EDITORIAL
Γιώργος Χρονάς, «Η πλατεία των σκύλων» Κανείς δεν ξέρει πού βρέθηκαν τόσα σκυλιά χαμένα τόσοι πιστοί φίλοι χωρίς φίλους. Ψάχνουνε τ’ αφεντικά τους κάτω από τις φυλλωσιές δίπλα στα σκαλιά του ναού σαν να προσεύχονται σε άγνωστη θρησκεία με μαύρους ιερείς που υπακούουν στην ιατρική από έλεος. Τα ονόματά τους ποτέ δεν θ’ ακούσουνε ξανά να τα φωνάζουν οι αγαπημένοι. Γι’ αυτό σωπαίνουν με τη μουσούδα τους υγρή στο χώμα. (Από τη συλλογή «Κατάστημα νεωτερισμών», εκδ. Οδός Πανός, 1997