31 minute read

sel? 28, COLUMN Nick Trachet

BRUZZ | TRACHET BRUZZ | CULTURE Het is nu het hoogtepunt van het garnaalseizoen. Nu zijn er véél, en de prijzen zijn laag. Straks, wanneer het zeewater gaat afkoelen, | verhuizen ze naar dieper water, en dan is het wachten op volgend jaar.

Ik ben echt wel verslingerd aan grijze garnalen (Crangon crangon). Ik applaudisseer volhandig bij de naam ‘kaviaar van de Noordzee’. Maar misschien zijn ze wel beter dan kaviaar? Steureitjes hebben niet zo’n sterke smaak, je kan er ook geen bouillon van trekken. Van garnaaltjes wel!

Onze garnaal komt voor van Noorwegen tot in de Middellandse Zee, maar daar is het niet de moeite om erop te vissen. De grootste concentratie geirnoaze vind je in de Zuidelijke Noordzee, en in ondiepe zeeën en estuaria, zoals de Wash in Engeland en de Wadden in Nederland en Duitsland. Maar er zitten er ook in de Schelde. Men vangt nu garnaal voor Bornem, mogelijk ook voor Dendermonde! Dat was vroeger ook zo, maar de pollutie deed ze verdwijnen. Nu zijn ze terug. In de rivier rukt bij elk tij het zeewater op naar het binnenland. Dat doet het in een tong van zout water dat onder het rivierwater doorloopt. Zout en zoet mengen moeilijk. Daarom kan je (in principe) in dezelfde rivier bovenaan riviervis vangen, en onderaan pladijs, bot en knorhaan. En Dendermonde had voor de oorlog nog een vismijn! Daar verkocht men echt niet alleen karper en voorntjes. Vandaar ook het verhaal dat de ‘tomate crevettes’ van oorsprong een Oost-Vlaams recept is.

Goede garnaal is vers gevangen en handgepeld. Voorverpakte gepelde garnalen zijn het kopen niet waard. Om Noordzeekaviaar te kopen spoor ik gezwind naar Oostende (garnaal vaut le voyage). Niet ver van het station ligt de Vistrap, waar de garnalen gegarandeerd dagvers zijn en ‘ongepoeierd’. Dat laatste betekent dat ze geen lading conserveermiddelen over zich heen kregen. Idealiter zou je de beestjes kunnen pellen in de trein bij de terugreis, maar ik weet niet of er zitplaats is en of de treinbegeleider dat tolereert. Bied hem/haar desnoods een garnaaltje aan. Vier handen kunnen een kilootje pellen op het traject Oostende-Brussel Zuid. Het gepelde garnaalvlees mag nu niet meer worden gekookt. De

Garnaalseizoen schalen, waar we vloeibaar goud uit extraheren, gaan mee. Terug in de keuken doen we ze in een kookpot met een grote klomp boter, een takje selder en wat gesnipperde ajuin. Kruiden! Even laten aanstoven en Nick Trachet dan onder water zetten. Laat 25 minuten zacht sudderen en zeef het Brusselaar die de stad en de wereld culinair ontdekt vocht. Nu hebt u de basis voor een heerlijke garnalensoep of om deeg te maken voor kroketten. ) Het vlees zelf bederft snel. Vandaar die obsessie met bewaarmiddelen bij de industriële verdelers. Om een paar dagen te winnen, hier een Engels recept, potted shrimp: Smelt 100 gram boter in een pan voor 450 gram gepelde garnalen. Voeg de garnalen pas toe, wanneer de boter gesmolten is. Laat ze warm worden in de boter, maar niet koken. Te warm en te lang zal de garnaal taai maken. Het geheel wordt traditioneel gekruid met foelie en | CULTURE cayennepeper. Na het warm afvullen in potjes wordt de bovenkant nog overgoten met gesmolten boter om elk contact van garnaal met de open lucht tegen te gaan. Koel bewaren. BRUZZ De potted shrimps worden opgediend in hun potje, of uitgehaald (door even het potje in warm water te zetten en dan om te keren op het bord). Hierbij hoort brood of toast, wat citroen en eventueel waterkers. Smakelijk.

De hele reeks nalezen? BRUZZ.be/trachet

“Goede garnaal is vers gevangen en handgepeld. Om Noordzeekaviaar te kopen spoor ik gezwind naar Oostende”

COLOFON

BRUZZ Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65 ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bruzz.be), 02-650.10.80

Gratis in Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België: 25 euro per jaar;

IBAN: BE98 3631 6044 3393 van Vlaams Brusselse Media vzw

Buiten België: 30 euro per jaar.

OPLAGE 51.000 exemplaren. ADVERTEREN? Marthe Paklons, 02-650 10 61, sales@bruzz.be DISTRIBUTIE Ute Otten, 02-650.10.63, ute.otten@bruzz.be ALGEMENE DIRECTIE Dirk De Clippeleir Is het u ook opgevallen? Alles in de voeding lijkt HOOFDREDACTIE Kristof Pitteurs (algemeen kleiner te worden. Niet lang geleden kwam het hoofdredacteur), Bram Van Renterghem nieuws dat Nutella kleinere potten op de markt CULTUUR & UIT Gerd Hendrickx brengt. Voor dezelfde prijs als de vroegere REDACTIE Eva Christiaens, Sara De Sloover, Kris grotere, uiteraard! Ja, de hazelnoten zijn duurder Hendrickx, Bettina Hubo, Jasmijn Post, Kurt geworden meneer! En de mensen houden niet Snoekx, Sophie Soukias, Roan Van Eyck, Steven van prijsverhoging, dus doen ze het via volume- Van Garsse, Tom Zonderman verkleining. Laatst kwam mijn huisgenote terug van de MEDEWERKERS Nicolas Alsteen, Gilles Bechet, Michaël Bellon, Patrick Jordens, Tom Peeters, Niels Ruëll, Nick Trachet, Tom Van Bogaert, dagelijkse zoektocht naar voedsel met de Michel Verlinden ‘vogels-zonder-kop’. Ik kreeg een pakje dat meer EINDREDACTIE Karen De Becker, Sophie leek alsof het broodbeleg moest bevatten. Daarin Soukias, Geert Van der Hallen zat wat dus moet doorgaan voor koploos VORMGEVING Ruth Plaizier, Heleen Rodiers pluimgedierte. Het leken wel porties voor VERTALING Frédérique Beuzon, George Holmer, lilliputters. Niet vuistdik, maar chocoladereep- Greta Holmer-Arblaster, Laura Jones, Martin McGarry dun. Kolibries zonder kop! FOTOGRAFIE & ILLUSTRATIE Bart Dewaele,

Er was een tijd dat de portie van de werkman Kim, Wauter Mannaert, Noémie Marsily, Steve groot moest zijn. Dat was toen de ‘terrassiers’ Michiels, Ivan Put, Saskia Vanderstichele, Wide nog met de schop werkten. Vandaag doen ze dat Vercnocke met de Bobcat of Kubota en moeten ze na hun VERANTWOORDELIJKE UITGEVER werkuren naar de fi tness. Greppels graven is een Kristof Pitteurs Flageyplein 18, 1050 Elsene. zittend beroep geworden. ”Tu sais où est le problème?” zei een groothandelaar op de BRUZZ is een uitgave van de Vlaams Brusselse Media vzw, wordt gedrukt op de persen van Eco vroegmarkt in Rungis mij ooit zuchtend. “C’est Print Center (DPG Media) que les gens ne mangent plus.” Een groot deel en wordt gesubsidieerd door van de bevolking loopt rond in een elfenlijfje, de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie. onthaard, gegomd en gekneed naar de stijl van de boekskes. Bij virtuele lichamen hoort virtueel voedsel. Impressions d’une paupiette de veau.

De zondagse broodjes zijn ook zo geëvolueerd. Hoe klein die viennoiserieën en fi jn gebak zijn geworden! De boterkoeken (koffi ekoeken voor de Antwerpenaars) zijn bijna verdwenen en vervangen door petieterige ‘croissants’. In mijn jonge jaren kon je met die dingen nog een kleine politieagent ko slaan. Vandaag passen ze in een holle kies. En dan de pistolets: het is niet omdat ze broodjes heten dat ze klein moeten zijn. In MELD NIEUWS Zelf nieuws gespot? Tips zijn altijd mijn betere tijden at ik er maximaal twee, met welkom via varkensgehakt of leverworst, versierd met Belgian BRUZZ.be/meldnieuws pickles. Vandaag zie ik nog broodjes, maar daar Persberichten kunnen via redactie@bruzz.be kan ik er misschien wel vijf van op? En ik ben niet zo’n grote eter meer.

Onlangs hoorde ik van een slager die nog VOER UW EVENEMENT IN OP ouderwetse pistolets met gekapt verkoopt, “van ENCODEZ VOTRE ÉVÉNEMENT SUR ENTER YOUR EVENT ON die échte, grote”. Ik heb mij daarheen gespoed www.agenda.brussels

WWW.BRUZZ.BE

Pistolets

voor nader onderzoek. Ik kwam terug met een forse pistolet met inhoud, dat laatste verwijderde Nick Trachet ik even om de maten te kunnen nemen. Het ding Brusselaar die de stad woog 45 gram, bolrond met een diameter van en de wereld culinair twaalf centimeter, de hoogte bedroeg zeven ontdekt centimeter. Zo’n raspistolet is met een erg krokante, maar dunne korst omhuld rond een vederlicht wit broodkruim. Geen spoor van nieuwlichterij als sesamzaadjes, slaapbollen of zonnebloempitten: puur gladde korst. Het broodje is zo groot dat je er niet onmiddellijk in kunt bijten, daarvoor is het te hoog. Je moet het in twee breken of lichtelijk pletten. Om het te breken kent een pistolet een snede in de bovenkant. Technisch is dat om het zwellen van het deeg in de hete oven op te vangen. Maar een leraar geschiedenis op rust vertelde mij lang geleden dat die snee de vruchtbaarheid verzinnebeeldt; de genitaliën van de godin Ceres. Se non è vero … Pistolets zijn per defi nitie wit. Ze staan ) symbool voor de godin en moeten dus puur zijn. Volkorenpistolets zijn een ontheiliging! Pistolets worden uit het fi jnste meel gebakken, simila bij de Romeinen. Dat gaf in het Duits het woord Semmel, nog steeds de naam voor deze broodjes in het zuiden van dat land. In het museum van Napels zag ik verkoolde pistolets die de uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 hebben overleefd. Het binnenste is soms niet helemaal doorbakken en de ware pistoletoloog trekt eerst dat natte kruim uit zijn broodje, zo is er plaats voor extra beleg. Smakelijk.

De hele reeks nalezen? bruzz.be/trachet

Gratis in Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België: 25 euro per jaar;

IBAN: BE98 3631 6044 3393 van Vlaams Brusselse Media vzw

Buiten België: 30 euro per jaar. OPLAGE

OPLAGE : 62.609 exemplaren.

ADVERTEREN?

Marthe Paklons, 02-650 10 61 sales@bruzz.be

DISTRIBUTIE

Ute Otten, 02-650.10.63, ute.otten@bruzz.be

ALGEMENE DIRECTIE

Dirk De Clippeleir

HOOFDREDACTIE

Kristof Pitteurs (algemeen hoofdredacteur), Mathias Declercq

CULTUUR & UIT

Gerd Hendrickx

REDACTIE

Wie langs de Afrikaanse winkels wandelt, moet Nathalie Carpentier, Eva Christiaens, Sara De het zeker al zijn opgevallen: op de vitrine hangt vaker wel dan niet een reclame voor pluvera. Sloover, Kris Hendrickx, Bettina Hubo, Jasmijn Post, Kurt Snoekx, Sophie Soukias, Roan Van Eyck, Steven Van Garsse, Maarten Verdoodt, Tom Meestal staat er het lachende gezicht van een Zonderman Afrikaanse mama op, met kleurrijke hoofddoek. MEDEWERKERS

Het gaat over diepvrieskip. Maar niet om de nu Nicolas Alsteen, Gilles Bechet, Michaël Bellon, overal dominerende ‘plofkip’. Het zijn legkippen Patrick Jordens, Tom Peeters, Niels Ruëll, Nick Trachet, Tom Van Bogaert, Michel Verlinden die te oud zijn volgens de normen van de eierindustrie. Zulke dieren gaan uiteraard niet EINDREDACTIE Karen De Becker, Geert Van der Hallen, Sophie verloren, maar zijn ook niet meer gepast voor Soukias ‘onze’ moderne smaak die liever kip heeft met de VORMGEVING textuur van tandpasta. Dus gaan deze vogels naar Heleen Rodiers, Ruth Plaizier Azië en Afrika. Men is er ginder verzot op. Bij ons VERTALING was kip vroeger iets voor zon- en feestdagen, tot John Arblaster, Frédérique Beuzon, Martin McGarry, Laura Jones een fenomenale ontwikkeling de brave kip degradeerde tot de goedkoopste proteïne op de FOTOGRAFIE & ILLUSTRATIE Bart Dewaele, Kim, Wauter Mannaert, Noémie markt. Hetzelfde in Afrika. Met vreugde bezingen Marsily, Steve Michiels, Ivan Put, ze daar de goedkope kip die uit onze contreien per Saskia Vanderstichele, Wide Vercnocke vliegtuig naar ginder wordt gevlogen, mogelijk VERANTWOORDELIJKE UITGEVER met subsidies van de EU. Die handel moet wel erg winstgevend zijn, want de eigenaars van het merk staan in de top vijfhonderd van de Belgische Kristof Pitteurs Flageyplein 18, 1050 Elsene. Bruzz is een uitgave van de Vlaams Brusselse Media vzw, wordt gedrukt op de persen van Eco fortuinen. Print Center (DPG Media)

Ik kocht zo’n kip en de winkelier waarschuw- en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse de mij: “Poulet dur!” Strong chicken lees je Gemeenschapscommissie. weleens in Engelstalige recepten. Surinamers in Nederland hebben het over “harde kip”, en ja mensen, dat zijn ze ook. Als je de oude recepten van mwamba (moambe voor de kolonialen) leest, moet die kip uren en uren sudderen in de palmolie. Een moderne kip kan daar niet tegen, die smelt na een half uurtje al tot een hoopje miserabele prut.

Maar ik kwam dus thuis met zo’n beest. Het woog overigens niet eens zoveel: 1,2 kilo. Ik hakte de kip, zodra ze ontdooid was, in handige stukken: idealiter moet elke eter een stuk krijgen MELD NIEUWS Zelf nieuws gespot? Tips zijn altijd met een evenredig deel van vlees, vel en been. Het welkom via vel is de voornaamste smaakdrager in een kip en zonder been erin kan je niet peuzelen, wat bruzz.be/meldnieuws Persberichten kunnen via redactie@bruzz.be wereldwijd als droevig wordt ervaren. Verder was ook de nek erbij, het ultieme peuzelstuk en in het karkas vond ik de eierstokken terug. Lang geleden VOER UW EVENEMENT IN OP las ik een authentiek Italiaans recept voor spaghetti met eierstokken van kip, maar daarvoor ENCODEZ VOTRE ÉVÉNEMENT SUR ENTER YOUR EVENT ON www.agenda.brussels

WWW.BRUZZ.BE

Harde kip

moet je er al een hele hoop tegelijk slachten! Ik liet de stukken rustig bakken in ruime olie Nick Trachet en ik voegde er behoorlijk wat gehakte ajuin aan Brusselaar die de stad toe, wat pepertjes en look. Na anderhalf uur was en de wereld culinair de kip nog steeds oneetbaar taai! Maakt niet uit, ontdekt dan eten we wat later. In de tropen zijn maaltijden trouwens erg relatief, iedereen krijgt een bord wanneer hij of zij thuiskomt, het eten mag dan al lauw zijn, er is altijd genoeg voor iedereen. Ik deed er wat water bij om het stoven rustig verder te laten lopen. Nu had ik al kip met ajuin (het rook écht naar kip in de keuken), maar ik had het nog graag wat Afrikaanser. Kennen jullie agussi? Agussi – ook bekend als egusi, agushi of egushi – wordt voornamelijk gebruikt in West-Afrika. Het zijn de zaden van een meloensoort, of van vele pompoensoorten, gepeld en gemalen. Het resultaat lijkt wat op amandelpoe TRACHET der. Je vindt vandaag agussi in vrijwel elke Afrikaanse winkel. Van agussi maakt men ‘soep’. Eigenlijk dikke saus. Agussi bindt erg mooi en geeft een romig resultaat. Laat enkele scheppen rustig meestoven BRUZZ met de kip en roer regelmatig om. Hier kunnen nu ook nog groene groenten bij, zoals okra’s, maar zeker bijvoorbeeld ook spinazie. Een tomaatje zorgt ervoor dat je je kan vergissen met de hete pepers, tot jolijt van iedereen! Laat onbepaalde tijd verder sudderen. De agussisaus is erg vullend, smaakt een klein beetje bitter, maar ook wat muskusachtig. Te eten met de vingers, boven een bord rijst. Smakelijk.

De hele reeks nalezen? bruzz.be/trachet

52 I 28 OKTOBER 2020

CULTURE BRUZZ

“Op de vitrine van

Afrikaanse winkels hangt vaker wel dan “Pistolets zijn per defi nitie niet een reclame wit. Ze staan symbool voor voor pluvera” de godin en moeten dus puur zijn. Volkorenpistolets zijn een ontheiliging!”

52

Josiane De Troyer (abo@bruzz.be), 02-650.10.80

Gratis in Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België: 25 euro per jaar;

IBAN: BE98 3631 6044 3393 van Vlaams Brusselse Media vzw

Buiten België: 30 euro per jaar. OPLAGE

OPLAGE : 62.609 exemplaren.

ADVERTEREN?

Marthe Paklons, 02-650 10 61 sales@bruzz.be

DISTRIBUTIE

Ute Otten, 02-650.10.63, ute.otten@bruzz.be Is het u ook opgevallen? Alles in de voeding lijkt ALGEMENE DIRECTIE kleiner te worden. Niet lang geleden kwam het Dirk De Clippeleir nieuws dat Nutella kleinere potten op de markt HOOFDREDACTIE brengt. Voor dezelfde prijs als de vroegere Kristof Pitteurs (algemeen hoofdredacteur), Mathias Declercq grotere, uiteraard! Ja, de hazelnoten zijn duurder CULTUUR & UIT geworden meneer! En de mensen houden niet Gerd Hendrickx van prijsverhoging, dus doen ze het via volume- REDACTIE verkleining. Nathalie Carpentier, Eva Christiaens, Sara De Sloover, Kris Hendrickx, Bettina Hubo, Jasmijn

Laatst kwam mijn huisgenote terug van de Post, Kurt Snoekx, Sophie Soukias, Roan Van dagelijkse zoektocht naar voedsel met de Eyck, Steven Van Garsse, Maarten Verdoodt, Tom Zonderman ‘vogels-zonder-kop’. Ik kreeg een pakje dat meer MEDEWERKERS leek alsof het broodbeleg moest bevatten. Daarin Nicolas Alsteen, Gilles Bechet, Michaël Bellon, zat wat dus moet doorgaan voor koploos Patrick Jordens, Tom Peeters, Niels Ruëll, Nick Trachet, Tom Van Bogaert, Michel Verlinden pluimgedierte. Het leken wel porties voor EINDREDACTIE lilliputters. Niet vuistdik, maar chocoladereep- Karen De Becker, Geert Van der Hallen, Sophie dun. Kolibries zonder kop! Soukias

Er was een tijd dat de portie van de werkman VORMGEVING Heleen Rodiers, Ruth Plaizier groot moest zijn. Dat was toen de ‘terrassiers’ VERTALING | nog met de schop werkten. Vandaag doen ze dat Frédérique Beuzon, George Holmer, Greta Holmer-Arblaster, Laura Jones, Martin McGarry met de Bobcat of Kubota en moeten ze na hun werkuren naar de fi tness. Greppels graven is een FOTOGRAFIE & ILLUSTRATIE Bart Dewaele, Kim, Wauter Mannaert, Noémie zittend beroep geworden. ”Tu sais où est le Marsily, Steve Michiels, Ivan Put, problème?” zei een groothandelaar op de Saskia Vanderstichele, Wide Vercnocke vroegmarkt in Rungis mij ooit zuchtend. “C’est VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Kristof Pitteurs que les gens ne mangent plus.” Een groot deel Flageyplein 18, 1050 Elsene. van de bevolking loopt rond in een elfenlijfje, Bruzz is een uitgave van de Vlaams Brusselse Media vzw, wordt gedrukt op de persen van Eco onthaard, gegomd en gekneed naar de stijl van de Print Center (DPG Media) boekskes. Bij virtuele lichamen hoort virtueel en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse voedsel. Impressions d’une paupiette de veau. Gemeenschapscommissie.

De zondagse broodjes zijn ook zo geëvolueerd. Hoe klein die viennoiserieën en fi jn gebak zijn geworden! De boterkoeken (koffi ekoeken voor de Antwerpenaars) zijn bijna verdwenen en vervangen door petieterige ‘croissants’. In mijn jonge jaren kon je met die dingen nog een kleine politieagent ko slaan. Vandaag passen ze in een holle kies. En dan de pistolets: het is niet omdat ze broodjes heten dat ze klein moeten zijn. In mijn betere tijden at ik er maximaal twee, met MELD NIEUWS varkensgehakt of leverworst, versierd met Belgian Zelf nieuws gespot? Tips zijn altijd welkom via pickles. Vandaag zie ik nog broodjes, maar daar bruzz.be/meldnieuws kan ik er misschien wel vijf van op? En ik ben niet Persberichten kunnen via redactie@bruzz.be zo’n grote eter meer.

Onlangs hoorde ik van een slager die nog ouderwetse pistolets met gekapt verkoopt, “van VOER UW EVENEMENT IN OP ENCODEZ VOTRE ÉVÉNEMENT SUR die échte, grote”. Ik heb mij daarheen gespoed ENTER YOUR EVENT ON

www.agenda.brussels WWW.BRUZZ.BE

voor nader onderzoek. Ik kwam terug met een forse pistolet met inhoud, dat laatste verwijderde Nick Trachet ik even om de maten te kunnen nemen. Het ding Brusselaar die de stad woog 45 gram, bolrond met een diameter van en de wereld culinair twaalf centimeter, de hoogte bedroeg zeven ontdekt centimeter. Zo’n raspistolet is met een erg krokante, maar dunne korst omhuld rond een vederlicht wit broodkruim. Geen spoor van nieuwlichterij als sesamzaadjes, slaapbollen of zonnebloempitten: puur gladde korst. Het broodje is zo groot dat je er niet onmiddellijk in kunt bijten, daarvoor is het te hoog. Je moet het in twee breken of lichtelijk pletten. Om het te breken kent een pistolet een snede in de bovenkant. Technisch is dat om het zwellen van het deeg in de hete oven op te vangen. Maar een leraar geschiedenis op rust vertelde mij lang geleden dat die snee de vruchtbaarheid verzinnebeeldt; de genitaliën van de godin Ceres. Se non è vero … Pistolets zijn per defi nitie wit. Ze staan symbool voor de godin en moeten dus puur zijn. Volkorenpistolets zijn een ontheiliging! Pistolets worden uit het fi jnste meel gebakken, simila bij de Romeinen. Dat gaf in het Duits het woord Semmel, nog steeds de naam voor deze broodjes in het zuiden van dat land. In het museum van Napels zag ik verkoolde pistolets die de uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 hebben overleefd. Het binnenste is soms niet helemaal doorbakken en de ware pistoletoloog trekt eerst dat natte kruim uit zijn broodje, zo is er plaats voor extra beleg. Smakelijk.

De hele reeks nalezen? bruzz.be/trachet

sales@bruzz.be

DISTRIBUTIE

Ute Otten, 02-650.10.63, ute.otten@bruzz.be

ALGEMENE DIRECTIE

Dirk De Clippeleir

HOOFDREDACTIE

Kristof Pitteurs (algemeen hoofdredacteur), Mathias Declercq

CULTUUR & UIT

Gerd Hendrickx

REDACTIE

Wie langs de Afrikaanse winkels wandelt, moet Nathalie Carpentier, Eva Christiaens, Sara De het zeker al zijn opgevallen: op de vitrine hangt vaker wel dan niet een reclame voor pluvera. Sloover, Kris Hendrickx, Bettina Hubo, Jasmijn Post, Kurt Snoekx, Sophie Soukias, Roan Van Eyck, Steven Van Garsse, Maarten Verdoodt, Tom Meestal staat er het lachende gezicht van een Zonderman Afrikaanse mama op, met kleurrijke hoofddoek. MEDEWERKERS

Het gaat over diepvrieskip. Maar niet om de nu Nicolas Alsteen, Gilles Bechet, Michaël Bellon, overal dominerende ‘plofkip’. Het zijn legkippen Patrick Jordens, Tom Peeters, Niels Ruëll, Nick Trachet, Tom Van Bogaert, Michel Verlinden die te oud zijn volgens de normen van de eierindustrie. Zulke dieren gaan uiteraard niet EINDREDACTIE Karen De Becker, Geert Van der Hallen, Sophie verloren, maar zijn ook niet meer gepast voor Soukias ‘onze’ moderne smaak die liever kip heeft met de VORMGEVING textuur van tandpasta. Dus gaan deze vogels naar Heleen Rodiers, Ruth Plaizier Azië en Afrika. Men is er ginder verzot op. Bij ons VERTALING was kip vroeger iets voor zon- en feestdagen, tot John Arblaster, Frédérique Beuzon, Martin McGarry, Laura Jones een fenomenale ontwikkeling de brave kip degradeerde tot de goedkoopste proteïne op de FOTOGRAFIE & ILLUSTRATIE Bart Dewaele, Kim, Wauter Mannaert, Noémie markt. Hetzelfde in Afrika. Met vreugde bezingen Marsily, Steve Michiels, Ivan Put, ze daar de goedkope kip die uit onze contreien per Saskia Vanderstichele, Wide Vercnocke vliegtuig naar ginder wordt gevlogen, mogelijk VERANTWOORDELIJKE UITGEVER met subsidies van de EU. Die handel moet wel erg winstgevend zijn, want de eigenaars van het merk staan in de top vijfhonderd van de Belgische Kristof Pitteurs Flageyplein 18, 1050 Elsene. Bruzz is een uitgave van de Vlaams Brusselse Media vzw, wordt gedrukt op de persen van Eco fortuinen. Print Center (DPG Media)

Ik kocht zo’n kip en de winkelier waarschuw- en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse de mij: “Poulet dur!” Strong chicken lees je Gemeenschapscommissie. weleens in Engelstalige recepten. Surinamers in Nederland hebben het over “harde kip”, en ja mensen, dat zijn ze ook. Als je de oude recepten van mwamba (moambe voor de kolonialen) leest, moet die kip uren en uren sudderen in de palmolie. Een moderne kip kan daar niet tegen, die smelt na een half uurtje al tot een hoopje miserabele prut.

Maar ik kwam dus thuis met zo’n beest. Het woog overigens niet eens zoveel: 1,2 kilo. Ik hakte de kip, zodra ze ontdooid was, in handige stukken: idealiter moet elke eter een stuk krijgen MELD NIEUWS Zelf nieuws gespot? Tips zijn altijd met een evenredig deel van vlees, vel en been. Het welkom via vel is de voornaamste smaakdrager in een kip en zonder been erin kan je niet peuzelen, wat bruzz.be/meldnieuws Persberichten kunnen via redactie@bruzz.be wereldwijd als droevig wordt ervaren. Verder was ook de nek erbij, het ultieme peuzelstuk en in het karkas vond ik de eierstokken terug. Lang geleden VOER UW EVENEMENT IN OP las ik een authentiek Italiaans recept voor spaghetti met eierstokken van kip, maar daarvoor ENCODEZ VOTRE ÉVÉNEMENT SUR ENTER YOUR EVENT ON www.agenda.brussels

WWW.BRUZZ.BE

moet je er al een hele hoop tegelijk slachten! Ik liet de stukken rustig bakken in ruime olie Nick Trachet en ik voegde er behoorlijk wat gehakte ajuin aan Brusselaar die de stad toe, wat pepertjes en look. Na anderhalf uur was en de wereld culinair de kip nog steeds oneetbaar taai! Maakt niet uit, ontdekt dan eten we wat later. In de tropen zijn maaltijden trouwens erg relatief, iedereen krijgt een bord wanneer hij of zij thuiskomt, het eten mag dan al lauw zijn, er is altijd genoeg voor iedereen. Ik deed er wat water bij om het stoven rustig verder te laten lopen. Nu had ik al kip met ajuin (het rook écht naar kip in de keuken), maar ik had het nog graag wat Afrikaanser. Kennen jullie agussi? Agussi – ook bekend als egusi, agushi of egushi – wordt voornamelijk gebruikt in West-Afrika. Het zijn de zaden van een meloensoort, of van vele pompoensoorten, gepeld en gemalen. Het resultaat lijkt wat op amandelpoeder. Je vindt vandaag agussi in vrijwel elke Afrikaanse winkel. Van agussi maakt men ‘soep’. Eigenlijk dikke saus. Agussi bindt erg mooi en geeft een romig resultaat. Laat enkele scheppen rustig meestoven met de kip en roer regelmatig om. Hier kunnen nu ook nog groene groenten bij, zoals okra’s, maar zeker bijvoorbeeld ook spinazie. Een tomaatje zorgt ervoor dat je je kan vergissen met de hete pepers, tot jolijt van iedereen! Laat onbepaalde tijd verder sudderen. De agussisaus is erg vullend, smaakt een klein beetje bitter, maar ook wat muskusachtig. Te eten met de vingers, boven een bord rijst. Smakelijk.

De hele reeks nalezen? bruzz.be/trachet

52 I 28 OKTOBER 2020

“Op de vitrine van Afrikaanse winkels hangt vaker wel dan “Pistolets zijn per defi nitie niet een reclame wit. Ze staan symbool voor voor pluvera” de godin en moeten dus puur zijn. Volkorenpistolets zijn een ontheiliging!”

52

Marthe Paklons, 02-650 10 61 sales@bruzz.be

DISTRIBUTIE

Nick Trachet Ute Otten, 02-650.10.63, ute.otten@bruzz.be

ALGEMENE DIRECTIE

Dirk De Clippeleir

HOOFDREDACTIE

Kristof Pitteurs (algemeen hoofdredacteur), Mathias Declercq

CULTUUR & UIT

Gerd Hendrickx

REDACTIE

Nathalie Carpentier, Eva Christiaens, Sara De Sloover, Kris Hendrickx, Bettina Hubo, Jasmijn Post, Kurt Snoekx, Sophie Soukias, Roan Van Eyck, Steven Van Garsse, Maarten Verdoodt, Tom Zonderman

MEDEWERKERS

Nicolas Alsteen, Gilles Bechet, Michaël Bellon, Patrick Jordens, Tom Peeters, Niels Ruëll, Nick Trachet, Tom Van Bogaert, Michel Verlinden

EINDREDACTIE

Karen De Becker, Geert Van der Hallen, Sophie Soukias

VORMGEVING

Heleen Rodiers, Ruth Plaizier

VERTALING

Frédérique Beuzon, George Holmer, Greta Is het u ook opgevallen? Alles in de voeding lijkt Holmer-Arblaster, Laura Jones, Martin McGarry kleiner te worden. Niet lang geleden kwam het FOTOGRAFIE & ILLUSTRATIE Bart Dewaele, Kim, Wauter Mannaert, Noémie nieuws dat Nutella kleinere potten op de markt Marsily, Steve Michiels, Ivan Put, Saskia Vanderstichele, Wide Vercnocke brengt. Voor dezelfde prijs als de vroegere VERANTWOORDELIJKE UITGEVER grotere, uiteraard! Ja, de hazelnoten zijn duurder Kristof Pitteurs Flageyplein 18, 1050 Elsene. geworden meneer! En de mensen houden niet Bruzz is een uitgave van de Vlaams Brusselse van prijsverhoging, dus doen ze het via volume- Media vzw, wordt gedrukt op de persen van Eco Print Center (DPG Media) verkleining. en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Laatst kwam mijn huisgenote terug van de Gemeenschapscommissie. dagelijkse zoektocht naar voedsel met de ‘vogels-zonder-kop’. Ik kreeg een pakje dat meer leek alsof het broodbeleg moest bevatten. Daarin zat wat dus moet doorgaan voor koploos pluimgedierte. Het leken wel porties voor lilliputters. Niet vuistdik, maar chocoladereepdun. Kolibries zonder kop! Er was een tijd dat de portie van de werkman groot moest zijn. Dat was toen de ‘terrassiers’ MELD NIEUWS Zelf nieuws gespot? Tips zijn altijd nog met de schop werkten. Vandaag doen ze dat welkom via bruzz.be/meldnieuws met de Bobcat of Kubota en moeten ze na hun Persberichten kunnen via redactie@bruzz.be werkuren naar de fi tness. Greppels graven is een zittend beroep geworden. ”Tu sais où est le problème?” zei een groothandelaar op de VOER UW EVENEMENT IN OP ENCODEZ VOTRE ÉVÉNEMENT SUR vroegmarkt in Rungis mij ooit zuchtend. “C’est ENTER YOUR EVENT ON www.agenda.brussels que les gens ne mangent plus.” Een groot deel van de bevolking loopt rond in een elfenlijfje, WWW.BRUZZ.BE onthaard, gegomd en gekneed naar de stijl van de boekskes. Bij virtuele lichamen hoort virtueel voedsel. Impressions d’une paupiette de veau. De zondagse broodjes zijn ook zo geëvolueerd. Hoe klein die viennoiserieën en fi jn gebak zijn geworden! De boterkoeken (koffi ekoeken voor de Antwerpenaars) zijn bijna verdwenen en vervangen door petieterige ‘croissants’. In mijn jonge jaren kon je met die dingen nog een kleine politieagent ko slaan. Vandaag passen ze in een holle kies. En dan de pistolets: het is niet omdat ze broodjes heten dat ze klein moeten zijn. In mijn betere tijden at ik er maximaal twee, met varkensgehakt of leverworst, versierd met Belgian

Pistolets

voor nader onderzoek. Ik kwam terug met een forse pistolet met inhoud, dat laatste verwijderde Nick Trachet ik even om de maten te kunnen nemen. Het ding Brusselaar die de stad woog 45 gram, bolrond met een diameter van en de wereld culinair twaalf centimeter, de hoogte bedroeg zeven ontdekt centimeter. Zo’n raspistolet is met een erg krokante, maar dunne korst omhuld rond een vederlicht wit broodkruim. Geen spoor van nieuwlichterij als sesamzaadjes, slaapbollen of Wie langs de Afrikaanse winkels wandelt, moet zonnebloempitten: puur gladde korst. Het broodje het zeker al zijn opgevallen: op de vitrine hangt is zo groot dat je er niet onmiddellijk in kunt vaker wel dan niet een reclame voor pluvera. bijten, daarvoor is het te hoog. Je moet het in Meestal staat er het lachende gezicht van een twee breken of lichtelijk pletten. Om het te breken Afrikaanse mama op, met kleurrijke hoofddoek. kent een pistolet een snede in de bovenkant.

Het gaat over diepvrieskip. Maar niet om de nu Technisch is dat om het zwellen van het deeg in overal dominerende ‘plofkip’. Het zijn legkippen de hete oven op te vangen. Maar een leraar die te oud zijn volgens de normen van de geschiedenis op rust vertelde mij lang geleden dat eierindustrie. Zulke dieren gaan uiteraard niet die snee de vruchtbaarheid verzinnebeeldt; de verloren, maar zijn ook niet meer gepast voor ‘onze’ moderne smaak die liever kip heeft met de textuur van tandpasta. Dus gaan deze vogels naar Azië en Afrika. Men is er ginder verzot op. Bij ons was kip vroeger iets voor zon- en feestdagen, tot een fenomenale ontwikkeling de brave kip degradeerde tot de goedkoopste proteïne op de ) genitaliën van de godin Ceres. Se non è vero … Pistolets zijn per defi nitie wit. Ze staan symbool voor de godin en moeten dus puur zijn. Volkorenpistolets zijn een ontheiliging! Pistolets worden uit het fi jnste meel gebakken, simila bij de Romeinen. Dat gaf in het Duits het woord markt. Hetzelfde in Afrika. Met vreugde bezingen Semmel, nog steeds de naam voor deze broodjes ze daar de goedkope kip die uit onze contreien per in het zuiden van dat land. In het museum van vliegtuig naar ginder wordt gevlogen, mogelijk Napels zag ik verkoolde pistolets die de uitbarmet subsidies van de EU. Die handel moet wel erg sting van de Vesuvius in het jaar 79 hebben winstgevend zijn, want de eigenaars van het merk overleefd. staan in de top vijfhonderd van de Belgische Het binnenste is soms niet helemaal doorbakfortuinen. ken en de ware pistoletoloog trekt eerst dat natte

Ik kocht zo’n kip en de winkelier waarschuw- kruim uit zijn broodje, zo is er plaats voor extra de mij: “Poulet dur!” Strong chicken lees je beleg. Smakelijk. weleens in Engelstalige recepten. Surinamers in Nederland hebben het over “harde kip”, en ja mensen, dat zijn ze ook. Als je de oude recepten van mwamba (moambe voor de kolonialen) leest, moet die kip uren en uren sudderen in de palmolie. Een moderne kip kan daar niet tegen, die smelt na een half uurtje al tot een hoopje miserabele prut.

Maar ik kwam dus thuis met zo’n beest. Het woog overigens niet eens zoveel: 1,2 kilo. Ik hakte de kip, zodra ze ontdooid was, in handige stukken: idealiter moet elke eter een stuk krijgen met een evenredig deel van vlees, vel en been. Het vel is de voornaamste smaakdrager in een kip en zonder been erin kan je niet peuzelen, wat wereldwijd als droevig wordt ervaren. Verder was ook de nek erbij, het ultieme peuzelstuk en in het

Harde kip

moet je er al een hele hoop tegelijk slachten! Ik liet de stukken rustig bakken in ruime olie Nick Trachet en ik voegde er behoorlijk wat gehakte ajuin aan Brusselaar die de stad toe, wat pepertjes en look. Na anderhalf uur was en de wereld culinair de kip nog steeds oneetbaar taai! Maakt niet uit, ontdekt dan eten we wat later. In de tropen zijn maaltijden trouwens erg relatief, iedereen krijgt een bord wanneer hij of zij thuiskomt, het eten mag dan al lauw zijn, er is altijd genoeg voor iedereen. Ik deed er wat water bij om het stoven rustig verder te laten lopen. Nu had ik al kip met ajuin (het rook écht naar kip in de keuken), maar ik had het nog graag wat Afrikaanser. Kennen jullie agussi? Agussi – ook bekend als egusi, agushi of egushi – wordt voornamelijk gebruikt in West-Afrika. Het zijn de zaden van een meloensoort, of van vele pompoensoorten, gepeld en gemalen. Het resultaat lijkt wat op amandelpoeBRUZZ | TRACHET BRUZZ | CULTURE der. Je vindt vandaag agussi in vrijwel elke Afrikaanse winkel. Van agussi maakt men ‘soep’. Eigenlijk dikke saus. Agussi bindt erg mooi en geeft een romig resultaat. Laat enkele scheppen rustig meestoven met de kip en roer regelmatig om. Hier kunnen nu ook nog groene groenten bij, zoals okra’s, maar zeker bijvoorbeeld ook spinazie. Een tomaatje zorgt ervoor dat je je kan vergissen met de hete pepers, tot jolijt van iedereen! Laat onbepaalde tijd verder sudderen. De agussisaus is erg vullend, smaakt een klein beetje bitter, maar ook wat muskusachtig. Te eten met de vingers, boven een bord rijst. Smakelijk. © SHUTTERSTOCK

“Op de vitrine van Afrikaanse winkels hangt vaker wel dan “Pistolets zijn per defi nitie wit. Ze staan symbool voor

Could This Be Our Last Chance For A Green Energy Solution?

Europe’s energy future is being decided today. Our grandchildren will look back on this time as the turning point when the climate and energy crisis were either held at bay, or we finally surrendered to it. Moments like these come rarely, and we should mark them, memorialize them. We need a symbol to rally around, a monument to the decisions we are about to make and the work we are about to do. A reminder that this is important, that it is historical. We should dig the foundations of that monument deep.

This is not the moment to chastise ourselves for our climate sins any more than it is the moment to congratulate ourselves for our renewable victories prematurely. We have come a long way in this journey, but we still have far to go before we rest. We pause here only to survey the path ahead.

Wind turbines and solar panels have been built at a pace that makes Europe envy the global renewable community. But we knew from the beginning that these are transitional technologies. They are a bridge, but to what? We’re halfway over the chasm at this point, and we really need to decide where this span will land.

Real Talk: We’ve Reached the End of “Plan A” and We Need to Improvise

Stripping the imagery away, how we got into this energy impasse is clear. We recognized that the continued runaway growth of fossil fuel emissions was unsustainable. That is no longer up for debate. So, with a sense of urgency, we turned to every green technology available to us in an admirable way. We were well aware that solar and wind had limitations and drawbacks that would prevent them from replacing fossil fuels entirely, but we quite sensibly agreed that we needed to do something now and that we could worry about those pitfalls later.

It’s later.

We’ve cut our reliance on emission-heavy energy to a fraction of what it once was. But, to go further, we need one of those significant innovations we’ve been counting on. Unfortunately, the magic batteries that would let us bank the excess energy of bright, windy days for cold, calm nights never materialized. But we’re agile and adaptable. We don’t need to fixate on might-have-been when a genuine innovation rises to meet our precise needs from right beneath our feet. Geothermal energy has been on the bench for a long time. But it has been vigorously training in the off- season. Modern geothermal is a whole new paradigm, unrecognizable from the traditional geothermal of past decades. This is a scalable and dispatchable zero-emission energy source that, with the newest technology, can work anywhere. It’s clean baseload power and, more than that, it’s a flexible energy source that can perfectly complement the installed base of solar and wind power. It’s time to bring on a late substitute.

Memorializing the Present, For a Better Future

It’s not in our character to do nothing. We know, deep down, that doing nothing is doing something, and history does not look kindly on those who wait. It was always going to come to this, and we were always going to need to reach deep into our reserves and see what we had left. But what we have left is something new, and it’s a game-changer. What’s about to unfold is nothing short of an energy revolution. So long as we have the tenacity to see it through.

This is what the monument is for: like the obelisk in the movie 2001: A Space Odyssey, the shining obelisk at Métro Beaulieu in Brussels represents the opportunity for a deflection on humankind’s path to the future – while not having an immediate dramatic impact, it represents the opportunity for humans to follow a more enlightened path that will take time, effort, and continued innovation to fulfill. Innovation has caught up with our predicament and given us the perfect tools for a dramatic reversal in the narrative. This is a testament to our adaptability, our creativity, and our willingness to improvise. Whatever you do, the obelisk says, don’t you ever count humanity out.

Above all else, this obelisk served as a message to future generations. It said: right here, right now. This is where and when we found our

To learn more, visit us at Eavor.com or Eavor.de

This article is from: