φ ω τ ο γ ραφ ι α
04
05
01 Παιδιά τρόφιμοι στην Παιδόπολη Αγριάς. Φωτογραφία με σκοπό να διαφημιστεί το γάλα ΕΒΟΛ (περ. 1960). 02 Οι μικρές «νοικοκυρούλες» στα ψαράδικα της κεντρικής προκυμαίας. 03 Το τρενάκι του Πηλίου στην οδό Δημητριάδος. 04 Τσαγκάρης στην άκρη του δρόμου. 05 Κύματα στην παραλία λόγω ισχυρού νοτιά, μπροστά από τις καπναποθήκες Παπαστράτου (σήμερα Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας). 06 Ο Δημήτρης Λέτσιος με τη Rolleiflex (φωτογραφία Τάκη Τλούπα).
Ο Λέτσιος επέλεξε να στρέψει τον φακό του στη λαϊκή αυτή όψη του Βόλου και έτσι να διηγηθεί φωτογραφικά μια ανεπίσημη, παράλληλη, λιγότερο λουστραρισμένη εκδοχή της ιστορίας του. Πρωταγωνιστές της εκδοχής αυτής, αποτυπωμένοι με μια αποστασιοποίηση αλλά και τρυφερότητα συνάμα, οι απλοί άνθρωποι του μόχθου, κυρίως άνδρες, όπως ο τσαγκάρης, ο καλαθάς, ο πωλητής ωδικών πτηνών, όλοι τους ανώνυμοι χαρακτήρες που ο Λέτσιος συναντούσε στον δρόμο ή στο παζάρι. Κάποιοι από αυτούς μοιάζουν να ποζάρουν, ο Λέτσιος όμως υπήρξε υπηρέτης της «καθαρής» φωτογραφίας. Απέφυγε δηλαδή τη σκηνοθεσία των 06 κάδρων του, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, ή τις πειραματικές μεθόδους λήψης και τις εξεζητημένες τεχνικές σκοτεινού θαλάμου. Ακόμα και στα πορτρέτα του δεν τον ενδιέφερε το πορτρέτο ως φωτογραφικό είδος αυτό καθαυτό, αλλά η ανθρώπινη συνθήκη πίσω από αυτό, την οποία προσπαθούσε με κάθε ευκαιρία να αναδείξει: την αθωότητα της παιδικής ηλικίας, τον καθημερινό, στωικό μόχθο του εργάτη, τη μοναχικότητα του αμαξά που περιμένει να κάνει βόλτα
τους επόμενους πελάτες του, την προσμονή του πλανόδιου φωτογράφου που σταδιακά χάνει τους δικούς του. Ακόμα και στην αποτύπωση των αστικών τοπίων, όπως το παραλιακό μέτωπο του Βόλου όπου έζησε και εργάστηκε για χρόνια και το οποίο αγαπούσε ιδιαίτερα, δεν τον ενδιέφερε ο εξωραϊσμός του τοπίου, αλλά η καθαρή, δωρική αποτύπωση μιας πόλης που μεταμορφώνεται: η κατεδάφιση ενός παλιού σπιτιού, η πύκνωση των οικοδομών, η αναγκαία εμφάνιση του πρώτου τροχονόμου για να ρυθμίσει την κίνηση των όλο και περισσότερων αυτοκινήτων, οι πρώτες διαφημιστικές επιγραφές στην παραλιακή, τα πρώτα μοντέρνα τραπεζοκαθίσματα στο ιστορικό πλέον καφε-ζαχαροπλαστείο Μινέρβα της οδού Αργοναυτών. Από το έργο του δεν λείπουν βέβαια και οι πιο ξέγνοιαστες σκηνές, όπως αυτή του καρναβαλιού, της θεατρικής παράστασης στο αρχαίο θέατρο Δημητριάδος και της επίδειξης μόδας. Κατά κύριο όμως λόγο, ο Λέτσιος υπήρξε ένας «στρατευμένος» φωτογράφος, εμφανώς ταγμένος στο πλευρό της εργατικής τάξης, την οποία από μια προνομιακή θέση στην καρδιά του αστικού ιστού κάδραρε για τις επόμενες γενιές, οικοδομώντας ένα πολύτιμο ιστορικό και κοινωνιολογικό ντοκουμέντο πολλαπλών αναγνώσεων για όποιον μελλοντικά θα ήθελε να διδαχθεί, να προβληματιστεί, να αναπολήσει ή να εμπνευστεί. Info: Οι φωτογραφίες περιλαμβάνονται στο δίγλωσσο λεύκωμα «Δημήτρης Λέτσιος – Ένα πορτρέτο του Βόλου» (επιμέλεια Ηρακλής Παπαϊωάννου), το οποίο μπορεί κανείς να προμηθευτεί από το Μουσείο Πόλης του Βόλου (Φερών 17, τηλ. 24210-29878. Aνοιχτά: Τρίτη-Κυριακή 10.30-13.30, Τετάρτη-Παρασκευή 18.00-21.00).
DOMOTEL - 57 - MAGA ZINE