ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
6045 Φύλλο Νο 313
6 μ
ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
28 Μάη 2014 Κυκλοφορεί κάθε δεύτερη Τετάρτη 1,5 ευρώ
4
6
11
12
Συνέντευξη με τη Δήμητρα Μανώλη
ΣΥΡΙΖΑ: Κόμμα των «αστέρων» ή κόμμα των μελών;
Τα κέρδη καταστρέφουν το περιβάλλον
Αίγυπτος: Η άνοδος του στρατηγού Σίσι
Το άθροισμα του «Μεγάλου Συνασπισμού» της ευρωπαϊκής λιτότητας, το άθροισμα Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς, υποχώρησε στις ευρωεκλογές. Η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων που ασκούν κυβερνητική εξουσία μαυρίστηκε στις κάλπες. Όμως βασικός εκφραστής της οργής ενάντια στις δυνάμεις αστικής διαχείρισης και τις Βρυξέλλες αναδεικνύεται η ακροδεξιά, με αποτελέσματα που πρέπει να σημάνουν συναγερμό. Τα αποτελέσματα αποτυπώνουν την ανάδυση ενός ρεύματος αστικού ευρωσκεπτικισμού στα βόρεια κράτη και στις μεγάλες οικονομίες. Αποτυπώνουν ωστόσο και έναν λαϊκό ευρωσκεπτικισμό, την οργή ενάντια στις πολιτικές των Βρυξελλών πάνω στην οποία σπεκουλάρει η ακροδεξιά. Μαζί με την άνοδο ενός γαλαξία «ευρωσκεπτικιστικών» δυνάμεων, αυτή η διάθεση εκφράστηκε και με τη μεγάλη αποχή. Η συμμετοχή φέτος παρέμεινε στο ιστορικό χαμηλό του 2009. Δυστυχώς, αντίστοιχου μεγέθους ρεύμα με την ακροδεξιά δεν μπόρεσε να εκφράσει η Αριστερά, η μόνη δύναμη που μπορεί να προβάλει μια ταξική απάντηση τόσο ενάντια στη σύγχρονη Ιερά Συμμαχία των Βρυξελλών όσο και ενάντια στην ακροδεξιά. Ο διεθνής συσχετισμός είναι δύσκολος, αλλά το ζήτημα δεν είναι να περιμένουμε πότε θα βελτιωθεί. Κάποιος θα πρέπει να επιχειρήσει να τον αλλάξει, με την πιο ασφαλή μέθοδο να παραμένει μια στρατηγική ρήξεων, που μπορεί να εμπνεύσει και να βάλει φωτιά στον «ξηρό κάμπο» της Ευρώπης (σελ. 8-9).
Ιστορική νίκη - εφαλτήριο ανατροπής
Να τους αποτελειώσουμε Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού
Τα μηνύματα των ευρωεκλογών
Μαζικοί αγώνες από τα κάτω και πολιτικές πρωτοβουλίες της Αριστεράς για το τελικό χτύπημα
Τ
ο αποτέλεσμα των εκλογών έχει οδηγήσει τη συγκυβέρνηση ΝΔΠΑΣΟΚ στην πιο αδύναμη θέση από το ξεκίνημα της κρίσης. Η αγωνιώδης προσπάθεια των ΜΜΕ να κρύψουν αυτή την πραγματικότητα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Γιατί, από την επόμενη μέρα, όλες οι κυβερνητικές «πρωτοβουλίες» συνιστούν ομολογία της κρισιμότητας της κατάστασης στην οποία έχουν οδηγηθεί οι Σαμαράς-Βενιζέλος. Αυτό λένε οι διαρροές για πιθανό «κούρεμα» του Στουρνάρα και οι συζητήσεις για τον νέο εκλογικό νόμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Αυτό ομολογούν
και τα επείγοντα μέτρα «ανασύνθεσης» της Δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας, που ανακαλούν στη δράση όλες τις πιθανές και απίθανες εφεδρείες των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Όμως τίποτα από αυτά δεν μοιάζει αρκετό για να σώσει την ανεκδιήγητη συγκυβέρνηση. Ο Σαμαράς είναι υποχρεωμένος να προωθήσει αμέσως μια βρόμικη αλλά και δύσκολη δουλειά: το τελευταίο «μεσοπρόθεσμο». Που επιβάλλει συνέχεια της φοροεπιδρομής, επίθεση στον πραγματικό μέσο μισθό της εργατικής τάξης ώστε αυτός να υποχωρήσει στα επίπεδα του κατώτατου, νέο κλάδεμα στις συντάξεις, μαζικές απολύσεις στον δημόσιο τομέα
και πλήρη «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό, δρακόντειες περικοπές στην υγεία και την παιδεία. Επιβάλλει, επιπλέον, φρενίτιδα ιδιωτικοποιήσεων ακόμα και σε τομείς όπως το νερό ή τα δάση και οι παραλίες. Σύμφωνα με τη μόνιμη τακτική της τρόικας, η συνέχιση της χρηματοδότησης συναρτάται άμεσα με την προώθηση όλων των παραπάνω αντικοινωνικών μέτρων, με αποτέλεσμα να επανέρχεται η απειλή της «ασύντακτης χρεοκοπίας», αν η κυβέρνηση υποχρεωθεί σε τακτική «βήμα σημειωτόν» προκειμένου να κερδίσει πολιτικό χρόνο. (συνέχεια στη σελ.3)