zienbarendste van zijn geschriften was wellicht Horologium oscillatorium, een verhandeling over de klok. Hoewel wiskundig aangetoond was dat de slingertijd niet afhankelijk was van de uitwijking van deze slinger, bleek er toch enige onnauwkeurigheid op te treden. In dit geschriftje liet hij door middel van een wiskundige afleiding zien hoe de slinger gefabriceerd diende te worden wilde men een precies constante slingertijd kunnen waarborgen. Dankzij dit werk kreeg Huygens al snel de bijnaam ‘uitvinder van de seconde’.1
zien aan de wetenschappers daar en zelfs aan de koninklijke familie.2 Hij werd daar verkozen als lid van de net gevormde ’Royal Society’, één van de vele wetenschappelijke instituten die in die tijd als paddenstoelen uit de grond schoten. Hij bleef in Londen tot hij een uitnodiging kreeg van Lodewijk XIV om naar Parijs te komen om daar voorzitter te worden
“Huygens gaf een mathewat niet op het eerste gezicht tilde hij de wetenschap naar
Naast een groot aantal publicaties over bijvoorbeeld de cirkelkwadratuur, de centrifugaalkracht, en botsingsregels was Christiaan Huygens ook bezig met een publicatie over lenzen en telescopen. De liefde voor optica deelde hij met zijn oudere broer Constantijn, zij correspondeerden dan ook veelvuldig over het slijpen van lenzen voor het bouwen van micro- en telescopen. Met de hulp van onder anderen Baruch Spinoza bouwde hij één van de grootste telescopen van zijn tijd. Met deze telescoop waarvan de grootste lens een brandpunt had van 80 meter ontdekte hij onder andere de ringen van Saturnus, en een maan die rond deze planeet draaide, die hij de naam Titan gaf. 1.2 Plaatsing In Anno Domini 1661 was Huygens naar Londen gegaan om zijn telescoop te laten 1 Christiaan Huygens en de mechanica van het licht Fokko Jan Dijksterhuis, p.60 in Doorbraken in de natuurkunde
36
van de Academie Royale de Sciences. Hij kreeg daar goed betaald, wat aangaf dat hij tegen die tijd al een aardig gevierd wetenschapper was. In Huygens’ tijd was het gebruikelijk de wereld te beschouwen als een systeem dat volledig verklaard kon worden in termen van deeltjes en beweging. Hij was echter nog een pionier op het gebied van het mathematiseren van deze modellen. Galilei ging hem voor met zijn bewegingsleer, en rond dezelfde tijd kwam Newton met zijn gravitatiewetten op toneel, beide mannen die zeer wiskundig waren. Maar wanneer we bijvoorbeeld naar Descartes kijken, zien we dat deze wel een zeer mechanisch wereldbeeld had, maar dat zijn wiskundige kennis lang niet op het niveau was van dat van Huygens. Descartes had de sinuswet van de breking van het licht als 2 "Huygens, Christiaan (Also Huyghens, Christian)." Complete Dictionary of Scientific Biography. 2008. Retrieved June 26, 2013 from Encyclopedia.com: http://www.encyclopedia.com/ doc/1G2-2830902105.html
thema-artikel