να μπορέσει να τους υποστηρίξει κατάλληλα για να προχωρήσουν στο ταξίδι της μάθησης. Γνωρίζοντας τους μαθητές του, μπορεί κάποιος να πειραματιστεί, να διερωτηθεί μαζί τους για θέματα που τους ενδιαφέρουν και να στηθούν εκπαιδευτικές δράσεις που θα προκύπτουν από τους μαθητές άρα θα έχουν νόημα για αυτούς. Δράσεις όπου ο καθένας έχει το ρόλο του ενώ μαθαίνουν να λειτουργούν σαν ομάδα και να συνεργάζονται προοδεύοντας σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο ταυτόχρονα σύμφωνα με τις αρχές της διαφοροποιημένης παιδαγωγικής.

Ονομάζομαι Μαρίνα Παπαδοπούλου, είμαι η Προσωπική Βοηθός της Κυρίας Κράλλη και φροντίζω για την εύρυθμη λειτουργία του γραφείου της Διεύθυνσης της Dorothy Snot. Είμαι γεννημένη στη Μελβούρνη της Αυστραλίας κι έχω μεγαλώσει την Αθήνα. Στην ηλικία των 18, μετακόμισα στην Αυστραλία όπου και φοίτησα στο πανεπιστήμιο Deakin University στη Μελβούρνη και απέκτησα το πτυχίο των Δημοσίων Σχέσεων (Bachelor of Arts – Public Relations).

Έχω εργαστεί σε μεγάλες εταιρίες στην Αυστραλία αλλά και στην Ελλάδα στο κλάδο των Δημοσίων Σχέσεων και του Ανθρώπινου Δυναμικού. Το 2014 μου δόθηκε η ευκαιρία να εργαστώ σε παιδικό σταθμό στη Μελβούρνη, ώς βρεφονηπιοκόμος στο βρεφικό, μεταβρεφικό και αργότερα στην τάξη των προπρονηπίων, μία εμπειρία μοναδική που θα μείνει για πάντα στην καρδιά μου.

www.dorothy-snot.gr

2019 - 2020 Πλέον, μένω μόνιμα στην Ελλάδα και αισθάνομαι πως ό,τι γνώσεις έχω αποκτήσει στη ζωή μου εκπαιδευτικά και επαγγελματικά, τις έχω για να μπορώ να συμβάλλω κι εγώ, με τον τρόπο μου, στο έργο της Dorothy Snot.

Είναι γεγονός ότι στο παιδί, από την πιο μικρή του ηλικία, είναι ανάγκη να του εξασφαλιστεί εκπαίδευση κατάλληλη για την πνευματική, ηθική και σωματική του εξέλιξη. Είναι σημαντική, λοιπόν, η διατήρηση ενός υγιούς περιβάλλοντος, όπου τα παιδί νιώθει σίγουρο να εκφράσει τα συναισθήματα του, τις ιδέες του και τις σκέψεις του μέσω της άμεσης και της έμμεσης επικοινωνίας. Πιστεύω ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να δημιουργεί τις ευκαιρίες μέσα στο περιβάλλον του σχολείου, ώστε τα παιδί να χρησιμοποιεί και να αξιοποιεί τους δικούς του τρόπους έκφρασης.

Από τη φύση του το παιδί χρησιμοποιεί το Παιχνίδι ως μέσο έκφρασης, μέσα από το οποίο μαθαίνει τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του, εξερευνά το περιβάλλον του και αναπτύσσεται σε καθημερινή βάση. Επιπλέον, μέσα από το παιχνίδι το παιδί μπορεί να υποθέσει, να ερευνήσει, να πειραματιστεί, να αναπτύξει στρατηγικές, να λύσει προβλήματα, να αξιοποιήσει τη φαντασία και τελικά να νιώσει ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ. Το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο και το κάθε παιδί αξίζει να γελάει όσο γίνεται περισσότερο και να νιώθει ανέμελο και ελεύθερο. Συνοψίζοντας, λοιπόν, θα πρέπει να δημιουργείται ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο το παιδί μπορεί να παίξει ελεύθερα χωρίς παρεμβάσεις και υποδείξεις, όπου πρωταρχικός σκοπός θα είναι η ευχαρίστηση κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και όχι το αποτέλεσμα αυτής.

Ονομάζομαι Ανδριάνα Κούτρα και ήλθα στην Dorothy Snot για να καλύψω την θέση της Κεντρικής Γραμματείας του σχολείου. Από πολύ μικρή, όταν με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω έλεγα νηπιαγωγός! Όμως κάπου στην πορεία τα σχέδια άλλαξαν...η γη, οι χάρτες και η εξερεύνηση του κόσμου κέρδισαν το ενδιαφέρον μου και έτσι αποφοίτησα από το τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου!

Επίσης, είμαι πιστοποιημένη πάροχος πρώτων βοηθειών σε παιδιά και βρέφη. Τα τελευταία πέντε χρόνια της επαγγελματικής μου πορείας εργάζομαι σε εκπαιδευτήρια στον τομέα της διοικητικής υποστήριξης, κάτι που με χαροποίει ιδιαίτερα μιας και η καθημερινή επαφή με τα παιδιά χωρίς αμφιβολία κάνει το εργασιακό περιβάλλον πιο ενδιαφέρον, απρόβλεπτο και συναρπαστικό!

Στόχος της εκπαίδευσης πρέπει να είναι η απόκτηση παιδείας. Τα παιδιά εκτός από την απόκτηση γνώσεων πρέπει να αποκτήσουν πρακτικές δεξιότητες, σωστή κοινωνική συμπεριφορά και συναισθηματική νοημοσύνη. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητη μια προσχολική και σχολική αγωγή που να βασίζεται στην αλληλεπίδραση των μαθητών με το περιβάλλον και τους συνομήλικους τους. Μέσα από ευχάριστες δραστηριότητες οι νέες δεξιότητες θα γίνουν κτήμα των μαθητών, οι οποίοι στη συνέχεια θα εξελιχθούν σε άτομα υπεύθυνα με σεβασμό για τους άλλους,

www.dorothy-snot.gr

2019 - 2020 την κοινωνία και το περιβάλλον. Είναι επίσης γνωστό πως ένα χαρούμενο παιδί μαθαίνει καλύτερα και κάνει πράξη τα όσα έμαθε. Γι’ αυτό όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν μέσα από το παιχνίδι και τη βιωματική εμπειρία, όπως ορίζει η φιλοσοφία του σχολείου μας.

Είμαι η Δέσποινα Σταματοπούλου, μητέρα δύο κοριτσιών 3 και 5 ετών. Έχω αποφοιτήσει απότο Τ.Ε.Ι. Βρεφονηπιοκομίας Αθηνών και εργάζομαι στο χώρο της εκπαίδευσης,ως παιδαγωγός, από το 2006.

Η εμπειρία μου στην εκπαίδευση,μου δίδαξε ότι το σχολείο θα πρέπει να σέβεται και να εκτιμά την προσπάθεια των γονιών να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και συγχρόνως οι γονείς να εμπιστεύονται τις παιδαγωγούς.

Ας βοηθήσουμε όλοι μαζί,να αποκτήσουν τα παιδιά μας όμορφες αναμνήσεις!

www.dorothy-snot.gr