DGMagazine 2019

Juni 2019 nr. 03 Voor en door DGM studenten Aeres Hogeschool

De mierenman Buitenlandstages Sloom en slijmerig

Kijk jij al uit naar jouw buitenlandstage?

Inhoud Later als je groot bent

4

Bijzondere huisdieren

6

- Reptielen - Witbuikegels - De mierenman Minor Dier en Bedrijf

11

Leuke PvB’s

12

Buitenlandstage: Australie

14

Buitenlandstage: Griekenland

15

De onsterfelijke kwal

16

Wist je dat?

17

Dementie bij honden

19

Dierbaar keurmerk

22

Wist je dat? Katten editie

25

Buitenlandstage: Zuid-Afrika

26

Wat een troep die plastic soup

28

Sloom en slijmerig

31

Bijzondere protocollen

32

Buitenlandstage: Canada

34

Hondenijsje: pindakaas, banaan

37

Fotowedstrijd

39

Welke van de feitjes klopt niet?

40

Woordzoeker 41

Met dank aan Wij willen onze lezers bedanken en alle medewerkers die een bijdrage hebben geleverd. Daarnaast bedanken wij onze coaches, die het mede mogelijk hebben gemaakt.

Adverteren?

Wil je adverteren in het DGMagazine? Dat kan!

Informeer naar onze mogelijkheden via communicatiebureaudgm.nl. Dan nemen wij zo snel mogelijk contact op.

Bijdrage leveren?

Heb jij een interessant feitje, goed verhaal of gewoon iets leuks wat je graag kwijt wilt?

Laat het ons weten.

Wij zijn altijd op zoek naar nieuwe input, dus het proberen waard!

Redactie Het DGMagazine PvB ‘18/’19 is gemaakt door DGM studenten: Charlotte Hake Esmee Holle Laura Vestjens Marin van Loon

Woord van de redactie Het jaar is alweer bijna voorbij, en dat betekent natuurlijk dat de vakantie bijna voor de deur staat. De laatste tentamens worden afgerond, en dan is het zover. Wat voor de een een werkvakantie wordt, is voor de ander een zon (of misschien wel zuip) vakantie, zit de ander in de stress vanwege de langverwachte buitenlandstage. Gelukkig hebben wij aan jullie gedacht, en kunnen jullie waar dan ook de nieuwe editie van het DGMagazine lezen. De editie bevat verschillende verhalen en interviews met personen met bijzondere huisdieren, maar biedt ook de nodige informatie (of herinneringen) over de PvB’s binnen de opleiding Diergezondheid en Management, en geeft een beeld wat oud-student Karen Turkesteen is gaan doen na haar studie (blz. 4). En uiteraard nog veel meer. Genoeg om te lezen dus!

Veel leesplezier en uiteraard een fijne vakantie!

3

‘Later als je groot bent…’ ‘...Dan word ik dolfijnentrainer!’. Althans, dat zei ik toen ik 6 jaar was. Met mijn huidige woonplaats Harderwijk ben ik er nog wel in de buurt gekomen. Iedereen heeft deze vraag in zijn jonge jaren wel eens beantwoord. Ik denk dat er nog genoeg van onze leeftijd of ouder zijn die zich deze vraag soms nog steeds stellen.

4

Vier jaar geleden heb ik mijn studie Diergezondheid & Management afgerond. Tijdens deze studie heb een 2e studie Paraveterinair dierenartsassistent gevolgd die toentertijd aangeboden werd in samenwerking met Aeres Training Centre Barneveld. Ik wilde niet als een goed geschoold type binnen komen en denken te weten hoe het allemaal werkt zonder die werkervaring zelf opgedaan te hebben. De kans was immers groot dat ik in aanraking zou komen met dierenspeciaalzaken of dierenklinieken.

Voor de minor heb ik de pre-master Animal Sciences gevolgd in Wageningen puur omdat mijn docenten niet akkoord gingen met mijn afstudeerplan. Ze vonden dat er meer in zat. En ze hadden gelijk! Uiteindelijk was dit nog het meest interessante hoofdstuk uit mijn studieperiode.

Desondanks ben ik niet doorgegaan met de Master Animal Sciences.

Oud-student karen Turkesteen (en haar 15 jarige kat Luna)

Dit omdat het werk wat ik op dat moment graag wilde doen al kon zonder dat extra papiertje.

Daarbij moet ik heel eerlijk toegeven dat ik het leren ook echt even zat was.

Veterinair Organisatiebureau Vitaux was mijn afstudeerstage en tevens mijn eerste officiële werkplek als afgestudeerde. Vitaux richt zich op marketing-, communicatie- en PR-activiteiten in de diergezondheids- en landbouwsector. Zo heb ik inhoudelijk projecten verzorgt voor Royal Canin op het gebied van diervoeding. Projecten omtrent marketing en het organiseren van beurzen gericht op dierenwelzijn zoals de NOT-beurs en het Animal Event. Een erg leuk en leerzaam bedrijf met leuke collega’s.

Wat wil ik later worden?

Toch stel ik mezelf nog weleens de vraag wat ik wil worden als ik later groot ben. Je bent nooit te oud om bij te leren en ik wil mezelf blijven ontwikkelen. Maar wat nou echt mijn droombaan is dat weet ik nog niet zo goed. Wel weet ik wat ik juist niet wil doen. En dat is ook belangrijk. Voor nu zit ik goed op mijn plek maar ik houd mijn opties open. Mocht er een leuke vacature voorbijkomen die mij aanspreekt dan zal ik er zeker voor gaan.

Ook als ik daarvoor terug de schoolbanken in moet. Voor nu probeer ik zoveel mogelijk door te ontwikkelen en alles wat ‘later’ mij mag brengen zal een verrassing zijn.

Het huisdieren zorgplan Premier Vet Alliance, een Engels bedrijf gevestigd in Bristol (UK) benaderde in 2014 Vitaux voor een samenwerkingsverband. Zij zochten een partner om hun Premier Pet Care Plan oftewel, Het Huisdieren ZorgPlan in Nederland uit te rollen. Het Huisdieren ZorgPlan is een preventief plan dat opgesteld wordt in samenwerking met dierenartspraktijken met als doel ervoor te zorgen dat huisdiereigenaren hun huisdieren optimaal gezond kunnen houden door middel van het juiste advies en de beste producten voor de preventieve zorg in combinatie met gespreide betaling, kortingen en een herinneringssysteem voor de klant.

In het begin verzorgde ik vooral de taken achter de schermen, maar al gauw mocht ik, door het grote succes, het werkveld in. Samen met mijn collega trainer begeleiden we momenteel een groot deel van de praktijken in Nederland. We helpen ze niet alleen bij het opzetten van een preventief plan in de praktijk maar ook blijven we continue ondersteuning bieden door middel van trainingen en nieuwe ontwikkelingen om het voor de klant en de praktijk zo gemakkelijk mogelijk te maken. Het is een unieke baan met veel afwisseling. Zo hebben we bijvoorbeeld ook nauw contact met leveranciers en praktijk managementsystemen om te zorgen dat alles zo goed mogelijk op elkaar afgestemd kan worden.

Het leukste aan deze baan is de goede band die je op kunt zetten met de praktijken en te zien wat voor resultaten we samen neer kunnen zetten..

Heb jij er al van gehoord?

Karen Turkesteen heeft zich na haar studie bezig gehouden met het Huisdieren ZorgPlan. Meer informatie? www.huisdierenzorgplan.nl Via: Marin van Loon

5

Bijzondere huisdieren deel 1:

Reptielen Hallo, mijn naam is Bert Eijgelsheim (62). Ik woon momenteel in Angerlo maar ik ga binnenkort verhuizen naar Zandvoort aan de zee. Dit omdat ik sinds mijn 4 ĂĄ 5de levensjaar al aan de waterkant te vinden was, op zoek naar salamandertjes, kikkers, kikkervisjes.

Ik was altijd al geĂŻnteresseerd in de natuur en wat daarin leeft. En daar komt mijn hobby ook vandaan.

6

Iets nieuws Ik heb mijn hele leven al aquaria gehad. Maar daarmee had ik eigenlijk altijd wel wat, dan zat er alg in en dan zat er weer schimmel in. Ik was daar uit eindelijk zo klaar mee dat ik de aquaria weg heb gedaan. Ik was toe aan iets nieuws.

En dat nieuwe is gekomen in 1988. Ik liep destijds een dierenwinkel binnen en daar zat een kousenbandslang. Ik had een liefde voor slangen omdat ik vaak bij mijn ouders op de Veluwe op vakantie ging. Daar heb je natuurlijk ringslangen hazelwormen en hagedisjes. Ik heb toen op dat moment besloten om die slang te kopen. Gelukkig kreeg ik goede voorlichting op dat moment. Daardoor heb ik van die slang dan ook jaren lang plezier gehad. Maar dat was wel een wildvang dier. Door wat ik nu weet wil ik nooit meer een dier uit de wildvang. Dit omdat deze dieren enorm veel stress ervaren van bijvoorbeeld de reis hierheen. Tevens kunnen ze veel slechter tegen het verschil van de luchtkwaliteit van bijvoorbeeld tropische landen en Nederland.

Dankbaar Wat ik nu weet heb ik destijds veelal geleerd van Henk Zwartepoorte. Tijdens een bezoek aan diergaarde Blijdorp ben ik in contact gekomen met een van de verzorgers: Henk Zwartenpoorte.

Henk was actief bij Diergaarde Blijdorp, eerst als dierverzorger, later in de functie van curator reptielen en amfibieën. Tevens was Henk lange tijd voorzitter van de Nederlands-Belgische Schildpadden Vereniging en voorzitter van de European Studbook Foundation, de organisatie voor stamboeken van vooral bedreigde soorten reptielen en amfibieën. Tot slot was hij voor het Platform, tot zijn overlijden, lange tijd actief als lid van de werkgroep reptielen en amfibieën.

Hij leverde een belangrijke bijdrage aan vele houderijvoorschriften en gidsen goede praktijken.

Voor de Raad voor Dierenaangelegenheden was hij actief in de werkgroepen die adviezen uitbrachten met betrekking tot de positieflijsten.

steeds meer dieren bij. Een van mijn eerste reptielen heb ik van dan ook van Henk op fokleen gekregen. Dit was een Filipijnse waterleguaan (Hydrosaurus Pustulatus). Alle jongen die de Filipijnse waterleguaan bij mij kreeg gingen via het fokprogramma de hele wereld over naar andere dierentuinen. Henk was echt een schildpadden man en via hem heb ik dan ook de schildpadden van Burgers Zoo thuis gehad.

Daarnaast ben ik opvang gaan doen omdat ik er al vrij snel achter kwam dat de verzorging in die tijd (in de 90er jaren) erg slecht was. Ik had in die tijd soms wel 100 dieren -waarvan soms de gekste soorten- thuis zitten. Van Nijlvaranen (Varanus niloticus) tot kaaimannen (Caimaninae) aan toe.

Mensen kwamen bij mij met hun dier omdat ze er niet meer voor konden of wilde zorgen. Ik heb zelfs een keer een bijtschildpad opgevangen die uit het kanaal gevist was. Geld heb ik nooit gekregen voor het opvangen van de dieren. Dat kon wel via de Dierenbescherming maar ik deed het uit liefde voor de dieren dus hoefde ik er geen geld voor te hebben. Door mijn gezondheid was ik gedwongen om kleiner te gaan wonen en te stoppen met de opvang. Ik heb toen besloten om alleen mijn Hydrosaurus, schildpadden en een paludarium met pijlgifkikkers te houden.

Inlezen Via Henk heb ik enorm veel kennis gekregen die ik destijds nog miste. Omdat de onwetendheid en gebrek aan kennis hetgeen was waar ik tegen aan liep in het begin is mijn advies voor mensen die willen beginnen met reptielen dan ook dat ze zich goed inlezen, om zich heen vragen en zo veel mogelijk informatie inwinnen voordat ze het dier in huis nemen.

Reptielen vereniging Ik heb contact met hem gehouden en ben dankzij hem ook lid geworden bij de reptielen vereniging Lacerta. De reptielenvereniging Lacerta had ook contactdagen en van het een kwam het ander, ik was er toen mee besmet. Er kwamen

7

Hallo! Mijn naam is Lindy de Vries en ik ben 26 jaar. Ik woon in Zwolle en Ik fok voor de hobby Afrikaanse Witbuikegels (Atelerix albiventris) als Hedgery Dèvi. Momenteel heb ik twee Tenrec’s (Echinops Telfairi) en 15 Afrikaanse Witbuikegels (Atelerix albiventris).

Een egel als huisdier?

Ik kwam voor het eerst in aanraking met egels toen ik zo’n 13 jaar was. Dit was bij een vriendin van mij die een egeltje had, wat later een Tenrec bleek te zijn maar dat wist ik toen nog niet. Vanaf dat moment heb ik dat niet meer losgelaten. Ik heb jaren lang op internet gezocht naar “egeltje huisdier” en toen kwam ik steeds bij die Witbuikegels uit.

Ondanks dat ik me toen wel realiseerde dat dat niet de dieren zijn die ik bij die vriendin had gezien, ben ik mij wel helemaal gaan inlezen over de Witbuikegels. Na een tijd heb ik die vriendin gevraagd wat voor egeltje ze nou eigenlijk had en toen zei ze “een Tapreck ofzo”.

Dat leverde op internet natuurlijk geen resultaat op. Uiteindelijk een week voordat mijn eerste Witbuikegel zou komen, kwam ik er achter dat het dus een Tenrec was. Toen heb ik heel even zitten twijfelen maar ik had alle spullen en het terrarium al helemaal klaar voor een Afrikaanse Witbuikegel dus ik heb dat toen maar gedaan.

8

Bijzondere huisdieren deel 3:

Witbuikegels Voor- en nadelen kennen Dit was vijf jaar geleden, ik ben dus in totaal zo’n 8 jaar bezig geweest om me in te lezen voordat ik een Witbuikegel in huis heb genomen. Mede hierdoor ben ik als beginner niet echt tegen dingen aan gelopen.

Ik wist door het inlezen al veel over de voor- en nadelen. Voor beginners zullen sommige dingen wel als een verrassing kunnen komen. De vooren nadelen van Afrikaanse Witbuikegels zijn per persoon verschillend. Zo zijn Witbuikegels nachtdieren. Dit kan een voor- en nadeel zijn.

Ik ken mensen die het juist fijn vinden omdat ze overdag op hun werk zijn dat de Witbuikegel ‘s avonds en ‘s nachts juist wakker zijn.

Dierenarts Een nadeel kan zijn dat je met Witbuikegels niet bij elke dierenarts terecht kan. Heel veel dierenartsen die ik belde of ze ook Witbuikegels behandelden wisten niet eens wat het was. Een gespecialiseerde dierenarts is dus heel belangrijk.

Karakter Tevens lopen de karakters van Witbuikegels erg uiteen. Zo vind de een het heerlijk om bij je op de bank te zitten en is de ander wat meer op zichzelf en word liever met rust gelaten. Daarnaast is de temperatuur van het verblijf erg belangrijk.

Witbuikegels gaan namelijk van nature niet in winterslaap en als het verblijf dan te koud word kunnen ze daaraan doodgaan. Hier moet goed op gelet worden door de eigenaar. Een bijzonder gedrag bij Witbuikegels, waar ik als fokker veel vragen over krijg van nieuwe baasjes, is dat egels soms gaan speekselen. Ze gaan dan bij een vreemde geur aan dat object likken of bijten en dat veroorzaakt allemaal schuim in en rondom de bek. Vervolgens gaan ze dit schuim over hun stekels uitsmeren. Waarom ze dit doen is nog onbekend maar het vermoeden is dat ze dit doen zodat ze in het wild opgaan in hun omgeving qua geur. Hierdoor vallen ze minder op voor eventuele roofdieren. Hiervan schrikken beginners soms omdat de egels er dan ook heel gek uitzien.

Goed inlezen is belangrijk Wat mij als fokker opvalt is dat veel mensen denken “oh dat doe ik wel eventjes”. Dat merk ik als mensen bij me komen om een Witbuikegel te kopen en ik die mensen vraag: “heb je je goed ingelezen en weet je waar je aan begint?”.

Ik heb zelfs eens een jongen gehad dat toen ik vroeg of hij zich had ingelezen hij gewoon nee zei. Tja dan zeg ik ook gewoon dat ik ze dan niet helpen. Lees je eerst gewoon even goed in en als je vragen hebt kan je altijd bij mij terecht. Mensen realiseren zich vaak niet dat het meer werk is dan ze verwachten. Ik adviseer daarom ook aan iedereen om zich van tevoren goed in te lezen. Ga eventueel bij een goede fokker langs om te kijken wat het is en of het bij je past. Koop geen Witbuikegel in de dierenwinkel of op een reptielenbeurs. Je loopt daar meer risico op wildvang en verkeerde info over de huisvesting. Ook zie ik regelmatig bij reptielenbeurzen zieke Witbuikegels. Als beginner zie je de symptomen van ziekte niet dus je loopt een groot risico om een ziek dier mee naar huis te nemen. Van mij hoef je ook echt niet precies alles tot in de puntjes te weten, ik ben er om te helpen en dat zeg ik ook altijd tegen de mensen. Het belangrijkste is dat mensen geen overhaaste beslissingen nemen. Witbuikegels zijn erg schattig en een impulsaankoop is snel gemaakt. Dat moeten we zien te voorkomen.

Inspiratie!

Ben jij nou ook geïnspireerd geraakt door het verhaal over de Witbuikegel, reptielen of mieren als huisdier? Of heb je zelf ook een bijzonder huisdiersoort waar je anderen graag over wil vertellen en informeren?

Laat het ons weten en wie weet verschijnt jouw verhaal straks in de volgende editie!

Bijzondere huisdieren via: Esmee Holle

9

Hallo, mijn naam is Jesse Smets (23) Ik woon in Antwerpen. Toen ik met mijn vader op een reptielenbeurs was kwam ik voor het eerst in aanraking met het houden van mieren. Er was een standhouder met allerlei verschillende soorten en ik wilde toen meteen een mierenkolonie kopen. Mijn vader vond dat toen geen goed idee dus ik mocht geen mieren.

Bijzondere huisdieren deel 2:

© Jesse Smets

De mierenman Een aantal jaren later toen ik met mijn vader op de rommelmarkt liep was er iemand die voor 3 euro een gelmierennest verkocht. Mijn vader keek mij aan en we hebben deze meteen gekocht.

Thuis ging ik op zoek naar mieren voor in het mieren nest. En per toeval heb ik een Zwarte wegmier (Lasius Niger) Koningin gevonden en in het nest gestopt. Ik wist destijds nog helemaal niks over mieren en wat koninginnen of werksters waren. Het was dus echt puur toeval dat ik een koninginnetje heb gevonden en die in het nest heb gedaan. Ik dacht “oh dit zal wel gewoon een wat grotere mier zijn”. Gaandeweg heb ik steeds meer geleerd over deze bijzondere dieren. Zo leerde ik bijvoorbeeld dat gel nesten erg slecht zijn voor mieren en dat alleen de koninginnen eieren leggen.

Als beginner liep ik er vooral tegen aan dat het houden van mieren veel geduld vergt. Zo moet je de koningin eerst een paar maanden zoveel mogelijk met rust laten zodat ze zo min mogelijk stress heeft en duurt het een tijdje voordat er een paar werksters zijn. Een nadeel van deze hobby is dan ook dat je erg veel geduld moet hebben, vooral in het begin. Verder zijn er eigenlijk alleen maar voordelen. Zo hoeft het houden van mieren eigenlijk bijna geen geld te kosten. Ik had mijn

10

eerste koningin buiten gevangen en heb ik wel eens met een Ferrero Rocher doosje en gips zelf een nest gebouwd. Ook hebben mieren relatief weinig onderhoud en verzorging nodig en kunnen ze gehouden worden in een klein verblijf. De meeste miersoorten hebben genoeg aan een suiker en een eiwitbron. Dit kan zowel honing als suiker zijn, en fruitvliegjes als eiwit. Echter zijn er ook miersoorten die wat kieskeuriger zijn. Zo zijn er bijvoorbeeld miersoorten die zelf schimmel verbouwen als eten, door de schimmel in het nest te voeden met stukjes blad.

Wel zou ik iedereen willen aanraden om zich goed in te lezen voordat ze aan het houden van mieren beginnen. Ik verkoop zelf mierenkolonies via mijn webshop www.antsflanders.be en op beurzen.

Daar krijg ik vaak de vraag “hoe kan het dat mijn vorige kolonie doodging na twee weken?”. Ik vraag ze dan wat ze hebben gedaan in die twee weken en meestal zeggen ze dan dat ze de mieren in een groot verblijf hebben gezet. Het is echt van belang dat de kolonie genoeg werksters heeft om verschillende dingen te doen zoals bijvoorbeeld het reguleren van de vochtigheid, het verzorgen van de larven en het zoeken naar eten voordat je ze verhuisd van de reageerbuis waarin ze zitten als ze verkocht worden naar het grote verblijf.

Kim Sand over haar minor:

Dier en bedrijf De minor dier en bedrijf kun je in het vierde jaar volgen aan het Van Hall in Leeuwarden. De minor lijkt erg op de manier van les zoals wij dat gewend zijn. De minor duurt namelijk een half jaar met ieder kwartaal twee modules.

P1 P2

Dierbedrijf: het ontwerp Animals Dierbedrijf: in actie One health

Bij dierbedrijf ga je een eigen bedrijf opzetten en nadenken over alle aspecten die daar bij komen kijken. In P1 bedenk je het bedrijf en in P2 werk je deze verder uit. Animals gaat erg over de pathologie van orgaansystemen, afwijkingen en hoe deze te herkennen en hoe de houderij aangepast kan worden om het klimaat zo optimaal mogelijk te hebben en houden voor een dier. One health gaat over de uitbraak van dierziektes (met name zoĂśnosen) en het effect en de samenwerking hierbij tussen dier, mens en omgeving. Het is de bedoeling dat de studenten leren over de dreigingen en over hoe te handelen indien er een uitbraak is geweest.

Ik persoonlijk heb de minor met veel plezier gevolgd. Ik denk wel dat de minor met name interessant is als je ook interesse hebt in de veehouderij. Dat is ook ĂŠĂŠn van de redenen dat ik deze minor ben gaan volgen. Huisdier en veehouderij dieren zoals koeien, geiten en schapen worden afgewisseld, waardoor je een breder verband gaat zien tussen de sectoren. Daarnaast maakt de afwisseling het onderwerp veehouderij niet te zwaar en is het ook goed te volgen voor studenten met een diergezondheid achtergrond. Ik was met name enthousiast over de verschillende werkvormen. Naast de opdrachten en tentamens waren er ook practica zoals wij die ook kennen. Daarnaast heb ik ook een welfare quality practicum gehad bij de kippen van Aeres Farms. Bij one health hadden we een interactieve les over zoĂśnosen door middel van een spel: Solve the outbreak (ook leuk om thuis te spelenđ&#x;˜‰).

Dat de minor in Leeuwarden is, kan een nadeel zijn, maar dat is net hoe je er zelf naar kijkt. Ik vond het juist fijn om een keer te werken met mensen die ik niet kende en van wie ik niet wist waar ze goed of slecht in waren. De reistijd is wel lang (2 uur vanaf Dronten), maar ik moest vaak maar drie dagen in de week naar school. Voor een half jaar zou je er eventueel ook een kamer kunnen zoeken.

Denk goed na over je minor(en) en laat bijvoorbeeld afstand je niet in de weg staan om te kiezen waar je gelukkig van wordt. Het is namelijk echt een investering voor je toekomst!

Kijk op op: www.kiesopmaat.nl voor een volledig aanbod van alle minoren.

Via: Marin van Loon

11

Leuke PvB’s!

Moet je binnenkort de keuze maken voor een bepaalde pvb, of begin je na de zomer al? Wij geven je vast een indruk van de dgm pvb’s!

DGMagazine en het communicatiebureau De PVB van het DGMagazine brengt interessante nieuwtjes uit de branche bij de studenten van de opleiding Diergezondheid & management. Zo variëren de onderwerpen in het magazine van informatie uit de branche, naar opvallende trends en relevante informatie voor je studie. Praten wij met grote bedrijven, maar schrijven we natuurlijk ook over de huidige studenten en afgestudeerden.

12

Deze PVB biedt veel mogelijkheden om je eigen interesses verder uit te werken. Wij stellen namelijk zelf de onderwerpen op, voeren de interviews zelf uit en schrijven de meeste artikelen zelf. Ook verzorgen wij de opmaak van het magazine en daarbij maken wij ook zelf het beeldmateriaal. Naast het vullen en opmaken van het magazine, is het belangrijk om goed contact te houden met sponsoren en het werven van nieuwe sponsoren. Zo kunnen wij ervoor zorgen dat het DGMagazine niet alleen gepubliceerd, maar ook afgedrukt kan worden.

Met de start van de PvB’s in september zal het DGMagazine worden samengevoegd met het communicatiebureau, dat was tijdens het schrijven van het DGMagazine (2018/2019) nog niet het geval.

Tijdens de PVB van het communicatie bureau ben je verantwoordelijk voor de communicatie richting de studenten van de opleiding diergezondheid en management. Het bureau is verantwoordelijk voor de DGmail, de facebook pagina en is er ter ondersteuning van de andere pvb’s.

Maandelijks wordt er een DGmail gepubliceerd waarin interviews staan met docenten, alumni of studenten met een bijzondere hobby. Zo valt er ook te lezen waar ieder studiejaar die maand mee bezig is geweest. Het communicatie bureau is verantwoordelijk voor de facebook pagina van de opleiding. Hierop worden interessante artikelen geplaatst en is er te lezen wanneer er activiteiten worden georganiseerd door de studievereniging. Ook kunnen studenten met vragen terecht bij het communicatie bureau.

Trendpanel Trendpanel is een groep studenten die ieder jaar een Pet Monitor op de markt brengt. De Pet Monitor staat vol met kengetallen, cijfers en nuttige informatie voor de dierenbranche.

Deze gegevens worden bijvoorbeeld verkregen door het uitvoeren van enquêtes, interviews en door het opzetten en onderzoeken van bestaande of nieuwe onderzoeken.

Om een Pet Monitor op de markt te zetten is het noodzakelijk nauw contact te houden met externe bedrijven. Er is een contactlijst opgesteld met momenteel 44 bedrijven. Met deze bedrijven organiseren wij ongeveer 2 keer per jaar een grote ledenvergadering. Hierbij wordt overlegd en gediscussieerd over de inhoud en de totstandkoming van de Pet Monitor. Ook werken wij sinds kort samen met 4 studenten van HAS Hogeschool. Deze studenten helpen ons ook met het verzamelen van informatie en gaan ons helpen met het schrijven van de Pet Monitor.

De Pet Monitor wordt tot nu toe ook ieder jaar gepresenteerd op de ‘Dutch Pet Awards’ en zijn wij aanwezig op ‘Animal Event’. Zo komt het bedrijfsleven in contact met de monitor.

Animo per animali Animo per Animali is de studievereniging voor student en dier. Het bestuur van Animo per Animali is vier studenten sterk. Zij zijn het brein achter de ideeën en organiseren verschillende activiteiten voor haar leden.

Dit kunnen onder andere borrels, studieavonden, lezingen of workshops zijn. Deze activiteiten zijn allemaal diergericht zodat deze aansluiting hebben bij de studies.

De leden van Animo per Animali kunnen (in tegenstelling tot niet-leden) meestal gratis - of goedkoper - deelnemen aan deze activiteiten.

Daarbij leer je als lid veel leerlingen kennen uit je eigen jaar, maar ook ouderejaars die je vragen kunt stellen. Zo bouw je dus op een leuke en gezellige manier een groot netwerk op!

Hulphondenhuis In deze PvB ben je verantwoordelijk voor het opleiden en verzorgen van hulphonden en woon je met drie mede studenten in een groot huis naast het bos. De voornaamste taken binnen deze PvB zijn het dagelijks trainen van je hond, meewerken aan marketing en communicatie en zorgen voor een hygiënische en nette leefomgeving. Ook ben je druk bezig met verschillende onderzoeken en krijg je twee keer in de week training van de trainster van hulphond. Kortom een PvB waar je ruimschoots de mogelijkheid krijgt om je op verschillende vlakken te ontwikkelen en waarbij je aan de slag kan gaan met je passie voor honden.

Kijk voor de promotievideo’s van de PvB’s op: https://youtu.be/smRun-rAQWs

13

Marije van der Kolk over haar

buitenlandstage in Australië Hoi! Ik ben Marije van der Kolk en net zoals vele anderen ben ik in de zomer van 2018 op buitenlandstage geweest. Ik heb ervoor gekozen om naar Australië te gaan omdat dit land en de diersoorten mij heel erg aanspreken.

Ik ben dan ook vijf weken stage gaan lopen bij Walkabout Wildlife Park Australia (met inheemse diersoorten).

Werkzaamheden Een werkdag bij het park begon om 8 uur in de ochtend en eindigde meestal rond 5 uur in de middag. In de ochtend werden kort de bijzonderheden besproken en werd je ingedeeld op een bepaalde sectie in het park, hier was je dan de hele dag bezig: verblijven schoonmaken, voer klaarmaken en de dieren voeren. Andere klusjes waren het vervangen van de bladeren voor de koala’s en de kangoeroes en emoes voeren.

Daarnaast had je af en toe een paar dagen vrij, die ik heb gebruikt om Sydney de bezichtigen. Al met al heb ik een hele leuke en vooral gezellige tijd gehad bij het park en in Australië zelf.

Om het feit dat Australië zo ver weg is heb ik ervoor gekozen om de resterende tijd van de zomervakantie nog rond te reizen, zeker een aanrader want het land is echt prachtig!

Wel moet er met een aantal dingen rekening gehouden worden als je wil stagelopen en reizen in Australië. Er moet bijvoorbeeld een Working Holiday Visum aangevraagd worden waarmee je werkzaamheden mag verrichten.

Verder heeft de hele reis mij aardig wat geld gekost, aan de volgende dingen kun

14

je denken: voor een vliegticket retour kan je denken aan kosten vanaf €1000,- (tijd van de vluchten: 20 uur excl. overstaptijd), kosten voor accommodatie: ongeveer €1300,-. Verder moet je zelf boodschappen doen, dit kan je zo duur maken als je zelf wilt. En als je net zoals ik ook nog wilt reizen en af en toe leuke activiteiten wilt ondernemen lopen de kosten op tot ongeveer €4000,-/€5000,-. Dit geld is gebruikt voor alle overnachtingen in hostels (dus houdt er rekening mee dat je nooit alleen slaapt), eten en drinken, georganiseerde tours (bijv. Fraser Island, Whitsunday Island, Great Barrier Reef), een Greyhound buspas (hop on – hop off) en een binnenlandse vlucht terug naar Sydney.

Verder ontmoet je tijdens de reis allemaal andere backpackers, dus alleen ben je nooit.

Kortom, ik heb echt een super ervaring gehad in Australië, ik heb veel mooie dingen mogen zien en meemaken. Ik zou het dan ook zeker aanraden om er heen te gaan. Mocht je vragen hebben dan kan je altijd contact met mij opnemen voor meer informatie.

Charlotte Hake over haar

buitenlandstage in Griekenland Hey, mijn naam is Charlotte Hake en ga aankomend schooljaar naar het 4e jaar van de opleiding Diergezondheid en Management.

In de zomer van 2018 heb ook ik een buitenlandstage gelopen. Ik heb dit gedaan in Kefalonië (Grieks eiland), bij Wildlife Sense. Dit is een onderzoeks- en conserveringsproject die de bedreigde loggerhead zeeschildpadden van Kefalonia bestudeerd en beschermt.

Het project bestaat voor het grootste deel uit vrijwilligers die allemaal met passie en doorzettingsvermogen, er alles aan proberen te doen om de zeeschildpadden en zeeschildpadbaby’s te beschermen. Ik ben hier 4 weken geweest in overleg met school, omdat je aan dit project maximaal 4 weken kon deelnemen.

Je verblijft er met ongeveer 30-40 vrijwilligers in een soort van appartementencomplex en je slaapt dan met 3 anderen op een kamer. Met deze mensen deel je ook de badkamer, de keuken is gedeeld met iedereen en koken gebeurt ook gezamenlijk in diensten. Je hebt eigenlijk verschillende “diensten”, hierbij moet je denken aan: nachtdiensten (’s nachts op het strand slapen en wachten tot/of er babyschildpadjes uitkomen en deze vervolgens naar zee brengen), stranden opmeten, surveilleren in de haven, maar ook corveediensten.

Je moet bij deze stage wel tegen warmte kunnen, want het is hier dagelijks ronde de 30 graden.

Tussen de middag wordt er daarom ook een soort van siësta gehouden, waarbij je geen diensten hebt. In deze tijd kan je dingen voor jezelf doen, aan het zwembad liggen wat bij het complex hoort, of gewoon lekker chillen. Je krijgt elke week een dag vrij om erop uit te gaan. Ik heb bijvoorbeeld een dierenasiel bezocht, van een klif gesprongen, gesnorkeld, etc. Dit kan je natuurlijk zelf invullen. Verder krijg je ook nog trainingen van de fieldleaders die je meer vertellen over de schildpadden en over plastic vervuiling etc.

Vergeleken met andere stages was deze stage redelijk aan de goedkope kant. Voor het vliegticket was ik tussen de €300-€400 kwijt, voor het verblijf en de trainingen betaal je voor 4 weken rond €900, daarbij komen nog wel per week €20 aan gezamenlijke boodschappen kosten bij. Je kan het natuurlijk zo duur maken als je zelf wilt, maar ik was rond de €1500 kwijt.

Al met al heb ik een hele leuke, gezellige en vooral leerzame stage gehad. Ik vond het vooral leuk omdat je werkt met dieren waar je normaal tijdens school niks over leert. Daarbij is de natuur daar ook echt heel mooi, echt genieten. Ik zou deze stage zeker aanraden als buitenlandstage!

Via: Charlotte Hake

15

Wist je dat:

De Turritopsis dohrnii is een van de weinige bekende gevallen van dieren die in staat zijn om terug te keren naar een seksueel onvolwassen stadium nadat ze geslachtsrijpheid hebben bereikt. Deze kwal komt voor in de Middellandse Zee en in de wateren rondom Japan en behoort onder de Hydroïdpoliepen.

Foto: Alvaro E. Migotto

De onsterfelijke kwal Hydroïdpoliepen zijn een klasse van de neteldieren (Cnidaria), waartoe onder andere de zoetwaterpoliepen en brandkoralen behoren. De meeste Hydroïdpoliepen, net zoals Turritopsis dohrnii, beginnen hun leven als kleine, vrij zwemmende larven die bekend staan als ​​ planula. Als een planula bezinkt, ontstaat er een kolonie poliepen die aan de zeebodem zijn bevestigd. Alle poliepen en kwallen die uit een enkele planula voortkomen, zijn genetisch identieke klonen. De poliepen vormen een uitgebreid vertakte vorm, die niet vaak wordt gezien bij de meeste kwallen. Kwallen, ook bekend als medusae, ontpoppen deze poliepen en zetten hun leven voort in een vrij-zwemmende vorm en worden uiteindelijk seksueel volwassen. Wanneer ze geslachtsrijp zijn, is het bekend dat ze in snel tempo op andere kwallensoorten jagen. Als een T. dohrnii-kwal wordt blootgesteld aan omgevingsstress of fysieke aanval, of ziek of oud is, kan deze teruggaan naar het poliepstadium en een nieuwe polyp kolonie vormen. Het doet dit door het cel ontwikkelingsproces van transdifferentiatie, dat de gedifferentieerde toestand van de cellen verandert en deze omzet in nieuwe soorten cellen.

Theoretisch kan dit proces voor onbepaalde tijd doorgaan, waardoor de kwallen effectief biologisch onsterfelijk worden gemaakt, hoewel in de praktijk nog steeds individuen kunnen sterven. In de natuur zullen de meeste Turritopsis waarschijnlijk bezwijken onder predatie of ziekte in het medusa-stadium, zonder terug te keren naar de poliepvorm. Het vermogen van biologische onsterfelijkheid zonder maximale levensduur maakt T. dohrnii daarom tot een belangrijk doelwit van fundamenteel biologisch, ouderdoms- en farmaceutisch onderzoek.

16

Via: Esmee Holle

Wist je dat...

...Er sinds dit jaar maar liefst 3 wolven op de Veluwe leven? En dat er nu ook welpen zijn?

...De zeldzame vlinder, de grote vos, terug is in Nederland?

...Er al meer dan 3.000 grazers zijn afgeschoten in de Oostvaardersplassen in 2019?

...GaiaZOO de grootste kolonie flamingo’s heeft van Europa?

...Het fokken met kortsnuitige honden wordt verboden?

...De laatste mannelijke Sumatraanse neushoorn is overleden?

...Mannen met baarden minder schoon zijn dan honden? In baarden zitten namelijk meer bacteriĂŤn dan in hondenvachten.

...Er een nieuw schelpdiersoort is ontdekt in de Nederlandse wateren? En het is de Amerikaanse strandschelp.

...Goudvissen hun kleur verliezen als ze in een donker of matig verlichte ruimte verblijven? Net zoals mensen hebben de goudvissen licht nodig om een mooi kleurtje te krijgen.

...Muggen twee keer meer worden aangetrokken door een blauwe kleur dan door welke andere kleur dan ook?

En wist je ook dat olifanten de enige zoogdiere nz kunnen sp ijn die niet ringen?

Via: Laura Vestjens

17

18

Dementie bij honden?

Een husky die doelloos in de ruimte staart, een Jack Russell die ‘s nachts urenlang door het huis ijsbeert, een Duitse herder die opeens niet meer zindelijk is en een teckel die plotseling overal bang voor is. Allemaal verschillende hondenrassen met verschillende symptomen, maar ze hebben één overeenkomst.

Ze hebben allemaal dementie.

Via: Marin van Loon

19

Dementie bij honden?

Cognitief Disfunction Syndroom Net als wij mensen, kunnen honden ook last krijgen van ouderdomsgebreken. Ze raken gedesoriënteerd, krijgen problemen met zindelijkheid en het slaapritme raakt verstoord.

Vaak is dit een geleidelijk proces. Het begint met milde gedragsveranderingen, die in de loop der tijd steeds erger worden. De officiële benaming van dit verschijnsel is het Cognitief Disfunction Syndroom (CDS), maar wordt ook wel dementie genoemd. De ziekteleer van honden dementie lijkt sterk op de ziekte van Alzheimer bij mensen.

Ziekteleer Eiwitfragmenten die in het lichaam van de hond worden aangemaakt, spelen een belangrijke rol bij de groei van zenuwcellen en bij het repareren van schade aan de zenuwcellen. Deze eiwitfragmenten worden regelmatig door het lichaam vervangen en daarbij wordt het oude fragment in stukjes geknipt door enzymen.

Normaal gesproken ontstaan hierbij fragmenten die geen schade kunnen aanrichten, maar soms ontstaat er een ander eiwit bij het afbraakproces.

Deze eiwitten kleven dan aan elkaar en aan stervende zenuwcellen vast in de hersenen.

Hierdoor ontstaan steeds groter wordende structuren. Deze structuren kunnen schade aanrichten in de hersenen van de hond. Deze schade is waarschijnlijk een van de oorzaken van dementie.

Bekendheid en diagnose Veel hondeneigenaren weten niet dat hun hond dementie kan krijgen, maar toch komt het regelmatig voor. Uit onderzoek blijkt dat er bij 14% tot 60% van de honden ouder dan acht jaar al veranderingen in de hersenen optreden. 20% van de honden tussen de 11 en 12 jaar vertoont tenminste één symptoom van dementie en van de honden tussen de 15 en 16 jaar vertoont 68% van de honden één of meer symptomen.

Dierenartsen van Universitair Diergeneeskundig Centrum Utrecht vertellen dat er op dit moment alleen een diagnose gesteld kan worden op basis van de symptomen die de hond vertoond.

Andere ziektes met dezelfde symptomen worden uitgesloten. Dementie bij de hond blijft een waarschijnlijkheidsdiagnose, dit houdt in dat er uitgegaan wordt van dementie, maar het kan niet bewezen worden omdat er geen fysiologisch onderzoek mogelijk is. Na het overlijden van de hond kan eventueel hersenweefsel onderzocht worden, pas dan kan definitief gesteld worden dat de hond dement was.

Je hond heeft dementie, wat nu?

Dementie is niet te voorkomen. Wel zijn er medicijnen die de klachten kunnen verminderen of zelfs het proces kunnen vertragen. Deze medicijnen zijn verkrijgbaar bij de dierenarts.

Naast medicijnen kunnen voer en hersenwerk ook een positief effect hebben op de hersenen.

Symptomen De symptomen van dementie bij honden komen overeen met de symptomen van de ziekte van Alzheimer bij mensen. De bekendste symptomen bij honden zijn: ●• Desoriëntatie • Interactie naar mensen en andere honden verandert • Slaap-waakritme draait om ●• Niet meer zindelijk ●• Geheugenproblemen bijvoorbeeld; de hond vergeet commando's die hij altijd kende,

de hond vergeet zijn naam. ●• Vermindering of juist vermeerdering van eetlust ●• Angst en depressie bijvoorbeeld; Bang voor dingen die eerder normaal waren.

20

Er zijn speciale diëten verkrijgbaar die een positieve werking hebben op de werking van de hersenen. Deze diëten bevatten extra antioxidanten. Antioxidanten ‘vangen’ vrije radicalen. Vrije radicalen spelen een grote rol bij het verouderingsproces bij de hond. Deze diëten helpen om de symptomen van dementie tegen te gaan en kunnen zelfs het leervermogen van oudere honden verbeteren. Een voorbeeld van zo’n dieet is het b/d Canine voer van Hills. Hill’s b/d Canine is speciaal samengesteld met een exclusieve mix van antioxidanten en groenten om de symptomen van hersenveroudering en leeftijdgerelateerde gedragsveranderingen tegen te gaan en zelfs het leervermogen van oudere honden te verbeteren. Hill’s b/d Canine is klinisch bewezen effectief gebleken bij de verbetering van desoriëntatie, sociale interactie, slaappatronen en zindelijkheid van oudere honden.

Advies Dierenartsen van Universitair Diergeneeskundig Centrum adviseren om een gemengde therapie te beginnen onder leiding van de eigen dierenarts.

Die kan bestaan uit medicatie, aanpassing van de voeding en het activeren van de hersenen door middel van hersenwerk. Als de hond al in een ver stadium van dementie zit, wordt geadviseerd de leefruimte van de hond te verkleinen om het overzichtelijk te houden. Dit kan gedaan worden door deuren in huis te sluiten, en daarmee de toegang tot bepaalde ruimtes te ontzeggen.

Hersenwerk Door de hond mentaal uit te dagen blijft de geest scherp. Dit kun je op verschillende manieren doen:

Herken jij de symptomen van dementie bij jouw hond? Vraag dan advies aan jouw eigen dierenarts.

●• Speel verstoppertje, verstop een

speeltje of iets lekkers en laat de

hond het zoeken.

• ● Ga puzzelen met de hond en koop

een hondenpuzzel. ●• Een voerbal houdt de hond zowel

fysiek als mentaal bezig.

Geschreven door: Emma Gruppen en Laura Kort

21

Nee, Dierbaar!

De liefde en warmte die huisdieren kunnen geven is fantastisch. Logisch

dat huisdiereigenaren het beste willen voor hun dier. Maar hoe kom je er nu achter of een dierenspeciaalzaak, dierenpension, trimsalon of tuincentrum daadwerkelijk kennis van zaken (dieren) heeft? Nou, dat is simpel. Dat zie je aan het Dierbaar-keurmerk. Bij bedrijven met het Dierbaar-keurmerk weet je zeker dat een huisdier in goede handen is. Meer weten? Kijk dan op dierbaar.nl

22

dierbaar het keurmerk voor de huisdierenbranche

Dierbaar-keurmerk:

garantie voor het allerbeste Het is druk in de gezelschapsdierenbranche.

Een huisdier betekent emotie en veel mensen dromen ervan om bijvoorbeeld een dierenspeciaalzaak, dierenpension of trimsalon beginnen. Voor degenen die hun droom kunnen laten uitkomen, is het zaak zich te onderscheiden. En dat kan met het Dierbaarkeurmerk.

‘Iets met dieren’ doen, gaat veel verder dan kattenvoer en konijnenhokken verkopen, of hondjes aaien. Werken in de gezelschapsdierenbranche betekent hard werken, in een sector waar het dringen geblazen is. Maar aan de andere kant betekent het ook: werken met dieren, met levende have, en met mensen die houden van dieren. En dat is inderdaad heel mooi werk.

Anders dan anderen Met het Dierbaar-keurmerk kunnen ondernemers in de huisdierenbranche laten zien dat ze ‘anders dan anderen’ zijn. Denk aan die dierenspeciaalzaak waar je altijd een voedingsadvies op maat krijgt en waar welzijn van de levende have belangrijker is dan geld verdienen, de trimsalon waar een dier een heuse VIP-behandeling krijgt of dat pension waar een dier ook écht vakantie viert.

De allerbeste ondernemers zijn herkenbaar aan het Dierbaar-keurmerk. Als klant hoef je alleen nog maar op zoek naar ‘de vink’. Het vinkje bij het keurmerk van Dierbaar is te vinden op de deur van een gecertificeerde dierenspeciaalzaak, tuincentrum, dierenpension of trimsalon. De aanwezigheid van die vink betekent dat je bent beland bij een topbedrijf dat meer in huis heeft dan ‘alleen’ de wettelijk vereiste basiskennis van gezelschapsdieren. Het Dierbaar-keurmerk geeft aan dat de ondernemer beschikt over gespecialiseerde kennis van verschillende diergroepen. Ook weet hij alles over huisvesting

en diervoeding, en is hij in staat een gedegen advies te geven over diergeneesmiddelen en bestrijdingsmiddelen. Bovendien heeft een Dierbaar-gecertificeerde ondernemer altijd een vaste relatie met een dierenarts om de gezondheid van de dieren te waarborgen.

Jaarlijkse inspectie Elk jaar controleert een Dierbaar-inspecteur of een gecertificeerde onderneming nog steeds aan alle eisen voldoet. De inspecteur checkt of de ondernemer en zijn medewerkers de werkprotocollen in acht houden die garanderen dat dieren goede verzorging krijgen. Hij kijkt of de huisvesting van de dieren wel in orde is en hoe het staat met hygiëne in het bedrijf. En zo werkt de inspecteur stap voor stap een lange checklist af. Pas op het moment dat aan alle voorwaarden is voldaan, ontvangt het bedrijf het Dierbaarkeurmerk. En mocht een klant niet tevreden zijn met de service van een gecertificeerde onderneming, dan kan die de hulp inroepen van de Dibevo Geschillencommissie. Deze Geschillencommissie bestaat uit onafhankelijke en onpartijdige deskundigen die eventuele klachten bekijken en beoordelen.

Harde bewijzen Het Dierbaar-keurmerk is een initiatief van Dibevo, de brancheorganisatie voor de gezelschapsdierenbranche. Volgens Dibevovoorzitter Joost de Jongh stelt de moderne consument hoge eisen aan degene die hem dieren of dierbenodigdheden verkoopt, of aan de ondernemer die tijdens zijn vakantie voor zijn dier zorgt. “Vandaag de dag is het nodig je te onderscheiden als ondernemer in onze branche.

Consumenten worden steeds wakkerder, ze eisen het beste voor hun dier, de hoogste kwaliteit en harde bewijzen. Dat hoort er gewoon bij in deze tijd. Met het Dierbaar-keurmerk bieden onze ondernemers hun klanten precies waar ze om vragen.”

Tekst: Janine Verschure (Dibevo) 23 Via: Laura Vestjens

24

katten editie

Wist je dat...

...Grumpy cat dit jaar overleden is?

...Katten geen zoetigheid kunnen proeven?

...Je sinds dit jaar een DNA – test voor je kat kan kopen? Hiermee kun je zien van welke rassen je kat afstamt.

...Katten 50 km per uur kunnen rennen? Ze doen het alleen bijna nooit.

...Bij de asielen van de dierenbescherming kinderen voorlezen aan katten?

...Katten wel degelijk naar hun naam luisteren?

Dit is uit een onderzoek gekomen wat een Japanse Universiteit heeft uitgevoerd.

...Een poes van verschillende katers tegelijk zwanger kan zijn?

...Katten 4 paar snorharen hebben? De bovenste 2 kunnen apart van de onderste 2 bewegen.

...De kat op de foto links, Tanya, blind is?

Via: Laura Vestjens 25 Marin van Loon

Lotte van de Grootheveen over haar

buitenlandstage in Zuid-Afrika Hoi ik ben Lotte van de Grootheveen en ik ben afgelopen zomer in Dumela Lodge in Zuid-Afrika geweest. Daar heb ik samen met een groep vrijwilligers data verzameld over de dieren in de bush. Hieronder vallen leeuwen, olifanten, luipaarden, wilde honden en neushoorns.

Daarnaast hielpen we startende boeren op hun akkers en gingen we naar een lokale school om de kinderen Engels te leren lezen. Het was een ervaring die ik nooit zal vergeten.

Mijn reis in het kort Eenmaal op het vliegveld aangekomen werd ik gelijk ontvangen door een vrijwilliger van de organisatie en naar de lodge gebracht. Daar deelde ik een kamer met vier gezellige meiden.

Iedere dag gingen we in een ‘Game drive’ auto de bush in op zoek naar dieren om data te verzamelen. Dit ging voornamelijk over het gedrag van de dieren, maar ook wat ze aten.

In Rietspuit, een van de plekken waar we data verzamelden, waren vijf jonge leeuwen uitgezet en die moesten we goed in de gaten houden om te zien of ze zich goed konden aanpassen.

26

De verzamelde data hebben we verwerkt in de database van African Impact tijdens zogenaamde ‘Project work’ – uren en zij delen die gegevens met andere organisaties. Verder hielpen we ook de lokale bevolking door op het land te werken en bij een nabije school de kinderen Engels leren lezen.

De stage was echt een aanrader. Het geeft je een andere kijk op dingen en in mijn geval opende mijn ogen naar wat er allemaal nog meer in de wereld is.

Mooiste herinnering?

Dat is een moeilijke….

Ik denk dat mijn mooiste herinnering de wilde honden waren. Het was mijn laatste drive en ik had nog geen wilde honden gezien. Ik dacht ook niet dat ik ze nog zou gaan zien aangezien we al op weg waren naar de uitgang toen iemand riep ‘Wilde honden!’. We moesten ons best ervoor doen om door de bush te komen, maar ja hoor, daar waren ze. Het waren er wel acht!

zuid-afrika was in 2018 populair.

Meerdere studenten van de opleiding Diergezondheid en Management, maar ook van Hippische Bedrijfskunde zijn afgelopen zomer naar Zuid-Afrika gevlogen.

Sammie Vredeveld rijdt vlak langs de giraffes bij African Dream Horse Safari.

Anders nog iets?

Sophie van Vilsteren heeft leeuwen (en vele andere wilde dieren) van wel heel dichtbij bekeken bij Kariega Game Reserve.

Ja, er is nog iets dat ik even wil zeggen.

De medewerkers/vrijwilligers die werkten in de lodge, van de gidsen tot aan het keukenpersoneel, waren super. Ze waren allemaal gezellig, open, professioneel en kwamen gezellig bij ons zitten tijdens het eten of vrije tijd. En als je iets niet kan/wil eten? Geen probleem. Ze hadden bij elke maaltijd een vegetarische optie.

Voorafgaand aan mijn vertrek had ik aangegeven dat ik geen kaas lust en ook dat was geen probleem. Wanneer we een maaltijd hadden waar kaas in zat (lasagne) had het keukenpersoneel heel lief voor mij iets anders klaargemaakt! Ze zijn echt geweldig.

Marin van Loon liep haar stage bij Dierenkliniek Bergbos, hier behandelden ze naast huisdieren en vee ook wild-life dieren.

Via: Charlotte Hake 27

Wat een troep die plasticsoep Iedereen heeft waarschijnlijk wel een keer het woord plasticsoep voorbij horen komen. De enorme plasticsoep in de Stille Oceaan is namelijk veel groter dat men dacht. Door nauwkeuriger te meten kwamen wetenschappers van “The Ocean Cleanup” erachter dat er zeker vier keer zoveel afval in het water drijft als gedacht. Veel mensen denken er niet bij na als ze een peuk op straat gooien, een kauwgompje uitspugen of elke keer maar plasticzakjes kopen bij de supermarkt. Maar al deze kleine dingen hebben grote invloed op het ecosysteem. Maar hoe erg is dit probleem nou eigenlijk echt? En wat kunnen wij hier zelf aan doen, om ons steentje bij te dragen?

Plastic soep Jaarlijks wordt er 311 miljard kg nieuw plastic geproduceerd. Op jaar basis komt er ongeveer vijf miljard kg van dit plastic in de oceanen en zeeën terecht. De oceanen en zeeën komen steeds voller te zitten met drijvend plastic afval.

Ongeveer 80% van al het plastic afval in de oceanen wordt geloosd door de industrie en door de mensen op het land en dit belandt uiteindelijk in de zee via rivieren, kanalen en havens. De andere 20% van de vervuiling wordt veroorzaakt

28

door schepen, de visserij en de offshore industrie.

Dit plastic afval bestaat voornamelijk uit flesjes, dopjes, visnetten en lijnen, plastic zakken en plastic speelgoed. Al deze verschillende soorten plastic samen vormen de plasticsoep in de zeeën en oceanen en dit wordt allemaal door de mens veroorzaakt.

Het grootste probleem is dat plastic niet vergaat.

Plastic valt namelijk uit elkaar en een groot stuk plastic vervalt tot honderden kleine stukjes plastic. Deze kleine stukjes worden microplastic genoemd. Het kan dus goed mogelijk zijn dat je door de plastic soep heen vaart en niet veel grote stukken plastic ziet, omdat er ontelbaar veel kleine stukjes plastic ronddrijven die minder opvallen. Dit uiteengevallen plastic zorgt voor het vrijkomen van allerlei schadelijke stoffen, waaronder bisphenol A en Pcb’s. Deze giftige stoffen komen door dit plastic in de zeeën en oceanen terecht, met alle gevolgen van dien.

Ernstige gevolgen Dit drijvende plastic heeft dramatische effecten op het zeeleven. Vogels vissen, zeeschildpadden

3.

4.

5.

zes Weetjes over gevolgen plastic:

1.

Plastic op zee valt niet op een efficiënte 6.

manier op te ruimen. Plastic drijft, zweeft

in het water, zinkt naar de bodem of spoelt aan op de kusten.

2.

Dieren op land en zee kunnen verstrikt

raken in plastic, doordat ze het onderscheid

tussen voedsel en plastic vaak niet kunnen

maken.

en andere zeedieren zien de gekleurde stukjes plastic vaak aan voor voedsel en hebben hun magen vol zitten met plastic. De magen van deze dieren kunnen het plastic niet afbreken en verteren en daardoor kunnen ze ziek worden en zelfs doodgaan. Vooral de jongere dieren zijn kwetsbaar en het plastic schuift daarbij omhoog in de voedselketen. Kleine diertjes worden opgegeten door grotere dieren en die weer door nog grotere dieren, enzovoort. Hierdoor hoopt zich steeds meer plastic op in de magen van de grootste dieren bovenaan de voedselketen.

Uiteindelijk komen op deze manier de schadelijke stoffen ook terecht in de magen van mensen die deze vissen weer eten.

Plastic deeltjes trekken giftige stoffen aan, die weer in de voedselketen terecht kunnen komen. De mens staat bovenaan in deze voedselketen.

Mechanische opruiming van stranden kan schade veroorzaken, bijvoorbeeld aan nesten van schildpadden.

Om eigenschappen van plastic te verbeteren stoppen we er chemicaliën in.

Zoals brandvertragers en weekmakers.

Sommige van deze stoffen verstoren het hormoonstelsel van mensen.

Weekmakers worden aan plastic toegevoegd om het flexibel en doorzichtig te maken. Onderzoek op dieren laat zien dat deze weekmakers kankerverwekkend zijn. Ook zijn ze slecht voor het voortplantingsstelsel van dieren, zelfs bij lage dosering.

In België is onderzocht hoeveel plastic een mosselliefhebber per jaar binnenkrijgt. Bij mensen die veel mosselen eten kan dit oplopen tot 11.000 stukjes per jaar. Dit zijn zo’n 90 deeltjes per maaltijd, voor 122 maaltijden lang. Dat is dezelfde hoeveelheid als wanneer je eenmaal per jaar je brood op eet met het broodzakje er nog om heen!

29

Wat kan jij doen Het kan voelen alsof één iemand geen verschil maakt bij een probleem zo groot als de plastic soep. Maar niets is minder waar. Want wij zijn degenen die het plastic kopen, gebruiken en weggooien. Maar helemaal zonder plastic leven is nou eenmaal niet zo makkelijk. Een ideale oplossing zou zijn als er wordt gestopt met het produceren van plastic, dat gemakkelijk in het milieu terecht komt. Het probleem moet zoveel mogelijk bij de bron aangepakt worden.

Voor veel mensen is het plastic soep probleem namelijk “out of sight = out of mind”: een probleem dat zich ver van huis afspeelt. Maar dit is niet zo, want het speelt zich ook af in de sloot achter je huis, in speeltuinen en op het strand dichtbij je huis.

Er zijn echter wel dingen die wij als plastic consumenten zouden kunnen doen, om de plastic soep niet verder uit de hand te laten lopen.

Als we met zijn allen iets meer nadenken over deze kleine dingen en allemaal ons steentje bijdragen, dan zorgen we samen voor een schonere planeet.

Tips: Gebruik je eigen hervulbare waterflesje en koffiebeker: dat scheelt een heleboel zwerfafval.

Zorg dat je altijd een klein opvouwbaar tasje bij je hebt: handig voor een boodschap tussendoor of een aankoop in de stad.

Gooi al je afval in de vuilnisbak, ook kauwgom, sigarettenpeuken en kleine stukjes plastic.

Zit een vuilnisbak op straat vol? Prop het er niet bij, maar wacht tot je een vuilnisbak tegenkomt waar je het wel in kwijt kunt.

Picknick of barbecue in het park of op het strand? Ruim al je afval netjes op. Zet geen tassen afval naast een volle vuilnisbak, maar gooi het liever thuis weg.

Raap af en toe afval op dat in de buurt van je huis ligt. Zo hou je je eigen straat schoon.

Laat geen ballonnen op: daarvan weet je zeker dat ze ergens op straat of in de natuur belanden.

Scheidt je plastic afval, hierdoor wordt het

gerecycled en komt

het niet in de zeeën en oceanen.

30 Via: Charlotte Hake

Sloom en slijmerig:

zo hebben slakken seks Slakken paren heel anders dan wij mensen.

Het gaat er bij de slijmerige diertjes nogal kinky aan toe.

Tijd voor slakkensekseducatie!

De penis van de slak komt uit de zijkant van de kop. Deze penis komt uit de vrouwelijke geslachtsopening. Is dat raar? Ja, maar wel normaal voor een slak. Deze slijmerige dieren zijn namelijk hermafrodiet, oftewel tweeslachtig. Ze bezitten dus zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen. In principe kunnen slakken zichzelf dus bevruchten. Maar als de slak de kans krijgt doet deze het toch liever met een andere soortgenoot.

Het paringsritueel van bijvoorbeeld de grote aardslak, een soort die veel in Nederland voorkomt, speelt zich hoog in een boom of boven op een muurtje af. Het voorspel bestaat uit een uitgebreide liksessie welke zorgt voor extra slijm productie. De twee grote aardslakken kronkelen om elkaar heen waardoor het slakkenslijm een draad vormt. Aan die draad van slijm tolt het paar naar beneden. Al tollend komt uit beide dieren het mannelijk geslachtsdeel tevoorschijn. De penis van een aardslak is een gespierd orgaan. Als de grote aardslak de penis tijdens het paren volledig uitrolt, is het vier tot vijf keer langer dan de slak zelf. De penissen krullen net als de slakken zelf als een kurkentrekker om elkaar heen. Tijdens het draaien wisselen ze een zaadpakketje met elkaar uit welke ze vervolgens in de geslachtsopening stoppen. Via deze opening is het vrouwelijk geslachtsorgaan bereikbaar. Beide partners kunnen na het paren eitjes leggen. Slakken slaan het zaad van de ander soms wekenlang op.

Zo kunnen ze de eieren die tijdens het paren nog niet rijp waren later bevruchten.

Maar hoe zorgt de slak ervoor dat zijn seksuele partner kinderen gaat maken met zijn sperma en niet dat van een ex of toekomstige partner? Het is heel gebruikelijk dat dieren de andere sekse proberen te manipuleren om toch vooral met hem of haar (en met niemand anders) aan kinderen te beginnen.

Dure bonbons of een lekkere prooi, maar ook je man de kop afbijten, behoren tot de mogelijkheden.

Slakken geven elkaar bij de paring sperma in een pakketje, waarmee ze elkaars eitjes kunnen bevruchten. Ze stoppen dat in elkaars spermaontvangstorgaan. Van daaruit kan het twee kanten op.

Als het naar het spermaopslagorgaan gaat, kan het gebruikt worden voor de bevruchting als de eitjes rijp zijn. Het overgrote deel van het sperma komt echter in het verteringsorgaan terecht, waar het wordt afgebroken.

Veel landslakken schieten vlak voordat ze hun sperma overbrengen een pijl door de huid van de ander. Zo’n ‘liefdespijl’ is een harde kalkstructuur met slijm erop. In dat slijm zit een stof die in het bloed van de ontvanger zorgt dat de weg naar het verteringsorgaan nauwer wordt. De pijl zorgt er dus voor dat het sperma een grotere overlevingskans heeft. De pijl is echter niet in het belang van de ontvanger: behalve de wond en daarmee het ontstekingsgevaar dat zo’n pijl bezorgt, kan de ontvangende slak niet meer zélf bepalen welk sperma wordt bewaard. Zonder die pijl zou bijvoorbeeld sperma dat goed kan zwemmen naar het opslagorgaan gaan, terwijl slechter sperma in het verteringsorgaan terechtkomt.

Via: Esmee Holle

31

Bijzondere protocollen Wildlands Protocol noodgevallen/ ontsnappingen dierentuin Iedereen is wel eens in een dierentuin geweest. Rondlopen tussen de wilde dieren, kijken hoe ze leven, wat ze eten en genieten van het gedrag van al deze mooie dieren. Daarnaast zijn we blij dat we ze van een afstandje kunnen bekijken en er een hek zit tussen het dier en jij zelf. Als bezoeker voel je je eigenlijk altijd veilig, maar het is wel fijn om te weten dat het dierentuin personeel weet wat te doen als een wild dier ontsnapt.

Het gebeurd namelijk wel eens – gelukkig zelden- dat een wild dier in de dierentuin ontsnapt, om wat voor reden dan ook. Het is als dierentuinpersoneel zijnde daarom goed om te weten hoe men moet handelen wanneer een wild dier ontsnapt en er ineens geen hek meer zit tussen jou en het dier. Dierentuinen hebben voor dit soort noodgevallen speciale protocollen. Deze protocollen hangen bij alle afdelingen in de dierentuin en elk personeelslid moet hiervan op de hoogte zijn.

Hierboven is een weergave (figuur 1.) van een protocol weergegeven, voor wat te doen bij een ontsnapt dier. Dit protocol is van Wildlands Adventure Zoo in Emmen, Drenthe. Kort samengevat: stel er ontsnapt een dier, dan wordt onmiddellijk de verantwoordelijke van die dag gebeld. Deze heeft altijd telefoonnummer 888 bij zich. De verantwoordelijke laat gelijk alle piepers van de BHV-ers en de schutters, van die dag, afgaan (elke dag zijn er 2 opgeleide schutters aanwezig, een 1e en een 2e schutter). De BHV zorgt ervoor dat het park zo snel mogelijk wordt ontruimd. De schutters gaan zo snel mogelijk naar het ontsnapte dier toe. De schutters mogen daar zelf niks doen totdat de verantwoordelijke van die dag heeft bepaald of het dier moet worden afgeschoten of niet.

32

Figuur 1: ontsnapt dier protocol..

Protocol wat te doen bij brand Naast een protocol voor wat te doen bij een ontsnapt dier, is het ook belangrijk dat het dierentuinpersoneel weet wat te doen bij brand. In Wildlands Adventure Zoo hangt ook dit protocol op elke afdeling, naast het protocol over wat te doen bij een ontsnapping. Net als bij een ontsnapping, wordt ook bij brand het nummer 888 gebeld. Dit nummer is in Wildlands het nummer voor noodsituaties. Elk personeelslid is ook op de hoogte van dit nummer, zodat iedereen melding kan maken bij een noodsituatie. Hiernaast (figuur 2.) is een weergave van dit protocol, wat te doen bij brand in de dierentuin.

Protocol brand met dieren in huis Brand in huis kan iedereen overkomen. Het liefst voorkom je dit natuurlijk, maar stel het gebeurd, je belt 112, de brandweer komt en deze redden jou en je inwonende uit het brandende huis. Deze brandweermannen hebben alleen vaak geen idee dat jij misschien nog een lieve kleine puppy of 3 katten in huis hebt. Dit kan nare situaties opleveren. Het is daarom als brandweerman zijnde handig om te weten of er zowel mensen als dieren gered moeten worden, voordat een eigenaar uit paniek terug het brandende huis in rent om de dierbare puppy uit het huis te redden.

Bij het blussen van een brand willen brandweermannen namelijk, naast het aantal mensen, graag weten welke en hoeveel huisdieren er in het brandende pand leven.

Op deze manier kunnen zij ook gerichter op zoek gaan, verliezen hierdoor geen kostbare tijd en hebben de huisdieren een grotere overlevingskans. Elk jaar overlijden er namelijk in Nederland honderden huisdieren door woningbrand. Of het nu gaat om een kat, vogel, hond, hamster of muis, deze gebeurtenis zorgt bij het baasje voor veel verdriet. Dieren verschuilen zich van nature als er gevaar dreigt, daarom is het voor een brandweerlied lastig om huisdieren te redden en om überhaupt te weten of en hoeveel er van deze huisdieren aanwezig zijn.

Op dit probleem is iets bedacht, zodat de brandweermannen snel te weten komen of en hoeveel huisdieren er aanwezig zijn en zodat het baasje hopelijk geen begrafenis hoeft te gaan plannen. Dr. Sticker heeft een ‘Attentie!

Huisdieren aanwezig’ sticker ontworpen. De huisdiereneigenaar kan hierdoor aangeven welke en hoeveel huisdieren er in het huis aanwezig zijn. De stickers hebben een rode rand waardoor ze zowel overdag als ’s nachts goed opvallen.

Je kan de sticker zo ontwerpen zoals jij dit wil, maar in de basis zal deze hetzelfde zijn. Mocht je huisdier niet bij de huisdier opties zitten, dan kan deze met de ontwerptool zelf ontworpen worden.

De brandweer hoopt met deze sticker het aantal doden onder huisdieren drastisch te laten dalen.

Wilt u meer informatie, of wilt u misschien zelf deze sticker aanschaffen, dan kunt u kijken op de website van dr. sticker.

Figuur 2: protocol bij brand

www.drsticker.nl/nl/huisdieren-aanwezig-sticker.html

Via: Charlotte Hake 33

Britt van Lierop over haar

buitenlandstage in Canada Hoi! Ik ben Britt van Lierop. Voor mijn buitenlandstage naar Hartney geweest, een dorpje in Canada met maar liefst 200 inwoners!

Hier zat ik op het bedrijf Rafter S Quarter Horses, een ranch gerund door Courtney en Jordynn.

Samen hebben ze gemiddeld 7 – 10 paarden staan in de zomer en deze paarden trainen zij in de Engelse, Western en roping disciplines, maar ik heb vooral western gereden.

Tijdens de stage was het mijn taak om de paarden ’s ochtends en ’s avonds te voeren en te verzorgen, ze stonden altijd buiten dus ik heb gelukkig geen stallen hoeven mesten. Verder mocht ik de paarden in- of uitrijden en moest ik in de chute helpen - met andere woorden stieren drijven - als Jordynn aan het ropen was. Courtney deed regelmatig mee aan paardenshows hier mocht ik mee naar toe. Bij deze shows waren vaak wat eetkraampjes en bij de laatste was er het hele weekend een rodeo waar we gratis heen konden.

Op deze manier heb ik tijdens de stage al heel wat van Canada gezien.

Omdat het natuurlijk zonde is om “maar” voor 6 weken naar Canada te vliegen ben ik samen met wat andere vrienden van school nog een paar dagen naar Banff National Park in de Rocky

34

Mountains geweest en hier hebben we veel gezien en gedaan. Quad gereden, geraft en heel veel mooie meren bezocht, en natuurlijk na het avondeten de kroeg in om de locals te ontmoeten en te leren linedancen. Na een paar geweldig mooie dagen Banff ben ik nog een paar dagen naar Vancouver geweest. Het was echt een hele mooie stad, maar omdat het hoogseizoen was wel superdruk en toeristisch. Een tip is om fietsen te huren en Stanley Park op te zoeken, dat was echt mooi en lekker om te doen. Ook een aanrader is Vancouver Island maar hier moet je wel langer dan 1 dag heengaan aangezien dat eiland bijna groter is dan Nederland… en een paar activiteiten plannen is ook geen verkeerd idee.

Voor de studenten die nog op buitenlandstage gaan, raad ik Canada zeker aan! In de zomer is het er erg warm, maar het is echt een enorm mooi land met hele vriendelijke mensen. Je wordt echt een deel van het gezin in de weken dat je er bent en ik mocht overal mee naar toe waar zij ook heen gingen. Ook raad ik voor de studenten die interesse hebben om het boerenleven in Canada te ontdekken een ranch of gelijksoortig bedrijf aan!

Al met al was het een hele gave tijd, de stage en de vakantie erna!

Via: Charlotte Hake

35

36

Recept

hondenijsje pindakaas banaan Honden vinden ijsjes heerlijk! Maar de ijsjes die wij als mensen eten zijn niet altijd even gezond voor je hond. Gelukkig kun je makkelijk je eigen hondenijsjes maken. Hondenijsjes zijn een handige manier om je hond verkoeling te geven, maar ook ideaal voor puppy’s die bezig zijn met tanden wisselen.

Ingrediënten: • • • • •

540 ml magere yoghurt 100 gram pindakaas 1 banaan 1 eetlepel honing Hondenkoekjes

Benodigdheden: plastic of papieren bekertjes

Bereiding: Doe de yoghurt, pindakaas, banaan en de honing in een kom.

Meng het geheel met een mixer tot een glad mengsel.

Schenk het mengsel in de bekertjes en steek er een hondenkoekje in als stokje.

Zet de bekertjes in de diepvries en laat ze een nachtje staan. Verwijder het bekertje.

Maar let op!

Geef het ijsje niet meteen aan je hond: je hond kan met zijn lippen of tong aan het ijsje blijven plakken.

Laat het ijsje even staan of spoel het ijsje af onder de kraan.

Kijk hoe je hond reageert op het ijsje. Likken en er kleine stukjes van afbijten is goed. De hond moet echter niet de koude brok in één keer opschrokken.

Geef ijsjes met mate. Te veel ijskoud eten kan namelijk maagdarmkrachten veroorzaken. Bovendien zijn het extra calorieën voor je hond. Sommige honden kunnen niet zo goed tegen zuivelproducten. Geef je hond daarom eerst een klein beetje zodat je kunt zien hoe je huisdier er op reageert. Raakt je hond aan de diarree? Dan kun je beter kiezen voor een recept zonder yoghurt.

Geef een ijsje altijd buiten in verband met knoeien., succes en smul smakelijk!

Via: Laura Vestjens 37

38

Fotowedstrijd!

Heb jij leuke activiteiten op de planning staan voor de zomervakantie?

Sta je te wachten tot je eindelijk naar je buitenlandstage mag gaan, of heb je veel plannen thuis gemaakt?

Laat het ons weten door middel van je beste foto’s en een leuk verhaaltje!

Of je nou een heerlijke buitenrit te paard hebt gemaakt, vanalles op je stage hebt meegemaakt of misschien mee gaat doen aan een dogsurvival: alle toffe foto’s van je (huis)dieren zijn welkom.

En wat je ook besluit te gaan doen, wij wensen je names de redactie van PvB DGMagazine ontzettend veel plezier!

Via: Marin van Loon 39

Welke van de feitjes klopt niet?

We vroegen het de docenten...

Janet Bloemberg- de Lange

Loes Spit

1.

Ik heb een keer tijdens een potje slagbal

mijn neus gebroken 2.

Ik vroeger niets met dieren had 3.

Ik gemiddeld 30 kilometer hardloop per week 4.

Ik een certificaat mollen- en

woelrattenbestrijding heb

1.

Ik heb 3 keer meegedaan aan NK- waterpolo 2.

Ik lust geen vlees 3.

Ik was vroeger blond 4.

Ik had heel lang een abbo op de penny

Paola Metman 1.

Ik kan een aardig potje drummen.

2.

Mijn favoriete huisdieren zijn ratjes.

3.

Ik draag mijn trouwring rechts, omdat mijn

linker ringvinger te dik is.

Bart Bijsterveld 1.

2.

3.

Ik ben getrouwd met muziek van Metallica Ik ben vroeger veel gepest Ik hou van patat met een lekkere kroket

Frits Eckenhausen 1.

2.

3.

4.

5.

1.

Ik ben een keer een casino uitgezet omdat

ik teveel geld aan het winnen was met een dobbelsteenspel 2.

Ik heb een keer een nacht in de cel

gezeten voor openbare dronkenschap (ik

was nog jong) 3.

Ik heb een keer Koninginnedag gevierd

op het consulaat in Hong Kong samen met

de consul-Generaal.

Sandra Haven 1.

2.

3.

Ik ben fotomodel geweest Ik heb een eeneiige tweelingzus Ik kan heel goed trekker rijden

Brian Thompson (a.k.a. Mr T) 1.

2.

3.

Mijn favoriete muziek is Grind Core Metal, daar heb ik heel veel Cd’s van.

Mijn hobby is de didgeridoo spelen Ik mag heel graag zwemmen

De volgende stellingen waren niet juist: Janet: stelling 2, maar inmiddels wel. Paola: stelling 1, Bart: stelling 3, Frits: stelling 4, Loes: stelling 2 en 4, Sandra: stelling 3, Marco: stelling 2, Brian: stelling 3 “Ik kan niet zwemmen”.

40

Ik kan heel goed vlees keuren Ik heb praktijkles worsten maken gegeven Ik ben van Slovenië naar Venetië gekanood Ik heb 1 dochter Ik ben aangenomen door Loes

Marco Halff

DGM woordzoeker W

H

T

L

E

G

E

K

I

U

B

T

I

W

C

G

N

T

K

U

N

E

R

O

N

I

M

N

S

Q

Y

E

M

C

J

Y

W

J

V

E

R

V

U

I

L

I

N

G

Q

N

W

W

I

E

E

M

A

G

A

Z

I

N

E

P

G

V

I

O

E

C

Z

N

W

B

U

I

T

E

N

L

A

N

D

U

L

W

T

P

L

J

F

R

E

P

T

I

E

L

E

N

T

R

E

E

S

U

E

N

J

D

M

D

C

D

N

S

S

N

K

I

P

P

W

E

W

E

B

V

L

A

C

C

V

T

E

Y

L

S

L

R

I

N

N

R

K

K

L

F

S

L

U

R

G

A

B

E

A

O

J

E

E

E

K

O

Q

R

U

D

E

L

R

Z

M

J

S

T

Z

V

R

I

M

R

J

C

E

I

E

T

F

O

N

T

T

O

I

J

E

D

U

R

E

N

D

K

S

X

J

E

V

E

I

C

G

I

I

S

C

Y

T

V

I

U

G

H

K

P

I

E

C

O

I

R

D

I

S

E

M

T

A

A

X

E

M

J

M

W

W

L

N

H

P

U

N

U

R

Q

L

M

O

T

H

L

H

D

S

K

G

C

C

H

W

A

P

V

C

Z

X

C

A

N

A

D

A

X

B

S

S

S

X

N

E

D

D

A

P

D

L

I

H

C

S

Y

C

K

L

T

D

E

T

U

W

S

L

A

K

K

E

N

L

L

W

T

R

R

ARTIKEL

Dierenwelzijn

Protocol

Studenten

AUSTRALIË

HUisdieren

reptielen

vervuiling

BUITENLAND

magazine

schildpadden

weetjes

CANADA

minoren

schrijven

wetswijziging

DIERENTUIN

plastic

slakken

witbuikegel

41

Namens de redactie van het DGMagazine wensen wij iedereen een

fijne zomer!

Š Communicatiebureau DGMagazine 2019