2 minute read
Het start altijd met een probleem! Beschrijving van noodzaak van het project
ZONDER ZORG 2017-2022
Samenvatting
In 2017 kwamen er verontrustende cijfers naar boven. Binnen de inloophuizen van de Regenboog Groep bevonden zich mensen die geen zorg kregen, hoewel ze hier wel recht op hadden. En deze hulp bleek nodig te zijn. De reguliere zorg bleek onvoldoende aan te sluiten op een groep mensen die dak- en thuisloos waren. Deze groep wordt ook wel zorgwekkende zorgmijders genoemd. Wij spreken liever van mensen die het vertrouwen in de zorg door de jaren heen hebben verloren en vaak niet binnen de opgestelde systemen vanuit de samenleving passen. Zij houden de hulpverlening en instanties op afstand en zijn hierin vaak zeer ervaren en succesvol. Mensen die soms al 15 jaar niet in een bed hadden geslapen, inkomen kregen vanuit lege statiegeldflessen, duizenden euro’s aan opgelopen boetes ontvingen, en soms zelfs in de systemen van buiten de Regenboog Groep niet bleken te bestaan. Om deze groep te kunnen ondersteunen moest er andere zorg opgezet worden.
De Regenboog Groep zette samen met GGZinGeest een project op met de naam Zonder Zorg. Maatschappelijke en psychische ondersteuning voor mensen die er niet op zaten te wachten, maar waar altijd nog wel een klein stukje hoop op een ander leven was. Een samengesteld multidisciplinair team met medewerkers vanuit verschillende organisaties werd opgesteld. Vanuit een stuurgroep werd, gekozen voor een methodiek (CTI, critical time intervention ) een werkwijze (presentie- en krachtgericht werken) en gemonitord met meetinstrumenten (ZRM, zelfredzaamheidsmatrix). Vanuit de werkwijze richt dit team zich op het maatschappelijke
Hoe kan het dat deze mensen onder de radar bleven van de hulpverlening? ‘Om goed te kunnen hulpverlenen moet je afwijken van de standaard, die standaard is namelijk waar het mis is gegaan’
- HULPVERLENER ZONDER ZORG
en persoonlijke herstel van een deelnemer waarin ggz problematiek voorliggend is. Om tot dit herstel te komen is een intensieve begeleiding nodig, waarin de medewerkers vaak hand-in-hand- ondersteuning bieden. Het regelen en overnemen van de praktische zaken, een relatie opbouw en daarnaast doelen voor op de langere termijn om hun leven te veranderen. Binnen 1-5 gesprekken moest duidelijk zijn of mensen deze intensieve zorg nodig hadden. Zo niet, dan werden mensen verwezen naar de juiste zorg.
In totaal zagen de medewerkers 858 mensen, waarvan 130 mensen in een intensief methodisch traject toegeleid werden naar zorg en of wonen. Het project rond na vijf jaar af. De werkwijze heeft zich bewezen en is geborgd binnen de organisaties. Het team zal blijven bestaan en de werkwijze zal vaker ingezet worden binnen andere projecten.
Voor ons als project van belang om met anderen te delen hoe wij te werk zijn gegaan en wat daarvoor nodig was. Je leest het terug in dit document.
