CAW Inzicht 2015/1 - jaarverslag 2014

1

DRIEmaandelijks magazine van Centrum Algemeen Welzijnswerk oost-brabant vzw Maatschappelijke zetel: Redingenstraat 6, 3000 Leuven - P916883 - maart 2015

nr 1/2015

Jaarverslag 2014

inhoud 2

CAW Oost-Brabant 2014, de lijn in eerste lijn �������� pag. 4

CAW Oost-Brabant werkt mensgericht ������������������ pag. 6

CAW Oost-Brabant werkt organisatiegericht ��������� pag. 14

CAW Oost-Brabant werkt maatschappijgericht ����� pag. 24

CAW Oost-Brabant werkt beleidsgericht ���������������� pag. 34

CAW Oost-Brabant werkt toekomstgericht ����������� pag. 42

Editoriaal Editoriaal Editoriaal Beste lezer,

Tijd is vluchtig. Zoveel is zeker. Elk nieuw jaar geeft zicht op kansen en mogelijkheden, elk nieuw jaar opent ruimte om te realiseren wat we ambiĂŤren. En kort daarna schrijven we het jaarverslag.

Dat werd voor 2014 niet anders. In uw handen hebt u nu al het tweede jaarverslag van CAW Oost-Brabant. Een organisatie in beweging met een duidelijk objectief.

De beweging komt voort uit de diversiteit van thematieken waarop het CAW 365 dagen per jaar mee het verschil maakt en het palet aan manieren waarop we dat kunnen doen. Tegelijk verwijst de beweging naar de nog jonge organisatie die vorm krijgt in een onophoudelijk bewegend welzijnslandschap. Hulpverlening, samenleving, organisatie en beleid zijn voor het CAW onlosmakelijk met elkaar verbonden. Daarom vertellen we u vanuit die vier pijlers wat we in 2014 realiseerden.

Het objectief blijft daarbij als een paal boven water. Het CAW versterkt welzijn. En het doet dat nog steeds en steeds meer zo dicht mogelijk bij de medemens die ons om hulp vraagt. We doen dat zowel letterlijk door meer outreachend aan de slag te gaan, als figuurlijk door de best mogelijk zorg op maat te bieden.

En hoe kunnen we u dat beter vertellen dan onze hulpverleners zelf aan het woord te laten.

Meer dan 170 medewerkers en evenveel vrijwilligers zetten zich immers dagelijks in om onze doelen te realiseren, om welzijn te versterken en om jaar na jaar het verschil te maken. Geen jaarverslag zonder hen. Aan hen vroegen we daarom getuigenissen die echt tonen waar het eigenlijk om draait en die u daarmee meer CAW Inzicht verschaffen. Ik wens u veel leesplezier.

Bert Lambeir Directeur CAW Oost-Brabant

3

4

CAW Oost-Brabant 2014, de lijn in de eerste lijn

In 2014 herschreven we onze missie, als CAW Oost-Brabant. Deze missie vormt de sokkel van onze organisatie.

Een stevige sokkel veronderstelt dat die missie gedragen is, gedeeld en geleefd wordt zowel door de medewerkers als door de organisatie zelf.

Verbindend en krachtgericht werken is een centraal thema in de missie van CAW Oost-Brabant. Verbinding maken tussen mensen, context en maatschappij.

Deze visie schept mogelijkheden, laat vernieuwing toe, bouwt horizontale netwerken, slaat bruggen, werkt tussenschotten weg. Concreet betekende dit, dat we in 2014 in de organisatie nieuwe projecten opstartten over teams en regio’s heen, dat we meer en sterker inzetten op samenwerking, overleg en kennisdeling met partners uit de welzijns- en gezondheidssector.

Missie MissieMissie en en cijfers cijfers en cijfers CAW Oost-Brabant heeft als missie het algemeen welzijn van mensen te versterken.

CAW Oost-Brabant biedt toegankelijke en kwaliteitsvolle hulp aan iedereen uit de regio, met bijzondere aandacht voor de maatschappelijk meest kwetsbare mensen.

CAW Oost-Brabant is een gekende en betrouwbare partner in de uitbouw van gedeelde zorg.

CAW Oost-Brabant signaleert maatschappelijke problemen en draagt bij tot structurele oplossingen.

CAW Oost-Brabant in 2014

186 medewerkers 11 werkplekken

182 vrijwilligers

4 onthaallocaties 4 zorgregio’s

30 gemeenten 500 000 inwoners

5

6

CAW Oost-Brabant werkt mensgericht

Krachtgericht werken staat centraal in CAW Oost-Brabant. Dit betekent dat we de veerkracht van mensen steeds proberen te versterken, het vermogen van mensen om zich positief te ontwikkelen ondanks moeilijke omstandigheden.

Mensgericht Mensgericht Mensgericht

7

“

Bij Daan thuis was er ingebroken en zijn ouders maakten zich zorgen. Hij sliep slecht en had schrik om alleen op straat te komen. Op vraag van de ouders ben ik hen thuis gaan opzoeken. Hij heeft me verteld wat er gebeurd was en de tekeningen laten zien die hij gemaakt had. Samen hebben we een lijst gemaakt met heel veel kleine en grote dingen die hem zouden kunnen helpen, zoals het licht aanlaten op de gang, een alarm installeren, een politieagent voor de deur zetten, … En dat hebben we besproken met zijn ouders.

Bleek dat een heel aantal dingen al gebeurd waren of zonder probleem konden ingevoerd worden.

Ik werk altijd met de vraag “Wat heb je nu nodig?”, zowel bij volwassenen als bij kinderen, en focus niet op het misdrijf zelf. Vaak weten cliënten al wat er mogelijk is, of vinden we een oplossing in iets dat vroeger al hielp om te ontspannen. Je moet als hulpverlener niet altijd iets nieuws aanreiken, maar vooral helpen bovenhalen wat mensen zelf al weten..

”

getuigenis

Kim is hulpverlener bij het Onthaal met expertise Slachtofferhulp

Werken vanuit de kracht van mensen Empowerment stimuleert de eigen mogelijkheden van mensen en biedt ondersteuning en versterking waar nodig. Hulpverleners kunnen maar empowerend werken in een organisatie die hen hierin steunt.

Empowerende hulpverlening in en empowerende organisatie Deze voorwaarde lag aan de basis van een onderzoekstraject dat in 2014 opstartte, in samenwerking met HIVA. Verder in dit nummer kan u hier meer over lezen. Het onderzoek concentreert zich vooral op de vraag hoe je

dat empowerend werken inhoud kan geven, als hulpverlener met je cliënt, op teamniveau, in je organisatie. Met andere woorden, hoe kan je weten (en meten) dat je empowerend bezig bent.

8

Contextgerichte integrale hulpverlening Hulpverleners die krachtgericht werken gaan actief op zoek naar steunbronnen in de sociale omgeving van de cliënt. M.a.w. de mensen in de leefwereld van de cliënt, de familie, buren, collega’s, vrienden worden zoveel als mogelijk in het hulpverleningstraject betrokken. Door deze banden te herstellen, op te bouwen of te onderhouden ontstaat een informeel netwerk rondom de cliënt die hem verder kan helpen en ondersteunen.

In de aanpak van familiaal geweld werd deze visie concreet vertaald in de oprichting in 2014 van een vrouwenopvangcentrum in Diest. Dit richt zich naar vrouwen al dan niet met kinderen die omwille van familiaal of partnergeweld nood hebben aan tijdelijke, residentiële opvang, maar waarbij geen directie dreiging is van de partner of familie én waarbij er een

duidelijke motivatie is om met de eigen situatie aan de slag te gaan. In het vrouwenopvangcentrum werken we zo veel als mogelijk en aangewezen met de familiale context van de vrouwen die er verblijven. Deze informele netwerken kunnen de vrouwen in het centrum ondersteunen, uit hun isolatie halen en zo sterker maken wanneer ze terug zelfstandig gaan leven.

Ook binnen de begeleidingen Zelfstandig Wonen werd, in samenwerking met de Leuvense Sociale Hogeschool, actief op zoek gegaan naar methodieken om nieuwe netwerken aan te boren bij mensen die ogenschijnlijk geen netwerk meer hebben om hen te versterken en zo meer kansen te bieden op een zelfstandig leven.

Werken naar mensen toe Het is maar door zicht te krijgen op de leefwereld van iemand dat je zijn gedragingen, houdingen, weerstanden beter kan begrijpen. Deze kijk op hulpverlening zorgde voor een uitbreiding van outreachend werk zowel in het onthaal voor volwassen en jongeren als in de achterliggende begeleidingen van CAW Oost-Brabant.

Met outreach bedoelen we het actief toeleiden van mensen naar bestaande hulpverlening. Het is werkelijk de hand uitreiken naar mensen, hen uitnodigen, naar hen toe gaan. Het betekent letterlijk ook ‘buitenshuis’ gaan, ofwel, daar gaan waar het nodig en gewenst is. Dit kan bij de cliënt thuis zijn, maar ook een bezoek aan een dienst of andere plaats is mogelijk.

Outreachend werken werd structureel als opdracht verankerd in het onthaal. En ook binnen andere werkingen in de organisatie werd met deze methodiek gestart.

De betrokken hulpverleners kregen een vorming aangeboden om hen te ondersteunen in hun initiatieven en bij het leggen van individueel contact met een erg kwetsbare doelgroep.

Dankzij samenwerking o.a. met (spoorweg)politie, openbaar vervoerdiensten, scholen, OCMW’s, onthaalbureaus, OKAN klassen, basiseducatie, sociale economie, bibliotheek, buurtwerkingen, ziekenhuizen, … konden we de resultaten van dit soort hulpverlening versterken.

Initiatieven die we in dat kader in 2014 hebben opgezet zijn o.a. infosessies aan inburgeraars, onthaal op verplaatsing (vb. in scholen en leerwerkbedrijven) en actief naar vindplaatsen gaan.

Een ander concreet voorbeeld is de organisatie van de winteropvang, waar we bed/bad/brood aanbieden, in combinatie met outreachend onthaal.

9

“

Richard is een gekende gast in de winteropvang. Hij is een plantrekker, die niet snel om hulp vraagt. Hij wil niet tot last zijn. Maar toen hij plots in de gips moest, bleek dat niet meer zo gemakkelijk. Hij kon de trappen van de winteropvang niet meer op en moest in en uit bed geholpen worden.

Richard was van spoed teruggekomen met een gips, zijn laatste geld besteed aan medicijnen en zonder rolstoel. We maakten al snel de conclusie dat hij zo niet kon ronddolen. Na wat praten aanvaardde hij onze verdere hulp. Ik ben met hem naar het OCMW gegaan voor een voorschot op zijn leefloon en samen zijn we een rolstoel gaan halen. Ik wilde graag een plek voor hem vinden, waar hij ook overdag terecht kon, maar dat is niet gelukt. Ofwel was hij nog niet oud genoeg voor dat soort opvang, ofwel was er geen plaats voor hem.

We hebben echt iedereen gecontacteerd voor een plaats, maar tevergeefs.

Richard heeft zich er snel bij neergelegd en is weer de straat opgegaan overdag. Maar hij weet dat we gedaan hebben wat we konden voor hem, dat vertrouwen is er. En hopelijk is dat groot genoeg om ook een volgende keer hulp te aanvaarden.

�

Binnen het jongerenonthaal van CAW OostBrabant zijn de JAC-medewerkers via het project jeugdadviseurs veelvuldig op plaatsen aanwezig waar kwetsbare jongeren zijn. Jeugdadviseurs zijn jongeren die vaak door anderen in vertrouwen genomen worden en zo geconfronteerd worden met allerlei problemen.

Soms weten ze ook niet goed hoe ze hierbij kunnen helpen. Om hen te ondersteunen biedt het JAC een opleiding aan waarbij ze informatie krijgen over allerhande onderwerpen

getuigenis

Simon is outreach hulpverlener bij de winteropvang

zodat ze hun vrienden kunnen verder helpen.

En ze leren er de weg naar professionele hulpverlening wanneer ze zelf niet kunnen helpen.

Daarbij werd de jongerenwerking online uitgebreid. JAC Oost-Brabant kreeg een Facebook pagina, om zo ook aanwezig te kunnen zijn binnen de leefwereld van jongeren, contact te houden, hen op de hoogte te houden van en te betrekken bij de werking van het JAC.

10

getuigenis

Ruben & Charlotte zijn hulpverleners bij JAC Oost-Brabant

“

Ranja is in 2014 afgestudeerd als jeugdadviseur. Ze leerde de jeugdadviseurs kennen toen het JAC zich kwam voorstellen op haar school en sloot zich aan bij de groep. Ze volgde de opleiding voor jeugdadviseurs om te leren omgaan met vragen waar ze soms geen raad mee wist maar wel mee geconfronteerd werd door haar vrienden die haar in vertrouwen namen. “In zo’n opleiding leer je hoe je je vrienden kan verder helpen zonder er zelf aan onderdoor te gaan. Waar je terecht kan als vrienden meer hulp nodig hebben. Hoe je grenzen kan trekken zonder vrienden te moeten afwijzen”.

In het kader van de jeugdadviseurs werkten we in Leuven al outreachend. We zijn er in 2014 ook in Tienen mee gestart. Om nieuwe jeugdadviseurs te werven, maar ook om aanwezig te zijn, een gezicht te plakken op het JAC, vertrouwen te creëren.

We doen dat door aanwezig te zijn op activiteiten van scholen, jeugdorganisaties of armoedeverenigingen. De partners leren ons kennen en de jongeren leren het JAC kennen. We vertrekken steeds vanuit een interesse in de leefwereld van de jongeren en niet vanuit de rol van de professional. Om het vertrouwen van jongeren te winnen, moet je vaak aanwezig zijn, maar steeds je grenzen bewaken. We knopen gesprekken aan, over hun leefwereld of hun interesses en proberen steeds zo oprecht en eerlijk mogelijk te zijn. Zo creëer je vertrouwen en gaan de jongeren uiteindelijk sneller in op een hulpverleningsaanbod.

”

11

Mensen vasthouden Met mensen op stap gaan in een hulpverleningstraject betekent in de eerste plaats werken aan wat belangrijk is voor de hulpvrager zodat hij zo snel mogelijk weer z’n leven op sporen krijgt.

Dat betekent samen met hem het traject gaan, startend bij de minst ingrijpende zorg, op maat, eventueel toeleiden naar meer gespecialiseerde zorg, maar altijd samen met hem, en ook als hij opgeeft of loslaat, hem blijven vasthouden.

“

De woning van Marcel is onbewoonbaar verklaard. We hebben drie maanden om een oplossing voor hem te zoeken. Maar Marcel is heel erg achterdochtig en paranoïde. Hij is zelf niet in staat om het huis op te knappen of op zoek te gaan naar een woonst. Zijn netwerk is heel erg klein en het contact met zijn familie verloopt moeizaam.

Ik ga elke week bij hem langs, probeer vertrouwen op te bouwen, maar er zijn dagen dat hij de deur niet open doet. Toch blijf ik hem bezoeken. Ik heb eens een uur lang door het open raam met hem staan praten. Ik ben hem blijven vertellen wat we voor hem konden doen.

De zoektocht naar een woonst blijkt heel erg moeilijk. Samen bekijken we stukje bij beetje alle mogelijke paden. Psychiatrische hulp wil hij niet en samenwonen is moeilijk voor hem. Uiteindelijk komt er via familie een plek, waar hij rustig, maar toch binnen een sociale context kan gaan wonen.

”

getuigenis

Jasper is preventieve woonbegeleider

12

Trajecten binnen CAW Oost-Brabant Directe hulpverlening in het onthaal, waarbij mensen gegarandeerd onmiddellijk in gesprek kunnen met een hulpverlener, beantwoordt aan een duidelijke nood en vermindert de doorstroom naar langdurige begeleiding. Om dit te verwezenlijken werd in 2014 het korteketen-project opgestart in CAW OostBrabant. Hierbij werd vooral gefocust op interne afstemming binnen en tussen de teams waardoor cliĂŤnten binnen ons erg diverse aanbod steeds met de grootste zorg maar ook zo vlot mogelijk daar geraken waar ze moeten zijn. Vorming, actief informeren, gestructureerd overleg en tandemwerking over de teams heen zijn enkele voorbeelden van hoe onze organisatie dit korte-keten project realiseert.

Naast outreachend en trajectmatig, werkten hulpverleners in het onthaal ook meer aanklampend door bijvoorbeeld slachtoffers van misdrijven of betrokkenen van verkeersongevallen of partners in situaties van familiaal geweld actief op te bellen of uit te nodigen.

13

Trajecten met partners CAW Oost-Brabant organiseerde in 2014, mede gesteund door de Koning Boudewijnstichting en samen met de Stad Leuven en OCMW Leuven een project voor zorgwekkende zorgmijders met een psychiatrische of verslavingsproblematiek. Binnen dit project gingen twee medewerkers actief op zoek naar mensen uit de doelgroep en deelden zij kennis van methodieken en psychiatrische inzichten met hulpverleners van OCMW en CAW en met buurtwerkers om hen te versterken in het kunnen bereiken van en ‘verbinden’ met deze doelgroep.

Ook in 2014 werden afspraken gemaakt met twee wijkgezondheidscentra hoe we gedeelde zorg voor mensen konden waarmaken in het gezondheidscentrum en ons onthaal. Concreet vertaalde zich dat in een samenwerkingsverband waarbij een arts die vindt dat zijn cliënt best in een CAW kan worden geholpen die cliënt een kaartje meegeeft waardoor die ook snel bij ons terecht kan voor een specifiek onthaal op maat. Verdere hulpverlening gebeurt dan ook meestal in onderling overleg. Deze wederzijdse kennisdeling laat toe dat meer gepaste zorg kan gegeven worden, zodat we de cliënt niet verliezen bij het linken van welzijn en gezondheid. Deze afspraken zijn vooral belangrijk bij de moeilijk bereikbare en meest kwetsbare doelgroep.

14

CAW Oost-Brabant werkt organisatiegericht In CAW Oost-Brabant blijven we streven naar betere zorg, en dat kan enkel in een gezonde organisatie. Betere kwaliteit leveren op een betaalbare manier is een voortdurende uitdaging die vraagt om focus en verbinding.

Op alle fronten: van het samenspel tussen cliĂŤnten, hulpverleners en directies tot de strategie, structuur, cultuur en zorgprocessen die daaruit voortvloeien.

Daar hoort een cultuur voor medewerkers bij waarin handvatten worden aangereikt die toelaten de zorg te leveren die op dat moment nodig is.

Hogere verwachtingen stellen hogere eisen die vragen om een flexibele organisatie met medewerkers die snel kunnen inspelen op vernieuwingen, die de wensen en behoeften van hun cliĂŤnten kennen en deze kunnen vertalen naar haalbare en eigentijdse antwoorden.

Dit legden we in 2014 vast in diverse organisatie- en visieteksten. Het gaat hier onder meer om HRM en VTObeleid, intervisie en supervisie, vrijwilligersbeleid in de ruime regio, verankering van de nieuwe media in de hulpverlening enz. Zij vormen samen met de missietekst, cruciale pijlers waarop de nieuwe organisatie steunt.

Hoe CAW Oost-Brabant deze ambitie het voorbije jaar in de praktijk bracht, leest u hier.

Organisatiegerichtt Organisatiegericht Organisatiegericht

15

Actieve vrijwilligers Om onze kernopdrachten waar te maken werken we in CAW Oost-Brabant meer en meer samen met vrijwilligers. We zijn ervan overtuigd dat dit een meerwaarde is voor de wijze waarop we aan sociaal werk en hulpverlening doen. En we bieden op deze manier kansen aan de vele mensen die op zoek zijn naar vrijwilligerswerk als zinvolle tijdsbesteding en leermogelijkheden.

“

Ik ben al enkele jaren vrijwilliger bij het Crisisopvangcentrum van CAW Oost-

Brabant (kortweg KOC). Ik ben 64 jaar, gehuwd en moeder van 5 kinderen.

Ik heb mijn beroepsjaren als verpleegkundige met heel veel liefde op de pediatrie van het Sint Jansziekenhuis in Brussel gewerkt. Toen mijn kinderen groter werden, kwam er tijd vrij voor andere dingen. Zoals vrijwilligerswerk. Ik werd inslaper bij het KOC. Daar was het al van bij de eerste handdruk OK voor mij en dat bleek ook wederzijds.

Ik hoopte me er nuttig te kunnen maken, gewoon met wie ik ben, met wie ik geworden ben door de jaren ‘levenservaring’ in een gezin met geen al te gemakkelijke pubers en adolescenten.

Ik kom hier graag in het weekend. Om de praktische reden dat er dan minder verkeer is onderweg en mijn afwezigheid rustiger verteerbaar is voor mijn gezin. Maar ook voor de gasten is een weekendshift een pluspunt. Na twee nachten is het ijs al wat gebroken, weten we al een beetje van elkaar hoe we in elkaar zitten en komt er gemakkelijker een gesprek los. Al bied ik soms maar gewoon een luisterend oor, het kan er weer eens uit. En dan mag ik heel dikwijls ook eens in hun GSM kijken naar de fotootjes die ze daar koesteren.

Ja, dan ga ik gelukkig slapen.

Ik voel me in het KOC aanvaard en gerespecteerd zoals ik ben, zowel door de gasten als door de medewerkers. Ik kom hier altijd met volle goesting toe en ik ga ’s morgens heel voldaan en verrijkt terug naar huis, hopelijk nog lang.

”

getuigenis

Lut is al 7 jaar vrijwilliger bij het Crisisopvangcentrum

16

In 2014 waren 182 vrijwilligers actief in verschillende taken en opdrachten: zowel in de organisatie en de verkoop van de tweedehandswinkel de Kapstok, als in de psychosociale begeleiding bij jongeren en volwassenen en slachtofferhulp, jeugdadviseurs in het JAC, logistieke en administratieve vrijwilligers, inslapers in onze crisisopvang, winteropvang en jongvolwassenen opvang, assistenten van de hulpverleners in de bezoekruimte.

• Eind 2014 verwelkomden we ook de vrijwilligers in justitieel welzijnswerk die voorheen actief waren bij justitie.

• In onze inloopcentra zijn de meeste vrijwilligers actief. In 2014 waren dat er 40. De meeste van hen zijn ook bezoekers van het inloopcentrum en nemen na verloop van tijd mee verantwoordelijkheid op in de werking van het centrum.

• Omdat zoveel mensen op zoek zijn naar een eigen woonplek en daar botsen op de muur van onbetaalbaarheid, onbegrip, taal en complexiteit, zijn we samen met de stad Leuven in september 2014 gestart met het Woonanker. Vrijwilligers gaan hier actief mee op zoek met mensen naar woningen, helpen hen in de gesprekken met huiseigenaars of immo-kantoren, of gaan mee bij het bezichtigen van de woning om hen tips te geven of te steunen bij vragen.

• Voor het vierde jaar op rij organiseerden we in 2014 samen met de stad Leuven de winteropvang voor daklozen. Ook hier stond een enthousiaste ploeg mensen klaar om in te slapen in het huis of gezelschap te zijn in de ochtend- of avonduren.

• Regelmatig krijgen we ook vragen van mensen om vrijwilligerswerk te mogen doen in het kader van een revalidatieof activeringstraject. Het is een uitdaging om naast het gewone vrijwilligerswerk ook voor hen op zoek te gaan naar kortdurende opdrachten.

In 2015 willen we meer inzetten om deze grote groep vrijwilligers meer te betrekken bij de organisatie.

17

HRM in CAW Oost-Brabant In 2014 legde CAW Oost-Brabant de fundamenten voor een geïntegreerd personeelsbeleid. Een beleid dat erop gericht is de waarde van de mens te laten primeren.

Om dit beleid concreet te maken werd een clusterdiversiteitsplan opgesteld voor de hele organisatie. Dit gebeurde in samenwerking met het Vlaams-Brabantse RESOC (Regionaal Sociaaleconomisch Overlegcomité). Daarin werden onder andere volgende acties beoogd: • Afnemen van een diversiteitsaudit of welzijnsbevraging; • Het ontwikkelen van een HR-beleid gebaseerd op competenties en talenten van medewerkers en dit vertalen naar HR-instrumenten (gesprekssjablonen, persoonlijke ontwikkelingsplannen,…) met de bedoeling het competentiebeleid effectief te implementeren in de werking; • Ondersteunen van de leidinggevenden om met de HR-instrumenten aan de slag te gaan; • Uitwerken van een levensfasebewust loopbaanbeleid; • De HR-beleidsmedewerker neemt deel aan een lerend netwerk.

Een HR-beleidsmedewerker kreeg vanaf september 2014 de opdracht dit plan tot uitvoering te brengen. Tegelijk stelde CAW Oost-Brabant een ervaren medewerker als sidekick aan, in het kader van een project einde-loopbaan. Dit illustreert het waarderend en levensfasebewust personeelsbeleid van de organisatie. Door ervaren en nieuwe medewerkers in tandem te laten samenwerken komt veel ervaringskennis over de organisatie naar boven die anders misschien verborgen zou blijven.

Vanuit de invalshoeken kwaliteit en participatie werd het personeel gevraagd een profiel op te stellen van ‘de ideale hulpverlener’ in hun team . Deze bottom-up invalshoek zorgde voor een aanvullende kijk op de bestaande competentieprofielen en maakte een actualisering mogelijk. In het licht van de steeds veranderende noden en eisen van maatschappij en overheid is het immers noodzakelijk deze profielen “levend” te houden en op tijd te toetsen op hun bruikbaarheid en relevantie.

Ten slotte gaf ook het directieteam haar insteek. Vanuit de missie definieerden zij de kernwaarden en expliciteerden de gewenste cultuur van de organisatie als hoeksteen van het nieuwe personeelsbeleid. Waardering, respect en geloof in de kracht van mensen staan hierin centraal.

18

getuigenis

Leen is intervisiebegeleider van de JAC-vrijwilligers

“

De start van een nieuwe intervisiemethode in het CAW in combinatie met mijn opdracht van intervisiebegeleiding met JAC-vrijwilligers, was voor mij de aanleiding om de driedaagse vorming hierrond te volgen. We werkten er met verschillende methodieken om de vooropgestelde doelen van intervisie te bereiken. Intussen hebben we twee intervisiebijeenkomsten in deze nieuwe vorm achter de rug, en de reacties zijn positief. Intervisie op deze manier levert meer op dan de minder gestructureerde manier waarop we voordien overlegden.

Het lijkt alsof de ‘breinen’ die tijdens de intervisie bij mekaar zijn, intensiever aan de slag gaan waardoor de opbrengst voor alle deelnemers uiteindelijk groter is, binnen eenzelfde tijdsspanne.

Een andere belangrijke troef van deze vorm van intervisie is dat de aangereikte thema’s vaak voor iedereen herkenbaar zijn, waardoor een verruimende kijk op één specifieke situatie tegelijk een bron van inspiratie kan zijn voor de andere deelnemers van de intervisie.

”

Nieuw intervisiemodel voor hulpverleners Intervisie is een vorm van leren via zelfreflectie. Dat wil zeggen dat de hulpverlener zelf aan het woord is met leervragen waarmee hij of zij worstelt in het dagelijkse hulpverlenen. De collega’s in de groep zijn daarbij spiegel, steun, deelnemer, … De intervisiebegeleider zorgt voor het goede verloop van de bijeenkomsten en voor de methodische aanpak van de intervisie.

Intervisie zit hiermee helemaal in het VTO-beleid vervat dat deel uitmaakt van het HRM-beleid.

In 2014 werd een nieuw werkmodel van intervisie voorbereid dat inmiddels in de hele organisatie wordt gehanteerd door alle hulpverleners. Met dit nieuwe model wilden we de wijze van intervisie methodisch versterken. Deelnemen aan intervisie is essentieel onderdeel van de werkopdracht en een verplicht deel van de interne vorming. Het is immers eigen aan kwaliteitsvolle hulpverlening dat je ook als hulpverlener in staat bent je eigen handelen te bevragen. Op deze manier biedt intervisie groeikansen.

19

We kozen bewust voor gemengde groepen over alle teams heen. Uiteindelijk zijn al onze cliënten kwetsbaar. Vaak gaat het om een combinatie van factoren: woonsituatie, financiële toestand, geweld, misdrijf of slachtoffer, relationele moeilijkheden, psychische problemen of vluchtelingzijn. Door deze manier van werken stimuleren we de uitwisseling van kennis en ervaring tussen hulpverleners uit diverse teams.

Het intervisiemodel geldt ook voor de vrijwilligers. Op die manier willen we hun verbinding met het CAW vergroten en hen meer leerkansen bieden.

Meten is weten Meten is weten. Dat klopt, maar enkel wanneer je daar genuanceerd mee omgaat, wanneer je je pijlen op meerdere doelen richt en wanneer je zorgt dat je daarvoor een voldoende breed spectrum aan meetinstrumenten in de kast hebt. In een veranderende samenleving is dat voor een vernieuwde organisatie een uitdaging. Wij gingen die vorig jaar aan omdat we ervan overtuigd zijn dat werken aan een organisatie en aan kwalitatief betrouwbare hulpverlening uitgaat van keuzes die we maken op basis van dialoog én objectiveerbare data.

Elektronisch dossier Samen met alle CAW’s in Vlaanderen startten we in het begin van vorig jaar op vraag van de Vlaamse overheid met het gebruik van een elektronisch dossier - het WE-dossier. Dit dossier heeft de ambitie twee vliegen in één klap te slaan: dossiervorming en registratie.

Aan de ene kant is het voor de hulpverlener een tool om via een webbased werkomgeving voor elke cliënt een dossier aan te leggen.

Hulpvraag, probleemgebied, doelstellingen, handvatten voor hulpverlening, handelingsplan, betrokken partners, alles komt in een geïntegreerd en uiteraard beveiligd systeem.

Daarenboven krijgen collega’s die vanuit hun specifieke expertise betrokken worden op een cliëntsituatie toegang tot (een deel van) het dossier. Zo blijft voor hulpverleners en belangrijker nog voor hulpvragers zelf het overzicht van afspraken, activiteiten en geboden hulpverlening op elk moment coherent beschikbaar. Elektronisch of niet, het delen van cliëntinformatie blijft onderhevig aan de wet op het beroepsgeheim en de regie

over het dossier wordt zoveel als mogelijk bij de cliënt gelaten.

Het tweede objectief van het WE-dossier is om uit alle beschikbare informatie gegevens voor beleidsvoering aan te leveren. Zo blijven hulpverleners gespaard van een bijkomende registratieopdracht. Het elektronisch dossier zou ons veel moeten kunnen vertellen over de populatie van hulpvragers, de geboden hulpverleningen, de hiaten in het aanbod, enz.

‘Zou moeten’ want zoals zo vaak in dit soort gevallen is de implementatie van het WEdossier complexer dan ingeschat. Dat heeft te maken met het registratiesysteem zelf, met de complexiteit van het eerstelijnswelzijnswerk dat zich maar moeilijk in tabbladen laat vertalen, en met het feit dat de implementatie een oefening op Vlaamse schaal is. Prioriteit voor 2015 ligt dan ook bij zowel het gebruiksvriendelijker maken van het systeem als bij het zo betrouwbaar mogelijk genereren van cijfergegevens.

20

Empowerment. What’s in a name?

Je kon al lezen dat hulpverlening in het CAW in de eerste plaats krachtgericht is. We nemen de situatie van de cliënt niet over maar blijven naast hem of haar staan om op die manier te ondersteunen. We vertrekken daarbij van de mogelijkheden en sterktes die iemand nog als sleutel in handen heeft om zijn of haar situatie te verbeteren.

Op welk (informeel) netwerk kan Ria zich nog beroepen nu ze na jaren van huislijk geweld de deur achter zich dichttrekt? Welke vaardigheden heeft Jelle om zelf in te zetten nu hij niet langer als poetshulp aan de slag kan? Kan hij zelf de nodige telefoons doen, brieven of mails schrijven? Kan hij zelf zijn weg vinden op het internet? Zijn Patrick en An bereid om samen met een bemiddelaar naar hun ouderrol te kijken en niet meteen naar hun stukgelopen relatie? Zo ja, dan beginnen we daar om de moeilijke situatie te ontmijnen. Geven we Marianne voldoende zelf het heft in handen wanneer we een voorstel voor begeleidingstraject doen?

Van empowerment of krachtgericht werken is snel gezegd dat het gebeurt. Toch is het belangrijk om dat te objectiveren zodat we samen met cliënten hun regierol kunnen vergroten. Krachtgericht werken blijft immers de hartslag van onze hulpverlening. Om dit mogelijk te maken ontwikkelde het HIVA (Hoger Instituut voor de Arbeid van de KU Leuven) in 2013 een instrument. Met de wetenschappelijke ondersteuning van het HIVA toetsen het CAW en het Gentse OCMW dit instrument sinds het najaar 2014 aan de praktijk. Resultaat is een instrument dat hulpverlener en hulpvrager in staat stelt om samen de hulpverlening te evalueren op het versterkend karakter ervan.

Interessant aan het experiment is de veronderstelling dat krachtgerichte hulpverlening enkel te realiseren is in een empowerende organisatie. Dat is meteen het tweede spoor in dit traject: een doorlichting van de organisatie op de dimensies van empowerment. Resultaten en bijhorende acties verwachten we in het najaar van 2015.

Welzijn op de werkvloer Het CAW is voor veel mensen hun dagelijkse werkomgeving. De kwaliteit daarvan bepaalt mee de kwaliteit van het werk. Ook op dat terrein is het met andere woorden noodzakelijk om systematisch informatie te verzamelen om zo de meest gepaste beleidskeuzes te maken en de juiste maatregelen te treffen. En dat kan.

In 2007 en 2009 organiseerde CAW Regio Leuven al een welzijnsbevraging op het werk.

De inbreng van alle medewerkers levert een barometer op over het wel en wee op de werkvloer en ook over de mogelijkheden

dit te vertalen naar beleidsthema’s en acties.

Agressie op de werkvloer, jobrotatie en jobretentie zijn enkele thema’s die sindsdien jaarlijks worden opgevolgd.

In een geïntegreerd personeelsbeleid voor CAW Oost-Brabant hoort een nieuwe welzijnsbevraging thuis. Zoals hoger te lezen maakt dit deel uit van het clusterdiversiteitsplan (april 2014 – maart 2016). De thema’s zijn bepaald, de plannen zijn gemaakt. De bevraging zelf zal in mei 2015 worden georganiseerd.

21

De eerste lijn gaat ‘online’ Online hulpverlening neemt toe in de geestelijke gezondheidszorg. Hiermee bedoelen we de hulpverlening via sms, e-mail, websites, internetfora, blogs, sociale netwerksites, enzoverder.

Ook in CAW Oost-Brabant stijgt het aandeel online-hulpvragen. De meest significante stijging situeert zich in de chathulpverlening. Cijfers tonen dat het aantal aanvragen om te chatten meer dan verdubbelde in 2014: van 4.466 aanvragen in 2013 tot 9.705 in 2014.

Bij het JAC-onthaal waren er in totaal 7.477 chataanvragen, bij het algemeen CAW-onthaal waren dat er 2.228. Deze toename is niet verwonderlijk. Zeker bij jongeren neemt online communicatie een steeds prominentere plaats in in het leven van alledag. Niet anders is het in het hulpverleningslandschap. Verschillende motieven liggen hiervan aan de basis. De praktische voordelen werken drempelverlagend: het is gemakkelijk van thuis uit je vragen te stellen, je houdt het gesprek zelf in handen, je hoeft geen rekening te houden met de reguliere kantooruren. Ook de anonimiteit biedt voordelen: mensen gaan sneller over tot het stellen van een hulpvraag en taboegeladen onderwerpen komen op die manier gemakkelijker ter sprake.

Om op deze evolutie een antwoord te kunnen bieden hebben de CAW’s hun hulpverleningsaanbod in 2014 aangepast aan de nieuwe media en deze structureel in de onthaalwerking uitgebouwd.

De chat-uren werden uitgebreid en eenvormig gemaakt. Voortaan kan iedereen elke werkdag chatten tussen 13 u. en 17 u. met het CAW-onthaal en van 13 u. tot 19 u. met het JAC-onthaal.

Door het beter opvolgen van sectorafspraken werd meer permanentie-zekerheid geboden. Hierdoor konden in 2014 meer gesprekaanvragen worden geaccepteerd.

Bij de jongeren kon 70% van de aanvragen

worden beantwoord en 79% bij de volwassenen.

Online hulp heeft zo zijn voordelen. Nazorg kan gemakkelijker vorm krijgen, contact houden is eenvoudiger en ook lotgenotencontact is gemakkelijk organiseerbaar.

Chathulp kan op zichzelf staan, maar biedt ook mogelijkheden in een hulpverleningsmix. Sinds 2014 wordt chat steeds vaker gecombineerd met de ‘reguliere’ hulpverlening op locatie, ambulant of residentieel.

De bereikbaarheid neemt hierdoor toe, de drempel is lager, hulp en zorg worden toegankelijker, nieuwe of verloren doelgroepen kunnen bereikt worden, het werkingsgebied breidt automatisch uit, en de hulpverlener kan sneller inspelen op vragen van cliënten. Zeker in landelijke regio’s biedt deze mogelijkheid veel voordelen.

Omdat ook de competenties van de hulpverleners wat online-werking betreft van cruciaal belang zijn, werden in 2014 extra vormingen aangeboden om nieuwe media in te zetten in de hulpverlening en om cliënten te trainen in mediawijsheid. Niet alleen om de gevaren van o.a. het internet te leren kennen, maar ook om de mogelijkheden ervan goed te leren benutten.

22

De vorm van vormingen Omdat het afgelopen jaar werd ingezet op het verbinding maken in de nieuwe fusie, is ook in het vormingsbeleid gekozen voor ontmoeting en kennisdeling. Daarom werd in 2014 minder ingezet op het volgen van externe studiedagen en gekozen voor interne vormingen in groep.

Het aanbod was divers en vraaggestuurd. In het voorjaar van 2014 werd gestart met een aantal vormingsdagen rond ‘omgaan met agressie’. Vooral op vraag van de medewerkers in de residentiële deelwerkingen, maar ook van hen die aan huis werken en met agressieve cliënten worden geconfronteerd.

Op verzoek van een aantal medewerkers die vooral met anderstalige cliënten werken, werd een cursus Frans voor hulpverleners georganiseerd.

getuigenis

Mira werkt als trajectbegeleider in de gevangenis Leuven centraal

“

Het aanbod voor de Franse les kwam er op vraag van de hulpverleners van CAW Oost-Brabant zelf. We merken immers allemaal de toenemende diversiteit van de mensen die langskomen, op het onthaal bijvoorbeeld, of wat mij betreft, in de Leuvense gevangenis.

Frans is vaak de enige taal die we ‘delen’ en daar staan sommigen van ons dan weer niet sterk genoeg in om voldoende te kunnen helpen. Meester Frans (ik weet niet of hij echt zo heet, bedenk ik nu, maar we noemen hem wel zo) gaf de les heel toegepast op onze sector en onze job: eerstelijnswelzijnshulp. Daardoor hadden we er ook meteen heel veel aan. Ook de formule waarop was fijn: samen met collega’s van andere deelwerkingen, die je dan ook beter leerde kennen. In kleine groepjes waardoor je geen schroom voelde om te spreken. En heel veel oefening. Ik heb vorige week mijn eerste brief zelf geschreven in het Frans, en het ging goed. Mijn eerste zin was wel een verontschuldiging voor mijn beperkte taalkennis, maar die heb ik alleszins foutloos geschreven…

”

23

In 2014 zetten we extra in op kennisdeling waarbij onze eigen hulpverleners vanuit hun specifieke expertise vormingen gaven aan collega’s.

Zo werd o.a. een vorming rond familiaal geweld gegeven en een training rond schuldhulpverlening. Ook werden specifieke opleidingen aangeboden voor deelwerkingen met een unieke opdracht of met een bijzondere doelgroep. Zo kregen de medewerkers van de bezoekruimte een vorming over methodieken om met kinderen te werken wiens ouders psychiatrische problemen hebben. Voor het vluchthuis en de vrouwenopvang werd een vorming opgestart over werken met de context. De onthaalteams voor volwassenen en jongeren kregen een opleiding in de methodiek van de bemiddeling. Voor onze hulpverleners die aan online hulpverlening doen, werd de vorming mediawijsheid aangeboden. Daarin werden methodieken aangereikt om de nieuwe media een plaats te geven in de hulpverlening en om mensen weerbaar te maken op het internet, niet alleen om hen de gevaren ervan te leren maar ook de mogelijkheden, zoals maatschappelijke participatie.

Eerder in dit nummer kan u lezen over het nieuwe HRM-beleid van CAW Oost-Brabant en over het daarbij aansluitende intervisieproject. In het kader daarvan kregen de intervisiebegeleiders een specifieke training die deel uitmaakt van het HRM-beleid dat ook in 2015 onze organisatie zal aansturen meer talentgericht te gaan werken.

24

CAW Oost-Brabant werkt maatschappijgericht

CAW Oost-Brabant staat midden in het welzijnslandschap, dat in 2014 sterke veranderingen onderging. Een plek waar je maar stevig kan blijven staan als je bruggen legt naar andere organisaties, expertisevelden en instanties en een breed netwerk vormt met de samenleving rondom.

CAW Oost-Brabant werkt daarom gericht samen met partners uit de welzijns- en gezondheidssector, gaat in overleg met lokale en bovenlokale overheden, en stemt regelmatig af met het onderwijs- en onderzoeksveld.

Maatschappijgericht Maatschappijgeriht Maatschappijgericht

25

De uitbouw van integrale jeugdhulp 2014 was het jaar waarin het nieuwe decreet Integrale Jeugdhulp (IJH) van start ging. Meest in het oog springend hierbij was de keuze voor één intersectorale toegangspoort naar alle nietrechtstreeks toegankelijke hulp.

Het CAW organiseert mee de ‘brede instap’ voor zowel volwassenen als jongeren. Deze intersectorale aanpak leidde tot nieuwe samenwerkingsverbanden en een nieuwe invulling van het bestaande hulpverleningsaanbod.

“

Melissa haar ouders zitten al jaren vast in een vechtscheiding. Ze wilde graag alleen gaan wonen, maar als minderjarige kan dat niet zomaar. Dus ging ik praten met haar ouders over mogelijke oplossingen. Alles verliep heel erg moeizaam. De een wilde vooral niet wat de ander wel ok vond en vice versa.

In scheidingssituaties is het heel hard zwoegen om verbinding te leggen tussen partijen die geen verbinding meer met elkaar willen. Die zo hard vastzitten in hun woede ten opzichte van elkaar, dat ze niet meer zien wat hun kind nodig heeft.

Er is een groot verschil tussen je positie als trajectbegeleider en die als individuele begeleider. Je moet naast de jongere staan en ook heel goed kunnen praten met zijn of haar context. Je moet zoveel mogelijk informatie vergaren over de situatie, wat er gebeurd is, wat al geprobeerd is, om hem te kunnen aanmelden om zo toegang te krijgen tot de nodige hulp.

“

”

Dries is 17 jaar en staat op straat. Hij komt met zijn verhaal naar het JAC. Hoewel hij voor even kan intrekken bij een kennis, blijkt dat hij verdere ondersteuning nodig heeft om alleen te kunnen wonen. Aangezien Dries geen middelen heeft en wij enkel begeleid zelfstandig wonen kunnen aanbieden aan jongeren met een leefloon, lijkt een doorstroom naar het aanbod achter de toegangspoort aangewezen. We dienen een aanvraagdocument in dat ontvankelijk wordt verklaard. Ondertussen doen we er alles aan om Dries bij te houden en het contact warm te houden. Samen met de hulpverleners van de jeugdhulpregie vinden we uiteindelijk een oplossing en kan Dries nog voor hij 18 wordt terecht bij een module contextbegeleiding in functie van autonoom wonen (CBAW) binnen de integrale jeugdhulp.

”

getuigenis

Hanne en Silke zijn hulpverleners bij JAC Oost-Brabant

26

De uitbouw van gedeelde zorg De uitbouw van gedeelde zorg staat letterlijk in onze nieuwe missietekst. CAW Oost-Brabant wil met verschillende partners samenwerken, om vanuit ieders expertise de beste zorg op maat te kunnen bieden voor elke cliënt. In 2014 werden er daarom verschillende afspraken gemaakt of vernieuwd en samenwerkingsverbanden bijgeschaafd.

Zorg en expertise Zo las u eerder in dit nummer over de afspraken die in 2014 gemaakt werden tussen CAW Oost-Brabant en twee wijkgezondheidscentra om gedeelde zorg uit te zetten. Ook het project met de stad Leuven en OCMW Leuven voor zorgwekkende zorgmijders met een psychiatrische of verslavingsproblematiek toonde de grote meerwaarde van het delen van expertise.

Protocol partnergeweld

Haachts samenwerkingsverband Om het aanbod in elke kleinstedelijke zorgregio binnen Oost-Brabant te kunnen verzekeren, werd gekozen voor de afbouw van de andere antennes. In 2014 werd zo de onthaalwerking in Haacht verder afgebouwd en uiteindelijk gesloten op 22 december. Gezien de jarenlange samenwerking met OCMW ’s in Haacht en hun vraag om de zorg samen verder te kunnen uitzetten, werd er gewerkt aan een bijzondere samenwerkingsovereenkomst, waarin ook CGG Passant partner is. Hierdoor kunnen vanaf 2015 cliënten van de betrokken OCMW‘s die behoefte hebben aan psychosociale begeleiding gemakkelijk terecht bij een begeleider van het CAW of CGG.

Op 25 november ondertekenden verschillende partners, waaronder CAW Oost-Brabant, het vernieuwde protocol partnergeweld. Politie, parket, hulpverlening, ziekenhuis en de provincie Vlaams-Brabant engageerden zich om intensiever samen te werken en partnergeweld beter en sneller aan te pakken. De samenwerkingsprotocollen van het gerechtelijk arrondissement Leuven werden in 2014 geëvalueerd en hernieuwd en er werd een draaiboek voor de aanpak van partnergeweld opgemaakt.

27

1712 Eind 2013 verscheen het eindrapport over het historisch misbruik in Vlaanderen. Uit de bespreking van dit rapport in het Vlaams Parlement kwam een resolutie met aanbevelingen aan de Vlaamse Regering om slachtoffers te erkennen en te ondersteunen. Zo bood het Vlaams Parlement publiekelijk zijn excuses aan aan de slachtoffers van historisch geweld en misbruik. Ook werd een erkennings- en bemiddelingscommissie opgericht om aanvragen te behandelen van feiten van misbruik en geweld die zich in de periode 1930 - 1990 af-

speelden in jeugd- en onderwijsinstellingen in Vlaanderen. Bij de aanmeldingen voor deze commissie speelt de hulplijn 1712 een belangrijke rol.

In het kader van de bemanning van deze hulplijn 1712 werd een nieuwe samenwerking opgestart tussen CAW Oost-Brabant en het VK Vlaams-Brabant en VK Brussel.

Ook werd de hulplijn uitgebreid met e-mailhulp, zodat iedereen te allen tijde discreet contact kan nemen.

Huizen van het Kind In het najaar van 2014 gaf Kind en Gezin de inmiddels langverwachte erkenningen en beperkte bijhorende toelagen aan verschillende Huizen van het Kind in Vlaanderen. Basis was een oproep om vanuit lokale partnerschappen rond preventieve opvoedingsondersteuning een erkenningsdossier in te dienen. Dat er bij de realisatie van het decreet omtrent de Huizen van het Kind kanttekeningen te plaatsen zijn las u al in onze CAW Inzicht van september 2014 (nr. 3/2014, p. 16).

CAW Oost-Brabant is structureel partner in elk Huis van het Kind in de regio (Leuven, Aarschot, Tienen, Diest, Zoutleeuw en Haacht) en dat is niet toevallig. Huizen van het Kind verenigen immers lokale partners met het oog op betere toegankelijkheid van hulp- en dienstverlening voor ouders en hun kinderen. Bovendien streven ze ernaar het hulp- en

dienstverleningsaanbod van partners op elkaar af te stemmen, hiaten samen aan te pakken, en onderlinge doorverwijzingen zo adequaat en naadloos mogelijk te maken.

Hoe kan dat laatste eruit zien? Een Huis van het Kind uit een plattelandsgebied belt het CAW met de vraag om naar aanleiding van een zorgwekkende situatie in een gezin, samen met OCMW en kinderopvang rond de tafel te gaan zitten om te bekijken wie het best welke stappen onderneemt en om hierrond concrete afspraken te maken. Dit reÍle voorbeeld uit september 2014 toont dat door de nauwere onderlinge contacten en de gezamenlijke engagementen, hulpverlening sneller ter plaatse ingezet kan worden. Dat is alvast een goed begin: CAW’s en Huizen van het Kind kunnen mekaars werk moeiteloos aanvullen en versterken.

28

Werken vanuit signalen – naar structurele oplossingen In 2014 werd een nieuwe elektronische manier geïnstalleerd om signalen aan te melden en op te volgen. CAW Oost-Brabant volbracht zijn signaalfunctie echter al langer en wil steeds inspelen op leemtes in de hulpverlening of op het aanbod van basisvoorzieningen.

Het toenemende aantal mensen dat in armoede leeft, het nijpend tekort aan betaalbare woningen, de sociale uitsluiting en onderbescherming. Uit deze signalen groeiden verschillende initiatieven om bepaalde problemen te voorkomen, cliënten preventief te ondersteunen of terug te verbinden met de hulp- en dienstverlening.

Kapstok De Kapstok geeft al jaren een nieuw leven aan gedragen kleding, linnengoed en accessoires. De prijzen zijn er klein, zodat ook mensen die het minder breed hebben, zich iets ‘nieuws’ kunnen veroorloven.

De winkel wordt volledig bemand door een ploeg van 21 enthousiaste vrijwilligers.

Alle kleren in de winkel zijn gekregen van mensen die ons dat schenken. De opbrengst van de verkoop gaat integraal naar de werking van CAW Oost-Brabant. De Kapstok: tweedehands met een doel.

In 2014 werd de winkel terug opgefrist.

Een nieuwe laag verf, een nieuw logo met bijhorend uithangbord en een nieuwe website stellen de waarde van de Kapstok als uniek en maatschappelijk relevant project in een fris daglicht. Klaar voor 2015 waarin de Kapstok 30 jaar wordt.

Sociale kruidenier Op 29 juli opende de Sociale Kruidenier in de Schapenstraat zijn deuren. In deze winkel kunnen mensen met een doorverwijsbrief tegen een sociaal tarief voeding en huishoudartikelen aankopen. Naast het aanbod basisproducten ligt de focus er op verse groenten en fruit, die verkocht worden aan een zo goedkoop mogelijke prijs.

De Sociale Kruidenier is bovendien een ontmoetingsplek, waar klanten met een koffie in de hand een babbel kunnen slaan en nieuwe mensen ontmoeten. In juli lag de capaciteit op 50 gezinnen. Intussen vinden

zo’n 90 gezinnen maandelijks de weg naar het winkelpunt. De winkel draait dankzij de hulp van heel wat vrijwilligers. Zij zorgen voor een warm onthaal, vullen de rekken aan, helpen klanten met de aankopen en bemannen de kassa.

De Sociale Kruidenier in de Schapenstraat in Leuven is een samenwerking met de Sociale Kruidenier van Leren Ondernemen.

In 2015 wordt met de verschillende partners een coöperatieve opgericht om de werking verder uit te breiden binnen de provincie.

29

Het Woonanker in het bijzonder voor kwetsbare doelgroepen.

Bijvoorbeeld door structurele problemen aan te kaarten bij de betrokken diensten.

Het Woonanker ging op 16 oktober 2014 van start met 3 halftijdse medewerkers vanuit CAW en OCMW. Samen met 11 vrijwilligers verzorgen zij de permanentiemomenten van de dienst in het inloopcentrum De Meander.

Tussen oktober en december kwamen maar liefst 107 mensen over de vloer. Allen op zoek naar een woonst. Intussen vonden 21 personen een huurhuis op de private markt. 8 anderen vonden een oplossing elders, bv. bij familie, een sociale woning, begeleid wonen, …

Loes is hulpverlener bij het Woonanker

“

Iedereen heeft recht op huisvesting, maar dat is niet altijd de beste oplossing.

Bij het eerste bezoek vullen we een instapfiche in. We bekijken het inkomen, maar ook de loopbaan, de gezinssituatie, … Wat hebben mensen al geprobeerd? Hebben ze recht op subsidies? Welke zijn hun verwachtingen?

Welke zijn de eigen competenties en welk netwerk hebben ze om aan te spreken indien nodig?

Dat maakt dat we soms mensen doorverwijzen naar het CAW-onthaal om een integrale aanpak te kunnen doen. Maar ook binnen Het Woonanker zetten we leerprocessen op, want soms moeten de verwachtingen bijgeschaafd worden.

We helpen mensen zich bewust te worden van hun kwaliteiten. Wat kan hen als huurder ‘verkopen’ aan een verhuurder? Als iemand bijvoorbeeld al enkele opleidingen gevolgd heeft, bewijst dat doorzettingsvermogen, motivatie en werkwilligheid. Dat kan meespelen in het voordeel van de huurder.

Zo was er iemand die vroeg of hij zijn instapfiche mee mocht nemen naar de verhuurder, om aan te tonen welke kwaliteiten hij bezat, ondanks het feit dat hij enkel een leefloon had. Dat heeft gewerkt. Een week voor de man uit huis werd gezet, had hij een andere woonst gevonden. Het vorige huis had hij verlaten omdat hij het er te druk vond. Zijn nood aan een rustige omgeving speelde ook in zijn voordeel.

”

getuigenis

Het tekort aan betaalbare huurwoningen in Leuven is al jaren groot. Bovendien bleek het voor heel wat kwetsbare mensen enorm moeilijk om een duurzame woonoplossing te vinden. In samenwerking met het OCMW Leuven en met de financiële steun van de Stad Leuven ging daarom in oktober 2014 Het Woonanker van start.

Het Woonanker biedt hulp bij het zoeken naar een huurwoning en bij de administratieve en praktische kant van het verhuizen. Bovendien wil Het Woonanker samen met andere partners beleidsmakers actief informeren en adviseren om de toegankelijkheid van de huisvestingsmarkt voor iedereen te bevorderen,

30

Budget InZicht Steeds meer mensen worden geconfronteerd met schuldoverlast. Ook binnen CAW OostBrabant is dit duidelijk voelbaar. Niet alleen het aantal dossiers, maar ook de complexiteit ervan is fors gestegen.

In 2011 werden 15 projecten goedgekeurd door de minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Jo Vandeurzen waarbij OCMW‘s, OCMW-verenigingen en verenigingen van het Netwerk tegen Armoede, onder pen- en budgethouderschap van de CAW’s, samenwerken rond kwaliteitsvolle schuldhulpverlening, lerende netwerken en preventie.

Sinds 2014 worden deze samenwerkingsverbanden structureel gefinancierd en zijn ze actief onder de naam BudgetInZicht (BIZ). De Vlaams-Brabantse partners vonden elkaar in een actieve stuurgroep die open omgaat met de verschillen in visie en aanpak van de partners en daar de beste mogelijkheden van samenwerking uithaalt.

BudgetInZicht probeert via preventie en kwaliteitsverbetering van de hulpverlening zijn steentje bij te dragen in de aanpak van deze problemen. Zo organiseerde BIZ ook in 2014 weer een dialoogtafel voor de schuldhulpverleners met de gerechtelijke wereld op 4 juni.

Er waren 111 deelnemers aan deze dag. Met dit initiatief wil BIZ het partnerschap tussen arbeidsrechters, schuldbemiddelaars-advocaten, hulpverleners en gerechtsdeurwaarders bevorderen en hierdoor streven naar de best mogelijke hulp en zorg voor mensen in schuldbemiddeling.

BIZ organiseert ook nazorg voor OCMWcliënten die hun situatie terug zelf in handen willen nemen.

Daarnaast begeleidde onze medewerker 9 groepen in de groepswerking, gericht op het versterken van krachten en het aanleren van inzichten en vaardigheden in het omgaan met budgetten. In totaal 78 deelnemers gespreid over de hele regio. Er werd ook 1 groep begeleid binnen het inloopcentrum De Zonnebloem van CAW Oost-Brabant.

31

Winteropvang Op 15 november ging voor de vierde keer op rij de winteropvang voor daklozen van start in Leuven. CAW en OCMW organiseren deze opvang tijdens de koudste maanden van het jaar, van 15 november tot 31 maart.

Als de vrieskou langer aanhoudt, blijft de winteropvang even lang open.

Daklozen die in de winteropvang komen, krijgen niet enkel een bed, maar ook de mogelijkheid zich te douchen en te eten. In de woonkamer kunnen ze tot rust komen, TV kijken, de krant lezen, een gezelschapsspel spelen, wat bijpraten.

Een ploeg van acht vrijwilligers stond ook deze winter weer klaar om ’s avonds en ’s nachts de permanentie te voorzien, mee te praten, te spelen, te luisteren.

Drie deeltijdse medewerkers van het CAW wisselen elkaar af bij de opvolging van het reilen en zeilen in huis. Ze trekken de straat in op zoek naar mensen die baat zouden hebben bij de opvang en zo veel meer. Een van hen werd speciaal aangeworven met het oog op outreachend hulpverlenen. Hij blijft ook in 2015 verder werken met de gasten van de winteropvang om hen zo mogelijk toe te leiden naar de hulpverlening.

OHL Streetsoccer team De Belgian Homeless Cup (BHC) is een sociaal-sportieve voetbalcompetitie voor dak- en thuislozen opgericht door Football+ Foundation en het Steunpunt Algemeen Welzijnswerk. Het project stimuleert de doelgroep via sport om opnieuw aansluiting te vinden bij de samenleving. Door ze mee te nemen in de positieve dynamiek van het voetbal kunnen de spelers hun sociale vaardigheden versterken en zo geloven en vertrouwen in een nieuwe toekomst.

CAW Oost-Brabant stapte in 2013 mee in dit project, samen met voetbalclub OHL, de stad Leuven en het OCMW. De stad levert logistieke steun, trainers van OHL nemen het sportieve op zich en zorgen voor materiaal en truitjes. Enkele medewerkers van het CAW nemen de niet-sportieve taken op zich: aanwezig zijn bij trainingen en tornooien, extrasportieve activiteiten organiseren, er zijn voor de gasten en hun omgeving.

Inloopcentrum De Meander is de uitvalsbasis van waaruit het team samen naar trainingen en tornooien gaat en waar de supportersclub bijeenkomt. De groep telt ruim 30 personen, zowel spelers als supporters.

Het is een dynamische groep, waar vaak nieuwe spelers aansluiten en anderen terug vertrekken. Wekelijks trainen zo’n 15 tot 20 spelers samen.

Ze nemen deel aan regionale en nationale tornooien van de nationale BHC en spelen ‘buiten seizoen’ in het Leuvense zaalvoetbalcircuit. In 2014 mocht het OHL Streetsoccer Team meerdere keren de fair play beker mee naar huis nemen. De groepsgeest is belangrijk in het project.

32

Draagvlak creÍren voor maatschappelijke problemen CAW Oost-Brabant staat midden in de samenleving en wil vanuit zijn positie de wereld rond zich sensibiliseren. Over de thema’s waar we ons dagelijks mee bezighouden, over de tendensen die we zien in de vragen en noden van mensen. Om zo de kwetsbaarheden van mensen op de kaart te zetten en bespreekbaar te maken. Niet enkel naar een overheid, zoals u later kan lezen, maar ook naar een breed publiek.

Wachtrij voor welzijn Op 15 december vormden de medewerkers van CAW Oost-Brabant, samen met vele anderen, tussen 12.00 en 13.00 uur een lange wachtrij aan het CAW-huis in Leuven. Meer dan 500 mensen reageerden op onze oproep om mee in de rij te komen staan. Heel wat partnerorganisaties ondersteunden onze actie.

De actie was een symbolische daad waarin we de toekomst aankaartten waarin wel-

zijnsnoden toenemen, georganiseerd door het vlijmscherpe besparingsbeleid van de nieuwe regeringen. Het toonde onze bekommernis om een samenleving met een plek voor iedereen, om kansen, solidariteit en rechtvaardigheid. En ondersteunde het ongeloof dat het huidige politieke beleid ons een betere samenleving brengt.

33

Dirk De Wachter Op 3 april 2014 nodigde CAW OostBrabant samen met Tele-Onthaal Vlaams-Brabant en Brussel Dirk De Wachter uit. De lezing werd opengesteld voor een breed publiek. De Wachter lichtte zijn visie toe op de wereld, de doelen die we nastreven en de illusie van de maakbaarheid van ons bestaan. En hij pleitte ervoor te leren om af en toe weer wat ongelukkig te zijn en om leegte, eenzaamheid en ongemak toe te staan als deel van het menselijk leven. De lezing werd zeer gesmaakt en krijgt een opvolger in 2015.

Ravage. Mijn Verhaal. “Ravage. Mijn verhaal� was een project van museum M samen met de twee Leuvense gevangenissen, De Rode Antraciet, Vormingplus Oost-Brabant, CAW OostBrabant, Mixtories en met de steun van de provincie Vlaams-Brabant.

Er werd in de twee Leuvense gevangenissen en met een groep slachtoffers gewerkt aan digitale verhalen. Via digital storytelling konden beide partijen vertellen over hun dromen, pijn, woede, verdriet... maar

vooral over de kracht om verder te gaan.

Het is een kunst om op die manier plegers en slachtoffers samen te brengen en te werken aan herstel.

De resultaten van het project waren gratis te zien in Museum M van april tot oktober.

De tentoonstelling kaderde in het project "Ravage. Kunst en cultuur in tijden van conflict" dat op verschillende plekken in Leuven liep.

34

CAW Oost-Brabant werkt beleidsgericht

Beleidsgericht werken betekent dat we de cliĂŤnt helpen een stem te geven en zo tekorten en gebreken signaleren aan voorzieningen en beleidsmakers. Organisatorische empowerment is hierbij van cruciaal belang. De organisatie waarbinnen de hulpverlener werkt, moet voorwaarden scheppen om deze signalering uit te voeren.

Preventie en signalering reikt immers verder dan de individuele hulpverlening en legt de nadruk op de maatschappelijke verantwoordelijkheid van het welzijnswerk waarbij we veranderingen en verbeteringen in de sociale omgeving van onze cliĂŤnten trachten te bevorderen.

Omdat preventie en signalering een belangrijke pijler is in onze missie heeft CAW Oost-Brabant in 2014 hier ook extra op ingezet. Enerzijds door binnen de organisatie de voorwaarden te scheppen om deze signalering uit te voeren. En anderzijds door mee te werken aan preventieve acties en beleidsgerichte campagnes.

Beleidsgericht Beleidsgericht Beleidsgericht Ontwikkeling van interne signalisatietool Onze hulpverleners worden dagelijks geconfronteerd met vragen of problemen van cliënten. Er wordt verwacht dat zij deze vragen analyseren en op zoek gaan naar de oorzaak.

Wanneer een probleem van organisatorische, maatschappelijke of juridische aard blijkt te zijn, moeten zij dit kunnen beoordelen op de signaalwaarde en beslissen of er al dan niet iets mee moet gebeuren.

De organisatie vervult een belangrijke rol voor het uitbouwen en uitvoeren van deze signaleringstaak.

Als CAW Oost-Brabant hebben we daarom in 2014 een werkinstrument ontwikkeld waarmee we de signaleringstaak van onze medewerkers faciliteren en zo kunnen bijdragen tot het ontwikkelen van een krachtgericht beleid.

We kunnen twee trends onderscheiden in de signalen van 2014. Eerst en vooral blijft de nood aan betaalbare woningen in de regio zeer groot. Een tweede belangrijke struikelblok in de hulpverlening zijn de ingewikkelde procedures en administraties vooral voor mensen zonder papieren. Opvallend is dat, hoewel uit alle teams signalen werden gebracht, vooral het vrouwenopvangcentrum regelmatig geconfronteerd werd met jonge vrouwen van buitenlandse origine met kinderen die heel moeilijk een woning konden vinden en die in de ingewikkelde regelgeving hun weg verloren.

CAW Oost-Brabant heeft in 2014 dan ook een aantal inspanningen gedaan om preventieve projecten op te starten om tegemoet te komen aan deze doelgroep en tegelijk ook andere hulpvragers ondersteunen. Naast de Preventieve Woonbegeleiding en het Woonanker, die vooral de woonproblematiek aanpakken, is er nu ook een Sociale Kruidenier en BudgetInZicht dat mensen met een beperkt inkomen en schulden ondersteunt.

Acties en campagnes Ieders stem telt 2014 25 mei 2014 was verkiezingszondag. Regionale, federale en Europese kieslijsten werden ingekleurd. Overheden samengesteld die de hefbomen in handen zouden nemen om de situatie van mensen die kampen met achterstelling en uitsluiting te verbeteren.

Met het oog op deze verkiezingen werden in de drie inloopcentra van CAW Oost-Brabant vormingen georganiseerd. De bezoekers gingen aan de slag met allerlei informatiemateriaal over de verkiezingen, de partijen, democra-

tisch stelsel, geldig stemmen, enz. Deze vormingsreeks werd afgesloten met een bezoek aan het Vlaams Parlement.

Daarnaast stapte CAW Oost-Brabant, samen met Samenlevingsopbouw en vele partnerorganisaties mee in de campagne ‘Ieders stem telt’ om de sociale thema’s hoog op de politieke agenda te laten plaatsen en onderschreef mee het gemeenschappelijk memorandum voor een duurzame en solidaire samenleving voor iedereen.

35

36

Campagne 2014 Welzijnszorg - Iedereen beschermd tegen armoede?

België is een rijk land, Vlaanderen is een van de allerrijkste plekken op de hele wereld en toch leeft 1 op 7 mensen hier in armoede. Hoe kan dit? Wanneer je ziek bent, je werk verliest of met pensioen gaat dan zou onze sociale bescherming - die hoofdzakelijk bestaat uit de sociale zekerheid en de sociale bijstand - ervoor moeten zorgen dat je op een menswaardige manier kan verder leven. De sociale bescherming zou ons - zoals een grote paraplu - tegen elke vorm van sociale uitsluiting moeten beschermen.

Dat 1,6 miljoen mensen in ons land toch in armoede leeft, betekent dat die sociale bescherming niet altijd goed werkt. De campagne ‘Iedereen beschermd tegen armoede?’ wilde de gaten tonen die in die grote paraplu zitten en eiste aandacht voor het sociale onrecht dat de meest kwetsbare mensen in onze samenleving treft.

Ook CAW Oost-Brabant vindt dat iedereen recht heeft op een goede sociale be-

scherming. Dit betekent ook dat er diensten beschikbaar zijn die mensen hierin ondersteunen. Mensen in armoede ervaren vaak net het tegenovergestelde: het is het niet kunnen uitoefenen van je sociale grondrechten onder meer doordat je geen toegang vindt tot bepaalde diensten en voorzieningen.

Daarom nam CAW Oost-Brabant samen met Welzijnszorg en de campagnepartners beweging.net, Netwerk tegen Armoede, Samenlevingsopbouw en Welzijnsschakels eind 2014 deel aan de campagne ‘Iedereen beschermd tegen armoede?’

Met deze deelname vroegen we aandacht voor het sociale onrecht dat in ons land de meest kwetsbare mensen treft. In een petitieactie pleitten we voor een inkomen boven de armoedegrens voor iedereen, voor automatische rechtentoekenning waar het kan, en voor de zekerheid van een kwaliteitsvolle dienstverlening.

37

38

Soep op de stoep 2014 Steeds meer mensen leven op of onder de armoedegrens. Ze ervaren dagelijks dat ze er niet bij horen en worden afgesloten van de meest noodzakelijke basisvoorzieningen. Met de jaarlijkse Soep op de stoepactie vraagt Welzijnszorg aandacht voor de armoedeproblematiek en zamelen ze geld in om lokale armoedeprojecten te ondersteunen. Warme soep. Lekker, gezond en een warm gebaar dat niet veel moeite

kost. Dat is de basis van Soep op de stoep.

Zoals elk jaar schaarden de inloopcentra van CAW Oost-Brabant zich in 2014 maar al te graag achter de actie. Ze gingen met hun bezoekers aan de slag en serveerden heerlijke soep aan de CAW-collega’s uit Leuven, Diest en Tienen. Een dampende beker in ruil voor een broodnodige vrije bijdrage.

39

Optocht tegen armoede De bezoekers van de drie inloopcentra stapten op 15 oktober 2014 mee in de optocht tegen armoede, een actie van een collectief van Leuvense werkingen in het kader van de internationale dag tegen de armoede en de sociale uitsluiting. Deze jaarlijkse actie is een blijvende aanklacht tegen de armoede overal in de wereld en dus ook in Leuven. De actie wil solidariteit en dialoog tussen mensen bevorderen.

Naar aanleiding van de Werelddag van Verzet tegen Armoede namen de bezoekers van het inloopcentrum Amerant in Tienen deel aan een debat met lokale politici over armoede en wonen.

In Diest organiseerde JAC Oost-Brabant een digitaal stadsspel ‘no credit, no game’ dat jongeren in beweging brengt rond het

thema schulden. Gewapend met smartphones, camera’s en andere digitale media baanden de jongeren zich een weg door de stad in een poging de schulden van hun personage af te lossen. Via verschillende instanties en organisaties (VDAB, JAC, OCMW, mutualiteiten, vakbonden, banken…) moesten ze zelf praktische oplossingen proberen te vinden voor hun financiële problemen. In een nabespreking evalueerden ze samen hun gedrag en de genomen beslissingen. Dit bracht een belangrijke dialoog op gang, die tevens een eerste aanzet gaf naar meer zelfstandigheid en weerbaarheid. Het spel zal in 2015 ook op andere plaatsen in Oost-Brabant worden gespeeld.

40

getuigenis

Anonieme getuigenis

“

Een tekort aan geld is één van de zwaarste beproevingen die ik moest meedragen in mijn leven. Je vervreemdt in de samenleving: omdat je steeds het gevoel hebt dat je bekeken wordt, omdat je er met niemand over durft praten, omdat je voor alles en nog wat geld nodig hebt en het leven steeds duurder wordt, omdat het sociaal contact voor het grootste deel afgebroken wordt, omdat je jezelf onwaardig voelt tegenover de rest van de gemeenschap, omdat je vindt dat je er niet meer bij hoort.

”

Sociale onderbescherming CAW Oost-Brabant stapte in het voorjaar van 2014 samen met het OCMW en een brede vertegenwoordiging van diverse organisaties en instanties in een project van RISO VlaamsBrabant over sociale onderbescherming. Heel wat mensen slagen er immers niet in hun grondrechten te realiseren. Zij zijn onderbeschermd.

Hulpverleners van CAW Oost-Brabant gingen hierover in gesprek met cliënten van het Vluch-

telingenonthaal, Begeleid Wonen, bezoekers van de inloopcentra en van de winteropvang.

Deze interviews werden verwerkt en de belangrijkste bevindingen werden afgetoetst in een dialoogmoment met de betrokken groepen. Daaruit werden 3 prioritaire thema’s gedistilleerd met als doelstelling hierrond in het voorjaar van 2015 in gesprek te gaan met de beleidsmakers.

41

Armoedeconferentie CAW Oost-Brabant nam ook deel aan de eerste armoedeconferentie: hoe werken aan een betere gezondheid voor iedereen in Leuven?

De vaststelling dat in Leuven ĂŠĂŠn op vier kinderen een risico loopt om in armoede op te groeien, heeft geleid tot een uniek en sterk samenwerkingsverband tussen Stad Leuven, OCMW Leuven, CAW Oost-Brabant en een aantal middenveldorganisaties waaronder de Verenigingen waar Armen het woord nemen. Samen hielden zij op 25 november 2014 een eerste armoedeconferentie. Een conferentie waar gezondheid centraal stond en waar de vraag hoe, met

verenigde kracht, een betere gezondheid voor iedereen in Leuven kan worden gerealiseerd.

Aan de hand van zeven thematafels, elk met een belangrijke lokale insteek, gingen beleidsmakers, experts, hulpverleners en mensen in armoede met mekaar in dialoog. Elke tafel schoof aan het einde van de sessie een krachtige en werkbare aanbeveling aan het samenwerkingsverband naar voren waar alle betrokkenen het komende jaar mee aan de slag konden. Deze armoedeconferentie was een eerste in een reeks van vijf jaarlijkse uitwisselingsmomenten.

42

caw Oost-Brabant werkt toekomstgericht

.

Geloof in een toekomst die voor iedereen een menswaardige plek garandeert is de hartslag van het CAW. De wetenschap dat we daaraan een wezenlijke bijdrage kunnen leveren, maakt dat voor ons duurzame resultaten een natuurlijk doel zijn.

Wat we in 2014 mensgericht, organisatiegericht, maatschappijgericht en beleidsgericht hebben uitgezet is dus ook met het oog op 2015 en daarna.

Een tip van de sluier.

Toekomstgericht Toekomstgericht Toekomstgerichticht Samen met kwetsbare mensen een weg naar meer welzijn afleggen, is hard werken en zoeken naar een evenwicht tussen zorgen en loslaten. We sleutelen in 2014 verder aan manieren om mensen krachtgericht te ondersteunen door bijvoorbeeld: • een ‘outreacher’ in te zetten die na de sluiting van de winteropvang contact houdt met de dak- en thuislozen • een extra preventieve woonbegeleider in Aarschot, Diest en ScherpenheuvelZichem aan te stellen • methodieken te ontwikkelen om contextueel te werken met mensen zonder of met een beperkt eigen netwerk • het project Jeugdadviseurs in Tienen te verstevigen en zo mogelijk uit te breiden naar andere steden • een experimenteel project waarbij gedetineerden met uitzicht op invrijheid-stelling samenkomen met mensen uit hun directe omgeving om de overgang ‘naar buiten’ te faciliteren.

Ons inzicht in welzijnsproblematieken en onze stevige aanwezigheid in de regio zijn sleutels om samen met partners de best mogelijke zorg te organiseren. Tegelijk blijft het belangrijk om ook ‘het brede publiek’ mee inzicht te verschaffen in de realiteit van welzijnsnoden en de mogelijkheden die er zijn om daar samen iets aan te doen. Deze rol in de samenleving nemen we alvast verder op door: • onze samenwerking met bijvoorbeeld Huizen van het Kind en met partners van justitie te verscherpen • samen met huisartsen in Tienen een project op te zetten rond snelle detectie van en gerichte samenwerking omtrent familiaal geweld • via onze tweedehandskledingwinkel de Kapstok zoveel mogelijk mensen bewust te maken van de nood aan betaalbare basisgoederen in een aantrekkelijk kader • via CAW Inzicht te blijven vertellen over wat we kunnen en willen doen.

Intussen staat een organisatie in de steigers die ons in staat stelt om onze missie ten volle te realiseren. Op verschillende vlakken werken we verder aan de versterking van de organisatie die het vertrouwen geniet van medewerkers, vrijwilligers, hulpvragers, beleidsmakers en iedereen die er zich op betrokken voelt. Dit betekent onder meer: • het CAW nog meer toegankelijk maken in elke zorgregio en het brede werkingsgebied • kwaliteit van onze hulp- en dienstverlening systematisch en transparant in kaart brengen zonder dit tot machinale procedures te herleiden • kwantiteit van onze hulp- en dienstverlening opnieuw in kaart brengen • empowerment in de hulpverlening én in de organisatie meten en waar nodig verhogen • leidinggevenden ondersteunen in hun bijzonder uitdagende opdrachten • de persoonlijke ontwikkeling van medewerkers in de organisatie faciliteren • de vele vrijwilligers meer gezicht geven in de organisatie • het psychosociaal welzijn van medewerkers in kaart brengen en zo nodig verstevigen.

Echt toekomstgericht werken tot slot is ook daadwerkelijk maatschappelijke verandering beogen en realiseren. Sociaal werk met de blik vooruit is structureel sociaal werk, op individueel, lokaal en bovenlokaal vlak. We denken dan bijvoorbeeld aan: • structurele ongelijkheden en drempels die hulpverleners blootleggen signaleren aan beleidsmakers • de Sociaal Kruidenier Vlaams-Brabant om mensen in armoede toegang te geven tot betaalbare en gezonde voeding • ons project ‘housing first’ (zie CAW Inzicht 2014/4) dat we in de loop van 2015 willen realiseren.

Tegen de achtergrond van nieuwe politieke accenten aan de ene kant en te midden van een groeiend intersectoraal netwerk aan de andere kant belooft 2015 voor CAW OostBrabant alweer het volgende uitdagende werkjaar in een reeks te worden.

43

44 Algemeen Onthaal

Leuven Redingenstraat 6, 3000 Leuven open: 9 u. - 18 u. of op afspraak Tienen

Onthaal voor elke burger, elke vraag in elke zorgregio.

Torsinplein 12, 3300 Tienen open: 10 u. -12 u. of op afspraak Diest Michel Theysstraat 7, 3290 Diest open: 10 u. - 12 u. of op afspraak

onthaal@cawoostbrabant.be www.cawoostbrabant.be

Aarschot Bekaflaan 31 A, 3200 Aarschot open: op afspraak

Leuven Redingenstraat 6, 3000 Leuven open: 12 u. -18 u.

Jongeren Onthaal

Tienen Torsinplein 12, 3300 Tienen open: maandag 15 u. - 18 u. en woensdag 12 u. - 15 u. of op afspraak Diest Michel Theysstraat 7, 3290 Diest open: maandag 15 u. - 18 u. en woensdag 12 u. - 15 u. of op afspraak Aarschot Bekaflaan 31 A, 3200 Aarschot open: op afspraak

CAW Oost-Brabant helpt mensen.Gratis en vertrouwelijk.

Geef om een ander Stort uw gift op IBAN BE59 7775 9209 2726

Een fiscaal attest krijg je vanaf 40 euro.

Steun aan het CAW is een manier om mensen in moeilijke situaties concreet te helpen.

Dankzij jouw hulp kunnen we meer inspelen op lokale noden, nieuwe initiatieven ontwikkelen en ons aanbod voor meer mensen bereikbaar maken.

CAW Inzicht is een uitgave van Centrum Algemeen Welzijnswerk Oost-Brabant vzw Redactie: Bert Lambeir, Sabine Lehmann, Greet Monstrey, Lieve Polfliet, Bieke Roggen Eindredactie en coördinatie: Greet Monstrey Lay-out: Sabine Lehmann Verantwoordelijke uitgever: Bert Lambeir, Redingenstraat 6, 3000 Leuven Giften: CAW Oost-Brabant is als vzw gemachtigd giften, legaten en schenkingen te ontvangen.

Een fiscaal attest wordt afgeleverd bij giften vanaf 40 euro.

Maatschappelijke zetel: CAW Oost-Brabant Redingenstraat 6, 3000 Leuven, tel 016 21 01 00, e-mail: secretariaat@cawoostbrabant.be, www.cawoostbrabant.be

Een apart onthaal voor jongeren tussen 12 en 25.

jac@cawoostbrabant.be www.jacoostbrabant.be