ACTUEEL
TOMATEN | ARTISANAAL ITALIË | POMODORI | PASSATA Dankbare klanten De chauffeurs van de camion laden in een bewonderenswaardig tempo de honderden tomatenkisten uit. De zomerzon doet de felrode tomaten extra glanzen. “San Marzanotomaten worden gekweekt op hellingen met zeezicht”, vertelt Manuela. “Ze genieten zowel van gezonde berglucht als van een frisse zeebries. Ze bevatten veel tomatenvlees, weinig water en geen bewaarmiddelen. Vraag het straks maar aan mijn klanten: geen tomaat die qua smaak nog maar in de buurt komt.”
ALS MIJN KLANTEN HIER STRAKS HUN TOMATEN KOMEN OPHALEN, HERBELEVEN WE SAMEN ONZE ITALIAANSE ROOTS. DAT IS ECHT GENIETEN
Uit dankbaarheid verwennen haar klanten haar soms met zelfgemaakte pasta. En elk jaar krijgt ze berichtjes die haar Italiaanse hart sneller doen slaan. “La regina dei pomodori”, schreef iemand op haar Facebookpagina. “Che cosa sarebbe la vita senza Manuela?” “Wat zou het leven zijn zonder tomatenkoningin Manuela?” Iemand anders stuurde haar een tijd geleden een sms’je: “Chapeau dat je het werk van je vader verder zet. Hij zou trots op je zijn.” Ze las het met vochtige ogen, bekent ze.
vijftig jaar geleden in zijn winkel snoepjes uitdeelde, zijn nu mijn klanten. Ze vertellen me wel 'ns verhalen over mijn vader. Zalig is dat. Ik praat hier ook voortdurend tegen hem. ‘Geen probleem, pa, ik zal wel blijven lachen’, zeg ik dan inwendig wanneer er een lastige klant voor me staat. Of, wanneer ik die stapels tomatenkisten in mijn hangar bekijk: ‘Pa, hoe ga ik in godsnaam al die tomaten verkocht krijgen?’ Ik denk elke dag van het jaar aan mijn vader, maar tijdens mijn tomatenmaanden zijn we extra close.“ Ze koopt haar producten nog altijd bij dezelfde agri compania als haar vader. Toen ze nog een kind was, reed ze samen met hem en de boer des huizes op een tractor over de velden van de boerderij. Vandaag zit ze er helemaal alleen rond de tafel om te onderhandelen over de prijs van de tomaten. “De eerste keer dat ik zonder mijn vader op die boerderij kwam, heb ik gehuild zoals ik nog nooit in mijn leven gehuild heb. Maar ik ben blij dat ik nog altijd met dezelfde mensen samenwerk als mijn pa.” Mini-feestdag
“Ik heb heel sterk het gevoel dat ik deze zaak samen met mijn papa run. De kinderen waaraan hij
Haar gsm rinkelt voor de dertigste keer. Voor de dertigste keer neemt ze niet op. “Ik heb op mijn voice mail ingesproken dat ik om één uur openga. Ik heb geen tijd om het aan iedereen persoonlijk te vertellen.” Ze gaat achter haar bureau zitten en werkt nog wat aan een powerpointpresentatie die straks te zien zal zijn op het televisietoestel dat ze aan een muur bevestigd heeft. De slides informeren haar klanten over de herkomst van haar producten. Het is niet omdat je tomaten artisanaal zijn, dat je verkoopstechnieken dat ook moeten zijn. Ik vraag Manuela of het succes van haar camion uitsluitend te
DADAMAGAZINE
# 03 .2017