LIMSIDE
K y L K E E K S i f Av Ingunn Røyset Illustrert av line h alsnes
Samlaget oslo 2018
1 – Flytt deg, pus! Fiskestonga ligg klar i graset. Jonas prøver å træ det tynne snøret gjennom hòlet på kroken. Kvitpus trakkar fram og tilbake akkurat der han sit. – Puuh! Jonas spyttar ut hår. Den lodne halen til Kvitpus stryk over ansiktet hans. – Pass deg, da! Jonas skubbar bort Kvitpus. Like etter er katten tilbake. Han klemmer seg inntil Jonas og fiskestonga. Det er heilt uråd å få arbeidsro. – SER DU IKKJE AT EG ER OPPTEKEN! Jonas føyser bort Kvitpus så han hoppar bakover. – Mjaaaau! Kom han borti katten med fiskekroken? Jonas ser bort på Kvitpus. Han ser lei seg ut. – Pusen min!
6
Jonas løftar opp katten. Han trykkjer han inntil seg. – Fine pusen. Eg skal få fisk til deg, veit du. Ja, eg skal få fisk. Det murrar lågt i den vesle kroppen. Jonas lukkar auga og kjenner den mjuke pelsen mot kinnet. – Kjem du? seier Anna. Jonas slepper Kvitpus rett ned. Han landar på føtene. Anna står i porten med fiskestonga i handa. Ho er alt klar.
8
Redningsvesten er på. Fiskekroken er også på plass. Fiskeveska heng på skrå over magen hennar. I den har ho mange fleire krokar, Jonas veit det. Det er Anna som alltid får fisk.
2 – Sørens katt, seier Jonas. Han snur seg og ser på Kvitpus. Han sit under ripsbærbusken og ser etter dei. Han ser ut som om han er lei seg. Anna ler. – Ja, han er skikkeleg masete, den katten din. Anna liker ikkje kattar. Ho liker fisk. – Kva slags fisk skal du ha i dag? spør ho. Anna har lovt å hjelpe han med knuten på fiskekroken. Dei skal berre ut på moloen først. – Eg vil ha lyr, seier Anna. – Ein sånn kjempestor som eg fekk sist. Og så eit par småseiar og kanskje ein torsk. Eller laks, seier ho.
9
Jonas veit ikkje kva han skal svare. Han kjem ikkje på fleire fiskesortar. – Tunfisk, kanskje, seier han. – HA-HA-HA! Dei finst berre på boks, ler Anna. Av og til kan ho vere veldig irriterande.
10
3 Dei går i lag bortover vegen. Det er ingen andre som er ute. Ein einsleg bil kjem køyrande. – Er det mora di? seier Anna. Bilen stoppar ved sida av dei. Mamma opnar bilvindauget. – Skal de ut og fiske no igjen? spør mamma. Anna ser på den blanke kroken på fiskestonga si. – Vi kan godt vere inne og sjå på filmar på YouTube i staden, seier ho.
11
– Nei, nei, seier mamma. – Men ikkje gå for langt ut på moloen. Ho ser på Jonas. – Eg skal berre heim og hente Kvitpus. Han skal til dyrlegen. Eg kjem heim til vanleg tid. Så køyrer ho.
4 – Kva er det med katten din? spør Anna. – Ingenting, seier Jonas. – Han er berre gammal. Mamma seier at han har begynt å hangle litt. – Eg trudde han var like gammal som deg. – Han er det, seier Jonas. – Han er 70 år. Du må alltid gonge kattealderen med 7.
12
– Hi-hi, da er eg 77 år, seier Anna. – Det er du ikkje. Du er ingen katt, seier Jonas. – Nei, heldigvis, seier Anna. – Da slepp eg å bli avliva. Dei går i lag utover moloen. Det er ein lang sementveg ut i havet. Han er laga i 1997, det står på murveggen. Dei må heilt ytst for å få fisk, seier Anna.