Hoe houd je de verbinding zoals ‘t thuis was?

Mien van der Leeden woont 3 jaar in De Zes Molens in Hoornaar. Sinds 2 jaar is ze weduwe van Henk.

Geschreven door: Cindy Stasse

Mien heeft de diagnose Alzheimer. Haar familie heeft thuis heel lang voor haar gezorgd. Dit voelde als vanzelfsprekend. Dit gold voor haar man Henk als daarna voor haar kinderen. Ze hebben bij verschillende verpleeghuizen gekeken, maar De Zes Molens was voor hen echt enorm persoonlijk en nu, 3 jaar later, hebben ze dat gevoel nog steeds.

Mien is altijd een familiemens geweest. Kinderen en kleinkinderen, iedereen was welkom! En dat is ook zo gebleven toen ze in De Zes Molens ging wonen. Het eerste jaar was Henk er iedere dag. Ze vonden het heerlijk om samen te kunnen zijn in haar appartement. Nadat haar man Henk onverwachts was overleden, probeert de familie de ‘leegte ‘ zo veel mogelijk in te vullen.

Toen Mien nog thuis woonde zat haar huis altijd vol op zondag. Deze drukte werd haar nu iets teveel. Vandaar dat het haar fijner leek het bezoek te gaan verdelen. Ze overlegde wie wanneer langs kwam zodat ze bijna iedere dag visite heeft. Ook haar kleinkinderen komen regelmatig mee, zelfs de kleine Maud en Tim van 8 en 12 jaar.

Zij gaan graag mee naar oma. Op donderdag gaat Maud met haar vader mee naar oma en dan gaan ze samen in het restaurant huiswerk maken. Mien zegt de laatste tijd door haar ziektebeeld steeds minder, maar haar uitdrukking spreekt boekdelen! Ze vindt het fantastisch.

Haar kleinkinderen hoeven nooit perse mee, maar ze willen dit zelf graag. Ze geven zoveel liefde aan oma, ook nu oma ziek is. Zoon Jacco vertelt dat ze vanaf het begin af aan open zijn geweest over het ziektebeeld van oma. De kinderen weten niet beter. Ze helpen oma met eten geven. En als ze komen, maken ze nog bijna ‘ruzie’ om te beslissen wie oma mag rijden met de rolstoel.

Voor Liesbeth, Jacco en hun kinderen maakt het niet uit hoe vaak ze nog André van Duin kijken, of weer luisteren naar André Rieu of Frans Bauer. Samen zijn! Elkaars handen vast houden en luisteren. Soms heb je niets meer nodig, dan warmte! En die geven ze elkaar!

Ze vertellen dat ze het zo fijn vinden dat Mien in De Zes Molens woont. Als familie er een dag niet kan zijn, weten ze dat ze niet alleen op haar appartement blijft. Ze weten dat er altijd wel iets te doen is. Dat voelt heel fijn voor ze. Ze kunnen het op dat moment ‘loslaten’ omdat ze weten dat er goed voor haar gezorgd wordt. Dat is een groot compliment voor De Zes Molens.

Feestdagen en kerst

Het is een traditie om dit met elkaar te vieren! De foto’s zijn van kerst 3 jaar geleden en van vorig jaar. Ze vertellen dat ze het graag vol willen blijven houden. Het is jammer dat Mien niet meer naar de kinderen kan, omdat dit te vermoeiend is. Maar de familie denkt niet in problemen, ze kijken naar wat nog wel kan!

Dus maken zij het appartement met oma gezellig in kerstsfeer en gaan ze bij oma kerst vieren. Hopelijk kan dat ook dit jaar weer!