DGMagazine nr. 02 juni 2018

Nr. Nr.03 02––juni juni2018 2018

Nr. 02 – juni 2018

Buitenlandstage Drie studenten doen verslag

Pet Spots Welke hondvriendelijke locaties zitten er bij jou in de buurt?

Je konijn trainen?

Een interview met Bernice Muntz

Kattencafé

in Almere!

DGMagazine | 1

Woord van de redactie Het einde van het schooljaar nadert, nog één tentamenweek en dan is het weer tijd voor de zomervakantie!

Wat is een betere manier om het jaar af te sluiten, dan met een nieuwe editie van het DGMagazine. Vers van de pers, gemaakt door de leden van de PvB Communicatiebureau DGM. Voor deze editie zijn we druk bezig geweest om artikelen te verzamelen over allerlei onderwerpen. Zo hebben we een interview gehouden met Bernice Muntz, bekend van haar boek ‘High Five met je konijn’. Ook hebben we drie superleuke verslagen over buitenlandstages die door medestudenten zijn gelopen. We nemen een kijkje naar stages op Albufeira, Madagaskar en ZuidAfrika! Verder kan je ook kennis maken met de verschillende PvB’s die er binnen deze opleiding lopen.

Natuurlijk is het DGMagazine niet compleet zonder winactie. Heb je meegedaan met onze fotowedstrijd en ben je benieuwd of je gewonnen hebt? Blader dan snel naar bladzijde 18.

Verder kan je nog van alles lezen over bijvoorbeeld de voor- en nadelen van het adopteren van een buitenlands dier, hoe het nou zit met de huisdierverkoop in winkels en lees je over een nieuw kattencafé dat wordt geopend in Almere.

Veel leesplezier!

Joanna Frankes Savannah Scherpenkate Kirsten Wigbold

DGMagazine | 2

Inhoudsopgave Aros Foundation Spanje 4.

PvB Animo Per Animali 6.

Buitenlandstage Albufeira – Erwin Cornet 7.

PvB Trendpanel 10.

Interview Bernice Muntz 11.

Het fokkerscongres – PvB gedrag en welzijn 14.

Buitenlandstage Zuid-Afrika – Judith Heikens 16.

Winactie fotowedstrijd 18.

Het chippen van zwerfkatten 20.

PvB Dierendiploma 22.

Buitenlands zwerfdier adopteren 23.

Fotoreportage Interzoo 26.

Buitenlandstage Madagaskar – Lisanne Bos 28.

Trends en ontwikkelingen in de sector 30.

Kattencafé Almere 32.

Pet Spots huisdierenapp 34.

Een reptiel of amfibie als huisdier? 36.

Huisdierverkoop in winkels 38.

Oud-studenten, wat doen ze nu? 40.

Omslagfoto: rihaijDGMagazine - Pixabay | 3 Foto: Julia Janeta - Unsplash

AROS Foundation: een beter leven voor (zwerf)dieren in Spanje Door Jolien Pastoors

“Wat doen jullie dan de hele dag?” is een vraag die ik de afgelopen weken vaker heb gehoord van familie, vriendinnen en vriendlief. Ik zal eerlijk zijn: af en toe weet ik ook niet zo goed waar alle uren blijven die in een dag zitten. De Spaanse dagen lijken voorbij te vliegen. De ene dag is hectisch, de andere dag hebben we de tijd van de wereld. Maar laat ik eerst eens beginnen bij het begin.

Een jaar geleden heb ik mijn diploma Diergezondheid en Management gehaald.

Mijn plannen om door te studeren werden uitgesteld bij gebrek aan het weten welke vervolgstudie ik zou willen starten. Het werken op de afdeling Marketing en Communicatie van de hogeschool beviel mij erg goed en de stabiliteit die eindelijk kwam na het studentenleven gaf mij een zekere rust.

Maar was dit écht wat ik wilde? Kort en simpel: nee. Wat nou als ik er even tussenuit zou gaan? Een week of vijf, daarna wilde ik mijn stabiele leven weer terug. Tenminste, dat dacht ik. Ondertussen ben ik er nog steeds.

Het begin van een nieuw leven Zo begon het avontuur. Ik appte Mirre - die bij mij in de klas zat - of ze hulp kon gebruiken bij haar stichting in Zuid-Spanje. Mirre heeft de stichting AROS Foundation met Eva opgezet.

Eva regelt het gedeelte in Nederland, Mirre in Spanje. Zo vertrokken Mirre en ik in oktober samen richting Spanje.

DGMagazine | 4

Stilzitten kunnen we allebei niet. De eerste week hadden we dan ook al de zorg over een pup van vier weken oud en vier moederloze pups van ongeveer een week oud. Ze waren gedumpt in een container. Een dag later vond ik bij de rivier nog eens twee pups van een paar dagen oud. Hulpeloos en met de ogen nog gesloten. Ik wist werkelijk waar niet wat me overkwam. Hoe konden mensen dit hun dieren aan doen? En nu, vier maanden later, kijk ik er niet eens meer van op. Het leven hier in Spanje is gewoon niet te vergelijken met Nederland. Honden zijn in Nederland zoveel meer waard dan hier in Spanje. En daarom besef ik maar al te goed dat onze hulp daarom dan ook écht hard nodig is.

Dagelijks worden honden op straat gezet. Ze worden vervolgens naar het plaatselijke asiel gebracht, waar ze vaak nog slechter af zijn dan op straat. Worden ze niet opgehaald door hun eigenaar of geadopteerd, dan heeft het asiel in verband met overbezetting geen andere keuze dan ze te laten inslapen.

Gezonde, blije en lieve honden, je kunt het je niet voorstellen. Daarom wil de stichting wat betekenen voor deze honden. Niet alleen nu, maar vooral ook gericht op de toekomst.

Moeilijk maar belonend werk AROS Foundation zet zich in om (zwerf)dieren te helpen aan een beter leven.

We zijn iedere dag druk met de bouw van een nieuwe opvang. Op dit moment hebben we 21 honden die geplaatst moeten worden in Nederland. We hebben dus genoeg te doen.

Lichamelijk merken we dat het zwaar is, maar ook mentaal is het pittig. Zo zijn, na wekenlang voor de moederloze pups gezorgd te hebben, in één week tijd vijf van de zes pups overleden aan een virus. Na een bezoek aan het asiel voel je je machteloos, want er zijn zo veel honden die hulp nodig hebben.

Maar we proberen vooral stil te staan bij alle honden die we wél kunnen helpen, in plaats van degenen die we niet kunnen helpen. En zo houden we ons hoofd boven water.

“Lichamelijk merken we dat het zwaar is, maar ook mentaal is het pittig” Dat dit avontuur leerzaam is, dat durf ik zonder twijfel te zeggen. Alles wat we hebben geleerd tijdens de opleiding, komt hier in de praktijk tot uiting. Het is de perfecte combinatie tussen dier en management. Alle ziektes die bij de honden voor kunnen komen (Parvo, Corona, Distemper, Leishmania, Hartworm etc.), abcessen, vachtverzorging, gedrag, ethiek en welzijn. Een bedrijfsplan, de website die we nog aan het bouwen zijn, het beheer van Facebook, het financiële aspect, projectplannen, etc. We zijn ondertussen van alle markten thuis. Iedere dag is het weer een verrassing wat ons te wachten staat. Het besef van weekend of vrije dagen hebben we niet, het is een verantwoording van 24 uur per dag, 7 dagen per week. Maar dat maakt het ook bijzonder. Het is af en toe best lastig dat de honden waar je liefdevol voor gezorgd hebt geplaatst worden en dus weg gaan, maar het is ook een geweldige voldoening van al het harde werken. En we weten dat er iedere keer weer nieuwe honden op ons pad zullen komen.

AROS Foundation is een stichting in VélezMálaga, Spanje. Ze vangen honden en katten op die in Spanje geen baasje hebben en herplaatsen deze dieren in Nederland. Meer informatie vind je op www.arosfoundation.com.

Foto’s: Jolien Pastoors

DGMagazine | 5

Animo per Animali is de studievereniging voor de opleiding Diergezondheid en Management aan de Aeres hogeschool te Dronten. In het schooljaar van 2013-2014 is de studievereniging opgericht, en heeft daarbij besloten zich aan te sluiten bij de kamer van koophandel. Dit betekend dat Animo per Animali een studievereniging is die haar eigen besluiten kan maken, ook op financieel gebied.

De studievereniging wil studenten extra’s bieden tijdens de opleiding. Dit wordt gedaan door het verzorgen van lezingen en activiteiten. Deze lezingen en activiteiten zijn gericht op de gezelschapsdierensector, zodat voor de studenten er een stukje verbreding achter zit. Naast het opdoen van informatie kunnen de studenten kennis uitwisselen en een netwerk opbouwen. Animo per Animali richt de lezingen en activiteiten op de gezelschapsdierensector, maar houdt bepaalde lezingen ook beschikbaar voor de andere studies aan de Aeres hogeschool Dronten.

Lijkt het jou leuk om lid te worden van Animo per Animali? Stuur dan een mail naar animoperanimali.hogeschool.dronten@aeres.nl

Animo per Animali als PvB Animo per Animali wordt ieder jaar door drie of vier tweede- of derdejaarsstudenten bestuurd. Het bestuur roteert jaarlijks met het schooljaar, omdat Animo per Animali een Proeve van Bekwaamheid is. Dit is een belangrijk onderdeel van de studie om aan te tonen dat je over de competenties beschikt die nodig zijn om als professional binnen het bedrijfsleven te kunnen fungeren.

De studenten maken onderling een taakverdeling in functies. In het schooljaar 2017-2018 is er een voorzitter, secretaris en een penningmeester. Daarnaast is er een bestuurder, Loes Spit, die het bestuur begeleid, controleert en beoordeeld aan het einde van het studiejaar. Tevens biedt ze hulp aan het bestuur en is er regelmatig contact.

DGMagazine | 6

Foto: AIMM

Buitenlandstage Albufeira Door Erwin Cornet

Op 2 juli begon mijn reis naar Albufeira. Ik vloog vanaf Schiphol Airport naar luchthaven Faro, Portugal. Ik heb hier vijf weken stagegelopen bij ‘The Marine Environment Research Association AIMM’.

AIMM is een non-profit organisatie die op een actieve manier onderzoek doet naar marine zeezoogdieren en hun milieu, voornamelijk in de Atlantische Oceaan. Het team bestaat uit marine biologen en op het moment dat ik er stage liep waren er veel andere internationale stagiaires. De organisatie draagt bij aan educatieve activiteiten en heeft contact met veel andere organisaties die informatie verzamelen voor wetenschappelijke doeleinden.

Dit hele zomerseizoen heeft AIMM zich beziggehouden met een onderzoek naar Common dolphins (Delphinus delphis). Alle internationale stagiaires en vrijwilligers hebben aan dit onderzoek bijgedragen. Elke dag dat de weersomstandigheden (vooral de windcondities) goed genoeg waren om erop uit te kunnen gaan met onze eigen researchboot, gingen we het water op. Er konden maximaal acht personen mee op deze boot, ik was daar elke keer opnieuw één van.

Om de boot in balans te houden moesten we soms opletten op welke inflateble van de boot we gingen zitten!

Het onderzoeken van de dolfijnen Zodra we met de boot weg waren uit de Marina van Albufeira begon het werk. Elke twintig minuten hielden we een weerlogboek bij. Informatie als tijd, gps-positie, windkracht, windrichting, zon, diepte en temperatuur van het water, snelheid van boot, etc. werden ingevuld op een formulier (als je geluk had wiebelde je niet al teveel heen en weer, zodat je gemakkelijk kon schrijven).

Op het water kregen we regelmatig signalen van boten van toeristencompany’s met gpsposities van dolfijnen of (soms) walvissen. We gingen niet altijd op zo’n signaal af, aangezien er dan al vaak veel toeristenboten omheen cirkelden. Wij waren juist op zoek naar een groep dolfijnen voor onszelf. Met weinig boten in de buurt van een dolfijnengroep DGMagazine | 7

konden we namelijk het beste het gedrag van de dieren observeren en onze benodigde gegevens verzamelen.

verschillende presentaties aan ons gegeven.

Ik heb tijdens deze presentaties veel geleerd over onder andere foto identificatie, marine zeezoogdieren en hun communicatie onderling en Joana’s projecten.

“We zijn regelmatig enorme groepen dolfijnen tegengekomen door een signaal van een toeristenboot te negeren en zelf verder op zoek te gaan”

We zijn regelmatig enorme groepen dolfijnen tegengekomen door een signaal van een toeristenboot te negeren en zelf verder op zoek te gaan. Door de enorme hoeveelheid data in het gps-systeem kwamen we bijna elke trip wel groepen dolfijnen tegen.

Eenmaal een groep gevonden, met weinig of geen boten in de buurt, volgden we deze groep standaard één uur lang en schreven daarbij alles op wat we zagen voor het wetenschappelijk onderzoek. Hier hoorde ook drone-opnames bij van de groep. Na een uur volgen (op passende afstand van de dieren) werd bekeken of het mogelijk was om de dieren nog te filmen met de drone (dit hing vaak af van de golven vanwege het schudden van de boot). De meeste dagen waren we rond 17.00 uur weer terug in het appartement.

Het was belangrijk dat je alle foto’s die je deze dag hebt gemaakt verplaatste naar de laptop van AIMM, deze werden later gebruikt voor foto identificatie.

Elke avond werd na het avondeten bekeken hoe de windcondities er de volgende dag uit zouden zien. Als het een drama zou zijn om er met onze (relatief kleine) boot op uit te gaan was er de optie om toeristenboten te benaderen (we kregen als onderzoeksteam gratis toegang op deze boten). Deze boten waren uiteraard een stuk groter, dus konden we er met hoge golven alsnog gemakkelijk op uit. Vaak had de toeristencompany ‘AlgarvExperience’ nog wel plekken over, en dan konden we met onze fotocamera’s hiernaartoe. Als ook dit geen optie meer was deden we vaak leuke dingen met het team, zoals naar een strand toe of naar een leuke plaats. Echter heb ik het overgrote deel van alle dagen gespendeerd op onze eigen, kleine maar fijne, onderzoeksboot.

Invulling van de vrije tijd In de vrije tijd die we in het appartement hadden, ben ik veel bezig geweest met mijn GoPro-beelden en de video van de stage die we voor school moesten maken als eindopdracht. Ik heb ook een presentatie gehouden aan het AIMM-team over typische Portugese producten, zodat ik kon werken aan de competentie globaliseren. Joana Castro, marine bioloog die het hoofd was van het onderzoek dat we deden, heeft ook

Beter dan dat ik had kunnen wensen Mijn verwachting voordat ik wegging was dat ik waarschijnlijk veel diversiteit aan dieren zou gaan zien, maar niet vaak in enorme groepen.

DGMagazine | 8

Verder wilde ik uiteraard gaan met het doel nog meer kennis over deze dieren te krijgen en hoopte ik dat ik mezelf zou redden door vijf weken alleen in het Engels te kunnen communiceren!

Na de stage kan ik zeggen dat ik zeker een grote diversiteit aan dieren heb gezien en ook vaak in enorme groepen! Deze groepen zien was werkelijk te gek, zeker ook als je thuiskomt en je ziet de drone-opnames van deze groepen. Vanuit de lucht is dit nog dubbel zo indrukwekkend als dat het al was vanuit de boot. Door de presentaties van Joana en al het werk op het water heb ik zeker meer geleerd over deze dieren en het Engels bleek achteraf geen groot probleem te zijn!

Ik heb een geweldige stage achter de rug met onder andere erg grote groepen dolfijnen, verschillende soorten walvissen, gedoken (ook in de vrije tijd), schildpadden, vliegende vissen en een hoop andere vissen. De walvissen hebben we beide keren gevonden zonder radiosignaal.

Een geweldig moment was dat een dwergvinvis (Balaenoptera acutorostrata) onder de boot doorzwom, dit was echt prachtig. Een andere walvis kwamen we tegen terwijl we foto’s maakten van een groep Common dolphins. Iedereen maakte foto’s en plotseling hoorden we de walvis (Fin whale) uit het water naar boven komen, volledig onverwachts! Te gek!

.

DGMagazine | 9 Foto’s: Erwin Cornet Foto: Martin Adams

Het Trendpanel Gezelschapsdieren is sinds september een nieuw en landelijk initiatief waarin het DGM-team het voortouw heeft genomen. De derdejaars studenten Nienke Visser, Rebecca van Groningen, Marlijn Boudrie en Kelly Post zijn in de PvB Trendpanel met belangrijke stakeholders uit de sector bezig om een mooie monitor met recente cijfers en trends uit de gezelschapsdierensector in elkaar te zetten.

Dutch Pet Conference Het doel van het Trendpanel is om op 12 november tijdens de Dutch Pet Conference een uitgave met feiten, cijfers en trends uit de gezelschapsdierensector te presenteren. Wij werken momenteel samen met het MBO Almere en de HAS Den Bosch. Daarnaast wordt er veel overlegd met een kerngroep van stakeholders uit de sector. Dit zijn bijvoorbeeld brancheorganisatie NVG (Nederlandse Voedselindustrie Gezelschapsdieren), de Raad van Beheer, Prins Petfood, Reaal Dier & Zorg, DigiRedo en Vitaux. Om nog meer informatie te kunnen verzamelen en te verwerken zijn wij op zoek naar interessante scripties, stageopdrachten en bedrijven die onderzoek willen laten doen of al hebben gedaan.

We onderzoeken diverse trends en cijfers op het gebied van honden en katten en richten ons met name op de consumenten. Welke wensen heeft de consument, hoe koopt hij, waarom koopt hij bepaalde producten, etc.

Maar ook: welke social media gebruikt de consument en waar liggen mooie kansen voor het bedrijfsleven?

Ben je geĂŻnteresseerd in Trendpanel, op welke wijze dan ook? Laat het ons weten.

We onderzoeken momenteel of Trendpanel geschikt is voor een afstudeerstage en/of scriptie. Zo kun je de opdracht voor je bedrijfsstage mogelijk koppelen aan Trendpanel.

Studenten kunnen zich vanaf november weer inschrijven voor de PvB Trendpanel en zullen vanaf februari 2019 het nieuwe Trendpanel aanvullen en mee gaan werken aan de monitor. Zij zullen de monitor verder uit gaan breiden met andere subsectoren, cijfers en trends uit de sector.

Wij hopen jullie genoeg geĂŻnformeerd hebben over het Trendpanel en als jullie vragen hebben kunnen jullie mailen naar trendpanel.hogeschool.dronten@aeres.nl of spreek ons een keer aan!

DGMagazine | 10

Hoe train je je konijn?

Een interview met Bernice Muntz Door Kirsten Wigbold

Dierentrainster van beroep maar ook gedragsdeskundige en gecertificeerd trainer. Bernice Muntz traint een divers scala aan dieren: van das tot kaaiman, van schaap tot konijn. Haar grote passie ligt bij knaagdieren en konijnen, wat resulteerde in verschillende boeken. Hiermee wil ze haar kennis delen met konijneneigenaren.

Vertel eens wat over uw loopbaan Ik ben begonnen met een opleiding tot hondengedragstherapeut bij Van Hall Larenstein. Daarna heb ik onder andere een opleiding in Engeland – ‘International Dog Behaviour and Training School’ – gevolgd, waarna ik in Nederland mijn eigen hondenschool heb opgericht. Op den duur werd de locatie voor mijn hondenschool echter te duur, waardoor ik besloot te stoppen. In die tijd ben ik in contact gekomen met Kayce Cover uit Amerika. Van haar heb ik de SATS-methode* geleerd en hoe ik daarmee ook andere dieren kon trainen. Bij Sea Life in Scheveningen heb ik vervolgens als consultant trainings- en verrijkingsadviezen gegeven voor hun kaaiman, maar heb ik ook otters, kogelvis en een zeeschildpad getraind.

Ik train dus niet alleen konijnen en honden, maar ik train ook andere diersoorten.

Op het moment van het einde van mijn hondenschool, kreeg ik een konijn. Vanaf toen is mijn passie voor het trainen van konijnen en knaagdieren gegroeid. Door het trainen met mijn konijn ben ik in de konijnenwereld gerold. Vroeger werd een konijn nog gehouden, omdat het onderdeel was van de voedselketen van de mens. Nu is het vooral ook een huisdier. Dat verschil tussen vroeger en nu is zó groot, waardoor er soms nog een gebrek is aan kennis over konijnen. Door middel van de boeken die ik heb geschreven, hoop ik deze kennis te vergroten. Dit was toen zo bijzonder dat ik daarmee uitgebreid in het nieuws ben gekomen.

Foto’s: Bernice Muntz

Vanuit mijn basis als trainster heb ik mijzelf verder ontwikkeld in mijn werk. Ik houd mijzelf ook actief bezig met bijscholing in de vorm van workshops, seminars en congressen om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen. Dierenwelzijn en het verbeteren daarvan en het verrijken van het leven van de dieren zijn daarbij mijn voornaamste aandachtspunten.

Wat vindt u leuk aan het trainen met konijnen?

Ik vind vooral de interactie met het konijn leuk. Je bouwt echt een band op met het dier.

Hierbij vind ik het wel belangrijk dat het trainen niet alleen iets oplevert voor mij als eigenaar, maar zeker ook voor het dier. Het trainen zorgt voor meer vaardigheden van het konijn. Je kan bijvoorbeeld je konijn trainen om zelf zijn poot te geven, zodat je de nagels kan knippen. Een win-winsituatie voor jou en je konijn dus! Het konijn is daarnaast een actief dier. Als je met het konijn regelmatig traint houd je het dier lichamelijk, maar ook geestelijk gezond. De band met je konijn wordt op die manier ook beter.

DGMagazine | 11

Welk advies geeft u aan mensen die willen beginnen met het trainen van hun konijn?

Dat ligt er eigenlijk een beetje aan hoe ver je wilt gaan. Als je jouw konijn alleen wilt lokken, dan kan een beloning volstaan. Wil je het konijn wat dieper trainen, dan moet je eerder denken aan clickertraining of nog beter, SATS training. Leer je konijn stapje voor stapje een extra handeling aan. Geef je konijn de tijd om een stapje te leren en ga dan door naar een volgend stapje totdat het konijn bijvoorbeeld met 1 teken bij je op schoot springt.

“Als je met het konijn regelmatig traint houd je het dier lichamelijk, maar ook geestelijk gezond” Let wel; ook een konijn kun je overtrainen! Dit kun je aan het konijn herkennen, doordat hij dan alleen nog maar wil trainen. Je konijn wil niet meer stoppen. Dat is ook niet gezond. In principe kun je elk dier overtrainen.

Een konijn trainen is eigenlijk niets anders dan een hond trainen. Het konijn is alleen een prooidier, en hiermee moet je rekening houden. Je moet dus bij een konijn iets voorzichter te werk gaan, omdat er bij een prooidier meer angst is voor het onbekende.

Bijvoorbeeld, alles wat boven het hoofd van een konijn gebeurt, kan het dier van schrikken. Op nieuwe dingen kan een konijn heftig reageren, maar als je het konijn traint om hiermee om te gaan zal het tammer worden en minder angstig. Dit bouwt zelfvertrouwen op. In de natuur zijn konijnen o.a. 70% van de tijd bezig met het zoeken van voedsel. Door het inzetten van denkspellen moet het dier net zoals zijn wilde soortgenoten moeite doen om aan eten te komen.

Kunt u een voorbeeld geven van hoe je een training opbouwt?

Ik neem het voorbeeld van een dierenartstraining. Een dierenartsbezoek kan veel stress veroorzaken door: het reizen er naartoe, op een weegschaal staan, vasthouden in de houdgreep, een vreemde omgeving, etc. Je gaat alle stappen van zo’n

onderzoek stuk voor stuk aanleren. Je leert ze eerst zelf in de transportmand te lopen. Dit kan je bijvoorbeeld doen door voer in de transportkooi aan te bieden of door middel van clickertraining. Hierdoor krijg je een positieve associatie met de transportkooi.

Daarna loop je een paar stappen met de transportkooi met het konijn erin. Vervolgens laat je het konijn wennen aan de auto. Bij alle stappen in de training maak je gebruik van positieve associatie. Train het konijn ook in het wennen aan nieuwe ruimtes. De dierenartstraining bouw je zo eigenlijk op in kleine stappen. Het ene konijn is vrijer dan de ander. Houd er rekening mee dat het trainen tijd kost. Probeer het konijn het zo makkelijk mogelijk te maken. Door te trainen kan je het dier voorbereiden op het bezoek bij de dierenarts.

U bent onlangs ook op Animal Event geweest.

Dit kan best een stressvolle situatie zijn voor konijnen. Hoe helpt u uw konijnen hiermee om te gaan?

Eigenlijk train ik ze op dezelfde manier zoals ik zojuist heb uitgelegd. De belangrijkste voorwaarde is dat mijn konijnen oké zijn in deze situaties. Het gaat dan met name om de demonstraties die ik met mijn konijnen doe voor publiek. Voorafgaand laat ik ze al wennen aan geluiden, aan mensen die rondlopen, aan mensen dat hun ze aanstaart en om de ren heen komt staan.

Daarnaast leer ik hen van tevoren ook denkspellen aan, die ik kan inzetten als ze het toch even moeilijk hebben. Een van de DGMagazine | 12

denkspellen die ik daarvoor inzet is de dogsmart; een rond bord met uitsparingen en witte blokjes erop. In de uitsparingen kan je lekkers leggen en de witte blokjes moet het konijn er dan afhalen om erbij te komen. Dit maakt een specifiek geluid. Wanneer ze het spel eenmaal aangeleerd hebben, kan je dat specifieke geluid ook inzetten om hun door een moeilijk moment heen te krijgen. Je leidt ze af en ze ervaren het geluid van de puzzel als positief.

U biedt ook consulten aan indien mensen problemen hebben met hun konijn. Welke problemen komt u zoal tegen?

Ik kom heel verschillende problemen tegen, de meeste gestelde vragen gaan over: zindelijkheid, het koppelen van konijnen, het tam maken van konijnen en sloopgedrag. Dit kan komen doordat het dier niet de ruimte krijgt die het nodig heeft. In mijn consulten en trainingen houd ik rekening met de natuurlijke behoeftes van de dieren en het natuurlijk gedrag.

“Houd er rekening mee dat het trainen tijd kost” Een mooi voorbeeld hiervan is een cavia die ik heb getraind. De tanden van de cavia waren niet goed, waardoor de dierenarts deze regelmatig moest slijpen. Dit is heel stressvol voor een cavia en stress zorgt er ook nog eens voor dat het dier minder snel herstelt.

Stapsgewijs heb ik het dier geleerd om te wennen aan de diverse stappen van de behandeling. De cavia liep uiteindelijk zelf naar het narcosekapje, zodat hij met minder angst de behandelingen kon ondergaan. Hij kreeg namelijk het gevoel zelf meer controle te hebben over zijn eigen situatie.

Wat vindt u van het welzijn van het gemiddelde Nederlandse huiskonijn?

Dit zie ik eigenlijk positief en negatief. Ten opzichte van vroeger is er al heel veel veranderd. Vroeger werd het konijn gehouden als voedsel voor de armen. In korte tijd heeft het konijn zich vervolgens ontwikkeld tot huisdier. Er zijn verschillen tussen de kwaliteit van leven van de verschillende huiskonijnen.

De één kan wel zijn natuurlijk gedrag vertonen en het andere konijn niet. Dit kan komen door verkeerde voeding, te weinig ruimte, te weinig verrijking of ze zitten alleen.

Ik blijf daarom mijn kennis delen en ontwikkelingen volgen, zodat het dierenwelzijn kan verbeteren.

Hoe kijkt u naar de maatschappelijke discussie van de konijnen die in winkels als dierenspeciaalzaken en tuincentra verkocht worden?

Ook deze situatie bekijk ik vanuit twee verschillende invalshoeken. Ja, er zijn zeer zeker winkels waar het beter kan. Dieren worden bijvoorbeeld verkeerd gehouden, de winkels geven verkeerde voorlichting (zo worden er vaak te kleine kooien verkocht) en het geslacht wordt verkeerd bepaald.

Hierdoor kan het welzijn van de konijnen worden aangetast.

Daarentegen zijn er ook winkels die zich wel goed bezighouden met het welzijn van de dieren. Zij zorgen er zelfs voor dat een dier wordt opgevangen en er een nieuwe eigenaar wordt gezocht, als er niet meer voor het dier gezorgd kan worden. Daar word ik wel blij van. Te veel konijnen komen in de opvang terecht; een goede dierenwinkel adviseert de kopers en neemt ook de verantwoordelijkheid als het desondanks toch fout gaat.

Een groeiend aantal winkels verkoopt zelfs helemaal geen konijnen meer, maar alleen nog zaken als voer en de kooien. Voor het eigenlijke dier worden de kopers dan verwezen naar een konijnenopvang in de buurt. Een goede ontwikkeling die betekent dat veel konijnen een tweede kans krijgen.

Wil je meer weten van Bernice Muntz? Ze geeft regelmatig lezingen, workshops en demonstraties in binnen- en buitenland. Kijk voor meer informatie op haar website: www.dierentrainer.nl ! *SATS-methode = Synergetische Alliantie Training Systemen : Mens en dier die als het ware een verbond met elkaar sluiten (alliantie) om op een prettige manier samen te kunnen werken (in synergie met elkaar)

DGMagazine | 13

Foto: LU3MN - Unsplash

Het fokkerscongres PvB Gedrag en Welzijn Door Natasja Boonstra en Veronique Kuiper

Dinsdagavond 24 april was het zover! Het lang uitgestelde fokkerscongres vond plaats op de Aeres Hogeschool in Dronten, als onderdeel van de PvB Gedrag en Welzijn.

Voor deze succesvolle avond hebben wij ongeveer 40 deelnemers weten te werven en hebben wij het woord mogen geven aan drie geweldige gastsprekers.

Fok- en geneticaexpert Ed Gubbels Als eerste heeft Ed Gubbels mogen spreken.

Dhr. Gubbels is expert op het gebied van genetica en is fokkerijspecialist. Hij heeft wat verteld over de wetgevingen en veranderingen in de wet Besluit houders van dieren omtrent het fokken van honden. Na dhr. Gubbels was er een korte pauze waarin er wat gedronken en gegeten kon worden. In deze tijd konden er ook al vragen gesteld worden aan de drie gastsprekers.

hele interessante wijze de hoogte gebracht over inteelt bij het fokken van honden.

Dierenarts en oprichtster Cupidog Kelly Kessen Na Piter Bijma heeft Kelly Kessen het woord mogen nemen. Mevr. Kessen is gezelschapsdierenarts en oprichtster van Cupidog. Zij kwam vertellen over verantwoord fokken, gericht op het fokken van kruisingen. Ook heeft zij het project, dat Cupidog genoemd wordt, uitgelegd. Dit is voor raszuivere hondenfokkers een erg gevoelig onderwerp, omdat de pups welke door dit

Genetica en inteeltexpert Piter Bijma Piter Bijma heeft als tweede mogen spreken.

Dhr. Bijma is net als meneer Gubbels, expert op het gebied van genetica en is gespecialiseerd in inteelt. Hij heeft ons op een Foto’s: PvB Gedrag en welzijn DGMagazine | 14

project geboren worden, niet meer raszuiver zijn. Aan het einde van de avond was er nog wat tijd vrij gemaakt voor een discussie en eventuele vragen aan Ed Gubbels, Piter Bijma en Kelly Kessen. Van deze tijd werd goed gebruik gemaakt door de deelnemers, maar helaas was deze tijd wat aan de korte kant.

Een goede opkomst

Hiervoor hebben zij ook een aantal boeiende onderwerpen doorgegeven aan ons, waarin zij geïnteresseerd zijn. Dit zou een eventuele opdracht kunnen zijn voor de volgende groep die de PvB Gedrag en Welzijn gaat doen.

Ondanks het feit dat we een beetje in tijdnood zaten, was het een hele gezellige en vooral leerzame avond geweest! Wij willen graag Ed Gubbels, Piter Bijma, Kelly Kessen, Irma Schouwenaars, de marketing, campusshop, servicebalie, catering en het evenementenbureau van Aeres Hogeschool in Dronten bedanken voor hun hulp en ondersteuning.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in een hand-out van de presentaties van de drie gastsprekers kunnen een mailtje sturen naar: fokkerscongres.aereshogeschool@gmail.com met daarin welke hand-out(s) je graag zou willen ontvangen. Deze sturen wij jullie dan zo snel mogelijk toe.

De 40 deelnemers hebben na afloop een enquête ingevuld, waaruit kwam dat zij (bijna) allemaal erg tevreden waren over het fokkerscongres. Ze waren ook geïnteresseerd in een eventueel volgend congres of cursus georganiseerd door ons of onze hogeschool.

Foto: sxc - Freepik DGMagazine | 15

Foto’s: Judith Heikens

Buitenlandstage Zuid-Afrika Door Judith Heikens

Ik heb, samen met klasgenootje Demi, van 28 juni tot 16 augustus 2017 stagegelopen bij het paardenbedrijf African Dream Horse Safari, gelegen in een groot Wildlife reservaat in het noordoosten van ZuidAfrika. We waren al vroegtijdig aan het zoeken naar een leuke stageplek voor onze buitenlandstage. We kwamen op een gegeven moment de facebookpagina van ADHS tegen en gingen vanaf toen niet meer verder met zoeken. Dit bedrijf kon ons alles bieden waar wij naar op zoek waren: paarden & wildlife.

African Dream Horse Safari (ADHS) is een familiebedrijf met veertig paarden welke voornamelijk gebruikt worden voor toeristische trails in het wildlife gebied. Het bedrijf heeft het hele jaar rond studenten en vrijwilligers op het terrein lopen die kennis mogen maken met het management van het bedrijf, de wilde dieren en de verzorging/trainingen van de paarden op zich nemen.

Indeling van de stage Eén keer per week hadden we springles en één keer per week gaven de studenten en vrijwilligers elkaar dressuurles. Naast deze lessen bestonden de trainingen uit gave trails in het gebied, longeren en zelfstandig dressuur rijden. Iedere vrijdag was het de zogenaamde ‘Fun Friday’ en dat betekent heel veel plezier maken met de paarden door

middel van spelletjes waarin de studenten en vrijwilligers het tegen elkaar op nemen in teamverband.

Tijdens de trails te paard zagen we regelmatig giraffen, zebra’s, kudu’s en impala’s van dichtbij, dit is écht heel vet om mee te maken.

We leerden veel over het runnen van een paardenbedrijf, de wildlife van Zuid-Afrika, de voorkomende paardenziektes, de basis van Natural Horsemanship en voornamelijk beter leren paardrijden (mede dankzij de lessen).

In deze zeven weken stage hebben wij nog geholpen met het organiseren van een springwedstrijd, het runnen van een ponycamp en een les ‘hoe ga je om met paarden’ gegeven aan kinderen van een plaatselijke scoutingvereniging.

Spannende momenten tijdens de gamedrives Naast dat we veel met de paarden bezig waren, gingen we zo’n twee á drie keer per week op gamedrive in een ander wildlife reservaat. Een gamedrive houdt in dat je met DGMagazine | 16

een safari-auto het wildlife gebied ingaat. We zagen daar luipaarden, olifanten, leeuwen, Kaapse buffels, neushoorns (big 5) en andere fascinerende dieren zoals krokodillen, bavianen, hyena’s, wilde honden, gnoes en nog heel veel meer. Dichterbij dan dit kun je haast niet komen!

We waren bijvoorbeeld getuigen van een groep leeuwen met hun welpjes, welke aan het genieten waren van een buffel op zo’n zes meter afstand. Tijdens onze laatste gamedrive waren we omsingeld door een groep van ongeveer vijftig olifanten; je ziet olifanten met elkaar vechten en de schattige baby-olifantjes met elkaar spelen. De dieren komen heel dichtbij en je ziet de olifanten hun natuurlijke gedragingen vertonen. Soms hielden we onze adem in als er weer eens een olifant met een dreigende blik naar de auto kwam lopen.

Wat trouwens ook heel spannend was, was het wekelijkse bushdiner. Op woensdagavond namen we vooraf klaargemaakt eten mee in het wildlife gebied en gingen we op een open plek uit de auto en daar gingen we dan avondeten, soms hoorden we de leeuwen om ons heen brullen.

Vrije tijd tijdens de stage Tijdens onze stageperiode hebben we een aantal excursies gedaan. Deze werden vanuit het bedrijf georganiseerd. We hebben natuurlijk een bezoekje gebracht aan het bekende Krugerpark, waar we net als bij alle andere gamedrives ook weer veel dieren hebben gezien, in het bijzonder het nijlpaard.

zogenoemde Moholoholo Wildlife Rehabitation Centre en deden we een waterfall hike. Tijdens de panoramaroute en de excursie naar het Mariepskop berg genoten we van mooie uitzichten. Iedere zondag hadden we een vrije dag en lagen we voornamelijk te zonnen, maar soms gingen we te voet met de camera het gebied in om dieren te fotograferen.

“Dit bedrijf kon ons alles bieden waar wij naar op zoek waren: paarden & wildlife” De accommodatie waarin we verbleven was van alle gemakken voorzien en was mega luxe; we hadden zelfs een eigen zwembad!

Vanuit je luie stoel kon je zelfs wilde dieren spotten die voor het huis langs liepen.

Aanrader!

Kortom: het was een mega leuke ervaring en ik wil dan ook het liefst zo snel mogelijk terug naar Zuid-Afrika. Ik zou deze stage zeker aanraden voor andere studenten die affiniteit met paarden hebben. Het paardenbedrijf wordt heel erg goed gerund en de familie is heel erg warm en geeft je een welkom gevoel.

Het is een hele leerzame ervaring om zoveel verschillende studenten en vrijwilligers van andere nationaliteiten te ontmoeten, de wilde dieren zo dichtbij te zien en om te kijken hoe het managen van een paardenbedrijf in ZuidAfrika gedaan wordt.

Als jullie nog meer willen weten van mijn buitenlandstage, kun je me altijd benaderen. Of neem een kijkje op mijn reisblog welke ik heb bijgehouden tijdens mijn stageperiode in ZuidAfrika: judithheikens.reismee.nl.

Ook bracht ik een bezoekje aan een revalidatiecentrum voor wildlife, het

DGMagazine | 17

Winnaar fotowedstrijd: Speedy van Laura Kort

“Dit is Speedy. Hij is een gecastreerde kater van bijna 14 jaar oud. Hij laat altijd even weten dat hij weer thuis is door enorm overdreven te miauwen. Hij mist een hoektand waardoor zijn lip vaak blijft hangen en z’n tanden dus blootliggen. Ook kan hij soms behoorlijk kwijlen. Hij volgt mij overal en doet alles voor een snoepje. Hij kan op commando zitten en opspringen. Hij is de beste jager en komt regelmatig thuis met muizen, vogels, ratten en zelfs konijnen. Zoals op de foto te zien is, zit hij graag op een vreemde manier op de bank. Dit is niet omdat hij zich aan het wassen is, maar het zit blijkbaar gewoon lekker.”

DGMagazine | 18

De fotowedstrijd van deze editie van het DGMagazine is gewonnen door kat Speedy van Laura Kort.

Gefeliciteerd! We nemen binnenkort contact met je op over de prijs die je gewonnen hebt, een gepersonaliseerde cartoon!

We willen iedereen bedanken voor het meedoen, dus hierbij nog een paar grappige huisdieren die we in het zonnetje zetten.

DGMagazine | 19

Foto: Max Boettinger - Unsplash

Zwerfkatten, we kunnen er (n)iets aan doen!

Door Emma van der Helm en Kim Sand

Krolse poezen, vechtende katten, drollen in de tuin en opengescheurde vuilniszakken.

Dit komt Nederlanders, in met name stedelijke gebieden, bekend voor. Overlast kan door alle katten veroorzaakt worden, zwerfkatten in het bijzonder. Maar wat zijn zwerfkatten eigenlijk en hoe kan overlast veroorzaakt door zwerfkatten opgelost worden?

Zwerfkat Een zwerfkat is een kat die geen baasje heeft en (bijna) zijn hele leven al buiten leeft. Het gedrag van zwerfkatten kan uiteenlopen van (redelijk) tam tot verwilderd, dit wordt ook wel de wildfactor genoemd. Dit is afhankelijk van de genetische achtergrond van de kat en van de ouders. Het precieze aantal zwerfkatten is niet bekend. Geschat wordt dat het aantal zwerfkatten in Nederland tussen de 136.000 en 1,2 miljoen ligt.

Overlast en risico’s Dat zwerfkatten voor overlast zorgen, weet de gemiddelde Nederlander wel, maar hoe ernstig dit kan zijn is vaak onbekend. Een veel voorkomende kattenziekte die ook een gezondheidsrisico kan zijn voor de mens is toxoplasmose. Toxoplasmose kan overgebracht worden van een dier naar een mens, dit wordt ook wel een zoönose genoemd. Toxoplasmose is een infectieziekte waarvan de kat eindgastheer is. De ziekte leidt niet tot zeer ernstige verschijnselen bij mensen en gezonde dieren, maar bij de yopi’s

(jonge kinderen, bejaarden, zwangeren en zieken) en ongeboren baby’s kan een besmetting leiden tot oogafwijkingen of een miskraam. Risicofactoren die een verhoogde kans geven op toxoplasmose, zoals aanwezigheid van andere katten, voeren en eten van rauw vlees en gebruik en aanwezigheid van een afvalbak, zijn in verhoogde mate aanwezig bij zwerfkatten, blijkt uit een gesprek met I. Jochims. De kans dat huiskatten in de buurt de ziekte ook krijgen is sterk aanwezig, omdat de ziekte al kan worden overgebracht via slijm. Dat gebeurt wanneer een huiskat gaat vechten met een zwerfkat. Dit komt voor, omdat een zwerfkat overal kan lopen en zich dus vaak zal laten zien in het territoriaal gebied van een huiskat. Daar is immers voedsel te vinden. Dat de ziekte al via slijm wordt overgebracht, betekent ook dat de ziekte in de ontlasting terug te vinden is en via deze manier andere katten kan besmetten.

Hiernaast veroorzaken zwerfkatten ook nog een andere soort overlast. Dit heeft te maken met kittens. Iedere zwerfpoes zorgt gemiddeld voor maar liefst 3 tot 5 kittens per nestworp. Als de kittens klein zijn vindt iedereen het schattig, maar bedenk wel dat kittens van zwerfkatten zelf ook als zwerfkat moeten leven. Katers die niet gecastreerd zijn, zijn daarnaast tot last wanneer er poezen krols zijn, de katers gaan vechten en vervolgens de poezen dekken.

DGMagazine | 20

Als laatste is “wijkoverlast� zeer herkenbaar.

Dit zijn de kleine, maar toch als vervelend ervaren dingen als opengetrokken vuilniszakken, poep in de tuin en achtergebleven karkassen.

straat laten liggen en vuilniszakken niet in het bereik van katten leggen. De katten zullen uiteindelijk naar een andere omgeving trekken om te zoeken naar voedsel.

Actie TNR Er zijn vele nationale en internationale dierenwelzijnsorganisaties die zich inzetten voor zwerfkatten. Hiernaast zijn er ook verschillende gemeenten die voor de zwerfkatten opkomen. De manier die het meest gebruikt wordt om de leefsituatie van zwerfkatten te verbeteren en overlast voor mensen te verminderen is de TNR-methode.

De TNR-methode staat voor Trap, Neuter en Return. Dit houdt in dat de zwerfkatten gevangen (Trap), gesteriliseerd of gecastreerd (Neuter) en weer teruggezet (Return) worden.

Deze methode is een diervriendelijke methode, want de katten worden na het steriliseren/ castreren weer teruggezet waar ze vandaan komen. Op deze manier kunnen de katten daar hun leven verder leiden zoals de kat dat gewend is.

Doordat de katten gesteriliseerd of gecastreerd worden, zullen deze zwerfkatten niet meer voor nakomelingen zorgen. De TNR-methode zorgt niet direct voor een vermindering van het aantal zwerfkatten, maar voorkomt wel dat de populatie groeit.

Voordat er een vermindering zal plaatsvinden zullen er eerst een aantal jaren voorbij moeten gaan, hier valt te denken aan sterven door ouderdom. Een snellere oplossing voor de overlast is bijvoorbeeld het minder aantrekkelijk maken van de omgeving. Dit kan door onder andere het voedselaanbod te verminderen, dus geen voedselresten op

In bepaalde (delen van) provincies mogen zwerfkatten afgeschoten worden door jachtaktehouders.

Via deze manier zal een vermindering van het aantal zwerfkatten te zien zijn. Dit heeft echter ook een nadeel. Jagers kunnen niet zien of een kat een zwerfkat of een huiskat is.

Dit zorgt ervoor dat huiskatten per ongeluk kunnen worden gedood. Hiernaast is het mogelijk dat de katten niet meteen dood zijn, wanneer het dier geschoten wordt. Dit zorgt voor veel dierenleed.

Burgers zelf kunnen ook wat betekenen voor zwerfkatten. Door te zorgen dat er buiten geen voedsel te vinden is, kunnen zwerfkatten op afstand gehouden worden.

Als een burger de zwerfkatten toch wil helpen, voer de katten dan niet in de eigen tuin, maar op speciale plaatsen. Er zijn met name in de gebieden met veel zwerfkatten mensen die alle voederplaatsen langsgaan om voedsel achter te laten voor de zwerfkatten.

Zo lijden de dieren geen honger en blijven ze weg uit de achtertuin van burgers. Daarnaast zijn zwerfkatten makkelijker te vangen als bekend is waar ze eten komen halen.

Er is wel degelijk iets te doen aan zwerfkattenoverlast en er zijn allerlei organisaties al mee bezig, maar de Nederlander moet ook onthouden dat zwerfkatten nooit helemaal zullen verdwijnen.

Foto: Timothy Meinberg - Unsplash

DGMagazine | 21

Door Willeke de Haan en Daphne Stange

DierenDiploma is onderdeel van de stichting Met dieren meer mens. Deze stichting heeft een lespakket ontwikkeld om het dierenwelzijn in Nederland te verbeteren. Dit doen zij door middel van het ontwerpen en aanbieden van een lespakket, ontwikkeld voor groep 5 van de basisschool. Tijdens deze les leren de kinderen hoe zij op een verantwoorde manier huisdieren kunnen houden. Na de les maken de leerlingen een toets en wanneer ze deze gehaald hebben, ontvangen de kinderen hun eigen DierenDiploma.

vorm van een PvB. Dit jaar houden de studenten zich bezig met het verkrijgen van meer naamsbekendheid door onder andere aanwezig te zijn op het Animal Event (zie foto).

Daarnaast zijn zij bezig met het opzetten van een nulmeting om aan te kunnen tonen hoeveel de kinderen van de Dierendiploma-les leren. Een deel van deze nulmeting is uitgevoerd tijdens het Animal Event.

Volg DierenDiploma via Facebook voor de uitslag van de nulmeting en andere leuke dierenweetjes.

Ook dit jaar zetten de studenten van Aeres Hogeschool zich in voor DierenDiploma, in de

DGMagazine | 22

Foto: İrem Türkkan- Unsplash

De voor- en nadelen van een buitenlands dier adopteren Door Savannah Scherpenkate

Uit de cijfers van Feiten & Cijfers

Voordeel 1: geen nieuwe rashonden

Gezelschapsdierensector 2015 blijkt dat er in Nederland ongeveer 33,4 miljoen huisdieren zijn. Het gaat hier om zo’n 4 miljoen huishoudens die in totaal onder andere 2,6 miljoen katten en 1,5 miljoen honden hebben. Maar waar komen deze honden en katten vandaan? De vraag naar honden ligt jaarlijks op zo’n 150.000 dieren.

Hiervan zijn 8% ex-zwerfhonden en komt 25% van erkende fokkers. De overige honden komen van broodfok, illegale hondenhandel of zijn particuliere nestjes die via sites als Marktplaats verkocht worden.

Het eerste voordeel van het adopteren van een dier uit het buitenland, is dat daarmee de vraag naar rasdieren kleiner wordt.

Rashonden en – katten zijn de laatste tijd vaak negatief in het nieuws geweest. Bij bijvoorbeeld rashonden is er vaak sprake van genetische afwijkingen of schadelijke raseigenschappen. Denk hierbij aan de kromme rug van een Duitse Herder, de korte snuit van een Franse Bulldog of het verhoogde risico op kanker bij de Benner Sennen.

Steeds meer mensen maken de keuze om een dier uit het buitenland te adopteren in plaats van uit Nederland. Niet iedereen is het met deze trend eens, zo is de Dierenbescherming tegenstander van het halen van buitenlandse dieren naar Nederland. Welke voor- en nadelen zijn er eigenlijk als je een buitenlands dier adopteert?

Een argument voor het adopteren van buitenlandse honden en katten is dat je een ongewenst buitenlands dier redt, waardoor er minder zieke rasdieren hoeven te worden gefokt. Daarbij claimen organisaties zoals Stichting Dier&Recht ook dat buitenlandse dieren vaak veel gezonder zijn, immers zijn het vaak vuilnisbakrassen die geen last hebben van de problemen van een rashond of – kat.

DGMagazine | 23

Nadeel 1: adopteren via een slechte stichting Een fel tegenstander van het adopteren van buitenlandse dieren, is De Dierenbescherming. De Dierenbescherming vindt dat mensen vaak te weinig weten over de risico’s van het adopteren van een buitenlands dier. De consument weet niet welke stichtingen goed of slecht handelen.

Het is moeilijk om te controleren of organisaties die de dieren naar Nederland halen wel volgens de wet werken en het op een verstandige manier doen.

Ook wordt er niet door elke stichting even goed gekeken of een buitenlands zwerfdier wel kan wennen aan het leven in Nederland.

Sommige zwerfdieren zijn nou eenmaal niet geschikt voor een bestaan als Nederlandse huishond of – kat. Natuurlijk red je een dier, maar het is eerder regel dan uitzondering dat deze dieren gedragsproblemen hebben of trauma’s hebben opgelopen in het land van herkomst.

“De consument weet niet welke stichtingen goed of slecht handelen” In het ergste geval maakt een slechte stichting misbruik van de consument. Er zijn gevallen waarin broodfokkers hun pups voordoen als ‘zielige buitenlands hond’. Er wordt dan ingespeeld op de emotie van de adoptant. Dit brengt ook grote risico’s met zich mee zoals niet (goed) ingeënte dieren die ziektes met zich meebrengen, zoals parvo.

Als je het dier adopteert, red je zijn of haar leven. Maar hoe zit dat dan met alle andere dieren die in hetzelfde scheutje zitten, je kunt ze niet allemaal redden?

“De enige manier om dierenleed tegen te gaan in dit soort landen, is als er minder ongewenste dieren komen” Als je je dier bij een goede stichting adopteert, kan je wel een steentje hieraan bijdragen. Een goede Nederlandse stichting werkt nauw samen met de buitenlandse organisaties. Vaak moet je een adoptietarief betalen, gemiddeld rond de €300,-. Van dit geld wordt het transport, de entingen, de chip en de castratie van jouw dier geregeld. Mocht er geld overblijven, dan wordt dat meestal gebruikt om zoveel mogelijk andere dieren te castreren. De enige manier om dierenleed tegen te gaan in dit soort landen, is als er minder ongewenste dieren komen. Castreren is dé oplossing om de populatie zwerfdieren te verminderen. Elk dier dat in Nederland wordt geadopteerd, draagt hier een steentje aan bij.

Nadeel 2: in de Nederlandse asielen zitten ook dieren die en huis zoeken Een buitenlands dier adopteren is leuk, maar alle dieren in de Nederlandse asielen hebben ook een huis nodig. Nu hebben we in Nederland het geluk dat we vrij weinig zwerfhonden hebben.

Voordeel 2: jouw geadopteerde dier helpt het land van herkomst Als je een buitenlands dier adopteert, dan gun je op de eerste plaats een ongewenst dier een gelukkige toekomst in Nederland. Deze dieren zijn vaak gedumpt door de vorige eigenaar. Met een beetje pech is het dier ook mishandeld geweest.

DGMagazine | 24 Foto: Catarina Carvalho - Unsplash

Foto: Dan Gold - Unsplash

Er worden nog weleens honden gedumpt, maar van grote populaties zwerfhonden is geen sprake. Met zwerfkatten zit dat wel anders. Het is veel lastiger om grip te krijgen op de (wilde) kattenpopulaties. Het chippen van katten is nog niet verplicht, waardoor er weinig overzicht is over het aantal katten in Nederland. Ook zijn er nog veel mensen die hun poes of kater niet laten castreren.

“Castreren is dé oplossing om de populatie zwerfdieren te verminderen” Doordat katten veelal buiten mogen lopen komen er veel nestjes. Als een huiskat een nestje krijgt in de schuur, dan raken deze kittens al snel verwilderd. Binnen een mum van tijd loopt er een populatie wilde katten rond in de buurt. Of denk aan krolse poezen of jonge katers die weglopen van huis om te paren. Dit soort katten komen vaak in Nederlandse asielen terecht. In 2012 waren er zo’n 100.000 katten in de Nederlandse asielen terecht gekomen. Door buitenlandse katten

te adopteren, geef je de Nederlandse katten geen kans.

Maak zelf de juiste afweging Dit zijn maar 2 voor- en nadelen die komen kijken bij het adopteren van een buitenlandse hond of kat. Deze stelling heeft dan ook veel voor- en tegenstanders. Elke dierenarts, wetenschapper, asieleigenaar of andere deskundige zal hier een eigen mening over hebben.

Mocht je interesse hebben in een buitenlands dier, dan is het zeker belangrijk dat je goed deze voor- en nadelen tegen elkaar afweegt.

Doe je research naar de situatie in Nederland, het land waar je het dier vandaan wilt halen en zorg ervoor dat je in zee gaat met een goede stichting die ervaring heeft en handelt volgens de Nederlandse wet- en regelgeving.

Uiteindelijk verdient elk dier, Nederlands of buitenlands, een eigen huis.

DGMagazine | 25

Fotoreportage Interzoo 2018 Door Sandra Haven en Loes Spit Van 10 tot 12 mei is een groep studenten van de minor Pet Product Development naar Interzoo in Duitsland geweest. Interzoo is de grootste internationale vakbeurs op het gebied van huisdierbenodigheden. De editie van 2018 telde zo’n 1800 exposanten die allerlei nieuwe producten presenteerden voor honden, katten, kleine zoogdieren, vogels, aquaria en terraria. Deze business-to-business beurs geeft alle professionals uit de

huisdiersector een breed overzicht van alle ontwikkelingen die er gaande zijn, met natuurlijk volop mogelijkheden om te netwerken en zakenpartners te ontmoeten.

Als student Diergezondheid en Management is dan dit dan ook dĂŠ beurs om de nieuwste ontwikkelingen in de sector van dichtbij mee te maken.

DGMagazine | 26

DGMagazine | 27

Buitenlandstage Madagaskar Door Lisanne Bos

Afgelopen zomer heb ik mijn buitenlandstage doorgebracht op een prachtig eilandje aan de noordkust van Madagascar: Nosy Komba. Vijf weken heb ik bij het Madagascar Research and Conservation Institute (MRCI) meegewerkt aan natuurbehoud programma’s en onderzoek.

Ze doen op het eilandje onderzoek naar reptielen, vogels, alle zeedieren en daarnaast geven ze les op basisscholen in de dorpjes en bouwen ze toiletgebouwen. Mijn verwachtingen waren al behoorlijk hoog voordat ik op 1 juli 2017 vertrok. Ik had foto’s gezien van Nosy Komba, veel gelezen over Madagaskar en gepraat met een ander meisje die er al eens eerder is geweest. Ik dacht: ‘het ziet eruit en klinkt als een paradijs, dat kan nooit in het echt zo zijn’. Maar oh, wat had ik het mis. De natuur is echt overweldigend en hoewel ik voorheen nooit echt geïnteresseerd was in kameleons, slangen, hagedissen en vogels, veranderde dat daar binnen mum van tijd.

leven en ik denk dat het voor iedereen goed is om dat eens te ervaren.

Elke ochtend ging rond 05:30 de wekker en stond je op met zonsopgang. Een halfuur later begonnen we onze wandel- en klimtocht van gemiddeld 2 uur naar het onderzoeksveld in het oerwoud. Hier gingen we, afhankelijk van welke dag het was, op zoek naar kameleons, slangen, vogels en hagedissen om al onze bevindingen te documenteren.

Geen luizenleven Nosy Komba is een erg klein eiland met slechts een paar dorpjes, die bijna allemaal aan het strand liggen en er zijn geen wegen, motorvoertuigen of fietsen. Elke meter moet je te voet afleggen en het leven is zo totaal anders dan hier. Wij hadden bij MRCI toegang tot beperkt stroom en stromend water (koude douche) en dat is voor daar al een enorme luxe. Het is echt een totaal andere manier van

Zoektocht naar zeldzame dieren Madagaskar heeft een enorme hoeveelheid aan zeldzame diersoorten, waarvan sommige zelfs nergens anders ter wereld voorkomen.

Daarom is het heel belangrijk om exact te weten in welke aantallen dieren voorkomen en hoe je de natuur zo kunt behouden dat het zo blijft. Sommige dagen zaten we urenlang te kijken naar een wilde groep maki’s om hun DGMagazine | 28

gedrag te observeren, sommige dagen kruip je op handen en voeten door het oerwoud om die éne zeldzame kameleon te vinden. Rond het middaguur werden we terugverwacht op het kamp voor de lunch en in de middag was het tijd voor nog wat klusjes. Bijna elke dag

waren we met gemiddeld 40 vrijwilligers wat ervoor zorgde dat je altijd gezelligheid en mensen om je heen hebt. Je trekt enorm veel met elkaar op en in korte tijd leer je elkaar enorm goed kennen en bouw je hechte banden op.

“Elke meter moet je te voet afleggen en het leven is zo totaal anders dan hier” Er werden regelmatig feestjes georganiseerd, zowel op het kamp een Full Moon party op een klein verlaten eilandje. Elk weekend was je vrij om te doen en laten wat je wilde en vaak namen we dan de boot naar een groter eiland (Nosy Be) waar hotels zijn en je kan stappen in de Beachbar. Ook kun je daar overdag excursies doen zoals snorkelen, quad rijden, paardrijden enzovoort. was er wel tijd om even te zwemmen, zonnen of ontspannen, en ik heb eigenlijk geen moment het gevoel gehad dat ik aan het werk was.

Diverse groep vrijwilligers MRCI draait zijn programma’s op vrijwilligers in de leeftijd van ongeveer 17-25 jaar. Toen ik er was,

Unieke ervaring Ik heb echt een waanzinnige tijd gehad en het liefste zou ik per direct mijn koffers pakken om terug te gaan. Mijn verwachtingen waren hoog maar het bleek eigenlijk alleen maar beter, mooier en indrukwekkender te zijn. Ik kan echt iedereen deze ervaring aanraden, want het was echt een once in a lifetime experience.

DGMagazine | 29

Foto’s: Lisanne Bos

Foto: Chan Swan - Unsplash

Trends en ontwikkelingen in de sector Door Kirsten Wigbold

In de rubriek “Trends en ontwikkelingen in de sector”, kijken we naar wat er zich allemaal afspeelt in de huisdierensector.

Verbod op ondeskundig gebruik correctiemiddelen Wie kent ze niet, de voorwerpen of apparatuur waarmee het dier een pijnlijke prikkel wordt toegediend. Denk bijvoorbeeld aan een elektronische halsband of een prikband. In januari van dit jaar was er in een uitzending van ‘Rambam’ te zien dat bij sommige hondenscholen honden werden mishandeld. Voornamelijk bij honden in opleiding voor politiehond.

verbod op het ondeskundig gebruik van voorwerpen om dieren te corrigeren.

Er zullen 2 onderdelen toegevoegd worden aan het Besluit houders van dieren. Allereerst zal toegevoegd worden dat: ‘het gebruik van of het vastbinden of het aanlijnen van een dier met een voorwerp waarmee het dier door middel van scherpe uitsteeksels pijn kan worden toegebracht’. De tweede toevoeging geeft aan dat dit ook voor elektronische apparatuur geldt, enkele uitzonderingen daargelaten. Duidelijk gezegd moet worden is dat dergelijke middelen nog wel verkocht mogen worden en dat het een verbod is op het ondeskundig gebruik. De koper van deze middelen moet aan kunnen tonen dat hij of zij over voldoende deskundigheid beschikt. Dit kan bijvoorbeeld door te laten zien dat er een training is gevolgd in het gebruik van deze instrumenten.

Deze aanpassing van het Besluit houders van Dieren zal ingaan per 1 Juli 2018.

Trend gekeerd: ‘Happy konijn’

Dit maakte de discussie over stroombanden weer actueel. Het Besluit houders van dieren wordt daarom binnenkort uitgebreid met een Foto: Mathew Janzen - Unsplash

In april 2017 heeft de Dierenbescherming in samenwerking met de brancheorganisatie Dibevo het project ‘Happy Konijn’ gestart.

Onderzoek van de Nederlandse Voedingsindustrie Gezelschapsdieren – NVG – en Dibevo heeft aangetoond dat het konijn DGMagazine | 30

eenzaam leeft: 63% van de konijneneigenaren geeft aan dat ze maar één konijn houden.

Konijnen zijn echter echte groepsdieren, en kunnen behoorlijk wegkwijnen als ze alleen moeten leven. Er is veel en goede informatie beschikbaar over het houden van konijnen, maar blijkbaar bereikt die de consument onvoldoende.

57% in 2017. Daarnaast is uit het onderzoek naar voren gekomen dat het aantal huishoudens waar minimaal twee konijnen worden gehouden gestegen is van 24% naar 32% in 2017. Kennelijk werpt de campagne ‘Happy Konijn’ zijn vruchten af.

Trends internationaal Interzoo is een toonaangevende vakbeurs in de wereldwijde branche voor huisdieren. Het is een beurs die groeiende is. Die groei van de Interzoo reflecteert de aanhoudende groei van de internationale markt van huisdier producten. Marktonderzoeksinstituut Euromonitor rapporteerde dat de markt van huisdier artikelen vorig jaar een wereldwijde omzet behaald heeft van €98.7 miljard. In 2015 was dit €92.9 miljard! De grootste markten zijn Noord-Amerika met een omzet van meer dan 43.8 miljard en Europa, met een omzet van 30.8 miljard.

Met het project Happy Konijn wil de Dierenbescherming en Dibevo de consument goed voorlichten in dierenwinkels over het houden en verzorgen van konijnen. Hierin speelt een sterke rol van ondernemers in dierenwinkels en tuincentra. Zij kunnen vertellen, en vooral ook laten zien aan consumenten, hoe het beter kan, en hoe zij diervriendelijke keuzes kunnen maken bij de aanschaf van een konijn(en). Via deze weg wil ‘Happy Konijn’ het welzijn van de konijnen verbeteren.

Uit een nieuw, recenter, onderzoek is gebleken dat het percentage solitair gehouden konijnen is gedaald van 63% naar

Foto: skeeze – Pixabay Foto: vlaaitje – Pixabay Foto: Interzoo

Een andere ontwikkeling die Interzoo constateerde is de trend naar verbetering van kwaliteit. Zo geven fabrikanten van bijvoorbeeld hondensnacks aan meer gebruik te maken van regionale ingrediënten in plaats van exotische elementen. Daarnaast zijn de fabrikanten ook meer gericht op het natuurlijke aspect. Er wordt steeds minder en minder gebruik gemaakt van smaakversterkers, conserveermiddelen en kunstmatige kleurstoffen.

DGMagazine | 31

Foto: Mikhail Vasilyev - Unsplash

Almere krijgt eigen Kattencafé: The Coffee Cat Door Joanna Frankes

Het concept van een kattencafé is in 1998 ontstaan in Taiwan en is vooral populair in Japan. Nu is de trend ook in Europa aangekomen en hebben steden als Berlijn, Londen en Parijs al meerdere cafés.

Het eerste kattencafé van Nederland werd in april 2015 geopend in Amsterdam. Na Amsterdam zijn er nog 14 andere cafés in Nederland bijgekomen en nu is dan ook Almere aan de beurt.

De Almeerse Monique Lustig wil in het stadscentrum van Almere het eerste kattencafé van Flevoland openen. Het grootste gedeelte van haar werkervaring is als shopmanager van diverse bedrijven in Almere Stad. Lustig heeft echter ook bijna 7 jaar samen met haar man twee restaurants gerund. En de horeca is toch echt de bedrijfstak waar Lustig haar hart ligt. Lustig zegt dan ook: “De rol van gastvrouw is mij gewoon gegeven en om het dan ook nog eens te combineren met iets waar ik al helemaal weg van ben, katten, is toch helemaal geweldig!”

Foto: Kari Shea - Unsplash

Het café gaat 'The Coffee Cat' heten en zal deze zomer geopend worden. Bezoekers kunnen gezellig binnenlopen om wat te eten of te drinken én om de katten te knuffelen.

Om het café te realiseren was wel €18.000, nodig. Lustig heeft daarom toentertijd een crowdfundactie gestart. Dankzij deze crowdfundactie en een aantal investeerders, waaronder gemeente Almere, is uiteindelijk het doel binnen een jaar bereikt en kon men eindelijk aan de slag gaan.

Er zijn inmiddels 8 katten, onder andere uit het asiel, die bij The Coffee Cat mogen gaan wonen. Hieronder zijn 2 Maine Coons, een Turkse Van en een witte kater met odd-eyes.

Het uiteindelijke doel is om 8 tot 10 katten hun forever home te kunnen geven. Het café zal helemaal katvriendelijk worden ingericht.

De katten kunnen niet in de keuken komen en er zullen huisregels voor de bezoekers gelden om het welzijn van de katten te waarborgen.

Kom je ook eens gezellig op bezoek bij The Coffee Cat? It’s miauw or never! Ze zijn te vinden op de Brouwerstraat 36 te Almere.

DGMagazine | 32

DGMagazine | 33 Foto: Nathan Riley - Unsplash

Foto’s: Pet Spots

Pet Spots Door Nadja Lemak

Hoeveel hondvriendelijke locaties zitten er dicht bij jou in de buurt? Veel en soms heel veel. Met de Pet Spots app hoef je niet langer te zoeken naar de hondvriendelijke plekjes bij jou in de buurt of in een andere stad.

hondje in een onbekende stad; ook dan wijst Pet Spots je de weg binnen een paar klikken.

Met meer dan 4.000 hondvriendelijke locaties in Nederland is er altijd wel een plek waar jij naar toe kan gaan met je trouwe viervoeter.

Met meer dan 40 steden in de Pet Spots app, ontdek je snel gezellige en aanbevolen hondvriendelijke locaties zoals restaurants; cafĂŠs; bars; parken met losloopgebieden en uitlaatzones; dierenasiels; trimsalons; hondenscholen; dierenklinieken; en dierenwinkels.

Binnenkort kun je ook dierenpensions terugvinden op de Pet Spots app. Elke dag worden er nieuwe plekken en steden toegevoegd.

Pet Spots helpt je met het vinden van hondvriendelijke restaurants, parken en andere verschillende locaties binnen enkele seconden. Pet Spots wil elke hondeneigenaar en toekomstige hondeneigenaar helpen met het makkelijker maken van het hebben van een trouwe vierpotige familielid in Nederland.

Of je nou uit eten wilt gaan of een mooie lange wandeling wilt maken in een park met je trouwe viervoeter; Pet Spots wijst je de weg binnen een paar klikken. Of dat je met spoed naar een dierenkliniek moet gaan met je DGMagazine | 34

Foto: Matt Nelson - Unsplash

Elke locatie op Pet Spots heeft een volledige en up-to-date beschrijving die is gebaseerd op de behoeften van hondeneigenaren; geolocatie (zodat je alle hondvriendelijke locaties bij jou in de buurt kunt zien); scherpe visuele inhoud (foto's); geschatte prijzen (voor restaurants en hondenservices); review sectie (zodat gebruikers voor elkaar een beoordeling van een Pet Spot kunnen achterlaten); Pet Spots kaart en routes naar elke hondvriendelijke plek bij jou in de buurt.

Exclusief nieuws: Pet Spots zal binnenkort elke week giveaways lanceren voor alle hondeneigenaren in Nederland. Dus als je niks wilt missen van bruikbare tips, geweldige en aanbevolen bestemmingen, interessante artikelen en giveaway informatie, volg Pet Spots dan nu op Instagram en Facebook zodat jij up-to-date blijft.

“Met meer dan 4000 hondvriendelijke locaties in Nederland is er altijd wel een plek waar jij naar toe kan gaan met je trouwe viervoeter�

Pet Spots is gratis en beschikbaar in het Nederlands in de Play Store, App Store en toegankelijk via elke browser. Vergeet vooral niet om ons te volgen op Instagram @petspotsapp en op de Pet Spots Facebook.

DGMagazine | 35

Foto: Mohsen Bagherzadeh - Unsplash

Een reptiel of amfibie als huisdier?

Door Savannah Scherpenkate

Huisdieren zijn in Nederland heel populair.

Iedereen kent wel iemand die huisdieren heeft of misschien heb je ze zelf wel. De huisdieren die je het meest tegenkomst zijn honden en katten. Daarnaast zal je ook nog redelijk wat vogels, knaagdieren, konijnen en vissen tegenkomen. Maar er zijn nog twee types die je als huisdier kunt houden: reptielen en amfibieën.

Deze dieren kan je net als honden en katten prima als huisdier houden. Maar bedenk je wel dat terrariumdieren een compleet andere verzorging nodig hebben. Een hond geef je brokjes, laat je een paar keer per dag uit en slaapt ’s nachts in z’n mand. Bij reptielen en amfibieën komt er wel iets meer bij kijken.

Wat zijn reptielen en amfibieën?

Om verwarring te voorkomen, leggen we nog even snel het verschil uit. Reptielen zijn koudbloedige en gewervelde dieren. Deze dieren hebben een geschubde huid, leven vooral op het land en ademen via de longen.

Onder reptielen vallen slangen, krokodillen, schildpadden en hagedissen.

Aan de andere kant heb je amfibieën. Deze zijn ook koudbloedig, maar leven

voornamelijk in het water. Amfibieën ademen zowel met de longen als met de huid. Hun huid is dan ook heel belangrijk, deze bevat klieren die de huid vochtig houden.

Voorbeelden van amfibieën zijn salamanders, kikkers en padden.

Huisvesting en voeding Het grote verschil tussen honden en katten en reptielen en amfibieën is dat deze laatste groep een terrarium nodig heeft om in te leven. Als je gelijk al begint te zuchten bij het idee dat je een grote glazen bak in je kamer hebt staan die je regelmatig moet schoonmaken, dan kan je beter geen terrariumdier nemen.

Het opzetten en onderhouden van een terrarium kan juist heel leuk zijn. Er zijn mensen die er echt een sport of hobby van maken om hun terraria zo mooi mogelijk in te richten zodat het dier er het meeste plezier van heeft. Het is helaas niet zo eenvoudig als alleen maar een bakje water en een warmtelamp neerzetten. Je moet je goed verdiepen in wat het dier nodig heeft. Waar komt het dier in het wild voor, welke beplanting en andere spullen is het dier gewend, maar ook welk klimaat moet je in het DGMagazine | 36

Foto: David Clode - Unsplash

terrarium nabootsen en hoe veel ruimte heeft het dier nodig.

“Sommige terrariumdieren kunnen wel decennialang leven en zijn dus een aankoop waar je goed over na moet denken” Ook belangrijk hierbij is dat de kosten van een terrarium best hoog kunnen oplopen. Goed onderhoud is belangrijk om je dieren gezond te houden.

Wat wel handig is aan een terrariumdier in tegenstelling tot honden en katten, is dat je vaak zelf het eten kan kweken. Kikkers eten bijvoorbeeld vooral vliegen. Deze kan je heel eenvoudig zelf kweken. Slangen eten graag muizen, ook deze kan je zelf gaan kweken, maar je kan ze ook gewoon bevroren uit de dierenwinkel halen als je dat liever hebt.

Redenen om een terrariumdier aan te schaffen Maar waarom zou je een terrariumdier aanschaffen in plaats van een leuk en aaibaar konijntje? Ten eerste is een reptiel of amfibie ideaal voor iemand die allergisch is voor

dieren met haren of veren. Er zijn zeldzame gevallen waarbij mensen ook allergisch zijn voor reptielen of amfibieën, maar dit komt maar zelden voor.

Een tweede reden kan de verzorging zijn. Als je geen tijd hebt om dagelijks 4 keer je hond uit te laten, maar je het wel leuk vindt om af en toe wat gezelligheid in huis te hebben, dan is een terrariumdier ideaal. In tegenstelling tot wat mensen denken, kan je de meeste terrariumdieren handtam maken. Ze gaan niet op je schoot liggen spinnen, maar een slang kan wel aan je wennen. Daarnaast hebben veel soorten ook niet dagelijks eten nodig, waardoor je prima een nacht weg kan zonder dat je een oppas moet regelen. Daarbij blaffen ze ook niet, dus hebben je buren er ook geen last van.

Doe goed vooronderzoek Als je een terrariumdier koopt, geldt net als bij ieder ander dier dat je je van tevoren goed moet verdiepen in de leefomstandigheden van het dier. Een boomkikker heeft ook bijvoorbeeld hele andere eisen dan een baardagame. Welk soort het ook is, elk dier heeft zorg, aandacht en tijd nodig. Sommige terrariumdieren kunnen wel decennialang leven en zijn dus een aankoop waar je goed over na moet denken.

DGMagazine | 37

Huisdierverkoop in winkels Door Kirsten Wigbold

Huisdieren kunnen tegenwoordig laagdrempelig worden aangeschaft via internet, dierenwinkels en tuincentra. De aanblik van een aandoenlijk dierensnoetje doet mensen gemakkelijk verleiden om een dier te kopen. Soms beseffen ze niet hoeveel tijd, ruimte, geld en energie een huisdier eigenlijk kost en hoe ze het dier moeten verzorgen. Dit gaat ten koste van het dierwelzijn. Stichting Konijnenbelangen en de Sophia-Vereeniging pleitten daarom voor een verbod op de verkoop van dieren in winkels en via internet. Maar is het verbieden van de verkoop van huisdieren in winkels wel de goede oplossing?

Een verbod op de verkoop van dieren in winkels heeft als gevolg dat mensen elders een dier gaan kopen. Dit zorgt ervoor dat het zicht op dierwelzijn verminderd. Natuurlijk zullen de mensen vanuit winkels eerst doorverwezen worden naar de dierenopvang.

Deze zijn controleerbaar en zijn een goed alternatief, alleen al vanwege het feit dat ze niet uit zijn op winst. Bij een opvang is over het algemeen de informatievoorziening beter en krijgen konijnen en knaagdieren ook nog eens een 2e kans. Regelmatig wordt er echter ook gedragsproblematiek of een medische aandoening geconstateerd bij bijvoorbeeld

Foto: Scott Webb - Unsplash

deze opvangkonijnen. Dit is één van de redenen dat mensen geen konijn kopen bij een opvang. Een andere reden is dat men graag een jong konijn wil.

“Het verbeteren van de informatievoorziening en het dierwelzijn begint eigenlijk bij het verkooppunt” Alternatieven zijn dan (hobby-)fokkers en mensen die thuis konijnen fokken. De garantie is echter niet dat het welzijn van deze dieren beter is. Op deze manier is er eigenlijk minder zicht op het dierwelzijn, omdat deze laatste groep niet geregistreerd staat. Het gevolg: minder zicht op (on)juiste informatieoverdracht en het welzijn van de konijnen.

Aanschaffen in een dierenwinkel Dierenwinkels zijn verkooppunt nummer 1 voor konijnen. Als deze winkels de juiste verzorging van de dieren laten zien, is de kans op verbetering van het dierwelzijn groter. Het verbeteren van de informatievoorziening en het dierwelzijn begint eigenlijk bij het verkooppunt. Op dit moment leven de dieren in winkels niet allemaal onder de juiste leefomstandigheden, maar winkels zijn wel verkooppunt nr. 1. De dieren kunnen niet DGMagazine | 38

allemaal hun natuurlijke gedrag uiten. Een oorzaak hiervan zou kunnen zijn dat er alleen algemene regels voor huisvesting en verzorging zijn vastgesteld. Als de aandacht hierop wordt gevestigd, in plaats van op het verbieden van de verkoop, is er wellicht meer ‘winst’ te behalen op verbetering van het dierwelzijn. Deze verkooppunten zijn daarnaast ook beter controleerbaar dan wanneer meer mensen thuis dieren gaan fokken.

informatievoorziening onvoldoende is, waardoor dit kan leiden tot – onbedoelde – maar ernstige aantasting van het welzijn van het dier. Als bijvoorbeeld echter verplicht wordt gesteld dat elke medewerker een vakbekwaamheidsbewijs heeft en de dieren niet in glazen kooien worden gezet, dan kan dit wellicht al het dierwelzijn enorm vergroten. Als medewerkers van winkels de juiste voorlichting geven, kan dit het aantal impulsaankopen ook nog eens verminderen.

Indien de winkels de juiste verzorging laten zien van de dieren, is de kans op verbetering van het dierwelzijn groter. De dierenbescherming en brancheorganisatie Dibevo hebben samen een winkelconcept bedacht met een voorbeeldfunctie die dit ondersteund. Dit project, ‘Happy Konijn’, heeft als doel om in dierenwinkels de consument goed voor te lichten over het houden en verzorgen van konijnen en vooral ook te laten zien, hoe het beter kan. Het doel is een gezond en gelukkig konijn.

De beste oplossing?

Impulsaankopen Het klopt dat de huidige manier van verkoop in winkels impulsaankopen stimuleert. Het veranderen van de manier van verkopen, kan het aantal impulsaankopen verminderen. De dieren staan momenteel in winkels strategisch opgesteld. In glazen kooien op ooghoogte van kinderen zijn de dieren goed te zien. Daarnaast kosten ze bijna niets. De dieren worden hierdoor soms in een opwelling aangeschaft. Er zijn geluiden vanuit instanties als Stichting Konijnenbelangen, de SophiaVereeniging en uit de maatschappij dat de

Is het verbieden van de verkoop van huisdieren in winkels de juiste oplossing voor het verbeteren van het dierwelzijn? Ik denk het niet. Het verbeteren van het dierwelzijn en de informatievoorziening omvat meer dan alleen het verbieden van de winkelverkoop.

Het is verstandig daarbij stil te staan, en te denken aan andere oplossingen om het welzijn te verbeteren. Het zal van toegevoegde waarde zijn om te onderzoeken wat het effect zal zijn op het dierwelzijn als alle winkels de juiste manier van verzorgen laten zien en voldoende informatie bieden.

‘De juiste manier’ is daarbij nog een vaag begrip en zal misschien meer letterlijk moeten worden vastgelegd in wet en regelgeving.

Daarnaast zijn er ook weinig cijfers bekend over hoe de dieren gehouden worden. Dat maakt dat er weinig vergelijkingsmateriaal is, als het verbod er wel zal komen in de toekomst. Is het welzijn uiteindelijk verbeterd? Genoeg stof om over na te denken of een verbod op verkoop in winkels wel of niet de juiste oplossing is voor de verbetering van het dierwelzijn.

DGMagazine | 39

Foto: Katrin Scholz

Oud-studenten, wat doen ze nu?

Door Joanna Frankes

In de rubriek ‘oud-studenten, wat doen ze nu?’ benaderen we oud-studenten die ook de opleiding DGM hebben gevolgd en vertellen ze waar ze na de opleiding terecht zijn gekomen. In deze editie vertelt Katrin Scholz over haar loopbaan na de studie.

“Hallo, mijn naam is Katrin en ik ben afgestudeerd in 2015. Parallel met de studie in Dronten ben ik in Duitsland een opleiding voor natuurgeneeskunde voor dieren gaan volgen en heb ik tijdens de minor ondernemerschap mijn eigen praktijk opgestart.

Na de studie in Dronten heb ik eerst een bijbaantje gehad bij een bedrijf dat managementadvies aanbiedt, speciaal voor dierenartspraktijken en dierenklinieken.

Tijdens mijn studie was er geen minor voor praktijkmanagement en door dit bijbaantje heb ik veel geleerd. Ik merkte wel dat dit geen passend beroep voor mij was.

Ik ben daarom - en ook omdat de bijbaan niet genoeg verdiende - op zoek gegaan naar een nieuwe baan. Door mijn eigen praktijk ben ik in contact gekomen met een vereniging voor natuurlijke diergenezers. Hier kwam ik een ondernemer tegen die een plek had voor een diernatuurgenezer. Het profiel dat hij

samenstelde, paste exact bij mij. De eerste keer was ik niet snel genoeg met solliciteren, daarom heb ik enkele maanden later op eigen initiatief nog een keer een sollicitatie gestuurd omdat ik zeker was, dat dit de baan voor mij was.

Een nieuwe baan Nu werk ik al sinds 2016 bij Görges Naturprodukte GmbH, wij produceren de merken AniForte, NaturaForte en Greenpet.

Ik doe verschillende opdrachten in 5 vakgebieden: Ten eerste geef ik advies aan klanten over de producten en soms ook over behandelingsmogelijkheden voor hun dieren.

Dit doe ik via de mail, telefoon en Facebook in het Duits, Engels en Nederlands. Daarnaast ontwikkel ik producten voor AniForte. Dit zijn voedingssupplementen en voer (natvoer, droogvoer) voor honden, katten, paarden en kippen (www.aniforte.de).

DGMagazine | 40

behandel hun honden of katten. Maar het meeste werk is de hele documentatie die nodig is om aan alle wettelijke eisen te voldoen. Verder geef ik presentaties over natuurgeneeskunde en doe ik ook docentenwerk. Een nieuw actueel onderwerp waar ik met de praktijk mee bezig ben is het geven van voedingsadvies aan klanten die willen overstappen op BARF voeding voor hun dier.

Ik doe ook de kwaliteitscontrole van grondstoffen die binnenkomen en van de producten die wij produceren. Dit is vooral voor fytotherapie.

Verder ben ik medeverantwoordelijk voor alle content die wij plaatsen. Dit betekent alles van blogartikelen en Facebookberichten tot productteksten. Hier moeten wij letten op de gezondheid gerelateerde verklaringen.

Het laatste grote gebied waar ik deel van uitmaak, is de uitbreiding op de Engelse markt.

Naast mijn werk voor AniForte werk ik ook nog steeds in mijn eigen praktijk. Dit doe ik iedere dag na mijn werk voor AniForte. Ik ga dan naar de klanten toe en onderzoek en

Foto: Aniforte Foto: Balance Cure Tielheilpraxis Foto: Alexas_Fotos - Pixabay

Mijn doel is om de BalanceCure Tierheilpraxis zo groot te maken dat ik helemaal zelfstandig kan werken en leven (www.balance-cure.de).�

DGMagazine | 41

Foto: Kevin Horstmann - Unsplash

DGMagazine | 42

Colofon juni 2018 – editie 3 Redactie – Joanna Frankes, Savannah Scherpenkate en Kirsten Wigbold Eindredacteur – Savannah Scherpenkate Beeld – Pexels, Unsplash, Pixabay en Freepik Druk – De Bunschoter

Met dank aan: Janet Bloemberg Lisanne Bos Erwin Cornet Marco Halff Sandra Haven en Loes Spit Judith Heikens Emma van der Helm en Kim Sand Bernice Muntz Jolien Pastoors Katrin Scholz The Coffee Cat Almere Fotojet Pet Spots PvB Animo Per Animali PvB Dierendiploma PvB Gedrag en Welzijn PvB Trendpanel

Aeres Hogeschool De Drieslag 4 8251 JZ Dronten Dit magazine is een initiatief van het Communicatiebureau DGM. Gerealiseerd door studenten van de Aeres Hogeschool Dronten

Foto: Erik-Jan Leusink – Unsplash Foto achterkant: Patrick Hendry - Unsplash

DGMagazine | 43

Het Communicatiebureau wenst iedereen een

fijne zomer!

DGMagazine | 44