De Vijfhoek maart 2017

P 3A 9110 afgiftekantoor Brussel X Oude Graanmarkt 5 1000 Brussel

PB- PP B- 06386 BELGIE(N) - BELGIQUE

MAANDBLAD > JAARGANG 41 > NUMMER 3> MAART 2017 (behalve in juli en augustus)

BUREN VAN DE MARKTEN > P6 >FREDERIKE MIGOM, BRUSSELSE REGISSEUSE

BOUWEN EN BREKEN IN BRUSSEL > P8 WEL EN WEE VAN DE PETONNIER

DROOGSTOPPEL > P9 BENDE GANGSTERS!

© CHARLES SIX

MAART IN DE MARKTEN

CURSUSSEN MEDI@ACTIEF

© CHARLES SIX

Op 8 maart is het International Vrouwendag. Daarom ging Marleen Janssens langs bij RoSa in Brussel. RoSa is een kenniscentrum dat het genderbewustzijn in Vlaanderen wil bevorderen en op die manier de ongelijkheid tussen vrouwen en mannen helpt wegwerken.

Op 22 maart, een de dag nadat de lente begint, herdenken we de aanslagen in Brussel. Maud Vanwalleghem, coördinatrice bij ‘Vrouw & Maatschappij’, blikt terug op deze verschrikkelijke dag in WET89. Het café waar de eerste slachtoffers van de aanslag in metrostation Maalbeek werden opgevangen.

Van 24 tot 26 maart 2017 gonst het in de Brusselse straten weer van de literaire bedrijvigheid. Het Passa Porta Festival vindt plaats op heel wat fijne plekken in de stad. Op zaterdag 25 maart kan je terecht bij ons in de spiegelzaal voor mooie literaire ontdekkingen.

Frederike Migom, Brusselse regisseuse, vertelt hoe ze in Brussel terecht gekomen is. Haar jongste documentaire ‘Si-G’ kan je zien op onze open gemeenschapsraad op 28 maart. Iedereen is die avond ook welkom om zijn of haar menig te geven over de ontwikkelingen in de stad en over De Markten.

We horen het graag van u!

2

OPEN GEMEENSCHAPSRAAD We horen het ook graag van u!

Op dinsdag 28 maart om 20u organiseren we een gemeenschapsforum naar aanleiding van de AlgemeneVergadering.

De bedoeling is heel wat groepen te betrekken, waaronder buurtbewoners, gebruikers, verenigingen, scholen, en lezers van De Vijfhoek, om mee te denken over ontwikkelingen in de stad en over De Markten.

Op het programma: in het kader van de maand van de vrouw, de documentaire ‘Si-G’ van de Brusselse regisseuse Frederike Migom met nabespreking.

'Si-G' volgt het verhaal van Cansu, oftewel Si-G, een 13-jarige rapster uit Molenbeek die haar eerste stapjes zet in de hip hop wereld, wanneer rapper Omar G met haar aan een track werkt. De track "Wat Wil Je Dan" kwam in november 2016 uit.

Maar ook uw mening telt! En die horen we graag, na de documentaire, tijdens een gratis drankje!

STILL UIT DE DOCUMENTAIRE 'SI-G'

Ben jij tussen 9 jaar en 12 jaar? Wil jij ook een vliegende reporter worden? Ben je stiekem jaloers op de makers van Karrewiet? Dan is dit kamp echt iets voor jou!

Samen knutselen we ons eigen Panta Rhei-journaal in elkaar. We zorgen zelf voor het decor, schrijven zelf het binnenlands, buitenlands en sportnieuws en gaan op zoek naar interessante interviews. Jullie gaan hiervoor zelf met een GoPro actiecamera aan de slag! De ene dag duiken we met onze neus in de kranten, de andere dag nemen we een kijkje in de tv-wereld en tot slot leggen we ons oor te luister bij de radio. Op vrijdag schitteren jullie als echte sterren op de grote première en stellen we ons journaal aan het grote publiek voor.

Klaar voor opname? 3, 2, 1 ... ACTIE! Schrijf je nu alvast in want de plaatsen zijn beperkt.

• Van 10 april 2017 tot 14 april 2017 van 9 tot 16u (2de week Paasvakantie). Opvang voorzien van 8 tot 17u.

Deelnameprijs: 80 euro of 16 euro Paspartoekansentarief Voor kinderen van 9 tot 12 jaar

©KATRIEN COLENBIE

TENTOONSTELLING

CURSUSSEN QI GONG / ADEMKOOR De Markten, IN/FINITY en TOPAZ brengen Qi Gong en (muziek) kunstenaars samen in het Qi Gong / Ademkoor.

Qi Gong betekent “ademhalingsoefeningen” in het Chinees. Door de ademhalingsoefeningen wordt de bloedsomloop gestimuleerd. Het zorgt voor extra energie, helpt om de stress te verminderen en het welzijn te verbeteren. Ademen is essentieel en bevat een breed spectrum van tast-, geluids-, en trillingskenmerken. De ademhalingsgeluiden in een groep creëren een vage samenklank.

Hier gaan we dieper op in tijdens het Ademkoor.

Deze activiteit richt zich in de eerste plaats tot personen die door omstandigheden als ziekte, pijn, mobiliteitsproblemen, … minder of geen toegang meer hebben tot kunst en cultuur. Het beoefenen van kunst kan voor deze personen een weldoend effect geven.

Het aanbod is informeel en laagdrempelig, er is zeker geen plaats voor competitiedrang of tijdsdruk. De begeleiders zorgen ervoor dat iedereen op een aangename manier kan deelnemen. De activiteit vindt elke woensdag plaats in De Markten van 12u30 tot 14u en is gratis.

• Info: topaz@uzbrussel.be, 02 456 82 02 Organisatie: De Markten ism.

IN/FINITY en TOPAZ

IVO VAN STRIJTEM © BOP

POËZIECAFÉ

KATTENMUSEUM

DE LIEFDE... JAZEKER!

Uit de privécollectie van de Belgische galeriehoudster Françoise Baronian ontstond het Museum van de Kat, een rondtrekkende tentoonstelling met hedendaagse kunst waarin de kat centraal staat. Het Kattenmuseum toont werk van meer dan tachtig hedendaagse kunstenaars, onder wie Marcel Broodthaers, David Claerbout, Eric Croes en Walter Swennen. De werken zijn grotendeels afkomstig uit de collectie van Baronian.

Nieuwe kunstwerken van enkele uitgenodigde artiesten zoals Nobuyoshi Araki en Joëlle Tuerlinckx vullen de collectie aan.

Het Kattenmuseum is voor het eerst te zien in De Markten. In 2018 is een expositie gepland in het Fotografiemuseum in Charleroi.

Verliefd op de liefde, verliefd op de poëzie.

• Tentoonstelling loopt nog tot en met 26 maart 2017 Dagelijks open van 12 tot 18u, op donderdag van 12 tot 20u (gesloten op maandag) Organisatie: De Markten en Le Musée du chat

Organisatie en info: De Markten, 02 512 34 25, www.demarkten.be, demarkten@demarkten.be

Na een lange afwezigheid wil Ivo van Strijtem uitpakken met eigen gedichten en vertalingen. Ook komen belangrijke dichters aan bod die het vuur van de liefde voor de poëzie sterk hebben aangewakkerd. Enkele namen: Jaroslav Seifert, Vladimir Holan, William Wordsworth, Edith Södergran, Werner Aspenström, ... allen staan ze te dringen om aan het woord te komen.

• Woensdag 15 maart 2017 van 14 tot 16u Brussels Ouderenplatform, 1000 Brussel, 02 210 04 60, info@bop.brussels Deelnameprijs: 5/4,5/2 euro Organisatie: BOp

©ODISEE

LEZINGEN FILO-DINER: Be the change you want to see in the world Filosofisch diner met lezing, dialoog en stilte op woensdag 16 maart 2017 vanaf 18u tot 21u30.Bijna één jaar na de terreur in Brussel, een avond rond stilte en geweld, wereldvrede en rouwverwerking.

In ‘Be the change you want to see in the world’ (naar M. Gandhi) licht James Bampfield het nieuwe vredesinitiatief silenceforpeace toe: "Is het mogelijk om onze wraak- en angstgevoelens te erkennen zonder ze de vrije loop te laten?"

Dan volgt de getuigenis van Kristin Verellen wiens man stierf in Metro Maalbeek. Onder haar impuls komen in Vlaanderen en Brussel maandelijks Cirkels 'We have the choice' samen.

Na een vegetarisch diner is er ruimte voor dialoog en stilte. Is hun boodschap naïef? Zien zij de realiteit over het hoofd?

Draagt elke minuut die we in stilte doorbrengen werkelijk bij tot wereldvrede?

• Woensdag 16 maart 2017 van 18 tot 21u30 in De Markten Deelnameprijs: 16 euro, inclusief maaltijd.

Inschrijven tot 12 maart 2017 via www.demarkten.be Meer info: raf.stevens@odisee.be Organisatie: Odisee, De Markten en Waerbeke 3 3

©JASMIN HORIOZIC

HEERLIJK PROEVEN VAN KLASSIEKE MUZIEK Het Brussels Ouderenplatform en De Markten organiseren samen opnieuw een reeks voordrachten rond klassieke muziek door de eeuwen heen.

Uniek aan deze voordrachten is dat ze plaatsvinden op locaties die met het thema te maken hebben.

Voordrachtgever is Geert Boxstael, specialist van westerse klassieke muziek en bouwkunst. Elke voordracht staat apart, zodat je niet voor een reeks dient in te schrijven. Voor de voordracht wordt u een koffie aangeboden. Na de voordracht volgt een klein optreden of concert. Wie wil, kan daarna aansluiten bij de lunch.

De grote Russische componisten van de 20e eeuw Op vrijdag 24 maart komen we samen in een historisch pand uit de 19e eeuw, waar zich nu het Russisch cultureel centrum bevindt. Deze voordracht gaat over humor, traditie en vernieuwing. Deze drie begrippen staan voor de grootste componisten van deze periode. Igor Stravinsky geeft het startschot van de moderniteit met `Le sacre du printemps’. Sergei 4

©CURATELE SABENA / ©KMKG-MRAH – SABENA DC-6 MELSBROEK AH ZOMEROUTFIT WIT

TE GAST

LEZINGEN

Prokofiev brengt eerder eclectisch werk. Tot zijn meesterweken behoren zijn pianoconcerti en pianosonates.

Dmitri Shostakovich was dan weer het uitgangsbord van het regime van Stalin. Zijn muziek wordt geclassificeerd onder de noemer `Neoklassiek` maar deze vlag dekt lang de lading niet.

Alfred Schnittke werd bekend door zijn ironie in zijn postmoderne werken.

Sofia Gubaidulina, één van de grootste componisten van onze tijd, inspireerde zich dan weer op Bach maar haar muziek was evenzeer een reflectie van de vernieuwing met onverwachte combinaties van instrumenten. Aansluitend genieten we van een concert van studenten van het Koninklijk Conservatorium van Brussel.

• Vrijdag 24 maart Onthaal en afspraak om 9u in het ‘Russisch Cultureel en Wetenschappelijk Centrum’ Middaglijnstraat 21, 1210 Sint-Joost-Ten-Node.

Lezing om 9u30, concert om 11u30.

Wie wil, kan aansluiten voor de lunch.

Inschrijven: info@bop.brussels, 02 210 04 60

KRISTAL KLAAR: Viool? …Des Duivels!!!

Het tweede concert in de 9e editie van 'Kristal Klaar' wordt geleid door Erik Sluys en staat in het teken van de viool.

De klank van de viool gaat als die van geen enkel ander instrument door merg en been, en boort zich een weg naar de diepten van onze ziel. Geen wonder dat de viool het lievelingsinstrument bij uitstek van de duivel is. Wie dit duivels moeilijke instrument beheerst, heeft de macht om zijn toehoorders in de ban te houden en hun gevoelens te bespelen: van een lach tot een traan, van engelengezang tot morbide krassen, alle gevoelige snaren worden bespeeld.

Benieuwd welke snaren Erik Sluys en zijn getalenteerde leerlingen bij jou zullen raken. Eén ding is zeker: het wordt vuurwerk! Alleen, zal het in de hemel of de hel zijn?

Het wordt geen traditioneel concert.

Neen, jong en oud, supertalenten en gevestigde waarden spelen samen en door elkaar in een programma dat ons van de diepste droefenis naar clowneske acrobatie brengt, van een traan naar een lach, van donkere afgronden naar spetterend vuurwerk!

• Donderdag 16 maart om 20u in De Markten Deelnameprijs: 14 euro / 10 euro (-26 & +65) / 7 euro (studenten Kunsthumaniora Brussel en Koninklijk Conservatorium Brussel) Info en inschrijving: info@brosella.be, res@brosella.be, 02 474 06 41, www.brossela.be Organisatie: Brosella

VOOR DE LEZERS VAN DE VIJFHOEK

BEGELEID BEZOEK AAN DE TENTOONSTELLING ‘SABENA. REIZEN IN STIJL’ De tentoonstelling ‘Sabena. Reizen in stijl’ neemt u mee in de gezellige en betoverende wereld van Sabena. De tentoonstelling toont originele voorwerpen en verschillende vliegtuigmaquettes, uniformen, affiches, foto’s, archiefvideo’s, enkele gadgets en andere souvenirs uit zowel publieke als privécollecties.

De Markten nodigt 12 lezers uit voor dit begeleid bezoek. Afspraak op vrijdag 24 maart om 13u30 aan het Atomium, Atomiumsquare, 1000 Brussel.

Reservatie: www.demarkten.be

TER PLEKKE >‘BECAUSE IT’S STILL A TIMELESS MAN’S WORLD’

RoSa (Rol en Samenleving) is een kenniscentrum dat het genderbewustzijn in Vlaanderen wil bevorderen en op die manier de ongelijkheid tussen vrouwen en mannen helpen wegwerken. Vorig jaar stelde roSa een expo samen: ‘50 jaar strijd om gelijkheid’. In 1966 staakten de arbeidsters van FN Herstal 7 weken voor gelijk loon. Ze verdienden 25 % minder dan de mannen voor precies hetzelfde vuile werk in slechte hygiënische omstandigheden. De jaarlijkse ‘Equal Pay Day’ zet vandaag die strijd voort. RoSa is gevestigd in het Gelijkekansenhuis aan de Koningsstraat en vult 2 verdiepingen met boeken, tijdschriften en eigen publicaties. Ze organiseren workshops en bieden informatie over genderkwesties voor scholen, de media, de hulpverlening…De website leidt je rond in hun uitgebreid werkgebied. Elke dag vind je er o.a. het internationale vrouwennieuws en feministische problemen bij de actuele thema’s. pen op dat het feminisme eigenlijk achterhaald is omdat discriminatie van vrouwen verleden tijd is. Het Belgisch volwaardig vrouwenstemrecht werd ingesteld in 1948. Maar gendergelijkheid is nog lang geen verworvenheid.

Gender staat voor de culturele, sociale en gedragsaspecten van sekse, verschillend van het biologische. RoSa biedt informatie, documentatie en inspiratie maar is geen drukkings- of actiegroep. Daarvoor heb je o.a. de Vrouwenraad, een koepelorganisatie die in 1905 door Marie Popelin werd opgericht, en Furia, dat de jaarlijkse vrouwendag organiseert. Critici wer-

Bitch Het aantreden van Donald Trump illustreert de salonfähigheid van seksisme: meer dan 60 miljoen kiezers zagen er geen graten in. Vandaag vraagt een journaliste van ‘The Guardian’ zich af ‘Women in public life are now being openly bullied: how has this become normal?’( 13/02/2017). Zoals steeds in de geschiedenis mobiliseert deze tendens gelukkig ook tegenkrachten: vrouwen verenigen zich opnieuw en een nieuwe feministische wind steekt op. Sommige commentatoren wijten het verlies van Clinton aan een antifeministische reflex.

Volgens onderzoek zouden mannen succesvolle(re) vrouwen als een bedreiging zien voor hun imaginaire superioriteit.

Vrouwen reduceren tot een geslachtelijke dimensie creëert een soort reparatie van hun eigenwaarde. Bij vrouwen zou afgunst een rol spelen. Diep ingewortelde genderstereoypen beoordelen intellectueel succes als onvrouwelijk. Clinton was trouwens niet de eerste vrouw die een gooi deed naar het hoogste ambt. In 1872 stelde Victoria Woodhull zich kandidaat op een moment dat vrouwen niet enkel geen stemrecht hadden maar ook geen publiek ambt mochten uitoefenen. Ze wilde een voorbeeld stellen, een symbolisch statement voor de volgende generaties vrouwen.

Tweede sekse Ook in eigen land was het trekken en sleuren om de genderproblematiek een politieke stem te geven. Vrouwenstemrecht was aanvankelijk een brug te ver voor conservatief Vlaanderen. In katholieke bladen benadrukte men dat vrouwen die mochten stemmen hun ware bestemming in het gezin uit het oog zouden verliezen. Het was slechts bij de zgn. 2e feministische golf (Simone de Beauvoir, Betty Friedan…) dat het vrouwendocumentatiecentrum in 1978 het licht zag. Rika De Backer gaf als minister van Cultuur de nodige subsidies.

In 1995 kwam er een Vlaams ministerie voor Gelijke Kansen en een volwaardig roSa dat onder Grouwels, Vogels, Byttebier, Van Brempt en Smet uitgroeide tot een referentie voor genderdocumentatie. De strijd voor stemrecht, onderwijs en werk (de Britse suffraget-

tes) had plaats gemaakt voor het willen wegwerken van discriminatie in alle aspecten van het openbaar en privéleven van vrouwen.

Ad infinitum Volgens Bieke Purnelle die aan het hoofd staat van roSa, wordt feminisme nooit overbodig. Het zou utopisch zijn te geloven dat op een dag alle vormen van discriminatie opgeheven zijn.

Daarenboven is het vooral het Westen dat de luxe kent volledige evenwaardigheid grotendeels evident te vinden. Economische problemen maken vrouwenrechten ogenschijnlijk minder prioritair. En elke maatschappelijke crisis betekent vaak een stap terug in de evolutie naar gelijkheid. Antifeminisme is van alle tijden, stereotypen zijn diep

SIMONE DE BEAUVOIR IN CHICAGO © ART SHAY

ingesleten en macht lijkt altijd aanlokkelijk. Het ideaal? Dat vrouwen hun eigen keuzes kunnen maken, hun talenten kunnen ontdekken en ontwikkelen zonder dwingende instructies van wie of wat ook.

Marleen Janssens

Résumé

RoSa (Rol en Samenleving) est un centre d’expertise, hébergé rue Royale, au sein de la Maison des égalités. Il favorise la prise de conscience des genres et aide à éliminer les inégalités entre les femmes et les hommes. RoSa possède une bibliothèque sur deux étages de livres, de magazines et autres publications. En outre, le centre organise des ateliers et fournit des informations sur les questions de genre aux écoles, médias,...

Le site internet présente l’étendue de leur domaine d’activités. Chaque jour, vous trouverez, entre autres, les nouvelles internationales et des sujets d'actualité traités par le centre.

5

BUREN VAN DE MARKTEN Brusselse regisseuse, Frederike Migom aan de American Academy of Dramatic Arts. Ik werd er goed opgevangen en had er snel veel vrienden. Weet je, in New York zit iedereen in het zelfde bad: iedereen komt er van ver en is er op een bepaald moment nieuw in de stad. Iedereen moet daar leren mee leven. Dus steun je elkaar.

© ARNOUT WILLEMS

Het heeft Frederike nogal wat omzwervingen en avonturen gekost eer ze hier in Brussel belandde, maar ze wil hier voorlopig niet meer weg!

De Vijfhoek: Via lange omzwervingen in Brussel terechtgekomen?

Frederike Migom: Dat kan je wel zeggen. Vanuit Antwerpen over New York en Parijs zelfs.

Vertel!

FM: Ik ben heel jong in New York gaan studeren, helemaal in mijn eentje. Na de Kunsthumaniora in Antwerpen, had ik het hier gezien voor wat betreft een toneelopleiding. Ik wilde weg. Ik was heel erg ambitieus maar tegelijk wat onzeker, had weinig zelfvertrouwen ondanks mijn diploma en hier had ik het gevoel dat ik niet alle kansen zou vinden. In Amerika voelde ik een meer 6

positieve ingesteldheid tegenover mensen, het is een zeer open cultuur.

En dus als jong ding, onzeker en wel, helemaal in je eentje in New York gaan studeren. Dat is durven!

Het was iets wat ik absoluut wilde, echt een droom. Niet zo simpel, mijn ouders zagen dat aanvankelijk niet zitten.

Het was een lange strijd maar ik zette door en daar ging ik. Uiteindelijk bleek het helemaal niet zo moeilijk. Het waren, cliché cliché, de knettergekste en meest intense jaren van mijn leven, tot nu toe alvast! Maar ik meen het: het zijn de jaren die mij het meest gevormd hebben. Ik volgde een theateropleiding

Waarom kwam je terug na je opleiding?

Simpel, ik mocht niet blijven. Een verblijfsvisum krijgen in de Verenigde Staten is bijzonder moeilijk als je geen job hebt. En als jonge acteur kan je dat helemaal vergeten. Geen visum zonder job en geen job zonder visum. Afgelopen dus. Ik heb nog twee maand door Zuid-Amerika gereisd en ben dan naar Parijs vertrokken om daar verder te studeren. Ik was er intussen namelijk ook achter gekomen dat acteren voor mij te eenzijdig was, je hangt heel erg af van andere mensen. Ik wilde eigenlijk zelf beginnen schrijven. Een vriend stimuleerde mij daarin, hij gaf me een boek over scenarioschrijven en zo geraakte ik geïnteresseerd. In Parijs ben ik film gaan studeren, ik heb er drie jaar gewoond.

En, even fijn als New York?

Nee hoor. Parijs is totaal anders, veel minder warm en hartelijk, de cultuurschok was enorm. Parijs is een schitterende stad, maar moeilijk om mij thuis te voelen. Het is een pak minder cool om Belg te zijn in Parijs dan om Belg

te zijn in New York. Weet je, ik heb er zelfs een hele tijd gewerkt in een Amerikaans restaurant, ik deed er mij voor als Amerikaanse, kan je het geloven?

Ik leefde in Parijs in een heel internationale omgeving, mijn vrienden daar kwamen van overal, maar dus weinig Frans eigenlijk. Ik vond het daar aanvankelijk niet makkelijk. In het derde jaar werd het prima, maar ik wist dat ik er niet hoefde te blijven, ook al had het gekund. Terug naar België leek me toen nog altijd gek!

Maar je kwam dan toch terug.

Ja, ik kon op het einde van mijn opleiding stage lopen in Brussel, bij productiehuis Caviar voor de film “Smoorverliefd” van Hilde Van Mieghem. Zo kwam ik hier terecht. Ik vond Brussel meteen de max, het voelde als een nieuwe plek. Hier terechtkomen was bijna even spannend als terecht komen in New York en Parijs. Brussel is echter veel fijner dan Parijs om te wonen en te werken. New York anderzijds: heel fijn, ik mis die stad heel erg en probeer er minstens één keer per jaar naartoe te gaan. Maar het gaat er daar niet op vooruit, integendeel, het leven is er steeds duurder en moeilijker. Ik heb Europa leren appreciëren na mijn terugkomst maar hier is ook alles snel aan het veranderen. Alhoewel: hier kan ik leven, ook al verdien ik als kunstenaar weinig. In New York is dat sowieso onmogelijk.

Na Caviar wilde je een andere richting uit..

Ja, ik had vier jaar in de productie gewerkt en dat was best een zware job.

Ik had behoefte aan creativiteit, aan eigen projecten. Ik heb dan na lang aarzelen maar met steun van vrienden, een eerste scenario voor een kortfilm geschreven.

En je was vertrokken?

Zo snel gaat het nu ook weer niet! Ik had op dat moment geen netwerk, geen geld. Ik wist wel via mijn eerdere werk hoe ik een productie kon opzetten. En, opnieuw, ik had heel veel steun van vrienden.

Hoe pak je zo’n project aan?

Ik had een idee, naar aanleiding van een confronterende ontmoeting in Brazilië. Een levend standbeeld dat ik er zag en dat er zo zielig uitzag… Dat was de start van ‘Malakim’. Toen de kortfilm gerealiseerd was, stuurde ik hem naar festivals en ik won er zelfs een prijs mee in China: beste internationale kortfilm op het festival van Shanghai. Dat was fijn natuurlijk! Maar het was en is het plezier van het regisseren zelf dat me een boost gaf! Zo maakte ik daarna ‘Adam & everything’ en, met steun van het VAF (Vlaams Audiovosueel Fonds), recent nog ‘Nkosi Coiffure’. Met deze laatste startte zo’n beetje mijn ‘vrouwenparcours’. Mijn moeder was bevriend met een Senegalese kapster,

STILL UIT DE DOCUMENTAIRE OVER SI-G

© ARNOUT WILLEMS

ik leerde haar en haar wereld kennen, we raakten ook bevriend en zo groeide de film. Die werd vaak bekroond trouwens, op diverse festivals. Ik ben er zelfs mee in Kinshasa geweest.

(online filmmaker) maar dreigt met haar vader het land te worden uitgezet, naar Congo, waar ze nog nooit geweest is en dat ze dus helemaal niet kent. Dan ontmoet ze een jongetje….

Je hebt duidelijk gevonden wat je wil, hoor ik?

Ja, het is meer dan werk, het is echt een passie waar ik mee opsta en waarmee ik ga slapen. Ik ben nu aan het werken aan een eerste langspeelfilm, Binti, over een twaalfjarig meisje dat haar hele leven al in Brussel woont. Ze droomt ervan om ‘vlogger’ te worden

De rest in de cinema Frederike! Maar het is wel een aangrijpend thema.

Inderdaad, het is zo onrechtvaardig maar het zijn dingen die iedere dag gebeuren. Die kinderen zijn hier geboren, kennen hier de cultuur, volgden hier onderwijs en moeten dan opeens weg naar een land dat ze niet kennen.

Dat zijn verhalen die mij erg treffen. Ik

wil graag dit verhaal, een zwaar thema, vertellen op een toegankelijke en hoopvolle manier.

Recent maakte je ook een documentaire over Si-G, een 13 jarig rappend meisje uit Molenbeek. Ook een straf verhaal. Ze deed hier en daar mee aan workshops hiphop, op onbekende plekken. Toevallig zag Zwangere Guy van de Brusselse hiphopgroep STIKSTOF haar aan het werk. Het is ermee geëindigd dat ze samen een nummer hebben gemaakt. Er is ook een crowdfunding actie voor opgezet. Ik heb dan zelf als “lijm” gefungeerd en de dingen samengebracht in een documentaire. Ik vind dat een zeer mooi, warm en zeer Brussels verhaal!

Dat ook veel verder gaat dan film maken.

Dat is wat ik zo fijn vind aan Brussel en de jongeren- en kunstenscène hier. Het gaat allemaal veel verder dan kunst of muziek. Het zijn zoveel mooie mensen die betrokken zijn bij wat er gebeurt in deze stad en met de mensen die er wonen. Een heel mooie groep mensen in Brussel is dat. Ik ben ervan overtuigd dat dit ook op veel plaatsen en in vele

steden kan, maar Brussel als underdog en vanuit zijn eeuwige identiteitscrisis leent er zich wel toe. We tonen graag dat we toch wel veel kunnen. Er is nog veel werk, en daaruit groeien veel interessante projecten.

Bedankt voor dit mooie verhaal!

Op 21 maart, de dag dat de lente begint en een dag voor de herdenking van de aanslagen, gaat de jeugddocumentaire Si-G in première in Cinema Galeries. De voorstelling start om 19u en is gratis toegankelijk voor iedereen.

Résumé

Frederike Migom est réalisatrice, scénariste, actrice et directrice de casting. Elle a complété sa formation à l'Académie américaine des arts dramatiques de New York et a suivi une formation de réalisateur à Paris. Aujourd’hui, elle vit et travaille à Bruxelles.

Elle a commencé avec le court-métrage « Malakin ». Avec le soutien du VAF (Fonds Audiovisuel Flamand), elle a réalisé le court métrage « Adam & everything » et plus récemment « Nkosi Coiffure ». A l’heure actuelle, elle travaille sur son premier long : « Binty », l’histoire d’un enfant de douze ans qui a toujours vécu à Bruxelles.

Le 21 mars, c’est le printemps mais c’est aussi la veille du souvenir des attentats. Ce jour-là, le documentaire « Si-G », une rappeuse molenbeekoise de 13 ans, sera présentée en première au Cinéma Galeries. L’entrée est gratuite et cela commence à 19h.

7

BOUWEN EN BREKEN IN BRUSSEL >WEL EN WEE VAN DE PIETONNIER

Terwijl vergunningen en werken aan de Centrale Wandelboulevard eerder traagzaam vorderen, willen wij hier eens kijken naar zijn geplande verschijningsvormen.

Het ontwerp dat voorligt blijkt in de eerste plaats voor de handel te hebben gekozen, en de stijl van de aanleg verwijst eerder naar een burgerlijke middenklasse design: een huisje met een tuintje, een stadscentrum met een boom, een bank en een gazonnetje, alles mooi afgelijnd en in blauwe steen. Is dat de goede keuze? De voorgespiegelde propere en afgeborstelde plaatjes van de nieuwe piétonnier staan in schril contrast met het veelkleurige, vrolijke, kosmopolitische, tikje chaotische maar feestelijke beeld van de voetgangerszone tijdens de testfase. De stad blaakte in die eerste maanden van creatief initiatief en iedereen van Woluwe tot Molenbeek, van Evere tot Ukkel en 8

ver daarbuiten wou er zijn. De centrale lanen waren toen dè scene waarop iedereen kon spelen, waar iedereen zijn ding kwam doen, waar ruimte was voor dansen, pingpong, straatschilderen, petanque, skaten, optreden en gewoon flaneren, zien en gezien worden. Het was the place waar de Brusselse kosmos samenkwam in al zijn zelden samen geziene veelkleurigheid. De vraag blijft of er in de uiteindelijk realisatie plaats zal blijven voor al deze invullingen, voor interpretatie, voor creatie, voor een gezellige chaos. Wij hebben althans het gevoel dat het moeilijk zal worden om buiten de lijntjes te kleuren. Als we de plaatjes en de praatjes mogen geloven krijgt alles zo doodge-

woon maar lichtjes onrustwekkend zijn plaats toegewezen. En hier en daar lijkt een goede oplossing zoek.

Met het Brouckèreplein hebben de ontwerpers blijkbaar al van in de beginne last. We kunnen ons niet inbeelden wat er hen toe bracht om van deze vrij klassieke 'dries' (1) een onevenwichtige kale vlakte te maken met aan één kant een plukje verloren bomen. Jaja, we weten dat er wegens 'betonplaat boven metrostation' nergens voldoende volle grond is om een deftige boom te laten groeien. We begrepen evenmin waarom er toch stiekem doorgaand verkeer moest toegelaten worden via de Jacqmainlaan. Ach ja de parkingbazenbelangen natuurlijk. Toen men echter vergeten was de hotelbazenbelangen ook in rekening te brengen verloor men het eerste proces en kreeg de eerbiedwaardige Metropole ook nog zijn eigen toegangsweg. Resultaat: vandaag is er opnieuw verkeer weerszijde het plein zoals het trouwens oorspronkelijk in 1893 bedoeld was. En misschien is dat ook wel goed, men had zich inderdaad beter geïnspireerd op het historisch ontwerp dat een mooi geheel vormde in harmonie met de omringende bebouwing. Er zijn vandaag technische middelen genoeg om gecontroleerde en zeer beperkte toegang te verlenen voor wie nodig.

Côté Midi van de piétonnier, aan het Fontainasplein, heeft men nog meer moeilijkheden met het bannen van

gemotoriseerd verkeer. Van in den beginne was de 200 meter tussen Ververstraat en Fontainasplein een probleem.

Het verkeer en de bussen komende van de Zavel en de Lombardstraat konden moeilijk weggetoverd worden en dit stukje piétonnier was dus al onmiddellijk een half-en-halve piétonnier.

Ook automobilisten hadden het snel door en maakten er dan maar een parking van. Even problematisch blijft het plein dat een 'stadstuin' moet worden in onmiddellijke verbinding met het nieuwe Fontainaspark, spijtig genoeg snijdt ook de bus de band door tussen tuin en park. Men had hier ook beter gekozen voor een rechtdoor rechtaan aanpak, de verkeersbaan tot zijn minimumbreedte beperkt en voldoende doorsneden door zebrapaden (2) zonder verdere signalisatie en carrément in de as van laan en plein en aan weerszijden zeer brede trottoirs. En het plein gespleten met het westelijk deel vast aansluitend op het park en het oostelijk deel een parkachtig super terras voor Moeder Lambic, een van de betere cafés van Brussel, en de belendende Bijstand-Sint Jacobswijk.

We mogen hopen dat er nog wat gesleuteld wordt aan de definitieve versie van deze pleinen. Al bij al blijven wij zeer gelukkig met onze piétonnier, gelukkig met het definitief bannen van overbodig en ongezond verkeer in het stadscentrum, vertrouwend op de stadsjungle die, zo nodig, de kunstmatige aanleg wel zal overwoekeren,

rekenend op de vele nieuw stadsactivisten die bereid blijven bij tijd en wijle uit hun kot te komen om een en ander duidelijk te maken. Bedankt Philip Van Parijs, bedankt Picnic-ers-thestreets.

Marcel RIJDAMS Foto’s Sum Project en MRD. ¹ Toponiem, doorgaans een driehoekig plein waar drie wegen samenkomen ² Vrij overstekende voetgangers vormen de beste garantie voor het reduceren van snelheid en het ontmoedigen van autoverkeer

Résumé

Alors que les permis et les travaux liés au boulevard principal du piétonnier progressent lentement, nous nous consacrons dans l’article aux différentes choses prévues.

La question reste de savoir si, dans la réalisation finale du piétonnier, il y aura encore de la place à l'interprétation, la création et à un chaos agréable. Dans l'ensemble, nous restons contents de cet espace, heureux de la suppression définitive du trafic inutile et malsain dans le centre-ville. Nous avons confiance en la jungle de la ville, si nécessaire, à la surexploitation futures des dispositions artificielles. Nous pouvons compter sur les nouveaux et nombreux militants urbains prêts à investir les lieux.

DROOGSTOPPEL

Droogstoppel is een Brusselse eeuweling die zijn stad enorm heeft zien veranderen, soms ten goede maar vaak ook ten kwade. In deze kroniek neemt hij iedereen en alles wat hem dwarsligt op de korrel. Hij kan soms wel eens zeuren, doordrammen of bitter uit de hoek komen, maar in de grond is Droogstoppel een wijs man met het hart op de juiste plaats.

>“BENDE GANGSTERS!”

Ik herinner me het nog als de dag van gisteren. Het was begin september 1970.

De lang verwachte algemene vergadering zou plaats vinden in een afgeleefd lokaal van het Sint-Rochusschooltje. In die tijd leek alles wel afgeleefd in de Noordwijk, of dat was toch wat de heren politici en de al te volgzame media ons liet geloven. Vooraan zat schepen van Openbare Werken Paul Vanden Boeynants.

En ook schepen van Financiën De Rons. Ze zaten er wat met tegenzin maar de gemeenteraadsverkiezingen stonden voor de deur en dan durft zelfs de meest timide politicus toch wat meer.

In februari 1967 voltrok koning Boudewijn met een pennentrek het doodvonnis over die levendige multiculturele volkswijk aan beide zijden van de Antwerpse Steenweg, ook wel de kassei genoemd. De wijk tussen kanaal en Noordstation zou plaats ruimen voor gloednieuw project van een halve vierkante kilometer met tientallen wolkenkrabbers, duizenden woningen, groene ruimten, shoppingcentra,… Voetgangers zouden kunnen wandelen op de sokkels van dertien meter hoog. Passerellen met weelderig groen zouden de sokkels met elkaar verbinden. Brede stadsautosnelwegen zouden elkaar onder de sokkels kruisen. In de kantoorgebouwen, buildings heette dat toen nog modieus, zou er werk zijn voor tienduizenden. Acht World Trade Centre-torens zouden alle commerciële informatie ter wereld verzamelen. Computers aller landen, verenigt u, was de slogan. Het ging aanvankelijk razendsnel. Toen Charly de Pauw minister van Openbare Werken uitnodigde voor de eerstesteenleggin van de eerste WTC-toren deed hij dat vanop de 25ste verdieping.

Sky Er zou zoveel komen. De mogelijkheden leken in de jaren zestig onbeperkt, het optimisme was grenzeloos. The sky was toen niet alleen figuurlijk maar ook nog letterlijk de limit. De media slikten de megalomane plannen van ex-premier Vanden Boeynants en Charly de Pauw aanvankelijk als zoete koek. Maar na de eerste brutale uitzettingen keerde de publieke opinie. De woningen kwamen er niet, de torens evenmin maar onder het mom dat de overheid zijn beloften aan de privé toch moest nakomen herschiepen bulldozers overdag én ’s nachts de hele buurt langzaam maar zeker tot een enkele percelen. Even plat en vlak als een biljartlaken.

Faux pas Maar de verkiezingen kwamen er aan en het feestcomité had een aantal schepenen uitgenodigd voor ene algemene informatievergadering waarbij zij zo welwillend zouden zijn om naar de grieven van het volk te luisteren. De burgemeester, Cooremans, stuurt zijn kat, maar de zaal zich tot afgeladen vol met schepenen, bewoners, journalisten, nieuwsgie-

rigen van buiten de wijk, sympathisanten, … De vergadering vindt plaats in het schooltje, dat ook weldra door de sloophamer zou verdwijnen, begon al met een faux pas want het feestcomité sprak zijn meteen zijn vertrouwen uit in het college, wat op luid en verontwaardigd boegeroep werd onthaald.

Klaagzang De bewoners nemen het woord. Ze klagen over het lawaai, de politiebedreigingen die ze moeten ondergaan, het stof en de modder waardoor de bewoners moeten ploeteren op weg naar hun ten dode opgeschreven woningen, het gebrek aan sociale vervangwoningen waarop ze al jaren moeten wachten … En plots is daar een vrouw die opstaat uit het publiek. Ze richt zich tot Vanden Boeynants. Ze zegt dat ze van het nachtelijk gebonk ondertussen zenuwziek is geworden. Ze woont in de Telefoonstraat en ze kan al weken geen oog dichtdoen. En ze roept tenslotte tot de schepen Vanden Boeynants: “Komt u maar eens in mijn bed slapen, als ge mij niet gelooft, mijnheer de schepen!”.

Grote hilariteit in de zaal. Zelfs de schepen in kwestie grinnikt mee.

Luisteren Maar het gejoel en de kritiek neemt tijdens de vergadering alleen maar toe en de voorzitter van het feestcomité besluit om in te grijpen. Hij verzoekt alle aanwezigen die niet in de wijk zelf wonen, om de vergadering te verlaten: de politici zijn naar hier gekomen om te informeren en te luisteren, niet om zich te laten uitkafferen.

Conflict Een activist van de alternatieve flower powervereniging, Maatschappij in Conflict, haalt uit naar de ex-premier die daarop in woede uitbarst en roept: “Wat kan het u schelen dat ik miljoenen verdien, ik, arbeiderszoon die toch maar geraakt is waar hij nu is!”. De discussie escaleert, de verwijten vliegen heen en weer. Iemand roept vanuit het publiek: “Bende gangsters”, waarop schepen De Rons opstapt en de zaal verlaat. Andere gemeenteraadsleden willen zijn voorbeeld volgen, maar gaan dan toch weer zitten. De vergadering wordt dan maar beëindigd.

Het zou nooit meer goedkomen tussen het ‘volk’ en de politici of tenminste niet tussen het volk van de kassei en de ge-

wetenloze megalomane zakkenvullers.

De tumultueuze vergadering zou voor een definitieve breuk zorgen tussen de geëngageerde pastoor Swinnen en het schepencollege. De afbraak zou geen vertraging oplopen. Het volk zelf zou verder vernederd, uitgezet en versnipperd worden. De opbouw zelf zou lang op zich laten wachten. Twintig jaar later, wat zeg ik, dertig jaar later stond het gras in de percelen al een paar centimeter hoger. Ik vroeg me af hoe het met die kranige vrouw zou zijn die VDB uitnodigde om ’s nachts haar bed eens uit te proberen. Moge ze rusten in vrede.

Droogstoppel

Résumé

En 1967, le gouvernement, sous l'égide de Vanden Boeynants, avait la volonté de refondre le vieux quartier situé entre le canal et la gare du Nord en un quartier d'affaires moderne avec des magasins, des gratte-ciel, des autoroutes urbaines,... Les habitants auraient été relogés dans des logement de remplacement. Ceux-ci ne sont jamais arrivés ou trop tard. En 1970, le comité de quartier a organisé une réunion qui a mal tournée. Une femme, n’arrivant pas dormir la nuit à cause du vacarme des travaux, avait même invité VDB à tenter de passer une nuit chez elle.

9

> INTERVIEW MET MAUD VANWALLEGHEM, COÖRDINATRICE VOOR ‘VROUW & MAATSCHAPPIJ’ “Het was ook een dag van spontane diepmenselijke solidariteit en warmte” Ik zit in WET89. Vandaag zit er niemand en het café is in het halfduister gehuld.

Buiten raast, zoals op elke doordeweekse werkdag, het verkeer door de Wetstraat.

Op 22 maart 2016 hebben zich hier verschrikkelijke en hartverscheurende taferelen afgespeeld. Hier werden de eerste slachtoffers van de aanslag in metrostation Maalbeek opgevangen. Hier kregen de bebloede en verhakkelde metroreizigers de eerste zorgen toegediend. Hier brachten sommige slachtoffers de laatste uren van hun leven door. Ik probeer het me voor te stellen en ik krijg daarbij de hulp van Maud Vanwalleghem. Maud is coördinatrice bij ‘Vrouw & Maatschappij’, een feministische organisatie die politica Miet Smet oprichtte in de tijd dat de CD&V nog C.V.P. heette. Maud beleefde die fatale dag van op de eerste rij want het kantoor waar zij werkt bevindt zich boven het metrostation Maalbeek.

Maud: Ik zat op de metro toen mijn moeder me sms’te om me te melden dat er een aanslag was op de luchthaven van Zaventem. Ook de passagiers op de metro begonnen erover te praten maar ik maakte me niet meteen zorgen en haastte me verder naar mijn bureau in de Wetstraat. Ik weet nog dat ik vijf minuten te laat aankwam. En om 9u11, exact 6 minuten later, deed een enorme knal dit gebouw op zijn grondvesten daveren.

©ZINNEKE

Maud is eerst wat terughoudend om haar verhaal voor de zoveelste keer nog eens over te doen, maar uit sympathie voor De Markten en voor Brussel wil ze er toch aan beginnen. In een openhartig gesprek van bijna een uur brengt ze me terug naar die tragische en verwarrende dag in maart 2016. Ze doet dat op een serene, rustige toon.

10

Wat was je eerste reflex?

Ik liep naar het raam dat uitkijkt op de Wetstaat. Rook kwam uit de metro-ingang. Ik riep naar mensen die zich wilden begeven naar de ingang maar ik denk niet dat ze mij konden horen. Ik besefte dat de situatie ernstig was want ik ben meteen alles beginnen filmen.

Kwam de hulpverlening snel ter plaatse?

Nee, helemaal niet. De eerste mensen die hulp verleenden waren toevallige

passanten. De eerste slachtoffers werden naar dit café gebracht... Sommigen kregen hulp in het Thon Hotel wat hogerop in de straat. Hier werden tientallen mensen verzorg. We brachten hen naar de grote zaal achteraan, sommige werden op de stoep verzorgd. Het waren verschrikkelijk taferelen. Ik herinner me nog een man die hier aan een beademingstoestel lag en dreigde te stikken in zijn bloed…

Hoe gedroeg je jezelf tijdens deze uitzonderlijke noodsituatie?

Je zit dan in een soort overlevingsmodus.

Je kan eigenlijk geen keuzes maken. Er zijn mensen die zich in veiligheid brachten via de nooduitgang. Er zijn er die hier bij de slachtoffers bleven. Ik bleef bij de slachtoffers, probeerde wat te helpen, wat troost te bieden. Wat me vooral zal bijblijven van die enorme chaos is de enorme menselijke solidariteit die spontaan ontstond. Op dat moment zijn die slachtoffers geen mannen of vrouwen maar mensen. Nationaliteit, huidskleur, afkomst, taal, … het speelt op die hectische momenten geen enkele rol. Het zijn mensen. Mensen in nood.

Hoe verliep de rest van die dag? Ben je hier lang gebleven?

Je mag niet vergeten dat er tijdens die eerste verwarrende uren heel veel onzekerheid bestond: er zou misschien nog een aanslag volgen. Misschien was er nog een derde bom. Niemand wist het.

Het gebouw werd voor de middag ont-

ruimd. De civiele bescherming kwam ter plaatse. Wij werden opgevangen in het Vlaams Parlement waar een carpoolsysteem werd bedacht opdat iedereen thuis zou geraken.

Hoe heb je dit verwerkt? Heb je die verschrikkelijke gebeurtenis snel een plaats kunnen geven?

We hebben heel wat psychologische ondersteuning gekregen hier op het werk.

In groep, met alle collega’s. En de eerste weken breng je intense momenten door met vrienden en familie. Je doet je verhaal, meer dan eens, je huilt het weg … Je zit toch in een soort van gespannen survivalmodus: het valt niet op maar je bent toch gespannen, je schrikt van het minste lawaai, je krijgt nachtmerries. Maar na verloop van tijd, kon ik het toch loslaten.

Dat besefte ik vooral toen ik de behoefte niet meer voelde om mijn verhaal te vertellen. Ik heb het dus een plaats kunnen geven, maar iedereen reageert anders op zo’n gebeurtenis: er zijn er die er heel sereen en uiterlijk onbewogen bij blijven, sommige collega’s worstelen er vandaag de dag nog altijd mee.

Welke gevoelens roepen die aanslagen bij je op, een jaar na de feiten?

Veel woede. Ik vond het verschrikkelijk wanneer ik zag hoe die fascisten de bloemen vertrappelden voor de trappen van het Beursgebouw. En ik vind het een gemiste kans dat men op politiek niveau de kans heeft laten liggen om te verenigen, om te hervormen. Hoe is het mogelijk dat

MAUD VANWALLEGHEM ©DAZIAN GROZA

de politici de herdenking zelf in complete verdeeldheid organiseerden: het federale niveau hier, het Vlaamse niveau op een andere plek. En men heeft ook nagelaten om werk te maken van een eengemaakte politiezone, om maar iets te zeggen. Een aanslag kan je nooit 100% voorkomen.

Maar hoe je als politici en beleidsmakers met zo’n ingrijpende gebeurtenissen omgaat, heb je wel in de hand.

VERGETEN Soms ben ik wel bang dat we binnenkort de gebeurtenissen van 22 maart 2016 helemaal zullen vergeten zijn. Maar ik had zelf een dubbelzinnige houding bij de bloemen die hier voor de metro-ingang lagen. Toen ze er lagen, vond ik het vervelend omdat ze me herinnerden aan die droevige dag. Maar toen ze eenmaal verdwenen waren, was ik bang dat we het allemaal snel zouden vergeten …

Ik verlaat WET89. Ondertussen ligt de avondspits in de Wetstraat in een knoop.

Zoals op elke avond. De enige verwijzing naar de aanslagen is een gedicht van Griet Op de Beeck op een raam naast de deur. Ik blijf hangen bij de laatste regel van de tekst: “En laten we begrijpen wat de liefde is, onthouden dat dat alles is, of toch bijna. Laten we durven”.

Stefan Moens

> PASSA PORTAFESTIVAL: OOK IN DE MARKTEN

> BEWOGEN: EEN DIVERS CULTUREEL PROGRAMMA ROND MIGRATIE

Van 24 tot 26 maart vindt de zesde editie van het tweejaarlijkse Passa Porta Festival plaats. Een honderdtal Belgische en internationale schrijvers delen in alle mogelijke talen en genres hun ideeën, hun liefde voor het woord en hun passie voor teksten. Het publiek geniet feestelijk mee!

Het programma vindt plaats op heel wat fijne plekken in de stad. Op zaterdag 25 maart kan u terecht in de spiegelzaal van De Markten voor mooie literaire ontdekkingen.

BEWOGEN is de titel van het diverse culturele programma rond migratie.

Een programma met voorstellingen over, voor en door vluchtelingen, samengesteld door de gemeenschaps-en wijkcentra en bibliotheken van de gemeentes Etterbeek, Sint-Pieters-Woluwe en Sint-Lambrechts-Woluwe, in samenwerking met verschillende organisaties die werken met vluchtelingen.

Van 15 februari tot 31 maart wil dit project kleine ontmoetingen creëren tussen vluchtelingen en andere Brusselaars.

BEWOGEN biedt de mogelijkheid je te verdiepen in de ander doorheen lezingen, je te laten raken door voorstellingen die de trajecten van mensen op de vlucht voelbaar maken, je te laten inspireren door muziek, eten, film, kunst die uit alle windstreken samenkomen, maar vooral om samen te beleven en te genieten van schoonheid.

Vanaf 15 februari tot 31 maart kan je in GC Kontakt terecht voor 2 expo’s met een finissage en feestelijke Food & Music Jam op vrijdag 31 maart. Op vrijdagavonden zorgt Cinemaxilimiaan voor warme filmavonden in het cinema-zaaltje van het opvangcentrum van Sint-Pieters-Woluwe. De theatervoorstelling ’21 Secolo’ van Theater Tartaar speelt op zaterdag 11 maart in GC De Maelbeek. Ish Ait Hamou geeft een lezing over zijn boek ‘Als je iemand verliest die je niet kan verliezen’ in de bib van Sint-Pieters-Woluwe op woensdag 29 maart.

Maar er is meer!

15u30-16u30 - De Nieuwe Seksistische Talkshow van Niña Weijers en Simone van Saarloos (NL) De Nieuwe Seksistische Talkshow van

Niña Weijers en Simone van Saarloos met drie vrouwelijke gasten en een ‘excuusman’ is in Nederland een groot succes. Speciaal voor het Passa Porta Festival organiseren beide dames na lange tijd een nieuwe editie en dit voor het eerst in België.

17u-18u - Dimitri Verhulst (NL) Dimitri Verhulst praat over zijn reiservaringen voor het VPRO-programma Made in Europe. Aan de hand van de meest uiteenlopende culturele iconen ontrafelt hij de Europese identiteit en onderzoekt het culturele DNA van ons werelddeel.

18u30-19u30 - Erika Fatland (NL) In Sovjetistan neemt de Noorse schrijfster en antropologe Erika Fatland de lezer mee op een reis door Turkmenistan, Kazachstan, Tadzjikistan, Kirgizië en Oezbekistan. Via prikkelende observaties en absurde verhalen toont ze een nooit eerder beschreven glimp van een bijzondere wereld.

Van De Markten naar de Beursschouw-

©ANNALEEN LOUWES

©REINEORD

burg is maar een kleine stap: prima dus om daar vanaf 20u het grote avondprogramma mee te maken.

• Info: www.passaportafestival.be

©KOEN BROOS

21 SECOLO - THEATER TARTAAR

Bekijk het volledige programma op www.bewogen.brussels, volg en like BEWOGEN op facebook: www.facebook.com/ bewogen én vertel het vooral verder!

BEWOGEN hoopt op grote gevolgen: op weg naar een inclusieve samenleving!

• Info: www.bewogen.brussels De toegangsprijzen gaan integraal naar Minor Ndako.

11

COLOFON

BERICHTJES VAN HIER EN GINDER

Werkten aan dit nummer mee: Nora De Kempeneer, Etienne Philips, Hilde Van Geel, Hanne De Nil, Marcel Rijdams, Arnout Willems, Marleen Janssens, Stefan Moens, Kris De Vroede en Charles Six. Foto’s: De Markten en ingezonden

VERENIGINGEN EN LEUKE ACTIVITEITEN Op 3 maart 2017 om 20u vindt het derde concert plaats in de serie 'Brussels Chopin Days'. De klassieke concertserie, die geheel in het teken staat van het werk en leven van F. Chopin, focust op jonge, internationale en bijzondere pianisten. Op 3 maart 2017 komt de Russische virtuose Yulianna Avdeeva naar het Conservatorium van Brussel met een concert geheel gewijd aan de Poolse componist. Prijs: 25€ / 18€ (studenten) • Info: www.brusselschopindays.com, info@brusselschopindays.com Odisee, KU Leuven Campus Brussel en OKRA Cultuur Brussel organiseren de lezing ‘Stilte en stedelijk burgerschap’.

Deze lezing vertrekt vanuit de missie, werking en initiatieven van Waerebeke, een vereniging die een burgerschapsbeweging rond stilte mobiliseert. De spreker, Danny Wildemeersch (KU Leuven), gaat in op de basisovertuiging dat stilte een publieke zaak is en dat de ruimtelijke ervaring van stilte een intense, gedeelde leerervaring kan zijn. De lezing vindt plaats op dinsdag 7 maart van 14 tot 16u op de Campus Brussel van hogeschool Odisee, Warmoesberg 15, 1000 Brussel.

Prijs: 5 euro (4 euro voor leden van OKRA • Info: gpv@odisee.be, 02 609 37 37 OKRA Cultuur Brussel organiseert een geleid bezoek aan de expo ‘Just Married, een geschiedenis van het huwelijk.’

Plaats en uur van afspraak: het Museum 12

van Kostuum en Kant, Violetstraat 12, Brussel - vrijdag 17 maart, 14u.

Prijs: 6 euro (OKRA leden: 4 euro) • Info: OKRA Cultuur Brussel, jo.bossuyt@okra.be, 0478 97 02 69 Ben je op zoek naar leuke kinderspulletjes tegen zeer betaalbare prijzen of wil je zelf kinderartikelen verkopen?

Kom dan zeker naar de tweedehandsbeurs voor babyuitzet, kinderkleding tot 12 jaar, speelgoed en boeken op zaterdag 25 maart 2017 van 13 tot 16 uur in RASchool, Ad. Willemijnsstraat 213-215 te 1070 Anderlecht.

Iedereen kan komen kopen (toegang gratis) maar verkopen is enkel voor wie lid is (of wordt) van de Gezinsbond. Verkopers dienen vooraf een inventarislijst en etiketten aan te vragen bij Claudine De Beugher (claudinedebeugher@hotmail.com).

• Info: gezinsbond.brussel@scarlet.be, 0477 40 33 65 Op vrijdag 10 maart kan je deelnemen aan de befaamde Brussel XL Quiz! Je krijgt een aantal vragen voorgelegd om je kennis te testen van uiteenlopende aspecten van Brussel, vroeger en nu. Zelfs al ken je niet alle antwoorden, je leert er zeker iets bij en brengt een fijne avond door. Er wordt gespeeld met ploegen van maximum 4 deelnemers. Krijg je geen volledige ploeg samen, dan helpen we je ter plaatse aan ploegmaten.

Plaats van afspraak is De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel.

• Info: myriam_renson@yahoo.com In maart organiseert Raval 3 activiteiten.

Zondag 12 maart start met een weldoende wandeling en eindigt met een muzikale poëzienamiddag. Deze namiddag is ten voordele van de opleiding van blindgeleidehonden van ‘Scale dogs’ uit 1170 Watermaal - Bosvoorde. De wandeling start om 12u op de parking van het Prinsenbos in Grimbergen. Om 15u begint de muzikale poëzienamiddag in het restaurant Resto Puller in Grimbergen. Het trio Varuna brengt je in de muzikale sfeer, tussendoor worden er gedichten voorgelezen. Vanaf 18u kan er gegeten worden.

Prijs: €10, + €18 voor de maaltijd Op woensdag 22 maart gaat Raval naar de lezing ‘Wat jazz is. De esthetiek van de zwarte, Amerikaanse jazzmuziek.’Afspraak om 14u, BOp, Zaterdagplein 6, 1000 Brussel. Prijs: €6 Tenslotte is er de lezing ‘De top van de Russische Klassieke Muziek’ op vrijdag 24 maart om 9u. Geert Boxtael maakt ons deze keer wegwijs in de Russische Klassiek muziek. Aansluitend genieten we van een concert van Studenten van het Conservatorium van Brussel.

Plaats van afspraak: Russisch Cultureel wetenschappelijk centrum, Middaglijnstraat,21, 1210 St.-Joost-Ten Node.

Prijs: € 14 / €30 met maaltijd • Info: Monika Detter, detter.monika@skynet.be, 02 465 98 40

Tijd om de draad weer op te nemen. Breien, borduren, kantklossen en WEVEN. Weven? Weven is spelen met draad en kleur.

Het Textielatelier Roodebeek is een van de weinige vrije creatieve weefateliers in België.. Het atelier staat open voor beginnelingen en gevorderden. Men kan aansluiten in de loop van het schooljaar.

Elke dinsdag tijdens het schooljaar vanaf 8u30 tot 12u30 in het Roodebeekcentrum, Roodebeeksesteenweg 270 in Sint-Lambrechts-Woluwe. Weefgetouw en toebehoren staan ter uwer beschikking. Prijs: 100 euro voor een schooljaar.

• Info: roodebeekcentum@vgc.be, 02 770 64 48 Natuurpunt Brussel nodigt je op 2 april uit op een korte voorjaarswandeling met aansluitend de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering. Een hap frisse lucht op zondagmorgen, en kennismaken met Natuurpunt Brussel, waarom niet?

Samenkomst om 10u aan de MIVB-terminus UZ-VUB (bus 13, 14, 53 en De Lijn).

Wandeling voorzien voor ongeveer 1u15.

Vergadering in zaal PLOEF, Bonaventurestraat 100, 1090 Jette. Wie dat verkiest kan meteen naar zaal PLOEF komen om 11u. Niet strikt nodig, maar je maakt het ons gemakkelijk als je je aanwezigheid vooraf meldt op: https://tinyurl.com/NPBrussel2April • Info: info@natuurpuntbrussel.be

Lay-out en druk: Drukkerij Atlanta Schaffen Oplage: 6.100 Advertentiewerving: De Markten, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be Verantwoordelijke uitgever: Isolde Boutsen De Vijfhoek is het maandblad van De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel, 02 512 34 25, demarkten@demarkten.be, www.demarkten.be www.facebook.com/demarkten.brussel Met de steun van de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

De Markten maakt deel uit van Cultuurcentrum Brussel.

Steun De Vijfhoek: Hartelijk dank aan C. Zandbergen.

Uw steun blijft welkom op rekeningnummer BE62- 433-1147061-61 van De Markten met vermelding "steun De Vijfhoek".

Voor het aprilnummer van De Vijfhoek zijn teksten en aankondigingen welkom tot uiterlijk 10 maart.

Openingsuren onthaal: maandag tot donderdag van 9 tot 20u, vrijdag van 9 tot 17u en zaterdag van 9 tot 13u (behalve tijdens de schoolvakanties)