Φύλλο Νο 419 | 24 ΟΚΤΩΒΡΗ 2018 | Κυκλοφορεί κάθε δεύτερη Τετάρτη | 2€
Δεκαπενθήµερη εφηµερίδα για το ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ | www.dea.org.gr
Το ΚΚΕ και η απελευθέρωση της Αθήνας σελ. 6-7
Υπάρχει ακόµα χρόνος για να σταµατήσουµε την κλιµατική καταστροφή;
Δολοφονία Κασόγκι: Ξεθωριάζει το «άστρο» του Μπιν Σαλµάν...
σελ. 10-11
σελ. 17
Η Ευρώπη στη δίνη της κρίσης της σελ. 15, 18-19
Ç ÁÐÅÑÃÉÁ ÓÔÉÓ 14 ÍÏÅÌÂÑÇ ÍÁ ÃÉÍÅÉ ÁÑ×Ç ÁÍÔÅÐÉÈÅÓÇÓ ÅÍÁÍÔÉÁ ÓÅ ÊÕÂÅÑÍÇÓÇ ÊÁÉ ÄÁÍÅÉÓÔÅÓ
Íá ôá äéåêäéêÞóïõµå üëá ðßóù Σ
τις 14 Νοέµβρη γεννιέται µία ευκαιρία απεργιακής απάντησης των εργαζοµένων µε µαζικό, αγωνιστικό και αποφασιστικό τρόπο. Το εργατικό κίνηµα, ακόµα και σε αυτή τη χαµηλών προσδοκιών περίοδο που βρίσκεται ιδιαίτερα από το 2015 και µετά, ψάχνει διεξόδους έκφρασης των ανάµεικτων και αντιφατικών αισθηµάτων µεταξύ οργής και απογοήτευσης. Η αντεπίθεση απέναντι στο κεφάλαιο (ντόπιο και διεθνές), στις κυβερνήσεις (πρώην, νυν και επίδοξες) και τους διεθνείς σχηµατισµούς- κοράκια (ΕΕ, ∆ΝΤ, ΝΑΤΟ) είναι επιβεβληµένη και επείγουσα. Ο ισχυρισµός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το «τέλος των µνηµονίων» κινδυνεύει να γίνει δίκοπο µαχαίρι γι’ αυτή. Αν οι εργαζόµενοι το πιστέψουν, είναι πολύ λογικό να διεκδικήσουν και το τέλος του καθεστώτος των µνηµονίων, την κατάργηση των 714 µνηµονιακών νόµων και την επιστροφή στην προ µνηµονίων «κανονικότητα».
Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού από την ΕφΣυν
(συνέχεια στη σελ. 2)
Ç ÁÑÉÓÔÅÑÁ ÍÁ ÐÅÉ Ï×É ÓÅ ÐÏËÅÌÉÊÅÓ ÐÑÏÅÔÏÉÌÁÓÉÅÓ–ÅÎÏÐËÉÓÌÏÕÓ
Áíôáãùíéóµïß óå âÜñïò ôùí ëáþí
Η
διεθνής κρίση του καπιταλισµού, η οποία ολοένα βαθαίνει και περιπλέκεται, διαψεύδει κάθε προσδοκία για κάποιου τύπου σταθεροποίηση, ενώ την ίδια στιγµή δηµιουργεί ένα πολύ ρευστό οικονοµικό, πολιτικό, γεωστρατηγικό υπόβαθρο, το οποίο µπορεί δυνητικά να εγκυµονεί πολύ αρνητικές εξελίξεις για την Αριστερά, τους εργαζόµενους και τα λαϊκά στρώµατα. Ο κίνδυνος µιας αντιπολεµικής αντιπαράθεσης είναι υπαρκτός και οι κάθε λογής εθνικιστικοί λεονταρισµοί το µόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν λάδι στη φωτιά Η επιθετική και απροκάλυπτη παρέµβαση των δυνάµεων του δυτικού ιµπε-
ριαλισµού για την επιρροή της λαϊκής ψήφου στο δηµοψήφισµα που έγινε στη ∆ηµοκρατία της Μακεδονίας, αποδεικνύει ότι το πραγµατικό διακύβευµα ήταν η επέκταση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και όχι το όνοµα της γειτονικής χώρας. Η προσέλευση µονάχα του 35% του εκλογικού σώµατος στις κάλπες πέρα από το ότι απονοµιµοποιεί την ίδια τη διαδικασία, αποκαλύπτει την παρωδία δηµοκρατίας και αναδεικνύει µια πολύ σηµαντική διάσταση της κρίσης: αυτή στο πολιτικό επίπεδο και στο χάσµα που υπάρχει µεταξύ κυβερνώντων και λαϊκών στρωµάτων. (συνέχεια στη σελ.2)