Hier is plaats voor Alexandra

Kan je jezelf even voorstellen?

Ik ben Alexandra Gutu, 28 jaar oud, getrouwd met een geweldige man en mama van drie kinderen. Ik ben afkomstig uit Roemenië en woon al twaalf jaar in België. Toen ik hier aankwam, was het een uitdaging voor mij om de taal te leren en te kunnen starten in het derde jaar secundair onderwijs. Dezelfde lessen volgen als Belgische jongeren en dezelfde examens afleggen… dat was niet altijd gemakkelijk.

Waarom besliste je om je diploma te behalen en hoe kwam je bij ons terecht?

De taal was een barrière bij het studeren, dus stopte ik in het middelbaar onderwijs. Ik dacht toen dat het beter was om te gaan werken, ook al wist ik dat ik meer wou en kon. Na een paar jaar hard werken, besloot ik om in 2021 mijn secundair diploma te behalen bij cvo MIRAS in Ieper. Na een lange zoektocht op het internet vond ik uiteindelijk een opleiding die ik graag wilde volgen: ICT & Administratie.

Hoe heb je die periode ervaren?

In het anderhalf jaar dat ik de opleiding volgde, heb ik heel wat meegemaakt. Door de coronacrisis moesten we veel lessen thuis volgen, terwijl de kinderen ook thuis les hadden en dat was niet altijd evident. De campus in Ieper is niet zo groot en ik vond het leuk om samen te werken met mijn medecursisten. We leerden elkaar al snel kennen en hielpen elkaar waar nodig. De leerkrachten waren ook altijd open bij vragen en hielpen ons graag. Een opleiding volgen in het volwassenenonderwijs is leuk, omdat je veel mensen leert kennen en de ervaringen van anderen hoort. Ik ben mijn echtgenoot dankbaar. Hij was er altijd voor mij en hij ondersteunde mij steeds. Ook God ben ik erg dankbaar voor de hulp en de ambitie die hij mij gaf.

Zou je de opleiding aanraden?

Zeker en vast! Voor mij was dit de beste beslissing die ik ooit genomen heb. De kans om je diploma te behalen en te doen wat je graag wil doen, mag je zeker niet aan je laten voorbijgaan. Het is nooit te laat om opnieuw te starten en dat is in mijn geval bewezen.

Wat doe je nu van werk?

Na het behalen van mijn diploma, mocht ik na drie maanden starten als administratief medewerker bij het OCMW in Ieper. Werken als administratief medewerker was altijd mijn droom en die is nu uitgekomen. Het is een job die ik heel graag doe. De werkuren zijn goed combineerbaar met mijn gezin en ik word omringd door toffe collega’s van wie ik al veel heb kunnen leren.

Heb je nog tips voor de mensen die de opleiding willen volgen?

Als je tot nu toe nooit je droomjob hebt uitgeoefend, durf dan zeker verder te kijken. We hebben allemaal het recht om te dromen en een betere versie van onszelf te worden.

Ambitieus en positief zijn, zal je zeker verder helpen.

Bedankt voor dit interview, Alexandra! Je bent een echte MIRAS-ambassadrice!

Koken achter de tralies

Het smakelijke rehabilitatieproject van de gevangenis in Brugge

Walter is een man met een missie: hij geeft sinds 2014 kookles aan gedetineerden in de gevangenis van Brugge en hij doet dat met volle overgave. Hij is een van de weinigen die erin slaagt om de gedetineerden te inspireren en te motiveren om hun leven te verbeteren. Tijd voor een interview!

Hoe is dit begonnen, Walter?

Sinds 2014 ben ik actief binnen de gevangenis via het project "Muren worden deuren". Destijds waren ze daar nog niet klaar om opleidingen toe te laten. Ik heb toen een aantal jaar als vrijwilliger kookles gegeven. Vanaf dat VOCVO (staat o.a. in voor onderwijs en ondersteuning aan gedetineerden) weer aan de slag kon binnen de muren, heb ik aangeboden om een korte cursus te geven aan de gedetineerden.

Aan welke doelgroep gaf je dan les?

In de gevangenis van Brugge zijn er drie grote afdelingen: de vrouwenafdeling, de mannenafdeling beklaagden en kortgestraften, en de mannenafdeling langgestraften (minimum vijf jaar). Ik merkte al snel dat vrouwen vooral kwamen om zich nuttig bezig te houden, niet echt om nadien iets te doen met de opleiding. De groep beklaagden en kortgestraften verminderde snel in aantal. De afdeling met de langgestraften was wél een groep waarin ze bijna allemaal de module van tien lessen konden afwerken. Daarom heb ik vorig jaar gekozen om voor die groep een traject van keukenmedewerker aan te bieden.

Welke cursisten zitten er nu in je groep?

Het is een mix van Vlamingen en andere nationaliteiten. Er wordt bij de intakegesprekken nagegaan of ze voldoende Nederlands kennen. De cursisten krijgen ook extra ondersteuning door een coach vanuit Ligo (= centra voor basiseducatie). Zij ondersteunt in taal en helpt met het berekenen en afmeten. Samen werken we aan de sociale vaardigheden van de cursisten.

Wat leren ze in de opleiding?

Ze leren de basisregels over hygiëne en veiligheid. Ze leren ook omgaan met professionele keukenmessen. Gaandeweg bouwen we de kennis op. Nu bereiden we iedere week een driegangenmenu met eenvoudige gerechten. Ik geef wekelijks scores op attitude en basissnijtechnieken. Daarnaast zijn er drie grote evaluatiemomenten. Op basis daarvan wordt dan bepaald of ze al dan niet slagen.

Krijgen ze dan een diploma?

Op het einde van het schooljaar kunnen ze het attest van keukenmedewerker behalen. Dat is iets waar ze buiten de muren zéker mee aan de slag kunnen in de horeca.

Wat wil je bereiken met deze opleiding?

Mijn ultieme doel voor deze opleiding is om de gedetineerden die nog lang vastzitten in te schakelen in de grootkeuken van de gevangenis. Ik zou hen de opleiding ‘Hulpkok in de grootkeuken’ via werkplekleren willen aanbieden. Momenteel is dat wel nog een droom.

Heel interessant, Walter! Veel succes met wat je daar doet en bedankt voor het interview.

Charlotte Cieters, communicatiemedewerker

In de modistenopleiding creëer je jouw beret, bucket, pet of bolcalot mét persoonlijke touch.