03.
Denim Mag. Free worn magazine
FREE
X--MAS IS NOT FAR OFF Don’t forget your loved ones.
0
03. Issue
DENIM MAG. The 60’s are gone, dope will never be as cheap, sex never as free, and the rock and roll never as great. Abbie Hoffman
Verantwoordelijke uitgever: Mike Van Cleven: +32/496162690 Aykan Umut: +32/496427432 Aykan Umut - Postbus 195 Stapelplein - 9000 Gent info@denimmag.com
Vormgeving: Aykan Umut - www.whatsmyname.be Fotografie: Mike Van Cleven - www.mikevancleven.com
Redactie: Mike Van Cleven, Aykan Umut, David‘Davidov’Naessens, Wendy Robert, Neil Dutrieue, Djuna Valentino, Joeri Steegen, Manor Grunewald,Tienlyn Jacobson, Michel Arteel, Otto Vankerkhove Eindredactie: Kristien De Nul, Bruno Roels, Tom Vander Sande
Dank aan: Wendy Robert, Annelies Meulemeester, Jessica Mankowitz, Michelle Warneke, Katelyn Simkins, Lisa Marlier, Ray Archer, Otto Vankerkhove, Tienlyn Jacobson, Raelyn Pan, David “Davidov” Naessens, Otto-Jan Ham, Michel Arteel, Neil Dutrieu, Joeri Steegen, Daniel Grund, Kristien De Nul, Bruno Roels, Jana De Valck en Manor Grunewald.
Denim Mag 4
03.
HIGH LIGHTS. 06. Feed.
De coolste gadgets
08. Denim Dissected. Denim inside and out
12. Zipfly.
Fresh bucked up denim news
14. The Asphalt Jungle. Fashion shoot mannen
26. Svelt St.
Verse tunes uit California
32. Relies. Le Dav, Le Dov, Le Davidov quoteert
50. Accessories special. Robert Quality Meats & Michel Arteel serveren
54. Future Ghosts. The Djuna Column
56. Somewhere In Time. Wintermode in Denver, CO
72. Vahinee.
A model talks: Annelies Meulemeester
74. Winter Wonderland. Explore Canada
76. Boek.
Toykyo’s finest
36. H.264.
Vimeo killed the radiostar
38. Gered Mankowitz.
The man who shot Jimi Hendrix
80. Marc Bijl.
Interview met kunstenaar Marc Bijl
88. Red Bull Illume 2010.
Celebrated, honored and exhibited around the world
Denim Mag 5
Alphabetic Bookshelf
Niet de handigste boekenkast op aarde maar één ding is zeker: het zal de typografie lovers onder ons héél gelukkig maken. Alphabetic Bookshelf is verkrijgbaar via www.kayiwa.fi
Pocket Pencil
FE ED
Balpennen zijn zo 2010, tijden van inkvlekken zijn voorbij met deze simpele maar toch briljante potloden die je net als een balpen, aan je zakken of boekomslagen kan bevestigen. Verkrijgbaar via www.presentandcorrect.com
Bike Shelf
Playbutton - Music You Can Wear
Fietsen en lezen gingen niet samen tot Designer Chris Brigham door plaatsgebrek op het idee kwam een boekenrek van een fietsrek te maken of omgekeerd. De Bike Shelf uit massief hout is verkrijgbaar via knifeandsaw.wordpress.com
Mode en muziek verenigen zich in dit heel kleine discrete accessoire. Net zoals een cd van je favoriete band koop je een button die je zoals elke andere button aan je kledij kan bevestigen. Playbutton kan worden bestuurd door de elemementaire play-, pauze-, next- en volumeknoppen langs de achterzijde van de Playbutton. Verkrijgbaar via www.playbutton.com
Speak-er by Sherwood Forlee
nanoblock x Pentax Optio NB1000
Spreekt voor zich. Deze kleine maar krachtige multimedia luidsprekers kan je rechtstreeks op je computer of mp3-speler aansluiten. Verkrijgbaar via www.thinkofthe.com
Wie nog steeds in het geniep met blokken speelt hoeft zich nu niet meer te schamen. Pentax en de Japanse blokkenfabrikant Nanoblock ontwikkelden samen deze 14-megapixel digitale camera inclusief een 100-tal blokken goed voor uren blokplezier tijdens het fotograferen. Verkrijgbaar via www.restir.com
Denim Mag 7
Tekst: Mike Van Cleven
Denim Dissected. Denim inside and out. 2. 4. 6.
3.
5.
Denim Mag 8
1.
Wist je dat een 5 pocket jeans meestal bestaat uit 15 onderdelen? En dat er ongeveer 1,6 meter denim stof, enkele honderden meter garen, 6 rivets en 1 tot 5 knopen nodig zijn om 1 jeans te maken?
4. de ‘Back-Cinch’
Beter bekend als de ‘martingale’. De ‘back-cinch’ werd gebruikt om de taille van de jeans aan te spannen voordat de riem populair werd. Vandaar ook de veel gebruikte term ‘buckle back’. Vanaf 1942 verdween de ‘back-cinch’ bij de meeste jeansmerken. Nu maakt hij opnieuw zijn intrede en is hij te vinden op modellen bij verscheidene merken, waaronder Levi’s, Lee and Evisu.
1. de ‘Branding Patch’
De ‘branding patch’ wordt meestal achteraan op de taille-band, boven de rechter achterzak geplaatst. Ze bestaat meestal uit echt of imitatie leder en identificeert het jeansmerk met een logo en vermeldt ook de specificaties zoals maat en stijl.
5. de ‘Selvage’
Ook wel bekend als de ‘Redline’ of ‘Aka-Mimi’,en een verbastering van het oorspronkelijke ‘selfedge’. De selvage zit onderaan de jeans en zorgt ervoor dat ze onderaan niet uitrafelt. Levi’s werkte de selvage aanvankelijk af met een dun wit stiksel en verving deze later door een rode. Bij Lee gebruikt men een blauw of groen stiksel, terwijl ze bij Wrangler kozen voor een geel stiksel. De afgewerkte selvage geldt dezer dagen als een kwaliteitslabel.
2. de ‘Suspender Buttons’ oftewel bretelknopen
Vanaf eind de jaren 30 werden deze ‘suspendor buttons’ verwijderd van de jeans om het aankleden te vergemakkelijken voor de alsmaar meer riemdragende man. Veel handelaars stockeerden echter ‘Press On’ knopen voor klanten die het dragen van bretellen verkozen boven het dragen van een riem. 3. de ‘Arcuate’
Het zeer herkenbare dubbele stiksel op de achterzak, voor het eerst uitgevoerd door Levi’s. Tegen 1900 werd de vorm het handelsmerk van Levi’s jeans. Levi’s patenteerde hun handtekening stiksel in 1943. Elk merk heeft nu zijn eigen stiksel. Bij Lee kreeg deze de naam de ‘Lazy S’, verwijzend naar de vorm.
6. de ‘Yoke’
Ook wel eens de ‘riser’genoemd. Het is het vvormige heupstuk dat achteraan de jeans terug te vinden is op de onderrug. Hoe dieper die ‘yoke’ komt, hoe meer ‘curve’ de jeans heeft. Liu Jo lanceert voor hun SS2011 collectie de Bottom-Up, waar ze de ‘Yoke’ omgekeerd in de jeans aanbrengen om zo de vrouwelijke vormen te benadrukken in plaats van te verbergen.
Denim Mag 9
ss2011.
Teskt: Mike Van Cleven
What to expect.
Liu Jo Jeans start 2011 offensief met de Bottom-Up collectie.
Volgens Liu Jo Jeans hebben ze een manier gevonden om de rondingen van een vrouwenlichaam beter in de kijker te zetten door het invoeren van een nieuwe couturetechniek. Zo wordt de yoke omgekeerd in de jeans ge誰ntegreerd en worden er visuele elementen aangebracht die de vrouwelijke vorm gaan accentueren. Het gebruik van een nieuwe generatie stretchstoffen die in de jeans geweven wordt, zorgt ervoor dat ze als een tweede huid aanvoelt. Je zal niet naast de lancering van de Bottom-Up collectie kunnen kijken, want Liu Jo Jeans koos voor een heuse internationale TV advertentiecampagne om hun collectie aan te kondigen. www.liujo.com
Denim Mag 10
Replay lanceert hun exclusieve Red Seal denimlijn.
Het Italiaanse Replay koos voor deze collectie, die enkel voor heren is, een van de beste Japanse denimstoffen. De collectie wordt met de hand bewerkt en men kan kiezen uit maar liefst 12 verschillende wassingen. www.replay.com
Wrangler SS2011 - Worn Across America.
The boyfriend jeans is still in! En bij Wrangler vinden we de echte ‘boyfriend’ jeans terug. De Spencer is een slim mannen fit die ook gedragen kan worden door vrouwen. Voor de vrouwen zitten er zachtere wassingen in de collectie waardoor de look vrouwelijker wordt terwijl de fit identiek blijft. Een echte unisex slim boyfriend.
Vivienne Westwood Anglomania + Lee Collection SS2011
Na de succesvolle lancering van de samenwerking tussen Vivienne Westwood en Lee, hebben de 2 giganten ook voor 2011 de handen in mekaar geslagen. De SS2011 collectie is gebaseerd op bikers, rockers en festivalgangers, met veel badges, patches en hologram effecten. Tijdens de Milan Fashion Week werden 6 jeans stijlen voor de mannen voorgesteld: Classic Jean, Low Crotch Jean, Overall Jean, Mecanic Jean, Mayfair Jean en de Bondage Jean. In Parijs werden dan weer de 8 jeans stijlen voor de vrouwen voorgesteld op de Anglomania Show. Onder deze stijlen vinden we oa de Skinny Jean, de stretch denim Jeggings met tijger strepen en de Slim Jean met marmer en hologram effect. De Vivienne Westwood Anglomania + Lee collectie kan je vanaf januari 2011 in geselecteerde Vivienne Westwood winkels terugvinden. Om een stuk aan uw garderobe toe te voegen zal je tussen de 100 en 220 euro moeten neertellen.
Denim Mag 11
zip fly FRESH BUCKED UP DENIM NEWS. Tekst: Otto Vankerkhove
Acne (l) Candy
Het Zweedse merk Acne vroeg Luis Venegas en zijn Candy Magazine om een kleine collectie te onwerpen die geïnspireerd is op transgender en cross-dressing. Het was de bedoeling om drie hemdjes te ontwerpen die draagbaar waren voor hem en haar, maar die niet unisex waren. Het mochten dus duidelijk zowel mannelijke als vrouwlijke ontwerpen zijn. Bijna een dameshemdje voor mannen en omgekeerd. Bizar? Misschien. Maar daarom zeker niet minder geslaagd! Surf naar www.dazeddigital.com
Levi’s x Beabrick 1000%
Levi’s en MEDICOM TOY werkten samen aan een special edition 1000% BEARBRICK! Deze toy is volledig geïnspireerd op de befaamde 501 Levi’s jeans: details als een leren patch op de achterkant, een rode neus die verwijst naar de ‘Red Tab’ en stiksels op de borst. De release datum is nog niet gekend, maar een pre-order zal in december van start gaan. Surf naar www.hypybeast.com
Carhartt x A.P.C.
Levi’s Workwear x Pendleton
In 2006 viel voor de eerste keer het woord ‘ collaboration’ tussen A.P.C.-oprichter Jean Touitou en Carhartt’s creative director Arnaud Faeh. Pas twee jaar later werd er samengewerkt aan ontwerpen, labelling, stoffen en accesoires. Surf naar www.carhartt-wip.com
Dé jeansexperts en dé wolexperts slaan de handen in elkaar. Een jeansvest, een hemd en een deken zijn het resultaat van een perfecte samenwerking tussen wol en jeans. Surf naar www.pendleton-usa.com
Public label
Christian Louboutin ‘Rollerboy’ Spikes x Denim
The Hundreds brengen een tweede kledingslijn uit, ‘Public Label’ wat eigenlijk hun originele naam was. In deze collectie gaan ze voor een gedetaillieerde afwerking en meer verfijning in snit wat leidt tot een hogere kwaliteit en een duurdere prijsklasse. Surf naar thehundreds.com
Dé grote favoriet in de herenschoenencollectie van Christian Louboutin is ongetwijfeld de ‘Rollerboy’. Deze met spikes beklede slip-on krijgt er voor de feesten een broertje bij. Perfect voor de eerste danspasjes van het nieuwe jaar! Surf naar us.christianlouboutin.com
Denim Mag 13
The Asphalt Jungle.
Photography : Mike Van Cleven www.mikevancleven.com Post Production : Sqin - www.sqin.be Model : David @ New Models
Jeans : Replay Shirt : Replay Jeans Vest : Tommy Hilfiger Belt : Pepe Jeans Necklace : Thomas Sarbo Boots : Marc O’Polo
Chino : Levis Jacket : Lee Shirt : Lee Cooper Boots : Marc O’Polo Necklace : Thomas Sarbo
Jacket : Vintage 55 Jeans : Antwerp Bag : Pepe Jeans Boots : Marc O’Polo
Knit Vest : Le Mont St-Michel Jeans : Lee Shirt : Lee Tie : Morisson Glasses : Baldessarini
Jacket : Patrick Jeans : Ben Sherman Shirt : 55 DSL Sneakers : Patrick
Jacket : Levis Shirt : Ben Sherman Jeans : Diesel Sneakers : Patrick
55 DSL : +32 3 294 02 11 Antwerp: +32 2 478 78 00 Baldessarini: +31 50 544 14 50 Ben Sherman: +32 2 478 78 00 Diesel: +31 20 578 7930 Fred Perry: +32 2 478 78 00 LEE: +32 3 298 21 00 Lee Cooper: +32 2 520 59 80 Le Mont St-Michel: +32 2 217 35 22 Levis: +32 2 641 60 07 Marc O’ Polo: 00800 667 72 537 Morisson: +32 3 322 18 51 Patrick: +32 5 533 56 56 Pepe Jeans: +32 2 411 14 14 Replay: +32 2 521 90 71 Thomas Sarbo: +32 5 062 75 95 Tommy Hilfiger: +32 2 456 17 40 Vintage 55: +32 3 231 98 78
Denim Mag 26
Modern Terrain. Landing on Svelt St. I walk into the café where I am meeting the two members of the Trip Hop band Svelt St. for lunch. Although barely visible beyond the doors to the outdoor patio, the pair immediately catches my eye. They are huddled close together, entranced in what seems to be an intense conversation. As I draw closer, however, I can see that they are laughing. “We have a lot of little inside jokes,” Feelmore offers as an explanation to the one I have just missed. “Doesn’t mean they’re necessarily funny, but we’re both a bit unusual so it works.” She locks her gaze assertively, speaking with an impressive intellectual candor that can be startling at first, considering her outward appearance. With long limbs, wild dark hair and yellow tinged eyes, she has a mesmeric kind of otherworldy beauty about her. She and Bang! Cheeto met a little over 4 years ago, after a suggestion from a friend that they work together on a song. At the time, Bang! Cheeto was living in Toronto and Feelmore in San Francisco. “We had a connection immediately, both personally and musically. It was just one of those things,” Bang! Cheeto says in a tone differing greatly from his tightly construed and often expeditious raps on their last album. In person, his voice is quiet, but steady – his words deliberate and fluent, the calm of his face contrasting with the flurry of activity behind eyes so lucid, you can almost see the synapses firing. Only months after the pair met, Bang! Cheeto flew to San Francisco where he and Feelmore wrote their first song together, a Drum n’ Bass puncher called ‘Love Games’. “At first, it took us a while to actually begin the process of writing songs, but after that first track, we just kept going. Have been ever since.” They exchange a quick glance and smile.
Denim Mag 27
Do you have a specific direction/path you are heading down or do you just let the music evolve as time passes?
The best way to ruin a plan is to determine a specific path. That’s not to say that we don’t have a concept of what direction we’ll go, but if there is anything that is determined at this point, it’s that change is a constant with us. It’s not reasonable to claim that you are always going to be a certain way because that means you’ve stopped growing – both as a person and as a musician. We are constantly learning about ourselves, be it taste or interests - and also musically so a natural evolution is bound to happen. I noticed that you tend to have a lot of slashes when you describe your musical genre. Does that relate to your theory of musical evolution?
This kind of energy has certainly paid off. The limited edition hard copies of their recently released (September 2010) album, a Dubstep heavy hitter titled ‘Check Out These Kicks’ sold out within the month, with downloads continuing steadily. Svelt St. tunes have been popping up on mix tapes, internet T.V. shows, and select tracks were also featured most recently on Freecaster.tv as well as a Monster Energy Promo, and there is also talk of several upcoming opportunities. “The response to this last album has been overwhelming,” Feelmore admits, glancing over at Bang! Cheeto. He nods, “We don’t like to talk about things until they actually happen, we just find that it’s in our best interest to keep humble.” I shuffle my things around as my tea arrives, preparing my list of questions. Their responses are often unanimous, to the point where it is difficult to decipher who began a thought and who finished it. They are, in every sense of the word, a group an entity, a singular organism.
Denim Mag 28
Absolutely. We follow where the sounds and rhythms take us rather than seek a specific genre. We finally decided on Trip Hop as a lot of our music ends up in that category anyway and, as far as genres go, it’s a bit more all encompassing – which is great. We’ve found that there’s a lot more freedom to experiment in Trip Hop than there is in some other categories. We also have a great love for other genres such as Hip Hop, Jungle, Electro, and definitely Dubstep. Your last album would definitely fall under Dubstep, categorically speaking. Can you talk a little about how you ended up putting out a full on Dubstep Album?
We worked with London based producer 2Tech on the album ‘Check Out These Kicks’. He’s a crazy talented producer and everything he showed us, we loved. Coming together to do an EP just made sense. Dubstep has an edge to it that excites us– it can be dirtier and rougher than Trip Hop, and those are qualities we are both very attracted to, musically. It’s very raw. Another thing that’s great about Dubstep is that it moves you versus the other way around – at least for us. The beats coaxes out our lyrics, in the same way someone might suddenly feel yourself moving to the beat of a sick Dubstep song before they even realize that they’re dancing. There’s something there that is very organic to us and it’s something that we are incorporating more and more into our sound.
Could you walk me through how you write your songs? From the moment an idea hits you to the final product? How many reworks do most songs get?
There really is no set process. Sure, sometimes we sit and we talk it out, listen to a track and throw out ideas – we usually agree on an idea once one of us suggests it as we tend to like each other’s ideas 99 percent of the time. With the other 1 percent, well we trust the other’s judgment. That’s one of the best parts of being in a band together, our aesthetics are so close and we’re both always willing to push the boundaries just a little bit more.
You know, there is irony in your name, considering you two are so expansive.
(They both laugh) Yes, we are aware of that. Svelt St. started out as a name that referenced a ‘neighborhood’ vibe for people (friends and peers) to come together creatively – no matter the actual geography. But the longer Svelt St. has existed, the more the meaning of the name has shifted. It’s more like a labyrinth or an alley off the main road with shadows and secret doors and in that way, it is expansive.
I noticed you have a fantastical feel to many of your videos and photos. What is the philosophy behind this?
From the beginning, we wanted to create our own world and such that it is, the rules of the ‘real’ world don’t apply. The world that is considered actual by popular consensus is such a small fraction of what really exists. It’s not off the mark to say that visually, we seek to touch all that other stuff that we know is out there and may have begun to explain but isn’t easy to attain cognitively. Like physiological and conceptual elements?
Yes, definitely – but epistemological as well – as in exploring how we know the world. There is a stream of consciousness that comes from absorption of that around us and also from questioning representation of how we know the world. In a way, our visual elements are suggestions as to what might be possible. Where do you draw inspiration from?
Every song is different. The ideas come from almost anything – from a random conversation, things that have actually happened to us or that we’ve witnessed, current affairs, a single word, you name it. We are both very conceptual and we feed off of each other like crazy. A lot of inspiration is drawn from life. No matter where we are, we are observing, thinking, and collecting data. Social constructs are fascinating – why are they there, what function do they serve, what are their implications and how do they limit us? Our house is crammed with books and films – it’s a bit of an addiction. One of us might read something and then we’ll spin into a related idea or take it apart and the next thing you know, we have a song.
You often tell stories in your songs, one clear example on ‘Check Out These Kicks’ is the song ‘Kapila’. Where did that idea come from and what is the story about?
The idea actually came from The Book of Imaginary Beings by Jorge Luis Borges – one of the most influential Latin American writers of all time. Borges intended to have the reader dip into the book, as opposed to read it straight through as how one might play with shifting patterns of a kaleidoscope. We were dipping into the book one afternoon and came across the story of Kapila. Essentially, it’s a story about Karma. Kapila was a Brahman who became a monk. His knowledge of holy texts was unrivaled and if his students happened to stumble,
Denim Mag 29
Speaking of what’s next, what developments with Svelt St. can we expect to see next?
he would call them names such as ape-head, doghead, horse-head, etc. After his death, the karma of his many insults caused him to be reborn as a sea monster, weighed down by 100 heads of the animals he would insult his companions with. If you listen carefully, there are exactly 100 animals cited in our song. We wanted to stay true to theme of the story as much as possible. What is your opinion on current music trends today?
Pop culture trends move too quickly. In that sense, they are fickle. We can’t base ourselves on music trends because it would mean not being true to our core. Sometimes the things we are interested in fit with current trends, sometimes they don’t but we never drop something that we are interested in just because the trends go against it.
You’ll most certainly be hearing more Dubstep as we’ve just started to get our feet wet. Expect a full plunge. But of course, there is also a variety of other projects in the works. It just wouldn’t be the Svelt St. way if we were to stick to just one thing. Also, you can expect a lot more experimentation of all sorts from us in the next year or so. We are always trying to build new dimensions into the music whether aurally, conceptually, or visually. What we are after is an overall texture. Throughout our interview, it has become clear that Svelt St. is more than just a band. In their quest for ‘overall texture’ they have grown to be surveyors of a multitude of terrains, touting a new kind of philosophy to the musical realm from whence they came. What they are doing is a new breed of musicianship, blending intuition with a conceptual and philosophical edge without once letting go of the ‘it’ factor that makes you want to crank the up volume the second you hear a Svelt St. song come through your speakers.
What do you think about American Idol? Do you think it’s legit?
We aren’t going to knock it because it may have its own merits. But having the word ‘Idol’ in the name of the show says something about the goal of the show and that goal has nothing to do with us. Are you more likely to be on team Kanye or team Taylor Swift?
Definitely team ‘Don’t Give a Fuck’. How long did it take you to record Check Out These Kicks?
3 months-ish. We got really into it. The writing came quickly and it was a blast to record. It was a new challenge to us and that’s the kind of thing we live for so we got hyper-obsessed. It’s weird, you’d think recording something so high energy would exhaust you but we came out of it all hyped up asking, ‘what’s next?’ Denim Mag 30
Download the Svelt St. tunes at www.myspace.com/sveltst sveltst.bandcamp.com Interview: Raelyn Pan
RELIES. GOOSE ‘Synrise’ Na meer dan vier maanden van politieke impasse, parachute- en marollenprocessen en vondelingenbaby’s in ondergrondse parkeerterreinen, valt er in België weinig positiefs te bespeuren. “Synrise”, de nieuwste Goose die net boven het doopvont werd gehouden, is zo’n zeldzaam lichtpunt aan ons gitzwart firmament. Met “Bring it on” hadden ze zich in 2006 onsterfelijk gemaakt met een sound die zich in de schemerzone bevond tussen in-yourface rock en powerful electronics en met “Synrise” gaan ze een iets andere richting uit. De punch van hun stevige 4-to-the-floor drums is er nog steeds, maar nu krijgen vintage lead-synths en donkere, soms zelf zweverige pads meer plaats op de voorgrond en verhuizen elektrische gitaar en bass naar een stoffige hoek in een Kortrijks repetitiekot. Het album zit vol knipogen naar de jaren 80, niet die van de poppy Madonna’s en Whitney’s, eerder die van Blue Monday, Depeche Mode, Joy Division, Front 242 en van “Sleeper in Metropolis” (Anne Clark). Denk nu niet dat het album niet fris of upto-date klinkt, of een poging is tot het heruitvinden van de new-wave of italo-sound, au contraire! Het album begint met de titeltrack en vat meteen samen wat er komen zal. Een stevige instrumental track met soundscapes, een leuke en ietwat poppyklinkende “oooooh” die als lijm fungeert tussen de verschillende parts en lekker strakke drums. Met “Can’t stop me now” horen we voor de eerste keer een “echte” vocal en deze tune doet ons het meest terugdenken aan het “Bring it on”-tijdperk. “After” het derde nummer op de cd, is lekker downtempo
Denim Mag 32
en diezelfde lijn wordt doorgetrokken in “Like you” In het midden zitten dan twee iets commerciëler klinkende tracks die niet overbodig zijn, maar die we achteraf wel vrij snel vergeten. Vanaf “Words”, de eerste single die iedereen nu vast al “meepraat” en volgens ons een absoluut hoogtepunt is, gaat het er iets obscuurder en dramatischer aan toe, en dat kon ons wel verblijden in een muzikaal tijdperk vol kant-en-klare David Guetta-troep en Q-music gekweel. Wat ook vrij uniek is, en zeker in het elektronische genre, is dat dit album volledig live is opgenomen en die symbiose voel je ook wanneer je dit album iets kritischer beluistert. Het enige minpuntje, en daar waren we het met de volledige redactie over eens, waren de lyrics op een aantal tracks die voor ons net iets te voor de hand liggend waren. Niet dat het allemaal literaitre hoogstandjes moeten zijn, maar hier en daar kon het volgens ons toch net iets spitsvondiger. Het is hoe dan ook een oerdegelijk album waar we als Belgen trots op mogen zijn en - for those who care - het artwork van het album werd ontworpen door Storm Thorgerson, de kunstenaar achter de hoezen van de Pink Floydplaten. Score: 7,5/10 Goose vervolledigt de line-up van de SOULWAXMAS-tour door Europa, maar ze spelen niet op de Belgische editie in Hasselt. Raar maar waar…
CHROMEO ‘Business Casual’ Respectievelijk zes jaar na hun eerste albumrelease “She’s in control” en drie jaar na “Fancy Footwork” is het eindelijk weer zover: “Business Casual” is een feit. En wat voor één! Op hun “dj-kicks” (een mix-cd vol zeldzame funk en discotracks) en enkele remixen en producties voor andere artiesten na (Feist, Surkin, Tiga – to name a few), heeft dit Montréal-based duo vooral tijd gespen deerd aan het optimaliseren van hun zeer herkenbare stijl. Dave-1 en P-Thugg laten zich, zoals steeds, beïnvloeden door Franse disco, synth-funk, en elektronische dansmuziek en hebben ze daaruit de elementen gefilterd die hun sound uniek maken. Funky gitaar, old-school-keyboards, lekker geplette drums en de met talkbox-gemanipuleerde vocals zijn hun absolute trademark. Hun twee vorige albums werden enorm positief onthaald, maar dit album is veruit het meest complete en naar mijn bescheiden mening één van de beste releases van 2010! “Hot Mess”, de openingstrack, is onmiddellijk to-the-point. Een leuke vocal over liefde en alle turbulenties die dat met zich meebrengt, met enkele leuke punchlines tussendoor. (“Everyday was Christmas time for you, lady, and you got showered with gifts”) Op “I’m not contagious” vragen ze ons vriendelijk om ons te laten meeslepen op het ritme en dat lukt vrij snel. Met een eerste talkbox-flavoured vocal is dit nummer very contagious. Daarna volgen de twee reeds uit gebrachte singles “Night by night” en “Don’t turn the lights of” die het album een commerciële
twist geven zonder aan overacting te doen. Leuke meezingers voor alle leeftijden en niet geschikt voor oogklepdragende, anti-commerciële heads! Met “Don’t walk away” en “J’ai claqué la porte” iets minder uptempo, ditto uplifting, brengen ze de balans in evenwicht tussen de echte clubtracks en wat beter tot zijn recht komt door de speakers van de autoradio. De downtempo tracks zitten boordevol emotie en drinken weg als een “Chateau Margaux” anno ’77. Eerst even walsen en laten rijpen, en een afdronk om u tegen te zeggen. Met “Grow up”, waar ze nog één keer het tempo opdrijven tot een aanstekelijke groove, naderen we het einde van een catchy, vrij poppy maar vooral very funky, persing! Wat sommigen niet weten, Dave-1, zanger/gitarist van Chromeo, is de grote broer van A-Trak. Inderdaad, de helft van Duck Sauce, de tour-dj van Kanye West, jongste world champion turntablism, producer (Kid Sister, Lupe Fiasco) en remixer (MSTRKRFT, Boys Noize). Montréal en muziek kunnen dus wel degelijk in één zin! We kunnen niet zeggen dat “Business Casual” een donderslag bij heldere hemel is, want als Chromeo iets nieuws aankondigt, verwachten we nu eenmaal heel veel. De kunst is om dat in te lossen, en dat doen ze met grootste onderscheiding. Score: 9/10
Denim Mag 33
ALOE BLACC ‘Good Things’ Stones Throw, het Amerikaanse independent label dat onder meer Madlib, MF Doom en wijlen J Dilla op de internationale kaart zette, wijkt met Aloe Blacc misschien een klein beetje af van zijn underground-hiphop pad, maar toch klopt het verhaal. Het album is geen samenraapsel van enkele zorgvuldig uitgekozen samples. Het is een muzikaal, soulful en feel-good album, perfect om in de mood te komen voor een avondje stappen, maar even goed om je te doen vergeten dat je op een koude en winderige zondagmiddag een kater moet uitzitten. Enkel afgaan op de single die hem wereldfaam bezorgde, “I Need a Dollar” is afbreuk doen aan een artiest die in 2006 al een schitterend debuut afleverde met de titel “Shine Through”. Want op “Good Things” staan nog andere pareltjes die van dit album een volwaardige NuSoul plaat maken. Of is die term verouderd en maken we er simpelweg NuNuSoul van? Met een stemkleur dat zich ergens tussen Bill Withers en Cee Lo Green situeert en songs die over liefde, vriendschap, good, crazy en hard times gaan kan je niet anders dan een hoop mensen aanspreken. Op “Hey brother” gaan we een eerste keer heupwiegen op een aanstekelijke, funky gitaarloop, en leuke blazer-accenten. “Miss Fortune” houdt het tempo laag met een reggae-getinte strofe en semi-psychedelisch refrein, and it works! De eerste maal dat we een drumloop horen, die alle Stones Throw-artiesten typeert, is op “Take me back”, en “Loving you is killing me” had evengoed op een Jamie Lidell-album kunnen staan. “Good Things”, de title-track, is mijns inziens de beste track op het album en in “You make me smile” prijst hij zijn wederhelft de hemel in op bijna poëtische wijze. (I’m beaming like the sun, now how can that be) In “Mama Hold My Hand” beseft Aloe dat zijn Panamese moeder een belangrijke rol heeft gespeeld in zijn leven en dat hij nu voor haar iets kan terug doen, een pareltje dat sommigen een ongeforceerde krop kan bezorgen. Niemand had het mooier kunnen verwoorden… Niet alle songs op dit album zijn van dezelfde superkwaliteit. Dat is alleen de intergalacticos van dit universum gegeven, maar op twee songs na is dit album echt blijven hangen. Enkel “Life so hard”, waar ik het vooral ‘hard’ vond om het niet te skippen en “Femme Fatale” dat ik iets te geforceerde soul vond, hebben mij niet kunnen bekoren. Maar zelf dan blijven er nog tien volwaardige songs en een instrumentale outro over die übermuzikaal zijn en perfect passen Denim Mag 34
tussen enkele legends als Curtis Mayfield, Al Green of Etta James, maar dan anno 2010. Score: 8/10 Voor degenen die Aloe Blacc in de Vooruit in Gent gemist hebben: we hebben uit betrouwbare bron vernomen dat hij in 2011 terugkomt. Op een festival misschien? THE COUNT & SINDEN ‘Mega Mega Mega’ Deze zeer solide debuut-plaat in één of ander vakje of genre plaatsen is zo goed als onmogelijk. Sinds hun eerste samenwerking in 2008, hebben ze zowat alle invloeden uit de dansmuziek op zich laten inwerken.; dancehall, booty, baile, electro, afrobeat, hiphop, etc. En die mashup van stijlen doet sommigen fronsen en anderen dan net weer helemaal opklaren. Joshua Harvey en Graeme Sinden hebben er bewust voor gekozen om niet met A-list artiesten samen te werken voor dit album, de collabs zijn zorgvuldig gekozen om dit album - hoe uiteenlopend het ook moge zijn - tot een coherent geheel te laten samensmelten. Domino Records, het label van indie-britrockers Franz Ferdinand en Arctic Monkeys wijkt met “Mega Mega Mega” een beetje af van hun garage-pad, maar net dat maakt het interessant. Wij beweren niet dat het hier om twaalf onvergetelijke pareltjes gaat, maar verrassend, dynamisch, kleurrijk en very entertaining is deze productie absoluut wel. Het album begint strak, met een outstanding vocal van Californiabased rapper Trackademicks en dito beat. “After Dark” houdt het midden tussen disco en house, werd gereleased met een leuke video maar boeit net niet lang genoeg door de iets te slepende vocals van Mystery Jets. Op het carnavaleske “ Desert Rhythm” neemt een western-gitaarloop bijna het volledige nummer in beslag maar het werkt iets minder aanstekelijk dan verwacht. Vanaf “Hardcore Girls”, een track die al maanden in de betere clubs wordt gedraaid, barst het los. Vette vocals van Rye Rye en heel catchy loops. “Roll Out” zit vol percussie en houdt het midden tussen afrobeat en uptempo dancehall, “Elephant 1234” ruikt dan eerder naar jackin’ of dirty house met een vleugje acid. Katy B – het Briste meisje dat het poppy dubstepnummer “Katy on a mission” in de charts heeft gezongen – mag dat ook proberen op “Hold Me” en ondersteund door een lekkere sub-bass, komt deze ‘lovesong’ heel geloofwaardig over. “Mega” mag ook stilaan de status van clubanthem opeisen en de afsluiter
“You make me feel so good” geeft ons ook datzelfde gevoel. Ietwat zweverig, en hier en daar een Mobyknipoog zonder kopieus over te komen. Tussenin hebben we “Addicted to you”, een nummer met een Ibiza-sound dat niet echt overeind blijft en “Panther”, waar een allesoverheersend harmonicadeuntje en iets te voorspelbare percussie ons snel gaan vervelen en ons verplicht om mails te checken of te bloggen… Ze hebben hun naam over de tongen doen rollen met hun debuut-single “Beeper”, waarop Kid Sister een zeer overtuigende hoofdrol opeist en nu, twee jaar later, bevestigen ze hun status met een leuk elektronisch album vol leuke twists, onverwachte collabs en bij momenten een vrij unieke sound. Score: 8/10 Joshua Harvey (aka The Count) heeft een aantal alterego’s waaronder “Hervé”, zowat de grondlegger van de nieuwe electro-rave sound anno 2007. PENNYWISE ‘Pennywise’ Het is 1991 en onder een stralende Californische zon wordt een album gereleased dat later door de skatende en surfende medemens, als iconic zal worden beschouwd. Geïnspireerd op de clown uit “It” van Stephen King, brengen Pennywise hun tweede studio-album uit op Epitaph, een Amerikaans independent label dat door hun generatie genoten van Bad Religion wordt bestuurd. Het album bevestigde dat punk not dead was, maar springlevend, zij het op een iets andere, minder extravagante manier. Geen zwart, geen veiligheids spelden, geen combats, iets minder politieke betweterij maar wel happy en melodieuze feelgood-punk, skateshoes, boardshorts en zonnebrillen. De teksten gaan vooral over het goede leven, over vriendschap, hier en daar met een subtiele boodschap, zonder prekerig over te komen. De ingrediënten die Pennywise gedurende zo’n 20 jaar hebben gespiced vormen de basis van veel punkrock bands; happy vocals met veel samenzang in de refreinen, distorted power-chords op gitaar en supersnelle drumpartijen. Bands als Rancid, NOFX, Satanic Surfers, No Fun At All, Vandals en Lagwagon hebben, in het zog van Pennywise, de nineties van een vrolijke punkvibe voorzien. Begin deze eeuw werd alles met een iets commerciëlere saus overgoten door de Blink 182’s en Sum 41’s maar daar is de geloofwaardigheid wel wat verder te zoeken. Deze cd grijpt je van bij de eerste noten naar de keel met “Wouldn’t it be
nice” en “Rules”, songs die amper twee minuten duren. “Living for today” maakt ons ervan bewust dat alles NU gebeurt en is zowat de beste track van het album. Het nummer “Pennywise”, een vaste waarde in hun setlist, neigt het meest naar de punk van het vorige decennium, maar blijft vrolijk voortrazen en op “Fun and Games” kan je niet anders dan wegdromen van een circle-pit. “Unite” zing je in het eerste refrein al meteen mee en belichaamt de pure punkrock-spirit (“come together and fight together, unite together as one”). “No Reason Why” is ook één van de pareltjes op dit meesterwerkje en komt voor in zowat elke degelijke snow-, surf-, wake- of skatefilm uit die periode. “Bro Hymn” heeft hen wereldberoemd gemaakt, al was dat in die periode op een ander niveau, en is anno 2010 in vele voetbalstadions, op festivalcampings of skatefests de ultieme sing-along-song geworden. Pennywise heeft ook een stevige livereputatie opgebouwd en blijft op regelmatige tijdstippen sterke studio-albums uitbrengen. Vooral de opvolgers “Unknown Road” (’93) en “About Time” (’95) staan ook vol leuke deuntjes en strakke riffs. Een andere bron van inkomsten haalt deze westcoast-bunch uit video games. Zo’n vijftien nummers zorgen voor de soundtrack in games als “Burnout”, “EA Sports NHL 06” en “Pro BMX”. Wie in het verkeerde tijdperk geboren is en wie denkt dat Green Day ‘echte punkrock’ is: laat Denim jullie overtuigen en haal dit op één of andere manier in huis want dit is een heel klein stukje leuke geschiedenis! Score: 9/10 In België klinkt het nummer “Bro Hymn” van Pennywise door de speakers van voetbalclub KRC Genk, telkens wanneer er gescoord wordt… Tekst: David “Davidov” Naessens
Denim Mag 35
H. 264 Installation for 300 speakers, pianola and vacuum cleaner
Een installatie van kunstenaar John Wynne. www.vimeo.com/12827233
Een fashionfilm van asvoff.com en vogue.it voor hun Light Series. www.vimeo.com/13703767
FLUX
Fight Club Rules
Een 3D-kortfilm gewijd aan de bekende beeldende kunstenaar Ilhan Koman.
Een kortfilm gebaseerd op ‘Fight Club’ en ‘Suicide Girls’
850 Meters Teaser
Midnight Juggernauts
www.vimeo.com/15395471
Dit is de de nieuwe creatie van regisseur Joeri Christiaan, het Belgische brein achter Planton Invasion. www.vimeo.com/17202761 Denim Mag 36
Alumbramiento-fashion film
www.vimeo.com/7929772
Stop Motion op zijn best, voor deze videoclip werden meer dan 2000 geprinte beelden reshot. www.vimeo.com/15556914
Bekijk onze selectie online op www.vimeo.com/channels/denimmag
vimeo killed the radiostar.
Flying Lotus - Kill Your Co-Workers
Vreugde alom met deze kleurrijke 3D-videoclip. www.vimeo.com/15568767
Foreign Beggars & Noisia - No Holds Barred
JACQUES: The Sports Issue
Bowling. There’s no time to Spare! Starring Lauren Young. www.vimeo.com/11064418
Metronomy Bicycle Film Festival
Stevige portie vette beats en goedkope videoeffecten.
Videoclip voor Metronomy’s performance op het 10th Bicycle Film Festival.
www.vimeo.com/12804243
www.vimeo.com/16056090
Erwin Olaf - Grief
Mumdance ft. Esser - Dont Forget Me Now
Hier gebeurt helemaal niks, maar dat maakt deze kortfilm net zo spannend.
Appels, peren, bananen, ananassen en meloenen!
www.vimeo.com/14071773
www.vimeo.com/14864968
gered mankowitz. Tekst: Mike Van Cleven
De naam Gered Mankowitz mag dan voor velen onbekend zijn, zijn werk is dat voor miljoenen mensen niet. Hij heeft portretten van artiesten zoals The Rolling Stones, Jimi Hendrix, Oasis, Snow Patrol en The Verve in z’n portfolio steken. Op 15 jarige leeftijd ging de jonge Mankowitz aan de slag als leerjongen bij het Londonse foto agentschap ‘Camera Press’. In 1962 werden negatieven en prints bewaard in enorme archieven. Gered vertoefde vaak in het archief van Camera Press en hij leerde er onder andere de werken van Richard Averton en Irving Penn kennen. Gered’s vader, Wolf Mankowitz, was auteur en ‘screenwriter’ en Gered had een uitgesproken interesse voor de ‘show business’ geërfd. Het theater vond hij uitermate inspirerend en hij zag zichzelf dan ook acteurs in het theater fotograferen.
Denim Mag 38
Jimi Classic 1967
Stones Behind The Buttons
Oasis
Denim Mag 42
Daarom ging hij assisteren bij de bekende Londonse ‘celebrity’ fotograaf Jeff Vickers. Wanneer jonge en beginnende acteurs bij Vickers de deur gewezen werd omdat ze geen fotoshoot konden betalen, offreerde Gered om ze te fotograferen aan een budget vriendelijk tarief. Zo portretteerde hij onder andere het jonge folk duo Jeremy Clyde en Chad Stuart en werd hij zeer nauw bevriend met ze. Via hen leerde hij ook de bekende zangeres Marianna Faithfull kennen en fotografeerde hij haar meermaals. Zo begon hij al op 17 jaar naam voor zichzelf te maken in de muziek industrie. Die industrie was in de jaren 60 vrijwel onontgonnen en men had nood aan mensen die wisten hoe ze moesten communiceren. Artiesten, managers, fotografen en producers vonden zich op soms zeer jonge leeftijd in posities binnen de muziek industrie waar ze beslissingsrecht hadden en waar ze het verschil konden maken. Zo werd Gered in 1965 - toen amper 18 jaar en door zijn werk met Marianne Faithfull - gevraagd door het platenlabel van The Rolling Stones om de Stones te volgen tijdens hun 48 steden tournee in de VS. Twee jaar aan een stuk was Gered de enige fotograaf die de prille succesjaren van The Stones op foto vastlegde. Gedurende 2 jaar at, leefde, reisde en deelde hij af en toe een joint met Mick en zijn jongens. “In 1965 traden The Rolling Stones op op plaatsen die qua accomodatie vandaag niet eens meer te vinden zijn. Maar dat was rock ‘n roll: onverwarmde kleedkamers, de grootte van een badkamer, waar het toilet al jaren geen dienst meer deed, waren schering en inslag. Om dan nog niet van de belichting tijdens de concerten te spreken: die liet maar al te vaak te wensen over. Door die slechte belichting tijdens veel concerten toen, was het haast onmogelijk om foto’s te nemen waar alle 5 bandleden samen op stonden. Soms was de belichting zo slecht dat het zelfs helemaal onmogelijk was om foto’s te maken. Maar wanneer het wel kon, focuste ik mij enkele concerten op Mick, en dan eens op Bill of Brian of op de andere bandleden. Ik fotograafde ook voornamelijk met een Hasselblad wat toen ook niet het meeste praktische toestel was voor live concert fotografie. Ik hiel mezelf voor dat een goed resultaat met een Hasselblad van veel betere kwailiteit zou zijn dan met bijvoorbeeld een 35mm Nikon camera.”
Onverwarmde kleedkamers, de grootte van een badkamer, waar het toilet al jaren geen dienst meer deed. Films per koerier naar London
“De Rolling Stones beschikten toen over een privé vliegtuig en na elk concert vlogen we door naar de stad waar het volgende concert plaatsvond. Soms kwamen we pas om 4 uur ‘s ochtends aan in een klein motel, films ontwikkelen zat er dus nooit in. Ik stuurde daarom wekelijks mijn films per koerier naar mijn studio in London. Maar ik was zeer slecht in het ettiketteren van mijn films en daardoor wisten ze in de studio haast nooit waar de foto’s genomen waren, wat niet altijd tot de wensen van het platenlabel was. Daar ik zoveel tijd besteede onder de bandleden en heel veel ervaringen met ze deelde, werd mijn band met The Stones en met hun manager Andrew Loog Oldham alsmaar sterker.” Jimi Hendrix bleef maar lachen
Door zijn werk met de Rolling Stones en Marianne Faithfull werd Gered een veel gevraagd fotograaf. Wanneer Jimi Hendrix’ toenmalige manager hem naar London bracht, werd Gered gevraagd om ook diens portret voor de eeuwigheid vast te leggen. Jimi’s manager was er dan ook zeker van dat dit een ster in wording was. “Ik herinner mij de sessie met Hendrix en zijn band nog zeer goed. Ik wou Jimi en de andere bandleden portretteren met een eerder stoere blik, maar telkens hij zo’n blik wou opzetten schoot iedereen in een lach. Jimi was een leuke kerel en glimlachte voortdurend. Op het einde van de sessie nam ik nog een reeks beelden van jimi alleen en daar ging hij volledig in op. Ik fotografeerde hem van een iets hogere hoek, zodat hij naar omhoog in de camera moest kijken en zo de aandacht van de camera naar zich moest trekken. Het resultaat, dat ik pas een tijd later zag na het ontwikkelen van de film, was hoe ik het me had voorgesteld.” Professioneel muziek fotograaf worden in de jaren 60-tig was irreëel en ongekend.
“Ik had mijn focus geled op muziek fotografie, maar in jaren 60 was niemand overtuigd dat je daarvan een echt professionele carriere kon maken. Ik bleef volharden en slaagde in mijn opzet. Vanaf 1980 tot het einde van mijn actieve carriere was ik voornamelijk bezig met com merciele fotografie, maar telkens het kon ging ik terug naar de muziekindustrie. Zo fotografeerde ik artiesten zoals The Verve, Oasis, The Eurythmics, Kula Shaker...
Denim Mag 43
Gered’s studio
De artiesten kwamen altijd naar mijn studio. Ik ging zeer zelden op locatie fotograferen en ging nooit naar persvoorstellingen. Ik wou en zou mijn eigen beelden creeren en over alles controle hebben tijdens de producties. In mijn studio kon ik alles naar mijn hand zetten en iets creëren dat toepasselijk, hedendaags of gewoon interessant was. Ik maakte zelf sets, gebruikte speciale vormen en experimenteerde met allerlei speciale belichtingstechnieken. Ik probeerde innoverend te zijn en er uit te springen en andere dingen te doen dan wat andere fotografen deden in de muziek industrie.” “Op de meeste van mijn portretten kijken de artiesten heel vaak rechtstreeks in de lens, zodat de kijker het gevoel heeft dat de artiest ze recht in de ogen kijkt. Tijdens elke sessie probeerde ik dan ook de artiesten echt het gevoel te geven dat zij het belangrijkste waren in mijn studio. Ik probeerde ze te overtuigen om met de camera te communiceren zoals ze met hun publiek communiceerden. In de 45 jaar dat ik met artiesten gewerkt heb, is het mij maar 2 of 3 keer voorgevallen dat er geen connectie tot stand kwam, maar dan nog heb ik mezelf altijd tot het uiterste gedreven om de artiest in kwestie zoveel mogelijk van zichzelf te laten geven.
Gedurende gans mijn carriere heb ik nooit één ‘celebrity’ gefotografeerd. “I have never and just won’t work with people who are just famous for being famous. I photograph artists!”
Vandaag de dag worden ‘celebrities’ gecreeerd en zijn ze niet noodzakelijk artiesten. Artiesten zijn voor mij professionele mensen die daarom niet zeer hoog scoren omwille van hun muzikale kunnen, maar die er wel professioneel mee bezig zijn. Gedurende mijn hele carriere heb ik geen enkele ‘celebrity’ gefotografeerd. Het waren telkens muzikanten, acteurs, schrijvers... noem maar op, allemaal echte artiesten. Geen flauwe afkooksels die door onze huidige ‘celebrity culture’ gecreëerd worden.” Gered maakte bijna altijd zwart/wit beelden, maar toen in de jaren tachtig digitale beeldbewerking voor het eerst de kop opstak, verdiepte hij zich er vrij snel in. Zo begon Gered zijn zwart/wit beelden in te kleuren. Later besloot Gered om samen met de bekende art director David Costa ‘Ink Icon’ op te starten en ingekleurde litho’s van Gereds iconische werken te verkopen. Het werd een hit.
Denim Mag 44
Annie Lennox - Bride
Faithfull Salisbury
Denim Mag 46
De link met Tommy Hilfiger
Gereds werken worden frequent tentoongesteld in galerijen over de hele wereld. Sinds 2000 staan verscheidenen werken van Gered permanent tentoon in de San Francisco Art. “Enkele jaren geleden had ik een tentoonstelling over mijn werk met de Rolling Stones in een galerij op Maddison Avenue in New York. Op een avond stapte Tommy Hilfiger -op weg naar huis- binnen in de galerij. De gallerij bleef speciaal open voor Hilfiger, hij is trouwens een enorme fan is van de Rolling Stones en zwart/wit fotografie. Hij kocht er meteen de hele collectie en werd zo de grootste privé verzamelaar van mijn werk in de VS. Ik ken de man niet persoonlijk, maar toen ze hem een tijdje terug vroegen wat zijn meest waardevolle bezittingen waren, verwees hij onder andere naar mijn Rolling Stones.” In enkele van de Tommy Hilfiger flagship stores, kon je Gereds beelden van de Rolling Stones bewonderen tijdens de rode loper openingen. Assumption is the Mother of all fuck-ups!
“Misschien nog een nadenkertje voor de Denim Mag lezers die ambitie hebben om het te maken als fotograaf: Assumption is the Mother of all fuck-ups! Think about it.”
Het meeste recente fotoboek van Gered Mankowitz heet “The Experience: Jimi Hendrix at Masons Yard”. Een fotografische herinnering aan het historische moment wanneer Hendrix, een van de meest invloedrijkste muzikanten van zijn tijdperk, London veroverde met zijn muziek. ISBN: 978-1-60887-005-9 39.95 USD Amazon.com
Denim Mag 47
Mick & Keith 1965
robert quality meats. Met de feestdagen in aantocht, zijn we allemaal koorstachtig op zoek naar de juiste outfit, en nog veel belangrijker: de perfecte accesoires die je creatie maken of kraken… Ik ben op zoek gegaan naar net iets meer... en heb heerlijke dingen gevonden!
gal-stern
Gal-stern is een designster in de booming Israelische fashion scene. Zij was altijd gefascineerd door de printkunst. Gal’s key product is handgeprinte kousen geproduceerd met een zelfontworpen techniek. Haar designs worden omschreven als: fris, intelligent en CRAZY! Surf naar www.gal-stern .com
Tekst Wendy Robert
culietta
Hoe kan je deze juwelen kopen? Simpel: je stuurt een mailtje naar culietta@hotmail.co.uk met de naam van het stuk en je schoen en/of kledingmaat. Let wel, elk stuk is uniek want het wordt het met vintage kettingen gemaakt. Surf naar www.culietta.com
Denim Mag 50
Lulu guinness
Lulu Guinnes’ geestige handtassen en accesoires werden meteen een must voor elke fashionista. Haar collectable handtassen zijn beschreven als ‘’tomorrow treasures’’. Ondertussen worden haar tassen gezien aan de armen van een steeds groeiende lijst van beroemdheden . Haar klanten zijn onder andere Dita Von Teese, Katey Perry, Agyness Deyn… Surf naar www.luluguinness.com
Haoshi
paperself eyelashes
“Good things”. Haoshi werd opgericht in 2009 en de naam “hoashi” is Chinees voor ‘goede dingen’. Ze voegen een zuiverheid en vrede toe aan hun design. Met behulp van hun prachtige techniek kunnen de ontwerpers hun levensfilosofie kwijt in hun kleine kunstwerkjes. Surf naar www.haoshi.com
Must see! Paperself eyelashes, ontworpen door Tiny Yu Wang, en geïnspireerd door de kunst van Chinees paper-cutting. De wimpers zijn een mix van traditionele cultuur met hedendaags design. Ze zijn verkrijgbaar in drie stijlen en staan vol Chinese symboliek. Ze zijn opvallend en o zo verleidelijk! Surf naar www.paperself.com
Henry Holland tights
Gabriella marina gonzalez
De maestro van House of Holland, Henry Holland, heeft samengewerkt met Pretty Polly voor zijn eerste collectie panty’s. Deze panty’s hebben we al aan de benen van Alexa Chung, Pixie Geldhof en Agyness Dean gezien…..en girls, je kan ze kopen via Topshop. Surf naar www.henryholland.co.uk
Post-apocalyptische new world order fashion: Gabriella Marina Gonzalez, een AmerikaansCubaanse ontwerpster, gevestigd in Londen, is een van mijn favorieten. Voor sommigen ziet haar collectie er donker en uit gotic uit. Zij vindt zelf van niet, ze drukt een heel persoonlijke stempel op haar collectie. Haar herfst-winter collectie doet heel erg victorian / sci-fi / surgery aan; en doet me denken aan A Clockwork Orange, en heeft heel wat lederen riemen , bondage en andere soorten accesoires. Surf naar www.gabriellamarinagonzalez.com Denim Mag 51
acces sories. Tekst: Michel Arteel
MS&Co iPad & iPhone Sleeve
Omdat we hier bij Denimmag spontaan beginnen te kwijlen bij het woord jeans, vonden we dat deze iPad- en iPhone-sleeve niet mocht ontbreken in ons verlanglijstje voor onder de kerstboom. Deze beschermhoesjes zijn binnenin afgewerkt met wol, zodat je speeltjes lekker bestendig zijn tegen de koude winter. Surf naar msandco.myshopify.com
Marshall headphones
“Zagen mijn oren er maar uit zoals mijn versterker�! Een typische spreuk die komt uit de muziekwereld. Marshall nam dit iets te letterlijk, en komt nu uit met zijn eigen headphones. Surf naar www.marshallheadphones.com
Denim Mag 52
Michel Berger Hotel
Soms zeggen ze wel dat Duitsland het mooiste plaatsje op aarde is. Wij kunnen u vertellen dat het Michel Berger Hotel daar een duidelijk voorbeeld van is. Het Oost-Berlijnse budgethotel biedt 119 prachtige customised kamers in een uiterst hippe, kunstige, loftachtige maar dan toch minimalistische sfeer. Surf naar www.michelbergerhotel.com
Mix tape USB stick
Rollasole
Iedereen herinnert zich nog wel de cassettebandjes en de mixtape. Een compilatie van de favoriete nummers op een bandje. Dit was een erg leuk en persoonlijk presentje, gewoon voor een vriend of voor een geliefde. En gelukkig hij is terug in USB! Surf naar www.suck.uk.com
“Wie mooi wil zijn moet lijden!” Dat is nu verleden tijd met de Rollasoles. Kilometers wandelen van club tot club op je hakjes is dus uit ten boze. Deze supercompacte oprolbare sockas passen perfect in je handtas, en kunnen dus worden bovengehaald wanneer je niet meer in de kijker hoeft te staan. Surf naar www.rollasole.com
Paper wallets
Pivot by diffeduction MJ 1.5 boots
Éen twee drie vier, portefeuille van,.. portefeuille van... . Éen twee drie vier, portefeuille van papier. Surf naar www.paperwallet.com
Ja, we zouden graag eens een basketmatch spelen op de kerstmarkt bij -4°C. Met dit nieuwe concept van “Pivot by diffeduction” is dit nu perfect mogelijk. Zij komen op de markt met een kwalitatieve winterboot geïnspireerd op de klassieke Air Jordan 1 kleuren. Surf naar diffeducation.com
Denim Mag 53
future ghosts. Tentatively, I stepped through the door. The carpet was grey and flat from years of wear. Salmon hued waiting chairs with sea foam accents were lined up against the front window, the adjacent table covered with celebrity headlines from five years prior. Florescent lighting glared harshly off 80’s soft focus glamour shots featuring hands with acrylic nails doing weird shit like holding an orange or resting on a satin pillow on a pedestal with a rock fountain in the background. There were none of the usual sounds I associate with LA nail salons: no churning water in footbaths (there were none), no prattle muffled by surgical masks or gossip about prom and Mischa Barton’s downward spiral into alcoholism and cellulite. There was just the one woman, her long dark hair cascading down and around her shoulders, sitting perfectly still as though she had been waiting for me - or anyone for that matter, to enter the salon and bring her back to life. It was clear that she used to be immensely beautiful. She was at least 65, Vietnamese, with an astonishing figure for her age. She jumped up to retrieve sterilized utensils from the back room with a vigorous grace more attuned to a woman in her earlier years Denim Mag 54
Her dark eyes flashed so intensely, they appeared blue/grey beneath the sagging hoods. While she worked on my dirty fingernails, she described what life had been like for her when she was my age – how she had been the center of attention for all the pilots and officials while working in a government building in Vietnam during the war. She told me about the parties she attended and gifts she received from all the men she had turned down before finally meeting her husband. Then she told me about her husband, a pilot, who had taken her flying on their first date. After 45 minutes for one hand (most of her effort was spent elaborating stories with her own hands, rendering my disastrous nails a second priority), she stopped and pulled her mask down. Squeezing my wet nails tightly, she looked at me with bright, watery eyes. ‘I wish I was your age, again. I wish I could do it again!’ She looked at me with her eyes glazed over, my hand still tightly grasped between her own, thin and veined. I left with botched nails and the ghost of regrets trailing off the backs of my heels. The stories of her youth had been entertaining, but I couldn’t shake a great sadness that hung limply around my shoulders. This was a woman who had refused to grow old in her heart, yet it was clear that what she really missed was the beauty of her youth. It had defined her young life and when it passed into another form, she had nothing defining to hold on to, except the past. It scared me. Every day I ask myself, what the hell am I doing? The answer is always the same. ‘I don’t know.’ But it’s easy and pays well and aren’t short-term returns and easy money the real American dream? At this point in my life, my decisions are born from what is expected of a person with culturally heralded genetic qualities and of course, my ever-present apathy. My job is cool because people tell me it is. And they think it’s cool because that’s how it’s sold to them. Tyra Banks is breeding a litter of future women like the manicurist, their portfolios filled with proof that once they were somebody, and I’m just another of those girls, really. Sometimes, it makes me want to cry. But I still call my agent every morning to check in, and I still practice my angles in the mirror. It’s funny that a person can know the physical angles of their face so well and have such limited grasp of the interior terrain.
Tekst: Djuna Valentino
This was a woman who had refused to grow old in her heart, yet it was clear that what she really missed was the beauty of her youth.
SOME WHERE IN TIME . Photography: Mike Van Cleven www.mikevancleven.com Assistant: Ray Archer Post Production: Sqin - www.sqin.be Make-up: Katelyn Simkins www.katelynsimkins.com Model: Lisa Marlier @ Next Miami Dress : Levis Tanktop : Tommy Hilfiger Shades : Ray-Ban Socks : American Apparel
Knitwear : Paris Hilton Skirt : Replay
Jacket : Tommy Hilfiger Dress : Pinko Jegging : Lee Cooper Boots : Hampton Bays Shades : Ray-Ban
Knitwear : Lee Cooper Shirt : Levis Shorts : Nolita Scarf : By Soto Hat : Marc O’Polo
Denim Mag 62
Cardigan : Nolita Shirt Dress : Replay Jeans : Lee Cooper
SOME WHERE IN TIME.
Shirt : Levis Shorts : Nolita
Dress : Marc O’Polo Knit Vest : Pepe Jeans Belt : Friis & Company Socks : Patrick
Denim Mag 68
Vest : Tommy Hilfiger Shirt : Denham Shorts : Levis Broche : Sacha Hat : Tommy Hilfiger
American Apparel: +32 3 227 00 32 By Soto: +32 3 771 48 68 Denham: +32 3 294 02 11 Friis & Company: +32 3 233 05 01 Hampton Bays: +32 9 218 18 11 Lee Cooper: +32 2 520 59 80 Levis: +32 2 641 60 07 Marc O’Polo: 0800 6677 2537 Nolita: +32 3 294 02 11
Paris Hilton: +32 3 289 95 75 Patrick: +32 5 533 56 56 Pepe Jeans: + 32 2 411 14 14 Pinko: +32 3 221 10 10 Ray-Ban: + 32 3 286 80 00 Replay: +32 2 521 90 71 Sacha: +31 135 952 121 Tommy Hilfiger: +32 2 456 17 40
vahinee. A model talks: Annelies Meulemeester
Hainan Airlines boarding time!
Mijn reis begon met een eerste impressie van het Chinese fatsoen toen mijn Aziatische medepassagier nog vóór het vliegtuig opgesteeg al tot drie maal toe ongegeneerd luid begon te rochelen, en het resultaat - ik zal jullie de details besparen - zonder scrupules in haar vers drankbekertje deponeerde. Ze leek haar moeder en zoon eraan te herinnerd hebben om hun keel ook nog eens schoon te schrapen, en zo ontstond er prompt een weelderig orkest van geproest en gespuw! Ik stond erbij en ik keek ernaar... vanuit m’n ooghoeken weliswaar. Mijn ingesteldheid om nooit een vooroordeel te hebben over iemand, of in dit geval over de etiquette van de Chinese bevolking, werd zwaar op de proef gesteld. Gelukkig waren er ook de galante Chinese airhostesjes die me al snel een doosje met oordopjes en oogklepjes overhandigden. Slaappilletje erbij, en hup... enkele dromen later werd ik wakker met de hypnotiserende en monotone stem van de piloot die me twenty degrees aanbood, a clear sky, and a good stay in Hong Kong! Ik wilde zo snel mogelijk de stadslucht opsnuiven na de lange vlucht, en raasde bijgevolg als een gek naar de taxi-exits... Het werd me al snel duidelijk dat het met de airexpresstrein veel eenvoudiger kon. Nog geen dertig minuten later werd ik door de taxi in een drukke straat gedropt, waar menig spleetogen naar het portier kwam gerend om me een hotelkamer aan te prijzen. Door het geraas van “Madam, madam! Guestroom? Hotel? Any watches? Suits? Or handmade handbags? ... Madaaaam!”, zag ik een dertigtal namen van guesthouses opduiken die allemaal in hetzelfde gebouw gehuisvest zijn: Chungking Mansion in Nathan Road. Ik liet mijn ogen als een gek over alle borden gaan en ... flits ... New International Guesthouse... oef, gevonden! Acht dagen heb ik doorgebracht in een kamer van maximum zeven vierkante meter inclusief wc en douche, op de elfde verdieping van een oud kantoorpand. Maar het bevond zich wel centraal. En het was een propere kamer met vriendelijk personeel. Als
Denim Mag 72
je weet dat Kowloon de drukst bevolkste regio ter wereld is, dan neem je meteen vrede met dit nederige stekje. De mensen beheersen het Engels hier vrij goed, dit in tegenstelling tot mijn ervaring in Japan enkele jaren geleden. Ik vermoed dat het met hun geschiedenis te maken heeft: Groot Brittannië huurde Hong Kong meer dan honderd jaar van de Chinezen. Sinds 1997 hoort het weer officieel bij China, maar het heeft wel nog steeds eigen regels en wetten en dus ook een eigen paspoort. Zodra ik buiten was, drong het tot me door hoe zalig de temperatuur hier was, en wat een immense mensenmassa hier door de straten krioelt.
Het laat een enorme indruk op je achter. Vreemd genoeg voelde ik me er meteen thuis. Ik huppelde vrolijk door de drukte... en zonk dieper en dieper weg in de dynamische en zeer gestructureerde levensstijl van deze fascinerende stad. Overal waar je kijkt zie je bordjes, en alle zaken zijn het liefst van a tot z geregeld. Zo sta je voor het openbaar vervoer bijvoorbeeld gewoon in een afgebakende rij aan te schuiven zoals bij een Efteling-attractie. Verder zijn er van elke toonaangevende
winkelketen die je kan bedenken meerdere vestigingen in een straal van drie kilometer te vinden. Nagenoeg iedere shop verkoopt wel een Ipod, een Ipad of een Iphone. Het straatbeeld is hip en stylish. Een typische beeld voor mij is een drukbezette Starbucks waar expats en locals zitten te lunchen en zich ondertussen met hun nieuwste speeltjes vermaken. Ten slotte zijn de mensen heel erg op hun hoede voor bacteriën. Een vierde van de mensen draagt een mondmasker en in winkels lees je vaak bij bepaalde producten: ‘wordt om de twintig minuten gedesinfecteerd’. Het zicht vanop the Peak, of de skyline aan de haven is echt fantastisch. Iedere avond vindt er een licht- en geluidshow plaats waarbij in vierenveertig gebouwen de lichten knipperen en van kleur veranderen. Als extra krijg je er een boulevard vol toeschouwers bovenop. Ondanks de drukte van de stad is er net buiten het centrum enorm veel natuur. Ook de stranden zijn ideaal om een dagje te chillen. Eén dag ben ik naar Cheung Chau geweest, een autoloos eiland ten zuidwesten van Hong Kong. De bewoners verplaatsen zich er enkel met de fiets. De ongerepte natuur en het prachtige uitzicht vanop de bergtoppen maken van dit eiland een gigantische aanrader. Ik werd er stiller en rustiger van dan Boeddha zelf... Daarnaast heerst hier al overal een kerstsfeer. Er staan grote, verlichte kerstbomen en de kerstmuziek schalt uit de boxen. Dat is best wel een vreemd gevoel met die brandende zon die mijn schouders ondertussen alweer een rode tint heeft bezorgd. Ai... sunblock! Morgen heb ik mijn eerste afspraak bij Elite Models, en markeringen door de zon of een verbrande nek en schouders zijn not done. In totaal heb ik een vijftal agentschappen bezocht, en ze liggen stuk voor stuk downtown, voornamelijk in de hippere artistieke buurt van Hong Kong. Tussen Sheung Wan en Central, waar steile steegjes, leuke cafeetjes, chique restaurants, kunstgalerijen, modeboetieks van jonge lokale ontwerpers etcetera het straatbeeld sieren.
De afspraken zijn heel vlot verlopen. De contactpersonen waren erg vriendelijk. Ze stelden me telkens een enorme lijst vragen: waarom ik zou willen komen? Wat is mijn motivatie? Wil ik er zéker drie maanden blijven? Mijn maten werden keurig opgenomen, en er werd nog een reeks foto’s getrokken. Van iedere portfoliofoto werd een kopie genomen, zodat ze die in hun bestand hebben. Ik heb er een heel dubbel gevoel bij. Ondanks hun hartelijkheid, blijven ze zeer gedistingeerd en afstandelijk. Het wordt spannend afwachten welk agentschap voor mij het meest geschikte zal zijn. En ondertussen ben ik alweer druk in de weer in het koude - wat zeg ik- in het ijskoud België! Maar geen gezeur... De sneeuw en de naderende kerst- en eindejaarssfeer brengen de nodige warmte en knusheid met zich mee. En ik heb nog hopen energie door mijn ervaring in Hong Kong... Hopelijk kan ik er snel opnieuw heen, en dan voor drie maanden. Tekst: Annelies Meulemeester @ Models Office Brussels
Denim Mag 73
winter wonderland. Tekst: Neil Dutrieue
Explore Canada. Québec, een wonder der natuur.
Québec dat is Amerika op zijn Frans. Een onweerstaanbare charmante streek, die gehecht is aan zijn Europese oorsprong, zijn geschiedenis en zijn unieke cultuur op het Amerikaanse continent. Quebeckers, erfgenamen van een immens groot land vol ongerepte natuur, weten hoe ze grote dingen kunnen verwezelijken, en doen het op een heel eenvoudige manier. Ze zijn gastvrij en soms ietwat goedmoedig en nodigen u uit om met hen hun prachtige provincie te ontdekken.
De Sain-Laurent, met zijn overvloedige water, stroomt door het hele zuidelijke deel van Québec. Onder het gekrijs van de vogels blaast de zeewind. Uit de diepe van de Saint-Laurent duikt plots de donkere, blinkende rug van een reusachtige walvis. Langs de bergen en kliffen en langs duizenden ongerepte eilanden, die soms even groot zijn als een land, stroomt de rivier als een kostbare brandewijn. Steden van mijn hart
Québec, een oude versterkte stad die door de Unesco wordt beschouwd als Werelderfgoed, is indrukwekkend. Deze romantische hoofdstad kan zich achter zijn wereldse wallen nauwelijks bedwingen, omdat ze zo levendig en jong is. Québec heeft charmes waarvoor iedereen bezwijkt. Het bruisende, levendige Montréal onplooit zich de verschillende facetten van een stad met een origineel karakter; havenstad, metropool, economische draaischijf, multicultureel kruispunt en een stad die graag feest. Enerzijds; het oude stadsgedeelte uit de 18e eeuw en de 19e eeuw, musea, kathedralen, casino, de ondergrondse stad. Anderzijds; het Park Olympique, de Biodôme, de Jardin Botanique, de mont Royal, de Saint-Laurent.
De provincie heeft alles wat avonturiers zoeken, hoge plateaus, eindeloze wouden, ruimte en toendra. Natuurliefhebbers vinden er intieme bossen, wilde watervallen, eeuwenoude bergen. Trekkende sneeuwganzen, een verrast hert in het midden van een open plek en stroomopwaarts zwemmend zalm uit de Atlantische Oceaan. De natuur in volle glorie, zover het oog reikt!
www.explorecanada.be Voor meer inlichtingen en reservatie: info@Q-travel.be www.Q-travel.be
Maar QuĂŠbec betekent ook winterplezier: je bent er op de perfecte plaats voor een excursie met de sneeuwscooter of voor een initiatie met een hondenslee. SkiĂŤn en snowboarden kan je er natuurlijk ook naar hartelust doen.
B BO EK.
Tekst: Joeri Steegen Deze boeken zijn verkrijgbaar bij Toykyo Gent.
Denim Mag 76
The Book of Job Rizzoli
Job Smeets en Nynke Tynagel, beter bekend als Studio Job, zijn al enkele jaren de rijzende sterren aan het designfirmament. Volgens Time Magazine behoort dit in Antwerpen gevestigd Nederlands duo tot de top 5 designers wereldwijd. Dat Studio Job zijn wereldfaam waardig is, wordt met ‘The Book of Job’ wederom bevestigd. Samen met uitgeverij Rizzoli brengen ze een copieuze monografie die zowel qua inhoud als qua vorm uitblinkt. Dat laatste mag u gerust letterlijk nemen; de cover is volledig voorzien van een gouden foliedruk. Het binnenwerk bevat een brede waaier aan verschillende druktechnieken op verschillende papiersoorten. Leeslinten en uitklappagina’s zijn slechts enkele van de vele bijzonderheden die dit boek tot een waar designobject verheffen. Naast een uitgebreid overzicht van het imposante oeuvre, vinden we ook enkele essays terug van bekende verzamelaars, curatoren en collega kunstenaars (waaronder Viktor & Rolf, Alessandro Mendini en Nadja Swarovski).
KAWS Rizzoli
Hipsters, bloggers en kruisingen van voorgenoemde soorten weten dat we hier te maken hebben met één van de langst verwachte uitgaves van 2010: de monografie van Brian Donnelly oftewel KAWS. Bijna zoals een meester koorddanser weet KAWS telkens de fijne lijn te bewandelen tussen het commerciële en Kunst. In beide gevallen worden we geconfronteerd met een ultieme weerspiegeling van de hedendaagse tijdsgeest die je als toeschouwer te raden laat of je hysterisch moet lachen of wanhopig moet panikeren. Zijn werk getuigt van een onweerstaanbaar magnetisme dat zowel voor- als tegenstanders niet onberoerd laat, met menig verhitte online discussies als gevolg. Dit alles maakt Brian Donnelly tot de één van de meest vooraanstaande vertegenwoordigers van de hedendaagse Amerikaanse Pop-Art. U leest het goed; we wagen ons hier schaamteloos aan Warholiaanse vergelijkingen. Mag er voor KAWS nu al een hoofdstuk in de kunstgeschiedenisboeken gereserveerd worden? Denim Mag 77
OriginalEskimo™ is distributed by ICC Distribution . T0032(9)324.46.16 . www.iccdistribution.eu
Quality basics since 1906
Emek The Marigolds The Thinking Man’s Merijn Hos Poster Artist Buzzworks Ginko Press
The Thinkin Man’s Poster Artist brengt ons een terugblik op de carrière van de man die haast eigenhandig verantwoordelijk voor64de revival van de Amerikaanse The Marigolds neemtis ons prachtige pagina’s lang mee oprockaffiche. ontdekkingsreis door het omvangrijke van Merijn Emek combineert in zijnoeuvre spitsvondige illusHos. Dezede Utrechtse illustrator/kunstenaar, ook’60 welmet bekend traties protestcultuur van de jaren postals ‘BFree’, weet al spelende virtuositeit naïviteit industriële iconografie afkomstig uit deenjaren ‘90. te Dat verenigen. We krijgen deze sympathieke uitgavebewijst een dit een artiest is om inrekening mee te houden, verzameling voorgeschoteld van pentekeningen en collages zijn ontzagwekkend palmares. Zo is Emek o.a. de vaste diecoverartiest allemaal devoor karakteristieke ‘kinderhand de meester’ hare majesteit Erykahvan Badu en heeft bevatten. klein pakje abstracte met top een25 grote hij maarEen liefst drie posters in depoëzie Billboard aller kwak humor erover? Yes, please! tijden. The Black Keys, Tool en Sonic Youth zijn slechts enkele grote namen die zijn klantenbestand rijk is. Hoewel voor de opkomende Ipad-generatie deze visuele stijl niet altijd even fris op het netvlies zal aanvoelen, bevestigt Emek met dit boek zijn plaats in de Rock ’n Roll Hall of Fame.
Impressive Left, Right, Up, Down Gestalten Gestalten 2010
Met dit boek doet Gestalten waar ze goed in zijn; maken die je penetrante als designliefhebber Deverzamelboeken hedendaagse vormgever lijkt de geur van in je collectie Hoewel niet elkepapier uitgave zeefdrukinkt en demoet apartehebben. charme van handgeschept alsnaar must-have bestempeld mag Dat worden laatste tijd, weer waarde te kunnen schatten. bewijstde ‘Impressive’; is recentste LRUD weer een van schot in de roos enGestalten. bijgevolgHet een de uitgave designuitgeverij rechtstreekse op je geldbeugelartwork en jedat uitboek biedt een aanslag selectie van cutting-edge puilende boekenkast. De sterkte van dezetechnieken. uitgeverij is gerealiseerd is door middel van ‘klassieke’ Wie buik inmiddels vol heeft van een dit ander soort segment beelddatde ze in dit soort publicaties telkens verzamelingen en trek heeft in wat meer inhoud, blijft deze van ‘vormgeving’ belichten. Ditmaal draait het allemaal keer nietsignalisatie; op zijn honger Naast de prachtige rond eenzitten. communicatievorm dieplaatjes maar al bevat deze uitgave namelijk ook zes interviews met vooruitte vaak als vanzelfsprekend wordt beschouwd. Toch strevende ontwerpstudio’s (Faile, House Industries,...). Deze zal menig verdwaald museumbezoeker het belang van teksten blijken uiterst inspirerend lijm die de signalisatie bevestigen. Laatenjevormen door de LRUD wegwijs uiteenlopende graphics bindt. maken in de vele creatieve oplossingen die dit boek rijk is.
Denim Mag 79
Marc bijl.
A Child Is Born With A State Of Mind...
Tekst: Manor Grunewald
Denim Mag 80
Abstract Activism Shaped Canvas No. 1, 2009, black paintbombs, silver paint on canvas, 190 x 200 cm, courtesy the Breeder Athens
“There is a romantic desire, hidden in his attempt to understand the world we live in...” Met dit citaat verwoordt Marc Bijl (1970°, NL) zijn oeuvre. Via verschillende interventies, installaties, schilderijen, ... roept Marc Bijl steeds verschillende vragen op bij het publiek. Onze sociale leefwereld wordt aan de kaak gesteld via het gebruik van symbolen en rituelen. Hij vraagt zich af hoe die structuren tot stand komen en met welke afspraken en codes ze gepaard gaan. De werken die hieruit voortvloeien zijn een braakbal waar we niet omheen kunnen. Thema’s zoals politiek, globalisering, de kunstwereld,... komen aan bod. Hij begeeft zich in een aanval tegen de mythevorming rond deze opgelegde structurele kaders. Het door de molen halen van kunsthistorische iconen en opnieuw vervlechten met subculturen zoals punk, anarchie en dergelijke geven Marcs oeuvre een uiterst persoonlijke beeldtaal. Hoe we het ook draaien of keren, dit is werk dat niemand mentaal ongeschonden laat. Ik wil dan ook geen eindeloze tekst neerpennen vol verwijzingen en slappe conclusies die dit werk geen eer zouden aandoen. De reproducties spreken voor zich. Voor degene die zich verder willen verdiepen is er de monografie ““In case you didn’t feel like showing up”” uitgegeven bij Nai Publishers naar aanleiding van zijn solotentoonstelling in DA2 Salamanca Spanje.
Black Dawn, 2010, stone, pallets, epoxy and resin, 120 x 80 x 170 cm, unique piece, courtesy Upstream Gallery, Amsterdam, private collection the Netherlands, photo: Gert-Jan van Rooij
Porn, 2009, stainless steel, spray paint, epoxy, tar-paint, wood, 50 x 50 x 160 cm, private collection, the Netherlands Denim Mag 84
Burning Peace, metal peace sign with small gas cylinder, diameter 100 cm, edition of 4, courtesy Upstream Gallery, Amsterdam
Style Wars (two Steltman Chairs), 2009, euro pallets, silver paint, silver spraypaint, epoxy, tar spray paint, 120 x 80 x 84 cm, courtesy the Breeder, Athens, photo: Simon Vogel
Š Chris Burkard/Red Bull Illume
The best action and adventure sports photographs. Celebrated, honored and exhibited around the world.
illume. Red Bull Illume 2010 Red Bull Illume is de grootste ‘action and adventure sports’ fotowedstrijd ter wereld. Voor hun 2010 editie werden er maar liefst 22.764 foto’s ingezonden door enkele duizenden fotografen.
Een professionele jury van 53 experts koos uit al die kandidaten 50 finalisten. Die werden allemaal uitgenodigd voor een spectaculaire ceremonie op de Trinity College in Dublin.
© Ricky Adam/Red Bull Illume
De winnaar werd Chris Buckard uit de VS met zijn foto van surfer Peter Mendria genomen aan de westkust van Chili. Zijn overwinning bezorgde hem een Leica S2 camera van maar liefst 30.000 dollar op en tal van andere prijzen, maar bovenal ... eeuwige roem.
Tekst: Mike Van Cleven Denim Mag 90
Š Daniel Grund/Red Bull Illume
Wij kozen enkele van de coolste beelden uit om met jullie te delen. Het 3D-beeld van Daniel Grund genomen tijdens de Red Bull Air Race in Monument Valley vonden wij alvast ook een topper. Enjoy!
Š Dominic Zimmermann/Red Bull Illume Denim Mag 91
agenda. December 2010 / Januari - Februari 2011
Zaterdag 18/12 Bahnhof Berlin o.a. T. Raumschmiere Cactus Club - Brugge Zaterdag 18/12 Kozzmozz Vooruit - Gent
DECEMBER 2010 Concerts / Events Zondag 05/12 Papa Roach + Disturbed Vorst Nationaal - BXL Woensdag 08/12 Das Racist Charlatan - Gent Donderdag 09/12 Drums Are For Parades VUB Kultuurkaffee - BXL Vrijdag 10/12 Donkey Punch o.a. Chrispy, Murdock, … Petrol - A’pen Zaterdag 11/12 Soulwaxmas o.a. Erol Alkan, Paul Chambers, Busy P, 2Many Dj’s Ethias Arena - Hasselt Dinsdag 14/12 Helmet Vooruit - Gent Woensdag 15/12 Selah Sue Vooruit - Gent Donderdag 16/12 Saint Vitus VK - BXL Donderdag 16/12 10 Years of Star Warz o.a. Netsky, Wontime, … Vooruit - Gent Denim Mag 92
Donderdag 23/12 Krush Breakz o.a. Nymfo, One87, … Krush Club - Oostende Vrijdag 31/12 Beats Of Love o.a. MightyFools, G-Tronic, Sound Of Stereo, … Vooruit - Gent Expo 28.11 / 30.01 Dennis Tyfus Relax most of your muscles BePart Platform voor actuele kunst - Waregem 03.12 / 27.03 Adrian Ghenie Smak - Gent
JANUARI 2011 Concerts / Events Zaterdag 01/01 Yellow (w. Karizma) Krush Club - Oostende Zaterdag 01/01 John Dahlback Versuz - Hasselt Dinsdag 04/01 Trixie Whitley + Jeff Taylor NTGent - Gent Vrijdag 14/01 - Zondag 16/01 Channel Zero AB - BXL
Vrijdag 21/01 Pony Pony Run Run AB - BXL
Zaterdag 12/02 Goose AB - BXL
Vrijdag 28/01 Pennywise Vooruit - Gent
Maandag 21/02 + Dinsdag 22/02 Sisters Of Mercy AB - BXL
Zaterdag 29/01 Bingo Players + Davidov Culture Club - Gent
Woensdag 23/02 Skunk Anansie Lotto Arena - A’pen
Expo
Vrijdag 25/02 Andreya Triana + Ghostpoet Cactus Club - Brugge
tot 23.01 Wim Delvoye Knockin’ on heaven’s door Bozar - Brussel tot 23.01 Simon Starling CAC Malaga - Spanje tot 30.01 Francis Alÿs A story of deception Wiels Kunstencentrum - Brussel
Zaterdag 26/02 Ben l’Oncle Soul AB - BXL Zaterdag 26/02 Dada Life + Davidov & Neon Culture Club - Gent Zaterdag 26/02 Relish Records night Headman, Hannulelauri Live, The C90’s & Mickey Libertine Supersport - BXL Expo
FEBRUARI 2011 Concerts / Events Dinsdag 01/02 The Cult + Masters Of Reality AB - BXL
tot 27.02 James Ensor Hareng Saur: Ensor en de hedendaagse kunst Smak - Gent
Zaterdag 05/02 The Opposites + Davidov Culture Club - Gent Woensdag 09/02 De Jeugd Van Tegenwoordig De Kreun - Kortrijk Vrijdag 11/02 DJ Grazzhoppa’s DJ-Bigband Cactus Club - Brugge
Denim Mag 93
denimmag.com www.denimmag.com follow us on twitter:
www.twitter.com/denimmag www.vimeo.com/channels/denimmag
join us on facebook
www.facebook.com/denimmag
BJORNBORG.COM