Στα πλάισια αυτής της ερευνητικής εργασίας διερευνάται η σχέσης της πόλης με τους άστεγους, τόσο από την ρυθμιστική πλευρά της ίδιας, όσο και από την οπτική των ίδιων των ανθρώπων που διαμένουν σε αυτή. Κατ’ επεκταση αναλύεται το πως ο χωρικός αποκλεισμός προωθείται και αποτυπώνεται στο πεδίο της πόλης, μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων και σχεδιαστικών πρακτικών, αποθώντας τους «περιττούς» πληθυσμούς και όσους δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.Αντίστοιχα,εξετάζεται το πως οι ίδιοι οι άστεγοι προσπαθούν μέσω των τακτικών που εφαρμόζουν να αντιπαρέλθουν αυτή τη συνθήκη και να διαμορφώσουν την καθημερινότητα τους, προκειμένου επιβιώσουν στον αστικό χώρο.