‘Huid en landschap, een vreemd universum’ Chantal Pollier, juni 2017
‘ De liefde veroorzaakt aldus ware bodemverheffingen van het brein. In dat van M. de Charlus, dat een paar dagen tevoren op een zo effen vlakte leek dat er wijd en zijd geen denkbeeld boven de grond te ontwaren was geweest, had zich plotseling, hard als steen, een gebergte opgericht, maar bergen van een sculptuur alsof een beeldhouwer het marmer, in plaats van het mee te nemen, ter plekke had bewerkt en aldaar, groepsgewijs, gigantisch, titanisch, wingend en kronkelend, de Razernij, de Jaloezie, de Nieuwsgierigheid, de Nijd, de Haat, de Smart, de trots, de Ontzetting en de Liefde stonden uitgehouwen.’ Marcel Proust, op zoek naar de verloren tijd: Sodom en Gomorra (Bij Martha Nussbaum: Oplevingen van het denken)