21 | hans overvliet | Nederlands dagboek Luxfer Open Space | Česká Skalice | Tsjechië

17 juni 2021 | Würzburg - Middelburg Thuis aangekomen na een poster in Würzburg te hebben geplakt op een teken van het jaar van Corona: alle andere affiches waren meer dan een jaar oud . . .

Onderweg realiseerde ik me – opnieuw – hoe er in Europa een enorme mobiliteitsmachine is opgericht, vergelijkbaar met de middeleeuwse kathedralen. Vanuit Middelburg bereik je zonder enig probleem het kleinste dorp in Tsjechië. Het navigatie-apparaat leidt je er naadloos naartoe, een paar miljoen vierkante meters asfalt, tunnels, viaducten, etc. verbinden alles met alles, een begeleidende infrastructuur van sturings-, veiligheids- en disciplinering tekens bepaalt hoe en wat, taxi, bus, metro, tram, trolly, Uber vormen flankerend een parallel netwerk. Brandstof, koffie, eten: geregeld. Wanneer je uitlaat het opgeeft, ga je naar een garage: ‘S’ist der Puff, morgen neu, kein Problem’ en inderdaad, in no time gemaakt terwijl we op een bankje respectievelijk een essay over ‘tijd’ en Grand Hotel Europa lezen.

Op 30 juli a.s. sluit de tentoonstelling af met een finissage. Aan de vorm werken Roman en ik nog. Ik zie daar zeer naar uit: naar het weerzien met de mensen en opnieuw het gesprek.

Uiteraard heeft deze tentoonstelling en het heerlijke contact met deze mensen en de dingen geen enkel effect gehad op de grote loop der dingen. Gaza werd opnieuw met 21ste eeuwse middelen gebombardeerd omdat een paar knulletjes terroristje speelden met de uitvinding van de gebroeders Montgolfier uit juni 1783, aan de lucht te zien stapt men weer massaal in vliegtuigen, er werden kinderen geboren, er gingen mensen dood. Maar de onderneming had voor ons waarde in zichzelf.

Ik troost me oprecht in het feit dat ik een paar mensen met mijn werk en aanwezigheid heb aangeraakt en dat wederzijds.