Les 5: hoe meer maatwerk in de opleiding, des te tevredener de deelnemers RK: “Onze aio’s doen jaarlijks een tevredenheids onderzoek over hun opleiding, s upervisoren en stageplekken. Daar komt keer op keer een uitzonderlijk hoge score uit, rond een 9.” DC: “Dat heeft er onder andere mee te maken dat aio’s hier veel ruimte krijgen om hun eigen pad te bepalen. Onze stagetrajecten zijn geen eenheidsworst, maar maatwerk. Je kunt je als psychiater in opleiding dus verdiepen in de onderwerpen die jou na aan het hart liggen, of dat nu psychosezorg of onderzoek is. Daarbij profiteren aio’s van de korte lijnen tussen de opleiders van de diverse instellingen. Er valt altijd wel iets te regelen.” RK: “Op die manier geven we optimaal de ruimte aan de ambities van de aio’s. We betrekken ze trouwens ook actief bij de vormgeving van het onderwijs. Dat heeft er bijvoorbeeld toe geleid dat we afgelopen jaar een cursus seksuologie hebben ontwikkeld.”
Les 6: wees niet bang om je kennis te delen
Les 7: het stopt niet aan het eind van de opleiding
RK: “Alle instellingen binnen het consortium hebben hun expertise en specialisaties. Het is zonde als die kennis binnen de muren van de eigen organisatie blijft. Vandaar dat we de laatste jaren ook buiten het reguliere opleidingsprogramma actief kennis uitwisselen.”
RK: “Tijdens de opleiding staan b ehandeling en kernvaardigheden centraal. Maar e enmaal aan het werk krijgen veel psychiaters te maken met allerlei dilemma’s op het terrein van b eleid en leiderschap. Vooral als zij in een team of in grote organisaties aan de slag gaan. Denk aan leidinggeven, o mgaan met b eperkte financiële middelen en onderhandelen met het management. Als ze het gevoel hebben dat ze de vaardigheden daarvoor missen, kan dat bij jonge specialisten extra druk geven.”
DC: “We doen dat bijvoorbeeld door interne onderwijsmodules aan elkaar beschikbaar te stellen. En we maken onze wekelijkse mondelinge presentaties — referaten — met hulp van videoconferencing toegankelijk voor alle aio’s binnen het consortium. Dat komt bovenop de regionale bijscholings bijeenkomsten voor professionals die het consortium vijf keer per jaar organiseert. Aio’s worden daarbij uitgenodigd als toe hoorder, maar ze kunnen er ook eigen onderzoek of referaat presenteren.” RK: “Verder organiseren de aio’s van Lentis en GGZ Drenthe één keer per jaar een middagsymposium. Ze kiezen het onderwerp, n odigen sprekers uit, en zitten het voor. O verigens gaat dat allemaal niet vanzelf. In het begin hadden we maar weinig deelnemers bij lokale referaten. Iedereen heeft het hartstikke druk, dus je moet er wel voor zorgen dat er voor p rofessionals echt iets te halen valt. De nieuwste kennis over diagnostiek, behandelingen, regelgeving en wetenschap bijvoorbeeld. En je moet het zo brengen dat mensen er in de praktijk meteen iets aan hebben. Zo maar informatie over de schutting gooien heeft geen zin; daar geven professionals geen kostbare tijd voor op.”
36
DC: “Vandaar dat we vanuit het c onsortium recent de training Van kopzorg naar competentie hebben ontwikkeld. Dat is een beleids- en leiderschapscursus voor jonge en bijna-psychiaters. De deelnemers bepalen zelf grotendeels de inhoud. Waar lopen ze in hun dagelijks werk tegenaan? Wat h ebben ze nodig om daarmee om te gaan? Die vaardigheden gaan we samen trainen.” RK: “De cursus is heel praktijkgericht. Het doel is om jonge psychiaters niet zomaar voor de bureaucratische leeuwen te gooien, maar ze ook na hun opleiding te begeleiden in het vinden van hun weg in het vak. Want opleiden stopt niet bij een diploma.”