Gaston magazine | voorjaar 2020

magazine van De Grote Post

voorjaar 2020

KLAPZOENEN VAN UW PETEKIND De gastcolumn komt van actrice

Kristien De Proost.

Zij maakt deel uit van het Brusselse gezelschap Tristero en werd in 2019 genomineerd voor een Theo d’Or — een belangrijke Nederlandse theaterprijs — voor haar tragikomische rol in het stuk All Inclusive van Julian Hetzel, op 15 februari te zien in De Grote Post.

Liefste Oostende, Wanneer hebben wij elkaar voor het eerst ontmoet? Toen mijn nog piepkleine tenen schrokken van een mossel in uw zand? Op uw langste pier, waar ik tegen de wind in stond te schreeuwen omdat het uit was met mijn lief? Of toen ik voor de allereerste keer voor een ‘echt’ publiek speelde in uw - toen nog kleine - postgebouw, en een toeschouwer zo de slappe lach kreeg dat we niet verder konden? Toen u mij in uw langste straat tegen mijn man liet botsen en we een ganse nacht dansten, zonder al te durven zoenen, alleen wat wrijven tegen elkaar met onze woorden en lijven? Toen ik een paar weken eenzaam op nieuwe zinnen zat te wrochten in uw binnenzak?

Waar en wanneer ontmoeten mensen, dingen, plekken, gedachten elkaar?

Als dit een quizvraag was waarbij veel te winnen viel, zou een gewiekste kandidaat, die ooit mijn naam hoorde waaien, als wilde gok wellicht ‘in het theater’ roepen. Omdat ik mij daar vaak laat zien. Omdat er daar inderdaad wel wat te ontmoeten valt. Maar het theater, is dat niet zo’n beetje overal?

Dat weet u, liefste Oostende, maar al te goed! En hoe doe je dat, ontmoeten?

Gewoon, in het voorbijfietsen: hallo, hoe is het, boh, ça va, goed, goed? Of moet er toch wat gestruikel bij om echt contact te maken? Moet er eerst een laagje vel weggeschuurd? Zo’n klein schaafwondje, dat een beetje zeurt? Een deuk in het gladde wegdek? Een winkelhaak in je gedachten?

Liefste Oostende, bij het begin van het nieuwe jaar, staat iedereen met zijn wensen klaar. Ik heb een beleefd verzoek. Wil u mij adopteren als petekind?

Dan zou ik u veel wisselende contacten wensen, een brede waaier, van zacht naar hard en terug.

En ik beloof regelmatig tegen uw lijf te lopen. Heel binnenkort al! In februari speel ik in De Grote Post All Inclusive van Julian Hetzel/campo. Een heftig stuk over kunst, geweld en schurende empathie. Ik zal bij u moeten blijven slapen want meteen daarna repeteer ik met Bwanga Pilipili twee weken aan een nieuwe voorstelling, die we u in de herfst zullen laten zien: Simon, Garfunkel, My Sister and Me. Over dat legendarische muzikale duo en rivaliteit en hoe we tegen elkaar aan botsend vooruit kunnen gaan. Want waar wrijving is, ontstaan warmte. Pure fysica is dat!

Klapzoenen van uw petekind-to-be uit het binnenland.

Kristien

3

03

N M LU O C

magazine van de grote post

BE FOT FL O: AT

16—21

32—37

RR E HE EL SE BA C KS TA G E

4

52—53

Werkten mee aan dit nummer: Ronald Verhaegen, Phéline Thierens, Kirby Hallemeesch, Raina Minhas VIRAAL – medialabo De Grote Post: Ilse Philips, Sipan Hota, Natalie Luys, Inge Baes Vormgeving, typografie en beeldbewerkingen: Kristof Kimpe — Gotcha! — gotcha-design.be Cover illustratie: Kristof Kimpe, foto Cie Cecilia: Kurt van der Elst — Druk Goekint

PR AK TIS C H T EC H RF TC PE MA

KA LE ND ER

JU INT LIA ER N VIE HE W TZ : EL LIGHIG HT H S

: EW VI KE ER C INT LO

G O P TOKLA

E IRE UIP TA ÉQLON VO

62

58—59

: ER IJT AN SM DM UITZAN

54—57

10—15

9, 22, 31

UN C TH DE O E R VE R 06—08

50—51 44-49

38—41

DEUZE KE VAN

23

26—30

24—25, 42—43

IND #I EGKZI ROTLIE TE VE PO R ST

5

© Philippe Van Gelooven

6

In Carrying my father van There There Company ontmoeten acht volwassen mannen elkaar, vier zonen en hun vader.

Een voorstelling over dragen en gedragen worden, over het ouder wordende lichaam en het omkeren van de zorg tussen generaties.

Wij vroegen enkele artiesten die in het voorjaar te gast zijn hoe hun vader hen heeft gedragen en hoe zij hun vader dragen.

CIRCUS 2020 14.06. COMPANY E R THE THERE FATHER 00 NG MY 15: CARRYI T S ——— INE PO E L K L ZAA € 14

g n i y r r e r h ca y fat m M IC H R T S & RA F L S C HA E WA

“Aggiet doe, doeggetan goe, is altijd het levensmotto van ons vader Jef geweest, z’n kinderen dragen heeft hij dan ook goe gedaan, met een vanzelfsprekendheid zoals alleen vaders dat kunnen, onvoorwaardelijk.”

“Zo’n vader die je met ouder worden steeds meer apprecieert en liever ziet. Die je met plezier op zijn beurt naar het einde van de wereld zou dragen moest het nodig zijn. Merci, vader.”

CO ME DY 02 .0 5. 20 20 KO MM IL FO O ——— OO GS T — —— ZA AL GR OT 20 :0 0 ——— € E PO ST 26 ——— WA CH TL IJ ST

CIRCUS

ILI — FAM

E

2020 1 2 . 0 4 . I N G ——— 6 + 10-11W S — — — O EIN RONALD ULUSPL CIRCUS ETRUS-EN-PA /16 S I N T - P 0 0 ——— € 1 4 15:

OSH NA N L D O A RON “Mijn vader Danny is mijn beste vriend. We kunnen goed praten, ook als ik met een probleem zit, privé of professioneel. Met zijn ervaring (Danny Ronaldo is een gelauwerd circusartiest, red.) is hij een uitstekende coach. Hij is heel creatief. Ik ken niemand die zo snel met goede ideeën komt.”

de

rrey

e ke V rau ©F

“Ik help waar ik kan.

Ik ben handig en technisch aangelegd, ik kan lassen en slijpen, bijvoorbeeld.

Als er iets kapot is, komt mijn vader bij mij langs.”

7

A ARIN H T KA TS SME “Ik was acht jaar toen ik bij mijn vader Leon op de schoot zat. Ontroostbaar. Met lange uithalen vertelde ik dat ik doodsbang was om ouder te worden. Mijn vader had niet meteen een pasklaar antwoord. Hij streelde over mijn haar en liet me vertellen en alleen daardoor voelde ik me beter. Het werd me duidelijk dat we niet zo veel van elkaar verschillen, ook al zit er 35 jaar tussen ons in.

Als hij de wereld aankon, dan ik ook.”

“Ik betrek hem in mijn wereld, mijn soms vreemde, grillige, veranderlijke wereld voor een zachtaardige babyboomer.

Ik heb het gevoel dat we nog lang niet uitgepraat zijn.

Ik weet dat ik na verloop van tijd ook aan de praktische kant van de zorg zal moeten denken. Maar als je zo een fijn duo ouders hebt als ik, lijkt me dat geen grote opgave.”

MUZIE REVUE

K

17.05 .2020 BLANC HE & KATHA RINA MISIA SMETS ZAAL KLEIN E POS 11:00 T ——— € 16

LISABOA HOUBRECHTS EN KUIPERSKAAI ZITTEN IN HUN VOORSTELLING BRUEGEL DULLE GRIET ACHTERNA. ER IS NET OOK EEN BRUEGELJAAR GEWEEST, MET TENTOONSTELLINGEN IN BINNEN- EN BUITENLAND. EEN ABC VAN DE OUDE MEESTER!

8

© Breugel - Museum Mayer van den Bergh

A (llegorieën) Onder invloed van zijn leermeester Pieter Coecke van Aelst schilderde Bruegel veel allegorieën, voorstellingen vol symboliek, bijvoorbeeld in scènes uit het boerenleven.

B (oeren

Bruegel)

“Om zijne voorstelling van boerentafereelen als bruiloften, kroegen en kermissen werd hij de Boeren Breugel genoemd. Weinige stukken zijn van hem voorhanden welke men zonder lagchen beschouwen kan.”

Uit het Biographisch Woordenboek der Nederlanden (1855).

C (afé

Bruegel)

Lied van Wannes Van de Velde dat zich afspeelt in een Antwerps volkscafé waar een kopie van De Boerenbruiloft aan de muur hangt. Het lied klaagt de vercommercialisering van Bruegels doeken aan.

16 .0 4. 20 20 LI SA BO A HO UB RE CH TS /T ON EE LH UI S BR UE GE L ZA AL GR OT E PO ST 20 :0 0 ——— € 16

Tot 1550 was Bruegel in de leer bij Pieter Coecke van Aelst. In 1551 trad hij toe tot het Sint-Lucasgilde en ging aan de slag als graveur en prentenmaker.

H (else D (ulle

Griet)

Beroemd schilderij uit 1563 met op de voorgrond Dulle Griet die zich gedraagt als een man en op de achtergrond een mannelijke Reus die zich gedraagt als een vrouw.

Het schilderij hangt in het Museum Mayer van den Bergh in Antwerpen.

E (uropa) Pieter Bruegel was na zijn dood (1569) bekend in heel Europa.

Beroemde verzamelaars zoals

Keizer Rudolf II van het Heilige Roomse Rijk hadden tegen het eind van de zestiende eeuw een hele collectie Bruegels aangelegd.

F (ingerprint) TH EA TE R

G (raveur)

Recent project van de KULeuven waarbij men via speciale visuele technieken inzicht bracht in de schildershand van Bruegel. Die was tegelijk los en gedetailleerd.

Bruegel)

De bijnaam van de zoon van Pieter Breugel de Oude, Pieter Bruegel de Jonge (1564-1638).

Hij werd zo genoemd omwille van zijn voorkeur voor angstaanjagende taferelen.

I (talië) Van 1552 tot 1554 reisde Bruegel, zoals meer kunstenaars in zijn tijd, door Italië, van Rome tot Reggio di Calabria. Hij zoog er de spectaculaire Italiaanse berglandschappen in zich op.

J (ef

Nys)

Tekenaar van Jommeke.

Hij maakte ooit een (grotendeels fictieve) stripbiografie rond Bruegels leven.

lees de rest van het alfabet op degrote.blog

Artiesten leiden je Het oog van de kenners! sprogramma. doorheen ons ruime voorjaar pen zij aan?

Welke voorstellingen stip

le Wo u te r Van d e n ab e e

MUZIEK

15.02.2020 OLLA VOGALA FELLAH MENGUS ZAAL GROTE POST 20:00 ——— € 16

9

Wouter Vandenabeele is violist. Met het Gentse Olla Vogala speelt hij wereldmuziek met een jazzy of melancholische saus.

Hun nieuwe voorstelling Fellah Mengus draait rond de Spaanse flamenco.

Anim a Eter na Brug ge & Dres dner Kamm erch or MUZI EK 18.0 4.20 20 ANIM A ETER NA BRUG GE & DRES DNER KAMM ERCH OR BEET HOVE N, MONU MENT AAL VOCA AL BIJ DE BURE N, CONC ERTG EBOU W BRUG GE 18:3 0 ——— € 40

“Ik ben opgegroeid met klassieke muziek en zelfs redelijk fanatiek. Naar Beethovens 7de Symfonie kan ik blijven luisteren.

De meningen over dit werk waren in zijn tijd verdeeld. Carl Maria von Weber noemde Beethoven zelfs rijp voor het gekkenhuis.

Gelukkig heeft de tijd uitgewezen dat dit een meesterwerk is. In mijn jeugd waren het dikwijls uitvoeringen van Von Karajan maar Anima Eterna heeft de muziek heruitgevonden, prachtig vind ik dit.”

Kommil Foo Gwen Cresens Quartet Eclectica “Gwen Cresens is de man die samen met

Philippe Thuriot aan de wieg stond van de renaissance van de accordeon hier in België, zowel voor klassiek, jazz als folk. Het Trio Dor met Gwen Cresens, Wietse Beels en Vlad Weverbergh was indertijd één van mijn favoriete groepen.

Benieuwd wat Gwen nu gaat brengen.”

MUZIEK

22.03.2 020 GWEN CRESENS QUARTET ECLECTI CA ZAAL KLEINE POST 15:00 ——— € 16

Oogst “Ik heb Kommil Foo nog weten beginnen in mijn studententijd in Gent in de jaren ’80.

Ze waren toen al tijdloos.

Raf en Mich Walschaerts zijn uniek, vol humor, nostalgie, zoveel meer emoties ...

Volledig waar ik van hou.”

COME DY

02.0 5.20 20 KOMM IL FOO OOGS T ZAAL GROT E POST 20:0 0 ——— € 26 WACH TLIJ ST

10

11

I N T E R V I E W: R O N A L D V E R H A E G E N

Š Kurt van der Elst

ci

lia

“De film is in real time een autorit van anderhalf uur, in het donker, van Birmingham naar Londen. De hele tijd zit de camera mee in de auto. Ivan Locke is het enige personage in beeld. De andere personages hoor je enkel via de telefoon. Da’s een fijn gegeven om mee aan de slag te gaan op het toneel (dit gesprek met Koen en Tom vindt plaats in november, een maand voor de première, red.).”

Tom:

r ei

ie e

gn ck Lo

m

pa

Ve

Co

To &

Ce

e ev

D

aar zit ik dan op de achterbank van een zwarte auto. Op de voorbank twee van Vlaanderens beste acteurs, Koen De Graeve en Tom Vermeir.

We rijden niet. We staan geparkeerd bij de kantoren van Compagnie Cecilia in Gent. Ik doe aan method journalism. Het verhaal van Locke speelt zich af in een auto en, op mijn aanvoeren, dit gesprek ook. Een ingeving van het laatste moment. De twee acteurs kijken een tikje wantrouwig voor zich uit. Ik heb er al spijt van.

Ik breek dan maar het ijs met complimenten over De Twaalf en Studio Tarara, prestigieuze tv-reeksen waarin ze te zien zijn. Na een beleefd “Ja, het was echt fijn” en “Ik ben fier op het resultaat” klikken we de gordels vast en nemen we de oprit naar Locke.

rm

ra

‘Locke’ is gebaseerd op een gelijknamige Britse film uit 2013 met Tom Hardy in de rol van Ivan Locke, een plichtsbewuste bouwondernemer en goede vader. Op een avond rijdt Locke van het werk naar huis.

Waar hij linksaf moet, slaat hij plots rechtsaf. Wat volgt is een hartverscheurend verhaal.

m

G

w

De

ie rv

en

Ko

te in 12

lia ci ei

r

Ce

e ev

e ck

Lo

m

pa

gn

ie

rm

ra

Co

&

To

m

Ve

G

w

De

ie rv

en

Ko

te in

13

“Mijn leven is een aaneenschakeling van morele afslagen.”

Wat drijft Locke om van zijn dagelijkse route af te wijken en zijn leven op het spel te zetten?

Koen: (nadenkend) “Hij zet op het spel wat hij tot dan toe heeft opgebouwd. Hij is daartoe bereid omdat hij alleen maar met de waarheid kan of wil leven.”

Tom: “Ik denk dat er een normale, menselijke overgangsfase in zijn leven plaatsvindt. Ik vind dat eigenlijk nog vrij bescheiden qua tijd. Al heb je mensen die nog langer rondlopen in tweestrijd. Je hebt zelfs mensen die …”

Koen: “... sterven in tweestrijd (ze lachen allebei).”

Tom Vermeir

Wat speelt er zich af in zijn hoofd?

“Het is een kerel die doordrongen is van een oorzaak-gevolg-logica, wie A zegt moet B zeggen, je moet de consequenties van je daden dragen. Da’s ook waarom hij zo goed is in zijn werk als bouwondernemer, en ook als huisvader. Ivan is betrouwbaar. Tegelijkertijd, wat schoon is, heeft hij een heel groot hart. Hij is bereid om zichzelf op de tweede plaats te zetten en te kiezen voor andere mensen. Hij handelt meestal rationeel maar als hij denkt: ik moet keuzes maken die gestuurd zijn door mijn emotie dan moet ik wel bereid zijn om daar de gevolgen van te dragen.”

Tom: “Zelfs als hij niet kan inschatten wat die gevolgen gaan zijn. Want het is nogal grondig wat hij gaat doen (lacht). Wat en waarom, dat gaan we natuurlijk niet vertellen. Dat moet je zien in de voorstelling.”

Koen:

Welke eigenschap van Ivan Locke spreekt je het meest aan?

Koen: (ernstig) “Zijn kennis van meetkunde (ze proesten het uit).”

Eerst de muziek, dan pas de tekst Hoe vertalen jullie dit nu naar de scène?

Tom: “We willen het stuk benaderen als een concert. Er staat

© Nathalie Luys

een liveband op het podium met Johannes Verschaeve, Ben Brunin, Frederik Heuvinck en mijn broer Luk Vermeir. De

frontman is Locke. Hij zit in de auto en wordt gefilmd. De projectie is te zien op een groot scherm. Zo heb je tegelijk

lia ci ei

r

Ce

e ev

e ck

Lo

m

pa

gn

ie

rm

ra

Co

&

To

m

Ve

G

w

De

ie rv

en

Ko

te in 14

een filmisch gevoel - het gezicht van Locke is het terrein waarop de oorzaak-gevolg-situatie zich afspeelt - en een auditieve concertervaring.”

Koen: “Je zit eigenlijk naar een optreden te kijken.”

Tom: “Yahya (Terryn, regisseur van Locke, red.) heeft een vertaling gemaakt van het originele script en die zijn we nu aan het opdelen in zeven songs, zeven emotionele bogen. Die bogen gebruiken we als geraamte voor de voorstelling.”

Is de muziek speciaal gecomponeerd voor de voorstelling?

maar dat betekent dat we alle rollen moeten kennen en dus is het tekstblokken nog een grotere marteling dan gebruikelijk. Het idee van de prompters is dan wel verleidelijk.”

Die wisselende rollen, hoe moet ik me dat voorstellen?

Hoe beslissen jullie wie wat speelt?

“We gaan het publiek vragen om mee de knoop door te hakken. Met behulp van kop-of-munt. Zij kiezen voor het begint wie kop is en wie munt en wij gooien een geldstuk op. Het lot beslist.”

Koen:

“Ja, Johannes en co hebben dat gedaan zonder al te veel richtlijnen. Eigenlijk zijn we omgekeerd begonnen aan deze productie: eerst de muziek en dan pas de tekst.”

Koen: “Er was natuurlijk wel al de tekst van de film. Maar we hebben geen dramaturgische discussies gehad over de rol van de muziek. We hebben gezegd: begin maar vrij te jammen en te zoeken naar sferen die volgens jullie passen bij het verhaal. En nu zoeken wij hoe we die muziek kunnen laten passen bij de tekst. Er is een gevoel van gelijkwaardigheid tussen muziek en tekst. Net als tekst kan muziek het verhaal helpen vertellen.”

Tom: “En soms kan tekst ook muziek worden (praat ritmisch): hij zegt iets en ... hij zegt iets en ... hij zegt iets en ... en takketakketakketak. En dan gaat het weer verder.

Tekst wordt even ritme en dat heeft een andere invloed op het publiek.”

(hilariteit) Tom: “Hahaha, da’s zeer goed. Mijn leven is al 43 jaar een aaneenschakeling van morele afslagen.”

Koen: “Hij zit op een moreel rondpunt!”

Tom: “Ja, en die afslagen, ze zijn daar aan het werken en het duurt precies nogal lang.”

Koen: “Er komen almaar nieuwe afslagen bij (lacht).”

Bijzonder aan de film is dat acteur Tom Hardy zijn tekst niet uit het hoofd kende. Hij las die af van prompters die voor de auto werden gemonteerd. Past zoiets ook bij jullie voorstelling?

En ten slotte *ik gooi het geldstuk nog eens op* ... kop: Koen, De Post of De Grote Post?

Tom:

“Moh, dat wist ik niet. We hebben met Lazarus (het huisgezelschap van Arsenaal/Lazarus in Mechelen, red.) ook al zulke experimenten gedaan. Dat is verfrissend. Je kan je dan volledig concentreren op de emotionele toon van de tekst: wat wil ik nu eigenlijk zeggen?”

Tom: (fijntjes) “Hé, maar dat is nu wel een supergoed idee.”

Koen : “Ja, lap. Hier. Dan moet hij zijn tekst niet kennen (schaterlacht). Merci voor de tip!”

Tom: “Het leuke aan de voorstelling is dat we hebben beslist om met ons tweeën alle rollen in te studeren. De ene avond kan het zijn dat Koen Ivan Locke speelt en ik de andere rollen. De andere avond kan het zijn dat ik Ivan Locke speel en Koen de andere rollen. Dat is tof, Koen:

Inspirerend. Zullen we de laatste drie vragen ook met kop-of-munt doen? Koen, jij bent kop, Tom, jij munt.

Eerste vraag *ik gooi een geldstuk op* ... munt: Tom, heb je zelf ooit al een morele afslag genomen?

Volgende vraag *ik gooi opnieuw een geldstuk op* ... en opnieuw munt: Tom, afslag Oostende of afslag Durbuy?

Tom: “Oostende. Ik ben een man van de zee. De Ardennen

is goed voor op mijn bord, een paar trappisten en salami. Maar, nee, Oostende.”

“Die kon niet anders dan voor mij zijn, haha. De Post ín De Grote Post.”

Koen:

Doe je nog iets met je band?

Koen: “Momenteel is De Post slapend. Maar er zijn stilaan weer gesprekken met de kameraden over nieuwe nummers. Ik ben voor het eerst sinds lang ook weer gitaren aan het vastpakken. Ja, het kriebelt wel, maar je moet prioriteiten stellen om het op zijn Locke’s te zeggen, eerst dit project tot een goed einde brengen.”

lia ci ei

r

Ce

e ev

e ck

Lo

m

pa

gn

ie

rm

ra

Ve

Co

&

To

m

G

w

De

ie rv

en

Ko

te in

15

© Nathalie Luys

“We gaan het publiek vragen om mee de knoop door te hakken over welke rol we spelen.”

Koen De Graeve THEA

TER

20 1.20 ILIA 31.0 EC C E AGNI KE COMP ST LOC E PO GROT € 18 L A A Z 0 ——— 20:0 HTLIJST WAC

16

BE

17

© Eugenio Rossi

© Toon Van Gramberen

© Toon Van Gramberen 18

19

DE STAD IS EEN LEVEND OR G A N I S M E , I N C O N S T A N T E V E R A N D E R I N G .

WIE ZIJN WIJ IN HET STR A A T B E E L D ? E N W A T I S S T R A A T C I R C U S ?

DE URBAN ACROBATS VAN B E F L A T N E M E N J E M E E D O O R D E S T A D , MET DE GEVELS ALS DECOR, D E K A S S E I E N A L S D A N S T A P I J T E N H E T VERK EER ALS SOUNDSCAPE. VOL G Z E E I N D M E I O P H U N V E R R A S S E N D E T R I P D O OR OOSTENDE EN GENIET HIER A L V A N E N K E L E F O T O ’ S U I T A N D E R E S T E D E N .

20

FA MI LI E CI RC US — 24 .0 5. 20 20 BE FL AT (6 +) LL FO OW ME AL ZA EN TT KE LO 17 :3 0 14 :0 0 EN € 14

21

mbres d’O. i is er opnieuw Cha s! Op 25 en 26 januar ival.be. est erf kam uis Het oog van de kenner doh ambres mma vind je op www.ch gra pro ige led ? vol aan Het stipt Jozefien Welke voorstellingen

22

rt s J o z e fi e n M o m b a e Jozefien Mombaerts werkt als freelancer voor verschillende gezelschappen en theaterhuizen.

Zij staat op Chambres d’O met Een pleidooi voor zelfmoord (work in progress).

THEAT ER

26.01 .2020 JOZEF IEN MOMBA ERTS EEN PLEID OOI VOOR ZELFM OORD VAN ISEGH EMLAA N 108 BUS 5 14:00 EN 16:00 ——— € 6

Het Kwartier / Freek Mariën & Carl von Winckelmann Mixtape “Dit duo maakt heel slimme voorstellingen die aspecten van de samenleving bevragen op een poëtische manier.

Ik ben benieuwd naar Mixtape omdat ze hiermee iets volledig nieuws proberen: een theatervoorstelling als concert, met verschillende losstaande scenes in plaats van liedjes. Ik zeg JA!”

Thomas Werbrouck en Eline Adam KRANKLAND

THEATER

“Krankland blijkt een muzikaal-artistiek universum. Ik ken het duo niet maar ik wil ze graag leren kennen, want hun universum klinkt als een wereld waarin ik wel eens wil rondwandelen of wegdwalen.”

MUZI EK

25.0 1.20 20 ADAM THOM AS WERB ROUC K, ELIN E KRAN KLAN D ——— TRY- OUT EDIT H CAVE LLST RAAT 62 11:0 0 EN 17:0 0 ——— € 7

25.01.2 020 HET KWARTIE R/MARIË N & VON WINCKEL MANN MIXTAPE ZORGHUI S OOSTEND E, PATER PIRELAA N 5 14:30 EN 18:00 ——— € 8

Sien Vanmaele en Jason Dousselare Hope She Was Worth It “Deze voorstelling wil ik zelf al heel lang, heel graag zien! Sien is een breekbare en tegelijk superstraffe madam. Ik zou heel graag eens een inkijk krijgen in het liefdesverdriet van iemand anders, want ik ben er zelf verschrikkelijk slecht in.”

PERFORM ANCE

26.01.2 020 SIEN VANMAEL E, JASON DOUSSEL AERE HOPE SHE WAS WORTH IT SINT-AM ANDSBER GLAAN 28A 14:00 EN 16:00 ——— € 8

IKZIT LIEVER INDE GROTE POST

23

Post je meest flitsende, fancy, gezellige of hilarische foto’s met de hashtag #ikzitlieverindegrotepost via Facebook, Twitter, of Instagram en wie weet plukken we ze uit de cloud en drukken we ze af in een volgende editie van GASTON met eeuwige roem in Oostende, polders en verdere omstreken tot gevolg. #ditisdeoogstdezekeer

biancacouckuyt

benvandenberghen

edebu

rommelaeret

jantahon

SONICO is een voortdurende oefening in de ontmoeting met de ander.

y e d k n n 1 o m

m

m

o

1c

pa s n o n

y

Met muziek van de Argentijnse componist Eduardo Rovira, live gebracht door tangomuzikant Ariel Eberstein en zijn groep Sonico.

c o

24

Bij de klassieke tango dansen een man en een vrouw in stereotiepe rollen. Hun samenspel is de illustratie van perfectie, balans en sensualiteit. Maar wat gebeurt er als je die stereotiepen doorbreekt?

Lisi Estaras (1971) studeerde dans in Cordoba (Argentinië) en sloot in 1997 aan bij les ballets C de la B. Ze werd gevormd door Alain Platel en Anne Teresa De Keersmaeker.

Tumult.fm over Monkey Mind (2016): “Ongelooflijke dankjewel voor de fantastische trip waar Lisi Estaras ons in meenam” Theaterkrant.nl over The Jewish Connection Project (2018): “De theatrale danstaal die Lisi Estaras hanteert is prikkelend en helder”

DANS

.2020 05.03 COMPANY/ D N I YM MONKE SONICO ÈRE PREMI ST TE PO O R G 4 1 ZAAL € ——— 20:00

25

© VIRAAL - Inge Baes

26

po am /C el tz

w

He n

ie

lia

rv te

Ju

in

27

“IK OOGST KUNST UIT DE PIJN VAN ANDEREN” In ‘All Inclusive’ plaatst de Duitse kunstenaar Julian Hetzel kunst naast oorlog en toeristen naast vluchtelingen. Het publiek wordt uitgenodigd om te kijken naar een museumbezoek waarbij de realiteit keihard terugslaat.

PHÉLINE THIERENS

po am /C el tz

w

He

ie

n lia

rv te

Ju

in 28

W

e zijn amper verbonden via skype of Julian Hetzel begint enthousiast te vertellen over zijn nieuwe project Mount Average. Heel boeiend en eigenlijk kan ik niet wachten om ook daarover meer te weten, maar ik wil het natuurlijk eerst hebben over zijn vorige stuk All Inclusive, een ophefmakende, gelaagde voorstelling die me in mei vorig jaar in Gent bij de kraag nam en tot vandaag niet meer losliet.

Ik ben blij dat je met All Inclusive naar Oostende komt. Om al die lagen te kunnen vatten, zou ik het stuk nog eens willen zien. Is het je eerste keer in onze stad?

Julian: “Inderdaad. Eén van de performers, Geert Belpaeme,

is wel opgegroeid in Oostende. We hebben dus een insider ... (lacht). Geert blijft me zeggen dat ik Oostende beter moet leren kennen, dat komt er nu dus van. Eigenlijk voel ik dat het hele team uitkijkt naar die datum in februari.”

Je begon net over je nieuwe project Mount Average. Is het een vervolg op All Inclusive?

Julian: “Nee, en toch zijn er gelijkenissen. Het concept van Mount Average begint vanuit de inhoud van de stofzuigers van vooraanstaande, rechtse politici. Ik wil onderzoeken hoe je dat afval een tweede leven kunt geven in de vorm van kunst. In dat opzicht is er een link met All Inclusive. Daarin gebruiken we puin uit een Syrische oorlogszone. In principe hebben die brokstukken buiten hun oorspronkelijke context geen waarde meer, maar in het museum van All Inclusive worden ze kunst. Beide werken draaien dus rond upcycling.”

Waarover gaat All Inclusive?

“All Inclusive is een zoektocht naar schoonheid aan de donkere kant van ons bestaan als mens. Hebben conflicten of oorlog een esthetische kwaliteit? Het gaat ook over de kapitalisatie van geweld of pijn. Kunnen we munt uit slaan uit de schoonheid of esthetiek van pijn of geweld? Het is een kritisch project over culturele consumptie, dus ook over mezelf als kunstenaar.”

Julian:

Empathy porn Je plaatst kunst en conflict naast elkaar. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Julian: “Het uitgangspunt van AIl Inclusive is een reeks historische oorlogsfoto’s die dodelijk geweld tonen. De fotograaf en de moordenaar halen de trekker op hetzelfde moment over. Bij het zien van die foto’s voelde ik een tweestrijd. Aan de ene kant ben ik nieuwsgierig naar foto’s die geweld vastleggen, anderzijds stoten ze mij enorm af. Bij dit dilemma groeide mijn interesse naar de economische kant: wie maakt winst met het maken en doorverkopen van deze foto’s? De economie die onze maatschappij vormgeeft, is iets wat mij over het algemeen erg interesseert.”

Je maakt politiek geladen theater, toch plaats je de term ‘politiek geëngageerd’ vaak tussen aanhalingstekens wanneer het om je werk gaat. Waarom?

Julian: “Omdat andere mensen mij dat label toekennen.

Ze vinden de onderwerpen in mijn werk urgent en noodzakelijk, vandaar waarschijnlijk de term. Maar ik vind die gevaarlijk. Als ‘politiek geëngageerd’ kunstenaar eigen je je vaak verhalen van andere mensen toe. In die positie bevind ik mij: ik oogst kunst uit de pijnlijke realiteit van anderen. Iemand beschreef mijn werk eens als empathy porn. Het is een bizarre term maar ik vind hem wel zeer duidelijk.”

Biedt All Inclusive ook een oplossing voor de problemen die zich stellen?

Julian: “Sommige kunstenaars kunnen dat, via hun werk oplossingen voor bepaalde maatschappelijke problemen bieden. Maar All Inclusive is niet zo’n voorstelling.

Ik geloof eerlijk gezegd dat ik veel meer deel van het probleem dan van de oplossing ben. Door kritiek te uiten op het systeem, stel ik onvermijdelijk ook mezelf in vraag. All Inclusive is een lens waarmee ik inzoom op bestaande problemen en systemen. Het stuk legt de vinger op de wonde en duwt daarna nog eens hard door.”

29

© VIRAAL - Inge Baes

30

Kunnen we munt uit slaan uit de schoonheid van pijn of geweld? Het is een kritisch project over culturele consumptie, dus ook over mezelf als kunstenaar.”

Julian Hetzel

De vluchtelingen zijn museumbezoekers op scène. Zitten er ook wel eens vluchtelingen in het publiek?

Julian: “Dat hangt volledig af van de stad en het theater waar de voorstelling speelt. Ik zie in dat All Inclusive in de eerste plaats voor een Westerse blik gemaakt is.

Maar het gaat volgens mij niet zozeer om je achtergrond, eerder om je mindset. Maar, je vraag … Daar gaat de voorstelling net over, niet? Het hele idee van nieuwe en diverse publieken. Gaat dat uiteindelijk niet om het vinden van nieuwe klanten en dus het verderzetten van dat economisch systeem dat kunst beheerst? Zo zie je maar, je kunt moeilijk een outsider zijn (glimlacht). De cirkel is voor mij rond.”

Wat vind je van de huidige politieke discussie rond kunst?

Julian : “Ik geloof dat kunst nooit een dienstmaagd van de

Je kunt moeilijk een outsider zijn De aanwezigheid van echte vluchtelingen op de scène is op sommige momenten erg confronterend.

“Ik ben mij ervan bewust dat het stuk polariseert.

Sommigen vinden het een totale Abrechnung, een totale afrekening. Anderen beschrijven het als een sociaal experiment dat verschillende ethische en morele lijnen overschrijdt. Elk publiek reageert anders. Ik krijg zowel liefdesbrieven als haatmail (lacht). Eén van de vluchtelingen met wie we ooit werkten, zei dat zijn hart pijn deed bij het zien van het stuk. Hij zei ook dat hij sommige leden van het publiek hun hoofd had zien vasthouden, alsof zij daar pijn hadden. Misschien voelen we niet dezelfde pijn op dezelfde plaats, maar we delen allemaal dezelfde beleving.”

Julian:

Als sommige deelnemers pijn ervaren, hoe overtuig je hen dan om mee te doen aan de voorstelling?

Julian: “Begrijp me niet verkeerd, die mensen zijn daar uit vrije wil. Via de theaters waar de voorstelling speelt, komen we in contact met lokale mensen met een migratieachtergrond. Daar springen we met veel mee zorg om.

Voor de dag van de performance doe ik een kennismakingsgesprek met geïnteresseerden. Er zijn evengoed mensen die na het gesprek beslissen dat ze niet willen deelnemen, uit religieuze of gelijk welke andere redenen. Ik kan niet genoeg benadrukken dat iedereen, ook tijdens de voorstelling, vrij is.”

politiek mag worden. In kunst kun je situaties simuleren die in werkelijkheid niet kunnen bestaan. Kunst is waar je vrij en alternatief denken cultiveert. Tegelijk besef je dat budgetten tegenwoordig gehalveerd worden. Dat gebeurt nu volop in Vlaanderen. Daarom vind ik het extra belangrijk dat we ons blijven verzetten tegen de politieke agenda achter die besparingen. Vandaar ook mijn expliciete aanpak van bepaalde onderwerpen. Ik wil me niet verbergen achter puur esthetische of formele uitingen. Onze politieke en economische systemen mogen eens stevig door elkaar worden geschud.”

THEATER

020 15.02.2 IVE S U L C ALL IN PO ZEL/CAM T E H N A T S O JULI P E EIN ZAAL KL — € 16 — 20:30 —

Het oog van de ken ners! Artiesten leiden je doorhe ruime voorjaarspro en ons gramma. Welke voo rstellingen stippe n zij aan?

Go rg es Oc lo o Gorges Ocloo kwam op zijn twaalfde in België aan vanuit Ghana. Hij is acteur, danser, muzikant en regisseur.

Hij regisseert Josse De Pauw in Moby Dick, at last the Queequeg speaks.

Thomas Bellinck/ ROBIN Simple as ABC #3: The Wild Hunt “Thomas is een onwaarschijnlijk intelligent politiek theatermaker.

Hij confronteert je met de werkelijkheid zonder dat hij je de les begint te spellen.

Maar hij drukt je wél met de neus op de feiten op een creatieve manier.

Hij dwingt je soms in een positie waarbij je alleen maar kan denken: holy shit, hoe ben ik hier nu beland?”

Lisaboa Houbrechts/ Toneelhuis Bruegel “Lisaboa schreef de tekst en zal ook zelf regisseren. Ze is een zeer bevlogen schrijfster met veel verbeelding. Het is ook niet niets. Ze durft de strijd aan te gaan met Bruegel, één van de meest creatieve mensen die ooit geleefd heeft (lacht). Je moet lef hebben om de wereld van Bruegel in beeld te brengen en daar ben ik bijzonder nieuwsgierig naar.”

THEATER

THEA TER

09.0 5.20 20 THOM AS BELL INCK / ROBI N SIMP LE AS ABC #3: THE WILD HUNT ZAAL KLEI NE POST 20:3 0 ——— € 16

THEAT ER

16.04.2020 LISABOA HOUBRECHTS/ TONEELHUIS BRUEGEL ZAAL GROTE POST 20:00 ——— € 16

27.03 .2020 LOD/G ORGES OCLOO MOBY DICK, AT LAST QUEEQ UEG SPEAK S ZAAL GROTE POST 20:00 ——— € 18

Abattoir Fermé & Theater Freiburg Zandman “Met het werk van Abattoir Fermé heb ik me altijd zeer verbonden gevoeld.

Het voelt aan alsof het mijn wereld is, maar dan een donkerdere versie ervan.

Keer op keer nemen ze je mee in een wereld die ‘wij’ onderdrukken.

‘Zij’ doen dat niet en daar hou ik van.

Als ik iets van hen ga kijken, stap ik instant in een andere wereld. Eén waar ze je moeiteloos opnieuw een verwonderd kind doen voelen.”

THEATER 29.05.2020 ABATTOIR FERMÉ & THEATER FREIBURG ZANDMAN ZAAL GROTE POST 20:00 ——— € 18

31

32

© Sipan Hota

33

gezichten Het duo Kamagurka en Herr Seele klimt na zestien jaar weer op het podium voor ‘The Return of the Comeback’.

Hoe minder we daarover op voorhand weten, hoe leuker het wordt, toch? Dus gaat dit gesprek met Herr Seele een andere richting uit. Hoe kijkt de duiveldoet-al terug op vier van zijn verschillende gezichten?

“Wacht, ik ga een das aandoen.”

herr seele van

RONALD VERHAEGEN

e el

lik

Se rr

ru

gb

He

te

ST

m et

KAM A

M HU

UR

O

1

G

HU M

KA

m et K A M A

KA

G

H

err Seele leidt ons zijn werkkamer aan de Nieuwpoorstesteenweg binnen en verdwijnt dan achter een gordijn.

Planken vol oude boeken, van vloer tot plafond, een hoopje tweedehandskleren, een gaskachel, gebruikte penselen, verftubes, beschilderde canvassen, een onafgewerkte Cowboy Henkstrip voor Humo. Gestolde wanorde. Hier is een romanticus aan het werk. “Zo, dat ziet er al beter uit.” Hij komt weer tevoorschijn en na wat zoeken en schuiven vinden we allebei een plek om te zitten.

T

RI

S RI

UR

O

34

“Kama en ik hebben elkaar ontmoet in 1976 in het Sint-Pietersstation in Gent, op perron 12 waar de trein naar Oostende vertrok. We zaten allebei op de kunstacademie, weliswaar in verschillende richtingen. Kama had mij opgemerkt, hij vond mij boeiend om naar te kijken.

Ik droeg vaak een golfbroek zoals Kuifje en ik rookte pijp. Kama vond dat heel grappig. We hebben totaal dezelfde smaak. We zijn fans van het pure absurdisme, the theatre of the absurd. Eugène Ionesco, Samuel Beckett, dat soort mensen. We zijn een ongelooflijk kunstenaarsduo. Er zijn heel weinig kunstenaars die zo lang samenwerken. Rubens en Van Dyck, bijvoorbeeld, dat heeft maar een paar jaar geduurd. Ik denk dat Kama en ik zo lang samen zijn omdat we nooit het grote succes hadden.

We zijn en we blijven underground. We zijn eigenlijk de peetvaders van de underground, wereldwijd. Maar we willen graag groot zijn, dat moet ik wel toegeven.”

“Wij zijn de wereldwijde peetvaders van de underground”

“Als we comedy maken schrijft Kama de teksten, ik ben erbij als inspiratie. Ik geef ook structuur, want Kama houdt niet van de lange vorm. Hij werkt kort en snel. Alle lange vormen die we in ons leven al gedaan hebben, bijvoorbeeld de VPRO-reeks Bob & George, afleveringen van telkens een half uur, zoiets zou Kama op zichzelf nooit maken.”

e el

lik

Se rr

gb ru

M

D

eP

ER

He

te

2 eP

ER

D

OSTEM IAN

IAN

OSTEM

M

“Na twee jaar in Wales ging ik naar Firenze. Ik liep er bij het grote pianohuis Ricordi binnen en vroeg op de man af of ze geen stemmer nodig hadden. Ik mocht een piano stemmen en toen vroegen ze me om de dag nadien terug te komen en de piano nog fijner te stemmen en toen had ik de job. Ik heb er een jaar gewerkt voor 2.000 frank per maand. Ik had in Firenze kunnen blijven, ik was daar dé pianostemmer in wording. Maar ik had heimwee naar het licht van het noorden. Ik ben toch vooral een geboren schilder-kunstenaar.”

“Ik kan geen toon houden”

© VIRAAL — Sipan Hota

“Hoe ik pianostemmer ben geworden? Ik zat dus op de kunstacademie maar was ook geïnteresseerd in muziekinstrumenten en ik was platonisch verliefd geworden op een meisje uit Torhout. Zij las het blad The Strad - Strad van Stradivarius, een Engels blad voor violisten en vioolbouwers. Daarin stond een advertentie ‘Wordt vioolbouwer in Wales’. Dat leek me wel iets. Ik naar Wales, maar daar aangekomen bleek de vioolklas al vol te zitten. Maar ze hadden ook een afdeling pianostemmen.

Nu, ik zing van nature vals, ik kan geen toon houden, dus ik dacht nee, dat is niks voor mij.

Maar tegelijk hou ik ervan om iets te leren waarvoor ik niet gemaakt ben.

Heel Kafkaiaans en surrealistisch. Dus ik zei ja. En het lukte, al heb ik hard moeten oefenen om mijn gehoor te trainen.”

COMEDY

20 10.01.20 RR SEELE E H & A KAMAGURK F THE COMEBACK RN O THE RETU T-PREMIÈRE AVAN TE POST ZAAL GRO — € 14 — — 0 20:0

35

Y

TEK

“Cowboy Henk moet onderdeel worden van de canon van Jambon”

EN

HE

TEK

NK

NK

“In 1981 kwam ik terug uit Italië. Kama had toen een strip in De Morgen, maar hij had geen zin om die dagelijks te blijven doen en zo zijn we met Cowboy Henk op de proppen gekomen.

In de eerste verhaaltjes is hij echt nog een cowboy op de prairie, al draagt hij wel een pyjama en pantoffels met sporen. Moest ik hem kunnen overdoen zou ik niet voor de grote blonde kuif gaan. Ik zou Henk alledaagser maken, zoals de mannetjes bij René Magritte, een monsieur-tout-le-monde. Henk is surrealistisch en zeer Vlaams, tijdloos ook. Als we een tentoonstelling doen met oude strips, blijken die nog altijd perfect te werken.

Eigenlijk moet Cowboy Henk onderdeel worden van de canon van Jambon.”

AA

R

v an C O W O

Y

“Kama en ik werken in het Thermae Palace in Oostende. Zijn fantasie neemt de vrije loop en ik noteer alles. We maken momenteel een reeks over Cowboy Henk die de eenden voedert in het park. Een onnozel thema, maar net dat vinden we leuk om helemaal uit te werken tot een stripboek van 44 pagina’s. We bieden daarmee tegenwicht aan Kuifje.

Kuifje gaat naar de maan, Cowboy Henk gaat naar het park (lacht).”

O

TENDENAA

TENDENAA

R

“Ik ben aangespoeld. Het is eigenlijk mijn grootmoeder die is aangespoeld uit Torhout omdat mijn grootvader tijdens de Tweede Wereldoorlog werd onthoofd in Duitsland en mijn grootmoeder daarna niet meer in Torhout wilde wonen. Torhout is hardcore katholiek Vlaanderen. In Oostende kwam ik in aanraking met de humor van Kama die veel brutaler is. Misschien heeft dat met Kama te maken, maar ik denk ook met de stad, de vissers, het groffe.”

OS

“Ik pas hier in een traditie van kunstenaars. James Ensor kijkt mee over je schouder als je hier woont. Fantastische figuur, Ensor, zeer humorvol. Zo is er het verhaal van iemand die bij hem kwam aanzetten met een schilderij van de Gentse schilder Jos Verdegem. Ensor nam het schilderij en klopte ermee op de tafel. Ik hoor het niet, zei hij (lacht). Herbert Reed, een groot kunsthistoricus, was fan van het surrealisme. In The Modern Art Book schrijft hij over Ensor: “He lived in the extreme isolation of Ostend.” En eigenlijk is het nog altijd een beetje zo. Je bent hier afgezonderd en daardoor kan je je goed concentreren. Maar toch is Oostende ook een stad met mogelijkheden.

En met veel oudjes. Die hebben een zeer goede energie, vind ik.

We zitten in Oostende midden in de wijsheid van oudere mensen.”

OS

“Oudjes hebben een zeer goede energie”

R

O

36

v an C O W O

HE

EN

R AA

37

“ Mijn

38

© VIRAAL — Ilse Philips

motto is: steeds vooruit.

“

39

#16 Fatima Bouddoufi Équipe volontaire is een interviewreeks met de vrijwilligers van De Grote Post. Ze scheuren tickets, gidsen in ons gebouw, nemen foto’s, doen interviews, ontvangen artiesten en maken lekker eten voor ze klaar. De Grote Post is De Grote Post dankzij hen.

Ze verdienen dan ook hun plek in de schijnwerpers.

Waar kom je vandaan?

40

#16 Fatima Bouddoufi

Fatima Bouddoufi is vrijwilliger bij De Grote Post, bij de sociale kruidenier Antenne en bij koepelorganisatie FMDO.

“Ik kom uit Amsterdam. Toen ik zeventien was, werd ik tegen mijn wil uitgehuwelijkt aan een man uit Mechelen. Mechelen was een vreemde stad voor mij, ik kende er niets of niemand. Het was een slecht huwelijk, mijn zes kinderen en ikzelf werden geslagen door mijn man. Ik heb vijftien jaar in Mechelen gewoond en ik kende nog steeds weinig van de omgeving toen ik met hulp van Kind en Gezin mijn echtgenoot verliet. Samen met mijn kinderen kwam ik terecht in het vluchthuis Oase in Oostende. Ik werd er warm en goed opgevangen. Ik kon daarna ook terecht bij het sociaal huis en zo leerde ik Antenne kennen.”

Wat doet Antenne?

“Antenne is een sociale kruidenier op de Torhoutsesteenweg. Een winkel met kwaliteitsvolle, duurzame en gezonde voeding voor mensen in armoede. Personen met financiële moeilijkheden kunnen er, tijdelijk, winkelen. Antenne doet ook aan wijkwerking en vorming in het Westerkwartier. Ik startte er als vrijwilliger. Helpen in de winkel, maar ook bij wijkprojecten. Via Antenne kwam ik dan in contact met FMDO, de Federatie van Mondiale Democratische Organisaties. Dat is een koepelorganisatie die sociaal-culturele verenigingen van mensen met een migratieachtergrond ondersteunt.”

ILSE PHILIPS

Wat is je rol bij FMDO?

“Ik ben een soort gezondheidsambassadeur bij FMDO. Ik geef gezondheids-en voedingsadvies en kankervoorlichting aan mensen van vreemde origine. Ik ga ook naar scholen om te praten over migratie. Over hoe we kunnen omgaan met mensen van vreemde origine. Niet te belerend, maar aan de hand van spelletjes. Met FMDO kwamen we op een dag op bezoek in De Grote Post en de plek beviel me heel erg. Nu ben ik hier dus ook actief als vrijwilliger, ik doe artiestenonthaal en ticketcontrole. Ik vind het heel fijn omdat ik weer zoveel nieuwe mensen leer kennen, elk met hun eigen verhaal. De Grote Post is voor Oostendenaren meer dan een cultuurcentrum, het is een ontmoetingsplek, een warm nest, mét lekkere koffie. De minister van cultuur zou die meerwaarde van cultuur moeten zien. Wat in De Grote Post wordt aangeboden gaat verder dan de voorstelling zelf, het zorgt voor integratie van diverse groepen in de maatschappij. Mensen worden opgevangen zonder dat het hulpverlening is, en men kan er Nederlands oefenen.”

Wie is Fatima?

41

Fatima is 49 Geboren in Amsterdam

Kreeg 6 kinderen Verliet in 2000 haar man na partnergeweld

© VIRAAL — Ilse Philips

Werd op haar 17de uitgehuwelijkt en verhuisde naar Mechelen

Kwam met haar kinderen terecht in Oostende Werkte als bejaardenverzorgster tot 2012 Overwon kanker in 2018 Doet vrijwilligerswerk bij Antenne, FMDO en De Grote Post

Waarom doe je zoveel vrijwilligerswerk?

“Ik wil iets betekenen voor anderen en ik ben ook dankbaar voor alle steun die ik heb gekregen in het verleden. En er is er nog een reden. Toen ik in 2000 in Oostende aankwam, kon ik een opleiding tot bejaardenverzorgster volgen. Ik deed dat werk gedurende twaalf jaar met veel plezier. Maar in 2012 kreeg ik ernstige rugklachten.

Mijn lichaam kon het zware werk niet meer aan. Vrijwilligerswerk lukte wel nog. In 2018 kreeg ik dan kanker, maar ik genas. Ernstig ziek zijn doet je stilstaan bij de betekenis van het leven en ik wou iets terugdoen voor Oostende en de mensen. Ik ben iemand die als ik krijg, ook heel veel geef.”

Je hebt al grote tegenslagen gekend, maar je lijkt niet bitter of boos.

“Aanvankelijk was ik wel boos op mijn ouders omdat ze me hadden uitgehuwelijkt. En boos op mijn ex omdat hij financieel niet wilde bijdragen. Maar dat heb ik losgelaten. Ik was de rechtszaken beu. Ik geniet nu van het positieve werk dat ik doe. De mooiste momenten in mijn leven draaien niet om geld, het is de tijd met mijn kinderen en ontmoetingen met mensen die me het gelukkigst maken.

Mijn motto is: steeds vooruit. Af en toe, wanneer ik een gelijkaardig verhaal hoor, komt de pijn nog eens naar boven, maar die ebt dan ook weer weg. Het is het verleden.”

“Ik ben een soort gezondheidsambassadeur bij FMDO. Ik geef gezondheids- en voedingsadvies en kankervoorlichting aan mensen van vreemde origine.”

r e s t 1 a m e e h t t r a

h h d e e d h 1e t t 1e e r b rt , e e e n s t j e

42

De Volkskrant over de voorstelling ‘(.....)’: “Maar het allerknapste: naast filosofisch is (.....), […] ook gewoon ontzettend leuk.”

Een salamander/ egel/shetlandpony zit met een ringslang/bruinvis/lama in een voetbalteam. Op een dag komt de spitsmuis/tapir/karekiet niet meer opdagen tijdens de training. Wat gek is.

Hij/zij/het is er normaal altijd en hij/zij/het zou de keepershandschoenen mee nemen. En het regent nog ook.

Hoe maak je van hele gewone dingen een dromerige musical?

Een gezongen fabel over verdrietig nieuws.

Pieter T’Jonck (pzazz.be) over de voorstelling ‘(.....)’: “Het is één lang spervuur van vondsten met geen ander doel dan te tonen hoe vreemd het theater zich verhoudt tot de werkelijkheid.”

Regisseur Jetse Batelaan won in 2019 met Artemis de Zilveren Leeuw voor theater op de biënnale van Venetië: “Theater Artemis ontregelt en daar zijn we trots op.”

THEATE

R

05.04 THEATE .2020 R ARTE HET DI MIS ER, HE T DIER HET BE EN ESTJE ZAAL G ROTE P OST 15:00 — —— € 1 4 8+

43

© VIRAAL — Sipan Hota

44

pt em Br n de n

ap

Va

kl og

m Ki

to

45

“VROEGER DACHT IK: PHILIP GLASS, DAT IS BEHANG” In ‘Moving Hands’ speelt pianist Kim Van den Brempt etudes van Philip Glass in combinatie met nieuwe stukken van vijf Belgische componisten. “Moving verwijst naar movie, film, en moving betekent ook ontroerend.

Ik ontroer met mijn handen.”

RONALD VERHAEGEN

pt em Br n de n

ap

Va

kl

m Ki

og to 46

V

ier MIVB-controleurs in fluojassen staan in een kring, maar ze kijken elkaar niet aan, ieder tuurt naar zijn eigen smartphone. Ze spelen een multiplayer versie van mens-erger-je-niet. Eén vloekt, de anderen lachen. Een zwart en een blank tienermeisje bladeren in een cursus in een map versierd met eenhoorns. Twee Bulgaarse mannen discussiëren. Ik denk eerst dat het Ninoofs is, maar dan haalt er één een boekje boven met daarop in duidelijke letters ‘Bulgaria’. Sipan, de Syrische fotograaf die me vergezelt, glimlacht. Veel kleurrijker dan op tram 55 in Schaarbeek wordt het niet. We stappen af bij de halte Paviljoen en even later staan we voor een groene metalen poort met daarop in sierlijke witte letters ‘Novanoïs’.

“Ik ken Novanoïs al een jaar of vier,” zegt pianist Kim Van den Brempt als we hem op de binnenkoer ontmoeten, “sinds ik mij hier heb ingeschreven voor een yogacursus.” Het is een oude Brusselse cinema die is omgeturnd tot hippe undergroundplek. “Een beetje verscholen, maar hier gebeurt van alles,” gaat Kim verder, “er is een cafetaria met podium en vleugelpiano, er zijn repetitielokalen en studio’s voor bands en er zijn ruimtes voor dans en yoga. En die yoga brengt me als vanzelf bij Moving Hands. En, toeval of niet, Philip Glass doet al zijn hele leven aan yoga (lacht).”

Hoe heb je Philip Glass leren kennen?

© VIRAAL — Sipan Hota

Kim: “Ik heb hem leren kennen toen ik twaalf was via de film Koyaanisqatsi (zie kadertje De Keuze van Kim), een cultfilm en zijn internationale doorbraak. Glass heeft in de loop der jaren een gigantisch oeuvre opgebouwd met tientallen filmscores, opera’s en symfonieën, maar die zijn mij grotendeels ontgaan. Twee jaar geleden heeft hij een boek met piano-etudes uitgebracht en toen heb ik hem pas écht leren kennen. Terwijl tot dan de muziek van Glass voor mij nogal behang-achtig leek, besefte ik, ook door het lezen van zijn autobiografie, dat hij een heel eigen taal heeft ontwikkeld die onderbouwd en gelaagd is. Zo groeide het plan om zijn muziek op een podium te brengen.”

pt em Br n de n

ap

Va

kl og

m Ki

to

47

Dance voor piano Iemand met zo’n omvangrijk oeuvre, dan kies je een invalshoek.

Kim: “Juist. Film. Dat was mijn invalshoek. En muziek van Philip Glass tegenover nieuwe muziek. Ik stelde mij de vraag: wie ken ik in mijn omgeving die voor film schrijft? Ik heb dan vijf componisten gecontacteerd: Raf Keunen, Johan Hoogewijs, Tuur Florizoone, Reinhard Vanbergen en Brendan Jan Walsh. Allemaal mensen met wie ik al heb samengewerkt, op het podium of in de studio, mensen die ik al jaren ken, vrienden. Ik vroeg ze om een stuk te schrijven in dialoog met de muziek van Philip Glass. Een persoonlijk stuk. Die insteek vonden ze interessant, want ze zeiden meteen ja, alle vijf. Zo’n vraag krijgen ze niet elke dag.

Ieder schreef vanuit zijn eigen achtergrond, wat het voor mij interessant maakt. Moving Hands is dan de dialoog tussen die vijf nieuwe stukken en enkele etudes van Philip Glass.”

Wie van de vijf bevriende componisten heeft je het meest verrast?

“Brendan, een Belg geboren in Engeland. Hij komt uit de dance scene, een heel onbekende wereld voor mij. Brendan is erin geslaagd om de elementen beat, patroon en trance, waar nachtelijke dansmuziek op gebaseerd is, in zijn stuk te verwerken zonder dat het dansmuziek is geworden. Heel verfrissend. Maar zo heeft ieder wel zijn eigen bijdrage geleverd. Reinhard, die uit de popwereld komt (ex-Das Pop en producer van artiesten als The Van Jets, School is Cool en Lady Linn, red), heeft zich laten inspireren door het effect delay, vertraging. Hij zet dat puur akoestisch om in pianomuziek. Ik zou er zelf nooit op zijn gekomen en dat maakt het net leuk voor mij.”

Kim:

DE KEUZE VAN KIM Philip Glass (°1937) is een Amerikaans componist. Hij maakt muziek met repetitieve structuren (hij houdt niet van het woord minimalistisch) en geldt als één van de invloedrijkste componisten van de late 20ste eeuw.

Kim Van den Brempt kiest zijn drie favoriete Philip Glass-composities.

1. Koyaanisqatsi Muziek bij een documentaire uit 1982 van Godfrey Reggio over Amerikaanse landschappen. Een film zonder dialoog of personages. Het is een aaneenschakeling van vooral slow motionbeelden die op muziek zijn gezet door Glass.

Kim: “Mijn eerste contact als kind met de muziek van Philip Glass.”

2. Mad Rush Pianocompositie in zeven delen, geschreven voor het eerste bezoek van de Dalai Lama aan Amerika in 1981 en voor die gelegenheid door Glass zelf uitgevoerd.

Kim: “Mad Rush is een indrukwekkend solowerk met een meditatief effect.”

3. Strijkkwartetten Glass componeerde tussen 1966 en 2014 zeven quatuors, composities voor strijkkwartet. Kim: “Mijn vrienden van het TANA-kwartet namen onlangs de integrale strijkkwartetten op, een meer dan geslaagd huzarenstuk.”

pt em Br n de n

ap

Va

kl og

m Ki

to 48

Ik had 96% en dacht: tiens, ik heb toch maar gewoon piano gespeeld?!

Weet je nog waarom je als kind piano bent beginnen spelen?

BIO KIM VAN DEN BREMPT 1974 - geboren in Brussel 1992 - studeert af aan het Atheneum van Leuven (Wiskunde Wetenschappen) en aan het Stedelijk Conservatorium van Leuven (Piano) 1997 - studeert af aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel, bij Jan Michiels 1997 - uitwisselingsstudent aan het Conservatoire Supérieur de Paris, bij Alain Planès en Pierre-Laurent Aimard 1999 - postgraduaat aan de Guildhall School in Londen, bij Graham Johnson 1996-2006 - lid van het experimentele Black Jackets Ensemble met concerten in Zuid-Amerika en doorheen heel Europa 2005-nu - solist bij Ensemble Musique Nouvelles olv Jean-Paul Dessy 2014 - CD Nightfall, met sopraan Elise Caluwaerts 2020 - CD Moving Hands

MUZIEK

2020 26.04.

PT N BREM E D N A S D KIM V N HA MOVING POST LEINE K L A A Z 16 € — — 11:00 —

Kim: “Nee. Er stond een piano thuis en en zo lang ik me kan herinneren heb ik daarop gespeeld. Eerst in het voorbijwandelen, een beetje voelen, dan naar de academie in Leuven, jarenlang, en later naar het conservatorium in Brussel. Het voelt niet alsof ik bewust die keuzes hebt gemaakt. Piano spelen was een evidentie. Ik bleek er goed in te zijn en een aantal leerkrachten heeft mij dan onder de arm genomen. Ik kon hier een extra cursus volgen en daar een masterclass, enzovoort. Je hebt onderweg mensen nodig die in jou geloven en gelukkig voor mij is dat gebeurd.”

Wanneer wist je: ik heb talent?

Kim: “Moeilijk te zeggen. Dat komt geleidelijk. Ik herinner me wel nog een rapport op de academie, ik had 96% en dacht: tiens, ik heb toch maar gewoon piano gespeeld?! Ik had meer een besef van evidentie dan van talent. Ik ben enig kind en de piano is altijd een trouwe compagnon de route geweest. Ik kon er heel veel in kwijt. Emoties, maar ook gedachten en ideeën. Zo kreeg ik een relatie met mijn instrument, één op één, een relatie waar niemand anders zaken mee had.”

Nog even naar Philip Glass. Hij is van opleiding fluitist en legde zich later toe op piano, waardoor hij een eigenzinnige, wat begrensde stijl heeft. Jij bent een klassiek geschoolde, virtuoze pianist. Gek dat je net hem uitkiest, niet?

Kim: “Voor mij is het een synthese. Met Philip Glass komt er een aantal werelden samen: het begeleiden van zangers met romantische muziek en het spelen van hedendaagse avant-garde. Ik heb beide al gedaan, maar telkens afzonderlijk. Nu worden ze verenigd in het project Moving Hands. Het is de volgende stap voor mij.”

© VIRAAL — Sipan Hota

49

50

t c e f Per ch t a M the

t1e loca

Zalen genoeg in de grote post, maar nu en dan trekken we toch de stad in. Dit voorjaar zijn er drie voorstellingen die je op een plek ergens in Oostende kan bijwonen.

Zoek je weg in het duizelingwekkende doolhof en link de voorstellingen met de plek waar ze plaatsvinden.

parcours door Oostende, startpunt is de Lokettenzaal in De Grote Post

us c1rncaldo ro Met een zestal circusartiesten trekt Nanosh Ronaldo (zoon van Danny) alle registers open op de opzwepende ritmes van swingmuziek uit de jaren veertig. Groots spektakel en kleine knipogen, opgewekte tonen en een vleugje verleiding.

Vrijdag 10 april 19:00 Zaterdag 11 april 19:00 Zondag 12 april 19:00

ng sw1 6+

t1e loca

het plein voor de Sint-Jozefskerk, een neogotische parochiekerk, Antwerpenstraat 13 in Oostende

51

d1o u t s ka or Een kleermakerszaak. Grote, lange, dunne, dikke, kromme, scheve en geschaafde mensen komen langs.

In een wereld vol gladgestreken schoonheid toont Studio ORKA hoe voor sommige mensen geen enkel pak wil passen.

Vrijdag 20 maart 19:00 Zaterdag 21 maart 15:00 en 19:00 Zondag 22 maart 15:00

de p1eudle po 10+

be at fl t1e loca

in een tent op het Sint-Petrusen- Paulusplein

Zondag 24 mei 14:00 & 17:30

De urban acrobats van Be Flat nemen je mee de stad in. Wijken toveren ze om tot podia met gevels als decor, kasseien als danstapijt en het verkeer als soundscape.

ow l l o f me

6+

g in de sc ho on ma ak pl oe n va d li is r ai Na si m Mi rz va n gh an is ta n, ho ud t Af t ui mt ko j Hi De Gr ot e Po st . . Ee n da g ui t ti jd go ed ge zi nd al is en ef Bo ra pp er Na si m .. . tt e, be mi nn el ij ke ze ge uw na de n va he t le ve n

52

07:30

‘s Ochtends maken we ons klaar thuis ik voor mijn werk en mijn dochter voor school

08:15

Meestal kom ik met de bus naar het werk, soms met de auto.

Zaal Panorama schoonmaken op de hoogste verdieping van De Grote Post 53

Tea time in de artiestenfoyer en na de thee check ik mijn planning en ga ik weer aan het werk

10:30

12:30

09:00

identen Als er res , wordt jn zi is hu in orzien vo h nc er lu e als w en nn en ku s van r ke medewer Post De Grote Heerlijk mee-eten.

17:30

Na het werk boodschappen doen in de Lidl met mijn kinderen

20:00 Elke avond work-out in de Basic Fit

© Sofie Jaspers

54

... al ha er rv rro

er

ho

m

ijt

n Ee

ts ui

55

ZANDMAN Slaapzand, de korreltjes die bij het ontwaken in onze ooghoeken zitten, is het restant van wat de Zandman bij het begin van de nacht in onze ogen strooit om ons zacht te laten slapen en zoet te laten dromen.

N

iets is minder waar. In het oorspronkelijke verhaal van E.T.A. Hoffmann uit 1816 slaat Der Sandmann elke avond om klokslag negen uur de voordeur in, en terwijl een dikke gele walm zich verspreidt door de gangen van het huis en de kamers zich vullen met angst, klimt hij al mankend en grommend de trap op ... Abattoir FermĂŠ & Theater Freiburg laten zich leiden door dat huiveringwekkende verhaal voor hun voorstelling Zandman, te zien op 29 mei in De Grote Post.

Wist je dat de Zandman ook in Oostende was? Een volledig vergeten historie. Wellicht omdat ze te gruwelijk is ...

Het klakken van laarzen breekt de stilte op het Zeeheldenplein in Oostende in de vroege ochtend van maandag 30 maart 1959.

Restjes mist die over het plein hangen vervliegen bij het prikken van de eerste zonnestralen.

Het wordt een prachtige lentedag. Maar niet voor Theodor Soete.

Als de scheepsbel straks luidt, zit zijn tijd er weer op. Hij knielt bij het standbeeld van de treurende zeeman aan de achterkant van het Nationaal Monument voor de Zeelieden. Uit de holtes waarin ooit zijn ogen zaten baant een traan zich een weg naar buiten. Theodor Soete

stopt een hand in de zak van zijn sleetse jas en haalt er twee van het bloed druipende oogbollen uit, het oogwit met adertjes doortrokken en pupillen wijd en donker. Hij prevelt enkele woorden en wanneer hij aanzwellende stemmen hoort, komend uit de richting van de Langestraat, begint zijn verschijning te vervliegen, even snel en mysterieus als de mist.

Al voor het vijfde jaar sinds het majestueuze Monument voor de Zeelieden uit het Zeeheldenplein oprees, komen Oostendse vissersfamilies er op Paasmaandag samen om de slachtoffers van de zee te herdenken, zij die ontmeerden en nooit weder-

ts m Ee ijte r n ho rro rv er ha al ......

ui 56

keerden. Op het programma: een optocht langs de Visserskaai, een botenparade in de havengeul en een eucharistieviering met bloemenhulde en zegen over zee, stad en strand. Albertina Soete maant haar twee dochters aan om hun lange in een knot gedraaide haren netjes onder een hoofddoek weg te stoppen. Ze heeft de afgelopen nacht niet geslapen, net als vorig jaar met Pasen, en de jaren daarvoor.

Tien jaar al sinds het schip met daarop haar man en haar enige zoon uitvoer en nooit meer terugkwam. Ze stopt een hand in de zak van haar jas en haalt er een doodsprentje uit.

‘Kruis van onzen heer Jesus Christus in wien ons heil is en ons leven en onze verrijzenis’ staat er onder een kruis met doornenkroon op de voorzijde, op de achterzijde de namen van haar man en haar zoon, Ludwig en Theodor Soete, en de naam van het schip waarop ze voeren, de O.167 Sonny Boy. Paaszondag 17 april 1949.

De O.167 Sonny Boy is op weg naar de Doggersbank, een ondiepte in de Noordzee ten oosten van Noord-Engeland. Ze gaan er vissen op haring. Hoewel het weer goed is en de vangst veelbelovend, zit er een frons in het voorhoofd van kapitein Ludwig Soete. Hij kijkt naar zijn jonge zoon Theodor die voor het eerst mee uitvaart.

Theodor doet het niet goed op school, wel, dan moet hij maar mee de zee op, had Ludwig tegen

zijn bemanning gezegd. Maar dat was niet de hele waarheid.

Theodor Soete haalt weliswaar slechte resultaten op school, maar het wordt hem ook heet onder de voeten aan wal. Hij komt meer en meer in beeld na de gruwelijke, onopgeloste moord op Melanie Desmit, een tienermeisje dat naakt en geblinddoekt, opgehangen aan een haak, werd gevonden in de vismijn. Ze is al maanden het enige onderwerp van gesprek in Oostende.

Ludwig Soete laat zijn donkere gedachten los en roept vanop de brug dat de dag erop zit. Voor ze aan hun zeven dagen durende visvangst beginnen, waarbij ze om beurten slechts enkele uren kunnen rusten, wil hij nog een volledige nacht slapen.

De O.167 Sonny Boy dobbert op de Noordzee, bij de zuidelijke rand van de Doggersbank. Het is stil aan boord, iedereen ligt in bed. Behalve Theodor Soete.

Hij zit op een stapel netten en tuurt over de kalme zee.

Dan staat hij op, neemt een met lood verzwaarde emmer aan een touw en gooit die overboord.

Even later haalt hij de emmer weer op. Hij is gevuld met zand van de zandbank waarboven ze voor anker liggen. Er stijgt een gelige walm uit de emmer op. Het gelaat van Theodor Soete is uitdrukkingsloos als hij met zijn met zand gevulde handen voor zich uit de kuip van het schip binnenstapt. Hij strooit het zand in de ogen van de slapende bemanningsleden,

waaronder die van zijn vader kapitein Ludwig Soete. Luide kreten vullen de kleine kuip.

De vissers grijpen in razende doodsangst naar hun bloedende hoofd. Eén voor één tuimelen ogen uit hun kassen en botsen als botsballen op de wiegende vloer. Theodor Soete raapt de oogbollen samen en laat ze in zijn jaszak glijden. Dan strooit hij zand in zijn eigen ogen.

Onder de treurende vissers en vissersvrouwen die de bloemenhulde aan het Nationaal Monument voor de Zeelieden bijwonen, denkt iedereen, zonder het te durven uitspreken, aan de Zandman. Al heeft niemand op dat moment weet van het vreselijke voorval dat ook weer aan deze Paasmaandag is voorafgegaan. Enkele straten verder, in een huis waar de geur van angst nog van de ramen druipt, ligt een man op een bed, in zijn hoofd twee zwarte holtes waar voorheen zijn ogen zaten.

De priester geeft zijn zegen over zee, stad en strand en luidt naar jaarlijkse gewoonte de scheepsbel. Albertina Soete buigt het hoofd in droefenis.

Vanuit een ooghoek lijkt ze plots haar zoon Theodor Soete te zien, aan het einde van het Zeeheldenplein. Wanneer ze opkijkt, is hij er niet.

Een zinsbegoocheling die jaarlijks terugkeert.

Randl

57

THEAT ER

29.05 .2020 ABATT OIR FERMÉ & THEAT ER FREIB URG ZANDM AN ZAAL GROTE POST 20:00 ——— € 18

L JU N JU EI M R AP RT M B FE N JA TXT-uurtje

doen!

10.01 Kamagurka & Herr Seele

The Return of the Comeback

comedy

11.01 The Bony King of Nowhere 16.01 Peeping Tom

inf

o

05.01

ex tra

ge nr e

rst ell ing vo o

vo er de r uit

sp ee lda ta

58

familie 4 tot 8 avantpremière

muziek

Kind Chambres d’O Locke

theater

bij de buren

festival

op locatie

Doe de groeten aan de ganzen

theater

Birdsong

muziek

02.02

TXT-uurtje

doen!

02.02 Bram Nolf

A Tale of Reeds Uitgezonderd Always/Beautiful Poëzieshow: Dichter zoekt toekomst

muziek

25-26.01 31.01 Compagnie Cecilia

hetpaleis & De nwe Tijd/ Freek Vielen 01.02 Hendrik Willemyns 01.02

02.02 Slisse & Cesar 06.02 Manor House 07.02 Sint-Jozef Oostende 07.02 Oostendse Avond 08.02 Bart Cannaerts 13-14-1516.02 Teater Studio James Ensor

theater

theater

familie 6+ familie 4 tot 8 te gast

circus literatuur

te gast

muziek

We moeten nog eens afspreken

comedy

Spes Bona (Hoop op het Goede)

theater

Fella Mengus All Inclusive Jewish Life, portraits of the past

muziek

Voelgewoel

doen!

18.02 caz/Bas Bulteel

Hot Club d’O

doen!

22.02 Ultima Thule

bam!

theater

27.02 Guy Swinnen & the ladies

The Duet Sessions Uit respect voor de buren Latinacion Ghost Writer and the Broken Hand Break

muziek

01.03

txt-uurtje

doen!

familie 4 tot 8

01.03 BRONKS & Ballet Domage

Tribunal

theater

familie 6+

05.03 MonkeyMind Company

Sonico Familie

dans

15.02 Olla Vogala 15.02 Julian Hetzel/campo 16.02 MazikDuo 17.02 t.e.m.

01.03

28.02 Dries Heyneman 29.02 Slotevenement Escapadas Artisticas 29.02 Miet Warlop & NTGent

07.03 Milo Rau/NTGent

te gast

theater muziek familie 0,5 tot 3 op locatie familie 4+

comedy doen!

te gast

theater

theater

L JU N JU EI M R AP RT M B FE N JA o inf ex tra

ge nr e

rst ell ing vo o

vo er de r uit

sp ee lda ta

59

familie 6+

08.03 fabuleus/Hanna Mampuys

softies

circus

14.03 JOWest!

You made it!

Contrastes Hullep!

muziek comedy

première

Pied de Poule

theater

op locatie

doen!

03.04 Lieven Scheire

Ontbijtgesprek ‘#MeToo en YouToo?’ Gwen Cresens Quartet Moby Dick, at last Queequeg speaks Messages of Cheer & Comfort 30 jaar Live in Nerdland: dna

05.04

txt-uurtje

doen!

familie 4 tot 8

05.04 Theater Artemis

Het dier, het dier en het beestje

theater

familie 8+

Swing

circus

op locatie

Brasschaatse Huisvrouwen Bruegel Word’s out tour

theater

te gast

15.03 Kacper Nowak & Christia Hudziy 20-21.03 Maaike Cafmeyer & Peter De Graef 20 t.e.m.

22.03 Studio Orka 22.03 De Zendelingen 22.03 Eclectica 27.03 lod/Gorges Ocloo 28.03 Sioen 29.03 Dana Winner

10.04 tot 12.04 Circus Ronaldo 12.04 Het Prethuis vzw 16.04 Lisaboa Houbrechts/Toneelhuis 18.04 Novastar + Geike

Anima Eterna Brugge & Beethoven. Monumentaal vocaal Dresdner Kammerchor 26.04 Kim Van den Brempt Moving Hands 30.04 De Kolonie MT/Bruno Vanden Broucke De Woordenaar 18.04

30.04 tot 09.05 Teater Studio James Ensor

muziek

muziek theater muziek muziek theater

muziek muziek

theater

02.05 Kommil Foo

Oogst

comedy

03.05

txt-uurtje

doen!

Moving Forward Standing Still

dans

Simple as abc #3: The Wild Hunt Moving Ballads Misia Tijd De Humorklas Iemand moet het doen

theater

09.05 16.05 17.05 22.05 22.05

23.05 Arsenaal/Lazarus

bij de buren

muziek

theater

Jan Martens/ GRIP & Dance On Ensemble Thomas Bellinck/robin Femke Gysselinck Revue Blanche & Katharina Smets Stef Bos

familie 6+

theater

augustus, ergens op de vlakte

07.05

familie 10+

dans muziek muziek comedy theater

te gast

familie 4 tot 8 bij de buren

L JU N JU EI M R AP RT M B FE N JA o inf ex tra

ge nr e

rst ell ing vo o

vo er de r uit

sp ee lda ta

60

24.05 Be Flat

Follow me

circus

29.05 Abattoir FermĂŠ & Theater Freiburg

Zandman The Deep Blue Sea 2.0 Strauss, Sibelius & Mahler

theater muziek

bij de buren

De kuren van Verschueren

theater

te gast

13.06 There There Company

Carrying my father - workshop

doen!

13.06 Dries Geysels

Realtime

theater

double bill: time is on my side (yes it is)

13.06 Lobke Leirens & Maxim Storms

Happy Hour

theater

double bill: time is on my side (yes it is)

14.06 There There Company

Carrying my father

circus

16.06 CAZ/Bas Bulteel

Hot Club d’O

doen!

30-31.05 Patrick Riguelle e.a.

05.06 Budapest Festival Orchestra 05-0607.06 Nut en Vermaak Oostende

op locatie

familie 6+

muziek

16+

familie 10+ op locatie

61

© Philippe Van Gelooven

62

UiTloket bevindt zich in De Grote Post

Tickets kopen 1

2

H.Serruyslaan 18A, 8400 Oostende

Via de website www.degrotepost.be: met een persoonlijke account kan je 24 uur op 24 online tickets bestellen. Raadpleeg de website voor verdere instructies.

Openingsuren:

Maandag t.e.m. vrijdag: 10 tot 18 uur Zaterdag: 14 tot 18 uur + telken een uur voor aanvang van iedere voorstelling Gesloten op zon- en feestdagen

Aan het UiTloket in De Grote Post of

aan de balie van Toerisme Oostende:

betalen kan contant of met Bancontact.

3

NIEUW! Klub 431

Aan de deur: UiTloket opent één uur vóór aanvang van iedere voorstelling.

Vrienden- en bedrijvennetwerk rond in en rond De Grote Post

Meer info: degrotepost.be/klub431 Tickets reserveren Telefonisch reserveren kan op het nummer 059 33 90 00 tijdens de openingsuren van het UiTloket.

Reserveren via e-mail is niet mogelijk.

Ticketprijzen

Gereserveerde tickets kun je tijdens

de openingsuren aan het UiTloket ophalen.

Dit kan tot ten laatste 30 minuten voor aanvang van de voorstelling. Ben je later, dan loop je het risico dat de tickets terug in verkoop geplaatst worden.

vervallen automatisch 7 dagen na reservatie.

Uitverkochte voorstellingen

Bij een uitverkochte voorstelling zijn er twee mogelijkheden:

1

2

Wachtlijst Bij een uitverkochte voorstelling kun je je op de wachtlijst zetten. Dit kan telefonisch via 059 33 90 00, online op www.degrotepost.be of aan de balie van het UiTloket. Als er een plaats vrijkomt, word je telefonisch gecontacteerd. Vijf dagen voor de voorstelling wordt de wachtlijst afgesloten.

Last minute Vanaf een uur voor de voorstelling kun je je naam ter plaatse aan het loket op een lijst laten zetten. Hoewel we geen plaats kunnen garanderen, bestaat de kans dat er reservaties of gastenplaatsen vrijkomen en je de voorstelling toch zal kunnen bijwonen.

Opgelet Mensen die zich op de wachtlijst

registreerden, hebben niet automatisch recht op een last minute ticket. De wachtlijst en last minute tickets zijn niet van toepassing op voorstellingen met het label ‘Te gast’.

3

NIEUW! Zoektickets Bij een uitverkochte voorstelling kunnen een aantal zoektickets in verkoop geplaatst worden.

Voor meer info: zie www.degrotepost.be

gen biedt De Grote Post een reductietarief aan. Op de website vind je terug van welk tarief je gebruik kan maken.

Geef je een ticket met reductie door aan familie of vrienden die hier geen recht op hebben? Laat ze dan op weg naar de zaal even passeren langs het UiTloket.

Aan de ingang worden controles uitgevoerd, maak dus geen gebruik van een korting waar je geen recht op hebt.

NIEUW! Kinderen en jongeren

Voor de meeste voorstellingen geldt in De Grote Post een eenheidstarief van €10 onder de 26 jaar. Peuters en kleuters onder de 6 jaar betalen €1.

UiTPAS Bij aankoop van een UiTPAS ontvang je als welkomstgeschenk een vriendencoupon die je éénmalig 50% korting geeft op de aankoop van een ticket. Dankzij je UiTPAS heb je recht op het reductietarief in De Grote Post. Het is ook een spaarkaart, punten ruil je in voor extra voordelen of exclusieve geschenken.

Oostendenaren met een UiTPAS aan kansentarief krijgen 80% korting bij

aankoop van tickets voor De Grote Post.

Deze korting is enkel te verkrijgen aan de balie van het UiTloket of Toerisme Oostende.

voordelige tarieven voor groepen vanaf 20 personen. Samen geniet je van extra voordelen op het basistarief.

Voor meer info en boekingen kun je terecht op 059 56 85 00 of groepen@degrotepost.be.

Reductietarief Bij de meeste voorstellin-

Onbetaalde reserveringen

Groepskorting De Grote Post hanteert

Meer info over het verkrijgen van een UiTPAS en de voordelen: www.uitinoostende.be/uitpas

Avondcircuit Scholen, deeltijdse onderwijs-

instellingen, sport- en jeugdverenigingen kunnen ook buiten de uren reguliere voorstellingen in groepsverband bijwonen.

Dankzij het Avondcircuit genieten leerlingen en leden in groep van een extra voordelig tarief van € 6, terwijl begeleiders gratis meekunnen. Het Avondcircuit is van toepassing vanaf 4 betalende personen, facturatie gebeurt via de school of vereniging. Ondanks de naam 'Avondcircuit' geldt het tarief ook op activiteiten en voorstellingen die tijdens de dag plaats vinden.

Voor meer info en boekingen kun je terecht op 059 56 85 08 of scholen@degrotepost.be.

Cadeaubon Met een cadeaubon van

De Grote Post kun je geliefden op een originele manier verrassen. De cadeaubon is te verkrijgen aan het UiTloket.

Algemene verkoopsvoorwaarden Raadpleeg de website voor de volledige verkoopsvoorwaarden. De opgesomde tarieven, formules en diensten zijn enkel van toepassing op voorstellingen en activiteiten in organisatie van De Grote Post.

‘Te Gast’-voorstellingen zijn activiteiten in een organisatie van derden. Cadeaubonnen, reductietarieven en diensten van De Grote Post zijn hierop niet van toepassing.

BLIJF OP DE HOOGTE

www.degrotepost.be

NIEUW: degrote.blog nieuwsbrief

facebook

twitter

instagram

spotify

youtube

Laat ook zelf van je horen via onze website of #ikzitlieverindegrotepost

v.u.: Bart Plasschaert - Hendrik Serruyslaan 18a - 8400 Oostende