De Vijfhoek juni 2014

s é m u s ré s i a ç n en fra

P 3A 9110 afgiftekantoor Brussel X Oude Graanmarkt 5 1000 Brussel

BelGiË-BelGiQue p.B. Brussel x BC 6386

MAANDBLAD > JAARGANG 38 > NUMMER6> JUNI-JULI 2014 (behalve in juli en augustus)

Buren Van De Markten > p5 eriC VanCoppenolle

staDsCHap ViJfHoek > p9 Zennepark 2040

in De Weer Voor Brussel

Brusselse pleinen: Het Ninoofseplein

Het uitHangBorD > p10 Baken Voor De DuiVelsHoek

©arnout WilleMs

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 1

22/05/14 16:41

Juni-Juli in De Markten

tentoonstelling

©arnout WilleMs

Het ninoofseplein Het Ninoofseplein zou één van de mooiste van Brussel kunnen zijn: mooi vierkant aangelegd, mooie bomen, lange banken, een mooie fontein. Het is een ontmoetingsplek voor omwonenden bij mooi weer. Een plein dat een opknapbeurt verdient.

Trek je een cirkel van 300 meter rondom het plein, dan ontdek je heel verschillende stukken stad. Kijk je richting Molenbeek, dan is er de Ninoofsepoort waar de jongste tijd heel wat over te doen is. Marcel Rijdams droomt over deze omgeving als een ontmoetingsplek in een groot aantrekkelijk geheel: lees er zijn 50ste stadsschap op na. Dat verdient een droom!

Wandel je de andere kant op, dan kom je in een woonbuurt met gemengde bevolking: veel nationaliteiten, alle leeftijden, arm en rijk. Het is er prettig en vrij rustig wonen en er verandert nogal wat. Het wijkcontract Bloemenhof heeft hier mee te maken, rechtstreeks of onrechtstreeks. Zo werd de grote stadskanker van het voormalige wijnpaleis aangepakt. Het terrein, dat zich uitstrekt van de Onze-Lieve-Vrouw-van-Vaakstraat naar de Zennestraat met zelfs een uitloper in de Fabriekstraat, werd opgekocht door een bouwpromotor die er een groot bouwproject wil realiseren met, naar verluidt, middenklassewoningen. De bodem werd alvast gesaneerd en de resten van de oude gebouwen werden afgebroken.

De wijkbewoners en de gebruikers van de wijk (veel studenten onder meer) koesteren grote verwachtingen als het gaat over vergroening. Waar er nu nauwelijks bomen of speelplekjes zijn, zou er binnen niet al te lange tijd al een “groene wandeling” mogelijk worden, door het verbinden van verschillende projecten. Zo ondermeer vanaf het Fontainaspark tot aan het Jacques Brelspeelpleintje voorbij de blokken, waarbij ‘en passant’, maar gelukkig nu reeds, de sokkels van de 5 blokken een “groene” make-over krijgen.

poWer & play De fotografietentoonstelling power & play kadert in de summer of photography. Het hoofdthema van deze vijfde editie is ‘gender’. in power & play toont De Markten tien boeiende monografische projecten van oost-europese kunstenaars en dat in samenwerking met verschillende ambassades en culturele instituten.

De deelnemende kunstenaars zijn: katarzyna kozyra (1963 – pl), Matei Bejenaru (1963 – ro), reinis Hofmanis (1985 – lV), eva filovà (1968 – sk), Dita pepe (1973 – CZ), krisztina erdei (1977 - H), Boryana rossa (1972 – Bg), pepa Hristova (1977), anetta Mona Chisa (1975 - ro), lucia tkacova (1977 - sk).

De tentoonstelling loopt van 6 juni tot 13 juli en van 5 tot en met 24 augustus. Open van dinsdag tot zondag van 12 tot 18u.

Aansluitende activiteiten.

• Zaterdag 6 juni, 14u: Lezing door Pepa Hristova over haar werk Sworn Virgins.

Toegang gratis, reserveren gewenst.

• Woensdag 11 juni, 20u: Lezing: ”Man/

© krisZtina erDei 2004. 09. 11. 13.05, eger, Hungary froM tHe series forMalities pHotograpH, 80x120 CM

vrouw-clichés: een duik in het verleden” door Els Flour van het Vrouwen Overleg Komitee. De tentoonstelling is dan uitzonderlijk open tot 20u.

Toegang gratis, reserveren gewenst.

• Zondag 29 juni en zondag 24 augustus, telkens van 11 tot 13u: Power & Playwandeling: Vrouwentongen in het stadsbeeld met bezoek aan de tentoonstelling in De Markten, De Elektriciteitscentrale en Bozar in het kader van de Summer of Photography. Begeleiding: Korei.

Deelnameprijs: 9 €, drankje na de wandeling inbegrepen.

Reserveren noodzakelijk.

• Vrijdag 11 juli en vrijdag 22 augustus, telkens van 13u30 tot 17u: MADELAINE: workshop van KNEPH (Ilse Wijnen) voor de hele familie, oma’s, dochters en kleindochters rond het thema Gender en Woman. Deelnameprijs: 6 € + 2 € voor het materiaal (korting voor een vrouwenlijn: oma, dochter, kleindochter) Info en reserveren voor deze activiteiten: demarkten@demarkten.be, 02 512 34 25 Het programma wordt nog aangevuld: www.demarkten.be en onze facebookpagina

2

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 2

22/05/14 16:41

tHeater

D°effekt speelt Mank Hij heeft zijn lippen nog bewogen.

Hij heeft nog iets gefluisterd.

Maar ik kon het niet begrijpen. ik kon het niet verstaan. echt waar. Het was zo stil. echt waar.

een verhaal over een manke wereld en een neurotische SS-officier die zijn menselijkheid herontdekt.

1900 en nog wat. kil en klam.

De wereld is gek.

spel: Manuel Delafortrie, Christine Stoffen, Joke Timbermont, Gijs Verbeke regie: nimfa tegenbos productie: peter Heyvaert en alessandro spertini

Vier personages veranderen van gedaante: soms dader, soms slachtoffer. een man en een vrouw verliezen elkaar en hun kind.

Waarom? omdat iemand de opdracht gaf tot fysieke uitroeiing.

improViSaTietHeater

ConCert

steMMer Zingt BrÜsel

Borrris speelt DogVille

Het avontuurlijk stadskoor stemmer laat weer van zich horen. Het bezingt het verleden, het heden en de toekomst van Brussel. gebaseerd op stripverhalen en stadsmonumenten componeerde dirigent peter spaepen een nieuwe koorcyclus, te beluisteren op een bijzondere locatie. Die wordt mee-

een rustig dorp waar het leven van alledag zich gemoedelijk ontrolt. alles gaat z’n gewone gang tot opeens een vreemde in het dorp belandt en alles verandert, in goede of kwade zin.

Dat is de insteek van de drie optredens die Borrris improvisatiegezelschap brengt. in een setting die uit niet meer bestaat dan enkele lijnen op de vloer, wordt in de stijl van de film Dogville van lars Von Trier elke keer een ander dorpsleven in een kleine gemeenschap geïmproviseerd. u bepaalt de locatie, de personages en de hele setting. De spelers van Borrris spelen vervolgens Dogville. spelers: riet Baeck, an Brouns, tom Brusselmans, eline Van nuffel, DieterVan raemdonck, priscilla Van runckelen, Matthias Van Wijnendaele, frank Vastmans en eef Verbeke.

• Vrijdag 13 juni om 20u30 en zaterdag 14 juni om 15u en 20u30 Toegang: 6 euro (VVK) - 8 euro (kassa) Info en reservatie: demarkten@demarkten.be, 02 512 34 25

D°effekt creëerde Mank op basis van improvisaties.

• Voorstellingen op 5,6,7 en 8 juni om 20u Toegang: 10 euro Info en reservatie: demarkten@demarkten.be 02 512 34 25 www.facebook.com/DeFFeKtTheatergroep

gedeeld bij reservatie.

• Maandag 9 en woensdag 11 juni om 20u30 Toegangsprijs: 5 euro Info & reservatie: demarkten@demarkten.be, 02 512 34 25 www.facebook.com/Stemmerkoor

Organisatie en info: De Markten, 02 512 34 25, www.demarkten.be, demarkten@demarkten.be 3

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 3

22/05/14 16:42

Canal park Bxl

Traptentoonstelling

tentoonstelling

salon Dansant 53

laDies of tHe fifties

staDsBiografie exposeert: De Zenne

De fifties was een fascinerende tijd.

De coca cola cultuur drong door, de auto veroverde de wegen, tv en radio kwamen op, dames in sexy jurkjes en suikerspinkapsels,… kortom, het einde van de oorlog was een feit. Deze kleurrijke periode werkte mee aan de opkomst van de zo herkenbare fantastische fiftiesmuziek.

De stadsbiografen fotografeerden in 2013 en 2014 de Zenne. Deze rivier loopt grotendeels onder Brussel. slechts op weinig plaatsen stroomt ze bovengronds. Maar tegelijkertijd is ze toch aanwezig in het geheugen van de stad. De stadsbiografen fotografeerden de Zenne en gebruikten haar ook om weinig bekende stukjes Brussel te ontdekken, in anderlecht tussen de treinsporen of in laken langs het kanaal. Maar de fotografen keken ook naar drukke plaatsen in centrum Brussel, waarvan niemand vermoedt dat er vroeger een rivier stroomde, zoals aan de Beurs. ook het kanaal kwam in de camera's van de stadsbiografen terecht omdat een groot deel van het Zennewater in het kanaal belandt.

Beleef samen met 4 zangeressen en 6 muzikanten de hoogtepunten uit de jaren ’50 muziek. alle grote hits van gevierde fiftieszangeressen komen aan bod in deze nostalgische liveshow. ladies of the fifties zijn Maria plessers, elke Buyle, annique Janissen en tine truwant. Ze stonden reeds samen op de planken in de hitmusical oliver! en zijn door hun mix van verschillende zangstijlen de perfecte combinatie om de jaren ‘50 terug te laten herleven.

• Zondag 22 juni om 15u (deuren: 14u) Gratis toegang. Bij goed weer in openlucht.

© elisa MauriCi

taMouH proJeCt

picknick aan het kanaal

De tentoonstelling vindt plaats op een symboolplek: sint goriks, vroeger een eiland dat omsloten was door twee armen van de Zenne. Het zogenaamde sint-gorikseiland of groot eiland had waarschijnlijk geen natuurlijke oorsprong. al zes jaar fotograferen de stadsbiografen alle kantjes van Brussel. stadsbiografie is een project van fotografen kristof Vadino, kurt Deruyter en van alle stadsbiografen die Brussel verbeelden.

• Sint-Goriks Hallen, van 3 juli tot 30 juli, vernissage op 3 juli vanaf 19u openingsuren: maandag tot donderdag van 10u tot 18u, vrijdag en zaterdag van 10u tot 1u

Voor De leZers Van De ViJfHoek

Dienstencentrum Het anker zette in 2013 het tamouh-project op. Dit focust op mensen die kunnen en willen werken maar geen toegang krijgen tot de arbeidsmarkt. Dit heeft zowel financieel als psychologisch zware gevolgen.

Mensen voelen zich onnuttig en ondergewaardeerd, ze leren niks meer bij. Het project komt tegemoet aan de economische en sociale problemen waarmee de deelnemers kampen. Ze krijgen een theoretische basis en er zijn ook creatieve workshops. Zo werd het zeefdrukken op stof aangeleerd. De deelnemers gingen dan zelf creatief aan de slag en dat leidde tot mooie resultaten. u kan deze de hele maand juni komen bekijken in traphal 2 van De Markten. op 29 juni worden de t shirts getoond op plazey en kan je je eigen t shirt met een foto naar keuze bedrukken.

om het seizoen af te sluiten nodigen we iedereen uit op een gezellige picknick, in het buurtpark, aan de oevers van het kanaal. De buurtbewoners legden op eigen houtje het park aan. We schotelen je lekkere griekse mezze en salades voor, de retsina zal rijkelijk vloeien. indien je geen fan bent van de Helleense keuken, mag je gerust zelf een in mekaar gestoken koude schotel meebrengen. een ideaal moment om gezellig na te kaarten over de voorbije verkiezingen en te pronostikeren of België de halve finale in Brazilië zal halen. Bij regenweer zijn er tentjes voorzien.

• Woensdag 18 juni vanaf 18u, park Heyvaertstraat aan het kanaal.

Geef ons een seintje op 02 512 34 25 demarkten@demarkten.be

• Info: LDC Het Anker, 02 217 52 91 4

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 4

22/05/14 16:42

Buren Van De Markten Eric Vancoppenolle, journalist en Brusselaar

©arnout WilleMs

De Vijfhoek: eric, je woont al jaren op een boogscheut van het ninoofsesplein.

Ben je ook in Brussel opgegroeid? eric Vancoppenolle: Ja, ik ben in Brussel geboren, heb 22 jaar in laken gewoond, 8 jaar in de noordwijk, 3 jaar in Jette mijn enige ontrouw aan de stad Brussel - en sinds 2001 woon ik in de kruitmolenstraat. ik ben dus 100% Brusselaar.

D.V.: Het lijkt alsof je er prat op gaat of dat je er fier op bent. eVC: Dat niet bepaald, je kiest immers niet waar je geboren wordt. Het valt me wel op hoe weinig Brusselse Vlamingen of Vlaamse Brusselaars hier ook geboren zijn. Je hoort aan het accent van waar iemand afkomstig is, ook tijdens politieke debatten. soms denk ik: “tiens, al die import Vlamingen komen ons vertellen hoe het hier moet.” anderzijds vind ik het erg goed dat mensen zich in Brussel vestigen en er verantwoordelijkheid opnemen.

D.V.: Je gebruikt “Brusselse Vlaming” en niet nederlandstalige Brusselaar. is dat bewust?

e.V.C.: ik noem mezelf een “in hoofdzaak nederlandstalige Brusselaar”. Mijn moeder is franstalig, mijn vader is een Vlaming uit ronse, die het grootste deel van zijn leven in laken heeft gewoond. ik ben dus tweetalig opgevoed. in de nederlandstalige lagere school werd ik door mijn klasgenoten uitgescholden voor franskiljon. De scholen waren toen nog blank en bijna 100% nederlandstalig. Mijn voetbalvriendjes in de wijk noemden me soms dan weer “sale flamand”. Dat zorgt ervoor dat je als kind aan je identiteit gaat twijfelen. Zelfs al ben je volledig tweetalig, toch ga je op de duur meer tot een bepaalde taalgemeenschap behoren omdat je anders taalkundig “a-sexueel” of “bi-sexueel” bent.

Brussels identiteitsgevoel leeft dat de taalbarrières overstijgt. Maar ik denk dat iedereen verschillende identiteiten heeft. Het zijn al die identiteiten naast elkaar die een antwoord bieden op de Brusselse realiteit. er is inderdaad zoiets als een Brusselse kosmopolitische identiteit, maar die kan je perfect verenigen met een Vlaams Brusselse identiteit..

D.V.: en wat met mensen die staan voor een Brusselse identiteit, voor een Brusselse gemeenschap? eVC: er zijn nu eenmaal drie gewesten en gemeenschappen in België. en die moeten blijven bestaan. om taalkundige en culturele redenen is het nodig dat de Vlaamse gemeenschap aanwezig is in Brussel, omdat we anders de nederlandstalige cultuur in Brussel zouden verliezen. Maar anderzijds heb je beleidsmateries die boven de taal staan, zoals openbare werken, openbaar vervoer,….. Het is geen of of verhaal, maar een en en verhaal.

Ik geef de ontwikkeling van de wijk een kans als ik zie wat er aan de overkant van het kanaal aan het gebeuren is jaar begonnen bij brusselnieuws.be. en eigenlijk moest ik beginnen bij mijn burgerdienst bij nekkersdal, waar ik mijn eerste journalistieke stappen zette. ik schreef er voor het maandblad.

D.V.: Hoe bedoel je? eVC: Het klopt dat er een steeds sterker

D.V.: Heb je een journalistieke opleiding gehad?

D.V.: op dit moment ben je journalist bij brusselnieuws.be. Wat ging daaraan vooraf? eVC: ik heb vijf jaar gefreelanced voor Het nieuwsblad, ik heb twee jaar voor Belga gewerkt, drie jaar voor de Vrt televisie, vier jaar als vliegende reporter voor fM Brussel en nu ben ik mijn derde

”

e.V.C.: nee, ik ben met mijn studies vroegtijdig gestopt en heb dus enkel mijn humanioradiploma. Maar met keihard werken en met veel goesting en ambitie heb ik toch het beroep kunnen doen dat ik wou doen. in de journalistiek moet je dingen goed kunnen verwoorden, maar je moet ook over de juiste spirit beschikken. Het is een way of life.

Het komt er op aan om blijvend kritisch rond te kijken en om verwonderd te zijn over de dingen die gebeuren. Het is ook een manier van omgaan met mensen. Je moet situaties en mensen snel inschatten en begrijpen. Het is een erg omvattend beroep. en je staat heel erg in het hier en nu, soms wat te veel. Je bent erbij wanneer de dingen gebeuren. en dat vind ik een voorrecht.

D.V.: Brusselnieuws.be lijkt me een optelling van de drie andere Brusselse media: fM Brussel, tV Brussel en BDW. eVC: nee hoor, brusselnieuws.be is veel meer dan de som van de delen. als portaalsite van de Vlaams-Brusselse media bundelen we inderdaad de content van fM Brussel, tV Brussel, BDW en agenda. Maar brusselnieuws.be heeft een eigen redactie, die doorlopend van 7 tot 20 uur eigen nieuws brengt. Bovendien kan er op de site gereageerd worden op de berichten die we publiceren. Dat levert spannende discussies op.

D.V.: Daarmee zitten we bij een relatief nieuwe trend in de journalistiek: de interactiviteit. Welke veranderingen heb5

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 5

22/05/14 16:42

Buren Van De Markten (VerVolG)

©arnout WilleMs

ben je meer gezien in de meer dan twintig jaar waarin je journalist bent? eVC: een belangrijke trend, die men bij de meeste printmedia terugvindt, is dat artikels steeds korter en in vele gevallen ook lichter zijn geworden. Media gaan te dikwijls voor hapklare brokken. er is minder mogelijkheid om thema’s diep en breed uit te spitten. andere belangrijke evolutie is uiteraard dat we ons ons nu van heel andere en veel snellere informatiebronnen kunnen bedienen dan 20 jaar geleden. fax was toen het nieuwe medium. ik vraag me wel eens af hoe we het toen deden, zonder internet en e-mail. Het gevaar is nu wel dat je in een copy-paste val trapt. een foute bewering, waar in de wereld ze ook geponeerd wordt, kan klakkeloos worden overgenomen en verder verspreid. eenheidsdenken ligt dan op de loer. Check en dubbelcheck blijft het grote journalistieke motto, ook al sta je onder tijdsdruk.

D.V.: Je zei net dat journalistiek een way of life is. Dat je op elk moment journalist bent, ook als je niet aan het werk bent. Wel, ik heb in het verleden vaak

het gevoel gehad dat je me informatie probeerde te ontfutselen zonder dat ik er erg in had. eVC: ik merk in mijn privé-omgeving ook dat mensen al eens op hun hoede zijn wanneer ik hen vragen begin te stellen, omdat ze denken dat ik iets ga doen met de informatie die ze me geven. soms is dat ook effectief het geval, maar dan zeg ik dat ook wel. Dat is een kwestie van deontologie, ik wil het vertrouwen van de mensen niet beschamen. Dat heb ik bij jou toch nooit gedaan, zou ik denken?

Wanneer iemand me iets toevertrouwt en niet wil dat ik daarover iets schrijf, zal ik dat ook niet doen, tenzij het algemeen belang op het spel staat. Het klopt wel dat ik kan vragen en doorvragen. Het zal daarom zijn dat men mij - vooral toen ik jonger en onbesuisder was – al eens een pitbull noemt. Maar dat beschouw ik als een compliment.

D.V.: Je woont nu in de buurt van de ninoofsepoort. is dat een betekenisvolle omgeving voor jou? e.V.C.: ik ben er toevallig terechtgekomen, maar ik vind de ligging ideaal: dicht bij het centrum en toch aan de

rand ervan. Het is een wijk in volle evolutie. in 2001 was er erg veel leegstand, die in veel gevallen werd ingevuld met chique lofts. Je hebt er een merkwaardige mix van bevolkingsgroepen: een blanke middenklasse, een al dan niet kansarme migrantenbevolking en nieuw aangekomen loftbewoners. De afgelopen jaren vonden er al een paar feesten van de buren plaats. en ook al is dat maar één keer per jaar, die feesten zorgen voor een bepaalde sociale cohesie, voor gemeenschapsleven.

D.V.: Maak jij “gebruik” van het ninoofseplein of zie je dat buurtbewoners er gebruik van maken? eVC: neen, het plein en de hele omgeving liggen er helemaal niet uitnodigend bij. er staan al lang projecten op stapel, maar ze komen er maar niet van. De wijk zou heel wat aangenamer kunnen zijn mochten poort en plein heraangelegd worden. ik zie zelden iemand, behalve wat daklozen, op de banken zitten of liggen.

D.V.: stel je de problemen vast of ga je er jezelf ook voor inzetten om de situatie ten goede te helpen keren? eVC: ik vind het als journalist niet evident om tegelijk ook het voortouw te nemen in een buurtcomité bijvoorbeeld. ik versla liever de dingen dan zelf aan de kar te trekken. ik steun waar ik kan, bijvoorbeeld door op een stedenbouwkundige overlegcommissie ook mijn mening te geven. Maar ik zal eerder mijn

voelsprieten uitsteken om informatie op te doen om er een artikel aan te wijden, dan zelf contact op te nemen met schepenen of wat dan ook. ik werk ook goed samen met een paar zeer alerte buren.

nen Brussel betreft. en nog eentje: de properheid/vuiligheid van de stad moet dringend aangepakt worden. Daar zie ik eigenlijk bijzonder weinig evolutie in.

D.V. Hartelijk dank!

D.V.: De uitdagingen voor het plein en de wijk zijn groot. geef je de projecten kans op slagen en binnen welke termijn? eVC: ik geef de ontwikkeling van de wijk een kans als ik zie wat er aan de overkant van het kanaal aan het gebeuren is. Het probleem is de versnippering van bevoegdheden en machtsniveaus. De ninoofsepoort ligt op de grens van Brussel en Molenbeek. Bovendien ligt anderlecht vlakbij. Dat, de betrokkenheid van de gewest, het feit dat de privésector eigenaar is van een groot terrein en de tramlijnen van de MiVB die er door wringen maken het er niet makkelijker op. De plannen voor heraanleg zijn getekend. ik kan alleen maar hopen dat ze snel gerealiseerd zullen worden.

D.V.: en waar ligt de uitdaging voor heel Brussel de komende vijf jaar? eVC: er moet een oplossing gevonden worden voor het plaatstekort in het onderwijs, zeker als je ziet hoe de bevolking groeit. Verder is er het thema werkgelegenheid. na Berlijn heeft Brussel de hoogste werkloosheidsgraad van alle europese hoofdsteden. en er moet iets gebeuren aan de groeiende kloof tussen arm en rijk. De frequentie van het openbaar vervoer moet verhoogd worden, zeker wat het treinverkeer bin-

résumé en français

eric Van Coppenolle est journaliste pour la vie. il a commencé comme journaliste sans formation. le journalisme constitue pour lui une manière de vivre. il ne s'agit pas seulement d'un art de formuler les choses, cela concerne également la manière d'avoir des contacts avec les gens et de traiter les événements. Bref c'est une manière de chercher à les comprendre. eric habite rue de la poudrière depuis plus de dix ans. il a été témoin des changements dans le quartier. Des usines inoccupées ont été transformées en immeubles de lofts chics.

Cette mutation a attiré un public nouveau dans le quartier, menant à mal la cohésion sociale. Mais des initiatives telles que la fête des Voisins ont renforcé le sentiment de convivialité. il est toute attente du réaménagement des alentours, car cela revalorisera pleinement le quartier.

6

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 6

22/05/14 16:42

speakers’ Corner > nasr Hassanein

Una favola…

C’era una volta un bambino chiamato nasr, un bambino che non li mancava niente. era un cocktail di un padre egiziano e una madre italiana nato in egitto nel Cairo, una granda cità sul nilo, il fiume piu largo del mondo. Qualche anno dopo la nascita se stata la famoso revolutione guidata del ufficiale nasser e il regno del egitto diventa una repubblica. tutti gli stragnieri e gli egiziani di origine stragniera sono stati forzati di uscire del paese. a una tenera eta, nasr se trouvava in italia con sua madre (il papà aveva perso la vita qualche anno prima nel grande incendio del Cairo in gennaio 1952. il tempo passa e il piccolo bimbo diventa un giovanetto e comincia a guardare intorno. l’actualità mondiale era concentrate attorno la geurre, quella del korea 1951 e dopo era quella del Vietnam 1965. gli navi americani facevano scali in tutti i porti a la caccia di giovani volontari per combatere in Vietnam. una di questi navi si Chiamava uss newport. nel mese di febbraio 1972 nasr sali a bordo e diventa un soldato nel esercito degli stati uniti. un luongo viaggio con molti scali da un porto al altro affinche siamo arrivati a l’isola mare China rezal in fillipine. se là ché i nuovi soldati vengono allinati per apprendere l’arte della guerra. poi Hamamatou in giappone, e dopo ancora in Vietnam. la geurra feroce era terminata de qualche mesi e la nostra missione era di mantenere i mezzi di

Battaglia e assicurare e mostrare che siamo sempre presenti in grande numero nel Campo. nel corso del mese di novembere dello stesso anno, una parte di soldati lasciano il Vietnam e ritornano a Casa … tutti quelli chi hanno indossato un uniforme americano sono considerati americani e la lore patria é l’stati uniti d’america. ero uno di quelli ragazzi chi sono stati mondati a Casa. l’america era il sogno di tutti gli stranieri, quindi ho deciso di viveri in america. per quelche anno ho lavorato nel new Jersey e tutto andava bene. una volta ho messo un po di soldi à parte per le vacanze ho deciso di andare a los angeles California. negli anni 1990 ho pensato di prendere una vacanza in europa cominciando per fare un giro in italia, mi sono divertito un sacco, lo sapete tutti che l’italia é il bel paesa ma dopo 2 settimana ho cominciato il giro de l’europa. Ho visitato tanti paese fino al giorno quando mi sono trovato nel Belgio, anzì diro Bruxelles. perché tanta gente all’estro non conoscono il nome Belgio, ma si tu dici Bruxelles allora si. una volta nel Belgio, una visita qui, un passo là e tutto di un colpo st.

Géry. una bella piazza con un edificio nel Centro tipo ghotico (les Halles st. géry). giusto vicino c’era un blocco di 9 caseggiati con dei scaffali e sopra c’erano 3 regazzi che facevano un po di tutto, stucco, pittura, colori, in soma un po di tutto, es un po courioso di sapere cosa facevano, allora ho chiesto cosa é, e la risposta era “la Banana” un progetto

mese di agosto 1996 sono venuoto a vivere nel quartiere di Giardini di fiori, “Bloemenhof”, un quartiere multi culturale, multi linguistico, multi molto di tutto. la gente che habita il quartiere sono un misto di tutti i continenti del globo. ogni passo che fai ti senti una lingua diversa, ti vedi una faccia diverso, un colore diversa, una razza diversa, africani, nord africani, Cinesi, asiatici, idée diverse, diffirenti, anch gli habiti sono diversi. in somma il quartiere ideale per me, tutti quanti mi salutavano, come stai, come va il tuo cane, qualcuono mi parla in spagnolo io rispondo in italiano e in fine c’e intendiamo.

Bruxelles é diventata la mio vera e propria patria.

Morale della favola, sono diventato un vero Brusseleir e continuero ad esserlo fino la fine. nasr Hassanein Quartiere Giardino di fiori

©arnout WilleMs

diretto dal Comitato del quartiere per salvare questi case. erano simpatici, mi hanno chiesto se posso dargli una mano almeno per due ore come benevole, ho accetato e à la fine sono stato io a terminare il progetto. in questo periodo avevo incontrato tanta gente di tutte le categorie sociale, professionale, giornalisti e anche de politici, di tutti i colori. gli habitanti del quartiere mi considiravano come uno di loro, una parte de la loro vita quotidiana, quasi una famiglia. Diciamo un brusseleir. il progetto é terminato ed io ho rimasto sempre nel

quartiere. un giorno avevo pensato di partire, andare via et torno da dove sono venuoto, reprendere la mia vita di prima e… ma… ma il distino ha voluoto che resto e sono rimasto. una sera sono stato invitato a cena c’e un amico e vicino di casa, mi ha proposto un posto di lavoro molto intressante nel settore del tourismo e la cultura al municipio, c’o pensato un po e pai sono finito per accettare. per me, una nuove vitta ha appena cominciata in un paese meraveglioso. nel

In Speakers’Corner laten we elke maand een wijkbewoner aan het woord over straat, wijk en stad. Nasr Hassanein, zoon van een Egyptische vader en een Italiaanse moeder, schrijft voor u in het Italiaans, één van zijn beide moedertalen.

De Nederlandstalige versie vindt u op www.demarkten.be

7

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 7

22/05/14 16:42

> Werken, Je gelD afgeVen en gelukkig ZiJn Met 25 euro per Week © arnout WilleMs

De gemeenschap van La Poudrière in de Kruitmolenstraat leeft al 56 jaar vanuit de overtuiging dat streven naar materieel bezit mensen afstompt en van elkaar vervreemdt. Zij geloven dat een eenvoudige, duurzame levensstijl en samenleven in vriendschap het begin is van een betere wereld. Hier leven 35 gelijkgestemden samen, singles, koppels met of zonder kinderen. Sommigen verblijven hier voor korte tijd, anderen slijten hier hun leven. Iedereen werkt, hetzij binnen de gemeenschap hetzij buitenshuis. aan de straatkant vlakbij het ninoofseplein bevindt zich hun tweedehandswinkel waar ongeveer alles te koop is: kleding, huisraad, vaasjes, halssnoeren, breiwol, papier, speelgoed… Verderop in de straat is de meubelopslagplaats.

Men brengt hier afgedankte spullen en de mensen van la poudrière halen allerhande herbruikbaar gerief op bij administraties en bedrijven. in de grote gemeenschappelijke eetzaal van het verblijfsgedeelte staan twee mooie kasten gerecupereerd uit een overheidsgebouw, dat een dag later gesloopt werd met alles erop en eraan. la poudrière veroordeelt verkwisting en wegwerppraktijken. Het opvissen van wat en van wie gemarginaliseerd of aan de kant gezet wordt, is voor hen essentieel. Hun idee van recyclage en herwaardering betreft zowel goederen als mensen.

Geloof in broederschap in 1958 kwamen twee oblaten in deze destijds trieste wijk wonen (de duivelshoek) om er, trouw aan hun sociale en religieuze overtuiging, onder het volk te leven en het arbeidersleven te delen. een koppel jonge leken en hun kinderen vervoegden hen en allen stelden hun

inkomsten ter beschikking van de gemeenschap. snel klopten mensen van allerlei slag aan hun deur en vormde zich een groep die overleefde met het opknappen van allerlei klussen, zoals verhuizingen. Het idealisme van het eerste uur handhaafde zich dankzij de gedrevenheid van abbé leon en abbé aimé, die een soort charter ontwierpen voor de gemeenschap. in 1960 ontfermden zij zich over de emmaüsvestiging in oudergem. Maar la poudrière bleef pluralistisch en herbergt alle gezindten.

Centrale eetzaal Dominique schiltz, een gepensioneerde jezuïet-missionaris, toont de gemeenschappelijke leefruimtes die smaakvol zijn ingericht. in de plafonds zitten zware eiken balken. De ruime eetzaal was ooit een voorraadschuur voor het hooi en de haver van de paarden. We zijn hier vlakbij de vroegere stadspoort en van hieruit vertrok men met de postkoetsen richting ninove. opvallend zijn de vijf glasramen van een Waals kunstenaar die de doelstellingen van de gemeenschap uitbeelden. over de lengte van de eetzaal staan twee lange tafels, hoogglanzend

gelakt. Ze zijn afkomstig van beuken uit de vestiging in rummen (sint-truiden) en het blad bestaat uit volle kepers van 7,5 meter. Het was een hele strategie om ze ter plekke te krijgen, maar ze geven een belangrijke symboliek van de gemeenschap weer: samen eten en dagelijks overleg. Het is een ceremonie en een discipline. iedereen wordt ’s morgens om 7u30u aan het ontbijt verwacht en start om 8u met werken. om 12u30u verzamelt iedereen zich hier voor het middageten, voorafgegaan door kort overleg over de dagelijkse gang van zaken. Conflicten probeert men daar uit te praten. nadien wast elk zijn gebruikte vaat af.

Het collectief Het leven in de gemeenschap is strikt geregeld maar verloopt hartelijk. iedereen heeft zijn privacy: de gemeenschap bezit intussen meer dan de halve kruitmolenstraat en nog twee huizen

met industriële achterbouw aan de fabrieksstraat. Waar vroeger paraplu’s en ladders werden gefabriceerd, wonen en werken nu mensen die overschotten en afdankers recupereren. in een donkere bakstenen paardenstal is een kleine kapel ondergebracht. Het altaar bestaat uit twee forse arduinstenen, ergens uit een afbraak gered. Volgens Dominique symboliseren ze de Bijbelse hoekstenen van het christelijk geloof.

De grote muurschildering op de zijgevel stelt enkele mensen voor van de gemeenschap die een schilderij ophangen dat een weegschaal weergeeft, waarin aan elke kant een halve wereldbol ligt. Vanuit de geschilderde ramen (de trompe-l’oeil is perfect) wuiven andere bewoners de klussers vriendelijk toe.

Het tafereel verbeeldt het zoeken naar gerechtigheid en evenwicht tussen rijke en arme landen.

De filosofie van la poudrière kan illu-

sionistisch zijn. Maar het is een open gemeenschap waar niemand zijn identiteit moet opofferen, met een vreedzame, omgevingsvriendelijke ideologie. al je inkomsten in de gemeenschap brengen en leven met 25 euro zakgeld per week: zo’n verregaand verlies van financiële autonomie doet huiveren.

Maar de bewoners verzekeren dat ze zich daardoor net bevrijd voelen van het nodeloos consumentisme dat mensen in een tredmolen gevangen houdt.

Marleen Janssens

résumé en français

la communauté de la poudrière a été fondée en 1958 par deux pères oblats et est située dans la rue de la poudrière. elle est animée depuis déjà 56 ans par la conviction que la poursuite de biens matériels abrutit et aliène les hommes. ses membres croient que le style de vie simple, durable et la vie en communauté constituent de début d'un monde meilleur. la communauté compte 35 personnes.

Certains y séjournent pour une courte période, d'autres y passent toute leur vie. Chacun travaille, soit au sein de la communauté, soit à l'extérieur. la communauté a également un magasin de biens d'occasion où l'on trouve un peu de tout.

8 © arnout WilleMs

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 8

22/05/14 16:42

staDsCHap ViJfHoek 50ste eDitie >Zennepark 2040

We zitten op een terras langs de Nelson Mandela kaai (voorheen Nijverheidskaai) aan het Zennekanaal hartje Kuregem. We schrijven zomer 2040, langs de vijfhonderd meter lange verlaagde kaai aan het verbrede kanaal is het behoorlijk geanimeerd.

Kinderen plonzen in het water van de ondiepe meanderende kanaaloever, verderop wordt er gezwommen in de daarvoor voorbehouden halfdiepe ruimte 1. Onder de bomen op de kade zijn de terrassen volgelopen, de waterbus van de lijn Zuid glijdt voorbij om wat verderop voor de sluis aan te leggen, in de Heyvaertstraat voert de Brumobyl 2 het zondagse volkje aan, this is the place to be.

Metamorfose De metamorfose van de kanaalwijken is totaal, niet alleen op stadschappelijk en architecturaal vlak. ook de hoofdzakelijk maghrebijnse monoculturele buurten van weleer zijn open gebloeid, de jeugd van de vele Brusselse culturen hebben hier een nieuw BruBabel gebouwd. Molem heeft niets meer van het oude Molenbeek, langzaam (ook zeer langzaam) zijn hier synergieën ontstaan en is hier een gemengde nieuwe Brusselse cultuur gegroeid.

ruimte met plaats voor iedereen, groot en klein, jong en oud, sportief en contemplatief. De voorheen versnipperde pleinen en percelen werden samengebracht, straten en rijstroken tot hun essentie herleid, ruime flaneerboulevards en comfortabele fietspaden.

De octrooipaviljoentjes met de volledige breedte van de vroegere ring werden ingelijfd bij het ex-ninoofseplein en herdoopt tot nazim Hikmet 3 promenade, het pierron parkje kant Molem werd samen met het aangrenzende bouwblok in het geheel opgenomen, feu-stade Vanderputten werd niet zonder weerstand losgeweekt van de oude stad. stroomafwaarts de sluis kunnen pleziervaarders aanleggen in de BryC-tourist port die ook toegang geeft tot het kunstencomplex. De grote Markt ligt via het Bloemenhofplein op wandelafstand, de fabriekstraat werd een ware cultuurstraat met galerijen en shops.

Het Zennepark op en rond de sluis van de oude ninoofsepoort is hiervan het meest spectaculaire resultaat, 10 hectare 100.000 vierkante meter (bijna even groot als het Warandepark) nieuw aangelegde openbare groene

KanalCRAC Zennepark is meer dan een park, Zennepark is de draaischijf van een heel nieuwe stedelijke creatieve economie die tot stand kwam rond het pas geopende kanalCraC 4. een schitterend gebouw

Het heeft meer dan 30 jaar geduurd, begin van de 21ste eeuw raakten het kanaal en de aanliggende buurten stilaan in een stroomversnelling. Het heeft veel creativiteit en overtuigingskracht gekost om de oude krokodillen en hun verdorde modellen langzaam (veel te langzaam) door nieuwe dynamieken te vervangen.

Vandaag is het zover en het is feest.

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 9

dat als een vuurtoren het kanaallandschap bestrijkt en perspectief biedt aan de omgeving. met zijn origineel profiel is het meer dan een stadsbaken op deze vijfde hoek van de oude stad, deels over het kanaal en de nieuwe sluis gebouwd vormt het een brug tussen de vele Brusselse culturen die er in samensmelten, als een mirador biedt het de bezoeker een panoramisch zicht over de vernieuwde wijken. kanalCraC is geen museum van kunsten die alleen maar tot status en glorie van enkele steenrijke collectioneurs en hun speculatieve spelletjes dient. kanalCraC is een levende werkplaats van de creatieve stad, een huis met veel kamers, ateliers, experimenteerruimte en showroom van het kunnen van de creatieve krachten, de geplande tentoonstellingen van moderne en hedendaagse kunst leggen de link met het verleden.

Bruisende buurten We komen van ver, ooit wou men deze prachtige ruimte aan speculatieve kantoren verpatsen, gelukkig werd dat gecounterd.

Zennepark is ook het centrum van een aantal bruisende buurten die dertig jaar geleden nog als achtergesteld werden bestempeld en waar de armoede en de werkloosheid groot was, het is nochtans uit diezelfde buurten dat de nieuwe dynamiek is ontstaan dank zij de vele nieuwe ondernemers die de zaken de laatste vijftien jaar in handen namen.

De oude kanaalwijken worden ook

bouwbloksgewijs vernieuwd, gevarieerde bouwvolumes, appartementen met ruime terrassen en veel geïntegreerd groen en eigen autonome energievoorzieningen, meer dan de helft van de nieuwe woningen zijn sociale woningen.

2

3

Marcel rijdams, Brussel, 21 juli 2040 1

Na het verdwijnen van de auto recyclage handel werd heel de zone tussen kanaal

4

en Heyvaertstraat herschapen in een verlaagde kaai en een recreatieve verbreding van het watervlak Brumobyl: Volautomatische minibuslijn zonder bestuurder Turks dichter wordt wereldwijd gezien als een van de grootste internationale dichters van de 20e eeuw.

Het Creative Art Center aan het Kanaal

Kijk ook eens op www.mobil2040.be

résumé en français

nous sommes assis à une terrasse le long du Quai nelson mandela kaai (l'ancien Quai de l'industrie) au bord du Canal de la senne au cœur de Cureghem. C'est l'été 2040, nous nous trouvons le long du quai abaissé et long de de cinq cent mètres au bord du canal élargi et il y règne une ambiance assez animée. Cela remonte à plus de trente ans. C'est au au début du 21ième siècle que le canal et les quartiers avoisinants ont subi petit à petit un processus d'accélération. la métamorphose des quartiers du canal est totale, et ce non seulement au niveau urbain et architectural. les quartiers principalement mono-culturels maghrébins de jadis se sont épanouis, la jeunesse porteuse de nombreuses cultures bruxelloises hont construit un nouveau BruBabel. le parc de la senne recouvrant et entourant l'écluse de l'ancienne porte de ninove en est le résultat le plus spectaculaire. C'est plus qu'un parc, c'est la plaque tournante

d'une toute nouvelle économie urbaine créative qui a vu le jour autour du centre récemment inauguré et appelé CanalCraC (Creative art Center du Canal). une très belle construction qui brille comme un phare dans le paysage du canal et qui offre une perspective à l'environnement. le parc de la senne constitue également le centre d'une série de quartiers dynamiques et animés qui étaient encore qualifiés de défavorisés et caractérisés par la pauvreté et le chômage. nous venons de loin. il fut un temps où l'on voulait galvauder ce magnifique espace par un projet spéculatif de bureaux. Ce projet a heureusement été balayé par l'opposition des riverains. il a fallu beaucoup de créativité et de force pour convaincre les vieux crocodiles de remplacer progressivement (mais trop lentement) les modèles obsolètes par des dynamiques innovantes. nous sommes aujourd'hui le 21 juillet 2040 et c'est la fête.

9

22/05/14 16:42

Het uitHangBorD >Het uitHangBorD>Baken Voor De DuiVelsHoek

De naam en het kromme traject van de Onze-Lieve-Vrouw-van-Vaakstraat verraden dat het een oude straat is. Zij loopt van het Bloemenhofplein naar “den Duivelshoek” een volksbuurt waar vroeger heel wat karakollenmadammen woonden. Op het eind van de straat, op nummer 81, staat nog een gebouw dat we vandaag exemplarisch mogen noemen voor de verandering die Brussel de laatste decennia heeft gekend: een industrieel pand dat deels omgevormd werd tot garage, vervolgens tot bidruimte van een Afrikaanse Pinkstergemeenschap en een gerenommeerd cultuurhuis. Wij waren vooral gefascineerd door de letters op de rijzige schoorsteen met de looks van een minivuurtoren die parmantig boven de buurt uittorent.

Wie goed kijkt kan op de schoorsteen nog de oude naam van de brouwerij herkennen: etoile of Brasserie l’etoile. De naam van de brouwerij vinden we voor het eerst in het jaar 1904 terug. tot in het begin van de jaren 1960 werd hier nog geuze en kriek gebrouwen. Het heeft niet veel gescheeld of de schoorsteen verdween tijdens de transformatie van de oude brouwerij tot dans- en theaterruimte.

© Jonas Maes

Hugo De greef, stichter van het kaaitheaterfestival, vertelt ons hoe hij dit pand tijdens de pioniersjaren van het festival ontdekte: “Josse de pauw en ik zijn er eigenlijk niet echt uit wie van ons als eerste het leegstaande pand had opgemerkt. Het moet in 1982 zijn geweest en ik verliet Brussel vaak langs de onze-lieve-Vrouw-vanVaakstraat omdat ik toen nog in het pajottenland woonde. We zochten een plaats om te repeteren en op de gevel van die oude brouwerij stond in grote letters te koop. eigenlijk was het niet meer dan een ruïne: zelfs de koperen ketels waren al verwijderd, maar er

was nog wel een ast en de bovenste verdiepingen waren nog voorzien van open vensters om de hop te kunnen laten drogen. We maakten een afspraak met de eigenaars Vandenkerckhoven.

Het pand was in onverdeeldheid en de familie was het liever kwijt dan rijk. De erfgenamen van deze brouwersfamilie vroegen toen 1,2 miljoen Belgische frank voor de oude directeurswoning en het brouwerijgedeelte rechts daarvan. aan die prijs kan je zo’n pand vandaag niet krijgen, maar toen moesten wij, de leden van de vzw schaamte, individueel borg staan bij de aankoop. en dat was nog niet genoeg: ook de ouders van drie leden moesten mee borg staan bij de notaris. er was veel wantrouwen jegens jonge kunstenaars, we werden gezien als avonturiers… “ Wie naar de schoorsteen kijkt, zal opmerken dat de kleur van de bakstenen halverwege verschiet. Vermoedelijk heeft men dat metselwerk heropgemetseld of verhoogd. architect luc Maes, die de vervallen brouwerij transformeerde tot cultuurtempel, geeft

ons tekst en uitleg: “Bij de verbouwingen in het begin van de jaren 1990 stelde de ingenieur stabiliteit een scheur vast in de schoorsteen ter hoogte van de letter t. De overheid wilde geen risico nemen en besloot de schouw te slopen maar ik heb mij daartegen verzet omdat op die manier een mooi signaalelement verloren zou gaan. Daarom heb ik voorgesteld om de schouw af te breken tot aan de scheur en vervolgens opnieuw op te bouwen in een lichtere variant, voorzien van een kroontje. Dat verklaart waarom die e van etoile niet meer in baksteen is.

We hebben die via een speciale bekisting uitgespaard in beton.”

Wie goed kijkt, vindt de letter e onder het terras van de bekroning terug. Dat terrasje is alleen bereikbaar dankzij de voetsteunen die tegen de binnenkant van de schoorsteen zijn verankerd, maar de klim naar boven is niet aan te raden bij personen met hoogtevrees en/of claustrofobie. Het zijn vandaag vooral de spreeuwen die genieten van het uitzicht… stefan Moens In deze rubriek staan we even stil bij een opvallend uithangbord, boodschap, gedenkteken, opschrift of de naam van een winkel,een café waarvan we de achtergrond proberen te achterhalen.

résumé en français

Dans la rue notre Dame du sommeil se trouve l'immeuble de l'ancienne brasserie l’etoile. la cheminée en témoigne encore aujourd'hui. Mais il s'en est fallu de peu que cette cheminée soit démolie pour des raisons de stabilité . elle a été restaurée et embellie. elle présente aujourd'hui des allures de mini phare.

10

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 10

22/05/14 16:42

staDsBeriCHten

looDtoren WorDt gerestaureerD Weinigen weten dat er in Brussel een loodtoren staat, en nog minder weten hem te vinden. Hij is te zien vanaf de fabriekstraat.

De toren zal met 3,6 miljoen euro, middelen van het wijkcontract Bloemenhof, gerestaureerd worden. loodtorens zijn zeldzaam, er zijn er maar twee in europa, en ze zijn ook al lang buiten gebruik.

Zo’n toren diende om jachtkogels te maken. Het werkte als volgt: men liet gesmolten lood van boven naar beneden

vallen. Door het vallen, kreeg de kogel zijn vorm en daarna werd hij afgekoeld.

De Brusselse toren dateert van 1885 en werd in 1984 beschermd. nu zou hij dus gerestaureerd worden en een nieuwe bestemming krijgen als culturele ruimte. er komt een theaterzaal en een foyer die kunnen gebruikt worden door de belendende school De Mot Couvreur, maar het is het ook de bedoeling dat de buurt en verenigingen de infrastructuur kunnen gebruiken.

© freDDy laHeye

DinsDagontMoetingen WorDen Mooie VerJaarDagskalenDer precieze cijfers voor het aantal Brusselse ouderen in armoede zijn er niet.

Maar in Brussel zijn er wel dubbel zoveel ouderen dan in Vlaanderen die beroep moeten doen op een inkomensgarantie dan in Vlaanderen. 16,4 % van de ouderen in Brussel moet rondkomen met een vervangingsinkomen anders dan een pensioen: al deze mensen hebben een inkomen dat onder de europese armoedegrens ligt. Dat maakt dat een gezonde, veilige en betaalbare woning vinden voor deze mensen zeer moeilijk is. eenzaamheid is daarnaast een groot

probleem voor Brusselse ouderen: liefst 40% van de ouderen met een laag inkomen leeft in isolement. Dat doorbreken is een belangrijke opdracht van onder meer de dienstencentra.

Het anker, het forum en Bezoekersgroep Begijnhof/sint-katelijne organiseren samen met het seniorencentrum dinsdagnamiddagontmoetingen, als middel tegen sociaal isolement. Deze gezellige namiddagen werden nu vereeuwigd in een verjaardagskalender met als boodschap: wij vergeten elkaar niet maar vergeten jullie ons niet!

De eeuwigdurende verjaardagskalender is voor alle partners het resultaat van solidariteit. Ze zijn er erg trots op en dat mag ook best: de kalender is prachtig met prima werk van fotografen en tekstschrijvers in samenwerking met vele vrijwilligers en de senioren zelf.

De kalender is te koop aan 5 euro in het seniorencentrum, Zaterdagplein 6, 1000 Brussel.

• Info: lorette.kindt@gmail.com, 02 427 28 62 of info@seniorencentrum-brussel.be, 02 210 04 60

een aantal buurtbewoners realiseert, met ondersteuning van het wijkcontract, een mooie moestuin in “bakken” op de hoek tussen de grootserment- en de Hopstraat. De eigen kweek floreert!

© arnout WilleMs

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 11

© arnout WilleMs

11

22/05/14 16:42

Colofon

BeriCHtJes Van Hier en ginDer

Werkten aan dit nummer mee: nora De kempeneer, pol Vervaeke, etienne philips, Jan op de locht, Veronique Van Craen, Valérie procès, Marcel rijdams, arnout Willems, Marleen Janssens, stefan Moens, Werner De Bus en Charles six.

Verenigingen en anDere leuke aCtiViteiten

• Info: wwww.masereelfonds.be 02 502 38 80 Het Visueel festival Visuel is aan zijn tiende editie toe en is ondertussen geevolueerd tot een modern stadsfestival van hedendaags circus, publieksplezier en een mix van stedelijke kunstvormen.

Vrijdag 13 juni vanaf 20u en zaterdag 14 juni vanaf 13u30 op het kerkplein van sint-agatha-Berchem. toegang gratis.

• www.visueelfestivalvisuel.com Brusselbazaar.be: Dé site voor de Brusselse jeugd! in de vakanties of tijdens het schooljaar: er is altijd wel iets tofs te doen. ontdek de leukste activiteiten en de laatste nieuwtjes voor kinderen en jongeren in Brussel.

• www.brusselbazaar.be

De Waterbus tussen Vilvoorde en Brussel - het gezamenlijk project van Brussels By Water en kanaaltochten Brabant - evolueert naar een volwaardige vorm van openbaar vervoer. Het aanbod zal tot en met 31 oktober verhoogd worden van 2 naar 3 vaste vaardagen per week. Vanaf de haltes Vilvoorde-centrum, Heembeek en Van praetbrug zal ’s morgens een ‘Waterbus-direct’ met een spitsuurverbinding naar Brussel ingelegd worden. in de late namiddag kunnen de pendelaars ook weer terug. een ideaal alternatief om de files te vermijden. in de zomerperiode wordt de vaartfrequentie van de summer-city Waterbus eveneens opgedreven. De Waterbus vaart dan vijf keer per dag heen en terug van halte Van praetbrug naar Brussel Bad. • Info: 02 218 54 10 www.waterbus.eu

18.6

tot jusqu’a

Verantwoordelijke uitgever: isolde Boutsen De Vijfhoek is het maandblad van De Markten, oude graanmarkt 5, 1000 Brussel 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be, www.demarkten.be

6.7

Elisabethpark koekelberg

é Caf

woensd a g woensda mercredi mer credi

usic M vrijda ag vendredi

www.plaz www .plazeey.be .plaz

Film

za terda zaterd ag s amedi

y amaigl Fzonda dimanche

/plaz plazeeyfestival

Ontwerp PJOTR www.pjotr.be

in de reeks Brussellezingen staan er nog 2 lezingen op het programma. op 7 juni heeft Hans Vandecandelaere het over zijn publicatie “ in Brussel, een reis door de wereld” en op 21 juni bespreekt guido fonteyn zijn boek “ Vlaanderen, Brussel, Wallonië ”. afspraak om 11u in de gemeentelijke Bibliotheek van sint-agatha-Berchem, kerkstraat 131, 1082 Brussel.

Foto’s: De Markten en ingezonden Lay-out en druk: Drukkerij atlanta Schaffen Oplage: 6.650 Advertentiewerving: De Markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be

MET DE STEUN VAN

VaCature Het regenbooghuis zoekt een halftijdse coördinator die verantwoordelijk is voor de teamleiding en voor het uitvoeren van het beleidsplan. sollicitatiebrieven moeten uiterlijk tegen 30 juni ingediend worden. De selectiegesprekken vinden plaats in juli .

• Info en sollicitatie: erwin@rainbowhouse.be www.rainbowhouse.be

ZoekertJe Basketbalclub Black Devils uit Vorst zoekt spelers voor volgend seizoen en wil ook graag de jeugdwerking uitbreiden. Jongens geboren tussen 1997 en 2000 kunnen bij de miniemen en

kadetten aantreden. De club start ook met een ploeg voor jongens (en meisjes) tussen de 12 en 14 jaar.

• Info: www.blackdevils314.tk

Met de steun van de Vlaamse gemeenschapscommissie.

De Markten maakt deel uit van Cultuurcentrum Brussel.

Steun De Vijfhoek: uw steun blijft welkom op rekeningnummer Be62-433-1147061-61 van De Markten met vermelding "steun De Vijfhoek".

Voor het septembernummer van De Vijfhoek zijn teksten en aankondigingen welkom tot uiterlijk 12 augustus Openingsuren onthaal: maandag tot donderdag van 9 tot 20u, vrijdag van 9 tot 17u en zaterdag van 9 tot 13u (behalve tijdens de schoolvakanties) tijdens de grote vakantie is het onthaal open van 9u tot 17.

De Markten is gesloten van 11 juli tot en met 3 augustus.

12

DeVijfhoek_juni juli_2014.indd 12

22/05/14 16:42