7. Powstanie świątyni na wzgórzu

W 1727r. kościół posiadał ołtarze: główny- Niepokalanego Poczęcia NMP, boczny po prawej stronie- Matki Bożej Bolesnej i po stronie bocznej lewej- ołtarz z obrazem św. Józefa. W roku 1736 były ołtarze: Matki Boskiej, św. Józefa, Matki Bożej trzymającej Ciało Zbawiciela i Matki Bożej Częstochowskiej8 .

W roku 1783, z lewej strony kościoła, dobudowano sklepioną zakrystię długą na 8 łokci (4,76m) i 5,5 łokcia szeroką (3,27 m), z dwoma oknami.

7. Powstanie świątyni na wzgórzu.

Kościół wznosi się na łagodnym wiązownickim wzgórzu, ma zapewnioną dobrą widoczność prawie w każdą stronę parafii. To już od początku chrześcijaństwa obiekty takie, jak klasztory, kościoły budowano na wzniesieniach lub w górach np. Klasztor św. Krzyża na Łysej Górze czy tez klasztor Monte Cassino. Symbolizować to miało bliższą drogę do Boga. Widnokrąg, patrząc z góry wiązownickiej, kończą lasy. Na zachód wi-

Źródło: Wikipedia/Nova

8. J. Wiśniewski, Dekanat s.286

dać wsie: Wiązownicę Dużą i Małą wraz z Czajkowem, między którymi płynie od Wiśniowej rzeka Kacanka. Na prawo wieś Smerdyna, dalej przed cmentarzem przysiółek Skrzeczów. Na wschód widać Wronią Górę, Zamłynie, Bukową, Kopaninę i pałac Dzięki o bryle przypominającej kościół.

O powstaniu kościoła wiązownickiego tak pisano: „Właściciel wsi senator Pogodin przeznaczył ze swoich dóbr, położony na krawędzi wzgórza, rozległy plac porośnięty dębami pod budowę świątyni, przeznaczając na jego budowę materiały budowlane a pozostałe koszty ponieśli parafianie i pleban”.

Ryc.17. Pierwotny wygląd kościoła wg ks. J.Wiśniewskiego z roku 1915. Źródło: J. Wiśniewski, Dekanat sandomierski s.289

Kościół na parafię za szczupły, w niedzielę i święta zapełniony wiernymi zamiast podnosić ducha modlitwy, sprawia kłopot wiernym i kapłanowi odprawiającemu nabożeństwo. Z tych to względów Gubernialny z Radomia (w latach 1927-1934 prezydent miasta stołecznego Warszawy). Proboszcz w tym samym roku zgroma-