03
จังหวัดศรีสะเกษ
SISAKAT
เวฬุวนั ไพรสถานบ้านแข้น ี้ หากท่านใดได้พกั อยูส่ กั ครา เป็นสถานทีอ่ บรมบ่มเพราะจิต ทัง้ พระเณรและนักเรียนอยูใ่ กล้ไกล เวฬุวนั เป็นสถานทีอ่ นั ร่มรืน่ เหมาะแก่การเจริญสมถะวิปสั สนา เป็นทีใ่ ห้บำ� เพ็ญธรรมตามดูจติ ท�ำจิตให้หลุดพ้นจากบ่วงมาร
มีสงิ่ ดีอยูม่ ากมายให้คน้ หา จะรูว้ า่ เงียบสงบร่มเย็นดี ทัว่ ทุกทิศชาวประชาได้อาศัย ต่างได้ใช้ทแี่ ห่งนีบ้ ำ� เพ็ญธรรม สงัดเงียบทัง้ กลางวันกลางคืนหนา พาชีวามีความสุขพ้นทุกข์ภยั ท�ำชีวติ ให้มคี า่ มหาศาล เป็นสถานอันสงบพบพระธรรม
พระพุทธเมตตาไตรภพโลกนาถ
วัดป่าเวฬุวัน
บ้านแข้ ต�ำบลแข้ อ�ำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ
Wat Pa Weluwan
Ban Khae, Khae Sub-district, Uthumphon Phisai Dostrict, Sisaket Province
ประวัติความเป็นมา วัดป่าเวฬุวนั หรือ วัดป่าบ้านแข้ ได้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๐ มี เนื้อที่ ๘๔ ไร่ โดยมีหลวงปู่เผือ ฐานิสฺสโร พระวิปัสสนาจารย์ เป็นผู้ ริเริ่มสร้างวัด (หลังจากที่ออกเดินธุดงค์ปฏิบัติธรรมกลับมาที่บ้านแข้ และได้มาปักกลดในป่าช้าบ้านแข้) เพือ่ ให้เป็นทีป่ ฏิบตั ธิ รรมกรรมฐาน โดยใช้ชอื่ ว่า “วัดป่าแสนสุขอารมณ์” ครัน้ เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถระ) ขณะสมณศักดิ์ท่ี พระพิมลธรรม ได้มา พักปฏิบัติธรรม ณ ที่แห่งนี้ เห็นว่ามีกอไผ่เป็นจ�ำนวนมาก และเหมาะ แก่การฏิบตั ธิ รรม จึงได้ประทานนามว่า “วัดป่าเวฬุวนั ”ในการนีห้ ลวง ปู่เผือ ฐานิสฺสโร และหลวงปู่เครื่อง สุภทฺโท ได้ด�ำเนินการก่อสร้างวัด ให้มีเสนาสนะเพียงพอต่อพระภิกษุสามเณร และผู้ปฏิบัติธรรม โดยมี
156
การสอนกรรมฐานเรื่อยมา จน พ.ศ.๒๕๒๙ หลวงปู่เผือ ฐานิสฺสโร ได้ถงึ แก่มรณภาพด้วยโรคชราวัย ๙๔ ปี จึงมีหลวงปูเ่ ลีย่ ม ญาณวีโร ได้สบื ทอดเจตนารมณ์ปณิธานการปฏิบตั ธิ รรม โดยได้มกี ารจัดงาน ปฏิบัติธรรมปริวาสกรรมมาจนถึงปัจจุบัน ต่อมาในปี พ.ศ.๒๕๓๙ หลวงปู่เลี่ยม ญาณวีโร ถึงแก่การมรณภาพลง มีพระอาจารย์ บุญเส็ง อาภสฺสโร สานงานต่อในเจตนารมณ์ และสร้างเสนาสนะ หลายอย่าง จนถึงปี พ.ศ.๒๕๔๙ พระอาจารย์คำ� หมาย คนฺธวํโส ได้เป็นผู้ดูแลวัดต่อมา เมือ่ วันที่ ๕ มิถนุ ายน พ.ศ.๒๕๕๐ ส�ำนักงานพระพุทธศาสนา แห่งชาติได้ประกาศตั้งวัด จึงมีพระอธิการค�ำหมาย คนฺธวํโส เป็นเจ้าอาวาสรูปแรก และในปี พ.ศ.๒๕๕๕ ท่านได้รบั พระราชทาน ตั้งสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรเจ้าอาวาสวัดราษฎร์ชั้นโท ในราชทินนามที่พระครูวจิ ิตรสุคันธาภิรม (ค�ำหมาย คนฺธวํโส)