r a a j 40 n e t t i W berg
e d n e r e r i p Ins
portretten
Lectori Salutem, Veelkleurigheid is het eerste woord dat bij mij opkomt na het lezen van de zes inspirerende verhalen in dit jubileumboek. Zes studenten blikken terug op hun ‘Wittenberg’. Ze laten iets zien van de manier waarop God hun leven heeft geleid, hoe ze gevormd zijn door het leren en leven op de Bijbelschool en op welke wijze ze nu van betekenis zijn in Gods Koninkrijk. Indrukwekkend om te zien hoe God jonge mensen in dienst neemt. De terugblik van deze zes studenten bepaalt jou en mij bij de zegen en goedheid van God, die we in de afgelopen 40 jaren hebben ondervonden. Soli Deo Gloria. De Wittenberg was en is een plek om samen het leven te delen en te vieren. Hoe vormend is dat geweest! Het woord ‘samen’ is kenmerkend voor het Bijbelse spreken over de band die gelovigen met elkaar hebben. Ik moet denken aan de woorden van de apostel Paulus aan de gelovigen in Efeze. Woorden die mijn gebed vormen voor studenten uit het verleden én die van de toekomst: ‘Moge Hij vanuit zijn rijke luister uw innerlijke wezen kracht en sterkte schenken door zijn Geest, zodat door uw geloof Christus kan gaan wonen in uw hart, en u geworteld en gegrondvest blijft in de liefde. Dan zult u met alle heiligen de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte kunnen begrijpen, ja de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat, opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid’ (Efeze 3:16-19). Ik hoop dat u net als ik verwonderd raakt over de diversiteit en veelkleurigheid van Gods werk in deze wereld. Drs. Roel Kuipers Directeur
3
Inhoud
Zes studenten blikken terug op hun Wittenberg tijd en de periode daarna. Laat je inspireren...
18 10
6 Herman Takken, Stafwerker bij Evangelie & Moslims
4
Kees & Caroline van Tilborg, Directeur/ adviseur en leerkracht basisonderwijs
14
HarriĂŤtte Smit, Missionair tienerwerker in Bordeaux
Ageeth Palland, Missionairdiaconaal werker
22 David Ploeg, Missionair-diaconaal werker
26 Dirma de Jong, Begeleider gehandicaptenzorg
5
“Als een leerling leren spreken” Naam:
Herman Takken
Opleiding:
RBS-cursus
Jaar:
1973-1976
het Lees l op a a h r ve gende l o v de a >> n i g a p
Huidig beroep: Stafwerker bij Evangelie & Moslims 6
7
Ik zat op De Wittenberg toen de school nog niet zo heette. Het was
Gevormd
de RBS, de Reformatorische Bijbel School. Een wat sombere naam
Ik kon mij toen, begin jaren ‘70, nog tot de jeugd rekenen, al had ik militaire dienst en een jaar evangelisatie in België achter de rug. De Wittenberg heeft mij gevormd en veel aangereikt waar ik later profijt van had. ‘Gevormd’ werden we onder andere door mevrouw Van Slingeland, een freule. Zij gaf praktische homiletiek. Beurtelings moesten we, vanaf de kansel in een kerkje in de buurt, een preek houden die dan besproken werd. Als studenten waren we uitermate mild voor elkaar (we kwamen immers zelf ook aan de beurt), maar de freule legde ons op de pijnbank. Haar kritiek was meedogenloos maar ook feilloos, en we hebben er veel van geleerd. Dat was ook het geval met haar lessen uitspraakoefeningen. Niet weinigen van ons hadden dialect-restanten in hun Nederlands.
voor een school die juist bekend stond om zijn jeugdige, frisse identiteit. Er was weliswaar een stevige reformatorische ondergrond, maar de school had een Youth for Christ uitstraling!
“In mijn werk onder moslims heb ik die manier van lezen, als discipel van Jezus Christus, vaak opgepakt.”
8
Mijn Veense éé in woorden als eeuw, klonk niet als een heldere éé maar had een lelijke eei-draai. Dat toonde ze genadeloos aan door mij na te doen. Het duurde even voordat ik wist hoe het moest, maar toen zat het er ook geheid in.
Als een leerling leren spreken De lessen die mij nog sterker zijn bijgebleven en de meeste uitwerking in mijn leven hebben gehad, waren die van dominee Keuning. Hij gaf het vak Nieuwe Testament en we lazen geconcentreerd de te behandelen Bijbelverzen. Aanvankelijk vonden we de vragen die hij ons dan stelde, vreselijk irritant. Stel je voor, hij twijfelde aan onze verklaring van de verzen, terwijl we ‘gewoon lazen wat er stond...’. En hij bleef maar vragen: ‘Waarom denk je dat dat zo is, waar baseer je dat op, onderbouw
je mening eens.’ Dat zette een proces in werking waarmee ik later vaak teksten te lijf ben gegaan. Doorvragen als een kritische leerling. ‘Horen zoals leerlingen doen’ en dan ‘als een leerling leren spreken’, om de prachtige beeldtaal van Jesaja (50:4) te gebruiken.
Werken met moslims In mijn werk onder moslims heb ik die manier van lezen, als discipel van Jezus Christus, vaak opgepakt. Niet in het minst bij mijn nadenken over de islam en de omgang met moslims. Welke vingerwijzingen geeft de Bijbel hiervoor? Ook kwam het aan de orde bij het lezen van de Koran naast de Bijbel, oprecht zoekend naar de bedoeling van de teksten. Ze eerst lezend in de context van de Midden-Oosterse wereld van die tijd, om vervolgens lijnen door te
trekken naar de wereld van het hier en nu.
Toewijding De toerusting die ik destijds kreeg aan de RBS heeft mij ook geholpen bij de omgang met christenen met een moslimachtergrond, met als meest boeiende component het doen van Bijbelstudie met hen. Steeds weer verrast mij wat hen opvalt, de vragen die zij er bij hebben, en vooral ook de manier waarop zij zich de teksten eigen maken en er uit gaan leven! Ze mogen de Bijbelkennis missen die velen van ons hebben, maar hun toewijding en leven uit het geloof zijn groot!
9
“We hebben allebei onze baan opgezegd en zijn gaan studeren in Zeist�
10
het s e e L op l a a h ver gende l o v de a >> pagin
Naam:
Kees en Caroline
van Tilborg
Opleiding:
Zending en Evangelisatie
Jaar:
1992-1993
Huidig beroep:
Directeur bij Overvoorde &
Van Tilborg en leerkracht
basisonderwijs 11
In de jaren voorafgaande aan de Bijbelschool waren we in onze gemeente vooral actief betrokken bij het jeugdwerk. Eén van de activiteiten die we met en voor jongeren organiseerden waren de Bijbelstudieavonden. We schreven ons met een aantal jongeren in voor een korte cursus. De Wittenberg: ‘Met het Woord aan het werk’. Door het bezoeken van deze cursus kwamen we in contact met het leven in en rond de Bijbelschool.
Studeren en leven op de Bijbelschool We ontdekten de mogelijkheid om fulltime te gaan studeren. Dit verlangen groeide en mondde uit in onze inschrijving voor het jaar ‘Zending en Evangelisatie’. We hebben allebei onze baan opgezegd en zijn in september 1992 gaan studeren in Zeist. Al snel ontstond een soort levensritme. Elke dag starten met een dagopening, het volgen van de lessen, studeren, samen opdrachten verwerken, discussies en ontmoetingen met anderen. Kortom, het christen zijn beleven en betrekken op alle facetten van het leven. Achteraf blijkt dan pas hoe intensief het dagelijks leven op en rond De Wittenberg was. Een leven dicht bij God. Een bijzondere ervaring die door de jaren heen steeds meer aan waarde gaat toenemen en de basis heeft gevormd voor ons leven nu, 20 jaar later.
“De Wittenberg... dromen, durven, doen!” Onuitwisbare indruk De passie voor preken van Sipke van der Land en de liefde voor de gemeente van Chris van Andel hebben bijvoorbeeld een onuitwisbare indruk 12
gemaakt. Ook de prominente rol die dominee Wim Dekker later kreeg binnen de Hervormde Kerk hebben we met belangstelling gevolgd. Van hem kregen we het vak theologie uit de twintigste eeuw. Wat kon hij inspirerend vertellen over Bonhoeffer. Hij was degene die er voor pleitte om alle verklaringen weg te leggen en om opnieuw te durven luisteren naar de stem van God, door Zijn Woord heen. We zaten immers op een Bijbelschool!
Leven na de Bijbelschool Na de Bijbelschool hebben we gericht nagedacht over welke kant God met ons op wilde. Moesten we solliciteren op de functie van Evangelist in België? Na gebed leek dat toch niet de weg voor ons. We gingen terug naar de plaats waar we al bezig waren: de plaatselijke gemeente, in combinatie met werken. Terugkijkend kunnen we zeggen dat het christen zijn en midden in het leven staan, voor ons een uitdagende taak is gebleken. We zien onze periode op De Wittenberg als een oase waarin we onszelf mochten toerusten en voorbereiden op het ‘echte’ leven.
hebben ons geïnspireerd voor het werk binnen de gemeente. Hier mochten we verschillende taken en functies vervullen. Moeilijke en mooie ervaringen mochten we hebben binnen het pastoraal begeleiden van een aantal mensen. Hier kwam heel veel van het geleerde op De Wittenberg wonderlijk samen. Bijvoorbeeld de betekenis van de doorgeknipte levenslijn tijdens een crisis, en het aangaan van een veilige en gezonde pastorale relatie. Vanuit het netwerk van de Bijbelschool konden we mensen later ook weer doorverwijzen naar specifieke professionele hulp. Samen met onze vier kinderen wonen, studeren en werken we nu in het land van Heusden en Altena (Rijswijk). We kijken terug op een prachtige ervaring die we iedereen willen aanraden. De Wittenberg... dromen, durven, doen!
Geïnspireerd De opgedane ervaring en geleerde vaardigheden op De Wittenberg 13
“De start van deze opleiding kwam voor mij als een gebedsverhoring”
10 14
Naam:
Harriëtte Smit
Opleiding:
Jongerenwerkersopleiding
Jaar:
2000-2002
Huidig beroep:
Missionair tienerwerker
in Bordeaux
het Lees l op a a h r ve nde e g l o de v a >> pagin
15
Na een start als leerkracht in het basisonderwijs, groeide mijn
Geraakt door missionaire setting
verlangen om van het kerkelijke vrijwilligerswerk dat ik met
Door het leiden van verschillende werkvakanties naar Frankrijk, kwam ik in contact met verschillende kleine protestantse kerkjes en werd ik geraakt door de missionaire setting van dit land en het gebrek aan bekwame jongerenwerkers. In mijn hart groeide het verlangen om me langer beschikbaar te stellen en van betekenis te mogen zijn voor de Franse jeugd. Tijdens de JWO heb ik voor een eindopdracht van een blok ooit dit verlangen omgezet naar een concreet plan, niet wetend dat het tien jaar later gerealiseerd zou worden. Sinds maart 2011 ben ik voor de GZB werkzaam in Bordeaux als missionair tienerwerker en houd ik me bezig met het coördineren en versterken van het plaatselijke jeugdwerk, het opbouwen van relaties in de wijk en het geven van een impuls aan het regionale jeugdwerk. Door alles heen merk ik dat mijn aanwezigheid als christen hier geen overbodige
jongeren deed mijn werk te maken. Dat was destijds niet zo eenvoudig. Tot mijn vreugde las ik in het YFC jongerenblad ‘Strak’, dat er een opleiding voor jongerenwerkers van start zou gaan. De start van deze opleiding kwam voor mij als een gebedsverhoring en gaf de mogelijkheid mezelf op professionele wijze verder te bekwamen in het jongerenwerk.
Primeur We hadden de primeur! Samen met acht anderen zat ik in de allereerste groep. Na het afronden van mijn Jongerenwerkersopleiding (JWO) ben ik als jeugdwerkadviseur bij de HGJB aan de slag gegaan, waar ik het geleerde in de praktijk kon brengen en me gespecialiseerd heb in tienerwerk, pastoraat en werken met vrijwilligers.
luxe is. Ik ben dankbaar dat God mij in dit land wil gebruiken om Zijn liefde en hoop door te geven aan de mensen die ik hier ontmoet.
ken met docenten en medestudenten en ik geniet tot op de dag van vandaag van vriendschappen en waardevolle contacten die toen zijn ontstaan.
slag om tieners te laten merken dat er een God is die hen liefheeft en die betrokken wil zijn op hun leven. En dat is zeker de moeite waard!
Liefde verdiept
Relevant Evangelie
Bouwen aan Gods Koninkrijk
De Wittenberg heeft mijn leven verrijkt en mijn liefde voor God, jongeren en de kerk verdiept. De lesweekenden waren voor mij inspirerende oplaadmomenten. Unieke kansen om vanuit mijn bestaande context tijd te hebben om te investeren in mijn relatie met God. Maar ook om mijn passie en liefde voor jongeren te delen en te verdiepen met anderen, inspiratie en nieuwe ideeën op te doen en in beweging gezet te worden om het geleerde in de praktijk om te zetten. Naast dat we op een fantastisch mooie plek zaten in de bossen van Zeist, zorgde de kleinschalige groep ervoor dat er al snel een persoonlijke en hechte band ontstond. Ik bewaar goede herinneringen aan de gesprek-
Daarnaast hebben docenten een cruciale rol gespeeld in het vasthouden en uiteindelijk realiseren van mijn verlangen om in Frankrijk aan de slag te gaan. De Wittenberg heeft me een netwerk aan waardevolle mensen gegeven. In mijn periode op De Wittenberg heb ik geleerd hoe ik als jongerenwerker het Evangelie relevant kan maken voor jongeren in deze tijd. Ook heb ik de waarde ontdekt van relationeel jongerenwerk: present zijn als kerk en als christen beschikbaar zijn voor diegene die jou nodig heeft! Dat mag ik nu doen in Bordeaux. Al lijkt het onbetekenend, al gaat het maar om die ene tiener... het heeft voor God eeuwigheidswaarde. In dat vertrouwen ben ik in Bordeaux aan de
In de zomer van 2012 kwamen Frankrijk en De Wittenberg bij elkaar in verband met een bezoek van Franse tieners aan Nederland, waarbij we het voorrecht hadden om op De Wittenberg te verblijven. De tekst van mijn Wittenbergdiploma hangt nog steeds boven mijn bureau: ‘Gij zijt echter een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk God ten eigendom om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht’ (1 Petrus 2:9). Dat motiveert om hier in Bordeaux aan de slag te zijn en mijn focus op Jezus te houden!
“Al lijkt het onbetekenend, al gaat het maar om die ene tiener... het heeft voor God eeuwigheidswaarde.”
16 12
17
“De Wittenberg... daar is het allemaal begonnen!�
het Lees al op a h r e v gende l o v de a >> n i g a p
188
Naam:
Ageeth Palland
Opleiding:
Zending en Werelddiaconaat
Jaar:
2001-2002
Huidig beroep:
Missionair-diaconaal werker
voor de IZB in Rotterdam 19
Na mijn middelbare schooltijd wilde ik een jaar naar de
Het begin
Evangelische Hogeschool. Maar ik werd ingeloot voor de studie
Ik hield van reizen en was nieuwsgierig naar andere culturen, ik vroeg me daarom af of werken in het buitenland niet iets voor mij zou zijn. En zo belandde ik in september 2001 op De Wittenberg, waar ik het jaar ‘Zending en Werelddiaconaat’ ging volgen. Ik hoopte op die manier meer te ontdekken of werken in het buitenland wat voor me zou zijn. Ik kwam terecht in een klas met mensen die datzelfde verlangen hadden en we volgden enthousiast lessen als missiologie, werelddiaconaat en cross culturele communicatie. Daarnaast was het erg gezellig om samen in dat mooie gebouw te wonen: samen een enorme pan vol aardappels schillen, lekker snuffelen in die grote bieb, kletsen over alles of niets, leren om een dagopening te houden, ’s avonds stiekem in de keuken iets lekkers pikken, stampen voor tentamens (alle koningen van Israel en Juda uit je hoofd kennen!) en leefgemeenschapsavonden houden!
logopedie en sloeg daarom de EH maar over. Toen ik bijna klaar was met mijn studie, wilde ik toch graag nog een jaar ‘wat anders’ gaan doen. Inmiddels had ik belijdenis van het geloof gedaan en vroeg ik me af hoe en waar ik God zou kunnen dienen.
“Ik hield van reizen en was nieuwsgierig naar andere culturen.” 20
Sloppenwijk In dat jaar moesten we ook zes weken op stage in het buitenland, om zelf te ervaren wat het is om ‘op het zendingsveld’ te zijn. Met een klasgenootje schreef ik heel wat organisaties en mensen aan, maar
geen resultaat... Met Kerst wisten we nog niet waar we heen konden, terwijl we half januari toch echt zouden moeten vertrekken... Tot we een mailtje in het Nederlands kregen uit Kenia, we waren daar van harte welkom! En zonder al te veel voorbereiding op het land of de cultuur, vlogen we naar Nairobi waar we zes weken kennismaakten met projecten voor kinderen in de sloppenwijk Kibera en voor straatjongens. We werden er geconfronteerd met grote armoede en corruptie, en hoorden schrijnende verhalen van verlaten kinderen, dronken vaders en wanhopige moeders. Maar we maakten ook kennis met diepgelovige mensen die ervan getuigden hoe God ook daar aan het werk was en hoorden hoe mensen veranderden als ze door de projecten in aanraking kwamen met Gods liefde. Ik besefte hoe goed ik het had in Nederland: een stabiele en liefdevolle thuissituatie, overvloed aan voedsel en kleding, genoeg kansen om te studeren en mijzelf te ontwikkelen. In die weken groeide het verlangen me in te zetten voor deze kinderen en jongeren, om zo iets te kunnen delen van alle zegen die ik gekregen had.
Bouwen aan toekomst
een jaar teruggegaan naar Nairobi en later ben ik uitgezonden geweest voor vier jaar. Ik heb geholpen om een rehabilitatiecentrum voor straatjongens te starten waar ze konden wonen en bouwen aan hun toekomst. Ze kregen les in lezen, schrijven en rekenen en volgden daarnaast een praktische training in de landbouw, zodat ze na het programma ook een baan zouden kunnen vinden. Mooi werk, maar niet altijd makkelijk! Sommige jongens vonden het te moeilijk om weer in de klas te zitten of te moeten luisteren naar leraren, en keerden terug naar de straat. Ook het leven in een andere cultuur en corruptie in de maatschappij was soms lastig.
Weer in de zending Terug in Nederland overwoog ik wat ik zou gaan doen: weer aan het werk als logopediste, een andersoortige baan zoeken of een studie beginnen? Uiteindelijk heb ik naast een baan als logopediste de studie Godsdienst en Pastoraal Werk in deeltijd gedaan. En dankzij het jaar aan De Wittenberg kreeg ik vrijstellingen, zodat ik de opleiding versneld kon volgen. Nu werk ik weer ‘in de zending’, ik hoef alleen niet meer te vliegen om er te komen...!
Na De Wittenberg ben ik eerst voor 21
“Op zoek naar meer...” 228
het Lees al op a h r e v gende l o v de a >> n i g a p
Naam:
David Ploeg
Opleiding:
Bijbelstudie en geloofsopbouw
en propedeusejaar GPW
Jaar:
2005-2006 / 2006-2007
Huidig beroep:
Missionair-diaconaal
werker bij wijkproject
‘Thuis in west’ in Rotterdam 23
Na 21 jaar in het Veluwse Ede heb ik de stap naar De Wittenberg gemaakt. Deze stap maakte ik omdat ik op zoek was naar meer.
een ontdekkingstocht in te gaan door een jaar Wittenberg te gaan volgen.
Meer ontdekken over mijzelf, over God en over anderen. Meer
Een waardevolle tijd
verdieping in mijzelf en in het christelijk geloof, meer Bijbelse
Nu ik na een aantal jaar terugkijk op het leren en leven op De Wittenberg zie ik dat ik ontzettend veel waardevolle herinneringen heb. Het was een tijd die ik voor geen goud zou willen missen! De gezelligheid van de leefgemeenschap en het eenheidsgevoel, sprak mij aan in De Wittenberg.
kennis, meer betekenisvol leven, meer wijsheid.
Veluwe In Ede ben ik in een buitengewoon mooi natuurlijke omgeving opgegroeid. Van daaruit is mijn passie voor de natuur ontwikkeld en heb ik na het voortgezet onderwijs een vierjarige opleiding ‘Bos- en Natuurbeheer’ gevolgd. Omdat ik sterk het idee had dat ik niet volledige voldoening vond in alleen praktisch werk en ik de indruk had dat er nog veel andere mogelijkheden voor mij waren om mijn leven mee in te richten, heb ik besloten
Inspiratie Voor mij was De Wittenberg als een warm bad. De leefgemeenschap was als een spiegel waarin ik regelmatig mijzelf tegenkwam en bewust werd hoe ik mij tegenover anderen opstelde. Daarnaast ook als een broeikas waarin ik mij veilig en beschermd voelde tegen de wereld en de warmte en het licht die ervoor zorgde dat mijn
persoonlijke en geestelijke ontwikkeling met grote sprongen vooruit ging. Het samenleven als broers en zussen in geloof, waarin je lief en leed met elkaar deelt, elkaar helpt waar nodig en warm betrokken bent op elkaar, is wat me diep geraakt en aangesproken heeft.
Gebeurtenissen Een les die ik leerde: ‘als God je gaat veranderen dan laat Hij je eerst je ellende inzien’. Naast alle lollige, ontspannende en vreugdevolle momenten was er soms een tijd van duisternis, verwarring en strijd. Confrontatie met de leegte en liefdeloosheid van mijn hart... De neiging om steeds te presteren om aandacht te krijgen, gezien te worden en mijzelf waardevol te voelen. Een patroon van denken waarin ik mij druk maakte om wat andere mensen van
mij denken en hen meer aandacht en invloed geef dan Jezus Christus. Zo moest ik in de zoektocht naar meer van Gods Geest, door groeiprocessen heen die niet leuk maar wel goed waren. Bij het zoeken hield ik mij bijvoorbeeld bezig met de volgende vragen: • Hoe zorg ik ervoor dat ik mijn leven zo vormgeef, dat het in overeenstemming is met Gods wil? • Waarmee zet ik de tuin van mijn leven vol? En hoe richt ik die tuin op zo’n manier in dat anderen kunnen plukken van de vruchten die er groeien? • Hoe kan ik in een wereld waarin zoveel op mij afkomt, en ‘het gevoel’ en het ‘ik’ centraal komt te staan, bouwen op de Rots? Hoe kan ik blijven putten uit de Bron, en mijn rust alleen bij de Goede Herder vinden?
De doorwerking in het heden... Na De Wittenberg ben ik ‘Godsdienst Pastoraal Werk’ gaan studeren, heb ik ervaring opgedaan in missionair- diaconaal werk en leven door een jaar in Den Haag te wonen. In mijn laatste studiejaar aan de Christelijke Hogeschool Ede heb ik Mirjam, mijn vrouw, leren kennen. Op dit moment wonen we met een missie in de stad Rotterdam, waar we als echtpaar mogen werken als missionair- diaconale werkers in een nieuw wijkproject ‘Thuis in West’.
De uitdaging voor jou? Heb moed! Ga en durf op te geven. Je weet nu wat je hebt, maar je weet niet wat je nog kunt ontvangen. Er is meer!
“Een ontdekkingstocht in te gaan door een jaar Wittenberg te gaan volgen.”
24
25
“God heeft De Wittenberg gebruikt om mij op de plek te brengen waar ik nu ben�
268
het Lees l op a a h r ve gende l o v de a >> n i g a p
Naam:
Dirma de Jong
Opleiding:
Bijbelstudie
en geloofsopbouw
Jaar:
Student 2008-2009
Huidig beroep:
Begeleider gehandicaptenzorg 27
Tijdens mijn studie ‘Sociaal Pedagogische Hulpverlening’ zat een vriendin van mij op De Wittenberg. Ik ging een keer bij haar op bezoek en was meteen enthousiast. Ik dacht: ‘zoiets zou ik wel willen na mijn studie’. Vanuit een veilig dorp verhuisde ik naar De Wittenberg en daarna zelfs naar Rotterdam! Dat laatste zou ik voor mijn jaar Wittenberg nooit gedacht hebben.
Antwoord Tijdens mijn afstudeerperiode waarbij ik in het buitenland verbleef, kwamen vragen boven als: Wat geloof ik nu echt? Waar sta ik voor? Waar zou ik mijn plek in moeten nemen in Gods Koninkrijk? Ik dacht weer aan De Wittenberg en besloot daar de opleiding ‘Bijbelstudie en Geloofsopbouw’ te gaan doen om zo een antwoord te vinden op deze vragen.
Bijzondere tijd Vanaf dag één voelde ik mij helemaal thuis op De Wittenberg. Ik vond het heerlijk om samen te leven met zoveel interessante mensen, veel te leren van de Bijbel en thema’s daar omheen. Niet dat het altijd makkelijk was. Het intensieve samenleven zorgt ervoor dat je echt jezelf wordt: je kan je niet anders voordoen en dat is confronterend. De goede herinneringen overheersen: samen zingen onder de afwas, spelletjes doen, een goed gesprek onder het on28
kruid wieden, elke avond wandelen, samen muziek maken, interessante lessen, bijzondere momenten met God. Ik zal het niet vergeten.
Gods plan Tijdens het jaar was ik intensief op zoek naar Gods plan met mijn leven. Ik kreeg niet echt duidelijkheid hierover. Tegelijk leerde ik wel door het leven op De Wittenberg waar ik goed in was: organiseren, samen leven, muziek maken. Toen zag ik dat God mij juist met die talenten wil gebruiken in zijn Koninkrijk. Ik ging stagelopen in Rotterdam, in een inloophuis van de IZB. Vier weken werd ik ondergedompeld in het stadse leven. Ik ontmoette veel bijzondere mensen en zag hoe God aan het werk was in deze stad, juist door de gewone christenen heen. Op de laatste dag van mijn stage viel het mij zwaar om de stad achter mij te laten. Het leven daar had een diepe indruk op mij gemaakt.
Zoektocht In het proces dat daarna volgde was ik aan het zoeken naar mijn plekje na De Wittenberg. Ik ging op zoek naar een plek waar ik mijn talenten kon combineren met de liefde voor de stad. Ik kwam terecht bij een christelijke woongemeenschap in
Rotterdam. Ik voelde het echt als Gods weg voor mij om hier naar toe te gaan. Maar het voortbestaan van dit project was onzeker. Dit maakte het proces best ingewikkeld. Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt, heb ik een baan gevonden, liet ik al het vertrouwde achter me en ben ik gegaan. Al snel bleek dat de woongemeenschap toch ging stoppen. Opnieuw kwam de vraag naar boven: moest ik in Rotterdam blijven of terug naar mijn roots in het noorden van het land? Het leek logisch om terug te gaan. Maar mijn passie voor de stad bleef. Ik bleef.
Rijk leven Inmiddels heb ik mijn draai in de stad gevonden. Ik ben gaan wonen in een woongroep van Stichting Timon. Er wonen jongeren bij ons waarvoor we met elkaar een goede buur zijn. Ik heb een gewone, bijna fulltime baan in de gehandicaptenzorg. Ook ben ik lid van een kerk. Daar speel ik dwarsfluit in de lofprijzingsband en ben ik lid van een Bijbelkring. Ik heb veel waar-
devolle vriendschappen gekregen. Al met al heb ik een rijk leven. Mijn leven is niet spectaculair zoals sommige mensen soms denken. Het is gewoon leven met ups en downs. Ik vind het een uitdaging om daarin christen te zijn, heel gewoon in deze bijzondere stad.
Wittenberg Als ik geen jaar Wittenberg had gedaan, was ik hier zeker weten nooit gekomen. Het jaar was bepalend voor mijn leven. Ik heb nog steeds goede vrienden uit dat jaar, we gaan elk jaar met een groep naar de Opwekkingsconferentie en ik bid nog maandelijks met twee oud-klasgenoten. God heeft De Wittenberg gebruikt om mij op de plek te brengen waar ik nu ben. Ik ben een gezegend mens!
“Het jaar was bepalend voor mijn leven.”
29
Nawoord Levensveranderend ... een terugkerend begrip in de zes verhalen van oud-studenten. Alle studenten benoemen dat ze een bijzondere tijd gehad hebben op De Wittenberg. We kijken terug met deze zes studenten om vervolgens vooruit te kijken naar de toekomst. We zien twee lijnen door de geschiedenis van De Wittenberg lopen die voor de toekomst blijvende waarde zullen hebben. De eerste is de leefgemeenschap. We geloven dat er meer dan ooit behoefte is aan verbinding. Verbinding tussen mensen: samen optrekken, het leven delen, elkaar en de samenleving dienen. De Wittenberg biedt met haar leefgemeenschap een unieke oefenplek die ook in de toekomst van grote waarde kan zijn. De tweede lijn is missionaire presentie. De kern van onze missie door de jaren heen: jonge mensen toerusten voor werk in Gods Koninkrijk. Onze oud-studenten laten iets zien van Gods krachtige werk in deze wereld. We geloven dat de kerk in Nederland gemotiveerde mensen nodig heeft om present te zijn in de huidige samenleving. We zien het als een opdracht om jonge mensen te vormen en hen uit te dagen een missionaire levensstijl te ontwikkelen. We geloven dat God ons roept om de liefde van Christus zichtbaar te maken in deze wereld. Heel gewoon in het leven van elke dag, op de plek die Hij ons geeft.
Bent je ge誰nspireerd door de verhalen in dit boekje? Of denk je zelf na over een jaar Wittenberg? Kijk voor meer informatie op www.dewittenberg.nl
30
31
Krakelingweg 10 3707 HV Zeist T (030) 69 24 166 E info@dewittenberg.nl www.dewittenberg.nl @dewittenberg