Tendril Project Chantiona Christina Ioanna 2021

TENDRIL Αθήνα 2021

Ά εξάμηνο Μάθημα: Σχεδιαστική διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στο δομημένο και φυσικό περιβάλλον- Εικαστικές παρεμβάσεις ΠΜΣ Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων: Αειφορικός και Κοινωνικός Σχεδιασμός Φοιτήτρια: Χαντιώνα Χριστίνα - Ιωάννα

Περιεχόμενα

Ο κήπος ως εναλλαγή πραγματικότητας Αντιθέσεις Σχεδιασμός Συμβολισμός Tendrils Αναφορές Φιλοσοφία του έργου Σχεδιασμός του έργου Σχήμα του έργου Μέγεθος - Υλικό του έργου Χρώμα του έργου Context Τεκμηρίωση του έργου Βιβλιογραφία

Ο κήπος ως εναλλαγή πραγματικότητας

Οι υπαίθριοι χώροι αποτελούν μέρη συναντήσεων, είτε τυχαίων είτε προκαθορισμένων, μέσα στα οποία κυκλοφορεί κανείς καθημερινά, ξεκουράζεται, σκέφτεται, φιλοσοφεί, αγωνίζεται, ονειροπολεί, προσεγγίζοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο το ύφος και το χαρακτήρα του κάθε χώρου ξεχωριστά αλλά και την σημασία αυτού στη συγκρότηση της πόλης. Αποτελούν χώρους όπου ο καθένας ξεχωριστά έχει μνήμες από αυτούς, χώρους που διαδραματίζονται γεγονότα, χώρους που έχουν κατά καιρούς αφήσει ανεξίτηλα σημάδια, λόγω του ότι όλοι οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να τους επισκεφτούν. ¨Έχουν καθιερωθεί είτε να φιλοξενούν ευχάριστα είτε δυσάρεστα γεγονότα που έχουν να κάνουν με τη συναδέλφωση, με το ξέσπασμα της διαμαρτυρίας και της σύγκρουσης. Είναι τέλος οι χώροι στους οποίους εκτυλίσσονται κάθε φορά η αισθητική

της εποχής καθώς και η ευαισθησία και η καλαισθησία της. (Ν. ΤΖΩΡΤΖΗ)

Η έννοια της πραγματικότητας Η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε είναι αυτή που αναλύουμε με τις πέντε βασικές αισθήσεις μας. Η ερμηνεία της ραγματικότητας είναι μοναδική για τον καθένα από εμάς. Επομένως ο εθνικός κήπος είναι βίωμα έντονων αισθήσεων, άρα και διαφορετικής πραγματικότηας για τον καθένα.

Η έννοια της εμπειρίας Στον κλάδο της φιλοσοφίας η εμπειρία είναι η γνώση που αποκτάται με την αισθητηριακή αντίληψη ή με την παρατήρηση.

Αντιθέσεις Η αντίληψη στη φιλοσοφία του Merleau-Ponty Η αντίληψη δομείται πάνω στις σχέσεις που ένα συγκεκριμένο υποκείμενο συνάπτει με τον κόσμο και τα πράγματα. Στην εμπειρία του αντιληπτού κόσμου “γεννιέται μια σχέση ειδικού τύπου ανάμεσα στο πνεύμα και την αλήθεια”. Για τον Merleau-Ponty “δεν πρέπει να διερωτόμαστε αν αντιλαμβανόμαστε αληθινά έναν κόσμο, πρέπει αντίθετα να λέμε: ο κόσμος είναι αυτό που αντιλαμβανόμαστε”. Δεν είναι όπως θα πει ότι “η αντίληψη εικάζεται αληθινή αλλά πώς για μας ορίζεται σαν προσπέλαση της αλήθειας”. Σύμφωνα με τον Merleau-Ponty “το αντιληπτικό κάτι είναι πάντα εν μέσω κάτι άλλου” αποτελεί έτσι μέρος ενός πεδίου και αυτό είναι απαραίτητο ώστε να μπορεί να γίνει αντιληπτό. “Μια ομοιογενής έκταση που δεν προσφέρει τίποτα να αντιληφθείς δεν μπορεί να δοθεί σε καμία αντίληψη”, όπως θα πει υπό αυτή την έννοια “μόνο η δομή της υφιστάμενης αντίληψης μπορεί να μας μάθει τι είναι το αντιλαμβάνομαι”. (Μακρής Σ. Νικόλαος) Οι επισκέπτες του κήπου τον επιλέγουν για να "αλλάξουν" πραγματικότητα, δηλαδή να αντιληφθούν αντιθέσεις διαφορετικές από αυτές τις καθημερινότητας: Τα δίπολα των πραγματικοτήτων:

Τσιμεντένια πόλη Αυστηρή γεωμετρία Ουδέτερα χρώματα Συγκεκριμένος ήχος-θόρυβος

Πράσινο τοπίο Καμπύλες γραμμές Αντιθέσεις χρωμάτων Ήχος στοιχείων της φύσης

Σχεδιασμός

Καθώς σχεδίαζα ανεπιτήδευτα σκίτσα, που θα μπορούσαν να προσδόσουν μορφή στην ιδέα μου, έχοντας ώς στόχο την απόδωση σύνδεσης της πραγματικότητας της πόλης με της φύσης, προέκυψε κάτι γοητευτικό.... Ξαφνικά η ροδέλα που σχηματίστηκε από το ξύσιμο του μολυβιού μου ήταν αυτο που έψαχνα! Μια καμπύλη μορφή που εμπίπτει στον καμπυλόσχησμο σχεδιασμό που επιθυμούσα ενώ παράλληλα δημιουργεί μια αίσθηση σύνδεσης αρχής – τέλους που θα μπορούσε να περιγράφει το πέρασμα στις διαφορετικές πραγματικότητες πόλης - κήπου. Οι διαφορετικές προοπτικές του ξύσματος, σε συνδυασμό την περιεργασία της ροδέλας, μου θύμησε εναν εκπληκτικό μηχανισμό της φύσης :

Τα Tendrils Τα Tendrils είναι τα φυλλώματα των αναρριχόμενων φυτών, που χρησιμοποιούν τον ελικοειδή σχηματισμό για την αναρρίχηση τους . Εκείνη την στιγμή γεννήθηκε η ιδέα του project.

Έπειτα ξεκίνησα να περιεργάζομαι την ροδέλα, δημιουργώντας διαφορετικές γεωμετρίες και προοπτικές σε συνδυασμό με το φώς.

Συμβολισμός

Η σπείρα αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα – ιστορικότερα σύμβολα του Ελληνικού Κόσμου και δηλώνει την Ελληνική καταγωγή όλων των πραγμάτων που τον φέρουν πάνω τους ειδικά πριν την κλασσική περίοδο του χρυσού αιώνα αλλά και μετά. Το συναντάμε σχεδόν σε όλες τις Ελληνικές κατοικίες και στολίζει αρχιτεκτονικά όλα τα σπουδαία δημόσια και ιδιωτικά κτίρια και μνημεία μας. Η στροβιλιστική περιέλιξη, η Σπείρα, η δίνη, η υπέρθεση δύο υλικών σωμάτων ή δύο ενεργειακών ρευμάτων, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο τρόπος που δημιουργείται η ζωή, πάνω από όλα είναι σύμβολο της Ζωτικής

Δύναμης. Την Σπειροειδή κίνηση την βλέπουμε παντού στη φύση. Από τα πανάρχαια οστρακόδερμα, έως το σχηματισμό των Γαλαξιών. Είναι ένα σύμβολο εξέλιξης, ανάπτυξης και ανθεκτικότητας. Η Σπείρα που συνδυάζει το σχήμα ενός κύκλου και την Δυναμική κίνησή του, συμβολίζει τον Χρόνο. Ως μέρος της ομαλής ατελείωτης γραμμής συμβολίζει επίσης την ανάπτυξη, την συνέχεια, τον ρυθμό της αναπνοής και της ίδιας της ζωής. Όταν χρησιμοποιείται ως προσωπικό φυλαχτό η Σπείρα βοηθά την συνείδηση μας να αποδεχθεί τις στροφές, τις αλλαγές και την εξέλιξη της ζωής. Οι Σπείρες ή δίνες σχετίζονται με το γενέσιμο και το

πλέξιμο του ιστού της ζωής και του πέπλου της Μητέρας Θεάς η οποία ελέγχει το πεπρωμένο και υφαίνει το πέπλο της πλάνης. Η Σπείρα επίσης έχει τον ίδιο συμβολισμό με τον Λαβύρινθο και το χορό ή το βάδισμά του. Στο μεταφυσικό πεδίο συμβολίζει τις περιοχές της ύπαρξης, τους διάφορους τρόπους μιας ύπαρξης, τις περιπλανήσεις μιας ψυχής σε εκδήλωση καθώς και την τελική επιστροφή στο Κέντρο. Ξετυλίγεται μέσα από μύθους, θρησκευτικές δοξασίες και θρύλους. Είναι χαραγμένη στα εδάφη πάνω σε βράχους, αλλά και σε προϊστορικά μεγαλιθικά μνημεία.

Σχηματίζεται με πολλούς τρόπους στα έμβια όντα, από τα πανάρχαια όστρακα, στο μαγευτικό μπλε σπιράλ στις αποικίες των μεδουσών, στο σχηματισμό οργάνων ζώων και φυτών, έως το αίμα μας που κινείται, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, Σπειροειδώς. Ζωγραφίζεται σε μικρά ή τεράστια καλλιτεχνήματα στους τοίχους από τη εποχή τής αρχαίας Θήρας, αλλά και σχεδόν σε κάθε αγγείο τής μινωικής εποχής στην Κρήτη και Σαντορίνη. Αν παρατηρήσουμε τους φημισμένους Κούρους θα δούμε πως η «Σπείρα» βρίσκεται στις κόμες τους όπως και σε όλα τα κεφάλια των αρχαίων κορασίδων με τη δομή του ιερού κόμπου. Οι κυκλώνες, οι τυφώνες, το βόρειο και το νότιο σέλας εκφράζονται μέσα από τη μορφή της. Το Θείο έχει τη «Σπείρα» ως κυριότερο εργαλείο σχηματισμού της πλάσης. Τη στροβιλιστική ενέργεια της οργόνης και την οργή των 12 Θεών προς τον Προμηθέα που μείωσε την υπεροχή τους επειδή έδωσε στους ανθρώπους (όχι μόνο τη φωτιά) αλλά και τη γνώση της στροβιλιζόμενης και πανταχού παρούσας ενέργειας μέσω της «Σπείρας». (Ελενα Αλεξοπούλου, 2009)

Photo by Nilesh Bhange

Tendril σε αναρριχώμενο φυτό Πηγή: Σημειώσεις Αμπελουργίας για τη θεωρία και το εργαστήριο, Σμαραγδή Πετροπούλου Καραγιαννοπούλου

Tendrils Οι έλικες ή αλλιώς τυλιχτήρια, είναι όργανα στήριξης και αναρρίχησης ορισμένων φυτών. Οι έλικες, όταν συναντήσουν ένα λεπτό υποστήριγμα, τυλίγονται γύρω του και τραβούν κοντά τους όλο το βλαστό. Έτσι ο βλαστός στερεώνεται. Είναι το στοιχείο των αναρριχώμενων φυτών που τους επιτρέπει την αναρρίχηση. Μπορούμε να το διακρίνουμε στον κορμό των αμπελώνων καθώς τα κλαδιά του αναπτύσσονται. Οι έλικες αυτοί μόλις πιαστούν από ένα σταθερό σημείο, εκκρίνουν μια κολλώδη ουσία για να σταθεροποιηθούν και στην συνέχεια σκληραίνουν προκειμένου να εξασφαλισθεί η σταθερή σύνδεση. Επίσης τους χειμερινούς μήνες τα tendrils ξυλοποιούνται και έτσι το φυτό μπορεί να αναρριχηθεί και να αναπτυχθεί εύκολα. Η φύση ποτέ δεν σταματά να μας εκπλήσσει και να μας δημιουργεί δέος για τους ευφάνταστους μηχανισμούς της, οι οποίοι είναι η καλύετρη πηγή έμπνευσης.

Vine tendrils Photo by Jason Pier in DC

Cucumber Tendrils In A Greenhouse In The Fraser Valley Of British Columbia Photo by Michael Russeli

Αναφορές Το Μουσείο Guggenheim

Solomon R. Guggenheim Museum Πηγή: https://www.guggenheim.org/about-us

Ένα διεθνώς φημισμένο μουσείο τέχνης και μία από τις σημαντικότερες αρχιτεκτονικές εικόνες του 20ού αιώνα, το Μουσείο Guggenheim στη Νέα Υόρκη είναι ταυτόχρονα ένα ζωτικό πολιτιστικό κέντρο, ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα και η καρδιά ενός διεθνούς δικτύου μουσείων.

Οι επισκέπτες μπορούν να βιώσουν ειδικές εκθέσεις σύγχρονης και σύγχρονης τέχνης, διαλέξεις από καλλιτέχνες και κριτικούς, παραστάσεις και προβολές ταινιών, μαθήματα για εφήβους και ενήλικες, καθώς και ημερήσιες εκδρομές στις γκαλερί με επικεφαλής εκπαιδευτικούς μουσείων.

Το Μουσείο Guggenheim, που ιδρύθηκε σε μια συλλογή πρώιμων σύγχρονων αριστουργημάτων, είναι σήμερα ένα συνεχώς εξελισσόμενο ίδρυμα αφιερωμένο στην τέχνη του 20ού αιώνα και μετά.

Solomon R. Guggenheim Museum εσωτερική φωτογραφία αριστερά και τα στάδια κατασκευής στην εικόνα δεξιά Πηγή: https://www.guggenheim.org/about-us

Το Μουσείο Guggenheim είναι μια ενσάρκωση των προσπαθειών του Ράιτ να ενσωματώσει οργανική μορφή στην αρχιτεκτονική.

Designed by Frank Lloyd Wright, The Guggenheim Museum, celebrates 50 years on Fifth Avenue and it’s acceptance into architectural society. George Heyer/Getty Images

OR1 | OR2

Το Or2 σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για το Ιταλικό Πολιτιστικό Ινστιτούτο στην πλατεία Belgrave του Λονδίνου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αρχιτεκτονικής του Λονδίνου.

(OR2 εικόνα αριστερά) Το OR2 είναι η περαιτέρω ανάπτυξη του OR1 ( κάτω εικόνα), μιας δομής οροφής μονής επιφάνειας που αντιδρά στο φως του ήλιου. Τα πολυγωνικά τμήματα της επιφάνειας

Τη νύχτα το OR2 μετατρέπεται σε έναν τεράστιο πολυέλαιο, ο οποίος εκπέμπει το φως που έχει συλλεχθεί από ενσωματωμένα φωτοβολταϊκά κύτταρα κατά τη διάρκεια της ημέρας στις γύρω περιοχές. Για την κατασκευή του έργου, αναπτύχθηκαν ειδικά στοιχεία λογισμικού για τη δημιουργία σχημάτων και τη δημιουργία χρονοδιαγραμμάτων κοπής. Στη συνέχεια, τα μεμονωμένα στοιχεία αριθμήθηκαν αυτόματα και

αντιδρούν στο υπεριώδες φως, χαρτογραφώντας τη θέση και την ένταση των ηλιακών ακτίνων. Όταν βρίσκονται στη σκιά, τα τμήματα του OR2 είναι διαφανή λευκά. Ωστόσο, όταν χτυπηθούν από το φως του ήλιου, χρωματίζονται, πλημμυρίζοντας τον παρακάτω χώρο με διαφορετικές αποχρώσεις φωτός. Κατά τη διάρκεια της ημέρας το OR2 γίνεται συσκευή σκίασης που ελέγχει παθητικά το χώρο κάτω από αυτό.

κόπηκαν με εκτόξευση νερού. Οι κατασκευές αυτές είναι οι πρώτες που χρησιμοποιούν τεχνολογία αντιδραστικής φωτοαντίληψης σε αρχιτεκτονική κλίμακα, διερευνώντας τη δυνατότητα εφαρμογής της στους τομείς της κατασκευής και του σχεδιασμού. Η ομορφιά του OR2 είναι η συνεχής αλληλεπίδρασή του με τα στοιχεία, κάθε στιγμή της ημέρας και η εμφάνιση του είναι μοναδική.

Φιλοσοφία του έργου Η πρώτη εικόνα και αίσθηση που δίνει ένα σπειροειδές σχήμα είναι η εικόνα της εξέλιξης και η θέληση να αγγίξει το άπειρο. Η σπείρα φαίνεται να κινείται σε δυο άξονες -περιστρέφεται και επεκτείνεται. Η περιστροφική κίνηση μια σπείρας είτε προς την περιφέρεια, είτε προς το κέντρο περιγράφονται από τους όρους e-volute και in-volute αντίστοιχα. Αυτή η εξελικτική πορεία της σπείρας προς το άπειρο, περιγράφεται σε διαφορές χωρικές δομές όπως στον μυθικό πύργο της Βαβέλ περιγράφοντας το όνειρο του ανθρώπου να ενώσει την γη με τον ουρανό. Αντίστοιχα στο έργο μου διατηρώ αυτό το όνειρο σε μια πιο σύγχρονη μορφή, θέλωντας να ενώσω την πραγματικότητα της πόλης με αυτή του κήπου.

Σχεδιασμός έργου Όπως φαίνεται στο παρακάτω σκίτσο, στην εφαρμογή το έργου επιλέχθηκε η σπείρα να είναι παράλληλα με τον οπτικό οριζόντα θέλωντας να δώσω μια δυναμική μορφή η οπόια να υποννοεί την περιστροφή της σπείρας υπέργεια και υπόγεια.

Σχήμα του έργου Μια τελείως συμμετρική σπείρα δεν θα μπορούσε ποτέ να δημιουργηθεί στη Φύση, γιατί η φύση είναι πεπερασμένη ενώ μια συμμετρική σπείρα, θα οριζόταν από ένα μαθηματικό μοντέλο χωρίς τέλος συνεχίζοντας για πάντα, όπως κανένας οργανισμός δεν κάνει. Επίσης στη φύση δεν θα δούμε ποτέ ένα σπειροειδή σχηματισμό να αναπτύσσει ταυτόχρονα όλα τα μέρη του. Εντούτοις, αναπτύσσει σταδιακά, με διαδοχικούς ρυθμούς, το ένα τμήμα του δίπλα στο άλλο, πάνω στη γενέτειρα της σπείρας. Έτσι το έργο σχεδιάστηκε με μεταβλητό ύψος και απόσταση μεταξύ των αψίδων της σπείρας, αποδίδοντας με τον τρόπο αυτό, την ασυμμετρία της φύσης και ουσιαστικά ενσωματώνοντάς το στον κήπο, ως μέλος του, όπως τα κλαδιά των δέντρων.

Μέγεθος - Υλικό του έργου Το ύψος της χαμηλότερης αψίδας, θα είναι 2,30μ και το ανώτατο θα είναι 2,80μ. ενώ το πλάτος τους θα κυμαίνεται μεταξύ 1,80μ και 2,50μ. Το πλάτος αυτό επιλέγχθηκε με βάση την πρόσβαση του ανθρώπου στο έργο μέσω ενός πλατύ διαδρόμου συμβολίζοντας μια άνετη ροή και δημιουργώντας μια βιωματική εμπειρία του θεατή χωρίς να αισθάνεται περιορισμένος. Το ύψος του έργου επιλέγχθηκε προκειμένου να αποδίδεται η επιθυμητή ασυμμετρία του έργου και να επιτρέπεται η πρόσβαση του ανθρώπου μέσα από αυτό.Η κατασκευή θα υλοποιηθεί με μεταλλικό σωλήνα, διαμέτρου 6 εκ. αποδίδοντας με αυτό τον τρόπο μια ελαφρότητα και σταθερότητα.

Χρώμα

Το κάθε χρώμα προκαλεί διαφορετικά οπτικά ερεθίσματα και κατ’ επέκταση εκφράζει διαφορετικά συναισθήματα. Η επίδραση του χρώματος στα συναισθήματα και τις αντιδράσεις των ανθρώπων είναι καταλυτική. Ειδικές μελέτες έχουν δείξει ότι συγκεκριμένα χρώματα επηρεάζουν το περιβάλλον και την ψυχική διάθεση των ανθρώπων, ακόμα και την υγεία. Τα ζεστά χρώματα, όπως είναι το κόκκινο δημιουργούν την αίσθηση της οικειότητας και συνδέονται με τον ενθουσιασμό και την καλή διάθεση, μας βοηθούν να αντιληφθούμε το χρόνο και συγχρόνως μας προκαλούν την αίσθηση του φιλόξενου, της εξωστρέφειας ,ενώ τα ψυχρά, δηλαδή το μπλε, το μοβ και το πράσινο, μαζί πάλι με τα μεταξύ τους ευρισκόμενα συγγενικά χρώματα, σχετίζονται με μια σειρά από ετερόκλητα συναισθήματα, όπως της. ηρεμίας, της γαλήνης ή της μελαγχολίας από τη μία και της κακοδιαθεσίας, της απογοήτευσης από την άλλη.

Ο συμβολισμός της σπείρας έχει συνδεθεί με όλα τα στάδια της ζωής, τη γέννηση, το θάνατο, το γάμο, την αναπαραγωγή και το σεξ, τη μύηση και διαφορές θρησκευτικές και αγροτικές ιεροτελεστίες. Εξάλλου η ετυμολογική προέλευση της λέξεως «σπείρα», η οποία συνδέεται με το ρήμα «σπείρω», έχει την σημασία του «σπέρνω σπόρο», «σπέρνω παιδιά, γεννώ» Ο συνδυασμός του κόκκινου χρώματος ως χρώμα του πάθους με την ετυμολογική απόδοση της σπείρας ως σύμβολο γέννησης, δημιουργεί ένα έργο που περνάει το μήνυμα της δημιουργίας ζωής, η οποία λαμβάνει χώρα συνεχώς στην φύση και στον κήπο.

Context Όπως τα tendrils βοηθάνε στην ένωση του φυτού μεταξύ δύο σημείων προκειμένου να αναρριχηθεί, έτσι και το έργο θα τοποθετηθεί σε έναν συνδετήριο διάδρομο του κήπου, ο οποίος θα συνδέει δύο μεγάλους διαδρόμους μεταξύ τους. Ο διάδρομος που επιλέχθηκε είναι αυτός που ενώνει την λίμνη των χελώνων με τον μετεωρολογικό σταθμό του κήπου. Λόγω της θέσης αυτής και του πλάτους του, ένα μεγάλο μέρος των επισκεπτών του κήπου θα προσελκύεται με σκοπό την αλληλεπίδραση με το έργο και την εξερεύνηση του κήπου σε όλους τους χώρους του.

Τεκμηρίωση έργου Το Tendril είναι ένα έργο το οποίο επιδιώκει να συνδέσει την πραγματικότητα της πόλης με την πραγματικότητα του κήπου. Η εξελικτική πορεία της σπείρας προς το άπειρο, περιγράφεται σε διαφορές χωρικές δομές όπως στον μυθικό πύργο της Βαβέλ περιγράφοντας το όνειρο του ανθρώπου να ενώσει την γη με τον ουρανό. Αντίστοιχα στο έργο διατηρείται αυτό το όνειρο σε μια πιο σύγχρονη μορφή, θέλωντας να συνδέσω την πραγματικότητα της πόλης με αυτή του κήπου. Η υποκειμενική πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται ο κάθε επισκέπτης του εθνικού κήπου, θα δημιουργήσει μια διαφορετική ερμηνεία και βίωμα στο αντίκρυσμα του έργου. Η σπείρα, συνδυάζοντας το σχήμα ενός κύκλου και την δυναμική κίνησή του, συμβολίζει τον χρόνο. Στην βάση αυτή αποσκοπείται η απόδοση της επιθυμίας του ανθρώπου να αφιερώσει χρόνο στον χώρο του κήπου για να ξεφύγει από την πραγματικότητα της καθημερινότητάς του. Στην εφαρμογή του έργου, η σπείρα θα είναι παράλληλη με τον οπτικό οριζόντα επιδιώκοντας να δοθεί μια δυναμική μορφή η οποία υποννοεί την περιστροφή της σπείρας μεταξύ της επιφάνειας του εδάφους και του υπεδάφους. Τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του έργου (ύψος και πλάτος) αποσκοπούν στην υλοποίσηση της επιθυμητής ασυμμετρίας, η οποία είναι απαραίτητη για την ενσωμάτωση του έργου στα φυσικά-ασύμμετρα χαρακτηριστικά του κήπου. Το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα, το οποίο είναι σύμβολο του πάθους, σε συνδυασμό με την μορφή του έργου (σπείρας) ως σύμβολο γέννησης συνθέτουν ένα συνολικό συμβολισμό της δημιουργίας της ζωής. Η θέση του έργου είναι αντιπροσωπευτική του τρόπου λειτουργίας των tendrils, αφού λειτουργεί σαν σύνδεσμος μεταξύ διαδρόμων, όπως τα tendrils αναρριχώνται για να συνδέσουν το φυτό με ένα σταθερό σημείο ώστε να αναπτυχθεί. Στόχος είναι η εικαστική παρέμβαση στον κήπο με την απόδοση ενός βαθύτερου νοήματος και τον προβληματισμό των επισκεπτών του Εθνικού Κήπου μέσω της βιωματικής εμπειρίας.

Βιβλιογραφία (n.d.). Ανάκτηση January 2021, από the resilient helix: https://www.theresilienthelix. com/resilience Micalizzi, A. O. Orproject . Or2. Orproject Architects.

Vahid, E. (2017). Contemporary Trends of Architectural Geometry. Helix and its implementation in Architecture. KAUNAS: KAUNAS UNIVERSITY OF TECHNOLOGY. Αλεξοπούλου, Ε. (2009). Terrapapers. Ανάκτηση Feb 2021, από Σπείρα: Αρχαιοελληνικό Σύμβολο Ζωής: https://terrapapers.com/spira-archeoelliniko-symvolo-zois/ Γεσθημανή Ρουμπανη, Κ. Κ. (2013, September 3). Ανάκτηση January 2021, από issuu: https://issuu.com/greekarchitects/docs/75.13.09 Καραγιαννοπούλου, Σ. Π. (2018). Σημειώσεις Αμπελουργίας. Καλαμάτα. Καρπούζος, Α. (2014). Κλασική Αρχαιότητα: Μεταμορφώσεις της Σκέψης. Αθήνα: Εργαστήριο Σκέψης. Μακρής Σ. Νικόλαος. (n.d.). ResPublica. Ανάκτηση από Το σώμα ως πεδίο φιλοσοφικού στοχασμού στη σκέψη του Merleau Ponty: http://www.respublica. gr/2019/08/post/merleau-ponty/ Μανωλάς, Ε. Ι. (Νοέμβριος 2010). Το Φυσικό Περιβάλλον στην Αρχαία Ελλάδα. Ορεστιάδα: Έκδοση Τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος. Σταυρακάκης, Μ. Ν. (2013). Αμπελουργία.