36
FILM TEKST RENÉ PASSET
Our Vinyl Weighs a Ton Eigenwijze docu over het invloedrijke Stones Throw-label
‘Don’t go swag, just stay cool’, rapt Dâm-Funk in de openingsscène van Our Vinyl Weighs a Ton. Om hem heen poppen vrienden ontspannen een biertje en grinniken om de improvisaties van de markante zwarte Amerikaan. We zijn beland op een huisfeestje van Peanut Butter Wolf, al 18 jaar de motor achter Stones Throw. Het eigenwijze, onafhankelijke platenlabel uit Los Angeles dat artiesten bracht als Jay Dilla, Aloe Blacc en Mayer Hawthorne en zichzelf regelmatig opnieuw heeft moeten uitvinden om te kunnen overleven. Stones Throw werd in 1996 opgericht door een ‘vreemde blanke snuiter uit San José’, zoals Chris Manak (Peanut Butter Wolf’s echte naam) over zichzelf zegt. Our Vinyl Weighs a Ton van regisseur Jeff Broadway volgt dezelfde grillige route als Manak de afgelopen jaren nam. In plaats van een chronologisch overzicht met obligate scènes langs opnamestudio’s en pakhuizen deelt de Amerikaanse regisseur zijn documentaire op in acht hoofdstukken met titels als The American Dream, Stones Throw Today en The Wild West. Er trekt een imposante rij pratende hoofden voorbij, waaronder Geoff Barrow van Portishead, Common, Flying Lotus, Tyler the Creator en Kanye West (die en passant bewijst dat hij wel degelijk als een volwassen man over muziek kan praten). Allemaal uiten ze hun liefde en bewondering voor het label en het brein erachter.
LUNCHGELD
Natuurlijk horen we hoe Manak al vroeg verslingerd aan muziek raakte. We zien peuter Peanut achter een speelgoedpiano en er zijn schattige, uitgebleekte filmbeelden waarop tiener Manak samen met zijn jeugdvriend Steve radioprogramma’s in elkaar knutselt en cassettebandjes vol speelt. Al zijn lunchgeld gaat dan al naar platen. Samen met rapper Charizma vormt Peanut Butter Wolf een rapduo, dat wordt getekend door Hollywood Basic Records. Maar echt succesvol is die deal niet, omdat het door Disney beheerde platenlabel niet investeert in de twee. Die teleurstelling legt de kiem voor Stones Throw. Als Charizma bij een mislukte carjack in 1993 om het leven komt, krijgt Manak een enorme klap te verwerken. ‘I just turned off’, zegt hij zelf over de tragische dood van zijn vriend. Drie jaar later begint Peanut Butter Wolf, dan al gerespecteerd DJ en samensteller van LA hiphopcompilaties, Stones Throw. De eerste plaat op het label is My World Premier, als eerbetoon aan Charizma. Maar Stones Throw neemt pas echt een vlucht als Manak de dj/producer Madlib ontmoet. Iemand die ‘dag en nacht bezig is met het knutselen van beats’ en zeer belangrijk zal blijken voor de ontwikkeling van het platenlabel. In de documentaire heeft hij zelfs zijn eigen hoofdstuk. Samen met rapper MF Doom begint Madlib het Madvillain-project, al onthuld hij in de docu dat ze nauwelijks samen in de studio zaten. ‘We aten voornamelijk chocoladekoekjes samen.’