Peet van Gils, parodontoloog-implantoloog
Parodontologie is een ‘levend’ vakgebied De slechte arbeidsmarkt in 1989 brengt Peet van Gils naar Italië. Daar ontstaat zijn passie voor de parodontologie. “Tandvlees kan goed genezen en het parodontium kan zich herstellen. Er zijn helaas nog steeds behandelaars die denken dat het niet beter kan, of die met een lage standaard genoegen nemen.”
Peet van Gils studeert van 1983 tot 1988 tandheelkunde aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Na zijn afstuderen neemt hij een paar jaar waar in diverse praktijken en vertrekt onder invloed van de slechte arbeidsmarkt in Nederland naar Italie. Daar werkt hij samen met zijn vriendin (inmiddels vrouw) als tandarts in een algemene praktijk in Cagliari. Na acht jaar keert hij terug in Nederland en komt terecht in de implantologiepraktijk van Gert de Lange waar hij veel leert over prosthodontie. Hij volgt de MSc opleiding parodontologie en implantologie aan Acta en start in 2002 zijn eigen praktijk waar hij samen met zijn vrouw werkt. Peet legt zich toe op het werken op verwijzing voor topreferente tandheelkundige zorg. Hij heeft een aantal jaren onderwijs gegeven aan parodontologen in opleiding en zijn enthousiasme voor het tandheelkunde vak is overgeslagen op zijn twee dochters die beiden tandheelkunde studeren. Zijn zoon van 15 gruwelt van klinische operatiefoto’s.
10
W
anneer Peet 11 jaar is doet hij bij een bezoek aan de tandarts een positieve ervaring op en weet hij dat hij tandheelkunde wil gaan studeren. “Op weg om te voetballen voor het schoolelftal kwam mijn tas met kiksen tussen de spaken van het voorwiel en vloog ik door de lucht, op mijn voortanden. De tandarts wist ze weer op te bouwen en gaf me een boekje over de tand met een pulpa. Dat boekje gaf aanleiding tot het houden van een spreekbeurt, waar ik een 10 voor kreeg. Laatst in voorbereiding op een lezing realiseerde ik me dat ik het succes van toen nog steeds nastreef.”
Tandheelkunde in Italië Bij aanvang van de studie tandheelkunde in 1983 wist Peet al dat het lastig zou worden op de arbeidsmarkt. De kranten schreven over een vermeend tandartsoverschot en de minister kondigde een jaar later aan drie van de vijf faculteiten te sluiten. “Het was de tijd waarin je zonder ziekenfondscontract nog ruim 1.000 kandidaten voor je had alvorens je in aanmerking zou komen. In het derde jaar van mijn studie wist ik dan ook dat ik naar Italië wilde gaan. Spanje en Portugal hadden na toetreding tot de EU (toen EEG) nog zeven jaar een gesloten grens voordat zij professionals uit andere landen moesten toestaan. In Enge-
dentista