juli 2005 - De Hoogstraatse Maand

MAANDBLAD JAARGANG 21 NR. 243 JULI 2005 PRIJS: 2 € AFGIFTEKANTOOR: 2320 HOOGSTRATEN

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., Loenhoutseweg 34, 2320 HOOGSTRATEN

VAT VAN ‘T STAD 8 JULI

10 JAAR LATER DE SCHOOLBANKEN ZIJN VER WEG

AFSCHEID PASTOOR VAN DEYCK

VITO WINT DE GRAM-PRIJS

www.demaand.be

COLUMN

De Hollanders en wij

Zondagmorgen bij de bakker. In afwachting van hun pistolees en sandwiches staan de klanten stilletjes keuvelend bij elkaar. Plots gaat de winkeldeur open: “Goeie morgen, klinkt het luid en vrolijk, mooi weertje vandaag!” De nog half ingedommelde klanten kijken verstoord op en mompelen binnensmonds: “Nen Hollander …”, niemand beantwoordt zijn groet.

Zondagmiddag op het dorpsplein. Een vereniging heeft een fietstochtje georganiseerd en in afwachting van het vertrek babbelen de deelnemers wat met elkaar. Een Nederlands echtpaar dat nog niet zo lang in het dorp woont, komt aangereden en groet welgezind de anderen. Die kijken amper op en babbelen voort. De hele rit lang heeft amper iemand een woord met het echtpaar gewisseld.

In de straat wordt een huis verkocht. Spanning in de buurt: wie gaat het kopen? Wie wordt de nieuwe gebuur? “Als het maar geen Hollander is …”

Hollanders, er wonen er veel in onze gemeente en voor velen van ons zijn er dat blijkbaar te veel.

Waarom kunnen we hen niet uitstaan? Praten ze te veel en te luid naar ons goesting? Zeggen ze te vlug en zonder omwegen hun gedacht, zelfs als het hen niet gevraagd wordt? En dat kunnen wij blijkbaar slecht verdragen, daar krijgen we iets van.

Want als er iets in onze Kempische volksaard zit, is het wel bescheidenheid, echte of valse, dat doet er niet toe. Als kind begint het al: “Zwijgen als je niks te zeggen hebt”, “mond houden als je niks gevraagd wordt” en het mooie: “kinderen die vragen, worden overgeslagen”. Toch praten ook wij heel wat af: over het weer, den hof, de kinderen, de ziektes … maar meestal gaat dat met grote omzichtigheid, zelden stellen we een directe vraag of geven onze ongezouten mening.

We knikken en glimlachen…. En denken er het onze van, maar dat hoeft niemand te weten.

Zo niet bij de Hollanders. Enkele jaren geleden zong daar iemand een liedje dat nogal wat succes had: “Het is moeilijk bescheiden te blijven, als je zo goed bent als ik ….” Ondenkbaar dat een Vlaming zoiets over zijn lippen krijgt - zelfs al is het ironisch bedoeld – en zeker geen Kempenaar. Die zegt alleen zijn gedacht na veel pinten aan de toog of in grote colère. Daar komen dan soms familievetes van die generaties kunnen duren want iets rustig uitpraten, ho maar, en dat is aarts- en aartsmoeilijk en weinigen hebben dat ooit geleerd.

Ooit al een fatsoenlijke discussie meegemaakt waar men elkaar probeert te overtuigen met argumenten pro en contra? Zelden. Wèl dorpsraden waar ge dan woedende uitroepen hoort over een weg die te krom of te recht, te smal of te breed is. Die dorpelingen zitten dan meestal achteraan want ook daar, zoals in de kerk, blijven de voorste rijen onbezet. Daar zit dan soms wel eens een Hollander die zich wil inburgeren en mee

2

wil denken over de problemen van het dorp waarin hij is komen wonen. Hij denkt daar goed aan te doen maar hij is vaak de enige die dat denkt. Argwanend wordt die “moeial” bekeken, hoe durft hij zo’n grote mond open zetten, wat kent hij ervan?

Want een mens moet zich hier gedeisd houden, nooit zijn hoofd boven het maaiveld steken want dat zou, zoals in vroeger tijden, wel eens worden afgehakt! (Jof)

22 mei 2005: Ook voor ‘heilig’ bloed slibben de aders stilaan dicht

Tien jaar later Elke jaar leveren de talrijke middelbare scholen van Hoogstraten honderden leerlingen af. Zes of meer jaren hebben ze op de schoolbanken ‘hun broek gesleten’. Hebben ze er ook iets aan gehad? Is het hen allemaal bijgebleven? Heeft het een grote invloed gehad op hun jonge leven? En op hun toekomst? In 1995, bij het einde van het schooljaar, gingen wij met zeven leerlingen die de middelbare school achter zich lieten een praatje maken.

Jongeren van divers pluimage, van verschillende afkomst, uit verschillende delen van onze regio. Over hoe ze hun scholierentijd ervaren hadden, wat hun toekomstplannen waren, of ze klaar waren voor het studenten- of het beroepsleven.

Vijf jaar later gingen we hen opnieuw opzoeken. Om te zien wat er van die plannen in huis was gekomen, waar ze stonden bij het begin van het echte leven. En hoe ze vijf jaar na dato op hun middelbare schooltijd terugkeken en wat er van die tijd aan vrienden was overgebleven.

Nu weer vijf jaar later en tien jaar na het eerste gesprek, gingen we ze opnieuw opzoeken. Benieuwd wat er van hen geworden is, nu ze naar verwachting met beide benen in het echte leven staan en moeten meedoen aan de dagelijkse rat-race. Deel drie over ‘de klas van 1995’.

Liesbet Geerts - economie/moderne talen Het Spijker

Eerst nog even genieten van het leven Geboren en getogen in Meersel-Dreef, had er in 1995 negen jaar Spijker opzitten. Ze trok er de deur met een klap en zonder spijt achter zich dicht. ‘Het Spijker’ had haar te lang als kind behandeld en vooral de laatste jaren van de humaniora hadden haar een wrange nasmaak opgeleverd. Dat vond ze vijf jaar later nog steeds, al meende ze dat het Spijker haar ook gevormd had tot wie ze was.

Mieke was in 2000 de enige overgebleven vriendin uit die tijd van de middelbare school. De jaren erna hadden haar een heel pak nieuwe vrienden gebracht.

Liesbet trok in 1995 naar Antwerpen, op zoek naar de vrijheid en naar een leuke opleiding. Grafische vormgeving aan Sint-Lucas. Wegens geen succes schakelde ze de jaren erna over naar toegepaste grafiek, waar ze dacht haar talenten beter tot hun recht te laten komen. Weliswaar met horten en stoten verklaarde ze vijf jaar geleden, want toen we me haar gingen praten, was ze vol twijfels over de goede afloop van het 3e jaar van de opleiding.

Het was vijf jaar geleden wel leuk wonen in Antwerpen, met de vriendinnen An en Lotte op één appartement. Film, theater, restaurantjes, cafés, plezante uitgaansbuurten, Liesbet wist het te appreciëren. Maar ook in de streek hier had ze het best naar haar zin. Omdat ze nog steeds graag naar de Dreef kwam, om te “relaxen”. Omdat ze hier heel wat volk kende, onder meer van het werk in “Den Booze” in Rijkevorsel.

Vijf jaar geleden dacht ze met zekerheid de “ware” ontmoet te hebben, dat voelde ze gewoon. Al vond ze het toen te vroeg om het ruime bekendheid te geven.

Nine to five-job Zoals ze tijdens ons gesprek in 2000 reeds had aangegeven, was Liesbet gebuisd in haar 3e jaar toegepaste grafiek aan Sint-Lucas: “Te weinig aanwezig in de lessen, te weinig gewerkt. Ik had wel goede ideeën, maar nooit fatsoenlijk uitgewerkt. Enfin, daarmee was het uit met studeren.

Nu, men had me gezegd dat ik ook zonder diploma in de reclamewereld aan de slag zou kunnen.

Ideeën zijn belangrijker dan diploma’s. Maar dan

moet je in zo’n bureau helemaal onderaan willen beginnen, meestal met administratief werk.

Daarvoor moet je goed overweg kunnen met PC en dat kon ik niet.

Andere baantjes dan maar, eigenlijk niets zinnig zoals carjockey, auto’s van de band naar de plein rijden. Leuk in het begin, maar al snel oervervelend. Of poetsen in een zonnebankcenter. Maar ik durfde niet voor betere jobs solliciteren, omdat ik niet kon wat ze vroegen. Een vriendin heeft

me dan leren liegen voor dat soort zaken. Zo ben ik dan bij de dienst distributie van de Gazet Van Antwerpen geraakt. Veel en secuur cijferwerk en eigenlijk niks voor mij. Het liep er af en toe wel eens fout, een krantenhandel die vijfhonderd gazetten op zijn stoep vond in plaats van vijftig.

Maar toch lukte het na een tijd en het klikte goed met mijn directe chef Sarah. Ik kon goed met haar opschieten en zij heeft me dikwijls gesteund.

Een ‘9 to 5’ job en dan nog alle dagen met de auto in de file naar Antwerpen, ik raakte het beu maar kon er niet toe komen er zelf weg te gaan.

Zodoende ben ik er drie jaar gebleven. Toen er reorganisaties kwamen en ook Sarah bedankt werd voor bewezen diensten, was het voor mij al lang goed. Omdat dat ook voor mijn werkgever duidelijk was, heb ik mijn ontslag gekregen.

Vanaf september vorig jaar ben ik thuis.

3

10 JAAR LATER Dromen “Eerst wil ik even van het leven genieten, van de vrijheid. Niet meer ’s morgens in de file en ’s avonds gauw gauw boodschappen doen, om uiteindelijk om acht uur klaar te zijn met eten. Als je ’s avonds een keer een stapje in de wereld zet – wat ons nogal eens overkomt – moet je dat ’s anderdaags bekopen. Patrick is rechercheur bij de politie en heeft veel vrijheid om zijn job in te vullen. Nu kijk ik al negen maanden uit naar iets anders, al geef ik toe dat ik niet echt fanatiek op zoek ben. Als ik iets anders ga doen, wil ook graag iets waar ik meer vrijheid heb om mijn tijd in te vullen. Niet elke dag op uur en tijd geleefd worden, een beetje zelf beslissen. Graag ook iets nuttig, geen cijferwerk meer, geen commerce.

Ik dacht aan het volgen van een D-cursus, om leerkracht plastische opvoeding te worden. We hebben een tijdje zitten dromen van een boerderijtje dat in de streek te koop was. Er een kinderboerderij in onderbrengen, keramiek verkopen, hoevetoerisme. We hebben zelfs zitten tekenen, echt plannen maken. Maar het was financieel een hachelijke onderneming, dus is het bij dromen gebleven. Wel leuke dromen.”

Schilderen Of ze nog iets doet met haar artistieke talenten?

“Schilderen, hier in mijn veranda. Grote kleurrijke werken. Die vinden blijkbaar nogal bijval.

Onlangs heb ik ze kunnen tentoonstellen in De Gelmel en nu hangen er werken in Het Rijk Der Zinnen (Eethuis - Galerij - take-out – Geschenken), Polderstraat 28 in Westerlo. Je kan ze ook op mijn website bekijken: www.liesbetgeerts.be.

Grafische toepassingen doe ik momenteel niet, buiten af toe een affiche voor vrienden. Sedert een jaar volg ik keramiek in de IKO. Heel leuk, ik hou vooral van het draaiwerk. Bij mij moet het in een keer lukken, of mislukken. Zo op het gevoel, snel, voilà het is er, of het is er niet natuurlijk. Ik ben niet zo iemand die lang aan een werk kan zitten prutsen, ik heb er geen geduld voor. Ik vrees dat dat niet zal veranderen”.

De vrienden van vroeger?

“Dat varieert. An heeft drie bengels en woont in Duitsland. Veel contact heb ik er niet mee. Valerie en Lotte, nog altijd vrijgezel, hoor en zie ik regelmatig. Mieke, een vriendin van op het Spijker, had ik even uit het oog verloren. Maar nu zie ik ze weer regelmatig. Ze is trouwens ondertussen gehuwd met Olivier De Prijck, één van die schoolverlaters van 1995 in dit blad. Kim Fransen houdt de Rue Moure open in Rijkevorsel, dus die zie ik heel regelmatig, net zoals de vrienden uit Den Booze”.

En het Spijker? “ Ach, dat is voltooid verleden tijd. Trauma’s heb ik er niet aan overgehouden, maar mijn kinderen zal ik er niet naartoe sturen.

Patrick De ‘ware’ waarvan vijf jaar geleden sprake heet Patrick. “We woonden al enkele maanden samen toen – ook een van de redenen waarom ik niet zoveel naar de cursussen ging – maar het was nog niet allemaal op een rijtje destijds. Patrick was

4

gehuwd en heeft drie kinderen die hij graag ziet. Niet vanzelfsprekend om dat achter te laten. Maar na enkele ‘proefperiodes’ zijn we samen hier in Rijkevorsel komen wonen. Een geriefelijk huis, met een veranda en een tuin. Patrick’s kinderen komen om de twee weken vijf dagen bij ons en nu proberen we tot een gedeeld ouderschap te komen. Dat moet kunnen, de kinderen blijven immers in dezelfde omgeving, in dezelfde school.”

Ondertussen is Liesbet zelf zwanger, het uit zou zijn met de lessen keramiek in de IKO, kindje wordt tegen eind september verwacht. draaide ze al bij”.

“Ik ben er niet bewust aan begonnen, maar het mocht. Ik vind het heel leuk nu het zover is en Huisje, boompje, beestje voel me prima. Wel een beetje spijt dat ik geen Dat ook Liesbet flink op weg is om zich te vespintje meer mag drinken, want af en toe eens tigen blijkt uit het feit dat ze het huis dat ze modoorzakken deed ik graag. Ik snap nu wel waar menteel huren, gekocht hebben. “Een goed huis de ‘huismoeders’ ontstaan. Als ze zwanger zijn met een mooie tuin, en om die reden hun voor een schappestijl van leven aanpaslijke prijs. Goed gesen. Dat moet, maar Ik besef legen, het is hier best toch. Zij keren niet dat het typische wonen. We moeten meer terug, blijven er nog wel een en anin dat stramien zit‘huisje, boompje, beestje’wel der aan veranderen, ten. Gaan niet meer erg dichtbij komt we krijgen immers weg, maken zich binnenkort toch wel niet meer op, geven een flink gezin te altijd voorrang aan huisvesten. En we willen het ook graag een de kinderen. Ik vind het soms geen wonder dat beetje naar ons goesting inrichten. Ik besef dat hun mannen hun interesse in hen verliezen. Dat het typische “huisje, boompje, beestje” nu toch zal ik trachten te vermijden. Ik wil er nog wel wel heel dicht bij komt. Ik zag dat eerst niet zo eens uit. Ik heb mijn ma al aangesproken om af zitten, maar blijkbaar komt dat als vanzelf, valt toe te komen babysitten. Ze zegt wel dat ze nog alles stilaan in zijn definitieve plooi. Het zal zo niet aan ‘grootmoeder’ toe is en dat ik mijn plan horen zeker?” (jaf) maar moet trekken. Toen ik zei dat het dan ook

15 JAAR H. BLOEDLAAN 285 HOOGSTRATEN

03/314 83 11

ZONDAG 17 JULI 15.00 UUR:

• MEGABARBECUE • (vooraf inschrijven) 20.00 UUR:

DESPERATED COMPANY 22.00 UUR:

SHOW-ROCK covers van AC/DC en Status Quo www.degelmel.be 5

10 JAAR LATER

Erika Janssens TSO Klein Seminarie

Een heel tevreden tante Tija Toen we Erika Janssens een eerste keer interviewden, had haar leven zich afgespeeld in Hoogstraten. Opgegroeid in de Lindendreef, school gelopen eerst in het Spijker en vervolgens in het Klein Seminarie waar ze na SecretariaatTalen de middelbare schoolpoort achter zich dicht trok. Klaar om haar droom waar te maken om verpleegster te worden via de Karel de Grote Hogeschool.

Vijf jaar later was dat laatste gebeurd en werkte ze op de spoedafdeling van het Vincentiusziekenhuis in Antwerpen, waar ze zich ondertussen ook gesettled had met de vriend die ze toen al enkele jaren kende. Elke dag kwam ze in contact met de wisselvalligheden van het leven. Dat had ze niet alleen professioneel maar ook aan den lijve moeten ondervinden nadat ze een electrocutie had overleefd. De Erika die we nog eens vijf jaar later mochten ontmoeten, laat zich kennen als een openhartige en nuchtere levensgenieter die het Kempense buitenleven wellicht voorgoed heeft ingeruild voor de Antwerpse stadsdrukte maar die toch niet zonder Hoogstraten kan…

Erika op het werk met de MUG van het Vincentiusziekenhuis.

bent het zonnetje in huis” klonk het. Die man DHM: Vergissen wij ons of ben jij onlangs op op. Alle plannen en dromen die je doorheen de moest eens weten hoe ik er toen echt aan toe was. het verkeerde been gezet? jaren koesterde werden allemaal in één keer wegMaar tegelijk was dat een enorm compliment: ik Zeker weten. Dit voorjaar werd ik samen met Angevaagd alsof ze nooit hadden bestaan. was blijkbaar professioneel en emotioneel sterk nemie Ooms door Chris Aerts uitgenodigd voor Achteraf ben ik van mezelf geschrokken, durf genoeg om desondanks te blijven funtioneren. een gezellig avondje met vriendinnen. Wij dus ik wel te zeggen. In die zin dat ik door heel die Je ontdekt door zoiets dat je eigenlijk in staat maar de gewone praat vertellen, volop kletsen affaire het gevoel heb als persoon echt gegroeid bent om veel te verwerken en je ondanks alles en zo. Zij diste ons een heel verhaal op over een te zijn. De gevoelens die het beëindigen van optimistisch op te blijven stellen. beet die ze had opgelopen op reis in Roemenië, een relatie allemaal losmaakt doen je er soms Hoe ontnuchterend het ook is om weer alleen te met een heel vreemd ziektebeeld dat haar uitals een emotioneel wrak bij lopen. Maar ik heb zijn, het is dus tegelijk een goede leerschool om eindelijk het geloof in de medische wereld had er mij niet helemaal door teruggetrokken en zo. volwassen te worden. Ik ben voor mezelf opgedoen verliezen… Wat wij niet wisten was dat dit Daar ben ik gelukkig te nuchter voor. Ik wist komen, heb mezelf niks voorgelogen. Bovendien allemaal opgezet spel was in het kader van het dat ik er doorheen moest en ben blijven doorontdek je bij zulke dingen dat je kunt terugvallen VTM programma “Op het verkeerde been”. De gaan met mijn dagelijks leven. Niks kniezen en op mensen die echt om je geven, familie in de kamer zat vol met cameraatjes. Ik geef je op een bij de pakken gaan zitten dus, maar de dingen eerste plaats, maar ook heel wat vrienden. Dat blaadje dat die zo goed verborgen zijn dat iederop een rijtje gezet en alles georganiseerd. Twee laatste is niet altijd vanzelfsprekend want met je een daar inloopt. In de loop van de avond werd weken bij mijn zus ingetrokken, ondertussen partner heb je natuurlijk vooral een gezamenlijke het verhaal van Chris al maar straffer. Ze had het een appartementje gezocht, meubels gekocht vriendenkring uitgebouwd. over een vreemde drang naar bloed, van niet dooren binnen de kortste keren een heel nieuw leven DHM: Ben je er dan bewust mee bezig om bakken biefstuk tot en met bloedzakjes zoals we bijeengepakt. Ik ben er behoorlijk trots op dat nadien anders te leven? die in het ziekenhuis gebruiken. Wat later kwam me dat gelukt is.

Er zijn dingen die je anders doet, maar je probeert er een genezer aan te pas, en toen werd ik toch DHM: Is het de Kempense nuchterheid die je toch ook om jezelf te blijven. Ik geloof dat ik wat wantrouwig. Er klopte iets niet. Zeker toen sterk maakt op zulke momenten? nog altijd dezelfde Erika er nog sprake was van een ben die open, vrolijk en echte duivelsuitdrijver die spontaan in het leven wil nog binnenviel ook.

Als verpleegkundige Ik hou staan. Een nieuw leven Maar nog eens, op zich op intensive care doe je van de anonimiteit houdt ook in dat je nieuwas dat allemaal goed veel meer van Antwerpen, we mensen leert kennen. uitgewerkt. Uiteindelijk dan poepen wassen maar hunker steeds De wereld wordt er een maakte een cameraploeg stukje groter door. Maar haar opwachting. Bleek of patiënten goedleggen terug naar Hoogstraten je kunt niet ontkennen achteraf dat we ook nog dat je kritischer bent teeen dagje naar de studio in genover derden. Uit zelfVilvoorde werden uitgebescherming hou je iets meer afstand, je laat je nodigd. Al bij al was dat een hele ervaring. Nog Dat denk ik wel, ja. Ik ben eigenlijk altijd al een minder snel kennen en bent voorzichtiger in het lang na de uitzending kwamen er veel reacties nuchter type geweest, geloof ik. Geen kouwe kikblootgeven van gevoelens. Ondertussen leerde op, vaak van wildvreemden. ker, er komen echt wel de nodige emoties aan te ik opnieuw iemand kennen, en daar voel ik me pas. Maar hoezeer ik mij iets aantrek, ik slaag er goed bij. We zien wel hoe dat verder loopt, alles blijkbaar toch in om dat te verwerken zonder dat Emotioneel wrak aan z’n eigen tempo. de buitenwereld er veel last van heeft. Als het mij DHM: Had het gewone leven ook verrassinminder goed gaat, dat hoef ik dat niet zo nodig gen in petto? uit te werken op anderen. Zo’n nuchterheid komt Ja maar niet altijd zo’n plezante. Het meest inStad en dorp goed van pas in zulke omstandigheden. grijpend was dat vorig jaar mijn relatie na acht DHM: Heeft de stadsmens het gewonnen van Ik weet nog heel goed dat uitgerekend toen een en een half jaar stukliep. Gelukkig waren we niet de buitenmens? patiënt zei dat hij blij was mij te zien, want “zo getrouwd, hadden we geen kinderen, geen eigen Momenteel woon ik in de Plantin Moretuslei, dat vrolijk als jij hier rondloopt, dat doet deugd, je huis. Maar dat maakte het afzien er niet minder is dus echt wel hartje stad. Vermoedelijk ben ik

6

10 JAAR LATER wel een stadsmens geworden, ja. Naar Antwerpen getrokken en daar dus blijven plakken. Met de luxe van het stadsleven, alles lekker vlakbij, met de fiets naar het werk, winkels en uitgaansleven in de buurt, de drukte en de terrasjes. Ik zou nog moeilijk zonder kunnen.

Op een bepaalde manier hou ik van de anonimiteit van het stadsleven. Ik doe en laat wat ik wil, hoef me van niks of niemand iets aan te trekken.

Hoogstraten mag zich dan wel een stad noemen, het heeft toch nog een dorpsmentaliteit. Hier zou ik altijd de dochter van, de zus van, die van Janssens gebleven zijn. Je moet voorzichtiger zijn in wat je doet of zegt. Het wordt allemaal binnen de kortste keren doorgezegd en van commentaar voorzien. Dat is heel opvallend: de mensen met wie ik op werk veel tijd doorbreng, weten iets als je dat zelf hebt verteld. Hier weet iedereen het onmiddellijk van iemand anders...

Maar tegelijk snak ik nog terug naar Hoogstraten van zodra het beter weer is. In de stad heb je niet de luxe om volop naar buiten te trekken, te wandelen in het groen, te fietsen en van het zonnetje te genieten in de tuin. Ik ben daarmee opgegroeid, en dat gaat er nooit meer uit. In de stad blijf je dat missen. Ook het “evenement” Hoogstraten gaat er niet meer uit. Bij Heilig Bloed, Begijntje of de Antilliaanse Feesten zal je mij hier gegarandeerd terugzien. En dan zijn er nog de vrienden of stamcafé de Gelmel die je hier achterliet.

Antwerpen is voor mij synoniem met werk, vrienden, partner, geluk. Hoogstraten staat dan weer voor het geluk van ouders, familie, vrienden, jeugd, plezier. Dus al bij al blijft het een dubbelzinnig antwoord. Ik ben op de twee plaatsen tevreden, kan geen van beide missen al kan ik die evenmin laten samenvallen. Van de ene omgeving neem je wel wat mee naar de andere. Zo heb ik er altijd plezier in om te zien

Na een tijdje ken je natuurlijk van langsom minder mensen. Tot voor een paar jaar kwam ik hier altijd wel iemand tegen, maar nu is het logisch dat dit minder vaak gebeurt. Daar komt bij dat er opvallend weinig jonge mensen hier kunnen blijven. Ik hoor dikwijls dat ze wel willen, maar de meeste jongeren trekken noodgedwongen weg omwille van de belachelijk hoge prijzen van gronden of huizen. Je moet al veel geluk hebben en van thuis uit stevig gesteund worden om dat op te brengen. Om hier dezelfde luxe als op mijn Antwerps appartement te hebben, zou ik 200 tot 300 euro meer moeten neertellen.

Het straatbeeld dat je uit je kindertijd meedraagt, verdwijnt snel op sommige plaatsen. Heel wat nieuwbouw is ronduit lelijk en getuigt van weinig voeling met wat ooit de charme van Hoogstraten uitmaakte. Neem nu de grote nieuwbouw tegenover de kerk, dat lijkt toch echt nergens op!

En ondertussen verliest ook het winkelcentrum een stuk van zijn eigenheid. Het wordt hier al evenzeer eenheidsworst met Zeeman, Kruydvat en Blokkertoestanden - om van Ici Paris nog te zwijgen.

Intense momenten DHM: Voel je je nog altijd gelukkig met je beroepskeuze?

Heel zeker, ik werk nog altijd op de intensieve afdeling van het Vincentiusziekenhuis in Antwerpen. Wij zijn daar nu in het centrum zowat het enige ziekenhuis met een spoed en een MUG, waardoor we veel meer zware gevallen binnenkrijgen. Hoe langer hoe meer krijg je dan ook jonge patiënten die je ondanks alle zorgen uiteindelijk moet afgeven. Het is soms moeilijk om daar mee om te gaan.

Ik doe mijn job ontzettend graag en met veel betrokkenheid, maar probeer ook emotioneel afstand te bewaren om geen burn-out te krijgen.

Met zus Petra op vakantie. dat sommige Hoogstraatse woorden mee naar Antwerpen gesmokkeld worden. Zo werd er op mijn werk de eerste keer ferm gelachen toen ik het over een “pikske” had, maar ondertussen hoor ik dat woord al eens vaker vallen wanneer het over snoepjes gaat. Er werkt nog een collega uit Meer en als je eens samen bent dan is het plezant om haast ongemerkt in je eigen “codetaal” te converseren.

DHM: Zie je veel veranderen als je weer in Hoogstraten belandt?

Kijk, op 2 januari kreeg ik om 19.52 uur een 32jarige vrouw binnen, in de fleur van haar leven, moeder van twee kinderen. Ze was letterlijk overreden door een vrachtwagen. Twee weken lang heb ik die mee verzorgd, maar dat werd alsmaar zwaarder omdat je heel realistisch wist dat haar toestand eigenlijk uitzichtloos was - wat er ook nog gedaan zou worden. Zo iemand afgeven, de machines letterlijk afzetten… natuurlijk heb je daar intense gevoelens bij. Met het lot van die vrouw ben je een korte tijd nauw verbonden,

haar man en kinderen heb je in heel intense momenten leren kennen. Ik zie het zoontje van vier de eerste keer nog binnenkomen. Het kind trok aan mijn mouw en zei dat “de mama slaapt maar haar fiets helemaal kapot is…” Wat zeg je op zo’n moment? En als die mama dan uiteindelijk overlijdt, dan moet je de lijktooi nog zelf doen.

Dat vereist een professionele instelling, maar dat laat je niet koud hoor. Je brengt dat op uit respect voor de patiënt en de familie - al komen de gevoelens er achteraf wel uit, dat verzeker ik je.

Af en toe heb je gelukkig ook wel een echt succesverhaal. Iemand die er wonderlijk bovenop komt. Dat heb je nodig om je vast te houden.

Om het altijd opnieuw weer op te brengen om je job goed te doen. Want als verpleegkundige op intensive care doe je veel meer dan poepen wassen, patiënten goed leggen, kussens opschudden.

Je dient de juiste hoeveelheden medicatie toe in de juiste vorm op het juiste moment. Je moet je plan trekken, beslissen, organiseren, op je inzicht vertrouwen, kennis toepassen in levensreddende omstandigheden.

Zonder dat je daar bij stil staat, blijkt dan overigens dat je ondertussen heel wat hebt aan je vroegere schoolopleiding - de talenkennis komt me nog haast dagelijks van pas, zelfs wiskunde gebruik je om dingen uit te rekenen…

DHM: Voel je je dan niet nog meer verplicht om van het leven te genieten?

Heel zeker, en ik durf wel te zeggen dat ik daar goed in slaag. Ik probeer intens te genieten van wat ik doe en beleef. Zo was het geweldig om een eerste keer tante te worden. Op 5 februari van vorig jaar mocht ik de geboorte van mijn neefje Tijl meemaken. Mijn zus beviel bij ons in het ziekenhuis bij de gynecoloog die ik haar had aanbevolen. Het kind moest met een keizersnede ter wereld komen. Een heel intens gebeuren was dat. Dan sta je daar als verpleegkundige geconcentreerd toe te kijken. Achteraf vraagt een vroedvrouw of dat niet raar was om letterlijk de binnenkant van mijn eigen zus te zien…

Dan pas besef je hoe ongewoon dat eigenlijk is.

Maar dat kind zien komen, was een ongelooflijk fantastisch gevoel. Natuurlijk sta je dan vanzelf ook stil bij je eigen leven. De biologische klok tikt. Automatisch denk je na over je toekomst, verlangt dan ook wel naar een kind, een gezin, huisje tuintje en wat is het nog allemaal.

Voor de rest zul je mij maar zelden thuis vinden.

Als ik niet moet werken, maak ik er een punt van om dingen te doen die ik graag doe. Ik ben als ik maar kan op daguitstap, citytrip, een weekendje weg, op vakantie. Een mens moet van zijn leven genieten, zo veel als je maar kan. Gelukkig ben ik dat jonge, genietende gevoel van vroeger niet kwijtgeraakt. Ik ben geen naïeve spring-in’t-veld meer, maar kan even vrolijk onnozel doen bij het minste en me te pletter amuseren met twee keer niks. Ik heb geleerd te koesteren wat ik heb. Mijn job leert mij nog elke dag dat ik mijn twee pollekes mag kussen dat het me eigenlijk allemaal zo goed gaat. Ik sta met volle goesting in mijn leven, maak me niet druk om de verwachtingen van anderen en zie wel wat er op mij afkomt.

Kortom, “Tija” - zoals ik voor mijn neefje heet - is een heel tevreden tante! (mdl)

7

10 JAAR LATER

Gert Rombouts - VITO Houtbewerking

Zijn of haar bazaar? Haarbazaar!

Vijf jaar geleden, juni 2000. Het is een drukke bedrijvigheid in de Sint Lenaartseweg in Hoogstraten. Gert werkt bij Loggere Metaalwerken, zijn vrouwtje Isabelle is de ganse dag op stap met haar reizend kapsalon en de weinige vrije tijd die er overschiet gaat in de bouw van het nieuwe huis.

Gert doet bijna alles zelf zodanig dat de vroegere hobby’s als toneel, fanfare, kruisboogschieten noodgedwongen worden teruggeschoefd. Alleen de Gilde blijft.

“Ge moet het doen als ge jong zijt”, zei Isabelle nog bij het afsluiten.”Als ge het aankunt, tenminste” voegde zij er nog snel aan toe.

Vijf jaar later is de optelsom gemaakt. De relatie is op de klippen gelopen, het huis is verkocht, Gert woont weer bij moeder en van de oorspronkelijke job in de houtsector blijft geen spaander meer over. Maar toch is Gert een gelukkige man want hij heeft een schat van een dochter, de job van zijn leven en een nieuwe vriendschap die hem vleugels geeft. “Het geluk zit in de kleine dingen”.

De lach en de zwans zijn gebleven, een nieuw stuk Gert lijkt er bijgekomen.

Drukke tijd

aan mekaar te vragen hoe het die dag geweest “Toen we vijf jaar geleden samen zaten voor was. Dan was het soms rap iets eten en dan te dat interview was het bij ons wel een drukte bed. In 2001 was het huis af en zijn we verhuisd. van belang. Wij woonden toen nog in de garage In oktober van dat jaar werd onze dochter Cato en bijna al onze vrije tijd geboren. ging naar de bouw van Het jaar nadien ben ik beons huis. Dat was elk gonnen met de installatie weekend zo. In de week van een kapsalon in Meer Ik ben nu was er geen tijd want ik vlak bij het Fortuin. Op 6 de kapper van ‘t dorp, stond toen elke dag om 5 augustus 2002 is dat salon dat is uur op en kwam ’s avonds opengegaan en is Isabelle de job van mijn leven terug rond een uur of 7. hier fulltime in gaan werIsabelle was meestal nog ken. Maar ik had intussen later thuis. Als zelfstandiook al de smaak te pakken ge kapster aan huis moet want ik volgde al twee ge u aanpassen aan de tijd van de klanten,hé. Het jaar avondschool voor kapper in Turnhout. Ik gebeurde wel eens dat wij alle twee zo laat thuis werkte toen viervijfde en ging gans de zaterdag kwamen dat we maar amper tijd over hadden om mee helpen in het salon.”

De breuk In mei 2003 klapte de veer en liep de relatie stuk.

Gert bleef alleen achter in het huis. Gelukkig kwamen Isabelle en hij tot goede afspraken over de opvoeding van Cato. Het werd een co-ouderschap. Het huis werd verkocht en Gert zocht zijn toevlucht bij Anke Paepen waarmee hij anderhalf jaar zou samenwonen. Hoewel ook deze relatie nu voorbij is, denkt Gert met veel vriendschap maar ook dankbaar terug aan Anke.”Zij is voor mij en zeker ook voor ons Cato toen een heel grote steun geweest. Maar uiteindelijk zijn de laatste jaren voor mij een hele rotte tijd geweest, vol van emoties. Soms lijkt het wel om mee te lachen, maar dat is het helemaal niet. Intussen woon ik terug thuis bij ons vader en ons moeder. Ik word er in de watten gelegd en ons Cato komt nu dus om de veertien dagen een week “bij moeke” op vakantie. Het is natuurlijk een aparte situatie en het vraagt van iedereen wat soepelheid. Iedereen heeft zo zijn eigen leven opgebouwd en dan terugvallen op thuis is wel aanpassen voor iedereen. Ik hoop alleen maar dat het tijdelijk is en dat ik rap terug een eigen nestje vind.

Kapper Gert Intussen blijft er van onze timmerman niet veel meer over. Gert volgde de afdeling Houtbewerking aan het Vito in Hoogstraten en had het erg naar zijn zin. Niet alleen de leuke klasgroep maar ook het vak kon hem wel bekoren. Hij ging al vlug aan het werk als timmerman maar kwam later in de metaalsector terecht. Isabelle heeft hem wellicht de smaak voor het kappersberoep meegeven want vanaf 2002 volgt Gert de kappersopleiding in de avondschool in Turnhout.

Zodra hun salon opengaat helpt Gert zaterdag mee in de zaak. Na de scheiding blijft Isabelle haar kapsalon verder runnen maar een half jaar later houdt zij het voor bekeken. Het salon blijft verweesd achter tot augustus 2004 wanneer Gert met zijn eigen “Haarbazaar” op de proppen komt.

8

10 JAAR LATER Hij blijft nog voor 4/5 werken bij een bedrijf en knipt vrolijk ’s avonds en ‘s zaterdags de Meerse kopjes in een elegant ‘coiffuurke’. “Maar dat was niet simpel. Ik ben dan ook met ambras buiten gezet bij die baas. Ik moest elke dag ten laatste om 6 uur ’s avonds stoppen om om 7 uur in mijn kapsalon te staan. En dat bleek voor die baas niet te kunnen. In het begin was het kappen voor mij een bijberoep, vanaf oktober vorig jaar heb ik er mijn hoofdberoep van gemaakt en ik ben er heel content mee. Het is hetzelfde salon van vroeger, alleen een andere naam.” Gert heeft er zichtbaar deugd in. Een eigen zaak, op zelfstandige benen staan en een beetje reclame voor zijn “Haarbazaar” mag er gerust bij. “Wij knippen alles waar haar op staat, behalve honden en katten!” lacht hij er nog eens goed bij.

Trendsetter in eigentijdse interieurs

Succes “De zaak gaat goed, veel beter dan verwacht. Wat ik nu doe, daar kan niets anders tegenop. Ik kom heel veel mensen tegen en ge weet, ik babbel graag, hé. Het is ook niet rap-rap. Mijn grootste specialiteit is misschien wel “mijne grote teut”. Het is een plezante stiel, een ambacht van vroeger. Ik ben een kapper van ’t dorp. Zalig. Ik zie de toekomst op dat vlak zeer goed in, ook al zijn we met zijn drieën in Meer. Moest ik helemaal opnieuw beginnen met de kennis die ik nu heb, ik zou zeker geen timmerman meer worden.

Ik ben nu gene platte puber meer, dus ik zou het wel wat anders aanpakken.

Ik werd kapper! Dat is dé job van mijn leven. Ik ben nog nooit tegen mijn goesting gaan werken. Het zijn ook dikwijls lange dagen. Op dinsdag en donderdag is het salon open tot negen uur ’s avonds, woensdag en vrijdag tot zes uur, zaterdag werk ik tot vier uur en maandag pak ik verlof.

Heel zeker weten: dit is dé stiel voor mij!

Exclusief voor de regio

Derde generatie sinds 1947 in het centrum van Hoogstraten

Alle soorten behang, trendy of klassiek

Geluk Gert zou Gert niet zijn als er om de vijf minuten geen gelach aan te pas kwam. Zo hebben we hem altijd gekend: grappen en lachen dat het een lieve deugd is. Toch heb ik tijdens ons gesprek ook een andere Gert leren kennen, geen Gert die zomaar onbezonnen door het leven springt, maar iemand die meer stilstaat bij de kleine dingen van het leven. “Ja, ik ben toch ernstiger dan velen denken. Wij lachen inderdaad nogal een stukje af, maar dat wil niet zeggen dat ik niet bij veel dingen stilsta. Soms is het zelfs frustrerend wanneer iedereen begint te lachen terwijl ik eigenlijk iets heel ernstig zeg, al is het dan op een lachende manier. Ik heb de laatste tijd heel veel nagedacht, zeker na wat ik heb meegemaakt. Ik ben een hele tijd op de dool geweest, en ik hunker eigenlijk wel naar rust. Ik kan deugd hebben van een boek te lezen, filosoferen over wat geluk is, hoe content te zijn. Sommige mensen weten echt niet waar ze mee bezig zijn. Hoeveel gaat er niet aan ons voorbij waar we geen erg in hebben?

Het geluk zit dikwijls in die kleine dingen en dat beseft ge pas wanneer ge zelf iets hebt meegemaakt. Ik denk nu maar aan mijn dochtertje Cato.

Dat is een zalig kindje en voor mij een godsgeschenk. Iedereen zal dat van zijn eigen kind wel zeggen, maar voor mij is dat het beste wat er op aarde rondloopt. Er gaat geen week voorbij of ik wandel eens over het Begijnhof in Hoogstraten. Dat is voor mij zo prachtig, zo rustig en zo dichtbij en … het kost niks. Ik begrijp niet goed dat daar niet meer mensen van Hoogstraten gebruik van maken. Onlangs ging ik er eens wandelen met een nieuwe vriendin en mijn dochtertje en Cato ging spontaan bloemetjes plukken op de wei en gaf die aan haar. Dat vond ik zo geweldig. Daar kan ik voor op mijn knietjes gaan zitten. Ik wil er verder niet veel over zeggen, we weten het allebei zelf nog niet allemaal zo goed, maar voor mij is dat de vrouw van mijn leven. Daar wil ik 100 jaar mee worden. En dat is dan geen sentimentele praat van iemand die tot over zijn oren verliefd is. Ik voel dat gewoon. We zullen wel zien wat de toekomst brengt.

Zeker twee of drie keer per week loop ik ook eens over het kerkhof van Meer. Dan ga ik eens naar het graf van Jef Van Opstal en naar een paar andere van familie. Jef heb ik heel goed gekend in de Gilde. Ik zit zelf nog wel in het bestuur maar ben niet erg actief meer. Ik schiet bijna niet meer.

Maar vendelen bij de Gelmelzwaaiers is er nog altijd bij. Dat wil ik niet laten staan. Binnenkort is het weer groot folklorefestival en dan zullen het enkele dagen flink helpen worden.”

Maar wees gerust dat er nog tijd genoeg zal overschieten om te zwansen en te lachen. Anders is er echt iets mis met Gert. We hopen van harte dat het hem nu meezit in het leven, de liefde, de job, maar hopen toch ook stiekem op nog wat verrassingen voor de toekomst. Want binnen vijf jaar hangen we terug aan de bel. Het moet interessant blijven. (jh)

Verf in 20.000 kleuren van Boss Paints Raamdecoratie, zonnewering en vloerbekleding

Bent u graag op de hoogte van de nieuwste kleurencombinaties? Wenst u kleurrijke tips voor de juiste samenstelling van uw interieur?

Bezoek dan zeker een van onze infoavonden of bel ons voor meer informatie.

AANBEVOLEN:

Workshops op aanvraag Ideaal voor groepen van 10 tot 16 personen.

Aanleren van verschillende verftechnieken.

Hoe maak ik van een oud kastje een trendy meubel?, enz...

H. Bloedlaan 277-299 2320 Hoogstraten Tel: 03/314 52 78 Fax: 03/314 88 02 e-mail: info@mertens-schilderwerken.be 194

9

10 JAAR LATER

Stijn Jacobs ASO Klein Seminarie

Van Hotel Mama naar het Brechtse groen Vijf jaar geleden stond Stijn Jacobs op het punt om af te studeren als handelsingenieur, om van start te gaan in een Nederlands e-commerce bedrijf, en was hij samen met zijn ouders van de Minderhoutse Beemden verhuisd naar Merksplas. Vijf jaar daarvoor was hij uit Latijn-Wiskunde van het Seminarie gekomen, klaar om zijn idealen waar te maken…

De Stijn die we nu mogen ontmoeten, werkt bij een stevige multinational, woont nog voor even in Hotel Mama in Merksplas, wou wat graag in Hoogstraten komen wonen maar zag zich door de onbetaalbare prijzen verplicht uit te wijken naar de grens van Schoten en St. Job. Maar het is nog altijd dezelfde Stijn die wat graag bij de mensen is en die zich maar wat gelukkig prijst dat het lot hem goed gezind lijkt tot nu toe.

DHM: Destijds lieten we jou achter op de fabrieken in Singapore, Saoudi-Arabië en Frankdrempel van een Nederlands bedrijf waar jij rijk, waar binnenkort nog een vierde bedrijf in je zou toeleggen op e-commerce en datawade States aan wordt toegevoegd. rehousing…?

DHM: Wat moeten we ons daar zoal bij voorJuist ja, maar na een jaar had ik zin om in een stellen? echte industrietak te beginnen, en dat werd dan de Wij maken polyetyleen, plastic korrels zeg petrochemie multinational Exonn Mobil. Eerst maar, de grondstof voor bedrijven als Hyplast werkte ik twee jaar als of Duni hier in Hoogfinancieel analyst in hun straten. Op basis van zetel in Breda. Een typivraagtendenzen moet ik Zo’n topjob sche ingroeijob waarin je uitmaken welke producis niets voor mij, de analyse doet voor raften gemaakt worden en finaderijen in Antwerpen welke hoeveelheden er ik wil nog een leven en Rotterdam. naar de verschillende wenaast het werk Binnen het bedrijf, dat reldmarkten verscheept wereldwijd zo’n 90.000 worden. Dat betekent werknemers telt, kent een stevige verantwoormen het systeem van job-rotatie. Pakweg om delijkheid, mag ik wel zeggen, want de cijfers de twee jaar krijg je een heel nieuwe job in een die je produceert en verhandelt zijn niet gering. compleet andere tak van het bedrijf - logistiek, Het houdt ook veel internationale contacten in. marketing, accounting, research, verkoop en Trouwens van de mensen in Zwijndrecht is de noem maar op. Voor mij werd het de logistiek helft Belgisch, de rest is Engels, Amerikaans, in Zwijndrecht. Dat houdt dus nu in dat ik de Spaans, Italiaans en noem maar op. De meeste productie- en transportplanning doe voor drie dagen spreek ik geen woord Nederlands.

Met het bedrijfsteam in Singapore.

10

Stijn met vriendin Tinneke.

Zopas moest ik voor drie weken naar Singapore.

Dat was mijn eerste ontmoeting met Azië, een prachtige ervaring trouwens. Hoewel je maar hoop en al twee dagen aan sightseeing kunt doen en voor de rest elke dag zo’n 14 tot 16 werkuren klopt - zaterdag en zondag incluis, woon en werk je er heel intens met de inlandse bevolking. Dat was een enorm verrijkende ervaring… en eerlijk gezegd, ik mis het ‘spicy Asian food’ al behoorlijk.

Fietsen naar Zwijndrecht DHM: Lig je wakker van je job?

Gelukkig slaap ik meestal als een roosje, niet veel weliswaar maar toch. Kijk, die verantwoordelijkheid is eigenlijk heel plezant. Af en toe houdt dat je wel eens even wakker, dat klopt, maar het is toch vooral uitdagend en boeiend. Ik doe mijn werk dan ook bijzonder graag, al wil ik me er nu ook weer niet op vastpinnen. Want binnenkort zit de kans er dik in dat het bedrijf mij weer naar een volgende job in een andere vestiging uitstuurt. Dat wordt dan misschien wel Brussel.

Nu, ik voel me nog jong, werk graag, en heb het gevoel dat er nog zo veel te zien is…

Maar tegelijk sta ik met mijn twee voeten op de grond hoor. Ik ben al lang tot de conclusie gekomen dat de echte topjobs in dit soort van bedrijven niet voor mij zijn weggelegd. Om te beginnen moet je daar echt wel tot de intellectuele toplaag voor behoren, dat zijn stuk voor stuk mensen die zelfs in een gewone conversatie al minuten en stappen verder denken dan je voor mogelijk houdt. En bovendien moet je dan bereid zijn alles op te geven voor je carrière. Zelf wil ik heus nog een leven na mijn werk, hoe graag ik dat ook doe. Ik wil af en toe nog eens op tijd

10 JAAR LATER thuis kunnen komen, wat sporten, een hobby uitoefenen, een pint gaan pakken.

DHM: Is daar dan allemaal nu nog tijd voor?

Dat zal wel een kwestie zijn van prioriteiten en organiseren. Zo loop en fiets ik heel graag, ik lijk wel een echte liefhebber van eenzaam afzien.

Momenteel betekent dat bijvoorbeeld dat ik zo’n vijf dagen per week naar Zwijndrecht fiets, 48 km is dat heen en nog eens zoveel terug. Zo gek is dat eigenlijk nog niet als je er even over nadenkt. Met de werken op de Antwerpse ring zou me dat ongeveer evenveel tijd vergen met de auto als de anderhalf uur die ik er al fietsend langs het kanaal over doe. Dat is eigenlijk een ontspannende en leuke bezigheid. Je kijkt met volle plezier naar de mensen, de vogels, de bomen, de eendjes op het water, en tegen de tijd dat je weer thuis bent is alle drukte van de werkdag helemaal weggewaaid. Hetzelfde gebeurt wanneer je de tijd neemt om tien of vijftien kilometer te lopen. Dat helpt wel om de beslommeringen van je af te zetten. Ook op termijn moet ik echter rekening houden met flinke verplaatsingen naar mijn werk. Mijn huidige werkgever zit op de as Breda-Antwerpen-Brussel. Daar hou je toch rekening mee wanneer je bijvoorbeeld eraan denkt om een bouwgrond te kopen, zoals wij onlangs gedaan hebben.

DHM: Niet aan gedacht om terug te komen naar Minderhout of Hoogstraten?

Zeker weten, heel erg zelfs. Maar met veel spijt in het hart moet je dan vaststellen dat de prijzen hier in het Hoogstraatse niet te betalen zijn. Ik was doodgraag naar hier gekomen, maar dat is zoals voor de meeste jongeren van hier simpelweg niet te doen - soms hoor je van mannen van hier dat ze grond kopen in Mol of Retie, waar de prijzen een derde zijn van wat je hier moet neertellen. Uiteindelijk begin ik met onze pa, die aannemer is, in augustus te bouwen op een stuk grond in het groen op de grens van Schoten en St. Job, op een paar minuten van de autoweg.

Daar zullen we ons amusement het eerstkomend jaar wel mee hebben. Tot zolang verblijf ik dus nog in Hotel Mama. Het is de bedoeling om eind 2006 te verhuizen naar daar. Misschien vind ik er wel een stukske de sfeer van in Minderhout terug. Een beetje de dorpsmentaliteit, ons kent ons, de mensen staan op straat, zijn niet te beroerd om een handje te helpen, en evenmin om samen een feestje te bouwen. En wat ter wereld kan er mis zijn met goei buren?

en Hoogstraten?

Ik denk er alleszins nog met heel veel plezier aan terug. Ook aan mijn schoolleven hier, daar houd ik echt de beste herinneringen aan over. Meer nog, zowel in de lagere school in Minderhout, als in het Seminarie, als nadien aan de unief ben ik geen dag echt tegen mijn goesting naar school gegaan. Gelukkig is de Kempen heel klein. Je komt overal nog wel bekend volk tegen. Het komt natuurlijk ook wel doordat ik nog heel geregeld in Hoogstraten zelf te vinden ben in ‘t Verschil of in de Gelmel. Ondanks het feit dat er zoveel jongeren verdwenen zijn, blijven er gelukkig nog genoeg eens terugkomen voor een goeie babbel en een portie supertoffe gezelligheid.

De band met Minderhout waar ik mijn jeugd heb doorgebracht, die is wel nagenoeg helemaal verloren gegaan. Als ik er kom, ken ik er bijna geen mens meer. Dan passeer je de lagere school met allemaal nieuwe lokalen, overal staan er nieuwe huizen met inwijkelingen. Het Minderhout van mijn jeugd lijkt grotendeels weg te zijn. Mijn moeder ervaart dat daarentegen helemaal niet zo - hoewel die nu al jaren in Merksplas woont, komt die nog heel geregeld terug naar hier. Er wordt getennist in Hoogstraten, geshopt in Hoogstraten, ze koopt na al die tijd nog heel trouw de Hoogstraatse Maand, ziet af en toe de buren van vroeger nog terug.

DHM: De Stijn van 2005 klinkt als een heel gelukkig mens, klopt dat?

Zeker weten. Eigenlijk heeft het leven mij altijd erg verwend. Ik heb nog nooit echt moeten afzien - of het moet als dertienjarige geweest zijn toen ik moest studeren terwijl de H. Bloedkermis hier op woensdagnamiddag stond te lonken…

Maar het ging me altijd voor de wind eigenlijk, en ik ben me daar ook heel goed van bewust.

Tot nu toe bleef ik gespaard van grote kopzorgen, ziektes of overlijdens en zo. Dat betekent niet dat ik daar niet af en toe bij stil kan staan.

Volgende maand word ik er 28, welnu ik besef echt wel dat de dag daarna alles helemaal anders zou kunnen zijn.

Ik heb een job die ik doodgraag doe, heb sinds jaar en dag een hele lieve vriendin, heb een stel goede vrienden en mag mijn ouders onvoorstelbaar dankbaar zijn voor alle kansen die ik altijd weer van hen gekregen heb. De voorbije jaren kon ik mooie reizen maken naar Frankrijk, Kroatië, Peru, Turkije en nu dus Singapore. Eigenlijk is dat toch echt wel een luilekkerleven, niet?

Wereldverbeteraar Buitenmens DHM: Had je vijf of tien jaar geleden durven denken dat je dit ooit zou zeggen?

Waarschijnlijk niet neen. Ben ik dus toch wat ouder aan het worden? Ik denk dat ik een echte buitenmens geworden ben. Ik kan ook meer dan ooit genieten van een momentje rust, kan veel beter tegen alleen zijn. Vroeger was het ondenkbaar dat ik thuis zou blijven als er eens niemand was. Nu kan ik daar echt al eens van genieten. Misschien ook wel doordat je zo de voortdurende werkdrukte, de groep mensen, de telefoons en zo van je af kunt zetten.

DHM: Kom je nog geregeld in Minderhout

DHM: Een vaste relatie?

Eigenlijk heb ik haast altijd wel een vaste relatie gehad. In 2002 zijn mijn vorige vriendin en ik na 6 jaar in vriendschap uit mekaar gegaan. We zien mekaar nog altijd vriendschappelijk, samen met onze nieuwe partners. Ondertussen heb ik Tinneke leren kennen, toen ik op een bouw in Wuustwezel mijn vader ging helpen. Ze was het buurmeisje daar, en je weet hoe dat gaat.

Er wordt al eens een goeiedag gezegd, en van het een komt het ander. Nu hebben we dus heel concrete bouwplannen, en daarna…

Kijk op dit moment word ik om de haverklap geconfronteerd met vrienden die trouwen, vrien-

dinnen die zwanger zijn. Nu al zelf met een kleine in mijn armen rondlopen, zou er net te veel aan zijn. Maar binnen een paar jaren ligt dat helemaal anders, denk ik. Dan wil ik echt wel heel klassiek trouwen, een stel kinderen hebben. Dat geeft een mens toch een stuk vastheid. Niet zomaar bij mekaar gaan wonen, maar een duidelijk gebaar stellen. Gewoon laten zien dat je voor een partner kiest, in goede én slechte dagen. Ik weet dat dit ouderwets klinkt voor sommige mensen, maar geloof dat zoiets belangrijk genoeg is.

Vroeger had ik de neiging om alles anders te doen - wat je ook deed, als het maar afweek van wat de anderen deden, als Stijn zijn show maar kon opvoeren. Dat hoeft nu allemaal zo niet meer.

Het zal wel met de leeftijd te maken hebben, zeker? Of illustreert dat gewoon dat ik geleerd heb van de simpele dingen te genieten?

Zo constateer ik nu ook bij mezelf dat ik meer dan vroeger aan thuis hang. Misschien komt dat voor een stukje doordat Tinneke ook iemand is voor wie de familie heel belangrijk is. Wel ik zie bij mij net hetzelfde: na de werkdrukte is er maar weinig zo heerlijk als samen ontbijten op zondag.

Vroeger wilde ik zo snel als maar mogelijk was onafhankelijk worden, nu koester ik de band met ouders en familie meer dan ooit.

DHM: Wat rest er nog van het wereldverbeterend idealisme van de achttienjarige?

Op het eerste gezicht niet veel natuurlijk. Kijk maar naar mijn werk. De petrochemie heeft al niet zo’n beste naam, ons bedrijf is niet bepaald de beste vriend van Greenpeace, en lokt soms al eens wat controverse uit. Maar als ik erover nadenk, zijn de idealen van toen er nog wel - alleen op een andere manier. Als je heel jong bent, zoek je idealen meer in de dingen die ver van je af liggen. Nu lijkt het mij belangrijker om eerst en vooral bij jezelf te beginnen. Dat neemt niet weg dat engagement en solidariteit belangrijk zijn.

Maar je kunt ook solidair zijn met de mensen in je omgeving, luisterend oor zijn voor anderen.

Om dat in een politiek engagament om te zetten, dat is niks voor mij. Ik ben veel te veel resultaatgericht daarvoor. Niet blijven debatteren en discussiëren maar een probleem afhandelen, heel doel- en resultaatgericht aanpakken. Maar tegelijk volg ik de politieke actualiteit wel.

DHM: Waar zie jij jezelf binnen vijf jaar?

Huisje tuintje boompje zeker? Gewoon gelukkig leven, als het even kan. Tegen dan ben ik er 32, dus dan zie ik mezelf wel getrouwd en papa van een of twee kinderen. Voor de rest zien we wel. Als ik voor mijn werk de kans zou krijgen om naar het buitenland te gaan voor enkele jaren, dan zouden de omstandigheden dat moeten toelaten. Anders pas ik er liever voor. Stel dat er dan kinderen zijn, dan hebben die prioriteit in mijn leven. Niet zomaar leven om te werken dus, niet alles opgeven voor de schone buitenkant waar men zich zo makkelijk op blindstaart.

Maar op een zaterdag met de bengels naar het voetbal kunnen gaan…

En wat ik zeker nog eens gedaan wil hebben, dat is een heuse marathon lopen. Als het even kan een speciale dan nog. New York, Londen, Rotterdam of zo. Dat moet er ooit nog eens van komen, wacht maar! (mdl)

11

10 JAAR LATER

Olivier De Pryck - VTI Spijker, Toerisme en Onthaal

Wat goed is moet niet persé veranderen Nog gewoon bij de politie – nog gewoon bij de karate – nog gewoon bij Spitfire.

Zoveel is duidelijk, op 5 jaar of zeker 10 jaar tijd kan het één en het ander veranderen. Doch wat goed is hoeft niet persé aan verandering onderhevig te zijn. Wij zaten in ieder geval aan tafel bij iemand die gepassioneerd over zijn job en hobby’s blijft praten net als 5 of 10 jaar geleden. Hij is alleen van tafelpartner veranderd: waar toentertijd vader Danny het gesprek mee volgde is het nu Mieke die Oliviers tafel- (en bed-)genoot is.

Olivier De Pryck is het ouderlijke nest uitgevlogen en heeft zich gesetteld in de Culemborglaan te Hoogstraten.

Een politieagent in hart en nieren Toen wij tien jaar geleden met hem aan tafel zaten had Olivier net zijn diploma behaald aan het VTI Spijker: Toerisme en Onthaal. Toch koos hij toen resoluut voor een loopbaan bij de politie. Niet enkel omwille van de vastheid van betrekking maar ook omwille van de afwisseling in het werk. Even maakte hij deel uit van het Hoogstraatse korps om dan over of op te gaan in de IPZ-Hoogstraten-Rijkevorsel-Merksplas.

In onze editie van 5 jaar geleden hadden wij reeds een gepassioneerd agent als gesprekspartner. In die passie is tot op heden niets veranderd.

Als agent maakt hij deel uit van de polyvalente ploeg. Dit wil zeggen dat hij om beurt deel uitmaakt van de interventieploeg die dagelijks, 24 uur op 24 uur, 7 dagen op 7, op de baan is om op te treden waar nodig. Hetzij bij verkeersongevallen, hetzij bij andere oproepen, gaat deze ploeg ter plaatse om de vaststellingen te doen.

Men werkt dan in een ritme van vroege, late en nacht. Op gelijkaardige wijze wordt een tweede ploeg, een piekploeg, paraat gehouden om uit te rukken wanneer de eerste ploeg omwille van een interventie bezet is en er toch een nieuwe oproep binnenloopt. Zo wil men in onze IPZ garanderen dat de politie bij iedere oproep tenminste binnen de 30 minuten ter plaatse is.

Deze ploegen lopen ook tweemaal per dag langs in het centrum voor illegalen te Merkplas. Immers daar kan de ketel al snel overkoken en de duidelijke paraatheid van de politie is een hart onder de riem voor de cipiers.

In een tweede opdracht maakt Olivier deel uit van de cel “vermogensdelicten –zeg maar diefstallen” van de gerechtelijke sectie van het korps.

Zulk een moeilijke zin vergt enige uitleg.

Het ganse politiekorps van de IPZ ingedeeld in 3 secties met name: Verkeer, wijkwerking en gerechtelijke. De eerste twee secties spreken voor zich, zij regelen het verkeer waar nodig of herbergen de wijkagenten. In de sectie gerechtelijke zijn drie “cellen”: een cel jeugd en gezin, een cel drugs en een cel vermogensdelicten. Olivier maakt deel uit van die laatste cel. Van de officieren krijgt hij opdrachten om op onderzoek te gaan en om verdachten te verhoren om zo daders op te sporen. Bij diefstallen wordt aan de slachtoffers het aanbod gedaan om een techno-preventief-ad-

12

vies te krijgen. De politie stapt dan ter plaatse af en beoordeelt, na een rondgang, de woning/situatie en geeft een advies over welke maatregelen genomen kunnen worden om inbraken in de toekomst te voorkomen. Het hoeft immers altijd niet te gaan om dure anti-inbraakinstallaties. Betere

trouwd is met de passende methodes, loopt zelf gevaar gekwetst te raken. Het gaat er niet om te slaan of armen en benen te breken, maar wel om met de nodige doortastendheid een “aanvaller” in bedwang te nemen en te houden.

Met zulk een jobinhoud blijft Olivier gepassioneerd door het politiewerk en ziet hij zichzelf niet op een ander gaan. De zeer bewuste keuze van een jongeling van 18, blijft ook nu, tien jaar later, de goede keuze.

Voor een volgende dan, vier maal per week op training Reeds als kind sloot Olivier aan bij de Hoogstraatse karateclub: Atemi Ryu Hoogstraten.

Om zich nog verder te vervolmaken in karate en kobudo moet natuurlijk getraind worden, als de dienst het toelaat natuurlijk. Drie maal per week

Olivier en Mieke op hun huwelijksdag en zoals u kunt zien heeft zij de verlovingsring aan. sloten, een betere zichtbaarheid, of een bordje in Hoogstraten is er karatetraining. Hierin heeft “pas op voor de hond” kunnen soms reeds afhij ondertussen de 3de dan of leraargraad. Gedoende zijn om inbrekers af te schrikken. staag klimt hij op in de rangorde van deze sport De derde opdracht die Olivier bij het korps heeft er kunnen nog enkele “dannen” bij. Karate is gesluit eerder aan bij zijn hobby’s. Hij is immers noegzaam gekend maar kobudo vraagt om enige instructeur wapenstok, uitleg: Het is de kunst van handboeien en zelfverhet vechten met traditiodediging. Samen met een nele “boerenwapens” van Gewoon voortdoen collega geeft hij les aan het eiland Okinawa (deel bij de politie de andere politieagenten van Japan) zoals de wain het gebruik van deze penstok, de sikkel en de en bezig zijn met hulpmiddelen. Als bijna ons beter, uit karatefilms, karate en met Spitfire volleerd karateka is Olibekende nunchaku, de vier zeer bedreven in deze twee stokken met een ketmaterie. Het is immers ting verbonden. Om zich nodig om bij interventies, waarbij dreigementen hierin te trainen wordt wekelijks naar Antwerworden geuit of waar een risico is op geweld, pen gereden. Hij heeft in deze sport een blauwe kordaat en doordacht te handelen. Wie niet vergordel 2de kyu (leerlinggraad).

10 JAAR LATER len in de omgeving van Bootjesven een meisje ontvoeren. Plaatselijke helden zullen haar met het nodige stunt- en vechtwerk, zeg maar à la Bruce Lee, komen bevrijden. Dit alles ondersteund met special effects en bizarre krakende en ploffende geluiden. Wanneer de film in de videotheek te huur zal zijn zullen wij later wel eens meedelen.

Spitfire nog niet ter ziele Als jonge gasten waren Olivier en zijn broer Dominique bezeten van “rap”muziek. Er werd en wordt nauwelijks naar iets anders geluisterd.

Meerdere jaren schuimden zij, vanaf 1994, de Vlaamse podia af. In het begin zelfs als vrijwel de enige Vlaamse hip-hoppers. Ondertussen kwamen er tal van groepen bij en met het ouder worden hoeft het allemaal niet meer zo. Nu wordt enkel nog sporadisch opgetreden. Met alle andere bezigheden is de animo en daarmee ook de ambitie wat vervlogen. Met: “We hebben het wel gehad.” neemt Olivier het filosofisch op.

Karate in Hoogstraten aan Bootjesven.

Gewoon Romantiek in de Grand Canyon Wie achter al het voorgaande een koele kikker ziet heeft het mis. Zoetgevooisde romantiek kan ook bij Olivier om de hoek komen kijken. Zowat vier en een half jaar geleden leerde hij Mieke Wilmssen kennen. Een onderwijzeres uit Rijkevorsel. Tijdens de zomer van 2004 maakten zij de reis van hun dromen: Vier weken trekken in “Het Verre Westen”, Amerika dus. Met twee koffers vertrokken zij naar San Francisco. Om één of andere reden raakte één koffer zoek en moesten zij het doen met de beperkte inhoud van de tweede koffer.

British Airways zou het allemaal wel oplossen.

Hopelijk toch, want in die tweede koffer zat voor Olivier een zeer belangrijk attribuut. Na een barre voettocht door de Grand Canyon bereikten zij een idyllische oase temidden van die wildernis. Een plek waar enkel indianen wonen. Daar, onder een prachtige waterval, in een zalige, natuurlijke whirlpool heeft Olivier dan zijn Mieke ten huwelijk gevraagd. Gelukkig heeft zij ja gezegd. U als lezer kan het immers reeds raden, het belangrijke attribuut in de tweede, zoekgeraakte, koffer was immers de verlovingsring. Gelukkig is het op de laatste dag van de reis nog allemaal goed gekomen. Koffer en vooral ring zijn uiteindelijk op de laatste dag van de reis door FedEx gevonden en bij het verliefde paar gebracht. Op 2 april 2005 stapten zij dan in het huwelijksbootje. De huwelijksreis naar Rome was reeds geboekt, zonder dat er rekening mee was gehouden dat juist in die dagen de paus het tijdelijke met het eeuwige verwisselde en de stad Rome “the place to be” werd voor enkele miljoenen pelgrims.

In ieder geval hebben zij later het één het ander te vertellen tegen de kinderen die er hopelijk zullen komen. Maar ondertussen staan er nog andere projecten op stapel.

Kung Fu in Hoogstraten Hoewel stevig uitgaan - éénmaal per week moet kunnen - tot de bezigheden blijft behoren wordt

ook al eens gekozen voor een rustige avond thuis waarbij het zelf bezig zijn met digitale bewerking van foto’s en films belangrijk is. Als autodidact maakt hij zo zijn reportages. Maar voor de komende zomer staat een heuse speelfilm op stapel. Als werktitel werd voorlopig gekozen voor “Kung Fu in Hoogstraten”. Bandieten zul-

Gevraagd naar de verwachtingen voor de komende 10 jaar komt de altijd (?) nuchtere Olivier naar boven: “Gewoon voortdoen bij de politie, gewoon voortdoen met karate, gewoon nog bezig zijn met Spitfire … Het leven hoeft geen plotse wendingen te nemen …. Zoals het nu loopt, loopt het in de lijn der verwachtingen …. “. (pdn)

Spitfire in actie.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 27 juli. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 13 juli.

Tot zondag 17 juli kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

13

10 JAAR LATER

Sofie Rameysen - Deeltijds onderwijs

Een verhaal van moeder en kind Toen we Sofie voor het eerst in ’95 ontmoeten was ze al een vrij zelfstandige meid. Na een aantal jaren op de Tuinbouwschool ging ze studeren voor kinderverzorgster in Turnhout maar dat leek geen succes. Voor een jaartje keerde zij terug naar de Tuinbouwschool maar ook dat liep op een sisser af.

Sofie had immers een broertje dood aan studeren en dus koos ze uiteindelijk voor het Deeltijds Onderwijs, afdeling Bediening en keukenhulp. Hier vond ze het naar haar zin, het was er allemaal veel vrijer en ze moest slechts twee dagen per week naar school. Een eigen appartementje in de Mouterijstraat, een vriendje en een kleine dop, wat was het leven mooi. Vijf jaar later troffen we een heel andere Sofie aan. Die jaren tussenin hadden haar erg getekend met een aantal sterfgevallen in de familie en de zware ziekte van haar vriend. Een maand na de trouw kreeg deze leukemie. Het werden verschrikkelijke jaren . Uiteindelijk liep ook de relatie stuk. Toen ik haar in 2000 opzocht, was het ergste leed geleden. Ze woonde in Beerse in een bungalow, had een nieuwe vriend en werkte als ruitenwasser. “Laat ons hopen dat je de volgende vijf jaar goede jaren mag hebben, wenste ik haar tot afscheid. “ Vijf?” vroeg ze. “Zet er maar gerust een nulletje achter. De volgende vijftig, dat mag ook wel. Het is allemaal genoeg geweest”.

Gelukkig moedertje Als ik aanbel aan de Heldenstraat 4 in Beerse doet Sofie open met een kindje op haar arm. Ze ziet er gelukkig uit en het wordt al snel duidelijk dat de kleine Yoni, acht maanden oud, daar een groot aandeel in heeft. Heel haar leven lijkt nu opgebouwd rond de jonge Yoni. Het wordt dus een gesprek met drie waarbij Yoni afwisselend naar de oude Hoogstraatse Maanden graait en op haar oude GSM sabbert.

“Ja, ik ben heel gelukkig.” beaamt Sofie onmiddellijk.” Het gaat heel goed met mij, ik ben heel content. Nu alleen de Lotto nog en nog een baby er bij en dan is het voor mij ideaal.”

Een paar maanden na onze laatste ontmoeting, toen in het ouderlijk huis in Wortel, liep de vorige relatie stuk. Meteen viel ook de job weg.

Sofie werkte immers in het familiebedrijfje van

14

de stiefvader van haar toenmalige vriend. Al vlug leerde zij echter Tobi Hapers kennen en het klikte meteen.

Den “Toob” was van Beerse en dus moest er niet ver verhuisd worden toen zij al vlug besloten om te gaan samenwonen.

Na een half jaartje werken bij een interimbedrijf vond Sofie uiteindelijk werk bij MPC-DG, een nevenbedrijf van Miko.

En daar werkt ze nu reeds meer dan vier jaar. Sofie werkt in weekenddienst: zowel zaterdag als zondag van 8 uur ’s morgens tot 20.00 uur ’s avonds. Terwijl mama werkt zorgt vader voor de dochter, in de week worden de rollen omgedraaid.

Nare tijd Sofie heeft wel een hele moeilijke periode achter de rug. Gelukkig hebben de jaren de wonden geheeld. Maar toch komt de herinnering regelmatig wel eens boven. “Ik denk er niet meer alle dagen aan, daarvoor ben ik nu te gelukkig. Maar toch schieten sommige beelden mij soms weer te binnen. Ik heb een hele tijd heel negatief naar de wereld gekeken. Het interesseerde mij allemaal niet meer. Ik had op korte tijd te veel meegemaakt. Ik ben ook lange tijd naar een psycholoog gegaan en heb ook heel wat medicamenten

genomen. Ik moest toen altijd maar vooruit, mij sterk houden. Daar heb ik een serieuze krak door gekregen. Maar ik heb er ook veel uit geleerd.

Het besef dat alles plots kan veranderen en dat ge ondanks alles toch moet volhouden. Ik heb geleerd om alles van de positieve kant te zien en zoveel mogelijk te relativeren. Ik probeer het nu allemaal wat beter te doen dan vroeger. En dat lukt. Ik ben ook veranderd. Ik mag gerust zeggen dat ik heel gelukkig ben. Ik heb een schat van een dochtertje en een hele lieve vriend. Ik hoop echt dat ik de slechte tijd nu wel gehad heb. Nu is voor mij de goede tijd aangebroken.”

Ja, ik droom nog van een tweede en een derde kind.

Yoni mag niet alleen blijven.

Spijt ?

Het onderwijs was echt niet voor Sofie weggelegd. Dat heeft ze ons tijdens de vorige gesprekken wel steeds met hand en tand proberen duidelijk te maken. Daarvoor was ze misschien wel een beetje te veel rebels. “Ja, ik heb eigenlijk altijd het liefst gedaan wat niet mocht. Daarom interesseerde de school mij ook niet. Ik ging echt niet graag naar school. Het Deeltijds Onderwijs was voor mij wel de oplossing. Achteraf bekeken denk ik nu soms wel eens: waarom heb ik niet wat beter geleerd, dan had ik nu een beter diploma en een beter werk. Toch doe ik dit werk wel graag. Ik sta in de inpakafdeling. Ons bedrijf is een plastiekspuiterij. Wij maken plastieken dozen voor ijscrème. Ge kunt ons bedrijf best vergelijken met dat van de Ster in Hoogstraten.

Maar het systeem van werken in weekenddienst maakt het voor ons zo ideaal. Toob werkt als klinkerlegger in de week. Wij moeten nooit voor een babysit zorgen. Maar ja, uitgaan is er dan natuurlijk niet meer bij.

10 JAAR LATER Hobby’s Als ik Sofie vraag wat er nog aan hobby overblijft, is het antwoord snel gemaakt. Met een veelbetekenende blik kijkt ze naar de kleine spruit in haar kruipwagentje en zegt ze : “Mijn dochter is mijn enigste hobby. Vroeger toen ik nog thuis was, schoot ik met de kruisboog, zoals mijn vader dat nu nog doet. Maar dat is al lang verleden tijd. Vorig jaar heb ik nog eens één keer geschoten tijdens de opendeurdag van de Gilde in Wortel. Ik heb er nog weinig interesse voor en ik heb er ook geen tijd meer voor. Soms gaan we wel eens wandelen of buurten bij vrienden. We hebben hier wel een grote vriendenkring. Vorig jaar heb ik een fiets gekregen maar die wordt bijna niet gebruikt. Ik moet dringend een kinderstoeltje gaan kopen.

Het kan allemaal erg raar verlopen. Ik heb vroeger altijd gezegd dat ik geen kinderen zou kopen. Dat interesseerde me niet. Maar sinds ik wat ouder geworden ben en ik een goeie vriend heb zijn die kriebels dan toch gekomen en nu ziet ge maar. Mijn kind is alles voor mij. Ik bestierf het bijna toen ze na de geboorte vier dagen in een couveuse moest blijven wegens

een infectie op de ademhaling. Maar de vijfde dag lag ze al terug bij mij op de kamer en sindsdien is ze nog niet ziek geweest en is ze altijd goed gezind. Alles is o.k.

Nog plannen? “ Ja, ik droom nog wel van een tweede kind en waarom ook niet van een derde? Yoni mag niet alleen blijven. Daarnaast zijn we aan het sparen om een huis te bouwen, maar dat zal nog wel een tijdje duren. Wij hebben grond gekocht in Merksplas, dicht bij de “witte poort”. Gelukkig rijdt ik nu wat rustiger met de auto, want vorig jaar heb ik vijf boetes gekregen op drie maanden tijd voor te snel rijden. Zo kunt ge natuurlijk niet veel sparen, hé.”

Ik wens Sofie nog het allerbeste en verzeker haar dat we binnen vijf jaar nog eens aan de bel komen hangen. “Geen probleem” zegt ze, en terwijl ze de deur voor me opent geeft ze haar dochtertje nog een dikke knuffel.

Moederliefde, meer moet dat niet zijn. (jh)

15

10 JAAR LATER

Carolien Van Mirlo - Land en Tuinbouwschool

Een eigen huis en het moedergevoel Landbouwersdochter, ging na een jaar moderne zelfbewust naar de land- en tuinbouwschool en had het er best naar haar zin. Ze keek er in 1995 tevreden op terug. Trok naar Gent op kot om er dieet- en voedingsleer te gaan studeren.

Vond er haar draai niet en keerde terug naar haar warme thuis. Pendelde alle dagen naar Antwerpen en haalde drie jaar later een diploma in orthopedagogie.

Had achteraf beschouwd veel beter onmiddellijk die richting gekozen, want die bleek haar op het lijf geschreven. Deed daarna enkele tijdelijke jobs als opvoedster bij mentaal gehandicapten en kwam later als jeugdconsulent bij het gemeentebestuur van Rijkevorsel. Daar was ze enkele maanden aan de slag toen we haar vijf jaar geleden interviewden.

Carolien was in 1995 al met Nico, samen waren ze fans van de “Smashing Pumpkins”. Die splitten in 2000, Nico en Carolien niet, die woonden toen samen in een leuk oud huisje in Merksplas.

Markdal Bij de jeugddienst in Rijkevorsel is ze niet lang gebleven: “Het project op zich – een programma voor kansarme jongeren terug opstarten - was interessant, maar het was

We wilden een Spirituele viering, maar we zagen het niet zitten met deze pastoor.

zeer stroef werken. Een college dat alles en altijd alleen wou beslissen, weinig ondersteuning. Ik hield het er zelf voor bekeken en ging terug naar het opvoedsterwerk. Eerst een interim in Gielsbos,

Boekhoudbureau

Profisk cvba [ Boekhouding en administratie [ B.T.W. - advies / aangiften / formaliteiten [ Fiscaliteit - advies / aangiften / formaliteiten [ Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen [ Advies sociale wetgeving Industrieweg, 13 B 2320 Hoogstraten www.profisk.be info@profisk.be

16

Ondernemingsnr. 0438.340.228 Tel. 03.235.03.23 Fax. 03.235.03.24 GSM. 0478.32.76.35

E

met volwassen mentaal gehandicapten. Zwaar werk, ik heb er mijn père gezien. Daarna kon ik in Ranst in MPI Zevenbergen aan de slag. Na een sollicitatie stond ik op de reservelijst, maar toch had mijn gesprek blijkbaar indruk gemaakt.

Want ik werd gevraagd om te solliciteren naar de job van hoofdopvoedster en werd aangenomen.

Een hele uitdaging, maar enorm zwaar. Het dagelijks werk met de gehandicapten op zich ging nog, maar daarbij de coördinatie van de dienst.

Ook de ploegendienst, weekends, nachten… Niet bevorderlijk voor de relatie thuis. Ik heb er enorm veel geleerd, ook dat je heel sterk moet zijn voor zo’n job. En er heel veel voor over hebben. Na een jaar heb ik ontslag genomen, maar ben in de stiel gebleven. Op Markdal – een dagopvangcentrum in Merkplas – was een plaats vacant en kon ik beginnen. Ik ben er – na vorige ervaring – met mijn gat in de boter gevallen. Daguren, kleinschalig, plezante dingen, creatief. Al komt er de laatste tijd weer veel papierwerk aan te pas. In het kader van een ‘kwaliteitshandboek’ moeten we alles wat we doen in procedures neerschrijven.

10 JAAR LATER Op den duur ben je daar meer mee bezig dan met de activiteiten met je groep. Wat niet belet dat ik het graag blijf doen. En het is te combineren met een gezin, toch belangrijk niet? Misschien dat ik later nog iets anders ga doen. Nog een beetje bij studeren in deze sector; sociaal recht of sociologie. We zien wel.”

Het Moment Nico, ja die van het T-shirt van de foto van 1995, houdt zich tijdens ons gesprek met een hongerige Emma bezig. “Met Nico, dat is niet veranderd, alleen maar hechter geworden, uitgediept”.

In september 2002 zijn Carolien en Nico getrouwd. “Waarom? Omdat Nico het mij gevraagd heeft. Ik had dat altijd gezegd, dat als hij met mij wou trouwen, hij mij moest vragen. En dat heeft hij gedaan.”

Omwille van hun slechte ervaringen met de pastoor van Merksplas, zijn ze niet in de kerk getrouwd: “We wilden dat wel, maar niet met deze pastoor. We kenden ook geen andere priester die ons volgens onze wensen wilde trouwen. Omdat we echt wel een meer spirituele viering wilden, en niet alleen dus de burgerlijke inzegening in het gemeentehuis, hebben we een andere oplossing gezocht. Zo kwamen we terecht bij ‘Het Moment’, ze noemen zichzelf ‘een rituelenbureau’. Na een aantal gesprekken, zorgen zij voor wat we een ‘spirituele invulling’ van een viering noemen”.

Het werd een memorabele dag. Op de wei naast Caroliens thuis hadden ze een grote tent gezet en

met familie en vele vrienden hadden ze een heel mooie huwelijksviering, die ze met de familie en de vrienden hadden voorbereid. “Ook thuis stonden ze er volledig achter, mijn moeder had nog nooit zo’n mooie viering meegemaakt. Een mooi alternatief voor wie niet naar de kerk wil en toch meer wil dan alleen maar de ambtenaar van de burgerlijke stand”.

Na de viering hebben ze met z’n allen in de tent een broodmaaltijd genoten en s’ avonds was er een groot traditioneel huwelijksfeest.

Een huis met tuin, een kind Sedert oktober vorig jaar wonen Carolien en Nico in een nieuwe moderne woning met ruime tuin in Merksplas. “We hebben eerst lang uitgekeken om een huis te kopen. Grond kopen en daarop zelf een huis zetten ging aanvankelijk boven ons budget. Maar dat viel niet mee, een geschikte en betaalbare woning vinden. Toen is Nico’s pa met een voorstel gekomen. Hier langs de Beersebaan lag nog grond van de grootvader van Nico. Via ruilen met andere familieleden schoot er voor ons een mooie bouwgrond over.”

Ze hebben er direct op gebouwd, veel zelf gedaan. Nico – electrotechnicus van stiel - als metsendiender.

In oktober vorig jaar zijn ze in hun, toen nog onafgewerkte huis gaan wonen. De kinderkamer is eerst in orde gemaakt, want ondertussen was Carolien zwanger. “Het moedergevoel was daar ineens. Ik kan dat niet anders zeggen. Nico heeft nog wel even gedacht ‘moet dat nu allemaal samen, met die bouw en zo’. Op 15 janua-

DE WERELD VAN

ri werd Emma geboren. “We zijn er enorm blij mee. Ze wordt echt in de watten gelegd, en niet alleen door ons, want het is het eerste kleinkind in beide families”.

Sedertdien doen Carolien en Nico het even kalm aan. “Binnenkort moet ik terug aan de slag in Markdal en kan Nico verder met afwerking van huis en tuin. We hebben nog heel wat te doen”.

Vrienden van vroeger “Ik denk er dikwijls aan, maar de meeste ben ik uit het oog verloren. We hebben ook niet meer dezelfde interesses. Van Gert kreeg ik onlangs ook een geboortekaartje, maar veel hoor of zie ik niet meer van de vrienden van toen. Het laatste anderhalf jaar hebben we ook weinig tijd gehad om aan anderen te denken, we hadden genoeg te doen met ons eigen. Veel uitgaan is er nu ook niet bij, je hebt dan elke keer een babysit nodig.

Nico gaat af en toe nog eens een pot pakken, alleen dan. Ik ga wel eens met Lies, Sylvie en Greet op stap, die zitten in hetzelfde schuitje als ik, zij hebben ook kleine kindjes”.

Van de studietijd schiet nog weinig over. “De landbouwschool ligt nu wel ver achter mij. De materie zelf ook. Ik heb wel een hof vol patatten, maar daar houdt het op. De kennis van toen is heel ver weg, en het landbouwgevoel ook. Achteraf gezien kan ik niet zeggen waarom ik er destijds voor gekozen heb. Later ben ik een totaal andere richting uitgegaan. Maar ik heb van niets spijt, je maakt nu eenmaal keuzes en daar moet je later hoe dan ook verder mee”. (jaf)

RIENK

17

vanuit het stadhuis...

Nieuwe structuurplannen kunnen worden opgemaakt

Rijkswachtkazerne en Laermolen verkocht Maandag 23 mei hield de Hoogstraatse gemeenteraad haar maandelijkse zitting. Het is de dag na H. Bloed, dus kermis in het dorp. Weinig animo voor het beperkt aantal punten op de openbare vergadering. Slechts enkele punten sprongen in het oog: een aantal gemeentelijk ruimtelijke uitvoeringsplannen, de aankoop van de Laermolen door de gemeente, tijdelijke stoplichten aan het Spijker en de uiteindelijke verkoop van de rijkswacht.

Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan In het kader van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen moet ook elke gemeente haar gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan goedkeuren. Tal van deelplannen moeten opgemaakt worden maar hiervoor is eerst het principieel akkoord van de gemeenteraad noodzakelijk.

Vanuit de oppositie, vooral bij monde van de raadsleden Verhulst en Haseldonckx, komt de sterke vraag om alle gemeenteraadsfracties actief te betrekken bij al de stappen tijdens de procedure. “Er moet inspraak komen en dus moet er van elke fractie iemand aanwezig zijn bij elk dossier zodanig dat er nog kan bijgestuurd worden waar nodig. Zoniet is in de gemeenteraad de democratische inspraak beperkt tot enkel stemmen.” Aldus Verhulst. Mark Haseldonckx zit op dezelfde golflengte: “In de GECORO komen de gemeenteraadsleden niet aan bod. Toch willen wij constructief meewerken aan deze dossiers, zoniet is het tijdsverlies om enkel te mogen stem-

men in de gemeenteraad”. De discussie eindigt met de mededeling van de burgemeester dat hij zal onderzoeken of deelname van de oppositie in deze besprekingen kan. Bij de stemming over de opmaak van een aantal structuurplannen zal CD&V zich onthouden. De rest stemt voor.

Seminarie-Kathelijnestraat Eén van de deelplannen is het ruimtelijk uitvoeringsplan Seminarie-Kathelijnestraat dat moet opgemaakt worden. De bedoeling van dit plan is o.a.: - versterken van de huidige recreatieve activiteiten, met uitbreiding van de tennisclub - bundelen van parkeerinfrastructuur van de tennisclub en rijvereniging aan de infrastructuur ten oosten van de Kathelijnestraat (HVV) - zo goed mogelijk aansluiten van de gebouwen bij de bestaande bebouwingslijn lags de Kathelijnestraat. Naar de open ruimte toe dient een landschappelijke buffer voorzien te worden - voorzien van lokalen voor de rijvereniging en

eventueel een oefenpiste, bij voorkeur ten westen van de Kathelijnestraat (indien gewenst), zodat de aangrenzende weilanden kunnen gebruikt worden vvoor het stallen van paarden.

- Voorzien van oefenterreinen en praktijklokalen voor het landbouwonderwijs ter hoogte van de Hemelrijksestraat. Gebouwen dienen er aan te sluiten bij de bestaande wegenis van Hemelrijksestraat of de bebouwing van de Kathelijnestraat Er dient voldoende openruimte te blijven tussen de woningen langs de Kathelijnestraat en de schoolgebouwen - Bebouwen van de onbebouwde percelen binnen het stedelijk gebied langs de Katelijnestraat. De achterliggende percelen moeten een invulling krijgen als afwerkingszone naar het achterliggende landschap. Deze percelen kunnen ingericht worden als tuin, dienst doen voor hobbyland, of ingericht als stedelijke landbouwzone - Langs de Heilig Bloedlaan mogelijkheden laten voor uitbreiding van hoogdynamische recreatie, onderwijs, en bejaardenhuisvestiging (achter OCMW) - Mogelijke kleine uitbreiding(indien noodzakelijk)van het ambachtelijk gebied ten westen van de Katelijnestraat naar de Hemelrijksestraat toe.

Tijdens de opdracht kunnen eventueel nog andere herbestemmingen naar voor komen.

Stad koopt de Laermolen

De fiere nieuwe eigenaars van de Hoogstraatse rijkswachtkazerne, de tweelingbroers Doms uit Sint-Lenaarts, met hun beide echtgenoten. In hun planning voorzien zij winkels onderaan en bewoning bovenaan.

18

De kogel is dan eindelijk toch door de kerk. In oorsprong werd er verwacht dat de Stichting Kempens Landschap de gerestaureerde watermolen zou aankopen. Tal van discussies over de oude brug, een brug enkel voor voetgangers en fietsers, de eis tot bouw van een nieuwe stevige brug en het verzet hiertegen van Monumenten en Lanschappen, hebben uiteindelijk geleid tot terugtrekking van de Stichting. Nu zal de stad de Laermolen aankopen voor 170.000 euro, dit is de waarde van de grond en het tekort aan eigen middelen van de vzw bij het einde van de restauratie. Het grootste gedeelte van de kosten werden betaald door subsidies uit de Vlaamse gemeenschap. Na de aankoop krijgt de vzw De Laermolen het beheer van de eigendom en de uitbating van de Laermolen in erfpacht voor 99 jaar toegewezen. Alle aanwezige raadsleden keuren deze principiële beslissing goed. Een pittig detail is hierbij wel de vermelding dat enkele dagen voordien het verkeer via deze brug aan de Laermolen werd omgeleid voor de Heilig Bloedfeesten. Exit houten brug ? In een persnota

GEMEENTERAAD drukt de meerderheidsfractie HOOP echter haar hoop uit dat er alsnog een houten brug komt. Wij lezen:”HOOP blijft ijveren voor het behoud van het monument in de goede staat zoals het nu is en ijvert eveneens om maatregelen te nemen om schade in de toekomst te vermijden. Het op te maken politiereglement zal dan ook door HOOP getoetst worden aan deze criteria. Het alsnog trachten te bekomen van een houten brug zullen wij blijvend ondersteunen.”

Stoplichten aan het Spijker Na overleg met de diensten van Verkeer van de Vlaamse Gemeenschap heeft het gemeentebestuur uiteindelijk kunnen bekomen dat er lichten worden geplaatst ter hoogte van het kinderdagverblijf aan het Spijker. Deze lichten mogen echter pas na de piekuren in werking treden.

Tijdens de werkuren blijft het verkeer via de omleiding Gustaaf Segerstraat en ’s Boschstraat verder dobberen. Een druppel op de hete plaat van een verontruste buurt?

Rijkswachtkazerne: derde keer goede keer?

Op 14 juni 2005, derde koopdag van de vroegere Rijkswachtkazerne aan de Vrijheid. Derde keer, goede keer? Ondanks de onzekerheid over de gevolgen van de klacht bij de Raad van State, ingespannen door de n.v. Immo Noord, werd de koop definitief afgesloten. De mogelijke kopers werden er vooraf door notaris Michoel duidelijk op gewezen dat de gevolgen van een positieve beslissing door de Raad van State op de kopers zou afgewend worden. De laatste koopdag startte met het bod van 670.000 euro uit de tweede koopdag. De koop werd uiteindelijk afgeklopt op 755.000 euro. De gebroeders Doms uit SintLenaarts mogen zich voortaan de gelukkige eigenaars weten van een stukje historisch erfgoed in Hoogstraten. Zij zijn vrij laat op het toneel verschenen. Tijdens de twee eerste koopdagen waren zij niet te bespeuren. Naar eigen zeggen kregen zij de tip van een architect waarmee zij samen werken aan de Antwerpse Ruien. Zij zijn de eigenaars van een metaalconstuctiebedrijf en waren al langer aan het uitzien naar een werk in een historisch kader. Voor de rijkswachtkazerne voorzien zij onderaan winkels gesitueerd rond de binnenkoer en bovenaan bewoning. Zij voelen zich nogal sterk in verband met de klacht van Immo Noord. “Wij hebben ons zeer degelijk geinformeerd en wij zijn er nogal zeker in”, aldus een fiere nieuwe eigenaar.

w w w. fo n s m a r t e n s p l a n ke nv l o e r e n . b e

EIKEN PLANKENVLOER

Groot Eyssel 39a, Meerle (België) baan Meerle-Meer Telefoon: 03.315.84.32 Fax: 03.315.03.99

Eigen fabrikaat en plaatsingsdienst Ook voor de doe-het-zelvers Toonzaal open: Donderdag en zondag GESLOTEN

VEROUDERDE VLOEREN NATUURLIJKE LOOK LEGKLAAR

0177

MAANDAG, DINSDAG, WOENSDAG, VRIJDAG ................... 08.00-12.00 / 13.00-17.00 uur zaterdag .................................................................................. 09.00-12.00 / 13.00-16.00 uur

Uniek in Vlaanderen

De erfgoedbank van Hoogstraten Vanaf 1 juni staat de vernieuwde site www.hoogstraeten.be online. De website is in 2002 in het Stedelijk museum van Hoogstraten ontstaan als een manier om het archief van het museum te ontsluiten naar een zo ruim mogelijk publiek.

Nu, drie jaar later, is de site uitgegroeid tot de eerste ERFGOEDBANK in Vlaanderen. De erfgoedbank is een verzamelplaats voor alle erfgoed van groot Hoogstraten. U vindt er niet alleen de BEELDBANK met duizenden foto`s en prentkaarten, maar er is ook veel aandacht voor het immaterieel erfgoed in de vorm van een VERHALENBANK. In de verhalenbank vertellen inwoners van Hoogstraten over de laatste begijnen, over de landlopers, over de tweede oorlog en zoveel meer. Uniek voor Vlaanderen is de FILMBANK waar u de oudste films van Hoogstraten kan bekijken. In de rubriek GENEALOGIE staan honderden doodsprentjes online. Op de vernieuwde site kan u ook de inventaris van het stadsarchief bekijken, tot en met de ingescande registers van de Burgerlijke stand. Verder werd er speciaal voor de scholen een EDUCATIEF programma ontwikkeld. In het hoofdstuk ARCHEOLOGIE worden de vier belangrijkste opgravingen in Hoogstraten besproken. Natuurlijk staat ook de BIBLIOTHEEK van het Stedelijk museum online. Hierin staan alle boeken die over Hoogstraten handelen. Tenslotte is er ook een FORUM, waar de bezoekers vragen kunnen stellen en beantwoorden.

Kortom: surf naar www.hoogstraeten.be, de erfgoedbank van Hoogstraten, uniek in Vlaanderen (fh).

WEET Een lafaard is een held met een vrouw, kinderen en een hypotheek.

Kitman

Roger Van Aperen, schepen van Cultuur, en archivaris Piet Van Deun zijn fier dat Hoogstraten als eerste stad uitpakt met een globale erfgoedbank

WEET Zij die lezen weten veel, zij die kijken weten soms nog meer.

Alexandre Dumas fils (1924 - 1895)

WEET Denken: het spreken van de ziel met zichzelf.

Plato, Grieks wijsgeer, 427 vC-347 vC

19

TENTOONSTELLING

IKO-laureaten in het Stedelijk museum Door een samenwerking tussen het IKO en het Stedelijk museum krijgen de IKO laureaten 2005, dat zijn de door de jury best gequoteerde cursisten per atelier, de kans om hun werk te tonen in het Stedelijk museum. Er is werk te zien uit de ateliers tekenkunst, schilderkunst, vrije grafiek, binnenhuiskunst, keramiek en beeldhouwkunst.

Academie voor Muziek en Woord De Noorderkempen (g.o.l.)

De laureaten van het IKO tonen tot 7 augustus hun werk in het Stedelijk museum. V.l.n.r.: Katleen Van Ammel (binnenhuiskunst), Myrian Jansen (tekenkunst), Iris Van Cultsum (keramiek), Jef van de Zande (beeldhouwwerk), Lief Verhoeven (schilderen) en Anne Van Bergen (vrije grafiek).

Dat het IKO aan klein en groot opleidingen aanbiedt in verschillende beeldende kunstdisciplines is u zeker bekend. De academie staat in een ruime regio bekend voor de kwaliteit van haar cursussen, wat zich vertaalt in (over)volle ateliers.

Ook de jaarlijks terugkerende bedevaart van talrijke kunstliefhebbers naar de tentoonstelling met werk van de cursisten, tijdens de Heilig Bloedweek, getuigt van dit succes. Die tentoonstelling toont het resultaat van meer dan negenhonderd jongeren, tieners en volwassenen die wekelijks cursus volgen in de academie.

De laatstejaars volwassen cursisten moeten, na vijf jaar zweten, zwoegen, lukken en mislukken én voor ze een officieel getuigschrift krijgen, hun werk aan een (voor de helft) buitenschoolse vakjury voorstellen. De juryleden - kunstenaars beoordelen de werken op vakmanschap, originaliteit en creativiteit, diepgang en persoonlijke zeggingskracht van de maker.

Het spreekt voor zich dat de inspanningen van de cursist, die beloond wordt met een officiële erkenning in de vorm van een getuigschrift, een

reden is om apetrots en fier te zijn. Uit respect voor die inspanningen wil IKO daar nog extra glans en kleur aan toevoegen.

Vanaf dit jaar krijgen de IKO laureaten de kans om, telkens in de maand juli, hun werk te tonen in het Stedelijk museum.

Het geeft hen de eer én de ervaring van een eerste tentoonstelling terwijl ook het IKO zich in dat prachtig kader van haar beste kant kan laten zien.

Voor mensen met een creatieve ziel die een kunstopleiding als volwassene nog wel zien zitten, ongetwijfeld de ideale gelegenheid om zich te laten overtuigen. Voor alle anderen een boeiende ontdekking op ons uniek begijnhof. Niet te missen dus..

De tentoonstelling met werk van de IKO laureaten 2005 in het Stedelijk museum loopt van 26 juni tot en met 7 augustus. Het museum is geopend van woensdag tot en met zondag van 14.00 tot 17.00 uur. Info: 03 314 65 88 of www. iko-hoogstraten.be

WEET Liefde is je maîtresse bedriegen met je eigen vrouw.

M.Uytterhoeven

20

Hou je van muziek? Leer je graag een instrument bespelen? Voel je iets voor toneel, voordracht, poëzie en creatief omgaan met taal?

Deze academie geeft je de mogelijkheid een volledige opleiding in Deeltijds Kunst Onderwijs (DKO) te volgen, zowel in de richting Muziek als Woord.

Lessen instrument (piano, viool, cello, dwarsfluit, koper, blokfluit, accordeon, slagwerk, klarinet, saxofoon, gitaar, harp, zang), verschillende samenspelgroepen, lessen Algemene Muzikale Vorming en Cultuur, Koor, lessen woord, voordracht…

Nieuwe cursussen: muziektheorie, muziekgeschiedenis, orgel, hobo, woord volwassenen, Jazz-lichte muziek.

Onze lessen zijn toegankelijk zowel voor kinderen (vanaf 8 jaar), jongeren als volwassenen. Initiatielessen voor 6- en 7 jarigen.

Lesplaatsen in de gemeenten Baarle-Hertog/Nassau, Ravels, Merksplas, Hoogstraten en Rijkevorsel.

Lesplaats Hoogstraten: Karel Boomstraat 44. Voor alle inlichtingen neem je contact op met het secretariaat: Pastoor De Katerstraat 5, 2387 Baarle-Hertog, tel. 014 69-95-39, fax 014 69-95-88, e-mail madn@scarlet. be , ma-di-wo-do-vr: 14 - 19 uur en za 8.30 - 12.30 uur.

Inschrijvingen vanaf 1 juni tot 14 juli en vanaf 16 augustus tot einde september.

Info- en inschrijfavond lesplaats Hoogstraten: 29 juni om 17.30 uur in de Gemeentelijke Basisschool, Gravin Elisabethlaan 21 en 22 september om 18 uur in de Karel Boomstraat 44.

EVENEMENT

Vrijdag 8 juli vanaf 19.00 uur

SOFTCOMPUTER

reva BVBA

SOFT

COMPUTER REVA

BVBA

COMPUTERS - TELEFONIE SOFTWARE - KANTOORMEUBILAIR

Vierde “Vat van ’t stad” Voor de vierde opeenvolgende maal organiseert het stadsbestuur naar aanleiding van de Vlaamse feestdag een “vat van ’t stad”. Vanaf 19.00 uur kan u op hun kosten een pintje komen drinken op de blijk van het begijnhof.

Vanaf 19.30 treden er drie leuke muziekgroepen op, die de hele avond voor ambiance zullen zorgen.

McC+ Om 19.30 treedt McC+ voor u op. McC+, dat zijn Martens (Guy), Croes (Flup) en Croes (Jan), waarbij de plus staat voor Sjorrel (Huet), die het drietal versterkt met trekzak en/of piano. Heel wat bekende Hoogstraatse namen dus, die bij velen onder ons herinneringen oproepen aan de Spilzakken, Cardo Saxi en andere kwaliteit uit de Kempen. Zij openen de vierde editie van Vlaanderen Feest in Hoogstraten en brengen er meteen sfeer in.

Lenny & de Wespen Na McC+ geven Lenny & De Wespen het beste van zichzelf. Lenny schrijft vlot in de Nederlandse taal en brengt zijn hersenspinsels met bravoure ten berde. Hij wordt daarin bijgestaan door de Wespen, een veelzijdige formatie muzikanten die muziek en podium aardig verfraaien. Deze heren jongleren met muziekstijlen en hun teksten zijn vaak bijzonder raak.

Op de laatste Nekka-nacht sleepten Lenny & De Wespen zo maar even drie prijzen in de wacht. Hun EP ‘Houtekiet’ werd bijzonder goed onthaald en momenteel werkt de band aan een eerste langspeler. Intussen mochten zij reeds samenwerken met Bram Vermeulen, Rik De Leeuw en Dirk Blanchart. Niet te missen dus!

Meerseweg 80b 2322 Hoogstraten tel 03/315.09.09 info@softcomputer.be www.softcomputer.be

- Verkoop - Installaties - Opleidingen - Advies - Herstellingen - Interventies

‘t Kliekske

- Servers, PC’s - Printers - Wireless - GPS - Telefooncentrales Toen in 1968 vier jonge mensen, geïnspireerd door de oude liederen en dansen van onze voorouders, samen muziek maakten, had niemand van hen kunnen voorzien welke vlucht dit bescheiden initiatief zou nemen. Ze traden veel op met een selectie uit hun grote verzameling volksliederen en –melodieën. Oude instrumenten werden nagebouwd zoals draailier, hommel en bultkarkas. Met deze instrumenten en hun volksmuziek schoppen ze het in 1995 tot “Cultureel ambassadeur van Vlaanderen”. En zij, dat zijn Rosita Tahon, Herman Dewit, Oswald Tahon en Wilfried Moonen. Ervaar terug de authentieke sfeer met deze bekende volksmuzikanten!

- Observatiesystemen Erkende opleidingsen adviesinstantie !

21

PROFICIAT

Vito wint GRAM-prijs HOOGSTRATEN - Vrijdag 10 juni 2005 werd de uitslag bekendgemaakt van de jaarlijkse GRAM-wedstrijd voor leerlingen uit het beroepsonderwijs.

In totaal werden 52 projecten in de provincie Antwerpen ingediend die alle bezocht werden door een jury van mensen uit het bedrijfsleven. Zij toetsen het ingediende werk naar het vakmanschap en de motivatie die de leerlingen hierbij aan de dag legden. De afdeling Bouw van Vito Hoogstraten behoorde bij de drie genomineerden voor de eerste prijs. En deze werd uiteindelijk toegekend aan het zevende specialisatiejaar voor de afwerking van de gerestaureerde Orangerie in het gemeentepark van Brecht.

Orangerie in Brecht Het is niet de eerste maal dat Vito werken uitvoert voor derden. Denken we maar aan de verbouwingen aan het politiekantoor in Meer, de bouw van het nieuwe Rood Kruis-lokaal, materiaalhuisje op het kerkhof te Wortel, enz.

Vorig jaar werd er op vraag van de gemeente Brecht begonnen met de renovatie van de orangerie in het gemeentepark van Brecht. Dit prachtig gelegen gebouw met serre was een ruïne geworden. De leerlingen van het laatste jaar technisch bouw klaarden deze klus op een verbluffende manier. Dit project werd daarom ook opgenomen in het eindwerk van deze leerlingen. Dit jaar was het de taak van het zevende specialisatiejaar om de afwerking op zich te nemen. Gedurende een aantal maanden deden deze leerlingen hier heel wat ervaring op zowel op gebied van materialenkennis en werkwijze maar ook als kennismaking met een echte bouwwerf. Het resultaat en het ploegwerk verliep zo vlot dat dit project werd ingediend voor de GRAM-wedstrijd die elk jaar gehouden wordt voor de leerlingen uit het laatste jaar van het beroepsonderwijs.

vakbekwaamheid, creativiteit en originaliteit hebben doen opmerken. GRAM staat voor Gilde voor Revaluatie Arbeid en Motivatie. Niet alleen vakkennis maar ook motivatie is een belangrijke troef. Een jury van een vijftal mensen uit het bedrijfsleven komt ter plekke de ingediende projecten bekijken en peilt via gesprekken met de leerlingen naar de vakkennis, het enthousiasme en de beleving ervan. Vito diende dit jaar een drietal projecten in maar het was vooral de afwerking van de orangerie die bij de jury in de smaak viel. Woensdag 8 juni werd de school op de hoogte gebracht dat dit project bij de drie eerste was geëindigd maar dat de definitieve bekendmaking zou gebeuren op vrijdagmorgen in de orangerie van Brecht zelf. Ook de pers mocht op de hoogte gebracht worden. Het was nog even spannend afwachten maar toen de eerste prijs werd bekendgemaakt kon het geluk niet meer op.

In september zal de officiële proclamatie plaatsvinden in het centrum Hooidonk in Zandhoven in aanwezigheid van een duizendtal genodigden en enkele ministers. De bouwvakkers van Vito mogen dan even in de spotlichten staan.

GRAM

Vrijwilligerswerk

Met deze wedstrijd willen de initiatiefnemers uit de bedrijfswereld hun sympathie betuigen met leerlingen uit het beroepsonderwijs die zich door

Het is niet de eerste keer dat leerlingen van Vito aan deze wedstrijd deelnemen. In het verleden werden er verscheidene eervolle vermeldingen

Leerlingen, leraars en directie van Vito zijn in hun nopjes met de eerste prijs van de GRAM-prijs. Fier poseren zij hier samen met de jury vóór de gerestaureerde orangerie in het gemeentepark van Brecht.

22

John van der Flaas kijkt met tevredenheid terug op het vrijwilligerswerk in Borgerhout en de restauratie in Brecht. “Het waren leuke en interessante ervaringen”. en een vierde plaats binnengehaald. Deze eerste prijs is natuurlijk een belangrijke blijk van waardering voor het werk van leerlingen uit het beroepsonderwijs en een pluim op de hoed van de school. Toch kunnen heel wat leerlingen terugkijken op andere onvergetelijke ervaringen in de loop van het laatste jaar.

Het is immers traditie geworden in deze school om jaarlijks enkele dagen vrijwilligerswerk te doen in kansarme buurten en in de sociale sector. Zo werkten de leerlingen uit de afdeling Hout voor het tweede jaar op rij drie dagen in het centrum Siddartha in Tremelo. Via tal van projecten hier in België als in Ethiopië wil deze vzw een warm toevluchtsoord zijn voor de kleine en zwakke mens in onze maatschappij. In hun reacties gaven de leerlingen blijk van een ‘uitzonderlijke ervaring’.

Ook de winnaars van deze GRAM-prijs, het specialisatiejaar Bouw, hebben er dit jaar nog een andere leerrijk ervaring op zitten. Zij werkten drie dagen bij de heropbouw van de vroegere bioscoop Roma in Borgerhout en in Kauwenberg, een centrum voor armoedebestrijding, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting. De afdeling Bouw doet al langer aan vrijwilligerswerk. De bezielende kracht is ontegensprekelijk Leo Noyens. Het eerste vrijwilligerswerk dateert al wel van tien jaar geleden bij Coda. De volgende jaren ging het steeds richting Antwerpen. Vorig jaar kreeg het werk in de Roma heel wat aandacht in de media en het waren fiere leerlingen die de pers te woord stonden. Ook dit jaar verschenen er een tweetal artikels in De Morgen over het werk aan de Roma. “Het heeft voor hun opleiding een grote meerwaarde dat ze kunnen meewerken aan een prachtig gebouw als dit. Ook al is het maar drie dagen, ze krijgen hier echt de waardering die ze verdienen. Daarnaast zien de leerlingen Borgerhout eens van een andere kant, want het beeld in de media is meestal negatief. ” aldus Leo Noyens. (jh)

UITWISSELING

Thanh Sinh Công (KSJ) zegt: ‘Good morning Vietnam!’

Soms maakt een klein gebaar echt een wereld van verschil want kijk, wanneer De Hoogstraatse Maand in de rekken ligt van menig dagbladhandelaar, bevind ik me als nederig Minderhouts wezentje op Vietnamese bodem! En dat door vorig jaar een simpel mailtje te sturen… Toen was ik namelijk op zoek naar een nieuwe uitdaging. Als voormalig begeleidster van KSJ Minderhout surfte ik wat rond op mijn favoriete website (www.ksj.org!) en wat bleek?! KSJ-KSA-VKSJ Nationaal stond net op het punt een werkgroep op te starten voor de uitwerking van een uitwisselingsproject. Een mailtje later was ondergetekende één van de gelukkige leden van deze werkgroep ‘Vietnam’. Een boeiend verhaal kon beginnen…Ho Chi Minh (vroeger Saigon) here we come!

Er was eens…

KSJ-KSA-VKSJ Nationaal!

KSJ-KSA-VKSJ Nationaal is meer dan de verzameling van haar talloze plaatselijke jeugdverenigingen. Binnen zowel de provinciale als nationale koepel is er een groot aanbod van allerhande activiteiten, vormingsessies en informatie specifiek uitgewerkt voor de plaatselijke begeleid(st)ers en hun leden. De nationale koepel wil meer doen dan ‘met kinderen spelen’, ze wil haar leden aansporen om uit te groeien tot actieve, zelfbewuste en kritische mensen.

KSJ-KSA-VKSJ tracht een open en tolerante houding ten aanzien van minderbedeelden en andere culturen te stimuleren. We houden het niet bij lippendienst, maar proberen werkelijk iets te doen. Zo bestaat er een solidariteitsfonds dat dient om waardevolle projecten van KSJ’ers te ondersteunen, een werkgroep ‘diversiteit’ waarbinnen we streven naar het doorbreken van het ‘hokjesdenken’, dat zeker ook nog bestaat binnen onze jeugdbeweging, etc.

We zijn jong en willen wat… intercultuur!

De nationale koepel kijkt al jaren verder dan haar neus lang is. De wereld is nu eenmaal groter dan het dorp dat ons omringt. In 2000 ging een bende KSJ’ers op inleefreis richting Zuid-Afrika. Nog steeds spreken de deelnemers met aanstekelijke geestdrift over hun ervaringen. Wat ze daar zagen en meemaakten, verwerkten ze in de spelendoos ‘Alle kleuren van de regenboog’. Wie weet, misschien speelde één van uw kinderen binnen de plaatselijke KSJ-afdeling reeds met dit spel!

Na het succes van de Zuid-Afrikaanse inleefreis bleef men dromen van een nieuw buitenlands project. En zowaar: het is bijna zover! Op 2 juli zit een dynamische 19-koppige groep op een vliegtuig richting Vietnam! Het uitwisselingsproject waar we ons nu collectief ‘ingooien’, bestaat uit twee luiken. Eerst zullen jongeren uit het hele Vlaamse land een maand naar Vietnam trekken. Daarna, in de zomer van 2006, zullen dezelfde jongeren hun Vietnamese vrienden op Vlaamse bodem ontvangen.

Rond of vierkant: als het maar gevormd is!

Uiteraard gaat aan dit alles een uitgebreide voorbereiding vooraf. De werkgroep ‘Vietnam’ heeft

haar werk al gehad! Enerzijds moesten we, zowel in België als in Vietnam, deelnemers vinden voor ons project. Via infovergaderingen in Leuven en Gent kwamen we een bende enthousiastelingen op het spoor die allen het specifieke engagement in zich hadden dat vereist was om deel te kunnen nemen. We gaan namelijk niet zomaar als toeristen naar Vietnam maar willen ons- zo diepgaand mogelijk- laten onderdompelen in de plaatselijke cultuur. De deelnemers moeten dus vooral open en ruimdenkend zijn om zoveel mogelijk uit dit uitwisselingsproject te kunnen halen!

Door drie vormingsweekends werden alle deelnemers klaargestoomd voor de komende interculturele ervaring. In november 2004 trokken we naar Alken. We kregen er bezoek van Tuan, een Vietnamese spreker die ons vertelde over de hedendaagse Vietnamese samenleving.

Het spel ‘Kwinkslag’ confronteerde ons met de interculturele complexiteit van een eenvoudig kaartspel en we brainstormMarion Schrijvers den over de concrete invulling van het project. Tijdens een tweede weekend in februari van dit jaar werd er ijverig verder gewerkt. We kregen workshops over de Vietnamese cultuur en geschiedenis, volgden een sessie over interculturele communicatie en werden geconfronteerd met de mogelijkheden alsook gevaren van interculturele communicatie. In april jl. vertrokken we een laatste keer.

Tijdens dit laatste weekend behandelden we vooral thema’s rond duurzame ontwikkeling, milieu en armoede.

Het internet was dan weer het belangrijke medium in onze zoektocht naar Vietnamese deelnemers. De internationale koepel van KSJ-KSAVKSJ bracht ons in contact met Thanh Sinh Công, zeg maar de Vietnamese KSJ. Samen met deze jongeren zullen we projecten bezoeken en allerlei culturele activiteiten ondernemen. Daarnaast zullen we met leden van de YMCA een

school opknappen. Een derde partner vonden we in CIDSE, een zusterorganisatie van Broederlijk Delen. Met de leden van deze organisatie zullen we op het platteland een aantal ontwikkelingsprojecten bezoeken. Stilaan kregen we bij de uitwerking van het programma ook zicht op de realiteit van het communistisch regime in Vietnam. Alles wat met de katholieke kerk te maken heeft, is nog steeds zeer moeilijk bespreekbaar binnen de Vietnamese samenleving. Dit stelt ons, als Christelijk geïnspireerde organisatie, uiteraard voor een heel aantal uitdagingen!

Vietnam-Belgïe, een LAT-relatie met perspectief!

Zoals reeds vermeld stellen wij een lange termijneffect en het zogenaamde ‘multiplicatoreffect’ als doelstelling. Het is de bedoeling dat we zoveel mogelijk jongeren bereiken! Concreet zullen we dit trachten te doen door enerzijds een degelijke nawerking op poten te zetten. Uiteraard hebben we nu nog geen perfect zicht op de mogelijkheden – we zijn immers bij mijn schrijven nog niet weg! – maar we denken reeds aan een eventuele ontwikkeling van een educatief spel

rond Vietnam, aan het geven van ‘presentaties’, aan het beschikbaar stellen van materiaal dat we zullen meebrengen uit ons partnerland, e.d. Anderzijds zullen we ook tijdens het tweede luik beroep moeten doen op zoveel mogelijk jongeren.

We willen onze Vietnamese vrienden namelijk een onvergetelijke tijd op Vlaamse bodem bezorgen! Heerlijk toch, banden smeden met een land aan de andere kant van de wereldbol…

Het boeiende verhaal van dit uitwisselingsproject verdient zoveel mogelijk enthousiaste luisteraars! Als je meer wilt weten over het project kan je altijd terecht bij de ‘bevoegde instanties’ (sofie@ksj.org of op mijn persoonlijk emailadres marionschrijvers@hotmail.com) Diegenen die onze avonturen ‘live’ willen volgen, kunnen gebruik maken van de webstek http://exchange.ksj. org en M’houtenaars, ik zou zeggen: laat een bericht! (Marion Schrijvers)

23

EVENEMENT

Vlaamse orgeldagen in Hoogstraten De stad Halle was in 1995 de gastheer van de eerste editie van de Vlaamse Orgeldagen. Na Halle werden de Vlaamse Orgeldagen nog met succes georganiseerd in Leuven (1996), Sint-Truiden (1997), Veurne (1999), Gent (2001) en Hasselt (2003). Een van de grondslagen voor het welslagen van al deze verschillende edities was onder meer de vruchtbare samenwerking tussen stadsbesturen, culturele centra, muziekacademies en landelijke zowel als plaatselijke vzw’s. Toen begin 2005 Het Orgel in Vlaanderen vzw (OIV) en het Vlaams Instituut voor Orgelkunst vzw (VIVO) samensmolten, werd beslist dat de volgende editie door Het Orgel in Vlaanderen vzw zou worden georganiseerd.

2005 - 7e editie Met de organisatie van deze Vlaamse Orgeldagen op vrijdag 12 en zaterdag 13 augustus in Hoogstraten, wil het OIV op verschillende manieren het orgel in de kijker zetten. Immers, het orgelpatrimonium in Vlaanderen – en in Hoogstraten – is rijk maar bij het grote publiek onbekend, en dus onbemind. De Vlaamse Orgeldagen kunnen door hun opzet een middel zijn om aan dit euvel te verhelpen en zo het orgel in een bredere maatschappelijke context plaatsen en toegankelijk te maken voor een bredere groep liefhebbers en luisteraars. Aan de andere kant wil het OIV voor de niet onaanzienlijke schare orgelfans, liefhebbers en amateur-organisten verschillende activiteiten aanbieden die aangepast zijn aan hun respectievelijke niveaus. De vereniging wil ook een forum aanbieden aan ambachtelijke orgelbouwers en orgelverenigingen, die op de Vlaamse Orgeldagen de kans krijgen om hun activiteiten voor te stellen aan de hand van diverse instrumenten, foto’s, brochures en boeken.

In praktijk Een eerste gevolg van die ambities is de keuze voor een stad en een streek die zowel prachtige historische als gloednieuwe orgels herbergen.

Hoogstraten heeft zo onder meer het Delhaye-orgel van het Begijnhof en het nieuwe Thomas-orgel in de Sint-Catharinakerk onder zijn hoede.

Een ander gevolg is dat de nadruk bij deze 7e editie vooral ligt op initiatie voor het grote publiek, met heel wat ateliers voor beginners én de bijhorende lage instapdrempel. In het atelier orgelinitiatie krijgen zowel kinderen als volwassenen die nog nooit een orgel hebben aangeraakt de kans om uitgebreid kennis te maken met het instrument, volgens het principe: “al doende leert men”. In het atelier orgelbouw, opgesplitst in beginners- en gevorderden, wordt het orgel in al zijn facetten ontrafeld, bekeken en getoetst. Voor de initiatie beiaard worden de klokken van de Sint-Catharinakerk uitgeprobeerd onder leiding van de stadsbeiaardier. Voor de allerkleinsten is er een muzikaal kinderatelier. Naast deze werkateliers worden er ook audities georganiseerd, waarbij de deelnemers de mogelijkheid krijgen om onder deskundige leiding een aantal ingestudeerde stukken op twee locaties te spelen, in een ontspannen en gemoedelijke sfeer. Voor de meest gevorderden is er een meestercursus onder

24

leiding van de Nederlandse organist Theo Jellema. Voor al deze activiteiten kan ingeschreven worden als actief of passief deelnemer.

avondconcert op 12 augustus: Theo Jellema en concert op 13 augustus (bij bekendmaking finalisten): Bart Jacobs.

Inschrijven voor zaterdag 16 juli Voor 2 dagen Actieve deelname: leden Het Orgel in Vlaanderen, De Principaal, VTB-VAB, Davidsfonds, Calcant: 50 euro en niet-leden: 75 euro (workshops, concerten, receptie, excl. overnachting).

Passieve deelname: 30 euro.

Voor 1 dag Zowel actieve als passieve deelname: leden Het Orgel in Vlaanderen, De Principaal, VTB-VAB, Davidsfonds, Calcant: 25 euro en niet-leden: 35 euro.

Wie enkel deelneemt aan de wedstrijd: 30 euro inschrijvingskosten.

Voor meer informatie en inschrijvingen: Het Orgel in Vlaanderen vzw, Lange Gasthuis-

Zeer belangrijk is daarnaast de wedstrijd voor liefhebbers en niet-professionele organisten, waarbij alle niveaus aan bod komen. Zowel kinderen (of volwassenen) die nog maar pas orgel studeren, als liefhebbers die al lang de muziekschool hebben verlaten, krijgen een kans om zich voor te stellen aan een gevarieerd samengestelde jury en een geïnteresseerd publiek. De voorronde wordt gehouden op 12 augustus, de finale vindt plaats de dag erna.

Een overzicht van de verschillende activiteiten: initiatie orgel voor kinderen: Karolien Schuurmans, Het orgel in de Sint-Clemenskerk te Minderhout: H. Vermeersch initiatie orgel voor (Duffel) 1858 – restaurateur: Jan Lapon (Diksmuide) 2000-2003. volwassenen: Eduard Govaerts, audities straat 45, 2000 Antwerpen, T 03 202 77 06, onder leiding van Bart Jacobs en Eduard GoF 03 202 77 00, www.orgelinvlaanderen.be vaerts, beiaardinitiatie: Luc Dockx, orgelbouw info@orgelinvlaanderen.be contactpersonen: voor beginners: Bart Wuilmus, orgelbouw voor Algemeen: Annelies Focquaert en Vlaamse Orgevorderden: Etienne De Munck, meestercursus: geldagen: Daniel Vanden Broecke Theo Jellema, orgeltentoonstelling, wedstrijd,

VAN HUFFEL VASTGOED Voor al uw vastgoedtransacties.

U wenst uw eigendom te verkopen of te verhuren?

Vraag vrijblijvend inlichtingen!!

Vrijheid 72 2320 HOOGSTRATEN Tel. 03/314.16.99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com

185

VRIJDAG 8 JULI BEGIJNHOF HOOGSTRATEN 19.00 uur

Vat van’t Stad 19.30 uur

Guy Martens, Flup Croes, Jan Croes + Sjorrel Huet

20.30 uur

Lenny en de Wespen Het beste wat er op Vlaams (kleinkunst)gebied bestaat

22.00 uur

‘t Kliekske Een monument in de Vlaamse volksmuziek

25

dorpsleven Contactpunten – DORPSNIEUWS Hoogstraten: Dries Horsten, Vrijheid 98, tel. 03 314 57 24, horstendries@hotmail.com Meer: Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@skynet.be Meerle: Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@pandora.be

15 jaar Gelmel HOOGSTRATEN - Vrijdag 13 juli 1990 opende Café De Gelmel haar deuren. Toen nog in de Gelmelstraat, op de hoek met de Dr. Versmissenstraat. Op korte tijd ontpopte de zaak zich tot een café voor iedereen. En een café met oor voor muziek. Na 9 leuke jaren verhuisden Will en May naar de Heilig Bloedlaan, waar ze de oude schrijnwerkerij Versmissen ombouwden tot een mooie, nieuwe zaak.

17 juli aanstaande willen ze hun 15-jarig bestaan uitbundig vieren. In de namiddag wordt de Heilig Bloedlaan afgesloten voor alle verkeer, om plaats te maken voor een indrukwekkende mega-

barbecue. Inschrijven kan via de website www. degelmel.be, of in het café zelf. Voor de prijs van 8 of 12 euro krijg u respectievelijk 2 of 3 stuks vlees, aangevuld met flink wat groentjes en sausjes. Huisbier en frisdrank zijn gratis. ’s Avonds is alleman welkom. Om 20u. is er een knallend optreden van Desperated Company, de gekende covergroep die er al vaker te gast was.

En om 22u. is het tijd voor AC/QUO. Met klassiekers als “Highway to Hell” en “Whatever you want” dompelen zij u onder in een wervelende show vol rock ’n roll nostalgie en spektakel.

Meersel-Dreef: Toon Verleye, Dreef 97, tel. 03 315 71 86, toon.verleye@pandora.be Minderhout: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, tel. 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be Wortel: Maartje Siebelink, Kerkveld 13, tel. 03 314 67 09, dhmwortel@hotmail.com FOTO’s: Jef Floren, Dorp 39/2, 2310 Rijkevorsel, tel. 03 314 57 54.

Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, 2322 Minderhout, tel. 03 314 49 03.

SPORTNIEUWS: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net GILDEN- & SCHUTTERSNIEUWS Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. + fax 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

www.demaand.be 26

Ac/Quo, prachtige showrock ter gelegenheid van 15 jaar Gelmel.

De Ridders van het Heilig Graf HOOGSTRATEN - Ooit bekleedde Hoogstraten een belangrijke plaats in de Lage Landen. Dit rijke verleden liet niet alleen haar sporen na in de vele monumenten van onze stad. Ook een aantal gebruiken herinnert nog aan deze glorietijd. Zo hadden we al meer dan eens de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem te gast. De 1ste keer was wellicht in 1558, toen het Algemeen Kapittel van de Ridderorde in onze stad plaatsvond.

De Orde gaat terug tot de Middeleeuwen, toen zij pelgrims op de weg naar heilige plaatsen in Palestina moest beschermen. Momenteel is het lidmaatschap een pauselijke onderscheiding. De leden betalen een jaarlijkse bijdrage waarmee in

het Heilig Land een viertal scholen wordt onderhouden. Eens per maand houden de ridders een Eucharistieviering in de Brusselse Zavel en regelmatig vergaderen zij over onderwerpen die (meestal) verband houden met het Heilig Land.

In 1996 hield de Orde in Hoogstraten al eens een installatieviering voor nieuwe leden, in de aanwezigheid van de onlangs overleden kardinaal Jan Pieter Schotte. En op 11 juni was het opnieuw zover. Kort voor 10 uur wandelden de ridders in stoet van Hof ter Smisse naar de SintCatharinakerk, waar de eigenlijke investituurplechtigheid plaatsvond. Daarna volgde nog een receptie op het stadhuis.

HOOGSTRATEN

Schatten in de kelder

Een nieuw glasraam …

Document uit 1369 gevonden Gert Boeckx, leerkracht van de lagere school van het Klein Seminarie, vond in één van de kelders van de school die dienst doet als berging of ‘rommelkelder’, een oud stuk perkament. Omdat hij besefte dat het waardevol kon zijn, ging hij er mee naar Guido Landuyt, geschiedenisleraar en archivaris van de school.

Die merkte onmiddellijk op dat de tekst geschreven was in het moeilijk te ontcijferen handschrift uit de 14de eeuw. Samen met zijn vrouw, die historicus is gespecialiseerd in die periode, slaagde hij erin om de tekst te ontcijferen. Het gaat om een document op zegel uit 1369, over een pacht die later aan het begijnhof werd geschonken. De pacht vermeldt de naam Vanderbraeken, die we terugvinden in de hofboeken als één van de eerste begijnen die hier verbleven.

Het document wordt eerstdaags overgedragen aan het Stedelijk museum en wordt één van de oudste nog bewaarde documenten in het Hoogstraatse archief. Archiefstukken van bijna 700 jaar oud zijn zeldzaam. Het oudste bewaarde document in het archief is een schepenbrief uit 1315. De oudste bewaarde akte dateert uit 1339, het is en document waarin Jan II van Kuyck het wolambacht bevestigt. Het document dat nu gevonden is, is het oudste document dat verwijst naar het begijnhof. Tot vandaag was er voor het eerst sprake van het begijnhof in een document van 1380, de stichtingsoorkonde toegewijd aan de kapelanie van O.L. Vrouw in de kerk van het ‘nieuw begijnhof..

Hoe het document in de kelder van het seminarie terecht kwam zullen we nooit met zekerheid weten. Mogelijk werd het verloren gelegd door Deken Lauwerijs, de bekendste geschiedschrijver van Hoogstraten die ook les gaf in het seminarie (fh).

HOOGSTRATEN - Eind april werd een nieuw glasraam geplaatst in de zuidelijke kruisbeuk van de Sint-Katharinakerk. Het werd gemaakt door Raph Huet en is een schenking van de familie Van den Bossche. Frans Plu beklom de stelling en maakte een aantal prachtige foto’s. In één van onze volgende nummers zullen we uitgebreider ingaan op de totstandkoming van dit mooie kunstwerk.

Gert Boeckx, Piet Van Deun van het Stedelijk museum en Guido Landuyt zijn opgetogen over het gevonden document: “Dit is de droom van elke historicus, zo’n vondst”, zegt Piet Van Deun.

27

HOOGSTRATEN

John Oostvogels GOUD IN HOOGSTRATEN

en Liza Vinck

Van oudsher zijn de lentemaanden de tijd bij uitstek om te trouwen. Door de vele gouden bruiloften in het Hoogstraatse kwamen we pas laat op bezoek bij John Oostvogels en Liza Vinck die al op 21 mei hun huwelijksverjaardag vierden.

De gouden koppels lijken er ons al langer hoe jonger uit te zien en dat kun je zeker zeggen van John en Liza. John is nog steeds die opgewekte kerel die eindeloze verhalen kan vertellen; zijn brede haarkuif van vroeger is dan wel wat uitgedund en grijzer geworden maar daaronder is hij nog even kwiek en levenslustig als voorheen. In Liza herken je nog altijd de mooie meisjesachtige bruid van een halve eeuw geleden.

De jonge jaren John werd in 1931 geboren op de boerderij “Verloren Kost” aan de Loenhoutse Baan waar later de confituurfabriek werd gebouwd.Zijn vader was boer Jan Oostvogels en John was de 4de in het gezin van 6 kinderen. John werd gedoopt met de naam Jan omwille van zijn peter maar dat vond vader Oostvogels maar niks; hij wou niet dat er later werd gesproken van een “ouwe” en een “jonge” Jan en dus werd het een John en zo is hij ook door het leven gegaan.

Liza woonde daar niet ver vandaan, in de Kathelijnestraat. Daar werd ze in 1930 geboren als 2de in een rij van 5 kinderen.

John was in zijn jonge jaren bekend als muzikant.

Hij speelde accordeon en met zijn broer Frans als drummer vormden ze samen een “jaske” dat op bruiloften en kermissen de mensen aan het dansen moest zetten. “We zijn eerst wel een tijdje naar de muziekschool geweest, mijnheer Bellens heeft ons daar de noten geleerd. Maar toen de oorlog begon, werd de muziekschool gesloten.

Accordeon spelen heb ik mezelf zo wat geleerd.

Onze vader had het er wel voor over om voor zijn zonen een muziekinstrument te kopen, hij hoorde zelf zo graag muziek. Zo één à twee keer per week gingen mijn broer en ik op een bruiloft of kermis spelen; we probeerden er dan ook nog wat bij te zingen – allé roepen – door een nagemaakte koehoorn.

Tot mijn 27ste, toen ben ik ermee gestopt.”

Ge kunt denken dat John heel wat succes had bij de meisjes in die tijd. Hij vlinderde dan ook wat heen en weer, tot hij Liza tegen kwam. Liza had intussen ook haar bezigheid. Ze volgde naailes bij Hilda Vanhaute in Wortel en ze was daarin zo bekwaam dat ze gevraagd werd om thuis bij mevrouw Vanhaute te komen naaien. Al gauw werd ze zo een ervaren naaister en ze kreeg heel wat klanten.

Getrouwd

John en Liza willen hier graag het gebuurte danken voor de mooie versiering van huis en straat op hun gouden huwelijksfeest.

28

Hoewel ze in elkaars buurt woonden kenden John en Liza elkaar maar oppervlakkig. Het was pas op Boereneind-kermis dat ze wat dichter bij elkaar kwamen en het was meteen de grote liefde.

Op 21 mei 1955 was het groot feest in de Kathelijnestraat: een dubbele bruiloft van Liza met John en van Liza’s zus Maria met Louis Hendrickx.

Liza en John gingen eerst wonen aan de Loenhoutseweg. John was toen al een tijd aan het werk in de steenfabriek Brimo in Rijkevorsel. Hij hield zich daar bezig met de productie van verglaasde steen of glazuursteen, een werk dat veel oplettendheid vroeg. “Ik heb maar één baas gekend, tot mijn pensioen ben ik bij Brimo blijven werken en met veel goesting. De fabriek is nu gesloten en dat vind ik een spijtige zaak.”

Na 5 jaar verhuisden Liza en John naar de Gravin Elisabethlaan. Het huis dat ze daar bouwden was pas het tweede in de hele straat. “Dat was hier vroeger maar een breed karrenspoor, pas na de oorlog is het een volwaardige straat geworden die al heel vlug volgebouwd werd.”

Bij John en Liza werden twee kinderen geboren, Ronny en Dirk; elk van hen heeft op zijn beurt twee dochters. Zowel John als Liza hebben een druk leven gehad, vooral in de zomertijd. Liza naaide veel en heeft gedurende vele jaren op de veiling gewerkt. Daarbij hadden ze zelf nog tuinbouw aan huis waar voor en na nog heel wat uren aan besteed werden.

En nu Nog steeds zijn voor hen de dagen te kort om alles gedaan te krijgen. Huis en tuin zien er dan ook piekfijn verzorgd uit. Blikvanger in de tuin is een hoge mammoetboom (sequoiadendron giganteum) waar ze allebei trots op zijn. “We hebben erover gelezen dat zo’n boom vrij uniek is, hij kan meer dan 1000 jaar oud worden en heel hoog; in de streek hier heb ik er nog geen enkele gezien”. Vanuit het raam hebben John en Liza een goed uitzicht op hun bomen. Wij hopen met hen dat ze er nog vele jaren deugd aan mogen beleven. (Jof)

HOOGSTRATEN

Louis Brosens en May Lauryssen GOUD IN HOOGSTRATEN

Louis en May in 1955. De foto werd genomen door An Petersen.

Een Lindendreef vol kleur. Het gebuurte had werkelijk niet op een bloem meer of minder gekeken, om het gouden paar – Louis Brosens en Maria Lauryssen – te vieren. Voor Louis en May was het gewoon de mooiste dag van hun leven.

Louis werd op 25 januari 1932 geboren in de Hinnenboomstraat, als jongste van 7 kinderen. May – ‘van den Houvast’ – kwam ter wereld op 1 juni 1933 en groeide op in de St.-Lenaartsebaan. Zij was de 2de van 5 kinderen. Louis en May kenden elkaar al van toen ze nog bij de jeugdbeweging (BJB) zaten. Het was de periode dat Boereneind Kermis nog heel intens gevierd werd, en ook daar kwamen ze elkaar natuurlijk tegen. Maar de vonk is pas echt overgesprongen tijdens de voorstelling van een film over Jeanne d’Arc. Louis moest in die tijd nog 21 maanden legerdienst doen in Kassel. Daar verbleef hij op 30 kilometer van de Russische zone, hetgeen ten tijde van de Koude Oorlog voor heel wat bange momenten heeft gezorgd. Na 5 jaar verkering zijn Louis en May dan in mei ’55 getrouwd, waarna ze in het ouderlijk huis van Louis zijn ingetrokken.

Daar hebben ze eerst enkele jaren geboerd, totdat Louis een tijdlang elders ging werken.

Eerst 7 jaar bij molenaar Theeuwes (de huidige Highstreet), daarna 7 jaar bij een houthandelaar in Schoten. Terwijl Louis bij Theeuwes werkte, is May nog 3 jaar gerant geweest in de fotozaak Faes-Peeters. May deed toen de winkel en An Peeters – later bekend geraakt als de actrice An Petersen – kwam 2 dagen per week naar Hoogstraten om foto’s maken. ’s Middags bleef An Petersen meestal eten waardoor May haar best

goed leerde kennen. Louis deed na zijn dagtaak nog wat aan tuinbouw en hij had ook een kippenstal gezet. Op gegeven moment werd de combinatie wel wat zwaar en bleven ze allebei thuis om het eigen bedrijf verder uit te bouwen.

Naast de mestkippen kwamen er nog varkens bij en ze teelden ook augurken. Tot aan hun pensioen bleven ze op hun bedrijf. De omgeving was toen al sterk geïndustrialiseerd.

Ondertussen wonen ze al weer 9 jaar met veel plezier in de Lindendreef. Louis en May vinden het een erg gastvrij gebuurte met een aangenaam en hardwerkend bestuur. Louis spendeert er nu flink wat tijd in zijn groentenhof of temidden van zijn zelfgekweekte rozen en chrysanten. Ook zijn mooie volière met prachtige vogels biedt hem heel wat ontspanning. En May, ook die heeft haar handen nog meer dan vol. In het verleden heeft ze 20 jaar in het bestuur van de KVLV gezeten en momenteel is ze al verschillende jaren secretaresse van de KBG. Een serieuze job overigens, als je weet dat er liefst 450 senioren lid zijn! Daarnaast is May nog vrijwilligster in het rusthuis, een taak waar ze veel voldoening uit put en die ze niet snel zal laten vallen. Louis en May zijn ook veel samen op pad. In de winter gaan ze regelmatig kegelen of kaarten. In de zomer kunnen ze genieten van hun talrijke fietstochtjes, met z’n tweeën of met de KBG. Maar de mooiste momenten zijn die waarop hun 3 kinderen, Marleen, Marc en Marit naar huis komen, met de schoonkinderen en de 8 kleinkinderen. Op die momenten is het voor Louis en May echt feest. De Hoogstraatse Maand wenst het gouden paar nog vele gelukkige jaren samen. (dh)

De “Straffe Quiz” en de leesklas HOOGSTRATEN - Vrijdag 3 juni organiseerde de lagere school van het Seminarie opnieuw hun gekende “Straffe Quiz”. Liefst 35 ingeschreven ploegen werden door de leerkrachten bestookt met vragen over wiskunde, wetenschappen en talen. De hoogste eretitel ging net als vorig jaar naar “Psychoburger”, een quasi professionele quizploeg uit het Turnhoutse. De opbrengst van de quiz komt volledig ten goede aan de leerlingen, in de vorm van het “denksportproject”. Met de aankoop van schaakborden en damborden wil de school alle geïnteresseerde leerlingen van deze spelen laten proeven, om later in het schooljaar zelfs een heus toernooi af te werken.

Vorig jaar ging de opbrengst naar de inrichting van een leesklas voor de leerlingen. Dit zogenaamde “Leeseiland” werd tijdens de afgelopen opendeurdag geopend en wordt al goed gebruikt.

Wekelijks kunnen de leerlingen er in een rustige en aangename omgeving gaan genieten van een goed boek.

Enkele leerlingen in het Leeseiland, gefinancierd met de opbrengst van de vorige quiz.

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN PVC RAMEN en DEUREN PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Louis en May 50 jaar later, op 14 juni 2005.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

189

29

HOOGSTRATEN

De Gustaaf Segersstraat herademt (gedeeltelijk)

de wilde architect (2)

HOOGSTRATEN - De overlast aan lawaai en trillingen in de Gustaaf Segersstraat, de ’s Boschstraat en het Begijnhof is u ondertussen wellicht gekend. Al 3 jaar probeert de buurt het zware verkeer uit hun straat te weren.

In januari van dit jaar geeft het stadsbestuur hen nog hoop door een tonnagebeperking van 3,5 ton uit te vaardigen. Maar … amper 2 maanden later stuurt datzelfde stadsbestuur een grote omleiding over de versleten klinkers, voor al het verkeer dat uit Merksplas komt. Aanleiding daarvoor zijn de bouwwerken aan het nieuwe kinderdagverblijf in de Gelmelstraat.

Vanaf 4 uur ’s ochtends trilt het omgeleide verkeer de omwonenden uit hun bedden. Zowel de buurt als vzw Het Convent zijn de wanhoop inmiddels nabij en ze organiseren nog maar eens enkele acties. Daarop beslist de gemeenteraad van mei uiteindelijk om de omleiding enkel nog overdag door de geplaagde straten te sturen. ’s Nachts en in het weekend wordt vanaf 1 juni immers gewerkt met verkeerslichten, die het verkeer beurtelings door de Gelmelstraat laten passeren.

De buurt is uiteraard blij dat zij haar nachtrust heeft teruggekregen. Het plaatsen van de lichten vormt zeker een verbetering. Maar overdag raast het verkeer natuurlijk nog steeds langs hun deur! En de vele barsten in hun muren zijn met het plaatsen van de lichten natuurlijk nog niet hersteld!

Daarom zijn ze momenteel bezig met het groeperen van hun schadedossiers. Daarnaast zullen ze blijven ijveren voor een definitieve oplossing, waarbij heel de straat heraangelegd zou moeten worden, bijvoorbeeld in de stijl van de Karel Boomstraat.

Inmiddels zijn ook de lang beloofde trillingsmetingen uitgevoerd. Deze vonden plaats in één van de beschadigde begijnhofhuizen. Al wezen ze niet meteen op ‘trillingen als een aardbeving’, toch schoot de meter verschillende keren boven de limiet uit. De bewoners van de Gustaaf Segersstraat hadden ook metingen in hun straat willen hebben. Daar hun huizen zich dichter tegen de straat bevinden, hadden de trillingen daar wellicht nog beter geregistreerd kunnen worden. Wordt (andermaal) vervolgd …

HOOGSTRATEN - In tijden waar afbraak zegeviert, willen wij de Vrijheid verkopen. Niet letterlijk. We willen ze u gewoon weer graag doen zien. Daartoe brengen we elke maand een bijzonder detail in beeld dat u en ons charmeert. De titel van de rubriek hebben we genoemd naar onze eerste foto, die vorige maand is verschenen. Een mooi detail uit de gevel van Annie’s Boetiek. En tegelijk een leuke woordspeling, die net wat lekkerder bekte dan hetgeen nu op de foto prijkt.

Deze maand presenteren we u 2 prachtige bellen, ter hoogte van Vrijheid 136-138. Links een mooie trekbel. Rechts een glimmende koperen drukknop.

2de Peperfeesten HOOGSTRATEN - En peper hadden ze gegeten, de muzikanten die hun rockcovers ten beste gaven! Want wat wisten zij sfeer in de keet te brengen. Het was al het 2de jaar op rij dat Luc Meyvis de Heilig Bloedweek inzette met een optreden in zijn Peperstraatje. En ook dit jaar loonde het weer de moeite. Goed voorzien van spijs en drank konden de aanwezigen genieten van prima muziek en van een aangename babbel. Zelfs de plotse onweersbui kon de pret daarbij niet drukken. Zeker voor herhaling vatbaar!

Zomersluiting bibliotheken Hoogstraten: van maandag 11 juli t./m. zondag 24 juli.

Maandag 15 augustus.

Meer: van maandag 8 augustus t./m. zondag 21 augustus.

Meerle: van maandag 11 juli t./m. zondag 24 juli.

Dreef: van maandag 11 juli t./m. zondag 24 juli.

Minderhout: van maandag 8 augustus t./m. zondag 21 augustus.

Wortel: van maandag 8 augustus t./m. zondag 21 augustus.

Wij lezen om te kunnen zeggen dat we gelezen hebben.

Charles Lamb (1775 - 1834)

30

HOOGSTRATEN

ACW Waarderingsprijs

Knap Lenteconcert

HOOGSTRATEN - Elk jaar reikt ACW-Hoogstraten haar Waarderingsprijs uit. Met deze prijs wil de organisatie, een koepel van ACV, KAV, KWB, KBG, CM en Wereldsolidariteit, haar waardering uitspreken voor het werk dat één persoon of een groep mensen presteert in onze samenleving. Dit jaar werd de prijs in de maand mei uitgereikt aan de groep ziekenbezoekers die vanuit elke parochie wekelijks zieken bezoeken in de twee ziekenhuizen van Turnhout.

De prijs bestaat uit een handgeschreven tekst die luidt als volgt: De kinderen van Afrika eten uit één bord.

Zo leren ze rekening houden met elkaar, oefenen ze zich in verdraagzaamheid en leren ze delen.

HOOGSTRATEN - Zondag 24 april organiseerde de Koninklijke Toon- en Toneelmaatschappij St.-Cecilia (°1839) haar jaarlijks Lenteconcert. Zoals voorgaande jaren gingen zij ook nu weer in zee met een andere muziekmaatschappij. Dit jaar was Fanfare De Eendracht uit Meer van de partij. Zij verzorgden het programma voor de pauze. Nadien was het de beurt aan Cecilia zelf, met onder meer een prachtige solo door Leen Casie. Ondanks de vele activiteiten die de 24ste plaatsvonden, kwam er toch flink wat volk naar het aloude Ceciliazaaltje (°1822). En allemaal konden ze zien en horen dat het goed was.

Mmm … een gezond ontbijt

HOOGSTRATEN - Eind mei werkten de leerlingen van het 1ste en het 2de leerjaar van de lagere school van het Seminarie rond de voedingsdriehoek. Maandagochtend 30 mei voegden ze de daad bij het woord. Na een heuse ochtendjogging op de piste van de school, kregen de leerlingen een gezond ontbijt aangeboden. Een heerlijke maaltijd, gesponsord door de Christelijke Mutualiteiten. (Foto’s: Mia Uydens)

WEET Alle paddestoelen zijn eetbaar. Weliswaar zijn er paddestoelen die je maar een keer kunt eten.

Werkjaar KVLV afgerond

HOOGSTRATEN - Al vele decennia is de KVLV één van de meest actieve vereniging uit het Hoogstraatse. Hun weerom welgevuld werkjaar werd afgesloten op zaterdagavond 28 mei. Eerst herdachten zij de overleden leden met een viering in de SintCatharinakerk. Daarna genoten de vele dames én enkele heren in zaal Sint-Cecilia van een hapje, een drankje en van het gezellig samenzijn.

31

HOOGSTRATEN

Gastgezinnen gezocht

Fototentoonstelling Sofie Nagels

Groot volkskunstfestival op komst GROOT-HOOGSTRATEN - Vorige maand kondigden we hier al het volkskunstfestival van de Gelmelzwaaiers aan. Op 29, 30 en 31 juli heeft de vendelvereniging weer een aantal gerenommeerde volksdansgroepen te gast, uit Polen, Sicilië, Kroatië en Hongarije. In hun traditionele klederdracht vullen deze groepen 2 avonden in de Rabboenizaal van het Spijker en een zondagnamiddag vóór het stadhuis. De voorbereidingen zijn al volop aan de gang. Alleen zoeken zij nog een aantal gastgezinnen. Mensen die al eerder als gastgezin optraden weten dat het telkens een aangename ervaring is deze mensen van nabij te leren kennen. Bovendien worden de gastgezinnen dit jaar ook nog eens extra verwend. Voor inlichtingen of toezeggingen neem je best contact op met Rik Brosens (tel. 03/314.22.64 of email rik_brosens@ebp-automation.com) of Jos Van den Kieboom (Heilig Bloedstraat 29, tel./fax. 03/314.56.33 of mail jos. vandenkieboom@pandora.be).

Toeren in Doel HOOGSTRATEN - Vrijdagavond 8 juli bezoekt de Landelijke Gilde het verdwijnende dorp Doel en omgeving. De ruim twee uur durende rit is verdeeld in een drietal delen. Eerst komt de geschiedenis van de streek aan bod. De inpoldering door de eeuwen heen, vanaf de vroege Middeleeuwen tot de laatste inpoldering van de Hedwigepolder in 1904. Abdijen en later adellijke families (o.a. de Arenbergs) drukten zo hun stempel op deze streek. Tijdens dit eerste deel wordt ook het Verdronken Land van Saeftinge aangedaan, een ruim 3500 ha groot natuurgebied, dat in 1500 verloren is gegaan in de oorlog tussen Spanjolen en Hollanders.

Daarna bespreekt gids Guido Van Mieghem de betekenis van de landbouw voor het gebied. Hij zal daarbij ook ingaan op de soorten gewassen en bedrijven.

In een 3de deel komen de problemen van de laatste 40 jaar aan bod. Denken we hier maar aan de ongebreidelde uitbreidingsdrang van de Antwerpse haven, die al ruim 5000 ha polders in de buurt van Doel heeft ingepalmd! Of aan de natuurcompensatie, die ook met heel wat vroegere landbouwgrond is gaan lopen. Uiteraard wordt ook aandacht geschonken aan de bewoners.

Want wanneer we 10 jaar verder zijn, zullen 500 boeren verjaagd zijn en is er een ganse dorpsgemeenschap ‘gedeporteerd’. Ongetwijfeld een boeiende uitstap, die heel wat gespreksstof zal opleveren. De prijs bedraagt 10 euro. De bus vertrekt om 19 uur aan de Pax. De thuiskomst is voorzien rond 23.30 uur. Vooraf inschrijven is noodzakelijk: op 03/314.33.51 of via email stan. peeraer@skynet.be.

32

HOOGSTRATEN - Nog tot 8 juli kunt u in de bibliotheek in de Lindendreef gaan kijken naar “Here I stand”, een fototentoonstelling van de hand van Sofie Nagels. Van opleiding is Sofie Nagels zowel graficus als fotografe. Momenteel geeft zij les aan het IKO in Hoogstraten. Het werk van Nagels was al op verschillende plaatsen te zien: in het Musée Pol Mara Gordès (Fr.), op de Biënnale van de Grafiek in Sint-Niklaas, in de Warande in Turnhout, enzovoort. Zij sleepte ook al meer dan één prijs in de wacht. Begin dit jaar nog, werd zij bijvoorbeeld geëerd met de 2de prijs “125 jaar Edward Steichen – Emotions” in Luxemburg. Met de fotoreeks “Here I stand” toont Nagels ons een reeks pakkende adolescentenportretten van meisjes in hun huis- en tuincontext. Deze tentoonstelling past perfect in het thema “vrouwen”, waar de Mondiale Raad in 2005 rond werkt.

Gebuurte Westhoek HOOGSTRATEN - Zaterdag 2 juli, eerste lustrum van Westhoekkermis! Dat de Westhoek weet wat feesten is, daar twijfelt niemand nog aan. Voor de vijfde keer organiseren we Westhoekkermis op de terreinen op de Muzementen aan de Hemelrijksestraat.

We starten om 14 uur met volksspelen waar een tiental ploegen het tegen elkaar opnemen met als inzet de Westhoekbeker. Tomatenkoers, verkleedkoers, patattenrapen, nagelkloppen, blinde kruiwagen, touwspringen, flessen ringen en als

Parkfeesten!

HOOGSTRATEN - Deze zomer krijgt Hoogstraten er weer een heus evenement bij. Het feestcomité en de beheerraad van HVV stellen dan een vernieuwde uitgave voor van hun Parkfeesten.

Deze muzikale happenings gaan telkens door nabij de Gravin Elisabethlaan, op een zucht van de grote kerk. Ze beginnen om 20 uur en duren tot middernacht. Donderdag 14 juli kunnen we er genieten van de stevige beat van CATCH-UP. Een week later – op 21 juli – zal de band DETALI voor niets onderdoen. De toegang is volledig gratis. De vele dranken en snacks overheerlijk!

Afspraak op 14 en 21 juli, voor de muzikale donderdagen in hartje Hoogstraten.

rode draad een auto duwen, dat zijn de zeer pittige ingrediënten. En dat de beste moge winnen.

Om 19.30 uur start de barbecue, waar iedereen zijn energie terug kan aanvullen. Tijdens de avond is er nog een bierbakkenrace, ambiance verzekerd! Met een dansavond sluiten we deze mooie dag weer af. Het enige waar we niet zeker van zijn is het goede weer, maar dat laten we niet aan ons hart komen. Ben je Westhoeker: van harte welkom om deel te nemen. Wil je die zotte bende aan het werk zien: van harte welkom vanaf 14 uur. Echt de moeite waard. (mv)

Opendeurdag Loonen Grondwerken Sprangers HOOGSTRATEN - Het loon- en grondwerkenbedrijf Sprangers uit de Loenhoutseweg (141) viert binnenkort haar 35-jarig jubileum. Speciaal voor deze gelegenheid stellen zij op 31 juli hun deuren open, om iedereen met het bedrijf te laten kennismaken. Binnenkort zal de Hoogstraatse Maand overigens een themanummer wijden aan loon- en grondwerk. Maar om alles in levende lijve mee te maken, moet u eind juli dus naar de Loenhoutseweg.

CURSUS EERSTE HULP BIJ ONGEVALLEN (E.H.B.O.) Dit jaar start Rode Kruis-Hoogstraten met twee cursussen E.H.B.O. te Hoogstraten.

Alle lessen van 20.00 uur tot 22.00 uur.

Plaats: Rodekruislokaal, Brouwerijstraat 1a, 2320 Hoogstraten Prijs cursus: gratis Cursusboek: 27,00 Euro(niet verplicht wel handig) Meer info bij: MARIA 03/ 295 39 05 of CHRISTIANNE 03/ 314 11 62

HOOGSTRATEN

Veel volk met Heilig Bloed HOOGSTRATEN - Heilig Bloed editie 2005. We hebben er allemaal een kater aan overgehouden… Het was dan ook echt terrasjesweer. En de pintjes waren lekker, de wijntjes fris en de ambiance oké. Er was dan ook voor ieder wat wils. Zaterdag 21 mei werd de muzikale aftrap gegeven met de 2de Peperfeesten. De beide zondagen kon het publiek genieten van het klassieke programma. De mooie processie, opendeur in het IKO, torenbeklimming en uiteraard een hele stalenboek aan kermiskramen … ’s Woensdags was de gekende jaarmarkt aan haar 20ste editie toe. Ook de stratenloop, de ballenregen van de toren en het vuurwerk moeten ongeveer zo oud zijn. Deze Hoogstraatse hoogdag werd traditiegetrouw afgesloten met een enorm volksfeest, op het ritme van de vele optredens: op de Vrijheid, in de Gelmelstraat en in de Heilig Bloedlaan. Op naar 2006!

Ook muzikaal zit het gewoonlijk snor met Heilig Bloed. Eén van de vele optredens was dat van ‘Mannen op de baan’. Met hun Nederlandstalige covers deden Jelle (van Spring!), Florejan (van Hoogstraten!) en anderen de overvolle Heilig Bloedlaan uit z’n dak gaan.

De spectaculairste kermisattractie was ongetwijfeld de “G-force”. Deze enorme ‘windmolen’ liet de durvers onder ons alle hoeken van Hoogstraten zien. Ook schepen Roger Van Aperen en zijn dochter lieten hun maag en evenwichtsorgaan op de proef stellen.

De Heilig Bloedprocessie lokte weer veel volk naar ons stadje. Terecht, want het is toch één van de dingen die ons elk jaar opnieuw trots maakt om van Hoogstraten te zijn. Alleen hadden we de indruk dat de doorgang voor de processie ieder jaar smaller wordt in het voordeel van de kermis.

De verschillende ateliers van het IKO toonden hun kunsten op de jaarlijkse opendeurdag. Hier geeft Lief Boeykens een demonstratie steendrukken.

Ruim 300 sportievelingen liepen mee in de wedstrijdcategorie tijdens de 20ste Stratenloop. Daarnaast waren er nog heel wat lopers in de jeugdcategorie en vele tientallen recreatieve joggers.

33

MEERLE

Geïmponeerd door St.-Salvatorkerk MEERLE - Zondag 12 juni kon iedereen die dat wilde een geleid bezoek brengen aan de Sint-Salvatorkerk van Meerle. Binnenin kregen de aanwezigen eerst het verhaal te horen over het ontstaan van dit bijzondere kerkgebouw. De bouwgeschiedenis is overigens zeer goed in de verschillende onderdelen van de kerk te herkennen: de vroeg gotische toren uit de 13de eeuw, het schip uit de 15de eeuw en het hogere koor met de kruisbeuk uit de 16de eeuw (gebouwd onder impuls van Antoon de Lalaing).

Daarna vertelde een specialist van SupporteSurface over de evolutie van het kerkinterieur, over het meubilair en over de schilderingen doorheen de eeuwen. Support-Surface maakte er een aantal jaar terug een uitgebreide studie van, ter voorbereiding van de geplande binnenrestauratie van de kerk. José Verbreuken van Erfgoed Hoogstraten vertelde ons heel wat meer over de schilderijen en over de tresoriekamer. Maar het meest indrukwekkende was ongetwijfeld de wandeling over de oude gewelven uit de 15de en 16de eeuw. Absoluut ‘gewelvig’ om te zien, maar niet ideaal voor mensen met hoogtevrees.

De rondleiding werd afgesloten met een beklimming van de oude toren. (dh)

Erfgoed Hoogstraten heeft heel wat monumentenliefhebbers kunnen plezieren met dit unieke bezoek aan de Sint-Salvatorkerk.

WEET

WEET

Geluk dat is ook zo’n woord. Op het moment dat je het uitspreekt heb je het al niet meer.

Hugo Claus, Vlaams schrijver, 1929

Als je geen tijd meer hebt voor jezelf en nooit meer uit vissen kunt gaan, dan heb je succes.

Johnny Cash, Amerikaans zanger, 1932

De nieuwe Honda Versamow ®-techniek De eerste 4 in 1 grasmaaier kan: 1. Vangen 2. Uitwerpen 3. Mulchen 4. Bladversnipperen

234

34

186

MEERLE

GOUD IN MEERLE

Jaan Sprangers en Dina Kustermans

Jaan werd geboren op de Elsakker, nu de Chaamseweg, waar vader Sprangers boerde op het goed van Lauwers. Zoals de anderen uit het dorp, ging hij naar de jongensschool. Omdat hij de oudste was van een gezin van 10 kinderen, was het op veertien uit met de school. Er wachtte werk thuis. Daar was Jaan al vroeger mee bezig, als kleine gast kon hij al goed met het paard overweg. Meestal toch, wan toen hij een keer met de cultivator op het veld bezig was, sloeg deze om omdat Jaan te kort draaide. Hij kreeg de cultivator niet zelf rechtgezet, dat was nog boven zijn macht. Gelukkig was vader Sprangers niet ver uit de buurt. Jaan is thuisgebleven tot hij op zijn 25e trouwde. De luttele vrije tijd was voor de BJB en de landelijke ruiterij, maar ver van huis gaan was er niet bij.

Dina is op Schuivenoord geboren, maar verhuisde zes maanden later met vader en moeder naar Klein Eyssel. Zij was de 2e jongste van 12 kinderen. Hoewel zij net op de grens met Meersel-Dreef woonde, ging ze net als de andere kinderen uit de buurt in Meerle naar school. Ook zij bleef op haar 14e van school thuis om moeder te helpen die al in 1943 weduwe was geworden.

Ook om bij de getrouwde broers en zussen in te springen als de nood daar was, meestal bij de geboorte van een spruit. Een broer van Dina was ook bij de ruiterij en af en toe ging ze eens mee kijken en t’is daarvan dat ze Jaan van ziens kende. Tijdens de traditionele Vlaamse Kermis in Meerle op 15 augustus is Jaan de eerste keer mee naar Dina thuis gegaan. In het begin was dat om te ‘buurten’, allengs was het duidelijk dat Jaan voor meer kwam. Vier jaar hebben ze verkeerd en op 25 mei 1955 zijn ze samen in het bootje gestap.

Het jonge paar trok bij moeder Kustermans in op de boerderij op Klein Eyssel. De oudere broer, die tot dan met moeder het geboer had voortgezet, trouwde en ging elders wonen. Jaan en Dina zijn 40 jaar op de boerderij gebleven. Ze hielden er hoofdzakelijk melkvee en deden er een beetje tuinbouw bij. Ze brachten er vijf kinderen groot: Annie, Ria, Rita, Greta en Jos. Ze woonden graag op Klein Eyssel, waar de buren altijd voor mekaar klaar stonden. Jaan stond er bekend als expert mollenvanger. Van kleinsaf had hij zich daarop toegelegd en aangezien oefening kunst baart, kende het gedrag van mollen voor hem geen geheimen meer. Meestal had hij maar enkele minuten aandachtig kijken nodig naar de plaats waar de mol actief was, of hij schepte hem met de schup boven. Voor meer hardnekkige exemplaren had hij altijd wel de juiste klem om de mol binnen de kortste keren te vangen. Onder de oorlog kon hij de pelsjes verkopen, later was het louter vriendendienst.

In 1995 ging Jaan met pensioen. Eerder hadden ze in Meerledorp een woning gekocht en vermits zoon Jos de boerder had gekocht, gingen ze er na hun pensionering wonen. Jaan had het er meteen naar zijn zin, Dina heeft er wel veel vaart gehad.

Niet moeilijk als je weet dat ze 63 jaar op Kleyn Eyssel had gewoond, volop in de open ruimte. Het heeft even tijd gevraagd om te wennen, alle huizen zo dicht bij mekaar.

Gelukkig hebben ze

hun vrije tijd steeds goed kunnen vullen. Beiden zijn hartstochtelijk fietsers, elke maandag maken ze een toer van 90 à 95 km en ze hebben meerdere meerdaagse fietstochten gemaakt. Op dinsdag gaan ze bij de KBG kegelen en kaarten en dan is er ook nog de tuin met groenten van Jaan en bloemen van Dina. Een grote volière met kanaries, zilverfazant, parkieten, diamantduifjes. En niet te vergeten de kinderen en de zes kleinkinderen.

Wat tijdens hun leven op de boerderij onmogelijk was, hebben ze tijdens hun pensioen goedgemaakt. Ze maakten vele reizen, waarvan een reis van twee maanden naar Australië. Ze gingen ze Anna en Louis opzoeken, de broer en zus van Jaan.

Een fantastische gouden bruiloft zette een fraaie kers op de taart. De buurt had hard gewerkt en bracht een mooie stoet op de been. Een goed feest met een familie en vrienden en een warm geburenfeest maken dat Jaan en Dina er nog lang van zullen genieten. Dat ze dat nog vele jaren in goede gezondheid mogen doen. (jaf)

35

MEERLE

GOUD IN MEERLE

Jos Leemans en Maria Anthonissen

gekregen en vroeg haar op het avondfeest meer dan eens ten dans. Enfin, Jos is daarna heel dikwijls in Meer gezien. Op een prachtige zomerdag in juni 1955 was dat afgelopen, want toen beloofden Maria en Jos elkaar eeuwig trouw en kwamen ze samen in Meerle wonen.

Jos is in 1927 geboren op het Oosteneind als oudste van drie. Vader Leemans was al schrijnwerker en Jos heeft al van heel jong liefde voor het hout opgevat (nog veel eerder dan voor Maria). Na de lagere school in Meerle trok hij naar de vakschool in Hoogstraten en behaalde er na drie jaar het diploma van houtbewerker. “Het was echt mijn goesting, misschien dat ik het daarom ook goed kon. Ik denk dat ik in houtbewerking altijd de eerste van de klas geweest ben”. Gelijk na de vakschool begon Jos “voor zijn eigen” en zou zodoende heel zijn beroepsleven zelfstandige zijn, behoudens een jaar in dienst van het vaderland.

Maria Anthonissen kwam in Wuustwezel ter wereld waar haar ouders toen woonden. Die waren echter beide van Meer en daar gingen ze drie jaar later terug wonen, op Gestel. Ze ging in Meer bij de nonnekes naar school en dan naar de huishoudschool. “Ik had heel graag verder gestudeerd, maar het was oorlog en moeder werd ziek. Was dat niet geweest, had ik heel graag geneeskunde gestudeerd, voor dokter of verpleegster”.

Op een dag trouwde een kozijn van Jos met een meisje van Gestel in Meer. Jos moest chauffeur spelen met de VW-kever van de tantekes en was zo twee dagen present op de bruiloft in Meer.

Daar was ook een Maria Anthonissen, die zoals goede buren betaamt, kwam helpen met het bruiloftsfeest. Dat was toen nog de gewoonte, dat meisjes uit de buurt hielpen met opdienen en afwassen. Dat het met de aanwezigheid van Jos te maken had, dat gelooft ze niet, maar ze heeft toen wel midden de tafels een vol bord laten vallen, iets wat haar anders nooit overkwam.

Jos had haar ook al zonder kapot bord in het oog

36

Enkele weken eerder hadden ze op de Chaamseweg bij het dorp een oude tweewoonst gekocht met een stuk bouwgrond erbij. Een deel van de woning hebben ze onmiddellijk verbouwd tot werkhuis, want er moest gewerkt worden. In het andere deel gingen ze wonen. Op de grond hebben ze enkele jaren later dan een ruime winkel en een woonhuis gebouwd. Maria deed de winkel waar alles voor de binnenhuisinrichting verkocht werd. Ook meubelen en gaandeweg verschoof de activiteit van Jos van zijn werkhuis naar de winkel. Ook hout, maar dan in een andere vorm. Het werk in de bouw ging ook voort, maar dat was de taak van Jan Leemans, Jos zijn broer.

Zoals gezegd zijn Maria en Jos heel hun leven zelfstandigen geweest, middenstanders. En die hadden vroeger weinig vrije tijd. Sluitingsdagen bestonden niet, alleen de zondagnamiddag was de winkel dicht. Sluitingsuren waren er ook nog niet, Jos deed de winkel open recht nadat hij uit bed was gestapt en deed hem ’s avonds op slot als hij terug naar bed ging. En toen er later wel sluitingsuren waren, trokken veel klanten zich daar weinig van aan. Ze kwamen gewoon achterom.

Jos en Maria hebben op rust moeten wachten tot ze op pensioen gingen. Maria: “Dat doet nog altijd deugd, zo niks meer moeten nadat ge bijna 40 jaar op de bel geleefd hebt”. Jos heeft zich altijd

nog met hout beziggehouden, want hij heeft nog altijd een werkhuis. “Op ’t gemakske, puur voor de hobby. Ik kan gerust iets enkele weken laten liggen hoor, voor ik er weer aan voortdoe”.

Maria en Jos kregen twee kinderen, Guido en Sonja. Die hebben op hun beurt ieder twee kinderen, zodat het gouden paar vier kleinkinderen heeft, drie meisjes en één jongen. Een druk leven van werk en kinderen hebben hen niet weerhouden aan het gemeenschapsleven mee te doen. Maria was vanaf haar zesde bezig met toneelspelen en dat is ze blijven doen tot de toneelkring de “Lustige Merels” ermee gestopt is. Jos is ondertussen al 49 jaar vlaggendrager van de fanfare St.-Cecilia: “Met de zaak was het zo goed als onmogelijk om op de repetities te zijn, maar om de vlag te dragen is dat niet nodig. En zo ben ik er toch altijd bij als de fanfare op stap gaat”.

Sinds ze gepensioneerd zijn gaan Jos en Maria veel op reis, doorheen heel Europa en minstens elk jaar veertien dag naar zee, naar Mariakerke.

Dit jaar trekken ze nog een keer naar Lourdes.

Maria trekt ook heel wat tijd uit voor de KBG, waar ze voorzitster van is en al vele jaren Kanimator. Jos is al vele jaren kerkraad (= lid van de kerkfabriek) en gaat elke week trouw met de schaal rond in de kerk. . De weekendavonden zijn gereserveerd voor kaarten met de buren.

Geen wonder dat familie, buurt en de vele verenigingen voor een prachtige gouden bruiloft gezorgd hebben. We voegen er graag onze beste wensen aan toe. Maria en Jos, nog vele jaren. (jaf)

MEERLE

Avondmarkt wordt dorpsfeest MEERLE – Mooi en warm zomerweer op vrijdag 17 juni en dus was er veel volk afgezakt naar het dopsplein in Meerle. Na een rondje langs de talrijk marktkramen zakten de meesten af naar de tent en omgeving. Voor een frisse pint en leuke life muziek. Op straat door de ‘Soms band’, die er als snel de sfeer in brachten. Om tien mocht Fenix, de jongste rock-band van de gemeente, life on stage. Met veel gevoel voor show en tot dolle pret van de talrijk opgekomen leeftijdsgenoten brachten Wout De Gruyter (zang), Erik Hendrickx (lead-guitar), Geert Geenen (bas) en Freek Van Bavel (drums) een gesmaakte set. De oudere generatie stond goedkeurend te knikken. De opvolging van Peter en z’n Botsotto’s lijkt verzekerd. Die maakten met een daverend optreden de avond compleet.

Het was fijn toeven op het Gemeenteplein en veel dorpsbewoners bleven tot een stuk in de nacht zitten. Een fraai initiatief van de fanfare, die wel heel blij is met de grote opkomst. Ze laten dat bij deze weten en danken de vele aanwezigen. (jaf)

Fietszoektocht MEERLE – Hij is er weer! De fietszoektocht van Meerle ten voordele van de parochiezaal ‘Ons Thuis’. Hij brengt je langs de mooiste plekjes van de gemeente Hoogstraten. Het thema is dit jaar: ramen. De tocht is ongeveer 35 km en is helemaal niet moeilijk, jong en oud kan meedoen. Voor 4 euro koop je de route met de bijhorende foto’s. Je kunt deelnemen van 1 juni tot 1 september en rijden wanneer je wilt. Er zijn 20 prijzen voorzien.

Op 4 september is er een fietstocht voorzien t.b.v. de parochiezaal waar aansluitend (om 17 uur) de winnaars van de fotozoektocht bekend gemaakt worden. Meer informatie is te vinden op www. meerleonline.be Verkoopadressen van de route en de opdrachten: Toeristische Dienst Hoogstraten - Van Den Bogerd, Heimeulenstraat 8 - ‘t Winkeltje, Meerledorp 2 - Prima Van Boxel, Strijbeekseweg 41 - Jos Van Bavel, Heimeulenstraat 41 (tel. 03/315 92 09). (jaf)

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN Fenix, de jongste rockband van Meerle en omstreken.

PVC RAMEN en DEUREN PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

189

WEET Het grootste genoegen dat ik ken, is in stilte een goede daad verricht te hebben, die bij toeval uitkomt.

Charles Lamb (1775 - 1834)

Met mooi weer over de markt flaneren. Een uitstekend begin van het weekend.

37

MEERLE

Wilde westen op de kleuterschool MEERLE – Ter gelegenheid van het schoolfeest was het Wilde Westen een dagje naar de kleuterschool verhuisd, al ging het er uiteraard heel wat vredelievender aan toe. Cowboys en indianen, maar wel in de beste verstandhouding.

Bij het ballengooien is opperste concentratie vereist, ook en vooral voor cowboys.

KBG in beweging MEERLE – Wie onze rubriek ‘Goud in Meerle’ leest – en we weten dat die met velen zijn – zal vaststellen dat vele van de jubilarissen vaak op de Voort te vinden zijn. Ze melden ons steevast dat het er goed toeven is, dat het er plezant aan toe gaat. En dat de middagen met kaarten en kegelen voorbij zij voor ze er erg in hebben.

Wel, iedereen die dat wil, kan daar zelf een keer gaan kijken. Want op zondag 3 juli zet de Kegelclub van de KBG Meerle de deuren van zijn lokaal wijd open voor iedereen, gepensioneerd of niet, lid of geen lid van KGB. Van 13 tot 18 uur kan je zelf je geluk en kunnen beproeven op de professionele kegelbaan. Tien kegels omver is prijs.

Ga eens langs met familie of vrienden op de Voort 18 (bij Jaan Vermonden). Je kan er een pintje of een lekker tas koffie drinken. En tussendoor eens kegelen. Van harte aanbevolen. (jaf)

Voor EVENEMENTEN en privé FEESTJES van 30 tot ... man !!!Wij komen naar u toe met onze heerlijke verse frietjes!!!

Ook hebben wij een hamburgerkraam voor de verhuur!

Vraag vrijblijvend naar onze voorwaarden bij Filip en Yvonne van frituur Den Eetwagon. www.eetwagon.be

237

WEET Wees vriendelijk tegen uw kinderen, zij kiezen later uw tehuis!

WEET Karakter is een lang volgehouden gewoonte.

Plutarchos

WEET Ook stoere cowboys laten het Wilde Westen even voor wat het is en schuiven aan voor een lekkere wafel met slagroom.

38

Kardinalen zijn de mannen die overblijven als de paus gekozen is.

Bomans

WORTEL

WK 2005: affiche

Eerste Communicantjes

WORTEL – Vrijdag 8 juli: Bekman & De Muilezels. Zaterdag 9 juli: Thunder Heart Machine (stoner), Sincere (punk-rock), Sold Out (electro), Dj Jef (TimeOut/Hi25). Zondag 10 juli: Nono Newton (pop-rock), J-Stars (neder-uptempo-ska). Maandag 11 juli: The Money (cash-rock), Smooth Lake (roots & blues) en Legends Of Rock (legendarische rock-covers).

WORTEL – Op 5 mei deden veertien jongens en meisjes hun eerste communie in de kerk van Wortel. Nadien poseerden ze allemaal voor een groepsfoto. V.l.n.r. Wouter Adriaensen, Lars Mertens, Stef Sprangers, Celine Verheyen, Joost Horsten, Quinten Slegers, Thomas Aerts, Marieke Snoeys, Bieke Van de Walle, Maxime Voet, Carolien Geerts, Jill Fransen, Hanne Bolckmans en Sven Adriaensen.

Goud in Wortel

Ziekenzorg Tombola

Yvonne Baetens en Corneel Strijbos

WORTEL – De winnende nummers - wint een aankoopcheque van 50 euro: T 199212 - winnen een cheque van 25 euro: T 198505 – T 198833 – T 199007 – T 199412 – T 199505 – T 199833. Proficiat aan de winnaars en de anderen: dank voor uw steun!

Prijs afhalen: zie keerzijde van uw lot.

(Ziekenzorg)

Zonnebankcenter

Ipatinga

Kom je kleurtje nog eens halen Gelmelstraat 30 - Hoogstraten (03)314.47.66 - www.ipatinga.be Open van 9.00 tot 21.00 uur zondag en maandag gesloten

206

Mont Ventoux: beklommen en bedwongen

4 juni 1955 – 4 juni 2005

Op 21 juni tevreden terug thuis. Jan Van Opstal uit Wortel, Peter Loos uit Minderhout en Bram Van Dyck uit Sint-Lenaerts bereikten op 18 juni de top van de Ventoux.

39

WORTEL

16de Aardbeientocht WORTEL – Op zondag 19 juni trok de zestiende aardbeientocht van wandelclub De Noorderkempen in en rond Wortel. De verschillende afstanden waaruit de deelnemers konden kiezen varieerden van een bescheiden 7 km tot een stevige 30 km.

Hoewel dit eerder afgeronde afstanden waren omdat er in werkelijkheid soms tot een halve km verschil op kon zitten. De wandelclub had dit jaar een extra troef in handen: alle routes doorkruisten het domein van de Hoogstraatse gevangenis en het kasteel. Grote tegenvaller bleek de extreme

hitte. Daardoor bleven er ongetwijfeld mensen weg. Toch kwam men na het laatste vertrek om 15 uur op een totaal van 1215 deelnemers. Met zelfs iemand die uit Mönchengladbach in Duitsland afkomstig was. De vroegste deelnemers stonden al om half zeven ’s ochtends aan de parochiezaal, klaar voor vertrek. Nadien kon iedereen in de parochiezaal nog even uitblazen. En hoe kan het ook anders bij zo’n aardbeientocht: ter promotie van Hoogstraten waren de aardbeien alom aanwezig in en om de zaal.

Onderweg van Merksplas naar Wortel WORTEL - Tussen 18 mei en 30 mei kwam je ter hoogte van Neerven achtereenvolgens tegen:

Eerst dit bord (o.w.v het Heilig Bloed).

Alle wandelingen op de kaart.

Zo’n 100 meter verder dit bord (o.w.v. de werken in Rijkevorsel).

Om 16 uur kwamen er nog enkele deelnemers binnengedruppeld in de parochiezaal.

Fietszoektocht WORTEL – De Gezinsbond richt tijdens de zomermaanden juli en augustus een fietszoektocht in van 25 km via het knooppuntennetwerk. De route vertrekt in Hoogstraten naar Minderhout, dan naar Meer en over Castelré naar Wortel om terug te eindigen in Hoogstraten. Aan de hand van 20 foto’s moet je 20 vragen oplossen. De zoektocht kan eventueel ook met de auto gereden worden. Deelnemingsformulieren zijn te koop

40

aan 4 euro bij de dienst voor toerisme van Hoogstraten. Leden van de Gezinsbond kunnen 1 euro recupereren op hun gezinsspaarkaart tijdens de prijsuitreiking op zaterdag 10 september om 16 uur in de parochiezaal te Wortel. Voor elke aanwezige deelnemer wordt er een prijs voorzien.

Voor meer inlichtingen kan je terecht bij Ilse, 0497 92 20 00 of bij Danny 03 314 44 60.

En zo’n 50 meter daarna dit bord (o.w.v. de duidelijkheid).

Hoe verwarrend kan een wegomlegging zijn?

WORTEL

Schoolfeest De Wijsneus Een beeldverslag WORTEL – Op 5 juni zette De Wijsneus de deuren van haar lagere school aan het Kerkpad wijd open voor het jaarlijkse schoolfeest.

Er was van alles te zien, te doen en te beleven, voor jong en voor oud, zoals:

Een heus kussengevecht in de ene klas.

Een schietkraam voor klein en groot in de andere klas.

Een knutselhoek in nog een andere klas.

Een heerlijke relaxatiesessie waaraan mama’s, papa’s en kinderen konden deelnemen.

Een Vlaamse kermis op de speelplaats.

En ook het trefpunt van het feest: het gezellige cafè-terras op de speelplaats.

41

MEERSEL-DREEF

Meersel-Dreef, z’n klooster en de toekomst MEERSEL-DREEF – Tijdens z’n toespraak op 2de kerstdag, deed pater Luk een oproep om na te denken over de toekomst van het klooster van de paters Kapucijnen op de Dreef. Niet dat er direct iets staat te gebeuren maar door de vergrijzing van de kloostergemeenschappen vraagt men zich af wat er te gebeuren staat met de kloosters binnen 10 of 20 jaar. Feit is dat er inmiddels al verschillende kloosters in Vlaanderen werden verkocht of van bestemming veranderden. Anders dan bij de meeste andere kloosters, vormt het klooster van Meersel-Dreef de spil van de dorpsgemeenschap.

Het verenigingsleven is er thuis in de zaal, de vieringen in de kerk en het Mariapark vormen een wezenlijk onderdeel van Meersel-Dreef. Om het niet alleen bij nadenken te houden, belegde pater Luk een vergadering voor iedereen die op de één of andere manier bij het klooster betrokken is. Daar werd de huidige situatie eens bekeken en een voorzet gedaan naar de toekomst. De schuur van het klooster is het oudste gedeelte van het klooster en aan een dringende restauratie toe. Er wordt bekeken of daar rond een dossier kan worden opgestart. Met de resultaten van de besprekingen wordt er een vraag gesteld aan het hoofdbestuur van de Vlaamse Kapucijnen of ze zich achter de voorstellen kunnen scharen. Wordt ongetwijfeld vervolgd. (tv)

Pater Luk bespreekt met de aanwezige geïnteresseerden de toekomstmogelijkheden van het Kapucijnenklooster op de Dreef.

Terug van Compostela MEERSEL-DREEF – Op eerste pinksterdag, 15 mei, vertrok Riet Boomaarts vrouw van Jef Van Boxel, voor een fietstocht van 2.500 km naar het bekende pelgrimsoord Compostela in Spanje.

Samen met haar metgezellen, hadden ze op 6 weken gerekend maar na 4 weken waren ze ter plaatse. Gemiddeld een 80 km per dag en dan mag je niet vergeten dat er verschillende bergetappes bijwaren. Het weer en de omstandigheden waren goed, buiten één enkele onweersbui, twee lekke banden en gevaarlijke, fietsonvriendelijke wegen in Spanje. Ze waren dan ook heel tevreden, dat ze heelhuids ginder waren geraakt. Op woensdag 15 juni waren ze weer in Meersel-Dreef, ze werden door vrienden en geburen, uitbundig ontvangen aan het klooster. Ook de fanfare was op post om hen welkom te blazen. Ze waren zichtbaar verrast door deze grote belangstelling. Na bekomen te zijn trokken ze in triomf achter de fanfare de Dreef over naar café Moskes op de grens, of hoe thuiskomen toch heel plezant kan zijn. Een levenservaring om nooit meer te vergeten. (tv)

42

De kool en de geit MEERSEL-DREEF – Ondertussen werd de bomenrij op Dreef aan het Mariapark heraangeplant met nieuwe beuken die inmiddels mooi in blad staan. Maar wegens het tekort aan parkeergelegenheid wou de gemeente op verzoek van de dorpsraad en de paters een parkeerstrook aanleggen onder de bomen. Monumenten en landschappen was eerst tegen, men moest kiezen tussen de bomen of parkeergelegenheid. Er kwam echter een oplossing uit de bus waarbij beiden mogelijk werden. De bomen staan er en onder de bomen ligt er een parkeerstrook aangelegd met grasstenen. Stevig genoeg om op te parkeren en doorlatend om ook de bomen van het nodige vocht te kunnen voorzien. Inmiddels werden ze gevuld met een laag teeltaarde en begint het gras al te groeien. En zo werden de kool en de geit gespaard. (tv)

Een leven zonder feesten is als een lange weg zonder pleisterplaatsen.

Griekse wijsgeer Democritus (460 - 370 voor Christus)

MEERSEL-DREEF

Koen Buts neemt afscheid als slager MEERSEL-DREEF – Na vijftien jaar slagerij Buts, besloten Koen en Linda dat het genoeg was. De toegenomen concurrentie van de grootwarenhuizen, de varkenspest, dioxinecrisis en de noodzaak tot vernieuwing van de machinerie, deden hen besluiten om er mee te stoppen. Met spijt in het hart, na vijftien jaar al het wel en wee van de inwoners van Meersel-Dreef gevolgd te hebben en veel verhalen aanhoord te hebben, raak je toch verknocht aan je winkel, je klanten en je stiel. Het was dan ook met gemengde gevoelens dat hij na vijftien jaar, eind mei, z’n winkel definitief sloot. Alhoewel over te nemen, kwam er geen enkele kandidaat beenhouwer opdagen. Deze stiel is momenteel niet razend populair in Vlaanderen.

Daarmee (of er moest nog een mirakel gebeuren) zit Meersel-Dreef voor het eerst sinds jaren zonder slager. Vroeger kwam het vlees rechtstreeks van de boerderij of slachtte men thuis een varken. Een slager was maar voor af en toe. De familie Hofkens, uitbaters van het café aan de tramstatie, waren al slager in bijberoep. Toen kwam men aan huis de bestelling opnemen en deze werd dan later bezorgd. De familie Hofkens was een echte beenhouwersfamilie want ook in Rijkevorsel, Merksplas, Beerse en Hoogstraten waren er slagers die luisterden naar de naam Hofkens. Cyriel Hofkens en z’n vrouw Julia, begonnen een slagerij op de Dreef, naast de huidige, kort na de tweede oorlog.

In 1960 gaven ze de winkel over aan Gust en Treza Lenaerts-Coppens, die werkten een bloeiende zaak op en bouwden in de jaren ’70 de huidige winkel op Dreef 93. Zij zagen de beenhouwerij veranderen van de vraag naar een stukje vlees voor in de pan naar een grote keus aan charcuterie en vleeswaren. Toen ze in 1990 de zaak overgaven aan Koen Buts, zag ook hij op z’n beurt de zaak veranderen van beenhouwerij naar een kleine traiteur met allerlei bereide gerechten, barbecue specialiteiten enz. De mensen hebben weinig tijd niet waar! Die ze liever niet aan urenlang kokkerellen besteden. Zodoende beschikte Meersel-Dreef, sinds mensenheugenis over een slagerswinkel en nu niet meer. Jammer maar helaas. We hoeven echter nog niet direct met droog brood naar het werk want bij zelfbediening Bogers kun je ook charcuterie kopen en vind je sinds kort in de diepvries ook een stukje vlees. Maar helemaal hetzelfde is dat natuurlijk niet.

Kermiskoorts weer in het land MEERSEL-DREEF – Je ziet het niet, het leeft nog ondergronds maar de vijf gebuurten van Meersel-Dreef zijn al koortsachtig bezig met het opdoen van ideeën voor de komende kermisspelen. Met de zomer en de bouwvakantie, is ook de kermis weer in ’t land.

Op zaterdag 9 juli zet de fanfare de kermis weer in, het begin van vijf dagen de boel de boel laten en je in de kermissfeer gooien. Het kermiscomité stelde volgens het beproefde recept, het programma op voor de kermisspelen van maandag en dinsdag 11 en 12 juli. Hier komt het, ook toeschouwers en supporters voor lang of voor eventjes, zijn van harte welkom. Maandag 11 juli, 13 uur samenkomst café ’t Jachthuis, 13.10 uur: spel ter plaatse (1): lunchspel (door Heieinde), 13.40 uur: voortgaand spel (2) naar De Zevenster: waterhoofdspel (door Moleneinde) 14.10 uur: spel ter plaatse (3) bij De Zevenster: speeltuinspel (door Meersel) 14.40 uur: voortgaand spel (4) naar De Brouwershoeve: planklopen (door Midden-Dreef) 15.10 uur: spel ter plaatse (5) bij De Brouwershoeve: paapgooien (door Meersel) 15.40 uur: voortgaand spel (6) naar Jansen & Jansen: steltlopen (door Midden-Dreef) 16.10 uur: spel ter plaatse (7) bij Jansen & Jansen: ei-spel (door Moleneinde) 16.40 uur: voortgaand spel (8) naar Moskes: estafette (door Geiteneinde) 17.10 uur: spel ter plaatse (9) bij Moskes: vlegelhangen (door Geiteneinde) + prijsuitreiking door Jury. Dinsdag 12 juli: 13 uur: samenkomst café Den Bud, 13.15 uur: voorstelling thema’s aan de Jury, 13.45 uur: vertrek naar Heieinde (via de Dreef - Kerzelseweg), 14.30 uur: aanvang van de pleinspelen op het Heieinde 16.15 uur: vertrek naar De Dreef (via Heieinde - Oude Tramweg) 17.00 uur: radspel ter plaatse 17.45 uur: prijsuitreiking.

Verder bent u natuurlijk ook welkom in de verschillende horecagelegenheden voor een droogje en een natje en de speciale kermissfeer. Kom ze opsnuiven. (tv)

Een teken aan de wand voor de kleine zelfstandige of een toevalligheid?

De toekomst zal het ons leren. (tv)

Koen en Linda in hun winkel met een toog vol lekkers. Ze danken hun klanten voor de jarenlange klandizie. Af en toe zul je ze op de Dreef nog wel eens tegenkomen maar dan op een terrasje.

190

43

MEERSEL-DREEF

Tentoonstelling pater Pio

Een dag zonder stroom

MEERSEL-DREEF – Als onderwerp van de jaarlijkse tentoonstelling in de St.-Luciakapel koos men dit jaar voor pater Pio. De op 16 juni 2002 heilig verklaarde pater Kapucijn. Over zijn leven verschenen al verschillende boeken, tijdschriften, documentaires en ontelbare voorwerpen met z’n beeltenis. Pater Luk, onze kapelaan, is een hevige bewonderaar en verzamelde al heel wat documentatie. Ook bestaan er wereldwijd verenigingen, “Vrienden van pater Pio”, die regelmatig samenkomen, informatie uitwisselen en naar Italië reizen. Waar ze op bedevaart gaan naar het voormalige klooster waar pater Pio verbleef, in San Giovanni Rotondo. De tentoonstelling was twee weekends te bezoeken en gedurende de weekdagen daar tussen. Een 750 mensen bezochten de tentoonstelling en ze kwamen van overal. Ook hielden er een vijftal bussen halt om de tentoonstelling te bezoeken.

Pater Luk was in z’n nopjes vanwege het succes van de tentoonstelling. Op 18 augustus is er nog een pater Pio dag in Meersel-Dreef waarvoor u zich kunt inschrijven, meer informatie bij de paters Kapucijnen te Meersel-Dreef of op hun website: www.kapucijnen-vlaanderen.be

MEERSEL-DREEF – Het werd vooraf aangekondigd, op woensdag 8 juni, zou een groot gedeelte van de Dreef zonder stroom zitten van 8 uur ’s morgens tot 4 uur ’s avonds. Niet zo erg denk je als je dat leest, we kunnen toch wel een dag zonder stroom of niet soms. Maar als je die dag thuis was, betrapte je je voortdurend op onbewuste, automatische handelingen, waarbij je het licht aandoet, het elektrische fornuis ontsteekt, de radio aanzet, de telefoon wil gebruiken enz.

Waarbij je je dan weer realiseert dat dat allemaal niet werkt. Zo gewoon zijn we aan al deze luxe.

Enfin we hebben het overleefd. De winkels op Dreef konden toch vlees en brood snijden en ijsjes verkopen dankzij een grote stroomgenerator. Ondertussen werd de electriciteitskabine grondig en met man en macht aangepast, zeker tien man was er aan het werk. Om vier uur was er weer stroom en konden we weer volop van onze luxe genieten. De volgende dagen werden er ook andere kabines aangepakt en één en ander gemoderniseerd. (tv) Juist het tegenovergestelde doen is ook navolgen, namelijk van het tegendeel.

Georg Christoph Lichtenberg (1742 - 1799)

De gemeente timmert aan de weg MEERSEL-DREEF – De gemeente investeerde de laatste jaren heel veel geld in wegenwerken.

In Meersel-Dreef werden verschillende wegen voorzien van een betonnen rand en de voorbije maand werd de weg Heieinde, Meersel, Hoogeind, op verschillende plaatsen gerepareerd met een tijdelijke omleiding tot gevolg. Maar natuurlijk zijn er altijd lolbroeken die andermans werk niet respecteren en eventjes de dorpsidioot willen uithangen door over de verse beton te rijden met diepe sporen tot gevolg. Gelukkig kon één en ander later nog hersteld worden. We kunnen nu weer vlot naar de Mosten rijden. (tv)

WEET Wees vriendelijk tegen uw kinderen, zij kiezen later uw tehuis!

180

44

De muiters van gisteren zijn dikwijls de helden en martelaren van vandaag Multatuli (1820 - 1887)

MEERSEL-DREEF

Schoolfeest in “’t Dreefke”

MEERSEL-DREEF – Op zondag 5 juni, vroeger dan andere jaren, was men welkom op onze lagere school ’t Dreefke voor het jaarlijks schoolfeest. De school was met de hulp van het oudercomité origineel aangekleed en omgetoverd tot een circus met een koorddanseres en al. De kinderen hadden per klas allerlei circusnummers voorbereid die als opening van het schoolfeest werden gebracht. De gehele namiddag konden de kinderen circusspelletjes spelen met een

Carnavalsvereniging zoekt bouwplaats MEERSEL-DREEF – De Dreefse carnavalsvereniging ‘ge hed het of ni’ werd vorig jaar opgericht door Meersel-Dreefse jeugd. Vorig jaar werden ze derde met hun wagen in de carnavalsstoet en daarom willen ze ook graag volgend jaar meedoen maar ze hebben het nu ‘ni’.

En dat slaat op een bouwplaats voor hun wagen.

Zonder bouwplaats geen wagen en daarom hun vraag: Is er iemand in Meersel-Dreef die een bouwplaats voor hen heeft. Bel of mail dan even naar Stefan Damen tel. 03-315 72 63 e-mail bertdamen@kynet.be Ze zien uw reactie met spanning tegemoet. Op de foto hun wagen van vorig jaar, zo weet je al een beetje hoe groot de ruimte moet zijn.

spelletjeskaart. Telkens kregen ze een stempel en als deze vol was konden ze die inruilen voor een sleutelhanger. Ook was er twee maal een optreden van een echte goochelaar en mochten de kinderen zelf duiven en konijnen tevoorschijn toveren. Ook de fanfare was van de partij met een stukje muziek en zo werd de namiddag weer aangenaam gevuld. Tot slot wil het schoolteam al de helpende handen nog eens extra, extra bedanken!

O ja, er wordt ondertussen ijverig verbouwd aan

de zolder van de school, een belofte die al bijna zo oud is als de Dreef.

Gezien de school ook in de toekomst nog zal groeien en een echt nieuw gebouw nog even op zich zal laten wachten, toch een welkome tegemoetkoming aan het nijpende tekort aan ruimte. Zo zullen de kinderen en de leerkrachten in september, ruimer en vrijer kunnen ademen. Gemeentebestuur toch bedankt! (Myriam Jacobs, tv)

Ridder Kees MEERSEL-DREEF – Kees van den Goorbergh, van Nederlandse komaf, woont al heel wat jaren op de Dreef, waar hij zich volledig integreerde.

Hij is momenteel secretaris van de dorpsraad en webmaster van onze website www.meerseldreef. be . Kees vervulde in z’n leven verschillende bestuurlijke functies, hij was directeur van z’n eigen bedrijf maar ook vrijwillig bestuurlid van allerlei sociale en sportieve verenigingen. Ook na z’n oppensioenstelling bleef en blijft hij zich inzetten voor de gemeenschap. Daarom werd hij op vrijdag 29 april door de Nederlandse Koningin tot ridder benoemd in de Orde van Oranje-Nassau. Kees gefeliciteerd! (tv)

45

MEER

De bijenvolkeren MEER - Enkele maanden geleden vierden Henri Van Dun en Lisa Adams, woonachtig aan de Eindsestraat te Meer, hun gouden bruiloft. Tijdens het interview dat u kon lezen in De Hoogstraatse Maand van juni 2005 nodigde het paar me uit om aanwezig te zijn bij het “slingeren” van honing. Vol onbegrip ging ik graag op deze uitnodiging in.

Nog maar amper uit de auto gestapt zag ik Henri al komen. De man was buiten in zijn hof en liet me gelijk een bijenzwerm zien. Blijkbaar was er een bijenkoningin verdreven uit een kast en die maakte nu zelf een zwerm. Henri deed een beschermend pak aan en “schepte” de bijen in een korf. Later op de middag zou dit nog twee keer plaatsvinden op zijn erf. Uniek! Intussen was er ook zijn vrouw Lisa erbij gekomen en twee van Henri zijn vaste maten: Juul Jochems van Meersel-Dreef afkomstig maar nu woonachtig in Brasschaat en Jaak Jansen van het Hoogeind.

Lisa Janssen, Henri Van Dun, Juul Jochems en Jaak Jansen. geren van de honing. De ramen worden proper gemaakt en daarna in een ketel gedaan waarin een draaimechanisme is gemonteerd. Dankzij de draaiende beweging “loopt” de honing uit de ramen. Bij warm weer werkt men gemakkelijker, dan is de honing vloeibaarder. Via een kraantje aan de onderkant van de grote ketel wordt de honing tweemaal gezeefd en daarna opgevangen in een emmer. Deze emmer met honing wordt leeggemaakt in een grotere ketel waar de honing nog enkele keren gemixt wordt. Dan krijgt alles enkele dagen tijd om te rijpen, waarna de honing in potjes wordt gedaan, klaar voor verbruik. De honing is steeds een delicatesse, zeker in de winter bij koud weer.

De medewerkers verzekerden het mij uitdrukkelijk: eet honing en je blijft gezond. Verkoudheden en keelpijn zijn onbestaande! Bovendien krijg je bij regelmatig gebruik meer energie in je lijf.

Met dank aan Henri en Lisa Het bijenvolk bestaat uit drie onderdelen: de koningin, de darren en de werkbijen. Ieder heeft zijn specifieke werk en ook – hoe wonderlijk het ook mag klinken - een uitstekende structuur.

De koningin is volgroeid in zestien dagen; is het middelpunt van het volk en leeft drie tot vijf jaar; zij heeft een hofstaat van twaalf steeds wisselende bijen die haar verzorgen; is de enige die eitjes legt, soms wel 1500 per dag.

Echte honing.

De tekst van deze reportage liet ik graag over aan Henri en Lisa, waarvoor mijn dank.

Zij omschreven de gebeurtenis zo: Na een lange winterslaap, komen de bijenvolkeren in de lente in actie. Ze gaan de eerste stuifmeel en nectar zoeken bij de lentebloemen en de bloesem van de bomen.

Begin mei verhuist het Kempense bijenvolk naar de Ardennen, meer bepaald naar de streek van Ciney. Die boeren hebben daar grote velden koolzaad waar onze bijen goed hun best doen. Na een periode van ongeveer vijf weken worden de kasten terug naar huis gehaald. De kasten vol met honing krijgen enkele dagen rust. Als het dan bij ons ook warm weer blijft kan het slingeren, het winnen van de honing, plaatsvinden.

De bieboer steekt zich in een beschermend pak waarna de ramen vol honing uit de kasten worden gehaald. Elke kast heeft twee “verdiepingen”, die voorzichtig gedemonteerd worden. Voorzichtig, want een bij is zoals elk ander dier; als je zijn eten afneemt wordt ie boos. Op een veilige plaats - beschermd tegen de bijen - gebeurt dan het slin-

46

De raten in de bijenkast.

Bijenzwerm.

De darren zijn mannelijk, zijn volgroeid in 24 dagen, bezitten geen angel, kunnen dus niet steken; regelen de warmtehuishouding in de kast (steeds 35 – 37° C.); helpen met het doorgeven van voedsel; paren met de koningin slechts éénmaal en sterven even later; diegene die niet paren worden uit het volk verstoten in de periode juli-augustus en sterven dan.

De werksters zijn vrouwelijk; zijn volgroeid in 21 dagen; zorgen voor de jongere larven en ondernemen oriëntatievluchten; vliegen uit om nectar en stuifmeel te verzamelen, nemen stuifmeel en nectar in ontvangst en slaan deze op.

MEER

Joggen voor beginners

“Feest op het pleintje!”

MEER – In april startte de KWB met een oefenreeks “jogging for beginners”. Dat dit initiatief in Meer success kende bewijst deze foto. V.l.n.r. (boven) Ria Koyen, Vermonden May, Christ Verbist, Stef Krols, Dries Voeten, Edith Koyen, Van der Velden Ilse, Van der Velden Ann (onder) Kim Rentiers, Tinne Rentiers, Karin Grauwmans en Krols Lisanne.

Ontbreken op deze foto: Eva Van den Broeck, Bennie Leenaerts, Swaenen Vic, Monic Kenis, Jan van Erck, Bjorn Strijbos en Jansen Jeanne. (ma)

MEER - Onvergetelijk wordt hopelijk het jubelfeest dat Sinte-Rosalia de Meerse bevolking aanbiedt op zaterdag 2 juli. Het is dan Feest op het Pleintje! Plaats van het gebeuren is de oude speelplaats achter de bibliotheek.

Vanaf 18 uur wordt er u gratis een muzikale medley aangeboden, in een feestelijke sfeer.

Achtereenvolgens treden Brassband Sint-Jan Baptist uit Wortel, Fanfare Voor Eer en Deugd van Meersel-Dreef/Galder/Strijbeek, Fanfare Sancta Caecelia uit Meerle en Fanfare Sint-Catharina uit Hoogstraten op. Zij zorgen voor een licht en feestelijk programma. Hopelijk blijven de muzikanten uit onze buurdorpen met u en ons hangen om verder te feesten op de muziek van Pretband De Klepzijkers. Dat dweilorkest komt uit Teteringen, even boven Breda, en met hun, naar eigen zeggen, steeds explosieve muziek, zorgen zij gegarandeerd voor gezelligheid.

Deze jubelavond biedt Sinte-Rosalia aan de Meerse gemeenschap aan als dank voor de enorme steun die de vereniging voor de festiviteiten ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan mocht ontvangen. De muzikanten hopen dus dat u allen aanwezig zal zijn.

Open deur Kit-car MEER - John Kockx, woonachtig op het Hoogeind te Meer, was in een vroeger leven racer.

Op een bepaald moment stopt dat verhaal. John bleef van het virus gebeten. Nu is hij werkzaam als invoerder van Kit-cars.

Open deur Wat dat zijn, kon je zien bij John thuis op een zaterdag in mei. Talrijke wagens wisselden elkaar af in de loop van de dag. Zelfs mensen woonachtig in de provincie Henegouwen, maakten dankbaar gebruik van deze gelegenheid om hun wagen te

laten bewonderen.

Replica Een kit-car is een replica-wagen, hetzij zo gekocht of zoals andere het doen, ze kopen de onderdelen en bouwen de wagen zelf. Deze manier heeft als grootste voordeel dat de totale wagen een stuk(je) goedkoper wordt. Elke handige Harry zou dergelijke wagen kunnen samenstellen maar dan moet je toch rekenen op 1.000 a 1.500 werkuren. Met een aangekochte wagen kan je natuurlijk direct op de baan. Dit wil zeggen zodra je

Kit-cars zijn niet alledaagse auto’s maar gebaseerd op echte bestaande voertuigen.

in orde bent met verzekering, autokeuring e.d.m.

Sommige van deze mensen gebruiken dergelijke wagen als tweede wagen, een enkeling gebruikt steeds de kit-car.

Genot Het grootste genot komt dan later wanneer je er eindelijk mee op de baan kan. In zo’n wagen is dat een niet te beschrijven gevoel. Uiteraard kan je overal op belangstelling rekenen. En de rijders, zij blijven glunderen, zeker bij goed weer. (FS)

Auto gebaseerd op de Ford Scorpio.

WEET

WEET

De kapitein die zeilt zonder doel klaagt voortdurend dat de wind uit de verkeerde hoek komt.

Seneca, Romeins filosoof, 5 vC-65 nC

Alle paddestoelen zijn eetbaar. Weliswaar zijn er paddestoelen die je maar een keer kunt eten.

47

MEER

Kinderen veroveren de Meerse Markt Op zondag 3 juli staat de Meerse Markt in het teken van de kinderen. Onder het thema “ Kindermarkt “ nodigt het marktcomité alle kinderen van Meer en omstreken uit in de Donckstraat van 9 uur tot 12.30 uur. Via de scholen kregen zij daarover een briefje en een kaartje, waarmee ze kunnen deelnemen aan de ballonwedstrijd van de Hoogstraatse Aardbeigilde.

Uiteraard kunnen de kinderen op deze markt ook kopen, verkopen of ruilen. Wat dat is, maakt niet uit: speelgoed, boeken, strips, snoep, fruit, zelfgemaakte spulletjes, ... Alles en iedereen is welkom. Om een goede, gratis standplaats te hebben, is het best voor 8 uur aanwezig te zijn en een tafeltje of deken mee te brengen voor het uitstallen.

De animatie staat ook in het licht van de kinderen.

Hoofdbrok vormt de grote playback-wedstrijd, die in samenwerking met Radio Valencia en de Meerpaal in het kloosterpark wordt georganiseerd voor de Meerse kinderen van de lagere school vanaf 9.30 uur. Alle deelnemers ontvangen een prijs, maar de winnaars per graad mogen iets extra’s verwachten. Verder worden er ook twee circusvoorstellingen georganiseerd, met tussenin enkele mini-workshops, waarin de kinderen opgeleid worden om zelf een circusvoorstelling te verzorgen. Tenslotte is ook de randanimatie volledig gericht op de kinderen.

De volwassen standhouders en bezoekers mogen zich zeker niet laten afschrikken door het kinderthema; zoals steeds blijven zij meer dan wel-

kom. Speciaal voor hen wordt in het kloosterpark door Radio Valencia trouwens een drankterras uitgebaat, zodat iedereen in de meest aantrekkelijke omstandigheden kan genieten van de playbackwedstrijd en de markt. Wie naast drank ook eten wil, moet niet panikeren: de eetstand van Brassband Ste.-Rosalia is ondertussen een vaste waarde en daar komt deze keer ook de

braadpan van Meir Culinair bij: meesterkoks Fred De Gruyter en Guy Cools zijn van plan paëlla te serveren.

Wie bij deze Kindermarkt nog vragen heeft of meer informatie wenst, kan daarvoor terecht bij Jan Dufraing ( 03/315 86 80 ) of Jef Van Bavel ( 03/315 72 54 ) of op de website www.meermarkt.be

MEER – Deze gasten hebben er duidelijk lol in bij hun stand op Meermarkt. (ma)

Schoolfeest de Meerpaal

MEER – Het schoolfeest kende veel belangstelling. Het talrijk opgekomen publiek werd vermaakt door dansjes en toneelstukjes van de kinderen. De gastronomische kant van het feest werk keurig verzorgd door het oudercomité. En bovendien zat het weer mee: het was een warme dag en pas om 6 uur, het feest was toen al over zijn hoogtepunt, begon het lichtjes te regenen.(ma) 48

MEER

E.H. Jan Van Deyck 60 jaar priester Jeugdjaren De wieg van Jan (°1921) heeft gestaan in Mechelen, in de stad zelf, als oudste van een gezin met zeven kinderen. Vader was ontvanger bij de Burgelijke Godshuizen, de voorloper van het huidige OCMW. Tijdens de middagpauze op de bewaarschool bij de zusters ging Jan elke dag ’s middags thuis eten. Daar kwam hij honderden seminaristen tegen die ook pauze namen. Deze grote groep maakte op hem een onuitwisbare indruk en is volgens hem mede de aanleiding geweest in zijn besluit om priester te worden. In 1930 verhuisde het gezin naar het nabijgelegen Bonheiden. Ondertussen volgde Jan les aan het college van Mechelen. Alleen priesters gaven daar toen les. Aan die tijd bewaart Jan de beste herinneringen. Na de retorica kiest Jan, zonder enige druk van thuis uit, voor het seminarie.

Op 27 mei 1945 heeft dan de priesterwijding van Jan - en nog 94 anderen - plaatsgevonden in de kathedraal van Mechelen door toenmalig kardinaal Van Roey. Gezien de grote groep gebeurde de wijding in twee opéénvolgende dagen. Jan deed zijn eremis in Bonheiden, de plaats waar hij toen woonde. Twee dagen later zat hij echter al terug op de schoolbanken om zijn vorming verder te voltooien.

omstandigheden is hij daar toch al enkele jaren geleden mee gestopt. Na zeven jaar in Vosselaar geleefd en gewerkt te hebben, stelde Jan bij het bisdom zijn kandidatuur als pastoor.

In 1965 werd hij als pastoor benoemd in SintJob-in-’t-Goor. Daar stond een heel mooie pastorij, een schone kerk en goei mensen op hem te wachten. Jan was echter niet alles verteld met zijn benoeming. Er stond ook een parochiehuis dat niet uit de schulden was en toen reeds mankementen vertoonde. Dus bleven er grote onkosten de kop opsteken die moeilijk te overzien waren. Mede hierdoor vroeg hij opnieuw een overplaatsing aan.

opgericht. Enkele weken later, op voorstel van jongeren zelf, werd er ook een afdeling voor de jongens gesticht. Waar Jan ook priester was, steeds keek hij uit naar het jaarlijkse kamp van de chiro. Zo’n tien dagen optrekken met jonge mensen geeft toch een speciale invulling in zijn taak als priester zoals hij dit zelf ziet.

Een priester die 75 jaar wordt moet zijn ontslag aanbieden op het bisdom. Ook Jan zijn ontslag werd aanvaard in 1996. Sindsdien is hij priester op rust en heeft hij officieel geen plichten meer.

Jan opteerde om in Meer te blijven en vond een geschikte woonplaats dicht bij de dorpskerk. Totdat er een nieuwe pastoor benoemd was, bleef Jan dienstdoende priester. Jan is en blijft nu nog betrokken bij de chiro als proost. Al blijven de lokalen voor deze groep een zorg naar de toe-

Voorgeschiedenis Na de examens van het vierde jaar theologie werd Jan op 26 september 1945 benoemd in Grobbendonk als onderpastoor. Dertien héél gelukkige jaren spande hij zich daar in voor de plaatselijke bevolking. Huisbezoeken - meestal te voet - namen een flink deel van zijn tijd in beslag maar ook de jeugdverenigingen konden op zijn steun rekenen. Een Chiro werd gesticht en in 1953 ging men daar voor de eerste keer “op kamp”. In Grobbendonk kon Jan in 1953 voor de eerste keer meegaan met de 14-jarigen op vakantie naar Zwitserland.

Toen Jan hoorde dat er in Vosselaar (bij Turnhout) priester – kunstenaar Remi Lens op pensioen ging, stelde hij bij het bisdom zijn kandidatuur voor overplaatsing. Twee dagen later was de benoeming een feit en trok Jan naar Vosselaar.

In Vosselaar kon Jan alleen gaan wonen in een huis van de kerk. Dhr. Lens was nog aanwezig op de parochie. Urenlang luisterde Jan naar zijn verhalen over schoonheid en kunst. Na een goed jaar verhuisde E.H. Lens naar het Begijnhof in Turnhout. In Vosselaar werd er een nieuwe priester benoemd die als opdracht kreeg een tweede maar dan een nieuwe kerk te bouwen wat intussen ook gebeurde. Een nieuwe parochie werd daar gesticht maar nu is alles weer samengevoegd.

Jan deed daar het werk van onderpastoor en was ook verantwoordelijk voor diverse jeugdverenigingen. Voor de jongens dan toch want de pastoor zelf nam de vrouwenorganisaties onder zijn hoede. Daar bleek nood te zijn aan een vereniging voor de jeugd onder de 14 jaar, reden waarom er een chiro-afdeling werd opgericht. Dat is een rode draad geworden in zijn leven, iets wat hij met veel plezier steeds is blijven doen. Gezien de

MEER – De ganse Meerse parochie was uitgenodigd om samen met Eerw. Heer Jan van Deyck (midden), erepastoor van de parochie, Eucharistie te vieren. Dit naar aanleiding van zijn 60-jarig priesterjubileum. Daarna werd er uitgenodigd voor een receptie om met de jubilaris het glas te heffen.

Meer Meer werd aan Jan beschreven als een heel stil dorpje, dat was juist iets voor hem. Binnen de kortste keren (1969) werd hij benoemd. Zo snel zelfs dat er aan de pastorie aan de Donckstraat nog verwarming moest gelegd worden. Intussen woonde Jan in een huisje in Meerdorp en ging hij kennis maken met elk huisgezin in Meer.

Maar ook in Meer bestond er de wens voor een nieuw parochiehuis. Van dergelijk groot project hield Jan de boot af. Enkele dagen na zijn benoeming kwam zijn voorganger – E.H. Van den Heuvel - op bezoek met het nieuws dat er op de (parochie)school nog schulden rustten. Dankzij allerlei activiteiten en een erfenis die (figuurlijk) uit de hemel viel, konden alle openstaande schulden afgelost worden. In 1971-1972 kon de huidige parochiezaal zelfs gerenoveerd worden.

Toen was die in een staat dat je door het dak de hemel kon zien. Pater Jozef De Deugd kwam het werk van Jan ondersteunen vanaf 1970. Alhoewel beiden een tegenovergesteld karakter hadden, konden ze het goed met elkaar vinden. Ieder deed wat water bij de wijn en samen werkten ze er meer dan 15 jaar. Pater De Deugd overleed in 1985 aan de gevreesde slepende ziekte. Wegens de veranderde tijdsgeest kon het bisdom niet meer in zijn vervanging voorzien. Ook in Meer werd Jan proost van verschillende verenigingen. Ook hier werd er eerst een meisjes-chiro

komst toe. Ook bij de gepensioneerden blijft hij zich inzetten voor het geestelijk welzijn.

Viering De viering van zijn 60-jaar priesterschap heeft op dag af -27 mei- plaatsgevonden in de kapel van het groot seminarie in Mechelen. Een oudleraar van 92 jaar ging voor in de eucharistieviering waar in totaal 19 priesters aanwezig waren.

Daarna werd er genoten van een klein diner.

Ook de gemeenschap uit Meer liet dit unicum niet zomaar voorbij gaan. Jan nodigde ’s namiddags zijn naaste familie uit en ’s avonds had er een dankviering plaats in onze parochiekerk. Pater Jan Dufraing, pastoor Soontjens en diaken Van Den Broeck uit Minderhout gingen samen voor in deze dienst. Talrijke mensen zwaaiden daar Jan alle lof toe en hoopten met zijn allen nog lang op hem te kunnen rekenen. Ook van de parochiegemeenschap van Minderhout ontving Jan geschenken omdat men ook daar wel eens op zijn diensten beroep doet.

Ere-pastoor Jan Van Deyck blijft betrokken in het sociale leven van Meer net zoals hij zich daar al die tijd al voor heeft ingezet. Zijn gezondheid speelt hem weleens parten, zeker met koud weer.

Maar hij geniet van het contact met de mensen en zeker met de jongeren. En als het even kan gaat hij dit jaar weer voor tweemaal tien dagen mee op kamp. Natuurlijk met de chiro! (FS)

49

MEER

Naar Scherpenheuvel!

MEER - De jaarlijkse tocht naar Scherpenheuvel vanuit onze parochie komt er ook weer aan.

De organiserende vereniging, Brassband en Percussie Ensemble Sinte-Rosalia en de parochie, nodigen iedereen van harte uit om mee te gaan.

De 20ste uitgave van deze bedevaart vindt plaats tijdens het week-end van 9 en 10 juli. De voetgangers trekken de zaak op gang. Zij vertrekken zaterdag om 19 u. stipt. Er wordt gezorgd voor degelijke begeleiding en materiële, maar vooral ook morele, ondersteuning. Als u niet meestapt, mag u de moedigen beslist komen uitwuiven. ’s Zondagsmorgens vertrekken eerst de fietsers: om 4.45 u. (kwart voor vijf). Ook voor hen is begeleiding voorzien. Tenslotte starten de muzikanten van percussie ensemble en brassband, andere parochianen-bedevaarders en sympathisanten om 7 u. Plaats van verzamelen is telkens

Schuttersbal Zaal voor Kunst en Volk. Het is de bedoeling dat we dan allemaal samen, om 8.30 u., met de muziekvereniging op kop, vanop de parking naar het centrum van Scherpenheuvel stappen en zo de laatste paar honderd meter met de “overlevenden” van de nachtelijke voettocht volmaken.

De eucharistieviering wordt voorgegaan door E.H. Jan Van Deyck en vindt plaats om 10 u. in de Mariahal. Voor de muzikale omlijsting zorgen brassband Sinte-Rosalia, o.l.v. dirigent Bart Van Ossel, organist Luc Dockx en zijn echtgenote.

Om een idee te hebben van het aantal deelnemers en om alles tijdig voor de verzekering in orde te kunnen maken, is het best dat u inschrijft voor 1 juli. Inschrijven is zeker nodig voor de voetgangers en de fietsers. Dit doet u bij Jos Brosens, Frankenberg 8A2, 03 315 90 79, of bij Ad Godrie, Meerleseweg 54, 03 315 04 70.

Ipenrooi kermis MEER - Het laatste weekend van juli (vrij. 29, zat. 30 en zon. 31 juli) is het weer zover: de negende editie van Ipenrooi Kermis. Er wordt opnieuw uitgepakt met een sterk programma waarop jij niet mag ontbreken.

Op vrijdag 29 juli treedt JOE2 op. Deze band is in Nederland verkozen als beste Tributeband van U2. De ideale gelegenheid om alsnog een stuk U2 te beleven. De gelijkenissen met hun grote broers, van de stem van de zanger, over de kledij en de show, zijn treffend. Bovendien is dit een uitgelezen kans voor diegene die het concert van de echte U2 moesten missen. Bezoek zeker ook hun website www.joe2.nl Op zaterdag maken we er een echte discotheekavond van met optredens van gerenommeerde DJ’s. Dj Pilip Cortez, beter bekend van Cafe

MEER – Ook de Valencia-schutters pakken dit jaar weer uit met de wei-fuif in de velden van ’t Looi. Deze fuif werd vorig jaar voor het eerst georganiseerd naar aanleiding van 35 jaar Valencia-schutters. “En .....”, volgens organisator Kurt Voet, “het smaakt naar meer, zo is dat gewoon in Meer en het rijmt nog ook. Zaterdag 16 juli is het dus gewoon Schuttersbal langsheen de Oude Meerleseweg. DJ team Paranoya en discobar Kodex zijn van de partij. Onze voetbalploeg staat in voor de goede gang van zaken en zal de gasten op professionele wijze bedienen. En om te laten zien dat we voetballers zijn, willen we zondag iedereen uitdagen op het penaltytornooi. Dat begint om 12.30 uur. Kinderanimatie is voorzien.

Dus alle fuifgangers en voetballiefhebbers en liefhebbers van een gezellige pint, ... zorg dat ge er zijt !” (ma)

Kleine fietszoektocht d’Anvers, opent de avond. Als topper van de avond komt Ron Van den Beuken langs, bekend van het nummer Endless dat een tijdlang hoge toppen scheerde in de hitlijsten. De muziek van de alombekende Tiësto kwam tot stand in samenwerking met Ron. Nadat hij de hele wereld rondreisde kan je hem bewonderen op zaterdag 30 juli op Ipenrooi Kermis. Zorg dat je erbij bent. ( www.ronvandenbeuken.nl ) Als afsluiter van de avond zijn er de Maxx Brothers, bekend van het programma “The Max” op StuBru. Op zondag is er het jaarlijks penaltytornooi. Inschrijven kan je bij één van de bestuursleden of in het weekend zelf. Er zijn mooie prijzen (gelden drankprijzen) te winnen voor de eerste drie ploegen. Vragen of opmerkingen mag je steeds posten op ipenrooi@hotmail.com. (ma)

MEER - Op zondag 10 juli organiseert de KWB hun jaarlijkse kleine fietszoektocht (+- 15 km).

Deze tocht met de nodige vragen en enkele praktische proeven (deze zijn echt niet moeilijk) is geschikt voor alle leeftijden. Inschrijven kan aan het klooster (Donckstraat) tussen 13 u. en 14u30. Kostprijs: leden 4 euro, niet-leden 5 euro en kinderen tot 12 jaar 3 euro. Er zijn broodjes voorzien bij aankomst. Kinderen hebben altijd prijs. (ma)

WEET Lachen: leedvermaak, maar dan met een zuiver geweten.

Nietzsche

Dansgroep gepensioneerden

MEER - De dansgroep van de gepensioneerden was mede aanwezig in de eucharistieviering t.g.v. het gouden huwelijksfeest van Jaak Lauryssen en Louisa Janssen. Tijdens de viering zetten zij hun beste beentje voor en voordat de jubilarissen de kerk verlieten werd er nogmaals gedanst ter hunner ere.

50

MEER

GOUD IN MEER

Jaak Lauryssen en Louisa Janssen Op 24 mei waren Jaak Lauryssen en Louisa Janssen, woonachtig op het Hoogeind in Meer 50-jaar gehuwd. In een living die heerlijk geurde naar de aangeboden bloemstukken volgde een hele ongedwongen babbel.

Jaak, geboren in Wuustwezel, was thuis enig kind. Toen hij vijf jaar was verhuisde het gezin naar Meer, naar de huidige Terbeeksestraat, aan het kruispunt met de Gestelsebaan. Tot zijn veertien jaar ging Jaak in Meer naar school waarna er gewerkt moest worden. Tot zijn twintig jaar trad hij in dienst bij boerke Vermeiren in Meer.

Voor anderhalf jaar werd Jaak - hij moest wel soldaat. Hij werd ingedeeld bij de chauffeurs, hij had toch al de basiskennis dat een vrachtwagen een stuur en pedalen had, maar behaalde op die manier toch zijn rijbewijs.

hun families die dezelfde dag huwden en intussen ook hun gouden huwelijksjubileum vierden.

En toen kwam Meerle kermis, iets wat de doorslag bracht in de liefde tussen Louisa en Jaak.

Na hun huwelijk woonden ze nog heel even bij de ouders van Jaak in totdat het eigen huis beschikbaar was.

Het rijbewijs, behaald in het leger, bracht Jaak naar Albert Herrijgers in Meer. Van daar uit reed hij veevoeders naar de boeren in de omgeving.

Toen dit bedrijf ook internationaal vervoer ging doen opende voor Jaak een ander stuk van de wereld. Op de lange duur bleef dit werk echter niet houdbaar. Jaak deed de grootste verandering in zijn leven in 1967: hij ging op de Rovana in Hoogstraten werken waar hij ploegleider werd.

Toen Jaak ruim 61 jaar was ging hij op pensioen.

Jaak Lauryssen en Lisa Janssen.

Zonder dat zij het wisten hadden de kinderen voor dit origineel vervoer naar de kerk gezorgd.

In de aangepaste eucharistieviering pinkten Jaak en Louisa wel eens een traantje weg. Later, in de feestzaal, werd de dag afgesloten met een gezellig familiefeest.

Het huwelijk van Jaak en Louisa bracht vier kinderen op deze wereld. Lia, Willy, Marc en Anny. Het gezin van Willy is woonachtig in Minderhout, de andere kinderen bleven wonen op een boogscheutje van de ouderlijke woning.

Hun vier kinderen zorgden voor negen kleinkinderen. En die kunnen voake en moeke nog lang niet missen. (FS)

Het gouden echtpaar Lauryssen-Janssen met kinderen en kleinkinderen Op 14 september 1953 leerden Jaak en Louisa elkaar kennen. Hoe ze dat zo goed weten? Wel toen waren ze op het huwelijksfeest van Jaan Tilburgs en Louis Bastyns. Twee koppels uit De viering van het 50-jarig huwelijk van Jaak en Louisa had één schaduwzijde. Zoon Willy kon niet aanwezig zijn op het feestgedruis. Enkele jaren geleden was Willy slachtoffer van een zwaar ongeval welke zijn leven en dit van zijn familieleden verder zou bepalen. Hopelijk kan Willy spoedig dichter bij huis verzorgd worden zodat de afstand naar het Brusselse geen extra belasting meer vormt voor allen die hem liefhebben.

Eindelijk kon hij zijn nieuwe fiets “inrijden”.

Jaak geniet nu van het leven, maar zeker van de vrienden bij de Kristelijke Bond van de Gepensioneerden. Hij fietst graag, bijna elke dag.

Voor een 30-tal kilometers draait hij zijn hand niet om, mits er halfweg - regelmatig in Wortel - wel ergens een “Guld” terrasje voorzien is. En het moet gezegd, ook zijn tuin en serre zijn een lust voor het oog.

Louisa, steeds ingestaan voor de zorgen van het gezin, heeft haar hobby’s gevonden in dansen en kaarten. Tijdens dit gesprek was ze zonder problemen bezig met naaiwerk. Ze kan “klappen en breien” tegelijkertijd.

Jaak en Louisa keken hun ogen uit toen er op zaterdag 28 mei een huifkar voor hun deur stopte.

www.totaalgarage.be

193

51

MINDERHOUT

KWB-Minderhout 50 jaar en…springlevend!

Een bijzonder jaar in de Minderhoutse KWB-geschiedenis. Een gouden jubileum! Gestart in augustus 1955 met 12 leden is de afdeling heden uitgegroeid tot een bloeiende beweging met zomaar eventjes 405 aangeslotenen. En het ledenaantal blijft nog stijgen! Zo is KWB-Minderhout al een paar jaar de grootste afdeling van de provincie Antwerpen, daar is het terecht fier op, en dit dank zij de inzet van een dynamisch bestuur en een schare vrijwillige medewerkers.

Een waaier van…

De KWB (Kristelijke Werknemers Beweging) mag je toch als iets unieks beschouwen in Vlaanderen. Geen enkele andere vereniging biedt zo’n ruime waaier van activiteiten aan als KWB. Vorming, ontspanning of ontmoeting, je vindt het allemaal terug. Momenteel zijn er in de provincie Antwerpen zo’n 240 afdelingen actief. Sport is een belangrijke pijler. Duizenden wandelaars, fietsers, joggers en volleyballers ontmoeten elkaar en FALOS, de sportfederatie van KWB, staat in voor de organisatie. Geen competitie, wel recreatief! De actie rijbewijs is een ander uithangbord. De bedoeling is jonge chauffeurs en hun begeleiders op een goedkope manier klaar te stomen voor de vrije begeleiding en dat voor een fractie van de prijs die de rijscholen aanrekenen. Wat er leeft en beweegt in de samenleving houdt KWB voortdurend bezig. Klagen alleen helpt niet, naar oplossingen zoeken wel, en dat is toch het belangrijkste.

Wijkmeesters Een vereniging valt of staat met haar bestuursleden, daar valt niet aan te twijfelen. In haar 50-jarig bestaan telde de afdeling 71 bestuursleden. De eerste groep wijkmeesters bestond uit Jan Geenen (voorz. tot 1964), August Van Den Broeck (secr.), Jef Van Den Bogerd (kassier tot 1979), Stan Verlinden, Rik Martens, Harry Godrie, Louis Peeters en Karel Meyvis. Zij hebben jarenlang de basis gelegd van de werking.

Van deze stichters is alleen Jef Van Den Bogerd , die in het rusthuis in Hoogstraten verblijft, nog in leven. De oudste wijkmeester, Frans Schoenmaekers, 85 jaar overleed op 8 februari ll. KWB was werkelijk een deel van zijn leven waarvan hij moeilijk afscheid kon nemen. Een stille, harde werker die ieders waardering meedroeg. Van de huidige bestuursgroep maken Fons Muesen en Juul Verhulst het langst de dienst uit en zij zijn beiden reeds wijkmeester vanaf 1971. Fons is trouwens ook de man die het langst voorzitter was, om dan nog maar te zwijgen over de andere functies die hij in het dagelijks bestuur als kassier, voorzitter, ondervoorzitter of secretaris vervulde. Voor velen was en is hij nog altijd het gezicht van de KWB. Momenteel zijn er 28 bestuursleden actief en zo’n groep maakt het mogelijk om diverse activiteiten te organiseren, samen met andere leden die regelmatig een handje toesteken waar hulp nodig is. De maandelijkse bestuursvergadering zorgt dan gewoonlijk voor heel wat animo en dit ook dank zij de komst van heel wat jonge wijkmeesters. Iedereen mag zijn zeg doen en zo groeien de activiteiten. Voorzitter Marc Verschueren weet echter op het juiste moment zijn voorzittershamer te hanteren zodat alles in goede banen blijft lopen.

52

Groei en bloei 405 KWB’ers! Een enorm aantal! De initiatieven liegen er niet om en sinds het ontstaan van de vereniging kan je daar ook een hele evolutie in bemerken. Evenementen kwamen en verdwenen, al naargelang de behoeften. Studiekringen (jonggehuwdenwerking, godsdienstige bezinning) uit de beginperiode maakten plaats voor onderwerpen als ecologische tuinieren, de Euro, de GSM…! De autozoektochten werden omgevormd tot fietszoektochten. Sport staat nog altijd hoog in het vaandel; het sinterklaasfeest in samenwerking met enkele andere verenigingen blijft populair;” samenaankoop stookolie” startte in 1985 en duurt nog altijd voort; vanaf 1993 kent “samenaankoop potgrond” nog altijd groot succes; de Kapellekensloop blijft sinds 1993 een jaarlijks terugkerend evenement met telkens een groeiend aantal deelnemers; in 1994 kwam er de fietsvierdaagse bij; Samson en Gert komt elk jaar terug; de Harry Potter-tocht is een geslaagde gezinsactie! Dan krijg je nog de joggingsessies, bowlingavonden, forelvissen, langlaufen, karting, quizzen, wandelweekend, dropping, de uitgave van “ ’t Rakkertje” om de twee maanden en dit al elf jaargangen lang. Nog nieuwe initiatieven: The Night of the Proms, Disney on Ice, paintball, kinderdisco, Ketnet Freez…! Om al deze activiteiten te organiseren en tot een goed einde te brengen heb je nood aan een krachtig bestuur en een aantal stille werkers die de handen uit de mouwen willen steken.

Feest 14 augustus! De KWB-dag voor alle leden en

hun gezin! Een speciale viering in de kerk betekent het startschot van een hele dag vieren, gevolgd door een receptie in het parochiecentrum.

Hopen maar op gunstige weergoden zodat de barbecue op temperatuur kan komen. Trouwe KWB-leden worden nog in het zonnetje gezet en ontvangen een uniek geschenk. Aan ontspanning geen gebrek, voor groot en klein: go-cartcircuit, springkasteel, ballonnenclown. Het duo “Tegennenoam” en goochelaar Ivo zorgen voor de amusante en muzikale noot! (Jv/rel) Waarom doet God mij zo afzien? Alleen maar omdat ik niet in hem geloof?

Sidney Morgenbesser (1919-2004), Amerikaans filosoof

Heikes kermis MINDERHOUT - Naar jaarlijkse gewoonte zal er op 5, 6 en 7 augustus Heikes kermis plaatsvinden. Helemaal op het einde van Minderhout of bij het begin van Meerle (zoals u wilt) staat de feesttent opgesteld ter hoogte van taverne Het Heike. Op vrijdagavond 5 augustus vanaf 20 uur zal er een artiestengala plaatsvinden. Ook op zaterdag wordt u muzikaal uitgenodigd en dan zal er tevens een inline-dansgroep optreden.

Op zondag beginnen de feestelijkheden reeds kort na de middag. Om 14 uur start het zeskamp spel. Iedereen, jong of oud kan hiervoor inschrijven voor 15 juli in taverne Het Heike. Verder zal er in de loop van de dag een kinderdisco en allerlei andere animatie plaatsvinden.

MINDERHOUT

Open deur De Venhoef MINDERHOUT - Het echtpaar Aerts-Verheyen woonachtig in de Minderhoutsestraat baat sinds verleden jaar een bed- en breakfast “De Venhoef” uit. Alhoewel dat uitbaten voor hen misschien niet het gepaste woord is. Ter gelegenheid van de opendeurdag op zondag 24 april in het kader van de opening van het toeristische seizoen ging ik ter plaatse een kijkje nemen.

De reden Dré stond in de voordeur te genieten van het ochtendzonnetje toen ik er aankwam. May was reeds met enkele gasten aan een eerste rondleiding begonnen. De koffie geurde lekker in de keuken.

zoiets ook bij ons mogelijk te maken. De beide kinderen hadden het huis intussen verlaten en de bovenverdieping leek, na misschien enkele kleine aanpassingen, uiterst geschikt voor dit doel.

En ons May wilde haar sociale kontakten wel eens verder uitbouwen. Het was misschien wel wat stil in huis geworden zonder de kinderen.

Vanaf dat moment, nu enkele jaren geleden, gingen we onze ogen de kost geven op een ander waar we zelf bleven slapen. We vergeleken met ons huis en probeerden de voor- en nadelen in te schatten. Steeds meer raakten wij ervan overtuigd dat dit project ook bij ons zou kunnen lukken.

Meer nog: we vonden zelfs dat we het zeker een kans moesten geven, ook al leken onze kinderen in eerste instantie niet zo erg enthousiast.

fietsen. Al moeten we alles nu wel beter plannen.

Zelf blijven we ook op bed en breakfast gaan.

Dat zijn dan die heerlijke momenten dat iemand anders voor ons het ontbijt klaarmaakt. Het zijn immers die kleine dingen die een mens gelukkig kunnen maken waar we met zijn allen misschien wel te weinig bij stilstaan.

Mensentaal Ook het verstaan van mensen is belangrijk. En is de spreektaal wat moeilijk dan zeggen ogen boekdelen. Zowel Dré als May voelen de noodzaak om bijvoorbeeld Engelse les te gaan volgen.

Maar dat wordt dan de volgende zijkronkel van de wandel- en fietshobby van May en Dré. Dat wordt weer een ander stukje van hun verhaal.

Verbouwen

In de living begon Dré te vertellen: vroeger heeft ons May het kleine buurtwinkeltje in Meer, gelegen op de hoek van de Donckstraat, overgenomen van haar ouders. Later bouwden we aan de overkant van de straat een superette. Intussentijd kochten we deze bouwgrond en bouwden we het huis van onze dromen. Later, toen we stopten met de winkel eind 1999 zijn we dan met onze twee kinderen hier komen wonen. Na het sluiten van de winkel veranderde er vooral voor May veel. Het gesprekje met de klanten, het sociale contact; het kreeg allemaal toch wel een opdoffer. Dré voelde het niet zo, hij bleef gewoon voltijds werken net zoals zovele jaren voordien (en nu nog) op het secretariaat van het VITO te Hoogstraten.

In onze vrije tijd vonden we samen veel plezier in wandelen en fietsen. Ontelbaar zijn de kilometers die we aflegden. Niet alleen in eigen streek maar ook verder van huis. Soms deden we ook wel eens een trip voor meerdere dagen. Om dan op hotel te overnachten hadden we niet direct behoefte. Slapen voor één nacht, goed ontbijten en dan weer verder trekken, dat was onze bedoeling. En zo ontdekte wijzelf de voor- en nadelen van het bed en breakfast systeem.

De wil was er, het huis onderging enkele kleine aanpassingen, voornamelijk op de bovenverdieping. Twee slaapkamers, badkamer met douche en wc werden voorzien voor de gasten. We creëerden boven een aparte ontbijtruimte en bij goed weer kunnen de gasten in de tuin genieten van een stevig ontbijt. Even later werd het initiatief bekend gemaakt; de toeristische dienst werd ingeschakeld, we bouwden een website, lieten foldertjes drukken en toen was het toch wel enigszins bang afwachten. Wanneer, wie of wat zou er reageren?

Ons leven Mede dankzij onze ervaring met bed en breakfast is het eerste jaar naar ons gevoel allemaal goed verlopen. De ervaringen van onze gasten, neergeschreven in het gastenboek, wijzen in dezelfde richting. Ons sociale leven is aangepast maar niet ingrijpend veranderd. We nemen zelf nog voldoende vakantie en blijven wandelen en

Garage

F. GEUDENS bvba Meerseweg 8 2321 Meer Tel. 03 / 315.71.76 * Ford concessiehouder personen- en bedrijfswagens * Tweedehandswagens * Erkende carrosserie

FORD ‘VEILIGHEID EERST...’ www.geudens.be

188

Het idee Enkele jaren later, en vele kilometers achter ons gelaten, wandelden ons May en ik doorheen de Vrijheid in Hoogstraten. Je mag immers de eigen omgeving, die zoveel te bieden, heeft niet verwaarlozen. Uiteraard moesten we genieten van het goede terrasjesweer. Ons gesprek evolueerde naar onze wandel- en fietstochten en ook naar de diverse slaapplaatsen. We dachten eraan om

53

sport Sportnieuws: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout

De 20 km van Brussel

Zondag 29 mei, niet echt ideaal weer om te lopen: bijna windstil en minstens 25 graden. Toch maar er tegenaan. Gestart in de laatste groep van 15.000 tot 25.000, met buiknummer 19355. Na een vijftal minuten langzaam op gang en dan terug stilstaan, maar één ding weet je zeker: het gaat wel weer verder. ’t Ging goed, toch wel een ietsje harder dan op training, maar niet in het rood.

Je merkt toch dat de jaren wat beginnen wegen en mijn knie laat geen erg lange voorbereiding meer toe. De topconditie is dus een heel eind weg en of die ooit nog komt … Dan maar wat trager, het belangrijkste is immers uitlopen. Met de goede massagebeurt van ’s morgens (wie zou dat gedaan hebben?), geen spierklachten. De laatste klim ook goed verteerd en dan naar de finish toe in een goede twee uur. Maar schijnbaar is er met het inscannen van mijn nummer een fout gebeurd, de computer heeft niets geregistreerd, want bij ingave van mijn nummer, geeft hij niets aan…

Dus is het gissen naar de juiste tijd. Nu echt belangrijk is dat niet, we hebben het gehaald, dat is het bijzonderste. Uiterst tevreden… terug naar Hoogstraten voor een klein feestje.

Natuurlijk, het mocht niet mislukken, want samen hebben jullie ongeveer 8000 euro gesponsord (een nieuw persoonlijk record). Daar kunnen jullie met zijn allen fier op zijn en daar is ‘Kom op tegen Kanker’ flink mee geholpen.

En nu komt uiteraard het belangrijkste: betalen.

De sponsors ontvangen een overschrijvingsformulier met het bedrag op dat je beloofd heb te storten. Vul gewoon je rekeningnummer in en geef het af bij je bank of doe de betaling on-line (vergeet dan niet de referte juist in te brengen).

Zij die 30 euro of meer storten, krijgen begin volgend jaar een fiscaal attest toegestuurd.

Ik dank jullie allen hartelijk voor de sponsoring en tot over twee jaar(?). Marcel Verschueren

54

Tel.: 03-314.66.28

Email: rene.laurijssen@belgacom.net

Meerse triathleten

MEER – Dat de Bode Triathlon een wedstrijd is van internationaal niveau die haar start heeft in de Mosten zult u wellicht wel weten. Dat er in het kielzog van deze wedstrijd, bij de amateurs, ook een aantal Meerse, en Hoogstraatse atleten meedoen is misschien minder bekend. We doken in de wedstrijdtabel en vonden volgende personen en hun totaaltijd op de kwart Triathlon. Personen zonder * deden de wedstrijd helemaal zelf, dus zonder partner: Adams Johan 2:04:02; Adriaensen Marcel* 2:28:26; Aerts Jan* 2:04:03; Broek Johan van den 2:41:52; Brosens Roel 2:25:15; Linder Bart van 2:37:06; Meeusen Bart 2:04:59; Meyers Jan 2:19:13; Meyvis Danny 2:23:57; Muesen Guy 2:32:30;Sprangers Ruud 2:25:43; Stes Philip 2:29:19; Vermeiren Jan 2:20:13. (ma)

Rallycross

Jos Sterkens terug op Europese circuits De start van het Europees kampioenschap rallycross vond plaats op 7 en 8 mei in Frankrijk en de Minderhoutse vertegenwoordiger, Jos Sterkens, die na een periode van drie jaar inactiviteit terug de racekriebels door de aderen voelde stromen, trok al flink van leer. De Ford Fiësta Super 1600 hield stand en na drie heats lonkte de B-finale, daarin bereikte Jos een knappe vierde plaats, die hem meteen een negende stek opleverde in het algemeen klassement. Een week later in Portugal een bijna gelijkaardig scenario. Positieve tijden werden geklokt tijdens de trainingen, de heats kenden een vlekkeloos verloop en een startplaats in de B-finale als beloning. Een goede start, onmiddellijk aan de leiding en… de versnellingsbak haperde zodat het schakelen moeilijk werd. Toch bolde Jos nog als vierde over de eindmeet met weer een negende plaats in de eindklassering. Op 4 en 5 juni zakte de rallycrosskaravaan af naar Greinbach (Oostenrijk). In de trainingen verliep het voor Jos bevredigend en ook de eerste reeks eindigde goed met een achtste tijd. De tweede en derde reeks werden afgeklokt met een negende en achtste tijd wat weer een plaats in de B-finale betekende. Van begin tot einde verdedigde hij zijn derde plaats wat hem een mooie achtste plaats

opleverde algemeen. Een week later stond Sosnova (Tsjechië) op het programma. Goede tijden tijdens de reeksen en nogmaals de B-finale. Een goede start, maar in het rechte stuk naar de eerste bocht een tik van de Tsjech Vimmer en Jos stond noodgedwongen naast de baan. Volgende wedstrijden meer geluk: 2 en 3 juli in Zweden, 13 en 14 augustus België en 20 en 21 augustus Nederland. (PegSter/rel)

Uitslagen Frankrijk 1 Ron Snoeck (Ned.), 2 Jaroslav Kalny (Ts.), 3 Zdenek Cermate (Ts.), 9 Jos Sterkens (Bel.).

Portugal 1 Ron Snoeck (Ned.), 2 Monten Jespersen (Zw.), 3 Jaroslav Kalny (Ts.), 9 Jos Sterkens (Bel.).

Oostenrijk 1Jaroslav Kalny (Ts.), 2 Ron Snoeck (Ned.), 3 Davy van den Branden (Bel.), 8 Jos Sterkens (Bel.).

Tsjechië 1Ron Snoeck (Ned.), 2 Vaclav Verenka (Ts.), 3 Monten Jespersen (Zw.), 11 Jos Sterkens (Bel.).

SPORT

Minderhout VV spoelt de spanning door Het slot van de competitie leek heus wel op een suspenseverhaal waarin MVV uiteindelijk het laken naar zich toetrok op de laatste speeldag en alzo beslag legde op de derde plaats, die recht gaf op een rechtstreekse promotie naar 3de provinciale. De jaarlijkse barbecue in mei werd dan ook een vrolijke happening en hoofdsponsor Martens glasindustrie liet zich van zijn royaalste zijde kennen. Op deze dag kreeg men ook de uitreiking van de gouden schoen en die eer viel Kris Fransen in de schoot. Verdiend! Hij kwam het voorbije seizoen over van Merksplas om het middenveld te versterken en bracht ook zijn ervaring mee. Bij de reserven veroverde Pieter Hendrickx het goud voor Wesley Bartholomeeusen en Koen Van Erck. Ben Bolckmans verlaat MVV, Paul Van Gils (Vlimmeren) en Stijn Rombouts (Vlimmeren) zorgen voor versterking. Ilse Mariën, gedurende acht seizoenen de verzorgster, stopt en Cor De Bont zal voortaan de genezende hand opleggen. Trainier Jos Fransen neemt ook afscheid en wordt vervangen door Richard Luyts, die o.a. Weelde en Vrij Arendonk al onder zijn vleugels had. Ook Louis Koyen, jarenlang materiaalmeester en terreinverzorger, kreeg een extra bloempje toegeworpen, een gouden abonnement en een wedstrijd van Standard Luik naar keuze in de loges. Het is Louis van harte gegund, want voor hem een opvolger vinden zal geen sinecure zijn. (rel)

Gouden Schoen Kris Fransen samen met p.r.-man Ludo Keustermans.

Motorcross

Iets voor jou?

Dinsdag 5 juli en dinsdag 2 augustus organiseert de Sportregio Noorderkempen in samenwerking met Motorclub Lille, de Vlaamse Motorrijdersbond, de gemeente Lille, een instapdag motorcross voor jongeren die op een aangename en verantwoorde manier kennis willen maken met motorcross als volwaardige sportdiscipline. Het programma vermeldt: mountainbike, motorcross, quadrijden en motorcross-sidecars.

Per dag kunnen maximum 40 personen (zonder motorervaring) tussen 12 en 16 jaar deelnemen.

Hiervoor betaal je slechts 25 euro, alles inbegrepen (begeleiding, materiaal, verzekering).

Het gebeuren vindt plaats op het terrein ”Breugelheide”, Roverstraat, 2275 Lille telkens van 9 tot 16.30 uur! Info en inschrijvingen: sportdienst Hoogstraten of regiosecretariaat 014 56 46 34.

6de Open Schaaktoernooi HOOGSTRATEN - Schakers aller landen, verenigt u. En kom op zondag 3 juli naar Café De Gelmel, waar de plaatselijke schaakclub dan haar 6de Open Schaaktoernooi organiseert. Het eigenlijke toernooi gaat van start om 14u. Inschrijven kan vanaf 13.30u. Deelnemen kost slechts 5 euro.

En voor dat geld krijgt u er nog ‘éne met hesp of éne met kaas’ bovenop.

55

SPORT

KFC Meer huldigt Een sterk seizoen achter de rug en dan de balans opmaken! Waar kan dat beter gebeuren dan tussen pot en pint bij een barbecue om duimen en vingers af te likken. En dan dankwoorden uitspreken! Voorzitter Arnold Van Aperen nam de honneurs waar en dankte de vele medewerkers en spelers voor hun inzet tijdens het afgelopen seizoen. De twee kampioenenploegen, juniores en dames, en de winnaars van de trofeeĂŤn werden vanzelfsprekend extra in de bloemetjes gezet. Ringo Jacobs veroverde de Gouden Schoen voor Sander Laurijssen en Pieter Voeten; Rik Aerts, een puur Meers product, werd door de supporters verkozen tot meest beloftevolle en verdienstelijke speler en won de Trofee Tonny Priem; Jan Kustermans liet zich tot Junior van het jaar kronen. (rel)

V.l.n.r. Sander Laurijssen, Pieter Voeten, Rik Aerts (Tonny Priem-trofee), Ringo Jacobs (Gouden Schoen).

Arnold Van Aperen en Sus Lambregts 50 jaar lid van KFC Meer geflankeerd door hun dames.

56

Jan Kustermans Junior van het jaar.

H. Bloedlaan 285

Hoogstraten

dat vieren wij op zondag 17 juli 2005 vanaf 15.00 uur met een MEGA-BARBECUE je betaalt € 8,- of € 12,- p.p. hiervoor krijg je: 2 of 3 stuks vlees de nodige groentes + sausjes gratis huisbier en gratis frisdrank muzikale omlijsting voor de kleintjes: springkasteel inschrijven verplicht vóór donderdag 14 juli kan ook via www.degelmel.be I

N

S

YES!

C

H

R

I

J

V

I

N

G

S

03/314 83 11 Karin met Palmyra

(Da's plezant) (Da's al op tijd) (Da's lekker) (Da's weinig) (Da's dolletjes) (Da's gezond) (Da's voor niks) (Da's voor alleman) (Da's leuk) (Da's al rap) (Da's makkelijk) S

T

R

O

O

K

wij nemen deel aan de mega-barbecue van Café De Gelmel met .................... volwassenen

aan € 12,- = .................... (= 3 stuks vlees)

met .................... kinderen

aan € 8,- = .................... (= 2 stuks vlees)

Totaal aantal personen: .................

Totaal te betalen: ....................

AFGEVEN EN BETALEN in De Gelmel vóór donderdag 14 juli 2005 Naam: ..............................................................................................................................................................................

Adres: ..............................................................................................................................................................................

57

SPORT

Nationaal Kampioenschap LRV Eventing

Nick Van Laer uit Langdorp gewoon de beste MINDERHOUT - Meer dan 200 paarden en pony’s streden om de fel begeerde titel van nationaal kampioen en heel wat trouwe supporters en andere belangstellenden kwamen weer afgezakt naar de Blauwbossen, alhoewel de weersomstandigheden voor het publiek niet echt optimaal waren.. Het gratis kinderdorp, de tekenwedstrijd, paarden en pony’s,het sprak duidelijk aan. Blijkbaar mochten wij met het weer trouwens van geluk spreken, als je de stormverhalen en stortbuiverhalen in een straal van 20km kon geloven.

Voor onze club is deze organisatie een beloning voor het samen werken, het samen opbouwen van de crosshindernissen en het samen voorbereiden van de wedstrijd. Dit blijft een belangrijk element in ons verenigingsleven. Zondag 05 juni 2005 werd opnieuw een hoogdag voor onze club.

niemand kon Nick Van Laer nog bedreigen. Na een foutloze afsluitende jumpingproef werd Nick Van Laer afgetekend en oververdiend Nationaal Kampioen in de klasse Zwaar. Met Jef Coenegrachts op een 10de plaats, Pieter De Cleene op een 9de plaats en Greet Van Mieghem op een 6de plaats had Minderhout toch ook 3 top 10 plaatsen in de hoogste reeks, Paul Laurijssen (Meer) eindigde knap 7de.

Voor Greet Van Mieghem van de Minderhoutse rijvereniging St.-Clemens een knappe zesde plaats in de klasse zwaar.

Pieter De Cleene (St.-Clemens) reed een knap parcours en werd als negende afgevlagd.

Nick Van Laer onbedreigd naar de zege

Midden. Met een overweldigende dressuurproef stond na deze discipline echter een andere clubgenoot Wouter De Cleene met Spinalong Suzie aan de leiding met 58,40 strafpunten. Wouter had een straatlengte voorsprong op de nummer 2 in de voorlopige tussenstand, Willem Verbraekel uit Burst met 72,80 strafpunten. Met 74 strafpunten deed Tom Stoffelen wel direct mee voor de podiumplaatsen. In de cross-country werd de ideale

Toen de deelnemers zaterdag de cross-country kwamen verkennen hoorde men links en rechts al zeggen dat de dressuur niet alles zou bepalen. Zondagavond kregen deze kenners meer dan gelijk.

In de reeks zwaar bij de paarden leidde Bart Anthonissen uit Beerse na de dressuurproef met 55,84 strafpunten. Hij had slechts een minieme voorsprong op Kris De Wandel uit Zele met 57,92, Nick Van Laer uit Langdorp met 58,56 en Raf Kooremans uit Merksplas met 59,92. Voor velen was Raf Kooremans, na het behalen van zijn titel van “Belgisch Kampioen” vorige week te Tongeren, de te kloppen man. Grote afwezige in de klasse Zwaar was Karin Donckers uit Minderhout, die door een blessure van haar paard, waarmee ze geselecteerd was voor dit kam-

58

pioenschap, niet kon meestrijden in de hoogste klasse. Met een 9de plaats en 71,52 strafpunten in de dressuur moest onze eigen Jef Coenegrachts met zijn paard Mirabelle in de achtervolging op jacht naar een ereplaats. In de klasse Zwaar moesten de deelnemers een snelheid in de crosscountry ontwikkelen van 540 meter/minuut en uiteindelijk zou enkel Nick Van Laer uit Langdorp met Roxane met 6’21sec hierin slagen. Dit bracht hem in de tussenstand op een verdiende 1ste plaats. De andere toppers; Bart Anthonissen en Raf Kooremans bleven wel foutloos, maar reden in de cross toch een halve minuut trager dan Nick Van Laer. Met snelle tijden in de crosscountry kwamen in de tussenstand Paul Laurijssen uit Meer met 6’46 sec, Greet Van Mieghem uit Minderhout met 6’41 sec en Stefaan De Smet uit Bassevelde met 6’48 sec zich plots mengen in de strijd om de overige medailles. Overige, want

Tom Stoffelen in klasse Midden Beter verging het onze Minderhoutenaar Tom Stoffelen met zijn paard Pegolia in de klasse

BOEKHOUDING FISCALITEIT Meerdorp 72 2321 MEER Tel. 03/315.88.65 Fax 03/315.08.67 fred.degruyter@scarlet.be www.b-f-d-g.be

184

SPORT tijd slechts door 3 deelnemers gehaald, waaronder Tom Stoffelen uit Minderhout. Pechvogel van de dag was echter clubgenoot Wouter De Cleene. Wouter mocht gerust wat tijd verliezen in de cross-country, ware het niet dat Wouter met materiaalpech te maken kreeg. Vroeg in de cross-country brak het bit van zijn optoming en Wouter moest de strijd staken. Alsof dit nog niet genoeg drama was voor één dag, sprong de nummer 2 van de dressuur, Willem Verbraekel een verkeerde sprong in de cross-country en werd uitgesloten. Plots stond Tom Stoffelen dus helemaal bovenaan in de tussenstand met een straatlengte voorsprong. De 2 fouten in de afsluitende jumpingproef leverde hem verdiend de overwinning op en uiteraard een zeer gelukkige achterban.

Tom had uiteindelijk met 82 strafpunten een ruime marge op Kathleen De Vel uit Pulderbos met 99,20 strafpunten en Kenneth Fransen uit Overbroek met 114,80 strafpunten.

Klasse Licht De klasse Licht werd opgedeeld in drie verschillende ringen. In ring 3 werd Karin Dockers uit Minderhout met Djallyville winnares. Een Olympische amazone in de laagste reeks, kan dit? Zeker, dit is een ideale leerschool voor de jonge paarden van Karin. Bovendien zijn wij zeer blij dat Karin onze wedstrijd aanstipt als een belangrijke wedstrijd op haar drukke internationale agenda…

De 2de plaats met Simons Boy in ring 4, verzachtte wellicht voor Wouter De Cleene uit

Minderhout een beetje de pil die hij in de reeks Midden te slikken kreeg. In deze ring reed Johan Spits uit Merksplas van begin tot einde aan de leiding en dan ben je zonder twijfel de terechte kampioen.

Stijn Loos uit Overpelt deed net hetzelfde in ring 5.

Pony’s Uiteraard was er ook het kampioenschap van de pony’s. Bij de pony’s hadden we 4 verschillende reeksen.

De kleinste reeks in aantal was die van de zwaarste reeks. Elise Korsten uit Overpelt stond op een eerste plaats na de dressuur met haar pony Maestro en zou die plaats niet meer afgeven. Het werd wel een zeer spannend kampioenschap; want Kelly Vercauteren uit Moerbeke-Waas eindigde slechts 1,55 strafpunten achter Elise.

In de reeks Midden meer deelnemers en ook hier enkel knappe prestaties te noteren. Vincent Van de Poel uit Kasterlee stond na de dressuur met 68 strafpunten aan de leiding met zijn pony Skippy. Op een 2de plaats stond Calle Poelmans uit Vorselaar met 69,2 strafpunten. Zowel in de cross- country als in de jumpingproef bleven de ruitertjes foutloos binnen de tijd en waren de plaatsen 1 en 2 al snel verdeeld. Met Vainquer legde Merle Snoeijs uit Rijkevorsel beslag op een mooie 3de plaats.

In de reeks Licht stond met Stef Lenaerts nog iemand uit Minderhout op het podium. Met zijn pony Evita werd Stef zeer mooi 3de. Hij moest

enkel Evelien Verelst uit Beerse; 2de en Calle Poelmans uit Vorselaar; 1ste vooraf laten gaan.

Calle mocht de pony Vip best een vip-behandeling geven na de overwinning in ring 8. Roel Bevers uit Meer was hier trouwens dichtbij de overwinning, maar werd door 1 weigering in de cross-country teruggeslagen naar een 5de plaats.

Met Nepal eindigde Robbe Wens uit Minderhout in deze ring op een mooie 7de stek.

In ring 9 was er opnieuw een pechvogel uit onze Minderhoutse club. Koen Snoeys reed een zeer mooie cross-country met zijn pony Daisy, maar had een verkeerde hindernis genomen. Dit terwijl hij deze hindernis zelf mee had afgevlagd.

De jury moest onverbiddelijk zijn en Koen werd uitgesloten. Geen beloning, na de vele uren die Koen voordien geholpen had. Veel gelijkenissen met de vorige ring overigens, want ook in deze ring stonden de leider en de 2de van de dressuur hun plaatsen niet meer af. In ring 9 mocht Anke Rombouts uit Lille op het hoogste schavotje en behaalde Kirsten Volders uit Pulderbos een mooie 2de plaats.

De allerkleinste pony’s streden in ring 10 om de titel van Nationaal Kampioen. Nathalie Voeten uit Meer nam na de dressuur resoluut de leiding, maar moest met één fout in de cross-country en één fout in de jumpingproef tevreden zijn met een 6de plaats. Zo effende zij het pad voor Jeroen Verheyen uit Zoersel(3de), Britt Goris uit Tielen (2de)en Nick Bossaerts uit Broechem die 1ste werd.

(Piet Desmedt)

Lauryssen Electronics Hoogstraten (Minderhout)

195

59

Aardbeientornooi Bridgeclub Samenspel “De Noordhoek” GROOT-HOOGSTRATEN - De Blauwe Duif bezorgde ons de 1ste prijswinnaars per categorie voor de maand mei. (dh) Op 1 mei: - Oude duiven, Quievrain – 938 duiven: Henri Moerkens uit Meer - Jaarduiven, Quievrain – 546 duiven: Freddy Aerts uit Hoogstraten - Oude duiven, Noyon – 716 duiven: Constant Vermeiren uit Meer - Jaarduiven, Noyon – 403 duiven: Constant Vermeiren uit Meer Op 8 mei: - Oude duiven, Quievrain – 828 duiven: Jozef Haest uit Wortel - Jaarduiven, Quievrain – 484 duiven: Jozef Haest uit Wortel - Oude duiven, Noyon – 626 duiven: Jansen - Van Ginneken uit Meerle - Jaarduiven, Noyon – 336 duiven: Constant Smans uit Minderhout Op 15 mei: - Oude duiven, Quievrain – 714 duiven: Jan Brosens uit Hoogstraten - Jaarduiven, Quievrain – 390 duiven: Jan Brosens uit Hoogstraten - Jonge duiven, Quievrain – 456 duiven: Freddy Aerts uit Hoogstraten - Oude duiven, Noyon – 634 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten - Jaarduiven, Noyon – 387 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten Op 22 mei: - Oude duiven, Quievrain – 753 duiven: Louis en Gust Schrijvers uit Minderhout - Jaarduiven, Quievrain – 410 duiven: Corneel Leemans uit Meer - Jonge duiven, Quievrain – 1307 duiven: Freddy Aerts uit Hoogstraten - Oude duiven, Noyon – 687 duiven: Petrus Brosens uit Minderhout - Jaarduiven, Noyon – 419 duiven: Petrus Brosens uit Minderhout Op 29 mei: - Oude duiven, Quievrain – 727 duiven: Francis Jansen uit Minderhout - Jaarduiven, Quievrain – 388 duiven: Eddy en May Poels uit Hoogstraten - Jonge duiven, Quievrain – 1444 duiven: Marcel Kinschots uit Meer - Oude duiven, Noyon – 578 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten - Jaarduiven, Noyon – 345 duiven: Stanny Laurijssen uit Hoogstraten

60

HOOGSTRATEN - Naar jaarlijkse gewoonte ging zaterdag 28 mei in de hotelschool het achttiende Aardbeientornooi door. Door het zonnige weer waren er slechts 136 paren aanwezig wat minder is dan de vorige jaren.

Voor de leken: ieder vast duo speelt 3 kaartspelen tegen 10 verschillende paren dus in totaal 30 spelen. Deze spelen werden door De Vlaamse Bridgeliga in bakken aangeleverd. Alle paren spelen dus dezelfde spelen.

De verschillende scores worden vergeleken en ieder paar krijgt per spel een percentage. Deze worden dan opgeteld en de rangschikking wordt opgemaakt.

Het tornooi werd gewonnen door een Nederlands koppel. Onze clubleden deden het vrij behoorlijk.

Uitslag: 1.

7.

29.

39.

43.

54.

58.

63.

67.

69.

78.

80.

97.

102.

105.

110.

125.

126.

135.

VANDEKLUNDERT-DE GROOT VAN HEUGTEN TOON-SCHRIJVERS LODEWIJK DE HOUWER MAY – VERHOEVEN RIA MAES ROGER – DE BAERE RAOUL SERVAES IMELDA – HAVERMANS JULIA ENGELEN PIERRE – GORDON OSWALD DE SWART RIA – JACOBS JOOP MERTENS MARCEL – VAN HEMELEN STAN PAUWELS EUGENE – FRANSEN GUY HERMANS KAREL – VAN NUETEN KOEN KENIS JOS – LUYCKX LUDO BUSZKIEWICZ – ELVIRA – SCHETS ADDI VAN DE VEER ADDI – JERPHANION JOKE SCHEYLTJENS ALBERT – JANSEN DIRK VAN DEN BROECK HILDA – MARTINRIE MARTIN HEINZ – SCHRIJVERS EDDY VAN MEENEN NETTY – VAN NUETEN WISKE VAN HEUGTEN PAT –ENGELEN CORRY WEYLER RICHARD – PEERAER ANNY

69.2% 65.5% 55.4% 54.1% 53.4% 52.4% 52.1% 51.2% 50.6% 50.4% 48% 47.8% 46.2% 45% 44.5% 43.5% 39.5% 38.7% 30.5%

De wekelijkse wedstrijden hebben plaats op dinsdag om 20 uur in de kantine van HVV. Elke donderdag om 13.30 uur wordt er ook in een meer ontspannen sfeer gekaart in café De Gelmel. Belangstellenden zijn steeds welkom en zullen met veel plezier ingelicht worden.

MINDERHOUT

Trekpaarden vrienden

In Memoriam

André Brosens

MINDERHOUT - Op zondag 29 mei hebben de trekpaardenvrienden van Minderhout en omgeving een tocht gemaakt met de huifkar, koets en onder het zadel. De tocht was ongeveer 20 km.

Met zo’n 35 personen trokken ze langs Castelré door de mooie natuur richting Bootsjesven waar de paarden even konden rusten en de mensen iets konden drinken en van de mooie natuur genieten. Dan weer richting Hal waar ze weer met zijn allen op de vertrekplaats bij het Heike omstreeks 5 uur aankwamen. Naar goede gewoonte trekken ze er volgend ‘t jaar weer een zondag op uit.

13de Avondfietsvierdaagse

Geboren te Minderhout op 23 juni 1928 en aldaar zachtjes overleden in familiekring op zondag 31 mei 2005. De koster, zo kende men André in Minderhout en dit vanaf 1 januari 1947 in opvolging van zijn broer Jos, die naar Afrika emigreerde. Een bekwaamheidsdiploma, in die tijd vereist voor de uitoefening van dit ambt in de kerk, was aan hem niet besteed en volgens toenmalig pastoor De Boungne “kwam dit niet zo nauw in zo’n klein parochieke van amper 1000 zielen”. Bij Jos Bruurs, te Hoogstraten, schoolde hij zich bij in muziek en orgel en na verloop van tijd werd André volwaardig koster van de St.-Clemensparochie.

Onder vijf pastoors heeft hij gediend, nl. De Boungne, Verwimp, Michielsen, Van Hoof en diaken Van den Broeck. Naast zijn job van koster-organist runde hij samen met Anna Schrijvers, zijn echtgenote, een landbouwbedrijf en deze mix van koster-landbouwer, naast de opvoeding van zeven kinderen, vergde heel wat organisatie. In 1993 ging hij als koster officieel op pensioen, maar de kerk, muziek en zang, het orgel, lagen hem zo nauw aan het hart dat hij in dienst bleef tot zijn gezondheid het niet meer toeliet. Eén van de pijnlijkste momenten uit zijn leven: het langzaam aanvaarden dat het orgel van hem weggroeide.

Vanaf 1620 ongeveer tot 1993 kende men in de Minderhoutse parochie 14 kosters en André zou misschien weleens als laatste officiële koster geboekstaafd blijven in de Minderhoutse geschiedenis.

MINDERHOUT - Ook dit jaar kunt u weer deelnemen aan de avondfietsvierdaagse van de KWB op 29 en 30 juni en 1 en 2 juli.

De succesvolle formule van de vorige jaren blijft ongewijzigd. U hebt de mogelijkheid om tijdens deze vier avonden gezellig te fietsen met het hele gezin, de buren, de vrienden en/of kennissen.

Elke avond wordt een route afgelegd van ± 25 km langs rustige, landelijke wegen. Ook dit jaar zijn weer 4 prachtige routes uitgezet, zodat u per fiets onbezorgd kunt genieten van de prachtige natuur, rust en ruimte. Om niet verloren te rijden, ontvangt u een duidelijke routebeschrijving. Kortom, U hoeft alleen nog maar de route te volgen en op de trappers te duwen om de route op eigen tempo af te leggen.

Op de uitgestippelde routes tijdens deze fietsvierdaagse kom je zelden een café tegen. Onderweg biedt KWB-Minderhout je daarom gratis een drankje en een versnapering aan. Men kan iedere avond starten tussen 18u30 en 19u30 aan het Parochiecentrum. Wie minimum 3 van de 4 avonden deelneemt, krijgt als extra nog een leuke verrassing.

Dankzij onze gulle sponsors vindt de laatste avond nog een aanwezigheidstombola plaats met prachtige prijzen.

Dit alles wordt U aangeboden voor volgende democratische prijzen: KWBleden € 1,25 per avond, € 3,50 voor 4 avonden, niet KWB-leden € 1,75 per avond, € 5,00 voor 4 avonden. Meer inlichtingen: Marc Verschueren, Bergenstraat 2a, Minderhout, tel. 03/315.04.76 en website: http://users. skynet.be/kwb.minderhout

VAN HEMELEN

BVBA

ELECTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR TANKCONTROLE NIEUWBOUW & RENOVATIE

Van Aertselaerstraat 21 - 2320 Hoogstraten Tel./Fax: 03 314 37 67 GSM: 0496 22 57 67 www.vanhemelenbvba.be

197

André was ook een spilfiguur in het Minderhoutse dorpsleven. Een graaggeziene gast, humor, hulpvaardig, sociaal! In de Kon.Fanfare “De Marckezonen” volgde hij Edm. Matthieu op als voorzitter en bleef dit gedurende ettelijk jaren met een speciale bekommernis voor de opleiding van de jeugd. Hijzelf was een begenadigd muzikant en de saxofoon was zijn lievelingsinstrument. Ook in de toneelgroep van deze vereniging toonde hij zijn acteurtalent. Als hoofdman van de St.-Jorisgilde droeg hij de gouden plaat, schoot zich tweemaal tot koning in een gilde die bloeide. Onder zijn leiding groeide ook de dansgroep van deze gilde uit tot een vereniging met grote uitstraling in binnen- en buitenland. De Wortelse “Paardenvrienden” ontplooide zich vanaf 1973 tot 1988 tot een geduchte club in de LRV onder zijn bezielende leiding.

De rode loper rolde André menig maal uit in de kerk voor huwelijken, gouden en diamanten bruiloften…! Diezelfde rode loper werd nu voor hem uitgerold, als eerbetoon! (rel)

61

SPORT

13de Kapellekensloop

Sus Renders overtuigend in halve marathon –

MINDERHOUT Een stralende glimlach konden de KWB-organisatoren moeilijk onderdrukken na het sluiten van de inschrijvingen van de 23de Kapellekensloop! Een wedstrijd voor iedereen: kinderstratenloop, jogging en halve marathon. Tevens is deze wedstrijd opgenomen in het provinciaal Falos-KWB-joggingcriterium 2005 en in het nieuwe criterium “De Noordloper”, beide goed gekend bij de recreatieve atleten. Een prachtig loopweertje vergezelde de deelnemers die massaal waren komen opdagen: 405 kinderen (350 in 2004) en 498 volwassenen (399 in 2004)! Elke deelnemend kind ontving een snoepzak en een medaille terwijl de jogging en halve marathon met aardbeien vertroeteld werden. Sus Renders uit Noorderwijk liep zich tot winnaar, terwijl Jan Hendrickx een knappe 3de, Jan Jansen een 6de, Johan Daems een 7de en Axel Aerts een 8ste plaats wisten weg te kapen. Nathalie Van Geel uit Rijkevorsel werd de eerste dame voor Rita Aets uit Minderhout. (rel)

Uitslagen Halve marathon (65 deeln.)

1 Sus Renders (Noorderwijk) 1.14.29, 2 Eric Bartholomeeusen (St.-Len.) 1.15.25, 3 Jan Hendrickx (Hoogstr.) 1.15.42, 4 Johan Jacobs (Oud-Turnh.) 1.16.06, 5 Herman Lievens (Olen) 1.21.31, 6 Jan Jansen (Hoogstr.) 1.21.40, 7 Johan Daems (Hoogstr.) 1.22.17, 8 Axel Aerts (Mind.)

1.22.46, 9 Alex Verhaeven (Wuustw.) 1.23.10, 10 Dirk De Pooter (Itegem) 1.25.05.

Jogging 15,9 km (19 deeln.)

1 Roger Meeuwsen (Beerse) 1.02.12, 2 Dirk Oostvogels (Wuustw.) 1.05.47, 3 Jan Oostvogels (Wuustw.) 1.06.54, 4 Ruud Sprangers (Meer) 1.11.15, 5 Bart Van Lunder (Meer) 1.11.19.

Jogging 10,6 km (130 deeln.)

1 Luc Steenackers (Kasterlee) 0.38.57, 2 Francis Vissers (Essen) 0.39.01, 3 Rik Boutsen (Mind.)

0.40.04, 4 Henk Galle (Tilburg) 0.40.28, 5 Rudi Verheyen (Hoogstr.) 0.41.45.

Jogging 5,3 km (200 deeln.)

1 Marc Van de Mieroop (Oelegem) 0.18.09, 2 Marc Jochems (Merksplas) 0.18.34, 3 Kurt Aerts (Mind.) 0.18.36, 4 Dirk Van Springel (Beerse) 0.18.59, 5 Erwin Geluykens (Zoersel) 0.19.03.

Jogging 2,5 km (73 deeln.)

1 Thomas De Bruyn (Hoogstr.) 0.08.56, 2 Dirk Van Springel (Beerse) 0.08.57, 3 Rob Van Aert (Meer) 0.09.04, 4 Niels Koyen (Mind.) 0.09.05, 5 Gert-Jan Van Beylen (Mind.) 0.09.33.

62

Kinderen: 800 m (geb.1993-1994 Jongens (28 deeln.)

1 Nordwin Laeveren (Hoogstr.), 2 Enzo Schellekens (Hoogstr.), 3 Jan Raats (Mind.).

Meisjes (21 deeln.)

1 Laura Verheyen (Hoogstr.), 2 Stephanie Smeekens (Mind.), 3 Eline de Bruin (Hoogstr.).

600 m (geb. 1995-1996) Jongens (44 deeln.)

1 Wouter Meeusen (Hoogstr.), 2 Jari Geerts (Mind.), 3 Jonas Scheyen (Hoogstr.).

Meisjes ( 42deeln.)

1 Melissa Esvelt (Mind.), 2 Marie Van Den Mierop (Ranst), 3 Ellen De Ren (St.-Job).

400 m (geb.1997-1998) Jongens (53 deeln.)

1 Arne Martens (Mind.), 2 Nathan Verlegh (Brasschaat), 3 Niels De Wit (Duffel).

Meisjes (58 deeln.)

1 Liese Van Dun (Hoogstr.), 2 Jolien Maris (Hallaar), 3 Mieke Van de Reijd (Leopoldsburg).

juni 1955

Kleuters 100 m (geb.1999-2000) Jongens (54 deeln.)

1 Mauro Schellekens (Hoogstr.), 2 Martijn Zwars (Mind.), 3 Jonas Dekkers (Mind.).

Meisjes (54 deeln.)

1 Leye Hechtermans (Hoogstr.), 2 Aline Jacobs (Oostmalle), 3 Lena Melis (Hoogstr.).

100 m (geb. t/m 2001) Jongens (24 deeln.)

1 Kay Vermeiren (Mind.), 2 Noah Bots (Mind.), 3 Jonas Hillen (Mind.).

Meisjes (27 deeln.)

1 Kaat Leemans, 2 Maria Meyer (Mind.), 3 Kato Van Kesssel (Meer).

Wielrennen

Dorien van der Velden provinciaal kampioene MEER - Al enkele jaren staat de nu 14-jarige Dorien van der Velden flink haar mannetje in het wielerwereldje. Op de weg behaalde ze al heel wat overwinningen in haar leeftijdscategorie bij de aspiranten, maar op de piste is ze ook niet weg te drummen. Zo behaalde ze onlangs op de Hulshoutse wielerbaan de provinciale titel bij de 14-jarigen, terwijl broer Pieter brons behaalde bij de tweedejaars nieuwelingen. Ook waren ze beiden tijdens de wintermaanden actief in het Gentse “kuipke� waar ze mooie resultaten neerzetten, o.a. behaalde Dorien zilver in het Belgisch kampioenschap. (rel)

63

gild e n l e v e n & s c h u t t er sn i eu ws Frans Snijders, tel. 03/314.49.03, email: franssnijders@tiscalinet.be

Denkend aan

Jack Lanslots

Keizerschieting handboog Noorderbond MEERLE - Op 11 juni was het zover. Zes koningen, 1 koningin, 6 prinsen en 1 keizer (welke zijn titel mocht verdedigen) waren naar het schietlokaal van de Koninklijke Verenigde Vrienden te Meerle gekomen, samen met hun supporters, voor de fel begeerde titel van Keizer en prins van de Noorderbond.

Om klokslag twee uur nam men aanvang met het schieten van tien pijlen voorafgaande aan het werkelijke duel.

Bij de koningen was het Jos Verbaeten van Hoop en Moed Hoogstraten welke een totaal van 95 punten wist te vergaren voor Erik Jansen van Koninklijke Verenigde Vrienden Meerle met 93 punten.

Bij de prinsen werd het een gelijke stand. Daar waren het Gust Verheyen van Nieuwe Olijftak Hoogstraten en Jac Geenen van Koninklijke Verenigde Vrienden die elks 92 punten hadden.

Helaas voor Jac verloor hij op afschot.

Na deze tien pijlen was er een kleine pauze zodat de inrichtende maatschappij en het bestuur van de Noorderbond de doelen klaar konden maken voor datgene waar eenieder voor was gekomen,

de keizersschieting. Hiervoor werden de doelen voorzien van stoppen.

Voorafgaande kreeg de aftredende keizer, Erik Jansen van Koninklijke Verenigde Vrienden Meerle, één schot om zijn titel (eventueel) te verlengen.

Helaas viel de pijl naast de stop en zo kon men zich gaan opmaken voor strijd om de titel.

Tijdens het schieten waren er zowel bij de koningen als bij de prinsen kandidaten welke dicht tegen de stop schoten, maar de regel is dat de stop moet knallen.

In de tweede ronde was het Gust Verheyen van Vermaak Na Arbeid Minderhout welke bij de prinsen de stop liet knallen.

Bij de koningen duurde het tot de 6e ronde toen Jaimy Nagorny van Vermaak Na Arbeid Minderhout als laatste aan lijn kwam en met een ferme knal zich de titel van Keizer van de Noorderbond 2005 toeëigende.

Volgend jaar gaan de nieuwe koningen van de Noorderbond naar Vermaak Na Arbeid Minderhout om daar dan weer te strijden voor deze jaarlijkse titel.

Memorial Marcel Verbaeten

Op zondag 12 juni heeft voor de vijfde keer de memorial Marcel Verbaeten plaatsgevonden. Marcel was de voortrekker van de handboogsport in de Kempen en ver daarbuiten.

Vooral onder impuls van zijn zoon Jos is deze memorial opgericht en trekt elk jaar meer deelnemers. De wedstrijd is opgevat als een afvallingsrace met steeds een spannende finale tot gevolg. Dit jaar won de ploeg uit Herenthout. Op de foto ziet u de mensen die een voortrekkersrol spelen in de memorial Marcel Verbaeten.

64

Op donderdag 9 juni 2005 overleed Jack Lanslots, keizer van de St.-Jorisgilde van Wortel, na een kortstondige ziekte in het AZ St.-Jozef te Turnhout. Jack werd geboren in Hoogstraten op 23 mei 1928.

Hij leerde de kruisboog én zijn vrouw Annie kennen in café “Het Hoefijzer”, bij smid Peeraer op de Grote Plaats in Wortel, waar de Sint Jorisgilde haar lokaal en haar schietstand had.

In 1948 werd Jack lid van de gilde, want voor smid Peeraer was het vanzelfsprekend dat zijn toekomstige schoonzoon een kruisboogschutter moest zijn. En Jack bleef Annie én de kruisboog trouw, zijn leven lang.

Méér dan een halve eeuw lang schreef hij – samen met zijn vrienden - het verhaal van de gilde van Wortel. Vooral toen vader Peeraer in 1964 zijn café sloot en er in Wortel géén ander café meer was met voldoende grond voor een schietstand.

Jack werd - samen met zijn veel te vroeg gestorven vriend Jan Horsten – de stuwende kracht achter de uitbouw van een eigen schietstand. Met de hulp van Ivo Declerq, Louis Haest en zoveel anderen beschikte Wortel – nu veertig jaar geleden – als eerste gilde over een eigen schietstand met een eigen bescheiden lokaal.

In 1966 schoot Jack zich voor de eerste maal tot koning van zijn gilde. Hij zou drie ambtstermijnen van zes jaar koning blijven en mocht zich daarom sinds 1984 “Keizer” noemen.

Voor Jack was deelnemen veel belangrijker dan goed presteren. Hij hield van de gemoedelijke en de vriendschappelijke sfeer die eigen is aan de gilden, verenigingen waar plaats is voor jong en oud en geen onderscheid is in rang of stand.

De St.-Jorisgilde van Wortel verliest haar keizer en de leden van het Verbond van St.Jorisgilden verliezen, zoals zoveel anderen, een vriend. (fh)

Inspanningen lonen Op dit ogenblik kan je de natuur in al haar glorie bewonderen. Vooral in onze natuurgebieden komt die natuurlijk echt tot zijn recht. In de Halsche Beemden, de Aschputten, het Paterswiel, de Frankenberg en de Lange Beemd krijgen dieren en planten alle kansen om zich te ontwikkelen en om zich op die manier te handhaven in onze regio. Die natuurgebieden zijn klein, heel klein.

Nochtans leveren we zware inspanningen om het areaal aan natuurgebieden uit te breiden.

Tegelijkertijd zijn we als natuurvereniging natuurlijk actief op het terrein zelf. Die inspanningen lonen wel degelijk. De laatste maanden merken onze vrijwilligers dat zeldzame planten en dieren terugkeren en dat doet uiteraard heel veel deugd. Het sterkt Natuurpunt Markvallei om door te doen.

Boerderij – Natuur.huis Natuurpunt Markvallei richt haar pijlen ook op educatie. Vandaar dat we samen met het stadsbestuur van Hoogstraten werk willen maken van de nieuwe invulling van een gedeelte van de voormalige boerderij in Wortel-Kolonie. We mogen daarbij op heel wat bijval rekenen vanuit verschillende hoeken. Vanuit ACW mochten we al een gift ontvangen omdat een quizploeg ons project uitkoos als goede doel in de solidariteitsquiz. Heel belangrijk is ook de financiële steun die we zullen mogen ontvangen van de Cera Foundation. Zij beoordeelden het project van Natuurpunt Markvallei als bijzonder waardevol.

Uiteraard is de lokale afdeling van Natuurpunt bijzonder blij met deze steun en ook dankbaar ten aanzien van de mensen die in eigen naam het project steunen. We zijn er nog lang niet, maar we zijn wel op weg.

Natuur-doe-pad Ondertussen is ook duidelijk geworden dat het Natuur.huis in Wortel-Kolonie later de uitvalbasis zal worden voor educatieve uitstappen. Naast het Jan Spannenburgmuseum, dat we naar de boerderij zullen overbrengen, zullen we er ook een lokaal inrichten waar klassen of groepen op beperkte schaal onderzoek zullen kunnen verrichten. Bovendien is het de bedoeling dat de natuurkoffers van het natuur-doe-pad in de toekomst vanuit het Natuur.huis zullen kunnen worden uitgeleend. Het natuur-doe-pad is vanaf 1 september beschikbaar voor de Hoogstraatse scholen, maar het materiaal moet nog wel besteld worden via de stedelijke milieudienst. ”Het was al lang onze bedoeling om een natuurleerpad te realiseren.”, vertelt schepen René Sprangers (HOOP). “Aanvankelijk wilden we dat in de Markvallei doen, niet ver van De Mosten.

Maar omdat we er met verschillende privé-eigenaars moesten onderhandelen, kwam het niet echt van de grond. We startten met een denkgroep van leerkrachten en bewandelden sindsdien aan totaal andere piste.”

De leerkrachten stuurden het project meer in de richting van een doe-activiteit. “Dat is ook het eindresultaat geworden. We hebben met het stadsbestuur gezorgd voor twee bolderkarren boordevol materiaal. Met meetinstrumenten, vlindernetjes, loupes, zoekkaarten en allerhande andere leuke spullen kunnen de leerlingen allerhande opdrachten uitvoeren. De leerkrachten stelden werkbladen op, maakten een uitgebreide informatiebundel en een cd-rom met een heleboel informatie.”

René Sprangers bedankte de Vlaamse Landmaatschappij, AMINAL, afdeling Bos en Groen

en Natuur en Natuurpunt Markvallei. “Maar mijn dank gaat in de eerste plaats naar de leerkrachten die het project vorm hebben gegeven.

We hopen dat het natuur-doe-pad veel gebruikt zal worden.” Ingrid Brosens, van de stedelijke milieudienst:”De bolderkarren kunnen op éénvoudige vraag uitgeleend worden in het stadhuis in Hoogstraten. Later, als Natuurpunt Markvallei haar intrek heeft genomen in de voormalige boerderij, zal de uitlening van daaruit gecoördineerd worden.”

Zondagswandeling en andere activiteiten De zondagswandelingen verdwijnen twee maanden in de frigo om op de eerste zondag van september opnieuw tot leven te komen. Dan kunnen de liefhebbers alvast een wandeling in Het Moer in Merksplas in hun agenda’s noteren. Het betekent niet dat we tijdens de vakantiemaanden helemaal niets doen. Het programma vermeldt: 17-06: Nachtzwaluwen in de Kempen (Vertrek lokaal) 06-08: Werkdag en Oogstfeest in de Halsche Beemden 21-8: Uitstap naar het Zwin 27-8: Nacht van de Vleermuis zo 04-09: Zondagswandeling Het Moer Merksplas, boerderij Wortel-Kolonie om 09.00 uur.

11-09: Open Monumentendag (HOUT!) : 10.00 uur – 16.00 uur aan de boerderij in Wortel-Kolonie Verdere bijzonderheden: 03-315 02 45 of in het Bieteutje.

Het Bieteutje is het afdelingtijdschrft van Natuurpunt Markvallei. Je krijgt het elke drie maanden in de brievenbus als je lid wordt van Natuurpunt.

Een gezinslidmaatschap kost 20 euro per jaar.

Schrijf het bedrag over op rekeningnummer 5230453829-41 en vermeld “lidmaatschap Natuurpunt + naam en adres”.

Tot volgende maand. (ao)

215

65

KALENDER

HOOGSTRATEN T/m 30 september FIETSZOEKTOCHTEN, formulieren & info, dienst toerisme, Vrijheid 149.

T/m 7 augustus TENTOONSTELLING ‘Laureaten IKO’, stedelijk museum, begijnhof, woe. t/m zon. van 14 uur tot 17 uur.

Tot vrijdag 8 juli FOTOTENTOONSTELLING ‘Sofie Nagels’ in de bibliotheek aan de Lindendreef.

199

ZIE OOK: WWW.FLAPUIT.BE Nieuw in Hoogstraten:

BOEKHOUDING & BELASTINGADVIES ANSOMS ACCOUNTING Gravin Elisabethlaan 1 bus 6 - 2320 Hoogstraten Tel. +32 (0)3 366 65 11 - Fax +32 (0)3 366 65 12 Gsm +32 (0)496 10 36 74

0175

202

MEER

Vrijdag 1 t/m zondag 3 juli FEESTWEEKEND ’10 jaar Mouterij’, Mouterijstraat, info: Karin Cotteleer tel. 0478 31 04 65.

Zaterdag 2 juli FEEST op het PLEINTJE, jubelfeest Ste.-Rosalia, bibliotheekpleintje, vanaf 18 uur, org.

Sinte-Rosalia.

Zaterdag 2 juli WESTHOEKKERMIS terrein Muzementen aan de Hemelrijksestraat, vanaf 14 uur, org. Gebuurte Westhoek

Zondag 3 juli KINDERMARKT, Donckstraat, van 9 tot 12.30 uur, org. Meerse Marktcomité.

Zaterdag 9 juli KLEUTERDAG ’20 jaar De Mosten’, recreatiedomein De Mosten, Hoogeind, van 14 tot 18 uur, org. Sportdienst Hoogstraten.

Zondag 3 juli WEDSTRIJD voor aangespannen PAARDEN, ’s Boschstraat, van 8 tot 18 uur, org. vzw Menk.

OPEN SCHAAKTORNOOI in café De Gelmel om 14 uur, inschrijven vanaf 13.30 uur.

Vrijdag 8 juli VLAANDEREN FEEST op het begijnhof vanaf 19 uur aan het stedelijk museum.

TOEREN in DOEL, vertrek zaal Pax om 19 uur, org. Landelijke Gilde.

Zondag 10 en 24 juli LAERMOLEN in werking, Molenstraat, van 14 tot 16 uur, org. vzw De Laermolen.

Maandag 11 juli FEEST van de VLAAMSE GEMEENSCHAP Dinsdag 12 en 26 juli LAERMOLEN in werking, Molenstraat, van 19.30 tot 21.30 uur, org. vzw De Laermolen.

Zaterdag 9 en zondag 10 juli BEDEVAART naar Scherpenheuvel, org. brassband Sinte-Rosalia en parochie.

Donderdag 14 en 21 juli PARKFEESTEN met Catch-up en Detali aan de Gravin Elisabethlaan vanaf 20 uur, org. HVV. Zondag 17 juli 15 JAAR DE GELMEL met barbecue en optredens aan de Heilig Bloedlaan.

TWEELANDENTOCHT, café De Velo, Peperstraat, vertrek 8 – 10 uur, org. KAWS. Dinsdag 19 juli MARKT in het centrum van 8 tot 12.30 uur.

Donderdag 21 juli NATIONALE FEESTDAG Zondag 24 juli HERDENKINGSRIT ‘Jaan Kenis’, café De Gelmel, Heilig Bloedlaan, vertrek 8 – 10.30 uur, org. vzw Hoogstraatse Wielertoeristen.

Vrijdag 29 t/m zondag 31 juli INTERNATIONAAL FOLKLOREFESTIVAL, vrij. & zat. Rabboenizaal 20 uur en zon. aan het stadhuis om 14.30 uur, org. vendeliersgilde Gelmelzwaaiers.

Zondag 31 juli OPENDEURDAG Loon- en Grondwerken Sprangers, Loenhoutseweg 141.

66

Zondag 10 juli FIETSTOCHT, vertrek aan parochiezaal, Donckstraat, tussen 13 en 14.30 uur, org. KWB. Zaterdag 16 juli SCHUTTERSBAL op het terrein langs de Oude Meerleseweg.

Zondag 17 juli PENALTYTORNOOI, baan Meer-Meerle, org.

FC Valenciaschutters.

Vrijdag 22 t/m zondag 24 juli MAXBURG HEIFEESTEN tent Maxburgdreef, vanaf 20 uur, org. FC Krochtenboys.

Vrijdag 29 t/m zondag 31 juli IPENROOIKERMIS tent baan Meer-Meerle, org. vzw Ipenrooi.

Zaterdag 30 juli SPLASHDAG ’20 jaar De Mosten’, recreatiedomein De Mosten, Hoogeind, van 10 tot 20 uur, org. Sportdienst Hoogstraten.

200

KALENDER

MEERLE

MEERSEL-DREEF

ZOMEREXPOSITIE diverse kunstenaars in galerie De Laro, Lage Rooy 14, vrij., zat. en zon. van 14 tot 17 uur.

Elke zondag: ROMMELMARKT Dreef (Geiteneinde), van 8 tot 16 uur, org. fanfare Voor Eer en Deugd.

Zaterdag 2 juli SKATE- & SKEELERTOCHT, start parochiehuis om 18 uur, inschrijven vanaf 17.30 uur, info: Skeeler Tour Meerle, tel. 03 315 97 90.

T/m zondag 30 juni TENTOONSTELLING ‘Pater Pio’, Sint-Luciakapel, Meersel, van 14 tot 17 uur (’s zondags tot 18 uur), org. St.-Luciacomité.

Zondag 3 juli ZOMERCONCERT II i.s.m. accordeongroep De Vrije Kunst (Beerse) om 14 uur aan het speelpleintje Heimeulenstraat.

OPENDEURDAG ‘kegelen’ van 13 tot 18 uur aan het kegellokaal Voort 18, org. KBG.

Zondag 3 juli OPENDEURDAG Watermolen, Dreef 2, van 10 tot 17 uur.

OPENDEURDAG Sint-Luciakapel, Meersel 24, van 14 tot 18 uur, org. St.-Luciacomité.

Zondag 10 juli KERMIS MISVIERING in de St.-Luciakapel Meersel om 11.30 uur, org. St.-Luciacomité.

Zaterdag 16 juli JAARMARKT Dreef, vanaf 16 uur, org. fanfare Voor Eer en Deugd.

WORTEL

198

Maandag 4 t/m vrijdag 8 juli TENNISOMNISPORTKAMP tennisclub De Langenberg, van 10 tot 16 uur.

Di. & woe. gesloten Tot ziens An en Fran

MINDERHOUT Woensdag 29 juni t/m zaterdag 2 juli 13de AVONDFIETSVIERDAAGSE, vertrek parochiecentrum tussen 18.30 en 19.30 uur, org. KWB. Zondag 17 juli AUTOCROSS aan de Bergenstraat om 13 uur, org. Minderhout VV.

218

Vrijdag 8 t/m maandag 11 juli WK 2005 – dagelijks gratis openluchtoptredens vanaf 20 uur aan jeugdhuis ’t Slot.

Luyckx Patrick Accountant Belastingconsulent

Zaterdag 23 en zondag 24 juli WIELERKOERSEN vanaf 14 uur, org. Minderhoutse supportersclub.

Boekhouding Fiscaal advies Btw administratie Startersbegeleiding Invullen aangiften personenbelasting

Zondag 31 juli FIETSZOEKTOCHT, vertrek parochiecentrum, 13 – 14 uur, org. KWB.

Wij verrichten diensten voor zowel vennootschappen, éénmanszaken als particulieren

Bredaseweg 56 - 2322 Minderhout Tel./Fax 03-315 75 36 Maandag gesloten Keuken open 11.30-22.00 u - Zondag van 11.30-21.30 u.

210

Achtelsestraat 72 bus 2 - 2320 Hoogstraten Tel. 03/314.75.73 - Fax. 03/314.28.67 Gsm 0495/57.91.92 E

WEET Onkruid is het verzet van de natuur tegen het bewind van de tuinlieden.

O.Kokoschka

67

TANDARTSEN Wachtdienst Kempen Uitsluitend zaterdagen, zondagen en feestdagen van 11 tot 12 uur en van 18 tot 19 uur.

Tel.nr. 090 556 259 (0,50 euro per oproep).

HUISARTSEN Als u beroep wilt doen op de wachtdienst, dient u het centraal oproepnummer te bellen: 03.314.28.18 en dit vanaf zaterdagmorgen 8u tot maandagmorgen 8u.

APOTHEKERS

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 uur op 24. Voor Hoogstraten en alle deelgemeenten: tel. 014/61.48.02.

DE VOORZORG, 24u/24u, tel. 014 40 92 44.

Zelfstandige verpleegkundigen: STEF KROLS, LIEVE VAN MECHELEN (03/315.92.29) en LIA GEERTS (03/314.81.63) JORIS BUYLE (03/314.13.08) LOU VAN BOUWEL (03/314.41.50) en ILSE VAN BOUWEL (03/314.80.68) VERA HAEST (03/314.38.39), MAY VAN DONINCK (03/314.30.48) en MAY VERMEIREN (03/315.75.48) KRIS SAENEN (03/314.24.39) JOHAN ADAMS (03/314.17.31) en ANJA KROLS (03/314.85.17) LIEVE ROOS (03/314.58.76)

68

Van 24 juni tot 1 juli: APOTHEEK DERVEAUX, Kerkdreef 20, St.-Jozef-Rijkevorsel, tel. 03 312 12 20.

Van 1 tot 8 juli: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Zaterdagvoormiddag 2 juli: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Van 8 tot 15 juli: APOTHEEK BIOPHARM, Schuttershofstraat 9, Merksplas, tel. 014 63 33 83.

Zaterdagvoormiddag 9 juli: APOTHEEK HORSTEN, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel. 03 314 57 24.

Van 15 tot 22 juli: APOTHEEK LUYTEN, Minderhoutdorp 40, Minderhout, tel. 03 314 40 74.

Zaterdagvoormiddag 16 juli: APOTHEEK LUYTEN, Minderhoutdorp 40, Minderhout, tel. 03 314 40 74.

Van 22 tot 25 juli: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Zaterdagvoormiddag 23 juli: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Van 25 tot 29 juli: APOTHEEK SCHEVELENBOS, Tienpondstraat 2, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Van 29 juli tot 5 augustus: APOTHEEK ADRIAENSEN, Meerledorp 46, Meerle, tel. 03 315 73 75.

Zaterdagvoormiddag 30 juli: APOTHEEK ADRIAENSEN, Meerledorp 46, Meerle, tel. 03 315 73 75.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 27 juli. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 13 juli. Tot zondag 17 juli kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

Uw maat in je tuin!!!

Tuinaanleg-onderhoud/Beregening en bestrating

Pyperpad 15 - 2321 Meer - tel. 03/315.43.13

Uitgeverij DE HOOGSTRAATSE PERS bvba Loenhoutseweg 34 2320 Hoogstraten tel. & fax: 03 314 55 04 e-mail: jozef.schellekens@skynet.be

H.R.T. 44.797 B.T.W. 419.121.756 BANK 733-3243117-49 Redactie: tel. 03 314 55 04 Administratie: tel. 03 314 51 03 Lid van de Unie van Uitgevers van de Periodieke Pers Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

204