Het is altijd lente in de linnenkamer

Geschreven door: Jealine Meijer

Al meer dan 20 jaar zorgt Mastura voor schone kleding en linnengoed in De Rembrandthof. Vanuithaar linnenkamer komt het hele jaar een lentefrisse geur. En als je om het hoekje kijkt, ontvang jealtijd een vriendelijke groet en een lieve lach. Wie is deze hard werkende collega?

Mastura is geboren in Afghanistan. Ze trouwde daar en samen met haar man kreeg zij drie zoons. Als directrice in de civiele techniek leefde zij een goed bestaan. Tot de komst van de Taliban die haar en vele anderen de vrijheid ontnam. Dit leidde ertoe dat Mastura samen met haar gezin noodgedwongen moest vluchten. Haar ooit zo fijne geboorteland was niet meer veilig voor hen.

Dit is inmiddels 25 jaar geleden maar Mastura weet het nog te omschrijven als de dag van gisteren. Zo vertelt ze: ‘De vlucht werd geleid door smokkelaars en ging per bus, trein en te voet. Tot dat we op een dag de eindbestemming bereikt hadden. Het was heel vroeg in de ochtend, de zon was nog niet opgekomen.’ Ze bleken in een opvang in Zevenaar te zijn. Hier kregen ze een kamer aangeboden waar ze met zijn vijven mochten verblijven. ‘Ik kon eindelijk weer rustig slapen’.

Via de sociale dienst kwam Mastura met haar gezin terecht in een woning in Hardinxveld en konden ze beginnen aan het opbouwen van hun leven in Nederland. Om de taal onder de knie te krijgen ging Mastura aan de slag als vrijwilliger bij De Lange Wei, toen nog burg. De Boer Stichting. Hier hielp zij mee bij de activiteitenbegeleiding. ‘Op deze manier kon ik onder de mensen zijn.’

Mastura deed haar inburgeringscursus enbehaalde dit met hoge cijfers. Na vijf jaar wachtenkreeg ze haar verblijfsvergunning en kon ze gaanwerken in de linnenkamer. Dit is waar ze tot op dedag van vandaag nog steeds te vinden is.

Met haar harde werken bij De Lange Wei wistMastura ervoor te zorgen dat haar zoons eenopleiding konden gaan volgen. Alle drie hebbenzij prachtige studies weten af te ronden en zijn zemooie carrières gestart. ‘Ik ben apetrots op hen’zegt ze voldaan. Ook mag Mastura zich trotseoma van drie mooie kleinkinderen noemen.Geweldig hoe ze straalt als ze foto’s laat zien enhierover vertelt.

‘De Lange Wei voelt als mijn tweede thuis’

In de linnenkamer zorgt Mastura ervoor dat alle wasverzameld en gemerkt wordt. Een flink karwei metzoveel bewoners. Er staan meerder wasmachineste draaien. En in de linnenkamer ziet alles ergeordend en netjes uit. ‘De Lange Wei voelt alsmijn 2e thuis. De warme sfeer met collega’s voeltzo goed.’ Als ik vraag wat haar trots maakt opwerkgebied antwoordt Mastura: ‘Wanneer alles afen schoon is en ik de bewoners in mooie kledingzie lopen, dan voel ik mij trots’.

Ik heb 25 jaar geleden alles achter moeten laten in mijn geboorteland. Een eigen huis en alles wat we bezaten. We konden niets meenemen. Hiervoor was geen tijd en geen plaats. Ik heb ervaren dat je zonder spullen van fi nanciële waarde kunt. Het zijn juist de kleine dingen met emotionele waarde die ik mis. Ik zou zo graag nog foto’s hebben van die tijd.

Deze bijzondere vrouw met een aangrijpend levensverhaal sluit ons gesprek af met een mooi advies: ‘Waardeer de kleine dingen in het leven, die maken je rijk.’