Παίζοντας ..... παραδοσιακά

Παίζοντας…..παραδοσιακά Παίζουμε παραδοσιακά παιχνίδια από την Ελλάδα Νηπιαγωγείο Χλώρακα Αγίου Νικολάου Εκπαιδευτικός: Κατερίνα Κωνσταντίνου Σχολική χρονιά: 2022 2023

Το παιγνίδι αυτό παιζόταν σε ανοιχτό και ομαλό μέρος από πολλά παιδιά αγόρια και κορίτσια. Παιζόταν και στις ημερήσιες σχολικές εκδρομές από τα παιδιά της ίδιας τάξη. Ένα απ' όλα τα παιδιά είτε αυτό που όριζε ο Δάσκαλος έπαιρνε μία ράβδο μήκους εξήντα - εβδομήντα εκατοστών, στεκόταν στο κέντρο του διαθέσιμου χώρου και τοποθετούσε τη ράβδο κατακόρυφα με το ένα άκρο κατά γης, το άλλο άκρο της ράβδου στήριζε είτε με το δείχτη, είτε με τον αντίχειρα του χεριού του. Όλα τα άλλα παιδιά και με κέντρο το παιδί που κρατούσε τη ράβδο, σχημάτιζαν κύκλο με το μέτωπο προς το κέντρο και αριθμούσαν 1,2,3,4,5,6,... Το ραβδάκι

Όταν όλοι ήταν έτοιμοι το παιδί που κρατούσε τη ράβδο, έλεγε έναν αριθμό π.χ. δώδεκα και ταυτόχρονα έπαιρνε το δάκτυλο του από το άκρο της ράβδου. Αυτός που είχε τον αριθμό δώδεκα που εκφωνήθηκε προηγουμένως, έτρεχε προς το κέντρο του κύκλου, να προλάβει να πιάσει τη ράβδο πριν αυτή ακουμπήσει στο έδαφος. Αν το κατόρθωνε, έπαιρνε αυτός τη θέση του κεντρικού παίχτη και ο κεντρικός έπαιρνε τη θέση του δώδεκα και το παιγνίδι συνεχιζόταν. Αν δεν κατόρθωνε να πιάσει τη ράβδο πριν αυτή ακουμπήσει στο έδαφος, έχανε και έβγαινε στην άκρη, ενώ το παιγνίδι συνεχιζόταν. Αν, στη συνέχεια του παιγνιδιού, ο κεντρικός παίχτης εκφωνούσε κατά λάθος αριθμό παίχτη και αυτός ο παίχτης ήταν ήδη έξω και δεν έπαιζε, τότε αντάλλασσαν τις θέσεις τους.

Τα παιδιά χωρίζονταν σε δύο ισάριθμες ομάδες και μετρούσαν 1,2,3,4,5,6,7,8,... η κάθε ομάδα. Οι ομάδες στέκονταν σε απόσταση 10 περίπου μέτρων και στο μέσον τους έριχναν στο έδαφος ένα μαντηλάκι. Ο διαιτητής, (σε πολλές περιπτώσεις ο δάσκαλος) φώναζε: Να έρθει το 3. Τότε έτρεχαν τα 2 παιδιά που είχαν το νούμερο 3 κι έρχονταν στο μαντηλάκι, το οποίο προσπαθούσαν να αρπάξουν. Το μαντήλι

Όταν κάποιος άρπαζε το μαντήλι, έτρεχε κι επέστρεφε στην ομάδα του. Ο αντίπαλός του έτρεχε να τον ακουμπήσει. Αν τα κατάφερνε κέρδιζε η ομάδα του, διαφορετικά κέρδιζε η άλλη ομάδα. Ο διαιτητής μπορούσε να φωνάξει περισσότερα του ενός νούμερα π.χ. έλεγε: Να έρθουν το 1 το 3 και το 5. Τότε έτρεχαν όλα τα παιδιά που είχαν τα νούμερα 1,3,5 και προσπαθούσαν με ελιγμούς να μπερδέψουν τους αντιπάλους και ν΄ αρπάξουν το μαντηλάκι.

• Το «Τζαμί» παίζεται από τέσσερα παιδιά και πάνω. Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Για να αρχίσουν το παιχνίδι χρειάζονται έξι κεραμίδια ή πλατιές πέτρες και μια μπάλα. Τα κεραμίδια τα βάζουν το ένα πάνω στο άλλο, ώστε να σχηματιστεί ένας πύργος. Η πρώτη ομάδα στέκεται πίσω από τα κεραμίδια. Η δεύτερη ομάδα πηγαίνει εφτά οχτώ μέτρα μπροστά από τα κεραμίδια. Τα παιδιά της δεύτερης ομάδας προσπαθούν με τη μπάλα να ρίξουν τον πύργο με τα κεραμίδια. • Κάθε παιδί έχει μία ευκαιρία. Αν κάποιο παιδί ρίξει τα κεραμίδια χτυπώντας τα με τη μπάλα, τότε διασκορπίζονται στο γύρω χώρο οι δυο ομάδες. • Η μεν πρώτη ομάδα επιδιώκει να «κάψει» τους παίκτες της δεύτερης χτυπώντας τους με τη μπάλα, η δε δεύτερη προσπαθεί να ξαναβάλει τα κεραμίδια στη θέση τους, έτσι ώστε να ξανασχηματιστεί ο πύργος, δηλαδή το «Τζαμί». Το τζάμι

• Εάν προλάβει η δεύτερη ομάδα και φτιάξει το «Τζαμί» πριν καούν όλοι οι παίκτες της, κερδίζει ένα σετ παιχνιδιού. • Ο παίκτης που θα τοποθετήσει το τελευταίο κεραμίδι του πύργου φωνάζει «Τζαμί» και τελειώνει το σετ. • Αν η πρώτη ομάδα κάψει όλους τους παίκτες της δεύτερης πριν προλάβουν να φτιάξουν το «Τζαμί» τότε το παιχνίδι ξαναρχίζει και αντιστρέφονται οι ρόλοι. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα κερδίσει τα πιο πολλά σετ. Πηγή: http://12dim-volou.mag.sch.gr/tzami.htm

Τα μήλα Οι παίκτες της μιας ομάδας στέκονται αντικριστά, δεκαπέντε με είκοσι μέτρα απόσταση, ενώ στη μέση αυτής βρίσκονται οι παίκτες της άλλης ομάδας. Οι παίκτες που στέκονται αντικριστά προσπαθούν με την μπάλα να κτυπήσουν κάποιο από τα παιδιά που είναι μέσα, εάν τα καταφέρουν, αυτό «καίγεται» και βγαίνει από το παιχνίδι.

Αντίθετα, το παιδί που θα καταφέρει να πιάσει την μπάλα χωρίς να πέσει κάτω κερδίζει «ένα μήλο» που θα του επιτρέψει, αν κάποια στιγμή «καεί» να μη βγει, αλλά να παραμείνει στο παιχνίδι, ή, αν καεί κάποιος συμπαίκτης του να του το παραχωρήσει! Όταν απομείνει ένα μόνο παιδί, οι δυο παίχτες με την μπάλα μπορούν να κάνουν μόνο δέκα προσπάθειες να το χτυπήσουν. Αν τους ξεφύγει, κερδίζει και το παιχνίδι αρχίζει ξανά.