Zorg voor mens en dier

Een van de belangrijkste doelen van de Dierenbescherming is het voorkomen van dierenleed. Onze afdeling Preventieve Dierenhulp voorkomt met maatwerk dat het welzijn van dieren verslechtert, met oog voor dier, mens en maatschappij. Het uitgangspunt is hierbij altijd om het dier in de eigen, vertrouwde leefomgeving te houden.

Zorgprofessionals, zoals wijkverpleging, thuiszorg en GGZ, komen dagelijks over de vloer bij mensen die hulp nodig hebben. Door tijdig te signaleren als er wat mis is, kunnen zij voorkomen dat een thuissituatie uit de hand loopt, óók voor dieren. Sociaal hulpverleners doen in dat kader steeds vaker een beroep op de Dierenbescherming. Problemen staan tenslotte zelden op zichzelf. Vaak gaat er iets anders achter schuil, zoals het verlies van een dierbare, echtscheiding of geldzorgen. Met vroegtijdige inmenging kan het leven voor zowel mens als dier worden verbeterd. Het werk van de afdeling Preventieve Dierenhulp is dan ook geen soloactiviteit; er wordt integraal samengewerkt met andere hulpverleningsinstanties.

ZORGVULDIGE BENADERING

Een hulpvraag hoeft overigens niet altijd via een zorginstantie te worden geïnitieerd, maar kan ook van dierenbezitters zelf komen. Bijvoorbeeld omdat ze niet weten hoe ze het welzijn van hun dieren kunnen verbeteren of hun leven door financiële moeilijkheden niet meer overzien. We staan regelmatig versteld van de armoede achter voordeuren. Mensen die moeten rondkomen van een tientje per week, bij wie gas, water en licht is afgesloten omdat ze dat niet kunnen betalen. Als je niks meer hebt, behalve je dieren, wil je die niet missen. Ook wanneer je er eigenlijk niet meer voor kunt zorgen. Aan ons de taak om daar zorgvuldig mee om te gaan en het leven voor de dieren en daarmee hun eigenaren ten goede te keren.

Mensen die moeten rondkomen van een tientje per week, bij wie gas, water en licht is afgesloten omdat ze dat niet kunnen betalen. Als je niks meer hebt, behalve je dieren, wil je die niet missen.

HULP BIEDEN

Dat er achter gesloten deuren veel leed schuilgaat, weten de preventieteams van de Dierenbescherming maar al te goed. “Het goede nieuws is dat sociaal hulpverleners van bijvoorbeeld GGZ en woningbouwverenigingen de Dierenbescherming steeds vaker weten te vinden. We vragen ze om wat breder te kijken dan hun cliënt; naar de vogelkooi in de hoek of een nest kittens onder de tafel. Onze preventieteams kunnen in samenspraak met de dierenbezitter hulp bieden en voorkomen dat een situatie verslechtert,” aldus Paméla Zaat, die als Coördinator Maatschappelijke Dierenhulp bij de Dierenbescherming werkzaam is in de regio Zuid­Holland.

Meer In Vizier

Nu de Dierenbescherming steeds meer in het vizier van de sociaal hulpverleners komt, groeit ook het aantal hulpvragen. Vaak gaat het om mensen die inzien dat zij hun dier niet de juiste zorg bieden, maar niet weten hoe ze het tij kunnen keren.

Paméla: “Zo werden we benaderd met het verhaal over een mevrouw die thuis 39 konijnen, acht siervogels, zes cavia’s en een kwartel hield. Ze had haar hele leven veel dieren gehad, maar nu beginnende dementie haar geheugen steeds vaker in de steek liet, groeide de zorg voor de dieren haar boven het hoofd. De niet­gecastreerde konijnen en reutjes werden ook niet meer gescheiden gehouden, waardoor er steeds meer bij kwamen. Onze Dier­Sociaal Medewerker is met de mevrouw gaan praten en samen kwamen ze tot de conclusie dat het beter was om via de Dierenbescherming een nieuw thuis voor het merendeel van de dieren te zoeken.”

VERSTREKKENDE GEVOLGEN

Ook Paméla, die al heel wat jaren werkzaam is voor de Dierenbescherming, zegt ervan geschrokken te zijn hóéveel mensen echt wel de juiste intenties hebben met hun dier, maar het financieel niet meer kunnen bolwerken. “Wij helpen met advies, begeleiding of door een hulptraject aan te gaan,” zegt ze. “De meeste hulpvragen ontstaan door geldproblemen, familieomstandigheden of ziekte van een eigenaar. Kortom: mensen die in een situatie terechtkomen die ze niet hadden kunnen voorzien, maar die wél verstrekkende gevolgen heeft. Met de preventieve begeleiding die wij bieden, helpen we dier én mens.”

DIERENBUDDY INGESCHAKELD

Zo nam een zorgverlener contact op met onze Helpdesk Hulpverleners. De hond van haar cliënt Karla had de eerste anderhalf jaar van zijn leven opgesloten gezeten in een kast. Toen Karla hem in huis nam, werden de gevolgen van zijn slechte start duidelijk. Hij blafte non­stop, raakte snel overprikkeld en wandelen met hem was vrijwel onmogelijk. “Hij is binnen superlief en gezellig, maar zodra hij wat hoort, gaat het mis,” aldus Karla. Er werden twee hondengedragsdeskundigen via de Dierenbescherming ingezet om het gedrag van de hond te analyseren en een trainingsprogramma op te zetten. Het duo gaf praktische tips en hielp bij het veranderen van gedragspatronen. Omdat lange wandelingen door de beperking van Karla lastig waren, werd ook een Dierenbuddy ingeschakeld die met de hond op pad ging.”

SOCIALE ASPECT CENTRAAL

Volgens Pamela staat het sociale aspect binnen de Preventieve Dierenhulp voorop.

“We zoeken altijd naar een situatie die voor mens en dier acceptabel is,” stelt ze. “Voorwaarde is wél dat mensen openstaan voor hulp, bijna letterlijk de voordeur openzetten. Ultieme doel is dat wij als Dierenbescherming een vast onderdeel vormen in de cirkel van hulpverlening, actief deelnemen aan sociale wijkteams en bekend zijn bij GGZ­instellingen. Om dit te realiseren, benaderen we proactief organisaties die achter de voordeur bij mensen komen. Met z’n allen kunnen we mensen en dieren helpen die in een neerwaartse spiraal zijn geraakt. Het is goed om te merken dat we elkaar steeds vaker weten te vinden. En samen een vangnet vormen voor mensen en hun dieren.”

Hulp nodig?

Bent u of kent u iemand die hulp nodig heeft met een huisdier of wordt u binnen uw werk als hulpverlener geconfronteerd met (mogelijk) dierenleed? Neem dan contact op. Op dierenbescherming.nl/ preventie vindt u onze gegevens. Loopt u tegen een acute situatie aan en heeft een dier direct hulp nodig? Bel dan het landelijk meldnummer voor dieren in nood 144 (24/7 bereikbaar).

Zolang mogelijk samen Beter voor dier en mens

“Het doel van het project Dierenbuddy van de Dierenbescherming is dat mens en dier zolang mogelijk samen blijven. We zijn er voor ouderen en chronisch zieken die niet de financiële middelen hebben om bijvoorbeeld een uitlaatservice in te schakelen. En geen of een te klein sociaal netwerk hebben. Onze Dierenbuddy’s bieden drie tot vijf keer per week ondersteuning, zodat de eigenaar het huisdier niet weg hoeft te doen. Dat kan thuis, maar bijvoorbeeld ook in een zorginstelling waar huisdieren zijn toegestaan.”

Clarissa Rewti, Consulent Dierenbuddy Noord-Holland

“Ik ga het gesprek aan met mensen die hulp vragen voor hun dieren. Mijn streven is om samen met hen te zoeken naar een passende manier om het welzijn van hun dieren en daarmee dat van henzelf te verbeteren. Er zullen altijd mensen blijven die hun dieren op straat gooien als het ze te veel wordt, maar er zijn er óók die van hun dieren houden en de verantwoordelijkheid serieus nemen. Voor die mensen staan wij klaar.”

Selma Broers, Dier-Sociaal Medewerker

Belangrijk voor levensgeluk Adviseren hulpverleners

“De eigenaresse van hondje Billy, een jonge vrouw nog, verloor na een bacteriële infectie haar benen en delen van haar handen. Ineens was ze afhankelijk van anderen. Ook bij de verzorging van Billy had ze hulp nodig. Sindsdien haal ik hem elke maandag op voor een lange wandeling. Ik weet zelf hoe belangrijk het gezelschap van een dier kan zijn. Voor veel ouderen en chronisch zieken is dat zelfs hun enige levensgeluk. Zonder Dierenbuddy zouden deze mensen hun dier moeten afstaan. Mij kost het een paar uurtjes per week. Een kleine moeite, terwijl ik er anderen iets moois voor teruggeef.”

Lonneke Scholten, vrijwillig Dierenbuddy in Krommenie

Stem voor dierenwelzijn

“Als hulp- of dienstverleners worden geconfronteerd met (mogelijk) dierenleed, is het vaak moeilijk om de ernst van de situatie in te schatten. Zij kunnen dan contact opnemen met de Helpdesk Hulpverleners. Onze taak is om ze advies te geven en samen naar oplossingen te zoeken. In de helft van de gevallen blijkt het om strafbare feiten te gaan en verwijzen we door naar meldpunt 144, waarna politie en LID het overnemen. Hulpverleners zijn blij met onze hulp. Omdat zij zorg dragen voor mensen, vinden ze in hun omgeving niet altijd gehoor als het welzijn van dieren in het geding is, terwijl ze daar hun ogen niet voor willen sluiten.” Sammy Slinger-Koch, Adviseur Preventieve Dierenhulp

Wilt u ook diervriendelijk stemmen op 15 maart? Check dan de verkiezingsprogramma's van de partijen van uw voorkeur en ontdek wat zij doen om het welzijn van dieren te verbeteren.

Busha werd gered uit erbarmelijke omstandigheden

Als Jan op internet een foto tegenkomt van Busha, is hij verkocht. In het bijschrift staat dat de jonge hond gratis af te halen is, wat doet vermoeden dat zij geen fijne tijd achter de rug heeft. Jan en zijn vrouw Els nemen Busha in huis. Al snel blijkt dat ze niet is gesteriliseerd en gevaccineerd. Maar omdat Jan wegens ziekte arbeidsongeschikt is verklaard, kunnen ze de dierenartskosten niet betalen. De Dierenbescherming schiet te hulp.

Jan: “De vrouw bij wie we Busha ophaalden, vertelde dat ze opgesloten had gezeten in een bench in een garagebox. Ze was anderhalf jaar oud en had al twee nestjes gekregen. Zij had Busha naar eigen zeggen weggehaald uit die erbarmelijke omstandigheden, maar zat zelf in financiële problemen en had niet eens een huis; ze woonde in een caravan. Zij kon haar dus niet de zorg bieden die ze nodig had en bood Busha aan via internet. Bij die mevrouw was Busha niet zindelijk en sloopte ze alles. Maar dat weerhield ons er niet van om haar mee te nemen naar huis. Gek genoeg heeft ze dat bij ons nooit meer gedaan.”

GEREDUCEERD

Tarief

Bij Jan werd enkele jaren geleden een tumor in zijn linker zitbot ontdekt. Hij is ongeneeslijk ziek en een prognose is er niet. “Aanvankelijk kreeg ik te horen dat ik nog drie maanden te leven had. Maar dat werd later bijgesteld,” vertelt hij. “Al blijft de toekomst onzeker.” Omdat Jan arbeidsongeschikt werd verklaard, kelderden zijn inkomsten. Met hulp van de Dierenbescherming kon Busha tegen een gereduceerd tarief worden gesteriliseerd. “Ik vond het belangrijk dat dit gebeurde,” aldus Jan. “Het is erg genoeg dat ze in de vroege jaren van haar leven al twee nesten heeft moeten werpen. Dat mocht nooit meer gebeuren. We hebben een betalingsregeling voor de dierenartskosten getroffen over een periode van een jaar.”

De Liefste

Volgens Jan is Busha de liefste hond die je je kunt voorstellen. “Als je haar een dagje bij je hebt, dan houd je van haar. Ik ga veel met haar wandelen – dat doet mij ook goed – en in onze tuin kan ze lekker banjeren. Busha is als een kind voor ons. We zeggen weleens tegen elkaar dat we er een dochter bij hebben. Zo blij zijn we met haar.”

Voorjaarscampagne over Preventieve Dierenhulp

Met onze voorjaarscampagne vragen we aandacht voor mensen zoals Jan en Els die door bijvoorbeeld door ziekte, ouderdom of financiële problemen de zorg voor hun dier niet meer (volledig) kunnen dragen. Omdat het voor zowel mens als dier heel verdrietig is als ze noodgedwongen van elkaar gescheiden worden, zetten we alles op alles om te voorkomen dat huisdieren asieldieren worden. Wilt u meer weten over onze campagne? Kijk op dierenbescherming.nl/samenblijven.