13
De Plusser april 2017
Nostalgie:
Het Combibad aan de Karel Lotsyweg Twee badmeesters blikken terug
Foto's: Thymen Stolk
Beeld: Regionaal Beeldarchief
Begin jaren zeventig opende het Combibad in Dordrecht de deuren: in die tijd één van de grootste openluchtbaden in de regio. André de Bruijn en Hans Ouwersloot waren als badmeester regelmatig in het bad te vinden. De ‘oude’ badmeesters van het Combibad Het bad was meteen bij opening al een groot succes, vooral ook het buitenbad. In die tijd waren de zomers namelijk vaak lang en warm en nog maar weinig mensen trokken er in de vakanties op uit. Lekker naar het zwembad hoorde er wel bij. André de Bruijn was als chef vanaf het begin af aan betrokken bij het bad. “Ik weet nog goed hoe het bad eruitzag”, vertelt hij. “We waren één van de mooiste buitenbaden in de regio en trokken enorm veel bezoekers. Regelmatig lag de ligweide, die echt heel groot was, helemaal vol. Op de drukste dagen kwamen er zes- tot achtduizend bezoekers, vanuit heel de regio. Als het bad dichtging, lag de ligweide bezaaid met papier en an-
maar natuurlijk werden er ook zwemlessen gegeven. “Dat begon ’s ochtends vroeg al”, vertelt André. “Om zeven uur ’s ochtends begonnen de eerste zwemlessen, tot acht uur. Van twaalf tot één werden er ook lessen gegeven en daarna van half vier tot zes uur. Tussendoor was er het schoolzwemmen. De diploma-uitder afval. Na sluitingstijd probeerden we reikingen waren altijd een feestje. Niets altijd nog wat jongelui te charteren om te is mooier dan het moment dat een kind blijven, zodat ze konden helpen met opeen diploma heeft gehaald.” ruimen in ruil voor een ijsje en een extra Hans Ouwersloot was ook één van de duik in het water. Zij blij, maar wij ook blij, badmeesters die heeft bijgedragen aan want het opruimen na een drukke zomerde zwemvaardigheid van heel veel Dorddag was een ćinke klus.” tenaren. Door veel stadsgenoten wordt Merwede en Nautilus hij nog steeds herkend. Niet zo gek, want Niet alleen in de zomertijd was er in het tot een aantal jaar geleden gaf hij nog bad genoeg te doen, buiten die periode les bij zwemvereniging MNC. Inmiddels werd het zwembad ook volop gebruikt. is hij er volledig mee gestopt. “Ik zwem De zwemverenigingen, Merwede en eigenlijk ook niet zo veel meer. Ja, in de Nautilus, maakten gebruik van het bad, rivier, als ik met mijn bo boot weg ben.” Echt mi missen doet hij het nie niet: “Ik heb het zo la lang gedaan, op een ge gegeven moment m moet je het doorgeve ven aan de jongere ge generatie. Zwemm men heeft nog wel m mijn interesse, ik vo volg de sport graag o op televisie, maar h hele dagen zelf tot m mijn neus in het w water staan, dat h hoeft voor mij niet m meer. Ik heb het zzo’n vierenveertig jjaar gedaan, best e een tijd. Veel is e er in al die jaren niet echt veranderd. Misschien dat het nu op een wat speelsere manier dan vroeger gaat en er zijn natuurlijk andere Beeld: Regionaal Beeldarchief hulpmiddelen.”
De haak Als er over hulpmiddelen gesproken wordt, dan wordt er meteen teruggedacht aan de ‘haak’ die vroeger veelvuldig werd gebruikt. Het was een schrikbeeld voor velen. André: “Terwijl die haak echt alleen maar bedoeld was om het water uit het gezicht van de kinderen te houden en hen tegelijkertijd het goede gevoel in de benen te laten ervaren bij de rugslag.” Ook Hans gebruikte de haak. “Daar heb ik waarschijnlijk mijn bijnaam Nico Haak aan te danken. In vroegere tijden gebruikten we ook nog wel eens een stok. Ik kan me nog herinneren dat we een lange stok hadden waar de kinderen dan aan hingen en die trokken we dan door het water heen.” Op een bepaald moment voldeed het veel gebruikte Combibad niet meer aan de eisen. André: “We moesten met de tijd mee. Het bad werd gerenoveerd en ging verder onder de naam Aquapulca. Het was een prachtig bad, met meer glijbanen, meer vertier, meer speelattributen, maar het buitenbad moest verdwijnen. Er waren genoeg mogelijkheden in de stad om buiten te zwemmen, vond de gemeente. Aquapulca was erg mooi, toch vonden we het wel een gemis dat het buitenbad er niet meer was.”
Sportboulevard Aquapulca werd uiteindelijk, bijna dertig jaar na de opening van het Combibad, tot op de grond toe afgebroken om plaats te maken voor de Sportboulevard. Dat is één van de plekken waar de kinderen uit Dordrecht nu kunnen leren zwemmen of waar men baantjes kan komen trekken. Een heel andere aanblik dan het Combibad destijds was. Ook al herinnert niets meer aan het Combibad dat er ooit geweest is, toch kunnen de beide badmeesters het voormalige Dordtse zwembad dus nog goed voor de geest halen. Ze hebben er nog levendige herinneringen aan, net zoals veel Dordtenaren dat ongetwijfeld zullen hebben.