Amateurvoetbal regio Zwolle 2010-2011

www.destentor.nl donderdag 19 augustus 2010

2 | amateurvoetbal

Het regionale amateurvoetbal www.destentor.nl/sport/grootzwolle 201 0-

GZ-

201 1

Over promovendi, kunstgras en clubiconen

Z

elden zoveel balkonscènes en volgeladen platte karren gezien als voor de vakantie. De invoering van de topklasse heeft verregaande gevolgen gehad voor het amateurvoetbal. Niet alleen voor de nieuwbakken topklassers zelf.

Wie had ooit kunnen bedenken dat Scheerwolde en Blankenham niet in de zesde, maar zowaar in de vijfde klasse mogen voetballen.

SC Espel heeft het helemaal voor elkaar na de sprong van de zesde naar de vierde klasse. Dat is niet eerder vertoond. Zelfs de club uit mijn dorp speelt na negentien seizoenen zwoegen en zweten, verlo-

ren nacompetities en hopeloos mislukte aanvallen op het kampioenschap eindelijk eens een klasse hoger. Nooit was een tweede plaats zo aangenaam. Het is in de buurt lang onrustig gebleven na de beslissende overwinning.

Van ieder niveau komen gepromoveerde clubs aan bod in deze amateurbijlage voor het aanstaande seizoen. Om te verhalen over het nieuwe leven, de stap hogerop.

Nieuw zijn ook de kunstgrasvelden, die her en der in de omgeving het levenslicht zien. De meeste clubs zien er nog vanaf om het nepgras op het hoofdveld te laten aanleggen, toch komen er jaarlijks

talrijke groene veldjes bij als teken van vooruitgang en financieel voordeel. Ach, je moet er van houden.

Het blijft onwennig om noeste verdedigers - type schaver of schopper - zonder zwartbevlekte broekjes en sokken van het veld te zien komen na een zwaarbevochten resultaat. Het zal ook een rare gewaarwording zijn om in de onderbroek rubberen korrels aan te treffen op de plaats waar vroeger de zandkluiten nauwelijks waren weg te douchen.

Toch blijft het amateurvoetbal puur. De basis van de miljoenen verslindende sport. Waar talent naar boven komt en de liefde voor

het spelletje eeuwigheidswaarde heeft. Iedereen heeft wel pure liefhebbers in huis, die onlosmakelijk met hun cluppie zijn verbonden.

Vrijwilligers die ogenschijnlijk niets te veel is. Die 24 uur per dag, zeven dagen per week verbonden zijn met hun vereniging, de club waar zij voor leven. Een kleine selectie meubelstukken heeft een plaats gekregen in deze bijlage. Als symbool voor velen.

Herman Nijman

Dit is een uitgave van

COLOFON 䢇 ‘Amateurvoetbal 2010-2011’ is

een bijlage van de Stentor.

Eindredactie: Anton van Gerner, Herman Nijman.

Teksten: Tim Berghuis, Peter Dekkers, Anton van Gerner, Joost Hanewinkel, Jeroen Kuiper, Hans Leber, Bert-Jan Lukje, Herman Nijman, Mark Penterman, Mark de Rooij, Ruud Scheper.

Voorpagina: Arte Westerbaan.

Deze voetbalbijlage is ook digitaal nog eens door te bladeren. Kijk daarvoor op: www.destentor.nl/sport

ZIN Groot enthousiasme onder Nederlandse amateurtop

Topklasse start ‘gewenningsjaar’ De 32 teams die de twee topklassen vormen, kijken uit naar het debuutseizoen. Al zal van de veelbesproken promotie naar het betaald voetbal niet veel terechtkomen. Daarvoor heeft het gros van de clubs geen enkele belangstelling. door Hans Leber

H

ij had het liefst ballenjongens gezien. En een vierde scheidsrechter.

En voor een blessure zou hij graag willen dat de verzorger de speler buiten de lijnen moet behandelen, zoals in het betaald voetbal. Maar dat soort kleine ergernissen daargelaten, heeft Marc Schoonebeek als vertegenwoordiger van de zaterdagamateurs héél veel zin in de gloednieuwe topklasse van het amateurvoetbal. En met hem, weet hij, vrijwel alle collega’s van de 32 clubs die in komend weekeinde aan de competitie beginnen. Misschien dat ze bij het uit de eerste divisie gedegradeerde FC Oss wat minder enthousiast zijn, omdat ze daar vinden dat ze nog in het profvoetbal thuis horen, maar verder geldt: „Wie ik ook spreek, ze kijken er naar uit.”

De nieuwe ‘brug’ tussen het betaald voetbal en de amateurs heet de topklasse. Voor de toekomst denkt Schoonebeek, namens topklasser VV Spakenburg lid van het Centraal Overlegorgaan Top- en Hoofdklassers (COTH) dat de voetbalbond KNVB adviseerde en bijstond, dat het met promoveren wel mee zal vallen. „Voor een club als Spakenburg is het uitgesloten dat we betaald voetbal gaan spelen, gezien de eisen die daar aan

Martijn Berger van HHC lurkt op aangeven van Vincent Voshaar aan de champagnefles nadat de Hardenbergse club foto Sportfoto.nl op het veld van Zwaluwen’30 de plaats in de nieuwe topklasse heeft bereikt. worden gesteld.” Schoonebeek weet dat het zaterdagvoetbal, en dus de zaterdag topklasse, meer toeschouwers trekt dan de zondagclubs. De cultuur van (vooral) de vissersdorpen en de bollenstreek, traditionele ‘zaterdagbolwerken’, wordt alleen al bepaald door de geloofsovertuiging die het voetballen op zondag in de weg staat. En het betaald voetbal, met verplichte wedstrijden op zondagen in de eredivisie maar misschien ook in de eerste divisie, is dus ondenkbaar.

Maar wat zou het. Schoonebeek: „We krijgen een prachtcompetitie.

Waar vorig jaar nog enorme tegenstanders tegen de instelling van de topklasse waren, hebben ook die verenigingen ingezien dat ze toch graag op dit hoogste amateurniveau actief willen zijn, zoals AFC dat uiteindelijk ook om ging.” Veel clubs zagen op tegen de afstanden, tegen de ‘salarissen’ die betaald zouden moeten worden, tegen de aanvankelijke eis tot een deugdelijke lichtinstallatie rond het speelveld en nog meer van dat soort zaken. Uiteindelijk bleek het allemaal overbrugbaar en werden voor de topklasse geen andere re-

gels opgesteld dan voor de hoofdklasse amateurs hebben gegolden.

Schoonebeek: „Er is een groep mensen die vindt dat de topklasse geen exclusiviteit mag hebben, hoe kán je het zeggen! Het is jammer dat die groep goede ontwikke-

Marc Schoonebeek: ‘We krijgen een prachtcompetitie’

lingen tegenhoudt en er voor gezorgd heeft dat de échte besluiten pas zo laat, in juli, genomen zijn.”

Schoonebeek had graag de arbitrage op ‘betaaldvoetbalniveau’ gezien. Dat werd tegengehouden. „Jammer. Want de druk op een scheidsrechter om tijd bij te trekken of juist niet, is soms enorm.

Het wegtrappen van de bal om tijd te rekken, wat kan als er geen ballenjongens zijn, moet worden tegengegaan. Het blessures simuleren óp het veld... dat soort zaken had ik graag geregeld gezien zoals in het betaald voetbal. Met dezelfde regels voor rode en gele kaarten. Maar de KNVB heeft aannemelijk gemaakt dat dit voor dit seizoen nog niet te regelen is.”

Financiële afspraken over eerstedivisieclubs die ‘een zachte landing’ (financiële hulp) krijgen aan het begin van hun topklasserbestaan, zoals nu FC Oss, steken Schoonebeek een beetje omdat het omgekeerd niet geldt. „Terwijl veel eisen aan de licentie betaald voetbal heel veel geld kosten, zoals zestien contractspelers op minimumloon hebben. Bij ons hebben álle spelers minimaal een contract voor 5000 euro per jaar, veel minder dus, en sommigen verdienen meer. Er zijn ook topklasseclubs waar ze helemaal geen contracten hebben. Maar goed, er moet eerst een club naar de eerste divisie wíllen, dus dat zien we dan wel.”

Vooralsnog voorziet Schoonebeek dat het betaald voetbal en de topklasse steeds meer naar elkaar toe zullen groeien. „Misschien is het in de toekomst denkbaar dat een club geen betaaldvoetbalclub is, en toch in de eerste divisie speelt.

Waarom niet. Het lijkt mij spannend! Een verrijking voor de top van de amateurs.”

donderdag 19 augustus 2010 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 3

GZ-

TOPARBITER Na kort avontuur in het betaald voetbal heeft Zwolse scheidsrechter een nieuwe top bereikt

Kroon op het werk van Wilco Jansen De invoering van de topklasse betekende ook voor het scheidsrechtersgilde een unieke kans op promotie.

Zwollenaar Wilco Jansen behoort tot de gelukkigen. door Ruud Scheper

O

oit, in een grijs verleden, floot Wilco Jansen één wedstrijd in het betaalde voetbal.

RBC tegen Heracles. Het heeft nooit een vervolg gekregen. Nu, meer dan tien jaar later, heeft Jansen er vrede mee. „Achteraf is het goed geweest. Het amateurvoetbal heeft mij veel geschonken. Mooie wedstrijden, topaanstellingen en heel veel ervaring. Maar op dat moment was ik echt heel zwaar teleurgesteld. En dan druk ik me nog voorzichtig uit.”

De ambitie om ooit weer op dat niveau terug te keren heeft Jansen al jaren niet meer. Toen het beloofde telefoontje van de scheidsrechtersbond na een aantal maanden niet was gekomen, wist hij genoeg. „Ik zit nog elke dag aan de telefoon gekluisterd, haha. Nee joh. Komend seizoen wordt mijn veertiende jaar in de top van het amateurvoetbal. Mijn ambitie was om de topklasse te halen. Dit was mijn laatste kans. Je moet reëel zijn, ik ben 39 jaar. Net als voor clubs gold ook voor scheidsrechters vorig jaar een versterkte promotieregeling. Ik moest er bij zijn. Dat is gelukt.”

Dat de Zwollenaar in de topklasse actief is, was vooraf geen uitgemaakte zaak. Jansen draaide een topseizoen, werd eerste op de KNVB-lijst, maar verkeerde tot het laatste moment in spanning. Ieder district kreeg slechts vier plaatsen toegewezen. Omdat twee plekken werden toebedeeld aan jong talent, bleef er nauwelijks iets over voor mannen die hun diensten al hadden bewezen. „Het was afwachten hoeveel plaatsen er overbleven voor de meer ervaren scheidsrechters. Ik vind het supergaaf dat ik er nu bij mag zijn nu het landelijk wordt ingevoerd.”

Jansen moet hartelijk lachen om de vooroordelen die er over scheidsrechters heersen. Ze zijn even talrijk als sterren aan de hemel. Scheidsrechters zouden mislukte voetballers zijn en thuis niets te vertellen hebben, om de twee meest gehoorde vooroordelen te noemen. Onzin, aldus Jansen. „Als je kijkt naar degenen die in de top fluiten zijn het vaak juist maatschappelijk geslaagde mensen, die hun sporen hebben verdiend.”

Kritiek raakt hem nauwelijks. Hoe hij fluit wordt er niet door beïnvloed, zo bezweert hij. „Zolang het maar niet persoonlijk wordt.

Het lastigste vind ik dat ik mezelf

nooit kan verdedigen. Dan worden er allerlei situaties uit een wedstrijd gehaald die de mening van de schrijver moeten ondersteunen. Heel irritant. Het gaat bijna altijd om een heel erg gekleurd beeld. Lees maar eens de verslagen van twee clubs die elkaar zijn tegengekomen, dan zie je een wereld van verschil.”

Al op zijn zestiende begon hij met fluiten. Daarmee trad hij in de voetsporen van zijn vader, die jarenlang in de hoofdklasse floot. „Mijn vader gaf me op voor een scheidsrechterscursus. Ik kwam er al snel achter dat ik er goed in was en dat het heel leuk is om spelleider te zijn.”

Toch zou hij zijn zoon aanraden te gaan voetballen, wanneer hij voor de keuze zou komen te staan. „Het wordt steeds onrustiger aan de lijn. Er is steeds minder respect voor de scheidsrechter.”

Wat dat betreft is Jansen blij dat hij op hoog niveau fluit, waar ook de assistent-scheidsrechters onafhankelijk zijn. „Ik heb groot respect voor de scheidsrechters die op lager niveau fluiten. Je moet dan ook de grensrechters controleren. Zelf moet ik niet meer aan denken. Dan ga ik liever jonge scheidsrechters begeleiden.”

Zijn hobby bracht hem ook veel mooie dingen. Naast talloze topwedstrijden in het amateurvoet-

bal, zelfs een aantal heuse WK-wedstrijden van militairen. Ervaringen om nooit meer te vergeten. „Drie jaar geleden floot ik de halve finale van de militaire wereldspelen in India. En dit jaar floot ik de WK-finale voor vrouwen. Fantastische ervaringen. Echt kippenvel.”

Maar het absolute hoogtepunt moet nog komen. De Militaire Spelen worden volgend jaar als opwarmertje voor de Olympische Spelen van 2016 gehouden in Rio de Janeiro. „Die olympische sfeer maak je dan in het klein mee. Dat is echt geweldig. De scheidsrechterij heeft mij veel gebracht ja, dat kun je wel zeggen.”

Wilco Jansen is een van de vier oostelijke scheidsrechters, die komend seizoen in de topklasse van de zaterdagamateurs mogen fluiten.

Het meubelstuk

foto FFU Press Agency/Frank Uijlenbroek

Vijf dagen op het sportpark Naam: Gerjan Kloosterman.

Leeftijd: 36.

Club: Zalk.

Functie: Penningmeester, speler eerste selectie, trainer D-jeugd.

Gerjan Kloosterman in de kantine van Zalk. De tegenstanders voor het kofoto Bert-Jan Lukje mende seizoen staan al op het bord.

Als hij de dagen optelt hoe vaak hij op sportpark An de Steege is dan zit Gerjan Kloosterman al snel op vijf dagen per week. Dan heeft hij het alleen nog maar over het voetballen en de trainingen van de D-jeugd. Want Kloosterman is ook penningmeester. „En we zijn een omnivereniging. Dus ik doe ook nog de gymnastiek, volleybal, badminton en de trimclub.”

Hij is op zoek naar een vervanger voor zichzelf, maar voorlopig zonder succes. „We zijn al een jaar be-

zig om een nieuwe penningmeester te vinden, maar dat is moeilijk.

Het is een functie die niet iedereen kan en wil doen.”

Het vinden van vrijwilligers is een lastig verhaal. „Je hebt er mee te maken, maar als ik lees dat ze bij DOS nog zestig vrijwilligers nodig hebben voor het komende seizoen, dan is dat een heel ander verhaal dan hier in Zalk.” Kloosterman is twaalf jaar bestuurslid en blijft dat de komende jaren doen. „Maar ik begin nu aan mijn derde seizoen als jeugdtrainer. Dat doe ik nu twee keer in de week. Ik ben bij de F’jes begonnen en train komend seizoen de D’s.”

Het trainen van de F2 was het startpunt. „Daarna heb ik een ju-

nior trainerscursus gedaan. Daarvoor was ik ook nog tien avonden van huis. Ik heb momenteel geen ambitie om nog verder te gaan, om mijn TC 3 te halen. Maar je weet het maar nooit.”

Naast zijn trainersschap maakt hij ook nog deel uit van de selectie.

Het is een beetje schipperen tussen het eerste en het tweede. „Sinds de komst van deze trainer (Henk Winters, BJL) zit ik weer bij de selectie. Ik speel niet veel, mag af en toe meedoen. Maar vorig seizoen heb ik toch een wedstrijdje of tien meegedaan. Als ik zo kijk heb ik tegen de meeste clubs wel een keer meegedaan”, kijkt Kloosterman naar het bord met clubs in de kantine.

www.destentor.nl donderdag 19 augustus 2010

4 | amateurvoetbal

Nieuws over de topklasse? www.destentor.nl/sport/topklasse

GZ-

TOPKLASSE HHC maakt kennis met trappelende liefhebber

Accu Stroeve nog helemaal vol Afbouwen bestaat niet voor Roy Stroeve (33). HHC Hardenberg heet daarom geen ex-prof welkom, maar maakt kennis met een trappelende liefhebber. door Tim Berghuis

N

og voor de eerste training van het seizoen somt Roy Stroeve moeiteloos een rijtje HHC’ ers op. „Starke, Berger, Kroeze, Tieltjes...” Voorkennis is een vereiste voor de prof in ruste. „Ik stap niet zomaar ergens in. Ik wil eerst weten hoe de nieuwe trainer traint, hoe hij voetbalt en hoe hij over het spelletje denkt. Daarom denk ik ook niet ‘dat ik het wel effe doe’, omdat ik uit het betaalde voetbal kom. Ik kan niet afbouwen, zal altijd gretig blijven.”

Een geboren en getogen Drent die kan aarden bij Sparta in Rotterdam en bij ADO in Den Haag, heeft zeker geen moeite zich op de gastvrije Boshoek te nestelen. Hier voelde het klimaat meteen goed. „Het gevoel dat de mensen uitstralen, beviel me meteen.” Het is net Emmen. Gemoedelijk, ons kent ons.

Deze warmte heeft hij ook in familiekring omhelst. Elke dag schoven zijn ouders, hij en broer Jeroen bij

Roy Stroeve klust bij als masseur. Op sportpark De Boshoek voelde hij zich direct thuis. foto FFU Press Agency/Wilco van Driessen

elkaar aan om de eettafel. Om de kostbare tijd in elkaars bijzijn te beleven. Het is alweer twee jaar geleden dat zijn broer aan slokdarmkanker overleed. Een foto op de schouw in de woonkamer maakt dat Jeroen er nog altijd een beetje bij is. Hoewel de lege plek in het leven zal blijven. Pa en ma zijn de

HHC Hardenberg 䢇 Club: HHC Hardenberg. 䢇 Adres: Sportpark De Bos-

hoek, Hessenweg 74, 7771 RG Hardenberg. 䢇 Telefoon: 0523 261332. 䢇 Internet: www.hhc-hardenberg.nl 䢇 Trainer: Ted Verdonkschot. 䢇 Selectie: 䢇 Keepers: Robert Breukelman, Sander Danes, Marc Doornbos, Peter Timmer. 䢇 Verdediging: Vincent Voshaar, Leo Scheepmaker, Patrick Jurgens, Frank

Schijff, Edwin Starke, Kevin Coenraad, Dirk Muis. 䢇 Middenveld: Roy Stroeve, Lars Offringa, Tim Siekman, Berry Hoogeveen, Mitchell Kappenberg, Rutger Dijk, Sander ter Wijlen. 䢇 Aanval: Tom IJzerman, Renco van Eeken, Kenny Kroeze, Gerben Tieltjes, Martijn Berger, Lennard Mulderij, Gianluca Caria, Wesley Wakker.

trouwste supporter, voor eeuwig.

Voetbal is altijd een uitlaatklep geweest, maar het Emmen waar hij als jeugdspeler doorbrak en het team waar hij de laatste jaren aanvoerder van was, zijn werelden van verschil. Toen Stroeve Emmen in 1999 verliet, hikte de club tegen de eredivisie aan. Bij zijn terug-

keer, zeven jaar later, was de club een dolende eerstedivisionist. Een verhaal van weinig geld en bestuurlijke chaos. „Het is bij FC Emmen nooit rustig geweest”, zegt hij nu. Daarom besloot Stroeve dat het tijd was voor afscheid en om een maatschappelijke carrière op te bouwen.

SC Genemuiden 䢇 Club: Sportclub Genemui-

den. 䢇 Adres: Sportpark Wetering, Sportlaan 2b, 8281 CM Genemuiden. 䢇 Telefoon: 038 3851000. 䢇 Internet: www.sc-genemuiden.nl. 䢇 Trainer: Richard Karrenbelt. 䢇 Selectie: 䢇 Keepers: Albert Flier, Erwin Henniphof, Andre Erdsiek. 䢇 Verdediging: Arjen Netjes, Rainier Resokario, Tij-

Het meubelstuk

Flevo Boys

men Brouwer, Erik Rotman, Freek van den Berg, Sjaak Buitink, Jasper Bremmer. 䢇 Middenveld: Arjan Kolk, Robert Boes, Berry Halfwerk, Martijn Jansen, Siebren Visscher, Patrick Lip, Johan Beens, Gerhald Visscher. 䢇 Aanval: Florencio Cornelia, Sijmen Jansen, Herman van Dijk, Anne van der Kolk, Jacco Riemens, Nick Bakker, Danny Moorman.

䢇 Club: Flevo Boys. 䢇 Adres: Sportpark Erven-

bos, Espelerlaan 80, 8302 DC Emmeloord. 䢇 Telefoon: 0527 615937. 䢇 Internet: www.flevoboys.nl. 䢇 Trainer: Willem Brouwer. 䢇 Selectie: 䢇 Keepers: Danny Versteegt, Jeffrey Meijer, Hessel Altenburg. 䢇 Verdediging: Jeroen de Groot, Harm-Jan Stuiver, Winfried Tromop, Pieter Westra, Mark Koomen,

Roy van Egten, Erwin Bosma, Yassine Assa. 䢇 Middenveld: Michel Willems, Kees de Munnik, Marco van der Heide, Hidde Kalsbeek, Arjen Postma. 䢇 Aanval: Erik Stolte, Frank van der Plaats, Timon Rorije, Age Hains Boersma, Arjen Spaan, Tjeerd Korf, Aran Nijboer.

Veerman met VEVO in de lift Naam: Bertus Veerman.

Leeftijd: 63.

Club: VEVO. Functie: assistent- en keeperstrainer, verzorger.

Bertus Veerman op zijn vaste plek, naast de dug-out van de Veessense vierfoto Bert-Jan Lukje deklasser VEVO.

Na een ongewoon lange vakantie wacht een jaar met dubbele belangen. Een dagopleiding tot fysiotherapeut in Groningen en een seizoen tussen de topamateurs. En als er tijd over is een potje golf.

Stroeve - handicap 27 - slaat een aardig balletje.

Nogmaals, HHC voelt niet als een stapje terug. En versleten is de nieuwe veldkapitein ook niet. „Ik heb vorig seizoen de minste trainingen gemist.” Met de vorige aanvoerder, Gerard Kocks, speelde hij nog samen in de jeugd van Emmen. Evenals met Berry Hoogeveen, een ander sleutelfiguur binnen het vernieuwde HHC. „Het gaat om kwaliteit. Of je dat nou met eigen jongens doet, of met ervaren krachten van buitenaf. Het is moeilijk om nu al te oordelen waar we kunnen eindigen. Als we als ploeg aan het einde maar het gevoel hebben dat we er alles aan gedaan hebben, is het goed.” Waarin de nieuwe ‘10’ voor zichzelf een onderscheidende rol ziet weggelegd.

Met bijna vierhonderd wedstrijden in het betaalde voetbal, verspreidt over zestien jaar waarvan vijf op het hoogste niveau, is Stroeve in elk opzicht een verrijking voor HHC. Een beter verlengstuk in het veld kan trainer Ted Verdonkschot zich niet wensen. „Ik ben hier ook om jongens wat te leren. Hoewel profvoetballer het mooiste blijft dat er is, kriebelt het ook nu al.”

Het geheim van de smid? Vier, vijf dagen in de week, ‘s morgens in de zomer een duik nemen bij het Heerderstrand. „Dat fanatieke heb ik nog steeds. Even een half uurtje zwemmen. De spieren worden er beter van. Verder wat fietsen en de sportschool. Door het spelletje met zo’n groep blijf je jong. In september word ik 64.”

Het is het relaas van Bertus Veerman. Sinds 1978 zitten de clubkleuren blauw en wit hem in het hart.

Hij speelde tien jaar in het eerste

elftal van de dorpsclub uit Veessen. Stopte pas op zijn 43ste. „Achteraf gezien had ik misschien eerder wat met het trainersvak moeten doen, maar het is goed zo. Ik speelde half of back. Scoren ging me dan toch nog makkelijk af. Ik maakte er drie, vier per seizoen.”

In de laatste seizoenen van zijn actieve voetballoopbaan trainde hij in Veessen de jeugd al, er volgden twee jaar bij het dameselftal. Daarna raakte hij betrokken bij het eerste elftal.

Inmiddels heeft hij drie functies.

Assistent, keeperstrainer en verzorger. Maar soms is hij ook nog hoofdverantwoordelijke. Trainer Gerben Blok is tijdens de eerste training afwezig door vakantie,

Veerman neemt het soepeltjes over. „Waarnemend hoofdtrainer, dat kan je ook nog aan mijn takenpakket toevoegen. Elk jaar doe ik wel een of twee wedstrijdjes. Je moet er kort opzitten. Tijd is tijd en ik ben zuinig op materiaal.”

Er stonden wel eens andere clubs op de stoep, maar hij bleef Veessen trouw. „Ik zit hier nu al zolang. Moet ik dan nog voor die paar centen ergens anders heen?”

Veerman ziet dat de club na een paar moeilijke jaren weer in de lift zit. „Vroeger konden we net twee elftallen op de been brengen. Nu zijn het er goed drie. De sfeer is terug. Vroeger moesten we erbij schrapen, nu melden ze zich zelf weer aan. Dat stimuleert.”

donderdag 19 augustus 2010 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 5

GZ-

TOPKLASSE Patrick Lip voelt zich bij SC Genemuiden weer een jongetje, genietend van het spel

Artiest in veld, stofzuiger erbuiten Na vijf seizoenen in het betaald voetbal moet laatbloeier Patrick Lip komend seizoen een bepalende speler worden bij SC Genemuiden. door Ruud Scheper

L

ip geen schot in de roos voor Dordrecht’. Dat bericht dook een paar weken geleden ineens op tal van internetsites op. Genemuiden schrok. Probeerde de grootste ‘aankoop’ uit de historie van de club nog een contract te verdienen bij een profclub? „Allemaal onzin”, aldus de hoofdrolspeler. „Ik wilde mijn conditie op peil houden. Zij hadden mij gevraagd en we hadden daar afspraken over gemaakt.

Maar toen ik aangaf niet terug te komen, plaatsten ze ineens van alles op internet. Jammer. Maar ja, zo is de voetballerij nu eenmaal.”

Bang voor een tussentijds vertrek van de sierlijke middenvelder hoeft Genemuiden niet te zijn. Lip heeft het namelijk prima naar zijn zin in de tapijtstad. „Als je ziet hoe ik ben opgevangen in Genemuiden, geweldig gewoon.” Ook het niveau valt hem tot dusverre niet tegen. „Al heb ik geen idee hoe de club zich verhoudt tot de

Patrick Lip gaat met een stofzuiger door de bestuurskamer. Maar de voetballer hoopt snel een andere daginvulling te vinden. foto Freddy Schinkel andere topklassers.”

Lip (26) speelde in totaal vijf seizoenen in het betaald voetbal. Pas op 18-jarige leeftijd zette hij zijn eerste stappen tussen de profs. Via trainer Joop Gall belandde hij bij Veendam. Vier vruchtbare jaren volgden, maar ineens was de liefde over. Hoewel de persoonlijke band tussen speler en trainer nog altijd

prima is, werd Lip zelfs een tijd disciplinair geschorst. „Er ontstonden wat kleine irritaties. Over te laat komen en dat soort dingen.

Het was gewoon op.” Op een gegeven moment vond de spelmaker zichzelf terug op de bank. „Misschien dachten ze me zo te prikkelen. Maar daarmee sloegen ze de plank volledig mis.”

Geholpen door de financiële problemen vertrok Lip naar FC Oss. Hoewel hij een prima start kende, was zijn verblijf in Noord-Brabant van korte duur. Ook bij Emmen was het na een half jaar gebeurd. „Daar heb ik heb geen kans gekregen. En als je een tijd niet speelt, wordt het moeilijk een nieuwe club te vinden.”

Ondanks interesse van Cambuur en Veendam koos Lip al in een vroeg stadium voor topklasser Genemuiden. „SC Genemuiden leeft echt bij de mensen. Dat vind ik heel mooi om te zien”, verklaart hij zijn keuze. „En het is uniek dat er nog zoveel spelers van het eigen dorp in het team spelen.”

Het is een hele verandering, beaamt de voormalig profvoetballer.

Waar hij zich in de afgelopen jaren iedere dag tussen de grassprieten bevond, zijn er nu slechts drie trainingsavonden. Het is even wennen, voor de liefhebber pur sang. „Voorheen was ik elke dag met een balletje bezig. Dat is het mooiste wat er is.” Maar ook de nieuwe situatie heeft zo zijn voordelen. „Iedere keer op het veld voel ik me zo blij als een klein jongetje dat voor het eerst op een voetbalveld rondloopt.” Lip lacht. „Nu het zomer is, kun je overal heen vliegen.

Maar straks gaat iedereen weer aan het werk en moet je zelf ook een soort indeling hebben. Je kunt niet de hele dag thuis zitten en honderd keer dezelfde kamer gaan stofzuigen.” Dus is hij naarstig op zoek naar een studie of een baan, de richting is daarbij nog niet bepaald. Nooit heeft hij al zijn geld gezet op de voetballerij, het havo-diploma en de behaalde hbo-propedeuse zijn daarvan het bewijs. „Er zijn jongens die denken dat dat het is, voetbal en playstationnen. Het is nooit mijn doel geweest prof te worden.”

TOPKLASSE Tjeerd Korf is geprikkeld om Flevo Boys hogerop te brengen

Joël drijft papa terug naar roots De geboorte van Joël en de wens zich maatschappelijk te ontwikkelen, brachten Tjeerd Korf terug naar zijn ‘roots’. Voor Flevo Boys wil hij van waarde zijn. door Anton van Gerner

A

chteloos op een hoop gegooid ligt een stapel afgedankt kliklaminaat.

De woonkamer in huize Korf is toe aan een opfrisbeurt.

De man des huizes heeft er nu even tijd voor. „Anders was ik al een maand in training geweest. Wat, dan was de competitie al begonnen! Nu heb ik mooi even tijd voor de klusjes die thuis moesten gebeuren.”

Tjeerd Korf (27) heeft te maken gehad met afkickverschijnselen. Na acht seizoenen bij FC Zwolle, Excelsior en BV Veendam is hij prof-af. En dat was wennen. „Mijn lichaam is gewend aan elke dag trainen. Na een paar weken vrij mis je het sporten. Zat ik met een onrustig gevoel op de bank.

Dan ging ik maar een rondje hardlopen, of tennissen. Ik was blij toen ik met Flevo Boys aan de slag kon; dat onrustige gevoel was meteen weg.”

De geboorte van Joël maakte het voor Tjeerd Korf makkelijker om het profbestaan vaarwel te zeggen. foto Hans Veenhuis

In plaats van 240 kilometer per dag in de auto tussen Emmeloord en Veendam, is hij nu op de fiets in vijf minuten op het complex van topklasser Flevo Boys. „Ik vraag me nu wel eens af hoe ik dat rijden heb volgehouden.”

Korf leverde in Veendam zijn doorlopende contract in. Niet vanwege de reisafstand, vooral door de on-

zekere financiële situatie van de Groningse profclub. Veendam viel om, maar stond toch weer op. „Ik wil die onzekerheid niet meer of ik elke maand mijn geld wel krijg.

Als ik geen vader was geworden, was ik misschien doorgegaan, je weet immers nooit wat er in de voetballerij verder nog uitrolt.

Maar nu ik een gezinnetje heb, wil

ik zekerheid.” Kleine Joël, bijna een half jaar geleden geboren, dreef zijn vader dus onbewust min of meer terug in de armen van Flevo Boys, de club waar hij opgroeide. „Maar ik wilde me ook op maatschappelijk vlak verder ontwikkelen, die kans krijg ik hier.”

Korf is onderwijsassistent op een

Emmeloordse school en meldt zich maandag op de pabo in Zwolle voor verdere studie. „Dat wordt wennen, maar ik heb er zin in.

Voor de zomervakantie heb ik al een poosje meegedraaid. Voor de klas staan vind ik prachtig, het is een stukje werk waarvoor ik heb geleerd. En ik zie het als een nieuwe uitdaging. Dat heb ik nodig.

Lang heb ik die uitdaging in het voetbal gezocht, nu zoek ik die in het onderwijs. Die prikkeling voelt gelijk aan het topsportklimaat dat ik gewend ben.”

Aan de oefencampagne met Flevo Boys heeft aanvaller Korf een goed gevoel overgehouden. „Het is een jong elftal. Met mijn ervaring hoop ik jongens wat verder te helpen. Het is natuurlijk moeilijk in te schatten waar we staan in de topklasse, maar ik denk dat we voor geen enkel team bang hoeven te zijn. De verschillen zullen niet heel groot zijn. Ik merk dat er bij ons een onderlinge klik is, als team staan we er goed op. En als dat zo is, kunnen ook de individuele kwaliteiten die we hebben tot hun recht komen. Dat zal de kracht van Flevo Boys zijn.”

Fietsend door Emmeloord, of klusmateriaal kopend in de bouwmarkt merkt Korf dat de komst van de topklasse leeft. „Het is iets nieuws, toch mooi om erbij te zijn. Ik heb altijd op gevoel gekozen en weet nu al dat ik weer de juiste keuze heb gemaakt.”

www.destentor.nl donderdag 19 augustus 2010

6 | amateurvoetbal

GZ-

HOOFDKLASSE Doelpuntenmachine keert na seizoen in vijfde klasse terug op topniveau

Yves Heskamp wil revanche bij MSC De terugkeer bij MSC in de hoofdklasse past in de grillige loopbaan van Yves Heskamp, die wil bewijzen dat hij nog mee kan op een hoog niveau. door Peter Dekkers

Y

ves Heskamp is de zoon van trainer Herman Heskamp, die als speler van PEC Zwolle furore maakte in de jaren zeventig. De carrière van Yves kent een ongekend grillig verloop. Vorig jaar speelde Heskamp nog in zijn eigen woonplaats bij vijfdeklasser Oranje Zwart. Een bewuste keuze om het plezier in voetbal terug te krijgen na een mislukt jaar MSC. Komend jaar gaat de man uit Wanneperveen voor een tweede kans bij MSC, dat na promotie uitkomt in de zondag hoofdklasse C. Even terug naar vorig seizoen. Oranje Zwart, daar waar jouw vader trainer was. Hoe bestaat het dat een speler die een paar jaar geleden nog floreerde in de burgeroorlog Spakenburg- IJsselmeervogels zich op kan laden voor een zondagmiddagpotje in Kuinre of Oldeholtpade? „Voetballen op vijfde klasse niveau heeft zo z’n charmes. Bijzonder wat ik allemaal meemaakte. Omkleden in een houten keet en een scheidsrechter die zomaar een kopstoot uitdeelt. De sport valt vaak in het niet bij het belang van de derde helft. Ik ging er zonder verwachting heen en dat was maar goed ook. Ik heb met volle teugen genoten. Geef het kind een bal en hij vermaakt zich, dat werk.”

De samenwerking met trainer en vader Herman bracht jou eerder in je loopbaan bij vijfdeklasser DVSV. Ook al zo’n onvoorspelbare stap. „Ik maak de keuzes zoals ik ze maak. Daarbij ga ik voor het plezier in voetbal en niet voor de ver-

Yves Heskamp wil bewijzen dat er geen verschil is tussen scoren in de vijfde klasse en scoren in de hoofdklasse. plichting. Wat de buitenwereld daarvan denkt zal me echt worst zijn. Daarnaast is het machtig mooi om met mijn vader te filosoferen over voetbal. We zijn met Oranje Zwart gepromoveerd naar de vierde klasse. Samen ergens voor gaan maakt onze band nog specialer.”

Je hebt het beeld van een losbandige levensstijl aan je hangen. Had je meer uit je voetbalcarrière kunnen halen? „Honderd procent zeker. Tijdens mijn testwedstrijden bij FC Zwolle was ik volop aan het puberen en ook daarna heb ik weinig leuke

Nunspeet ruilt pak ervaring in

M

et het vertrek van de routiniers Frank van Twillert, Arie Smit en Maurice Pot levert Nunspeet een karrenvracht ervaring in.

En dat na een seizoen waar Nunspeet zich pas op de laatste dag veilig speelde. Toch klinkt er bij trainer Edwin van Nijen louter enthousiasme als hij praat over het nieuwe seizoen. „We hebben er een viertal spelers bij die om verschillende redenen barsten van de ambitie. Zo hebben we er met Brian van Mossel en Milos Durmic twee jonge spelers bij van FC Zwolle. Ze zijn daar afgevallen,

maar willen graag laten zien dat ze wel degelijk talentvol zijn. Met Michel Hup van Be Quick’28 halen we een absolute winnaar in huis en keeper Wilco de Vries (ESC) gaat de concurrentie aan met Barry Reijs.” „Zelf heb ik na een moeizaam, maar leerzaam jaar de ambitie om met deze jonge ploeg een top-vijf klassering te bereiken. Bij Flevo Boys hebben we kunnen zien waar jeugdig enthousiasme toe kan leiden.”

WHC is voor Van Nijen de absolute titelkandidaat. „Dat spreken ze zelf ook uit en bovendien hebben ze daar erg goed ingekocht.”

Paspoort Heskamp 䢇 Naam: Yves Heskamp. 䢇 Leeftijd: 35 jaar. 䢇 Woonplaats: Wanneperveen. 䢇 Club: MSC Meppel. 䢇 Vorige clubs: MSC, FC Meppel,

DVSV, FC Meppel, Genemuiden, Spakenburg, Be Quick’28, MSC, Oranje Zwart, MSC.

dingen laten liggen. Het leven is zo kort en er valt zoveel te omarmen.

Ook op voetbalgebied, trouwens.

Die mooie momenten bij Genemuiden, Spakenburg en Be Quick pakken ze me nooit meer af.”

Twee jaar geleden maakte je de overstap van Be Quick’28 naar (toen nog) eersteklasser MSC. Het werd niet echt een successtory. „Ik ging er met een hoog verwachtingspatroon heen, maar het viel allemaal behoorlijk tegen. Organisatorisch was de club er niet klaar voor, het voetballend vermogen van de selectie viel me tegen en ik miste vooral een stuk respect.

Daardoor verdween het plezier.”

Kun je jezelf ook iets verwijten? „Qua motivatie zeker. Ik had er meer uit moeten halen. Ik zat in die tijd ook privé in een moeilijke periode. Dat had er waarschijnlijk

Niklas Hof kickt op thuispubliek

T

oen de kratjes nog geel waren en Abba de hitranglijst aanvoerde, maakte Niklas Hof (35) zijn debuut in Staphorst één.

De centrale verdediger verruilde in negentien seizoenen tegenstanders als pak ‘m beet VSW en Espel in voor een hoofdklasseticket dat nu al drie jaar geldig is.

Vorig seizoen pakte Staphorst nog volop punten van Genemuiden, HHC en Harkemase Boys. Ploegen die naar de topklasse promoveerden, terwijl Staphorst uiteindelijk op een benauwde elfde plaats belandde. „Toch teleurstellend, want we hebben voetballend echt wel

stappen hebben gezet. Met de steun van ons fantastische thuispubliek moet het komend jaar mogelijk zijn om hoger te eindigen. Het fanatisme van ‘onze twaalfde man’ maakt bij mij extra krachten los. Ik zeg elk seizoen dat het mijn laatste jaar is, maar zolang niemand mij uit het elftal speelt ga ik door.”

Hof heeft een goed gevoel bij het ‘aan- en verkoopbeleid’ van Staphorst dit seizoen. „We zijn er absoluut sterker op geworden. Achter de titelkandidaten WHC en Berkum moeten wij ergens in de grote middenmoot kunnen eindigen.”

foto Henri van der Beek

ook mee te maken.”

Waarom ga je voor een tweede kans bij MSC. Het niveau is na de promotie nog hoger en Yves Heskamp is weer een jaartje ouder. De critici staan klaar om je af te branden. „Nou, laat ze maar komen. De emmers staan klaar om te blussen. Ik ben superfit en ik voel me prima.

De trainers bij MSC hebben bovendien uitstekend werk verricht. Het gat tussen het eerste elftal en de rest van de vereniging is gedicht en er is een goed stel spelers bijgekomen. Ik ben getergd om dingen recht te zetten. Ik ga keihard knallen!”

Nunspeet 䢇 Adres: Sportpark Wiltsangh, Sport-

laan 1, 8072 CA Nunspeet. 䢇 Telefoon: 0341 252882. 䢇 Internet: www.vvnunspeet.nl. 䢇 Trainer: Edwin van Nijen.

Staphorst 䢇 Adres: Sportpark Noorderslag, Pa-

rallelweg 27, 7951 AT Staphorst. 䢇 Telefoon: 0522 461961. 䢇 Internet: www.vvstaphorst.nl. 䢇 Trainer: Hans van Dijkhuizen.

MSC 䢇 Adres: Ezingerweg 57a, 7943 AZ

Meppel. 䢇 Telefoon: 0522 242295. 䢇 Internet: www.mscmeppel.nl. 䢇 Trainers: Leo Blom, J.D. Brandsma.

donderdag 19 augustus 2010 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 7

GZ-

HOOFDKLASSE Wezeper Hein Daalmeijer ziet ‘buitenlanders’ komen en gaan

Authentieke WHC’er met een missie Hein Daalmeijer wil dolgraag een keer op de platte wagen door zijn eigen dorp rondrijden. Dat zoiets niet kan zonder ‘buitenlanders’ is voor hem een gegeven. door Peter Dekkers

H

oogeveen, Zwolle, Kampen, Deventer. Het is zomaar een greep uit de plaatsen waar selectiespelers van WHC wonen. De club uit Wezep kent sinds de afschaffing van het ‘vijf buitenlanders beleid’ nog maar enkele authentieke Wezepers. Centrale verdediger Hein Daalmeijer (22) is wel een rasechte. Voortgekomen uit de schoot van de club, begonnen in F4 en opgeklommen naar het keurkorps. Daar voert hij jaarlijks strijd met ‘de buitenlanders.’

De nuchtere Daalmeijer ziet ze komen en gaan. „Dit jaar heeft de club Rowdy van Raalten van HTC aangetrokken. Ik zie dat als een stukje gezonde concurrentie en vanuit het oogpunt van de club snap ik het ook wel. Voor de twee plaatsen centraal achterin hebben we Melchior Schoenmakers, mijn broer Arnoud en ikzelf. Arnoud is niet fit en dus zijn we kwetsbaar bij meer blessures. De tijd is voorbij dat we met een bijna complete selectie Wezepers de competitie ingingen. Onze jeugdopleiding haalt niet het niveau van WHC 1, we willen zo hoog mogelijk spelen en dus zijn er spelers van buitenaf nodig. Zo simpel is het.”

Het gevoel van trots om als oer-WHC’er te spelen voor het vlaggenschip is er zeker niet minder om. „Supporters komen vaak voor een praatje en ik heb ook het idee dat ze naar mij toe wat minder kritisch zijn. Toch bekruipt me richting club soms het gevoel dat ik wat extra’s moet laten zien om een basisplaats te krijgen. Een jongen die aangetrokken is moet zich immers kunnen bewijzen, maar

Berkum 䢇 Adres: Sportpark Vegtlust, Boeren-

danserdijk 53-55, 8024 AE Zwolle. 䢇 Telefoon: 038 4533355. 䢇 Internet: www.vvberkum.nl. 䢇 Trainer: Michel van Oostrum.

WHC 䢇 Adres: Sportpark Mulderssingel,

Hoeloosweg 15, 8091 GE Wezep. 䢇 Telefoon: 038 3761923. 䢇 Internet: www.whc-wezep.nl. 䢇 Trainer: Marcel van der Steege.

Alcides 䢇 Adres: Ambachtweg 11, 7943 AE

Meppel. 䢇 Telefoon: 0522 253810. 䢇 Internet: www.alcides.nl. 䢇 Trainer: Wiljan Mossing Holsteyn.

als ik evenveel kwaliteiten heb hoor ik daar gewoon te staan. Gelukkig draaide ik vorig jaar goed.”

De uitspraak van de jongste Daalmeijer is een prachtig bruggetje naar een voetbaljaar dat op z’n minst als zwaar memorabel de Wezeper geschiedenisboeken ingaat.

Hoogte- en dieptepunten volgden elkaar in moordend tempo op. De bekerkraker tegen Ajax, het ontslag van trainer Freddy Smit, de wekenlange schorsing van sterspe-

ler Denis Mahmudov en een waanzinnig slot waarin de topklasse op één goal na gemist werd. „Over Smit en Mahmudov is denk ik al genoeg geschreven. Het Ajax-verhaal was voor de club een absoluut hoogtepunt, maar de 14-1 nederlaag blijft voor mij één groot drama. Ik heb die dvd nog ver achter in de kast liggen, dat zegt genoeg. Dat we vervolgens de topklasse niet haalden was een klap.

Daar wil je gewoon bij zijn, maar

we hebben het zelf laten liggen.”

En zo gaat WHC als ‘best of the rest’ de aloude hoofdklasse C in.

Het stoffige is er trouwens rap af.

Clubs als SVZW, DVS’33 en DETO zijn gepromoveerd en voegen zich bij achterblijvers als Berkum, Nunspeet, Staphorst en dus ook WHC. „Ik ga hier niet roepen dat we dé titelkandidaat zijn, maar de doelstelling van de club gaat richting topklasse. We zitten zeker in de plus als je de nieuwkomers af-

Ooit wil Hein Daalmeijer met zijn WHC een kampioensfeestje vieren.

zet tegen de jongens die weg zijn.”

Daalmeijer doelt met name op de komst van Remon de Vries (AGOVV). „Die jongen heeft heel wat betaaldvoetbalervaring en hij zal zeker een meerwaarde zijn om mijn ultieme droom waarheid te maken. Ik stond als jong ventje langs de kant toen WHC voor het laatst kampioen werd. Sindsdien is het voor mij glashelder. Ik wil ook op die platte kar door mijn eigen Wezep.”

foto Henri van der Beek

Alcides gaat voor Berkum staat voor top-vijf notering een cruciaal jaar

I

n de zondag-hoofdklasse C, waaruit de echte toppers gefilterd zijn naar de topklasse, gaat het Alcides van trainer Wiljan Mossing Holsteyn voor een klassering in de top-vijf. „Makkelijk zal het niet worden, want ik besef dat ploegen als WKE, Rohda Raalte, Be Quick Groningen en HSC’21 er gewoon nog zijn. Deze uitspraak doe ik op basis van onze uitgebalanceerde selectie, waarin ik veel vertrouwen heb.”

Een selectie zonder Joey van den Berg die bij FC Zwolle zijn rentree maakt in het betaalde voetbal. „We zijn bij Alcides alleen maar

trots op de mentale groei die hij doorgemaakt heeft. Op het moment dat we Joey niet meer missen zitten we dit seizoen met de spelerswisselingen in de plus”, filosofeert Mossing Holsteyn. Door de promotie van MSC is Meppel een rasechte stadsderby rijker. De trainer relativeert de derbygevoelens. „Op het moment dat mijn spelers de bijkomende emoties onder controle krijgen is MSC gewoon één van de tegenstanders. De wedstrijd zal als een magneet op het Meppeler publiek werken, maar voor mij is het hooguit een klein stukje eerzucht richting trainer Leo Blom.”

C

lubliefde in de hoofdklasse, het bestaat nog. Bij Berkum loopt het levende bewijs in de persoon van Chris van der Meulen.

De snelle aanvaller wimpelde tal van aanbiedingen uit de top van het amateurvoetbal af. IJsselmeervogels, Spakenburg, Sparta Nijkerk en Excelsior’31 ontvingen stuk voor stuk een duidelijk ‘nee’. „Ik ben bij Berkum groot geworden en ik zie nog steeds een stijgende lijn in onze prestaties. Wij doen niets onder voor Flevo Boys, Genemuiden en CSV Apeldoorn, clubs die nu wel in de topklasse spelen.”

Het wordt voor Berkum aanhaken

of afhaken, want na komend seizoen houdt Van der Meulen alle opties weer open. „Dat geldt ook voor mijn broer Marc, die zelfs in de belangstelling stond van profclubs. Het wordt voor Berkum dus een cruciaal seizoen, maar daar kunnen wij wel mee omgaan. Ik ben er van overtuigd dat we nog sterker zijn geworden. Voor mijzelf is het zaak om geen domme schorsing meer op te lopen. Nadat Marc een elleboogstoot kreeg kwam ik voor hem op. Kostte me vijf wedstrijden in een cruciale fase van de competitie.” Broederliefde in de hoofdklasse. Ook dat bestaat nog.

www.destentor.nl donderdag 19 augustus 2010

8 | amateurvoetbal RONDJE LANGS DE VELDEN

De Stentor toerde door de regio op zoek naar de staat van de voetbalvelden. Op deze pagina het natuurgras.

GZ-

‘We gebruiken een computergestuurd sproeisysteem dat van onder het gras naar boven komt’

‘Kom hier over een maand maar weer, dan ligt het er perfect bij’

Het veld van OZC is een lust voor het oog

Bij DOS Kampen is nog werk aan de winkel

VEEL VERSCHILLEN Konijnen vergaderen op middenstip HHC, biljarters kunnen terecht op het laken van BAS

Natuurgras must voor de liefhebber Het kunstgras rukt op in de stad, maar in de regio ruikt het als vanouds naar pasgemaaid gras. Vervelend voor hooikoortspatiënten, fijn voor de echte voetballiefhebber. door Ruud Scheper

E

en ijzeren poort lijkt de weg te versperren naar het hoofdveld van SVBS’77, zaterdag-vijfdeklasser uit Belt-Schutsloot. Lijkt, want de deur zwaait na geringe aanraking open. Een slot op het hek zou ook te veel van het goede zijn geweest.

Of het moet zijn omdat er op het veld bijzondere flora en fauna te vinden is. Gras is schaars, maar andere soorten groen zijn er in overvloed. Paddenstoelen markeren het kruispunt van achterlijn en strafschopgebied. Een kool groeit waar normaal gesproken de goal hoort te staan. En ook andere natuur tiert welig. Een paradijs voor konijnen, een hel voor de voetbalclub die over de grond wil combineren.

De tweede stop is bij hoofdklasser Staphorst. De geur van pasgemaaid gras stijgt op, terwijl het sportpark nog betreden moet worden. Daarmee neemt het al een voorsprong op SVBS nog voor de eerste grasspriet is gezien. Het veld stelt niet teleur. Een prachtige groene mat rijst op tussen de reclameborden. Nadere inspectie wijst echter uit dat het met de doelgebieden minder goed gesteld is. Het oogt alsof de pas ontloken sprieten verteerd zijn door een allesverzengend vuur. Het wijst erop dat dit bewust is gedaan.

De wijzen komen uit het oosten.

We besluiten die kant op te reizen om te kijken of de kennis van de perfecte voetbalmat ook vanuit die

Het automatische sproeisysteem in Ommen komt de velden van OVC’21 en OZC (foto) ten goede. foto’s Bert-Jan Lukje en Ruud Scheper

contreien komt. Uit Balkbrug in ieder geval niet. De gezamelijke mat van vijfdeklasser Balkbrug en derdeklasser Avereest heeft een veelheid aan kleuren, van bruin tot lichtgroen en van donkergroen tot geel. Wat het meest opvalt is dat het aanmerkelijk makkelijker is de ene kant op te voetballen dan de andere kant. Het winnen van de toss voor de wedstrijd lijkt van levensbelang. Met de heuvel mee of er tegenop maakt immers een wereld van verschil.

HHC Hardenberg is de grootste club uit de regio. Daar mag een bijpassende mat worden verwacht en die hoop komt uit. Met man en macht zijn vrijwilligers bezig om de omstandigheden perfect in orde te maken. De grasmat oogt goed verzorgd, een paar rare met zwart zand besmeurde plekken daargelaten. Uit navraag blijkt dat HHC kampt met een ware konij-

nenplaag. „Ze vergaderen op de middenstip”, aldus het deskundige commentaar van een van de vrijwilligers. Wellicht dat SVBS en HHC een samenwerkingsverband aan kunnen gaan, en de konijnen bij satellietclub SVBS gestald kunnen worden.

Een lust voor het oog. Dat is het veld van vereniging OVC’21 uit Ommen. Al anderhalf jaar ligt het hoofdveld er nu, maar voor wie dat niet weet lijkt de mat gloednieuw. Zo’n vijfhonderd meter verderop heeft buurman OZC de beschikking over eenzelfde mat. „We gebruiken een computergestuurd sproeisysteem dat van onder het gras naar boven komt”, legt een vrijwilliger uit. Wie de velden in Ommen ziet, vraagt zich af waarom er überhaupt zoiets als een kunstgrasveld ontwikkeld is. Iedereen een automatisch sproeisysteem.

De volgende stop is Vilsteren. De plaatselijke trots heeft een veld, met een piepklein trainingsveldje daarachter. Helaas voor het trainingsveldje is de terreinknecht vergeten hem te sproeien. De hoofdmat ligt er echter aardig bij. Al moet gezegd dat het strafschopgebied dun bezaaid is. Wie tegen Vilsteren moet spelen, krijgt te maken met een authentieke linksbuiten. Tenminste, zo wijst de kale baan net naast de zijlijn uit.

In Zwolle is nauwelijks nog gewoon gras te vinden. Het verhaal gaat dat men hier zelfs in de speeltuinen het gras wil inwisselen voor de kunstmatige variant.

Daarom een vervolg van de reis naar ‘s-Heerenbroek. Daar waar kunstgras nog een scheldwoord is.

Misschien niet zo verstandig, want hoewel het in eerste instantie een prima veld lijkt, blijkt dat het aantal klavertjes vier de overhand

heeft over het gras. Wel groen, maar niet ideaal om de bal overheen te laten rollen. Waar bij andere verenigingen het veld soms hermetisch is afgesloten, kan iedereen die het wil de grasmat van ‘s-Heerenbroek bewonderen. Helaas wordt er ook hier misbruik van gemaakt, getuige de hondepoep op het hoofdveld. Schande.

Een paar kilometer verderop ligt IJsselmuiden, waar de plaatselijke tweedeklasser IJVV over een puike mat beschikt. Het veld lijkt wel een beetje aan de brede kant. Hier en daar is in de doelmond een plantje te bewonderen, maar over het algemeen ligt het er keurig bij.

Dat geldt ook voor een groot gedeelte van het veld van DOS Kampen, maar een aantal dorre zwarte plekken doen het ergste vrezen.

De terreinknecht maakt zich geen zorgen. Hij doet het al een jaar of zeventien, zo laat hij weten. „Kom hier over een maand maar weer, dan ligt het er perfect bij.”

Het lijkt grootspraak. Want waarom hebben de andere verenigingen eind juli de velden al wel voor elkaar, maar lukt dat alleen in Kampen pas in augustus? Buurman VV Kampen kent opmerkelijk genoeg exact hetzelfde probleem. Een prima mat, ontsierd door kale plekken. Dezelfde terreinknecht wellicht?

Overigens is het niet mogelijk de plaatselijke Go Ahead te beoordelen. Een metershoge barrière rond het hele veld voorkomt een nadere inspectie van de grassprieten. Nergens is het veld zo goed beveiligd als hier in de Hanzestad.

In Flevoland ligt de eindbestemming. BAS, de voetbalvereniging met de jongensnaam uit Biddinghuizen, is gezegend met een schitterende grasmat. Misschien is het de vruchtbare poldergrond, wie zal het zeggen. Mochten de buurmannen van de aangrenzende biljartvereniging een tafel te kort komen, dan kan men altijd nog uitwijken naar het voetbalveld van BAS.

SVBS’77

Hulshorst

DOS Kampen

Gras is schaars bij SVBS’77, maar andere soorten groen zijn er in overvloed.

Paddenstoelen markeren het kruispunt van achterlijn en strafschopgebied.

Een kool groeit waar normaal gesproken de goal hoort te staan.

Bij Hulshorst ligt een schitterend kunstgrasveld. Zo hoort een mat van nepgras eruit te zien. De nieuwbakken derdeklasser heeft hetzelfde kunstgras als hoofdklasser Nunspeet.

Een aantal dorre plekken doet het ergste vr maakt zich echter geen zorgen. „Kom hier o perfect bij.”

donderdag 19 augustus 2010 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 9

GZ-

RONDJE LANGS DE VELDEN

De Stentor toerde door de regio op zoek naar de staat van de voetbalvelden. Op deze pagina het kunstgras.

‘Ik denk dat de kinderen van mijn kinderen straks al niet meer weten wat voetballen op gewoon gras is’

‘We hoeven nooit meer een training af te gelasten en de jongens hoeven niet meer in de blubber te trainen’

Hulshorst-voorzitter Peter van Olst

Jaap Muis, voorzitter van DESZ

TENDENS Regio kiest voor echt gras, in Zwolle werken veel clubs wedstrijden af op een rubber mat

Kunstgras van Zwolle tot Zwartsluis Zwolle loopt voorop als het om hoofdvelden van kunstgras gaat. In de rest van het verspreidingsgebied van deze krant is een veld met korrels en nepgras eerder uitzondering dan regel. door Bert-Jan Lukje

E

en rondrit langs de velden in de regio. Als je een liefhebber van kunstgras bent is Zwolle het walhalla. Buiten de grenzen van de Overijsselse provinciehoofdstad is het met een lichtje speuren naar hoofdvelden van de nieuwerwetse ondergrond.

Zes clubs in Zwolle hebben al een kunstgrasveld als hoofdveld. SV Zwolle is komend seizoen de zevende loot aan de boom. Verder gingen in het verspreidingsgebied van deze krant Flevo Boys en DESZ over op een speelveld van nepgras. In Emmeloord ligt komend seizoen een terrein dat volgens zeggen uniek is in zijn soort.

Het veld heeft de FIFA 2-Star norm, de hoogst haalbare kwaliteit.

DESZ legt gelijk twee velden aan. „Het hoofdveld is van een iets andere kwaliteit dan het trainingsveld. Het trainingsveld is iets minder dicht. Als vereniging zijn we er erg blij mee. We hoeven nooit meer een training af te gelasten en de jongens hoeven niet meer in de blubber te trainen”, aldus voorzitter Jaap Muis. De Sluzigers, uitkomend in de vierde klasse, deden een gedegen onderzoek naar het soort veld. „We kenden het veld van VHK en daar hebben we op getraind. En we zijn een dag in Apeldoorn geweest. De jongens hadden een goed gevoel bij het veld van Robur et Velocitas. Dat was van Greenfield, daar zijn we mee in zee gegaan.”

rezen bij DOS Kampen. De terreinknecht over een maand maar weer, dan ligt het er

Het veld van SVI scoort geen voldoende. Veel korrels en geen egaal geheel. De strafschopstip ontbreekt zelfs. De Ittersummers hebben blijkbaar teveel op trappen vanaf elf meter geoefend.

Trainer Harjan de Velde hoeft niet per se op het kunstgras te trainen. „Als de tegenstander op natuurgras speelt en de trainer wil oefenen op natuurgras dan kan dat.”

De kans is groot dat De Velde er gebruik van gaat maken. „Ik denk dat we voor 99 procent tegenstanders met natuurgras in de competitie hebben. We spelen veel tegen clubs uit Friesland, ik ben bang dat ze daar weinig op kunstgras spelen”, aldus Muis.

Op naar Meppel. Hoofdklasser Alcides heeft op het oog een prima kunstveld, maar op een warme dag in juli is het toch wel een beproeving. Met blote voeten het speelveld betreden is geen aanrader, de warmte zindert zichtbaar boven het veld. De hoeveelheid korrels is ook flink, daar zal je na een potje voetballen vast nog wat van terugvinden in de wasmachine. Wat opvalt is een paar flinke

zwarte plekken, een ophoping van korrels.

Terug in Zwolle, Ittersum is de volgende bestemming. SVI was in 2002 de eerste club in de stad die een trainingsveld van kunstgras liet aanleggen op het sportpark. Inmiddels is ook het hoofdveld van kunstgras, maar die mat lijkt nu al weer aan vervanging toe. Er zijn flinke banen zichtbaar, dit is geen egaal geheel. Een strafschopstip ontbreekt, blijkbaar is er het afgelopen seizoen veel op trappen vanaf elf meter geoefend. Het veld is erg glad en de bal stopt dan ook niet met rollen.

SV Zwolle heeft de nieuwste mat.

De zondagclub ging met een touringcar langs de velden in de regio om tot een keuze te komen. De laatste stop, bij Rohda Raalte, sprak het meest tot de verbeelding. „We hebben nu de volgende genearatie van het veld van Rohda

hier. Daar stuurden we bij de gemeente ook op aan, maar daar heb je weinig over te zeggen”, geeft voorzitter Jan Nijhuis aan. De gemeente leverde aan de zes voorgangers van SV Zwolle een standaard veld. „Je krijgt van de gemeente een veld met de minimale afmetingen. Voor de extra vierkante meters hebben we zelf betaald. We hebben nu een wat breder en groter veld. En we hebben over de verlichting naast het veld nagedacht, zodat we nu ook ‘s avonds wedstrijden kunnen afwerken.”

In het noorden van Zwolle lijken ze het bij HTC beter voor elkaar te hebben dan bij SVI. Het oude hoofdveld van de vierdeklasser is ook nog een plaatje, geen wonder natuurlijk. De club heet niet voor niets Holtenbroek Tuinders Combinatie. Het kunstgrasveld is wat plat en kort, maar het aantal korrels valt minder op. Hier is de in-

fill, het soort korrels, dan ook niet zwart.

In Stadshagen ligt het nieuwe complex van CSV’28, De Verbinding.

Hier weer veel korrels, maar nu grijzig van kleur. Dat valt minder op. Glad, gladder, gladst is het oordeel. Je hier staande houden is nog geen sinecure. De bal blijft rollen, er lijkt geen einde aan te komen. Snelle buitenspelers zijn dus een vereiste.

De gemeente Nunspeet sloeg gelijk spijkers met koppen en gaf drie clubs in de gemeente hetzelfde veld. „Alleen bij Elspeet is er iets mis gegaan. Zij hebben nu een iets ander veld, met iets andere stiksels”, legt voorzitter Peter van Olst van Hulshorst uit.

Bij de nieuwbakken derdeklasser zijn ze vooral druk met het verbouwen van de kantine. Aan het veld lijkt weinig meer gedaan te hoeven worden. Dit is een schoolvoorbeeld van hoe mooi een kunstgrasveld eruit kan zien. „We zijn er supertevreden mee. Het is een heel fijn veld, je kunt er altijd op trainen.”

Ook Hulshorst deed navraag bij andere verenigingen. Toendertijd gingen de drie clubs (Nunspeet, Elspeet en Hulshorst, BJL) een dag op pad. Pleisterplaatsen waren Zeist, Utrecht, Hoevelaken en Apeldoorn. „Ik kan me herinneren dat Hoevelaken toen heel erg in de smaak viel.”

Hulshorst is niet over een nacht ijs gegaan voordat het op kunstgras overstapte. „We twijfelden enorm, maar de gemeente wilde graag dat alledrie clubs het als hoofdveld gingen gebruiken, als een soort paradepaardje zeg maar. En we kregen er verlichting bij. Daardoor hebben we nu op veld één, twee en drie verlichting. En we zagen dat de ontwikkeling wel richting kunstgras ging. Dat gaat razendsnel de komende jaren, denk ik. Ik denk dat de kinderen van mijn kinderen straks al niet meer weten wat voetballen op gewoon gras is, al is dat misschien gechargeerd.”

CSV’28

BAS

CSV’28 heeft veel korrels op de kunstgrasmat liggen. Geen feest voor de wasmachine van moeder de vrouw. Het veld is ook zeer glad. Je hier staande houden is nog geen sinecure.

BAS, de voetbalvereniging met de jongensnaam uit Biddinghuizen, is gezegend met een schitterende grasmat. Misschien is het de vruchtbare poldergrond, wie zal het zeggen.

www.destentor.nl donderdag 19 augustus 2010

10 | amateurvoetbal

GZ-

EERSTE KLASSE Na negentien jaar wachten ziet Westenholte weer eersteklasse voetbal

WVF wil geen verstoppertje spelen Het geduld van WVF is danig op de proef gesteld. Nu de club uit Westenholte na jaren zwoegen de eerste klasse heeft bereikt, draait het vooral om overleven. door Mark Penterman

L

iever vandaag dan morgen.

WVF staat te trappelen om aan het avontuur in de eerste klasse te beginnen.

Negentien jaar heeft de club uit de Zwolse wijk Westenholte op een rentree moeten wachten. Ze waren er dikwijls dichtbij en uitgerekend in het seizoen waarin handhaving de doelstelling was, bereikte WVF via de tweede plaats en de versterkte promotieregeling eindelijk de felbegeerde promotie.

Trainer Eduard Lindeboom doceert dat zijn elftal het, net als vorig seizoen, moet hebben van de teamspirit. Hij moet toegeven dat het accent de komende jaargang iets meer op de defensie zal komen te liggen. „De nadruk ligt op verdedigen als team. Van daaruit ga je voetballen. We moeten niet als een kip zonder kop gaan spelen, want een foutje wordt direct afgestraft. Maar we zullen ook zeker geen verstoppertje gaan spelen. We willen wel attractief blijven voetballen.”

De teamgeest is de belangrijkste pijler onder dit WVF, denkt ook Martijn Ruijsch. De middenvelder onderging in juni een operatie, waarbij de arts kraakbeen uit zijn rechterenkel verwijderde. De verwachting is dat Ruijsch, die alle vergeefse pogingen tot promotie de afgelopen jaren meemaakte, alleen de eerste competitiewedstrijd begin september mist. „Als ik zie hoe iedereen traint, dan begint het bij mij ook weer te kriebelen. Het zal een moeilijk seizoen worden, maar ik denk dat we onderin de middenmoot eindigen”, meent

Martijn Ruijsch (links) en Fokko Ebbens beseffen terdege dat WVF het na de promotie moeilijk zal krijgen in de eerste klasse. Het is een voordeel dat de afdeling bestaat uit liefst zeven nieuwe ploegen. foto Henri van der Beek Ruijsch. „We zijn natuurlijk onverwacht gepromoveerd, de teamspirit heeft ons erdoor geholpen. Hopelijk is dat nu weer het geval, dan is handhaving reëel.”

Eén van de nieuwkomers in de bredere selectie is een oude bekende. Verdediger Fokko Ebbens verruilde de blauwe broek van Nunspeet voor het blauwe shirt van WVF. Na een jaar Berkum en twee jaar Nunspeet keert hij terug op het oude nest. Ebbens moet het vertrek van aanvoerder Marthijn van der Steege naar CSV

Het meubelstuk

Apeldoorn opvangen. „De club is nog hetzelfde. Het is gemoedelijk en dat is de reden waarom ik er graag kom”, zegt de 23-jarige Zwollenaar. „We gaan een uitdagend seizoen tegemoet. We zullen alles uit de kast moeten trekken, maar erin blijven is absoluut mogelijk.”

Waar Ebbens een moeilijk seizoen verwacht, denkt voorzitter Luut Kroes aan een verrassing, ook al is handhaving de doelstelling. „Ik zie een heel spannend seizoen met mooie wedstrijden voor me. Ik verwacht dat we bovenaan het rech-

„Voor de achterhoede geldt dat de kans vrij groot is dat we veel moeten verdedigen. We zullen vaker niet dan wel in balbezit zijn”, zegt Ebbens. „Ik sta op een positie waar je sowieso leiding moet geven, maar misschien moet ik nog wel extra sturen dan ik gewend was. Ik denk dat ik dat kan.”

Aan de andere kant is WVF één van de zeven clubs (van veertien, MP) die voor de zomer nog in de tweede klasse acteerden. Lindeboom: „En die clubs staan er net zo voor als wij.”

Duo klaart de klus al 27 jaar Naam: Gert Lubbers en Herman Mestebeld.

Leeftijd: 43 en 66 jaar.

Functie: Materiaalmannen bij ASC’62 en SV Dalfsen.

Herman Mestebeld (zittend) en Gert Lubbers bij hun domein, het materiaalfoto Bert-Jan Lukje hok.

terrijtje gaan eindigen.” De preses vertelt vanaf zijn vakantieadres dat de hele club de vruchten plukt van de stap omhoog. „Als het goed gaat met het eerste, dan heeft dat een positief effect door de hele vereniging. De mensen zijn tevreden, positiever”, merkt Kroes.

Terug naar de toekomst. Lindeboom denkt dat ‘erin blijven’ opnieuw een verrassing zou zijn op sportpark De Weide Steen. Om daaraan te voldoen, moet het handjevol spelers met ervaring op een hoger niveau de kar trekken.

Al 27 jaar vormen ze een duo. Gert Lubbers en Herman Mestebeld dragen zorg voor de materialen op sportpark Gerner. „We kunnen goed met elkaar overweg. Het is goed geregeld. We praten met elkaar, dan is er niks aan de hand”, weet Mestebeld.

Op de zaterdag lossen ze het samen op. Lubbers is als de velden gekeurd moeten worden om kwart voor zeven op de club. „Dan zet ik koffie voor de consuls.

Anders is het half acht. Ik zet de

hoekvlaggen neer en laat de netten zakken. Dan naar de kleedkamers en maak ik de ballen in orde.

Dan gaan we langzamerhand naar de koffie.” Rond één uur verlaat Lubbers het sportpark, wedstrijden van het eerste ziet hij zelden. „Om één uur moet ik wegwezen.

Dan ga ik thuis klussen, dat moet ook gebeuren.”

Om één uur is de overdracht. Mestebeld neemt dan het stokje over.

Vroeger was hij er ook nog doordeweeks te vinden, maar die tijden zijn voorbij. „De gezondheid, je gaat soms door weer en wind. In het begin had ik het er wel lastig mee. Je was er aan gewend, ik moet naar het sportpark nu. Maar dan denk je even na en dan hoeft

het niet meer.” Mestebeld gaat op een zaterdag door tot een uurtje of zes. En ook zondag is Mestebeld bij de buurman van de partij. Hij doet het werk dus voor twee verenigingen. „Op zondagmiddag zit ik op de bank bij het eerste. Daarna moeten de kleedkamers dan schoon. Ik wijs er twee aan die het schoon moeten maken. Soms moet ik ze uit de kantine halen.

Dan zie je aan de gezichten dat ze het liever niet doen.”

Ze hebben de materialen zien veranderen. De Jabulani komt er echter niet in. „Derbystar, dat is de beste bal. Vroeger had je leren ballen, die moest je invetten. Het slechte spul is er nu allemaal wel uit.”

donderdag 19 augustus 2010 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 11

GZ-

TWEEDE KLASSE Voor Brem en Van Egteren is bij ‘t Harde met de stap omhoog een droom uitgekomen

Leven in een roes na promotie De trainers Erwin Brem en Edwin van Egteren zijn met ‘t Harde in hun eerste seizoen direct gepromoveerd.

Ze hebben het als heel bijzonder ervaren. door Mark de Rooij

I

n zijn eerste jaar als hoofdtrainer presteerde Erwin Brem meteen datgene waar de hele club al jarenlang naar snakte. „Promoveren naar de tweede klasse was het ultieme. Als dat meteen lukt... Ja, dat is een droom.”

Met WHC was hij als voetballer een keer kampioen geworden en gedegradeerd in één jaar, maar wat hij met ‘t Harde meemaakte was ongekend. De eerste week na de promotie leefde hij nog in een roes. „Het duurde even voordat je besefte wat er was gebeurd. Als je dan filmpjes op YouTube ziet van de ontlading op het veld in Dodewaard, zie je hoe groots het was en dringt het langzaam tot je door.” Eenmaal bij zinnen besefte Brem dat hij en Edwin van Egteren, zijn kompaan in de technische staf, iets bijzonders hadden gepresteerd. „De hele vereniging zat erop te wachten. Al negen jaar.

Het was mijn eerste seizoen als verantwoordelijke en dan knok je je in de nacompetitie tot twee keer toe terug van een achterstand. De manier waarop we het met de hele groep flikten, dat gaf een speciaal gevoel.”

De club nam een gok met het aanstellen van de onervaren Brem, een jaar eerder nog één van de spelers. „Tuurlijk, het is een jonge jongen (32 jaar inmiddels, MdR). Dan moet je afwachten of dat goed gaat”, geeft voorzitter Jan ten Napel toe. „Over zijn trainerskwaliteiten bestonden geen twijfels, omdat we hem goed kenden als jeugdtrainer. Of hij geaccepteerd zou worden als iemand die boven de

groep staat, dat was de vraag. Vanaf het begin pakte dit goed uit.”

Volgens Brem is zijn leiderschap nooit een ‘issue’ geweest binnen de spelersgroep. „Iedereen ging er prima mee om. Ik moest wel wat jongens teleurstellen en die zijn aan het begin van het seizoen dan ook vertrokken. Maar bij de rest van de groep hebben we een snaar kunnen raken. De trainingsopkomst was en bleef hoog, iedereen was positief gestemd. Er werd intens getraind en de bereidheid om

te leren was sterk aanwezig. We hebben ze er ook van doordrongen dat ze trots moeten zijn op het spelen voor ‘t Harde 1.”

Brem spreekt voortdurend over wij, want in de praktijk deelt hij het hoofdtrainerschap met Van Egteren. Ook komend seizoen.

Omdat de spits geleidelijk afbouwt als voetballer, is Brem op papier de eerste verantwoordelijke. „We vullen elkaar goed aan. Werken op basis van gelijkwaardigheid. Ik bedenk de oefenstof en doe de wed-

strijdbespreking, maar we overleggen alles met elkaar. Hangen wel zes tot keer acht per week met elkaar aan de lijn. Dan hebben we het over spelers, tactiek, trainingen, van alles. Ik ben overigens erg blij dat-ie nog een jaartje doorgaat.

Ik heb hem voorlopig liever in het veld dan naast me op de bank.”

De nimmer aflatende scoringsdrift van Van Egteren (26 treffers) was een beslissende factor in het successeizoen van ‘t Harde. Dat zal komend seizoen niet anders zijn. De

verregaande interesse van zijn vorige club VVOG heeft de topscorer, tot grote opluchting van alle groenwitten, afgewimpeld. Van de ploeg die promotie bewerkstelligde zijn alleen aanvaller Terence ten Brink (VVOG) en doelman Peter van Hulsteijn (lager team) verdwenen.

Daarvoor in de plaats komen Arnold Visch, Rene van ‘t Goor (Hulshorst), doelman Jim van der Wijk (lager elftal), A-junior Mark Tichelaar en tweede elftal-spelers Henk Elskamp en Robert Strijkert.

Trainer Erwin Brem (rechts) en assistent annex spits Edwin van Egteren praten over de tactiek van ‘t Harde.

foto Henri van der Beek

Veel derby’s in eerste en tweede klasse EERSTE KLASSE Zaterdag Oost, eerste klasse D: asv Dronten, Educalaan 29, Dronten, www.asvdronten.nl Be Quick’28, Stadionplein 25, Zwolle, www.bequick28.nl DOS Kampen, De Maten 8, Kampen, www.doskampen.nl Go Ahead Kampen, Buitenbroeksweg 2, Kampen, www.goaheadkampen.nl WVF, Stinsweg 15, Zwolle, www.wvf.nl Overige clubs: AVW’66, Bennekom, DOS’37, DZC’68, FC Zutphen, FC Horst, SDV Barneveld, VVOG, Zwart Wit’63.

Noord, eerste klasse E:

d’Olde Veste’54, Parallelweg 11, Steenwijk, www.oldeveste.com Urk, Vormtweg 7d, Urk, www.svurk.nl Overige clubs: Blauw Wit’34, CVVB, Drenthina, Grijpskerk, Holwierde, Leeuwarder Zwaluwen, LTC, Noordscheschut, Oeverzwaluwen, Omlandia, The Knickerbockers, Viboa.

Lelystad’67, Sportparkweg 5, Lelystad, www.svlelystad.nl Owios, Bovenheigraaf 19, Oldebroek, www.owios.nl VSCO’61, Zwarteweg 15bg, Oosterwolde (Gld), www.vsco.nl Overige clubs: Advendo’57, Blauw Geel’55, DFS, Dodewaard, Gazelle Nieuwland, Hierden, Stroe, VIOS.

TWEEDE KLASSE

Tweede klasse H: ASC’62, Haersolteweg 10, Dalfsen, www.asc62.nl OZC, Sportlaan 2, Ommen, www.vvozc.nl SVI, IJsselcentraleweg 9, Zwolle, www.vvsvi.nl Zwolsche Boys, Landsheerlaan 42, Zwolle, www.zwolscheboys.nl

Zaterdag, tweede klasse G: ESC, Zwolscheweg 6a, Elburg, www.elburgersc.nl ‘t Harde, Bovenweg 8, ‘t Harde, www.svtharde.nl IJVV, Bergweg 10, IJsselmuiden, www.ijvv.nl

Overige clubs: AZSV, DVO’71, Enter Vooruit, De Esch, Hellendoorn, Hulzense Boys, Oranje Nassau, Sparta E., SVVN, Vroomshoopse Boys.

Noord, tweede klasse J: Bant, Sportsingel 38, Bant, www.scbant.nl FC Meppel, Ezingerweg 57a, Meppel, www.fcmeppel.nl Olympia’28, Burg. Malcorpslaan 1, Hasselt, www.olympia28.nl Rouveen, Korte Kerkweg 22, Rouveen, www.scrouveen.nl SVN’69, Tussenboerslanden 2, Nijeveen, www.svn69.nl VHK, Van Ommenstraat 2, St. Jansklooster, www.svvhk.nl Overige clubs: Aduard 2000, De

Weide, Eems Boys, Loppersum, SCN, SJS, VEV’67, ZFC Zuidlaren.

Zondag Noord, tweede klasse K: SC Emmeloord, Sportlaan, Emmeloord, www.scemmeloord.nl Steenwijk, Middenweg 12, Steenwijk, www.vvsteenwijk.nl VROUWEN Hoofdklasse: Be Quick’28, Stadionplein 25, Zwolle, www.bequick28.nl Eerste klasse B: Be Quick’28 2, www.bequick28.nl Flevo Boys, Espelerlaan 59, Emmeloord, www.flevoboys.nl HTC, Brinkhoekweg 200, Zwolle, www.svhtc.nl

www.destentor.nl donderdag 19 augustus 2010

12 | amateurvoetbal

GZ-

DERDE KLASSE Kamper club houdt doelstellingen bescheiden na terugkeer in derde klasse

Diender hoopt op goede sfeer bij KHC KHC heeft aangetoond dat de degradatie naar de vierde klasse een bedrijfsongeval is geweest. De club wil haar plaats weer vinden in de derde klasse. door Jeroen Kuiper

T

om Diender is begonnen aan zijn derde seizoen in de hoofdmacht van de KVC Hercules Combinatie ofwel KHC, maar dat wil niet zeggen dat hij nog bleu en onervaren is. Diender heeft namelijk al het nodige meegemaakt sinds hij bij de selectie zit. Het ontslag van de trainer, een daaropvolgende degradatie en een kampioenschap markeren de diepte- en hoogtepunten.

De nu 21-jarige aanvaller kijkt met een grote glimlach terug op het vorige seizoen, dat zo mooi eindigde met het kampioenschap in de vierde klasse. „Vooraf hadden we een plek bij de eerste vier in gedachten, maar het liep al vanaf de eerste competitieronde goed.”

Zo goed, dat de titel voor het oprapen lag, totdat het in het Paasweekend misging met twee gelijke spelen tegen HTC en Wijthmen.

Plotseling kwamen er barstjes in het schier ontastbare Kamper bastion. „Toen kreeg ik ook het gevoel dat we het niet meer zouden redden”, bekent Diender. „Gelukkig ging Wilsum daarna nog de fout in en konden we alsnog feestvieren.”

In die slotfase van het seizoen zijn ook de kwaliteiten van Diender aan het licht gekomen. De aanvaller is geen man à la Remon Abma, die als aanspeelpunt de ballen vasthoudt. „Dat gaat me niet zo goed af”, lacht hij. „Ik ben meer iemand die het moet hebben van zijn snelheid.” Met negen doelpunten is hij dan ook een belangrijke pion geweest in het collectief, dat trainer Berry Wezenberg van de ploeg heeft gemaakt. „We hebben een jonge ploeg, maar vanaf het eerste moment heeft Berry van ons een

De snelle Tom Diender is bij de promotie van KHC een bepalende factor geweest met negen doelpunten. De Kampenaren streven nu naar een veilige posifoto Frans Paalman tie in de derde klasse. team gemaakt. De sfeer is daardoor goed gebleven en daarmee ben je al een heel eind op weg om goede resultaten te halen”, aldus Diender.

De sfeer en vreugde om het voorbije seizoen staan in schril contrast met het eerste seizoen van de aanvaller in de hoofdmacht. Met de trainer, Henk de Velde, was er geen klik en de resultaten waren ondermaats. Een seizoen om snel te vergeten. „Vanaf dag één was er geen chemie met de selectie”, weet ook leider Marcel Bolhuis.

Het meubelstuk

Diender had het er duidelijk moeilijk mee. „Dat was inderdaad niet leuk, moeilijk zelfs.” Het leidde tot het voortijdige vertrek van De Velde, maar degradatie bleek onomkeerbaar. „Dat zat er eigenlijk al maanden aan te komen”, zegt Diender berustend.

Het was een sneu begin van zijn terugkeer bij KHC. Jarenlang voetbalde hij in de jeugd van KHC, totdat hij de overstap maakte naar Go Ahead Kampen. „Ik wilde graag op een hoger niveau voetballen en dat ging erg goed”, aldus Diender.

(Go Ahead Kampen) en aanvaller Ronald Arends (Wapenveld), moet er toch wel wat mogelijk zijn.

Maar al te ver omhoog kijken doet Diender niet. „Er zitten totaal andere ploegen in deze klasse dan twee jaar geleden. Clubs die voor ons totaal onbekend zijn, waar we nog vrij weinig van weten.”

In de derde klasse blijven is dan ook het doel. „Handhaving is het doel en niets meer.” Alhoewel. „Stiekem hopen we een periodetitel te kunnen pakken.”

De man op de achtergrond Naam: John Balster Leeftijd: 50.

Club: CSV’28.

Functie: elftalleider en consul.

John Balster zit nu eens op de voorgrond. Op de achtergrond traint de sefoto Bert-Jan Lukje lectie van CSV’28.

De mogelijkheden op een doorbraak bij Go Ahead - destijds hoofdklasser - waren er, toch koos hij voor een terugkeer naar KHC. „De kansen om als jeugdspeler in de hoofdklasse door te breken zijn minimaal. Ik wilde graag in een eerste team voetballen, dus de keuze was niet zo moeilijk.”

Nu, in zijn derde seizoen in de hoofdmacht van KHC, is Diender terug in de derde klasse. Met een jonge hechte groep en een toegenomen concurrentiestrijd door de komst van keeper Rene Agterhuis

Hij zit dit jaar 25 jaar in het vak.

Tijd voor een feestje dus, maar dat hoeft voor John Balster niet. Secretaris Maurits Vermeulen verzekert dat er wel iets op stapel staat. „Hopelijk dan iets kleins. Een leider moet op de achtergrond aanwezig zijn. Dat geldt voor alle leiders en ook voor mensen van het bestuur.

Ik kan het wel niet eens zijn met een trainer, maar dat ga ik niet op het veld met hem bespreken. Dat doe je op je werk ook niet, waar klanten bij zijn.”

Balster is 33 jaar lid bij de derde-

klasser. Daarvoor was hij actief als leider bij SV Zwolle. „Daar deed ik de pupillen. Ik ga er nu zondag ook nog kijken.” Bij CSV’28 begon hij bij de A1. „En dan deed ik ‘s morgens de E2.” Na vijf jaar maakte hij samen met Ton Heimerikx de overstap naar het eerste. „Dat was als trainer een kanjer, maar ook als mens. Ik heb niet te klagen gehad, heb met goede trainers gewerkt. Eddy Zwijnenberg en nu met Arnie Pot. Ik ben wel nieuwsgierig hoe lang we hem hier kunnen houden. Hij moet ook aan zijn toekomst denken, maar het is goed dat hij de komende paar jaar hier blijft. Arnie is ook een echt clubmens. Hij weet de jongens ook warm te maken voor de club.

Die gaan dan bij de kleintjes kijken, ze fluiten toernooitjes.”

Hoe ziet een dag voor Balster eruit? „Ik sta om zes uur op. Als ik de velden moet keuren ben ik hier om half zeven. Anders ga ik altijd eerst naar de markt en dan bij mijn vader langs. Voor een wedstrijd ben ik er om elf, twaalf uur.

Dan de formulieren invullen en dan hoop ik om zes uur thuis te zijn. Dat was vroeger niet zo. Maar nu, met een gezin, moet je structuur hebben.”

CSV’28 groeit gestaag. Er zijn 23 F-elftallen. „Je moet ze allemaal aan de club zien te binden. Dat is prachtig. Perfect gegaan. Het bestuur heeft daar ontzaglijk veel tijd in gestoken.”

donderdag 19 augustus 2010 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 13

GZ-

DERDE KLASSE SC Lutten stapt na de promotie een wereld vol onbekende grootheden binnen

Familie Slot is gek van voetbal SC Lutten staat voor een uniek seizoen in de clubhistorie, voor het eerst speelt de club in de derde klasse.

Camiel Slot heeft er jaren naar uitgekeken. door Jeroen Kuiper

D

e familiereünies van de familie Slot moeten volledig in het teken van voetbal staan, want het voetbalgen is wel erg rijkelijk toebedeeld aan de familie van Camiel Slot. Tijdens die bijeenkomsten zal Camiel vaak vele prachtige voetbalverhalen en anekdotes hebben gehoord.

Zo is daar vader Bert Slot, die als spits met SC Lutten dertig jaar geleden het voorlaatste kampioenschap uit de clubhistorie voor zich opeiste. Tevens behoorde zijn vader tot de beste scheidsrechters van de hoofdklasse, waarbij hij diverse kampioenswedstrijden heeft mogen leiden. Zijn oom Hennie Haverkort heeft in de afgelopen jaren als trainer van buurman EMMS al twee keer het kampioenschap behaald.

Op 15 mei 2010 mocht ook Camiel Slot proeven aan het zaligmakende gevoel van het vieren van een kampioenschap. De linkeraanvaller presteerde het om met SC Lutten ongeslagen kampioen te worden van de vierde klasse E, waardoor de ploeg dit seizoen voor het eerst in de historie in de derde klasse mag uitkomen. „Kampioen worden is een bijzonder mooi gevoel”, weet de 28-jarige Slot inmiddels zelf uit ervaring.

In tegenstelling tot de familie Slot staat de voetbalclub SC Lutten niet bekend als een vereniging die grossiert in titels en grote voetballers. Het kampioenschap van afgelopen seizoen, het eerste in dertig jaar, wordt daarom als bijzonder ervaren. Ook door Slot, die in de negen jaar dat hij in het eerste elftal speelt nimmer om de prijzen heeft gestreden. En ook het begin van het kampioenschapseizoen begon voor Slot niet positief. „In de

voorbereiding liep ik een blessure op aan mijn binnenste knieband, waardoor ik pas in oktober mijn eerste minuten in de competitie kon maken en van waarde kon zijn in de wedstrijd tegen Kloosterhaar. En niet lang daarna was ik weer kort uit de roulatie door de Mexicaanse griep, dus de eerste seizoenshelft ging grotendeels aan mij voorbij. Gelukkig kwam het na de winter alsnog goed met de titel.”

Een niveau hoger wacht SC Lutten een zware klus. Zeker zonder sterk-

houders als Jeroen Flim en trainer John Arkes, die om diverse redenen zijn afgehaakt. Toch ziet Slot genoeg kansen tegen ploegen als KHC en Nieuwleusen. „Vorig jaar had de buitenwacht geen goed gevoel bij David Koopman, die voor het eerst als libero werd opgesteld.

Maar hij draaide een fantastisch jaar met eindeloze inzet. Ook dit seizoen kunnen we weer verrassen. We kennen weliswaar veel ploegen niet, maar zij kennen ons ook niet.”

Daarin zal voor Slot een belangrij-

ke rol zijn weggelegd. Als linkerspits, gezegend met snelheid en een goede actie. Maar ook als mentor voor het team, dat met vele jonkies erg onervaren is. „Ik probeer de jongens te helpen waar ik kan, maar dat kunnen ze ook prima zelf. Onze sterke punt is dat wij een hecht team zijn en bereid zijn om voor elkaar te willen werken.”

Met de nieuwe trainer Bram Roerdink, als opvolger van Arkes, ziet Slot ook mogelijkheden voor het team om verder te ontwikkelen. „Er komen veel jongens uit onze

Camiel Slot stapt met SC Lutten het niemandsland binnen.

jeugdvereniging JCLE bij. Ik denk dat Roerdink ze veel kan leren dankzij zijn Cios-achtergrond.”

Ondanks dat Lutten de derde klasse ingaat en relatief veel onbekende gezichten tegenkomt, weet Slot dat hij in ieder geval één vertrouwd gezicht treft. Tegenstander Mariënberg heeft namelijk oom Hennie Haverkort aangetrokken als nieuwe trainer. Camiel Slot: „De strijd is nu al aangekondigd.”

Geen gebrek aan gespreksstof derhalve op de aanstaande famailiebijeenkomsten.

foto FFU Press Agency/Wilco van Driessen

Derde klasse C bol van regionale ploegen DERDE KLASSE ZATERDAG Oost, derde klasse B: BAS, Sportlaan 3, Biddinghuizen, www.basvoetbal.nl DSV’61, Haerderweg 19, Doornspijk, www.dsv61.nl Hulshorst, Brandsweg 3, Hulshorst, www.vvhulshorst.nl Unicum, Schouw 54-01, Lelystad, www.voetbal-clubs .nl/voetbal/unicum Overige clubs: EFC’58, Elspeet, Harskamp, Hoevelaken, Otterlo, Terschuurse Boys, VVOP, Zeewolde.

Derde klasse C:

Avereest, Hoogeveenseweg 32b, Balkbrug, www.vvavereest.nl Bergentheim, Sportlaan 7, Bergentheim, www.vvbergentheim.nl CSV’28, Sportlaan 4, Zwolle, www.csv28zwolle.nl Hardenberg’85, Hondsdraf 2c, Hardenberg, www.hardenberg85.nl Hatto Heim, Konijnenbergerweg 1, Hattem, www.svhattoheim.nl KHC, Venendijk Noord 1, Kampen, www.khc-kampen.nl SC Lutten, Knappersveldweg 1b, Slagharen, www.sclutten.nl Mariënberg, Westerweg 8a, Beerzerveld, www.vvmarienberg.nl Nieuwleusen, Kon. Julianalaan 8, Nieuwleusen, www.svnieuwleusen.nl

SCD’83, Sportlaan 13a, Dedemsvaart, www.scd83.nl WZC, Zandbergen 4, Wapenveld, www.wzcwapenveld.nl Overige clubs: Oene.

Noord, derde klasse A: Creil, Toernooilaan 3, Creil, www.sccreil.nl Overige clubs: Balk, Bolswardia, CVVO, Delfstrahuizen, DWP, FC Wolvega, Makkum, Mulier, Nijland, Oudehaske, QVC, Joure, Waterpoort Boys.

Derde klasse D: Nagele, Ploegstraat 10, Nagele, www.vvnagele.nl Tonego, Ruiterstraat 3, Luttel-

geest, www.tonego.nl Vitesse’63, Sportlaan 1a, Koekange, www.vitesse63.nl Overige clubs: CSVC, Borger, Griffioen, DZOH, Fit Boys, Gorecht, Hollandscheveld, Klazienaveen, Smilde’94, Sp. Zweeloo, ZZVV. ZONDAG Oost, derde klasse B: Dieze West, Luttekeweg 5, Zwolle, www.diezewest.nl Heerde, Veldweg 1a, Heerde, www.vvheerde.nl Lemelerveld, Verbindingsweg 1a, Lemelerveld, www.vvlemelerveld.nl SV Zwolle, Hyacinthstraat 66,

Zwolle, www.svzwolle.nl Overige clubs: De Gazelle, Groen Wit’62, Heeten, Heino, KCVO, RDC, Robur et Velocitas, AVV’56.

Noord, derde klasse D: Ruinerwold, Dijkhuizen 70, Ruinerwold, www.vvruinerwold.nl Steenwijkerwold, Oldemarktseweg 92, www.svsteenwijkerwold.nl VENO, Aan Boord 1, Vollenhove, www.sv-veno.nl Wacker-Van Dijk, Wiltenweg 1a, De Wijk, www.vvwacker.nl Overige clubs: Bargeres, CEC, Schoonebeek, Sleen, SVV’04, Twedo, Zwartemeer, Zwartemeerse Boys, De Blesse, Zuidwolde.

www.destentor.nl donderdag 19 augustus 2010

14 | amateurvoetbal

Regionaal sportnieuws www.destentor.nl/sport/grootzwolle

GZ-

VIERDE KLASSE Overleven is het streven na de verrassende dubbele promotie

Espel niet langer underdog van polder Nu Espel plotseling in de vierde klasse speelt, is de club niet langer het onderdeurtje van de Noordoostpolder. De doelstelling is helder: handhaving. door Joost Hanewinkel

M

et kleine oogjes meldt Mathijn Maas zich deze zaterdagochtend om tien uur op het trainingsveld van SC Espel. Een geslaagde feestvakantie met vrienden op Terschelling ligt nog maar één nacht achter hem en nu al wacht er een lange trainingsdag ter voorbereiding op het nieuwe seizoen. „Wat is het vroeg, hè?”

Maar de jonge voetballer heeft heus wel zin in een lekker dagje trainen. „Jazeker, ik heb altijd wel weer zin om te beginnen. Al is dit echt een seizoen waar ik naar uitkijk, omdat ik het hele vorige jaar geblesseerd ben geweest.”

Al twee jaar lang speelde hij met pijn, maar Maas wilde zich niet laten kennen. „Op een gegeven moment ging het echt niet meer, toen heeft Hendri (van Eerde, de trainer, JH) me naar het ziekenhuis gestuurd. Ik bleek een dubbele liesbreuk te hebben, waaraan ik in februari ben geopereerd. Nu ben ik weer helemaal fit.”

Ambitieus en liergierig als hij is, ging Maas (21) vorig jaar ondanks zijn blessure naar alle trainingen toe. „Want buiten de trainingen om leer je ook van wat de trainer zegt. Ik heb vorig jaar nauwelijks een wedstrijd gespeeld, alleen in de laatste nacompetitiewedstrijd viel ik de tweede helft in.”

En dus stond hij op het veld toen Espel de spectaculaire promotie van de zesde naar de vierde klasse veiligstelde. „Ja, dat was wel een stunt natuurlijk. En voor mij geldt: zonder dat ik gevoetbald heb, was het een mooi seizoen.”

Mathijn Maas is na twee jaar met pijn weer fit genoeg om met Espel aan de overlevingstocht in de vierde klasse te beginnen. Het betekent tevens de hereniging met broer Michiel. foto Hans Veenhuis Nu mogen de mannen van Van Eerde het twee niveaus hoger laten zien. Een mooie uitdaging, maar heeft Espel wel wat te zoeken in de vierde klasse na het vertrek van de ervaren krachten Mark Jol en Mark de Jong?

Maas: „Die jongens zijn inderdaad weg, maar van Flevo Boys is m’n broer Michiel gekomen. Samen met Ricardo Hazenberg. Echt twee aanwinsten voor ons en ze vallen ook goed in de groep. Michiel heeft vijf jaar in het eerste van Fle-

Het meubelstuk

vo Boys gespeeld, dus die brengt wel wat ervaring mee.”

De ambitie van Espel in vierde klasse A, daar is Maas duidelijk over. „Lijfsbehoud. Het zal lastig worden om uit de degradatiezone te blijven, maar we willen overleven in deze klasse. Espel was altijd de underdog van de polder, altijd zesde klasse, daar zijn we nu vanaf. Ik denk dat er voor ons ook kansen liggen, omdat we graag spelen tegen de zogenaamde voetballende ploegen. In de zesde klasse

nie uit de voeten. Je kunt me een bikkelaar met een goede techniek noemen.”

Maas moet de coach dus overtuigen van zijn kwaliteiten en de trainingsdagen lijkt daarvoor de ideale gelegenheid. „Mooi dat we zo weer met dertig man op het veld staan. Eerst lekker trainen, tussen de middag een kop soep met een broodje en dan ‘s middags een grote partij. Dat is ook goed voor de sfeer in de groep.”

Ongeluk hakt erin bij Sloot Naam: Bert Sloot.

Leeftijd: 67.

Club: Scheerwolde.

Functie: Voorzitter (ad-interim), kantinebeheerder, scheidsrechter.

Na een auto-ongeluk is Bert Sloot, voorzitter annex kantinebeheerder, foto Bert-Jan Lukje weer terug op zijn stek achter de bar.

kwam je al die kleine Friese clubjes tegen met hun lompe beukwerk. Dat is ook niet altijd fijn om tegen te spelen.”

En welke rol zal Mathijn Maas dit seizoen gaan vervullen voor Espel?

Hij weet het zelf nog niet. „Ik wil zoveel mogelijk spelen, maar dat zal blijken in de oefenwedstrijden.

Dit is pas mijn tweede jaar bij het eerste, dus veel ervaring heb ik nog niet. Qua positie ben ik ook niet de moeilijkste, ik kan in elke li-

Het lijkt alsof hij nooit is weggeweest. Bert Sloot praat bevlogen over zijn werkzaamheden voor de club. Gooi er een kwartje in en je krijgt er een schitterende woordenstroom voor terug. Maar het scheelde allemaal niet veel. Sloot maakte een flinke klapper met de auto. „Ze hadden hier een afsluiting van het seizoen. Ik ben er niet meer bij geweest.” Een dag eerder kwam Sloot namelijk in het ziekenhuis terecht. „Mijn kuitbeen en vijf ribben gebroken en een scheur in de

lever. Ik heb op de intensive care gelegen. Ik ben blij dat we zulke mensen hebben. Ze hebben me weer opgelapt.”

Het fluiten van wedstrijden is door het ongeluk voorbij. „Ik heb het 46 jaar gedaan. Ik fluit nu tien jaar de jeugd, ik heb er wel spijt van dat ik dat niet eerder heb gedaan. Ik ben op plekken geweest waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Je krijgt er wel een topografisch gevoel van.”

Sloot was niet alleen scheidsrechter. Begin jaren negentig werd hij ook kantinebeheerder. „Mijn vrouw komt hier vandaan, ik kom zelf uit Steenwijk. Zij verkocht vroeger al snoep in het kleine hokje. Dus toen de toenmalige kanti-

nebaas er mee stopte leek het ze wel wat voor Trijntje.” Een paar jaar later, in 1993, werd het takenpakket nog breder. „Toen ben ik in het bestuur gekomen. De toenmalige voorzitter ging trouwen en was in één keer weg. Op mijn 62ste zei ik: ‘Ik doe het nog twee jaar, ik stop op mijn 65ste. Nu heb ik dan ook voorzitter a.i. achter mijn naam staan.”

Sloot wil bij de komende algemene ledenvergadering het stokje definitief overdragen. „Dan geef ik mezelf eervol ontslag, ben ik definitief voorzitter af. Kan ik een keer als supporter langs de lijn staan.

Het ongeluk heeft er ingehakt.

Wie ligt er nog vier weken in een ziekenhuis?”

donderdag 19 augustus 2010 www.destentor.nl

amateurvoetbal | 15

GZ-

VIJFDE KLASSE Wie bij SVBS’77 voetbalt, kiest niet zomaar een andere club

Zwolse mix in vierde klasse D

Brand is trouw aan zijn dorp

Het doorstrepen van de zesZATERDAG de klasse heeft SVBS’77 in Oost, vierde klasse C: SEH, Veldkampseweg 2, Heerde, de vijfde klasse gebracht. www.vvseh.nl VEVO, Veesserenkweg 39 Veessen, Herco Brand ziet daar toch www.voetbalverenigingvevo.nl veel oude bekenden.

Vierhouten’82, Elspeterbosweg 26, Vierhouten, www.vierhouten82.nl Wapenveld, Zandbergen 2, Wapenveld, www.vvwapenveld.nl

Vierde klasse D: EDON, Weteringpark 1, Zwolle, www.edon-zwolle.nl ‘s-Heerenbroek, Bisschopswetering 3a, www.vvsheerenbroek.nl HTC, Brinkhoekweg 200, Zwolle, www.svhtc.nl Kampen, De Maten 2, Kampen, www.vvkampen.nl Storica, Luttekeweg 5, Zwolle, www.vvstorica.nl Swift’64, Sportweg 6, Swifterbant, www.swift64.nl VSW, Geert Grooteweg 21, Windesheim, www.voetbalsportwindesheim.nl Wijthmen, Erfgenamenweg, Zwolle, www.wijthmen.nl Wilsum, Quarles van Uffordweg 1, Wilsum, www.vvwilsum.nl ZAC, Landsheerlaan 42, Zwolle, www.zac.nl Zalk, Broeksteeg 42, Zalk, www.svzalk.nl

door Joost Hanewinkel

S

VBS’77 staat voor een primeur. Voor het eerst in de 33-jarige geschiedenis van de club komt zij uit in de vijfde klasse. Niet dat deze promotie op basis van prestaties werd bewerkstelligd (SVBS werd vierde), maar de noordelijke zesde klasse is simpelweg opgeheven. Zodoende speelt de ploeg uit Belt-Schutsloot dit seizoen een niveau hoger.

Aanvoerder Herco Brand (24) heeft de indeling al even bekeken. „Vanzelfsprekend zitten er veel ploegen bij die vorig jaar ook zesde klasse speelden. Toch is het zeker een zwaardere competitie, met tegenstanders als Sleat en Flamingo. Maar ik verwacht dat wij ook beter gaan voetballen, omdat onze jonge spelers weer een jaar verder zijn. Het zou mooi zijn als we hetzelfde kunnen presteren als vorig jaar.”

Brand staat te trappelen om te beginnen, maar doet het noodgedwongen rustig aan. Hij liep bij een bedrijfsongevalletje een blessure aan het onderbeen op. „Met ons sloopbedrijf moesten we de brandweer assisteren bij het blussen van De Buitenwacht in Kampen. Daar sloeg een stuk brandweerslang tegen mijn been aan.”

Het begin van de competitie zal hij waarschijnlijk wel halen. En dat is maar goed ook, want als aanvoerder is Brand de echte leider van het elftal. „Ik jut het hele spul wel op, ja. Ik ben erg fanatiek.

Maar als ik de bal heb, straal ik rust uit en dat probeer ik ook over te brengen op de anderen.”

Gekscherend noemt hij zichzelf ‘de Van Bommel van SVBS’, al heeft dat niet enkel met zijn speelwijze te maken. „De elftalleider is tevens mijn aanstaande schoonvader, dus daar ligt ook voor een deel de overeenkomst met Van Bommel (die getrouwd is met de dochter van bondscoach Bert van Marwijk, JH). Flink schoffelen in het veld, zoals hij dat goed kan, zul je mij niet gauw zien doen. Ik ben niet de man van de slidings.”

Wel is hij de man die de lijnen uit-

zet, als verlengstuk van trainer Lieuwe Pals. „Dit wordt het derde jaar onder deze trainer en het bevalt uitstekend. Het is een jonge, fanatieke man die uitstekende trainingen geeft. We hebben niks te klagen.”

Overduidelijk heeft Brand het goed naar zijn zin bij SVBS, een klassieke dorpsclub waarbij vierhonderd van de in totaal zeshonderd Beltigers betrokken zijn. Uitkijken naar een andere club, waar hij op hoger niveau kan spelen, zal Brand dan ook niet snel doen. „Dat kun je hier in het dorp niet maken, joh. Dat zien ze als verraad, zo gaat dat met die dorpsclubjes. Natuurlijk zou het leuk zijn om een wedstrijdje te voetballen met jongens die beter zijn, maar het dorp daarvoor verlaten is het me niet waard.”

Vierde klasse E: Bruchterveld, Holtropstraat 3, Bruchterveld, www.vvbruchterveld.nl DKB, Horsta’s Wijk 5, De Krim, www.vv-dkb.nl Gramsbergen, Hoge Holt 17, Gramsbergen, www.sv-gramsbergen.nl Kloosterhaar, Sportstraat 1b, Kloosterhaar, www.vvkloosterhaar.nl Lemele, Zandeinde 2, Lemele, www.sclemele.nl SVV’56, Gemeenteweg 8, Sibculo, www.svv56.nl Noord, vierde klasse A: DESZ, Weteringallee 1, Zwartsluis, www.desz.com Ens, E.P. Seidelstraat 2, Ens, www.svensvoetbal.nl Espel, Vaartweg 46a, Espel, www.scespel.com SVM, Emmeloordseweg 2, Marknesse, www.svmvoetbal.nl ZONDAG Oost, vierde klasse G: Hattem, Konijnenbergerweg Hattem, www.vvhattem.nl

1,

Vierde klasse H: Dalfsen, Haersolteweg 10, Dalfsen, www.svdalfsen.nl Dedemsvaart, Sportlaan 13a, Dedemsvaart, www.svdedemsvaart.nl EMMS, Knappersveldweg 1b, Slagharen, www.vvemms.nl Noord, vierde klasse B: FC Kraggenburg, Winstonstraat 51, Kraggenburg, www.fckraggenburg.nl FC Oldemarkt, Sportlaan 1, Oldemarkt, www.fcoldemarkt.nl Oranje Zwart, Bovenboerseweg 1a, Wanneperveen, www.vvoranjezwart.nl Steenwijker Boys, Parallelweg 13, Steenwijk, www.steenwijkerboys.nl

Herco Brand moet er niet aan denken om ergens anders te voetballen dan in Belt-Schutsloot.

Storica wil direct verrassen door Joost Hanewinkel

I

edereen binnen Storica heeft er drie jaar hard voor gewerkt en dit seizoen volgt de beloning: de Zwolse club keert terug in de competitie voor standaardteams. „Er staat een heel gemêleerd team, jongens van achttien tot 36 jaar”, weet bestuurslid Freddy Jansen, die komen seizoen ook leider is van het elftal. „Het is een groep van een man of twintig en allemaal zeggen ze dat ze in het eerste kunnen spelen. Met een goede trainer erbij kunnen we verrassen in de vierde klasse.”

Storica denkt die trainer te heb-

ben gevonden in de persoon van Jan de Vries. Die wordt vooral aangesproken op zijn liefde voor het spel. Jansen: „Wij hebben de nieuwe trainer veel te bieden, maar niet als het gaat om geld.”

Gevraagd naar de hopeloze situatie van drie jaar geleden, toen Storica de standaardcompetitie verliet, komt Jansen met treurige verhalen. „We haalden maar drie punten in het hele seizoen. De contributie werd niet betaald, jongens kwamen niet opdagen bij wedstrijden. Soms stonden we met zeven man op het veld. Gelukkig zit er nu weer toekomst in Storica.”

De geschiedenis van DOS’63 heeft wel wat weg van die van Storica,

al doet de kleine club uit Drogteropslagen en Linde na financiële problemen alweer twee jaar mee in de standaardcompetitie. Na twee seizoenen zesde klasse gaan de mannen van trainer Christiaan Post nu een niveau omhoog. „We hebben goede hoop dat we, net als afgelopen jaar, weer bovenin kunnen meedraaien,” zegt voorzitter Riko Endt.

De club heeft, naast het eerste en tweede elftal, een dameselftal en een E-team. „We hopen nog meer jeugd aan te trekken. We hebben nu zo’n tachtig leden, maar dat aantal willen we uitbreiden. DOS staat inmiddels weer stevig op de rails,” aldus Endt.

foto Frens Jansen

Nog twee zesdeklassers overgebleven Zaterdag Noord, vijfde klasse A: Blokzijl, SVBS’77, Tollebeek.

Zondag Oost, vijfde klasse G: Reaal Dronten, Ulu Spor.

Vijfde klasse H: Hoonhorst, OVC’21, USV. Zondag Noord, vijfde klasse A: RKO. Vijfde klasse B: Blankenham, Giethoorn, Kuinre, Scheerwolde, Willemsoord.

Vijfde klasse C: DVSV, Havelte, IJhorst, DOS’63.

Zondag West1, vijfde klasse G: Batavia’90.

Zondag Oost, zesde klasse A: Balkbrug, Vilsteren.