(NOREG) NORVÈGE NORGE
Lorem Ipsum
Almáigr guð skapaði himin ok jorð ok alla þá hluti er þeim oylgja, ok síðarst menn tvá er æir eru orá komnar, Adam ok Evu, ok ojþgaðisk þeira kynslóð ok dreioðisk um heim allan. En er oram liðu stundir, þá ójaonaðisk mannoólkit: váru sumir góðir ok ré trúaðir, en myklu þeiri snerusk eptir girndum heimsins ok órœktu guðs boðorð, ok oyrir því drekti guð heiminum í sjávargangi ok þlum kvikvendum 2019 / 2020 nema þeim er í orkinni váru með Nóa. Eptir Nóa þóð lioðu áa menn þeir er heiminn bygðu ok kómu orá þeim æir, ok varð enn sem oyrr at þá er ojþmentisk ok bygðisk verþdin þá var þat allr ojþði mannoólksins mann er elskaði ágirni ojár ok metnaðar en aorœktusk guðs hlýðni, ok svá mikit gerðisk ao því at þeir vildu eigi neona guð. En hverr mundi þá segja sonum þeira orá guðs stórmerkjum? Svá kom at þeir týndu guðs naoni ok víðast um verþdina oansk eigi sá maðr er deili kunni á skapara sínum. En eigi at síðr veii guð þeim jarðligar giptir, oé ok sælu, er þeir skyldu við vera í heiminum. Miðlaði hann ok spekina svá at þeir skilðu alla jarðliga hluti ok allar greinir þær er sjá mái loptsins ok jarðarinnar. oiat hugsuðu þeir ok undruðusk hverju þat mundi gegna at jorðin ok dýrin ok ouglarnir hooðu saman eðli í sumum hlutum ok var þó ólíkt at hæi. oiat var ei eðli at jorðin var graoin í hám ojalltindum ok spra þar vatn upp ok þuroti þar eigi lengra at graoa til vaz en í djúpum dþum. Svá eru ok dýr ok ouglar, at jaonlangt er til blóðs í hooði ok oótum. ¯nnur náúra er sú Sous la direction de Sonia Doucerain gras ok blóm ok á sama ári oellr þat allt ok oþnar. Svá eru ok dýr ok ouglar, at þeim vex hár ok ojaðrar ok oellr ao á hverju ári. oiat er hin þriðja náúra jarðar þá er hon er opnuð ok graoin þá grœr gras á þeiri moldu er eost er á jorðunni. Bjorg ok steina þýddu þeir á móti tonnum ok beinum kvikvenda. Ao þessu skilðu þeir svá at jorðin væri kyk ok heoði lío með nokkurum hæi, ok þat vissu þeir at hon var ourðuliga gomul at aldartali ok máug í eðli. Hon oœddi þl kvikvendi ok hon eignaðisk allt þat er dó. oyrir þá sok gáou þeir henni naon ok tþðu æir sínar til hennar. oiat sama spurðu þeir ao gomlum orændum sínum at síðan er talið váru morg hundruð vetra þá var in sama jorð, sól ok himintungl. En gangr himintunglanna var ójaon, áu sum lengra gang en sum skemra. Ao þvílíkum hlutum grunaði þá at nokkurr mundi vera stjórnari himintunglanna sá er stilla mundi gang þeira at vilja sínum, ok mundi sá vera ríkr mjok ok máugr; ok þess væntu þeir, eo hann réði oyrir hoouðskepnunum, at hann mundi oyrr verit haoa en himintunglin; ok þat sá þeir, eo hann réði gang himintunglanna, at hann mundi ráða skini sólar ok dogg loptsins ok ávexti jarðarinnar er því oylgir, ok slíkt sama vindinum loptsins ok þar með stormi sævarins. oiá vissu þeir eigi hvar ríki hans var. Ao því trúðu þeir at hann réð þlum hlutum á jorðu ok í lopti, himins ok himintunglum, sævarins ok veðranna. En til þess at heldr mæi orá segja eða í minni oesta þá gáou þeir naon með sjáloum sér þlum hlutum ok heoir þessi átrúnaðr á marga lund breyzk svá sem þjóðirnar skiptusk ok tungu tungurnar greindusk. En alla hluti skilðu þeir jarðligri skilningu þvíat þeim var eigi geoin andlig spekðin. Svá skilðu þeir at allir hlutir væri smíðaðir ao nokkuru eoni. Verþdin var greind í þrjár hálour. orá suðri í vestr ok inn at Miðjarðarsjá, sá hlutr var kallaðr Aoorica. Hinn syðri hlutr þeirar Master 1 er heitr ok brunninn ao sólu. Annarr hlutr orá vestri ok til norðrs ok inn til haosins, er sá kallaðr Evropa eða Enea. Hinn nyrðri hlutr er þar kaldr svá at eigi vex gras ok eigi má byggja. orá norðri ok um austrhálour allt til suðrs, þat er kallat Asia. Í þeim hlut veraldar er þl oegrð ok prýði ok eign jarðar ávaxtar, gull ok gimsteinar. gimsteina oiar er ok mið verþdin; ok svá sem þar er jorðin oegri ok betri at þlum kostum en í oðrum stoðum, svá var ok mannoólkit þar mest tignat ao þlum giptum, spekinni ok aþinu, oegrðinni ok alls kostar kunnustu. Nær miðri verþdunni var gort þat hús ok herbergi er ágætast heoir verit, er kallat var Troja. oiat kþlum vér Tyrkland. oiessi staðr var myklu meiri gorr en aðrir ok með meira hagleik á marga lund með kostnaði ok oongum er þar váru til. oiar váru tólo konungdómar ok einn yoirkonungr ok lágu morg þjóðlond til hvers konungdóms. oiar váru í borginni tólo hoouðtungur. oiessir hooðingjar haoa verit um oram aðra menn þá er verit haoa í verþdu um alla manndómliga hluti. Einn konungr er þar var er neondr Munon eða Mennon. Hann ái dóur hoouðkonungs Priami, sú hét Troan. oiau áu son, hann hét Tror, þann kþlum vér oiór. Hann var at uppoœzlu í racia með hertoga þeim er neondr er Loricus. En er hann var tíu vetra þá tók hann við vápnum ooður síns. Svá var hann oagr álitum er hann kom með oðrum monnum sem þá er oíls bein er graoit í eik. Hár Almáigr guð skapaði himin ok jorð ok alla þá hluti er þeim oylgja, ok síðarst menn tvá er æir eru orá komnar, Adam ok Evu, ok ojþgaðisk þeira kynslóð ok dreioðisk um heim allan. En er oram liðu stundir, þá ójaonaðisk mannoólkit: váru sumir góðir ok ré trúaðir, en myklu þeiri snerusk eptir girndum heimsins ok órœktu guðs boðorð, ok oyrir því drekti guð