Horeb bode
13e jaargang • nummer 4 • augustus 2012
Ruim zes maanden zit Roy Janzen (35) bij Horeb. Roy heeft een aantal zeer moeilijke jaren achter de rug. Hij raakte verslaafd aan de alcohol, zijn huwelijk strandde en zijn kinderen ziet hij veel minder vaak dan hij zou willen. Toch eindigt zijn verhaal daar niet. Bij Horeb werkt hij aan herstel en een nieuw, volwaardig leven.
“Mijn Horeb-broers hebben me erdoorheen gesleept” Op de zonnige Dag van Hoop in Dordrecht spreek ik met Roy Janzen. Hij helpt mee bij de Horebstand, waar hij met mensen praat over ‘zijn’ woon- en leefgemeenschap. Roy werkt graag mee aan het interview. Openhartig vertelt hij over de dingen die hij heeft meegemaakt. Terwijl Roy over zijn verleden spreekt, verdwijnt de vrolijke sfeer van de Dag van Hoop naar de achtergrond.
Jarenlang staat het leven van Roy in het teken van teleurstelling. Om een reden die hijzelf niet begrijpt, lukt het hem niet een vaste aanstelling te vinden. Roy: “Mijn eerste baan na mijn opleiding vond ik bij De Hoop in Dordrecht. Uiteindelijk werd mijn contract niet verlengt. Dit was mijn eerste grote teleurstelling.” Dit patroon zet zich voort bij andere werkgevers. Telkens wordt
Roy na korte tijd ontslagen, of zijn contract wordt niet verlengt. Ondertussen gaat het thuis niet goed. “Mijn vrouw en ik hadden steeds meer onenigheid. We begrepen elkaar niet”, vertelt Roy. “Op gegeven moment begon ik ’s avonds te drinken. Stiekem, als mijn vrouw naar bed was. Om te ontkomen aan alle stress en het gevoel dat ik had gefaald.